Πέρυσι τον Απρίλιο, ήμουν υπεύθυνη για το κειμενικό έργο. Μια μέρα έλαβα γράμμα από ανώτερη επικεφαλής για να γράψω αξιολόγηση για μια επικεφαλής, τη Λιου Λι, με προθεσμία σε τρεις ημέρες. Αναπόφευκτα άρχισα τις εικασίες: Μου είπαν να αξιολογήσω τη Λιου Λι, μήπως, λοιπόν, δεν έκανε πρακτικό έργο και είχαν σκοπό να την απομακρύνουν; Ή μήπως είχε καλό επίπεδο και άξιζε να καλλιεργηθεί, οπότε ήθελαν να της δώσουν προαγωγή; Η Λιου Λι γενικά επωμιζόταν φορτίο στο καθήκον και μπορούσε να επιλύει προβλήματα αποτελεσματικότητας στο έργο. Απλώς δεν ήταν και πολύ επιδέξια και μόλις μαζευόταν πολλή δουλειά, πελάγωνε και δεν την ιεραρχούσε σωστά. Έκανα και άλλες εικασίες: Αν η επικεφαλής ήθελε προαγωγή και καλλιέργεια για τη Λιου Λι και εγώ τόνιζα τα ελαττώματα, μήπως θα έλεγε ότι δεν έχω διάκριση και δεν φέρομαι δίκαια στους άλλους; Τι γνώμη θα είχε για μένα μετά από αυτό; Αν, όμως, σκόπευε να την απομακρύνει και εγώ έγραφα πολλά για τα προτερήματά της, ίσως έλεγε ότι δεν είχα επίπεδο και δεν μπορούσα να γράψω μια σωστή αξιολόγηση, άρα πώς συνέχιζα να εποπτεύω το κειμενικό έργο; Σίγουρα, τότε, θα σχημάτιζε κακή εντύπωση για μένα. Με αυτά κατά νου, δεν τολμούσα να γράψω το παραμικρό.

Την άλλη μέρα, συνάντησα τη συνεργάτιδα της Λιου Λι, την αδελφή Γουάνγκ Ζι. Μου ήρθε μια ιδέα. Θα της ζητούσα πληροφορίες με διακριτικότητα. Έτσι, της έκανα μια διερευνητική ερώτηση: «Έρχεσαι αρκετά συχνά στις συναθροίσεις μας. Πώς και δεν βλέπουμε τη Λιου Λι; Είναι τόσο απασχολημένη;» Η Γουάνγκ Ζι απάντησε: «Έχει άλλες δουλειές». Πρόσεξα ότι μου απάντησε πολύ χαμηλόφωνα και υπέθεσα ότι η Λιου Λι ίσως επρόκειτο ν’ απομακρυνθεί και η Γουάνγκ Ζι ένιωθε ενοχές επειδή δεν την είχε βοηθήσει. Όμως, δεν ήμουν σίγουρη, και της έκανα και άλλη ερώτηση: «Τα καταφέρνετε μόνες σας εσείς οι δύο να επιβλέπετε το έργο της εκκλησίας;» Πρόσεξα την έκφραση της και τον τρόπο με τον οποίο μιλούσε, μήπως εντοπίσω κάποια στοιχεία, αλλά τελικά δεν κατάλαβα κάτι στα σίγουρα. Με έπιασε άγχος καθώς η προθεσμία της αξιολόγησης πλησίαζε, αλλά συνέχισα να χασομερώ χωρίς ιδέα τι να γράψω. Στο τέλος, απλώς δεν την έγραψα για να μην καταλάβει η επικεφαλής ότι δεν είχα διάκριση. Αν με ρωτούσε σχετικά, θα της έλεγα ότι ήμουν πολύ απασχολημένη και δεν είχα χρόνο. Απέφυγα, λοιπόν, το θέμα μη γράφοντας την αξιολόγηση. Μετά, όποτε το σκεφτόμουν αυτό, ένιωθα ενοχές. Η επικεφαλής μου είχε πει να την αξιολογήσω κυρίως για να δει αν όντως έκανε πρακτικό έργο και αν είχε δυνατότητες να καλλιεργηθεί. Αυτό αφορούσε άμεσα το έργο της εκκλησίας. Το να γράψω όλα όσα γνώριζα ήταν πολύ εύκολο για μένα, οπότε γιατί το ανέβαλλα; Τι ήταν αυτό που με εμπόδιζε; Προσευχήθηκα: «Θεέ μου! Ήμουν τόσο επιφυλακτική και αναποφάσιστη με την αξιολόγηση. Είχα προβληματιστεί πολύ και δεν ήθελα να συνεργαστώ. Καθοδήγησέ με να κατανοήσω το πρόβλημά μου».

