Το 2006, έφυγα από τη γενέτειρά μου και ήρθα να εργαστώ στην Ταϊπέι, όπου γνώρισα τον πάστορα Χουάνγκ. Ο πάστορας Χουάνγκ είδε ότι επιδίωκα με προθυμία και είπε ότι ήθελε να επικεντρωθεί στην καλλιέργειά μου. Με καλούσε συχνά να συζητήσω τη Βίβλο μαζί του και να συμμετάσχω σε εκκλησιαστικές εκπαιδευτικές συνεδρίες. Ήμουν πολύ ευγνώμων στον Κύριο και ένιωθα ότι είχα βρει έναν καλό πάστορα. Όταν ο πάστορας κήρυττε, έλεγε συχνά: «Η Βίβλος λέει: “Πάσα ψυχή ας υποτάσσηται εις τας ανωτέρας εξουσίας. Διότι δεν υπάρχει εξουσία ειμή από Θεού· αι δε ούσαι εξουσίαι υπό του Θεού είναι τεταγμέναι” (Προς Ρωμαίους 13:1). “Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Άγιον σας έθεσεν επισκόπους, διά να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του Θεού” (Πράξεις Αποστόλων 20:28). Το σύμπαν και όλα τα πράγματα δημιουργήθηκαν από τον Θεό, και όλοι όσοι έχουν εξουσία ορίζονται επίσης από τον Θεό, γι’ αυτό κι εμείς πρέπει να υποτασσόμαστε σε αυτούς. Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι ορίζονται από τον Θεό για να ποιμαίνουν το ποίμνιο, οπότε πρέπει να υποτασσόμαστε σε αυτούς. Η υποταγή σε αυτούς είναι υποταγή στον Θεό…». Όταν άκουσα τα λόγια του πάστορα, σκέφτηκα: «Ο Θεός έχει ορίσει πάστορες και πρεσβύτερους για να ποιμαίνουν το ποίμνιο, να το οδηγούν στην πίστη στον Κύριο. Πρέπει να ακούμε τον πάστορα. Αν ακούει κανείς τους πάστορες και τους πρεσβύτερους, υποτάσσεται στον Θεό. Εφόσον ακολουθώ τον πάστορα στην πίστη στον Κύριο, θα εισέλθω σίγουρα στη βασιλεία των ουρανών». Έτσι, σε μεγάλα ή μικρά θέματα, όπως η εύρεση εργασίας, σπιτιού ή συντρόφου, ζητούσα την καθοδήγηση του πάστορα για κάθε είδους πράγματα. Σταδιακά, ο πάστορας έγινε είδωλο στην καρδιά μου.

