Απάντηση: Αυτοί είναι άνθρωποι που αρνούνται ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο αληθινός Θεός και ότι είναι ο Κύριος Ιησούς που έχει επιστρέψει, επειδή οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Παντοδύναμο Θεό εξακολουθούν να αρρωσταίνουν και δεν επικρατεί γαλήνη στο σπίτι τους. Πιστεύουν ότι, αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο αληθινός Θεός, τότε θα προστατέψει όσους πιστεύουν σ’ Εκείνον από αρρώστιες ή από τυχόν αναποδιές, και ότι στο σπίτι τους θα επικρατεί γαλήνη. Αυτό αποτελεί εξ ολοκλήρου παρανόηση και φαντασίωση του ανθρώπου, είναι μια προκατειλημμένη κατανόηση του Θεού και με κανέναν τρόπο δεν συνάδει με το θέλημα του Θεού. Όπως όλοι γνωρίζουν, ο Ιώβ πίστευε στον Ιεχωβά Θεό, όμως η οικογένειά του έπεσε θύμα ληστείας, όλα τα υπάρχοντά τους λεηλατήθηκαν και βίωσαν το θάνατο των παιδιών τους. Ακόμα και ο ίδιος ο Ιώβ αρρώστησε, με ολόκληρο το σώμα του να γεμίζει από πληγές με πύον. Συνεπώς, αν λέτε ότι με την πίστη στον αληθινό Θεό τα πάντα θα πρέπει να είναι γαλήνια και δεν θα πρέπει να υπάρχουν αρρώστιες ή συμφορές, τότε τι έχετε να πείτε για τα όσα πέρασε ο Ιώβ; Θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις εμπειρίες του Ιώβ για να αρνηθούμε ότι ο Ιεχωβά ήταν ο αληθινός Θεός; Ο Ιησούς είναι ο αληθινός Θεός, κανένας δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό. Όμως, καθ’ όλο το διάστημα που ο Πέτρος ακολουθούσε τον Κύριο Ιησού, πέρασε από αμέτρητες δυσκολίες και δοκιμασίες και οι αρρώστιες του ήταν ατελείωτες. Και ο Απόστολος Παύλος υπέφερε από πολλές αντιξοότητες. Πολλές φορές μαστιγώθηκε και λιθοβολήθηκε, και πολλές φορές πέρασε από θαλασσοταραχή. Κι εκείνος αρρώστησε. Οι άλλοι μαθητές και οι απόστολοι πέρασαν επίσης από πολλές δυσκολίες. Αν λέγεται ότι όποιος πιστεύει στον αληθινό Θεό θα πρέπει να έχει γαλήνη και υγεία, τότε πώς μπορούμε να εξηγήσουμε τα όσα συνέβησαν στους μαθητές και τους απόστολους που ακολουθούσαν τον Κύριο Ιησού; Θα μπορούσαμε πραγματικά να πούμε ότι ο Κύριος Ιησούς δεν είναι ο αληθινός Θεός; Είναι σαφές ότι η ανθρώπινη κατανόηση είναι μονοδιάστατη και προκατειλημμένη! Στην πραγματικότητα δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε τον αληθινό Θεό με βάση το αν Εκείνος πραγματοποιεί ή όχι σημεία και τέρατα, αν θεραπεύει τους αρρώστους, εκδιώκει δαίμονες ή δίνει στους ανθρώπους γαλήνη και υλικά οφέλη. Αν οι άνθρωποι μετράνε τον αληθινό Θεό αποκλειστικά με βάση το αν πραγματοποιεί ή όχι σημεία και τέρατα, αν θεραπεύει τους αρρώστους και εκδιώκει δαίμονες, τότε αυτό είναι λάθος. Και οι μάγοι των Φαραώ δεν μετέτρεπαν τα ραβδιά σε φίδια (βλ. Έξοδος 7:10-12); Και δεν είναι αλήθεια ότι ο Συμεών, ο οποίος για καιρό εξασκούσε τη μαγεία, μπορούσε επίσης να εντυπωσιάσει τους ανθρώπους με τα θαύματά του, οι οποίοι πίστευαν ακόμα και ότι ήταν Θεός (βλ. Πράξεις 8:9-11); Δεν μπορούσαν εκείνοι οι κομπογιαννίτες και ο πρίγκιπας των διαβόλων να θεραπεύσουν τους αρρώστους και να εκδιώξουν δαίμονες; Ήταν κι εκείνοι Θεός; Σαφώς και δεν ήταν. Είχαν απλώς την ικανότητα να πραγματοποιήσουν κάποια θαύματα, αλλά δεν μπορούσαν να δημιουργήσουν τους ουρανούς, τη γη και όλα τα πράγματα ούτε να δημιουργήσουν την ανθρωπότητα, πόσο μάλλον να τη σώσουν. Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να δημιουργήσει τους ουρανούς, τη γη και όλα τα πράγματα και να δημιουργήσει την ανθρωπότητα, μόνο Εκείνος μπορεί να οδηγεί τη ζωή της ανθρωπότητας επί της γης. Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να λυτρώσει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα από την αμαρτία και από το κράτος του Σατανά. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να καταφέρει ούτε ο Σατανάς ούτε τα κακά πνεύματα. Συνεπώς, το αν κάποιος μπορεί ή όχι να πραγματοποιεί θαύματα, να θεραπεύει τους αρρώστους και να παρέχει ορισμένα υλικά οφέλη απλώς δεν αποτελεί κριτήριο για να προσδιοριστεί αν επιτελεί ή όχι το έργο του Θεού. Για να προσδιοριστεί αν κάποιος επιτελεί ή όχι το έργο του Θεού, πρέπει πρώτα να δει κανείς αν μπορεί ή όχι να ξεκινήσει μια νέα εποχή και να βάλει τέλος σε μια παλιά εποχή και μπορεί ή όχι να εκφράζει την αλήθεια και να σώζει ανθρώπους από την αμαρτία και από το κράτος του Σατανά. Ο Θεός μπορεί να δημιουργήσει την ανθρωπότητα και να καθοδηγεί τη ζωή της επί της γης, ο Θεός μπορεί να λυτρώνει ανθρώπους που έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά και την αμαρτία, και, τέλος, ο Θεός μπορεί να εξαγνίσει και να αλλάξει πλήρως τους ανθρώπους που έχουν λυτρωθεί και να τους οδηγήσει στη βασιλεία Του. Αυτά είναι όλα έργα, τα οποία είτε έχει ήδη ολοκληρώσει είτε θα ολοκληρώσει ο Θεός, και είναι έργα που ούτε ο Σατανάς, ούτε τα κακά πνεύματα ούτε οποιοσδήποτε άνθρωπος θα μπορούσε ποτέ να πραγματοποιήσει. Επιπλέον, και πάνω απ’ όλα, ο Θεός είναι ο