Από τον Μίχα, Ινδία

Πίστεψα στον Κύριο όταν ήμουν παιδί και αποφάσισα να Τον υπηρετώ όλη μου τη ζωή. Αργότερα, φοίτησα τρία χρόνια σε θεολογική σχολή. Εκεί αποδέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Αφού δέχτηκα το ευαγγέλιο, ήθελα να πω τα καλά νέα της επιστροφής του Κυρίου αμέσως στον πατέρα μου. Ήταν διάκονος σε τοπική εκκλησία, γνώστης της Βίβλου, επί μακρόν υπηρέτης του Κυρίου και στοργικός άνθρωπος. Ήταν αφοσιωμένος χριστιανός. Φαντάστηκα ότι θα δεχόταν με χαρά τα νέα της επιστροφής του Κυρίου.

Όταν γύρισα στο σπίτι εκείνο το βράδυ, του είπα: «Ο Κύριος Ιησούς που περιμένουμε έχει επιστρέψει. Εκφράζει αλήθειες και επιτελεί το έργο της κρίσεως ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Πρέπει να αποδεχτούμε το έργο Του τις έσχατες ημέρες για να καθαρθούμε και να εισέλθουμε στη βασιλεία Του». Προς έκπληξή μου, με συμβούλεψε: «Η Βίβλος προφητεύει ότι ψευδοπροφήτες θα εξαπατούν τους ανθρώπους στις έσχατες ημέρες. Να έχεις τον νου σου. Βρίσκουν βάση στη Βίβλο όσα λες περί επιστροφής του Κυρίου και του έργου της κρίσεως; Αν όχι, μην εξαπατηθείς!» Πήρα μία Βίβλο και είπα: «Φυσικά και βρίσκουν. Τουλάχιστον 200 εδάφια αναφέρουν ότι ο Κύριος θα επιστρέψει για να επιτελέσει την κρίση Του, όπως αυτό: “Διότι έρχεται διά να κρίνη την γήν· θέλει κρίνει την οικουμένην εν δικαιοσύνη και τους λαούς εν ευθύτητι” (Ψαλμοί 98:9). Και στο Κατά Ιωάννη λέει: “Επειδή ουδέ κρίνει ο Πατήρ ουδένα, αλλ’ εις τον Υιόν έδωκε πάσαν την κρίσιν” (Κατά Ιωάννη 5:22). “Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα” (Κατά Ιωάννη 12:48). Και στην Α΄ Πέτρου λέει: “Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού” (Α΄ Πέτρου 4:17). Αυτό δείχνει ότι ο Κύριος ενσαρκώνεται στις έσχατες ημέρες για να εκφράσει την αλήθεια και να κάνει το έργο της κρίσεως». Εκείνος απάντησε: «Ενσαρκώνεται; Εγώ έχω δει στη Βίβλο ότι θα έρθει πάνω σε σύννεφο. “Ιδού, έρχεται μετά των νεφελών, και θέλει ιδεί αυτόν πας οφθαλμός και εκείνοι οίτινες εξεκέντησαν αυτόν, και θέλουσι θρηνήσει επ’ αυτόν πάσαι αι φυλαί της γης” (Αποκάλυψη 1:7). Δεν έχω δει πουθενά στη Βίβλο ότι ο Κύριος θα έρθει ενσαρκωμένος. Αποκλείεται να επιτελεί το έργο της κρίσεως ενσαρκωμένος!» Τον συναναστράφηκα λέγοντας: «Υπάρχουν πολλές προφητείες για την έλευση του Κυρίου, που δεν λένε μόνο ότι έρχεται πάνω σε σύννεφο, αλλά και ότι ενσαρκώνεται μυστικά. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: “Και σεις λοιπόν γίνεσθε έτοιμοι· διότι καθ’ ην ώραν δεν στοχάζεσθε, έρχεται ο Υιός του ανθρώπου” (Κατά Λουκά 12:40). “Ιδού, έρχομαι ως κλέπτης” (Αποκάλυψη 16:15). Και στο Κατά Λουκά 17:24-25 λέει: “Διότι ως η αστραπή η αστράπτουσα εκ της υπ’ ουρανόν λάμπει εις την υπ’ ουρανόν, ούτω θέλει είσθαι και ο Υιός του ανθρώπου εν τη ημέρα αυτού. Πρώτον όμως πρέπει αυτός να πάθη πολλά και να καταφρονηθή από της γενεάς ταύτης”. Ο Κύριος Ιησούς μίλησε για την έλευση του Υιού του ανθρώπου πολλές φορές, και πάντα ανέφερε την έλευση του Κυρίου ενσαρκωμένου. Αν οριοθετήσουμε την έλευσή Του πάνω σε σύννεφο, πώς θα εκπληρώνονταν οι προφητείες για τη μυστική έλευσή Του; Ο Κύριος έρχεται με δύο τρόπους τις έσχατες ημέρες. Πρώτα ενσαρκώνεται και έρχεται μυστικά για να επιτελέσει το έργο της κρίσεως, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού, κι έπειτα έρχεται πάνω σε σύννεφο και εμφανίζεται σε όλα τα έθνη. Το να μη βλέπουμε τις προφητείες για τη μυστική έλευσή Του, αλλά μόνο εκείνες που μιλάνε για την έλευσή Του σε ένα σύννεφο, είναι μονόπλευρο και αυθαίρετο, και ίσως χάσουμε την ευκαιρία να υποδεχτούμε τον Κύριο».