Τον Οκτώβριο του 2018, συνδέθηκα με μερικούς αδελφούς και αδελφές στο Facebook. Είδα ότι είχαν μοναδικές γνώσεις για τη Βίβλο, το κήρυγμά τους ήταν φρέσκο και διαφωτιστικό, και πραγματικά τους ζήλευα. Όταν μελέτησα τη Βίβλο μαζί τους, συνειδητοποίησα ότι ο Κύριος δεν θα επιστρέψει μόνο κατερχόμενος πάνω στα σύννεφα και ότι υπάρχουν πολλές γραφές που προφητεύουν τη μυστική άφιξη του Θεού τις έσχατες ημέρες σαν «κλέφτης». Για να καλωσορίσουμε τον Κύριο, λοιπόν, δεν μπορούμε απλώς να περιμένουμε να κατέβει πάνω σε σύννεφα. Το σημαντικό είναι να αφουγκραστούμε τη φωνή του Θεού και να αναζητήσουμε το έργο Του κατά τη διάρκεια της μυστικής Του άφιξης. Έμαθα, επίσης, πως το έργο του Θεού, που καταγράφεται στην Παλαιά Διαθήκη, την Καινή Διαθήκη και το Βιβλίο της Αποκάλυψης, προχωρά βήμα-βήμα, σε ύψος και βάθος. Η Παλαιά Διαθήκη καταγράφει το έργο του Ιεχωβά Θεού κατά την Εποχή του Νόμου, και δεδομένου ότι οι πρώτοι άνθρωποι δεν ήξεραν πώς να ζήσουν στη γη ούτε πώς να λατρεύουν τον Θεό, ο Θεός διακήρυξε τον νόμο μέσω του Μωυσή για να καθοδηγήσει την ανθρωπότητα πώς να ζήσει στη γη. Η Καινή Διαθήκη καταγράφει το λυτρωτικό έργο της Εποχής της Χάριτος από τον Κύριο Ιησού. Στα μεταγενέστερα στάδια της Εποχής του Νόμου, επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούσαν πλέον να τηρούν τον νόμο, οι αμαρτίες που διέπρατταν αυξάνονταν διαρκώς, και όλοι κινδύνευαν να καταδικαστούν σε θάνατο από τον νόμο. Αλλά ο Θεός δεν ήθελε να χαθεί η ανθρωπότητα υπό τον νόμο, οπότε σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής, ο Θεός ενσαρκώθηκε μεταξύ των ανθρώπων για να κηρύξει την οδό της μετάνοιας. Πρόσφερε άφθονη χάρη στην ανθρωπότητα, και τελικά, σταυρώθηκε, έγινε προσφορά περί αμαρτίας και λύτρωσε την ανθρωπότητα από την αμαρτία. Εφόσον αποδεχόμασταν ειλικρινά τον Κύριο Ιησού, και εξομολογούμασταν στον Κύριο και μετανοούσαμε μπροστά Του, οι αμαρτίες μας θα συγχωρούνταν. Το Βιβλίο της Αποκάλυψης προφήτευσε ότι κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός θα εξέφραζε την αλήθεια και θα έκανε το έργο της κρίσης, και θα καθήρε και θα μεταμόρφωνε πλήρως τη διεφθαρμένη διάθεση της ανθρωπότητας, εκπληρώνοντας την προφητεία του Κυρίου Ιησού: «Και εάν τις ακούση τους λόγους μου και δεν πιστεύση, εγώ δεν κρίνω αυτόν· διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Κατά Ιωάννην 12:47-48). Συναναστρέφονταν πάνω σε πράγματα που δεν είχα ξανακούσει ποτέ, και όλα εναρμονίζονταν με τη Βίβλο, και είχαν μια ιδιαίτερη αίσθηση διαφώτισης, οπότε συνέχισα να συναναστρέφομαι μαζί τους. Όταν μου είπαν ότι ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει ως ο ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός, αμέσως θυμήθηκα ότι ο πάστορας έλεγε συχνά: «Η Αστραπή της Ανατολής καταθέτει μαρτυρία ότι ο Κύριος έχει επιστρέψει. Δεν πρέπει να ακούς τις διδασκαλίες τους». Συνειδητοποίησα ότι ήταν πιστοί από την Αστραπή της Ανατολής, και, μετά από αυτό, δεν μπορούσα να ακούσω άλλη συναναστροφή τους. Μόλις έληξε η συναναστροφή, κάλεσα γρήγορα τον πάστορα, και του είπα ότι είχα συναντήσει ανθρώπους από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Ο πάστορας με προειδοποίησε ξανά και ξανά να μην επικοινωνήσω ξανά μαζί τους και μου είπε να τους μπλοκάρω. Έτσι απλά, εγκατέλειψα την πρώτη μου ευκαιρία να διερευνήσω το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες.

