Οι γονείς μου και οι δάσκαλοί μου με δίδαξαν από μικρή πως η αρμονία με τους άλλους είναι πολύτιμη και πρέπει να είμαστε λογικοί και με κατανόηση. Δεν πρέπει με λόγια να χαλάμε τις σχέσεις μας και να θίγουμε τους άλλους. «Όχι χτυπήματα κάτω απ’ τη μέση» και «να είσαι επιεικής όποτε είναι εφικτό»: έτσι μόνο τα πάμε καλά με τους άλλους. Από μικρή λοιπόν, είχα αυτές τις κοσμικές φιλοσοφίες ως κανόνες ζωής, έτσι πάντα σκεφτόμουν την περηφάνια των άλλων και δεν διαφωνούσα μαζί τους. Εξαιτίας αυτού, με επαινούσαν πολύ. Όταν άρχισα να πιστεύω, επειδή δεν γνώριζα την αλήθεια, συνέχιζα να αντιμετωπίζω αυτές τις κοσμικές φιλοσοφίες, τα ηθικά πρότυπα, ως κανόνες ζωής, και μάλιστα σκεφτόμουν πως ενεργώντας έτσι κατείχα κανονική ανθρώπινη φύση, όπως απαιτεί ο Θεός, και ήμουν καλό άτομο. Όταν εκτέθηκα μέσα από κάποια αποτυχία, κατάλαβα απ’ τα λόγια του Θεού πως αυτός ο παραδοσιακός τρόπος σκέψης δεν είναι η αλήθεια και το κριτήριο για να έχουμε καλή ανθρώπινη φύση. Μόνο τα λόγια του Θεού πρέπει να είναι τα κριτήρια των πράξεών μας.

Τον Ιανουάριο, κάποιοι αδελφοί και αδελφές μού είπαν πως η αδελφή Χου Κινγκ, παρακώλυε ως επικεφαλής τους άλλους και δεν έκανε πραγματικό έργο, έτσι πήγα να το ερευνήσω. Ανακάλυψα πως αν και είχε κάποια ταλέντα και κάποιες ικανότητες, δεν είχε κάνει πολύ πρακτικό έργο όσο ήταν επικεφαλής και τα πρότζεκτ που είχε αναλάβει δεν ήταν επιτυχημένα. Επίσης, επιδεικνυόταν πολύ για να τη θαυμάζουν και ήθελε το γρήγορο και εύκολο κέρδος. Είχε διορίσει ακατάλληλους επικεφαλής ομάδας και επόπτες κατά παράβαση της αρχής, προκαλώντας διαταραχές και καθυστερήσεις στο έργο της εκκλησίας. Οι αδελφοί και οι αδελφές τής είχαν κάνει πολλές υποδείξεις, όμως δεν τις αποδεχόταν και μετά, δεν είχε καθόλου αυτό-επίγνωση. Βάσει της σταθερής της συμπεριφοράς, ήταν σίγουρο πως ήταν μια ψευδοεπικεφαλής που έπρεπε να απομακρυνθεί. Έτσι, σκόπευα να γράψω μια επιστολή στην ανώτερη επικεφαλής για τα προβλήματα της Χου Κινγκ. Μόλις την έγραψα, σκέφτηκα πως η Χου Κινγκ ήταν γενικά πολύ στοργική απέναντί μου και με εμπιστευόταν, έτσι αν μάθαινε πως είχα ερευνήσει και είχα αναφέρει τα προβλήματά της, δεν θα μου κρατούσε κακία; Δεν θα χαλούσε η καλή εντύπωση που είχε για μένα; Μόλις το σκέφτηκα έτσι, ένιωσα πολύ διχασμένη. Κι έτσι, μου τη δικαιολόγησα: Ίσως η Χου Κινγκ ήταν σε κακή κατάσταση τελευταία, έτσι θα τη συναναστραφώ και θα τη στηρίξω, κι έπειτα θα δω αν αλλάξει. Δεν έστειλα την επιστολή αναφοράς. Κανόνισα μια συνάντηση και προετοιμάστηκα για να εκθέσω τα προβλήματά της. Όμως όταν συναντηθήκαμε, είδα πως δεν ήταν σε καλή κατάσταση και είπε με δάκρυα πως βίωνε την οδύνη της μάχης για όνομα και κέρδος. Ήμουν στο τσακ να της μιλήσω, όμως τελικά σιώπησα. Υπέφερε πάρα πολύ, έτσι αν τη χτυπούσα στο ευαίσθητο σημείο της δεν θα έριχνα αλάτι στην πληγή; Έπειτα, αν έλεγα στην επικεφαλής για τα προβλήματά της και η επικεφαλής την απομάκρυνε, δεν θα με κατηγορούσε πως ήμουν άκαρδη; Δίσταζα συνεχώς και τελικά, συγκάλυψα την επιδίωξή της για όνομα και κύρος και τον διορισμό ατόμων κατά παράβαση της αρχής, κι έληξα τη συζήτηση.