Διάβασα τα εξής λόγια του Θεού: «Οι αντίχριστοι δεν βλέπουν τον Θεό, ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά τους. Όταν αντικρίζουν τον Χριστό, δεν Τον αντιμετωπίζουν διαφορετικά από ό,τι έναν συνηθισμένο άνθρωπο, αντλώντας συνεχώς στοιχεία από την έκφραση και το ύφος Του, αλλάζοντας τον τόνο τους ανάλογα με την κατάσταση, χωρίς ποτέ να λένε τι συμβαίνει πραγματικά, χωρίς ποτέ να λένε κάτι ειλικρινές, λέγοντας μόνο κενά λόγια και δόγματα, προσπαθώντας να εξαπατήσουν και να ξεγελάσουν τον αληθινό Θεό που στέκεται μπροστά στα μάτια τους. Δεν έχουν τον παραμικρό φόβο Θεού. Είναι εντελώς ανίκανοι να μιλήσουν στον Θεό από καρδιάς, να πουν οτιδήποτε αληθινό. Μιλούν όπως σέρνονται τα φίδια, η πορεία των λόγων τους είναι γεμάτη στροφές και υπεκφυγές. Ο τρόπος και η κατεύθυνση των λόγων τους μοιάζει με μια κληματσίδα πεπονιού που αναρριχάται πάνω σε κάποιον πάσσαλο. Για παράδειγμα, όταν λες πως κάποιος έχει καλό επίπεδο και θα μπορούσε να προαχθεί, μιλούν απευθείας για το πόσο καλός είναι και για τα όσα εκδηλώνονται και αποκαλύπτονται μέσα του· κι αν πεις πως κάποιος είναι κακός, σπεύδουν να μιλήσουν για το πόσο κακός και μοχθηρός είναι, για το πώς προκαλεί αναστάτωση και διακοπές στην εκκλησία. Όταν θες να μάθεις την αλήθεια σχετικά με κάτι, δεν έχουν τίποτα να πουν· υπεκφεύγουν, περιμένοντας να βγάλεις εσύ ένα συμπέρασμα, περιμένοντας να ακούσουν το νόημα στα λόγια σου, έτσι ώστε να σου πουν ό,τι θέλεις να ακούσεις. Όλα όσα λένε είναι κολακεία, ραγιαδισμός και δουλοπρέπεια· ούτε μία λέξη αλήθειας δεν βγαίνει απ’ το στόμα τους. Έτσι αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους και έτσι μεταχειρίζονται τον Θεό —είναι τόσο δόλιοι. Αυτή είναι η διάθεση ενός αντίχριστου» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δέκατο (Μέρος δεύτερο)]. Ο λόγος Του αποκάλυψε πως οι αντίχριστοι κάνουν κόλπα όταν συναντούν τον Χριστό. Φέρονται με κολακείες και δουλοπρέπεια και ακολουθούν τις εκφράσεις Του. Δεν λένε την αλήθεια ενώπιον του Χριστού. Είναι άριστοι στην εξαπάτηση και στην υποκρισία. Είναι πολύ πονηροί και κακοί και αηδιάζουν τον Θεό. Αν και δεν συναντούσα τον Χριστό, φερόμουν και αποκάλυπτα διάθεση ίδια με αυτή των αντίχριστων. Η επικεφαλής μού είπε να αξιολογήσω τη Λιου Λι για τις ανάγκες του εκκλησιαστικού έργου. Δεν μου ζήτησε κάτι περίπλοκο. Απλώς έπρεπε να γράψω με ειλικρίνεια όλα όσα ήξερα και να μοιραστώ ό,τι κατανοούσα