Αλλά απροσδόκητα, μόλις λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, συνάντησα ξανά μερικές αδελφές από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Θυμήθηκα ότι η συναναστροφή τους ήταν αρκετά διαφωτιστική, αλλά ο πάστορας μου είχε απαγορεύσει να τις ακούω, οπότε σκέφτηκα να παρακολουθήσω για λίγο και να ακούσω πρώτα. Αλλά όσο περισσότερο άκουγα, τόσο περισσότερο ένιωθα ότι αυτό για το οποίο συναναστρέφονταν συμφωνούσε απόλυτα με τη Βίβλο και δεν μπορούσα να βρω ψεγάδια. Δεν μπορούσα να τις αντικρούσω, ειδικά όταν είπαν: «Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στην ιδέα ότι “αφού έχουμε λάβει συγχώρεση για τις αμαρτίες μας μέσα από την πίστη μας στον Κύριο, μπορούμε να πάμε κατευθείαν στη βασιλεία των ουρανών όταν έρθει ο Κύριος”. Είναι σωστή, όμως, αυτή η άποψη; Γιατί εξακολουθούμε να αμαρτάνουμε και να εξομολογούμαστε κάθε μέρα, και συχνά λέμε ψέματα και εξαπατούμε τους άλλους; Παρόλο που μπορούμε να πληρώσουμε ένα τίμημα και να δαπανούμε τον εαυτό μας για τον Κύριο κατά καιρούς, όταν συμβαίνει κάτι δυσμενές ή αντιμετωπίζουμε καταστροφή, παραπονιόμαστε για τον Θεό και Του αντιστεκόμαστε. Επιπλέον, όταν έχουμε κάποια χαρίσματα ή ταλέντα, έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, γινόμαστε αλαζόνες και επηρμένοι, περιφρονούμε τους άλλους και δεν μπορούμε καν να αποδεχτούμε τις συμβουλές κανενός. Μερικές φορές μάλιστα επιπλήττουμε και υποτιμούμε τους άλλους. Αυτό δείχνει ότι ενώ οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρεθεί, η αμαρτωλή μας φύση δεν έχει διορθωθεί, και δεν έχουμε ξεφύγει ακόμα από τα δεσμά της αμαρτίας. Η Βίβλος λέει: “Άγιοι θέλετε είσθαι· διότι άγιος είμαι εγώ Ιεχωβά ο Θεός σας” (Λευιτικόν 11:45). “Χωρίς αγιασμού ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον” (Προς Εβραίους 12:14). Ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος. Αν δεν απαλλαγούμε από την αμαρτωλή μας φύση, δεν θα είμαστε ποτέ άξιοι να δούμε το πρόσωπο του Θεού ούτε να εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού. Για να μας σώσει πλήρως από την αμαρτία, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος κατά τις έσχατες ημέρες. Με βάση το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού, έχει εκφράσει την αλήθεια και έχει αρχίσει το έργο της κρίσης ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Μόνο αν βιώσουμε το έργο της κρίσης του Θεού τις έσχατες ημέρες μπορούμε να αποτινάξουμε τη διεφθαρμένη διάθεσή μας, να ξεφύγουμε πλήρως από τα δεσμά της αμαρτίας και να καθαρθούμε, και τελικά να γίνουμε άνθρωποι που πραγματικά υποτάσσονται στον Θεό και έχουν φόβο Θεού». Στο σημείο αυτό, μου διάβασαν μερικά χωρία από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού: «Παρόλο που ο Ιησούς ήρθε ανάμεσα στους ανθρώπους κι έκανε πολύ έργο, ολοκλήρωσε μόνο το έργο της λύτρωσης όλης της ανθρωπότητας και λειτούργησε ως προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας και να κουβαλήσει τις αμαρτίες του ανθρώπου, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, αφότου ο άνθρωπος συγχωρέθηκε για τις αμαρτίες του, ο Θεός επέστρεψε ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή, και ξεκίνησε το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). «Αν οι άνθρωποι παραμείνουν κολλημένοι στην Εποχή της Χάριτος, δεν θα απαλλαγούν ποτέ από τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, ούτε θα γνωρίσουν την εγγενή διάθεση του Θεού. Αν οι άνθρωποι ζούνε συνεχώς εν μέσω αφθονίας χάρης, αλλά δεν έχουν την οδό της ζωής που θα τους δώσει τη δυνατότητα να γνωρίσουν τον Θεό ή να