Δημιουργός. Μπορεί να δημιουργήσει τα πάντα, να εξουσιάζει τα πάντα, να ελέγχει τα πάντα και μπορεί, επίσης, να καταστρέψει τα πάντα. Αυτός είναι η Αρχή και το Τέλος, ο Πρώτος και ο Έσχατος, ο μόνος αληθινός Θεός που ελέγχει τα πάντα στο σύμπαν. Ακόμα κι αν δεν πραγματοποιούσε κανένα έργο και δεν έκανε θαύματα, και πάλι θα ήταν ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός! Αυτό είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί. Συνεπώς, ορισμένοι θα βλέπουν εκείνους που ακολουθούν τον Παντοδύναμο Θεό να αρρωσταίνουν μερικές φορές και περιστασιακά να επικρατεί αναστάτωση στα σπίτια τους, και θα συμπεραίνουν ότι ο Παντοδύναμος Θεός δεν είναι ο αληθινός Θεός. Αυτό είναι μεγάλο λάθος και είναι η κρίση των ανόητων, αδαών ανθρώπων που δεν γνωρίζουν ούτε τον Θεό ούτε το έργο Του.

Ο Κύριος Ιησούς είχε προφητεύσει ότι θα επέστρεφε κατά τις έσχατες ημέρες, και είχε πει: «Διότι καθώς η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών, ούτω θέλει είσθαι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου» (Κατά Ματθαίον 24:27). Είχε πει, επίσης, ότι κατά τις έσχατες ημέρες το Πνεύμα της αλήθειας θα έρθει για να οδηγήσει τον άνθρωπο σε όλη την αλήθεια (βλ. Ιωάννη 16:13). Και στο Βιβλίο της Αποκάλυψης αναφέρεται επανειλημμένως: «Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Βλ. Αποκάλυψη 2-3). Κατά τις έσχατες ημέρες, ο ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός εκτελεί το έργο της κρίσεως και του εξαγνισμού των ανθρώπου, μέσα από τα λόγια Του και με βάση το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού. Τα λόγια που εκφέρει ο Παντοδύναμος Θεός είναι οι ομιλίες του Αγίου Πνεύματος, είναι τα λόγια που λέει το Άγιο Πνεύμα στις εκκλησίες. Ο Παντοδύναμος Θεός έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες που χρειάζονται οι διεφθαρμένοι άνθρωποι, προκειμένου να σωθούν και να τελειωθούν. Μέσα από τις ομιλίες Του έχει αποκαλύψει τα μυστήρια που έκρυβε ο Θεός από τους ανθρώπους επί χιλιάδες χρόνια, και έχει εκφράσει αυτό που είναι και έχει ο Θεός. Έχει αποκαλύψει στην ανθρωπότητα την έμφυτη διάθεσή Του και την πραγματική Του όψη. Αυτό αρκεί για να αποδειχθεί ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Χριστός των εσχάτων ημερών, ότι Αυτός είναι ο μόνος αληθινός Θεός! Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κανένα άτομο δεν θα μπορούσε να εκφέρει τα λόγια Του και κανένας άνθρωπος δεν θα μπορούσε να κάνει το έργο Του. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Γνωρίζει πολύ καλά την ουσία του ανθρώπου, επομένως μπορεί να αποκαλύψει κάθε είδους πράξεις που αφορούν όλους τους ανθρώπους. Είναι ακόμη καλύτερος στο να αποκαλύψει την ανθρώπινη διεφθαρμένη διάθεση και την επαναστατική συμπεριφορά. Δεν ζει ανάμεσα στους κοσμικούς ανθρώπους, αλλά έχει επίγνωση της φύσης των θνητών και όλων των διαφθορών των κοσμικών. Αυτό είναι αυτό που είναι ο Θεός. Αν και δεν ασχολείται με τον κόσμο, ξέρει τους κανόνες της αντιμετώπισης του κόσμου, διότι κατανοεί πλήρως την ανθρώπινη φύση. Ξέρει για το έργο του Πνεύματος που δεν μπορούν τα μάτια του ανθρώπου να δουν ούτε τα αυτιά του ανθρώπου να ακούσουν, τόσο σήμερα όσο και στο παρελθόν. Αυτό περιλαμβάνει τη σοφία εκείνη που δεν είναι μια φιλοσοφία ζωής και το θαύμα που οι άνθρωποι δυσκολεύονται να καταλάβουν. Είναι αυτό που Εκείνος είναι: ανοιχτός στους ανθρώπους και επίσης κρυφός από τους ανθρώπους. Αυτό που εκφράζει δεν είναι ένα ιδιαίτερα ξεχωριστό άτομο, αλλά τα εγγενή χαρακτηριστικά και η ύπαρξη του Πνεύματος. Δεν ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, αλλά ξέρει τα πάντα. Έρχεται σε επαφή με τους “ανθρωποειδείς” που δεν έχουν γνώση ή διορατικότητα, αλλά Εκείνος εκφράζει λόγια που είναι υψηλότερα από τη γνώση και πάνω από τους σπουδαίους ανθρώπους. Ζει σε μια ομάδα ανόητων και μουδιασμένων ανθρώπων που δεν έχουν ανθρώπινη φύση και δεν καταλαβαίνουν τις ανθρώπινες συμβάσεις και ζωές, αλλά μπορεί να ζητήσει από αυτή την ανθρωπότητα να βιώσει την κανονική ανθρώπινη φύση, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την ευτελή και ύπουλη ανθρώπινη φύση της ανθρωπότητας. Όλα αυτά είναι αυτό που είναι Αυτός, υψηλότερος από κάθε άνθρωπο με σάρκα και οστά.[…] Το έργο που επιτελεί είναι μόνο να αποκαλύψει τη διάθεσή Του στον άνθρωπο και να εκφράσει το Είναι Του. Μόνο Αυτός μπορεί να κάνει αυτό το έργο, δεν είναι κάτι που θα μπορούσε να επιτύχει ένας άνθρωπος με σάρκα και οστά» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και το έργο του ανθρώπου). Αυτό ισχύει όντως· κανένας δεν μπορεί να πετύχει το έργο ή να πει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Μόνο ο Θεός κατέχει αυτού του είδους την παντοδυναμία και σοφία, μόνο ο Θεός κατέχει αυτό που Εκείνος είναι και αυτό είναι επίσης κάτι που κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί.

