Από τη Λιου Γουέν

Επιστροφή από το χείλος του θανάτου και δοξολογία της δύναμης του Θεού

Όταν οι συγγενείς μου άκουσαν ότι είχα ορθοκολικό καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο, νόμιζαν ότι σίγουρα θα πεθάνω. Ο ένας μετά τον άλλον ερχόντουσαν στο νοσοκομείο για να με δουν, και μάλιστα συζητούσαν με τα παιδιά μου τα διαδικαστικά της κηδείας. Ωστόσο, εγώ δεν αγχωνόμουν ούτε υπέφερα. Ένιωθα ιδιαίτερη γαλήνη. Όταν ήμουν έτοιμη να μπω στο χειρουργείο, είδα πόσο ανήσυχα και φοβισμένα ήταν για μένα τα παιδιά μου, οπότε προσπάθησα να τα συμβουλεύσω και να τα παρηγορήσω. «Μην ανησυχείτε για μένα. Είμαι ήδη τόσο μεγάλη, αν συμβεί κάτι ατυχές, μη στεναχωρηθείτε για μένα. Απλά αποδεχτείτε ότι αυτή είναι η μοίρα μου.»

Καθώς ο γιατρός με μετέφερε στο χειρουργείο, προσευχόμουν μέσα από την καρδιά μου στον Θεό: «Ω Θεέ μου, πιστεύω ότι Εσύ είσαι ο κυβερνήτης όλων των πραγμάτων και ότι η μοίρα μου βρίσκεται στα χέρια Σου. Ακόμη κι αν πεθάνω σήμερα, θα υποταχθώ στη διακυβέρνηση και τα σχέδιά Σου.»

Μετά από τεσσερισήμισι ώρες, η επέμβαση μου ολοκληρώθηκε χωρίς απρόοπτα, και έπειτα, μιάμιση ώρα αργότερα, ανέκτησα τις αισθήσεις μου. Ένιωθα σαν να είχα απλώς κοιμηθεί. Όλη στην οικογένειά μου σάστισαν όταν είδαν ότι ήμουν ξύπνια· τα παιδιά μου ήταν πανευτυχή που με έβλεπαν και είπαν: «Μαμά, ξύπνησες, αυτό είναι υπέροχο!» Ο αδελφός μου είπε χαρούμενος: «Η όψη σου όταν βγήκες από το χειρουργείο ήταν τόσο τρομακτική, νομίζαμε ότι δεν θα γινόσουν καλά και ο γιατρός είπε ότι αν δεν ξυπνούσες ποτέ, τότε η χειρουργική επέμβαση δεν θα θεωρούταν επιτυχημένη. Πραγματικά δεν φανταζόμουν ότι θα συνέλθεις. Ο Θεός στον οποίο πιστεύεις είναι τόσο υπέροχος, πρέπει να ήταν η πίστη σου αυτή που σου έσωσε τη ζωή! Θα πρέπει πραγματικά να ευχαριστήσω τον Θεό σου!» Έγνεψα καταφατικά και η καρδιά μου ευχαρίστησε και δόξασε τον Θεό.

Όλοι οι άλλοι ασθενείς στο θάλαμο που ανάρρωναν από κάποια χειρουργική επέμβαση βογκούσαν και φώναζαν από τον πόνο, αλλά εγώ, με την προστασία του Θεού, ένιωθα καλά. Ο γιατρός μού είπε, «σε αυτό το νοσοκομείο, η περίπτωσή σας είναι πραγματικά ένα θαύμα. Είστε προχωρημένης ηλικίας και σωματικά αδύναμη, αλλά μετά από μια τόσο μεγάλη χειρουργική επέμβαση, ανακτήσατε και πάλι τις αισθήσεις σας και έχετε τόσο μεγάλη δύναμη. Ακόμα και μετά από τη χειρουργική επέμβαση δεν έχετε βογκήξει ούτε παραπονεθεί στο ελάχιστο.» Όταν ο γιατρός είπε αυτό, έπρεπε να ευχαριστήσω και να δοξάσω τον Θεό: «Οφείλεται εξ ολοκλήρου στην αγάπη του Θεού το ότι τα κατάφερα, και μόνο χάρη στην προστασία Του δεν έχω πονέσει πολύ. Σίγουρα δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω μόνη μου. Είμαι τόσο ευγνώμων στον Θεό που με έσωσε!»

