Από τη Σεν Κινκίν, Νότια Κορέα

Πολλοί ανυπομονούν να σωθούν από τον Κύριο κατά την άφιξή Του και να αρπαχθούν στη βασιλεία των ουρανών. Μέχρι σήμερα, μόνο η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού μαρτυρεί ανοιχτά ότι ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει και επιτελεί το έργο της κρίσεως ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού για να σώσει και να καθάρει τους ανθρώπους. Κάποιοι μπορεί να αισθανθούν μπερδεμένοι ακούγοντας αυτήν την είδηση. Διαβάζουν τα ακόλουθα εδάφια: «Όστις πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή» (Κατά Μάρκον 16:16), «Διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν» (Προς Ρωμαίους 10:10), και πιστεύουν ότι σημαίνουν πως, εφόσον ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε για να εξιλεώσει όλη την ανθρωπότητα από τις αμαρτίες της, αρκεί να πιστεύουν στον Κύριο για να σωθούν και ότι, άπαξ και σωθούν, έχουν σωθεί για πάντα. Πιστεύουν ότι όσο διατηρούν το όνομα του Κυρίου και αντέχουν μέχρι τέλους, μπορεί να αρπαχθούν απευθείας στη βασιλεία των ουρανών όταν επιστρέψει ο Κύριος χωρίς να χρειαστεί να αποδεχτούν το έργο της κρίσεως και της κάθαρσης του Θεού τις έσχατες ημέρες. Είναι σωστές οι πεποιθήσεις αυτού του είδους;

Ας το εξετάσουμε: είπε ποτέ ο Κύριος ότι άπαξ και σωθεί κάποιος μπορεί να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών; Το λέει αυτό στη Βίβλο; Η απάντηση και στα δύο αυτά ερωτήματα είναι προφανώς όχι. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ’ ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς» (Κατά Ματθαίον 7:21). Με βάση τον λόγο του Θεού, γνωρίζουμε ότι μόνον όσοι πράττουν το θέλημα του ουράνιου Πατέρα θα μπορέσουν να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Να πράττεις το θέλημα του ουράνιου Πατέρα σημαίνει να είσαι σε θέση να κάνεις πράξη τον λόγο του Θεού, να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν και να μπορείς να ζεις σύμφωνα με τον λόγο Του, ανεξάρτητα από την κατάσταση, και να μην διαπράξεις ποτέ ξανά αμαρτία, ούτε να αντιταχθείς στον Θεό. Ωστόσο, συνεχίζουμε να λέμε ψέματα και να διαπράττουμε αμαρτίες παρά τη θέλησή μας, ή ακόμη και να μην κάνουμε πράξη τις διδασκαλίες του Κυρίου, άρα είναι δυνατόν να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών ένα άτομο που εξακολουθεί να μπορεί να διαπράττει αμαρτίες και να αντιτάσσεται στον Κύριο κατ’ αυτόν τον τρόπο; Δυστυχώς, η πεποίθησή μας ότι «άπαξ και σωθούμε, σωθήκαμε για πάντα» είναι εσφαλμένη. Όσον αφορά το σημαντικό ζήτημα της εισόδου στη βασιλεία του Θεού, πρέπει να ακολουθούμε τον λόγο του Κυρίου. Δεν μπορούμε να πορευόμαστε με βάση τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του ανθρώπου! Άρα, ποιο ακριβώς είναι το πραγματικό νόημα της «σωτηρίας» στις γραφές; Πώς εισέρχεται κανείς αληθινά στη βασιλεία των ουρανών; Αυτά είναι τα ερωτήματα που θα συζητήσουμε και θα διερευνήσουμε μαζί τώρα.

