Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια αναφέρεται κυρίως στην έλλειψη ενδιαφέροντος και στην απέχθεια που νιώθει κανείς απέναντι την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Οι άνθρωποι αποστρέφονται την αλήθεια όταν, παρόλο που είναι σε θέση να την κατανοήσουν και γνωρίζουν ποια είναι τα θετικά πράγματα, εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την αλήθεια και τα θετικά πράγματα με μια στάση και μια κατάσταση που δείχνει αντίσταση, επιπολαιότητα, απέχθεια, υπεκφυγή και αδιαφορία. Αυτή είναι η διάθεση αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Έχουν όλοι αυτό το είδος διάθεσης; Μερικοί άνθρωποι λένε: «Ναι μεν γνωρίζω ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, αλλά και πάλι δεν μου αρέσει ούτε τον αποδέχομαι, ή τουλάχιστον, δεν μπορώ να τον αποδεχτώ αυτήν τη στιγμή». Τι συμβαίνει σ’ αυτήν την περίπτωση; Αποστρέφονται την αλήθεια. Η εσωτερική τους διάθεση δεν τους επιτρέπει να αποδεχτούν την αλήθεια. Ποιες είναι συγκεκριμένα οι εκδηλώσεις μη αποδοχής της αλήθειας; Κάποιοι λένε: «Παρότι κατανοώ όλες τις αλήθειες, δεν μπορώ και πάλι να τις κάνω πράξη». Αποκαλύπτεται έτσι ότι είναι άνθρωποι που αποστρέφονται την αλήθεια και δεν την αγαπούν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κάνουν πράξη καμία αλήθεια. Ορισμένοι άνθρωποι λένε: «Οφείλεται στην κυριαρχία του Θεού το γεγονός ότι κατάφερα να βγάλω τόσα χρήματα. Έχω πραγματικά την ευλογία του Θεού· ο Θεός μού φέρθηκε τόσο καλά και μου έδωσε άφθονα πλούτη. Όλοι στην οικογένειά μου είναι καλοντυμένοι και καλοθρεμμένοι, και δεν μας λείπουν ούτε τα ρούχα ούτε το φαγητό». Εφόσον βλέπουν ότι έχουν την ευλογία του Θεού, αυτοί οι άνθρωποι Τον ευχαριστούν μέσα από την καρδιά τους, γνωρίζουν ότι όλα αυτά τα κυβερνά Εκείνος και ότι αν δεν είχαν ευλογηθεί από τον Θεό και είχαν βασιστεί στα δικά τους ταλέντα, δεν θα είχαν βγάλει σε καμία περίπτωση όλα αυτά τα χρήματα. Αυτά σκέφτονται πράγματι μέσα στην καρδιά τους, αυτά γνωρίζουν αληθινά, και ευχαριστούν αληθινά τον Θεό. Έρχεται, όμως, μια μέρα που η επιχείρησή τους φαλιρίζει, περνούν μια δύσκολη περίοδο και υποφέρουν από φτώχεια. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή διψάνε για ανέσεις και δεν σκέφτονται πώς να εκτελέσουν σωστά το καθήκον τους, ενώ ξοδεύουν όλο τους τον χρόνο κυνηγώντας τα πλούτη, και καταλήγουν έτσι να γίνουν σκλάβοι του χρήματος. Όλο αυτό επηρεάζει την εκτέλεση του καθήκοντός τους, κι έτσι ο Θεός τούς τα αφαιρεί όλα. Παρότι γνωρίζουν μέσα τους ότι ο Θεός τούς έχει ευλογήσει πολύ και τους έχει δώσει ένα σωρό πράγματα, δεν θέλουν καθόλου να ανταποδώσουν την αγάπη του Θεού, δεν θέλουν να βγουν έξω και να εκτελέσουν το καθήκον τους, ενώ είναι δειλοί και φοβούνται συνεχώς μην τυχόν και συλληφθούν, μην τυχόν και χάσουν όλα αυτά τα πλούτη και τις απολαύσεις, με αποτέλεσμα ο Θεός να τους τα αφαιρεί όλα. Η καρδιά τους είναι διάφανη σαν καθρέφτης, ξέρουν ότι αυτά τα πράγματα τους τα έχει αφαιρέσει Θεός και ότι ο Θεός τούς πειθαρχεί, κι έτσι προσεύχονται σ’ Αυτόν και λένε: «Θεέ μου! Αφού με ευλόγησες μια φορά, μπορείς να με ευλογήσεις και δεύτερη. Η ύπαρξή Σου είναι αιώνια, κι έτσι οι ευλογίες Σου είναι με την ανθρωπότητα. Σ’ ευχαριστώ! Ό,τι κι αν συμβεί, οι ευλογίες και η υπόσχεσή Σου δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Αν μου τις αφαιρέσεις, και πάλι θα υποταχθώ». Όταν η λέξη «υποταχθώ» βγαίνει από το δικό τους στόμα, ακούγεται κούφια. Λένε μεν ότι μπορούν να υποταχθούν, αλλά μετά το σκέφτονται και κάτι δεν τους κάθεται καλά: «Όλα ήταν τέλεια παλιά. Γιατί μου τα πήρε όλα ο Θεός; Αφού καθόμουν σπίτι κι έκανα το καθήκον μου εκεί, τι διαφορά έχει αυτό απ’ το να βγω να το κάνω έξω; Πού καθυστέρησα;» Αναπολούν μονίμως το παρελθόν. Έχουν ένα είδος παραπόνου και δυσαρέσκειας απέναντι στον Θεό και νιώθουν διαρκώς κατάθλιψη. Έχουν ακόμη τον Θεό στην καρδιά τους; Αυτό που έχουν στην καρδιά τους είναι τα χρήματα, οι υλικές ανέσεις και οι παλιές καλές στιγμές. Ο Θεός δεν έχει καμία απολύτως θέση στην καρδιά τους, δεν είναι πλέον ο Θεός τους. Γνωρίζουν πως είναι αλήθεια ότι «ο Θεός έδωσε και ο Θεός αφαίρεσε», αλλά ενώ τους αρέσει η φράση «ο Θεός έδωσε», αποστρέφονται τη φράση «ο Θεός αφαίρεσε». Είναι σαφές ότι είναι επιλεκτικοί σε ό,τι αφορά την αποδοχή της αλήθειας. Αποδέχονται τις ευλογίες του Θεού ως την αλήθεια, αλλά μόλις ο Θεός τούς αφαιρεί κάτι, δεν μπορούν να το αποδεχτούν. Όχι μόνο δεν μπορούν να αποδεχτούν μια τέτοιου είδους κυριαρχία από τον Θεό, αλλά αντιστέκονται σ’ αυτήν και δυσανασχετούν. Όταν καλούνται να εκτελέσουν το καθήκον τους, λένε: «Θα το κάνω αν μου δώσει ο Θεός ευλογίες και χάρη. Πώς να εκτελέσω το καθήκον μου αν δεν έχω τις ευλογίες του Θεού και η οικογένειά μου ζει σε τέτοιες συνθήκες φτώχειας; Δεν θέλω να το κάνω!» Τι διάθεση είναι αυτή; Παρόλο που βιώνουν προσωπικά τις ευλογίες του Θεού μέσα τους και παρότι ο Θεός τούς έχει δώσει τόσο πολλά, όταν τους τα αφαιρεί, δεν είναι πρόθυμοι να το αποδεχτούν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τα χρήματα και τη γεμάτη ανέσεις ζωή τους. Μπορεί να μην κάνουν μεγάλη φασαρία γι’ αυτό, να μην απλώνουν το χέρι τους στον Θεό και να μην παλεύουν να ανακτήσουν την περιουσία που είχαν προηγουμένως στηριζόμενοι στις δικές τους προσπάθειες, αλλά νιώθουν ήδη αποθαρρυμένοι απέναντι στις ενέργειες του Θεού, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να τις αποδεχτούν και λένε: «Ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί ο Θεός δείχνει μεγάλη αναισθησία και είναι και εντελώς ακατανόητος. Πώς είναι δυνατόν να συνεχίσω να πιστεύω στον Θεό; Δεν θέλω πια να Τον αναγνωρίζω ως Θεό. Εφόσον δεν Τον αναγνωρίζω ως Θεό, δεν είναι Θεός». Είναι αυτό ένα είδος διάθεσης; (Ναι.) Αυτό το είδος διάθεσης το έχει ο Σατανάς· ο Σατανάς απαρνείται τον Θεό με αυτόν τον τρόπο. Αυτού του είδους η διάθεση είναι η διάθεση κάποιου που αποστρέφεται την αλήθεια και τη μισεί. Όταν οι άνθρωποι αποστρέφονται την αλήθεια σε τέτοιον βαθμό, πού τους οδηγεί κάτι τέτοιο; Τους κάνει να εναντιώνονται στον Θεό και μάλιστα να Του εναντιώνονται πεισματικά μέχρι τέλους. Αυτό σημαίνει πως όλα έχουν τελειώσει γι’ αυτούς.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Η πιο προφανής κατάσταση των ανθρώπων που αποστρέφονται την αλήθεια είναι ότι δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια και τα θετικά πράγματα, φτάνουν μέχρι και να τα απεχθάνονται, ενώ τους αρέσει ιδιαίτερα να ακολουθούν τις τάσεις. Δεν αποδέχονται στην καρδιά τους αυτά που αγαπά ο Θεός και αυτά που ο Θεός απαιτεί απ’ τους ανθρώπους να κάνουν. Αντιθέτως, είναι απαξιωτικοί και αδιάφοροι απέναντι σ’ αυτά, ενώ μερικοί φτάνουν στο σημείο πολλές φορές να απεχθάνονται τα πρότυπα και τις αρχές που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο. Μέσα τους απεχθάνονται τα θετικά πράγματα και νιώθουν πάντα αντίσταση, αντίθεση και τεράστια περιφρόνηση απέναντί σ’ αυτά. Αυτή είναι η πρωταρχική εκδήλωση της αποστροφής για την αλήθεια. Στην εκκλησιαστική ζωή, η ανάγνωση του λόγου του Θεού, η προσευχή, η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, η εκτέλεση καθηκόντων και η επίλυση προβλημάτων με την αλήθεια είναι όλα θετικά πράγματα. Είναι ευχάριστα στον Θεό, αλλά κάποιοι άνθρωποι απεχθάνονται αυτά τα θετικά πράγματα, δεν νοιάζονται και αδιαφορούν γι’ αυτά. Το πιο απεχθές κομμάτι είναι ότι υιοθετούν μια στάση περιφρόνησης απέναντι στους θετικούς ανθρώπους, όπως τους ειλικρινείς ανθρώπους, όσους επιδιώκουν την αλήθεια, όσους εκτελούν με αφοσίωση τα καθήκοντά τους και όσους διαφυλάσσουν το έργο του οίκου του Θεού. Προσπαθούν πάντα να επιτίθενται σ’ αυτούς τους ανθρώπους και να τους αποκλείουν. Αν ανακαλύψουν για εκείνους ότι έχουν ελλείψεις ή αποκαλύψεις διαφθοράς, το εκμεταλλεύονται, κάνοντας μεγάλη φασαρία γι’ αυτό και διαρκώς μειώνοντάς τους γι’ αυτό. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Γιατί είναι τόσο εχθρικοί απέναντι στους θετικούς ανθρώπους; Γιατί συμπαθούν και εξυπηρετούν τόσο πολύ τους κακούς ανθρώπους, τους δύσπιστους και τους αντίχριστους και γιατί συχνά σπαταλούν τον χρόνο τους με τέτοιους ανθρώπους; Όσον αφορά τα αρνητικά και κακά πράγματα, αισθάνονται ενθουσιασμό και αγαλλίαση, αλλά όταν πρόκειται για θετικά πράγματα, αρχίζει να εμφανίζεται η αντίσταση στη στάση τους· ειδικότερα, όταν ακούνε ανθρώπους να συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια ή να λύνουν προβλήματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια, αισθάνονται στην καρδιά τους αποστροφή και δυσαρέσκεια και ξεσπούν τα παράπονά τους. Δεν είναι αυτή διάθεση αποστροφής για την αλήθεια; Δεν είναι αποκάλυψη διεφθαρμένης διάθεσης; Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν στον Θεό και τους αρέσει να κάνουν έργο γι’ Αυτόν. Πηγαίνουν από δω κι από κει με ενθουσιασμό γι’ Αυτόν και όταν πρόκειται να αξιοποιήσουν τα χαρίσματα και τα προτερήματά τους, να ικανοποιήσουν τις προτιμήσεις τους και να κάνουν επίδειξη, έχουν αστείρευτη ενέργεια. Μα αν τους ζητήσεις να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, χάνουν τη διάθεση και τον ενθουσιασμό τους. Αν δεν τους επιτρέπεται να κάνουν επίδειξη, γίνονται νωθροί και αποκαρδιώνονται. Γιατί έχουν ενέργεια για επίδειξη; Και γιατί δεν έχουν ενέργεια για να κάνουν πράξη την αλήθεια; Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Σε όλους τους ανθρώπους αρέσει να ξεχωρίζουν· όλοι τους λαχταρούν την κενή δόξα. Όλοι έχουν ανεξάντλητη ενέργεια όταν πιστεύουν στον Θεό για να κερδίσουν ευλογίες και ανταμοιβές, οπότε γιατί γίνονται νωθροί, γιατί αποκαρδιώνονται όταν είναι να κάνουν πράξη την αλήθεια και να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα; Γιατί συμβαίνει αυτό; Αυτό αποδεικνύει ότι οι καρδιές των ανθρώπων είναι νοθευμένες. Πιστεύουν στον Θεό αποκλειστικά και μόνο για να κερδίσουν ευλογίες. Για να το θέσω απλά, το κάνουν προκειμένου να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Όταν δεν έχουν να επιδιώξουν ευλογίες ή οφέλη, οι άνθρωποι γίνονται νωθροί και αποκαρδιώνονται, δεν έχουν καθόλου ενθουσιασμό. Όλα αυτά προκαλούνται από μια διεφθαρμένη διάθεση αποστροφής για την αλήθεια. Όταν τους ελέγχει αυτή η διάθεση, είναι απρόθυμοι να επιλέξουν το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας, ακολουθούν τον δικό τους δρόμο και επιλέγουν το λάθος μονοπάτι· γνωρίζουν πολύ καλά ότι είναι λάθος να επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, εντούτοις δεν αντέχουν να κάνουν χωρίς αυτά τα πράγματα ή να τα παραμερίσουν και εξακολουθούν να τα επιδιώκουν, βαδίζοντας στο μονοπάτι του Σατανά. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν ακολουθούν τον Θεό, αλλά τον Σατανά. Ό,τι κάνουν είναι στην υπηρεσία του Σατανά· είναι υπηρέτες του Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Πώς εκδηλώνεται κυρίως η διάθεση κάποιου που αποστρέφεται την αλήθεια; Αρνείται να αποδεχτεί το κλάδεμα. Το να μην αποδέχεται κανείς το κλάδεμα είναι ένα είδος κατάστασης που εκδηλώνεται μέσα από αυτό το είδος διάθεσης. Όταν κλαδεύονται αυτοί οι άνθρωποι, προβάλλουν ιδιαίτερη αντίσταση μέσα τους. Σκέφτονται: «Δεν θέλω ν’ ακούσω τίποτα! Δεν θέλω ν’ ακούσω τίποτα!» ή «Γιατί δεν κλαδεύετε κανέναν άλλο; Γιατί τα βάζετε μ’ εμένα;» Τι σημαίνει να αποστρέφεται κανείς την αλήθεια; Αποστρέφεται κανείς την αλήθεια όταν αδιαφορεί παντελώς για οτιδήποτε έχει να κάνει με θετικά πράγματα, με την αλήθεια, με τις απαιτήσεις του Θεού ή τις προθέσεις Του. Μερικές φορές νιώθει απέχθεια γι’ αυτά τα πράγματα, άλλες πάλι είναι αμέτοχος απέναντί τους, και κάποιες άλλες είναι ασεβής και αδιάφορος, τα αντιμετωπίζει λες και είναι ασήμαντα, είναι ανειλικρινής και επιπόλαιος απέναντί τους ούτε αναλαμβάνει καμία ευθύνη σχετικά με αυτά. Η κύρια εκδήλωση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια δεν είναι μόνο η απέχθεια που νιώθει κάποιος όταν ακούει την αλήθεια. Είναι, επίσης, απρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια και όταν έρχεται η ώρα να την κάνει πράξη, κάνει πίσω, λες και δεν τον αφορά καθόλου. Όταν κάποιοι άνθρωποι συναναστρέφονται στις συναθροίσεις, μοιάζουν να είναι μες τη ζωντάνια, τους αρέσει να επαναλαμβάνουν λόγια και δόγματα και να κάνουν μεγαλόστομες δηλώσεις για να παραπλανήσουν τους άλλους και να τους πάρουν με το μέρος τους. Όσο το κάνουν αυτό, μοιάζουν να σφύζουν από ενέργεια, να είναι πολύ κεφάτοι, και συνεχίζουν να μιλούν ακατάπαυστα. Στο μεταξύ, κάποιοι άλλοι, όλη την ημέρα, από το πρωί μέχρι το βράδυ, είναι απασχολημένοι με θέματα πίστης, διαβάζουν τα λόγια του Θεού, προσεύχονται, ακούνε ύμνους, κρατούν σημειώσεις, λες και δεν μπορούν να μείνουν ούτε λεπτό μακριά από τον Θεό. Από το πρωί ως το βράδυ, είναι απασχολημένοι με την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Αγαπούν πραγματικά την αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι; Δεν έχουν τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Πότε μπορεί κανείς να δει την πραγματική τους κατάσταση; (Όταν έρχεται η ώρα να κάνουν πράξη την αλήθεια, το βάζουν στα πόδια, και δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν το κλάδεμα.) Μήπως είναι απρόθυμοι να αποδεχτούν την αλήθεια επειδή δεν καταλαβαίνουν αυτό που ακούνε ή επειδή δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια; Δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο. Τους κυβερνά η φύση τους. Αυτό είναι πρόβλημα διάθεσης. Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά μέσα τους ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, ότι είναι θετικά πράγματα, και ότι η άσκηση της αλήθειας μπορεί να επιφέρει αλλαγές στη διάθεση των ανθρώπων και να τους βοηθήσει να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού. Παρ’ όλα αυτά, δεν τα αποδέχονται ούτε τα κάνουν πράξη. Αυτό σημαίνει ότι αποστρέφονται την αλήθεια. Ποιους έχετε δει να έχουν τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; (Τους δύσπιστους.) Είναι πολύ ξεκάθαρο ότι οι δύσπιστοι αποστρέφονται την αλήθεια. Ο Θεός δεν μπορεί με τίποτα να σώσει αυτούς τους ανθρώπους. Μεταξύ, λοιπόν, των πιστών του Θεού, σε ποια θέματα έχετε δει ανθρώπους να αποστρέφονται την αλήθεια; Μπορεί να μη σηκώθηκαν να φύγουν όταν συναναστράφηκες πάνω στην αλήθεια μαζί τους, και να αντιμετώπισαν σωστά τα προβλήματα και τις δυσκολίες τους που θίχτηκαν στη συναναστροφή. Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθούν να έχουν τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Πού μπορεί να το δει κανείς αυτό; (Ακούνε συχνά κηρύγματα, αλλά δεν κάνουν πράξη την αλήθεια.) Όσοι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια έχουν αναμφισβήτητα τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Ορισμένοι άνθρωποι είναι πού και πού σε θέση να κάνουν πράξη ένα μικρό μέρος της αλήθειας. Έχουν, λοιπόν, τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια; Η διάθεση αυτή συναντάται, επίσης, και σε όσους κάνουν πράξη την αλήθεια, απλώς σε διαφορετικό βαθμό. Το γεγονός ότι είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια δεν σημαίνει ότι δεν έχεις τη διάθεση της αποστροφής απέναντι στην αλήθεια. Το ότι κάνεις πράξη την αλήθεια δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει αμέσως και η ζωή-διάθεσή σου· δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ο μόνος τρόπος να πετύχεις αλλαγή στη ζωή-διάθεσή σου είναι να λύσεις το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής σου. Αν κάνεις πράξη την αλήθεια μία φορά, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχεις πλέον διεφθαρμένη διάθεση. Ναι μεν είσαι ικανός να κάνεις πράξη την αλήθεια σε έναν τομέα, αλλά δεν είσαι απαραίτητα σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια και σε άλλους τομείς. Κάθε φορά αλλάζουν οι συνθήκες και οι αιτίες, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι υπάρχει όντως μια διεφθαρμένη διάθεση, και αυτό είναι η ρίζα του προβλήματος. Επομένως, μόλις αλλάξει η διάθεση ενός ανθρώπου, λύνονται όλα αυτά τα προβλήματα, όλες, δηλαδή, οι δυσκολίες, οι προφάσεις και οι δικαιολογίες που προβάλλει σχετικά με την άσκηση της αλήθειας, ενώ διορθώνονται και όλη του η επαναστατικότητα, όλα του τα ελαττώματα και οι ελλείψεις. Αν οι άνθρωποι δεν αλλάξουν τις διαθέσεις τους, πάντα θα δυσκολεύονται να κάνουν πράξη την αλήθεια και πάντα θα προβάλλουν προφάσεις και δικαιολογίες. Αν θέλετε να είστε σε θέση να κάνετε πράξη την αλήθεια και να υποτάσσεστε τον Θεό σε όλα τα πράγματα, πρέπει πρώτα να αλλάξει η διάθεσή σας. Μόνο τότε θα μπορέσετε να λύσετε τα προβλήματα από τη ρίζα τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Κάποιοι άνθρωποι είναι σε θέση να συναναστραφούν λίγο πάνω στις δικές τους καταστάσεις στις συναθροίσεις, αλλά αρχίζουν τις υπεκφυγές όταν είναι να αναφερθούν στην ουσία του θέματος ή στα προσωπικά τους κίνητρα και ιδέες. Όταν οι άλλοι τους εκθέτουν για τα κίνητρα και τους στόχους που έχουν, γνέφουν καταφατικά και δείχνουν να το παραδέχονται. Όταν, όμως, κάποιος προσπαθεί να εκθέσει ή να αναλύσει κάτι βαθύτερο, δεν το ανέχονται, αλλά σηκώνονται και φεύγουν. Γιατί ξεγλιστρούν την κρίσιμη στιγμή; (Δεν αποδέχονται την αλήθεια ούτε είναι πρόθυμοι να αντιμετωπίσουν τα δικά τους προβλήματα.) Αυτό είναι