Τον Ιούλιο του 2020, εκλέχτηκα επικεφαλής της εκκλησίας και ανέλαβα το εκκλησιαστικό έργο μαζί με την Αδελφή Τσεν. Όταν πρωτοξεκίνησα το καθήκον, δεν είχα σαφή κατανόηση πολλών αρχών και όποτε είχα κάποια απορία, συζητούσα με την Αδελφή Τσεν. Δεχόμουν πρόθυμα οποιαδήποτε συμβουλή μου έδινε. Μετά από λίγο, είχα κάποια αποτελέσματα στο καθήκον μου και ένιωσα ότι ήμουν αρκετά ικανή για να λειτουργώ ανεξάρτητα. Μετά απ’ αυτό, όταν ανέθετα έργο, το χειριζόμουν μόνη, χωρίς να συζητώ με την Αδελφή Τσεν. Ακόμα και σε περιπτώσεις που θα έπρεπε να αποφασίσουμε από κοινού, έπαιρνα την απόφαση μόνη μου. Βλέποντας ότι δεν ενεργούσα σύμφωνα με τις αρχές, η Αδελφή Τσεν μού υπενθύμιζε να πάψω να παίρνω αυθαίρετες αποφάσεις. Μερικές φορές, το έλεγε ακόμη και μπροστά στους διακόνους. Ένιωθα σαν να με αγνοούσε —δεν σεβόταν την αξιοπρέπειά μου και με έφερνε σε δύσκολη θέση. Έτσι, ένιωθα λίγο απρόθυμη απέναντί της. Συχνά, όταν συζητούσαμε για το έργο, απέρριπτε τις ιδέες μου κι εγώ δεν συμβιβαζόμουν· σκεφτόμουν: «Είμαστε κι οι δύο υπεύθυνες για το εκκλησιαστικό έργο, οπότε γιατί να έχεις εσύ τον τελευταίο λόγο κι όχι εγώ; Πάντα απορρίπτεις τις ιδέες μου —δεν σε κάνει αυτό να φαίνεσαι καλύτερη από μένα; Δεν θα νομίζουν οι αδελφοί και οι αδελφές ότι είμαι κακή επικεφαλής; Πώς θα τους αντιμετωπίσω όλους, τότε;» Απέκτησα προκατάληψη προς την Αδελφή Τσεν. Μετά από αυτό, όταν συζητούσαμε για το έργο, μόλις απέρριπτε την ιδέα μου, απλώς σιωπούσα. Ακόμα κι αν μερικές φορές πίστευα ότι είχε δίκιο, η σκέψη ότι θα υποχωρούσα απέναντί της με έκανε να νιώθω άβολα. Με τον καιρό, γινόμουν όλο και πιο προκατειλημμένη απέναντί της. Δεν ήθελα να της μιλήσω, πόσο μάλλον να συζητήσω το έργο μαζί της. Πραγματικά την περιόριζα πολύ, και ένιωθα κι εγώ πολύ συγκρατημένη και καταπιεσμένη.

Τον Ιανουάριο του 2021, λόγω προβλημάτων υγείας, της έλλειψης συνεργασίας μας και του ότι ένιωθε περιορισμένη από μένα, η Αδελφή Τσεν υπέκυψε σε μια κρίση αρνητικότητας από την οποία δεν συνήλθε ποτέ και τελικά παραιτήθηκε. Τον Οκτώβριο, η εκκλησία είχε εκλογές για την πλήρωση μιας θέσης επικεφαλής. Μια ανώτερη επικεφαλής ρώτησε για την κατάσταση της Αδελφή Τσεν. Η συνεργάτις Αδελφή Γουανγκ είπε: «Η κατάστασή της έχει βελτιωθεί σημαντικά και φέρει περισσότερο βάρος στο καθήκον της». Αυτό με ανησύχησε λίγο: «Μάλλον έχει σε μεγάλη εκτίμηση την Αδελφή Τσεν! Τώρα, η επικεφαλής σίγουρα θα σκεφτεί ότι η Αδελφή Τσεν είναι κατάλληλη για τη θέση. Αν πράγματι εκλεγεί, αυτό δεν σημαίνει ότι θα ξαναεργαστούμε μαζί;» Σκεπτόμενη τον καιρό που συνεργαζόμασταν, τρόμαξα λίγο. Σκέφτηκα: «Στο παρελθόν, όταν είχαμε διαφορετικές απόψεις για την εκτέλεση του έργου, οι περισσότεροι συνεργάτες άκουγαν την Αδελφή Τσεν —κανείς δεν άκουγε εμένα. Η Αδελφή Τσεν είναι πολύ δίκαιο άτομο. Αν δεν ενεργούσα με βάση τις αρχές, με επέπληττε και συχνά με έφερνε σε δύσκολη θέση. Ήταν απαίσιο να εργάζομαι μαζί της. Από όταν παραιτήθηκε, όλοι οι συνεργάτες ακολουθούσαν τις συμβουλές μου. Αν επιστρέψει, θα ακούνε οι συνεργάτες μόνο αυτήν, όπως πριν; Αν με κριτικάρει συνέχεια, δεν θα καταστραφεί η εικόνα μου ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές;» Συνειδητοποιώντας αυτό, δεν ήθελα να εργαστώ με την αδελφή Τσεν. Σκέφτηκα: «Δεν γίνεται, πρέπει να πω σε όλους για τη διαφθορά της, αλλιώς θα είναι πραγματικά οδυνηρό αν εκλεγεί». Έτσι, περιέγραψα όλες τις κακές συμπεριφορές της, όπως ότι ενδιαφερόταν για το κύρος και δεν έφερε βάρος στο καθήκον της. Για να είμαι πιο συγκεκριμένη, έφερα και μερικά παραδείγματα για να αποδείξω την άποψή μου. Ο επικεφαλής είδε ότι δεν φερόμουν δίκαια στην Αδελφή Τσεν και συναναστράφηκε μαζί μου για την αρχή της δίκαιης μεταχείρισης των άλλων. Μα εγώ δεν το δεχόμουν. Λίγες ημέρες αργότερα, οι εκλογές είχαν αρχίσει και η Αδελφή Λι με ρώτησε για την κατάσταση της Αδελφής Τσεν. Σκέφτηκα: «Δεν είναι κοντά