Από την Τζήν, Καμερούν

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Για πολλά χρόνια, το παραδοσιακό μέσο της πίστης των ανθρώπων (του χριστιανισμού, μίας εκ των τριών μεγάλων θρησκειών του κόσμου) ήταν η ανάγνωση της Βίβλου. Η απομάκρυνση από τη Βίβλο δεν αποτελεί πίστη στον Κύριο, η απομάκρυνση από τη Βίβλο αποτελεί ετεροδοξία και αίρεση, και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι διαβάζουν άλλα βιβλία, τα βιβλία αυτά πρέπει να έχουν ως βάση τους την επεξήγηση της Βίβλου. Δηλαδή, αν πιστεύεις στον Κύριο, τότε πρέπει να διαβάζεις τη Βίβλο, και πέραν της Βίβλου δεν πρέπει να λατρεύεις κανένα βιβλίο που δεν σχετίζεται με τη Βίβλο. Αν το κάνεις, τότε προδίδεις τον Θεό. Από τότε που υπάρχει η Βίβλος, η πίστη των ανθρώπων στον Κύριο είναι η πίστη στη Βίβλο. Αντί να λέγεται ότι οι άνθρωποι πιστεύουν στον Κύριο, είναι καλύτερο να λέγεται ότι πιστεύουν στη Βίβλο· αντί να λέγεται ότι έχουν αρχίσει να διαβάζουν τη Βίβλο, είναι καλύτερο να λέγεται ότι έχουν αρχίσει να πιστεύουν στη Βίβλο· και αντί να λέγεται ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον του Κυρίου, θα ήταν καλύτερο να λέγεται ότι έχουν επιστρέψει ενώπιον της Βίβλου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι λατρεύουν τη Βίβλο σαν να είναι Θεός, σαν να είναι η πηγή της ζωής τους, και το να τη χάσουν θα ισοδυναμούσε με το να χάσουν τη ζωή τους. Οι άνθρωποι θεωρούν ότι η Βίβλος είναι τόσο υψηλή όσο ο Θεός, ενώ υπάρχουν ακόμη κι εκείνοι που τη θεωρούν ανώτερη από τον Θεό. Αν οι άνθρωποι δεν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν μπορούν να νιώσουν τον Θεό, μπορούν να συνεχίσουν να ζουν —αλλά μόλις χάσουν τη Βίβλο ή χάσουν τα περίφημα κεφάλαια και ρητά της Βίβλου, τότε είναι θαρρείς και έχουν χάσει τη ζωή τους. […] Η Βίβλος έχει γίνει είδωλο στον νου των ανθρώπων, έχει γίνει γρίφος στο μυαλό τους, κι εκείνοι απλώς δεν είναι ικανοί να πιστέψουν ότι ο Θεός μπορεί να εργαστεί εκτός της Βίβλου, είναι ανίκανοι να πιστέψουν ότι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν τον Θεό εκτός της Βίβλου, πολύ λιγότερο δε, είναι σε θέση να πιστέψουν ότι ο Θεός θα μπορούσε να απομακρυνθεί από τη Βίβλο κατά τη διάρκεια του τελικού έργου και να ξεκινήσει εκ νέου. Αυτό είναι αδιανόητο για τους ανθρώπους· δεν μπορούν ούτε να το πιστέψουν ούτε να το φανταστούν. Η Βίβλος έχει μετατραπεί σε μεγάλο εμπόδιο όσον αφορά την αποδοχή του νέου έργου του Θεού από τους ανθρώπους και έχει προκαλέσει δυσχέρεια στη διεύρυνση αυτού του νέου έργου από τον Θεό» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)]. Παλιά, η Βίβλος με βοήθησε να γνωρίσω τον Κύριο στην πίστη μου και ο πάστορας πάντα έλεγε πως ήταν το θεμέλιο της πίστης μας. Νόμιζα ότι η πίστη στη Βίβλο ήταν πίστη στον Κύριο και την έθετα μάλιστα πάνω κι απ’ Αυτόν. Είχα εφοδιαστεί με νεκρά λόγια της Βίβλου, χωρίς να κάνω πράξη ή να βιώνω τα λόγια του Κυρίου. Μόνο όταν αποδέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες και είδα τι αποκαλύπτουν τα λόγια Του, κατάλαβα τη σχέση μεταξύ Θεού και Βίβλου. Τα λάθη στην πίστη μου διορθώθηκαν εντέλει.

