Από της Λέο Λέι, Κίνα

Τον Ιούλιο του 2022, οι επικεφαλής είδαν ότι είχα ταλέντο στο γράψιμο και κανόνισαν να κάνω κειμενικό έργο στην εκκλησία. Όταν σκέφτηκα ότι μπορούσα ακόμα να κάνω κειμενικά καθήκοντα στα εξήντα, χάρηκα πάρα πολύ. Σκέφτηκα: «Έκανα κειμενικά καθήκοντα στο παρελθόν, και αντιλαμβάνομαι κάπως τις αρχές. Τώρα, αν καταβάλω μεγάλη προσπάθεια και το κάνω ολόψυχα, θα έχω σίγουρα τα προσόντα γι’ αυτό το καθήκον». Στη συνέχεια, συμμετείχα ενεργά στο έργο. Όταν αναλύαμε δύσκολα προβλήματα με τους αδελφούς και τις αδελφές, μπορούσα και πρότεινα εφικτές λύσεις. Ο επιβλέπων με επαινούσε που μπορούσα να μοιραστώ μονοπάτια άσκησης και έλεγε ότι είχα δυνατότητες. Μου ζήτησαν να καθοδηγήσω το έργο άλλων εργατών κειμένου. Αργότερα, ο επιβλέπων με φώναζε όταν συζητούνταν προβλήματα, και οι αδελφοί κι οι αδελφές μου, όποτε είχαν προβλήματα, ζητούσαν τη συναναστροφή μου. Βλέποντας πως όλοι αναγνώριζαν τις επαγγελματικές μου δυνατότητες, δεν μπορούσα να περιγράψω τη χαρά που ένιωθα μέσα μου, και έκανα το καθήκον μου με τη διπλάσια ενέργεια.

Λίγο αργότερα, ο επιβλέπων μού ζήτησε να καλλιεργήσω την Αδελφή Σιν Σιν. Σκέφτηκα: «Ο επιβλέπων είπε ότι έχω δυνατότητες και επίσης με επέλεξε να καθοδηγήσω το έργο της Σιν Σιν. Αυτό δείχνει ότι με εκτιμά πραγματικά». Έτσι, συμφώνησα. Μετά, πήρα τη Σιν Σιν στις συναντήσεις με τους επικεφαλής και τους εργάτες, για να συναναστραφούμε πάνω στις αρχές συγγραφής κηρυγμάτων. Η Σιν Σιν άκουγε πλάι μου και σημείωνε κάθε τόσο. Όταν γυρίσαμε, συναναστραφήκαμε για τις αποκλίσεις στο έργο μας. Οι δυο μας, η μία ηλικιωμένη και η άλλη νέα, συνεργαζόμασταν με μεγάλη χαρά. Αργότερα, ανακάλυψα ότι η Σιν Σιν ήταν πολύ αθώα. Αν δεν γνώριζε κάτι, ρωτούσε. Μάθαινε πολύ πρόθυμα καινούργια πράγματα. Είχε καλό επίπεδο και τα κατανοούσε γρήγορα. Όταν ο επιβλέπων συναναστρεφόταν πάνω στην εφαρμογή των αρχών, εκείνη καταλάβαινε αμέσως. Αντιλαμβανόταν πολύ γρήγορα τα κύρια σημεία των αρχών, και μπορούσε να τις εφαρμόσει σύντομα στο καθήκον της. Σκέφτηκα: «Η Σιν Σιν προοδεύει τόσο γρήγορα που σε λίγο θα με ξεπεράσει. Πρέπει να προσπαθήσω πιο σκληρά στο μέλλον, αλλιώς θα με αφήσει πίσω. Αυτό θα ήταν μεγάλη ντροπή!» Αργότερα, αφιέρωσα επιπλέον ώρες στη μελέτη των αρχών. Έχω υψηλή πίεση και, μερικές φορές, δεν ξεκουραζόμουν ακόμα κι αν πρηζόταν τόσο το κεφάλι μου που μου προκαλούσε δυσφορία. Δεν ήμουν διατεθειμένη να εγκαταλείψω καμία ευκαιρία για μελέτη, καθώς φοβόμουν μη με αφήσει πίσω η Σιν Σιν και χάσω την εκτίμηση των άλλων. Σε μια συνάθροιση, ήταν παρόντες οι επικεφαλής. Ο επιβλέπων έκανε μια ερώτηση και μας ζήτησε να απαντήσουμε. Σκέφτηκα: «Είναι εδώ και οι επικεφαλής. Πρέπει να απαντήσω σωστά. Δεν πρέπει να χάσω την εκτίμησή τους». Όσο περισσότερο προσπαθούσα, όμως, να σκεφτώ μια καλή απάντηση, τόσο δυσκολευόμουν να πω κάτι με νόημα. Αλλά η Σιν Σιν μίλησε πολύ ξεκάθαρα, σύμφωνα με όλες τις αρχές, μία προς μία. Ο επιβλέπων αναστέναξε και μου είπε: «Τόσον καιρό εκπαιδεύεσαι, πώς γίνεται να αντιλαμβάνεσαι τις αρχές λιγότερο από μια αδελφή που μόλις ήρθε;» Οι επικεφαλής και αρκετοί ακόμα εργάτες κειμένου γύρισαν όλοι ταυτόχρονα και με κοίταξαν. Ένιωσα το πρόσωπό μου να καίει από ντροπή. Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Σκέφτηκα: «Στο παρελθόν, καθοδηγούσα εγώ τη Σιν Σιν, και τώρα με έχει ξεπεράσει απ’ όλες τις απόψεις. Πώς θα μπορέσω να εμφανιστώ ξανά; Κάνω κειμενικά καθήκοντα εδώ και δύο χρόνια, και ακόμα δεν είμαι τόσο καλή όσο μια αδελφή που μόλις ξεκίνησε την εκπαίδευση. Τι ντροπή!» Ο αναστεναγμός του επιβλέποντα σήμαινε ότι τον είχα απογοητεύσει. Σίγουρα αναρωτιόταν πώς είχα τόσο περιορισμένες δυνατότητες μετά από τόσον καιρό εκπαίδευσης. Εκείνο το διάστημα, αν και αφιέρωνα επιπλέον ώρες στη μελέτη των αρχών, και πάλι δεν προόδευα και πολύ.