Μόλις γύρισα σπίτι, διόρθωσα την επιστολή που είχα συντάξει κι έγραψα πως η Χου Κινγκ ανησυχούσε πολύ για το όνομα και το κύρος και δεν είχε είσοδο στη ζωή, πως τη συναναστράφηκα και ήθελε να μετανοήσει, και συνιστούσα συνεχή βοήθεια και συναναστροφή. Μόλις έστειλα την επιστολή, είχα ένα συνεχές και άβολο αίσθημα ενοχής. Ήξερα πολύ καλά πως δεν είχα πει την αλήθεια. Διάβασα κάτι στα λόγια του Θεού. «Μόλις η αλήθεια γίνει ζωή μέσα σου, όταν παρατηρείς κάποιον που είναι βλάσφημος προς τον Θεό, χωρίς φόβο Θεού και απρόσεκτος και επιπόλαιος κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του, ή που διακόπτει και παρενοχλεί το έργο της εκκλησίας, θα ανταποκρίνεσαι σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας και θα είσαι σε θέση να τον αναγνωρίζεις και να τον εκθέτεις όπως χρειάζεται. Αν η αλήθεια δεν έχει γίνει η ζωή σου και εξακολουθείς να ζεις μέσα στη σατανική σου διάθεση, τότε όταν ανακαλύπτεις μοχθηρούς ανθρώπους και διαβόλους που προκαλούν διακοπές και αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας, τότε θα κάνεις τα στραβά μάτια και θα κλείσεις τ’ αυτιά σου· θα τους αγνοήσεις, χωρίς να σε κατηγορεί η συνείδησή σου. Θα σκεφτείς ακόμα και ότι οποιοσδήποτε προκαλεί αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας δεν έχει καμία σχέση μ’ εσένα. Ανεξάρτητα από το πόσο υποφέρουν το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, δεν νοιάζεσαι, ούτε παρεμβαίνεις, ούτε αισθάνεσαι ένοχος —γεγονός το οποίο σε καθιστά άνθρωπο που δεν έχει συνείδηση ή σύνεση, μη πιστό, πάροχο υπηρεσιών. Τρως ό,τι είναι του Θεού, πίνεις ό,τι είναι του Θεού και απολαμβάνεις ό,τι προέρχεται από τον Θεό, όμως και πάλι νιώθεις ότι η όποια βλάβη στα συμφέροντα του οίκου του Θεού δεν σχετίζεται μ’ εσένα —γεγονός το οποίο σε καθιστά προδότη που δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει. Εάν δεν προστατεύεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, μήπως δεν είσαι καν άνθρωπος; Πρόκειται για δαίμονα που έχει παρεισφρήσει στην εκκλησία. Υποκρίνεσαι πίστη στον Θεό, προσποιείσαι ότι είσαι εκλεκτός και θέλεις να ζεις παρασιτικά στον οίκο Του. Δεν ζεις τη ζωή ενός ανθρώπινου όντος και είσαι σαφώς ένας από τους μη πιστούς. Εάν είσαι κάποιος που πιστεύει αληθινά στον Θεό, τότε ακόμη και αν δεν έχεις κερδίσει ακόμα την αλήθεια και τη ζωή, τουλάχιστον θα μιλάς και θα ενεργείς από την πλευρά του Θεού. Τουλάχιστον, δεν θα στέκεσαι με σταυρωμένα χέρια όταν βλέπεις να διακυβεύονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Όταν έχεις την παρόρμηση να κάνεις τα στραβά μάτια, θα νιώθεις ενοχές, θα νιώθεις άβολα και θα λες στον εαυτό σου: “Δεν μπορώ να κάθομαι εδώ και να μην κάνω τίποτα, πρέπει να υψώσω το ανάστημά μου και να πω κάτι, πρέπει να αναλάβω την ευθύνη, πρέπει να αποκαλύψω αυτήν την κακή συμπεριφορά, πρέπει να τη σταματήσω, ώστε να μην παραβλάπτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να μην διαταράσσεται