Παλιά διάβαζα τη Βίβλο, πήγαινα σε συναθροίσεις της εκκλησίας και αναζητούσα συχνά κηρύγματα στο διαδίκτυο, για να κατανοήσω καλύτερα τον Κύριο. Μια φορά, πέτυχα μια ταινία στο YouTube που λεγόταν «Πού είναι το σπίτι μου». Ήταν αυθεντική και συγκινητική. Τα λόγια που διαβάζονταν στην ταινία έδειχναν ιδιαίτερα θερμά και κατηγορηματικά. Αναρωτιόμουν από πού προέρχονταν. Όταν είδα πως επρόκειτο για την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, μπήκα στο διαδίκτυο και έμαθα περισσότερα για την εκκλησία που έφτιαξε την ταινία. Αλλά διάβασα και αρνητικά δημοσιεύματα για αυτήν και δεν καταλάβαινα αν ήταν πραγματικά ή κατασκευασμένα. Αφού το σκέφτηκα λίγο, ένιωσα πως δεν έπρεπε να πιστεύω τυφλά όσα έλεγαν οι άλλοι. Όπως λένε: «Μην πιστεύεις όσα ακούς κι απ’ όσα βλέπεις τα μισά». Ήξερα πως έπρεπε να διερευνήσω προσωπικά αν ήταν μια καλή εκκλησία. Αποφάσισα να κατεβάσω κι άλλες ταινίες για να δω. Είδα άλλες δύο, το «Αφύπνιση» και το «Λαχτάρα». Με συγκλόνισαν πραγματικά. Τα λόγια που διαβάζονταν ήταν κατηγορηματικά και δυνατά και η συναναστροφή, πρακτική. Έμαθα τη ρίζα της ερήμωσης των εκκλησιών και τη διαφορά μεταξύ σωτηρίας και πλήρους σωτηρίας. Έλεγαν ότι ο Κύριος Ιησούς είχε ήδη επιστρέψει και επιτελούσε το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες, κάτι που εκπληρώνει τη βιβλική προφητεία: «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α΄ Πέτρου 4:17). Χάρηκα πολύ και συνειδητοποίησα ότι τα λόγια που διαβάζονταν στις ταινίες ήταν ομιλία του Κυρίου που επέστρεψε. Γι’ αυτό ήταν τόσο κατηγορηματικά και δυνατά! Άφησα ένα μήνυμα και επικοινώνησα με τους αδελφούς στην εκκλησία και κατάλαβα πως ήταν ειλικρινείς και η συναναστροφή τους διαφωτιστική. Η επαφή μαζί τους ήταν υπέροχη. Άρχισα να πηγαίνω στις συγκεντρώσεις τους.

Ένα απόγευμα, ετοιμαζόμουν να κατεβάσω κι άλλες ταινίες από το κανάλι της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού. Καθώς κοιτούσα τις ταινίες, βρήκα μία με τίτλο «Υπερβείτε τη Βίβλο». Τα ’χασα. Τι σήμαινε αυτό; Γιατί να υπερβούμε τη Βίβλο στην πίστη μας; Πώς μπορεί ο κόσμος να πιστεύει και να γνωρίζει τον Θεό χωρίς τη Βίβλο; Σκέφτηκα αυτό που έλεγε πάντα ο πάστορας, ότι η πίστη μας έπρεπε να βασίζεται στη Βίβλο και η απομάκρυνση από αυτήν είναι αίρεση. Όταν απομακρύνεσαι από τη Βίβλο, δεν προδίδεις τον Κύριο; Τις επόμενες δυο μέρες, σταμάτησα να βλέπω ύμνους και ταινίες της Εκκλησίας, από φόβο μην παρεκκλίνω στην πίστη μου. Παρ’ όλα αυτά, αναρωτιόμουν: «Αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι πράγματι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε και δεν Τον αποδεχθώ, δεν θα χάσω την ευκαιρία μου να υποδεχθώ τον Κύριο;» Ήμουν σε μεγάλη σύγκρουση κι άρχισα να νηστεύω και να προσεύχομαι. Ζητούσα τη διαφώτιση και καθοδήγηση του Κυρίου για να μάθω αν ο Παντοδύναμος Θεός ήταν ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε. Την πρώτη νύχτα της νηστείας μου, δεν είχα δεχθεί κάποια έμπνευση απ’ τον Θεό και σκέφτηκα να ρίξω μια ματιά στη Βίβλο. Διάβασα στο εδάφιο 1:8 της Αποκάλυψης: «Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ». Διάβασα επίσης στην Αποκάλυψη 11:16-17: «Και οι εικοσιτέσσαρες πρεσβύτεροι, οι καθήμενοι ενώπιον του Θεού επί τους θρόνους αυτών, έπεσαν κατά πρόσωπον αυτών και προσεκύνησαν τον Θεόν, λέγοντες· Ευχαριστούμέν σοι, Κύριε Θεέ παντοκράτωρ, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, διότι έλαβες την δύναμίν σου την μεγάλην και εβασίλευσας». Ξαφνικά ένιωσα πως αυτά τα εδάφια ήταν η καθοδήγηση του Θεού. Στην Αποκάλυψη λέει ότι ο Θεός θα ονομαστεί «Παντοδύναμος» τις έσχατες ημέρες. Αυτός δεν είναι ο Παντοδύναμος Θεός; Αυτή η ανακάλυψη με έκανε να θέλω να συνεχίσω να ερευνώ την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Αποφάσισα επίσης να δω όλη την ταινία «Υπερβείτε τη Βίβλο» για να δω τι πραγματευόταν.