Τα λόγια του Θεού λένε: «Ο Θεός δεν είναι ποτέ απών από την καρδιά του ανθρώπου και πάντα ζει ανάμεσα στους ανθρώπους. Εκείνος είναι η κινητήρια δύναμη στη ζωή του ανθρώπου, το θεμέλιο της ύπαρξης του ανθρώπου και μια ισχυρή παρακαταθήκη για την ύπαρξη του ανθρώπου μετά τη γέννησή του. Εκείνος είναι η αιτία που ο άνθρωπος ξαναγεννιέται, και τον κάνει ικανό να ζει ακλόνητα τον κάθε του ρόλο. Χάρη στην ισχύ Του και στην ακατάσβεστη ζωτική Του δύναμη, ο άνθρωπος έχει κατορθώσει να επιβιώνει από γενιά σε γενιά, στην πορεία της οποίας η δύναμη της ζωής του Θεού είναι ο στυλοβάτης της ύπαρξης του ανθρώπου, και για την οποία ο Θεός έχει πληρώσει ένα τίμημα που δεν έχει ποτέ πληρώσει κανένας συνηθισμένος άνθρωπος» (Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή). Ο Θεός είναι ο Δημιουργός και η πηγή της ζωής μας και είναι επίσης το θεμέλιο της ύπαρξής μας. Είναι η δύναμη ζωής Του αυτή που στηρίζει τη διαρκή επιβίωση του καθενός από εμάς. Αναλογίστηκα τότε που υποβλήθηκα σε χειρουργική επέμβαση και ολόκληρη η οικογένειά μου νόμιζε ότι θα πεθάνω, και μάλιστα συζητούσαν τα διαδικαστικά της κηδείας μου. Ο γιατρός είπε, επίσης, ότι το ποσοστό επιτυχίας ήταν πραγματικά χαμηλό, αλλά ως εκ θαύματος έζησα. Είδα πραγματικά ότι η μοίρα των ανθρώπων, ότι η ζωή ή ο θάνατός τους δεν βρίσκονται στα χέρια των γιατρών και δεν καθορίζονται από την προηγμένη τεχνολογία. Η ζωή ή ο θάνατός μας βρίσκονται εξ ολοκλήρου στα χέρια του Θεού, κάτω από τη διακυβέρνησή Του. Η εξουσία του Θεού ξεπερνά όλα τα άλλα, δεν μοιάζει με τίποτα άλλο και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί!

Κερδίζω αληθινή πίστη και εμπιστοσύνη και ο Θεός πραγματοποιεί ένα ακόμη θαύμα

Ανάρρωσα πολύ γρήγορα μετά τη χειρουργική επέμβαση και πήρα εξιτήριο μόλις δώδεκα ημέρες αργότερα. Ο γιατρός είπε στην οικογένειά μου ότι μόλις θεραπευτούν πλήρως οι πληγές μου θα πρέπει να επιστρέψω στο νοσοκομείο το συντομότερο δυνατό για χημειοθεραπεία· αν τα καρκινικά κύτταρα επρόκειτο να εξαπλωθούν, αυτό θα αποτελούσε στ’ αλήθεια πρόβλημα και μάλλον δεν θα άντεχα πολύ. Γνώριζα ξεκάθαρα στην καρδιά μου ότι το αν θα ζούσα ή θα πέθανα ήταν απόφαση του Θεού και ότι αν ο Θεός ήθελε να έρθει η μέρα μου, ακόμη και με χημειοθεραπεία, και πάλι θα πέθαινα. Σκέφτηκα, γιατί να ταλαιπωρηθώ με τη χημειοθεραπεία; Ήθελα να αφήσω την ασθένειά μου εντελώς στα χέρια του Θεού και να στηριχθώ πάνω Του σε όλο αυτό.