με την Αδελφή Τσεν και δεν την γνωρίζει καλά· πρέπει να της πω ότι η Αδελφή Τσεν δεν κάνει για επικεφαλής· έτσι, δεν θα την ψηφίσει». Της μίλησα για τις κακές συμπεριφορές της Αδελφής Τσεν, όπως ότι δεν έφερε βάρος στο καθήκον της. Μα ακριβώς τότε, μια αδελφή αντέδρασε, λέγοντας: «Η Αδελφή Τσεν δεν έφερε βάρος τότε επειδή ήταν σε κακή κατάσταση. Τελευταία, έχει αλλάξει και φέρει βάρος στο καθήκον της. Συναναστρέφεται μαζί μας υπομονετικά και μας βοηθά σε ό,τι δεν καταλαβαίνουμε στα καθήκοντά μας». Όταν το άκουσα αυτό, αγχώθηκα: «Γιατί συνεχίζεις να κολακεύεις την αδελφή Τσεν; Την έχεις ψηφίσει ήδη; Θα την ψηφίσει και η Αδελφή Λι αφού άκουσε αυτά που είπες; Αν όντως εκλεγεί, τότε θα εργαστούμε ξανά μαζί. Τότε, όχι μόνο δεν θα μπορώ να ξεχωρίσω, αλλά και θα την έχω να με διορθώνει συνέχεια. Θα ήταν καλύτερα να επιλεγεί ένας νέος επικεφαλής. Έτσι, αφού είμαι επικεφαλής εδώ και καιρό και καταλαβαίνω πολλές αρχές, όλοι θα συμφωνούν συνήθως με τις απόψεις μου· ακόμα και αν κάνω κάτι λάθος, δεν θα το καταλάβουν και δεν θα με επικρίνουν άμεσα, έτσι η θέση μου θα είναι ασφαλής». Όσο το σκεφτόμουν, τόσο ένιωθα ότι δεν μπορούσα να την αφήσω να εκλεγεί. Έτσι, είπα ότι η Αδελφή Τσεν δεν είχε μεγάλη εμπειρία ζωής και μοιραζόταν μόνο δογματικές γνώσεις. Όταν το είπα, είδα την Αδελφή Λι να γνέφει και ένιωσα μια μικρή ανακούφιση, σκεπτόμενη ότι πιθανότατα δεν θα ψήφιζε την Αδελφή Τσεν τότε. Η αδελφή Τσεν και μια άλλη αδελφή ισοψήφισαν. Αγχώθηκα περισσότερο μήπως εκλεγεί η Αδελφή Τσεν και αρχίσει να εργάζεται ξανά μαζί μου.

Λίγο αργότερα, η επικεφαλής με ρώτησε: «Δεδομένου του επιπέδου της Αδελφής Τσεν, έχει τα προσόντα για επικεφαλής. Αν εκλεγόταν όντως, πώς θα αισθανόσουν;» Η ερώτηση με ανησύχησε ότι ίσως να εξέλεγαν την αδελφή Τσεν, έτσι είπα βιαστικά: «Η αδελφή Τσεν δεν έχει μεγάλη εμπειρία ζωής και έχει σοβαρά διεφθαρμένη διάθεση…» Η επικεφαλής κατάλαβε πόσο απρόθυμη ήμουν απέναντί της και με εξέθεσε ξανά: «Κοιτάς μόνο τις αδυναμίες των ανθρώπων και ποτέ τα δυνατά τους σημεία, έτσι δεν θα μπορέσεις να συνεργαστείς καλά με κανέναν. Είσαι υπερβολικά αλαζονική». Τα λόγια «Δεν θα μπορέσεις να συνεργαστείς καλά με κανέναν» ήταν πολύ ισχυρά. Ένιωσα ότι η επικεφαλής είχε αποκαλύψει όλες τις προθέσεις μου· δεν θα είχε καλή γνώμη για μένα. Οι αδελφοί, οι αδελφές και οι επικεφαλής συμπαθούσαν την αδελφή Τσεν, οπότε πώς θα συνέχιζα να κάνω το καθήκον μου; Ένιωθα απαίσια και δεν ήθελα να είμαι πια επικεφαλής. Σκέφτηκα: «Αν η Αδελφή Τσεν είναι τόσο καλή, τότε εκλέξτε την». Έτσι, είπα στον επικεφαλής: «Δεν έχω καλή ανθρώπινη φύση και δεν μπορώ να συνεργαστώ. Νιώθω πως δεν μπορώ να κάνω πια αυτό το καθήκον. Μάλλον πρέπει να επιλέξετε κάποιον άλλον επικεφαλής». Η επικεφαλής συναναστράφηκε μαζί μου, λέγοντας: «Δεν λέω ότι είσαι υπερβολικά αλαζονική για να οριοθετηθείς, αλλά για να πιεστείς να αναζητήσεις την αλήθεια επιλύοντας τη διεφθαρμένη σου διάθεση…» Ακούγοντας αυτό, είδα ότι ξεσπούσα τον θυμό μου στο καθήκον μου κι έπραττα ενάντια στον Θεό. Αισθάνθηκα λίγη ντροπή και αμηχανία. Μα όποτε σκεφτόμουν να συνεργαστώ με την αδελφή Τσεν, αναστατωνόμουν. Δεν ήθελα να αντιμετωπίσω αυτή την κατάσταση, έτσι είπα ως δικαιολογία ότι είχα δουλειά και έφυγα. Ένιωθα πραγματικά θλιμμένη —επαναστατούσα εναντίον του Θεού κι Εκείνος μου είχε κρύψει το πρόσωπό Του. Απέφευγα την κατάσταση που μου είχε κανονίσει ο Θεός. Αν δεν άλλαζα τα πράγματα, θα με περιφρονούσε και θα έχανα το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ένιωσα λίγο φόβο, και προσευχήθηκα ενώπιον του Θεού: «Θεέ μου, έχω να πάρω κάποιο μάθημα από την κατάσταση που μου κανόνισες σήμερα. Είναι λάθος μου να την αποφεύγω, αλλά δεν είμαι σίγουρη πώς να σκεφτώ και να κατανοήσω τον εαυτό μου. Οδήγησέ με να κατανοήσω τις προθέσεις Σου και να πάρω ένα μάθημα στην πορεία». Μετά την προσευχή, ένιωσα λίγο πιο γαλήνια.

