Από τη Σάρα, ΗΠΑ

Όταν πίστευα στον Κύριο, άκουγα συχνά πως ο Κύριος μάς διδάσκει να αγαπάμε τον πλησίον ως εαυτόν, πως η αγάπη μας προέρχεται από τον Θεό, και να αγαπάμε τους άλλους και τους εχθρούς μας επειδή ο Θεός μάς αγάπησε πρώτος. Και στην Προς Εβραίους 12:14 αναφέρεται: «Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον». Αυτό μου θύμισε μια περίοδο στη ζωή μου, που η μητέρα μου κι εγώ διαφωνούσαμε και τσακωνόμασταν άγρια. Ήξερα πως αυτό δεν το επιθυμούσε η καρδιά του Κυρίου, πως έπρεπε να κάνω πράξη τα λόγια Του. Αργότερα, όποτε διαφωνούσα με τη μαμά μου, προσπαθούσα να συγκρατούμαι και να ακούω τις απόψεις της. Παρέμενα ήρεμη κι υπομονετική. Έπειτα από λίγο, όμως, δεν μπορούσα να συγκρατήσω άλλο τα νεύρα μου. Αν δεν συμφωνούσα με ό,τι έλεγε, τσακωνόμουν μαζί της. Πέραν τούτου, ακολουθούσα κοσμικές τάσεις κι είχα εμμονή με την τηλεόραση και το σινεμά. Ενίοτε, ψευδόμουν για να περισώσω το γόητρό μου ή για προσωπικό όφελος. Ήμουν παγιδευμένη σ’ έναν κύκλο αμαρτίας κι εξομολόγησης και πάντα ένιωθα ένοχη. Μα δεν μπορούσα να καταπνίξω ή να ξεφύγω από τις παρορμήσεις μου, κι αυτό με βασάνιζε. Ενίοτε, σκεφτόμουν: «Μπορώ να μπω στη βασιλεία των ουρανών όταν ζω μέσα στην αμαρτία;» Κάποτε, η μαμά μου μού είπε: «Για χριστιανή είσαι πολύ οξύθυμη!» Όταν την άκουσα να το λέει, ένιωσα ακόμη χειρότερα. Πάσχιζα πραγματικά να συγκρατούμαι, μα δεν μπορούσα να τηρώ τα διδάγματα του Κυρίου. Θα ευχαριστούσε αυτό τον Κύριο; Θα μπορούσα ποτέ να αλλάξω; Όταν ρώτησα τους αδελφούς και τις αδελφές μου γι’ αυτό το πρόβλημα, κάποιοι είπαν: «Πρέπει να ελέγχουμε τον εαυτό μας. Όταν ερχόμαστε πιο κοντά στον Θεό, γινόμαστε πιο ανεκτικοί». Άλλοι είπαν: «Είναι φυσιολογικό να έχεις αυτά τα σκαμπανεβάσματα, μα η αλλαγή είναι συνεχής. Όσο πιο πολύ αλλάζουμε, τόσο καλύτεροι γινόμαστε. Μην το αμφισβητείς. Η σωτηρία του Κυρίου είναι ολοκληρωμένη. Η χάρη Του θα μας μεταφέρει στη βασιλεία των ουρανών». Ακόμη κι αφού το είπαν, συνέχιζα να μην έχω έναν σαφή δρόμο. Μπορούσα μόνο να προσεύχομαι στον Κύριο για βοήθεια.