Είναι εξαιρετικά εύκολο για τον Θεό να επιδεικνύει σημεία και τέρατα. Ωστόσο, το αν ο Θεός πραγματοποιεί ή όχι θαύματα κατά το έργο Του, το αν θεραπεύει ή όχι τους αρρώστους και το αν εκδιώκει ή όχι δαίμονες βασίζεται στις ανάγκες του έργου Του και βασίζεται στις ανάγκες της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Ο Θεός δεν πραγματοποιεί κανένα έργο χωρίς νόημα. Την Εποχή της Χάριτος, την πρώτη φορά που ενσαρκώθηκε ο Θεός και εργάστηκε στον κόσμο, αποκάλυψε πολλά θαύματα, όπως έδωσε πίσω στους τυφλούς την όρασή τους, έκανε τους παράλυτους να περπατήσουν, θεράπευσε τους λεπρούς, ανάστησε νεκρούς, γαλήνεψε τον άνεμο και τα κύματα, τάισε πέντε χιλιάδες ανθρώπους με πέντε άρτους και δύο ψάρια, και ούτω καθεξής. Ωστόσο, ο Θεός τα έκανε αυτά τα πράγματα προκειμένου οι άνθρωποι να μπορέσουν να δουν τις πράξεις Του, τη μεγάλη Του δύναμη, και από αυτά να μπορέσουν να πιστέψουν σ’ Αυτόν, να Τον ακολουθήσουν και να αποδεχθούν τη σωτηρία μέσα από τη σταύρωσή Του. Επειδή δεν υπήρχε κανένα ιστορικό προηγούμενο, όσον αφορά την πρώτη ενσάρκωση του Θεού, ο μόνος τρόπος που είχε για να προσελκύσει ανθρώπους ενώπιόν Του ήταν να τους παρέχει κάποια υλικά οφέλη, να τους δώσει χάρη, να τους θεραπεύσει και να εκδιώξει δαίμονες, καθώς και να πραγματοποιήσει κάποια σημεία και τέρατα. Αν δεν το είχε κάνει αυτό, τότε οι άνθρωποι δεν θα είχαν πιστέψει ότι μια τόσο κανονική, συνηθισμένη σάρκα ήταν όντως η ενσωμάτωση του Πνεύματος του Θεού. Τους ήταν ιδιαιτέρως δύσκολο να πιστέψουν ότι ένας πολύ μέσος άνθρωπος, ο οποίος σταυρώθηκε, ήταν ο ίδιος ο Θεός. Επομένως, προκειμένου να κάνει τους ανθρώπους να πιστέψουν σ’ Εκείνον, να Τον ακολουθήσουν και έτσι να κερδίσουν τη σωτηρία μέσα από τη σταύρωσή Του, ο Θεός πρόσθεσε μερικά θαύματα, θεράπευσε τους αρρώστους, εκδίωξε δαίμονες και πρόσφερε πλούσιες ευλογίες στους ανθρώπους. Οπότε, γιατί δεν πραγματοποιεί σημεία και τέρατα ο Θεός στο έργο Του κατά τις έσχατες ημέρες; Επειδή το έργο του ενσαρκωμένου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες είναι το έργο των λόγων, είναι ένα έργο που χρησιμοποιεί τα λόγια για να εξαγνίσει την ανθρωπότητα, την οποία έχει Εκείνος λυτρώσει, αλλά διαπράττει συνεχώς αμαρτίες και παραμένει μιαρή και διεφθαρμένη. Αυτό είναι το στάδιο του έργου Του για τον πλήρη εξαγνισμό, τη μεταμόρφωση και την τελείωση της ανθρωπότητας. Αν κι αυτό το έργο ήταν σαν εκείνο της Εποχής της Χάριτος, με θαύματα, θεραπεία των αρρώστων και εκδίωξη δαιμόνων, δεν θα είχε ως αποτέλεσμα την κατάκτηση, την τελείωση, τον εξαγνισμό και τη μεταμόρφωση της ανθρωπότητας μέσω των λόγων. Αυτός ο στόχος του έργου Του πρέπει να επιτευχθεί μέσα από πρακτικό, κανονικό έργο. Ο ενσαρκωμένος Θεός μιλάει με πρακτικό τρόπο. Αποκαλύπτει όλη την έμφυτη διάθεσή Του και αυτό που Αυτός έχει και είναι στον άνθρωπο, ενώ εκθέτει, επίσης, τη διαφθορά και την επαναστατικότητα της ανθρωπότητας, κρίνει την αδικία και την αντίσταση της ανθρωπότητας, καθώς και υποδεικνύει την οδό μέσα από την οποία μπορούν οι άνθρωποι να πετύχουν μια αλλαγή στη διάθεση και να εξαγνιστούν. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να καταφέρουν να γνωρίσουν τον Θεό, να Τον υπακούσουν και να Τον αγαπήσουν μέσα από τις αλήθειες που Εκείνος εκφράζει και μέσα από το πρακτικό και κανονικό έργο Του. Τους δίνει επίσης τη δυνατότητα να εξαγνιστούν και να τελειωθούν μέσα από τα λόγια Του. Όλα αυτά τα αποτελέσματα επιτυγχάνονται μέσα από την κρίση των λόγων Του, όχι μέσα από την αποκάλυψη θαυμάτων ή την παροχή χάρης και οφελών στην ανθρωπότητα. Σε αυτό το στάδιο του έργου, αν ο Θεός μιλούσε με πρακτικό τρόπο για να εξαγνίσει και να σώσει τους ανθρώπους, και, ταυτόχρονα, εμφάνιζε θαύματα και απέδιδε πλούσια χάρη στους ανθρώπους, τότε οι άνθρωποι