Αργότερα, οι επικεφαλής με χώρισαν απ’ τη Σιν Σιν. Η κάθε μία μας είχε την ευθύνη της επιμέλειας ενός μέρους των κηρυγμάτων. Πέρασε καιρός, και η Σιν Σιν έφερνε όλο και καλύτερα αποτελέσματα στην επιμέλεια των κηρυγμάτων. Ο επιβλέπων, όταν ήθελε να συναναστραφεί πάνω σε κάποιο πρόβλημα, φώναζε εκείνη. Θυμήθηκα ότι, μια φορά, σε ολόκληρη τη συνάθροιση, ο επιβλέπων συζήτησε μόνο τα ερωτήματα που έθεσε η Σιν Σιν. Θυμόμουν παλαιότερες συναθροίσεις, όπου εγώ ήμουν το κέντρο της προσοχής. Τώρα, η Σιν Σιν είχε πάρει όλα τα φώτα από πάνω μου, και είχα γίνει ο παρίας της τάξης, που δεν του μιλούσε κανείς. Μέσα μου είχα μια οργισμένη θάλασσα πόνου. Η ενέργεια που ήταν παγιδευμένη μέσα μου ήθελε απεγνωσμένα να εκραγεί και να ανταγωνιστεί τη Σιν Σιν για να φανεί ποια ήταν καλύτερη. Μετά, μόλις άκουγα τον επιβλέποντα να λέει στη συνάθροιση ότι ο τάδε τύπος κηρύγματος έφερνε καλά αποτελέσματα, πήγαινα βιαστικά να τον επεξεργαστώ. Ήθελα να πετύχω γρήγορα αποτελέσματα, ώστε να δουν οι αδελφοί και οι αδελφές μου ότι δεν ήμουν λιγότερο ικανή απ’ τους άλλους. Έτσι, όμως, που λαχταρούσα τα επιτεύγματα και το κέρδος, δεν έκανα το καθήκον μου σύμφωνα με τις αρχές. Στο τέλος, τα περισσότερα απ’ τα κηρύγματα που επιμελούμουν είχαν πρόβλημα. Όλο εκείνο το διάστημα, ήμουν εξαντλημένη σωματικά και ψυχικά, και ένιωθα θλιμμένη: «Γιατί, αφού είναι ξεκάθαρο ότι αντιλαμβάνομαι κάπως αυτές τις αρχές, έχουν συνεχώς προβλήματα τα κηρύγματα που επιμελούμαι;» Μετά, δεν έβρισκα μέσα μου την ενέργεια να κάνω το καθήκον μου. Μια μέρα, η Σιν Σιν μού έφερε ένα κήρυγμα για να δω αν η συναναστροφή του ήταν σαφής. Αρχικά, δεν ήθελα να τη βοηθήσω. Αφού μου το ζήτησε, όμως, δεν μπορούσα να αρνηθώ. Το διάβασα, λοιπόν, και είδα ότι πραγματικά άξιζε ως κήρυγμα, αλλά είχε όντως μερικά προβλήματα. Σκέφτηκα: «Αν της επισημάνω τα προβλήματα, μόλις το επιμεληθεί και το υποβάλει, δεν θα βρεθεί ξανά στο προσκήνιο; Δεν θα φανεί σαν να έχει υψηλότερο επαγγελματικό επίπεδο από μένα;» Της ανέφερα, λοιπόν, επιπόλαια μόνο λίγα ασήμαντα κομμάτια και δεν είπα τίποτα για τα βασικά σημεία. Ένιωσα τότε κάποια αυτομομφή: «Είδα καθαρά τα προβλήματα, αλλά κρατήθηκα και δεν είπα τίποτα. Τι κάνω;» Έπειτα, όμως, σκέφτηκα: «Ποιος της είπε να πάρει όλα τα φώτα από πάνω μου;» Μόλις μου ήρθε αυτή η σκέψη, εξαφανίστηκε και η λίγη αυτομομφή που είχα μέσα μου. Αργότερα, αυτό το κήρυγμα καθυστέρησε πολύ να οριστικοποιηθεί και να υποβληθεί. Όλο εκείνο το διάστημα, ζούσα σε μια μόνιμη κατάσταση ανταγωνισμού με τη Σιν Σιν. Έφερνα όλο και χειρότερα αποτελέσματα στο καθήκον μου, και ένιωθα μέσα μου σκοτάδι και απόγνωση. Δεν ένιωθα καθόλου την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Ήμουν όλη μέρα μπερδεμένη. Αργότερα, στις συναθροίσεις, ο επιβλέπων και αρκετοί άλλοι εργάτες κειμένου επαινούσαν τακτικά τη γρήγορη πρόοδο της Σιν Σιν. Αρκετοί εργάτες κειμένου ρωτούσαν μάλιστα τη Σιν Σιν για διάφορα θέματα. Ένιωθα παραγκωνισμένη, δεν μπορούσα να κρατήσω το κεφάλι ψηλά μπροστά στους αδελφούς και τις αδελφές μου. Η καρδιά μου γέμιζε όλο και περισσότερο απελπισία και αγωνία. Κάποιες φορές ήθελα να εγκαταλείψω το καθήκον μου, αλλά δεν τολμούσα. Κάποιες φορές ήθελα