Από την Τσινγκμό, Μαλαισία

Ήμουν τυχερή το 1997 να αποδεχτώ το ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού και, όταν βαφτίστηκα, ο πάστορας προσευχήθηκε και με βάφτισε στο όνομα της Αγίας Τριάδας —του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Από εκείνη την εποχή, όποτε προσευχόμουν, απηύθυνα την προσευχή μου στο όνομα της Αγίας Τριάδας, που είναι ο γεμάτος αγάπη ουράνιος Πατέρας, ο Σωτήρας Κύριος Ιησούς και το Άγιο Πνεύμα. Υπήρχε όμως πάντοτε κάποια αβεβαιότητα μέσα στην καρδιά μου: πώς μπορούσαν οι τρεις να γίνουν ένα; Δεν μπορούσα ποτέ να αρθρώσω πλήρως ή να κατανοήσω τι σημαίνει η Αγία Τριάδα.

Δύο χρόνια αργότερα, έγινα διακόνισσα στην εκκλησία μου και, όταν συνόδευα μελλοντικούς πιστούς στις θρησκευτικές τους μελέτες, υπήρχε συχνά κάποιος που με ρωτούσε τι σημαίνει η Αγία Τριάδα. Οι άνθρωποι ρωτούσαν συχνά σχετικά με την Αγία Τριάδα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης. Καθώς δεν κατανοούσα ούτε εγώ αυτό το μυστήριο, δεν ήμουν ποτέ σε θέση να τους απαντήσω, και αυτό με στενοχωρούσε πολύ. Ήθελα πολύ να αποσαφηνίσω αυτό το ζήτημα και ζήτησα έτσι από τον πάστορα και τους κήρυκες να μου το εξηγήσουν, ελπίζοντας να πάρω μια οριστική απάντηση. Η απάντησή τους, ωστόσο, συνίστατο βασικά στο εξής: «Ο Θεός είναι μια Τριάδα, η οποία περιλαμβάνει τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Ο Πατήρ θέτει τα σχέδια για τη σωτηρία μας, ο Υιός την εκπληρώνει, ενώ το Άγιο Πνεύμα είναι που εκτελεί το σχέδιο. Ο Πατήρ είναι Θεός, ο Υιός είναι Θεός και το Άγιο Πνεύμα είναι Θεός, επίσης —τρία πρόσωπα, τα οποία σχηματίζουν από κοινού τον ένα, αληθινό Θεό». Αυτή η εξήγηση μού προκάλεσε απλώς μεγαλύτερο προβληματισμό, και ρώτησα: «Εάν όμως είναι τρία πρόσωπα, πώς μπορεί να είναι ένας Θεός;» Μου είπαν τότε: «Η Αγία Τριάδα είναι ένα μυστήριο. Μην τη σκέφτεσαι τόσο σε βάθος. Απλώς βασίσου στην πίστη σου και πίστευε σ’ αυτήν, κι αυτό είναι το μόνο που πρέπει να κάνεις». Μολονότι εξακολουθούσα να αισθάνομαι πολύ μπερδεμένη ως προς αυτό, πίεσα τον εαυτό μου να το αποδεχτεί, σκεπτόμενη τα εξής: «Μην το σκέφτεσαι άλλο. Απλώς πίστευε σ’ αυτήν!» Όταν προσευχόμουν, εξακολουθούσα να προσεύχομαι στην Αγία Τριάδα: τον γεμάτο αγάπη ουράνιο Πατέρα, τον Σωτήρα Κύριο Ιησού και το Άγιο Πνεύμα. Ένιωθα λες και μόνο αν προσευχόμουν κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Θεός θα εισάκουγε τις προσευχές μου και φοβόμουν ότι αν προσευχόμουν μόνο σε ένα από τα πρόσωπα του Θεού, τότε δεν θα με άκουγε. Κι έτσι συνέχισα να τελώ σε τέτοια σύγχυση για χρόνια, πιστεύοντας στην Αγία Τριάδα της φαντασίας μου. Μετά από αυτό, όποτε με ρωτούσαν αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία τι σημαίνει η Αγία Τριάδα, και πάλι δεν ήξερα πώς να απαντήσω. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να τους απαντώ σύμφωνα με τα όσα μου είπε ο πάστορας, αν και μπορούσα να αντιληφθώ από το πρόσωπό τους ότι δεν καταλάβαιναν πραγματικά. Αυτό με έκανε να αισθάνομαι αβοήθητη και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να έλθω ενώπιον του Κυρίου προσευχόμενη: «Σε ευχαριστώ, αγαπημένε ουράνιε Πατέρα! Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές κι οι μελλοντικοί πιστοί μού κάνουν ερωτήσεις σχετικά με την Αγία Τριάδα, δεν ξέρω πώς να τους απαντήσω. Σου ζητώ να με βοηθήσεις. Είθε να με καθοδηγήσει το Άγιο Πνεύμα ώστε να μπορέσω να καταλάβω τι σημαίνει η Αγία Τριάδα, να μην είμαι πλέον σε σύγχυση ως προς το ζήτημα αυτό και να μπορέσουν να Σε γνωρίσουν περισσότεροι άνθρωποι».