Τον ικανοποιήσουν, τότε δεν θα Τον κερδίσουν ποτέ πραγματικά στην πίστη τους σ’ Αυτόν. Αυτού του είδους η πίστη είναι πράγματι αξιοθρήνητη» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). «Το έργο του Θεού κατά την παρούσα ενσάρκωση είναι να εκφράσει τη διάθεσή Του, κυρίως μέσα από παίδεμα και κρίση. Χτίζοντας πάνω σ’ αυτό το θεμέλιο, φέρνει περισσότερη αλήθεια στον άνθρωπο και του υποδεικνύει περισσότερους τρόπους άσκησης, πετυχαίνοντας συνεπώς τον στόχο Του να κατακτήσει τον άνθρωπο, και να τον λυτρώσει από τη δική του διεφθαρμένη διάθεση. Αυτό βρίσκεται πίσω από το έργο του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Μόλις άκουσα αυτά τα λόγια, πείστηκα πλήρως. Σκέφτηκα πως παρόλο που είχα προσπαθήσει τόσο σκληρά να κάνω πράξη τις διδαχές του Κυρίου, συχνά, όταν η οικογένεια ή οι συνάδελφοί μου έκαναν κάτι που με δυσαρεστούσε, δεν μπορούσα παρά να αποκαλύψω την θερμοαιμία μου. Μερικές φορές, προκειμένου να προστατεύσω τα συμφέροντα και την υπερηφάνειά μου, έλεγα ψέματα και εξαπατούσα τους ανθρώπους… Ζούσα όντως ακόμα μέσα στην αμαρτία και δεν μπορούσα να ξεφύγω. Χρειαζόμουν να έρθει ξανά ο Θεός για να εκτελέσει το έργο της κρίσης και να καθάρει τις αμαρτίες μου. Αλλά όταν σκέφτηκα πως ο πάστορας μας έλεγε συνεχώς να μην έχουμε επαφή με ανθρώπους από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, δίστασα λίγο και σκέφτηκα: «Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι πιστεύουν στον Κύριο εδώ και πολλά χρόνια, γνωρίζουν καλά τη Βίβλο και έχουν σπουδάσει θεολογία. Διδάσκουν τη Βίβλο ακόμη και σε θεολογικές σχολές. Μήπως να τους ξαναρωτήσω γι’ αυτό;» Έτσι, αποφάσισα να στραφώ ξανά στον πάστορα για να με καθοδηγήσει. Αλλά προς έκπληξή μου, εκείνος μου είπε αυστηρά: «Πόσες φορές σου έχω πει να μην αλληλεπιδράς με ανθρώπους από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού; Γιατί δεν με ακούς; Πολλοί πάστορες και πρεσβύτεροι στη θρησκευτική κοινότητα αντιστέκονται στην Αστραπή της Ανατολής. Γιατί το ψάχνεις ακόμα; Μην έρθεις ξανά σε επαφή μαζί τους! Αν έχεις απορίες, θα σου τις λύσω εγώ. Δεν πιστεύεις αυτά που σου λέω;» Αφού άκουσα τον πάστορα να το λέει αυτό, δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ το εξής: «Σύμφωνα με τον πάστορα, δεν πρέπει να ακούω πλέον τα κηρύγματα της Αστραπής της Ανατολής. Αυτοί όμως μαρτυρούν ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που έχει επιστρέψει, και ότι έχει εκφράσει την αλήθεια και έχει ξεκινήσει το έργο της κρίσης από τον οίκο του Θεού για να καθάρει και να σώσει πλήρως την ανθρωπότητα, εκπληρώνοντας την προφητεία του Κυρίου Ιησού: “Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα” (Κατά Ιωάννην 12:48). Επίσης, αυτό για το οποίο συναναστράφηκαν συμφωνεί με τη Βίβλο, σαν να προέρχεται από τον ίδιο τον Θεό. Αυτό είναι εντελώς διαφορετικό από όσα είπε ο πάστορας. Μπερδεύτηκα. Γιατί ο πάστορας δεν διερευνά εάν η Αστραπή της Ανατολής είναι όντως η επιστροφή του Κυρίου; Γιατί απλά την καταδικάζει στα τυφλά και μας απαγορεύει να την ακούμε; Πρέπει όντως να αρνηθώ να την ακούω έτσι απλά;» Ένιωθα πολύ διχασμένος. Αλλά τότε σκέφτηκα τι λέει η Βίβλος: «Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Άγιον σας έθεσεν επισκόπους, διά να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του Θεού» (Πράξεις Αποστόλων 20:28). Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι επιλέγονται και ορίζονται από τον Θεό, είναι υπηρέτες του Θεού, και αν δεν υπακούμε τους πάστορες και τους πρεσβύτερους, αντιστεκόμαστε στον Θεό. Μετά από πολλή σκέψη, αποφάσισα να ακούσω τον πάστορα.