Έπειτα, γνώρισα τυχαία κάποιους αδελφούς και κάποιες αδελφές στο διαδίκτυο. Συναντιόμασταν συχνά για να μελετήσουμε τη Βίβλο. Το περιεχόμενο της συναναστροφής είχε ενδιαφέρον και διορατικότητα. Κέρδισα πολλά από τις συναντήσεις μαζί τους. Σε μια συνάντηση, ο αδελφός Λιν μίλησε για την επιστροφή του Κυρίου. Είπε ότι ο Κύριος θα έκανε νέο έργο όταν θα επέστρεφε, και μας έστειλε κάποια εδάφια των Γραφών. Στην Προς Εβραίους 9:28 λέει: «Ούτω και ο Χριστός, άπαξ προσφερθείς διά να σηκώση τας αμαρτίας πολλών, θέλει φανή εκ δευτέρου χωρίς αμαρτίας εις τους προσμένοντας αυτόν διά σωτηρίαν». Στην Α΄ Επιστολή Πέτρου 1:5 λέει: «Οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ». Και «Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού» (Α΄ Πέτρου 4:17). «Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:48). Ο αδελφός Λιν είπε: «Τα εδάφια αναφέρουν πως ο Κύριος θα εμφανιστεί για δεύτερη φορά, και πως πρέπει να αποκτήσουμε τη σωτηρία Του τις έσχατες ημέρες. Αναφέρουν πως η κρίση θα ξεκινήσει από τον Οίκο του Θεού –η κρίση των εσχάτων ημερών. Εξηγούν πως ο Κύριος θα κάνει το έργο της κρίσης μόλις επιστρέψει, και θα μας απελευθερώσει από την αμαρτία, θα μας εξαγνίσει και θα μας σώσει». Ο αδελφός Λιν μίλησε σε συμφωνία με τη Βίβλο, μα εγώ είχα μπερδευτεί. Ο Κύριος μάς λύτρωσε ήδη από την αμαρτία όταν Τον σταύρωσαν. Η σωτηρία του Θεού ήταν ολοκληρωμένη. Γιατί ο Κύριος πρέπει να επιστρέψει για να κάνει το έργο της κρίσης και του εξαγνισμού; Τους μίλησα για τη σύγχυσή μου.

Ο αδελφός Λιν μού έδειξε δύο εδάφια. «Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν μέσω του ενσαρκωμένου Θεού, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι ο άνθρωπος δεν είχε πλέον την αμαρτία μέσα του. Οι αμαρτίες του ανθρώπου μπορούσαν να συγχωρεθούν μέσω της προσφοράς περί αμαρτίας, αλλά όσο για το πώς ακριβώς μπορεί να μην αμαρτάνει πλέον ο άνθρωπος και πώς μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά και να μεταμορφωθεί η αμαρτωλή του φύση, ο άνθρωπος δεν είναι σε θέση να λύσει αυτό το πρόβλημα. Οι αμαρτίες του ανθρώπου συγχωρέθηκαν, κι αυτό οφείλεται στο έργο της σταύρωσης του Θεού, αλλά ο άνθρωπος συνέχισε να ζει μέσα στη διεφθαρμένη σατανική διάθεση του παρελθόντος. Ως εκ τούτου, ο άνθρωπος πρέπει να σωθεί πλήρως από τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του, ώστε η αμαρτωλή του φύση να αποβληθεί ολοκληρωτικά και να μην αναπτυχθεί ποτέ ξανά, καθιστώντας, έτσι, δυνατή τη μεταμόρφωση της διάθεσης του ανθρώπου. Αυτό θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να κατανοεί το μονοπάτι της ανάπτυξης στη ζωή, να κατανοεί την οδό της ζωής, καθώς και τον τρόπο να αλλάξει τη διάθεσή του. Επιπλέον, θα προϋπέθετε ο άνθρωπος να ενεργεί σύμφωνα με αυτό το μονοπάτι, έτσι ώστε η διάθεσή του να μπορεί σταδιακά να αλλάξει κι εκείνος να μπορεί να ζήσει υπό τη λάμψη του φωτός, ώστε όλα όσα κάνει να είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, ώστε να μπορέσει να αποβάλει τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του και ώστε να απελευθερωθεί από την επιρροή του σκότους του Σατανά, κι έτσι να αναδυθεί τελείως από την αμαρτία. Τότε μόνο θα λάβει ο άνθρωπος πλήρη σωτηρία. […] Επομένως, αφότου τελείωσε εκείνο το στάδιο του έργου, παρέμενε ακόμα το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Αυτό το στάδιο έχει σκοπό να κάνει τον άνθρωπο αγνό μέσω του λόγου, δίνοντάς του, έτσι, ένα μονοπάτι να ακολουθήσει. Αυτό το στάδιο δεν θα ήταν αποδοτικό ή ουσιαστικό εάν συνέχιζε την εκβολή των δαιμονίων, διότι δεν θα κατόρθωνε να εξαλείψει την αμαρτωλή φύση του ανθρώπου και ο άνθρωπος θα έμενε στάσιμος στη συγχώρεση των αμαρτιών του. Μέσα από την προσφορά περί αμαρτίας, ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, διότι το έργο της σταύρωσης έχει ήδη φτάσει στο τέλος του και ο Θεός έχει επικρατήσει του Σατανά. Ωστόσο, εφόσον η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου παραμένει μέσα του, ο άνθρωπος μπορεί ακόμη να αμαρτάνει και να αντιστέκεται στον Θεό, και ο Θεός δεν έχει κερδίσει την ανθρωπότητα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, σε αυτό το στάδιο του έργου, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να εκθέσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, κάνοντάς τον να ασκείται σύμφωνα με το σωστό μονοπάτι» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)). «Ξέρεις μόνο ότι ο Ιησούς θα κατέλθει τις έσχατες ημέρες, αλλά πώς ακριβώς θα κατέλθει; Έναν αμαρτωλό όπως εσάς, ο οποίος έχει μόλις λυτρωθεί και δεν έχει αλλάξει ούτε τελειωθεί από τον Θεό, μπορεί να σε επιθυμεί η καρδιά του Θεού; Γιατί εσύ, εσύ που είσαι ακόμα ο παλιός εαυτός σου, είναι αλήθεια ότι σώθηκες από τον Ιησού και ότι δεν θεωρείσαι αμαρτωλός λόγω της σωτηρίας του Θεού, αλλά αυτό δεν αποδεικνύει ότι δεν είσαι αμαρτωλός και ότι δεν είσαι ακάθαρτος. Πώς μπορείς να είσαι άγιος αν δεν έχεις αλλάξει; Μέσα σου είσαι κυριευμένος από ακαθαρσία, εγωισμό και κακία, αλλά εξακολουθείς να επιθυμείς να κατέλθεις με τον Ιησού —τι τυχερός που θα ήσουν! Έχεις χάσει ένα στάδιο στην πίστη σου στον Θεό: Έχεις απλώς λυτρωθεί, αλλά δεν έχεις αλλάξει. Για να μπορείς να είσαι κάποιος που επιθυμεί η καρδιά του Θεού, ο Θεός πρέπει προσωπικά να επιτελέσει το έργο της αλλαγής και της κάθαρσής σου. Αν έχεις λυτρωθεί μόνο, θα είσαι ανίκανος να επιτύχεις την αγιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα είσαι ακατάλληλος να κοινωνήσεις τις καλές ευλογίες του Θεού, επειδή έχεις χάσει ένα στάδιο στο έργο του Θεού για τη διαχείριση του ανθρώπου, το οποίο είναι το βασικό βήμα της αλλαγής και της τελείωσης. Εσύ, ένας αμαρτωλός που έχει μόλις λυτρωθεί, είσαι, επομένως, ανίκανος να κληρονομήσεις άμεσα την κληρονομιά του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Περί ονομασιών και ταυτότητας).