Τον Μάιο του 2017, γνώρισα μια αδελφή στο Facebook. Ήταν γεμάτη αγάπη και υπομονή και, αφού μοιραστήκαμε και συζητήσαμε μερικά χωρία της Γραφής, διαπίστωσα ότι υπήρχε φως στις συναναστροφές της. Άντλησα πολλά από αυτές και ήμουν πρόθυμη να ανταλλάξω ιδέες μαζί της. Αργότερα, πήρε εμένα και μερικούς άλλους αδελφούς και αδελφές σε ορισμένες συναθροίσεις. Μέσα από τις συναναστροφές που ανταλλάσσονταν σε αυτές, κατανόησα τελικά κάποιες αλήθειες που δεν είχα καταλάβει ποτέ πριν, όπως τι είναι η ενσάρκωση, με ποιον τρόπο θα έλθει ο Κύριος και ούτω καθεξής. Επωφελήθηκα πολύ από αυτές και κατανόησα πολύ σαφέστερα ορισμένα χωρία της Γραφής. Όταν ρώτησα την αδελφή πώς είναι δυνατόν να μπορεί να κατανοεί τόσο πολλά από την ανάγνωση της Βίβλου ενώ εγώ δεν μπορούσα, μου είπε: «Όλα όσα καταλαβαίνω προέρχονται από την ανάγνωση του λόγου του Θεού. Ο Κύριός μας Ιησούς έχει ήδη επιστρέψει. Έχει ενσαρκωθεί ως Υιός του ανθρώπου για να εκφέρει τον λόγο Του και να εκτελέσει νέο έργο τις έσχατες ημέρες…» Εξεπλάγην και ενθουσιάστηκα με αυτά τα νέα κι έθεσα στην αδελφή έναν καταιγισμό ερωτήσεων: «Είναι αλήθεια; Έχει όντως επιστρέψει ο Κύριος;» Απάντησε με βεβαιότητα: «Ναι, είναι αλήθεια!» Συνέχισε λέγοντας ότι ο Κύριος είχε επιστρέψει ενσαρκωμένος τις έσχατες ημέρες, αλλά ότι το όνομα του Θεού είχε αλλάξει. Ο Θεός ονομαζόταν πλέον Παντοδύναμος Θεός, όντας «ο Παντοδύναμος» που προφήτευε το Βιβλίο της Αποκάλυψης. Τη στιγμή που άκουσα το όνομα «Παντοδύναμος Θεός», η καρδιά μου σκίρτησε κάπως και σκέφτηκα μέσα μου: «Παντοδύναμος Θεός; Δεν είναι η Αστραπή της Ανατολής; Ο πάστοράς μας μάς ζήτησε να φυλαγόμαστε από την Αστραπή της Ανατολής και μας είπε να μην έχουμε καμία σχέση μαζί τους. Επιπλέον, εμείς πιστεύουμε στον Κύριο Ιησού, όμως αυτή η αδελφή λέει ότι ο Κύριος Ιησούς επέστρεψε και πήρε το όνομα του Παντοδύναμου Θεού, πώς λοιπόν το όνομά Του είναι διαφορετικό; Θα καταλήξω λοιπόν να παρεκκλίνω;» Τότε όμως σκέφτηκα: «Από τότε που γνώρισα αυτήν την αδελφή, έχω διαπιστώσει ότι όχι μόνον οι συναναστροφές της συνάδουν με τη Βίβλο, αλλά και ότι είναι πολύ διαφωτιστικές και περιέχουν σαφώς τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Εάν αυτή η οδός είναι λανθασμένη, πώς μπορεί να περιέχει το έργο του Αγίου Πνεύματος; Πρέπει να συνεχίσω να την ακούω ή όχι;»

Τη στιγμή ακριβώς που ένιωθα χαμένη από τα αντικρουόμενα συναισθήματα, θυμήθηκα ξαφνικά ένα χωρίο που είχε μοιραστεί προηγουμένως μαζί μου η αδελφή: «Ο Θεός που ενσαρκώθηκε ονομάζεται Χριστός, κι έτσι, ο Χριστός που μπορεί να δώσει στους ανθρώπους την αλήθεια ονομάζεται Θεός. Δεν υπάρχει τίποτε το υπερβολικό σ’ αυτό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο ο Χριστός των εσχάτων ημερών μπορεί να δώσει στον άνθρωπο την οδό για την αιώνια ζωή). Το χωρίο αυτό αναφέρει τον Χριστό και λέει ότι μπορεί να δώσει στους ανθρώπους την αλήθεια. Στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο, κεφάλαιο 14, στίχος 6, ο Κύριος Ιησούς λέει: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού». Ο Κύριος Ιησούς είναι ο Χριστός, ο ενσαρκωμένος Θεός, και είπε: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή». Τόσο τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού όσο και του Ιησού, αναφέρουν τον Χριστό και την αλήθεια. «Εάν ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Χριστός», σκέφτηκα, «τότε μπορεί σίγουρα να εκφράσει την αλήθεια και να παράσχει θρέψη για τη ζωή των ανθρώπων». Σκέφτηκα τα πολλά λόγια του Παντοδύναμου Θεού που μου είχε διαβάσει πρόσφατα η αδελφή. Καθώς τα άκουγα, ένιωθα ότι κατέχουν εξουσία και δύναμη και αισθανόμουν ότι ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού είναι όντως η αλήθεια και προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα! Κατά συνέπεια, συνειδητοποίησα ότι αυτή η οδός πρέπει να είναι η αληθινή και δεν μπορεί να είναι λανθασμένη. Στη Βίβλο λέει: «Άρα η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή διά του λόγου του Θεού» (Προς Ρωμαίους 10:17). Εάν ο Παντοδύναμος Θεός ήταν ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε κι εγώ δεν αναζητούσα ούτε διερευνούσα αυτήν την οδό, αλλά απλώς πίστευα τυφλά όσα έλεγαν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι, τότε δεν θα έχανα τη σωτηρία του Κυρίου και την ευκαιρία να καλωσορίσω την επιστροφή Του; Σκεπτόμενη αυτά, αποφάσισα να παρευρεθώ σε μερικές ακόμη συναθροίσεις, ώστε να μπορέσω να καταλάβω καλύτερα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες.

