Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Με βάση τη λέξη «φαύλη», τι μπορεί να κάνει ένα άτομο όταν αποκαλύπτει αυτή η διάθεση; Πρώτα απ’ όλα, θα θέλει να χειραγωγεί τους ανθρώπους. Τι σημαίνει να χειραγωγεί; Σημαίνει πως θα θέλει να παρεμβαίνει, να επεμβαίνει και να προβαίνει σε διευθετήσεις σε καθετί που γίνεται στην εκκλησία. Θα σου βάλει έναν κανόνα για να τηρείς. Αν δεν τον τηρήσεις, θα θυμώσει. Θέλει να σε χειραγωγεί: Αν σου λέει να πας ανατολικά, πρέπει να πας ανατολικά. Αν σου λέει να πας δυτικά, πρέπει να πας δυτικά. Αυτό θέλει να κάνει, και έτσι ενεργεί: αυτό θα πει χειραγώγηση. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να είναι υπεύθυνοι για τη μοίρα ενός ατόμου, να αναλάβουν και να ελέγξουν τη ζωή, το μυαλό, τη συμπεριφορά και τις προτιμήσεις του. Με αυτόν τον τρόπο, το μυαλό, οι ιδέες, οι προτιμήσεις και οι επιθυμίες αυτού του ατόμου θα συμφωνούν με όσα λένε και θέλουν εκείνοι, και όχι με αυτά που λέει ο Θεός: αυτό θα πει χειραγώγηση. Θέλουν πάντα οι άλλοι να κάνουν το καθετί σύμφωνα με τα δικά τους θέλω· δεν ενεργούν με βάση τις αρχές, αλλά με βάση τις προθέσεις και τις προτιμήσεις τους. Δεν τους νοιάζει πώς νιώθεις, σου δίνουν διαταγές και πρέπει να κάνεις με το ζόρι ό,τι σου λένε· αν δεν κάνεις ό,τι θέλουν, θα σε χειριστούν και θα σε κάνουν να νιώσεις ότι δεν έχεις καμία επιλογή και ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Κατά βάθος, ξέρεις ότι σε εξαπατούν και σε ελέγχουν, αλλά δεν ξέρεις ακόμα πώς να το διακρίνεις και ούτε καν τολμάς να αντισταθείς. Οι πράξεις τους δεν είναι η συμπεριφορά του Σατανά; (Ναι.) Είναι η συμπεριφορά του Σατανά. Ο Σατανάς ξεγελάει και ελέγχει με αυτόν τον τρόπο τους ανθρώπους, οπότε η σατανική διάθεση εκδηλώνεται στους ανθρώπους ως μια συνεχής προσπάθεια να ελέγχουν και να χειραγωγούν τους άλλους. Είτε μπορούν είτε δεν μπορούν να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν τους άλλους, όλοι οι άνθρωποι έχουν τέτοιου είδους διάθεση. Τι διάθεση είναι αυτή; (Φαυλότητα.) Είναι φαυλότητα. Γιατί ονομάζεται φαυλότητα; Ποιες είναι οι σαφείς αποκαλύψεις αυτής της διάθεσης; Εμπεριέχει την έννοια του εξαναγκασμού; (Ναι.) Εμπεριέχει την έννοια του εξαναγκασμού, πράγμα που σημαίνει ότι απαιτούν με το ζόρι να τους ακούσεις και να κάνεις ό,τι σου λένε, είτε ακούς είτε δεν ακούς, όπως κι αν αισθάνεσαι, είτε το απολαμβάνεις και το καταλαβαίνεις είτε όχι, χωρίς καμία κουβέντα. Δεν σου δίνουν την ευκαιρία να μιλήσεις ούτε σου δίνουν καμία ελευθερία —αυτό δεν είναι το νόημά της; (Ναι.) Αυτό ονομάζεται «αγριότητα», η οποία είναι η μία πτυχή της φαυλότητας.^[α] Η άλλη πτυχή της φαυλότητας είναι η «κακία».^[β] Σε τι αναφέρεται η «κακία»; Στο ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μεθόδους καταναγκαστικής κατήχησης και καταπίεσης για να καταφέρουν να σε ελέγξουν και να σε κάνουν να υπακούσεις στη χειραγώγησή τους, κάνοντας έτσι το δικό τους: αυτό θα πει «κακία». Ο Σατανάς θέλει με τις ενέργειές του να σε κάνει να μην έχεις ελεύθερη βούληση, να μη μάθεις να συλλογίζεσαι και να διακρίνεις, και να μην κατανοείς την αλήθεια ώστε να ωριμάσει η ζωή σου. Δεν σ’ αφήνει να τα κάνεις αυτά και θέλει να σε ελέγχει. Δεν σε αφήνει να αναζητήσεις την αλήθεια και να καταλάβεις τις προθέσεις του Θεού, και δεν σε φέρνει ενώπιον του Θεού. Σε φέρνει ενώπιον του εαυτού του και σε κάνει να ακούσεις αυτόν, λες και αυτός είναι η αλήθεια, λες και ό,τι λέει αυτός είναι σωστό, λες και αυτός είναι το επίκεντρο των πάντων, οπότε εσύ πρέπει να τον ακούς και να μην προσπαθείς να αναλύσεις αν τα λόγια του είναι σωστά ή λάθος. Η διάθεση με βάση την οποία κάποιος χειραγωγεί και ελέγχει καταναγκαστικά και βίαια τη συμπεριφορά και τον νου των ανθρώπων ονομάζεται φαυλότητα.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η γνώση της διάθεσης κάποιου είναι το θεμέλιο της αλλαγής της

Υποσημειώσεις:

α. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «η οποία είναι η μία πτυχή της φαυλότητας».

β. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «Η άλλη πτυχή της φαυλότητας είναι η “κακία”».

Με ποιους άλλους τρόπους εκδηλώνεται η φαύλη διάθεση; Πώς σχετίζεται με την αποστροφή απέναντι στην αλήθεια; Στην πραγματικότητα, όταν η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια εκδηλώνεται έντονα και φέρει τα χαρακτηριστικά της αντίστασης και της κρίσης, αποκαλύπτεται τότε η φαύλη διάθεση. Κάποιος που αποστρέφεται την αλήθεια περνά από διάφορες καταστάσεις. Αρχικά αδιαφορεί για την αλήθεια, έπειτα την αποστρέφεται και σταδιακά φτάνει σε σημείο να κρίνει και να καταδικάζει τον Θεό. Όταν αποστρέφεται κανείς την αλήθεια ως έναν ορισμένο βαθμό, πιθανότατα θα απαρνηθεί τον Θεό, θα Τον μισήσει και θα εναντιωθεί σ’ Αυτόν. Δεν αποτελούν αυτές οι διάφορες καταστάσεις μια φαύλη διάθεση; (Ναι.) Όσοι, άρα, αποστρέφονται την αλήθεια έχουν μια ακόμη πιο σοβαρή κατάσταση, η οποία εμπεριέχει ένα είδος διάθεσης: τη φαύλη διάθεση. Μερικοί άνθρωποι, για παράδειγμα, αναγνωρίζουν το γεγονός ότι ο Θεός κυβερνά τα πάντα, αλλά αν τους αφαιρέσει κάτι ή πληγούν κάπως τα συμφέροντά τους, μπορεί να μην παραπονιούνται εξωτερικά ούτε να εναντιώνονται, αλλά μέσα τους δεν το αποδέχονται ούτε υποτάσσονται. Έχουν τη στάση κάποιου που κάθεται με σταυρωμένα χέρια και περιμένει την καταστροφή· αυτή είναι προφανώς μια κατάσταση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Υπάρχει και μια άλλη κατάσταση, η οποία είναι ακόμη πιο σοβαρή: Αντί να κάθονται με σταυρωμένα χέρια και να περιμένουν την καταστροφή, αντιστέκονται στις διευθετήσεις και τις ενορχηστρώσεις του Θεού, καθώς και στο γεγονός ότι ο Θεός τούς αφαιρεί πράγματα. Πώς αντιστέκονται; (Διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας ή αλλιώς σαμποτάρουν πράγματα, στην προσπάθειά τους να εγκαθιδρύσουν το δικό τους βασίλειο.) Αυτή είναι μία μορφή αντίστασης. Όταν κάποιοι εκκλησιαστικοί επικεφαλής αντικαθίστανται, μονίμως προκαλούν διαταράξεις και αναστατώνουν την εκκλησία κατά την εκκλησιαστική τους ζωή, αντιστέκονται και δεν υπακούν σε ό,τι λέει ο νεοεκλεγείς επικεφαλής, ενώ προσπαθούν να τον υπονομεύσουν πίσω από την πλάτη του. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι φαύλη διάθεση. Αυτό που πραγματικά σκέφτονται είναι το εξής: «Εφόσον δεν μπορώ να είμαι εγώ επικεφαλής, τότε κανείς άλλος δεν μπορεί να παραμείνει σ’ αυτήν τη θέση, θα τους ξεφορτωθώ όλους! Αν σε διώξω, θα ξαναγίνω επικεφαλής όπως πριν!» Δεν πρόκειται για απλή αποστροφή απέναντι στην αλήθεια, αλλά για φαυλότητα! Αναμετρώνται για τη θέση, για την επικράτεια, για τα προσωπικά τους συμφέροντα και την υπόληψή τους, δεν σταματούν μπροστά σε τίποτα προκειμένου να πάρουν εκδίκηση, κάνουν το παν, αξιοποιούν όλες τους τις δεξιότητες και κάνουν ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να πετύχουν τους στόχους τους, να σώσουν την υπόληψη, την υπερηφάνεια και τη θέση τους ή για να ικανοποιήσουν την επιθυμία τους να πάρουν εκδίκηση: όλα αυτά είναι εκδηλώσεις φαυλότητας. Ορισμένες από τις συμπεριφορές μιας φαύλης διάθεσης είναι να λέει κανείς πολλά πράγματα που προκαλούν αναστάτωση και διατάραξη ή αλλιώς να κάνει πολλά κακά πράγματα προκειμένου να πετύχει τους στόχους του. Τόσο τα λόγια όσο και οι πράξεις αυτών των ανθρώπων έρχονται σε αντίθεση με την αλήθεια και την παραβιάζουν, και αποκαλύπτουν όλα τους φαύλη διάθεση. Μερικοί άνθρωποι αδυνατούν να τα διακρίνουν όλα αυτά. Δεν μπορούν να διακρίνουν έναν λανθασμένο τρόπο ομιλίας ή μια λανθασμένη συμπεριφορά αν δεν είναι κραυγαλέα. Όσοι, όμως, κατανοούν την αλήθεια βλέπουν όλα όσα λένε και κάνουν οι κακοί άνθρωποι ως κακά πράγματα που δεν περιέχουν σε καμία περίπτωση κάτι σωστό ή σύμφωνο με την αλήθεια· μπορούμε να πούμε πως όλα όσα λένε και κάνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι 100 τοις εκατό κακά και αποκαλύπτουν ξεκάθαρα φαύλη διάθεση. Τι κίνητρα έχουν αυτοί οι κακοί άνθρωποι προτού αποκαλύψουν αυτήν τη φαύλη διάθεση; Τι είδους στόχους προσπαθούν να πετύχουν; Πώς είναι σε θέση να κάνουν τέτοια πράγματα; Μπορείτε να το διακρίνετε αυτό; Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Έστω πως συμβαίνει κάτι στο σπίτι ενός ανθρώπου. Το σπίτι του παρακολουθείται από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα και δεν μπορεί να επιστρέψει εκεί. Αυτό τον πληγώνει πολύ. Τον φιλοξενούν κάποιοι αδελφοί και αδελφές και όταν βλέπει τι καλά που πάνε όλα στο σπίτι τους, σκέφτεται: «Γιατί στο δικό σου σπίτι δεν έχει συμβεί τίποτα; Πώς και συνέβη αυτό στο δικό μου σπίτι; Δεν είναι δίκαιο ούτε σωστό αυτό· πρέπει να βρω έναν τρόπο να συμβεί και στο δικό σου σπίτι κάτι, για να μην μπορείς ούτε εσύ να επιστρέψεις εκεί. Θα πάρεις έτσι μια γεύση της ταλαιπωρίας που πέρασα κι εγώ». Δεν έχει σημασία αν θα κάνει κάτι ή όχι, αν θα πραγματοποιηθεί αυτό ή όχι ή αν θα πετύχει τους στόχους του ή όχι· σε κάθε περίπτωση, έχει αυτού του είδους τον σκοπό. Αυτό δεν είναι ένα είδος διάθεσης; (Ναι.) Εφόσον δεν μπορεί να ζήσει μια καλή ζωή ο ίδιος, δεν θα αφήσει ούτε τους άλλους να ζήσουν καλά. Ποια είναι η φύση μιας τέτοιας διάθεσης; (Η κακοβουλία.) Είναι φαύλη διάθεση· αυτός ο άνθρωπος είναι σιχαμένος! Όπως λέει και το ρητό, είναι