Ο αδελφός Λιν συναναστράφηκε: «Ο Κύριος Ιησούς μάς λύτρωσε από τη σφαίρα επιρροής του Σατανά. Έχουμε άφεση αμαρτιών, μα αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε αμαρτίες, ή δεν μπορούμε να κάνουμε αμαρτίες ή να αντιστεκόμαστε στον Θεό. Στην Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς έκανε το έργο της λύτρωσης και της συγχώρεσης, όχι του εξαγνισμού και της μεταμόρφωσης του ανθρώπου, που κάνει ο Θεός τις έσχατες ημέρες. Αν κι οι αμαρτίες μας συγχωρούνται μέσω της πίστης μας στον Κύριο, η αμαρτωλή φύση κι οι σατανικές διαθέσεις μας είναι ριζωμένες βαθιά μέσα μας. Είμαστε αλαζονικοί, διεφθαρμένοι, πονηροί, μοχθηροί κι απεχθανόμαστε την αλήθεια. Αμαρτάνουμε, παρακούμε τον Κύριο και Του αντιστεκόμαστε. Λέμε ψέματα κι ενεργούμε αναληθώς για να προστατεύσουμε τα συμφέροντά μας. Όταν διαφωνούμε μεταξύ μας, εξαγριωνόμαστε και τσακωνόμαστε. Ακολουθούμε κοσμικές τάσεις και λαχταράμε αμαρτωλές απολαύσεις. Στις δύσκολες στιγμές, κατηγορούμε τον Θεό, απομακρυνόμαστε από Εκείνον και Τον προδίδουμε. Ο Θεός λέει: “Θέλετε λοιπόν είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ” (Λευιτικόν 11:45). Αν δεν είμαστε άγιοι κι αγνοί, δεν θα συναντήσουμε τον Θεό. Πώς μπορούμε εμείς, που συχνά αμαρτάνουμε κι αντιστεκόμαστε στον Θεό, να είμαστε κατάλληλοι να εισέλθουμε στη βασιλεία Του; Γι’ αυτό ο Κύριος υποσχέθηκε να επιστρέψει, για να εκφράσει την αλήθεια και να κάνει το έργο της κρίσης και του εξαγνισμού, να μας προσφέρει την αλήθεια, να μας σώσει μια για πάντα, να μας απελευθερώσει από την αμαρτία και να μας πάρει στη βασιλεία του Θεού».

Του είπα: «Αυτό που είπες είναι αλήθεια. Αμαρτάνουμε κι εξομολογούμαστε, κι ακόμα δεν έχουμε απαλλαγεί απ’ την αμαρτία παρά την πίστη στον Κύριο. Μα το θέμα είναι πως έχω χριστιανούς φίλους που ζουν πολύ ευσεβώς. Δεν τσακώνονται ποτέ κι αγαπούν τους εχθρούς τους. Κάποιοι απ’ αυτούς είχαν προβλήματα στον γάμο τους, μα οι σχέσεις τους βελτιώθηκαν όταν άρχισαν να πιστεύουν. Κάποιοι απ’ αυτούς ήταν οξύθυμοι, μα η πίστη τους στον Κύριο τούς έδωσε ανεκτικότητα κι υπομονή. Όποιος πιστεύει ειλικρινά στον Κύριο υφίσταται αλλαγή. Αν η αλλαγή συνεχιστεί, δεν θα απαλλαγεί από την αμαρτία και δεν θα εξαγνιστεί;»

Όταν έκανα την ερώτηση, ο αδελφός Λιν απάντησε υπομονετικά: «Πολλοί άνθρωποι αλλάζουν όταν αρχίζουν να πιστεύουν στον Κύριο. Σταματούν να χτυπούν και να βρίζουν, είναι πιο ευγενικοί, πιο υπομονετικοί, πιο ανεκτικοί, σηκώνουν τον σταυρό τους, προσφέρουν σε φιλανθρωπίες και κάνουν θυσίες. Αν κι αυτό μπορεί να δείχνει ότι πιστεύουν αληθινά στον Κύριο, σημαίνει όντως πως τους επιθυμεί η καρδιά του Κυρίου; Σημαίνει ότι είναι απαλλαγμένοι από την αμαρτία κι εξαγνισμένοι;» Έπειτα, ο αδελφός Λιν μού διάβασε δύο εδάφια. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Οι απλές συμπεριφορικές αλλαγές είναι μη βιώσιμες· αν δεν υπάρξει αλλαγή στις διαθέσεις της ζωής των ανθρώπων, τότε αργά ή γρήγορα η μοχθηρή τους πλευρά θα αναδειχθεί. Επειδή η πηγή των αλλαγών στη συμπεριφορά τους είναι ο ζήλος, σε συνδυασμό με κάποιο έργο του Αγίου Πνεύματος τη στιγμή εκείνη, είναι υπερβολικά εύκολο γι’ αυτούς να γίνουν ένθερμοι ή να επιδείξουν προσωρινά καλοσύνη. Όπως λένε οι άπιστοι “Το να κάνεις μια καλή πράξη είναι εύκολο, αυτό που είναι δύσκολο είναι να κάνεις καλές πράξεις για μια ζωή”. Οι άνθρωποι αδυνατούν να κάνουν καλές πράξεις για ολόκληρη τη ζωή τους. Η συμπεριφορά κάποιου κατευθύνεται από τη ζωή του· όπως είναι η ζωή του, έτσι είναι και η συμπεριφορά του, και μόνο αυτό που αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο αντιπροσωπεύει τη ζωή, όπως επίσης και τη φύση κάποιου. Τα πράγματα που είναι ψεύτικα δεν μπορούν να διαρκέσουν. Όταν ο Θεός εργάζεται για να σώσει τον άνθρωπο, δεν το κάνει για να στολίσει τον άνθρωπο με καλή συμπεριφορά —ο σκοπός του έργου του Θεού είναι να μεταμορφώσει τη διάθεση των ανθρώπων, να τους κάνει να αναγεννηθούν ως νέοι άνθρωποι. Συνεπώς, η κρίση, η παίδευση, οι δοκιμασίες και το ραφινάρισμα του ανθρώπου από τον Θεό γίνονται όλα για να αλλάξουν τη διάθεσή του, έτσι ώστε να μπορέσει να επιτύχει την απόλυτη υποταγή και αφοσίωση στον Θεό, και να Τον λατρέψει κανονικά. Αυτός είναι ο στόχος του έργου του Θεού. Το να συμπεριφέρεται κανείς καλά δεν είναι το ίδιο με το να υποτάσσεται στον Θεό, πόσο μάλλον με το να είναι σε αρμονία με τον Χριστό. Οι αλλαγές στη συμπεριφορά βασίζονται σε δόγμα και προέρχονται από το ζήλο· δεν βασίζονται στην πραγματική γνώση του Θεού ούτε στην αλήθεια, πόσο μάλλον στην καθοδήγηση από το Άγιο Πνεύμα. Παρόλο που υπάρχουν στιγμές κατά τις οποίες κάποιες από τις πράξεις των ανθρώπων κατευθύνονται από το Άγιο Πνεύμα, αυτή δεν είναι μια έκφραση της ζωής, και ακόμα περισσότερο δεν είναι το ίδιο με το να γνωρίζουν τον Θεό· ανεξάρτητα από το πόσο καλή είναι η συμπεριφορά ενός ατόμου, δεν αποδεικνύει πως έχει υποταχθεί στον Θεό, ούτε πως κάνει πράξη την αλήθεια» («Η διαφορά μεταξύ των εξωτερικών αλλαγών και των αλλαγών στη διάθεση» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»). «Η μεταμόρφωση στη διάθεση αναφέρεται κυρίως στη μεταμόρφωση της φύσης ενός ανθρώπου. Τα συστατικά της φύσης κάποιου δεν μπορούν να διαφανούν από εξωτερικές συμπεριφορές· σχετίζονται άμεσα με την αξία και τη σημασία της ύπαρξής του. Τουτέστιν, αφορούν άμεσα τη στάση κάποιου για τη ζωή και τις αξίες του, τα πράγματα στα βάθη της ψυχής του, καθώς και την ουσία του. Αν κάποιος αδυνατεί να αποδεχθεί την αλήθεια, δεν θα υποστεί καμία μεταμόρφωση σε αυτές τις πτυχές. Μόνο με το να βιώσει κάποιος το έργο του Θεού, να εισέλθει πλήρως στην αλήθεια, να αλλάξει τις αξίες και τη στάση του για την ύπαρξη και τη ζωή, να εναρμονίσει τις απόψεις του με αυτές του Θεού, και να γίνει ικανός να υποταχθεί πλήρως και να αφιερωθεί στον Θεό, μπορεί να ειπωθεί πως έχει μεταμορφωθεί η διάθεση κάποιου» («Τι θα πρέπει να γνωρίζει κανείς για τη μεταμόρφωση της διάθεσής του» στο βιβλίο «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών»).