Την επόμενη μέρα, ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα: Η Αδελφή Τσεν είχε εκλεγεί επικεφαλής, μα αυτό δεν με επηρέασε τόσο πολύ. Έκανα αυτοκριτική: Επέκρινα πάντα τη διαφθορά και τις ανεπάρκειες της Αδελφής Τσεν, μα ποτέ δεν ανέφερα τα δυνατά σημεία και τα ταλέντα της. Δεν την απέκλεια; Έτσι, έψαξα χωρία των λόγων του Θεού για τους αντίχριστους που καταπιέζουν και αποκλείουν τους διαφωνούντες. Ένα συγκεκριμένο απόσπασμα πραγματικά πέτυχε διάνα. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Πώς αποκλείουν και επιτίθενται οι αντίχριστοι σε όσους επιδιώκουν την αλήθεια; Συχνά χρησιμοποιούν μεθόδους που οι άλλοι θεωρούν λογικές και σωστές, χρησιμοποιώντας ακόμη και τις συζητήσεις σχετικά με την αλήθεια για να αποκτήσουν μοχλό πίεσης, προκειμένου να επιτεθούν, να καταδικάσουν και να εξαπατήσουν άλλους ανθρώπους. Για παράδειγμα, αν ένας αντίχριστος πιστεύει ότι οι συνεργάτες του επιδιώκουν την αλήθεια και μπορούν να απειλήσουν την κοινωνική του θέση, θα μιλήσει για υψηλά δόγματα και πνευματικές θεωρίες για να εξαπατήσει τους ανθρώπους και να τους κάνει να τον εκτιμήσουν. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να υποτιμήσει και να καταπιέσει τους συνεργάτες και τους εταίρους του, και να κάνει τους ανθρώπους να πιστέψουν το εξής: “Παρόλο που οι συνεργάτες του επικεφαλής μας είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, δεν είναι ισάξιοι του επικεφαλής μας όσον αφορά το επίπεδο και τις ικανότητες. Τα κηρύγματα του επικεφαλής μας είναι υψηλά και κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί”. Ένας αντίχριστος ικανοποιείται πολύ στο άκουσμα ενός τέτοιου σχολίου. Κοιτάζει τους συνεργάτες του και σκέφτεται: “Δεν είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια; Δεν κατέχεις κάποιες πραγματικότητες της αλήθειας; Γιατί δεν μπορείς να την εξηγήσεις με σαφήνεια; Αν έχεις την ικανότητα, ανέβα στη σκηνή και μίλα. Τώρα έχεις ταπεινωθεί για τα καλά. Δεν έχεις ικανότητες, και όμως τολμάς να τα βάλεις μαζί μου;” Αυτό σκέφτεται ο αντίχριστος. Ποιος είναι ο στόχος του αντίχριστου; Θέλει να βρει τρόπο να καταπιέσει, να υποτιμήσει και να θέσει τον εαυτό του πάνω από τους άλλους ανθρώπους. Έτσι αντιμετωπίζει ο αντίχριστος όλους όσοι επιδιώκουν την αλήθεια ή συνεργάζονται μαζί του. […] Εκτός από αυτές τις μοχθηρές πράξεις, οι αντίχριστοι κάνουν και κάτι ακόμη πιο απεχθές, που είναι ότι προσπαθούν διαρκώς να βρουν τρόπο να αποκτήσουν έναν μοχλό πίεσης έναντι όσων επιδιώκουν την αλήθεια. Για παράδειγμα, αν κάποιοι άνθρωποι έχουν μοιχεύσει ή έχουν διαπράξει κάποια άλλη παράβαση, οι αντίχριστοι εκμεταλλεύονται αυτά ως μοχλό πίεσης για να τους επιτεθούν, αναζητούν ευκαιρίες για να τους προσβάλουν, να τους εκθέσουν και να τους συκοφαντήσουν, τους στιγματίζουν για να αποθαρρύνουν τον ενθουσιασμό τους για την εκτέλεση των καθηκόντων τους, ώστε να αισθανθούν αρνητικοί. Οι αντίχριστοι εξαναγκάζουν, επίσης, τον εκλεκτό λαό του Θεού να κάνει διακρίσεις εναντίον τους, να τους αποφεύγει και να τους απορρίπτει, έτσι ώστε όσοι επιδιώκουν την αλήθεια να απομονώνονται. Στο τέλος, όταν όλοι εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια αισθάνονται αρνητικοί και αδύναμοι, δεν εκτελούν πλέον ενεργά τα καθήκοντά τους και δεν επιθυμούν να παρευρίσκονται στις συναθροίσεις, ο στόχος των αντίχριστων έχει επιτευχθεί. Όταν εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια δεν αποτελούν πλέον απειλή για την κοινωνική θέση και την εξουσία τους, και κανείς δεν τολμά πλέον να τους αναφέρει ή να τους εκθέσει, οι αντίχριστοι μπορούν να ηρεμήσουν. […] Συνοψίζοντας, με βάση αυτές τις εκδηλώσεις των αντίχριστων, μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι δεν εκτελούν το καθήκον του επικεφαλής, επειδή δεν καθοδηγούν τους ανθρώπους στο να τρώνε και να πίνουν τον λόγο του Θεού και να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια, και