σάπιος μέχρι το κόκαλο. Αυτό περιγράφει πόσο φαύλος είναι. Ποια είναι η φύση μιας τέτοιας διάθεσης; Προσπαθήστε να αναλύσετε ποια είναι τα κίνητρα, οι σκοποί και οι στόχοι του, όταν αποκαλύπτεται μέσα του αυτή η διάθεση. Τι τον κάνει να αρχίσει να αποκαλύπτει αυτήν τη διάθεση; Τι θέλει να πετύχει; Ναι μεν συνέβη κάτι στο δικό του σπίτι, αλλά αυτοί που τον φιλοξενούν στο δικό τους σπίτι τον φροντίζουν καλά. Γιατί, λοιπόν, θέλει να το χαλάσει αυτό; Άραγε το μόνο πράγμα που θα του δώσει χαρά είναι να δημιουργήσει προβλήματα στους ανθρώπους που τον φιλοξενούν για να συμβεί κάτι και στο δικό τους σπίτι και να μην μπορούν ούτε αυτοί να επιστρέψουν; Για το δικό του καλό, θα έπρεπε να προστατεύσει αυτό το μέρος, να μην αφήσει να του συμβεί τίποτα και να μην κάνει κακό σ’ αυτούς που τον φιλοξενούν, διότι αν το κάνει αυτό, κάνει ουσιαστικά κακό στον εαυτό του. Τι ακριβώς σκοπό έχει, λοιπόν, και θέλει να το κάνει αυτό; (Αν τα πράγματα δεν πάνε καλά για τον ίδιο, δεν θέλει ούτε να πάνε καλά για κανέναν άλλο.) Αυτό αποκαλείται φαυλότητα. Σκέφτεται το εξής: «Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας κατέστρεψε το σπίτι μου και δεν έχω πια σπίτι. Εσύ, από την άλλη, έχεις ακόμα το ωραίο, ζεστό σου σπίτι στο οποίο μπορείς να επιστρέφεις. Δεν είναι δίκαιο αυτό. Δεν αντέχω να σε βλέπω να γυρίζεις σπίτι σου. Θα σου δώσω ένα μάθημα. Θα φροντίσω να μην μπορείς ούτε εσύ να γυρίσεις σπίτι σου και να καταλήξεις όπως εγώ. Θα είναι πιο δίκαια τότε τα πράγματα». Δεν είναι κακόβουλη και κακοπροαίρετη αυτή η ενέργεια; Από ποια φύση πηγάζει; (Απ’ τη φαυλότητα.) Όλα όσα λένε και κάνουν οι κακοί άνθρωποι αποσκοπούν στην επίτευξη ενός στόχου. Τι είδους πράγματα κάνουν συνήθως; Ποια είναι τα πιο συνηθισμένα πράγματα που κάνουν όσοι έχουν φαύλη διάθεση; (Διαταράσσουν, αναστατώνουν και καταστρέφουν το έργο της εκκλησίας.) (Μπροστά στους ανθρώπους, προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοιά τους με κολακείες, αλλά πίσω από την πλάτη τους προσπαθούν να τους υπονομεύσουν.) (Επιτίθενται στους ανθρώπους, είναι εκδικητικοί και ξεσπούν σ’ αυτούς με τρόπο κακόβουλο.) (Διαδίδουν φήμες και συκοφαντίες.) (Κακολογούν, κρίνουν και καταδικάζουν τους άλλους.) Η φύση των ενεργειών αυτών είναι να αναστατώνουν και να καταστρέφουν το έργο της εκκλησίας, ενώ εκδηλώνουν όλες τους αντίσταση και επίθεση κατά του Θεού, αποκαλύπτουν όλες τους φαύλη διάθεση. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως όλοι όσοι είναι ικανοί να κάνουν αυτά τα πράγματα είναι κακοί άνθρωποι· όλοι όσοι διαθέτουν ορισμένες εκδηλώσεις φαύλης διάθεσης μπορούν να οριστούν ως κακοί άνθρωποι. Ποια είναι η ουσία ενός κακού ανθρώπου; Είναι η ουσία του διαβόλου, του Σατανά. Δεν πρόκειται για υπερβολή.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Άραγε οι κακοί άνθρωποι αγαπούν τα θετικά πράγματα; Όχι. Οι κακοί άνθρωποι αγαπούν τα μοχθηρά, τα άσχημα και τα δηλητηριώδη πράγματα· ό,τι αγαπούν σχετίζεται με κάτι αρνητικό. Όταν τους μιλήσεις για κάτι θετικό ή για κάτι που ωφελεί τους άλλους και προέρχεται από τον Θεό, δεν νιώθουν ευχάριστα και δεν τους ενδιαφέρει να ακούσουν· γι’ αυτό και δεν έχουν καμία ελπίδα να σωθούν. Όσο καλά κι αν συναναστραφεί κανείς μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, όσο πρακτικά κι αν τους μιλήσει, απλώς δεν ενδιαφέρονται, ή μπορεί ακόμα και να εκφράσουν εχθρότητα και ανταγωνισμό. Όμως, το πρόσωπό τους φωτίζεται και γεμίζουν ενέργεια, όταν ακούνε κάποιον να μιλάει για τις απολαύσεις της σάρκας. Αυτό φανερώνει διάθεση κακίας και μοχθηρίας, όχι καλή καρδιά. Τέτοιοι άνθρωποι, λοιπόν, δεν θα μπορούσαν να αγαπούν τίποτα το θετικό. Πώς βλέπουν μέσα τους οτιδήποτε θετικό; Το σιχαίνονται, το περιφρονούν και το περιγελούν. Αν τύχει να αναλογιστούν το θέμα της ειλικρίνειας, σκέφτονται: «Το να είσαι ειλικρινής σε βάζει σε μειονεκτική θέση. Να μου λείπει! Όποιος είναι ειλικρινής, είναι ανόητος. Είναι δυνατόν να αντέχεις τις δυσκολίες και να εργάζεσαι σκληρά για να εκτελέσεις το καθήκον σου, χωρίς να σκεφτείς ούτε μια στιγμή το μέλλον και την υγεία σου; Ποιος θα σε κοιτάξει αν καταρρεύσεις από την εξάντληση; Δεν θα αφήσω να μου συμβεί εμένα αυτό». Κάποιος άλλος ίσως πει: «Ας κρατήσουμε μια διέξοδο. Δεν γίνεται να σκοτωνόμαστε στη δουλειά σαν τους χαζούς. Πρέπει να βρούμε μια εναλλακτική, και μετά ίσα ίσα να προσπαθήσουμε λίγο ακόμα». Ένας κακός άνθρωπος θα νιώσει ευτυχία και μεγάλη οικειότητα αν ακούσει μια τέτοια δήλωση. Όταν όμως τίθεται το θέμα να υποταχθεί κανείς πλήρως στον Θεό και να δαπανήσει με αφοσίωση τον εαυτό του για το καθήκον του, τότε νιώθει αποτροπιασμό και αηδία, και κλείνει τα αυτιά του. Μα, δεν είναι κακός ένας τέτοιος άνθρωπος; Όλοι όσοι είναι έτσι έχουν διάθεση κακίας. Αν συναναστραφείς σχετικά με την αλήθεια και συζητήσεις μαζί τους τις αρχές της άσκησης, αμέσως αηδιάζουν και χάνουν κάθε όρεξη να ακούσουν. Νομίζουν ότι κάτι τέτοιο τραυματίζει την περηφάνια τους και πληγώνει την αξιοπρέπειά τους, ενώ δεν τους προσφέρει και κανένα όφελος. Λένε μέσα τους: «Φτάνει πια αυτή η συζήτηση για την αλήθεια και τις αρχές της άσκησης. Όλο μιλάνε για την ειλικρίνεια· θα σου δώσει η ειλικρίνεια να φας; Θα βγάλεις λεφτά αν μιλάς ειλικρινά; Εγώ θα κερδίσω από την εξαπάτηση!» Τι είδους λογική είναι αυτή; Είναι η λογική του ληστή. Δεν έχουμε εδώ διάθεση κακίας; Έχουμε άραγε έναν καλόκαρδο άνθρωπο; (Όχι.) Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Ακόμα και το λίγο που κάνουν, δαπανούν και απαρνούνται εξυπηρετεί κάποιον σκοπό, τον οποίο έχουν υπολογίσει από καιρό. Θεωρούν καλή μια συναλλαγή μόνο όταν προσφέρουν κάτι για να πάρουν πίσω περισσότερα. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι διάθεση μοχθηρίας και κακίας.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η αυτογνωσία βοηθά στην επιδίωξη της αλήθειας

Στην εκκλησία, κάποιοι άνθρωποι κλαδεύονται επειδή δεν κάνουν σωστά το καθήκον τους. Τα πράγματα που λέγονται κατά το κλάδεμα ενός ανθρώπου αποτελούν συχνά νουθεσίες και ίσως ακόμη και επιπλήξεις. Σίγουρα, λοιπόν, όλα αυτά τον αναστατώνουν και θέλει να βρει δικαιολογίες και να ανταπαντήσει. Μπορεί να πει κάτι τέτοιο: «Παρόλο που όσα είπατε για να με κλαδέψατε ήταν σωστά, μερικά από αυτά ήταν πολύ προσβλητικά, με εξευτελίσατε και πληγώσατε τα αισθήματά μου. Παρότι δεν έχω κάνει ποτέ καμία συνεισφορά, πιστεύω τόσα χρόνια στον Θεό και εργάζομαι σκληρά. Πώς γίνεται, λοιπόν, να μου φέρεστε έτσι; Γιατί δεν κλαδεύετε κανέναν άλλον; Δεν το αποδέχομαι αυτό και ούτε πρόκειται να το ανεχτώ!» Δεν είναι αυτό ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης; (Ναι.) Η συγκεκριμένη διεφθαρμένη διάθεση εκδηλώνεται μόνο με τη μορφή παραπόνων, ανυπακοής και αντιπαράθεσης, αλλά δεν έχει φτάσει ακόμα στο αποκορύφωμά της, δεν έχει φτάσει στο ζενίθ της. Έχει, όμως, ήδη δείξει κάποια σημάδια και ήδη ετοιμάζεται να ξεσπάσει. Ποια είναι η στάση του ανθρώπου αυτού αμέσως μετά; Δεν υποτάσσεται, νιώθει ενοχλημένος, γίνεται εριστικός και αρχίζει να ενεργεί με εμπάθεια. Αρχίζει να βρίσκει δικαιολογίες: «Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν πάντα δίκιο όταν κλαδεύουν κάποιον. Όλοι οι υπόλοιποι μπορεί να είστε σε θέση να αποδεχτείτε το κλάδεμα, αλλά εγώ δεν είμαι. Εσείς το αποδέχεστε επειδή είστε ανόητοι και αδύναμοι. Εγώ δεν το αποδέχομαι! Ας βάλουμε τα πράγματα κάτω για να δούμε ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο». Οι άνθρωποι, τότε, συναναστρέφονται μαζί του και του λένε: «Άσχετα με το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να υπακούσεις. Είναι δυνατόν η εκτέλεση του καθήκοντός σου να μην έχει το παραμικρό ψεγάδι; Τα κάνεις όλα σωστά; Ακόμα και αν τα κάνεις όλα σωστά, και πάλι θα σε βοηθήσει το κλάδεμα! Παρότι έχουμε συναναστραφεί πάρα πολλές φορές μαζί σου πάνω στις αρχές, εσύ δεν άκουγες ποτέ και επέλεγες να ενεργείς στα τυφλά και να κάνεις τα δικά σου. Με αυτό τον τρόπο αναστάτωνες το έργο της εκκλησίας και προκαλούσες τεράστιες απώλειες. Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν να μην κλαδευτείς; Η διατύπωση μπορεί να είναι σκληρή και ίσως σου είναι δύσκολο να την ακούσεις, αλλά φυσιολογικό δεν είναι αυτό; Γιατί, άρα, προβάλλεις επιχειρήματα; Θα ήταν λες καλύτερα να σε αφήναμε απλώς να κάνεις κακά πράγματα, αλλά να μην αφήναμε κανέναν να σε κλαδέψει;» Θα μπορέσει, όμως, αφού τα ακούσει όλα αυτά, να αποδεχτεί το κλάδεμα; Όχι. Απλώς θα συνεχίσει να βρίσκει δικαιολογίες και να αντιστέκεται. Ποια διάθεση αποκάλυψε; Διαβολικότητα· μια φαύλη διάθεση. Τι ήθελε να πει στην πραγματικότητα; «Δεν ανέχομαι να με ενοχλεί ο οποιοσδήποτε. Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να πειράξει ούτε μία τρίχα απ’ τα μαλλιά μου. Θα σου δείξω ότι δεν είναι εύκολο να τα βάλεις μαζί μου, κι έτσι δεν θα τολμήσεις να με ξανακλαδέψεις στο μέλλον. Δεν θα βγω έτσι κερδισμένος;» Τι λέτε γι’ αυτό; Έχει εκτεθεί η διάθεση, έτσι δεν είναι; Πρόκειται για μια φαύλη διάθεση. Όσοι έχουν φαύλες διαθέσεις όχι μόνο αποστρέφονται την αλήθεια, αλλά τη μισούν κιόλας! Όταν κλαδεύονται, είτε προσπαθούν να το βάλουν στα πόδια είτε το αγνοούν· η καρδιά τους πλημμυρίζει από έχθρα. Δεν είναι ότι ψάχνουν απλώς να βρουν μερικές δικαιολογίες. Αυτή δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτή η στάση τους. Δεν συμμορφώνονται και αντιστέκονται, αντιλέγουν μάλιστα σαν άλλες άρπυιες. Σκέφτονται μέσα τους: «Καταλαβαίνω ότι προσπαθείς να με εξευτελίσεις και να με φέρεις σκόπιμα σε δύσκολη θέση. Δεν τολμώ να σε αντικρούσω κατάμουτρα, αλλά θα βρω την ευκαιρία να πάρω την εκδίκησή μου! Έχεις την εντύπωση ότι μπορείς έτσι απλά να με κλαδεύεις και να με εκφοβίζεις; Θα τους πάρω όλους με το μέρος μου, θα σε αφήσω στην απέξω και μετά θα σε κάνω να πληρώσεις με το ίδιο νόμισμα!» Αυτό σκέφτονται μέσα τους· έχει επιτέλους αποκαλυφθεί η φαύλη διάθεσή τους. Για να πετύχουν τους στόχους τους και να ξεσπάσουν την εμπάθειά τους, προσπαθούν πάση θυσία να βρουν τρόπους να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους και να πάρουν τους πάντες με το μέρος τους. Μόνο τότε χαίρονται και καθησυχάζουν. Δεν είναι κακοβουλία αυτό; Πρόκειται για φαύλη διάθεση. Προτού κλαδευτούν, αυτοί οι άνθρωποι είναι σαν αρνάκια. Όταν κλαδευτούν ή εκτεθεί ο πραγματικός τους εαυτός, μετατρέπονται αμέσως από αρνί σε λύκο, και αποκαλύπτεται η λυκοειδής αγριότητά τους. Δεν πρόκειται για φαύλη διάθεση; (Ναι.) Γιατί, λοιπόν, δεν είναι συνήθως ορατή αυτή η διάθεση; (Δεν τους έχει προκαλέσει κανείς.) Σωστά, δεν τους έχει προκαλέσει κανείς, και δεν έχουν κινδυνέψει τα συμφέροντά τους. Αντίστοιχα, ένας λύκος δεν θα σε φάει αν δεν είναι πεινασμένος. Μπορείς, όμως, να πεις ότι δεν είναι λύκος; Αν περίμενες να σε φάει για να τον αποκαλέσεις λύκο, δεν θα ήταν πολύ αργά; Και να μην αποπειραθεί να σε φάει, εσύ πρέπει να είσαι μονίμως σε επιφυλακή. Το ότι δεν σε τρώει δεν σημαίνει ότι δεν θέλει να σε φάει· απλώς δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα. Όταν, λοιπόν, έρθει η ώρα, ξεσπάει η λυκοειδής φύση του. Το κλάδεμα αποκαλύπτει τους ανθρώπους κάθε είδους. Ορισμένοι σκέφτονται: «Γιατί μόνο εγώ κλαδεύομαι; Γιατί τα βάζουν μονίμως μαζί μου; Μήπως με θεωρούν εύκολο στόχο; Δεν περνάνε σ’ εμένα αυτά!» Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι δυνατόν να είναι οι μόνοι που κλαδεύονται; Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Υπάρχει κανείς ανάμεσά σας που να μην έχει κλαδευτεί; Κανένας. Μερικές φορές οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι ισχυρογνώμονες και απερίσκεπτοι στο έργο τους· άλλες φορές δεν το εκτελούν σύμφωνα με τις εργασιακές ρυθμίσεις. Οι περισσότεροι από αυτούς κλαδεύονται. Αυτό γίνεται για να προστατευτεί το έργο της εκκλησίας και να αποτρέψουν τους ανθρώπους από το να δρουν ανεξέλεγκτα. Δεν γίνεται για να στοχοποιηθεί ένα συγκεκριμένο άτομο. Με αυτό που είπαν προφανώς και διαστρεβλώνουν τα γεγονότα και εκδηλώνουν, επίσης, φαύλη διάθεση.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Από τη φράση «ροπή προς την εκδίκηση», καταλαβαίνει κανείς ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι τίποτε καλό· για να το πούμε λαϊκά, είναι σκάρτοι. Αν κρίνουμε από τις συνεχείς εκδηλώσεις και αποκαλύψεις της ανθρώπινης φύσης τους, καθώς και από τις αρχές των ενεργειών τους, δεν έχουν καλή καρδιά. Όπως λέει και η γνωστή έκφραση, είναι «παλιοτόμαρα». Λέμε πως δεν είναι καλοσυνάτοι· πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν καλή καρδιά, μα αντίθετα είναι φαύλοι, κακόβουλοι και σκληροί. Άπαξ και κάποιος πει ή κάνει κάτι που θίγει τα συμφέροντα, την υπόληψη ή τη θέση αυτών των ανθρώπων ή κάτι που τους προσβάλλει, από τη μία, κρατάνε έχθρα στην καρδιά τους. Από την άλλη, με βάση αυτήν την έχθρα, ενεργούν· ενεργούν με στόχο και κατεύθυνση να εξωτερικεύσουν το μίσος τους και να ξεσπάσουν τον θυμό τους, μια συμπεριφορά σύμφωνα με την οποία ως γνωστό γυρεύουν εκδίκηση. Πάντα υπάρχει μια μερίδα τέτοιων ατόμων μεταξύ των ανθρώπων. Είτε πρόκειται για εκείνους που χαρακτηρίζονται ως μικροπρεπείς, δεσποτικοί είτε υπερευαίσθητοι, όποιοι κι αν είναι οι όροι που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν ή να συνοψίσουν την ανθρώπινη φύση τους, το κοινό χαρακτηριστικό που εκδηλώνεται στις αλληλεπιδράσεις τους με τους άλλους είναι ότι όποιος τους πληγώσει ή τους προσβάλει, είτε κατά λάθος είτε επίτηδες, πρέπει να υποφέρει και να υποστεί τις ανάλογες συνέπειες. Όπως λένε κάποιοι: «Αν τους προσβάλλεις, θα πάθεις περισσότερα απ’ όσα περίμενες. Αν τους προκαλέσεις ή τους πληγώσεις, μη νομίζεις ότι θα ξεφύγεις εύκολα». Υπάρχουν τέτοια άτομα μεταξύ των ανθρώπων; (Ναι.) Σίγουρα υπάρχουν. Ό,τι κι αν συμβαίνει, είτε αξίζει να θυμώσουν ή να δείξουν μικροπρέπεια είτε όχι, εκείνοι που έχουν ροπή προς την εκδίκηση το βάζουν στο πρόγραμμά τους κάθε μέρα· το θεωρούν ζήτημα υψίστης σημασίας. Αν κάποιος τους προσβάλλει, αυτό είναι απαράδεκτο και απαιτούν να πληρώσει το ανάλογο τίμημα. Αυτή είναι η αρχή με βάση την οποία μεταχειρίζονται τους ανθρώπους, με την οποία μεταχειρίζονται οποιονδήποτε θεωρούν εχθρό. Για παράδειγμα, στην εκκλησιαστική ζωή, κάποιοι άνθρωποι συναναστρέφονται σχετικά με την κατάστασή τους ή συναναστρέφονται κανονικά και μοιράζονται τις εμπειρίες τους, μιλώντας για την κατάστασή τους και για τη διαφθορά τους. Με αυτόν τον τρόπο, μιλάνε χωρίς να το θέλουν και για την κατάσταση και τη διαφθορά των άλλων. Μπορεί εκείνος που μιλά να μην έχει τέτοιον σκοπό, αλλά αυτός που τον ακούει το παίρνει κατάκαρδα. Το άτομο αυτό, μόλις το ακούσει, δεν μπορεί να το καταλάβει και να το προσεγγίσει σωστά, κι έχει την τάση να αναπτύσσει εκδικητική νοοτροπία. Αν δεν ξεχάσει αυτό το ζήτημα και επιμείνει να κάνει επίθεση και να γυρεύει εκδίκηση, θα δημιουργηθούν προβλήματα στο έργο της εκκλησίας. Γι’ αυτόν τον λόγο, το ζήτημα αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται πάραυτα. Όσο υπάρχουν κακοί άνθρωποι στην εκκλησία, είναι αναπόφευκτο να προκύψει αναστάτωση, και γι’ αυτό δεν πρέπει τα περιστατικά αναστάτωσης από κακούς ανθρώπους στην εκκλησία να αντιμετωπίζονται ελαφρά τη καρδία. Είτε επίτηδες είτε όχι, από τη στιγμή που τους προκαλέσεις ή τους πληγώσεις, δεν πρόκειται να το αφήσουν να περάσει εύκολα. Σκέφτονται: «Για τη δική σου διαφθορά μιλάς. Εμένα γιατί με ανακατεύεις; Για τη δική σου αυτογνωσία μιλάς. Εμένα γιατί με εκθέτεις; Τώρα που εκτέθηκε η διαφθορά μου, χάνω την υπόληψή μου και την αξιοπρέπειά μου, έρχομαι σε δύσκολη θέση ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές, χάνω το κύρος μου και ζημιώνεται η φήμη μου. Τότε, λοιπόν, θα σε εκδικηθώ· θα πάθεις περισσότερα απ’ όσα περίμενες! Μη νομίζεις ότι μπορείς να μου κάνεις εύκολα τον νταή, μη νομίζεις ότι μπορείς να με ζορίζεις μόνο και μόνο επειδή είμαι από φτωχή οικογένεια και δεν έχω υψηλή κοινωνική θέση. Μη με περνάς για θύμα· δεν είμαι κάποιος που να μπορείς να παίζεις μαζί του!» Δεν έχει σημασία πώς υλοποιούν την εκδίκησή τους. Ας εξετάσουμε απλώς τους ίδιους αυτούς τους ανθρώπους. Όταν τους συμβαίνουν αυτά τα μικροπράγματα, τα οποία είναι συνηθισμένα στην εκκλησιαστική ζωή, όχι μόνο δεν μπορούν να τα αντιμετωπίσουν και να τα κατανοήσουν σωστά, αλλά παράλληλα αναπτύσσουν μίσος και ψάχνουν να βρουν ευκαιρίες για εκδίκηση, και μάλιστα καταφεύγουν σε ανήθικα μέσα για να υλοποιήσουν την εκδίκησή τους. Τι δείχνει αυτό για την ανθρώπινη φύση τους; (Είναι κακόβουλη.) Μήπως είναι καλοσυνάτοι; (Όχι.) […] Άλλοι θα αντιμετώπιζαν το ίδιο ζήτημα ως κάτι τετριμμένο, θα το χειρίζονταν και θα το αντιμετώπιζαν αναλόγως. Εννοείται πως οι καλοί άνθρωποι που αποδέχονται την αλήθεια θα το έλυναν δυναμικά και θετικά. Οι συνηθισμένοι άνθρωποι, αν και δεν το λύνουν με θετικό τρόπο, δεν έχουν μίσος, πόσο μάλλον γυρεύουν εκδίκηση. Όσο, όμως, για κείνους που δεν είναι καλοσυνάτοι, ένα τέτοιο κοινό και τελείως συνηθισμένο ζήτημα μπορεί να τους προκαλέσει ταραχή μέσα τους, σε σημείο που δεν μπορούν να ηρεμήσουν. Τα όσα γεννιούνται μέσα τους δεν είναι ούτε θετικά ούτε συνηθισμένα, είναι φαύλα και μοχθηρά· γυρεύουν εκδίκηση. Για ποιον λόγο να εκδικηθούν; Πιστεύουν ότι οι άνθρωποι τους κακολογούν επίτηδες με κακόβουλα σχόλια, εκθέτοντας αληθινές καταστάσεις που τους αφορούν, αλλά και την άσχημη πλευρά τους και τη διαφθορά τους. Όλα όσα λένε οι άνθρωποι τα θεωρούν σκόπιμα, οπότε τους θεωρούν εχθρούς τους. Έπειτα, θεωρούν πως δικαιολογούνται να διευθετήσουν το ζήτημα εκδικητικά και επιστρατεύουν διάφορα μέσα για να πετύχουν τους εκδικητικούς τους σκοπούς. Δεν είναι φαύλη μια τέτοια διάθεση; (Ναι.) Κατά την εκκλησιαστική ζωή, όταν οι αδελφοί και οι αδελφές μιλούν για την κατάστασή τους, οι περισσότεροι απ’ αυτούς που ακούνε μπορούν να ταυτιστούν και να το αποδεχτούν από τον Θεό. Μόνο σε όσους αποστρέφονται την αλήθεια και έχουν μοχθηρή διάθεση γεννιέται έχθρα κι ακόμα και εκδικητική νοοτροπία μόλις την ακούνε, πράγμα που αποκαλύπτει σε βάθος τη φύση-ουσία τους. Μόλις εμφανιστεί η εκδικητική νοοτροπία, ακολουθεί μια σειρά από εκδικητικές συμπεριφορές και ενέργειες. Και τι απογίνονται οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων όταν ξεδιπλώνονται οι ενέργειες που αποσκοπούν στην αναζήτηση εκδίκησης; Παύουν να είναι πια οι ενδεδειγμένες. Και ποιος είναι το πραγματικό θύμα σε όλο αυτό; (Εκείνος εναντίον του οποίου γυρεύουν εκδίκηση.) Σωστά. Τα αληθινά θύματα είναι οι άνθρωποι που