Ο αδελφός Λιν είπε: «Μια αλλαγή στη συμπεριφορά δεν σημαίνει πως η διάθεση της ζωής κάποιου έχει αλλάξει, ή ότι είναι υπάκουος και πιστός στον Θεό. Πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στο Κύριο κάνουν καλές πράξεις. Δίνουν σε φιλανθρωπίες, βοηθούν τους φτωχούς, κάνουν θυσίες. Μα όταν συναντούν αντιξοότητες, παραπονιούνται για τον Θεό. Τον αρνούνται και Τον προδίδουν. Είναι αυτή πραγματική υπακοή στον Θεό; Υπάρχουν πάστορες και πρεσβύτεροι που μιλούν πολύ για την αγάπη, μα ευλογούν και προσεύχονται μόνο για όσους κάνουν δωρεές στην εκκλησία. Είναι αυτή αληθινή αγάπη; Κάποιοι άνθρωποι δείχνουν ταπεινοί κι υπομονετικοί, μα η φύση τους είναι αλαζονική κι επηρμένη. Οι ερμηνείες τους για τη Βίβλο εξυπηρετούν στην αυτοπροβολή τους και μπερδεύουν τον κόσμο. Ανταγωνίζονται για την εξουσία μέσα στην εκκλησία και μάλιστα καταχρώνται τα χρήματά της. Κάποιοι πάστορες προσποιούνται πως βοηθούν και στηρίζουν τους πιστούς, και φαίνονται στοργικοί, μα όταν τα πνεύματα των πιστών στεγνώνουν κι η πίστη τους εξασθενεί λόγω της ερήμωσης στις εκκλησίες, δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματά τους. Κι εμποδίζουν τους πιστούς να ακούνε άλλους ή να βρίσκουν την εκκλησία που έχει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Δεν σκέφτονται τις ζωές τους. Δεν είναι υποκρισία αυτό; Και οι Φαρισαίοι έδειξαν αγάπη προς τους άλλους, κι επιφανειακά φαίνονταν ευλαβείς. Μα όταν ήρθε ο Κύριος Ιησούς, δεν διερεύνησαν το έργο Του. Του αντιστάθηκαν, Τον καταδίκασαν και Τον παγίδευσαν. Μάλιστα συνωμότησαν με τους Ρωμαίους για να Τον σταυρώσουν. Αυτό δείχνει πως η επιφανειακά καλή συμπεριφορά δεν είναι το ίδιο με την άσκηση της αλήθειας, με το να γνωρίζεις τον Θεό και να υποτάσσεσαι σε Εκείνον. Αν η αμαρτωλή μας φύση δεν διορθωθεί, θα αντιστεκόμαστε ή θα προδίδουμε τον Θεό. Μα όχι εκείνοι που αλλάζουν τις διαθέσεις τους. Επειδή η αμαρτωλή φύση κι οι σατανικές διαθέσεις τους έχουν διορθωθεί. Σε όποια κατάσταση κι αν είναι ή ό,τι δοκιμασίες κι αν αντιμετωπίζουν, δεν εναντιώνονται ούτε αντιστέκονται στον Θεό. Είναι ικανοί να υποταχθούν σε Εκείνον και να δείξουν πίστη. Κάνουν πράξη την ταπεινότητα και την υπομονή κι επιδεικνύουν αγάπη βασισμένη σε αρχές, όχι επιφανειακή ή διφορούμενη αγάπη. Οι πράξεις τους βασίζονται στον λόγο του Θεού. Αυτό δείχνει ότι έχουν αλλάξει τις διαθέσεις τους. Σε αυτό το σημείο, πρέπει όλοι να ξεκαθαρίσουμε πως για να απελευθερωθούμε από την αμαρτία και να σωθούμε, οι καλές πράξεις δεν αρκούν. Πρέπει να εξαγνίσουμε και να αλλάξουμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας. Αν θέλουμε να απελευθερωθούμε πλήρως από την αμαρτωλή φύση μας, να γνωρίσουμε τον Θεό, να υποταχθούμε σε Εκείνον και να Τον αγαπήσουμε, πρέπει να αποδεχτούμε το έργο της κρίσης όταν επιστρέψει ο Κύριος. Μόνο αν οι διεφθαρμένες διαθέσεις μας εξαγνιστούν, θα εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού».