θα έπεφταν όλοι ενώπιόν Του λόγω των θαυμάτων Του και θα Τον ακολουθούσαν λόγω της χάρης και των οφελών που Εκείνος θα τους παρείχε. Με αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν τη διάθεση του Θεού στο σύνολό της, αυτό που Αυτός έχει και είναι ή τη σοφία του Θεού που εμπεριέχεται στο έργο Του. Δεν θα αποκαλυπτόταν το κατά πόσο πιστεύουν πραγματικά οι άνθρωποι και αν έχουν φόβο Θεού και υπακούν πραγματικά τον Θεό ούτε θα αποκαλυπτόταν η διαφθορά και η επαναστατικότητα των ανθρώπων, αλλά και τα κίνητρα και η νόθευση πίσω από την πίστη τους στον Θεό, πόσο μάλλον θα δινόταν η δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να επιδιώξουν την αλήθεια, προκειμένου να φτάσουν στον εξαγνισμό και τη μεταμόρφωση. Αυτό θα διατάρασσε το έργο του Θεού για τον εξαγνισμό και τη μεταμόρφωση της ανθρωπότητας μέσα από τα λόγια Του. Επομένως, ενόσω ο Θεός σώζει την ανθρωπότητα μέσα από τα λόγια Του, δεν εμφανίζει θαύματα. Όταν ολοκληρωθεί το έργο Του ως ενσαρκωμένου, δηλαδή όταν αυτή η ομάδα των ακολούθων Του ολοκληρωθεί από τον Θεό, Εκείνος θα επιδείξει μεγάλα θαύματα στην ανθρωπότητα. Κι αυτό επειδή εκείνο το διάστημα ο Θεός θα επιτελέσει το έργο της τιμωρίας του κακού και της ανταμοιβής του καλού. Η πραγματοποίηση τυχόν θαυμάτων, ενώ ο Θεός πραγματοποιεί το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου μέσα από τα λόγια, θα προκαλούσε αναταραχή και σύγχυση στο πρακτικό έργο του Θεού, και δεν θα ήταν δυνατόν να επιτευχθεί η σωτηρία του ανθρώπου, πόσο μάλλον να επιτευχθεί ο στόχος της έκθεσης όλων των ειδών ανθρώπων και του τελικού διαχωρισμού τους σύμφωνα με το είδος τους. Συνεπώς, το γεγονός ότι ο Θεός δεν πραγματοποιεί θαύματα οφείλεται εξ ολοκλήρου στις απαιτήσεις του έργου Του και γίνεται προκειμένου να ολοκληρωθεί το έργο που θέλει να αποδώσουν καρπούς τα λόγια Του. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Στην Εποχή της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να αναγγείλει μια νέα εποχή, να αλλάξει τα μέσα του έργου Του και να επιτελέσει το έργο όλης της εποχής. Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή, σύμφωνα με την οποία ο Θεός εργάζεται στην Εποχή του Λόγου. Ενσαρκώθηκε για να μιλήσει από διαφορετικές οπτικές γωνίες, επιτρέποντας στον άνθρωπο να δει αληθινά τον Θεό, ο οποίος είναι ο Λόγος που εμφανίζεται στη σάρκα, και η σοφία και το θαύμα Του. Αυτό το έργο επιτελείται ώστε να επιτύχει πιο καλύτερα τους στόχους της κατάκτησης του ανθρώπου, της τελείωσης του ανθρώπου και τηςεξόντωσης του ανθρώπου. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα της χρήσης του λόγου για την επιτέλεση του έργου στην Εποχή του Λόγου. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος καταφέρνει να γνωρίσει το έργο του Θεού, τη διάθεση του Θεού, την ουσία του ανθρώπου και σε τι οφείλει να εισέλθει ο άνθρωπος. Μέσω του λόγου, ολοκληρώνεται το σύνολο του έργου που ο Θεός επιθυμεί να επιτελέσει στην Εποχή του Λόγου. Μέσω του λόγου, ο άνθρωπος αποκαλύπτεται, αποκλείεται και δοκιμάζεται. Ο άνθρωπος έχει δει τον λόγο, έχει ακούσει τον λόγο και έχει επίγνωση της ύπαρξης του λόγου. Ως αποτέλεσμα, ο άνθρωπος πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού. Ο άνθρωπος πιστεύει στην παντοδυναμία και τη σοφία του Θεού, καθώς και στην καρδιά του Θεού που είναι γεμάτη αγάπη για τον άνθρωπο, και στην επιθυμία Του να σώσει τον άνθρωπο. Μολονότι η λέξη “λόγος” είναι απλή και συνηθισμένη, ο λόγος που προέρχεται από το στόμα του ενσαρκωμένου Θεού συγκλονίζει ολόκληρο το σύμπαν. Ο λόγος Του μεταμορφώνει την καρδιά του ανθρώπου, τις αντιλήψεις και την παλαιά διάθεση του ανθρώπου, καθώς και την παλαιά εμφάνιση ολόκληρου του κόσμου. […] Καθ’ όλη τη διάρκεια της Εποχής της Βασιλείας, ο Θεός χρησιμοποιεί