να κάνω καλά το καθήκον μου, αλλά δεν είχα το κουράγιο. Ήμουν όλη μέρα στενοχωρημένη και σκυθρωπή, χωρίς καμία όρεξη να κάνω το καθήκον μου. Ούτε καν στον Θεό δεν είχα τίποτα να πω όταν προσευχόμουν. Ειδικά όταν έβλεπα τις αδελφές μου να ανοίγονται και να συναναστρέφονται στις συναθροίσεις, μιλώντας και γελώντας, πονούσα τόσο πολύ στην καρδιά μου που ήταν σαν να δεχόμουν μαχαιριές. Ήθελα μέχρι και να πάω σπίτι. Έπειτα, επειδή ήμουν για καιρό σε κακή κατάσταση και είχα υψηλή πίεση, ο επιβλέπων ανέθεσε αλλού το καθήκον μου.

Μετά την αλλαγή της ανάθεσης, δεν μπορούσα με τίποτα να ηρεμήσω, και μόνο τότε άρχισα να κάνω αυτοκριτική. Σκέφτηκα ότι, όταν η Σιν Σιν έφερνε αποτελέσματα στο καθήκον της, έπρεπε να είχα χαρεί. Γιατί, αντ’ αυτού, ήμουν αρνητική και αγωνιούσα; Ενώ αναζητούσα, διάβασα ένα χωρίο απ’ τα λόγια του Θεού και τελικά κατανόησα την κατάστασή μου. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Κανείς να μη νομίζει πως είναι τέλειος, διακεκριμένος, ευγενής ή ξεχωριστός απ’ τους άλλους: όλα αυτά τα προκαλεί η αλαζονική διάθεση και η άγνοια του ανθρώπου. Όταν κανείς θεωρεί πάντα ότι είναι ξεχωριστός, αυτό οφείλεται σε μια αλαζονική διάθεση· το να μην μπορεί ποτέ να αποδεχτεί τις ελλείψεις του ούτε και να αντιμετωπίσει τα λάθη και τις αποτυχίες του οφείλεται σε αλαζονική διάθεση· το να μην αφήνει ποτέ τους άλλους να είναι ανώτεροι απ’ αυτόν ή καλύτεροι απ’ αυτόν οφείλεται σε αλαζονική διάθεση· το να μην τα προτερήματα των άλλων να προσπεράσουν ή να ξεπεράσουν τα δικά του προέρχεται από αλαζονική διάθεση· το να μην αφήνει ποτέ τους άλλους να έχουν καλύτερες σκέψεις, προτάσεις και απόψεις από τον ίδιο και, όταν ανακαλύπτει ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι, να γίνεται αρνητικός, να μη θέλει να μιλήσει, να αισθάνεται άγχος και απόγνωση και να αναστατώνεται, όλα αυτά οφείλονται σε αλαζονική διάθεση. Η αλαζονική διάθεση μπορεί να σε κάνει για να θες να προστατέψεις τη φήμη σου, να μην μπορείς να αποδεχτείς τις διορθώσεις των άλλων, να μην μπορείς να αντιμετωπίσεις τις ελλείψεις σου, αλλά ούτε και να αποδεχτείς τις αποτυχίες και τα λάθη σου. Ακόμη χειρότερα, όταν κάποιος είναι καλύτερος από σένα, αυτό μπορεί να φέρει μίσος και ζήλια στην καρδιά σου και να σε κάνει να νιώσεις περιορισμένος, τόσο ώστε να μη θέλεις να κάνεις το καθήκον σου και να το εκτελείς επιπόλαια. Μια αλαζονική διάθεση μπορεί να γίνει η αιτία να γεννηθούν μέσα σου τέτοιου είδους συμπεριφορές και πρακτικές» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σας). Ο Θεός εξέθετε ότι οι άνθρωποι θεωρούν τον εαυτό τους τέλειο λόγω της αλαζονικής τους διάθεσης. Νομίζουν μονίμως ότι είναι καλύτεροι απ’ τους άλλους και διαφέρουν απ’ τον σωρό. Μόλις τους ξεπεράσει κάποιος, πλήττεται η επιθυμία τους για υπόληψη και θέση. Ζηλεύουν και ανταγωνίζονται τους άλλους. Αν δεν πετύχουν, γίνονται αρνητικοί και δεν έχουν καν την ενέργεια να κάνουν τα καθήκοντά τους. Σε αυτήν ακριβώς την κατάσταση βρισκόμουν. Όταν πρωτοάρχισα να επιμελούμαι κηρύγματα, μπορούσα να συναναστραφώ πάνω σε μερικά μονοπάτια. Οι αδελφοί και οι αδελφές μου με εκτιμούσαν. Ένιωθα ότι, αφού ήμουν καλύτερή τους, άξιζα πλήρως τον σεβασμό