ένα πρόβλημα διάθεσης. Εφόσον δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την αλήθεια για να λύσουν τα προβλήματα που έχουν μέσα τους, δεν σημαίνει αυτό ότι αποστρέφονται την αλήθεια; Τι είδους κηρύγματα είναι λιγότερο πρόθυμοι να ακούσουν ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες; (Τα κηρύγματα που έχουν να κάνουν με το πώς να διακρίνει κανείς τους αντίχριστους και τους ψευδοεπικεφαλής.) Σωστά. Σκέφτονται το εξής: «Όλο μιλάμε για την αναγνώριση των αντίχριστων και των ψευδοεπικεφαλής και για τους Φαρισαίους. Γιατί αναφέρεστε τόσο πολύ σ’ αυτά τα πράγματα; Με αγχώνει αυτό». Μόλις ακούσουν ότι θα συζητηθεί η αναγνώριση των ψευδοεπικεφαλής και των εργατών, βρίσκουν κάθε λογής δικαιολογίες για να αποχωρήσουν. Τι εννοώ όταν λέω «να αποχωρήσουν»; Ξεγλιστρούν, κρύβονται. Γιατί προσπαθούν να κρυφτούν; Όταν οι άλλοι αναφέρονται σε γεγονότα, πρέπει να ακούς: Θα σου κάνει καλό να ακούσεις. Να σημειώνεις ό,τι ακούγεται σκληρό ή δυσκολεύεσαι να αποδεχτείς κι έπειτα να τα συλλογίζεσαι όλα αυτά συχνά, να τα αφομοιώνεις σιγά σιγά και σταδιακά να αλλάζεις. Γιατί, λοιπόν, να κρυφτεί κανείς; Οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό αισθάνονται ότι αυτά τα λόγια κρίσης είναι πολύ σκληρά και ότι είναι δύσκολο να τα ακούσει κανείς, οπότε αρχίζουν να αντιστέκονται και να νιώθουν απέχθεια. Λένε στον εαυτό τους: «Αφού εγώ δεν είμαι αντίχριστος ούτε ψευδοεπικεφαλής, γιατί μιλάτε όλη την ώρα για μένα; Γιατί δεν μιλάτε για κανέναν άλλο; Πείτε μας πώς να αναγνωρίζουμε τους κακούς ανθρώπους, μη μιλάτε για μένα!» Αρχίζουν να υπεκφεύγουν και να εναντιώνονται. Τι διάθεση είναι αυτή; Αν δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την αλήθεια και μονίμως προβάλλουν επιχειρήματα και δικαιολογίες για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, δεν εντοπίζεται εδώ το πρόβλημα μιας διεφθαρμένης διάθεσης; Πρόκειται για τη διάθεση κάποιου που αποστρέφεται την αλήθεια. Εφόσον οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν αυτού του είδους την κατάσταση, τι ισχύει για τους συνηθισμένους αδελφούς και αδελφές; (Κι αυτοί την έχουν.) Όταν συναντιούνται για πρώτη φορά, δείχνουν όλοι την αγάπη τους και παπαγαλίζουν με μεγάλη χαρά λόγια και δόγματα. Όλοι φαίνεται να αγαπούν την αλήθεια. Όταν, όμως, είναι να γίνει αναφορά σε προσωπικά προβλήματα και πραγματικές δυσκολίες, πολλοί άνθρωποι χάνουν τη μιλιά τους. Κάποιοι άνθρωποι, για παράδειγμα, περιορίζονται μονίμως από τον γάμο. Δεν είναι πια πρόθυμοι να κάνουν το καθήκον τους ή να επιδιώξουν την αλήθεια, και ο γάμος γίνεται γι’ αυτούς το μεγαλύτερο εμπόδιο και βάρος. Στις συναθροίσεις, όταν όλοι συναναστρέφονται πάνω σε αυτήν την κατάσταση, συγκρίνουν τα λόγια της συναναστροφής των άλλων με τον εαυτό τους και έχουν την αίσθηση ότι μιλούν για τους ίδιους. Λένε, λοιπόν: «Δεν έχω κανένα πρόβλημα να συναναστρέφεστε πάνω στην αλήθεια, αλλά γιατί αναφέρεστε σ’ εμένα; Εσείς δεν έχετε κανένα πρόβλημα; Γιατί μιλάτε μόνο για μένα;» Τι διάθεση είναι αυτή; Όταν συναθροίζεστε για να συναναστραφείτε πάνω στην αλήθεια, πρέπει να αναλύετε τα πραγματικά ζητήματα και να επιτρέπετε στον καθένα να μιλά για το πώς κατανοεί ο ίδιος τα προβλήματα αυτά· μόνο τότε θα είστε σε θέση να αποκτήσετε αυτογνωσία και να λύσετε τα προβλήματά σας. Γιατί δεν μπορούν να το αποδεχτούν αυτό οι άνθρωποι; Τι διάθεση έχουν όσοι είναι ανίκανοι να αποδεχτούν το κλάδεμα και δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια; Δεν θα έπρεπε να το διακρίνετε αυτό ξεκάθαρα; Όλα αυτά αποτελούν εκδηλώσεις της αποστροφής σας απέναντι στην αλήθεια. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Όταν οι άνθρωποι αποστρέφονται την αλήθεια, δυσκολεύονται πολύ να την αποδεχτούν. Αν, λοιπόν, δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια, μπορεί να διορθωθεί το πρόβλημα της διεφθαρμένης τους διάθεσης; (Όχι.) Επομένως, είναι σε θέση να αποκτήσει την αλήθεια ένας τέτοιος άνθρωπος, κάποιος που είναι ανίκανος να αποδεχτεί την αλήθεια; Μπορεί να σωθεί από τον Θεό; Σε καμία περίπτωση.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Για να προστατέψουν τη δική τους ματαιοδοξία και περηφάνια, αλλά και για να διατηρήσουν τη φήμη και τη θέση τους, κάποιοι άνθρωποι ευχαρίστως βοηθούν τους άλλους και θυσιάζονται για τους φίλους τους με οποιοδήποτε κόστος. Μα όταν χρειάζεται να προστατέψουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, οι καλές προθέσεις τους χάνονται, εξανεμίζονται. Όταν θα έπρεπε να κάνουν πράξη την αλήθεια, δεν την κάνουν καθόλου πράξη. Τι συμβαίνει; Για να προστατέψουν τη δική τους αξιοπρέπεια και περηφάνια, είναι πρόθυμοι να πληρώσουν οποιοδήποτε τίμημα και να υπομείνουν κάθε μαρτύριο. Αλλά όταν χρειάζεται να κάνουν αληθινό έργο και να χειριστούν πρακτικά ζητήματα, να διαφυλάξουν το έργο της εκκλησίας και τα θετικά πράγματα, καθώς και να προστατέψουν και να μεριμνήσουν για τον εκλεκτό λαό του Θεού, γιατί δεν έχουν πλέον τη δύναμη να πληρώσουν οποιοδήποτε τίμημα και να υπομείνουν οποιοδήποτε μαρτύριο; Αυτό είναι αδιανόητο. Στην πραγματικότητα, έχουν ένα είδος διάθεσης που αποστρέφεται την αλήθεια. Γιατί λέω ότι η διάθεσή τους αποστρέφεται την αλήθεια; Επειδή, κάθε φορά που κάτι αφορά την κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό, την άσκηση της αλήθειας, την προστασία του εκλεκτού λαού του Θεού, τον αγώνα κατά των μηχανορραφιών του Σατανά ή την προστασία του έργου της εκκλησίας, τρέπονται σε φυγή και κρύβονται και δεν επιλαμβάνονται τυχόν αναγκαίων υποθέσεων. Πού είναι ο ηρωισμός τους και το πνεύμα υπομονής των δεινών; Πού τα εφαρμόζουν αυτά τα πράγματα; Αυτό μπορεί εύκολα να το καταλάβει κανείς. Ακόμη κι αν κάποιος τους επικρίνει, λέγοντας ότι δεν θα έπρεπε να είναι τόσο εγωιστές και ευτελείς και να προστατεύουν τον εαυτό τους, αλλά ότι θα έπρεπε να προστατεύσουν το έργο της εκκλησίας, ούτε που τους νοιάζει. Λένε μέσα τους: «Εγώ δεν τα κάνω αυτά, δεν έχουν καμία σχέση μ’ εμένα. Τι όφελος θα είχε για την επιδίωξή μου για φήμη, κέρδος και θέση το να ενεργήσω κατ’ αυτόν τον τρόπο;» Δεν είναι άτομα που επιδιώκουν την αλήθεια. Αρέσκονται μόνο στο να επιδιώκουν φήμη, κέρδος και θέση και δεν κάνουν καθόλου το έργο που τους έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Έτσι, όταν τους χρειάζονται για να κάνουν το έργο της εκκλησίας, επιλέγουν απλώς να τραπούν σε φυγή. Αυτό σημαίνει ότι μέσα τους δεν τους αρέσουν τα θετικά πράγματα και δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια. Αυτό αποτελεί σαφή εκδήλωση του ότι αποστρέφονται την αλήθεια. Μόνο εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια και κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα μπορούν να βγουν μπροστά όταν απαιτείται από το έργο του οίκου του Θεού και από τους εκλεκτούς Του· μόνο αυτοί μπορούν να ορθώσουν το ανάστημά τους, με γενναιότητα και δέσμευση απέναντι στο καθήκον, για να μαρτυρήσουν στον Θεό και να συναναστραφούν σχετικά με την αλήθεια, καθοδηγώντας τους εκλεκτούς του Θεού στο σωστό μονοπάτι, επιτρέποντάς τους να επιτύχουν υποταγή στο έργο του Θεού. Μόνο αυτό αποτελεί στάση ευθύνης και εκδήλωση του ότι υπολογίζουν τις προθέσεις του Θεού. Αν δεν έχετε αυτήν τη στάση και όλο είστε απρόσεκτοι στον χειρισμό των πραγμάτων και σκέφτεστε: «Θα κάνω τα πράγματα μέσα στο πλαίσιο του καθήκοντός μου, μα δεν νοιάζομαι για κανέναν άλλον. Αν με ρωτήσεις κάτι, θα σου απαντήσω —αν έχω όρεξη. Αλλιώς, δεν θα απαντήσω. Αυτή είναι η στάση μου», τότε αυτό είναι ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης, έτσι δεν είναι; Όταν κάποιος προστατεύει μόνο τη θέση, τη φήμη του και την περηφάνια του, όταν προστατεύει μόνο τα πράγματα που σχετίζονται με τα δικά του συμφέροντα, προστατεύει έτσι έναν δίκαιο σκοπό; Προστατεύει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Πίσω από αυτά τα τιποτένια, εγωιστικά κίνητρα βρίσκεται η διάθεση της αποστροφής για την αλήθεια. Οι περισσότεροι από σας παρουσιάζετε συχνά αυτού του είδους τις εκδηλώσεις και τη στιγμή που έρχεστε αντιμέτωποι με κάτι που σχετίζεται με τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, υπεκφεύγετε λέγοντας: «Δεν το είδα» ή «Δεν ξέρω» ή «Δεν το άκουσα». Είτε πράγματι δεν έχεις καθόλου επίγνωση είτε απλώς προσποιείσαι ότι δεν έχεις, αν αποκαλύπτεις αυτού του είδους τη διεφθαρμένη διάθεση στις κρίσιμες στιγμές, τότε είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς αν είσαι κάποιος που πιστεύει πραγματικά στον Θεό· για Μένα, είσαι είτε μπερδεμένος στην πίστη σου είτε δύσπιστος. Δεν είσαι σε καμία περίπτωση άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια.