η ζωή της εκκλησίας”. Εάν η αλήθεια έχει γίνει η ζωή σου, τότε όχι μόνο θα έχεις αυτό το κουράγιο και την αποφασιστικότητα, και θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις πλήρως το θέμα, μα και θα εκπληρώσεις την ευθύνη που θα πρέπει να έχεις για το έργο του Θεού και για τα συμφέροντα του οίκου Του, και έτσι θα εκπληρωθεί το καθήκον σου» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο όσοι υποτάσσονται αληθινά στον Θεό έχουν καρδιά με φόβο Θεού). Τα λόγια του Θεού μού ήταν πολύ οδυνηρά. Η εκκλησία μού ανέθεσε τις επιστολές αναφοράς, ελπίζοντας πως θα λάμβανα υπόψη το θέλημα του Θεού και θα προασπιζόμουν τη δικαιοσύνη, πως όταν ψευδοεπικεφαλής, αντίχριστοι και κακοποιοί αναστάτωναν το έργο της εκκλησίας, θα τηρούσα τις αρχές της αλήθειας, θα τους εξέθετα και θα προστάτευα το έργο της. Ήταν καθήκον και ευθύνη μου. Είχα ήδη διακρίνει πως η Χου Κινγκ ήταν ψευδοεπικεφαλής. Η αποδοτικότητα πολλών πρότζεκ που ανέλαβε είχε πέσει και μετά τη συναναστροφή, δεν υπήρξε αλλαγή. Αν δεν απομακρυνόταν σύντομα, θα προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στο έργο της εκκλησίας. Όμως φοβόμουν πως αν μάθαινε πως είχα ερευνήσει και αναφέρει τα προβλήματά της, και απομακρυνόταν, θα έλεγε πως ήμουν αναίσθητη. Ειδικά μετά που την είδα να νιώθει άσχημα και να κλαίει, ανησυχούσα πως αν αποκάλυπτα τα προβλήματά της, θα έλεγε πως δεν κατανοούσα τις δυσκολίες της και θα με μισούσε. Έτσι, έκρυψα την πραγματική κατάσταση και δεν ανέφερα το πρόβλημά της, επιλέγοντας τη μέση οδό και κάνοντας τα στραβά μάτια, συγκαλύπτοντας κρυφά μια ψευδοεπικεφαλής, χωρίς να λογαριάσω αν ζημιωνόταν το έργο της εκκλησίας ή η είσοδος των αδελφών στη ζωή. Απολάμβανα το πότισμα και τη θρέψη των λόγων του Θεού, μα ευνοούσα άλλους και δάγκωνα το χέρι που με τάιζε. Ήμουν πολύ εγωίστρια και αχρεία, χωρίς ίχνος ανθρώπινης φύσης. Στη σκέψη αυτή, ήμουν γεμάτη τύψεις και ενοχές για ό,τι είχα κάνει. Μισούσα τον εγωισμό και την πονηριά μου.

Αργότερα, διάβασα ένα άλλο χωρίο των λόγων του Θεού. «Όσο καλά κι αν προσποιείται κάποιος, όσο ευπαρουσίαστη ή ελκυστική κι αν είναι η συμπεριφορά του, με όσο ωραίο περιτύλιγμα κι αν περιβάλλει τον εαυτό του ή όσο απατηλός κι αν είναι, αυτό που δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς είναι ότι κάθε διεφθαρμένο άτομο ανεξαιρέτως είναι γεμάτο σατανική διάθεση. Κάτω από το προσωπείο αυτής της εξωτερικής συμπεριφοράς, εξακολουθεί να αντιστέκεται και να επαναστατεί εναντίον του Θεού, να αντιστέκεται και να επαναστατεί εναντίον του Δημιουργού. […] Εν ολίγοις, το να είναι κανείς άνθρωπος με καλή συμπεριφορά που συμμορφώνεται με τις παραδοσιακές έννοιες της ηθικής δεν σημαίνει ότι επιδιώκει την αλήθεια· αυτό δεν είναι επιδίωξη του να είναι κανείς ένα αληθινό δημιουργημένο ον. Αντιθέτως, πολλά σκοτεινά και ανομολόγητα μυστικά κρύβονται πίσω από την επιδίωξη αυτών των καλών συμπεριφορών. Ανεξάρτητα από το είδος της καλής συμπεριφοράς