δεν τους παρέχουν ζωή, επιτρέποντάς τους να αποκτήσουν την αλήθεια. Αντιθέτως, διαταράσσουν και αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή, διαλύουν και καταστρέφουν το έργο της εκκλησίας και παρεμποδίζουν τους ανθρώπους στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας και της απόκτησης σωτηρίας. Θέλουν να παραπλανήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και να τον κάνουν να χάσει την ευκαιρία να του δοθεί σωτηρία. Αυτός είναι ο απώτερος αμαρτωλός στόχος που θέλουν να επιτύχουν οι αντίχριστοι με τη διατάραξη και την αναστάτωση του έργου του οίκου του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο τρίτο: Αποκλείουν και επιτίθενται σε όσους επιδιώκουν την αλήθεια). Αυτά τα λόγια του Θεού με συγκλόνισαν πραγματικά. Εκθέτει το πώς οι αντίχριστοι καταπιέζουν και αποκλείουν τους άλλους, βρίσκουν σφάλματα και υποτιμούν όσους ψάχνουν την αλήθεια, για να εδραιώσουν τη θέση τους. Έτσι δεν συμπεριφερόμουν κι εγώ στην αδελφή Τσεν; Στις εκλογές, όταν είδα πώς όλοι σκέφτονταν ευνοϊκά για την Αδελφή Τσεν, σκέφτηκα τότε που εργαζόμασταν μαζί, που οι άλλοι ακολουθούσαν τις συμβουλές της και εκείνη είχε όλη την προσοχή. Υποδείκνυε και τα λάθη μου, κάνοντάς με να χάσω την υπόληψή μου. Ανησυχούσα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές θα άκουγαν και θα θαύμαζαν μόνο αυτή, και κανείς δεν θα ακολουθούσε τις συμβουλές μου. Έτσι, πανικοβλήθηκα και αρνήθηκα ενεργά τις ικανότητές της, και έκανα μεγάλο θέμα την προηγούμενη διαφθορά της. Είπα ότι δεν είχε μεγάλη εμπειρία ζωής και δεν αναζητούσε την αλήθεια, για να εξαπατήσω τους πάντες, ώστε να έχουν προκαταλήψεις εναντίον της και να μην την ψηφίσουν. Όταν η επικεφαλής είδε το ζήτημά μου και με επέκρινε για την άδικη μεταχείριση των ανθρώπων, είδα ότι δεν έπαιρνα αυτό που ήθελα και έγινα παράλογη, θέλοντας να εγκαταλείψω το καθήκον μου. Όλα όσα έλεγα ήταν γεμάτα πονηριά και απώτερα κίνητρα. Όλα για να προστατεύσω τη φήμη και το κύρος μου. Σε τι διέφερα από τους αντίχριστους που επιτίθενται σ’ όσους αναζητούν την αλήθεια για το κύρος τους; Χρειαζόμασταν επειγόντως για ταλέντα για το έργο της εκκλησίας, και παρόλο που η αδελφή Τσεν είχε δείξει σημάδια διαφθοράς και είχε ελλείψεις, είχε αίσθημα δικαιοσύνης και έφερε βάρος στο καθήκον της. Αναζητούσε την αλήθεια όταν είχε προβλήματα και επεδίωκε την αλήθεια, έτσι είχε τα προσόντα του επικεφαλής. Μα ανησυχούσα ότι θα απειλούσε τη θέση μου στα μάτια των άλλων, γι’ αυτό προσπάθησα να την υποτιμήσω και να την αποκλείσω, χωρίς να με νοιάξει το έργο της εκκλησίας. Δεν σκεφτόμουν τις προθέσεις του Θεού και δεν εκπλήρωνα το καθήκον μου. Διέκοπτα και διατάρασσα το έργο της εκκλησίας· έκανα κακό! Αφού το κατάλαβα, ένιωσα ότι οι πράξεις μου ήταν αποκρουστικές. Παλιά, πίστευα ότι ο αποκλεισμός και η τιμωρία των ανθρώπων ήταν πράξεις αντίχριστου, αλλά τώρα κατάλαβα ότι κι εγώ είχα διάθεση αντίχριστου και περπατούσα στο μονοπάτι του αντίχριστου. Αν δεν μετανοούσα, ο Θεός θα με εξέθετε και θα με εξάλειφε. Μόλις το συνειδητοποίησα, ένιωσα λίγο τρομοκρατημένη, αλλά κατάλαβα και ότι ο Θεός ήλπιζε ότι μέσω της αντιμετώπισης και της έκθεσης θα μετανοούσα και θα προσπαθούσα να επιλύσω τη διεφθαρμένη μου διάθεση. Θα έπρεπε να συνεργαστώ με την Αδελφή Τσεν για να κάνω καλά το έργο. Έπειτα, μίλησα στους αδελφούς και τις αδελφές για τη διαφθορά μου έτσι ώστε να καταλάβουν αυτά που έλεγα και να αντιμετωπίσουν σωστά την Αδελφή Τσεν. Σταμάτησα να την αποκλείω και να της αντιστέκομαι όταν την έβλεπα, και την έλεγχα, συζητούσα το έργο και συνεργαζόμουν μαζί της ενεργά. Σιγά-σιγά, αρχίσαμε να τα πηγαίνουμε πολύ καλύτερα μεταξύ μας και ένιωθα πολύ πιο άνετα. Ειδικά όταν σε μια συνάθροιση άκουσα την Αδελφή Τσεν να μιλάει πολύ πρακτικά για την πρόσφατη εμπειρία της, και σκεπτόμενη πώς την εμπόδιζα να γίνει επικεφαλής και σχεδόν έκανα κακό, ένιωσα περισσότερες τύψεις κι ενοχές.