Μπορεί να καταλαβαίνετε τι σημαίνει να αποστρέφεται κανείς την αλήθεια, αλλά γιατί λέω ότι η αποστροφή για την αλήθεια είναι μια διάθεση; Μια διάθεση δεν έχει καμία σχέση με περιστασιακές, προσωρινές εκδηλώσεις, ενώ οι περιστασιακές, προσωρινές εκδηλώσεις δεν χαρακτηρίζονται πρόβλημα διάθεσης. Όποια κι αν είναι η διεφθαρμένη διάθεση ενός ατόμου, θα αποκαλύπτεται συχνά ή και συνέχεια μέσα του· θα αποκαλύπτεται κάθε φορά που το άτομο θα βρίσκεται στο κατάλληλο πλαίσιο. Άρα, δεν μπορείς να χαρακτηρίσεις αυθαίρετα ένα πρόβλημα διάθεσης με βάση μια περιστασιακή, προσωρινή εκδήλωση. Τι είναι, λοιπόν, μια διάθεση; Οι διαθέσεις έχουν να κάνουν με τις προθέσεις και τα κίνητρα, με τον τρόπο σκέψης και την οπτική του ατόμου. Δείχνεις να μπορείς να διαισθάνεσαι ότι κυριαρχούν πάνω σου και σε επηρεάζουν, αλλά οι διαθέσεις μπορούν και να είναι αθέατες και κρυμμένες, να τις επισκιάζουν επιφανειακά φαινόμενα. Με λίγα λόγια, όσο έχεις μέσα σου μια διάθεση, θα παρεμβαίνει σ’ εσένα, θα σε περιορίζει και θα σε ελέγχει, ενώ θα γεννά μέσα σου πολλές συμπεριφορές και εκδηλώσεις. Έτσι είναι μια διάθεση. Ποιες συμπεριφορές, σκέψεις, απόψεις και στάσεις γεννά συχνά η διάθεση της αποστροφής για την αλήθεια; Από τα κύρια χαρακτηριστικά της αποστροφής για την αλήθεια που επιδεικνύουν οι άνθρωποι είναι η έλλειψη ενδιαφέροντος για τα θετικά πράγματα και την αλήθεια, καθώς και το να μην ενδιαφέρονται να προσεγγίσουν την αλήθεια, μέσα τους να είναι νωθροί και να μην το επιθυμούν, ενώ ταυτόχρονα να πιστεύουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με όλα αυτά όσον αφορά οτιδήποτε έχει σχέση με την άσκηση της αλήθειας. Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα. Κάτι που αποτελεί κοινή λογική και που οι άνθρωποι αναφέρουν πολλές φορές σχετικά με την υγεία είναι να τρώμε περισσότερα φρούτα και λαχανικά, να τρώμε περισσότερα ελαφριά φαγητά και λιγότερο κρέας και, κυρίως, λιγότερα τηγανητά· αυτός είναι ένας θετικός οδηγός για την υγεία και την ευεξία των ανθρώπων. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει και να αποδεχτεί τι πρέπει να τρώει περισσότερο και τι λιγότερο. Βασίζεται, όμως, αυτή η αποδοχή στη θεωρία ή στην πράξη; (Στη θεωρία.) Πώς εκδηλώνεται η θεωρητική αποδοχή; Ως απλή αναγνώριση. Θεωρείς αυτήν τη δήλωση σωστή και πολύ καλή και τη διακρίνεις με βάση την κρίση σου. Έχεις, όμως, κάποια απόδειξη γι’ αυτήν τη δήλωση; Έχεις κανέναν λόγο για να την πιστέψεις; Αν δεν το βιώσεις εσύ ο ίδιος, αν δεν έχεις κανέναν λόγο και καμία βάση για να τεκμηριώσεις το αν αυτή η δήλωση είναι σωστή ή λάθος και οπωσδήποτε αν δεν αντλήσεις διδάγματα από προηγούμενα λάθη και δεν έχεις κανένα παράδειγμα από την πραγματική ζωή, τότε έχεις απλώς αποδεχτεί αυτήν την άποψη. Αυτή είναι η θεωρητική αποδοχή. Είτε την αποδέχεσαι θεωρητικά είτε πρακτικά, πρέπει πρώτα να επιβεβαιώσεις ότι η δήλωση «να τρως περισσότερα λαχανικά και λιγότερο κρέας» είναι σωστή και θετική. Πώς μπορεί, λοιπόν, να δει κανείς τη διάθεση της αποστροφής σου προς την αλήθεια; Με βάση τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζεις και εφαρμόζεις αυτήν τη δήλωση στη ζωή σου· αυτό δείχνει τη στάση σου απέναντι σ’ αυτήν τη δήλωση, αν την έχεις αποδεχτεί θεωρητικά και με όρους δόγματος ή αν την εφαρμόζεις στην πραγματική ζωή και την έχεις κάνει την πραγματικότητά σου. Αν έχεις αποδεχτεί τη δήλωση μόνο υπό όρους δόγματος, αλλά στην πραγματική ζωή κάνεις το εντελώς αντίθετο μ’ αυτήν τη δήλωση ή δεν την εφαρμόζεις καθόλου πρακτικά, τότε αγαπάς αυτήν τη δήλωση ή την αποστρέφεσαι; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι έχεις αρχίσει να τρως και, όταν βλέπεις πράσινα λαχανικά, σκέφτεσαι: «Τα πράσινα λαχανικά κάνουν καλό στην υγεία, αλλά δεν έχουν ωραία γεύση. Το κρέας έχει καλύτερη γεύση, οπότε θα φάω πρώτα λίγο κρέας». Στο τέλος, τρως μόνο κρέας και καθόλου λαχανικά —τι διάθεση είναι αυτή; Είναι η διάθεση ενός ανθρώπου που δεν αποδέχεται τις σωστές δηλώσεις, αποστρέφεται τα θετικά πράγματα και θέλει να τρώει μόνο σύμφωνα με τις προτιμήσεις της σάρκας. Ένας τέτοιος άνθρωπος —λαίμαργος και άπληστος για τις απολαύσεις— ήδη νιώθει μεγάλη αποστροφή και απέχθεια για τα θετικά πράγματα και αντιστέκεται σ’ αυτά· αυτό είναι ένα είδος διάθεσης. Υπάρχει η περίπτωση κάποιος να αναγνωρίζει ότι αυτή η δήλωση είναι απολύτως σωστή, αλλά να μην μπορεί να την εφαρμόσει ο ίδιος και, παρόλο που δεν μπορεί, λέει στους άλλους να το κάνουν. Αφού το πει αρκετές φορές, η συγκεκριμένη δήλωση γίνεται γι’ αυτόν ένα είδος θεωρίας και δεν έχει πάνω του καμία επίδραση. Ο άνθρωπος αυτός ξέρει πολύ καλά μέσα του ότι είναι καλό να τρώει περισσότερα λαχανικά και ότι δεν είναι καλό να τρώει περισσότερο κρέας, αλλά η γνώμη του είναι η εξής: «Ό,τι και να γίνει, δεν έχω χάσει, το να τρως κρέας είναι πλεονέκτημα, δεν το θεωρώ ανθυγιεινό». Η απληστία και οι επιθυμίες του τον έκαναν να επιλέξει έναν λανθασμένο τρόπο ζωής και να πηγαίνει συνεχώς ενάντια στην κοινή λογική και τον σωστό τρόπο ζωής. Έχει τη διεφθαρμένη διάθεση σύμφωνα με την οποία αποζητά τα οφέλη και τις απολαύσεις τις σάρκας, οπότε θα δεχθεί εύκολα τις σωστές δηλώσεις και τα θετικά πράγματα; Καθόλου εύκολα. Δεν υπαγορεύει η διεφθαρμένη διάθεσή του τον τρόπο ζωής του; Είναι αποκάλυψη και εκδήλωση της διεφθαρμένης διάθεσής του. Εξωτερικά εκδηλώνονται αυτές οι συμπεριφορές και μια στάση, αλλά, στην πραγματικότητα, είναι μια διάθεση που εξουσιάζει αυτόν τον άνθρωπο. Ποια διάθεση είναι αυτή; Η αποστροφή για την αλήθεια. Αυτή η διάθεση της αποστροφής για την αλήθεια δεν ανακαλύπτεται εύκολα· κανείς δεν θεωρεί ότι αποστρέφεται την αλήθεια, αλλά το γεγονός ότι, παρόλο που πιστεύει στον Θεό εδώ και αρκετά χρόνια, εξακολουθεί να μην ξέρει πώς να κάνει πράξη την αλήθεια είναι αρκετό για να δείξει ότι αποστρέφεται την αλήθεια. Οι άνθρωποι ακούνε πολλά κηρύγματα και διαβάζουν πολλά από τα λόγια του Θεού και η πρόθεση του Θεού είναι να δεχτούν τα λόγια Του στην καρδιά τους και να τα κάνουν πράξη και να τα χρησιμοποιούν στην πραγματική τους ζωή, ώστε να κατανοήσουν την αλήθεια και να γίνει η αλήθεια ζωή τους. Αυτή η απαίτηση είναι δύσκολη για τους περισσότερους ανθρώπους και γι’ αυτό λέγεται ότι οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν διάθεση αποστροφής για την αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Όλοι έχουν αλαζονική και αυτάρεσκη διάθεση και είναι διαρκώς επηρμένοι. Ανεξάρτητα από το τι σκέφτονται, τι λένε ή πώς βλέπουν τα πράγματα, πιστεύουν διαρκώς ότι οι δικές τους απόψεις και οι δικές τους στάσεις είναι σωστές και ότι αυτό που λένε οι άλλοι δεν είναι τόσο καλό ή τόσο σωστό όσο αυτό που λένε εκείνοι. Προσκολλώνται συνεχώς στις δικές τους απόψεις και, όποιος κι αν μιλάει, δεν τον ακούνε. Ακόμη κι αν αυτό που λέει κάποιος άλλος είναι σωστό ή συνάδει με την αλήθεια, δεν θα το δεχτούν. Απλώς θα