δίκαια και αντικειμενικά. Εγώ, όμως, περιέπλεκα τα πράγματα με εικασίες για τις προθέσεις της επικεφαλής από φόβο πως αν δεν τα έγραφα καλά, θα έλεγε ότι δεν έχω διάκριση και δε θα με εκτιμούσε. Για να μη χάσω τη θέση στην καρδιά της, αναζήτησα τις προθέσεις της με το πρόσχημα ότι ενδιαφέρομαι για τις αδελφές μου. Αν ήθελε προαγωγή για τη Λιου Λι, θα πήγαινα με τα νερά της και θα έγραφα για προτερήματα. Αν ήθελε να την απομακρύνει, θα έγραφα πιο πολύ για τα ελαττώματα της Λιου Λι ώστε να με εκτιμήσει η επικεφαλής. Δεν προσπαθούσα να την αξιολογήσω με βάση γεγονότα ή αρχές, κοίταζα τις αντιδράσεις της Γουάνγκ Ζι για να δω τις προθέσεις της επικεφαλής. Αποκάλυπτα διάθεση αντίχριστου που ήταν, δηλαδή, ύπουλη και δόλια! Για να αποκαλύψω τις προθέσεις της, ρωτούσα πλαγίως τη Γουάνγκ Ζι προσπαθώντας να της πάρω πληροφορίες. Φερόμουν πραγματικά τιποτένια, χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας ή χαρακτήρα. Γενικά, όλοι έχουμε προτερήματα και ελαττώματα και πρέπει να αξιολογούμε δίκαια και αντικειμενικά, σύμφωνα με τα γεγονότα. Αν γράψω θετική αξιολόγηση για ένα κακό άτομο και μετά η επικεφαλής πάρει τη λάθος απόφαση, διαταράσσω το έργο της εκκλησίας, κάνω κακό κι αντιστέκομαι στον Θεό. Αν γράψω δριμεία αξιολόγηση για κάποιον που επιδιώκει την αλήθεια, θα είναι άδικο και μπορεί να τον βλάψει σοβαρά. Αν εξαιτίας της ανακριβούς αξιολόγησης μετέθεταν ή απομάκρυναν τη Λιου Λι, θα έκανα κακό και σίγουρα θα προσέβαλα τον Θεό. Σκέφτηκα τα λόγια του Θεού: «Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, να είσαι αυθεντικός με τον Θεό στο καθετί, να είσαι ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, μην κρύβοντας τα γεγονότα, μην προσπαθώντας να εξαπατήσεις όσους είναι επάνω ή από κάτω και μην κάνοντας πράγματα απλώς για να κερδίσεις την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες). Ο Θεός δεν είναι πολύ απαιτητικός. Ελπίζει μόνο να είμαστε ειλικρινείς σε λόγια και πράξεις, να λέμε την αλήθεια για όλα, να είμαστε δίκαια και τίμια άτομα που δεν εξαπατούν ούτε αποκρύπτουν. Να είμαστε ειλικρινείς, να γράφουμε όλα όσα γνωρίζουμε και να είμαστε δίκαιοι στις αξιολογήσεις μας. Εγώ δεν κατάφερνα ούτε αυτό. Η επικεφαλής ήθελε να μάθει τι γνώμη είχα για κάποιο άτομο, αλλά δεν κατάφερα να της πω ούτε μια ειλικρινή λέξη. Αν είσαι πονηρός και δόλιος, δεν συμπεριφέρεσαι σαν έντιμος άνθρωπος. Μίσησα τον εαυτό μου όταν το κατάλαβα.