Στην ταινία, μια κήρυκας του ευαγγελίου από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού συναναστρεφόταν: «Πολλοί θρήσκοι άνθρωποι λένε πως ο Θεός δεν θα απομακρυνόταν από τη Βίβλο για να επιτελέσει το έργο της σωτηρίας και οτιδήποτε πέραν της Βίβλου είναι αίρεση. Τι υπήρξε πρώτο, η Βίβλος ή το έργο του Θεού; Στην αρχή, ο Ιεχωβά Θεός έπλασε τους ουρανούς, τη γη και τα πάντα. Κατέστρεψε τον κόσμο με κατακλυσμό και κατέστρεψε τα Σόδομα και τα Γόμορρα με φωτιά. Υπήρχε η Παλαιά Διαθήκη όταν ο Θεός επιτελούσε όλο αυτό το έργο;» Σκέφτηκα: «Θέλει ρώτημα; Όταν ο Θεός δημιούργησε τη γη, έστειλε κατακλυσμό στον κόσμο κι έκαψε τα Σόδομα και τα Γόμορρα, η Βίβλος σίγουρα δεν υπήρχε». Και συνέχισε: «Δεν υπήρχε Βίβλος όταν ο Θεός επιτέλεσε όλο αυτό το έργο. Δηλαδή, πρώτα έγινε το έργο του Θεού και μετά καταγράφηκε στη Βίβλο. Κι όταν ο Κύριος Ιησούς επιτελούσε έργο την Εποχή της Χάριτος, δεν υπήρχε ακόμη Καινή Διαθήκη. Αυτή καταγράφηκε από τους μαθητές Του, αφού είχε ολοκληρώσει το έργο Του. Προφανώς, η Βίβλος είναι μόνο μια ιστορική καταγραφή του έργου του Θεού. Ο Θεός δεν επιτελεί έργο βάσει της Βίβλου και δεν περιορίζεται από αυτή. Επιτελεί το έργο Του βάσει του σχεδίου διαχείρισής Του και των αναγκών της ανθρωπότητας. Δεν μπορούμε να θεωρούμε έργο του Θεού μόνο ό,τι περιέχει η Βίβλος, ούτε να χρησιμοποιούμε τη Βίβλο για να οριοθετούμε το έργο Του. Δεν μπορούμε να λέμε πως οτιδήποτε εκτός της Βίβλου είναι αίρεση. Ο Θεός έχει το δικαίωμα να επιτελεί το δικό Του έργο και να το κάνει εκτός των περιορισμών της Βίβλου».

Όταν το άκουσα αυτό, μου άνοιξε τα μάτια. Δεν υπήρχε Καινή Διαθήκη όταν ο Κύριος Ιησούς επιτελούσε έργο. Αυτή συντάχθηκε από ανθρώπους, αφού Εκείνος ολοκλήρωσε το έργο Του. Η Βίβλος είναι μόνο μια καταγραφή του προηγούμενου έργου του Θεού. Γιατί δεν το είχα σκεφτεί πιο πριν;

Η συναναστροφή στην ταινία συνεχίστηκε: «Αν πούμε πως οτιδήποτε εκτός Βίβλου είναι αίρεση, δεν καταδικάζουμε όλο το προηγούμενο έργο του Θεού; Όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε κι επιτέλεσε έργο, δεν το έκανε βάσει της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά πήγε παραπέρα, όπως με τις διδασκαλίες Του για την οδό της μεταμέλειας, με την ίαση των αρρώστων και την εκβολή δαιμόνων, με τη μη τήρηση του Σαββάτου, με τη συγχώρεση και με πολλά άλλα. Τίποτα από αυτά δεν υπήρχε στην Παλαιά Διαθήκη. Αντέκρουαν μάλιστα τους νόμους της. Σημαίνει αυτό ότι το έργο του Κυρίου Ιησού δεν ήταν έργο Θεού; Οι αρχιερείς, οι πρεσβύτεροι και οι γραμματείς καταδίκασαν το έργο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού ως αίρεση, μόνο επειδή δεν συμμορφώνονταν με την Παλαιά Διαθήκη. Έγιναν άνθρωποι που αντιστάθηκαν στον Θεό. Αν ακολουθούμε ανθρώπινες αντιλήψεις και λέμε πως οτιδήποτε εκτός Βίβλου είναι αίρεση, δεν καταδικάζουμε κι εμείς το έργο του Κυρίου Ιησού;»