δείχνουν ότι ακούνε, όμως δεν θα υιοθετήσουν πραγματικά την ιδέα, και όταν έλθει η ώρα να δράσουν, θα ενεργήσουν και πάλι με τον δικό τους τρόπο, πιστεύοντας πάντα ότι αυτό που λένε είναι σωστό και λογικό. […] Τι θα πει ο Θεός όταν δει αυτή σου τη συμπεριφορά; Θα πει: «Είσαι αδιάλλακτος! Είναι κατανοητό να προσκολλάσαι ίσως στις δικές σου ιδέες όταν δεν γνωρίζεις ότι κάνεις λάθος· όταν όμως ξέρεις σαφέστατα ότι κάνεις λάθος και εξακολουθείς να προσκολλάσαι στις ιδέες σου και δεν πρόκειται να μετανοήσεις όσο ζεις, τότε είσαι απλώς ένας πεισματάρης ανόητος και έχεις πρόβλημα. Εάν, ανεξάρτητα από το ποιος κάνει μια πρόταση, υιοθετείς πάντοτε μια αρνητική στάση αντίστασης απέναντί της και δεν αποδέχεσαι ούτε στο ελάχιστο την αλήθεια, και εάν η καρδιά σου είναι εντελώς απρόθυμη, κλειστή και τα απορρίπτει όλα, τότε είσαι πολύ γελοίος, είσαι παράλογος. Είναι πολύ δύσκολο να σε αντιμετωπίσει κανείς!» Από ποια άποψη είναι δύσκολο να σε αντιμετωπίσει κανείς; Είναι δύσκολο επειδή αυτό που επιδεικνύεις δεν είναι μια λανθασμένη προσέγγιση ή μια λανθασμένη συμπεριφορά, αλλά μια αποκάλυψη της διάθεσής σου. Αποκάλυψη ποιας διάθεσης; Της διάθεσης να αποστρέφεσαι την αλήθεια και να τη μισείς. Από τη στιγμή που θα χαρακτηριστείς άτομο που μισεί την αλήθεια, στα μάτια του Θεού έχεις πρόβλημα και θα σε αποστρέφεται, θα σε απορρίπτει και θα σε αγνοεί. Από τη σκοπιά των ανθρώπων, το πολύ-πολύ να πουν: «Η διάθεση αυτού του ατόμου είναι κακή, είναι απίστευτα επίμονος, αδιάλλακτος και αλαζόνας! Είναι δύσκολο να τα πας καλά μαζί του και δεν αγαπά την αλήθεια. Ποτέ δεν αποδέχθηκε την αλήθεια ούτε και την κάνει πράξη». Το πολύ-πολύ, όλοι να κάνουν αυτήν την αξιολόγηση για σένα· μπορεί όμως η αξιολόγηση αυτή να καθορίσει τη μοίρα σου; Η αξιολόγηση των ανθρώπων δεν μπορεί να καθορίσει τη μοίρα σου, υπάρχει όμως κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάς: ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τις καρδιές των ανθρώπων και ταυτόχρονα παρατηρεί κάθε τους λέξη και πράξη. Εάν ο Θεός σε ορίσει κατ’ αυτόν τον τρόπο και πει ότι μισείς την αλήθεια, εάν δεν πει απλώς ότι έχεις κάπως διεφθαρμένη διάθεση ή ότι είσαι λίγο ανυπάκουος, δεν είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα αυτό; (Είναι σοβαρό.) Σημαίνει ότι έχεις πρόβλημα, και το πρόβλημα αυτό δεν έγκειται στον τρόπο με τον οποίο σε βλέπουν οι άλλοι ή στο πώς σε αξιολογούν, έγκειται στο πώς βλέπει ο Θεός τη διεφθαρμένη σου διάθεση που μισεί την αλήθεια. Άρα, πώς τη βλέπει ο Θεός; Έχει απλώς καθορίσει ότι μισείς και δεν αγαπάς την αλήθεια, κι αυτό είναι όλο; Είναι τόσο απλό το θέμα; Από πού πηγάζει η αλήθεια; Ποιον αντιπροσωπεύει η αλήθεια; (Αντιπροσωπεύει τον Θεό.) Αναλογιστείτε το εξής: εάν κάποιος μισεί την αλήθεια, τότε, από την οπτική γωνία του Θεού, πώς θα τον βλέπει ο Θεός; (Ως εχθρό Του.) Δεν είναι σοβαρό πρόβλημα αυτό; Όταν κάποιος μισεί την αλήθεια, μισεί τον Θεό! Γιατί λέω ότι μισεί τον Θεό; Εξύβρισε τον Θεό; Αντιτάχθηκε κατά πρόσωπο στον Θεό; Τον έκρινε ή Τον καταδίκασε πίσω από την πλάτη Του; Όχι απαραίτητα. Γιατί λοιπόν λέω ότι με το να αποκαλύπτεις τη διάθεση του να μισείς την αλήθεια είναι σαν να μισείς τον Θεό; Δεν τα παραλέω καθόλου, έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Είναι σαν τους υποκριτές τους Φαρισαίους που σταύρωσαν τον Κύριο Ιησού επειδή μισούσαν την αλήθεια —οι συνέπειες που ακολούθησαν ήταν τρομερές. Αυτό σημαίνει ότι εάν κάποιος έχει τη διάθεση να αποστρέφεται την αλήθεια και να τη μισεί, αυτή μπορεί να την αποκαλύψει οποτεδήποτε και οπουδήποτε και, εάν ζει σύμφωνα με αυτή, δεν θα αντιταχθεί στον Θεό; Όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάτι που αφορά την αλήθεια ή με το να κάνει μια επιλογή, εάν δεν μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια και ζει με βάση τη διεφθαρμένη του διάθεση, είναι φυσικό να αντιταχθεί στον Θεό και να Τον προδώσει, επειδή η διεφθαρμένη του διάθεση είναι να μισεί τον Θεό, να μισεί την αλήθεια. Εάν έχεις τέτοια διάθεση, τότε, ακόμη κι όταν πρόκειται για λόγια που έχει πει ο Θεός, θα τα αμφισβητήσεις και θα θέλεις να τα αναλύσεις και να τα λεπτολογήσεις. Θα είσαι καχύποπτος τότε ως προς τα λόγια του Θεού και θα λες: «Είναι πράγματι λόγια του θεού αυτά; Δεν μου μοιάζουν να είναι η αλήθεια, δεν μου φαίνονται απαραιτήτως όλα σωστά!» Δεν αποκαλύπτεται με αυτόν τον τρόπο η διάθεσή σου να μισείς την αλήθεια; Όταν σκέφτεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, μπορείς να υποταχθείς στον Θεό; Σίγουρα όχι. Εάν δεν μπορείς να υποταχθείς στον Θεό, εξακολουθεί να είναι ο Θεός σου; Δεν είναι. Τότε, τι θα είναι ο Θεός για σένα; Θα Τον μεταχειρίζεσαι σαν αντικείμενο έρευνας, κάποιον που μπορείς να αμφισβητείς, κάποιον που μπορείς να καταδικάζεις. Θα Τον μεταχειρίζεσαι σαν έναν συνηθισμένο και κανονικό άνθρωπο, και ως τέτοιον θα Τον καταδικάζεις. Με τον τρόπο αυτόν, θα γίνεις άτομο που αντιστέκεται στον Θεό και Τον βλασφημεί. Τι είδους διάθεση το προκαλεί αυτό; Το προκαλεί μια αλαζονική διάθεση που έχει διογκωθεί πέρα από κάποιο όριο. Όχι μόνο θα αποκαλυφθεί η σατανική σου διάθεση, αλλά θα φανερωθεί ολοκληρωτικά και το σατανικό σου πρόσωπο. Οπότε, τι συμβαίνει με τη σχέση μεταξύ του Θεού και κάποιου που έχει φτάσει στο στάδιο της αντίστασης στον Θεό και του οποίου η επαναστατικότητα έναντι Εκείνου έχει ξεπεράσει κάποιο όριο; Γίνεται εχθρική σχέση, με το άτομο να θεωρεί τον Θεό αντίπαλό του. Εάν, κατά την πίστη σου στον Θεό, δεν μπορείς να αποδεχτείς την αλήθεια και να υποταχθείς σ’ αυτήν, τότε ο Θεός δεν είναι ο Θεός σου. Εάν αρνείσαι την αλήθεια και την απορρίπτεις, τότε έχεις ήδη γίνει κάποιος που αντιστέκεται στον Θεό. Μπορεί, λοιπόν, ο Θεός ακόμη να σε σώσει; Σίγουρα δεν μπορεί. Ο Θεός σού δίνει την ευκαιρία να λάβεις τη σωτηρία Του και δεν σε βλέπει ως εχθρό, εσύ όμως δεν μπορείς να αποδεχτείς την αλήθεια και Τον θεωρείς αντίπαλό σου. Η αδυναμία σου να αποδεχτείς τον Θεό ως αλήθεια σου και μονοπάτι σου σε κάνει άτομο που αντιστέκεται στον Θεό. Πώς θα πρέπει να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα; Πρέπει γρήγορα να μετανοήσεις και να αλλάξεις πορεία. Για παράδειγμα, όταν συναντάς ένα πρόβλημα ή μια δυσκολία ενώ εκτελείς το καθήκον σου και δεν ξέρεις πώς να το λύσεις, δεν πρέπει να το σταθμίζεις στα τυφλά, πρέπει πρώτα να γαληνεύεις ενώπιον του Θεού, να προσεύχεσαι και να αναζητάς από Εκείνον, και να βλέπεις τι λένε τα λόγια Του ως προς αυτό. Εάν, αφού διαβάσεις τα λόγια του Θεού, εξακολουθείς να μην καταλαβαίνεις και δεν ξέρεις ποιες αλήθειες αφορά το εν λόγω ζήτημα, πρέπει να εμμείνεις σταθερά σε μία αρχή —δηλαδή, πρώτα να υποταχθείς, να μην έχεις προσωπικές ιδέες ή σκέψεις, να περιμένεις με γαλήνια καρδιά και να δεις πώς σκοπεύει και θέλει να ενεργήσει ο Θεός. Όταν δεν κατανοείς την αλήθεια, θα πρέπει να την αναζητάς και να