Απάντηση: Απλά και μόνο επειδή η Βίβλος αναφέρει ότι «διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν» και ότι «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας», ορισμένοι άνθρωποι αποφασίζουν ότι το όνομα του Θεού μπορεί να είναι μόνο Ιησούς και όχι Παντοδύναμος Θεός και ότι το να πιστεύει κανείς στον Παντοδύναμο Θεό σημαίνει ότι προδίδει τον Κύριο Ιησού. Αυτό σαφώς δεν είναι παρά μια παράλογη άποψη που δείχνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν καθόλου τον Θεό. Τα λόγια που είναι γραμμένα στη Βίβλο και λένε ότι «διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν» και ότι «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας» δεν είναι λανθασμένα, μα δεν αποδεικνύουν ότι ο Θεός μπορεί να αποκαλείται μόνο Ιησούς και ότι το όνομά Του δεν μπορεί να αλλάξει ποτέ. Όλοι γνωρίζουμε ότι το όνομα του Θεού κατά την Εποχή του Νόμου ήταν Ιεχωβά και ότι αυτό άλλαξε κατά την Εποχή της Χάριτος σε Ιησούς. Είναι αυτό ένα όνομα που δεν αλλάζει ποτέ; Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι το όνομα του Θεού δεν αλλάζει ποτέ. Θα το καταλάβουμε αυτό μόλις δούμε αυτή την προφητεία στην Αποκάλυψη. Η Αποκάλυψη 3:12 λέει: «Όστις νικά, θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω, και θέλω γράψει επ’ αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, ήτις καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου, και το όνομά μου το νέον». Προφητεύεται ξεκάθαρα εδώ ότι ο Θεός θα έχει νέο όνομα κατά τις έσχατες ημέρες. Πώς θα μπορούσε αυτό το όνομα να εξακολουθεί να είναι Ιησούς; Αν ήταν ακόμα Ιησούς, πώς θα ήταν νέο όνομα; Επομένως, δεν πρέπει ποτέ να συμπεραίνουμε ότι το όνομα του Θεού δεν θα αλλάξει ποτέ.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Κάποιοι λένε ότι το όνομα του Θεού δεν αλλάζει, οπότε γιατί το όνομα του Ιεχωβά έγινε Ιησούς; Οι προφητείες μιλούσαν για τον ερχομό του Μεσσία, οπότε γιατί ήρθε ένας άνθρωπος με το όνομα Ιησούς; Γιατί άλλαξε το όνομα του Θεού; Αυτό το έργο δεν επιτελέσθηκε πριν από πολύ καιρό; Δεν μπορεί ο Θεός να κάνει σήμερα ένα νέο έργο; Το έργο του χθες μπορεί να αλλάξει και το έργο του Ιησού μπορεί να ακολουθήσει αυτό του Ιεχωβά. Δεν μπορεί, τότε, ένα άλλο έργο να διαδεχθεί το έργο του Ιησού; Αν το όνομα του Ιεχωβά μπορεί να αλλάξει σε Ιησούς, τότε δεν μπορεί και το όνομα του Ιησού να αλλάξει; Αυτό δεν είναι ασύνηθες, και οι άνθρωποι έχουν αυτήν την εντύπωση^[α] μόνο εξαιτίας της απλότητας του νου τους. Ο Θεός θα είναι πάντοτε Θεός. Ανεξάρτητα από τις αλλαγές στο έργο Του και στο όνομά Του, η διάθεση και η σοφία Του παραμένουν για πάντα αμετάβλητες. Αν πιστεύεις ότι ο Θεός μπορεί να αποκαλείται μόνο Ιησούς, τότε γνωρίζεις ελάχιστα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί). «Κάποιοι λένε ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος. Αυτό είναι σωστό, αλλά αναφέρεται στην αμετάβλητη διάθεση του Θεού και στην ουσία Του. Οι αλλαγές στο όνομα και το έργο Του δεν αποδεικνύουν ότι η ουσία Του έχει αλλοιωθεί. Με άλλα λόγια, ο Θεός θα είναι πάντα ο Θεός και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)). «Σε κάθε εποχή, ο Θεός επιτελεί νέο έργο και καλείται με νέο όνομα. Πώς θα μπορούσε να επιτελεί το ίδιο έργο σε διαφορετικές εποχές; Πώς θα μπορούσε να μείνει προσκολλημένος στα παλιά; Το όνομα του Ιησού ελήφθη για χάρη του έργου της λύτρωσης, άρα θα εξακολουθεί να έχει το ίδιο όνομα όταν επιστρέψει κατά τις έσχατες ημέρες; Θα συνεχίσει να επιτελεί το έργο της λύτρωσης; Πώς γίνεται ο Ιεχωβά και ο Ιησούς να είναι ένα, αλλά να αποκαλούνται με διαφορετικά ονόματα σε διαφορετικές εποχές; Δεν συμβαίνει αυτό επειδή είναι διαφορετική η εποχή του έργου Τους; Μπορεί ένα και μόνο όνομα να αντιπροσωπεύει τον Θεό στην ολότητά Του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, ο Θεός πρέπει να καλείται με διαφορετικό όνομα σε διαφορετική εποχή και πρέπει να χρησιμοποιεί το όνομα για να αλλάξει την εκάστοτε εποχή και να αντιπροσωπεύει την εκάστοτε εποχή. Γιατί κανένα όνομα δεν μπορεί να εκπροσωπήσει πλήρως τον ίδιο τον Θεό και κάθε όνομα είναι ικανό να αντιπροσωπεύει μόνο τη χρονική διάσταση της διάθεσης του Θεού σε μια δεδομένη εποχή. Το μόνο που απαιτείται είναι να αντιπροσωπεύει το έργο Του. Ως εκ τούτου, ο Θεός μπορεί να επιλέγει όποιο όνομα ταιριάζει με τη διάθεσή Του ώστε να αντιπροσωπεύει ολόκληρη την εποχή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)). «Θα μπορούσε το όνομα του Ιησού — “ο Θεός μαζί μας” — να αντιπροσωπεύει τη διάθεση του Θεού στην ολότητά της; Θα μπορούσε να εκφράσει πλήρως τον Θεό; Αν ο άνθρωπος λέει ότι ο Θεός μπορεί να αποκαλείται μόνο Ιησούς και δεν μπορεί να έχει άλλο όνομα, επειδή ο Θεός δεν μπορεί να αλλάζει τη διάθεσή Του, αυτά τα λόγια συνιστούν όντως βλασφημία! Πιστεύεις ότι το όνομα Ιησούς, ο Θεός μαζί μας, μπορεί από μόνο του να εκπροσωπεί τον Θεό στην ολότητά Του; Ο Θεός μπορεί να αποκαλείται με πολλά ονόματα, αλλά μεταξύ αυτών των πολλών ονομάτων, δεν υπάρχει κανένα που να μπορεί να περικλείει όλον τον Θεό, ούτε ένα που να μπορεί να εκπροσωπεί τον Θεό απόλυτα. Επομένως, ο Θεός έχει πολλά ονόματα, αλλά αυτά τα πολλά ονόματα δεν μπορούν να εκφράζουν πλήρως τη διάθεση του Θεού, διότι η διάθεση του Θεού είναι τόσο πλούσια ώστε απλά υπερβαίνει την ικανότητα του ανθρώπου να Τον γνωρίζει. […] Επομένως, όσον αφορά τον άνθρωπο, ο Θεός έχει πολλά ονόματα, όμως δεν έχει μόνο ένα όνομα και αυτό γιατί το Είναι του Θεού είναι άπειρο και η ανθρώπινη γλώσσα υπερβολικά πτωχή. Μία συγκεκριμένη λέξη ή όνομα δεν είναι ικανή να αντιπροσωπεύει τον Θεό στην ολότητά Του, άρα νομίζεις ότι το όνομά Του μπορεί να καθοριστεί; Ο Θεός είναι τόσο μεγάλος και τόσο άγιος και εσύ δεν θα Του επιτρέψεις να αλλάξει το όνομά Του σε κάθε νέα εποχή; Επομένως, σε κάθε εποχή, κατά την οποία ο Θεός προσωπικά επιτελεί το δικό Του έργο, χρησιμοποιεί ένα όνομα που ταιριάζει με την εποχή για να περικλείσει το έργο που προτίθεται να επιτελέσει. Χρησιμοποιεί αυτό το συγκεκριμένο όνομα, το οποίο έχει χρονική σημασία, για να αντιπροσωπεύσει τη διάθεσή Του στην εκάστοτε εποχή. Ο Θεός χρησιμοποιεί την ανθρώπινη γλώσσα για να εκφράσει τη δική Του διάθεση. […] Θα πρέπει να γνωρίζεις ότι ο Θεός δεν είχε αρχικά κανένα όνομα. Έλαβε μόνο ένα ή δύο ή πολλά ονόματα επειδή είχε έργο να επιτελέσει και έπρεπε να διαχειριστεί την ανθρωπότητα. Όποιο κι αν είναι το όνομα με το οποίο αποκαλείται δεν το επέλεξε ελεύθερα ο ίδιος; Θα χρειαζόταν εσένα — ένα από τα πλάσματα Του — να το αποφασίσει; Το όνομα με το οποίο αποκαλείται ο Θεός είναι ένα όνομα που συμφωνεί με το τι είναι ικανός να συλλάβει ο άνθρωπος, με την ανθρώπινη γλώσσα, αλλά αυτό το όνομα δεν είναι κάτι που μπορεί να κατανοήσει ο άνθρωπος. Μπορείς μόνο να πεις ότι υπάρχει ένας Θεός στον ουρανό, που αποκαλείται Θεός, ότι είναι ο ίδιος ο Θεός με μεγάλη δύναμη, ο οποίος είναι πάρα πολύ σοφός, πάρα πολύ δοξασμένος, πάρα πολύ θαυμαστός, πάρα πολύ μυστηριώδης και παντοδύναμος και ύστερα δεν μπορείς να πεις τίποτα περισσότερο. Αυτά τα ελάχιστα είναι τα μόνα που μπορείς να γνωρίζεις. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, μπορεί μόνο το όνομα του Ιησού να αντιπροσωπεύει τον ίδιο τον Θεό; Όταν έρθουν οι έσχατες ημέρες, ακόμα κι αν ο ίδιος ο Θεός επιτελεί το έργο Του, το όνομά Του πρέπει να αλλάξει, διότι είναι μια διαφορετική εποχή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)).

Από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μπορούμε να γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν είχε όνομα στην αρχή. Απέκτησε όνομα, μόνο επειδή η ανθρωπότητα διεφθάρη από τον Σατανά στη συνέχεια, και λόγω του ότι ο Θεός έπρεπε να εργαστεί για να σώσει την ανθρωπότητα και να τη διαχειριστεί. Επιπλέον, ο Θεός χρησιμοποιεί το όνομά Του για να αλλάξει την εποχή, για να αντιπροσωπεύσει το έργο της παρούσας εποχής και τη διάθεση που εκφράζει την εποχή εκείνη. Όσο κι αν αλλάζουν οι εποχές και το έργο Του και όσο κι αν αλλάζει το όνομά Του, η ουσία του Θεού παραμένει αμετάβλητη. Δηλαδή, τα λόγια «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας» (Προς Εβραίους 13:8) ειπώθηκαν αναφορικά με το αμετάβλητο της αρχικής διάθεσης και ουσίας του Θεού και δεν σήμαιναν ότι το όνομα του Θεού δεν θα μπορούσε να αλλάξει ποτέ.

Σύμφωνα με τις αρχές και τις ανάγκες του έργου Του, ο Θεός αλλάζει το όνομά Του σε κάθε εποχή. Το όνομα που επιλέγεται εκφράζει τη διάθεσή Του εκείνη την εποχή και αντιπροσωπεύει το έργο Του κατά την εποχή αυτή. Έτσι προκύπτουν τα ονόματα του Θεού. Για παράδειγμα, το όνομα Ιεχωβά ήταν το όνομα του Θεού την εποχή κατά την οποία οδήγησε τους Ισραηλίτες έξω από την Αίγυπτο και έλαβε αυτό το όνομα μόνο όταν επρόκειτο να αρχίσει το έργο της Εποχής του Νόμου. Τη στιγμή εκείνη, ο Μωυσής ρώτησε τον Θεό: «Ιδού, όταν εγώ υπάγω προς τους υιούς Ισραήλ και είπω προς αυτούς, Ο Θεός των πατέρων σας με απέστειλε προς εσάς, και εκείνοι μ’ ερωτήσωσι, Τι είναι το όνομα αυτού; τι θέλω ειπεί προς αυτούς; […] Και είπεν έτι ο Θεός προς τον Μωϋσήν, Ούτω θέλεις ειπεί προς τους υιούς Ισραήλ· Ιεχωβά ο Θεός των πατέρων σας, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ, με απέστειλε προς εσάς· τούτο θέλει είσθαι το όνομά μου εις τον αιώνα» (Έξοδος 3:13,15). Μόνο μέσα από αυτό συνειδητοποίησαν οι άνθρωποι ότι το όνομα του Θεού ήταν Ιεχωβά, και αυτό ήταν το όνομα που πήρε ο Θεός την Εποχή του Νόμου, σύμφωνα με τις ανάγκες του έργου Του. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «“Ιεχωβά” είναι το όνομα που πήρα κατά τη διάρκεια του έργου Μου στο Ισραήλ, και σημαίνει ο Θεός των Ισραηλιτών (ο εκλεκτός λαός του Θεού) ο οποίος μπορεί να λυπηθεί τον άνθρωπο, να καταραστεί τον άνθρωπο και να καθοδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου. Σημαίνει τον Θεό που κατέχει μεγάλη δύναμη και είναι γεμάτος σοφία. Ο “Ιησούς” είναι ο Εμμανουήλ και σημαίνει την προσφορά περί αμαρτίας που είναι γεμάτη αγάπη, γεμάτη συμπόνια και λυτρώνει τον άνθρωπο. Εκείνος έκανε το έργο της Εποχής της Χάριτος κι αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο ένα μέρος του σχεδίου διαχείρισης. Δηλαδή, μόνο ο Ιεχωβά είναι ο Θεός του εκλεκτού λαού του Ισραήλ, ο Θεός του Αβραάμ, ο Θεός του Ισαάκ, ο Θεός του Ιακώβ, ο Θεός του Μωυσή κι ο Θεός όλου του λαού του Ισραήλ. Έτσι, στην τρέχουσα εποχή, όλοι οι Ισραηλίτες εκτός από τη φυλή του Ιούδα λατρεύουν τον Ιεχωβά. Κάνουν θυσίες σ’ Αυτόν στο θυσιαστήριο και Τον υπηρετούν φορώντας ιμάτια ιερέων στον ναό. Αυτό που ελπίζουν είναι η επανεμφάνιση του Ιεχωβά. Μόνο ο Ιησούς είναι ο Λυτρωτής της ανθρωπότητας. Είναι η προσφορά περί αμαρτίας που λύτρωσε την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Δηλαδή, το όνομα του Ιησού ήρθε από την Εποχή της Χάριτος και υπήρχε εξαιτίας του έργου της λύτρωσης στην Εποχή της Χάριτος. Το όνομα του Ιησού υπήρξε για να επιτρέψει στους ανθρώπους της Εποχής της Χάριτος να ξαναγεννηθούν και να σωθούν, κι είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τη λύτρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Έτσι, το όνομα Ιησούς αντιπροσωπεύει το έργο της λύτρωσης και υποδηλώνει την Εποχή της Χάριτος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα «λευκό σύννεφο»). Ο Θεός εκφράζει ξεκάθαρα το έργο, τη διάθεση και τη σημασία που αντιπροσωπεύει το όνομά Του σε κάθε εποχή. Αν και ο Θεός πρέπει να αποκτά ένα νέο όνομα σε κάθε εποχή, η ουσία και η ταυτότητα του Θεού παραμένουν αμετάβλητες. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Όταν κάποιος αρχικά διδάσκει σε ένα σχολείο, οι άνθρωποι τον αποκαλούν «Δάσκαλο», μα έπειτα πηγαίνει να δουλέψει σε ένα νοσοκομείο, οπότε οι άνθρωποι τον αποκαλούν «Γιατρό». Όπως αλλάζει η δουλειά του, έτσι αλλάζει και το όνομα με το οποίο τον αποκαλούν. Μα όπως κι αν του απευθύνονται οι άνθρωποι, παραμένει το ίδιο άτομο. Αν και το όνομα του Θεού άλλαξε κατά την Εποχή της Χάριτος, η ουσία Του δεν άλλαξε, και ακόμα εργαζόταν ως ο ίδιος ο Θεός. Είναι κρίμα, ωστόσο, ότι οι Ισραηλίτες εκείνη την εποχή δεν αποδέχτηκαν το νέο όνομα του Θεού. Πίστευαν ότι το όνομα του Θεού μπορούσε να είναι μόνο Ιεχωβά, και όχι Ιησούς. Αν το όνομά Του ήταν Ιησούς, τότε δεν ήταν ο Θεός. Στις καρδιές τους, μόνο ο Ιεχωβά ήταν ο Θεός και Σωτήρας τους. Έμειναν προσκολλημένοι στον στίχο της Γραφής, «Εγώ, εγώ είμαι ο Ιεχωβά· και εκτός εμού σωτήρ δεν υπάρχει» (Ησαΐας 43:11). Έτσι, όταν ο Θεός ήρθε με νέο όνομα για να αλλάξει την εποχή και να εκτελέσει νέο έργο, εκείνοι απέρριψαν και καταδίκασαν τον Κύριο Ιησού. Ποτέ δεν είχαν φανταστεί ότι ο Κύριος Ιησούς θα μπορούσε να είναι η εμφάνιση του Ιεχωβά, και ότι ήταν ο ίδιος ο Θεός. Προσκολλήθηκαν στις κυριολεκτικές σημασίες και κανόνες της Βίβλου και δεν αναζήτησαν την αλήθεια ούτε γνώρισαν το έργο του Θεού, κι έτσι κατέληξαν να διαπράξουν μια αποτρόπαιη αμαρτία, καρφώνοντας τον ελεήμονα Σωτήρα, τον Κύριο Ιησού, ζωντανό στον σταυρό. Με αυτόν τον τρόπο, εξόργισαν τον ίδιο τον Θεό και τελικά τους αποδόθηκαν τα αντίποινα που τους άξιζαν — ο πόνος μιας εθνικής υποδούλωσης! Έχασαν την πατρίδα τους και σκορπίστηκαν στις τέσσερις γωνιές της γης.

Τώρα βρισκόμαστε στις έσχατες ημέρες και έχουμε φτάσει πάλι σε μια περίοδο αλλαγής εποχών. Αν και οι άνθρωποι της εποχής αυτής έχουν λυτρωθεί από τον Κύριο Ιησού και οι αμαρτίες τους έχουν συγχωρεθεί, η αμαρτωλή φύση του ανθρώπου υπάρχει ακόμα. Επιπλέον, ο άνθρωπος διαφθείρεται όλο και περισσότερο, ξεπερνώντας ακόμα και τα επίπεδα διαφθοράς των ανθρώπων κατά τον καιρό του Νώε· ζουν στην αμαρτία, ανήμποροι να ελευθερωθούν και χωρίς μονοπάτι να ακολουθήσουν για να αποτινάξουν την αμαρτία και να εξαγνιστούν. Για να σώσει ολοκληρωτικά την ανθρωπότητα, ο Θεός ξεκινά να εκτελεί ένα στάδιο νέου έργου, αυτό της «κρίσεως που ξεκινά από τον οίκο του Θεού». Σύμφωνα με τις ανάγκες της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και με τη διαφορά αυτού του έργου, ο Θεός εκφράζει την προπαντός δίκαιη, μεγαλοπρεπή και οργισμένη διάθεσή Του· δεν είναι πια ο Αμνός της εξιλέωσης, μα είναι «ο λέων, όστις είναι εκ της φυλής Ιούδα» (Αποκάλυψη 5:5). Ο Θεός θα χρησιμοποιήσει αυτού του είδους τη διάθεση για να φέρει ολοκληρωτικά σε τέλος αυτή την παλιά εποχή, θα τη χρησιμοποιήσει για να κρίνει και να παιδεύσει την παρακοή, τη διαφθορά και την αδικία σε όλη την ανθρωπότητα ώστε να χωρίσει τον κάθε άνθρωπο σύμφωνα με το είδος του, και ο Θεός θα οδηγήσει εκείνους που ανήκουν σ’ Αυτόν στη βασιλεία Του και θα καταστρέψει εκείνους που ανήκουν στον Σατανά. Ο Θεός θα δοξαστεί σε υπέρτατο βαθμό σε ολόκληρο το σύμπαν, θα κυβερνήσει ως Βασιλεύς σε όλη τη γη, και τα έθνη της γης θα γίνουν «αι βασιλείαι του κόσμου

[...] του Κυρίου ημών και του Χριστού αυτού» (Αποκάλυψη 11:15). Επομένως, η τελευταία εποχή ονομάζεται Εποχή της Βασιλείας. Λόγω της αλλαγής των εποχών και λόγω των διαφορών στο έργο που κάνει ο Θεός και στη διάθεση που εκφράζει, πρέπει να αλλάξει και το όνομα του Θεού. Δεν ονομάζεται πλέον Ιησούς, αλλά Παντοδύναμος Θεός, σύμφωνα με το έργο που εκτελεί και τη διάθεση που εκφράζει. Με αυτό το όνομα ολοκληρώνει το έργο του σχεδίου διαχείρισής Του των 6000 ετών. Αυτό εκπληρώνει τα λόγια του Βιβλίου της Αποκάλυψης, όπως τα εδάφια 15:3: «Και έψαλλον την ωδήν Μωϋσέως του δούλου του Θεού και την ωδήν του Αρνίου, λέγοντες· Μεγάλα και θαυμαστά τα έργα σου, Κύριε Θεέ παντοκράτωρ· δίκαιαι και αληθιναί αι οδοί σου, βασιλεύ των αγίων», 19:6: «Και ήκουσα ως φωνήν όχλου πολλού, και ως φωνήν υδάτων πολλών, και ως φωνήν βροντών ισχυρών, λεγόντων· Αλληλούϊα· διότι εβασίλευσε Κύριος ο Θεός ο παντοκράτωρ» και 1:8: «Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ». Αν και το όνομα του Θεού έχει αλλάξει κατά την εποχή της Βασιλείας, το έργο Του είναι ακόμα εκείνο του ίδιου του Θεού. Κάποτε ονομαζόταν Ιεχωβά και άλλοτε Ιησούς, τώρα ονομάζεται Παντοδύναμος Θεός. Μα ό,τι όνομα κι αν παίρνει ο Θεός, η ουσία Του δεν αλλάζει. Ο Ιεχωβά, ο Ιησούς και ο Παντοδύναμος Θεός είναι ένας Θεός. Αυτό είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Η σοφία του Θεού, το θαύμα του Θεού, η δικαιοσύνη του Θεού και η μεγαλοπρέπεια του Θεού δεν θα αλλάξουν ποτέ. Η ουσία Του και αυτό που Αυτός έχει και είναι δεν θα αλλάξουν ποτέ. Όσον αφορά το έργο Του, ωστόσο, προχωρεί πάντα προς τα εμπρός, όλο και πιο βαθιά, γιατί Αυτός είναι πάντα νέος και ποτέ παλαιός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)). «Σε κάθε εποχή και σε κάθε στάδιο του έργου, το όνομά Μου δεν είναι αβάσιμο, αλλά έχει αντιπροσωπευτική σημασία: Κάθε όνομα αντιπροσωπεύει μία εποχή. Το “Ιεχωβά” αντιπροσωπεύει την Εποχή του Νόμου και είναι τιμητικό για τον Θεό που λατρεύτηκε από τον λαό του Ισραήλ. Το “Ιησούς” αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και είναι το όνομα του Θεού όλων εκείνων που λυτρώθηκαν κατά την Εποχή της Χάριτος. Εάν ο άνθρωπος εξακολουθεί να λαχταρά την άφιξη του Ιησού του Σωτήρα κατά τις έσχατες ημέρες, και πιστεύει ότι θα έρθει με την εμφάνιση που είχε στην Ιουδαία, τότε όλο το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων χρόνων θα σταματούσε στην Εποχή της Λύτρωσης και δεν θα ήταν σε θέση να προχωρήσει περαιτέρω. Επιπλέον, οι έσχατες ημέρες δεν θα έφταναν ποτέ κι η εποχή δεν θα τελείωνε ποτέ. Ο λόγος είναι ότι ο Ιησούς ο Σωτήρας ήρθε μόνο για τη λύτρωση και τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Πήρα το όνομα του Ιησού για χάρη όλων των αμαρτωλών στην Εποχή της Χάριτος και δεν είναι το όνομα με το οποίο θα οδηγήσω σ’ ένα τέλος ολόκληρη την ανθρωπότητα. Αν και τα ονόματα Ιεχωβά, Ιησούς και Μεσσίας αντιπροσωπεύουν το Πνεύμα Μου, αυτά τα ονόματα υποδηλώνουν μόνο τις διαφορετικές εποχές στο σχέδιο διαχείρισής Μου και δεν Με αντιπροσωπεύουν στην ολότητά Μου. Τα ονόματα με τα οποία οι άνθρωποι στη γη Με αποκαλούν, δεν μπορούν να διατυπώσουν ολόκληρη τη διάθεσή Μου κι όλα όσα είμαι. Είναι απλώς διαφορετικά ονόματα με τα οποία ονομάζομαι κατά τη διάρκεια διαφορετικών εποχών. Έτσι, όταν φτάσει η τελική εποχή - η εποχή των εσχάτων ημερών - το όνομά Μου θ’ αλλάξει και πάλι. Δεν θα ονομάζομαι Ιεχωβά ή Ιησούς, πολύ λιγότερο Μεσσίας, αλλά θα ονομάζομαι ο ίδιος ο ισχυρός και παντοδύναμος Θεός, και με αυτό το όνομα θα οδηγήσω την εποχή στο τέλος της» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα «λευκό σύννεφο»).

Ποια είναι, λοιπόν, η στάση των ανθρώπων προς τον ερχομό του Θεού και την αλλαγή του ονόματός Του κατά τις έσχατες ημέρες; Από μια γενική παρατήρηση ολόκληρου του θρησκευτικού κόσμου, φαίνεται ότι πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να μένουν προσκολλημένοι στα λόγια «διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, διά του οποίου πρέπει να σωθώμεν» και κάνουν ό,τι μπορούν για να αντισταθούν και να καταδικάσουν τον ξανά ενσαρκωμένο Κύριο Ιησού — τον Παντοδύναμο Θεό. Λένε ότι οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Παντοδύναμο Θεό πιστεύουν σε έναν άλλον Θεό και προδίδουν τον Κύριο Ιησού. Αν οι άνθρωποι έχουν αυτή την αντίληψη, τότε δεν είναι η πίστη τους στον Κύριο Ιησού μια πίστη σε έναν άλλον Θεό από τον Ιεχωβά; Δεν είναι αυτό ιδιαίτερα παράλογο και εξωφρενικό; Δεν οριοθετούν τον Θεό; Δεν είναι, έτσι, του ιδίου φυράματος με τους Ιουδαίους Φαρισαίους που αντιστάθηκαν στον Κύριο Ιησού τότε; Αν είναι έτσι, τότε οι τραγωδίες της ιστορίας θα επαναληφθούν ακόμα μια φορά σ’ εμάς! Έτσι, πρέπει να παραδειγματιστούμε από τους Φαρισαίους και να μην οριοθετούμε τον Θεό. Θα πρέπει να έχουμε ταπεινή καρδιά και να αναζητάμε και να μελετάμε στ’ αλήθεια τα μυστήρια που αποκαλύπτει ο Θεός και τις αλήθειες που εκφράζει, και τότε θα δούμε ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Ιεχωβά που κάποτε καθοδήγησε την ανθρωπότητα στη γη, ότι είναι ο Κύριος Ιησούς που κάποτε εξιλέωσε την ανθρωπότητα, και ότι είναι ακόμα περισσότερο ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε και τον οποίον λαχταρούσαν οι άνθρωποι για τόσο καιρό. Ο Παντοδύναμος Θεός μάς λέει: «Ήμουν κάποτε γνωστός ως Ιεχωβά. Ονομάστηκα επίσης Μεσσίας και κάποτε οι άνθρωποι με ονόμασαν Ιησούς ο Σωτήρας, επειδή με αγαπούσαν και με σεβόντουσαν. Αλλά σήμερα δεν είμαι ο Ιεχωβά ή ο Ιησούς που οι άνθρωποι γνώριζαν στο παρελθόν - είμαι ο Θεός που επέστρεψε τις έσχατες ημέρες, ο Θεός που θα φέρει την εποχή στο τέλος. Είμαι ο ίδιος ο Θεός που ανεβαίνει στα άκρα της γης, γεμάτος με όλη Μου τη διάθεση και γεμάτος εξουσία, τιμή και δόξα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί μαζί Μου, δεν Με έχουν γνωρίσει και πάντα αγνοούσαν τη διάθεσή Μου. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε ένα άτομο δεν Με έχει δει. Αυτός είναι ο Θεός που εμφανίζεται στον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες, αλλά είναι κρυμμένος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους, αληθινός και πραγματικός, όπως ο καυτός ήλιος κι η φλεγόμενη φωτιά, γεμάτος με δύναμη κι εξουσία. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα κριθεί από τα λόγια Μου κι ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα εξαγνιστεί από την καύση της φωτιάς. Τελικά, όλα τα έθνη θα ευλογηθούν εξαιτίας των λόγων Μου, αλλά και θα συντριβούν εξαιτίας των λόγων Μου. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι τις έσχατες ημέρες θα δουν ότι είμαι ο Σωτήρας που επέστρεψε, είμαι ο Παντοδύναμος Θεός που κατακτά όλη την ανθρωπότητα κι ήμουν κάποτε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου. Αλλά τις έσχατες ημέρες, γίνομαι επίσης οι φλόγες του ήλιου που τα καίνε όλα, όπως κι ο Ήλιος της δικαιοσύνης που αποκαλύπτει όλα τα πράγματα. Αυτό είναι το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Πήρα αυτό το όνομα και απέκτησα αυτή τη διάθεση, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να δουν ότι είμαι δίκαιος Θεός, ότι είμαι ο καυτός ήλιος και η φλεγόμενη φωτιά. Αυτό έγινε ώστε όλοι να Με λατρεύουν, τον μόνο αληθινό Θεό, και να βλέπουν το αληθινό Μου πρόσωπο: δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών και δεν είμαι μόνο ο Λυτρωτής - είμαι ο Θεός όλων των πλασμάτων στον ουρανό, τη γη και τις θάλασσες» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Σωτήρας έχει ήδη επιστρέψει πάνω σ’ ένα «λευκό σύννεφο»). «Η ημέρα θα φτάσει που ο Θεός δεν θα ονομάζεται Ιεχωβά, Ιησούς ή Μεσσίας — Αυτός θα είναι απλά “ο Δημιουργός”. Εκείνη την εποχή, όλα τα ονόματα που Αυτός έχει λάβει στη γη θα τελειώσουν, επειδή το έργο Του στη γη θα έχει τελειώσει, μετά από το οποίο τα ονόματά Του δεν θα υφίστανται πια. Όταν τα πάντα έρθουν στο κράτος του Δημιουργού, τι ανάγκη έχει από ένα άκρως κατάλληλο αλλά ατελές όνομα; Εξακολουθείς να αναζητείς το όνομα του Θεού τώρα; Μήπως ακόμα τολμάς να πεις ότι ο Θεός ονομάζεται μόνο Ιεχωβά; Μήπως ακόμα τολμάς να πεις ότι ο Θεός μπορεί να ονομάζεται μόνο Ιησούς; Είσαι σε θέση να φέρεις την αμαρτία της βλασφημίας εναντίον του Θεού;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (3)).

Υποσημειώσεις:

α. Το πρωτότυπο κείμενο γράφει «το οποίο είναι».