συναναστρέφονται σχετικά με τη βιωματική τους μαρτυρία. Όσοι έχουν ροπή προς την εκδίκηση, κατόπιν, θα κρίνουν, θα επιτεθούν, θα φτάσουν μέχρι και στο σημείο να στήσουν παγίδα ή να συκοφαντήσουν αυτούς που θεωρούν ότι τους εκθέτουν ή κρύβουν έχθρα απέναντί τους, με λόγια ή με πράξεις σε διάφορες καταστάσεις. Όσοι έχουν ροπή προς την εκδίκηση δεν έχουν απλώς μίσος στην καρδιά τους προσωρινά, και τέλος· ψάχνουν, μέχρι και δημιουργούν κάθε λογής ευκαιρίες για να πάρουν εκδίκηση από τους στόχους της εκδίκησής τους, από εκείνους που αντιμετωπίζουν εχθρικά και από εκείνους που θεωρούν ότι δεν τους ευνοούν. Για παράδειγμα, κατά τις εκλογές των επικεφαλής, αν το άτομο με το οποίο έχουν έχθρα ανταποκρίνεται στις αρχές για τη χρησιμοποίηση των ανθρώπων εντός του οίκου του Θεού και έχει τα προσόντα για να εκλεγεί επικεφαλής, η έχθρα τους θα τους οδηγήσει να κρίνουν, να καταδικάσουν αυτό το άτομο, και θα τους κάνει να του επιτεθούν. Μπορεί μέχρι και να ενεργήσουν παρασκηνιακά ή να κάνουν πράγματα που βλάπτουν το συγκεκριμένο άτομο για να πάρουν την εκδίκησή τους. Με λίγα λόγια, χρησιμοποιούν διάφορα μέσα για να πραγματοποιήσουν την εκδίκησή τους. Για παράδειγμα, μπορεί να βρουν πράγματα τα οποία θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ως μοχλό πίεσης εναντίον κάποιου και να τον διασύρουν, να επινοήσουν φήμες για τον άνθρωπο αυτόν μέσα από υπερβολές και αβάσιμες φήμες ή να σπείρουν τη διχόνοια μεταξύ αυτού του ανθρώπου και των άλλων. Μπορεί ακόμα και να κατηγορήσουν ψευδώς τον συγκεκριμένο άνθρωπο στους επικεφαλής, υποστηρίζοντας πως δεν είναι αφοσιωμένος, πως είναι αρνητικός, πως αντιστέκεται στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Όλα αυτά, στην πραγματικότητα, αποτελούν σκόπιμες ψευδολογίες, τα βγάζουν όλα από το μυαλό τους. Προσέξτε πώς προκύπτουν, από τις υποψίες και τις παρανοήσεις τους σχετικά με τον συγκεκριμένο άνθρωπο, τόσες και τόσες αδικαιολόγητες συμπεριφορές και ενέργειες· όλες αυτές οι προσεγγίσεις πηγάζουν από την εκδικητική τους φύση. Στην πραγματικότητα, όταν αυτός ο άνθρωπος μοιράστηκε τις βιωματικές του μαρτυρίες, δεν στοχοποιούσε καν αυτούς. Δεν είχε καθόλου κακή πρόθεση απέναντί τους. Πολύ απλά, εκείνοι, επειδή αποστρέφονται την αλήθεια και έχουν μια φαύλη διάθεση που έχει ροπή προς την εκδίκηση, δεν δέχονται να τους εκθέτουν οι άλλοι ούτε επιτρέπουν τις συζητήσεις σχετικά με την αυτογνωσία, τη συζήτηση για τις διεφθαρμένες διαθέσεις ή την κουβέντα για τη σατανική φύση καθενός. Όταν γίνεται συζήτηση για τέτοια θέματα, αυτοί εξαγριώνονται, επειδή υποθέτουν ότι τους στοχοποιούν και τους εκθέτουν, οπότε αναπτύσσουν και διαμορφώνουν εκδικητική νοοτροπία. Οι εκδηλώσεις ενός τέτοιου είδους ανθρώπου που υλοποιεί την εκδίκησή του δεν περιορίζονται επ’ ουδενί σε μία μόνο περίσταση. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν φαύλη φύση· μπορεί κανένας να μην τους πυροδοτήσει ούτε να τους προκαλέσει. Διακατέχονται εκ φύσεως από μια επιθετικότητα απέναντι στον οποιονδήποτε και στο οτιδήποτε, μοιάζουν με σκορπιό ή με σαρανταποδαρούσα. Επομένως, ασχέτως αν κάποιος τους προκαλέσει ή τους πληγώσει μιλώντας εσκεμμένα ή μη, από τη στιγμή που θα νιώσουν ότι έχουν χάσει την υπερηφάνεια ή το κύρος τους, θα σκαρφιστούν τρόπους για να περισώσουν την υπερηφάνεια και το κύρος τους, πράγμα που θα οδηγήσει σε μια σειρά από εκδικητικές ενέργειες.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (25)

Τους μοχθηρούς που δεν αγαπούν την αλήθεια, τους βασανίζουν πάντα σκέψεις. Αν σήμερα δουν μια ακτίνα ελπίδας και νιώσουν ότι μπορεί να πάρουν ευλογία, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό και κάνουν καλές πράξεις, ώστε να κερδίσουν όλους όσοι τις δουν. Όταν, όμως, περάσει λίγος καιρός και δεν έχουν πάρει την ευλογία του Θεού, το μετανιώνουν και παραπονιούνται, και φτάνουν στο εξής συμπέρασμα: «Αυτή η φράση, ότι ο Θεός κυριαρχεί στα πάντα και είναι αμερόληπτος, δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι ισχύει». Δεν μπορούν να δουν πέρα από τα άμεσα συμφέροντά τους· αν κάτι δεν τους ωφελεί, δεν πρόκειται να σηκώσουν ούτε το δαχτυλάκι τους για να το κάνουν. Δεν είναι κακία αυτό; Με όποιον κι αν αλληλεπιδρούν, πασχίζουν να συνάψουν συμφωνίες, ενώ τολμούν να κάνουν το ίδιο ακόμα και με τον Θεό. Σκέφτονται: «Πρέπει να κερδίσω κάτι, και μάλιστα αμέσως. Πρέπει να βγάλω αμέσως κέρδος!» Με τόση σφοδρότητα που αντιδρούν, θα ήταν άραγε υπερβολή να πει κανείς ότι έχουν διάθεση κακίας; (Όχι.) Πώς, λοιπόν, μπορούμε να αποδείξουμε την κακία τους; Όταν έρχονται αντιμέτωποι με μια μικρή δοκιμασία ή καταστροφή, δεν μπορούν να το ανεχθούν, και αρνούνται να εκτελέσουν το καθήκον τους. Νιώθουν ότι έχουν υποστεί κάποια απώλεια, και λένε: «Εγώ έχω επενδύσει τόσα, και ο Θεός ακόμα να με ευλογήσει. Υπάρχει καν Θεός; Μήπως κάνω κάτι λάθος;» Μέσα τους είναι γεμάτοι αμφιβολία. Θέλουν να βγάλουν κέρδος, και αυτό αποδεικνύει ότι δεν κάνουν θυσίες με προθυμία και ειλικρίνεια, κι έτσι λοιπόν αποκαλύπτονται. Τι είπε η σύζυγος του Ιώβ όταν εκείνος βίωνε τις δοκιμασίες του; [«Έτι κρατείς την ακεραιότητά σου; Βλασφήμησον τον θεόν και απόθανε» (Ιώβ 2:9).] Αυτή η γυναίκα ήταν δύσπιστη· αρνήθηκε και απαρνήθηκε τον Θεό μόλις συνέβη η καταστροφή. Όταν όμως Εκείνος έδινε ευλογίες, έλεγε: «Ιεχωβά θεέ, εσύ είσαι ο μέγας σωτήρας! Μου έδωσες τόσα αγαθά και με ευλόγησες. Θα σε ακολουθήσω. Εσύ είσαι ο θεός μου!» Και όταν ο Θεός τής αφαίρεσε τα αγαθά, είπε: «Δεν είσαι ο θεός μου». Είπε ακόμα και στον Ιώβ: «Μην πιστεύεις. Δεν υπάρχει θεός! Αν υπήρχε, πώς θα μπορούσε να αφήσει την περιουσία μας στα χέρια των ληστών; Γιατί δεν μας προστάτευσε;» Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι διάθεση κακίας. Μόλις υποστούν πλήγμα τα συμφέροντά τους, και αν οι σκοποί και οι επιθυμίες τους δεν εκπληρωθούν, αυτοί οι άνθρωποι γεμίζουν οργή, επαναστατούν, και γίνονται Ιούδες έτοιμοι να προδώσουν και να απαρνηθούν τον Θεό. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; Σε έναν βαθμό, μπορεί ακόμα να υπάρχουν μέσα στην εκκλησία τέτοιες προφανείς περιπτώσεις κακών και δύσπιστων ανθρώπων. Κάποιοι, όμως, βρίσκονται απλώς σε αυτήν την κατάσταση, δηλαδή έχουν αυτήν τη διάθεση, αλλά δεν ανήκουν απαραίτητα και σε αυτήν την κατηγορία ανθρώπων. Αν, ωστόσο, έχεις τέτοια διάθεση, πρέπει να αλλάξει; (Ναι.) Αν έχεις τέτοια διάθεση, αυτό σημαίνει ότι και η φύση σου είναι κακή. Με μια τέτοια διάθεση κακίας, είσαι ικανός να εναντιωθείς στον Θεό, να Τον προδώσεις και να Του φερθείς εχθρικά ανά πάσα στιγμή. Όταν δεν αλλάζεις αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, περνάει άλλη μία μέρα που δεν συμβαδίζεις με τον Θεό. Όταν συμβαίνει αυτό, δεν μπορείς να εμφανιστείς ενώπιόν Του και να βιώσεις το έργο Του. Άρα, δεν έχεις κανέναν τρόπο να κερδίσεις τη σωτηρία.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η αυτογνωσία βοηθά στην επιδίωξη της αλήθειας

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της φύσης των αντίχριστων είναι η φαυλότητα. Τι σημαίνει «φαυλότητα»; Σημαίνει ότι έχουν μια ιδιαίτερα ελεεινή στάση απέναντι στην αλήθεια —όχι μόνο δεν καταφέρνουν να υποταχθούν σ’ αυτήν και όχι μόνο αρνούνται να την αποδεχτούν, αλλά καταδικάζουν μάλιστα και εκείνους που τους κλαδεύουν. Αυτή είναι η φαύλη διάθεση των αντίχριστων. Οι αντίχριστοι πιστεύουν ότι όποιος αποδέχεται το κλάδεμα είναι ευάλωτος στον εκφοβισμό, και ότι οι άνθρωποι που κλαδεύουν συνεχώς τους άλλους είναι εκείνοι που επιθυμούν πάντα να πειράζουν και να εκφοβίζουν τους ανθρώπους. Έτσι, ένας αντίχριστος αντιστέκεται σε όποιον τον κλαδεύει, και κάνει τη ζωή του ανθρώπου αυτού δύσκολη. Και όποιος αναφέρει τις ελλείψεις ή τη διαφθορά ενός αντίχριστου ή συναναστραφεί μαζί του σχετικά με την αλήθεια και τις προθέσεις του Θεού, ή τον οδηγήσει να γνωρίσει τον εαυτό του, εκείνος νομίζει ότι το άτομο αυτό τον ζορίζει και του προκαλεί δυσαρέσκεια. Μισεί αυτό το άτομο από τα βάθη της καρδιάς του, και το εκδικείται και του προκαλεί δυσκολίες. Αυτή είναι ακόμα μια εκδήλωση του πώς αντιμετωπίζουν οι αντίχριστοι το κλάδεμα, πάνω στην οποία θα συναναστραφούμε. Μισούν οποιονδήποτε τους κλαδεύει και τους εκθέτει. Αυτό είναι μια εξαιρετικά εμφανής εκδήλωση που παρατηρείται στους αντίχριστους. Τι είδους άνθρωποι διακατέχονται από μια τέτοια φαύλη διάθεση; Οι κακοί άνθρωποι. Είναι γεγονός ότι οι αντίχριστοι είναι κακοί άνθρωποι. Επομένως, μόνο οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι διακατέχονται από μια τέτοια φαύλη διάθεση. Όταν ένας φαύλος άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με οποιαδήποτε καλοπροαίρετη προτροπή, κατηγορία, διδασκαλία ή βοήθεια, η στάση του δεν είναι να νιώσει ευγνωμοσύνη ή να την αποδεχτεί ταπεινά, αλλά αντίθετα εξοργίζεται απ’ τη ντροπή του και νιώθει ακραία εχθρότητα, μίσος, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να ανταποδώσει. Κάποιοι κλαδεύουν και εκθέτουν έναν αντίχριστο με τα λόγια: «Τελευταία, είσαι λίγο ανεξέλεγκτος, δεν ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές και κάνεις συνέχεια επίδειξη την ώρα που κάνεις το καθήκον σου. Εργάζεσαι προς όφελος της θέσης και τα κάνεις τελείως μαντάρα στο καθήκον