Αργότερα, είπα στην αδελφή από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού ότι θα σταματούσα να διερευνώ. Η αδελφή μού είπε: «Αν δεν διερευνάς, θα χάσεις την ευκαιρία να υποδεχτείς τον Κύριο. Ο Κύριος Ιησούς είπε: “Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού” (Κατά Ματθαίον 25:6). Για να μάθεις αν ο Παντοδύναμος Θεός είναι πραγματικά ο Κύριος που επέστρεψε, το βασικό είναι να αφουγκραστείς τη φωνή του Θεού. Εάν δεν διερευνήσεις και απλώς το απορρίψεις, θα μπορέσεις όντως να υποδεχτείς τον Κύριο;» Όταν άκουσα τα λόγια της αδελφής, συγκινήθηκα και σκέφτηκα: «Έχει δίκιο. Έχω ήδη εγκαταλείψει την ευκαιρία να διερευνήσω μία φορά, και τώρα άκουσα ξανά το ευαγγέλιο του Παντοδύναμου Θεού. Θα μπορούσε αυτή να είναι όντως η ρύθμιση του Θεού; Στην περίπτωση που ο Παντοδύναμος Θεός είναι πραγματικά ο Κύριος Ιησούς που έχει επιστρέψει, αν δεν το αποδεχτώ, δεν θα χάσω την ευκαιρία να υποδεχτώ τον Κύριο και να αρπαγώ στη βασιλεία των ουρανών; Επιπλέον, κατέθεσαν μαρτυρία για τα το ότι τα λόγια και το έργο του Παντοδύναμου Θεού εκπληρώνουν την προφητεία του Κυρίου Ιησού. Η συναναστροφή αυτών των αδελφών είναι πολύ εποικοδομητική και για μένα. Πρέπει να συνεχίσω την έρευνα. Αλλά αφού οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι ορίζονται από τον Θεό, δεν θα αντιστεκόμουν στον Θεό αν δεν τους υπάκουα;» Ήμουν σε αναταραχή, δεν ήξερα ποιον να ακούσω. Εκείνη τη στιγμή, η αδελφή μού έστειλε μια ταινία με τίτλο «Θανάσιμη άγνοια» και με προέτρεψε να την παρακολουθήσω πριν αποφασίσω αν θα συνεχίσω να διερευνώ. Μέσα στη σύγχυσή μου, προσευχήθηκα στον Κύριο: «Κύριε, έχεις επιστρέψει στ’ αλήθεια; Αν όντως επέστρεψες ως Παντοδύναμος Θεός, Σε παρακαλώ καθοδήγησέ με ώστε να Σε αναγνωρίσω». Μετά την προσευχή, με στάση αναζήτησης, παρακολούθησα την ταινία «Θανάσιμη άγνοια» από την αρχή ως το τέλος. Η ταινία μού μετέφερε ένα σημαντικό μήνυμα, δηλαδή, όσον αφορά την υποδοχή του Κυρίο, αν δεν αναζητούμε την αλήθεια ή δεν ακολουθούμε τα λόγια του Κυρίου, αλλά ακούμε μόνο τα λόγια του ανθρώπου, θα χάσουμε σαν ανόητοι τη μεγάλη ευκαιρία να υποδεχτούμε τον Κύριο. Επίσης, αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ότι οι μωρές παρθένες άκουγαν ανέκαθεν τα λόγια του ανθρώπου και περιορίζονταν από τις πλάνες και τα λόγια του διαβόλου που λέει ο Σατανάς, ενώ οι φρόνιμες παρθένες άκουγαν μόνο τη φωνή του Θεού, και έτσι υποδέχτηκαν τον Κύριο. Ακριβώς όπως ο Κύριος Ιησούς είπε: «Διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή» (Κατά Ματθαίον 7:8). Εφόσον αναζητούμε ταπεινά και ακούμε τη φωνή του Θεού, ο Θεός σίγουρα θα μας καθοδηγήσει. Αν ακούμε τυφλά τα λόγια των παστόρων και των πρεσβύτερων, και δεν αναζητάμε ούτε ερευνούμε όταν κάποιος καταθέτει μαρτυρία ότι ο Κύριος έχει επιστρέψει, δεν θα ακούσουμε ποτέ τη φωνή του Θεού ούτε θα μπορέσουμε να υποδεχτούμε τον Κύριο. Με την ανοησία και την άγνοια αυτή θα βλάψουμε τον εαυτό μας. Έπρεπε να διερευνήσω προσεκτικά αν τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού ήταν η φωνή του Θεού. Δεν μπορούσα πλέον να ακούω τυφλά τα λόγια των παστόρων ή των πρεσβύτερων.