Ο πατέρας μου με άκουγε συνοφρυωμένος και αμίλητος, και μετά με διέκοψε θυμωμένα: «Ως εδώ. Διαβάζω τη Βίβλο από μικρό παιδί και υπηρετώ χρόνια τον Κύριο. Λες να μην ξέρω κάτι παραπάνω από σένα; Τι ξέρεις εσύ με τρία μόνο χρόνια στη θεολογική σχολή;» Έβλεπα πως δεν μπορούσε να ηρεμήσει και ότι η συναναστροφή μου έπεφτε στο κενό. Σηκώθηκα και πήγα στο δωμάτιό μου. Δοκίμασα μερικές ακόμη φορές, αλλά δεν ήθελε να ακούσει, και μάλιστα μου είπε: «Η πίστη στον Κύριο αρκεί. Πάψε ή φύγε απ’ το σπίτι!» Αυτό με σόκαρε και με τάραξε πολύ. Είχε υπηρετήσει τον Κύριο τόσο χρόνια και ήταν πάντα ένθερμος και ταπεινός. Λαχταρούσε την έλευση του Κυρίου, και τώρα που Αυτός ήταν εδώ, ο πατέρας μου κολλούσε στο γράμμα της Βίβλου, χωρίς να αναζητά την αλήθεια, και μάλιστα έγινε έξω φρενών. Θεωρούσα ότι ο πατέρας μου είχε πεισμώσει. Απογοητεύτηκα και έχασα κάπως τη σιγουριά μου στη διάδοση του ευαγγελίου βλέποντας τον πατέρα μου, έναν τόσο καλό γνώστη της Βίβλου, να είναι τόσο αδιάλλακτος στις αντιλήψεις του.

Όταν το έμαθαν αδελφοί και αδελφές, μού έστειλαν τα εξής λόγια του Θεού για να με ενθαρρύνουν: «Έχεις συναίσθηση του φορτίου που έχεις επωμιστεί, της αποστολής και της ευθύνης σου; Πού είναι η αίσθηση της ιστορικής αποστολής σου; Πώς θα υπηρετήσεις ικανοποιητικά ως κύριος στην επόμενη εποχή; Έχεις ισχυρό αίσθημα κυριαρχίας; Πώς θα εξηγούσες τι είναι ο κύριος των πάντων; Είναι όντως ο κύριος όλων των έμβιων όντων και όλων των αντικειμένων στον κόσμο; Ποια είναι τα σχέδιά σου για την εξέλιξη της επόμενης φάσης του έργου; Πόσοι άνθρωποι περιμένουν να γίνεις ο ποιμένας τους; Είναι βαρύ το καθήκον σου; Πρόκειται για ανθρώπους κακόμοιρους, αξιολύπητους, τυφλούς, που τα έχουν χαμένα και θρηνούν στο σκοτάδι —πού είναι ο δρόμος; Πόσο λαχταρούν το φως, σαν έναν διάττοντα αστέρα που θα κατέλθει ξαφνικά και θα διαλύσει τις δυνάμεις του σκότους που καταπιέζουν τους ανθρώπους για τόσο πολλά χρόνια. Ποιος μπορεί να γνωρίζει την πλήρη έκταση της αγωνιώδους ελπίδας, και πόσο το λαχταρούν αυτό μέρα-νύχτα; Αυτοί οι άνθρωποι που υποφέρουν βαθιά, παραμένουν φυλακισμένοι σε ένα σκοτεινό μπουντρούμι, χωρίς ελπίδα να απελευθερωθούν, ακόμα και την ημέρα που το φως θα λάμψει στιγμιαία· πότε θα πάψουν να θρηνούν; Τρομερή είναι η ατυχία αυτών των εύθραυστων πνευμάτων που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να αναπαυτούν, και τόσο πολύς ο καιρός που έχουν μείνει καθηλωμένοι σε αυτήν την κατάσταση εξαιτίας ανήλεων δεσμών και της αμετάβλητης ιστορίας. Και ποιος έχει ακούσει τον θρήνο τους; Ποιος έχει αντικρίσει τη θλιβερή τους κατάσταση; Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό πόσο θλιμμένη και ανήσυχη είναι η καρδιά του Θεού; Πώς μπορεί να αντέχει να βλέπει την αθώα ανθρωπότητα που Αυτός δημιούργησε με τα ίδια Του τα χέρια να βασανίζεται τόσο; Εξάλλου, τα ανθρώπινα όντα είναι θύματα που έχουν δηλητηριαστεί. Και παρόλο που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα, ποιος να ήξερε ότι η ανθρωπότητα έχει εδώ και πολύ καιρό δηλητηριαστεί από τον πονηρό; Έχεις ξεχάσει πως είσαι ένα από τα θύματα; Δεν είσαι διατεθειμένος να αγωνιστείς, λόγω της αγάπης σου για τον Θεό, για να σώσεις εκείνους που έχουν επιβιώσει; Δεν είσαι πρόθυμος να βάλεις τα δυνατά σου, ώστε να ξεπληρώσεις τον Θεό, που αγαπά την ανθρωπότητα σαν την ίδια τη σάρκα και το αίμα Του;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς θα πρέπει να επιληφθείς της μελλοντικής αποστολής σου;). Τα λόγια του Θεού με εμψύχωσαν