τον λόγο για να επιτελέσει το έργο Του και να επιτύχει τα αποτελέσματα του έργου Του. Δεν κάνει τερατουργίες ούτε κάνει θαύματα. Απλώς επιτελεί το έργο Του μέσω του λόγου. Εξαιτίας του λόγου, ο άνθρωπος τρέφεται και εφοδιάζεται. Εξαιτίας του λόγου, ο άνθρωπος κερδίζει τη γνώση και την αληθινή εμπειρία. Ο άνθρωπος στην Εποχή του Λόγου έχει πράγματι λάβει εξαιρετικές ευλογίες. Ο άνθρωπος δεν υποφέρει από πόνους της σάρκας και απλώς απολαμβάνει την πλούσια προσφορά του λόγου του Θεού. Δεν χρειάζεται να αναζητήσει ή να ταξιδέψει, και βλέπει με άνεση την εμφάνιση του Θεού, Τον ακούει να μιλάει προσωπικά, λαμβάνει την προσφορά Του και να Τον βλέπει προσωπικά να επιτελεί το έργο Του. Ο άνθρωπος στο παρελθόν δεν ήταν σε θέση να τα απολαύσει αυτά, και δεν θα μπορούσε ποτέ να λάβει αυτές τις ευλογίες» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η Εποχή της Βασιλείας είναι η εποχή του λόγου). «Κατά τις εσχάτες ημέρες, ο Θεός χρησιμοποιεί κυρίως τον λόγο για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Δεν χρησιμοποιεί σημεία και τέρατα για να καταπιέσει τον άνθρωπο ή να πείσει τον άνθρωπο. Αυτό δεν θα μπορούσε να καταστήσει σαφή τη δύναμη του Θεού. Αν ο Θεός αποκάλυπτε μόνο σημεία και τέρατα, τότε θα ήταν αδύνατο να γίνει σαφής η πραγματικότητα του Θεού και έτσι θα ήταν αδύνατο να οδηγηθεί ο άνθρωπος στην τελείωση. Ο Θεός δεν οδηγεί τον άνθρωπο στην τελείωση μέσα από τα σημεία και τέρατα, αλλά χρησιμοποιεί τον λόγο για να ποτίσει και να καθοδηγήσει τον άνθρωπο, και μετά από αυτό επιτυγχάνεται η πλήρης υπακοή του ανθρώπου και η γνώση του ανθρώπου για τον Θεό. Αυτός είναι ο στόχος του έργου που κάνει και των λέξεων που εκφέρει. […] Όταν ο άνθρωπος ολοκληρωθεί τη στιγμή που ο Θεός ολοκληρώνει την εποχή των έσχατων ημερών, θα έχει πλέον τα προσόντα για να δει τα σημεία και τέρατα. […] Ο χρόνος που ο Θεός δείχνει σημεία και τέρατα είναι όταν ο Θεός τιμωρεί τον άνθρωπο, αλλά κι όταν αλλάζει η εποχή και, επιπλέον, όταν η εποχή αυτή λήγει. Όταν το έργο του Θεού εκτελείται κανονικά, τότε δεν δείχνει σημεία και τέρατα. Η εμφάνιση των σημείων και των τεράτων είναι εξαιρετικά εύκολη, αλλά αυτή δεν είναι η βασική αρχή του έργου του Θεού, ούτε είναι ο στόχος της διαχείρισης του ανθρώπου από τον Θεό. Αν ο άνθρωπος έβλεπε σημεία και τέρατα και εάν το πνευματικό σώμα του Θεού επρόκειτο να εμφανιστεί στον άνθρωπο, τότε όλοι οι άνθρωποι δεν θα πίστευαν στον Θεό; […] Το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες είναι πραγματικό έργο. Κατά την εποχή του Ιησού, Αυτός δεν ήρθε για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση, αλλά να λυτρώσει τον άνθρωπο και έτσι έκανε κάποια θαύματα για να κάνει τους ανθρώπους να Τον ακολουθήσουν. Γιατί κατά κύριο λόγο ήρθε να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης και η παρουσίαση σημαδιών δεν ήταν μέρος του έργου της διακονίας Του. Αυτά τα σημεία και τέρατα ήταν έργο που έγινε για να φανεί αποτελεσματικό το έργο Του. Ήταν επιπλέον έργο και δεν αντιπροσωπεύουν το έργο ολόκληρης της εποχής. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου στην Παλαιά Διαθήκη, ο Θεός παρουσίασε επίσης κάποια σημεία και τέρατα — αλλά το έργο που κάνει ο Θεός σήμερα είναι αληθινό έργο και σίγουρα δεν θα δείξει σημεία και τέρατα τώρα. Εάν παρουσίαζε σημεία και τέρατα, τότε το πραγματικό Του έργο θα αναστατωνόταν και δεν θα μπορούσε να κάνει περαιτέρω έργο. Αν ο Θεός είπε ότι ο λόγος πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση, αλλά επίσης παρουσίασε σημεία και τέρατα, τότε θα μπορούσε να καταστεί σαφές το αν ο άνθρωπος πραγματικά πιστεύει σ’ Αυτόν; Συνεπώς, ο Θεός δεν κάνει τέτοια πράγματα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όλα επιτυγχάνονται δια του λόγου του Θεού).