τους. Όταν καθοδηγούσα τη Σιν Σιν, στην αρχή το έκανα με στοργή. Αργότερα, όταν είδα ότι είχε καλό επίπεδο και προόδευε γρήγορα, ότι τα αποτελέσματα στο καθήκον της είχαν ξεπεράσει τα δικά μου και ότι την επαινούσε συχνά ο επιβλέπων, ένιωσα να απειλούνται η υπόληψη και η θέση μου. Ντρεπόμουν να εμφανιστώ και ένιωθα μέσα μου μεγάλη αμηχανία, οπότε την ανταγωνιζόμουν κρυφά. Όταν άκουσα να λέει ο επιβλέπων ποιος τύπος κηρύγματος έφερνε καλά αποτελέσματα, έπρεπε να αφιερώσω χρόνο και κόπο για να σκεφτώ τις αρχές, και να σκεφτώ ποιος ήταν ο καλύτερος τρόπος να επιμεληθώ τα κηρύγματα ώστε να φέρουν καλά αποτελέσματα. Λαχταρούσα, όμως, επιτεύγματα και κέρδος για να μην εξευτελιστώ και για να κερδίσω την εκτίμηση των άλλων, οπότε τα κηρύγματα που επιμελούμουν είχαν πολλά προβλήματα. Η Σιν Σιν μού ζήτησε βοήθεια στον έλεγχο ενός κηρύγματος. Επειδή φοβόμουν μήπως τραβήξει πάλι τα φώτα πάνω της και με ξεπεράσει, δεν της μίλησα ειλικρινά, αν και είχα εντοπίσει τα προβλήματα. Ναι μεν ένιωσα μέσα μου αυτομομφή, αλλά δεν ήμουν διατεθειμένη να εγκαταλείψω τον εαυτό μου και να στραφώ στον Θεό. Όποιες μηχανορραφίες ή κόλπα κι αν έκανα, όμως, και πάλι έμενα πίσω σε σχέση με τη Σιν Σιν. Δεν μπορούσα να το αποδεχθώ ως γεγονός, και ένιωσα αρνητικότητα και απόγνωση. Δεν είχα καν ενέργεια να κάνω τα καθήκοντά μου. Στην πραγματικότητα, η Σιν Σιν έχει και καλύτερο επίπεδο και καλύτερη ικανότητα κατανόησης από μένα. Επιπλέον, εργάστηκε σκληρά και κατανόησε γρήγορα τις αρχές. Ήταν εντελώς φυσιολογικό που έφερε καλά αποτελέσματα στο καθήκον της. Η επιθυμία μου, όμως, για υπόληψη και θέση ήταν υπερβολικά ισχυρή, κι έτσι πάλευα και τσακωνόμουν μαζί της κρυφά και φανερά. Ήμουν αλαζονική και αδαής! Δεν είχα την παραμικρή αυτογνωσία! Από πού κι ως πού έκανα το καθήκον μου; Επιδίωκα ξεκάθαρα υπόληψη και θέση, και προκαλούσα αποστροφή στον Θεό!

Αργότερα, αναλογίστηκα τα πράγματα. Το αρχικό μου κίνητρο για να κάνω το καθήκον μου ήταν να ικανοποιήσω τον Θεό. Πώς, όμως, μετά από ένα διάστημα που βάδιζα σε αυτό το μονοπάτι, άρχισα να εργάζομαι για τη θέση; Στην αναζήτησή μου, διάβασα ένα χωρίο απ’ τα λόγια του Θεού και κατανόησα τη λανθασμένη επιδίωξή μου. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Αν προσβάλλει και αφαιρέσει κανείς τη φήμη ή την κοινωνική θέση των αντίχριστων, αυτό το θεωρούν ζήτημα ακόμη πιο σοβαρό κι από απόπειρα δολοφονίας τους. Όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν ή όσα λόγια του Θεού κι αν διαβάσουν, δεν θα νιώσουν θλίψη ούτε μεταμέλεια για το γεγονός ότι δεν έκαναν ποτέ πράξη την αλήθεια και ότι ακολούθησαν το μονοπάτι του αντίχριστου ούτε για το γεγονός ότι διακατέχονται από τη φύση-ουσία ενός αντίχριστου. Αντίθετα, σπάνε συνεχώς το κεφάλι τους για να βρουν τρόπους να αποκτήσει κοινωνική θέση και να αυξήσει τη φήμη του. Μπορεί να πει κανείς πως όλα όσα κάνουν οι αντίχριστοι γίνονται για να κάνουν επίδειξη στους άλλους και δεν γίνονται ενώπιον του Θεού. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή τέτοιοι άνθρωποι αγαπούν τόσο πολύ την κοινωνική θέση, που την αντιμετωπίζουν ως την ίδια τους τη ζωή, ως τον δια βίου στόχο τους. Επιπλέον, επειδή αγαπούν τόσο πολύ την κοινωνική θέση, δεν πιστεύουν ποτέ στην ύπαρξη της αλήθειας, και μπορεί ακόμη να ειπωθεί ότι δεν τρέφουν καμία απολύτως πίστη στην ύπαρξη του Θεού. Έτσι, όσο κι αν προχωρούν σε υπολογισμούς για να κερδίσουν φήμη και κοινωνική θέση, και όσο κι αν προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν προσωπείο για να ξεγελάσουν τους ανθρώπους και τον Θεό, στα βάθη της καρδιάς τους δεν έχουν καμία επίγνωση ούτε νιώθουν αποδοκιμασία, πόσο μάλλον κάποιο άγχος. Στο συνεχές κυνήγι της φήμης και της κοινωνικής θέσης, αρνούνται, επίσης, σκόπιμα ό,τι έχει κάνει ο Θεός. Γιατί το λέω αυτό; Στα βάθη της καρδιάς τους, οι αντίχριστοι πιστεύουν το εξής: “Όλη η φήμη και η θέση κερδίζονται ως αποτέλεσμα των προσπαθειών που κάνει κάποιος. Μόνο πατώντας γερά στα πόδια τους ανάμεσα στους ανθρώπους και αποκτώντας φήμη και κοινωνική θέση μπορούν να απολαύσουν τις ευλογίες του θεού. Η ζωή έχει αξία μόνο όταν οι άνθρωποι αποκτούν απόλυτη δύναμη και θέση. Μόνο έτσι ζει κανείς σαν άνθρωπος. Απ’ την άλλη, δεν θα είχε καθόλου αξία να ζουν με τον τρόπο που αναφέρει ο λόγος του Θεού, δηλαδή να υποτάσσονται στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του θεού στα πάντα, να στέκονται πρόθυμα στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να ζουν σαν κανονικοί άνθρωποι —κανείς δεν θα θαύμαζε έναν τέτοιον άνθρωπο. Η θέση, η φήμη και η ευτυχία ενός ατόμου πρέπει να κερδίζονται μέσα από τις δικές του μάχες· πρέπει να παλέψεις γι’ αυτές και να τις κατακτήσεις με θετική και ενεργητική στάση. Κανείς άλλος δεν θα σου τις δώσει —το να περιμένεις παθητικά μπορεί να οδηγήσει μόνο σε αποτυχία”. Έτσι υπολογίζουν οι αντίχριστοι. Αυτή είναι η διάθεση των αντίχριστων. Αν ελπίζεις ότι οι αντίχριστοι θα αποδεχτούν την αλήθεια, θα παραδεχτούν τα λάθη τους και θα μετανοήσουν πραγματικά, αυτό είναι αδύνατον —δεν μπορούν με τίποτα να το κάνουν. Οι αντίχριστοι έχουν τη φύση-ουσία του Σατανά και μισούν την αλήθεια· γι’ αυτόν τον λόγο, όπου κι αν πάνε, ακόμα κι αν πάνε στην άλλη άκρη της γης, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ η φιλοδοξία τους να επιδιώκουν τη φήμη και τη θέση, ούτε και οι απόψεις τους για τα πράγματα ούτε το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος τρίτο)]. Με τα λόγια του Θεού, κατανόησα ότι, για τους αντίχριστους, η υπόληψη και η θέση είναι η ζωή τους. Σε όποια ομάδα κι αν βρεθούν, θέλουν διαρκώς να τους εκτιμούν και να τους λατρεύουν. Νομίζουν πως μόνο έτσι έχει νόημα η ζωή. Οι αντίχριστοι ενεργούν μόνο μπροστά στους άλλους. Δεν αποδέχονται την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Μόλις πληγεί η υπόληψη και η θέση τους, παλεύουν και κλωτσάνε, και ψάχνουν με κάθε τρόπο να ανακτήσουν την υπόληψη και τη θέση τους. Δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να εκτελέσουν απλώς το καθήκον τους προσγειωμένα και χαρούμενα. Αυτή είναι η φύση-ουσία των αντίχριστων. Όσα εξέθεσαν τα λόγια του Θεού με συγκίνησαν πραγματικά και με τρόμαξαν. Είδα ότι η συμπεριφορά μου ήταν πανομοιότυπη με αντίχριστου. Από μικρή ηλικία, το σχολείο και η οικογένεια ενστάλαζαν μέσα μου σατανικούς κανόνες για την ύπαρξη, όπως: «Να ξεχωρίζεις από τους υπόλοιπους», «Ο άνθρωπος