Μετά, διάβασα κάποια λόγια του Θεού. «Και τι είναι το να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό; Όταν, παραδείγματος χάριν, δίνεις την αξιολόγησή σου για κάποιον, αυτό σχετίζεται με τον σεβασμό στον Θεό και την αποφυγή του κακού. Πώς τον αξιολογείς; (Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, δίκαιοι και τίμιοι, και τα λόγια μας δεν πρέπει να βασίζονται στο συναίσθημα.) Όταν λες αυτό ακριβώς που σκέφτεσαι, αυτό ακριβώς που έχεις δει, είσαι ειλικρινής. Πάνω απ’ όλα, μάλιστα, η άσκηση τού να είσαι ειλικρινής σημαίνει ότι ακολουθείς την οδό του Θεού. Αυτό διδάσκει ο Θεός στους ανθρώπους, αυτή είναι η οδός Του. Ποια είναι η οδός του Θεού; Να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Είναι το να είσαι ειλικρινής ένδειξη ότι σέβεσαι τον Θεό και αποφεύγεις το κακό; Είναι ένδειξη ότι ακολουθείς την οδό του Θεού; (Ναι.) Εάν δεν είσαι ειλικρινής, τότε αυτό που έχεις δει κι αυτό που σκέφτεσαι δεν είναι το ίδιο μ’ αυτό που βγαίνει από το στόμα σου. Κάποιος σε ρωτάει: “Ποια είναι η γνώμη σου γι’ αυτό το άτομο; Αναλαμβάνει τις ευθύνες του για το εκκλησιαστικό έργο;” κι εσύ απαντάς: “Είναι αρκετά καλός, αναλαμβάνει περισσότερες ευθύνες από μένα, το επίπεδό του είναι καλύτερο από το δικό μου και η ανθρώπινη φύση του είναι κι αυτή καλή, είναι ώριμος και σταθερός”. Αυτό όμως είναι που σκέφτεσαι μέσα σου; Αυτό που σκέφτεσαι πραγματικά είναι ότι, αν κι αυτό το άτομο όντως έχει επίπεδο, είναι αναξιόπιστο και μάλλον πανούργο, και μεγάλος συμφεροντολόγος. Αυτό σκέφτεσαι πραγματικά στο μυαλό σου· όταν όμως έλθει η ώρα να μιλήσεις, σου έρχεται στο μυαλό το εξής: “Δεν μπορώ να πω την αλήθεια, δεν πρέπει να προσβάλλω κανέναν”, οπότε λες βιαστικά κάτι άλλο, επιλέγεις να πεις ωραία πράγματα γι’ αυτόν και τίποτα απ’ όσα λες δεν είναι αυτό που πραγματικά πιστεύεις, είναι όλα ψέματα και υποκρισίες. Δείχνει αυτό ότι ακολουθείς την οδό του Θεού; Όχι. Έχεις πάρει το μονοπάτι του Σατανά, την οδό των δαιμόνων. Ποια είναι η οδός του Θεού; Είναι η αλήθεια, είναι η βάση της συμπεριφοράς των ανθρώπων, είναι η οδός τού να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Αν και μιλάς σε κάποιον άλλο, ο Θεός ακούει και παρακολουθεί κι Εκείνος την καρδιά σου, την εξετάζει σχολαστικά. Οι άνθρωποι ακούνε τι λες, όμως ο Θεός εξετάζει την καρδιά σου σχολαστικά. Είναι ικανοί οι άνθρωποι να εξετάσουν σχολαστικά τις καρδιές των άλλων; Στην καλύτερη περίπτωση, μπορούν να δουν ότι δεν λες την αλήθεια. Μπορούν να δουν τι υπάρχει στην επιφάνεια. Μόνον ο Θεός μπορεί να δει στα βάθη της καρδιάς σου, μόνον ο Θεός μπορεί να δει τι σκέφτεσαι, τι σχεδιάζεις, ποια φτηνά τεχνάσματα έχεις μέσα στην καρδιά σου, ποιους ύπουλους τρόπους, ποιες δόλιες σκέψεις. Βλέποντας λοιπόν ότι δεν λες την αλήθεια, ποια είναι η γνώμη του Θεού για σένα, ποια