Σε μια άλλη συνάθροιση, η αδελφή μάς παρέθεσε το ακόλουθο χωρίο του λόγου του Θεού: «Το έργο του σήμερα έχει προαγάγει το έργο της Εποχής της Χάριτος. Αυτό σημαίνει ότι το έργο που διεξαγόταν σύμφωνα με ολόκληρο το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών, έχει εξελιχθεί. Παρόλο που η Εποχή της Χάριτος έχει λάβει τέλος, έχει σημειωθεί πρόοδος στο έργο του Θεού. Γιατί λέω και ξαναλέω ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω στην Εποχή της Χάριτος και στην Εποχή του Νόμου; Γιατί το έργο της σήμερον ημέρας αποτελεί συνέχεια του έργου που έγινε κατά την Εποχή της Χάριτος, και μια εξέλιξη του έργου που έγινε κατά την Εποχή του Νόμου. Τα τρία στάδια είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, με κάθε κρίκο της αλυσίδας να είναι στενά συνδεδεμένος με τον επόμενο. Γιατί λέω, επίσης, ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω σ’ εκείνο που πραγματοποίησε ο Ιησούς; Αν υποθέσουμε ότι αυτό το στάδιο δεν είχε οικοδομηθεί επάνω στο έργο που πραγματοποίησε ο Ιησούς, τότε θα έπρεπε να λάβει χώρα άλλη μία σταύρωση σε αυτό το στάδιο, και το έργο της λύτρωσης που έγινε στο προηγούμενο στάδιο θα έπρεπε να γίνει ξανά από την αρχή. Αυτό δεν θα είχε κανένα νόημα. Έτσι, δεν είναι ότι δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως το έργο, αλλά ότι η εποχή έχει προχωρήσει και το επίπεδο του έργου έχει ανέβει πιο υψηλά από πριν. Μπορεί να ειπωθεί ότι αυτό το στάδιο του έργου οικοδομείται επάνω στα θεμέλια που έθεσε η Εποχή του Νόμου και πάνω στην πέτρα του έργου του Ιησού. Το έργο του Θεού οικοδομείται στάδιο με στάδιο, και το παρόν στάδιο δεν αποτελεί ένα νέο ξεκίνημα. Μόνο ο συνδυασμός και των τριών σταδίων του έργου μπορεί να θεωρηθεί ως το σχέδιο διαχείρισης των έξι χιλιάδων ετών» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι δύο ενσαρκώσεις ολοκληρώνουν τη σημασία της ενσάρκωσης). Η αδελφή συναναστράφηκε τότε λέγοντας: «Το έργο του Θεού κινείται συνεχώς προς τα εμπρός κι Εκείνος εκτελεί διαφορετικό έργο και λαμβάνει διαφορετικά ονόματα στις διάφορες εποχές, σύμφωνα με τις ανάγκες του ανθρώπου. Όμως ανεξάρτητα από το στάδιο του έργου που εκτελεί ο Θεός με το όποιο όνομα, ουσιαστικά είναι πάντοτε ο ίδιος ο Θεός που εκτελεί το έργο για να σώσει την ανθρωπότητα. Στην Εποχή του Νόμου, ο Θεός πήρε το όνομα Ιεχωβά για να εκτελέσει το έργο Του: διακήρυξε τον νόμο και τις εντολές για να καθοδηγήσει τη ζωή του ανθρώπου στη γη και έδωσε την ευκαιρία στον άνθρωπο να μάθει τι είναι η αμαρτία, ποιους κανόνες πρέπει να ακολουθεί, πώς πρέπει να λατρεύει τον Θεό και ούτω καθεξής. Στην Εποχή της Χάριτος, ο Θεός ενσαρκώθηκε και πήρε το όνομα Ιησούς και, στηριζόμενος στο έργο της Εποχής του Νόμου, εκτέλεσε το έργο της σταύρωσης για να λυτρώσει την ανθρωπότητα, αποτέλεσμα του οποίου ήταν να συγχωρεθούν οι αμαρτίες του ανθρώπου. Τώρα, στην τελική Εποχή της Βασιλείας, ο Θεός ενσαρκώθηκε για δεύτερη φορά και, παίρνοντας το όνομα Παντοδύναμος Θεός, εκτελεί το έργο του να κρίνει και να εξαγνίσει τον άνθρωπο στηριζόμενος στο έργο της λύτρωσης. Το αποτέλεσμα αυτού είναι να εξαλείφεται η αμαρτωλή φύση και οι διεφθαρμένες διαθέσεις που κρύβει ο άνθρωπος μέσα του και να ξεριζώνεται μια για πάντα η βασική αιτία που ωθεί τον άνθρωπο να διαπράττει αμαρτίες και να αντιστέκεται στον Θεό. Τα τρία στάδια του έργου αλληλοσυμπληρώνονται τέλεια, με το κάθε στάδιο έργου να είναι υψηλότερο και βαθύτερο από το προηγούμενο. Κανένα στάδιο του έργου του Θεού δεν μπορεί να σταθεί από μόνο του —μόνο τα τρία στάδια του έργου συνευφασμένα μαζί αποτελούν το πλήρες έργο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας που εκτελεί ο Θεός και σχηματίζουν μαζί το έξι χιλιάδων ετών σχέδιο διαχείρισης του Θεού για την ανθρωπότητα. Ο Θεός χρησιμοποιεί απλώς το όνομά Του για να οριοθετήσει τις εποχές και να τις αλλάξει, και γι’ αυτό βλέπουμε ότι το όνομά Του αλλάζει πάντοτε μαζί με την εποχή. Όμως ανεξάρτητα από το πώς μπορεί να αλλάζει το όνομα του Θεού, ο Θεός εξακολουθεί να είναι ένας Θεός». Αφού άκουσα τον λόγο του Θεού και τη συναναστροφή της αδελφής, έμεινα κατάπληκτη. Πίστευα στον Κύριο όλον εκείνο τον καιρό και ποτέ δεν είχα γνωρίσει κανέναν που να μπορεί να εξηγήσει το έξι χιλιάδων ετών έργο διαχείρισης του Θεού, και όμως ο λόγος του Παντοδύναμου Θεού είχε αποκαλύψει αυτό το μυστήριο —αυτός ο λόγος ήταν πραγματικά η φωνή του Θεού! Δεν είχα παρεκκλίνει από την πίστη μου: ο Παντοδύναμος Θεός είναι όντως ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε. Απλώς ο Θεός αλλάζει το όνομά Του από τη μία εποχή στην άλλη, αυτό είναι όλο. Εξακολουθεί όμως να είναι ένας Θεός.