Κατόπιν, συνέχισα να συναναστρέφομαι στις συναθροίσεις με τις αδελφές από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, και παρακολουθούσα σκετς και γρήγορους διαλόγους που ήταν παραγωγές της Εκκλησίας. Όσο περισσότερο τα παρακολουθούσα, τόσο πιο ξεκαθάριζαν όλα μέσα μου και διαισθανόμουν ότι η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού καθοδηγείται πραγματικά από τον Θεό. Μια μέρα, άνοιξα το YouTube, και πέτυχα έναν διάλογο με τίτλο «Ο πάστοράς μας είπε…» Αμέσως με τράβηξε και τον κλίκαρα γρήγορα για να τον παρακολουθήσω.

Γιού Σούνφου: Στη Βίβλο το λέει ή δεν το λέει; «Προσέχετε λοιπόν εις εαυτούς και εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Άγιον σας έθεσεν επισκόπους, διά να ποιμαίνητε την εκκλησίαν του Θεού» (Πράξεις 20:28). Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι ορίστηκαν από τον Θεό, οπότε νομίζω ότι πρέπει να τους ακούμε σχετικά με την επιστροφή του Κυρίου.

Ζενγκ Γιάνγκ: Αυτά δεν είναι τα λόγια του Αποστόλου Παύλου;

Γιού Σούνφου: Σωστά, ο Απόστολος Παύλος!

Ζενγκ Γιάνγκ: Επομένως, σύμφωνα με τα λόγια του Παύλου, νομίζεις ότι ο Θεός τούς όρισε πάστορες και πρεσβύτερους; Λοιπόν, τα λόγια του Παύλου αντιπροσωπεύουν τον Κύριο; (Όχι!) Στηρίζεται ο Κύριος Ιησούς σε αυτά τα λόγια; (Όχι!) Το μαρτυρά αυτό το Άγιο Πνεύμα; (Όχι!)

Λιού Σιν: Συνεπωσ, αυτή η ιδέα δεν έχει βάση!

[…]

Ζενγκ Γιάνγκ: Δεν είναι απλό ζήτημα να ορίσει κάποιον ο Θεός. Πρέπει να είναι κάποιος στον οποίο να δείχνει εύνοια ο Θεός, τον οποίο μαρτυρά ο Ίδιος ο Θεός και πρέπει να υπάρχουν αποδείξεις του έργου του Αγίου Πνεύματος.

Λιού Σιν: Έι! Κάποιος σαν τον Μωυσή! Ο Μωυσής ορίστηκε από τον Θεό και υπάρχουν και αποδείξεις για αυτό!

Γιού Σούνφου: Πες μας λοιπόν.

Λιού Σιν: Ο Ιεχωβά Θεός εμφανίστηκε στον Μωυσή μέσα στη φλεγόμενη βάτο και έπειτα είπε: «θέλω σε αποστείλει προς τον Φαραώ, και θέλεις εξαγάγει τον λαόν μου τους υιούς Ισραήλ εξ Αιγύπτου» (Έξοδος 3:10). Άρα ο Μωυσής πράγματι ορίστηκε από τον Θεό!