Μετά διάβασαν λόγια του Παντοδύναμου Θεού που αφορούσαν το ερώτημα αν οτιδήποτε εκτός Βίβλου είναι αιρετικό. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Η Βίβλος είναι ένα ιστορικό βιβλίο, και αν είχες φάει και πιει την Παλαιά Διαθήκη κατά την Εποχή της Χάριτος —αν είχες κάνει πράξη αυτά που απαιτούνταν τον καιρό της Παλαιάς Διαθήκης κατά τη διάρκεια της Εποχής της Χάριτος— ο Ιησούς θα σε είχε απορρίψει και θα σε είχε καταδικάσει. Αν είχες εφαρμόσει την Παλαιά Διαθήκη στο έργο του Ιησού, θα ήσουν Φαρισαίος. Αν, τη σήμερον ημέρα, συνδυάσεις την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη για να φας και πιεις, καθώς και για να ασκηθείς, τότε ο Θεός του σήμερα θα σε καταδικάσει. Θα έχεις μείνει πίσω όσον αφορά το σημερινό έργο του Αγίου Πνεύματος! Εάν τρως και πίνεις την Παλαιά Διαθήκη και την Καινή Διαθήκη, τότε είσαι έξω από το ρεύμα του Αγίου Πνεύματος! Τον καιρό του Ιησού, ο Ιησούς καθοδήγησε τους Εβραίους, καθώς και όλους όσοι Τον ακολουθούσαν, σύμφωνα με το έργο που επιτελούσε μέσα Του το Άγιο Πνεύμα εκείνον τον καιρό. Δεν λάμβανε τη Βίβλο ως βάση για ό,τι έπραττε, αλλά μιλούσε σύμφωνα με το έργο Του. Δεν έδινε σημασία σε αυτά που έλεγε η Βίβλος, ούτε έψαχνε στη Βίβλο ένα μονοπάτι στο οποίο να οδηγήσει τους ακόλουθούς Του. Από τότε που πρωτοξεκίνησε να εργάζεται, διέδιδε την οδό της μετάνοιας —μία λέξη η οποία δεν είχε αναφερθεί διόλου στις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Όχι μόνο δεν ενήργησε σύμφωνα με τη Βίβλο, αλλά ηγήθηκε επίσης ενός νέου μονοπατιού και επιτέλεσε νέο έργο. Δεν έκανε ποτέ αναφορά στη Βίβλο όταν κήρυττε. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, κανείς δεν ήταν ποτέ σε θέση να εκτελέσει τα θαύματά Του —να θεραπεύσει τους άρρωστους και να εκβάλει τα δαιμόνια. Έτσι και το έργο Του, οι διδαχές Του και η εξουσία και η δύναμη των λόγων Του υπερέβαιναν κάθε άνθρωπο την Εποχή του Νόμου. Ο Ιησούς επιτελούσε απλώς το νεότερο έργο Του και, παρόλο που πολλοί άνθρωποι Τον καταδίκασαν χρησιμοποιώντας τη Βίβλο —και χρησιμοποίησαν, μάλιστα, την Παλαιά Διαθήκη για να Τον σταυρώσουν— το έργο Του υπερέβη την Παλαιά Διαθήκη. Αν δεν ίσχυε αυτό, γιατί Τον κάρφωσαν οι άνθρωποι στον σταυρό; Ο λόγος δεν ήταν επειδή η Παλαιά Διαθήκη δεν ανέφερε τίποτα για τη διδασκαλία Του και την ικανότητά Του να θεραπεύει τους αρρώστους και να εκβάλλει τα δαιμόνια; Το έργο Του επιτελέστηκε με σκοπό να ηγηθεί ενός νέου μονοπατιού· δεν είχε σκοπό να ξεκινήσει σκοπίμως πόλεμο ενάντια στη Βίβλο, ούτε να ξεφορτωθεί σκοπίμως την Παλαιά Διαθήκη. Ήλθε απλώς για να εκτελέσει τη διακονία Του, να φέρει το νέο έργο σε εκείνους που Τον λαχταρούσαν και Τον αναζητούσαν. Δεν ήλθε για να επεξηγήσει την Παλαιά Διαθήκη ή να υποστηρίξει το έργο της. Το έργο Του δεν είχε σκοπό να επιτρέψει στην Εποχή του Νόμου να συνεχίσει να εξελίσσεται, διότι το έργο Του δεν λάμβανε διόλου υπόψη το εάν είχε ως βάση τη Βίβλο. Ο Ιησούς ήλθε απλώς να επιτελέσει το έργο που όφειλε να επιτελέσει. […] Στο κάτω κάτω, τι είναι μεγαλύτερο: ο Θεός ή η Βίβλος; Γιατί πρέπει ο Θεός να εργάζεται σύμφωνα με τη Βίβλο; Μήπως ο Θεός δεν έχει το δικαίωμα να υπερβεί τη Βίβλο; Δεν μπορεί ο Θεός να απομακρυνθεί από τη Βίβλο και να επιτελέσει άλλο έργο; Γιατί ο Ιησούς και οι μαθητές Του δεν τηρούσαν το Σάββατο; Αν έπρεπε να ασκείται σύμφωνα με το Σάββατο και σύμφωνα με τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης, τότε γιατί ο Ιησούς δεν τήρησε το Σάββατο μετά την έλευσή Του, αλλά, αντ’ αυτού, έπλυνε πόδια, κάλυψε το κεφάλι, έκοψε τον άρτο κι ήπιε κρασί; Δεν απουσιάζουν όλα αυτά από τις εντολές της Παλαιάς Διαθήκης; Αν ο Ιησούς τιμούσε την Παλαιά Διαθήκη, τότε γιατί δεν ακολούθησε αυτά τα δόγματα; Θα πρέπει να γνωρίζεις ποιος προηγήθηκε μεταξύ Θεού και Βίβλου!» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (1)].