Συνέχισα να διερευνώ το θέμα για μερικές ακόμη μέρες. Η αδελφή συναναστράφηκε μαζί μας σχετικά με πτυχές της αλήθειας, όπως το έργο της κρίσης που εκτελεί ο Θεός τις έσχατες ημέρες και η σημασία των ονομάτων του Θεού, και όσο περισσότερα άκουγα, τόσο πιο πολύ ξεκαθάριζαν τα πράγματα. Μία μέρα, είπε: «Ο λόγος του Θεού έχει αποκαλύψει όλα τα μυστήρια της Βίβλου», και όταν το άκουσα αυτό, η καρδιά μου αμέσως φωτίστηκε. Της είπα σχετικά με το ζήτημα της Αγίας Τριάδας, το οποίο για τόσο πολλά χρόνια μού προκαλούσε τέτοια σύγχυση. Η αδελφή μού διάβασε τότε ένα χωρίο του λόγου του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Εάν κάποιος από εσάς λέει ότι η Τριάδα πράγματι υπάρχει, τότε εξηγήστε τι είναι ακριβώς αυτός ο Θεός σε τρία πρόσωπα. Τι είναι ο Άγιος Πατέρας; Τι είναι ο Υιός; Τι είναι το Άγιο Πνεύμα; Είναι ο Ιεχωβά ο Άγιος Πατέρας; Είναι ο Ιησούς ο Υιός; Τότε τι γίνεται με το Άγιο Πνεύμα; Δεν είναι ο Πατέρας Πνεύμα; Δεν είναι επίσης Πνεύμα η ουσία του Υιού; Δεν ήταν το έργο του Ιησού έργο του Αγίου Πνεύματος; Δεν επιτελέστηκε το έργο του Ιεχωβά τότε από ένα Πνεύμα το ίδιο με του Ιησού; Πόσα Πνεύματα μπορεί να έχει ο Θεός; Σύμφωνα με τη δική σου εξήγηση, τα τρία πρόσωπα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος είναι ένα· αν ισχύει αυτό, τότε υπάρχουν τρία Πνεύματα, αλλά για να υπάρχουν τρία Πνεύματα, σημαίνει ότι υπάρχουν επίσης τρεις Θεοί. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει ένας αληθινός Θεός· πώς μπορεί αυτό το είδος Θεού να έχει ακόμα την εγγενή ουσία του Θεού; Εάν αποδέχεσαι ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός, τότε πώς μπορεί να έχει έναν υιό και να είναι πατέρας; Δεν είναι όλα αυτά απλώς οι αντιλήψεις σου; Υπάρχει μόνο ένας Θεός, μόνο ένα πρόσωπο σε αυτόν τον Θεό και μόνο ένα Πνεύμα του Θεού, όπως γράφεται στη Βίβλο ότι “υπάρχει μόνο ένα Άγιο Πνεύμα και μόνο ένας Θεός”. Ανεξάρτητα από το αν υπάρχουν ο Πατέρας και ο Υιός για τον οποίο μιλάς, υπάρχει τελικά μόνο ένας Θεός, και η ουσία του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος στην οποία πιστεύετε, είναι η ουσία του Αγίου Πνεύματος. Με άλλα λόγια, ο Θεός είναι Πνεύμα, αλλά είναι ικανός να ενσαρκώνεται και να ζει μεταξύ των ανθρώπων, αλλά και να βρίσκεται πάνω από όλα. Το Πνεύμα Του περιλαμβάνει τα πάντα και είναι πανταχού παρόν. Εκείνος μπορεί ταυτόχρονα να είναι ενσαρκωμένος και να είναι εντός και υπεράνω όλου του σύμπαντος. Δεδομένου ότι όλοι οι άνθρωποι λένε ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός, τότε υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος δεν διαιρείται κατά βούληση από κανέναν! Ο Θεός είναι μόνο ένα Πνεύμα και μόνο ένα πρόσωπο· και αυτό είναι το Πνεύμα του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Υπάρχει η Αγία Τριάδα;).