είναι η αξιολόγησή Του; Ότι ως προς αυτό, δεν ακολούθησες την οδό του Θεού, επειδή δεν είπες την αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Έμαθα από τα λόγια Του ότι πρέπει να έχουμε φόβο Θεού και να δεχόμαστε την εξέτασή Του κατά τις αξιολογήσεις. Έτσι θα είμαστε προσεκτικοί και θα έχουμε ενώπιον μας τον Θεό, από φόβο πως αν έχουμε λάθος προθέσεις, θα γράψουμε λανθασμένη και μεροληπτική αξιολόγηση και θα προσβάλουμε τον Θεό. Και όταν γράφουμε αξιολόγηση πρέπει να προσευχόμαστε, να αναζητούμε τις αρχές της αλήθειας, και να μοιραζόμαστε αντικειμενικά την αληθινή κατανόηση και τις απόψεις μας χωρίς να υποκρύπτουμε τις προθέσεις μας. Πρέπει να λέμε τα πάντα όπως είναι χωρίς να τα αλλοιώνουμε. Αυτό είναι δείγμα φόβου Θεού. Αλλά όσοι δεν έχουν φόβο Θεού μιλούν και ενεργούν όπως τους αρέσει, μερικές φορές λένε ό,τι νομίζουν πως θα τους ωφελήσει, ή διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα και τα γεγονότα. Είναι άτομα που έχουν πολύ πονηρές διαθέσεις. Συμπεριφέρονται όπως και οι άπιστοι και δεν είναι αξιόπιστοι. Η συγγραφή της αξιολόγησης με εξέθεσε. Μετά από χρόνια πίστης, διατηρούσα δόλιες προθέσεις και ήθελα να δω πώς είχε η κατάσταση όταν την έγραφα και να πω εκείνο που θα με ωφελούσε. Δεν είχα φόβο Θεού. Ήμουν πολύ πονηρή και αυτό αηδίασε τον Θεό. Όταν το κατάλαβα, ένιωσα πως θα ήταν επικίνδυνο να συνεχίσω έτσι, οπότε προσευχήθηκα στον Θεό για να με καθοδηγήσει για στοχασμό και αυτογνωσία.

Αργότερα, διάβασα και κάποια άλλα λόγια του Θεού. «Τι είναι το αληθινό κακό; Ποιες καταστάσεις είναι κακές όταν εκδηλώνονται; Αποτελεί κακή διάθεση όταν οι άνθρωποι κάνουν ηχηρές δηλώσεις για να κρύψουν τις κακές και ντροπιαστικές προθέσεις που κρύβονται στα βάθη της καρδιάς τους, και στη συνέχεια κάνουν τους άλλους να πιστεύουν ότι αυτές οι δηλώσεις είναι πολύ καλές, ακέραιες και νόμιμες, και τελικά επιτυγχάνουν τις απώτερες επιδιώξεις τους; Γιατί αυτό ονομάζεται κακία και όχι δόλος; Όσον αφορά τη διάθεση και την ουσία, η δόλια συμπεριφορά δεν είναι τόσο κακή. Το να είσαι κακός είναι πιο σοβαρό από το να είσαι δόλιος, είναι μια συμπεριφορά που είναι πιο ύπουλη και άθλια από τη δόλια, και είναι δύσκολο για τον μέσο άνθρωπο να τη διακρίνει. Για παράδειγμα, τι λόγια χρησιμοποίησε το φίδι για να δελεάσει την Εύα; Εύηχες λέξεις, που ακούγονται σωστές και φαίνεται να λέγονται για το δικό σου καλό. Δεν έχεις επίγνωση ότι υπάρχει κάτι κακό σ’ αυτά τα λόγια ή κάποια κακόβουλη πρόθεση πίσω απ’ αυτά, και την ίδια στιγμή, δεν είσαι σε θέση να απαλλαγείς απ’ αυτές τις υποδείξεις του Σατανά. Αυτός είναι πειρασμός. Όταν μπαίνεις σε πειρασμό και ακούς τέτοιου είδους λόγια, δεν γίνεται παρά να δελεαστείς και είναι πιθανό να πέσεις σε παγίδα, επιτυγχάνοντας έτσι τον στόχο του Σατανά. Αυτό ονομάζεται κακό. Το φίδι χρησιμοποίησε