Ζενγκ Γιάνγκ: Σωστά. Και έπειτα, κατά την Εποχή της Χάριτος, ο Πέτρος ορίστηκε από τον Θεό. Τα λόγια του Κυρίου Ιησού το αποδεικνύουν! Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Και εγώ δε σοι λέγω ότι συ είσαι Πέτρος, και επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου, και πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ’ αυτής» (Κατά Ματθαίον 16:18).

Λιού Σιν: Τα λόγια του Κυρίου Ιησού είναι η απόδειξη!

Γιού Σούνφου: Λοιπόν, ο πάστοράς μας έχει επίσης «αποδείξεις»!

Ζενγκ Γιάνγκ and Λιού Σιν: Ποια απόδειξη;

Γιού Σούνφου: Είναι ένα δίπλωμα ιεροδιδασκαλείου για πάστορες.

Ζενγκ Γιάνγκ: Χα! Έλα τώρα, δεν υπάρχει κάποιο ιεροδιδασκαλείο που να αντιπροσωπεύει την έγκριση του Θεού ή να αποδεικνύει ότι κατέχει το έργο του Αγίου Πνεύματος.

Λιού Σιν: Ναι.

Γιού Σούνφου: Υποθέτω ότι αυτό είναι αλήθεια.

Ζενγκ Γιάνγκ: Όλο το σημερινό έργο των παστόρων και των πρεσβυτέρων εξαρτάται αποκλειστικά από το επίπεδο και το ταλέντο τους. Κάνουν κήρυγμα για θεολογικές θεωρίες και βιβλική γνώση. Εξυμνούν τους εαυτούς τους και κάνουν επίδειξη συνεχώς. Δεν μιλούν ποτέ για το θέλημα του Κυρίου ούτε για τις απαιτήσεις του Θεού. Όταν οι πιστοί έχουν προβλήματα, δεν αναζητούν ποτέ αυτά που έχει να πει ο Κύριος. Μπορείς να μαντέψεις τι συμβαίνει!

Λιού Σιν: «Ο πάστοράς μας έχει δηλώσει…»

Ζενγκ Γιάνγκ: Καταλαβαίνεις τώρα; Αυτό δεν είναι μια απόπειρα για να πάρει τη θέση του Θεού στην καρδιά των ανθρώπων;

Λιού Σιν: Έχεις απόλυτο δίκιο! Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό και οι πάστορες το καταστρέφουν. Καθοδηγούν τον εκλεκτό λαό του Θεού ώστε να λατρεύουν εκείνους. Δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να παραπλανούν, να εξαπατούν και να βλάπτουν τους ανθρώπους. Πιστεύεις ότι ο Θεός θα χρησιμοποιούσε κάποιον με αυτόν τον τρόπο;

Ζενγκ Γιάνγκ: Ο Θεός ορίζει και χρησιμοποιεί ανθρώπους ώστε να φέρουν εις πέρας το θέλημά Του και να εκτελούν το έργο Του. Αυτοί θα έπρεπε να είναι εκείνοι που φοβούνται τον Θεό, που υπακούν τον Θεό, που μπορούν να φέρουν εις πέρας το θέλημά του Θεού και που είναι πραγματικά πιστοί στον Θεό. Πείτε μου, έτσι δεν είναι; Ναι!

Γιού Σούνφου: Περίμενε, γιατί αρχίζω να νιώθω ότι ίσως ο πάστοράς μου με κοροϊδεύει;

Λιού Σιν: Δεν το νιώθεις απλά! Πράγματι το κάνει!