Φυσικά, υπάρχουν κι άλλες πτυχές πρακτικής σημασίας στο γεγονός ότι ο Θεός δεν πραγματοποιεί θαύματα, δεν θεραπεύει τους αρρώστους και δεν εκδιώκει δαίμονες κατά τις έσχατες ημέρες. Ας διαβάσουμε δύο ακόμα αποσπάσματα από τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού: «Στις αντιλήψεις του ανθρώπου, ο Θεός πρέπει πάντα να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να θεραπεύει τους αρρώστους, να εκβάλλει δαίμονες και να είναι ακριβώς όπως ο Ιησούς, όμως αυτή τη φορά ο Θεός δεν είναι καθόλου έτσι. Αν, κατά τις έσχατες μέρες, ο Θεός εξακολουθούσε να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να εκβάλλει δαίμονες και να θεραπεύει τους αρρώστους – αν έπραττε ακριβώς τα ίδια με τον Ιησού – τότε θα επαναλάμβανε το ίδιο έργο και το έργο του Ιησού θα ήταν άνευ σημασίας ή αξίας. […] Γιατί το έργο του Θεού σήμερα είναι διαφορετικό από το έργο του Ιησού; Γιατί ο Θεός σήμερα δεν επιδεικνύει σημεία και θαύματα, δεν εκβάλλει δαίμονες ούτε θεραπεύει τους αρρώστους; Εάν το έργο του Ιησού ήταν ίδιο με εκείνο που επιτελέστηκε κατά την Εποχή του Νόμου, θα μπορούσε Εκείνος να εκπροσωπήσει τον Θεό της Εποχής της Χάριτος; Θα μπορούσε να ολοκληρώσει το έργο της σταύρωσης; Αν, όπως στην Εποχή του Νόμου, ο Ιησούς είχε εισέλθει στον ναό και τηρούσε το Σάββατο, τότε δεν θα τον εκδίωκε κανείς και θα γινόταν αποδεκτός από όλους. Κι αν συνέβαινε αυτό, θα σταυρωνόταν; Θα είχε καταφέρει να ολοκληρώσει το έργο της λύτρωσης; Ποιο το νόημα αν ο ενσαρκωμένος Θεός των έσχατων ημερών επιδείκνυε σημεία και θαύματα, όπως ο Ιησούς; Μόνο αν ο Θεός επιτελεί άλλο κομμάτι του έργου Του κατά τις έσχατες μέρες, το οποίο να αντιπροσωπεύει μέρος του σχεδίου διαχείρισής Του, θα μπορεί ο άνθρωπος να αποκτήσει βαθύτερη γνώση του Θεού, και μόνο τότε μπορεί να ολοκληρωθεί το σχέδιο διαχείρισής Του» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνωρίζοντας το έργο του Θεού σήμερα). «Ο λόγος που κηρύσσει ο ενσαρκωμένος Θεός των έσχατων ημερών, συνάδουν με την ουσία της φύσης του ανθρώπου, τη συμπεριφορά του, και με αυτό, στο οποίο πρέπει να εισέλθει ο άνθρωπος σήμερα. Ο τρόπος ομιλίας Του^[α] είναι και πραγματικός και κανονικός: δεν μιλά για το αύριο ούτε κοιτάζει πίσω, στο χθες· μιλά μόνο γι’ αυτό, στο οποίο πρέπει να γίνει εισαγωγή, το οποίο πρέπει να γίνει πράξη και να γίνει κατανοητό σήμερα. Αν, κατά τη σημερινή εποχή, εμφανιστεί κάποιος που μπορεί να επιδεικνύει σημεία και θαύματα, να εκβάλλει δαίμονες, να θεραπεύει τους αρρώστους και να εκτελεί θαύματα, και εάν αυτός ισχυρίζεται ότι είναι ο Ιησούς που έχει έρθει, τότε τούτο θα αποτελεί παραποίηση και μίμηση του Ιησού από τα κακά πνεύματα. […] ο Θεός εκτελεί μόνο ένα στάδιο του έργου σε κάθε εποχή. Μόλις ολοκληρώνεται κάθε στάδιο του έργου Του, σύντομα έρχεται η μίμηση από τα κακά πνεύματα και μόλις ο Σατανάς αρχίζει να ακολουθεί κατά πόδας τον Θεό, Εκείνος αλλάζει μέθοδο. Όταν ο Θεός ολοκληρώνει ένα στάδιο του έργου Του, αυτό γίνεται αντικείμενο μίμησης από τα κακά πνεύματα. Πρέπει να έχετε ξεκάθαρη εικόνα γι’ αυτό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνωρίζοντας το έργο του Θεού σήμερα). Από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μπορούμε να δούμε ότι ο λόγος που δεν πραγματοποιεί θαύματα, δεν θεραπεύει τους αρρώστους και δεν εκδιώκει δαίμονες κατά τις έσχατες ημέρες είναι ότι Εκείνος είναι ένας