αυτή τη μέθοδο για να δελεάσει την Εύα. Είναι αυτό ένα είδος διάθεσης; (Είναι.) Από πού προέρχεται αυτό το είδος διάθεσης; Προέρχεται από το φίδι και από τον Σατανά. Αυτό το είδος κακής διάθεσης υπάρχει εντός της φύσης του ανθρώπου» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η αυτογνωσία βοηθά στην επιδίωξη της αλήθειας). Ο Θεός λέει πως όταν κάποιος μιλά λογικά, αλλά δόλο πονηριά στην καρδιά του και με ωραία λόγια επιδιώκει τους απώτερους στόχους του, αυτό δεν είναι απλώς πονηριά αλλά είναι κακή διάθεση. Ο Θεός μισεί βαθιά αυτόν τον άνθρωπο. Για να κερδίσω τον σεβασμό της επικεφαλής μάντευα τις προθέσεις της κατά την αξιολόγηση, αφού ήθελα να έχω τις ίδιες προθέσεις, και για να τις μάθω έκανα ότι ενδιαφερόμουν για τη Λιου Λι και ρώτησα αν είχε πολλή δουλειά επειδή είχα πολύ καιρό να τη δω, αν τα πήγαινε καλά, και ούτω καθεξής, και προσπάθησα να μάθω τι συνέβαινε και αν επρόκειτο να μείνει ή να φύγει. Φαινομενικά, έμοιαζε να δείχνω ενδιαφέρον και να νοιάζομαι για εκείνη, αλλά τα λόγια μου ήταν γεμάτα δόλο και δεν ήμουν καθόλου ειλικρινής. Ήμουν υπερβολικά δόλια και κακή. Η φύση του πώς μίλησα ήταν η ίδια με το φίδι που έβαλε σε πειρασμό την Εύα για να φάει τον καρπό της γνώσης με ωραία και παραπλανητικά λόγια. Ήμουν πονηρή στα λόγια και τις πράξεις, εξαπατούσα και περιέπαιζα τους άλλους. Ήμουν διαβολική. Αν δεν άλλαζα, θα αμάρταινα με τα λόγια και θα προσέβαλα τον Θεό και τη διάθεσή Του. Όταν το κατάλαβα, προσευχήθηκα για να μετανοήσω και να αλλάξω και να πάψω να ζω πια με κακή διάθεση.

Έπειτα, διάβασα και άλλα λόγια του Θεού και βρήκα μονοπάτι άσκησης. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Η βασιλεία Μου χρειάζεται εκείνους που είναι έντιμοι, εκείνους που δεν είναι υποκριτικοί ή δόλιοι. Οι ειλικρινείς και οι έντιμοι άνθρωποι δεν είναι μη δημοφιλείς στον κόσμο; Εγώ είμαι ακριβώς το αντίθετο. Είναι αποδεκτό να έρχονται σ’ Εμένα οι έντιμοι άνθρωποι· βρίσκω ευχαρίστηση σ’ αυτό το είδος ανθρώπου και επίσης χρειάζομαι αυτό το είδος ανθρώπου. Αυτή ακριβώς είναι η δικαιοσύνη Μου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 33). «Το να είναι κανείς ειλικρινής αποτελεί απαίτηση του Θεού από τον άνθρωπο. Πρόκειται για μια αλήθεια που ο άνθρωπος πρέπει να κάνει πράξη. Ποιες είναι, λοιπόν, οι αρχές που πρέπει να τηρεί ο άνθρωπος στις σχέσεις του με τον Θεό; Να είσαι ειλικρινής: Αυτή είναι η αρχή που πρέπει να ακολουθείται κατά την αλληλεπίδραση με τον Θεό. Μην εμπλέκεσαι στην τακτική των απίστων να διεκδικείς την εύνοια ή να “γλείφεις”· ο Θεός δεν έχει ανάγκη από το “γλείψιμο” ή την κολακεία του ανθρώπου. Και τι σημαίνει να είσαι ειλικρινής; Πώς θα πρέπει να γίνει πράξη αυτό; (Απλώς να ανοίγεσαι στον Θεό, χωρίς να φοράς προσωπείο ή να κρύβεις κάτι, ή να κρατάς μυστικά, να αντιμετωπίζεις τον