Η κήρυκας στην ταινία είπε σε συναναστροφή: «Η Βίβλος δεν αντιπροσωπεύει τον Θεό. Είναι μόνο καταγραφή των πρώτων δύο σταδίων του έργου Του, δηλαδή μαρτυρία για το έργο του Θεού τις Εποχές του Νόμου και της Χάριτος. Δεν αντιπροσωπεύει όλο το έργο Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Η καταγραφή των λόγων του Θεού στη Βίβλο είναι πολύ περιορισμένη. Έχει μόνο αποσπάσματα της διάθεσης της ζωής του Θεού και δεν δείχνει το όλον της. Ο Θεός είναι πάντα νέος, ποτέ παλιός. Επιτελεί νέο έργο και λέει νέα λόγια σε κάθε εποχή. Για παράδειγμα, όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε την Εποχή της Χάριτος, κινήθηκε πέραν της Παλαιάς Διαθήκης για να επιτελέσει νέο έργο. Ο Θεός δεν εργάζεται βάσει των Γραφών ούτε παραπέμπει σ’ αυτές. Δεν βρίσκει τον δρόμο για να οδηγήσει τους πιστούς Του στις Γραφές. Το έργο του Θεού εξελίσσεται συνεχώς. Όταν ο Θεός ξεκινάει μια νέα εποχή κι επιτελεί νέο έργο, δείχνει έναν νέο δρόμο στην ανθρωπότητα και μας χαρίζει αλήθειες, για να αποκτήσουμε ακόμη μεγαλύτερη σωτηρία από Αυτόν. Ο Θεός δεν οδηγεί την ανθρωπότητα βάσει του πρότερου έργου Του. Δηλαδή ο Θεός δεν επιτελεί έργο βάσει της Βίβλου, επειδή δεν είναι μόνο ο Κύριος του Σαββάτου αλλά και ο Κύριος της Βίβλου. Έχει κάθε δικαίωμα να κινείται πέραν της Βίβλου, να επιτελεί νεότερο έργο βάσει του σχεδίου Του και των αναγκών της ανθρωπότητας. Το έργο του Θεού σε μια νέα εποχή δεν ταυτίζεται ποτέ με το έργο προηγούμενης εποχής. Άρα, η δήλωση ότι η απομάκρυνση από τη Βίβλο είναι αίρεση δεν ευσταθεί».

Απ’ αυτά κατάλαβα ότι η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη καταγράφουν το έργο και τα λόγια του Θεού τις Εποχές του Νόμου και της Χάριτος, αλλά δεν αντιπροσωπεύουν όλο το έργο του Θεού. Νόμιζα πως αν απομακρυνόμουν απ’ τη Βίβλο θα σήμαινε πως δεν πίστευα στον Κύριο. Δεν έβαζα τον Θεό και τη Βίβλο στο ίδιο επίπεδο; Όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε κι επιτέλεσε έργο, δεν το βάσισε στην Παλαιά Διαθήκη. Αν πούμε πως η υπέρβαση των Γραφών είναι αιρετική, δεν καταδικάζουμε το έργο του Κυρίου Ιησού; Αν είχα γεννηθεί την εποχή που επιτελούσε έργο ο Κύριος Ιησούς, θα Tου είχα αντιταχθεί, σύμφωνα με τις αντιλήψεις μου. Αν οριοθετούσα το έργο και τα λόγια του Θεού στη Βίβλο μόνο, δεν θα έκανα το ίδιο λάθος με τους Φαρισαίους που προσκολλήθηκαν στις παλιές Γραφές για να καταδικάσουν τον Κύριο Ιησού;

Η κήρυκας διάβασε άλλο ένα απόσπασμα των λόγων του Θεού: «Αυτό που σε διδάσκω είναι απλώς η ουσία και η πραγματική ιστορία της Βίβλου. Δεν ζητώ να μη διαβάσεις τη Βίβλο ή να τριγυρνάς δηλώνοντας ότι στερείται ουσίας, ζητώ μόνο να έχεις τη σωστή γνώση και άποψη για τη Βίβλο. Μην είσαι υπερβολικά μονόπλευρος! Μολονότι η Βίβλος αποτελεί ένα βιβλίο ιστορίας που γράφτηκε από ανθρώπους, καταγράφει, επίσης, πολλές από τις αρχές βάσει των οποίων υπηρετούσαν τον Θεό οι αρχαίοι άγιοι και προφήτες, καθώς και τις εμπειρίες των πρόσφατων αποστόλων καθώς υπηρετούσαν τον Θεό —το σύνολο των οποίων το είδαν και το γνώρισαν όντως αυτοί οι άνθρωποι και μπορεί να χρησιμεύσει ως αναφορά για τους ανθρώπους αυτής της εποχής στην επιδίωξη της αληθινής οδού. […] Tα συγκεκριμένα βιβλία εξακολουθούν να είναι παρωχημένα, εξακολουθούν να ανήκουν στην παλαιά εποχή και ανεξάρτητα από το πόσο καλά είναι, είναι κατάλληλα μόνο για μια περίοδο και δεν είναι αιώνια. Διότι το έργο του Θεού αναπτύσσεται συνεχώς και δεν μπορεί απλά να σταματήσει στην εποχή του Παύλου και του Πέτρου ή να παραμείνει για πάντα στην Εποχή της Χάριτος, κατά την οποία σταυρώθηκε ο Ιησούς. Έτσι, λοιπόν, τα βιβλία αυτά είναι κατάλληλα μόνο για την Εποχή της Χάριτος, όχι για την Εποχή της Βασιλείας των εσχάτων ημερών. Μπορούν να παρέχουν μόνο στους πιστούς της Εποχής της Χάριτος, όχι στους αγίους της Εποχής της Βασιλείας, και ανεξάρτητα από το πόσο καλά είναι, παραμένουν παρωχημένα» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με τη Βίβλο (4)].