Το πραγματικό νόημα της «σωτηρίας»

Όλοι γνωρίζουμε ότι στα τέλη της Εποχής του Νόμου, η ανθρωπότητα διεφθείρετο όλο και βαθύτερα από τον Σατανά. Ο λαός του Ισραήλ παραβίαζε συχνά τους νόμους και τις εντολές και διέπραττε όλο και περισσότερες αμαρτίες —τόσο που καμία θυσία δεν ήταν αρκετή και όλοι αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο να καταδικαστούν και να οδηγηθούν στον θάνατο από τον νόμο. Για να σώσει την ανθρωπότητα από την απειλή του θανάτου, ο Θεός κατέβηκε στη γη ενσαρκωμένος ως Κύριος Ιησούς για να επιτελέσει το έργο της λύτρωσης, να σταυρωθεί για χάρη του ανθρώπου, να αποτελέσει προσφορά περί αμαρτίας για όλη την ανθρωπότητα και να συγχωρήσει τον άνθρωπο για τις αμαρτίες του μια για πάντα. Έκτοτε, εφόσον κάποιος πιστεύει στον Κύριο Ιησού, εξομολογείται τις αμαρτίες του στον Κύριο και μετανοεί, συγχωρείται για τις αμαρτίες του και απολαμβάνει όλες τις ευλογίες και τη χάρη που προσφέρει ο Κύριος Ιησούς. Για όσους ζουν σύμφωνα με τον νόμο, αυτό ήταν «σωτηρία». Επομένως, η «σωτηρία» για την οποία μίλησε ο Κύριος Ιησούς δεν είναι όπως τη φανταζόμαστε, ότι εφόσον πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού, θα σωθούμε μια και καλή. Αντιθέτως, σημαίνει ότι οι άνθρωποι που αμαρτάνουν δεν θα καταδικάζονται πλέον, ούτε θα οδηγούνται στον θάνατο από τον νόμο, και οι αμαρτίες του ανθρώπου θα συγχωρούνται. Ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα χωρίο του λόγου του Παντοδύναμου Θεού: «Αν και ο άνθρωπος έχει λυτρωθεί και συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, θεωρείται απλώς ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν αντιμετωπίζει τον άνθρωπο ανάλογα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος ζει στη σάρκα και δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, συνεχίζοντας να αποκαλύπτει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεση. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος, ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειοψηφία των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα μόνο για να ομολογήσει τις αμαρτίες το βράδυ. Έτσι, ακόμα κι αν η προσφορά περί αμαρτίας ήταν αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορούσε να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας έχει ολοκληρωθεί, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση. […] Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του. Ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη δικιά του βαθιά ριζωμένη φύση. Μόνο μέσω της κρίσης με τον λόγο μπορούν να επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο και εφεξής» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)).

Όταν πιστεύουμε στον Κύριο, μολονότι όντως λαμβάνουμε το δώρο της σωτηρίας και οι αμαρτίες μας συγχωρούνται, δεν απελευθερωνόμαστε από τα δεσμά της αμαρτίας και συνεχίζουμε να ζούμε μέσα σ’ αυτή. Μερικά παραδείγματα αυτού είναι τα εξής: μπορεί να είμαστε απίστευτα αλαζονικοί, θέλοντας πάντοτε να έχουμε τον τελευταίο λόγο σε οποιαδήποτε κατάσταση της ομάδας και κάνοντας τους άλλους να ακολουθούν αυτό που λέμε, και αν κάποιος δεν συμφωνεί με αυτό που λέμε, μπορεί να εξοργιστούμε και να τον επιπλήξουμε και, σε ακόμη σοβαρότερες περιπτώσεις, ενδέχεται να τον τιμωρήσουμε ή να τον κακομεταχειριστούμε με κάποιο τρόπο. Μπορεί να είμαστε απίστευτα εγωιστές και να βασίζουμε τα πάντα στην αρχή του προσωπικού συμφέροντος, ακόμη και να προσπαθούμε να κάνουμε συμφωνίες με τον Θεό στην πίστη μας σε Αυτόν: όταν τα πράγματα είναι γαλήνια και πάνε ομαλά, Τον ευχαριστούμε, όταν όμως αντιμετωπίζουμε κωλύματα και αποτυχίες, είμαστε όλο παρανοήσεις και παράπονα προς Αυτόν, και μάλιστα φτάνουμε ως το σημείο να Τον προδώσουμε και να Τον εγκαταλείψουμε. Μπορεί να είμαστε απίστευτα δόλιοι, έτσι ώστε όποτε εμπλέκονται τα προσωπικά μας συμφέροντα, λέμε ψέματα και εξαπατούμε παρά τη θέλησή μας. Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα για το πώς συνεχίζουμε να ζούμε στην αμαρτία. Η Βίβλος λέει: «Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών, αλλά φοβερά τις απεκδοχή κρίσεως και έξαψις πυρός, το οποίον μέλλει να κατατρώγη τους εναντίους» (Προς Εβραίους 10:26-27). «Πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε» (Κατά Ιωάννην 8:34-35). Ο Θεός είναι άγιος. Εμείς αφού γνωρίσουμε την αληθινή οδό, είμαστε και πάλι σε θέση να αμαρτάνουμε και να αντιτιθέμεθα σ’ Αυτόν παρά τη θέλησή μας. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε υπηρέτες της αμαρτίας και δεν μπορεί να μας επαινέσει ο Θεός. Η Βίβλος λέει: «Τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Προς Εβραίους 12:14). Εάν κάποιος δεν έχει καθαρθεί από τις αμαρτίες του και συχνά αμαρτάνει και αντιτίθεται στον Θεό, μπορεί το άτομο αυτό να σωθεί για πάντα; Μπορεί το άτομο αυτό να είναι κατάλληλο να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών; Είναι προφανές ότι δεν μπορεί. Μόνον αφού καθαρθούμε διεξοδικά από τις αμαρτίες μας μπορούμε να γίνουμε άγιοι και να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών. Και τώρα μερικοί μπορεί να ρωτήσουν: πώς μπορούμε να καθαρθούμε ώστε να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών;

Πώς μπορούμε να λάβουμε τη σωτηρία και να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών;

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου, και δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να σηκώσει ο Ιησούς στους ώμους Του τις αμαρτίες του ανθρώπου ως η προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη διάθεσή του, η οποία έχει διαφθαρεί από τον Σατανά. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Από αυτό μπορούμε να καταλάβουμε ότι για να διορθωθεί η βαθιά ριζωμένη σατανική διάθεση στον άνθρωπο και να απελευθερωθεί εντελώς από τα δεσμά της αμαρτίας, είναι απαραίτητο να επιστρέψει ο Κύριος τις έσχατες ημέρες για να εκτελέσει το έργο της κρίσεως ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού και να εκφράσει τις αλήθειες για να καθάρει και να σώσει την ανθρωπότητα. Στην ουσία, ο Κύριος το είχε ήδη προφητέψει αυτό εδώ και πολύ καιρό, αφού στη Βίβλο λέει: «Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν» (Κατά Ιωάννην 16:12-13). «Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:48). «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α΄ Πέτρου 4:17).

Σήμερα, με βάση το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού, ο Παντοδύναμος Θεός εκτελεί το έργο της κρίσεως ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού και εκφράζει όλες τις αλήθειες για την κάθαρση και τη σωτηρία της ανθρωπότητας ώστε να διορθώσει την αμαρτωλή φύση του ανθρώπου μια και καλή και να τον απελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας, εξαγνίζοντάς τον, έως ότου τελικά να τον κερδίσει ο Θεός και να οδηγηθεί στη βασιλεία Του. Το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες εκπληρώνει πλήρως αυτές τις προφητείες. Όλοι όσοι αποδεχθούν το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες θα λάβουν τον εξαγνισμό και τη σωτηρία Του. Όλοι θα έχουν την ευκαιρία να μετατραπούν σε νικητές προτού φτάσουν οι μεγάλες καταστροφές, να δοξαστούν μαζί με τον Θεό και να αρπαχθούν στη βασιλεία των ουρανών. Πώς λοιπόν κρίνει και καθαίρει ο Παντοδύναμος Θεός τους ανθρώπους και τους απελευθερώνει από τα δεσμά της αμαρτίας;

Ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού λέει: «Τις έσχατες ημέρες, ο Χριστός χρησιμοποιεί μια ποικιλία από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, αυτά τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό, λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα μόνο λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Αυτές οι μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια, την οποία ο άνθρωπος δεν κατέχει καθόλου. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί πλήρως να είναι υποταγμένος στον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

Από αυτό μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι ο Θεός χρησιμοποιεί πολλές αλήθειες για να κρίνει και να εκθέσει τη σατανική διάθεση του ανθρώπου να επαναστατεί και να Του αντιτάσσεται. Όταν βιώνουμε την κρίση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού, βιώνουμε προσωπικά το ότι η δίκαιη διάθεση του Θεού δεν ανέχεται καμία ύβρη. Η κάθε μία λέξη Του διαπερνά την καρδιά μας και εκθέτει κάθε είδους εκδηλώσεις διαφθοράς, καθώς και τις λανθασμένες σκέψεις και ιδέες, τα μολυσμένα κίνητρα και τις αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες στα βάθη της καρδιάς μας, αλλά και τη σατανική φύση που διέπει αυτά τα πράγματα, κάνοντάς μας έτσι να αισθανθούμε γεμάτοι ντροπή και βαθιά λύπη ώστε να προσπέσουμε ενώπιον του Θεού και να μετανοήσουμε αληθινά απέναντί Του. Εν τω μεταξύ, ο Θεός μάς δείχνει επίσης μονοπάτια άσκησης, όπως τι απόψεις θα πρέπει να έχουμε στην πίστη μας προς Αυτόν, πώς να είμαστε ειλικρινείς, πώς να δοξάζουμε και να γινόμαστε μάρτυρές Του, πώς να αποφεύγουμε να βαδίσουμε στο μονοπάτι του αντίχριστου, πώς να επιτυγχάνουμε αληθινή υπακοή στον Θεό και πραγματική αγάπη προς Αυτόν, και ούτω καθεξής. Μόνο αφού βιώσουμε το έργο κρίσεως του Θεού και ασκηθούμε σύμφωνα με τον λόγο Του μπορούμε να βιώσουμε την ομοιότητα ενός κανονικού ατόμου. Αυτό είναι εξ ολοκλήρου αποτέλεσμα της κρίσεως του Θεού.

Σήμερα, έχουν πλέον δημοσιευτεί στο Διαδίκτυο κάθε είδους βιωματικές μαρτυρίες από πολλούς αδελφούς και αδελφές στην Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού που έχουν βιώσει την κρίση. Από αυτές τις πραγματικές εμπειρίες και μαρτυρίες μπορεί να διαπιστώσει κανείς ότι μόνο βιώνοντας το έργο της παίδευσης και της κρίσεως που εκτελεί ο Θεός τις έσχατες ημέρες μπορεί κάποιος να καθαρθεί και να κερδηθεί πλήρως από τον Θεό —αυτός είναι ο μόνος τρόπος να φτάσουμε στη βασιλεία των ουρανών. Μέχρι τώρα, πολλοί άνθρωποι από ολόκληρο τον κόσμο που πιστεύουν αληθινά στον Θεό έχουν βρει τον δρόμο προς τη βασιλεία των ουρανών μέσω του λόγου του Παντοδύναμου Θεού και έχουν επιστρέψει σ’ Αυτόν. Εάν συνεχίσουμε προσκολλημένοι στην έννοια του «άπαξ και σωθούμε, σωθήκαμε για πάντα» και δεν αποδεχθούμε το έργο κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες, δεν θα καθαρθούν ούτε και θα μεταμορφωθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις μας και, ως εκ τούτου, δεν θα έχουμε ποτέ την ευκαιρία να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών. Επομένως, τι περιμένετε ακόμα;