Συμφώνησα απόλυτα με όσα είπε ο αδελφός Λιν. Του είπα: «Τα δύο αποσπάσματα που διάβασες ήταν υπέροχα. Η καλή συμπεριφορά κάποιου δεν σημαίνει ότι δεν αμαρτάνει ή δεν αντιστέκεται στον Θεό. Και δεν σημαίνει ότι είναι αγνός ή κατάλληλος για να εισέλθει στη βασιλεία. Αν ο Κύριος δεν ερχόταν ξανά για να μας σώσει, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να ελευθερωθούμε από την αμαρτία. Πώς θα εκτελέσει ο Κύριος το έργο της κρίσης για να μας εξαγνίσει όταν επιστρέψει;»

Ο αδελφός Λιν χαμογέλασε κι είπε: «Η Βίβλος περιέχει πολλές προφητείες γι’ αυτό. Για παράδειγμα: “Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ’ εαυτού, αλλ’ όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα” (Κατά Ιωάννην 16:12-13). “Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα” (Κατά Ιωάννην 12:47-48). Τα αποσπάσματα δηλώνουν ότι ο Κύριος θα επιστρέψει για να εκφράσει την αλήθεια και να κρίνει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα». Ως προς το πώς θα το κάνει, ο αδελφός Λιν μού έδειξε ένα άλλο απόσπασμα. «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό, λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

Ο αδελφός Λιν είπε: «Στις έσχατες ημέρες, ο Κύριος Ιησούς θα εκφράσει την αλήθεια, θα κρίνει και θα εξαγνίσει την ανθρωπότητα. Αυτές οι αλήθειες δεν αφορούν τις επιφανειακές συμπεριφορές μας, όπως το τσιγάρο, το ποτό, τους τσακωμούς, την έλλειψη ανοχής κι ούτω καθεξής. Είναι σχεδιασμένες για να αποκαλύψουν τις σατανικές διαθέσεις μας και την ουσία της φύσης μας, να αναλύσoυν τις εσφαλμένες σκέψεις και προθέσεις μας. Από όσα αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού, βλέπουμε ότι είμαστε βαθιά διεφθαρμένοι από τον Σατανά, γεμάτοι σατανικές διαθέσεις, όπως αλαζονεία, δολιότητα, μοχθηρία και κακία. Κυριευμένοι από την αλαζονική φύση μας, πάντα θέλουμε να είμαστε το αφεντικό και να χαίρουμε μεγάλης εκτίμησης, επιθυμώντας να ελέγχουμε τα πάντα. Δουλεύουμε σκληρά για τον Θεό και κάνουμε θυσίες, μα μόνο για να δεχτούμε τη χάρη και την ευλογία Του σε αντάλλαγμα. Στις δυσκολίες, Τον κατηγορούμε και Του αντιστεκόμαστε. Τα λόγια του Θεού μάς κρίνουν για να μας δείξουν ότι στερούμαστε τη συνείδηση και τη λογική του κανονικού ανθρώπου. Βλέπουμε την αλήθεια της διαφθοράς μας από τον Σατανά κι αρχίζουμε να μισούμε και να καταριόμαστε τον εαυτό μας και να μετανοούμε αληθινά στην καρδιά μας. Στο μεταξύ, η κρίση κι η αποκάλυψη