Η αδελφή συναναστράφηκε λέγοντας: «Ο λόγος του Θεού είναι σαφέστατος. Ο Θεός είναι μοναδικός και υπάρχει μόνον ένας Θεός. Υπάρχει επίσης μόνο ένα Άγιο Πνεύμα. Ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα έχουν μία ουσία, την ουσία του Πνεύματος. Ο Θεός είναι ικανός να εργάζεται ως Πνεύμα, όπως ο Ιεχωβά, αλλά και ενσαρκωμένος ως ο Υιός του ανθρώπου, όπως ο Ιησούς και ο Παντοδύναμος Θεός. Είτε όμως ο Θεός εργάζεται ως Πνεύμα είτε ενσαρκωμένος, ουσιαστικά και πάλι το Πνεύμα του Θεού είναι που εκτελεί το έργο Του. Επομένως, η έννοια της Αγίας Τριάδας σχετίζεται με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοπληξίες του ανθρώπου και είναι εντελώς αβάσιμη. Στην πραγματικότητα, η έννοια της Αγίας Τριάδας καθιερώθηκε πάνω από 300 χρόνια μετά τον Κύριο, στην οικουμενική σύνοδο της Νίκαιας. Σε αυτήν τη σύνοδο, ειδικοί σε θέματα θρησκείας από όλη τη χριστιανοσύνη συμμετείχαν σε μια ζωηρή συζήτηση σχετικά με τη μοναδική και τις πολλαπλές φύσεις του Θεού, μέχρι που καθιέρωσαν τελικά την έννοια της Αγίας Τριάδας με βάση τις αντιλήψεις, τις φαντασιοπληξίες και τα λογικά τους συμπεράσματα. Έκτοτε, οι άνθρωποι όρισαν τον έναν, αληθινό Θεό ο οποίος δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και όλα τα πράγματα ως Αγία Τριάδα, με την πεποίθηση ότι εκτός από τον Άγιο Υιό τον Κύριο Ιησού, υπάρχει Άγιος Πατέρας στον ουρανό, αλλά και ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται τόσο από τον Πατέρα όσο και από τον Υιό, που είναι το Άγιο Πνεύμα. Όλα αυτά είναι απλώς εξωφρενικά. Εάν δεχτούμε την ερμηνεία του θρησκευτικού κόσμου και πιστέψουμε στην Αγία Τριάδα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, τότε αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν τρία Πνεύματα και τρεις Θεοί, όμως αυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι υπάρχει ένας, μοναδικός Θεός; Στην πραγματικότητα, η Αγία Τριάδα δεν υπάρχει. Πρόκειται για μια ερμηνεία η οποία γεννήθηκε εξ ολοκλήρου από το μυαλό του ανθρώπου και αποτελεί συμπέρασμα της διεφθαρμένης ανθρωπότητας με βάση τις αντιλήψεις και τις φαντασιοπληξίες μας. Ο Θεός δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο, κανένας προφήτης ή απόστολος, εμπνευσμένος από τον Θεό, δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο, ούτε και υπάρχει καμία καταγραφή τέτοιου πράγματος οπουδήποτε στη Βίβλο».

Εξακολουθούσε να παραμένει κάποια σύγχυση μέσα στην καρδιά μου καθώς άκουγα τον λόγο του Θεού και τη συναναστροφή της αδελφής, κι έτσι ρώτησα: «Η Βίβλος αναφέρει ότι μετά τη βάπτιση του Ιησού, άνοιξαν οι ουρανοί και το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε υπό μορφή περιστεράς και κάθισε επάνω στον Ιησού και μια φωνή από τον ουρανό είπε: “Ούτος είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον ευηρεστήθην” (Κατά Ματθαίον 3:17). Επίσης, προτού σταυρωθεί, ο Κύριος Ιησούς προσευχήθηκε και είπε: “Πάτερ μου, εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ’ εμού το ποτήριον τούτο· πλην ουχί ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ” (Κατά Ματθαίον 26:39). Οι Γραφές λένε ότι ο Θεός στον ουρανό αποκαλούσε τον Ιησού αγαπημένο Του Υιό, κι ότι ο Ιησούς αποκαλούσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα Του όταν προσευχόταν. Άρα, εδώ έχουμε τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα —δεν δείχνει αυτό ότι ο Θεός είναι μια Αγία Τριάδα; Γιατί λέει στον λόγο του Παντοδύναμου Θεού ότι η Αγία Τριάδα δεν υπάρχει και ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο από αντίληψη και φαντασιοπληξία του ανθρώπου; Τι σημαίνουν όλα αυτά;»