πολύ. Πολλοί δεν γνωρίζουν το έργο του Θεού και ασφυκτιούν από τις θρησκευτικές αντιλήψεις, οπότε δεν διερευνούν την είδηση της επιστροφής του Κυρίου. Βρίσκονται στο σκοτάδι, χωρίς τροφή από τα λόγια του Θεού. Εγώ είχα την τύχη να ακούσω τη φωνή του Θεού και να ακολουθήσω τα βήματα του Αρνίου, οπότε έχω χρέος να μοιραστώ μαζί τους το ευαγγέλιο της βασιλείας. Μπορούν έτσι να ακούσουν τη φωνή του Θεού και να οδηγηθούν ενώπιον του θρόνου Του, να καθαρθούν και να σωθούν μέσα από τα λόγια του Θεού. Αυτό ακολουθεί το θέλημα του Θεού. Ο πατέρας μου ήταν από παλιά πραγματικός πιστός και πάντα πρόσμενε την επιστροφή του Κυρίου. Ήταν όμως δέσμιος των θρησκευτικών αντιλήψεων, και δεν μπορούσε να τη δεχτεί αμέσως. Έπρεπε να βασίζομαι στον Θεό και να συνεχίσω να του μιλάω για το έργο Του στις έσχατες ημέρες, για να κάνω το καθήκον μου.

Η στάση του πατέρα μου μαλάκωσε κάπως την πέμπτη ημέρα, κι έτσι συνέχισα να δίνω μαρτυρία για το έργο της κρίσεως του Θεού. Εκείνος μου είπε σοβαρά: «Στον Κύριο Ιησού πιστεύουμε. Με πίστη στην καρδιά και εξομολόγηση στο στόμα, δικαιωνόμαστε και σωζόμαστε από την πίστη. Ο Κύριος έχει άρει τις αμαρτίες μας, κι όταν έρθει, θα μας ανυψώσει στη βασιλεία Του. Δεν έχουμε ανάγκη να έρθει να μας κρίνει ο Θεός». Τον συναναστράφηκα λέγοντας οι αμαρτίες μας συγχωρούνται μέσω της πίστης μας στον Κύριο, αλλά εξακολουθούμε να αμαρτάνουμε και να εξομολογούμαστε. Δεν έχουμε ελευθερωθεί από την αμαρτία. «Μπαμπά, σκέψου. Λες στους άλλους να είναι ταπεινοί και υπομονετικοί και είσαι πράος μαζί τους, αλλά στο σπίτι θυμώνεις με τη μαμά και λογομαχείς συνεχώς μαζί της. Δεν τηρείς τις διδαχές του Κυρίου». Με έκοψε θυμωμένα και δεν με άφηνε να μιλήσω άλλο. Την επόμενη μέρα, βρήκα άλλη μια ευκαιρία να συναναστραφώ μαζί του: «Μπαμπά, ο Κύριος μας διδάσκει να αγαπάμε τους εχθρούς μας. Εγώ δεν είμαι εχθρός σου αλλά γιος σου. Σου λέω απλώς την αλήθεια για την έλευση και το έργο του Κυρίου κι εσύ όχι μόνο δεν το ερευνάς, αλλά χάνεις και την ψυχραιμία σου. Αυτό δεν είναι ανεκτικότητα. Ξέρω ότι δεν θέλεις να οργίζεσαι. Η αιτία είναι ότι δεν έχουμε υπερνικήσει την αμαρτωλή μας φύση και, άθελά μας, τα βάζουμε με τους άλλους. Η Βίβλος λέει: “Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον” (Εβραίους 12:14). Ο Κύριος Ιησούς είπε επίσης: “Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε” (Κατά Ιωάννη 8:34-35). Είναι ξεκάθαρο. Ο Κύριος είναι άγιος, και όσοι δεν είναι άγιοι δεν μπορούν να Τον δουν. Εμείς αμαρτάνουμε συνεχώς, ζούμε στην αμαρτία και κάθε άλλο παρά άγιοι είμαστε. Πώς θα εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού; Ο Κύριος Ιησούς προφήτεψε πολλές φορές την επιστροφή Tου θα εκφράσει αλήθειες και θα επιτελέσει το έργο της κρίσεως για να καθάρει πλήρως και να σώσει την ανθρωπότητα, για να μας εισαγάγει στη βασιλεία Του. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: “Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν” (Κατά Ιωάννη 16:12-13). Ο Κύριος έχει επιστρέψει και έχει διατυπώσει πάσα αλήθεια που καθαίρει και σώζει την ανθρωπότητα. Επιτελεί το έργο της κρίσεως για να εξαλείψει την αμαρτωλή μας φύση. Μπορούμε να εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού μόνο αν καθαρθεί η διαφθορά μας μέσω της κρίσεως. Μπαμπά, πρέπει να αναζητάμε ταπεινά το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Διάβασε τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και δες αν είναι η φωνή του Θεού. Δεν θέλεις, βέβαια, να χάσεις την έλευση του Κυρίου!»