που επιδιώκει ο άνθρωπος, ο στόχος πίσω από αυτήν δεν είναι άλλος από το να κερδίσει τη συμπάθεια και τον σεβασμό περισσότερων ανθρώπων, να αυξήσει την υπόληψή του και να κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι είναι άξιος σεβασμού, εμπιστοσύνης, αλλά και άξιος να λάβει αποστολή. Αν επιδιώκεις να είσαι ένα τέτοιο άτομο με καλή συμπεριφορά, αυτό δεν είναι σαν ιδιότητα το ίδιο με τους διάσημους και σπουδαίους; Αν είσαι ένα άτομο που έχει απλώς καλή συμπεριφορά, αλλά δεν αγαπάει τον λόγο του Θεού και δεν αποδέχεται την αλήθεια, τότε σε ιδιότητα, είσαι το ίδιο με αυτούς. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Αυτό που έχεις απαρνηθεί είναι η αλήθεια· αυτό που έχεις χάσει είναι η ευκαιρία σου για σωτηρία. Αυτή είναι η πιο ανόητη συμπεριφορά —είναι η επιλογή και η επιδίωξη ενός ηλίθιου. Έχετε ποτέ ευχηθεί να γίνετε εκείνο το σπουδαίο, διάσημο, επιβλητικό άτομο πάνω στη σκηνή, το οποίο θαυμάζετε εδώ και τόσο καιρό; Εκείνο το γλυκό και προσιτό άτομο; Εκείνο το ευγενικό, καλοσυνάτο, μορφωμένο άτομο; Εκείνο το άτομο που, εξωτερικά, φαίνεται να είναι φιλικό και αξιαγάπητο; Δεν έχετε ακολουθήσει ποτέ στο παρελθόν τέτοιους ανθρώπους; (Ναι.) Αν τώρα ακολουθείς ακόμα τέτοιους ανθρώπους, αν ακόμα ειδωλοποιείς τέτοιους ανθρώπους, σου λέω το εξής: Δεν απέχεις πολύ από τον θάνατο, γιατί οι άνθρωποι που ειδωλοποιείς είναι κακοί άνθρωποι που παριστάνουν τους καλούς. Ο Θεός δεν θα σώσει τους κακούς ανθρώπους. Αν ειδωλοποιείς τους κακούς ανθρώπους και δεν αποδέχεσαι την αλήθεια, στο τέλος θα καταστραφείς κι εσύ» («Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (3)). Από μικρή, είχα εμποτιστεί και επηρεαστεί από την παραδοσιακή νοοτροπία, και σατανικές φιλοσοφίες όπως «όχι χτυπήματα κάτω απ’ τη μέση», «η συγνώμη είναι πιο αποτελεσματική από την τιμωρία», «για να έχεις φίλους, μη μιλάς για τα ελαττώματά τους» κι άλλες, τις είχα ως πρότυπα συμπεριφοράς και αξιολόγησης της ανθρώπινης φύσης κάποιου. Όταν απέκτησα πίστη, συνέχισα να σκέφτομαι την περηφάνια των άλλων στις αλληλεπιδράσεις μου, σπανίως τους επισήμαινα σφάλματα και ελαττώματα που έβλεπα και πάντα τους άφηνα περιθώρια, ώστε να νιώθουν πως είχα κατανόηση και να έχουν καλή εντύπωση για μένα. Ήξερα καλά πως η Χου Κινγκ ήταν ψευδοεπικεφαλής και έπρεπε να απομακρυνθεί αμέσως, όμως προκειμένου να μην την προσβάλω και να προστατέψω τη σχέση μας, όχι μόνο δεν την εξέθεσα, αλλά έκρυψα την αλήθεια και δεν ανέφερα τα προβλήματά της. Παραλίγο να οδηγηθώ στην παράβαση να γίνω ασπίδα μιας ψευδοεπικεφαλής. Τώρα κατανοώ πως εξωτερικά έδειχνα στοργική και ευγενική, όμως στην πραγματικότητα, ήθελα να δημιουργήσω μια θετική εικόνα στους άλλους και να με θαυμάζουν. Για να πετύχω τον ποταπό μου στόχο, ίσως έβλαπτα το έργο της εκκλησίας και την είσοδο των αδελφών στη ζωή. Όσο καλά κι αν εμμένει κάποιος σ’ αυτές τις ανθρώπινες αντιλήψεις, ήθη και δεοντολογίες, δεν σημαίνει πως είναι καλό άτομο. Αντιθέτως, επαίσχυντα κίνητρα βρίσκονται πίσω απ’ αυτές τις δεκτικές συμπεριφορές. Ζώντας βάσει αυτών των σατανικών θεωρήσεων γινόμουν όλο και πιο ύπουλη, πονηρή, εγωίστρια και μοχθηρή. Όλα όσα έκανα ήταν ενάντια στην αλήθεια και στον Θεό. Αργότερα, διάβασα κάποια λόγια του Θεού που με βοήθησαν πολύ. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Πρέπει να υπάρχει κάποιο πρότυπο που να ορίζει “το να έχει κανείς καλή ανθρώπινη φύση”. Αυτό δεν αφορά τη διατήρηση μετριοπαθούς στάσης, τη μη προσκόλληση στις αρχές, την προσπάθεια να μην δυσαρεστείς τους άλλους, το να καλοπιάνεις τους πάντες όπου πας, το να είσαι γλυκομίλητος και επιδέξιος με τον καθένα που συναντάς, και το να κάνεις τους πάντες να μιλούν με καλά λόγια για σένα. Αυτό δεν είναι το πρότυπο. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρότυπο; Είναι το να έχει κανείς αρχές και να αναλαμβάνει την ευθύνη για το πώς αντιμετωπίζει τον Θεό, την αλήθεια, την εκτέλεση του καθήκοντος και όλων των ειδών τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα. Αυτό είναι πασιφανές· όλοι το αντιλαμβάνονται ξεκάθαρα μέσα τους» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια). «Ποια θα πρέπει να είναι η βάση της ομιλίας των ανθρώπων; Τα λόγια του Θεού. Ποιες είναι λοιπόν οι απαιτήσεις και τα πρότυπα που έχει ο Θεός για την ομιλία των ανθρώπων; (Να είναι εποικοδομητική για τους ανθρώπους.) Σωστά. Το βασικότερο είναι ότι πρέπει να λες την αλήθεια, να μιλάς με ειλικρίνεια και να ωφελείς τους άλλους. Η ομιλία πρέπει κατ’ ελάχιστον να είναι εποικοδομητική για τους ανθρώπους και όχι να τους ξεγελά, να τους κοροϊδεύει, να τους παραπλανά, να τους σατιρίζει, να τους προσβάλλει, να τους περιορίζει, να τους πληγώνει, να εκθέτει τις αδυναμίες τους ή να τους ειρωνεύεται. Αυτή είναι η έκφραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Είναι αρετή της ανθρώπινης φύσης. […] Τι εννοούμε λέγοντας ότι δεν θα πρέπει κάποιος να εκθέτει τις αδυναμίες των ανθρώπων; Εννοούμε να μη ρίχνει λάσπη στους άλλους. Να μην εμμένει στα λάθη ή τις ελλείψεις του παρελθόντος τους για να τους κρίνει ή να τους καταδικάσει. Αυτό είναι το λιγότερο που θα πρέπει να κάνεις. Από τη θετική πλευρά, πώς εκφράζεται η εποικοδομητική ομιλία; Κατά κύριο λόγο ενθαρρύνει, προσανατολίζει, καθοδηγεί, προτρέπει, δείχνει κατανόηση και προσφέρει παρηγοριά. Επίσης, μερικές φορές, είναι απαραίτητο να επισημάνουμε και να επικρίνουμε άμεσα τις ελλείψεις, τις ατέλειες και τα ελαττώματα των άλλων. Αυτό είναι μεγάλο όφελος για τους ανθρώπους. Είναι πραγματική βοήθεια για αυτούς και είναι εποικοδομητικό για αυτούς, έτσι δεν είναι; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι είσαι ιδιαίτερα ισχυρογνώμων και αλαζόνας. Δεν το έχεις αντιληφθεί ποτέ, όμως κάποιος που σε γνωρίζει καλά βγαίνει ανοιχτά και σου λέει το πρόβλημα. Σκέφτεσαι μέσα σου: “Είμαι ισχυρογνώμων; Είμαι αλαζόνας; Κανείς άλλος δεν τόλμησε να μου το πει, αλλά με καταλαβαίνουν. Το ότι