Αργότερα, συνέχισα να αναζητώ την αλήθεια για την αιτία του ζητήματος. Συνάντησα αυτό το χωρίο των λόγων του Θεού. «Η λατρεία των αντίχριστων για την κοινωνική θέση και το κύρος τους ξεπερνά αυτήν των κανονικών ανθρώπων και είναι κάτι που εμπεριέχεται στη διάθεση και στην ουσία τους· δεν είναι κάποιο προσωρινό ενδιαφέρον ούτε η παροδική συνέπεια του περιβάλλοντός τους —είναι κάτι που βρίσκεται μέσα στη ζωή τους, στα κόκαλά τους, άρα είναι η ουσία τους. Αυτό σημαίνει ότι σε ό,τι κάνει ένας αντίχριστος, το πρώτο πράγμα που τον ενδιαφέρει είναι η δική του κοινωνική θέση και το κύρος του, τίποτε άλλο. Για έναν αντίχριστο, η κοινωνική θέση και το κύρος είναι η ζωή του και ο ισόβιος στόχος του. Σε ό,τι κάνει, το πρώτο πράγμα που σκέφτεται είναι το εξής: “Τι θα συμβεί στην κοινωνική μου θέση; Στο κύρος μου; Αν το κάνω αυτό, θα κερδίσω κύρος; Θα εξυψώσει αυτό την κοινωνική μου θέση στο μυαλό των ανθρώπων;” Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτονται, πράγμα που αποτελεί επαρκή απόδειξη ότι έχουν τη διάθεση και την ουσία των αντίχριστων· αλλιώς δεν σκέφτονταν αυτά τα προβλήματα. […] Μολονότι και οι αντίχριστοι πιστεύουν στον Θεό, βλέπουν την επιδίωξη της κοινωνικής θέσης και του κύρους ως ισοδύναμα με την πίστη στον Θεό και της δίνουν την ίδια βαρύτητα. Δηλαδή, καθώς βαδίζουν στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό, επιδιώκουν επίσης τη δική τους κοινωνική θέση και κύρος. Μπορεί να ειπωθεί ότι στην καρδιά τους οι αντίχριστοι θεωρούν ότι η πίστη στον Θεό και η επιδίωξη της αλήθειας είναι η επιδίωξη της κοινωνικής θέσης και του κύρους· η επιδίωξη της κοινωνικής θέσης και του κύρους είναι επίσης η επιδίωξη της αλήθειας, και το να κερδίσει κανείς κάποια κοινωνική θέση και κύρος σημαίνει να κερδίσει την αλήθεια και τη ζωή. Αν νιώθουν ότι δεν έχουν κοινωνική θέση ή κύρος, ότι κανείς δεν τους θαυμάζει, δεν τους σέβεται ούτε τους ακολουθεί, τότε απογοητεύονται πολύ, πιστεύουν ότι δεν υπάρχει λόγος ούτε αξία να πιστεύουν στον Θεό, και λένε στον εαυτό τους: “Η πίστη στον Θεό είναι αποτυχία; Είναι απέλπιδα η προσπάθεια;” Συχνά συλλογίζονται τέτοια πράγματα μέσα τους, σκέφτονται πώς μπορούν να βρουν μια θέση στον οίκο του Θεού, πώς θα αποκτήσουν μια καλή φήμη στην εκκλησία, ώστε οι άνθρωποι να τους ακούνε όταν μιλάνε, και να τους υποστηρίζουν όταν ενεργούν, και να τους ακολουθούν όπου πάνε· έτσι ώστε να έχουν φωνή εντός της εκκλησίας, φήμη, έτσι ώστε να απολαμβάνουν οφέλη, και να έχουν κύρος —αυτά τα πράγματα στοχάζονται συχνά. Αυτά επιδιώκουν τέτοιοι άνθρωποι» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο: Κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες· ποτέ δεν λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα (Μέρος τρίτο)). Ο Θεός αποκαλύπτει πόσο λαίμαργοι είναι οι αντίχριστοι για το κύρος και κάνουν τα πάντα προς επιδίωξη της εξουσίας. Θέλουν να τους υπακούν όλοι και να έχουν θέση στην καρδιά όλων. Όλα αυτά τα κάνουν για να ιδρύσουν το δικό τους ανεξάρτητο βασίλειο, ανταγωνίζονται τον Θεό για πιστούς και θέλουν να λατρεύονται. Είδα πως εκδήλωνα ακριβώς αυτά που εξέθεσε ο Θεός: Προσπαθούσα να καλλιεργώ την εικόνα μου στα μάτια των άλλων, επιζητώντας να έχω κύρος και να είμαι το επίκεντρο της προσοχής. Όταν εμφανιζόταν κάποιος πιο ταλαντούχος, τον έβλεπα ως απειλή για το κύρος μου, του επιτιθέμην και τον