Απαντώντας στην ερώτησή μου, η αδελφή συναναστράφηκε λέγοντας: «Απλά δεν υπάρχει τέτοιου είδους έννοια όπως η Αγία Τριάδα στην Παλαιά Διαθήκη. Μόνον αφού ενσαρκώθηκε ο Κύριος Ιησούς και ήλθε στη γη για να εκτελέσει το έργο Του, είχαμε την ερμηνεία “του Πατρός και του Υιού”. Καταγράφεται στο κατά Ιωάννην ευαγγέλιο ότι ο Φίλιππος δεν γνώριζε τον Θεό και πίστευε ότι εκτός από τον Κύριο Ιησού στη γη, υπάρχει και ο Άγιος Πατέρας στον ουρανό, κι έτσι είπε στον Ιησού: “Κύριε, δείξον εις ημάς τον Πατέρα”. Ο Κύριος Ιησούς διόρθωσε την εσφαλμένη του άποψη κι αποκάλυψε αυτό το μυστήριο, λέγοντας στον Φίλιππο: “Τόσον καιρόν είμαι μεθ’ υμών, και δεν με εγνώρισας, Φίλιππε; όστις είδεν εμέ είδε τον Πατέρα· και πως συ λέγεις, Δείξον εις ημάς τον Πατέρα;” (Κατά Ιωάννην 14:9). Είπε επίσης: “Εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί” (Κατά Ιωάννην 14:10). “Εγώ και ο Πατήρ εν είμεθα” (Κατά Ιωάννην 10:30). Ο Πατήρ είναι ο Υιός και ο Υιός είναι ο Πατήρ. Ο Πατήρ και ο Υιός είναι ένα, έχουν ένα Πνεύμα. Λέγοντάς το αυτό, ο Κύριος Ιησούς μάς έλεγε ότι Αυτός και ο Πατήρ είναι ένας Θεός, όχι δύο».

Η αδελφή μού έδειξε τότε ένα υπέροχο κινηματογραφικό κλιπ με τίτλο «Αποκαλύπτοντας το μυστήριο “του Πατρός και του Υιού”». Κατόπιν, συνεχίσαμε διαβάζοντας ένα χωρίο του λόγου του Παντοδύναμου Θεού: «Υπάρχουν άλλοι που ισχυρίζονται: “Δεν είπε ο Θεός κατηγορηματικά ότι ο Ιησούς ήταν ο αγαπημένος του Υιός;” Ο Ιησούς είναι ο αγαπημένος Υιός του Θεού, με τον οποίο είναι πολύ ευχαριστημένος —αυτό σίγουρα ειπώθηκε από τον ίδιο τον Θεό. Αυτός ήταν ο Θεός που γινόταν μάρτυρας του εαυτού Του, απλώς από μια διαφορετική οπτική, εκείνη του Πνεύματος στον ουρανό που γίνεται μάρτυρας της δικής Του ενσάρκωσης. Ο Ιησούς είναι η ενσάρκωσή Του, και όχι ο Υιός Του στον ουρανό. Καταλαβαίνεις; Μήπως τα λόγια του Ιησού: “Εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα και ο Πατέρας είναι μέσα Μου” δείχνουν ότι Αυτοί είναι ένα Πνεύμα; Και δεν είναι εξαιτίας της ενσάρκωσης ότι χωρίστηκαν μεταξύ του ουρανού και της γης; Στην πραγματικότητα, εξακολουθούν να είναι ένα· όπως και να ’χει, είναι απλώς ο Θεός που γίνεται μάρτυρας του εαυτού Του. […] Επειδή ήταν η ενσάρκωση, ονομάστηκε ο αγαπημένος Υιός του Θεού και, από αυτό, προήλθε η σχέση μεταξύ Πατέρα και Υιού. Ήταν απλώς λόγω του διαχωρισμού μεταξύ ουρανού και γης. Ο Ιησούς προσευχήθηκε όντας ενσαρκωμένος. Δεδομένου ότι είχε ενδυθεί μια σάρκα τέτοιας κανονικής ανθρώπινης φύσης, από την οπτική της σάρκας είπε: “Το εξωτερικό Μου κέλυφος είναι αυτό ενός δημιουργημένου όντος. Αφού έβαλα μια σάρκα για να έρθω σε αυτήν τη γη, είμαι τώρα πολύ μακριά από τον ουρανό”. Για τον λόγο αυτόν, μπορούσε να προσευχηθεί στον Θεό Πατέρα μόνο από την οπτική της σάρκας. Αυτό ήταν το καθήκον Του και ήταν αυτό με το οποίο έπρεπε να εξοπλιστεί το ενσαρκωμένο Πνεύμα του Θεού. Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι δεν ήταν ο Θεός απλώς επειδή προσευχόταν στον Πατέρα από την οπτική της σάρκας. Αν και αποκαλούταν ο αγαπημένος Υιός του Θεού, εξακολουθούσε να είναι ο ίδιος ο Θεός, γιατί δεν ήταν παρά η ενσάρκωση του Πνεύματος, και η ουσία Του ήταν ακόμα το Πνεύμα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Υπάρχει η Αγία Τριάδα;).