μπόρεσαν να πουν κάτι τέτοιο υποδηλώνει ότι είναι όντως αλήθεια. Πρέπει να αφιερώσω λίγο χρόνο να το αναλογιστώ αυτό”. Μετά απ’ αυτό, λες στο συγκεκριμένο άτομο: “Οι άλλοι μού λένε μόνο ωραία πράγματα, μου απευθύνουν επαίνους, κανένας δεν με προσεγγίζει ποτέ σε προσωπικό επίπεδο, κανείς δεν μου έχει επισημάνει ποτέ αυτές τις ελλείψεις και τα προβλήματα που έχω. Μόνον εσύ μπόρεσες να μου το πεις, να με προσεγγίσεις σε προσωπικό επίπεδο. Ήταν πολύ σπουδαίο, πολύ μεγάλη βοήθεια για μένα”. Μιλήσατε μέσα από την καρδιά σας, έτσι δεν είναι; Σιγά-σιγά, ο άλλος επικοινώνησε μαζί σου για ό,τι είχε κατά νου, για τις σκέψεις του για σένα και για τις εμπειρίες του ως προς το πώς είχε αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, αρνητικότητα και αδυναμία σε αυτό το θέμα και πώς κατάφερε να ξεφύγει απ’ αυτό αναζητώντας την αλήθεια. Αυτό είναι να μιλάτε μέσα από την καρδιά σας, είναι επικοινωνία ψυχών» («Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (3)). Από τα λόγια του Θεού, κατάλαβα σαφώς πως δεν έχεις καλή ανθρώπινη φύση όντας ευγενικός, συμπονετικός και λογικός, όταν δείχνεις κατανόηση και προστατεύεις τις σχέσεις σου κι έχεις τη συναίνεση των άλλων, αλλά όταν είσαι αληθινός απέναντι στον Θεό και τους άλλους και συμπεριφέρεσαι με ειλικρίνεια. Αν ψευδοεπικεφαλής, αντίχριστοι ή κακοποιοί διαταράσσουν την εκκλησία κι εσύ τηρείς τις αρχές της αλήθειας για να προστατέψεις το έργο της, αν επισημαίνεις τα προβλήματα των άλλων μέσα από συναναστροφή και τους βοηθάς, διαπαιδαγωγώντας τους με λόγια και πράξεις, τότε είσαι καλό άτομο. Αν σκέφτεσαι μόνο το γόητρο και το κύρος στο καθήκον σου, αν κάποιος διαταράσσει το έργο της εκκλησίας, αλλά δεν τον εκθέτεις και δεν τον σταματάς, αψηφώντας το θέλημα του Θεού, δεν είσαι καλό άτομο όσο καλές κι αν είναι οι σχέσεις σου με τους άλλους, αλλά είσαι εγωιστής, αχρείος και ποταπός. Παλιά, έβλεπα τις σατανικές φιλοσοφίες όπως «όχι χτυπήματα κάτω απ’ τη μέση» ως κατανόηση και ανοχή προς τους άλλους, ως κάτι καλό. Τώρα ξέρω πως είναι εντελώς διαφορετικές απ’ τον λόγο του Θεού «δεν θα πρέπει κάποιος να εκθέτει τις αδυναμίες των ανθρώπων». Με τα λόγια Του αυτά εννοούσε να μην επικρίνουμε ούτε να κατακρίνουμε τους άλλους για τις αδυναμίες τους, αλλά να τους φερόμαστε σωστά. Έτσι πρέπει να είναι η κανονική ανθρώπινη φύση. Κι ο Σατανάς ενσταλάζει μέσα μας σκέψεις όπως «όχι χτυπήματα κάτω απ’ τη μέση» για να προστατέψουμε την εικόνα και το κύρος μας, όχι για να επισημάνουμε προβλήματα, έτσι γινόμαστε όλο και πιο εγωιστές και πονηροί χωρίς κανονική ανθρώπινη φύση. Όσο καλός κι αν φαίνεται κάποιος, είναι μια υποκρισία και απάτη για να ικανοποιήσει τα δικά του συμφέροντα. Δεν είναι έτσι ένα καλό άτομο. Αν δεν μας χαλιναγωγεί η διαφθορά, αλλά κάνουμε υποδείξεις και βοηθούμε με συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, για να αποκτήσουν πραγματική γνώση και μετάνοια, τότε έχουμε καλή ανθρώπινη φύση και αγάπη.