διαρκώς νέος Θεός. Δεν κάνει ποτέ δύο φορές το ίδιο έργο. Η αρχή του έργου του Θεού είναι να μην επαναλαμβάνει ποτέ κάτι που Εκείνος έχει φέρει εις πέρας. Αυτή είναι η μεγάλη δύναμη του Θεού και αυτό που είναι Αυτός. Ο Θεός έχει ήδη επιτελέσει το έργο των θαυμάτων, της θεραπείας των αρρώστων και της εκδίωξης των δαιμόνων στην Εποχή της Χάριτος. Αν έκανε τα ίδια πράγματα ξανά κατά τις έσχατες ημέρες, θα ήταν σαν να κάνει το ίδιο έργο δύο φορές, και αυτό δεν θα είχε νόημα. Πέραν αυτού, οι άνθρωποι θα όριζαν τον Θεό ως έναν Θεό που κάνει θαύματα, θεραπεύει τους αρρώστους και εκδιώκει δαίμονες, και η κατανόηση που θα είχαν για Εκείνον θα ήταν μονοδιάστατη και ανακριβής. Ο Θεός είναι ο παντοδύναμος, πάνσοφος Θεός και κανένας δεν μπορεί να συλλάβει τη σοφία Του. Πώς θα ήταν δυνατόν να επιτρέψει ο Θεός να οριοθετηθεί εντός των πλαισίων της ανθρώπινης αντίληψης; Σ’ αυτό το στάδιο του έργου κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός δεν κάνει θαύματα, αλλά πραγματοποιεί ένα εντελώς νέο και υψηλό έργο. Εργάζεται μέσα από τα λόγια, επιτυγχάνει τα πάντα μέσα από τα λόγια. Αυτό δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να γνωρίσουν αυτό που Αυτός έχει και είναι, όπως και την υπέροχη σοφία Του μέσα από τα λόγια Του, καθώς και να γνωρίσουν τη δύναμη και την εξουσία των λόγων Του, κι έτσι να εμβαθύνουν τη γνώση τους για τον Θεό και να πάψουν πλέον Τον οριοθετούν. Ένας άλλος λόγος που ο Θεός δεν πραγματοποιεί θαύματα είναι προκειμένου να μπορέσουν οι άνθρωποι να διακρίνουν ανάμεσα στο έργο του Θεού και τις απομιμήσεις των κακών πνευμάτων, καθώς και να κατανοήσουν ότι η σοφία του Θεού ασκείται με βάση τις μηχανορραφίες του Σατανά. Κάθε φορά που ο Θεός ολοκληρώνει ένα στάδιο του έργο Του, τα κακά πνεύματα το μιμούνται και το αντιγράφουν. Αφότου ο Κύριος Ιησούς ολοκλήρωσε το έργο Του, υπήρξαν πολλά κακά πνεύματα που Τον ακολουθούσαν κατά πόδας και Τον μιμήθηκαν πραγματοποιώντας θαύματα, θεραπεύοντας τους αρρώστους και εκδιώκοντας δαίμονες. Αυτό έκανε τους ανθρώπους να συγχέουν την εικόνα του Θεού με την εικόνα του Σατανά. Πολλοί άνθρωποι εκτιμούν όποιους μπορούν να πραγματοποιούν σημεία και τέρατα, θεραπεύουν τους αρρώστους και εκδιώκουν δαίμονες, όπως ο Θεός, και τους ακολουθούν και τους λατρεύουν. Συνεπώς, ο Θεός δεν πραγματοποιεί σημεία και τέρατα κατά τις έσχατες ημέρες. Απλώς μιλάει και εκφράζει την αλήθεια, εκφράζει τη διάθεση του Θεού και αυτό που Αυτός έχει και είναι, εκθέτει τη διαφθορά και την επαναστατικότητα των ανθρώπων και τους παρέχει θρέψη για τη ζωή μέσα από την εκφορά λόγων. Με αυτόν τον τρόπο, επιτυγχάνονται οι στόχοι για την κατάκτηση, τον εξαγνισμό, την αλλαγή και την τελείωση του ανθρώπου. Αυτός ο τρόπος εργασίας του Θεού είναι κάτι που ο Σατανάς και τα κακά πνεύματα δεν μπορούν να μιμηθούν, καθότι ο Σατανάς και τα κακά πνεύματα δεν κατέχουν την αλήθεια, δεν έχουν την ουσία του Θεού και δεν μπορούν ποτέ να εκφράσουν τον λόγο του Θεού. Αυτό το έργο του Θεού, όχι μόνο δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να διακρίνουν ανάμεσα στο έργο του Θεού και στις μιμήσεις των κακών πνευμάτων, αλλά τους δίνει ιδιαιτέρως τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν τη σοφία και την παντοδυναμία του Θεού, και να δουν καθαρά τη σιχαμερότητα και τη μοχθηρότητα του Σατανά. Το έργο του Θεού είναι πραγματικά γεμάτο νόημα.