Μετά την επιστροφή στο σπίτι, όταν οι άλλοι συγχωριανοί με είδαν, είπαν χαρούμενοι: «Για να καταφέρεις να ξεπεράσεις μια τόσο σοβαρή ασθένεια, πρέπει να σ' έσωσε Θεός στον οποίο πιστεύεις!» Ενθουσιασμένη, απάντησα: «Είναι αλήθεια! Ευχαριστώ τον Θεό που μου έσωσε τη ζωή». Αφού ανάρρωσα στο σπίτι για δύο μόνο ημέρες, ήμουν σε θέση να επιστρέψω για δουλειά στον λαχανόκηπο. Όλοι οι γείτονές μου ήταν σοκαρισμένοι που με είδαν και είπαν: «Πώς μπορείς να σκάβεις στον κήπο μετά από μια τόσο σοβαρή ασθένεια; Αυτό είναι απίστευτο!» Ακούγοντας τους να λένε αυτό, αισθάνθηκα γεμάτη ευγνωμοσύνη προς τον Θεό και δεν μπορούσα παρά να αναλογιστώ ήσυχα την αγάπη του Θεού και να Τον δοξάσω.

Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές μου άκουσαν ότι είχα πάρει εξιτήριο, ήρθαν όλοι να με δουν. Για άλλη μια φορά άρχισα να ζω μια εκκλησιαστική ζωή και να κάνω το καθήκον μου. Επέστρεψα στο νοσοκομείο για εξετάσεις περίπου έξι μήνες αργότερα· ένας γιατρός με είδε και είπε σοκαρισμένος: «Φοβερό, ποτέ δεν θα φανταζόμουν ότι κάποιος στα εβδομήντα του, με ορθοκολικό καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο, θα μπορούσε να αναρρώσει χωρίς χημειοθεραπεία ή φαρμακευτική αγωγή. Είστε ακόμα πιο δραστήρια από πριν — είναι απλώς απίστευτο!» Ένας άλλος γιατρός μού έκανε σήμα με τον αντίχειρα και είπε: «Είστε τόσο τυχερή! Πριν από λίγο καιρό μια 38χρονη γυναίκα και ένας 42χρονος άνδρας είχαν το ίδιο είδος καρκίνου και τελικά πέθαναν και οι δύο. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο το ότι έχετε επιβιώσει μετά απ’ αυτό στην ηλικία σας!» Βλέποντας την έκπληξή τους, ήξερα πολύ καθαρά στην καρδιά μου ότι αυτό ήταν έργο του Θεού και ότι μόνο ο Θεός μπορεί να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο θαύμα ζωής και ότι αυτή ήταν μια εκδήλωση της εξουσίας του Θεού. Όπως ακριβώς λένε τα λόγια του Θεού, «Η ζωή του ανθρώπου προέρχεται από τον Θεό, η ύπαρξη του ουρανού οφείλεται στον Θεό και η ύπαρξη της γης πηγάζει από τη δύναμη της ζωής του Θεού. Κανένα αντικείμενο που έχει ζωτικότητα δεν μπορεί να υπερβεί την υπέρτατη κυριαρχία του Θεού, και κανένα έμβιο ον δεν μπορεί να ξεφύγει από τη σφαίρα εξουσίας του Θεού» (Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή).