Διάβασα ένα άλλο χωρίο που μου έδωσε ένα πιο σαφές μονοπάτι άσκησης. Τα λόγια του Θεού λένε: «Μετά από συναναστροφή πάνω στις ρήσεις της παραδοσιακής κουλτούρας περί καλής συμπεριφοράς, έχετε αποκτήσει με αυτές κάποια κατανόηση; Πώς θα πρέπει να προσεγγίσετε αυτό το είδος καλής συμπεριφοράς; Κάποιοι ίσως να λένε: “Από σήμερα, δεν θα είμαι ένα μορφωμένο, καλοσυνάτο ή ευγενικό άτομο. Δεν θα είμαι ένα υποτιθέμενο ‘καλό’ άτομο· δεν θα είμαι κάποιος που σέβεται τους μεγαλύτερους ή αγαπάει τους νέους· δεν θα είμαι ένα γλυκό, προσιτό άτομο. Τίποτα από αυτά δεν είναι φυσική έκφανση της κανονικής ανθρώπινης φύσης· είναι παραπλανητική συμπεριφορά που είναι πλαστή και ψεύτικη, και δεν ανέρχεται στο επίπεδο της άσκησης της αλήθειας. Τι είδους άνθρωπος θα είμαι; Θα είμαι ειλικρινής άνθρωπος· θα ξεκινήσω με το να είμαι ειλικρινής άνθρωπος. Στην ομιλία μου, μπορεί να είμαι αμόρφωτος, να μην καταλαβαίνω τους κανόνες, να μου λείπουν οι γνώσεις και να με περιφρονούν οι άλλοι, αλλά θα μιλάω με ευθύτητα, με ειλικρίνεια και χωρίς ψέματα. Ως άτομο και στις πράξεις μου, δεν θα είμαι ψεύτικος και δεν θα προσποιούμαι. Κάθε φορά που θα μιλάω, θα είναι από καρδιάς —θα λέω αυτό που σκέφτομαι μέσα μου. Αν έχω μίσος για κάποιον, θα εξετάζω τον εαυτό μου και δεν θα κάνω τίποτα που να πληγώνει τον άλλο· θα κάνω μόνο πράγματα εποικοδομητικά. Όταν μιλάω, δεν θα εξετάζω το προσωπικό μου όφελος ούτε θα περιορίζομαι από τη φήμη ή την υπόληψή μου. Επιπλέον, δεν θα έχω την πρόθεση να κάνω τους ανθρώπους να με εκτιμήσουν. Θα δίνω σημασία μόνο στο αν ο Θεός είναι χαρούμενος. Το να μην πληγώνω τους ανθρώπους θα είναι η βασική μου αρχή. Ό,τι κάνω θα γίνεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού· δεν θα κάνω πράγματα που βλάπτουν τους άλλους ούτε θα κάνω πράγματα που βλάπτουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Θα κάνω μόνο πράγματα που είναι ωφέλιμα για τους άλλους, θα είμαι μόνο ένας ειλικρινής άνθρωπος και ένας άνθρωπος που κάνει τον Θεό χαρούμενο”. Αυτό δεν είναι αλλαγή σε ένα άτομο; Αν κάνει πραγματικά πράξη αυτά τα λόγια, τότε θα έχει αλλάξει πραγματικά. Το μέλλον και η μοίρα του θα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο. Σύντομα θα ακολουθήσει το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, σύντομα θα εισέλθει στην πραγματικότητα της αλήθειας και σύντομα θα γίνει ένα άτομο με ελπίδα σωτηρίας. Αυτό είναι κάτι καλό, κάτι θετικό» («Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (3)). Αναλογιζόμενη τα λόγια του Θεού, είδα πως όταν είμαστε ειλικρινείς και μιλάμε με ειλικρίνεια όπως απαιτεί ο Θεός, όταν είμαστε ντόμπροι στις αλληλεπιδράσεις μας, βασιζόμαστε πάντα στα λόγια του Θεού και έχουμε ως κριτήριο την αλήθεια στη ζωή μας, σταδιακά, αποτινάσσουμε τα δεσμά των δηλητηρίων του Σατανά κι έχουμε περισσότερη ανθρώπινη ομοιότητα. Προσευχήθηκα στον Θεό να πάψω να σκέφτομαι πώς με βλέπουν οι άλλοι και να πάψω να προστατεύω διαπροσωπικές σχέσεις. Ήθελα απλώς να είμαι ειλικρινής και να ικανοποιώ τον Θεό. Κι έτσι, μίλησα στην ανώτερη επικεφαλής για τα προβλήματα της Χου Κινγκ και για τα εσφαλμένα κίνητρά μου στη διόρθωση της επιστολής. Μόλις το έκανα, ένιωσα λίγο περισσότερη γαλήνη και ηρεμία. Λίγες μέρες μετά, η ανώτερη επικεφαλής αποφάνθηκε πως η Χου Κινγκ ήταν ψευδοεπικεφαλής, έτσι την απομάκρυνε σύμφωνα με τις αρχές.