απέκλεια. Έτσι φέρθηκα στην αδελφή Τσεν. Ανησυχώντας ότι δεν θα διακρινόμουν αν επιλεγόταν αυτή για επικεφαλής, υπερέβαλα για την παλιά διαφθορά της για να εξαπατήσω τους άλλους να μην την ψηφίσουν. Ήλπιζα μάλιστα να εκλεγεί ένας νέος συνεργάτης. Έτσι, αφού ήμουν επικεφαλής για πολύ μεγαλύτερο διάστημα, ό,τι κι αν έλεγα ή έκανα, ακόμα κι αν δεν ήταν σύμφωνο με τις αρχές, ο νέος μου συνεργάτης δεν θα το πρόσεχε και δεν θα με εξέθετε. Θα ήμουν το μεγάλο κεφάλι στην εκκλησία, ό,τι έλεγα θα γινόταν αποδεκτό και θα έκανα ό,τι ήθελα. Οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες μου ήταν ανεξέλεγκτες. Έστηνα το δικό μου ανεξάρτητο βασίλειο! Για να διαφυλάξω τη θέση μου, καταπίεζα και απέκλεια τους άλλους. Διέφερα καθόλου από το ΚΚΚ, που επιτίθεται και αποκλείει τους διαφωνούντες; Για να κρατήσουν την κυριαρχία τους και να για να τους λατρεύουν όλοι, καταπιέζουν με την εξουσία τους και ξεριζώνουν όσους απειλούν το καθεστώς και τα συμφέροντά τους. Φερόμουν στην αδελφή Τσεν ακριβώς όπως το ΚΚΚ στα θύματά του. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο απαίσια είχα γίνει στο όνομα του κύρους. Ως επικεφαλής της εκκλησίας, θα έπρεπε να συνεργάζομαι με όσους επιδιώκουν την αλήθεια για την ολοκλήρωση του έργου και να τους φέρω όλους ενώπιον του Θεού. Μα το μόνο που σκεφτόμουν ήταν η φήμη και το κύρος —Δεν είχα χώρο στην καρδιά μου για την αποστολή από τον Θεό, και δεν ήμουν θεοφοβούμενη. Πίστευα στον Θεό για χρόνια, αλλά καταπίεζα τους ανθρώπους για χάρη της θέσης μου Τον είχα απογοητεύσει και προκαλούσα την αποστροφή Του!

Αργότερα, συνειδητοποίησα ότι καταπίεζα και απέκλεια την αδελφή Τσεν και για άλλον λόγο: Με εξέθετε και με έκανε να χάνω την υπόληψή μου. Βρήκα αυτά τα λόγια του Θεού σχετικά με αυτήν την κατάσταση: «Τι θα πρέπει να κάνεις αν θέλεις να αποφύγεις το μονοπάτι των αντίχριστων; Θα πρέπει να προσεγγίζεις ενεργά τους έντιμους ανθρώπους που αγαπούν την αλήθεια. Θα πρέπει να προσεγγίζεις ανθρώπους που μπορούν να σου δώσουν συμβουλές και που μπορούν να πουν την αλήθεια και να σε επικρίνουν όταν ανακαλύψουν κάποιο πρόβλημα, και κυρίως ανθρώπους που, όταν ανακαλύψουν κάποιο πρόβλημα, μπορούν να σε κλαδέψουν και να σε αντιμετωπίσουν. Πρόκειται για ένα άτομο που μπορεί να σε ωφελήσει τα μέγιστα και θα πρέπει να το εκτιμάς. Αν απορρίψεις αυτού του είδους τα καλά άτομα και τα απομακρύνεις από το οπτικό σου πεδίο, θα χάσεις την προστασία του Θεού και θα σε πλησιάζει σιγά-σιγά η κακοτυχία. Εάν προσεγγίζεις τους καλούς ανθρώπους και εκείνους που κατανοούν την αλήθεια, θα έχεις γαλήνη και ευτυχία, και θα απομακρυνθείς από την κακοτυχία. Αν προσεγγίζεις κατώτερους ανθρώπους, ξεδιάντροπους και κόλακες, τότε κινδυνεύεις. Όχι μόνο μπορεί να σε ξεγελάσουν και να σε εξαπατήσουν, αλλά ανά πάσα στιγμή μπορεί να σε βρει και κακοτυχία. Πρέπει να ξέρεις ποιος σου προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος. Κάποιος που επισημαίνει πότε κάνεις κάτι λάθος και πότε εξυψώνεις τον εαυτό σου και μαρτυράς γι’ αυτόν, καθώς και πότε προσπαθείς να εξαπατήσεις τους άλλους, είναι το είδος του ατόμου που σε ωφελεί περισσότερο και η προσέγγισή του είναι το ορθό μονοπάτι. Μπορείτε να το κάνετε αυτό; Αν κάποιος λέει κάτι που σε ταπεινώνει, κρατάς μια ζωή μνησικακία εναντίον του και λες: “Γιατί με εξέθεσες; Δεν σου φέρθηκα άσχημα· γιατί μου κάνεις πάντα τη