σου. Έχεις φερθεί σωστά απέναντι στον Θεό; Γιατί δεν αναζητάς την αλήθεια ενώ κάνεις το καθήκον σου; Γιατί δεν ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές; Γιατί, όταν οι αδελφοί και οι αδελφές συναναστρέφονται μαζί σου σχετικά με την αλήθεια, εσύ δεν το αποδέχεσαι; Γιατί τους αγνοείς; Γιατί συνεχίζεις να κάνεις ό,τι θέλεις;» Αυτά τα διάφορα «γιατί», αυτά τα λόγια που εκθέτουν την αποκάλυψη της διαφθοράς τους, τους τσιγκλάνε: «Γιατί; Δεν υπάρχει “γιατί”· ό,τι θέλω κάνω! Εσύ με ποιο δικαίωμα με κλαδεύεις; Ποιος είσαι εσύ για να με κλαδέψεις; Είμαι ισχυρογνώμων· τι μπορείς να κάνεις εσύ γι’ αυτό; Τώρα που έφτασα σ’ αυτήν την ηλικία, κανένας δεν τολμάει να μου μιλάει μ’ αυτόν τον τρόπο. Μόνο εγώ μπορώ να μιλάω έτσι στους άλλους· κανένας άλλος δεν μπορεί να μου μιλήσει έτσι. Ποιος τολμάει να μου κάνει διάλεξη εμένα; Δεν έχει γεννηθεί ακόμα αυτός που θα μου κάνει εμένα διάλεξη! Νομίζεις στ’ αλήθεια ότι μπορείς να μου κάνεις διάλεξη;» Βαθιά μέσα του γεννιέται μίσος και ψάχνει να βρει ευκαιρία για εκδίκηση. Στο μυαλό του κάνει υπολογισμούς: «Αυτός που με κλαδεύει έχει εξουσία στην εκκλησία; Αν προβώ σε αντίποινα εναντίον του, άραγε θα τον υπερασπιστεί κανείς; Αν τον κάνω να υποφέρει, θα με αντιμετωπίσει η εκκλησία; Βρήκα μια λύση. Δεν θα προβώ σε αντίποινα προσωπικά εναντίον του· θα κάνω κάτι εντελώς στα κρυφά. Θα κάνω κάτι στην οικογένειά του για να τον πονέσω και να τον ντροπιάσω, κι έτσι θα απαλλαγώ απ’ αυτήν την πικρία. Πρέπει να πάρω την εκδίκησή μου. Δεν γίνεται να αφήσω το θέμα να περάσει τώρα. Δεν άρχισα να πιστεύω στον θεό για να με κάνουν οι άλλοι ό,τι θέλουν ούτε ήρθα εδώ για να τους αφήνω να με εκφοβίζουν όπως θέλουν· ήρθα για να κερδίσω ευλογίες και να εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών! Οι άνθρωποι χρειάζονται την υπερηφάνεια τους όπως ένα δέντρο χρειάζεται τον φλοιό του. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν το σθένος να αγωνιστούν για την αξιοπρέπειά τους. Πώς τολμάς να με εκθέτεις; Αυτό είναι εκφοβισμός! Εφόσον δεν μου συμπεριφέρεσαι σαν να είμαι σημαντική προσωπικότητα, θα σου κάνω τη ζωή κόλαση και θα σε αναγκάσω να υποστείς τις συνέπειες. Ας αναμετρηθούμε για να δούμε ποιος είναι πιο άγριος!» Αρκούν λίγα απλά λόγια έκθεσης για να εξαγριώσουν τους αντίχριστους, να γεννήσουν μέσα τους πολύ μεγάλο μίσος και να τους κάνουν να φτάσουν στα άκρα για να πάρουν εκδίκηση. Η φαύλη διάθεσή τους ξεσκεπάζεται ολοκληρωτικά. Φυσικά, όταν προβαίνουν σε αντίποινα εναντίον κάποιου άλλου λόγω μίσους, δεν το κάνουν επειδή νιώθουν μίσος γι’ αυτόν τον άνθρωπο ή επειδή του κρατάνε κακία από παλιά, αλλά επειδή εκείνος εξέθεσε τα λάθη τους. Αυτό δείχνει ότι όποιος κι αν εκθέσει έναν αντίχριστο και όποια σχέση κι αν έχει με τον αντίχριστο, το γεγονός και μόνο πως τον εξέθεσε μπορεί να πυροδοτήσει το μίσος του και να τον ωθήσει να πάρει εκδίκηση. Όποιος κι αν είναι εκείνος που εκθέτει και κλαδεύει τον αντίχριστο, ασχέτως αν καταλαβαίνει την αλήθεια και είτε είναι επικεφαλής, εργάτης ή συνηθισμένο μέλος του εκλεκτού λαού του Θεού, ο αντίχριστος θα τον αντιμετωπίσει ως εχθρό. Θα φτάσει μέχρι και στο σημείο να πει ανοιχτά: «Θα φερθώ σκληρά σε όποιον με κλαδέψει. Όποιον με κλαδέψει, βγάλει τα μυστικά μου στη φόρα, γίνει η αιτία να αποβληθώ από τον οίκο του θεού ή μου στερήσει το μερίδιο ευλογιών που μου αναλογεί, δεν πρόκειται να τον αφήσω ποτέ στην ησυχία του. Έτσι είμαι στην κοσμική κοινωνία: Κανένας δεν τολμάει να μου δημιουργήσει προβλήματα. Δεν έχει γεννηθεί ακόμα εκείνος που θα τολμήσει να με ενοχλήσει!» Τέτοια αδίστακτα λόγια ξεστομίζουν οι αντίχριστοι μόλις αντιμετωπίσουν το κλάδεμα. Όταν ξεστομίζουν αυτά τα αδίστακτα λόγια, δεν το κάνουν για να φοβερίσουν τους άλλους ούτε ξεσπάνε για να προστατέψουν τον εαυτό τους. Είναι στ’ αλήθεια ικανοί να κάνουν κακό και θα προσφύγουν σε κάθε μέσο που έχουν στη διάθεσή τους. Αυτή είναι η φαύλη διάθεση των αντίχριστων.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος όγδοο)

Οι αντίχριστοι οικειοποιούνται τα πάντα από τον οίκο του Θεού και την περιουσία της εκκλησίας και τ’ αντιμετωπίζουν σαν δική τους προσωπική περιουσία, που πρέπει όλη να τη διαχειρίζονται εκείνοι, και δεν επιτρέπουν σε κανέναν άλλον να παρεμβαίνει σ’ αυτό. Το μόνο που σκέφτονται όταν κάνουν το έργο της εκκλησίας είναι τα δικά τους συμφέροντα, η θέση και η υπερηφάνεια τους. Δεν επιτρέπουν σε κανέναν να βλάψει τα συμφέροντά τους, πόσο μάλλον αφήνουν ν’ απειλήσει τη φήμη και τη θέση τους οποιοσδήποτε έχει επίπεδο ή είναι σε θέση να μιλήσει για τη βιωματική του μαρτυρία. Κι έτσι, προσπαθούν να καταστείλουν και ν’ αποκλείσουν ως ανταγωνιστές όσους είναι σε θέση να μιλήσουν για μια βιωματική μαρτυρία και μπορούν να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια και να εφοδιάσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού· προσπαθούν απεγνωσμένα ν’ απομονώσουν εντελώς αυτούς τους ανθρώπους από οποιονδήποτε άλλο, να διασύρουν εντελώς τ’ όνομά τους και να τους καταστρέψουν. Μόνο τότε νιώθουν γαλήνη οι αντίχριστοι. Αν αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ποτέ αρνητικοί και μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν το καθήκον τους, να μιλούν για τη μαρτυρία τους και να στηρίζουν τους άλλους, τότε οι αντίχριστοι στρέφονται στην ύστατη λύση, που είναι να τους βρουν ελαττώματα και να τους καταδικάσουν ή να τους παγιδεύσουν και να επινοήσουν λόγους για να τους βασανίσουν και να τους τιμωρήσουν, έως ότου τους αποπέμψουν από την εκκλησία. Μόνο τότε χαλαρώνουν τελείως οι αντίχριστοι. Αυτό είναι το πιο ύπουλο και κακόβουλο χαρακτηριστικό των αντίχριστων. Αυτό που τους προκαλεί τον μεγαλύτερο φόβο και τη μεγαλύτερη ανησυχία είναι οι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια και που διαθέτουν αληθινή βιωματική μαρτυρία, επειδή ο εκλεκτός λαός του Θεού εγκρίνει και στηρίζει περισσότερο τους ανθρώπους που έχουν τέτοια μαρτυρία, παρά εκείνους που φλυαρούν άσκοπα για λόγια και δόγματα. Οι αντίχριστοι δεν διαθέτουν αληθινή βιωματική μαρτυρία ούτε είναι σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια. Στην καλύτερη περίπτωση, μπορούν να κάνουν κάποιες καλές πράξεις για να καλοπιάσουν τους άλλους. Όμως, όσες καλές πράξεις κι αν κάνουν ή όσα ευχάριστα πράγματα κι αν λένε, αυτά και πάλι δεν συγκρίνονται με τα οφέλη και τα πλεονεκτήματα που μπορεί ν’ αποφέρει στους ανθρώπους μια καλή βιωματική μαρτυρία. Τίποτε δεν μπορεί να υποκαταστήσει τις επιδράσεις που έχει η παροχή και το πότισμα του εκλεκτού λαού του Θεού από εκείνους που μπορούν να μιλήσουν για τη βιωματική τους μαρτυρία. Κι έτσι, όταν οι αντίχριστοι βλέπουν κάποιον να μιλά για τη βιωματική του μαρτυρία, το βλέμμα τους τον διαπερνάει σαν βέλος. Η οργή φουντώνει μέσα τους, το μίσος τους μεγαλώνει, και ανυπομονούν να κλείσουν το στόμα του ανθρώπου που μιλάει ώστε να μην πει λέξη παραπάνω. Αν συνεχίσει να μιλάει, η φήμη των αντίχριστων θα καταστραφεί ολοσχερώς, το άσχημο πρόσωπό τους θα εκτεθεί εντελώς και θα το δουν όλοι, οπότε οι αντίχριστοι βρίσκουν ένα πρόσχημα για ν’ αναστατώσουν και να καταστείλουν το άτομο που μιλά για τη μαρτυρία του. Οι αντίχριστοι επιτρέπουν μόνο στον εαυτό τους να παραπλανά τους άλλους με λόγια και δόγματα. Δεν επιτρέπουν στους εκλεκτούς του Θεού να δοξάζουν τον Θεό μιλώντας για τις βιωματικές μαρτυρίες τους, και αυτό δείχνει ποιους ανθρώπους μισούν και φοβούνται περισσότερο. Όταν κάποιος διακρίνεται χάρη στο λίγο έργο που κάνει ή όταν κάποιος μπορεί να μιλήσει για αληθινή βιωματική μαρτυρία, με αποτέλεσμα ο εκλεκτός λαός του Θεού να λαμβάνει οφέλη, διαπαιδαγώγηση και υποστήριξη, κι έτσι να επαινούν όλοι αυτόν τον άνθρωπο, οι αντίχριστοι πλημμυρίζουν με φθόνο και μίσος στην καρδιά τους και προσπαθούν να τον αποκλείσουν και να τον καταστείλουν. Σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπουν σε τέτοιους ανθρώπους ν’ αναλάβουν οποιοδήποτε έργο, προκειμένου να μην αποτελέσουν απειλή για τη δική τους θέση. Οι άνθρωποι που κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα βοηθούν να τονιστεί και να επισημανθεί η ένδεια, η αθλιότητα, η ασχήμια και η μοχθηρία των αντίχριστων όταν είναι εκείνοι παρόντες, οπότε όταν οι αντίχριστοι επιλέγουν έναν συνάδελφο ή συνεργάτη, ποτέ δεν επιλέγουν ανθρώπους που κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα, ποτέ δεν επιλέγουν ανθρώπους που μπορούν να μιλήσουν για τη βιωματική τους μαρτυρία και ποτέ δεν επιλέγουν ειλικρινείς ανθρώπους ή ανθρώπους που μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Αυτούς τους ανθρώπους φθονούν και μισούν περισσότερο οι αντίχριστοι και είναι βραχνάς γι’ αυτούς. Όσα καλά ή ωφέλιμα πράγματα κι αν κάνουν για το έργο του οίκου του Θεού οι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια, οι αντίχριστοι θα καταβάλουν κάθε προσπάθεια για να τα συγκαλύψουν. Θα φτάσουν ακόμα και στο σημείο να διαστρεβλώσουν τα γεγονότα για να διεκδικήσουν εκείνοι τα εύσημα για τα καλά πράγματα και ταυτόχρονα θα ρίξουν το φταίξιμο για τα κακά στους άλλους, ώστε μ’ αυτόν τον τρόπο να εξυψώσουν τον εαυτό τους και ν’ απαξιώσουν τους άλλους. Οι αντίχριστοι τρέφουν μεγάλη ζήλια και μίσος για όσους επιδιώκουν την αλήθεια και είναι σε θέση να μιλήσουν για τη δική τους βιωματική μαρτυρία. Φοβούνται ότι αυτοί οι άνθρωποι θ’ απειλήσουν τη θέση τους, κι έτσι κάνουν ό,τι μπορούν για να τους επιτεθούν και να τους αποκλείσουν. Απαγορεύουν στους αδελφούς και στις αδελφές να έρχονται σ’ επαφή με τους ανθρώπους που είναι σε θέση να μιλήσουν για τη βιωματική τους μαρτυρία, να τους πλησιάζουν, να τους στηρίζουν ή να τους επαινούν. Αυτό είναι που αποκαλύπτει περισσότερο τη σατανική φύση των αντίχριστων, η οποία αποστρέφεται την αλήθεια και μισεί τον Θεό. Κι έτσι, αποδεικνύει επίσης ότι οι αντίχριστοι είναι ένα κακό ρεύμα που πάει κόντρα στην εκκλησία, ότι είναι εκείνοι που φταίνε για την αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας και την παρακώληση του θελήματος του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο: Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος πρώτο)