αγωνίζεται να ανέβει προς τα πάνω· το νερό κυλάει προς τα κάτω», και «Να προσπαθείς να ξεχωρίζεις». Σε όποια κατάσταση ή ομάδα κι αν βρισκόμουν, επιδίωκα την εκτίμηση και τον έπαινο των άλλων. Νόμιζα ότι το να σε εκτιμούν έδινε αξία στη ζωή, και ότι το να σε υποτιμούν έκανε τη ζωή αξιοθρήνητη. Αφότου πίστεψα στον Θεό, συνέχισα να βασίζω τη ζωή μου σε αυτούς τους σατανικούς κανόνες. Για παράδειγμα, εκείνη τη φορά που έκανα κειμενικά καθήκοντα, στην αρχή κέρδισα την έγκριση του επιβλέποντα και την εκτίμηση των αδελφών μου, οπότε είχα πολλή ενέργεια να κάνω τα καθήκοντά μου. Αργότερα, όταν η Σιν Σιν έφερνε όλο και καλύτερα αποτελέσματα στα καθήκοντά της, και μάλιστα με ξεπέρασε, το λογικό θα ήταν να είχα πάρει παράδειγμα από τα προτερήματά της. Αν το είχα κάνει αυτό, θα είχε ωφεληθεί το έργο της εκκλησίας. Όταν, όμως, είδα τους αδελφούς και τις αδελφές μου να μαζεύονται γύρω της και να τη ρωτούν για τα πάντα, ένιωσα παραγκωνισμένη και περιφρονημένη. Νόμιζα ότι η Σιν Σιν είχε πάρει πάνω της τα φώτα που πριν ανήκαν σε μένα. Ένιωθα μεγάλη αμηχανία και θεωρούσα τη ζωή μου αξιοθρήνητη. Δεν ήμουν διατεθειμένη να μείνω πίσω, κι έσπαγα το κεφάλι μου να βρω τρόπους να ανταγωνιστώ τη Σιν Σιν. Όταν μου ζητούσε συμβουλές για προβλήματα, κρυβόμουν και δεν της μιλούσα ειλικρινά. Το αποτέλεσμα ήταν να καθυστερεί πολύ η οριστικοποίηση ενός καλού κηρύγματος, και να εμποδίζεται η πρόοδος. Από πού κι ως πού έκανα το καθήκον μου; Αντιστεκόμουν στον Θεό! Η Σιν Σιν είναι νέα, έχει καλό επίπεδο και κατανοεί γρήγορα τις αλήθεια-αρχές. Άξιζε να καλλιεργηθεί, και ήταν πολύ φυσιολογικό να της δίνει μεγαλύτερη προσοχή ο επιβλέπων στις συναθροίσεις. Ωστόσο, έσπαγα το κεφάλι μου να βρω τρόπους να την ανταγωνιστώ για να διατηρήσω την υπόληψη και τη θέση μου. Στο τέλος, το κήρυγμα καθυστερούσε να υποβληθεί, κι εγώ έπεφτα στο σκοτάδι. Στην πραγματικότητα, ο ανταγωνισμός με τη Σιν Σιν με έκανε να υποφέρω και με εξαντλούσε. Δεν άντεχα, όμως, την αίσθηση ότι παραγκωνιζόμουν. Ήθελα να αποδείξω ότι ήμουν το ίδιο καλή με εκείνη, αν όχι καλύτερη. Αφού δεν τα κατάφερα, ένιωθα μέσα μου αρνητικότητα και αγωνία. Είδα ότι με κρατούσαν δέσμια σατανικοί κανόνες όπως «Να ξεχωρίζεις από τους υπόλοιπους», «Ο άνθρωπος αγωνίζεται να ανέβει προς τα πάνω· το νερό κυλάει προς τα κάτω», και «Να προσπαθείς να ξεχωρίζεις». Όλες οι σκέψεις μου ήταν στρεβλές. Προκειμένου να κυνηγήσω διακρίσεις, το μόνο που έκανα ήταν να διαταράσσω και να αναστατώνω το εκκλησιαστικό έργο, και να αντιστέκομαι στον Θεό. Στ’ αλήθεια προκαλούσα την αποστροφή του Θεού. Αν δεν μετανοούσα το συντομότερο, αργά ή γρήγορα θα αποκαλυπτόμουν και θα αποκλειόμουν απ’ τον Θεό. Όταν το κατανόησα αυτό, γέμισα ενοχές και αυτομομφή. Γονάτισα μεταμελημένη ενώπιον του Θεού: «Θεέ μου! Με εξύψωσες για να κάνω το καθήκον μου, αλλά ήμουν ξεδιάντροπη. Στην επιδίωξη της υπόληψης και της θέσης, πέταξα το καθήκον μου στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Πόση αποστροφή θα νιώθεις για μένα! Θεέ μου! Είμαι διατεθειμένη να μετανοήσω, να βαδίσω στο μονοπάτι επιδίωξης της αλήθειας, και να συνεργαστώ αρμονικά με τους αδελφούς και τις αδελφές μου για να κάνω καλά το καθήκον μου».