Θεό με ειλικρινή καρδιά και να είσαι ευθύς, χωρίς καμία απάτη ή τέχνασμα.) Ακριβώς. Προκειμένου να είσαι ειλικρινής, πρέπει πρώτα να παραμερίσεις τις προσωπικές σου επιθυμίες. Αντί να επικεντρώνεσαι στο πώς σου συμπεριφέρεται ο Θεός, να λες αυτό που είναι στην καρδιά σου και να μην συλλογίζεσαι, ούτε να σκέφτεσαι τις συνέπειες των λόγων σου· να λες ό,τι κι αν σκέφτεσαι, να παραμερίζεις τα κίνητρά σου και να μην λες πράγματα απλώς και μόνο για την επίτευξη ενός στόχου. Όταν διαθέτεις υπερβολικά πολλές προσωπικές προθέσεις και μολυσματικά στοιχεία, προετοιμάζεις πάντα αυτά που θα πεις, σκεπτόμενος, “Θα πρέπει να μιλήσω γι’ αυτό και όχι για το άλλο, πρέπει να προσέχω τι λέω. Θα το θέσω με τρόπο που θα με ωφελήσει και θα καλύψει τις ελλείψεις μου, και που θα αφήσει καλή εντύπωση στον Θεό”. Δεν έχεις κίνητρα; Πριν ανοίξεις το στόμα σου, το μυαλό σου είναι γεμάτο με πονηρές σκέψεις, διορθώνεις αρκετές φορές αυτό που θέλεις να πεις, οπότε όταν τα λόγια βγαίνουν από το στόμα σου δεν είναι πια τόσο αγνά, και δεν είναι καθόλου ειλικρινή, και περιέχουν τα δικά σου κίνητρα και τα σχέδια του Σατανά. Αυτό δεν σημαίνει να είσαι ειλικρινής· αυτό σημαίνει ότι έχεις σκοτεινά κίνητρα και κακές προθέσεις. Επιπλέον, όταν μιλάς, αντλείς πάντα στοιχεία από τις εκφράσεις του προσώπου του Θεού και το βλέμμα των ματιών Του: Αν έχει θετική έκφραση στο πρόσωπό Του, συνεχίζεις να μιλάς· αν όχι, συγκρατείσαι και δεν λες τίποτα· αν το βλέμμα των ματιών του Θεού είναι κακό και φαίνεται σαν να μην Του αρέσει αυτό που ακούει, το ξανασκέφτεσαι και λες από μέσα σου: “Λοιπόν, θα πω κάτι που Σε ενδιαφέρει, που Σε κάνει χαρούμενο, που θα σου αρέσει και που θα Σε καταστήσει καλοπροαίρετο απέναντί μου”. Είναι αυτή ειλικρινής στάση; Δεν είναι» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δέκατο (Μέρος δεύτερο)]. Από τα λόγια του Θεού κατάλαβα πως ο Θεός αγαπά τους τίμιους. Οι τίμιοι άνθρωποι μιλούν απλά και ανοιχτά και είναι ειλικρινείς με τον Θεό και τον κόσμο, χωρίς δόλο ή υποκρισία. Τα λένε όλα με το όνομά τους και είναι σαφείς και ευθείς. Έτσι πρέπει να είναι ένα κανονικό άτομο. Είδα ότι αρκετοί από τους αδελφούς και τις αδελφές αγωνίζονταν να είναι έντιμοι άνθρωποι. Όταν έβλεπαν κάποιον να παραβιάζει τις αρχές της αλήθειας, τους βοηθούσαν με συναναστροφή, ή με κλάδεμα και αντιμετώπιση. Ήταν ειλικρινείς, βοηθούσαν και υποστήριζαν ο ένας τον άλλον. Ανοίγονταν με συναναστροφή στις συναθροίσεις και ήταν ελεύθεροι. Τους θαύμαζα και ήθελα και εγώ να γίνω έντιμος άνθρωπος όπως απαιτεί ο Θεός. Κάποια πράγματα δεν τα καταλάβαινα και κάποιες απόψεις μου μπορεί να ήταν λάθος, αλλά τουλάχιστον δεν έπρεπε να υποκρύπτω δόλο και έπρεπε να έχω σωστές προθέσεις. Αυτό είναι το ζητούμενο. Όταν το κατάλαβα αυτό, φωτίστηκε η καρδιά μου και διέκρινα μονοπάτι άσκησης.