περιμένεις τον Θεό, αντί να ενεργείς στα τυφλά και απρόσεκτα. Εάν κάποιος σου κάνει μια πρόταση όταν δεν κατανοείς την αλήθεια και σου πει πώς να ενεργήσεις σύμφωνα με την αλήθεια, θα πρέπει καταρχάς να την αποδεχτείς και να επιτρέψεις σε όλους να συναναστραφούν σχετικά και να δεις εάν αυτό το μονοπάτι είναι σωστό ή όχι, εάν συνάδει με τις αλήθεια-αρχές ή όχι. Εάν επιβεβαιώσεις ότι συνάδει με την αλήθεια, τότε ασκήσου κατ’ αυτόν τον τρόπο. Εάν αποφασίσεις ότι δεν συνάδει με την αλήθεια, τότε μην ασκηθείς κατ’ αυτόν τον τρόπο. Τόσο απλό είναι. Όταν αναζητάς την αλήθεια, θα πρέπει να την αναζητάς από πολλούς. Εάν κάποιος έχει κάτι να πει, θα πρέπει να τον ακούσεις και να πάρεις στα σοβαρά όλα όσα λέει. Μην τον αγνοήσεις, ούτε να τον σνομπάρεις, επειδή αυτό σχετίζεται με θέματα που εμπίπτουν στο πεδίο του καθήκοντός σου και πρέπει να το χειριστείς σοβαρά. Αυτή είναι η σωστή στάση, η σωστή κατάσταση. Όταν είσαι στη σωστή κατάσταση και δεν αποκαλύπτεις τη διάθεση του να αποστρέφεσαι την αλήθεια και να τη μισείς, τότε η άσκηση του είδους αυτού θα υποκαταστήσει τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Έτσι κάνεις πράξη την αλήθεια. Εάν κάνεις πράξη την αλήθεια κατ’ αυτόν τον τρόπο, τι καρπούς θα αποφέρει αυτό; (Θα καθοδηγούμαστε από το Άγιο Πνεύμα.) Το ότι θα λάβεις την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος είναι μία πτυχή. Μερικές φορές το ζήτημα θα είναι πολύ απλό και θα μπορεί να διευθετηθεί χρησιμοποιώντας απλώς το μυαλό σου. Αφού ολοκληρώσουν οι άλλοι τις προτάσεις τους και εσύ αποκτήσεις κατανόηση, θα μπορείς να διορθώσεις τα πράγματα και να ενεργήσεις σύμφωνα με τις αρχές. Οι άλλοι μπορεί να σκεφτούν ότι δεν είναι και σπουδαίο το ζήτημα, όμως για τον Θεό είναι μεγάλο θέμα. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή, όταν ασκείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, για τον Θεό είσαι άτομο που μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια, άτομο που αγαπά την αλήθεια, άτομο που δεν αποστρέφεται την αλήθεια —όταν ο Θεός βλέπει μέσα στην καρδιά σου, βλέπει και τη διάθεσή σου, και αυτό είναι σπουδαίο ζήτημα. Με άλλα λόγια, όταν κάνεις το καθήκον σου και ενεργείς παρουσία του Θεού, όλα αυτά που βιώνεις και εκδηλώνεις είναι αλήθεια-πραγματικότητες που θα πρέπει να κατέχουν οι άνθρωποι. Οι στάσεις, οι σκέψεις και οι καταστάσεις σου σε οτιδήποτε κάνεις είναι ό,τι πιο σημαντικό για τον Θεό, και είναι αυτά που εξετάζει εξονυχιστικά ο Θεός.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν ζει κανείς συχνά ενώπιον του Θεού μπορεί να έχει μια κανονική σχέση μαζί Του

Πώς εκδηλώνεται συνήθως η διάθεση κατά την οποία οι άνθρωποι αποστρέφονται την αλήθεια; Όταν βλέπουν κάτι θετικό, δεν το αξιολογούν με βάση την αλήθεια. Με βάση τι το αξιολογούν; Το αξιολογούν με τη λογική του Σατανά, ψάχνοντας να δουν αν γίνεται με στυλ, τι μορφή έχει και πόσο εντυπωσιακό είναι. Αξιολογούν τα πάντα με τις μεθόδους με τις οποίες αξιολογεί ο Σατανάς τους ανθρώπους, δηλαδή με τις αρχές και τις μεθόδους με τις οποίες αξιολογούν τους ανθρώπους οι άπιστοι. Δεν ενεργούν αναζητώντας την αλήθεια. Κάθε ενέργειά τους πρώτα τη μετράνε με βάση τις δικές τους φαντασιοκοπίες και απόψεις, τις φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και τη γνώση που έχουν αποκτήσει, παραμερίζοντας την αλήθεια· έτσι κάνουν τα πάντα. Μετρούν με βάση τις ανθρώπινες απόψεις και τη λογική του Σατανά, και ύστερα από πολλές μετρήσεις, διαπιστώνουν ότι, στα μάτια τους, είναι καλύτεροι απ’ όλους και κανένας δεν τους ξεπερνά. Έχουν στην καρδιά τους αυτά που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους; Μήπως έχουν στην καρδιά τους οποιεσδήποτε αρχές της αλήθειας; Όχι, δεν έχουν. Δεν βλέπουν τις απαιτήσεις του Θεού για την ανθρωπότητα, δεν βλέπουν ότι η αλήθεια είναι η πραγματικότητα κάθε θετικού πράγματος, δεν βλέπουν ότι η αλήθεια είναι πάνω απ’ όλα, οπότε φυσικά υποτιμούν τον ενσαρκωμένο Θεό και έχουν πάντα αντιλήψεις για το πώς ντύνεται, το πώς μιλάει και πώς συμπεριφέρεται. Κι έτσι, όταν έχουν έρθει σε επαφή για κάποιον καιρό, σκέφτονται: «Δεν είσαι τόσο αξιοπρεπής, μεγαλοπρεπής και βαθύς όσο φανταζόμουν. Δεν είσαι καν τόσο κομψός όσο εγώ. Όπως με βλέπεις εδώ, δεν είμαι φινετσάτος σαν μια σπουδαία προσωπικότητα; Εσύ εκφράζεις την αλήθεια, μα παρ’ όλα αυτά, δεν βλέπω τίποτα πάνω Σου που να μοιάζει με τον Θεό. Μιλάς πάντα για την αλήθεια, για την είσοδο στην πραγματικότητα. Γιατί, λοιπόν, δεν γνωστοποιείς κάποια μυστήρια; Γιατί δεν μιλάς λίγο στη γλώσσα του τρίτου ουρανού;» Τι είδους λογική και απόψεις είναι αυτές; (Είναι οι απόψεις του Σατανά.) Προέρχονται από τον Σατανά. Πώς νομίζετε ότι προσεγγίζω αυτά τα πράγματα; (Αποστρέφεσαι τέτοιους ανθρώπους και δεν θες να έχεις επαφές μαζί τους.) Κάνετε λάθος. Αντιθέτως, όταν συναντήσω ένα τέτοιο άτομο, θα το πλησιάσω, θα συναναστραφώ μαζί του κανονικά, θα προσφέρω ό,τι μπορώ και θα βοηθήσω όπως μπορώ. Αν είναι πεισματάρης και ξεροκέφαλος, όχι μόνο μπορώ να συνυπάρξω κανονικά μαζί του, αλλά και θα συζητήσω μαζί του όσο το δυνατόν περισσότερο. Θα του πω: «Πιστεύεις ότι έχει νόημα να ενεργούμε έτσι; Χρησιμοποίησε όποια απ’ αυτές τις μεθόδους θεωρείς κατάλληλη, και αν θεωρείς ότι καμιά τους δεν είναι κατάλληλη, σκέψου τον δικό σου τρόπο για να λύσεις το πρόβλημα». Όσο σπουδαιότερος νομίζει ότι είναι ένας τέτοιος άνθρωπος τόσο πιο πολύ τα βρίσκω μαζί του με αυτόν τον τρόπο· δεν κάνω φιγούρα μπροστά σε κανέναν. Αν έχουμε δύο σκαμνιά, ένα ψηλό και ένα χαμηλό, θα τον αφήσω να καθίσει στο ψηλό και θα καθίσω εγώ στο χαμηλό. Θα του μιλήσω με το κεφάλι Μου στραμμένο προς τα πάνω, και τελικά θα τον κάνω να ντραπεί και να συνειδητοποιήσει σιγά-σιγά ότι δεν διαθέτει καμία αλήθεια, ότι είναι πάμφτωχος και αξιολύπητος, αναίσθητος και ανόητος. Πώς σας φαίνεται αυτή η μέθοδος; (Καλή.) Θα του έκανε καλό, λοιπόν, να τον αγνοήσω; Εδώ που τα λέμε, δεν είναι καθόλου κακό, αλλά δεν θα τον ωφελήσει καθόλου. Εάν πιστεύει στον Θεό με κάποια ειλικρίνεια, διαθέτει κάποια ανθρώπινη φύση και μπορεί να σωθεί, τότε δεν πειράζει να έχω επαφές μαζί του. Τελικά, μια μέρα, αν καταλάβει την αλήθεια, θα επιλέξει και ο ίδιος να καθίσει στο χαμηλότερο σκαμνί και δεν θα είναι πλέον υπερήφανος. Αν τον αγνοήσω, θα παραμείνει για πάντα αδαής και ανόητος, θα λέει και θα κάνει ανοησίες, και θα είναι πάντα ένας ανόητος, πάμφτωχος και αξιολύπητος άνθρωπος. Σε τέτοια άσχημη κατάσταση είναι όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Οι άνθρωποι υποτιμούν και σιχαίνονται τα θετικά πράγματα, και όταν βλέπουν κάποιον που είναι ειλικρινής, γεμάτος αγάπη και που πάντα κάνει πράξη την αλήθεια, αλλά κάποιες φορές του λείπει η σοφία, τον περιφρονούν μέσα απ’ την καρδιά τους. Θεωρούν ένα τέτοιο άτομο άχρηστο, ενώ θεωρούν τον εαυτό τους πανούργο, καλό στους υπολογισμούς, επιδέξιο στις συνωμοσίες και τις δολοπλοκίες, πιστεύουν ότι έχουν μέσα και χαρίσματα, και είναι ικανοί και καλοί ομιλητές. Νομίζουν ότι αυτό θα κάνει τον Θεό να τους σώσει, αλλά στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο: αυτούς τους ανθρώπους τούς απεχθάνεται ο Θεός. Αυτή είναι η διάθεση του να αντιπαθεί κάποιος την αλήθεια και να την αποστρέφεται.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η γνώση της διάθεσης κάποιου είναι το θεμέλιο της αλλαγής της