ζωή δύσκολη;” Διατηρείς μνησικακία στην καρδιά σου, η οποία δημιουργεί ένα χάσμα, και νιώθεις πάντα το εξής: “Ως επικεφαλής, έχω τη θέση και το κύρος να σου απαγορεύσω να το πεις αυτό”. Τίνος πράγματος έκφραση είναι αυτό; Είναι έκφραση του ότι δεν αποδέχεσαι την αλήθεια, αλλά ανταγωνίζεσαι τους άλλους, και είναι λίγο παράλογο. Δεν πρόκειται για εκδήλωση ανησυχίας για την κοινωνική θέση; Αυτό δείχνει μια εξαιρετικά διεφθαρμένη διάθεση. Οι άνθρωποι που ενδιαφέρονται πάντα υπερβολικά για την κοινωνική θέση είναι άνθρωποι μέσα στους οποίους υπάρχει έντονη η διάθεση αντίχριστου, και αν μπορούν, επιπλέον, να πράξουν το κακό, θα αποκαλυφθούν αμέσως. Οι άνθρωποι που απορρίπτουν την αλήθεια και δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο. Το να αγωνίζονται πάντα για την κοινωνική θέση και να εποφθαλμιούν τα οφέλη της κοινωνικής θέσης είναι σημάδι επικείμενου κινδύνου. Αν η καρδιά κάποιου κυβερνάται πάντα από την κοινωνική θέση, μπορεί αυτός να κάνει πράξη την αλήθεια και να ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές; Αν κάποιος δεν μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια και ενεργεί πάντα με σκοπό να αποκτήσει φήμη και κοινωνική θέση, και ενεργεί πάντα εκμεταλλευόμενος την εξουσία του, δεν είναι προφανώς ένας αντίχριστος που δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο;» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο τέταρτο: Εξυμνούν τον εαυτό τους και μαρτυρούν περί του εαυτού τους). Αφού τα διάβασα, συνειδητοποίησα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές δεν με εξέθεταν και δεν με διόρθωναν για να με κοροϊδέψουν ή να με φέρουν σε δύσκολη θέση, μα για να γνωρίσω τον εαυτό μου. Αυτό ωφελούσε τη ζωή μου και εξασφάλιζε ότι δεν θα ακολουθούσα λάθος μονοπάτι. Σκέφτηκα πώς πέρυσι, όταν εργαζόμουν με την αδελφή Τσεν, με εξέθετε μόλις έβλεπε ότι ήμουν υπερβολικά αλαζονική και ενεργούσα αυθαίρετα. Με υποστήριζε με αγάπη. Το να έχω κάποιον σαν κι αυτήν να με επιβλέπει ήταν ευεργετικό για την είσοδό μου στη ζωή. Αλλά, τότε, δεν το εκλάμβανα ως προερχόμενο από τον Θεό και παρερμήνευα τις καλές προθέσεις της. Ένιωθα ότι έπληττε την υπόληψή μου εκθέτοντας και διορθώνοντάς με άμεσα, έτσι ανέπτυξα προκατάληψη απέναντί της και την απέκλεισα. Πρόκειται για εκδηλώσεις της διάθεσης αντίχριστου που είχα. Τα λόγια του Θεού μού είχαν δώσει μονοπάτι άσκησης. Έπρεπε να περνάω χρόνο με ειλικρινείς, ευθείς ανθρώπους που επιδιώκουν την αλήθεια, και όταν έκανα κάτι λάθος και πήγαινα ενάντια στις αρχές, έπρεπε να εγκαταλείψω το κύρος και τη φήμη και να τους ακούσω. Με τον τρόπο αυτόν, δεν θα έκανα κακό. Σκέφτηκα ότι, αν και ήμουν επικεφαλής της εκκλησίας, πολλά θέματα δεν τα κατανοούσα. Εφόσον μας ελέγχει η διεφθαρμένη μας διάθεση, θα προκαλέσουμε κάποια διαταραχή και διακοπή στα καθήκοντά μας. Έτσι, μόνο με αρμονική συνεργασία, και βοηθώντας και υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλον μπορούμε να κάνουμε τα καθήκοντά μας και το εκκλησιαστικό έργο. Μόλις κατάλαβα το θέλημα του Θεού, ζήτησα συγγνώμη από αδελφή Τσεν, λέγοντάς της τα πάντα για το πώς της είχα επιτεθεί και την είχα καταπιέσει. Τότε, η Αδελφή Τσεν δεν έχασε την εκτίμησή της για μένα ούτε με μίσησε, μα απλώς συναναστράφηκε τη δική της εμπειρία για να με βοηθήσει. Με τη συναναστροφή, καταφέραμε να παραμερίσουμε τις προκαταλήψεις μας.