Συνοψίζοντας, αν κάποιος λέει «Ο Θεός θα πρέπει να δείχνει στους ανθρώπους μεγάλα θαύματα, πρέπει να θεραπεύει τους αρρώστους, να εκδιώκει δαίμονες και να δίνει ευλογίες στους ανθρώπους. Αν δεν επιδεικνύει θαύματα, αν δεν φέρνει κάποιο όφελος στην ανθρωπότητα, τότε δεν είναι ο αληθινός Θεός. Αν αυτός ο Παντοδύναμος Θεός στον οποίο πιστεύετε είναι ο αληθινός Θεός, γιατί εξακολουθείτε να αρρωσταίνετε; Γιατί δεν επικρατεί γαλήνη στο σπίτι σας; Ως πιστοί του Ιησού, όσοι από εμάς είναι άρρωστοι θεραπεύονται και όσοι δεν είναι άρρωστοι έχουν γαλήνη στο σπίτι τους», τότε είναι ξεκάθαρο ότι παραλογίζεται και δείχνει ότι δεν έχει την παραμικρή κατανόηση για τον Θεό. Μήπως είναι Θεός μόνο όταν πραγματοποιεί θαύματα, θεραπεύει τους αρρώστους, εκδιώκει δαίμονες και αποφέρει οφέλη στους ανθρώπους; Αν ο Θεός σταματούσε προσωρινά να προσφέρει χάρη και οφέλη στους ανθρώπους ή να τους δείχνει θαύματα, με σκοπό να τους εξαγνίσει και να τους μεταμορφώσει, τότε αυτό θα σήμαινε ότι δεν είναι Θεός; Αν ο Θεός δοκίμαζε και εξευγένιζε τους ανθρώπους, και επέτρεπε να τους βρουν ασθένειες και αντιξοότητες, τότε θα μπορούσαμε, άραγε, απλώς να Τον απαρνηθούμε; Το γνωρίζετε ότι οι αντιξοότητες και οι δοκιμασίες που αντιμετώπισε ο Ιώβ ήταν πολύ χειρότερες από αυτές που αντιμετωπίζουμε εμείς σήμερα; Κι όμως, ο Ιώβ δεν απαρνήθηκε το όνομα του Θεού και είπε κάτι που έδειχνε ύψιστη κατανόηση: «Τα αγαθά μόνον θέλομεν δεχθή εκ του Θεού, και τα κακά δεν θέλομεν δεχθή;» (Ιώβ 2:10). «Ο Ιεχωβά έδωκε και ο Ιεχωβά αφήρεσεν· είη το όνομα Ιεχωβά ευλογημένον» (Ιώβ 1:21). Δεν θα έπρεπε να ντρεπόμαστε, αν συγκριθούμε με τον Ιώβ; Στην πραγματικότητα, η μεγαλύτερη ευλογία για τους ανθρώπους κατά τις έσχατες ημέρες είναι η ικανότητα να δεχθούν την κρίση και την παίδευση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού και η ικανότητα να περάσουν από κάθε είδους δοκιμασίες και εξευγενισμό. Και αυτό έχει διευθετηθεί διεξοδικά από τον Θεό για να οδηγήσει στην τελείωση τον λαό Του, και μαζί στρώνουν το μονοπάτι που πρέπει να διαβεί κανείς ώστε να εξαγνιστεί και να φτάσει στη σωτηρία. Στο Βιβλίο του Ζαχαρία αναφέρεται η εξής προφητεία (13:8-9): «Και εν πάση τη γη, λέγει Ιεχωβά, δύο μέρη θέλουσιν εξολοθρευθή εν αυτή και εκλείψει, το δε τρίτον θέλει εναπολειφθή εν αυτή. Και θέλω περάσει το τρίτον διά πυρός· και θέλω καθαρίσει αυτούς ως καθαρίζεται το αργύριον, και θέλω δοκιμάσει αυτούς ως δοκιμάζεται το χρυσίον· αυτοί θέλουσιν επικαλεσθή το όνομά μου κα εγώ θέλω εισακούσει αυτούς· θέλω ειπεί, ούτος είναι λαός μου· και αυτοί θέλουσιν ειπεί, Ο Ιεχωβά είναι ο Θεός μου.» Και σήμερα, ακριβώς όπως αναφέρει η προφητεία «και θέλω περάσει το τρίτον διά πυρός· και θέλω καθαρίσει αυτούς ως καθαρίζεται το αργύριον, και θέλω δοκιμάσει αυτούς ως δοκιμάζεται το χρυσίον», αυτά τα λόγια εκπληρώνονται από αυτή την ομάδα ανθρώπων που ακολουθούν τον Παντοδύναμο Θεό κατά τις έσχατες ημέρες. Την ημέρα που θα ολοκληρωθεί αυτή η ομάδα ανθρώπων, ο Θεός θα αποκαλύψει ένα μεγάλο θαύμα και θα κερδίσει μεγάλη δόξα. Εκείνη τη στιγμή, ο Θεός θα απορρίψει τα δύο τρίτα των ανθρώπων που Του αντιστέκονται και δεν Τον αναγνωρίζουν. Το ένα τρίτο των ανθρώπων που δέχεται τα λόγια Του και έχει εξαγνιστεί θα το οδηγήσει στον όμορφο προορισμό που έχει ετοιμάσει γι’ αυτό, ώστε να μπορεί να απολαμβάνει τις υποσχέσεις και τις αιώνιες ευλογίες που έδωσε ο Θεός. Αυτό είναι κάτι που ο Θεός πρέπει να ολοκληρώσει και θα το ολοκληρώσει. Συνεπώς, αδελφοί και αδελφές, θέλετε να ανήκετε στα δύο τρίτα ή στο ένα τρίτο των ανθρώπων; Αν θέλετε να εξαγνιστείτε και να σωθείτε από τον Θεό, κι έτσι να γλιτώσετε, να γίνετε μέλος του λαού του Θεού, τότε, χωρίς να χάνετε άλλο χρόνο, πρέπει να εγκαταλείψετε τις αντιλήψεις σας και να δεχθείτε την κρίση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού! Επειδή η Εποχή της Χάριτος, η εποχή κατά την οποία «όσοι από εμάς είναι άρρωστοι θεραπεύονται και όσοι δεν είναι άρρωστοι έχουν γαλήνη στο σπίτι τους» έχει τελειώσει προ πολλού, ο Θεός έχει σταματήσει αυτού του είδους το έργο εδώ και πολύ καιρό. Δεν μπορούμε πλέον να στρουθοκαμηλίζουμε και να κοροϊδευόμαστε. Στην πραγματικότητα, κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός προσφέρει στον άνθρωπο την οδό της αιώνιας ζωής, η οποία είναι μακράν πιο πολύτιμη από την προσφορά χάρης. Μήπως κοιτάτε μόνο πώς θα θεραπευτεί η αρρώστια σας και πώς θα κερδίσετε λίγα υλικά οφέλη, και είστε απρόθυμοι να αποκτήσετε την οδό της αιώνιας ζωής από τον Θεό;

Υποσημειώσεις:

α. Στο αρχικό κείμενο γράφει «Αυτό».