Λίγο αργότερα, έλαβα μια άλλη επιστολή αναφοράς. Η κατήγορος, η Λιν Μιν, ανέφερε την Ζανγκ Γιουέ ως ψευδοεπικεφαλής. Όταν το έλεγξα, είδα πως η Ζανγκ Γιουέ ήταν σε κακή κατάσταση τελευταία, κι αυτό επηρέαζε το καθήκον της, όμως, έκανε αληθινό έργο και βοηθούσε τους άλλους στην επίλυση προβλημάτων. Δεν ήταν ψευδοεπικεφαλής. Όσα ανέφερε η Λιν Μιν δεν ήταν αλήθεια, αλλά ήταν αρκετά αλαζονική. Δεν προσέγγιζε σωστά τα ελαττώματα και τις ελλείψεις στο έργο της Ζανγκ Γιουέ και δεν είχε πλήρη κατανόηση της κατάστασής της. Απλώς την είχε ορίσει τυφλά ως ψευδοεπικεφαλής. Αυτό μεγέθυνε τα προβλήματά της και δεν ταίριαζε με τις αρχές. Πιθανόν να την πλήγωνε. Έπρεπε να επισημάνω στη Λιν Μιν τα προβλήματά της. Σκεφτόμουν πως αυτή τη φορά, έπρεπε να κάνω πράξη την αλήθεια και να επισημάνω το πρόβλημά της. Όμως, τη μέρα που επρόκειτο να τη συναντήσω, είχα ακόμα κάποιους προβληματισμούς. Λίγο καιρό πριν, η Λιν Μιν με είχε βοηθήσει όταν αντιμετώπιζα δυσκολίες, και παλιά, είχε πολύ καλή εντύπωση για μένα. Αν της έλεγα τα αποτελέσματα της επανεξέτασής μου και ανέφερα τα προβλήματά της, μήπως τα παρανοούσε, σκεφτόταν πως ήμουν άδικη και άλλαζε γνώμη για μένα; Τότε κατάλαβα πως η κατάστασή μου δεν ήταν σωστή, έτσι προσευχήθηκα αμέσως μέσα μου στον Θεό: «Θεέ μου, ακολουθώ ξανά σατανικές φιλοσοφίες και προστατεύω τις σχέσεις μου. Διαφώτισε και φώτισέ με, για να απαρνηθώ τη σάρκα μου. Ό,τι κι αν γίνει, δεν θέλω να σκέπτομαι πια τη δική μου φήμη. Θέλω να κάνω πράξη την αλήθεια και να βοηθήσω την αδελφή». Θυμήθηκα κάποια λόγια του Θεού που είχα διαβάσει δύο μέρες πριν: «Όταν κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με μια κατάσταση στην οποία έχει προσωπικές προθέσεις και σχέδια, και όταν η διεφθαρμένη διάθεσή του εμφανίζεται ξεκάθαρα, τότε είναι η στιγμή που πρέπει να κάνει αυτοκριτική και να αναζητήσει την αλήθεια, και είναι επίσης μια κρίσιμη στιγμή που ο Θεός εξετάζει αυτό το άτομο. Ως εκ τούτου, το κατά πόσον είσαι σε θέση να αναζητήσεις την αλήθεια, να αποδεχτείς την αλήθεια και να μετανοήσεις πραγματικά, είναι η πλέον αποκαλυπτική στιγμή για έναν άνθρωπο. […] Σχεδιάζεις να μετανοήσει· έχεις αυτή την αμυδρή πρόθεση και την απαιτείς πιο έντονα από πριν, αλλά ποιος ξέρει πόσος καιρός θα περάσει μέχρι να μετανοήσεις πραγματικά; Αν δεν έχεις κάνει συγκεκριμένα βήματα ή δεν έχεις συγκεκριμένο σχέδιο για να κάνεις πράξη τη μετάνοια, τότε δεν πρόκειται για αληθινή μετάνοια. Πρέπει επίσης να αναλάβεις πραγματική δράση. Μόλις αναλάβεις πραγματική δράση, το έργο του Θεού θα ακολουθήσει» («Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (2)). Σωστά. Μέσα απ’ αυτό το ζήτημα, ο Θεός εξέταζε την καρδιά μου, για να δει αν είχα πράγματι μετανοήσει, αν θα έκανα πράξη την αλήθεια ή θα προστάτευα την περηφάνια και τα συμφέροντά μου. Τότε, διόρθωσα τα κίνητρά μου και συναναστράφηκα τη Λιν Μιν. Όταν της επισήμανα τα προβλήματά της, εκείνη δεν προκατελήφθη εναντίον μου, αλλά έκανε αυτοκριτική μέσα απ’ τα λόγια του Θεού, και είπε πως αν δεν είχε εκτεθεί έτσι, δεν θα είχε δει πως ήταν αλαζονική και δεν αντιμετώπιζε σωστά τη Ζανγκ Γιουέ. Θα νόμιζε πως έκανε πράξη την αλήθεια και προστάτευε το έργο της εκκλησίας. Επίσης, ανοίχτηκε και ρώτησε πώς να αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, και συναναστραφήκαμε η μια την άλλη. Ένιωσα πως είχαμε έρθει πολύ κοντά, χωρίς τον παραμικρό φραγμό. Εκείνη τη στιγμή, συγκινήθηκα πολύ και είδα πως μόνον όταν ζούμε και ενεργούμε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και την αλήθεια επωφελούμαστε πραγματικά και βοηθάμε τους άλλους. Ένιωσα ηρεμία και γαλήνη.