Η αδελφή είπε: «Όταν ο Θεός ενσαρκώθηκε την πρώτη φορά ως Κύριος Ιησούς και ήλθε για να εκτελέσει το έργο Του, κανείς δεν γνώριζε τον Θεό, δεν καταλάβαινε την αλήθεια της ενσάρκωσης, ούτε και ήξερε τι ήταν η ενσάρκωση. Εάν ο Κύριος Ιησούς είχε πει ευθέως στους ανθρώπους ότι είναι ο Ιεχωβά Θεός που λάτρευαν, δεν θα μπορούσαν να το αποδεχτούν λόγω του αναστήματός τους εκείνη την εποχή και ο Κύριος Ιησούς θα είχε καταδικαστεί και απορριφθεί από την ανθρωπότητα προτού καν ξεκινήσει να εκτελεί το έργο Του. Το έργο του Θεού για τη λύτρωση της ανθρωπότητας θα ήταν τότε αδύνατο και η ανθρωπότητα δεν θα είχε ποτέ κερδίσει τον Ιησού ως προσφορά περί αμαρτίας. Για να αποδεχθεί η ανθρωπότητα τον Κύριο Ιησού, να πιστέψει σ’ Αυτόν και να επιτύχει τη σωτηρία του Θεού, προτού ο Ιησούς ξεκινήσει τυπικά το έργο Του, ο Θεός έγινε μάρτυρας του εαυτού Του από την οπτική γωνία του Πνεύματός Του και αποκάλεσε τον σαρκικό εαυτό Του Υιό Του, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν να δουν ότι ο Ιησούς προέρχεται όντως από τον Θεό: αυτό βοήθησε, διευκολύνοντας να γίνει αποδεκτή από εμάς η σωτηρία του Κυρίου Ιησού. Όταν πάλι ο Κύριος Ιησούς προσευχόταν και αποκαλούσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα Του, ήταν ο ενσαρκωμένος Υιός του ανθρώπου που αποκαλούσε το Πνεύμα μέσα στον εαυτό Του Πατέρα από την οπτική γωνία της σάρκας. Αυτό γινόταν με βάση τη διαφορά μεταξύ του Πνεύματος και της σάρκας, δεν σήμαινε όμως ότι υπάρχει ξεχωριστός Πατήρ και Υιός. Στην ουσία, η ερμηνεία του Πατρός και του Υιού ήταν κατάλληλη μόνο κατά την εποχή της ενσάρκωσης του Θεού. Όταν ολοκληρώθηκε το έργο του Θεού στη γη, δηλαδή όταν ο Κύριος Ιησούς ολοκλήρωσε το έργο της λύτρωσης, αναστήθηκε και αναλήφθηκε στον ουρανό, δεν υπήρχε πλέον ανάγκη για την ερμηνεία του Πατρός και του Υιού. Δεν μπορούμε επομένως να χρησιμοποιούμε την ερμηνεία του Πατρός και του Υιού που επινόησαν οι αντιλήψεις της ανθρωπότητας και να την εφαρμόζουμε συλλήβδην στον Θεό, λέγοντας ότι στον Θεό υπάρχει Πατήρ και Υιός, αλλά κι ένα εργαλείο που χρησιμοποιείται τόσο από τον Πατέρα όσο και από τον Υιό —το Άγιο Πνεύμα— και ότι ο Θεός είναι Τριάδα. Το να λέμε κάτι τέτοιο έρχεται σε αντίθεση με τον λόγο του Θεού, αλλά και με τα γεγονότα. Δεν κατανοούσαμε την αλήθεια στο παρελθόν, κι έτσι όταν λέγαμε κάτι τέτοιο, ο Θεός δεν μας καταδίκαζε. Τώρα, όμως, ο Θεός έχει αποκαλύψει πλήρως αυτήν την αλήθεια και το μυστήριο, και πρέπει να αποδεχτούμε την αλήθεια και να γνωρίσουμε τον Θεό υπό το πρίσμα του λόγου Του. Μόνον αυτό είναι σωστό και μόνον αυτό συνάδει με το θέλημα του Θεού».

Μέσω της συναναστροφής αυτής της αδελφής, κατανόησα τελικά γιατί ο Κύριος Ιησούς αποκαλούσε τον Θεό στον ουρανό Πατέρα Του. Ήταν επειδή είχε ενσαρκωθεί ως ο Υιός του ανθρώπου και προσευχόταν στον ουράνιο Πατέρα από την οπτική γωνία του ανθρώπου. Ο Θεός έγινε μάρτυρας του Ιησού ως του αγαπητού Του Υιού, και με τον τρόπο αυτό έγινε μάρτυρας της δικής Του ενσαρκωμένης σάρκας από την οπτική γωνία του Πνεύματος. Ο ένας ήταν στον ουρανό και ο άλλος στη γη, όμως στην ουσία ήταν ένα Πνεύμα. Απλώς ο Θεός έλεγε αυτά τα πράγματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, κι έτσι προέκυψε η ερμηνεία «του Πατρός και του Υιού». Ο Θεός είναι ο ένας, αληθινός Θεός, είναι ένα Πνεύμα, άπειρος και πανταχού παρών. Μπορεί να είναι στον ουρανό, μπορεί να είναι στη γη και μπορεί να ενσαρκωθεί. Μόλις τα κατάλαβα όλα αυτά, τα πάντα ξαφνικά ξεκαθάρισαν, η σύγχυση που ήταν ο συνεχής μου σύντροφος για χρόνια έφυγε μονομιάς κι ένιωσα μια απίστευτη αίσθηση φώτισης και απελευθέρωσης.