Λίγο μετά, έγραψα αξιολόγηση για μια άλλη επικεφαλής, την αδελφή Τσεν Σιάο. Σκέφτηκα τότε: «Δεν την ξέρω πολύ καλά. Αν δεν κάνω σαφή αξιολόγηση, μήπως η επικεφαλής πει ότι δεν έχω διάκριση και με περιφρονήσει; Μήπως να γράψω κυρίως για τα προτερήματά της;» Όταν το σκέφτηκα αυτό, είδα ότι προσπαθούσα πάλι να παίξω παιχνίδια. Οι αξιολογήσεις έχουν σημασία. Επηρεάζουν τις προαγωγές και τις απομακρύνσεις. Αν λες ψέματα, προσβάλλεις τον Θεό. Δεν έπρεπε να γράψω με βάση τα συμφέροντά μου. Προσευχήθηκα κι απαρνήθηκα τον εαυτό μου. Διάβασα και αυτά τα λόγια του Θεού: «Για να προστατεύσεις τη φήμη και την υπόληψή σου, μιλάς με πολύ έμμεσο τρόπο και σκέφτεσαι πάρα πολύ την κάθε σου λέξη. Η ζωή σου είναι πράγματι εξαντλητική! Αν ζεις με αυτόν τον τρόπο, θα χαροποιήσει αυτό τον Θεό; Εκείνοι τους οποίους αποστρέφεται περισσότερο ο Θεός είναι οι δόλιοι. Εάν επιθυμείς να απαλλαγείς από την επιρροή του Σατανά και να σωθείς, πρέπει να αποδεχθείς την αλήθεια. Πρέπει να ξεκινήσεις με το να είσαι ειλικρινής, να λες πραγματικά και αληθινά πράγματα, χωρίς να περιορίζεσαι από συναισθήματα, απαλλαγμένος από την προσποίηση και την απάτη και μιλώντας και ενεργώντας βάσει αρχών. Το να ζεις έτσι προσφέρει ελευθερία κι ευτυχία, και μπορείς να ζεις ενώπιον του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο κάνοντας πράξη την αλήθεια μπορεί κανείς να απαλλαχτεί από τα δεσμά μιας διεφθαρμένης διάθεσης). Στα λόγια του Θεού βρήκα μονοπάτι άσκησης. Δεν έπρεπε να είμαι ανειλικρινής για λόγους φήμης και κύρους. Αυτό δεν είναι ανθρώπινη ομοιότητα. Ο Θεός απαιτεί να είμαστε έντιμοι, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να μη λογαριάζουμε τη φήμη και το κύρος. Έπρεπε να γράψω όσα ήξερα και να παραλείψω όσα δεν γνώριζα καλά και να μην ανησυχώ για τις κρίσεις των άλλων. Έτσι, αντικειμενικά και δίκαια έγραψα όσα είχα αντιληφθεί για την Τσεν Σιάο με βάση τα γεγονότα και τα έστειλα. Όταν το έκανα αυτό ηρέμησα και γαλήνεψα. Δόξα τω Θεώ για την καθοδήγησή Του!