Στην αναζήτησή μου, διάβασα άλλο ένα χωρίο απ’ τα λόγια του Θεού, και είδα πιο καθαρά πόσο σημαντική είναι η επιδίωξη της αλήθειας. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Αν οι άνθρωποι επιδιώκουν μόνο τη φήμη, το κέρδος και τη θέση —αν επιδιώκουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα— τότε δεν θα κερδίσουν ποτέ την αλήθεια και ζωή, και τελικά, θα είναι αυτοί που θα υποστούν απώλεια. Ο Θεός σώζει εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια. Αν δεν αποδεχτείς την αλήθεια και δεν είσαι ικανός να αναλογιστείς και να γνωρίσεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση, τότε δεν θα μετανοήσεις πραγματικά και δεν θα έχεις ζωή-είσοδο. Η αποδοχή της αλήθειας και η αυτογνωσία είναι το μονοπάτι προς την ανάπτυξη στη ζωή και την επίτευξη της σωτηρίας, είναι η ευκαιρία να προσέλθεις ενώπιον του Θεού για να δεχτείς την εξονυχιστική εξέτασή Του, την κρίση και την παίδευσή Του, και να κερδίσεις την αλήθεια και ζωή. Αν παραιτηθείς από την επιδίωξη της αλήθειας για χάρη της επιδίωξης της φήμης, του κέρδους και της θέσης, καθώς και των δικών σου συμφερόντων, αυτό ισοδυναμεί με παραίτηση από την ευκαιρία να δεχτείς την κρίση και την παίδευση του Θεού, και να επιτύχεις σωτηρία. Επιλέγεις τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, και τα δικά σου συμφέροντα, αλλά αυτό που εγκαταλείπεις είναι η αλήθεια, και αυτό που χάνεις είναι η ζωή και η ευκαιρία να σωθείς. Ποιο έχει μεγαλύτερη σημασία; Αν επιλέξεις τα δικά σου συμφέροντα και παραιτηθείς από την αλήθεια, δεν είναι ανόητο αυτό; Για να το θέσω με λαϊκούς όρους, υφίστασαι τεράστια απώλεια, για χάρη μικρού κέρδους. Η φήμη, το κέρδος, η θέση, τα χρήματα και τα συμφέροντα είναι όλα προσωρινά, είναι όλα εφήμερα, ενώ η αλήθεια και ζωή είναι αιώνιες και αμετάβλητες. Αν οι άνθρωποι διορθώσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις που τους κάνουν να επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, τότε έχουν ελπίδα να επιτύχουν τη σωτηρία. Επιπλέον, οι αλήθειες που αποκτούν οι άνθρωποι είναι αιώνιες· ο Σατανάς δεν μπορεί να πάρει τις αλήθειες αυτές από τους ανθρώπους, ούτε μπορεί κανένας άλλος. Παραιτείσαι από τα συμφέροντά σου, αλλά αυτό που κερδίζεις είναι η αλήθεια και η σωτηρία· τα αποτελέσματα αυτά είναι δικά σου, και τα κερδίζεις εσύ ο ίδιος. Εάν οι άνθρωποι επιλέξουν να κάνουν την αλήθεια πράξη, τότε παρόλο που έχουν απωλέσει τα συμφέροντά τους, κερδίζουν τη σωτηρία από τον Θεό και την αιώνια ζωή. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο έξυπνοι. Εάν οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την αλήθεια για χάρη των συμφερόντων τους, τότε χάνουν τη ζωή και τη σωτηρία από τον Θεό· αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο ανόητοι» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η γνώση της διάθεσης κάποιου είναι το θεμέλιο της αλλαγής της). Αφότου αναλογίστηκα τα λόγια του Θεού, κατανόησα ότι ο Θεός σώζει όσους επιδιώκουν την αλήθεια. Όσοι μένουν επίμονα προσκολλημένοι στην υπόληψη και τη θέση, εγκαταλείποντας την αλήθεια, δεν αποκτούν ποτέ την αλήθεια, όσα περιβάλλοντα κι αν βιώσουν. Στο τέλος, θα αποκλειστούν από τον Θεό επειδή Του αντιστάθηκαν. Είναι οι πιο ανόητοι άνθρωποι. Αντιπαραβάλλοντας τον εαυτό μου με τα λόγια του Θεού, είδα πως ήμουν ανόητη. Η Σιν Σιν είναι νέα και έχει καλό επίπεδο. Ήταν πολύ φυσικό, μετά από ένα διάστημα εκπαίδευσης, να φέρει καλύτερα αποτελέσματα στο καθήκον της από μένα. Δεν κατανοούσα, όμως, μέχρι πού έφτανα και δεν μπορούσα να αποδεχθώ το γεγονός ότι δεν ήμουν τόσο καλή όσο εκείνη. Ζούσα σε μια κατάσταση πάλης και προσπάθειας για φήμη και κέρδος. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσω το έργο του Αγίου Πνεύματος και να πέσω στο σκοτάδι. Όχι μόνο δεν σημείωσα πρόοδο στις επαγγελματικές μου δεξιότητες, αλλά επιπλέον ζημιώθηκε και η ζωή-είσοδός μου. Θεωρούσα την υπόληψη και τη θέση πιο σημαντικές απ’ το να κάνω το καθήκον μου και το να κερδίσω την αλήθεια. Στο τέλος, δεν πήρα τίποτα. Αυτή δεν ήταν η απόλυτη ανοησία; Τώρα, έβλεπα τα πράγματα πιο καθαρά. Η υπόληψη και η θέση γίνονται καπνός, και η επιδίωξη της εκτίμησης των άλλων δεν έχει νόημα. Αν είχα κερδίσει εκτίμηση χωρίς να κερδίσω την αλήθεια και ζωή, τότε, στο τέλος, ο Θεός θα με είχε αποστραφεί, θα με είχε απορρίψει και θα με είχε αποκλείσει, και θα είχα χάσει την ευκαιρία να σωθώ. Δεν γίνεται να συνεχίσω να είμαι ανόητη και να επιδιώκω την υπόληψη και τη θέση. Πρέπει να καταβάλω προσπάθεια για τις αλήθεια-αρχές. Αυτή ήταν η συνετή επιλογή.