Στη συνέχεια, η αδελφή μού έδειξε μια ταινία σχετική με μαρτυρία του ευαγγελίου που ονομάζεται «Διερεύνηση της “Αγίας Τριάδας”», στην οποία είδα τα εξής λόγια από τον Θεό: «Κατά τη διάρκεια αυτών των πολλών χρόνων, ο Θεός έχει διαχωριστεί από εσάς με αυτόν τον τρόπο, και χωρίζεται σε όλο και περισσότερα μέρη με κάθε γενιά, σε βαθμό που ένας Θεός να έχει χωριστεί φανερά σε τρεις Θεούς. Και τώρα είναι απλώς αδύνατο για τον άνθρωπο να επανενώσει τον Θεό ως μονάδα, γιατί Τον έχετε διαμοιράσει σε τόσα κομματάκια! Αν δεν ήταν το έγκαιρο έργο Μου προτού να είναι πολύ αργά, ποιος ξέρει πόσο καιρό θα συνεχίζατε έτσι ξεδιάντροπα! Συνεχίζοντας να χωρίζετε τον Θεό με αυτόν τον τρόπο, πώς μπορεί να εξακολουθεί να είναι ο Θεός σας; Θα αναγνωρίζατε ακόμα τον Θεό; Θα βρίσκατε και πάλι την προέλευσή σας; Αν είχα φτάσει αργότερα, πιθανόν να είχατε στείλει τον “Πατέρα και τον Υιό”, τον Ιεχωβά και τον Ιησού, πίσω στο Ισραήλ και να ισχυριζόσασταν ότι εσείς οι ίδιοι είστε μέρος του Θεού. Ευτυχώς, είναι πια οι έσχατες μέρες. Τελικά, η μέρα που περίμενα πολύ καιρό έχει φτάσει, και μόνο μετά την πραγματοποίηση αυτού του σταδίου του έργου από το δικό Μου χέρι έχετε σταματήσει να διασπάτε τον Θεό. Διαφορετικά, θα είχατε κλιμακώσει την κατάσταση, έχοντας ακόμη και τη σκέψη να προσκυνήσετε όλους τους Σατανάδες που υπάρχουν ανάμεσά σας. Αυτή είναι η πονηριά σας! Αυτό είναι το μέσον σας για να διασπάσετε τον Θεό! Θα συνεχίσετε να το κάνετε τώρα; Επιτρέψτε Μου να σας ρωτήσω: Πόσοι Θεοί υπάρχουν; Ποιος Θεός θα σας φέρει σωτηρία; Είναι ο πρώτος Θεός, ο δεύτερος ή ο τρίτος Εκείνος στον οποίο πάντα προσεύχεστε; Σε ποιον πιστεύετε πάντα; Είναι ο Πατέρας; Ή ο Υιός; Ή είναι το Πνεύμα; Πες μου ποιος είναι αυτός στον οποίο πιστεύεις. Αν και με κάθε λέξη, λέτε ότι πιστεύετε στον Θεό, αυτό στο οποίο πραγματικά πιστεύετε είναι το ίδιο το μυαλό σας! Απλώς δεν έχετε τον Θεό στην καρδιά σας! Κι όμως, στο μυαλό σας υπάρχουν πολλές τέτοιες Τριάδες! Δεν συμφωνείτε;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Υπάρχει η Αγία Τριάδα;).

Αφού τελειώσαμε την ταινία, αισθανόμουν χαρούμενη, αλλά ένιωθα και αναστατωμένη και μια κάποια τάση να τα βάλω με τον εαυτό μου. Ήμουν χαρούμενη επειδή η σύγχυση που με συνόδευε εδώ και χρόνια είχε επιτέλους διαλυθεί: ο Θεός είναι ένας και η ερμηνεία της Αγίας Τριάδας απλώς δεν υπάρχει. Μόνο η πίστη στον έναν, αληθινό Θεό συνάδει με το θέλημά Του, και δεν χρειαζόταν πλέον να προσεύχομαι τη μια στιγμή στον Πατέρα και στη συνέχεια στο Άγιο Πνεύμα ή την επόμενη στον Υιό, όπως έκανα στο παρελθόν —αισθανόμουν πολύ άνετα. Όμως ένιωθα αναστατωμένη και τα έβαζα με τον εαυτό μου επειδή πίστευα στον Θεό για τόσο πολλά χρόνια, και όμως δεν Τον γνώριζα. Αυτό στο οποίο πίστευα δεν ήταν τίποτε περισσότερο από έναν Θεό που είχαν εφεύρει οι αντιλήψεις και οι φαντασιοπληξίες μου —έναν αόριστο Θεό του θρύλου. Δεν πίστευα στον πραγματικό Θεό και, επιπλέον, Του αντιστεκόμουν και Τον κατακερμάτιζα —ουσιαστικά Τον βλασφημούσα! Ευχαριστώ τον Θεό, επειδή ο ερχομός του Παντοδύναμου Θεού αποκάλυψε όλους τους παραλογισμούς της πίστης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και ο Παντοδύναμος Θεός ξεδιάλυνε το μυστήριο αυτό που ταλάνιζε ανέκαθεν τον θρησκευτικό κόσμο. Ο Παντοδύναμος Θεός είναι χωρίς αμφιβολία ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε, ο Κύριος που δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και όλα τα πράγματα. Αυτός είναι ο ένας, αληθινός Θεός!

Αργότερα, διαβάζοντας τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού διαπίστωσα ότι όλα τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια και η φωνή Του. Χωρίς δισταγμό, αποδέχθηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες και άρχισα να συμβαδίζω με τα βήματα του Αρνίου. Τώρα, όταν προσεύχομαι, δεν έχω ανάγκη να προσεύχομαι σε τρεις Θεούς. Απλώς προσεύχομαι στο όνομα του Παντοδύναμου Θεού και αυτό με κάνει να αισθάνομαι πολύ άνετα, γαλήνια και χαρούμενα. Δεν χρειάζεται πλέον να ανησυχώ όταν προσεύχομαι ότι δεν προσεύχομαι αρκετά στο ένα ή το άλλο από τα πρόσωπα του Θεού κι ότι ο Θεός συνεπώς δεν θα εισακούσει τις προσευχές μου. Έχω βιώσει πραγματικά την απελευθέρωση, την ελευθερία, τη χαρά και την ευτυχία που πηγάζουν από την κατανόηση της αλήθειας και τη γνώση του Θεού. Δόξα τω Θεώ!