Ο Θεός δεν απεχθάνεται όσους έχουν χαμηλό επίπεδο. Δεν απεχθάνεται την ανοησία τους ούτε το γεγονός ότι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Τι είναι αυτό που απεχθάνεται ο Θεός στους ανθρώπους πιο πολύ απ’ όλα; Όταν αποστρέφονται την αλήθεια. Αν αποστρέφεσαι την αλήθεια, τότε μόνο και μόνο λόγω αυτού, ο Θεός δεν πρόκειται να δει ποτέ κάτι ευχάριστο σ’ εσένα. Αυτό είναι απαράβατο. Αν αποστρέφεσαι την αλήθεια, αν δεν αγαπάς την αλήθεια, αν η στάση σου απέναντι σ’ αυτήν είναι αδιάφορη, περιφρονητική κι αλαζονική, ή ακόμα κι αν η αλήθεια σε απωθεί, της αντιστέκεσαι και την απορρίπτεις, αν φέρεσαι έτσι, τότε ο Θεός θα αηδιάσει πραγματικά μαζί σου και θα βρεθείς σε αδιέξοδο, δεν θα έχεις καμία πιθανότητα να σωθείς. Αν αγαπάς πραγματικά την αλήθεια βαθιά μέσα σου, αλλά έχεις χαμηλό επίπεδο κι ελάχιστη διορατικότητα, και φέρεσαι λίγο ανόητα, αν κάνεις συχνά λάθη αλλά δεν έχεις κακές προθέσεις κι απλώς έχεις κάνει μερικές ανοησίες, αν είσαι πρόθυμος βαθιά μέσα σου ν’ ακούσεις τη συναναστροφή του Θεού πάνω στην αλήθεια και λαχταράς βαθιά μέσα σου την αλήθεια, αν η στάση σου προς την αλήθεια και τα λόγια του Θεού είναι ειλικρινής κι έχεις λαχτάρα για τα λόγια του Θεού και μπορείς να τα φυλάς σαν θησαυρό, τότε αυτό είναι αρκετό. Ο Θεός συμπαθεί τέτοιους ανθρώπους. Ακόμα κι αν φέρεσαι ανόητα μερικές φορές, ο Θεός και πάλι σε συμπαθεί. Αγαπά την καρδιά σου, που λαχταρά την αλήθεια, αλλά και την ειλικρινή σου στάση απέναντι στην αλήθεια. Έτσι, ο Θεός έχει έλεος απέναντί σου και σου δίνει πάντα χάρη. Δεν Τον απασχολεί το χαμηλό σου επίπεδο ή η ανοησία σου ούτε οι παραβάσεις σου. Επειδή η στάση σου απέναντι στην αλήθεια είναι ειλικρινής και πρόθυμη κι η καρδιά σου αληθινή, τότε —λαμβάνοντας υπ’ όψιν πόσο αληθινή είναι η καρδιά σου, αλλά και τη στάση σου— θα σου δείχνει πάντα έλεος, ενώ το Άγιο Πνεύμα θα εργάζεται πάνω σου και θα έχεις ελπίδα για σωτηρία. Από την άλλη, αν η καρδιά σου είναι σκληρή και αυτάρεσκη κι αν αποστρέφεσαι την αλήθεια, αν δεν προσέχεις τα λόγια του Θεού και ό,τι συνδέεται με την αλήθεια, αν φέρεσαι ανταγωνιστικά και περιφρονητικά από βαθιά μέσα σου, τότε ποια είναι η στάση του Θεού απέναντί σου; Απέχθεια, αποστροφή κι αδιάκοπη οργή. Ποια δύο χαρακτηριστικά είναι προφανή στη δίκαιη διάθεση του Θεού; Άφθονο έλεος και βαθιά οργή. Η λέξη «άφθονο» που χαρακτηρίζει το έλεος σημαίνει ότι το έλεος του Θεού χαρακτηρίζεται από ανεκτικότητα, υπομονή, επιείκεια, κι ότι είναι η μεγαλύτερη αγάπη. Αυτό σημαίνει «άφθονο». Έτσι πρέπει να ενεργεί ο Θεός, επειδή οι άνθρωποι είναι ανόητοι και χαμηλού επιπέδου. Αν αγαπάς την αλήθεια, αλλά είσαι ανόητος και χαμηλού επιπέδου, η στάση του Θεού απέναντί σου θα έχει άφθονο έλεος. Τι περιλαμβάνει το έλεος; Υπομονή κι ανεκτικότητα: ο Θεός είναι ανεκτικός κι υπομονετικός απέναντι στην άγνοιά σου, σου δίνει αρκετή πίστη κι ανεκτικότητα για να σε στηρίξει, να σου παράσχει και να σε βοηθήσει, ώστε σιγά-σιγά να κατανοήσεις την αλήθεια και σταδιακά να ωριμάσεις. Πάνω σε τι θεμέλια χτίζεται αυτό; Χτίζεται πάνω στα θεμέλια της αγάπης και της λαχτάρας για την αλήθεια, και της ειλικρινούς στάσης απέναντι στον Θεό, στα λόγια Του και στην αλήθεια. Αυτές είναι οι θεμελιώδεις συμπεριφορές που πρέπει να εκδηλώνουν οι άνθρωποι. Αλλά αν κάποιος βαθιά μέσα του αποστρέφεται την αλήθεια, την απεχθάνεται ή μάλιστα τη μισεί, αν δεν την παίρνει ποτέ στα σοβαρά και μιλά μονίμως για τα κατορθώματά του, για το ότι έχει δουλέψει, για τις εμπειρίες του, για το τι έχει περάσει, για το ότι ο Θεός τον εκτιμά και ότι του έχει εμπιστευτεί σοβαρές εργασίες, αν μιλά μόνο γι’ αυτά τα πράγματα, τα προσόντα του, τα επιτεύγματά του και τα ταλέντα του, αν επιδεικνύεται, δεν συναναστρέφεται ποτέ πάνω στην αλήθεια, δεν καταθέτει μαρτυρία για τον Θεό ούτε συναναστρέφεται πάνω στην κατανόηση που έχει κερδίσει βιώνοντας το έργο του Θεού ή γνωρίζοντας τον Θεό, τότε όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι αποστρέφεται την αλήθεια; Έτσι εκδηλώνεται όταν κανείς αποστρέφεται και δεν αγαπά την αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Πώς γίνεται ν’ ακούει κανείς κηρύγματα και να μην αγαπά την αλήθεια;» Όποιος ακούει κηρύγματα αγαπά την αλήθεια; Κάποιοι άνθρωποι απλώς διεκπεραιώνουν τα τυπικά. Αναγκάζονται να προσποιούνται μπροστά στους άλλους, γιατί φοβούνται ότι αν δεν συμμετέχουν στη ζωή της εκκλησίας, ο οίκος του Θεού δεν θ’ αναγνωρίσει την πίστη τους. Πώς ορίζει ο Θεός αυτήν τη στάση απέναντι στην αλήθεια; Λέει ότι δεν αγαπούν την αλήθεια, ότι αποστρέφονται την αλήθεια. Μέσα στη διάθεσή τους, υπάρχει ένα πράγμα που είναι το πιο θανάσιμο, πιο θανάσιμο κι απ’ την αλαζονεία και τη δολιότητα, κι είναι το να αποστρέφεται κανείς την αλήθεια. Ο Θεός το βλέπει αυτό. Πώς φέρεται σε τέτοιους ανθρώπους ο Θεός, εφόσον έχει δίκαιη διάθεση; Εξοργίζεται μ’ αυτούς. Αν ο Θεός εξοργιστεί με κάποιον, κάποιες φορές τον επιπλήττει ή τον πειθαρχεί και τον τιμωρεί. Όταν κάποιος δεν εναντιώνεται επί τούτου απέναντι στον Θεό, τότε Εκείνος θα είναι υπομονετικός, θα περιμένει και θα παρατηρεί. Λόγω της κατάστασης ή γι’ άλλους αντικειμενικούς λόγους, ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτόν τον δύσπιστο για να Του παρέχει υπηρεσία. Αλλά μόλις το επιτρέψει το περιβάλλον και έρθει η κατάλληλη στιγμή, τέτοιοι άνθρωποι θα εκδιώχνονται από τον οίκο του Θεού, επειδή δεν είναι κατάλληλοι ούτε για να παρέχουν υπηρεσία. Αυτή είναι η οργή του Θεού. Γιατί εξοργίζεται τόσο πολύ ο Θεός; Έτσι εκφράζεται το ακραίο μίσος Του για όσους αποστρέφονται την αλήθεια. Η βαθιά οργή του Θεού δείχνει ότι έχει ορίσει το αποτέλεσμα και τον προορισμό εκείνων που αποστρέφονται την αλήθεια. Και πού τους κατατάσσει; Τους κατατάσσει στο στρατόπεδο του Σατανά. Επειδή έχει εξοργιστεί μαζί τους και τους σιχαίνεται, τους κλείνει την πόρτα, δεν τους επιτρέπει να πατήσουν το πόδι τους στον οίκο του Θεού και δεν τους δίνει ευκαιρία να σωθούν. Αυτό είναι μια εκδήλωση της οργής του Θεού. Ο Θεός τούς βάζει στο ίδιο επίπεδο με τον Σατανά, σαν ακάθαρτους δαίμονες και κακά πνεύματα, δύσπιστους, και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα τους αποκλείσει. Δεν είναι αυτός ένας τρόπος αντιμετώπισής τους; (Ναι.) Αυτή είναι η οργή του Θεού. Και τι τους περιμένει μόλις αποκλειστούν; Θα μπορέσουν ποτέ ξανά ν’ απολαύσουν τη χάρη, τις ευλογίες και τη σωτηρία του Θεού; (Όχι.)