Ακούγοντας αυτά, κατάλαβα ότι ο Παντοδύναμος Θεός δεν αρνιόταν την αξία της Βίβλου. Η Βίβλος είναι μόνο μια μαρτυρία του προηγούμενου έργου του Θεού που μας βοηθάει να κατανοήσουμε το έργο που ήδη έχει επιτελέσει και τι απαιτούσε απ’ την ανθρωπότητα τότε. Αλλά ο Θεός επιτελεί νέο έργο και η Βίβλος είναι παρωχημένη. Δεν προσφέρει στους ανθρώπους όσα χρειάζονται τώρα. Ένιωσα αντίσταση όταν είδα πρώτη φορά τον τίτλο «Υπερβείτε τη Βίβλο». Νόμιζα πως η πίστη όλων βασιζόταν στη Βίβλο και πως ήταν ο μόνος τρόπος να μάθουμε να πιστεύουμε και να σεβόμαστε τον Θεό. Νόμιζα πως η απομάκρυνση από τη Βίβλο ήταν απομάκρυνση απ’ τον Θεό. Γι’ αυτό δεν ήθελα να διερευνήσω το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Νόμιζα πως έπρεπε να βασίσω την πίστη μου στη Βίβλο και πως αυτή αντιπροσώπευε τον Θεό. Αυτό δείχνει ότι η Βίβλος είχε πάρει τη θέση του Θεού στην καρδιά μου. Δεν πίστευα στον Θεό, πίστευα στη Βίβλο. Θεωρούσα τη Βίβλο ίση με τον Θεό και οριοθετούσα το έργο του Θεού εντός της Βίβλου, πιστεύοντας πως οτιδήποτε εκτός αυτής ήταν αίρεση. Δεν οριοθετούσα έτσι και δεν βλασφημούσα τον Θεό; Σάστισα, πάγωσα στη σκέψη. Ένιωσα υποχρεωμένη στον Θεό που με καθοδήγησε στην ταινία. Διαφορετικά, οι συνέπειες θα ήταν αδιανόητες.

Οι άνθρωποι που μοιράζονταν το ευαγγέλιο στην ταινία είπαν τότε: «Η αιώνια ζωή δεν προέρχεται από τη Βίβλο…» Συγκλονίστηκα. Η αιώνια ζωή δεν προέρχεται από τη Βίβλο; Πώς ήταν δυνατόν αυτό; Άκουσα τι είπαν στη συνέχεια. «Αυτό δεν είναι σύμφωνο με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, αλλά είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Ο Κύριος Ιησούς μάς είπε καιρό πριν, όταν επέπληξε τους Φαρισαίους: “Ερευνάτε τας γραφάς, διότι σεις νομίζετε ότι εν αυταίς έχετε ζωήν αιώνιον· και εκείναι είναι αι μαρτυρούσαι περί εμού· πλην δεν θέλετε να έλθητε προς εμέ, διά να έχητε ζωήν” (Κατά Ιωάννην 5:39-40). Ο Κύριος Ιησούς δήλωσε ξεκάθαρα πως δεν υπάρχει αιώνια ζωή στις Γραφές. Επειδή οι Γραφές απλώς καταθέτουν μαρτυρία στον Θεό. Αν ο κόσμος θέλει να κερδίσει την αλήθεια και τη ζωή, η Βίβλος δεν αρκεί. Η αλήθεια και η ζωή κερδίζονται από τον ίδιο τον Χριστό. Σκεφτείτε τους Φαρισαίους που προσκολλήθηκαν στην Παλαιά Διαθήκη. Δεν κέρδισαν την αιώνια ζωή, αλλά αντιθέτως, τιμωρήθηκαν που αντιστάθηκαν στον Κύριο Ιησού και Τον καταδίκασαν. Όμως, οι πιστοί του Κυρίου Ιησού που δεν προσκολλήθηκαν στις Γραφές, που δέχθηκαν το έργο και τα λόγια του Θεού τότε λυτρώθηκαν τελικά από τον Κύριο Ιησού. Κι έτσι, μόνο ακολουθώντας τον Χριστό και τα βήματα του Θεού κερδίζουμε αιώνια ζωή. Εάν τηρούμε τυφλά τη Βίβλο, όχι μόνο δεν κερδίζουμε την αποδοχή του Θεού, αλλά όπως είπε και ο Παύλος: “Η γραφή όμως συνέκλεισε τα πάντα υπό την αμαρτίαν” (Προς Γαλάτας 3:22), και θα χάσουμε τη σωτηρία του Θεού. Ο Θεός επιτελεί νέο έργο σε κάθε εποχή. Ο Ιεχωβά Θεός εξέδωσε τον νόμο και τις εντολές την Εποχή του Νόμου, ώστε οι Ισραηλίτες να ξέρουν πώς να λατρεύουν τον Θεό, πώς να ζουν στη γη, τι είναι η αμαρτία και ότι θα τιμωρούνται για τις αμαρτίες τους. Την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς έγινε ο ίδιος προσφορά περί αμαρτίας για να επιτελέσει το