Λίγο αργότερα, άρχισα και πάλι να κάνω κειμενικά καθήκοντα. Μια μέρα, ο επιβλέπων μού είπε ότι η Αδελφή Χαν Λι είχε μόλις αρχίσει να εκπαιδεύεται στην επιμέλεια κηρυγμάτων, και δεν κατανοούσε ακόμα καλά τις αρχές. Μου ζήτησε να τη βοηθήσω περισσότερο. Έπειτα, συναναστράφηκα με τη Χαν Λι πάνω στις αρχές της επιμέλειας κηρυγμάτων. Αναλύσαμε κηρύγματα μαζί. Είδα ότι η Χαν Λι ήταν γεμάτη σκέψεις και γνώμες, και κατανοούσε γρήγορα τις αρχές. Χαιρόμουν για εκείνη. Αργότερα, ο επιβλέπων επαινούσε συνεχώς τη Χαν Λι για τη γρήγορη πρόοδό της. Και η επικεφαλής είπε ότι δεν θεωρούσε ποτέ πως η Χαν Λι θα προόδευε τόσο γρήγορα. Όταν το άκουσα αυτό, ένιωσα μέσα μου ένα δυσάρεστο αίσθημα ζήλιας: «Η Χαν Λι παίρνει έπαινο και εκτίμηση από τον επιβλέποντα και την επικεφαλής. Εγώ, όμως, παραμένω ένα ανώνυμο πιόνι!» Όταν το σκέφτηκα αυτό, συνειδητοποίησα ότι το παλιό μου πρόβλημα είχε ξαναχτυπήσει, και σύγκρινα πάλι τον εαυτό μου με τους άλλους. Προσευχήθηκα σιωπηλά στον Θεό. Σκέφτηκα αυτά τα λόγια του Θεού: «Πρέπει πρώτα να σκέφτεσαι τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, να νοιάζεσαι για τις προθέσεις Του και να λαμβάνεις υπόψη το έργο της εκκλησίας. Αυτά να τα έχεις ως προτεραιότητα· μόνο τότε μπορείς να σκεφτείς πόσο σταθερή είναι η θέση σου ή πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Δεν νομίζετε ότι γίνεται λίγο πιο εύκολο όταν το διαχωρίζετε σε δύο στάδια και κάνετε ορισμένους συμβιβασμούς; Εάν ασκηθείς έτσι για λίγο, θα καταλάβεις ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να ικανοποιήσεις τον Θεό. Επιπλέον, θα πρέπει να μπορείς να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου, να εκτελείς τις υποχρεώσεις και το καθήκον σου, και να παραμερίζεις τις εγωιστικές σου επιθυμίες, προθέσεις και κίνητρα. Θα πρέπει να υπολογίζεις τις προθέσεις του Θεού και να δίνεις προτεραιότητα στα συμφέροντα του οίκου Του, στο έργο της εκκλησίας και στο καθήκον που έχεις να εκτελέσεις. Αφού το βιώσεις αυτό για λίγο, θα καταλάβεις ότι είναι καλή αυτή η συμπεριφορά. Αν συμπεριφέρεσαι έτσι, ζεις ανοιχτά και ειλικρινά, και δεν είσαι ευτελής ή ελεεινός· ζεις δίκαια και έντιμα και δεν είσαι ποταπός, ευτελής και άχρηστος. Θα καταλάβεις ότι έτσι πρέπει να ενεργεί κάποιος και αυτήν την εικόνα θα πρέπει να βιώνει. Η επιθυμία σου να ικανοποιήσεις τα προσωπικά σου συμφέροντα θα γίνεται σιγά σιγά όλο και μικρότερη» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Έπρεπε να υπολογίσω τις προθέσεις του Θεού και να βάλω πρώτα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Η Χαν Λι προόδευε γρήγορα και έφερνε αποτελέσματα στο καθήκον της. Αυτό ήταν ωφέλιμο για το εκκλησιαστικό έργο. Υπήρχε όριο στο τι μπορούσα να κάνω μόνη μου. Αυτό που έπρεπε να κάνω περισσότερο ήταν να συναναστραφώ πάνω στο τι κατανοούσα με τη Χαν Λι, χωρίς να κρύβω απολύτως τίποτα. Αυτό θα τη βοηθούσε να αντιληφθεί τις αρχές το συντομότερο δυνατό, ώστε τα κηρύγματα που επιμελούνταν να ανταποκρίνονται στα πρότυπα. Έτσι προετοιμάζονταν και καλές πράξεις. Όταν το σκέφτηκα έτσι, απελευθερώθηκα. Δεν ζήλευα πια τη Χαν Λι και δεν σύγκρινα πια τον εαυτό μου μαζί της. Έπειτα, όταν έβλεπα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές γύρω μου ήταν καλύτεροι από μένα, μπορούσα να το αντιμετωπίσω σωστά. Όταν μου τύχαινε κάτι που δεν κατανοούσα ή δεν μπορούσα να κάνω, ασκήθηκα στο να εγκαταλείπω τη ματαιοδοξία και τον εγωισμό μου, και στο να τα συζητώ αυτά με τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Αφού ασκήθηκα έτσι για ένα διάστημα, ένιωσα πως προόδευα στο καθήκον μου και στη ζωή-είσοδό μου, και η καρδιά μου ηρέμησε και ησύχασε ιδιαίτερα. Τώρα, μου φαίνονται λιγότερο σημαντικά η φήμη, το κέρδος και η θέση. Αυτά τα αποτελέσματα φέρνουν τα λόγια του Θεού. Δόξα τω Θεώ!