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για την ορθή εκπλήρωση του καθήκοντος, είναι κρίσιμης σημασίας η κατανόηση της αλήθειας

Αν αποστρέφεσαι την αλήθεια και μονίμως τη συκοφαντείς και την περιφρονείς, αν έχεις τέτοια φύση, τότε δεν θ’ αλλάξεις εύκολα. Ακόμα κι αν αλλάξεις, θα φανεί στην πορεία αν έχει αλλάξει κι η στάση του Θεού. Αν αυτά που κάνεις μπορούν ν’ αλλάξουν τη στάση του Θεού, τότε έχεις ελπίδα να σωθείς. Αν δεν μπορείς ν’ αλλάξεις τη στάση του Θεού και βαθιά μέσα Του έχει αποστραφεί από καιρό την ουσία σου, τότε δεν έχεις ελπίδα σωτηρίας. Επομένως, πρέπει να εξετάσετε τον εαυτό σας. Αν είσαι σε μια κατάσταση που αποστρέφεσαι την αλήθεια κι αντιστέκεσαι σ’ αυτήν, αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Αν δημιουργείς ή καταλήγεις συχνά σε μια τέτοια κατάσταση, ή αν είσαι τέτοιος άνθρωπος βαθιά μέσα σου, εδώ υπάρχει ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα. Αν βρίσκεσαι σε κατάσταση που αποστρέφεσαι περιστασιακά την αλήθεια, πρώτον, μπορεί να είναι επειδή έχεις μικρό ανάστημα. Δεύτερον, η ίδια η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου περιέχει αυτήν την ουσία, που αναπόφευκτα αναδεικνύει αυτήν την κατάσταση. Παρ’ όλα αυτά, αυτή η κατάσταση δεν είναι ενδεικτική της ουσίας σου. Κάποιες φορές, ένα φευγαλέο συναίσθημα μπορεί να δημιουργήσει μία κατάσταση που να σε κάνει να αποστραφείς την αλήθεια. Αυτό είναι προσωρινό. Αυτό που την προκαλεί δεν είναι ότι η διάθεση-ουσία σου που αποστρέφεται την αλήθεια. Αν πρόκειται για μια προσωρινή κατάσταση, τότε μπορεί να αναστραφεί, όμως πώς αναστρέφεται; Πρέπει να προσέλθεις αμέσως ενώπιον του Θεού για ν’ αναζητήσεις την αλήθεια σ’ αυτήν την πτυχή και να καταφέρεις ν’ αναγνωρίσεις την αλήθεια και να υποταχθείς στην αλήθεια και στον Θεό. Τότε διορθώνεται αυτή η κατάσταση. Αν δεν τη διορθώσεις και την αφήσεις να διαιωνίζεται, κινδυνεύεις. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι λένε: «Τέλος πάντων, έχω χαμηλό επίπεδο και δεν καταλαβαίνω την αλήθεια· γι’ αυτό, θα σταματήσω να την επιδιώκω και δεν χρειάζεται να υποταχθώ στον Θεό. Πώς γίνεται να μου έδωσε ο Θεός αυτό το επίπεδο; Ο Θεός δεν είναι δίκαιος!» Αρνείσαι τη δικαιοσύνη του Θεού. Δεν δείχνει αυτό ότι αποστρέφεσαι την αλήθεια; Είναι η στάση κι εκδήλωση κάποιου που αποστρέφεται την αλήθεια. Γύρω από αυτήν την εκδήλωση υπάρχει ένα πλαίσιο, οπότε είναι απαραίτητο να διορθωθεί αυτό το πλαίσιο κι η αιτία αυτής της κατάστασης. Μόλις διορθωθεί η αιτία, μαζί της θα εξαφανιστεί η κατάστασή σου. Κάποιες καταστάσεις είναι σαν ένα σύμπτωμα όπως ο βήχας, που μπορεί να από τον προκαλεί ένα κρύωμα ή πνευμονία. Αν γιατρέψεις το κρύωμα ή την πνευμονία, θα καλυτερέψει κι ο βήχας. Όταν διορθώνεται η αιτία, εξαφανίζονται τα συμπτώματα. Όμως, κάποιες καταστάσεις κατά τις οποίες κάποιος αποστρέφεται την αλήθεια δεν είναι σύμπτωμα, αλλά καρκίνος. Η αιτία της αρρώστιας βρίσκεται εσωτερικά. Μπορεί να μην καταφέρεις να βρεις κανένα σύμπτωμα εξωτερικά, αλλά μόλις προκύψει η αρρώστια, είναι θανάσιμη. Αυτό το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό. Κάποιοι άνθρωποι ούτε αποδέχονται ούτε αναγνωρίζουν ποτέ την αλήθεια ή τη συκοφαντούν μονίμως, όπως οι άπιστοι. Ακόμα κι αν δεν το λένε ποτέ, βαθιά μέσα τους μονίμως περιφρονούν, απορρίπτουν και διαψεύδουν την αλήθεια. Μπορεί να είναι η αλήθεια της αυτογνωσίας, της αναγνώρισης της ύπαρξης μιας διεφθαρμένης διάθεσης, της αποδοχής της αλήθειας, της υποταγής στον Θεό, του να μην ενεργείς επιπόλαια ή του να είσαι ειλικρινής. Όποια κι αν είναι, αυτοί οι άνθρωποι δεν αποδέχονται, δεν παραδέχονται και δεν δίνουν σημασία σε καμία πτυχή της αλήθειας, και μάλιστα τις διαψεύδουν και τις συκοφαντούν όλες. Αυτή είναι η διάθεση που έχει κάποιος που αποστρέφεται την αλήθεια, είναι ένα είδος ουσίας. Σε τι είδους έκβαση οδηγεί αυτή η ουσία; Στο να σε αποστραφεί και να σε απορρίψει και να σε αποκλείσει ο Θεός, και μετά να χαθείς. Οι συνέπειες είναι πολύ σοβαρές.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για την ορθή εκπλήρωση του καθήκοντος, είναι κρίσιμης σημασίας η κατανόηση της αλήθειας

Τις έσχατες ημέρες, έχει έρθει ο ενσαρκωμένος Θεός. Δεδομένου ότι οι άνθρωποι πιστεύουν στον πρακτικό Θεό, τι πρέπει κυρίως να κερδίσουν; Την αλήθεια, τη ζωή. Τίποτα πέρα απ’ αυτά δεν έχει σημασία. Όταν ήρθε ο Χριστός, έφερε την αλήθεια, τη ζωή. Ήρθε για να δώσει στους ανθρώπους ζωή. Επομένως, πώς πρέπει να πιστεύει κανείς στον πρακτικό Θεό; Τι πρέπει να κάνει κάποιος για να αποκτήσει την αλήθεια και τη ζωή; Ο Θεός έχει εκφράσει πάρα πολλές αλήθειες. Όλοι εκείνοι που πεινάνε και διψάνε για δικαιοσύνη πρέπει να τρώνε και να πίνουν τα λόγια του Θεού. Όλα τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Είναι πλούσια και άφθονα. Παντού υπάρχουν πολύτιμα πράγματα και θησαυροί. Απολαμβάνοντας την αφθονία της όμορφης γης της Χαναάν, όσοι αγαπάνε την αλήθεια πλημμυρίζουν από χαρά στην καρδιά τους. Σε κάθε πρόταση που τρώνε και πίνουν από τα λόγια του Θεού υπάρχει αλήθεια και φως. Όλες είναι πολύτιμες. Οι άνθρωποι που δεν αγαπάνε την αλήθεια είναι σκυθρωποί και θλιμμένοι. Κάθονται για δείπνο και υποφέρουν από πείνα, δείχνοντας πόσο αξιολύπητοι είναι. Όσοι είναι σε θέση να αναζητήσουν την αλήθεια θα έχουν όλο και περισσότερα κέρδη, ενώ όσοι δεν μπορούν να το κάνουν θα φτάσουν σε αδιέξοδο. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία πλέον είναι να μάθετε να αναζητάτε την αλήθεια στα πάντα, να φτάσετε σε μια κατανόηση της αλήθειας, να κάνετε πράξη την αλήθεια και να μπορέσετε να υποταχθείτε πραγματικά στον Θεό. Αυτό σημαίνει να πιστεύετε στον Θεό. Η πίστη στον πρακτικό Θεό είναι η απόκτηση της αλήθειας και της ζωής. Για ποιον σκοπό χρησιμοποιείται η αλήθεια; Χρησιμοποιείται για να εμπλουτίσει τον πνευματικό κόσμο των ανθρώπων; Για να προσφέρει στους ανθρώπους μια καλή εκπαίδευση; (Όχι.) Επομένως, ποιο πρόβλημα του ανθρώπου λύνει η αλήθεια; Η αλήθεια είναι εκεί για να διορθώσει τη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, για να διορθώσει την αμαρτωλή φύση του ανθρώπου και να τον κάνει να ζήσει ενώπιον του Θεού και να βιώσει μια κανονική ανθρώπινη φύση. Κάποιοι άνθρωποι δεν κατανοούν τι είναι η αλήθεια. Έχουν μονίμως την αίσθηση ότι η αλήθεια είναι κάτι βαθυστόχαστο κι αφηρημένο, ότι είναι ένα μυστήριο. Δεν καταλαβαίνουν ότι η αλήθεια είναι κάτι που πρέπει να κάνουν πράξη οι άνθρωποι, κάτι που πρέπει να εφαρμόζουν. Κάποιοι άνθρωποι, παρότι πιστεύουν στον Θεό εδώ και δέκα ή είκοσι χρόνια, δεν καταλαβαίνουν ακόμη τι ακριβώς είναι η αλήθεια. Έχουν αποκτήσει την αλήθεια αυτοί οι άνθρωποι; (Όχι.) Δεν είναι αξιολύπητοι όσοι δεν έχουν αποκτήσει την αλήθεια; Και βέβαια είναι. Όπως λέει κι ο ύμνος, «κάθονται για δείπνο και υποφέρουν από πείνα». Δεν είναι δύσκολο να αποκτήσει κανείς την αλήθεια ούτε να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα· αν, όμως, οι άνθρωποι αποστρέφονται διαρκώς την αλήθεια, μπορούν να την αποκτήσουν; Δεν μπορούν. Άρα, πρέπει να προσέρχεσαι διαρκώς ενώπιον του Θεού, να εξετάζεις τις εσωτερικές σου καταστάσεις κατά τις οποίες αποστρέφεσαι την αλήθεια, να βλέπεις πώς εκδηλώνεις το ότι αποστρέφεσαι την αλήθεια και σε ποιες ενέργειές σου αποστρέφεσαι την αλήθεια και σε ποια πράγματα έχεις στάση ανθρώπου που αποστρέφεται την αλήθεια. Όλα αυτά τα θέματα πρέπει να τα εξετάζεις συχνά. Για παράδειγμα, κάποιος σε επιπλήττει, λέγοντας τα εξής: «Δεν μπορείς να βασίζεσαι μόνο στη θέλησή σου για να κάνεις το καθήκον σου. Πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να διαθέτεις αυτογνωσία». Εσύ τότε θυμώνεις κι ανταπαντάς ως εξής: «Το πώς κάνω εγώ το καθήκον μου είναι πρόβλημα, ενώ το πώς κάνεις εσύ το δικό σου δεν είναι; Τι πρόβλημα υπάρχει με το πώς κάνω το καθήκον μου; Ο Θεός βλέπει την καρδιά μου!» Τι είδους στάση είναι αυτή; Είναι στάση κάποιου που αποδέχεται την αλήθεια; (Όχι.) Όταν σας συμβαίνουν πράγματα, πρέπει πρώτα να έχετε στάση αποδοχής της αλήθειας. Αν δεν έχετε τέτοια στάση, είναι σαν να μην έχετε ένα δοχείο για να λάβετε έναν θησαυρό. Είστε άρα ανίκανοι να αποκτήσετε την αλήθεια. Αν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια, η πίστη του στον Θεό είναι μάταιη! Ο σκοπός της πίστης στον Θεό είναι η απόκτηση της αλήθειας. Αν κάποιος δεν μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια, η πίστη του στον Θεό έχει αποτύχει. Τι σημαίνει να αποκτάς την αλήθεια; Σημαίνει ότι η αλήθεια γίνεται η πραγματικότητά σου, γίνεται η ζωή σου. Αυτό σημαίνει να αποκτάς την αλήθεια. Αυτό σημαίνει να πιστεύεις στον Θεό! Γιατί λέει τα λόγια Του ο Θεός; Γιατί εκφράζει αυτές τις αλήθειες; Για να μπορέσουν οι άνθρωποι να αποδεχθούν την αλήθεια και να εξαγνιστεί η διαφθορά. Για να αποκτήσουν οι άνθρωποι την αλήθεια και αυτή να γίνει η ζωή τους. Αλλιώς, γιατί να εκφράσει τόσες αλήθειες ο Θεός; Για να ανταγωνιστεί τη Βίβλο; Για να φτιάξει ένα «Πανεπιστήμιο της Αλήθειας» και να εκπαιδεύσει μια ομάδα ανθρώπων; Όχι. Το κάνει για να σώσει ολοκληρωτικά την ανθρωπότητα, για να μπορέσουν οι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια και τελικά να την αποκτήσουν. Καταλαβαίνετε τώρα, έτσι δεν είναι; Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα κατά την πίστη σας στον Θεό; (Η απόκτηση της αλήθειας και η είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα.) Το θέμα από δω και στο εξής είναι από το πώς θα εισέλθετε στην αλήθεια-πραγματικότητα και κατά πόσο θα μπορέσετε να το κάνετε.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Πώς διαπίστωσα ότι είχα βαρεθεί την αλήθεια

Τι αποκόμισα όταν έγραψα τη μαρτυρία μου