έργο της λύτρωσης. Οι άνθρωποι αρκούσε να εξομολογηθούν και να μετανοήσουν για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους, να γλιτώσουν την καταδίκη στο πλαίσιο του νόμου. Ωστόσο, η λύτρωση του Κυρίου Ιησού μπορεί μόνο να συγχωρήσει τις αμαρτίες μας. Η αμαρτωλή φύση μας είναι ακόμη βαθιά ριζωμένη. Δείχνουμε διαρκώς διεφθαρμένες διαθέσεις, είμαστε αλαζονικοί, δόλιοι και μοχθηροί και πάντα αμαρτάνουμε και αντιστεκόμαστε στον Θεό. Γι’ αυτό ο Κύριος Ιησούς προφήτευσε ότι θα επέστρεφε ξανά για να επιτελέσει το έργο της κρίσεως, να καθάρει και να σώσει πλήρως την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός επιτελεί το έργο της κρίσεως ξεκινώντας από τον Οίκο του Θεού, βάσει του έργου λύτρωσης του Κυρίου Ιησού. Εκφράζει όλες τις αλήθειες για να σώσει και να καθάρει την ανθρωπότητα και αποκαλύπτει τα μυστήρια του σχεδίου διαχείρισης του Θεού. Κρίνει και εκθέτει τις σατανικές διαθέσεις και τη φύση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, προβάλλοντας την άγια, δίκαιη διάθεσή Του που δεν ανέχεται ύβρι. Τα λόγια που εκφράζει ο Παντοδύναμος Θεός είναι πράγματα που δεν είπε ποτέ ο Θεός την Εποχή του Νόμου ή την Εποχή της Χάριτος. Αυτά τα λόγια είναι ο Θεός που μας δείχνει την οδό για την αιώνια ζωή τις έσχατες ημέρες. Αυτό εκπληρώνει πλήρως την προφητεία του Κυρίου Ιησού: “Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν” (Κατά Ιωάννην 16:12-13)».

Διάβασαν κι άλλα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Ας το διαβάσουμε μαζί. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών φέρνει τη ζωή και φέρνει τη διαρκή και αέναη οδό για την αλήθεια. Αυτή η αλήθεια είναι το μονοπάτι με το οποίο ο άνθρωπος κερδίζει τη ζωή και είναι το μοναδικό μονοπάτι για να γνωρίσει τον Θεό και να λάβει την έγκρισή Του. Εάν δεν αναζητήσεις την οδό της ζωής που προσφέρει ο Χριστός των εσχάτων ημερών, τότε δεν θα κερδίσεις ποτέ την έγκριση του Ιησού και δεν θα έχεις ποτέ τα προσόντα για να διαβείς την πόρτα της βασιλείας των ουρανών, γιατί είσαι μαριονέτα και δεσμώτης της ιστορίας. Εκείνοι που εξουσιάζονται από κανονισμούς, από γράμματα, και είναι εγκλωβισμένοι στην ιστορία, δεν θα μπορέσουν ποτέ να κερδίσουν τη ζωή ούτε να κερδίσουν την αέναη οδό της ζωής. Κι αυτό γιατί το μόνο που έχουν είναι θολό νερό στο οποίο προσκολλώνται για χιλιάδες χρόνια, κι όχι το νερό της ζωής που αναβλύζει από τον θρόνο. Αυτοί που δεν είναι εφοδιασμένοι με το νερό της ζωής, θα παραμείνουν για πάντα πτώματα, παιχνιδάκια του Σατανά και υιοί της κόλασης. Πώς, λοιπόν, θα μπορέσουν να δουν τον Θεό; Εάν απλώς προσπαθείς να παραμείνεις προσκολλημένος στο παρελθόν, εάν απλώς προσπαθείς να διατηρήσεις τα πράγματα ως έχουν παραμένοντας ακίνητος, και δεν προσπαθείς να αλλάξεις την καθεστηκυία τάξη και να απορρίψεις την ιστορία, μήπως τότε δεν θα είσαι πάντα ενάντια στον Θεό; Τα στάδια του έργου του Θεού είναι τεράστια και πανίσχυρα, σαν φουσκωμένα κύματα και βροντεροί κεραυνοί —κι εσύ, παρ’ όλα αυτά, κάθεσαι περιμένοντας παθητικά την καταστροφή, προσκολλημένος στον παραλογισμό σου, και δεν κάνεις τίποτα. Μ’ αυτόν τον τρόπο, πώς είναι δυνατόν να θεωρηθείς σαν κάποιος που