Ήθελα να του δείξω ένα μικρό σκετς για το ευαγγέλιο, αλλά αρνήθηκε να το δει. Γνώριζε καλά τη Βίβλο και έκανε αγαθοεργίες. Έδινε στους φτωχούς και καμιά φορά έσπευδε να συνδράμει άλλους από το υστέρημά του, και παραχωρούσε δωρεάν τη χρήση του ακινήτου του στην εκκλησία. Αλλά όταν βρέθηκε μπροστά στο νέο έργο του Θεού, έμενε πεισματικά προσκολλημένος στις αντιλήψεις του και δεν το αναζητούσε. Αυτό μου θύμισε τους Φαρισαίους. Φοβόμουν ότι ο πατέρας μου θα εναντιωνόταν στον Θεό, όπως εκείνοι, και θα έχανε τη σωτηρία Του. Τον προειδοποίησα λέγοντας: «Οι Φαρισαίοι ήξεραν καλά τη Βίβλο και έδειχναν ευσεβείς, αλλά δεν γνώριζαν καθόλου τον Κύριο. Το έργο Του δεν ταίριαζε με τις αντιλήψεις τους και δεν αναζητούσαν με ταπεινή καρδιά. Έμεναν προσκολλημένοι στις Γραφές, Του αντιστέκονταν με μένος και Τον καταδίκαζαν. Τον παρέδωσαν να σταυρωθεί και τιμωρήθηκαν απ’ τον Θεό…» Με διέκοψε προτού ολοκληρώσω. «Για μένα το λες αυτό; Εμένα λες Φαρισαίο;» Του απάντησα αμέσως: «Δεν σε λέω Φαρισαίο, μπαμπά. Αλλά δεν θέλω να ακολουθήσεις την πορεία τους, να υπηρετείς τον Θεό ενώ Του εναντιώνεσαι. Περιμένεις την επιστροφή του Κυρίου τόσα χρόνια, και τώρα που είναι εδώ, δεν αναζητάς με ταπεινότητα. Έχεις κολλήσει στο γράμμα των Γραφών και στις αντιλήψεις σου. Δεν το δέχεσαι. Αν βλέπουμε έτσι το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, θα καταδικαστούμε απ’ τον Θεό σαν τους Φαρισαίους και θα χάσουμε τη σωτηρία. Το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες είναι το τελευταίο και σπουδαιότερο βήμα του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Θα τελειώσει πολύ σύντομα. Έχει ήδη συστήσει μια ομάδα νικητών πριν από τις καταστροφές που θα πέσουν σύντομα επάνω μας. Αν δεν δεχτούμε την κρίση και την κάθαρσή Του, όταν έρθουν οι καταστροφές, θα κλαίμε και θα τρίζουμε τα δόντια». Αυτό θύμωσε ακόμη περισσότερο τον πατέρα μου. Σηκώθηκε πάνω και είπε: «Πολλά είπες! Αν συνεχίσεις, δεν θα είσαι πια γιος μου. Φύγε από το σπίτι αυτή τη στιγμή!»

Ταράχτηκα πολύ με αυτό που είπε. Ο πατέρας μου κι εγώ είχαμε πολύ στενή σχέση. Ανοίγαμε τις καρδιές μας, διαβάζαμε τη Βίβλο και αναζητούσαμε μαζί το θέλημα του Θεού. Με έμαθε να είμαι υπομονετικός, ανεκτικός, ταπεινός και υπάκουος. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα με πέταγε έξω και θα με αντιμετώπιζε σαν εχθρό επειδή έδινα μαρτυρία για το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Ακολουθώντας το παράδειγμά του, η υπόλοιπη οικογένεια μου φερόταν ψυχρά. Ένιωθα μόνος μου και αβοήθητος. Έστειλα ένα μήνυμα σε αδελφούς και αδελφές γι’ αυτό, και μια αδελφή μού έστειλε ένα απόσπασμα των λόγων του Θεού. «Η διάδοση του ευαγγελίου είναι καθήκον και υποχρέωση όλων. Ανά πάσα στιγμή, ανεξάρτητα από το τι ακούμε ή βλέπουμε, από το τι είδους μεταχείρισης τυγχάνουμε, πρέπει πάντοτε να εμμένουμε στην ευθύνη αυτή της διάδοσης του ευαγγελίου. Δεν μπορούμε, σε καμία περίπτωση, να εγκαταλείψουμε αυτό το καθήκον λόγω αρνητικότητας ή αδυναμίας. Το καθήκον της διάδοσης του ευαγγελίου δεν είναι εύκολο· αντιθέτως, ενέχει πολλούς κινδύνους. Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, δεν θα έλθετε αντιμέτωποι με αγγέλους, εξωγήινους ή ρομπότ. Θα έλθετε αντιμέτωποι μόνο με την κακή και διεφθαρμένη ανθρωπότητα, ζωντανούς δαίμονες, θηρία —αποτελούν όλα τους ανθρωπότητα που επιβιώνει σε αυτόν τον μοχθηρό τόπο και έχει διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά και αντιστέκεται στον Θεό. Ως εκ τούτου, κατά τη διαδικασία διάδοσης του ευαγγελίου, υπάρχουν σίγουρα κάθε λογής κίνδυνοι, πόσω μάλλον μικροπρεπείς συκοφαντίες, χλευασμοί, παρεξηγήσεις και ακόμα περισσότερα. Εάν πραγματικά θεωρείς τη διάδοση του ευαγγελίου ευθύνη, υποχρέωση και καθήκον σου, τότε θα είσαι σε θέση να αντιμετωπίσεις σωστά αυτά τα πράγματα, και μάλιστα να τα χειριστείς σωστά, και δεν θα εγκαταλείψεις ουδέποτε την ευθύνη και την υποχρέωσή σου, ούτε θα παρεκκλίνεις από την αρχική σου πρόθεση να διαδώσεις το ευαγγέλιο και να μαρτυρήσεις περί του Θεού εξαιτίας αυτών των πραγμάτων, επειδή αυτό είναι το καθήκον σου. Πώς θα πρέπει να γίνεται αντιληπτό αυτό το καθήκον; Η αξία και η πρωταρχική ευθύνη της ζωής αυτής που διάγεις είναι να διαδώσεις τη χαρμόσυνη είδηση του έργου του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, καθώς και το ευαγγέλιο του έργου του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η διάδοση του ευαγγελίου είναι το καθήκον στο οποίο όλοι οι πιστοί δεσμεύονται ηθικά). Τα λόγια του Θεού με ενθάρρυναν πολύ. Είδα ότι συνηθίζεται να σε απορρίπτουν όταν διαδίδεις το ευαγγέλιο. Οι άνθρωποι είναι βαθιά διεφθαρμένοι από τον Σατανά και δεν αγαπούν την αλήθεια. Είναι αλαζονικοί και κολλημένοι στις αντιλήψεις και στις φαντασιώσεις τους. Δεν μπορούσα να εγκαταλείψω το καθήκον μου και την ευθύνη μου εν όψει των δυσκολιών. Σκέφτηκα τον Πέτρο που ταξίδεψε παντού κηρύττοντας το ευαγγέλιο, παρά την εναντίωση των γονιών του. Κρίθηκε, παιδεύτηκε και δοκιμάστηκε εκατοντάδες φορές, κι έπειτα τελειώθηκε από τον Θεό. Βίωσε μια ζωή με νόημα. Έπρεπε να γίνω σαν τον Πέτρο, να κάνω καλά το καθήκον μου και να διαδίδω το ευαγγέλιο του Θεού, όσο κι αν υπέφερα, όσο και να μη με καταλάβαινε η οικογένειά μου.

Το πρωί, μάζεψα τα πράγματά μου και ετοιμάστηκα να φύγω. Ο πατέρας μου είπε: «Μπορείς να μείνεις αν θέλεις, αρκεί να πάψεις να κηρύττεις την οδό του Παντοδύναμου Θεού». Του απάντησα αποφασιστικά: «Μπαμπά, ξέρεις ότι θέλω πάντα να υπηρετώ τον Κύριο. Πήγα στη θεολογική σχολή για να μάθω βιβλικές αλήθειες και να ανταποδώσω την αγάπη του Θεού, αλλά όσες φορές κι αν διάβασα τη Βίβλο δεν κέρδισα καμία αλήθεια. Πνευματικά, ήμουν σε σκοτάδι και στέρηση. Έκανα κάποια καλά πράγματα και βοήθησα άλλους, αλλά δεν έδινα σε συμμαθητές μου που είχαν πραγματική ανάγκη. Έπιανα την πρώτη θέση στις πρωινές και βραδινές λειτουργίες για να με βλέπουν. Ζήλευα αδελφούς και αδελφές στην ομάδα λατρείας, που έπαιζαν μουσικά όργανα, επειδή εγώ τραγουδούσα μόνο. Ζήλευα όσους έγραφαν καλύτερα από εμένα στις εξετάσεις. Δεν μπορούσα να ελέγξω αυτές τις σκέψεις. Δεν μπορούσα να ξεφύγω από την αμαρτία. Ήταν πολύ οδυνηρό. Τελικά, βρήκα την απάντηση όταν διάβασα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Οι αμαρτίες μας συγχωρούνται με την πίστη μας στον Κύριο, και Εκείνος δεν μας βλέπει ως αμαρτωλούς, αλλά η αμαρτωλή μας φύση δεν έχει εξαλειφθεί. Η αποδοχή της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες είναι η μόνη οδός για να καθαρθούμε και να εισέλθουμε στη βασιλεία Του. Έχω ακούσει τη φωνή του Θεού και ξέρω ότι ο Κύριος έχει έρθει. Η βασιλεία έχει κατέλθει. Έχω καθήκον να διαδώσω το ευαγγέλιο της βασιλείας σε περισσότερους ανθρώπους για να μην απογοητεύσω τον Θεό». Όταν άκουσε αυτά, σαν να έγινε λιγότερο αντιδραστικός. Έδειχνε λίγο ταραγμένος και είπε: «Μπορείς να φύγεις. Θα προσεύχομαι για σένα. Αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε, θα Τον αποδεχτώ. Αν όχι, θα πρέπει να γυρίσεις πίσω».

Έπειτα, έμεινα σε έναν μικρό ξενώνα, δούλευα για τα προς το ζην και διέδιδα το ευαγγέλιο. Προσευχόμουν συνεχώς, εναποθέτοντας τον πατέρα μου και την οικογένειά μου στα χέρια του Θεού. Ο πατέρας μου τηλεφώνησε ξαφνικά, δύο εβδομάδες αργότερα, να ρωτήσει τι κάνω. Μου είπε ότι μετάνιωνε που είχε γίνει έξω φρενών μαζί μου. Είπε ότι ενώ συμβούλευε τους άλλους να είναι ταπεινοί, ο ίδιος είχε χάσει τον έλεγχο μαζί μου και ότι ήταν αλήθεια πως δεν τηρούσε τις εντολές του Κυρίου. Έπειτα είπε: «Γύρνα πίσω. Θέλω να μάθω περισσότερα για το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες». Εξεπλάγην και ενθουσιάστηκα πολύ όταν το άκουσα αυτό. Αντιστεκόταν σθεναρά στο νέο έργο του Θεού, αλλά τώρα ήταν σε αναζήτηση. Ήξερα ότι ο Θεός είχε ακούσει τις προσευχές μου. Ευχαρίστησα και δόξασα τον Θεό. Όταν γύρισα σπίτι, ο πατέρας μου είπε: «Δεν μπορούσα να κοιμηθώ όταν έφυγες. Αυτά που μου είπες ήταν στο μυαλό μου μέρα νύχτα. Προσευχόμουν και συμβουλευόμουν τις Γραφές. Πράγματι λένε πως ο Θεός θα επιτελέσει το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες, ότι ο Κύριος θα έρθει κρυφά, εν τω μέσω της νυκτός, ως ο Υιός του ανθρώπου. Θα χτυπήσει τις πόρτες μας, τα πρόβατα του Θεού θα ακούσουν τη φωνή του Θεού, και μόνο οι φρόνιμες παρθένες μπορούν να ακούσουν τη φωνή Του ενώ οι μωρές δεν μπορούν. Νομίζω πως είχες δίκιο. Δεν τα είχα ακούσει αυτά, αλλά υπάρχει βιβλική βάση για όλα και οι αποδείξεις είναι μπροστά μας. Αυτά που είπες αφορούν προφητείες για την έλευση του Κυρίου. Αν ο Κύριος Ιησούς έχει όντως επιστρέψει, αυτό είναι πολύ σοβαρό. Θα πρέπει να το ερευνήσω». Κι έπειτα είπε: «Φοβάμαι πως όντως έχω γίνει Φαρισαίος και έχω χάσει τη σωτηρία του Θεού. Πρέπει να αναζητήσω την αλήθεια για το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες». Μετά, έθεσε ένα ερώτημα: «Ο Κύριος Ιησούς μάς λύτρωσε με τη σταύρωσή Του και ήρε όλες τις αμαρτίες μας, άρα δεν μας βλέπει ως αμαρτωλούς, και όταν έρθει, θα πάμε κατευθείαν στους ουρανούς. Γιατί να επιτελέσει αυτό το στάδιο του έργου της κρίσεως;»

Χάρηκα πολύ όταν είδα ότι ο πατέρας μου είχε τέτοια κατανόηση και θέληση να το ψάξει. Για να απαντήσω στο ερώτημά του, παρακολουθήσαμε ένα απόσπασμα από την ταινία «Ωδή νίκης», που λέγεται: «Γιατί επιστρέφει ο Κύριος για να εκτελέσει το έργο Του της κρίσεως κατά τις έσχατες ημέρες;» Η αδελφή διάβαζε δύο αποσπάσματα από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Προτού λυτρωθεί ο άνθρωπος, πολλά από τα δηλητήρια του Σατανά είχαν ήδη φυτευτεί μέσα του και, μετά από χιλιάδες έτη διαφθοράς από τον Σατανά, έχει μέσα του μια καθιερωμένη φύση που αντιστέκεται στον Θεό. Επομένως, όταν λυτρωθεί ο άνθρωπος, αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο από λύτρωση κατά την οποία ο άνθρωπος αγοράζεται έναντι υψηλού τιμήματος, αλλά η δηλητηριώδης φύση μέσα του δεν έχει εξαλειφθεί. Ο άνθρωπος, που είναι τόσο μιαρός, πρέπει να υποβληθεί σε αλλαγή προτού γίνει άξιος να υπηρετήσει τον Θεό. Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός. Αντί να θεωρηθεί πως αυτό το στάδιο του έργου είναι εκείνο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού. Στην πραγματικότητα, αυτό είναι το στάδιο της κατάκτησης, καθώς και το δεύτερο στάδιο του έργου της σωτηρίας. Ο άνθρωπος φτάνει στο σημείο να κερδηθεί από τον Θεό μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και όλες οι ακαθαρσίες, οι αντιλήψεις, τα κίνητρα και οι προσωπικές φιλοδοξίες μέσα στην καρδιά του ανθρώπου αποκαλύπτονται πλήρως μέσω της χρήσης του λόγου ο οποίος εξευγενίζει, κρίνει και αποκαλύπτει» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)]. «Οι αμαρτίες του ανθρώπου μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά όσο για το πώς ακριβώς μπορεί να μην αμαρτάνει πλέον ο άνθρωπος και πώς μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά και να μεταμορφωθεί η αμαρτωλή του φύση, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να κατανοεί το μονοπάτι της ανάπτυξης στη ζωή, να κατανοεί την οδό της ζωής, καθώς και τον τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του. Επιπλέον, θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεσή του να μπορεί σταδιακά να αλλάξει κι εκείνος να μπορεί να ζήσει υπό τη λάμψη του φωτός, ώστε όλα όσα κάνει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και ώστε να απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους του Σατανά, κι έτσι να αναδυθεί τελείως από την αμαρτία. Τότε μόνο θα λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)].

Ύστερα, είπε σε συναναστροφή: «Το λυτρωτικό έργο του Κύριου Ιησού την Εποχή της Χάριτος απλώς συγχώρεσε τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά η αμαρτωλή μας φύση παραμένει. Η σατανική μας φύση και οι σατανικές μας διαθέσεις είναι βαθιά ριζωμένες στην καρδιά μας. Γι’ αυτό όλο αμαρτάνουμε και αντιστεκόμαστε στον Θεό. Η σατανική φύση μας είναι η ρίζα του κακού. Ο Θεός μπορεί να συγχωρεί τις αμαρτίες μας, αλλά η αμαρτωλή μας φύση έχει βαθιές ρίζες. Αυτό δεν μπορεί να συγχωρεθεί. Συνεπώς, για να σώσει πλήρως ο Θεός την ανθρωπότητα από τα δεσμά της σατανικής της φύσης πρέπει να κρίνει και να παιδεύσει όλη την ανθρωπότητα. Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες για τη σατανική φύση και τις σατανικές διαθέσεις της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Ίσως κάποιοι ρωτήσουν αν αυτές εξαλείφονται μόνο με την κρίση και την παίδευση. Αν πληρώνουμε τίμημα, καθυποτάσσουμε το σώμα και είμαστε εγκρατείς, μπορούμε να εξαλείψουμε τη σατανική μας φύση; Ασφαλώς όχι. Όπως είπε ο Παύλος: “Διότι εξεύρω ότι δεν κατοικεί εν εμοί, τουτέστιν εν τη σαρκί μου, αγαθόν· επειδή το θέλειν πάρεστιν εις εμέ, το πράττειν όμως το καλόν δεν ευρίσκω” (Ρωμαίους 7:18). Όλοι μας το έχουμε βιώσει αυτό. Έχουμε υποφέρει και καθυποτάξει το σώμα μας για να ξεφύγουμε από την αμαρτία και να υπερβούμε τη σάρκα, αλλά ποιος έχει νικήσει τον Σατανά και έχει πραγματικά υποταχθεί στον Θεό; Σχεδόν κανένας. Αυτό δείχνει ότι, μόνοι μας, δεν μπορούμε να εξαλείψουμε τη σατανική μας φύση. Πρέπει να υποστούμε κρίση, παίδευση, δοκιμασίες και εξευγενισμό από τον Θεό για να κερδίσουμε την αλήθεια και να εξαλείψουμε τη σατανική φύση μας. Πάνω στα θεμέλια του λυτρωτικού έργου του Κυρίου Ιησού, τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός κρίνει και παιδεύει τον άνθρωπο, εκφράζει όλες τις αλήθειες που καθαίρουν και σώζουν τον άνθρωπο, και αποκαλύπτει τα μυστήρια του 6.000 ετών έργου διαχείρισης του Θεού, όπως την πραγματική ιστορία του έργου Του τις Εποχές του Νόμου, της Χάριτος και της Βασιλείας και τι επιτεύχθηκε σε καθεμιά, τη σημασία της κρίσεώς Του τις έσχατες ημέρες και των ονομάτων Του, το μυστήριο της ενσάρκωσης, την πραγματική ιστορία της Βίβλου, πώς βάζει τέλος στην εποχή, πώς πραγματώνεται η βασιλεία του Χριστού, και την έκβαση κάθε