του λόγου του Θεού μάς δείχνουν τι ανθρώπους αγαπά ο Θεός και ποιους ευλογεί, καθώς και ποιους απεχθάνεται κι αναθεματίζει. Βιώνουμε το ότι η δίκαιη διάθεση του Θεού είναι απρόσβλητη και δημιουργούμε μια καρδιά που σέβεται τον Θεό. Μόλις η οπτική μας αρχίζει να αλλάζει, όταν συμβεί κάτι, μπορούμε να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τη θέλησή Του και να κάνουμε πράξη τον λόγο Του. Σιγά σιγά, θα αρχίσουμε να ξεφεύγουμε από τις διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις μας και θα μπορούμε να σεβαστούμε και να υποταχθούμε στον Θεό. Έτσι, το πρόβλημα της αμαρτωλής φύσης μας θα επιλυθεί στη ρίζα του».

Ένιωσα πως όσα είχε διαβάσει ο αδελφός Λιν δεν ήταν πράγματα που θα έλεγε ένα συνηθισμένο άτομο. Έτσι, τον ρώτησα ποιος τα είχε πει. Μου είπε: «Αυτά ειπώθηκαν από τον Παντοδύναμο Θεό, τον Χριστό των εσχάτων ημερών. Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε. Ο Παντοδύναμος Θεός έχει ήδη εκφράσει εκατομμύρια λόγια, που έχουν συγκεντρωθεί στο ‘Ο Λόγος Ενσαρκώνεται’. Άνθρωποι όλων των θρησκειών που αγαπούν την αλήθεια και πιστεύουν αληθινά στον Θεό έχουν επιστρέψει ενώπιον του Παντοδύναμου Θεού αφού άκουσαν τη φωνή Του. Βιώνουν την κρίση των λόγων Του κι οι διαθέσεις της ζωής τους έχουν αλλάξει κάπως. Η ιστοσελίδα της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού περιέχει τις μαρτυρίες πολλών αδελφών». Ενθουσιάστηκα όταν το άκουσα. Είπα: «Αυτά τα λόγια έχουν διαφορετική αίσθηση επειδή είναι τα λόγια του Θεού! Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα καλωσόριζα την επιστροφή του Κυρίου. Είμαι πραγματικά ευλογημένη!» Αργότερα, μπήκα ξανά στο διαδίκτυο κι είδα πολλές μαρτυρίες ανθρώπων που είχαν κριθεί από τον λόγο του Θεού κι είχαν αλλάξει τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, όπως τις «Μπορώ επιτέλους να βιώσω λίγη ανθρώπινη ομοιότητα», «Η κρίση είναι το φως», «Πώς δέχτηκα την κρίση του Χριστού των εσχάτων ημερών», «Η κρίση του Θεού με εξάγνισε». Ένιωσα πως το έργο του Παντοδύναμου Θεού μπορούσε να εξαγνίσει και να αλλάξει τον κόσμο, κι ήξερα ότι ο Παντοδύναμος Θεός ήταν πραγματικά η επιστροφή του Κυρίου Ιησού! Αποδέχτηκα πρόθυμα το νέο έργο του Θεού. Η καρδιά μου γέμισε από ευγνωμοσύνη προς τον Θεό. Τον ευχαρίστησα που έβαλε αδελφούς κι αδελφές να κηρύξουν το ευαγγέλιο σε εμένα, που μου έκανε την τιμή να ακούσω τη φωνή Του και μου έδωσε τρόπο να εξαγνίσω τις αμαρτίες μου!