ακολουθεί τα βήματα του Αμνού; Πώς μπορείς να τεκμηριώσεις ότι ο Θεός στον οποίον είσαι προσκολλημένος είναι ένας Θεός πάντα νέος και ποτέ παλιός; Και πώς μπορούν οι λέξεις από τα κιτρινισμένα σου βιβλία να σε περάσουν σε μια νέα εποχή; Πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στην αναζήτηση των σταδίων του έργου του Θεού; Και πώς μπορούν να σε οδηγήσουν στον ουρανό; Αυτό που κρατάς στα χέρια σου είναι γράμματα που μπορούν να παράσχουν μόνο παροδική παρηγοριά, κι όχι αλήθειες που μπορούν να δώσουν ζωή. Οι γραφές που διάβασες μπορούν μόνο να σου εμπλουτίζουν τη γλώσσα και δεν είναι λόγια φιλοσοφίας που θα σε βοηθήσουν να γνωρίσεις την ανθρώπινη ζωή, πόσο μάλλον τα μονοπάτια που μπορούν να σε οδηγήσουν στην τελείωση. Αυτή η διαφορά, δεν νομίζεις ότι είναι λόγος για περίσκεψη; Μήπως δεν σε κάνει να συνειδητοποιήσεις τα μυστήρια που εμπεριέχονται; Έχεις την ικανότητα να οδηγήσεις μόνος σου τον εαυτό σου να συναντήσει τον Θεό στον ουρανό; Χωρίς την έλευση του Θεού, μπορείς να πας μόνος σου στον ουρανό και να απολαύσεις την οικογενειακή ευτυχία μαζί με τον Θεό; Εξακολουθείς ακόμα να ονειρεύεσαι; Σου προτείνω, λοιπόν, να πάψεις να ονειρεύεσαι και να δεις ποιος είναι αυτός που εργάζεται τώρα —να κοιτάξεις για να δεις ποιος είναι τώρα αυτός που επιτελεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου κατά τη διάρκεια των εσχάτων ημερών. Εάν δεν το κάνεις, δεν θα κερδίσεις ποτέ την αλήθεια και δεν θα κερδίσεις ποτέ τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή). Οι ευαγγελιστές της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού μοιράστηκαν αυτήν τη συναναστροφή: «Εάν εμμένουμε απλώς στη Βίβλο στην πίστη μας, χωρίς να δεχόμαστε τις ομιλίες του Θεού τις έσχατες ημέρες, δεν θα κερδίσουμε ποτέ το πότισμα και τη θρέψη των ζώντων υδάτων του Θεού. Χωρίς την κρίση και τον εξαγνισμό του Θεού, θα ζούμε σε έναν φαύλο κύκλο αμαρτίας και εξομολόγησης. Αν δεν ξεφύγει κανείς απ’ τα δεσμά της αμαρτίας, πώς θ’ αξιωθεί να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών; Μόνο αφού αποδεχτούμε το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες, μας ποτίζουν και μας θρέφουν τα λόγια του Θεού, κατανοούμε την αλήθεια, απαλλασσόμαστε από τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας κι έχουμε κάθαρση. Μόνο τότε αξιωνόμαστε να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών».

Όσο άκουγα, διαφωτιζόμουν και ενθουσιαζόμουν. Αυτή η συναναστροφή για την αλήθεια ήταν πολύ πρακτική. Δεν υπάρχει αιώνια ζωή στη Βίβλο, είναι μόνο μαρτυρία για τον Θεό. Δεν αντιπροσωπεύει τον Θεό, ούτε βέβαια αντικαθιστά το έργο σωτηρίας Του. Μόνο ο Χριστός είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή. Μόνο ο Χριστός μπορεί να μας δώσει αλήθεια και ζωή. Ο Παντοδύναμος Θεός, ο Χριστός των εσχάτων ημερών, εκφράζει όλες τις αλήθειες για να εξαγνίσει και να σώσει την ανθρωπότητα, αλλά εγώ δεν απαγκιστρωνόμουν απ’ τη Βίβλο. Τι ανοησία! Ήμουν ευγνώμων για την καθοδήγηση του Παντοδύναμου Θεού ν’ ακούσω τη φωνή του Θεού και να αφήσω τις γελοίες απόψεις μου για την πίστη. Έπειτα, αποδέχθηκα επίσημα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες!