Από μικρή, πίστευα στον Κύριο και πήγαινα σε συναθροίσεις με τους γονείς μου, κι έτσι φοίτησα σε χριστιανική σχολή μετά το λύκειο. Σε ένα μάθημα, ο πάστορας μάς είπε: «Στην προς Εβραίους Επιστολή, κεφάλαιο 13, εδάφιο 8 γράφει: “Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας”. Ο Κύριος Ιησούς είναι ο ένας και μοναδικός Σωτήρας. Το όνομά Του δεν θα αλλάξει ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Μόνο αν εμπιστευτούμε το όνομα του Κυρίου Ιησού, θα σωθούμε…» Όταν το άκουσα αυτό, πίστεψα με σθένος ότι θα σωθούμε μόνο αν διατηρούμε το όνομα του Κυρίου Ιησού, και ότι δεν γίνεται ν’ αρνηθούμε ποτέ το όνομά Του. Εκτός σχολής, συμμετείχα ενεργά σε ομάδες συναναστροφής, ευαγγελίου και μελέτης της Βίβλου. Δεν έχασα ποτέ κήρυγμα ή συνάθροιση. Όμως με τον καιρό έβλεπα ότι οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι έλεγαν τα ίδια απαρχαιωμένα πράγματα. Ποτέ δεν υπήρχε νέο φως, και το πνεύμα μου ατροφούσε εντελώς. Αδελφοί και αδελφές αποδυναμώνονταν κι έπαυαν να έρχονται και δέχονταν ελάχιστη βοήθεια ή υποστήριξη. Μάλιστα ορισμένοι αποκοιμούνταν στις συναθροίσεις και μετά τη λειτουργία, πούλαγαν ασφάλειες ή εμπόρευμα στους άλλους. Βλέποντας αυτή την κατάσταση στην εκκλησία θύμωνα και απογοητευόμουν. Σκεφτόμουν: «Αν ένας χριστιανός δεν αναζητά την πρόοδο στην πνευματική του ζωή, αλλά επιθυμεί πάντα επίγεια πράγματα και χρήματα, μπορεί ν’ αποκαλείται χριστιανός; Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι βλέπουν την κατάσταση, αλλά δεν ενδιαφέρονται. Συνάδει αυτό με το θέλημα του Κυρίου; Είναι αυτό λατρεία για τον Θεό;» Καθώς το πνεύμα μου δεν τρεφόταν από συναθροίσεις για καιρό, ατρόφησε. Ήμουν επίσης απασχολημένη στη δουλειά κι έπαψα να πηγαίνω στις συναθροίσεις. Ένιωθα άσχημα για αυτό, οπότε στο σπίτι διάβαζα τη Βίβλο και προσευχόμουν στον Κύριο, με την αίσθηση ότι είχα χάσει κάθε σκοπό και ελπίδα, νιώθοντας χαμένη και αβοήθητη.

Τότε τον Οκτώβριο του 2017, γνώρισα στο ίντερνετ τις αδελφές Λι και Γουάνγκ από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Βρήκα τις συναναστροφές τους για τα λόγια του Κυρίου πρακτικές και διαφωτιστικές. Πίστευα χρόνια στον Κύριο και δεν είχα ακούσει κανέναν να συναναστρέφεται για τα λόγια Του τόσο ξεκάθαρα. Ένιωσα ότι είχαν την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, τις συναντούσα συχνά στο ίντερνετ.

Σε μία συνάθροιση άργησα να συνδεθώ, αλλά μόλις το έκανα, άκουσα την αδελφή Λι να λέει: «Το σχέδιο διαχείρισης του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας χωρίζεται σε τρεις εποχές κι Εκείνος κάνει νέο έργο και αποκτά νέο όνομα σε κάθε εποχή. Ο Θεός χρησιμοποιεί το όνομά Του για να αλλάξει εποχή και να εκπροσωπήσει το έργο Του. Το έργο Του προχωράει και το όνομά Του αλλάζει παράλληλα με το διαφορετικό έργο που κάνει. Στην Εποχή του Νόμου, ο Θεός εξάγγειλε τους νόμους και τις εντολές με το όνομα Ιεχωβά. Όταν έληξε την Εποχή του Νόμου και έκανε το έργο της λύτρωσης την Εποχή της Χάριτος, το όνομά Του δεν ήταν πλέον Ιεχωβά αλλά Ιησούς. Τώρα, τις έσχατες ημέρες, το έργο του Θεού προχωράει και πάλι, και Εκείνος επιτελεί το έργο της κρίσεως, ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού βάσει του έργου της λύτρωσης του Ιησού. Έβαλε τέλος στην Εποχή της Χάριτος και εισήγαγε την Εποχή της Βασιλείας, και ταυτόχρονα άλλαξε το όνομά Του. Δεν είναι πια ο Ιησούς αλλά ο Παντοδύναμος Θεός». Όταν την άκουσα να λέει ότι το όνομα του Θεού είχε αλλάξει, σκέφτηκα: «Αποκλείεται. Η Βίβλος λέει καθαρά: “Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας” (Προς Εβραίους 13:8). Το όνομα του Κυρίου Ιησού δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει, κι εσείς λέτε ότι το όνομα του Θεού έχει αλλάξει; Αν δεν απευθυνόμαστε στον Ιησού όταν προσευχόμαστε αλλά στον Παντοδύναμο Θεό, αυτό συμβαδίζει με τη Βίβλο;» Η αδελφή Λι μού το εξήγησε με μία αντιστοιχία: «Αδελφή Τζάο, αν η εταιρεία σου σε κάνει επικεφαλής σχεδιασμού για έναν χρόνο, μετά σε κάνει διευθύντρια για έναν χρόνο, και μετά γενική διευθύντρια, ο τίτλος σου αλλάζει σύμφωνα με τις ανάγκες της δουλειάς σου. Όταν η δουλειά σου αλλάζει, ο τίτλος σου αλλάζει. Πριν, οι άνθρωποι σε αποκαλούσαν επικεφαλής σχεδιασμού ή διευθύντρια, αλλά τώρα θα σε αποκαλούν γενική διευθύντρια. Θα σε αποκαλούσαν διαφορετικά, όμως εσύ θα είχες αλλάξει; Δεν θα παρέμενες η ίδια;» Η αδελφή Λι συνέχισε λέγοντας: «Έτσι ο Θεός αποκτά διαφορετικό όνομα σε κάθε εποχή. Το έργο του Θεού διαφέρει και το όνομά Του αλλάζει, αλλά είναι ο ίδιος Θεός». Όλα άρχισαν να βγάζουν νόημα. Αλλά όταν σκεφτόμουν το όνομα του Ιησού ν’ αλλάζει, δεν μπορούσα να το δεχτώ. Σκεφτόμουν: «Ό,τι και να λέτε, εγώ θα κρατήσω το όνομα του Κυρίου Ιησού. Δεν θα πεισθώ τόσο εύκολα». Μετά τη συνάθροιση, μπλόκαρα την αδελφή Λι,

Αλλά το επόμενο απόγευμα εμφανίστηκαν στην πόρτα μου δυο αδελφές κηρύσσοντας το ευαγγέλιο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Νόμιζα ότι το όνομα του Ιησού δεν μπορούσε να αλλάξει, κι ένιωσα κάποια αντιπάθεια απέναντί τους. Δεν ήθελα να ακούσω ό,τι κι έλεγαν. Καθώς έφευγαν, είπαν: «Αδελφή, ο Κύριος είπε: “Ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή” (Κατά Ματθαίον 7:7). Δεν ξέρουμε γιατί δεν το δέχεσαι, αλλά το έχεις ποτέ διερευνήσει;» Όταν έφυγαν, τα λόγια τους δεν έφευγαν απ’ το μυαλό μου. Δεν έβρισκα ησυχία. Σκεφτόμουν όλες τις συναναστροφές που είχα ακούσει από ανθρώπους της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού και πόση τροφή είχαν δώσει στο πνεύμα μου. Στην καρδιά μου ήξερα ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού που διάβαζαν ήταν η αλήθεια και ομιλίες του Αγίου Πνεύματος. Πώς αναζητούσα την αλήθεια όταν τα απέρριπτα με αυτό τον τρόπο; Θυμήθηκα μια συνάθροιση που η αδελφή Λι είπε σε συναναστροφή: «Τα πρόβατα του Θεού ακούνε τη φωνή Του. Αν θέλουμε να καλωσορίσουμε την επιστροφή του Κυρίου, πρέπει να μάθουμε να ακούμε τη φωνή Του. Οι συνετές παρθένες ακολουθούν τον Κύριο επειδή ακούνε τη φωνή Του. Όπως έκανε και ο Πέτρος στην Εποχή της Χάριτος. Δεν ακολούθησε τον Κύριο επειδή άκουσε τα λόγια Του και αναγνώρισε τη φωνή του Θεού;» Μόλις το συνειδητοποίησα, έβγαλα γρήγορα τη Βίβλο μου και την άνοιξα στο Βιβλίο της Αποκάλυψης, κεφάλαιο 3, εδάφια 20-22, όπου λέει: «Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού. […] Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας». Στοχάστηκα βαθιά αυτά τα δύο εδάφια. Ο Κύριος λέει ότι το Άγιο Πνεύμα θα μιλήσει τις έσχατες ημέρες, και ότι πρέπει να ακούσουμε τα λόγια Του. Είχα την τύχη να μάθω ότι ο Κύριος είχε επιστρέψει, γιατί λοιπόν προσκολλούμουν τόσο πρόθυμα στις αντιλήψεις μου και κώφευα σε ό,τι δεν κατανοούσα; Σκέφτηκα: «Αν δεν μπορώ να συλλάβω ότι το όνομα του Θεού αλλάζει τώρα ας το διερευνήσω πρώτα για να το κατανοήσω, και έπειτα αποφασίζω τι θα κάνω». Μετά διάβασα στο Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο κεφάλαιο 7, εδάφιο 7: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή». Σκέφτηκα: «Αν ο Κύριος πράγματι έχει επιστρέψει και χτυπά την πόρτα μου κι εγώ επιτρέπω στις αντιλήψεις μου να με τυφλώνουν και να με κουφαίνουν ώστε ούτε βλέπω ούτε ακούω και δεν ανοίγω την πόρτα, δεν θα με εγκαταλείψει ο Κύριος;» Δεν κατάφερα να κλείσω μάτι εκείνο το βράδυ. Δεν ησύχαζα που απέρριπτα το ευαγγέλιο. Αναρωτιόμουν: «Μήπως κάνω λάθος; Είναι ο Παντοδύναμος Θεός πραγματικά ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε;» Έχοντας αυτές τις σκέψεις στο μυαλό μου, προσευχήθηκα στον Κύριο, ζητώντας καθοδήγηση και διαφώτιση.

Έπειτα, μπήκα στην επίσημη ιστοσελίδα της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, που ονομάζεται Ευαγγέλιο του Ερχομού της Βασιλείας. Διάβασα ένα απόσπασμα για τα ονόματα του Θεού: «Κάποιοι λένε ότι το όνομα του Θεού δεν αλλάζει, οπότε γιατί το όνομα του Ιεχωβά έγινε Ιησούς; Οι προφητείες μιλούσαν για τον ερχομό του Μεσσία, οπότε γιατί ήρθε ένας άνθρωπος με το όνομα Ιησούς; Γιατί άλλαξε το όνομα του Θεού; Αυτό το έργο δεν επιτελέσθηκε πριν από πολύ καιρό; Δεν μπορεί ο Θεός να κάνει σήμερα ένα νέο έργο; Το έργο του χθες μπορεί να αλλάξει και το έργο του Ιησού μπορεί να ακολουθήσει αυτό του Ιεχωβά. Δεν μπορεί, τότε, ένα άλλο έργο να διαδεχθεί το έργο του Ιησού; Αν το όνομα του Ιεχωβά μπορεί να αλλάξει σε Ιησούς, τότε δεν μπορεί και το όνομα του Ιησού να αλλάξει; Αυτό δεν είναι ασύνηθες, και οι άνθρωποι έχουν αυτήν την εντύπωση^[α] μόνο εξαιτίας της απλότητας του νου τους. Ο Θεός θα είναι πάντοτε Θεός. Ανεξάρτητα από τις αλλαγές στο έργο Του και στο όνομά Του, η διάθεση και η σοφία Του παραμένουν για πάντα αμετάβλητες. Αν πιστεύεις ότι ο Θεός μπορεί να αποκαλείται μόνο Ιησούς, τότε γνωρίζεις ελάχιστα» (Ο Λόγος Ενσαρκώνεται). Συγκινήθηκα όταν το διάβασα. Σκέφτηκα ότι, την Εποχή του Νόμου, το όνομα του Θεού ήταν Ιεχωβά, και με αυτό το όνομα ο Θεός καθοδήγησε τους Ισραηλίτες. Ωστόσο, όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να κάνει το έργο Του, δεν είχε αλλάξει το όνομα του Θεού από Ιεχωβά σε Ιησούς; Αναρωτήθηκα: «Γιατί συμβαίνει αυτό; Μήπως ο Κύριος έχει νέο όνομα τις έσχατες ημέρες; Αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι όντως η εμφάνιση του Κυρίου Ιησού και ούτε αναζητώ ούτε το διερευνώ, αν έχανα την ευκαιρία μου να χαιρετήσω τον Κύριο, θα ήμουν ανόητη!» Επί τόπου αποφάσισα να ερευνήσω το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες.

Επικοινώνησα ηλεκτρονικά με τον αδελφό Τσεν από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Σε μία συνάθροιση, του μίλησα για τη σύγχυσή μου. Είπα: «Η Βίβλος λέει: “Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας” (Προς Εβραίους 13:8). Το όνομα του Κυρίου Ιησού δεν μπορεί να αλλάξει. Αν έχει έρθει, θα ονομάζεται Ιησούς. Μπορεί να λέγεται Παντοδύναμος Θεός; Πάντα προσευχόμουν και επικαλούμουν το όνομα του Κυρίου Ιησού, πώς να προσευχηθώ σε άλλο όνομα;» Τότε ο Αδελφός Τσεν μου έστειλε δυο αποσπάσματα των λόγων του Θεού: «Κάποιοι λένε ότι ο Θεός είναι αμετάβλητος. Αυτό είναι σωστό, αλλά αναφέρεται στην αμεταβλητότητα της διάθεσης του Θεού και της ουσίας Του. Οι αλλαγές στο όνομα και στο έργο Του δεν αποδεικνύουν ότι η ουσία Του έχει αλλάξει· με άλλα λόγια, ο Θεός θα είναι πάντα ο Θεός, και αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Εάν λες ότι το έργο του Θεού είναι αμετάβλητο, τότε θα ήταν σε θέση να ολοκληρώσει το σχέδιο διαχείρισής Του που αριθμεί έξι χιλιάδες έτη; Γνωρίζεις μόνο ότι ο Θεός είναι αιώνια αμετάβλητος, αλλά γνωρίζεις ότι ο Θεός είναι πάντα νέος και ποτέ παλαιός; Εάν το έργο του Θεού είναι αμετάβλητο, τότε θα μπορούσε Εκείνος να έχει καθοδηγήσει την ανθρωπότητα καθ’ όλη τη διαδρομή έως σήμερα; Εάν ο Θεός είναι αμετάβλητος, τότε για ποιον λόγο έχει ήδη επιτελέσει το έργο δύο εποχών; […] η φράση “ο Θεός είναι πάντα νέος και ποτέ παλαιός” αναφέρεται στο έργο Του και η φράση “ο Θεός είναι αμετάβλητος” αναφέρεται σε αυτό που ο Θεός έχει και είναι εγγενώς. Όπως και να ’χει, δεν μπορείς να βασίσεις το έργο έξι χιλιάδων ετών σε ένα μόνο σημείο ούτε να το περιορίσεις με νεκρές λέξεις. Αυτή είναι η ανοησία του ανθρώπου. Ο Θεός δεν είναι τόσο απλός όσο φαντάζεται ο άνθρωπος και το έργο Του δεν μπορεί να μένει στάσιμο σε μία μόνο εποχή. Το όνομα Ιεχωβά, παραδείγματος χάριν, δεν μπορεί να πρεσβεύει αιωνίως το όνομα του Θεού. Ο Θεός μπορεί να επιτελεί το έργο Του και υπό το όνομα του Ιησού. Αυτό είναι ένα σημάδι ότι το έργο του Θεού κινείται πάντα προς τα εμπρός» (Ο Λόγος Ενσαρκώνεται).

Αφού τα διάβασα, ο Αδελφός Τσεν μοιράστηκε αυτή τη συναναστροφή: «Οι λέξεις “ο Θεός είναι αμετάβλητος” αναφέρονται στη διάθεση και στην ουσία του Θεού. Δεν σημαίνει πως το όνομά Του δεν αλλάζει. Ο Θεός είναι πάντα νέος και ποτέ παλιός, το έργο Του συνεχώς προχωράει, και το όνομά Του αλλάζει παράλληλα με το έργο Του. Όμως όπως και αν αλλάξει το όνομα του Θεού, η διάθεση και η ουσία Του δεν αλλάζουν ποτέ. Ο Θεός είναι πάντα Θεός, και αυτό είναι το αμετάβλητο. Αν δεν καταλαβαίνουμε σε τι αναφέρεται η φράση “ο Θεός είναι αμετάβλητος”, ή ότι το έργο του Θεού είναι πάντα νέο και ποτέ παλιό, τείνουμε να οριοθετούμε το έργο του Θεού βασιζόμενοι στις αντιλήψεις μας και μάλιστα να Του αντιστεκόμαστε και να Τον κρίνουμε. Οι Φαρισαίοι προσκολλήθηκαν στις Γραφές, αναμένοντας τον Μεσσία. Αλλά όταν ο Κύριος ήρθε, το όνομά Του δεν ήταν Μεσσίας αλλά Ιησούς, κι έτσι Τον αρνήθηκαν και Τον καταδίκασαν. Παρόλο που γνώριζαν ότι τα λόγια και το έργο Του είχαν εξουσία και δύναμη, όχι μόνο δεν το ερεύνησαν, αλλά αντιστάθηκαν και το καταδίκασαν. Στο τέλος, συνωμότησαν με τους Ρωμαίους για να σταυρώσουν τον Ιησού, διαπράττοντας μία τρομερή θηριωδία. Αν τώρα μείνουμε προσκολλημένοι στη Βίβλο, πιστεύοντας ότι το όνομα του Ιησού δεν μπορεί ν’ αλλάξει και πως μόνον Αυτός είναι ο Σωτήρας, και αρνηθούμε έτσι και καταδικάσουμε το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες, δεν θα είμαστε σαν τους Φαρισαίους; Θα ρέπουμε προς την αντίσταση στον Θεό και την προσβολή της διάθεσής Του».

Τελικά κατάλαβα ότι όταν στη Βίβλο λέει: «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας», αναφέρεται απλώς στη διάθεση και στην ουσία του Θεού, και δεν σημαίνει ότι το όνομα του Θεού δεν μπορεί ποτέ να αλλάξει. Είδα ότι τα κηρύγματα των παστόρων ήταν βασισμένα στις δικές τους αντιλήψεις και φαντασίες και ότι ούτε αυτοί καταλάβαιναν πραγματικά τη Βίβλο.

Έπειτα ο Αδελφός Τσεν μου διάβασε μερικά αποσπάσματα των λόγων του Θεού: «Σε κάθε εποχή, ο Θεός επιτελεί νέο έργο και αποκαλείται με νέο όνομα· Πώς θα μπορούσε να επιτελεί το ίδιο έργο σε διαφορετικές εποχές; Πώς θα μπορούσε να μένει προσκολλημένος στα παλιά; Το όνομα του Ιησού ελήφθη για χάρη του έργου της λύτρωσης, άρα θα εξακολουθεί να αποκαλείται με το ίδιο όνομα όταν επιστρέψει κατά τις έσχατες ημέρες; Θα συνεχίσει να επιτελεί το έργο της λύτρωσης; Πώς γίνεται ο Ιεχωβά και ο Ιησούς να είναι ένα, αλλά να αποκαλούνται με διαφορετικά ονόματα σε διαφορετικές εποχές; Δεν οφείλεται στο γεγονός ότι η εποχή του έργου Τους είναι διαφορετική; Θα μπορούσε ένα και μόνο όνομα να αντιπροσωπεύει τον Θεό στην ολότητά Του; Σύμφωνα με τα παραπάνω, ο Θεός πρέπει να αποκαλείται με διαφορετικό όνομα σε διαφορετική εποχή και πρέπει να χρησιμοποιεί το όνομα για να αλλάξει την εκάστοτε εποχή και να την αντιπροσωπεύσει. Διότι κανένα όνομα δεν μπορεί να εκπροσωπήσει πλήρως τον ίδιο τον Θεό και κάθε όνομα μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο τη χρονική διάσταση της διάθεσης του Θεού σε μια δεδομένη εποχή. Το μόνο που πρέπει να κάνει είναι να αντιπροσωπεύει το έργο Του. Ως εκ τούτου, ο Θεός μπορεί να επιλέγει όποιο όνομα ταιριάζει με τη διάθεσή Του ώστε να αντιπροσωπεύει ολόκληρη την εποχή». «“Ιεχωβά” είναι το όνομα που πήρα κατά τη διάρκεια του έργου Μου στο Ισραήλ, και σημαίνει ο Θεός των Ισραηλιτών (ο εκλεκτός λαός του Θεού) ο οποίος μπορεί να λυπηθεί τον άνθρωπο, να καταραστεί τον άνθρωπο και να καθοδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου. Σημαίνει τον Θεό που κατέχει μεγάλη δύναμη και είναι γεμάτος σοφία. Ο “Ιησούς” είναι ο Εμμανουήλ και σημαίνει την προσφορά περί αμαρτίας που είναι γεμάτη αγάπη, γεμάτη συμπόνια και λυτρώνει τον άνθρωπο. Εκείνος έκανε το έργο της Εποχής της Χάριτος κι αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και μπορεί να αντιπροσωπεύει μόνο ένα μέρος του σχεδίου διαχείρισης. […] Το όνομα του Ιησού υπήρξε για να επιτρέψει στους ανθρώπους της Εποχής της Χάριτος να ξαναγεννηθούν και να σωθούν, κι είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τη λύτρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας. Έτσι, το όνομα Ιησούς αντιπροσωπεύει το έργο της λύτρωσης και υποδηλώνει την Εποχή της Χάριτος. Το όνομα Ιεχωβά είναι ένα συγκεκριμένο όνομα για τον λαό του Ισραήλ που έζησε κάτω από τον νόμο. Σε κάθε εποχή και σε κάθε στάδιο του έργου, το όνομά Μου δεν είναι αβάσιμο, αλλά έχει αντιπροσωπευτική σημασία: Κάθε όνομα αντιπροσωπεύει μία εποχή. Το “Ιεχωβά” αντιπροσωπεύει την Εποχή του Νόμου και είναι τιμητικό για τον Θεό που λατρεύτηκε από τον λαό του Ισραήλ. Το “Ιησούς” αντιπροσωπεύει την Εποχή της Χάριτος και είναι το όνομα του Θεού όλων εκείνων που λυτρώθηκαν κατά την Εποχή της Χάριτος. Εάν ο άνθρωπος εξακολουθεί να λαχταρά την άφιξη του Ιησού του Σωτήρα κατά τις έσχατες ημέρες, και πιστεύει ότι θα έρθει με την εμφάνιση που είχε στην Ιουδαία, τότε όλο το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων χρόνων θα σταματούσε στην Εποχή της Λύτρωσης και δεν θα ήταν σε θέση να προχωρήσει περαιτέρω. Επιπλέον, οι έσχατες ημέρες δεν θα έφταναν ποτέ κι η εποχή δεν θα τελείωνε ποτέ. Ο λόγος είναι ότι ο Ιησούς ο Σωτήρας ήρθε μόνο για τη λύτρωση και τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους. Πήρα το όνομα του Ιησού για χάρη όλων των αμαρτωλών στην Εποχή της Χάριτος και δεν είναι το όνομα με το οποίο θα οδηγήσω σ’ ένα τέλος ολόκληρη την ανθρωπότητα» (Ο Λόγος Ενσαρκώνεται).

Έπειτα ο Αδελφός Τσεν μοιράστηκε τη συναναστροφή: «Το σχέδιο διαχείρισης του Θεού χωρίζεται σε τρεις εποχές. Σε κάθε εποχή κάνει ένα στάδιο του έργου Του και εκφράζει ένα μέρος της διάθεσής Του. Το όνομα που παίρνει κάθε εποχή αντιπροσωπεύει το έργο Του και τη διάθεσή Του εκείνη την εποχή, αλλά δεν αντιπροσωπεύει την ολότητα του Θεού. Στην Εποχή του Νόμου, το όνομα του Θεού ήταν Ιεχωβά. Αυτό το όνομα αντιπροσώπευε το έργο του Θεού την Εποχή του Νόμου καθώς και τις πτυχές της διάθεσής Του, τη μεγαλοπρέπεια, την οργή, το έλεος και την κατάρα. Ο Θεός χρησιμοποίησε το όνομα Ιεχωβά για να εξαγγείλει τους νόμους και τις εντολές και να καθοδηγήσει τις ζωές των ανθρώπων στη γη. Η συμπεριφορά των ανθρώπων ρυθμίστηκε και όλοι γνώριζαν πώς να λατρεύουν τον Θεό. Όμως, προς τα τέλη εκείνης της εποχής, οι άνθρωποι διαφθείρονταν όλο και περισσότερο από τον Σατανά, και δεν τηρούσαν πλέον τους νόμους και τις εντολές. Όλοι κινδύνευαν να καταδικαστούν και να θανατωθούν. Για να σώσει τον άνθρωπο από τους νόμους, ο Θεός ενσαρκώθηκε και έκανε το έργο της λύτρωσης με το όνομα Ιησούς, ξεκινώντας της Εποχή της Χάριτος και δίνοντας τέλος στην Εποχή του Νόμου. Ο Κύριος Ιησούς παρείχε την οδό της μετάνοιας, θεράπευσε τους αρρώστους, εξέβαλε τους δαίμονες, και συγχώρεσε τις αμαρτίες των ανθρώπων. Επίσης, εξέφρασε τη φιλεύσπλαχνη και στοργική διάθεση του Θεού, και στο τέλος σταυρώθηκε και ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας. Όσοι δέχονται τον Ιησού ως Σωτήρα τους, προσεύχονται στο όνομά Του, εξομολογούνται και μετανοούν, έχουν άφεση αμαρτιών και κερδίζουν τη γαλήνη και τη χαρά που απονέμει ο Κύριος. Επειδή ο Κύριος Ιησούς έκανε το έργο της λύτρωσης, όχι το έργο της κρίσεως και της κάθαρσης της ανθρωπότητας τις έσχατες ημέρες, παρόλο που η πίστη μας συνεπάγεται άφεση αμαρτιών, η αμαρτωλή φύση μας παραμένει. Ακόμη ζούμε σε έναν φαύλο κύκλο αμαρτίας και εξομολόγησης. Ακόμη λέμε ψέματα και εξαπατούμε συνέχεια. Κυνηγάμε κοσμικές τάσεις, φθονούμε και μισούμε, και ούτω καθεξής. Ζούμε μέσα στην αμαρτία, ανήμποροι να ξεφύγουμε. Προκειμένου να μας σώσει δια παντός από όλα τα δεσμά της αμαρτίας και να μας εξαγνίσει ώστε να αξιωθούμε να εισέλθουμε στη βασίλειά Του, ο Θεός για άλλη μία φορά ενσαρκώνεται τις έσχατες ημέρες για να κάνει το έργο της κρίσεως και της κάθαρσης. Έχει ξεκινήσει την Εποχή της Βασιλείας και έδωσε τέλος στην Εποχή της Χάριτος, και το όνομά Του άλλαξε σε Παντοδύναμο Θεό. Αυτό εκπληρώνει ακριβώς αυτές τις προφητείες στην Αποκάλυψη: “Εγώ είμαι το Α και το Ω, αρχή και τέλος, λέγει ο Κύριος, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ” (Αποκάλυψη 1:8). “Όστις νικά, θέλω κάμει αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω, και θέλω γράψει επ’ αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, ήτις καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου, και το όνομά μου το νέον” (Αποκάλυψη 3:12)».

Τα μάτια μου άνοιξαν και είδα ότι ο Κύριος αλλάζει το όνομά Του τις έσχατες ημέρες! Είχα διαβάσει ξανά αυτά τα εδάφια, γιατί δεν τα είχα κατανοήσει; Προφητεύουν ξεκάθαρα ότι ο Κύριος θα έχει νέο όνομα —Ο Παντοδύναμος— όταν ξανάρθει τις έσχατες ημέρες. Αλλά πάντοτε πίστευα ότι: «Ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθές και σήμερον και εις τους αιώνας» (Προς Εβραίους 13:8), και αποφάσισα ότι το όνομα του Ιησού δεν άλλαζε. Εξαρχής απέρριπτα το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες και αντιστεκόμουν σ’ αυτό. Ήμουν τόσο αδαής! Τώρα ήξερα ότι ο Θεός παίρνει νέο όνομα κάθε φορά που ξεκινά ένα νέο έργο και ότι χρησιμοποιεί αυτό το όνομα για να αλλάξει την εποχή και να αντιπροσωπεύσει το έργο και τη διάθεσή Του εκείνη την εποχή. Συνειδητοποίησα ότι το όνομα του Θεού σε κάθε εποχή είναι ιδιαιτέρως σημαντικό. Αν ακολουθούσα την αντίληψή μου ότι το όνομα του Θεού δεν αλλάζει και ότι θα επέστρεφε ως Ιησούς τις έσχατες ημέρες, πώς θα προχωρούσε το έργο του Θεού; Δεν θα ήταν πάντα η Εποχή της Χάριτος; Όταν το συνειδητοποίησα, δεν είχα πλέον καμία αμφιβολία για το νέο όνομα του Θεού τις έσχατες ημέρες —Παντοδύναμος Θεός.

Έπειτα. ο αδελφός Τσεν διάβασε ένα απόσπασμα των λόγων του Θεού. «Ήμουν κάποτε γνωστός ως Ιεχωβά. Ονομάστηκα επίσης Μεσσίας και κάποτε οι άνθρωποι Με ονόμασαν Ιησούς ο Σωτήρας, επειδή Με αγαπούσαν και Με σεβόντουσαν. Αλλά σήμερα δεν είμαι ο Ιεχωβά ή ο Ιησούς που οι άνθρωποι γνώριζαν στο παρελθόν —είμαι ο Θεός που επέστρεψε τις έσχατες ημέρες, ο Θεός που θα φέρει την εποχή στο τέλος. Εγώ είμαι ο ίδιος ο Θεός που ανέρχεται από τα πέρατα της γης, γεμάτος με όλη Μου τη διάθεση και γεμάτος εξουσία, τιμή και δόξα. Οι άνθρωποι ποτέ δεν έχουν ασχοληθεί μαζί Μου, δεν Με έχουν γνωρίσει και πάντα αγνοούσαν τη διάθεσή Μου. Από τη δημιουργία του κόσμου μέχρι σήμερα, ούτε ένα άτομο δεν Με έχει δει. Αυτός είναι ο Θεός που εμφανίζεται στον άνθρωπο τις έσχατες ημέρες, αλλά είναι κρυμμένος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κατοικεί ανάμεσα στους ανθρώπους, αληθινός και πραγματικός, όπως ο καυτός ήλιος κι η φλεγόμενη φωτιά, γεμάτος με δύναμη κι εξουσία. Δεν υπάρχει ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα κριθεί από τα λόγια Μου κι ούτε ένα άτομο ή πράγμα που δεν θα εξαγνιστεί από την καύση της φωτιάς. Τελικά, όλα τα έθνη θα ευλογηθούν εξαιτίας των λόγων Μου, αλλά και θα συντριβούν εξαιτίας των λόγων Μου. Με αυτόν τον τρόπο, όλοι οι άνθρωποι τις έσχατες ημέρες θα δουν ότι είμαι ο Σωτήρας που επέστρεψε, είμαι ο Παντοδύναμος Θεός που κατακτά όλη την ανθρωπότητα κι ήμουν κάποτε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου. Αλλά τις έσχατες ημέρες, γίνομαι επίσης οι φλόγες του ήλιου που τα καίνε όλα, όπως κι ο Ήλιος της δικαιοσύνης που αποκαλύπτει όλα τα πράγματα. Αυτό είναι το έργο Μου τις έσχατες ημέρες. Πήρα αυτό το όνομα και απέκτησα αυτή τη διάθεση, έτσι ώστε όλοι οι άνθρωποι να δουν ότι είμαι δίκαιος Θεός, ότι είμαι ο καυτός ήλιος και η φλεγόμενη φωτιά. Αυτό έγινε ώστε όλοι να Με λατρεύουν, τον μόνο αληθινό Θεό, και να βλέπουν το αληθινό Μου πρόσωπο: δεν είμαι μόνο ο Θεός των Ισραηλιτών και δεν είμαι μόνο ο Λυτρωτής —είμαι ο Θεός όλων των πλασμάτων στον ουρανό, τη γη και τις θάλασσες» (Ο Λόγος Ενσαρκώνεται).

Μετά, ο αδελφός Τσεν συναναστράφηκε: «Tις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός ξεκινά το έργο της κρίσεως της Εποχής της Βασιλείας και εκφράζει όλες τις απαραίτητες αλήθειες για την κάθαρση και τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Αποκαλύπτει τα μυστήρια του έργου της διαχείρισης του Θεού για να σώσει τον άνθρωπο, και εκθέτει την αλήθεια για τη διαφθορά της ανθρωπότητας από τον Σατανά και τη ρίζα των αμαρτιών και της αντίστασης του ανθρώπου απέναντι στον Θεό. Κρίνει την παρακοή και τη φαυλότητα της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, και τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού δείχνουν στους ανθρώπους την οδό για να μεταμορφώσουν τις διαθέσεις τους. Όσοι δέχονται το όνομα του Παντοδύναμου Θεού και υποβάλλονται στην κρίση, την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό των λόγων του Θεού, όσοι αποβάλλουν την αμαρτία και καθαίρονται, θα γλιτώσουν τις μεγάλες καταστροφές. Ο Θεός θα τους οδηγήσει στη βασιλεία Του για να χαρούν τις ευλογίες και τις υποσχέσεις Του. Οι κακόβουλοι, οι αντίχριστοι και οι άπιστοι που αρνούνται να δεχθούν το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες, και που Του αντιστέκονται, Τον καταδικάζουν, Τον βλασφημούν και Τον συκοφαντούν θα οδύρονται και θα τρίζουν τα δόντια τους στις μεγάλες καταστροφές, και θα καταστραφούν από τον Θεό. Ο Θεός έχει αποκτήσει το όνομα Παντοδύναμος Θεός τις έσχατες ημέρες για να εμφανιστεί στον άνθρωπο με τη δίκαιη, μεγαλοπρεπή διάθεσή Του που δεν ανέχεται προσβολή, για να καθάρει και να σώσει δια παντός τον άνθρωπο, για να μας απαλλάξει από τις σατανικές διεφθαρμένες διαθέσεις μας και να μας οδηγήσει στη βασιλεία του Θεού. Ο Θεός διαχωρίζει τον καθένα σύμφωνα με το ποιόν του και δίνει τέλος σε αυτή τη φαύλη εποχή, ολοκληρώνοντας έτσι το 6.000 ετών έργο Του για τη διαχείριση και τη σωτηρία του ανθρώπου. Αυτό γίνεται ώστε όλοι να δουν ότι ο Θεός όχι μόνο έπλασε τα πάντα και κυριαρχεί, αλλά μιλά και εργάζεται για να καθοδηγεί την ανθρωπότητα. Γίνεται προσφορά περί αμαρτίας για τον άνθρωπο, τον καθαίρει και τον οδηγεί στην τελείωση. Ο Θεός είναι ο Πρώτος και ο Τελευταίος. Κανείς δεν μπορεί να συλλάβει τις έξοχες πράξεις Του, την Παντοδυναμία Του ή τη σοφία Του. Γι’ αυτό παίρνει το όνομα Παντοδύναμος Θεός, την Εποχή της Βασιλείας. Όσοι αποδέχονται το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, προσεύχονται στο όνομα του Παντοδύναμου Θεού και διαβάζουν τα λόγια Του κερδίζουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και τη θρέψη των ζώντων υδάτων. Και ωστόσο η παρούσα ερήμωση των εκκλησιών κατά την Εποχή της Χάριτος είναι πρωτοφανής. Η πίστη των πιστών μειώνεται, οι ιεροκήρυκες δεν έχουν τίποτα να πουν, και η προσευχή δεν αγγίζει κανέναν. Όλο και περισσότεροι παρασύρονται από τις κοσμικές τάσεις. Φταίει που δεν έχουν ακολουθήσει τα βήματα του Αρνίου, δεν έχουν αποδεχθεί το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού, οπότε δεν κερδίζουν τη θρέψη των ζώντων υδάτων. Βυθίζονται στο σκοτάδι χωρίς να έχουν πού να στραφούν».

Η συναναστροφή του Αδελφού Τσεν μού έδειξε ότι ο Παντοδύναμος Θεός, ο Ιεχωβά, και ο Ιησούς είναι όλοι ένας Θεός. Είναι μόνον ο Θεός που παίρνει διαφορετικά ονόματα για να κάνει διαφορετικό έργο σε διαφορετικές εποχές. Όμως όπως και αν αλλάξει το όνομά Του, η ταυτότητά Του και η ουσία Του δεν αλλάζουν ποτέ. Ο Θεός είναι Θεός. Τελεία και παύλα. Το όνομα του Θεού σε κάθε εποχή είναι σημαντικό. Συγκεκριμένα,το όνομα Παντοδύναμος Θεός που παίρνει την Εποχή της Βασιλείας και το έργο της κρίσεως που επιτελεί ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού είναι απαραίτητα για να ελευθερωθούμε από τις αμαρτίες και να σωθούμε από τον Θεό! Σκεφτόμουν πόσο ατροφούσα στις συναθροίσεις και στα κηρύγματα για χρόνια. Η πίστη των αδελφών είχε αποδυναμωθεί και οι ιεροκήρυκες δεν είχαν τίποτα να πουν. Έφταιγε που το έργο του Αγίου Πνεύματος είχε προχωρήσει. Δεν ακολουθούσαμε τα βήματα του Αρνίου, δεν τρεφόμασταν από τα σύγχρονα λόγια του Θεού, οπότε είχαμε βυθιστεί στο σκοτάδι. Εκείνη τη στιγμή, βεβαιώθηκα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε και δέχτηκα επισήμως τον Παντοδύναμο Θεό. Από τότε, προσεύχομαι στο όνομα του Παντοδύναμου Θεού και διαβάζω τα λόγια Του κάθε μέρα. Ποτίστηκα από το ύδωρ το ζών και παρευρέθηκα στο γαμήλιο δείπνο του Αμνού. Δόξα στον Παντοδύναμο Θεό!

Υποσημειώσεις:

α. Το πρωτότυπο κείμενο γράφει «το οποίο είναι».