Μια φορά αργότερα, παρέλειψα κάποιες υποθέσεις επειδή ήμουν απασχολημένη με άλλα έργα, και είχα ξεχάσει για δύο μήνες να κάνω μια συνάθροιση μ’ αυτούς που χειρίζονταν τις γενικές υποθέσεις. Η αδελφή Γιανγκ, η οποία ήταν υπεύθυνη για αυτά, δεν μάσησε τα λόγια της όταν με επέκρινε: «Δεν έχεις κάνει συνάθροιση μαζί μας εδώ και δύο μήνες, δεν έχεις επιλύσει τα ζητήματά μας στα καθήκοντά μας, κι έτσι οι ζωές όλων μας έχουν επηρεαστεί αρνητικά. Τα λόγια του Θεού λένε ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες που αναθέτουν έργο και δεν το διευθύνουν είναι ψευδείς επικεφαλής». Ακούγοντας αυτά, είχα ανάμεικτα συναισθήματα: «Ρωτούσα για την κατάστασή σας, απλώς όχι τόσο συχνά. Και επίσης, ήμουν απασχολημένη με άλλο έργο. Δεν μπορείς να με αποκαλείς ψευδή επικεφαλής μόνο γι’ αυτό! Πώς περιμένεις να συνεχίσω να ελέγχω το έργο σου όταν λες κάτι τέτοιο; Αν με πιάσεις να κάνω πάλι κάτι λάθος, και με αναφέρεις στους ανώτερους επικεφαλής ως ψευδή επικεφαλής, δεν θα χάσω το κύρος μου; Δεν γίνεται, δεν μπορώ να σ’ αφήσω πια να επιβλέπεις το έργο». Μα μετά, σκέφτηκα που είχα επιτεθεί και αποκλείσει την αδελφή Τσεν έναν μήνα πριν, και τώρα πάλι, μόλις η Αδελφή Γιανγκ είπε τη γνώμη της, δεν ήθελα να την αφήσω να επιβλέπει το έργο. Μήπως και πάλι απέκλεια όσους είχαν διαφορετικές απόψεις; Ακριβώς τότε, θυμήθηκα αυτά τα λόγια του Θεού. «Πρέπει να προσεγγίζεις ανθρώπους που μπορούν να σου πουν την αλήθεια. Το να έχεις τέτοιου είδους ανθρώπους στο πλευρό σου έχει πάρα πολλά οφέλη, ειδικά εκείνους που, εφόσον διαπιστώσουν ότι έχεις κάποιο πρόβλημα, τολμούν να σε επικρίνουν και να σε εκθέσουν. Το να έχεις αυτό το είδος του καλού ανθρώπου στο πλευρό σου μπορεί να σε αποτρέψει από το να παραστρατήσεις. Αν ανακαλύψει ότι έχεις κάνει κάτι που παραβιάζει τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, θα σε επικρίνει όπως χρειάζεται και θα σε εκθέσει όπως χρειάζεται, ανεξάρτητα από την κοινωνική σου θέση. Πρόκειται για έναν έντιμο άνθρωπο με αίσθημα δικαίου. Με όποιον τρόπο κι αν σε εκθέσει και σε επικρίνει, όλα αυτά μπορούν να σε βοηθήσουν· όλα τους αποτελούν επίβλεψη και προτροπή για σένα. Πρέπει να προσεγγίζεις αυτό το είδος ατόμου. Με ένα τέτοιο άτομο στο πλευρό σου για να σε βοηθάει, είσαι πολύ πιο ασφαλής. Πρόκειται για την προστασία του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο τέταρτο: Εξυμνούν τον εαυτό τους και μαρτυρούν περί του εαυτού τους). Όταν θυμήθηκα τα λόγια Του, σταδιακά ηρέμησα. Η αδελφή Γιανγκ ήταν λίγο σκληρή, αλλά έλεγε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Εκείνη την περίοδο, δεν κατανοούσα την κατάστασή της ούτε είχα λύσει τα προβλήματά της. Και η ζωή της είχε πραγματικά επηρεαστεί αρνητικά. Ως επικεφαλής της εκκλησίας, ήταν ευθύνη μου να γνωρίζω για την κατάσταση των ανθρώπων και να επιλύω τα θέματά τους —ήταν δική μου ευθύνη, όσο απασχολημένη κι αν ήμουν. Μα δεν έδειξα κανένα ενδιαφέρον για την Αδελφή Γιανγκ και όταν μου έκανε κάποιες υποδείξεις, ήθελα να της επιτεθώ εκδικητικά, πιστεύοντας ότι είχα χάσει την υπόληψή μου. Ήμουν πολύ τοξική! Όταν η Αδελφή Γιανγκ με αντιμετώπιζε, επέβλεπε το έργο μου και έκανε πράξη την αλήθεια. Αν της επιτιθέμην και ζητούσα εκδίκηση, θα πήγαινα ενάντια στην αλήθεια και θα έκανα κακό! Συνειδητοποιώντας αυτό, προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, συνειδητοποίησα ότι έχω κακή φύση. Για την υπόληψή μου και τη φήμη μου, ήθελα να επιτεθώ και να ζητήσω εκδίκηση από την αδελφή Γιανγκ. Αυτό σημαίνει να τιμωρείς τους ανθρώπους. Δεν θέλω να ενεργώ πλέον σύμφωνα με τη διεφθαρμένη μου διάθεση. Θέλω να κάνω πράξη την αλήθεια και να δεχτώ τις προτάσεις της Αδελφής Γιανγκ». Έπειτα, αισθάνθηκα ενοχές για το πώς της είχα φερθεί και ήθελα να ζητήσω συγγνώμη, μα προς έκπληξή μου, η Αδελφή Γιανγκ ζήτησε πρώτη συγγνώμη από μένα, λέγοντας ότι είχε ξεφύγει λίγο από τα όρια και είχε μιλήσει με διεφθαρμένη διάθεση. Της ζήτησα κι εγώ συγγνώμη· είπα: «Έχεις δίκιο. Δεν εκτελούσα πρακτικό έργο και έπρεπε να το σκεφτώ αυτό». Αισθάνθηκα ότι η έκθεση και η βοήθεια από τους αδελφούς και τις αδελφές μου ήταν για να συνειδητοποιήσω ότι δεν είχα κάνει πρακτικό έργο. Προήλθε από τον Θεό και ήταν η προστασία του Θεού για μένα. Δόξα σ’ Αυτόν!

Μέσω αυτής της εμπειρίας, είδα ότι είχα διαφθαρεί πολύ από τον Σατανά και ήμουν αχόρταγη για τη φήμη και το κύρος. Για την υπόληψή μου και τη θέση μου, καταπίεζα και απέκλεια ανθρώπους. Αυτό ήταν απίστευτα ποταπό και κακό. Συνειδητοποίησα και ότι όποια κατάσταση κι αν αντιμετωπίζουμε, πρέπει να εστιάζουμε στην αυτοκριτική και στην αυτογνωσία, και στη διόρθωση των διεφθαρμένων διαθέσεών μας. Μόνο τότε μπορούμε να μην κάνουμε το κακό και να μην αντιστεκόμαστε στον Θεό. Δόξα τω Θεώ!