είδους ανθρώπου. Εκθέτει επίσης τη ρίζα του κακού και του σκότους στον κόσμο και την αλήθεια για τη διαφθορά της ανθρωπότητας από τον Σατανά. Κρίνει και εκθέτει τη σατανική μας φύση και τις διαθέσεις μας που εναντιώνονται στον Θεό. Έχουμε βιώσει για κάποια χρόνια την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, έχουμε κατανοήσει τη σατανική μας φύση που Του αντιστέκεται, ποια σατανικά δηλητήρια και διαθέσεις ενέχει η σατανική μας φύση, και έχουμε δει την αλήθεια για τη διαφθορά μας από τον Σατανά. Έχουμε αρχίσει να κατανοούμε τη δίκαιη και απρόσβλητη διάθεση του Θεού και προσπέφτουμε ενώπιόν Του μετανοώντας και νιώθοντας απέχθεια για τον εαυτό μας. Έχουμε αρχίσει να κάνουμε πράξη την αλήθεια και να ζούμε με τα λόγια του Θεού. Οι διεφθαρμένες μας διαθέσεις μας αλλάζουν αργά και καθαίρονται. Ψευδόμαστε, αμαρτάνουμε και αντιστεκόμαστε λιγότερο στον Θεό. Αυτά όλα οφείλονται στην κρίση του Θεού τις έσχατες ημέρες. Μόνο το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού καθαίρει και σώζει πλήρως τον άνθρωπο. Είναι γεγονός».

Ο πατέρας μου παρακολουθούσε προσεκτικά. Είπε λακωνικά αλλά ειλικρινά: «Τώρα καταλαβαίνω. Θέλω να διερευνήσω το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες». Του έδωσα το βιβλίο «Τα πρόβατα του Θεού ακούν τη φωνή του Θεού» και άρχισε να διαβάζει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού κάθε πρωί. Πού και πού τα αντιπαρέβαλλε με τη Βίβλο, αλλά δεν άργησε να δει ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού είναι η αλήθεια και η φωνή του Θεού. Βεβαιώθηκε ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε, και αποδέχτηκε το έργο Του τις έσχατες ημέρες.

Δεν πέρασε καιρός και ο παλιός μας πάστορας έμαθε ότι ο μπαμπάς μου είχε αποδεχτεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες και ήρθε μαζί με έναν ιεραπόστολο και έναν συνεργάτη για να τον σταματήσουν. Ο πατέρας μου έδωσε μαρτυρία για το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και είπε σοβαρά: «Υπηρετώ χρόνια τον Κύριο. Ξέρω καλά τη Βίβλο και φαίνομαι ευσεβής και πιστός, αλλά δεν αναζητούσα την αλήθεια ούτε ερευνούσα ταπεινά όταν έμαθα ότι ο Κύριος επέστρεψε. Αγνοούσα κάθε λογής βιβλικές προφητείες περί επιστροφής του Κυρίου για το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες και μάλιστα έδιωξα τον γιο μου από το σπίτι όταν μου κήρυξε αυτό το ευαγγέλιο. Είμαι πολύ ανυπότακτος. Νόμιζα ότι κατανοούσα τη Βίβλο καλά και κανένας δεν μπορούσε να με πείσει για το αντίθετο, αλλά τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού με άγγιξαν βαθιά. Τώρα καταλαβαίνω ότι μόνο όσοι αναζητούν την αλήθεια ακούν τη φωνή του Θεού και αποκτούν τη σωτηρία Του τις έσχατες ημέρες». Όταν άκουσα τη συναναστροφή του και αναλογίστηκα πόσο αντιστεκόταν στο νέο έργο του Θεού, συγκινήθηκα μέχρι δακρύων. Ευχαρίστησα τον Θεό μέσα απ’ την καρδιά μου. Είδα ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και μπορούν να κερδίσουν την καρδιά του ανθρώπου. Όσο ισχυρές κι αν είναι οι θρησκευτικές αντιλήψεις κάποιου, όσο ανυπότακτες οι διαθέσεις του, αν αναζητά και διαβάζει τα λόγια του Θεού, θα ακούσει τη φωνή Του και θα δει την εμφάνισή Του. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Κατά Ιωάννη 10:27).

Τώρα όλη μου η οικογένεια, και οι εφτά, έχουμε αποδεχτεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Έχω πολύ μεγαλύτερη σιγουριά για τη διάδοση του ευαγγελίου.