Κοιτάζοντας πίσω και βλέποντας την αγάπη του Θεού

Αυτή η τόσο ιδιαίτερη εμπειρία έχει χαραχθεί ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Όταν σκέφτομαι την αγάπη του Θεού, αισθάνομαι βαθιά υποχρεωμένη σ’ Αυτόν. Αν και πάντα εκτελούσα το καθήκον μου και διάβαζα τα λόγια του Θεού στη διάρκεια πολλών χρόνων πίστης, και πάλι δεν ήξερα πώς να αναζητώ με τρόπο που θα ήταν σύμφωνος με το θέλημα του Θεού. Αντ’ αυτού, εγώ απλώς κατέβαλα επιφανειακά προσπάθειες προκειμένου να διεξάγω συναλλαγές με τον Θεό, ώστε να πάρω τη χάρη και τις ευλογίες του Θεού ως αντάλλαγμα. Ωστόσο, θεωρούσα ότι ήμουν αφοσιωμένη στον Θεό και πίστευα ότι ο Θεός θα ενέκρινε σίγουρα κάτι τέτοιο. Αν δεν ήταν αυτή η ασθένεια, δεν θα είχαν αποκαλυφθεί ποτέ οι προβληματικές μου αντιλήψεις για την πίστη και δεν θα είχα δει τη δική μου εγωιστική, ελεεινή και σατανική διάθεση. Θα συνέχιζα να βασίζω την πίστη μου στις εσφαλμένες αντιλήψεις μου και, εάν πίστευα με αυτόν τον τρόπο μέχρι το τέλος, σίγουρα δεν θα είχα καταφέρει να κερδίσω την έγκριση του Θεού. Θα είχα απορριφθεί, εξαλειφθεί από τον Θεό. Σκεφτόμουν πώς, όταν ήμουν άρρωστη, παρεξήγησα τον Θεό και τον κατηγόρησα, αλλά Αυτός μου έδειξε έλεος, κρίνοντας και εκθέτοντάς με μέσα από τα λόγια Του, ώστε να μπορέσω να κατανοήσω τη δική μου διεφθαρμένη διάθεση. Αυτό έγινε ώστε να γνωρίζω ότι ως δημιουργημένο ον, θα πρέπει να υποταχθώ στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού και να εκπληρώσω το καθήκον μου —αυτό είναι το είδος λογικής που πρέπει να διαθέτω. Όταν ένιωθα αδύναμη και παθητική μπροστά στον θάνατο, τα λόγια του Θεού με πότισαν και με έθρεψαν δίνοντάς μου πίστη και δύναμη, δίνοντάς μου την αυτοπεποίθηση να υποταχθώ στη διακυβέρνηση και τις διευθετήσεις του Θεού. Δεν ήμουν πλέον περιορισμένη από τη σκέψη του θανάτου και ήμουν σε θέση να καταθέσω μαρτυρία. Η αγάπη του Θεού για μένα είναι τόσο μεγάλη, όχι μόνο με θεράπευσε από την ασθένειά μου, αλλά μεταμόρφωσε την εσφαλμένη αντίληψή μου για επιδίωξη. Αυτή ήταν στ’ αλήθεια η ιδιαίτερη χάρη και η σωτηρία του Θεού για μένα!

Έχουν περάσει πλέον πέντε χρόνια. Δεν έχω πάρει κανένα φάρμακο ούτε έχω υποβληθεί σε χημειοθεραπεία και η υγεία μου συνεχίζει να βελτιώνεται. Όταν σκέφτομαι ότι έλαβα την προστασία του Θεού, ενώ όδευα κατευθείαν προς τον θάνατο, και επιβίωσα, δεν μπορώ παρά να δοξολογήσω τον Θεό. Συλλογιζόμενη τη χάρη της σωτηρίας του Θεού, αποφασίζω να παραδώσω το υπόλοιπο της ζωής μου στον Θεό, να χρησιμοποιώ κάθε μέρα που έχω ώστε να ξεπληρώσω την αγάπη του Θεού και να μην απαιτήσω ξανά τίποτα από τον Θεό ούτε να διεξάγω συναλλαγές μαζί Του. Θέλω μόνο να συγκεντρώσω όλη μου τη δύναμη στην εκτέλεση του καθήκοντος ενός δημιουργημένου όντος. Δόξα τω Θεώ!