Οι αντίχριστοι, τη στιγμή που αντικαθίστανται ή αποκλείονται, πετάνε το γάντι και διαμαρτύρονται ελεύθερα, κι έτσι εκτίθεται η δαιμονική τους πλευρά. Και ποια δαιμονική τους πλευρά εκτίθεται; Παλιότερα, δεν εκτελούσαν σε καμία περίπτωση τα καθήκοντά τους με στόχο την επιδίωξη της αλήθειας και την επίτευξη της σωτηρίας, αλλά με στόχο να κερδίσουν ευλογίες· τώρα λένε την αλήθεια γι’ αυτό και αποκαλύπτουν την αληθινή κατάσταση. Λένε: «Αν δεν προσπαθούσα να εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών ή να αποκτήσω αργότερα ευλογίες και μεγάλη δόξα, θα είχα επαφές μ’ εσάς που είστε κατώτεροι κι απ’ την κοπριά; Είστε άξιοι της παρουσίας μου; Ούτε με εκπαιδεύετε ούτε με προάγετε και θέλετε να με αποκλείσετε. Μια μέρα, θα σου δείξω ότι θα πληρώσεις κάποιο τίμημα που με αποκλείεις, αλλά και τις συνέπειες που θα υποστείς γι’ αυτό!» Οι αντίχριστοι διαδίδουν αυτές τις ιδέες και τους ξεφεύγουν αυτά τα λόγια του διαβόλου. Μόλις δείξουν τα δόντια τους, φανερώνεται η κακόβουλη φύση τους και η φαύλη διάθεσή τους, κι αρχίζουν να διασπείρουν αντιλήψεις. Επίσης, αρχίζουν να παρασύρουν τους νέους πιστούς, αυτούς που έχουν σχετικά μικρό ανάστημα και έλλειψη διάκρισης, αυτούς που δεν επιδιώκουν την αλήθεια και που πολλές φορές δείχνουν αρνητικότητα και αδυναμία, καθώς επίσης και να παρασύρουν όσους είναι συνεχώς επιπόλαιοι στα καθήκοντά τους και δεν πιστεύουν αληθινά στον Θεό. Όπως είπαν και οι ίδιοι: «Αν με αποκλείσεις, θα πρέπει να πάρω στον λαιμό μου αρκετούς ακόμα!» Δεν έχει ξεσκεπαστεί η σατανική τους φύση; Θα έκαναν κάτι τέτοιο οι κανονικοί άνθρωποι; Κατά κανόνα, όταν απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους οι άνθρωποι που έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, απλώς στενοχωριούνται και πληγώνονται, αφού πιστεύουν ότι δεν έχουν πια ελπίδα· η συνείδησή τους, όμως, τους κάνει να σκεφτούν το εξής: «Εμείς φταίμε, δεν εκπληρώσαμε τα καθήκοντά μας. Στο εξής, θα πασχίζω να τα πηγαίνω καλύτερα. Όσο για το πώς μου φέρεται ο Θεός και τι αποφάσεις παίρνει για μένα, αυτό είναι δική Του δουλειά. Οι άνθρωποι δεν έχουν το δικαίωμα να προβάλλουν απαιτήσεις από τον Θεό. Δεν βασίζονται οι πράξεις του Θεού στις εκδηλώσεις των ανθρώπων; Αν κάποιος βαδίζει σε λάθος μονοπάτι, τότε πρέπει να πειθαρχηθεί και να συμμορφωθεί· αυτό είναι αυτονόητο. Αυτήν τη στιγμή, το στενάχωρο είναι ότι έχω χαμηλό επίπεδο και δεν μπορώ να ικανοποιήσω τις προθέσεις του Θεού, καθώς και ότι δεν καταλαβαίνω τις αλήθεια-αρχές και λειτουργώ αυθαίρετα και πεισματικά με βάση τις διεφθαρμένες διαθέσεις μου. Μου αξίζει να αποκλειστώ, αλλά ελπίζω στο μέλλον να έχω την ευκαιρία να επανορθώσω!» Όσοι έχουν λίγη συνείδηση θα βαδίσουν σε ένα τέτοιο μονοπάτι. Επιλέγουν να εξετάσουν με τον τρόπο αυτόν το ζήτημα και, στο τέλος, επιλέγουν και να το λύσουν μ’ αυτόν τον τρόπο. Κάτι τέτοιο, φυσικά, δεν εμπεριέχει πολλά στοιχεία της άσκησης της αλήθειας, αλλά, οι άνθρωποι αυτοί, επειδή έχουν συνείδηση, δεν πρόκειται να φτάσουν στο σημείο να αντισταθούν στον Θεό, να βλασφημήσουν τον Θεό ή να εναντιωθούν στον Θεό. Οι αντίχριστοι, όμως, είναι άλλη περίπτωση. Λόγω της φαύλης φύσης τους, έχουν την έμφυτη τάση να πηγαίνουν κόντρα στον Θεό. Όταν απειλούνται ή χάνονται οι προοπτικές και το πεπρωμένο τους, όταν θεωρούν πως δεν έχουν καμία πιθανότητα να ζήσουν, επιλέγουν να διασπείρουν αντιλήψεις, να κρίνουν το έργο του Θεού και να κάνουν τους δύσπιστους που έχουν συμπράξει με τους ίδιους να αναστατώσουν μαζί τους το έργο του οίκου του Θεού. Αρνούνται ακόμα και να αναλάβουν την ευθύνη για οποιοδήποτε από τα παραπτώματα και τις παραβάσεις που έκαναν στο παρελθόν, καθώς και για τυχόν απώλειες που έχουν προκαλέσει στο έργο ή την ιδιοκτησία του οίκου του Θεού. Όταν ο οίκος του Θεού τούς χειρίζεται και τους αποκλείει, λένε μια φράση που τη λένε συχνά οι αντίχριστοι. Ποια είναι αυτή; (Αν δεν με θέλουν σ’ αυτό το μέρος, τότε υπάρχει θέση για μένα εκεί έξω.) Δεν είναι κι αυτή άλλη μια φράση του διαβόλου; Είναι κάτι που δεν θα μπορούσε να πει κάποιος που έχει κανονική ανθρώπινη φύση, αίσθημα ντροπής και συνείδηση. Αυτά τα ονομάζουμε λόγια του διαβόλου. Αποτελούν διάφορες εκδηλώσεις των φαύλων διαθέσεων που αποκαλύπτουν οι αντίχριστοι όταν κλαδεύονται και όταν θεωρούν ότι κινδυνεύει η θέση και η φήμη τους, ότι απειλείται η θέση και το κύρος τους, και κυρίως όταν θεωρούν ότι θα χάσουν τις προοπτικές και το πεπρωμένο τους· ταυτόχρονα, φανερώνεται η δύσπιστη ουσία τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος όγδοο)

Ανεξάρτητα από το πώς δοκιμάζονται, η υποταγή εκείνων που έχουν τον Θεό στην καρδιά τους παραμένει αμετάβλητη, αλλά για εκείνους που δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους, αφού το έργο του Θεού δεν είναι επωφελές για τη σάρκα τους, αλλάζουν την άποψή τους για τον Θεό, αλλά και απομακρύνονται από τον Θεό. Τέτοιοι είναι όσοι δεν παραμείνουν ακλόνητοι στο τέλος, οι οποίοι αναζητούν μόνο τις ευλογίες του Θεού και δεν έχουν καμία επιθυμία να δαπανηθούν για τον Θεό και να αφιερωθούν σ’ Αυτόν. Τέτοιου είδους χαμηλού επιπέδου άνθρωποι θα εκδιωχθούν όταν τελειώσει το έργο του Θεού και δεν είναι άξιοι οποιασδήποτε συμπάθειας. Εκείνοι που δεν έχουν ανθρώπινη φύση, είναι ανίκανοι να αγαπήσουν πραγματικά τον Θεό. Όταν το περιβάλλον είναι ασφαλές ή σταθερό, ή υπάρχουν οφέλη για να αποκομίσουν, υπακούουν πλήρως στον Θεό, αλλά μόλις αυτό που επιθυμούν υπονομεύεται ή τελικά αντικρούεται, αμέσως επαναστατούν. Ακόμη και μέσα σε μία μόνο νύχτα, μπορούν να μεταμορφωθούν από ένα χαμογελαστό, «καλοκάγαθο» άτομο σε έναν άσχημο και άγριο δολοφόνο, αντιμετωπίζοντας ξαφνικά τον μέχρι πρότινος ευεργέτη τους ως θανάσιμο εχθρό τους, χωρίς λόγο και αιτία. Εάν δεν εκδιωχθούν αυτοί οι δαίμονες, αυτοί οι δαίμονες που θα σκότωναν χωρίς δεύτερη σκέψη, δεν θα γίνουν κρυφός κίνδυνος; Το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου δεν επιτυγχάνεται μετά την ολοκλήρωση του έργου της κατάκτησης. Αν και το έργο της κατάκτησης έχει φτάσει στο τέλος του, το έργο του εξαγνισμού του ανθρώπου δεν έχει ολοκληρωθεί. Αυτό θα τελειώσει μόνο όταν ο άνθρωπος έχει εξαγνιστεί εξ ολοκλήρου, μόλις αυτοί που υποτάσσονται στον Θεό έχουν ολοκληρωθεί και μόλις οι υποκριτές που δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους έχουν αποπεμφθεί. Όσοι δεν ικανοποιούν τον Θεό στο έσχατο στάδιο του έργου Του, θα αποκλειστούν εντελώς, και εκείνοι που αποκλείονται ανήκουν στους διαβόλους. Καθώς δεν είναι σε θέση να ικανοποιήσουν τον Θεό, επαναστατούν εναντίον του Θεού και, παρόλο που αυτοί οι άνθρωποι ακολουθούν τον Θεό σήμερα, αυτό δεν αποδεικνύει ότι είναι και αυτοί που τελικά θα παραμείνουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το έργο του Θεού και οι πράξεις του ανθρώπου

Σε ποια ζητήματα της καθημερινότητάς σας έχετε θεοφοβούμενη καρδιά; Και σε ποια ζητήματα δεν έχετε; Μπορείς να μισήσεις κάποιον όταν σε προσβάλλει ή θίγει τα συμφέροντά σου; Και όταν μισείς κάποιον, μπορείς να τον τιμωρήσεις και να τον εκδικηθείς; (Ναι.) Τότε είσαι πολύ τρομακτικός! Αν δεν έχεις θεοφοβούμενη καρδιά και είσαι ικανός να κάνεις κακά πράγματα, τότε έχεις μια πάρα πολύ σοβαρή φαύλη διάθεση! Η αγάπη και το μίσος συνιστούν πράγματα που θα πρέπει να διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση· πρέπει, όμως, να κάνεις σαφή διάκριση μεταξύ των πραγμάτων που αγαπάς και μισείς. Στην καρδιά σου, θα πρέπει να αγαπάς τον Θεό, την αλήθεια, τα θετικά πράγματα και τους αδελφούς και τις αδελφές σου, ενώ θα πρέπει να μισείς τον Σατανά και τους διαβόλους, τα αρνητικά πράγματα, τους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους. Αν είσαι ικανός λόγω μίσους να καταπιέζεις και να εκδικείσαι τους αδελφούς και τις αδελφές σου, κάτι τέτοιο είναι πολύ τρομακτικό· είναι η διάθεση ενός κακού ανθρώπου. Κάποιοι άνθρωποι έχουν μόνο κάποιες σκέψεις και ιδέες που είναι γεμάτες μίσος· έχουν μεν κακές ιδέες, αλλά ποτέ δεν θα έκαναν τίποτα κακό. Αυτοί δεν είναι κακοί άνθρωποι, καθώς όταν συμβαίνει κάτι, μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια, και φέρονται και αντιμετωπίζουν τα πράγματα λαμβάνοντας υπόψη τις αρχές. Στην αλληλεπίδρασή τους με άλλους ανθρώπους, δεν τους ζητάνε περισσότερα από όσα πρέπει· αν τα πάνε καλά με κάποιον, θα συνεχίσουν να έχουν σχέσεις μαζί του, αλλά αν δεν τα πάνε καλά, τότε θα διακόψουν. Κάτι τέτοιο δεν επηρεάζει σχεδόν καθόλου το πώς εκτελούν το καθήκον τους ούτε και τη ζωή-είσοδό τους. Έχουν τον Θεό στην καρδιά τους και μια θεοφοβούμενη καρδιά. Δεν θέλουν να προσβάλουν τον Θεό, αλλά φοβούνται κιόλας να το κάνουν. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί μεν να έχουν μέσα τους κάποιες λανθασμένες σκέψεις και ιδέες, αλλά μπορούν να επαναστατήσουν απέναντι σ’ αυτές και να τις εγκαταλείψουν. Οι πράξεις τους δείχνουν αυτοσυγκράτηση, δεν ξεστομίζουν ούτε μια κουβέντα που να είναι ανάρμοστη ή να προσβάλλει τον Θεό. Όποιος μιλάει και ενεργεί μ’ αυτόν τον τρόπο έχει αρχές και κάνει πράξη την αλήθεια. Μπορεί η προσωπικότητά σου να μην ταιριάζει με την προσωπικότητα κάποιου άλλου, μπορεί να μην τον συμπαθείς· όταν, όμως, συνεργάζεσαι μαζί του, παραμένεις αμερόληπτος και δεν εκτονώνεις τη δυσαρέσκειά σου όταν εκτελείς το καθήκον σου ούτε την ξεσπάς στα συμφέροντα της οικογένειας του Θεού· μπορείς να χειρίζεσαι τις υποθέσεις σύμφωνα με τις αρχές. Και τι είναι αυτό που εκδηλώνεται εδώ; Αυτό αποτελεί εκδήλωση μιας στοιχειωδώς θεοφοβούμενης καρδιάς. Αν έχεις κάτι παραπάνω από αυτό, όταν βλέπεις ότι κάποιος άλλος έχει κάποιες ανεπάρκειες ή αδυναμίες, τότε, ακόμη και αν σε έχει προσβάλει ή έχει μια προκατάληψη απέναντί σου, εσύ παραμένεις ικανός να του συμπεριφερθείς σωστά και να τον βοηθήσεις με αγάπη. Αυτό σημαίνει ότι έχεις αγάπη μέσα σου, ότι έχεις ανθρώπινη φύση, ότι είσαι ευγενικός και μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, ότι είσαι ένας άνθρωπος ειλικρινής που διαθέτει τις αλήθεια-πραγματικότητες και ότι έχεις θεοφοβούμενη καρδιά. Εάν το ανάστημά σου παραμένει μικρό, αλλά έχεις θέληση, και είσαι πρόθυμος να πασχίσεις για την αλήθεια και για να ενεργείς σύμφωνα με τις αρχές, αν μπορείς να αντιμετωπίζεις τα πράγματα και να φέρεσαι στους άλλους με βάση τις αρχές, τότε κι αυτό λογίζεται κατά κάποιον τρόπο ως θεοφοβούμενη καρδιά· αυτό είναι το πιο βασικό. Αν ούτε αυτό δεν μπορείς να πετύχεις και δεν μπορείς να συγκρατηθείς, τότε κινδυνεύεις πολύ και είσαι πολύ τρομακτικός. Αν έπαιρνες κάποια θέση, ίσως να τιμωρούσες και να ταλαιπωρούσες τους ανθρώπους· τότε μπορεί ανά πάσα στιγμή να γινόσουν αντίχριστος.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι πέντε προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την είσοδο στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό

Ποια είναι η πιο προφανής εκδήλωση κάποιου που έχει φαύλη διάθεση; Όταν έρχεται σ’ επαφή με έναν αγαθό άνθρωπο, με τον οποίο μπορεί να τα βάλει εύκολα, αρχίζει να τον πειράζει και να παίζει μαζί του. Πρόκειται για σύνηθες φαινόμενο. Όταν κάποιος που είναι σχετικά καλόκαρδος βλέπει έναν άνθρωπο αγαθό και δειλό, τον συμπονά σε έναν βαθμό, κι ακόμη κι αν δεν μπορεί να τον βοηθήσει, τουλάχιστον δεν τον εκφοβίζει. Όταν βλέπεις έναν αγαθό αδελφό ή μια αγαθή αδελφή, πώς φέρεσαι σ’ αυτόν τον άνθρωπο; Τον εκφοβίζεις και τον πειράζεις; (Το πιο πιθανό είναι να τον περιφρονούσα.) Όταν περιφρονείς κάποιον, είναι μια οπτική, μια άποψη που έχεις γι’ αυτόν, ένα είδος νοοτροπίας. Όσα, όμως, κάνεις και λες σ’ αυτόν τον άνθρωπο αφορούν τη διάθεσή σου. Πείτε Μου, λοιπόν, πώς φέρεστε απέναντι στους ανθρώπους που είναι άτολμοι και δειλοί; (Τους δίνω εντολές και τους παρενοχλώ.) (Όταν βλέπω ότι δεν κάνουν σωστά το καθήκον τους, κάνω διακρίσεις εις βάρος τους και τους αποκλείω.) Όλα όσα αναφέρετε εκδηλώνουν φαύλη διάθεση και έχουν να κάνουν με τις διαθέσεις των ανθρώπων. Υπάρχουν ένα σωρό ακόμη τέτοια πράγματα, οπότε δεν χρειάζεται να μιλήσουμε γι’ αυτά με λεπτομέρειες. Έχετε συναντήσει ποτέ κάποιον που να εύχεται να πεθάνει όποιος τον προσβάλλει, και μάλιστα προσεύχεται στον Θεό και Του ζητά να τον καταδικάσει και να τον αφανίσει από προσώπου γης; Παρόλο που κανένας άνθρωπος δεν έχει τέτοια δύναμη, κάποιοι σκέφτονται μέσα τους τι καλά που θα ήταν να την είχαν ή προσεύχονται στον Θεό να αναλάβει δράση Εκείνος. Έχετε τέτοιες σκέψεις στην καρδιά σας; (Όταν διαδίδουμε το ευαγγέλιο και συναντάμε κακούς ανθρώπους που μας επιτίθενται και μας καταγγέλλουν στην αστυνομία, αισθάνομαι ότι τους μισώ και κάνω σκέψεις του τύπου: «Θα έρθει η μέρα που θα σας τιμωρήσει ο Θεός».) Αυτή είναι μια αρκετά αντικειμενική περίπτωση. Δέχθηκες επίθεση, υπέφερες, πόνεσες, ποδοπατήθηκαν τελείως η προσωπική σου ακεραιότητα και ο αυτοσεβασμός σου· αν οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονταν αντιμέτωποι με τέτοιες συνθήκες θα δυσκολεύονταν να τις ξεπεράσουν. (Κάποιοι άνθρωποι διαδίδουν φήμες για την εκκλησία μας στο διαδίκτυο, διατυπώνουν έναν σωρό ισχυρισμούς, και όταν τα διαβάζω όλα αυτά, εξοργίζομαι και η καρδιά μου πλημμυρίζει με μίσος.) Πρόκειται για φαυλότητα ή θερμοαιμία, ή μήπως για κανονική ανθρώπινη φύση; (Είναι κανονική ανθρώπινη φύση. Αν δεν μισεί κανείς τους δαίμονες και τους εχθρούς του Θεού, δεν έχει κανονική ανθρώπινη φύση.) Σωστά. Αυτό αποτελεί αποκάλυψη, εκδήλωση και αντίδραση της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Όποιος δεν μισεί τα αρνητικά πράγματα, δεν αγαπά τα θετικά και δεν έχει πρότυπα συνείδησης δεν είναι άνθρωπος. Υπό αυτές τις συνθήκες, ποιες από τις πράξεις που εκτελεί ένας άνθρωπος μπορεί να εξελιχθούν σε φαύλη διάθεση; Αν όλο αυτό το μίσος και η απέχθεια μεταμορφωθούν σε ένα ορισμένο είδος συμπεριφοράς, αν χάσετε κάθε ίχνος λογικής και οι πράξεις σας ξεπεράσουν το όριο της ανθρώπινης φύσης, αν είστε σε θέση ακόμη και να σκοτώσετε αυτούς τους ανθρώπους και να παρανομήσετε, τότε αυτό είναι φαυλότητα, ενεργείτε θερμόαιμα. Όταν οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια και είναι σε θέση να διακρίνουν τους κακούς ανθρώπους και μισούν τη μοχθηρότητα, έχουν κανονική ανθρώπινη φύση. Αν, όμως, χειρίζονται τα πάντα θερμόαιμα, οι ενέργειές τους δεν βασίζονται στις αρχές. Διαφέρει αυτό σε κάτι από τη διάπραξη κακού; (Ναι.) Υπάρχει μία διαφορά. Αν κάποιος είναι εξαιρετικά κακός, εξαιρετικά φαύλος, εξαιρετικά μοχθηρός, εξαιρετικά ανήθικος, και τον απεχθάνεσαι υπερβολικά, σε σημείο μάλιστα να ζητάς από τον Θεό να τον καταραστεί, δεν υπάρχει πρόβλημα. Αν, όμως, προσευχηθείς δυο-τρεις φορές στον Θεό κι Εκείνος δεν κάνει τίποτα και πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου, υπάρχει τότε πρόβλημα; (Ναι.) Μπορείς να προσευχηθείς στον Θεό και να εκφράσεις την άποψη και τη γνώμη σου, και να αναζητήσεις έπειτα τις αλήθεια-αρχές· σ’ αυτήν την περίπτωση, θα μπορέσεις να χειριστείς σωστά την κατάσταση. Δεν θα πρέπει, όμως, να απαιτείς ή να προσπαθείς να εξαναγκάσεις τον Θεό να πάρει εκδίκηση εκ μέρους σου, πόσο μάλλον να κάνεις ανοησίες εξαιτίας της θερμοαιμίας σου. Πρέπει να προσεγγίσεις το θέμα με ορθολογισμό. Πρέπει να δείξεις υπομονή, να περιμένεις να έρθει η ώρα του Θεού και να προσεύχεσαι περισσότερο στον Θεό. Κοίτα πώς ο Θεός ενεργεί με σοφία απέναντι στον Σατανά και τους διαβόλους· αυτό θα σε βοηθήσει να κάνεις υπομονή. Ορθολογισμός σημαίνει να τα εμπιστεύεσαι όλα αυτά στον Θεό και να Τον αφήνεις να δράσει. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνει ένα δημιουργημένο ον. Μην ενεργείτε με θερμοαιμία. Όταν ενεργείτε με θερμοαιμία, ο Θεός δεν το αποδέχεται και το καταδικάζει. Τέτοιες στιγμές, η διάθεση που αποκαλύπτουν οι άνθρωποι δεν είναι ανθρώπινη αδυναμία ή στιγμιαίος θυμός, αλλά φαύλη διάθεση. Μόλις καθοριστεί ως φαύλη διάθεση, θα έχετε πρόβλημα και θα χάσετε κάθε πιθανότητα να σωθείτε. Αυτό συμβαίνει επειδή, όταν οι άνθρωποι έχουν φαύλες διαθέσεις, οι πράξεις τους τείνουν να παραβιάζουν τη συνείδηση και τη λογική, και είναι πολύ πιθανό να παραβούν τον νόμο και να παραβιάσουν τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Πώς μπορεί, λοιπόν, να αποφευχθεί αυτό; Υπάρχουν τουλάχιστον τρία όρια που δεν πρέπει να ξεπερνά κανείς: Το πρώτο είναι να μην κάνει πράγματα που παραβιάζουν τη συνείδηση και τη λογική, το δεύτερο είναι να μην παραβαίνει τον νόμο και το τρίτο είναι να μην παραβιάζει τα διοικητικά διατάγματα του Θεού. Επιπλέον, μην κάνετε τίποτα ακραίο ή οτιδήποτε μπορεί να αναστατώσει το έργο της εκκλησίας. Αν τηρήσετε αυτές τις αρχές, είναι βέβαιο ότι, αν μη τι άλλο, θα είστε ασφαλείς και δεν πρόκειται να αποκλειστείτε. Αν, όταν σας κλαδεύουν για τα κάθε λογής κακά που διαπράξατε, αντιστέκεστε μανιωδώς, αυτό είναι ακόμη πιο επικίνδυνο. Είναι πιθανό να προσβάλετε άμεσα τη διάθεση του Θεού και να αποπεμφθείτε ή να αποβληθείτε από την εκκλησία. Αν προσβάλλει κανείς τη διάθεση του Θεού, η τιμωρία είναι πολύ πιο αυστηρή από ό,τι αν παραβεί τον νόμο· είναι μια μοίρα χειρότερη από τον θάνατο. Η παράβαση του νόμου συνεπάγεται στη χειρότερη μια ποινή φυλάκισης· περνάτε μερικά δύσκολα χρόνια και μετά είστε ελεύθεροι, αυτό είναι όλο. Αν, όμως, προσβάλλετε τη διάθεση του Θεού, θα υποστείτε αιώνια τιμωρία. Αν, λοιπόν, οι άνθρωποι που έχουν φαύλες διαθέσεις δεν έχουν ορθολογισμό, διατρέχουν τεράστιο κίνδυνο, είναι επιρρεπείς να διαπράξουν κακό και σίγουρα θα τιμωρηθούν και θα υποστούν αντίποινα. Όσοι έχουν λίγο ορθολογισμό είναι σε θέση να αναζητήσουν την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτήν, οπότε μπορούν να μην κάνουν πολύ μεγάλο κακό και άρα έχουν οπωσδήποτε ελπίδες να σωθούν. Είναι ζωτικής σημασίας για έναν άνθρωπο να διαθέτει ορθολογισμό και λογική. Κάποιος που έχει λογική μπορεί πιθανότατα να αποδεχτεί την αλήθεια και να χειριστεί σωστά το κλάδεμα. Κάποιος που δεν έχει λογική διατρέχει κίνδυνο όταν έρχεται αντιμέτωπος με το κλάδεμα. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι όταν κάποιος κλαδεύεται από έναν επικεφαλής, νιώθει έπειτα πολύ θυμωμένος. Θέλει να διαδώσει φήμες και να επιτεθεί στον επικεφαλής, αλλά δεν τολμά καθώς φοβάται ότι θα προκαλέσει προβλήματα. Ωστόσο, υπάρχει ήδη στην καρδιά του μια τέτοια διάθεση, και δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα αν θα ενεργούσε σύμφωνα με αυτήν ή όχι. Όσο υπάρχει μια τέτοια διάθεση στην καρδιά ενός ανθρώπου, όσο υπάρχουν αυτές οι σκέψεις, τότε, παρόλο που μπορεί να μην ενεργήσει βάσει αυτής της διάθεσης, διατρέχει ήδη κίνδυνο. Όταν το επιτρέψουν οι περιστάσεις και του δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία, μπορεί κάλλιστα να ενεργήσει βάσει αυτής της διάθεσης. Όσο υπάρχει η φαύλη διάθεσή του και παραμένει αδιόρθωτη, τότε αργά ή γρήγορα αυτός ο άνθρωπος θα διαπράξει κακό. Σε ποιες άλλες καταστάσεις, λοιπόν, αποκαλύπτει κανείς φαύλη διάθεση; Πείτε Μου. (Επειδή έκανα επιπόλαια το καθήκον μου και δεν είχα κανένα αποτέλεσμα, αντικαταστάθηκα από τον επικεφαλής σύμφωνα με τις αρχές, κι ένιωσα τότε να αντιστέκομαι κάπως. Έπειτα, όταν είδα ότι ο επικεφαλής αποκάλυψε μια διεφθαρμένη διάθεση, σκέφτηκα να γράψω μια επιστολή για να τον αναφέρω.) Προέκυψε από το πουθενά αυτή η ιδέα; Σίγουρα όχι. Ήταν προϊόν της φύσης σου. Αργά ή γρήγορα, τα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης αποκαλύπτονται και είναι αδύνατον να γνωρίζουμε σε ποια περίπτωση ή μέσα σε ποιο πλαίσιο θα αποκαλυφθούν και θα εκδηλωθούν. Μερικές φορές, μπορεί οι άνθρωποι να μην κάνουν τίποτα, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή δεν το επιτρέπουν οι καταστάσεις. Αν, όμως, είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, θα μπορέσουν να αναζητήσουν την αλήθεια για να λύσουν το πρόβλημα. Αν δεν είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, θα κάνουν ό,τι θέλουν, και μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες, θα διαπράξουν κακό. Αν, λοιπόν, μια διεφθαρμένη διάθεση παραμείνει αδιόρθωτη, είναι εξαιρετικά πιθανό οι άνθρωποι να μπουν μόνοι τους σε μπελάδες· θα πρέπει έτσι να θερίσουν ό,τι έσπειραν. Ορισμένοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και εκτελούν μονίμως επιπόλαια τα καθήκοντά τους. Δεν αποδέχονται το κλάδεμα, δεν μετανοούν ποτέ και τελικά απομονώνονται με σκοπό να κάνουν αυτοκριτική. Κάποιοι άνθρωποι αποπέμπονται από την εκκλησία επειδή αναστατώνουν διαρκώς την εκκλησιαστική ζωή και είναι πλέον σκάρτοι· και κάποιοι άνθρωποι αποβάλλονται επειδή εκτελούν κάθε λογής κακό. Επομένως, ό,τι άνθρωπος κι αν είναι κάποιος που αποκαλύπτει συχνά μια διεφθαρμένη διάθεση και δεν αναζητά την αλήθεια για να τη διορθώσει, είναι πιθανό να διαπράξει κακό. Η διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας δεν αποτελείται μόνο από αλαζονεία, αλλά και από μοχθηρότητα και φαυλότητα. Η αλαζονεία και η φαυλότητα είναι απλώς κοινοί παράγοντες.

Ποια είναι, λοιπόν, η λύση στο πρόβλημα της αποκάλυψης μιας φαύλης διάθεσης; Πρέπει οι άνθρωποι να αναγνωρίσουν ποια διεφθαρμένη διάθεση έχουν. Η διάθεση ορισμένων ανθρώπων είναι ιδιαίτερα φαύλη, κακόβουλη και αλαζονική, και οι ίδιοι εντελώς αδίστακτοι. Αυτή είναι η φύση των κακών ανθρώπων, οι οποίοι είναι και οι πιο επικίνδυνοι από όλους. Όταν την εξουσία την έχουν αυτού του είδους οι άνθρωποι, τότε η εξουσία ανήκει στους διαβόλους, ανήκει στους σατανάδες. Στον οίκο του Θεού, όλοι οι κακοί άνθρωποι αποκαλύπτονται και αποκλείονται επειδή εκτελούν κάθε λογής κακές πράξεις. Όταν προσπαθείτε να συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια με τους κακούς ανθρώπους ή να τους κλαδέψετε, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σας επιτεθούν ή να σας κρίνουν ή ακόμη και να σας εκδικηθούν. Όλα αυτά είναι συνέπειες της τόσο κακόβουλης διάθεσής τους. Στην πραγματικότητα, κάτι τέτοιο είναι πολύ συνηθισμένο. Μπορεί, για παράδειγμα, δύο άνθρωποι να τα πηγαίνουν πολύ καλά μεταξύ τους, να νοιάζονται πολύ ο ένας για τον άλλο και να υπάρχει αμοιβαία κατανόηση. Καταλήγουν, όμως, να διαφωνήσουν για ένα μεμονωμένο πράγμα που αφορά τα συμφέροντά τους, με αποτέλεσμα να διακόψουν τελείως τις σχέσεις τους. Κάποιοι μάλιστα γίνονται εχθροί και προσπαθούν να εκδικηθούν ο ένας τον άλλον. Είναι όλοι τους εξαιρετικά φαύλοι. Έχετε παρατηρήσει ποια από τα πράγματα που εκδηλώνονται και αποκαλύπτονται στους ανθρώπους που κάνουν το καθήκον τους εμπίπτουν σε φαύλη διάθεση; Σίγουρα υπάρχουν τέτοια πράγματα, και πρέπει να τα ξεριζώσετε. Αυτό θα σας βοηθήσει να τα διακρίνετε και να τα αναγνωρίσετε. Αν δεν μάθετε πώς μπορείτε να τα ξεριζώσετε και να τα διακρίνετε, δεν θα καταφέρετε ποτέ να διακρίνετε τους κακούς ανθρώπους. Μερικοί άνθρωποι γνωρίζουν τι είναι ο αντίχριστος και τι είναι η φαύλη διάθεση μόνο αφού πέσουν θύματα της παραπλάνησης και του ελέγχου των αντίχριστων και πάθουν κάτι κακό στη ζωή τους. Κατανοείτε την αλήθεια πολύ επιφανειακά. Τις περισσότερες αλήθειες τις κατανοείτε μόνο σε προφορικό ή γραπτό επίπεδο, ή κατανοείτε μονάχα λόγια και δόγματα, αλλά όλα αυτά δεν ανταποκρίνονται καθόλου στην πραγματικότητα. Αφού ακούσετε πολλά κηρύγματα, στην καρδιά σας φαίνεται να υπάρχει κάποια κατανόηση και διαφώτιση· όταν, όμως, έρχεστε αντιμέτωποι με την πραγματικότητα, αδυνατείτε και πάλι να διακρίνετε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι. Σε θεωρητικό επίπεδο, όλοι γνωρίζετε ποιες είναι οι εκδηλώσεις ενός αντίχριστου. Όταν, όμως, αντικρίζετε έναν πραγματικό αντίχριστο, δεν είστε σε θέση να τον διακρίνετε ως τέτοιον. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχετε ελάχιστη εμπειρία. Όταν θα έχεις περισσότερη εμπειρία και θα σε έχουν πληγώσει αρκετά οι αντίχριστοι, θα είσαι πραγματικά σε θέση να διακρίνεις το αληθινό τους πρόσωπο. Σήμερα, αν και οι περισσότεροι άνθρωποι ακούνε συνειδητά τα κηρύγματα στις συναθροίσεις και θέλουν να αγωνιστούν για την αλήθεια, μόλις ακούσουν ένα κήρυγμα, καταλαβαίνουν μόνο την κυριολεκτική του σημασία, το αντιλαμβάνονται σε θεωρητικό μόνο επίπεδο και είναι ανίκανοι να βιώσουν την πρακτική πλευρά της αλήθειας. Η είσοδός τους, λοιπόν, στην αλήθεια-πραγματικότητα είναι πολύ επιφανειακή, πράγμα που σημαίνει ότι αδυνατούν να διακρίνουν σωστά τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους. Οι αντίχριστοι έχουν την ουσία των κακών ανθρώπων· πέρα, όμως, από τους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους, οι υπόλοιποι άνθρωποι δεν έχουν φαύλες διαθέσεις; Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχουν καλοί άνθρωποι. Όταν δεν συμβαίνει τίποτα κακό, όλο χαμογελάνε, αλλά όταν κάτι πάει να βλάψει τα συμφέροντά τους, αγριεύουν. Αυτή είναι μια φαύλη διάθεση. Αυτή η φαύλη διάθεση μπορεί να αποκαλυφθεί ανά πάσα στιγμή και αυτό γίνεται ακούσια. Τι ακριβώς συμβαίνει, λοιπόν, εδώ; Πρόκειται μήπως για κατάληψη από κάποιο κακό πνεύμα; Ή μήπως για τη μετενσάρκωση ενός δαίμονα; Αν συμβαίνει κάτι από τα δύο, τότε το άτομο έχει την ουσία ενός κακού ανθρώπου και κανείς δεν μπορεί να το βοηθήσει. Αν δεν έχει την ουσία ενός κακού ανθρώπου κι έχει απλώς αυτήν τη διεφθαρμένη διάθεση, τότε η κατάστασή του δεν είναι ανίατη· αν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια, υπάρχει ακόμα ελπίδα να σωθεί. Πώς μπορεί, λοιπόν, να διορθωθεί μια φαύλη, διεφθαρμένη διάθεση; Αρχικά, πρέπει σε κάθε ζήτημα που αντιμετωπίζετε να προσεύχεστε συχνά και να αναλογίζεστε τα κίνητρα και τις επιθυμίες σας. Πρέπει να αποδέχεστε τη σχολαστική εξέταση του Θεού και να ελέγχετε τη συμπεριφορά σας. Επιπλέον, δεν πρέπει να αποκαλύπτετε κακά λόγια ή κακές συμπεριφορές. Αν κάποιος διαπιστώσει πως στην καρδιά του κρύβει λανθασμένους σκοπούς και κακοβουλία, και μάλιστα θέλει να κάνει κακά πράγματα, πρέπει να αναζητήσει την αλήθεια για να βρει μια λύση, καθώς και να βρει τα σχετικά λόγια του Θεού για να κατανοήσει και να λύσει αυτό το πρόβλημα. Πρέπει να προσευχηθεί στον Θεό, να ζητήσει την προστασία Του και να ορκιστεί στον Θεό· αν πάλι δεν αποδέχεται την αλήθεια και διαπράττει κακό, πρέπει να αναθεματίσει τον εαυτό του. Αν συναναστραφεί έτσι με τον Θεό, θα λάβει προστασία και δεν θα κάνει κακό. Αν μόλις συμβεί κάτι σε κάποιον, προκύπτουν κακές προθέσεις, αλλά αυτός δεν δίνει καμία σημασία και απλώς αφήνει τα πράγματα να εξελιχθούν ή θεωρεί δεδομένο ότι με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να ενεργεί, τότε είναι κακός άνθρωπος, δεν πιστεύει πραγματικά στον Θεό ούτε αγαπά την αλήθεια. Ένας τέτοιος άνθρωπος εξακολουθεί να θέλει να πιστεύει στον Θεό και να Τον ακολουθεί, θέλει να ευλογηθεί και να εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών. Είναι αυτό δυνατόν; Κάνει όνειρα.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Μαθήματα που πήρα όταν επιτέθηκα εκδικητικά σε άλλους

Πώς παραμέρισα τα συναισθήματα μίσους