Μετά από αυτό το βίντεο, είχα ανάμεικτα συναισθήματα. Δεν μπορούσα να περιγράψω τι ένιωθα. Ένιωθα ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή υπάκουα σαν ανόητος. Οι δύο αδελφές είχαν συναναστραφεί πολύ ξεκάθαρα, εκείνοι που έχει ορίσει ο Θεός έχουν τα λόγια του Θεού ως μαρτυρία τους και την επιβεβαίωση του Αγίου Πνεύματος. Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι, παρόλο που έχουν σπουδάσει θεολογία και έχουν διπλώματα από θεολογικές σχολές, δεν έχουν τα λόγια του Θεού ως απόδειξη και το Άγιο Πνεύμα δεν καταθέτει μαρτυρία γι’ αυτούς ούτε τους χρησιμοποιεί. Πώς, λοιπόν, θεωρούνται ότι ορίζονται από τον Θεό; Επιπλέον, τα κηρύγματα των παστόρων εξυμνούν πάντα τα λόγια των ανθρώπων στη Βίβλο, σπάνια συναναστρέφονται σχετικά με τα λόγια του Θεού στη Βίβλο, και σχεδόν ποτέ δεν μιλούν για τις προθέσεις ή τις απαιτήσεις του Θεού. Επίσης, τα κηρύγματά τους περιέχουν τις ίδιες και τις ίδιες κοινοτοπίες και δεν έχουν φως, δεν δίνουν τη δυνατότητα στους πιστούς να κερδίσουν θρέψη στη ζωή τους, και πολλοί απ’ αυτούς τους πιστούς είναι αδύναμοι στο πνεύμα και προσκολλώνται στα εγκόσμια. Αυτό δείχνει ξεκάθαρα ότι οι πάστορες δεν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος και δεν είναι δυνατόν να έχουν την επιβεβαίωση του Αγίου Πνεύματος. Εφόσον τα πράγματα έχουν έτσι, οι πάστορες εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τον στίχο της Βίβλου «εις όλον το ποίμνιον, εις το οποίον το Πνεύμα το Άγιον σας έθεσεν επισκόπους» για να δικαιολογήσουν τη δική τους εξουσία. Διακηρύσσουν ότι τους όρισε ο Θεός, έτσι ώστε οι άνθρωποι να τους υπακούν. Δεν παρερμηνεύουν έτσι τη Βίβλο για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους;

Στη συνέχεια, είδα τη συναναστροφή αδελφών στην ιστοσελίδα της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, η οποία έλεγε: «Πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Κύριο δεν Τον τιμούν ως μέγα, και αντιθέτως, λατρεύουν τυφλά τα χαρίσματα, τη θέση και την εξουσία, και λατρεύουν, επίσης, τους πάστορες και τους πρεσβύτερους, και πιστεύουν σε αυτούς τυφλά. Δεν μπορούν να διακρίνουν εάν οι άνθρωποι έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος ή αν κατέχουν την αλήθεια-πραγματικότητα. Πιστεύουν ότι εφόσον κάποιος είναι πιστοποιημένος πάστορας, κι έχει χαρίσματα και μπορεί να εξηγήσει τη Βίβλο, έχει οριστεί από τον Θεό και πρέπει να τον υπακούν όλοι. Κάποιοι άνθρωποι είναι ακόμα πιο παράλογοι. Πιστεύουν ότι η υποταγή σε πάστορες και πρεσβύτερους είναι το ίδιο με την υποταγή στον Θεό, και ότι αν εναντιώνεται κανείς στους πάστορες και στους πρεσβύτερους σημαίνει ότι αντιστέκεται στον Θεό. Αν ακολουθούμε αυτού του είδους τις ανθρώπινες αντιλήψεις, τότε ας σκεφτούμε τους Ιουδαίους αρχιερείς, τους γραμματείς και τους Φαρισαίους στο παρελθόν. Γνώριζαν καλά τη Βίβλο και συχνά την εξηγούσαν στους άλλους, αλλά όταν ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε και εργάστηκε, Του εναντιώθηκαν και Τον καταδίκασαν, και μάλιστα Τον σταύρωσαν. Άραγε αυτοί είχαν οριστεί και χρησιμοποιούνταν από τον Θεό; Εκείνοι που τους ακολούθησαν και αντιστάθηκαν στον Κύριο Ιησού, μπορούμε να πούμε ότι ακολουθούσαν και υποτάσσονταν στον Θεό; Επομένως, η άποψη ότι “η υποταγή σε πάστορες και πρεσβύτερους είναι υποταγή στον Θεό” είναι πραγματικά παράλογη και εξωφρενική!» Η συναναστροφή ανέφερε και τα εξής: «Αν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι είναι άνθρωποι που επιδιώκουν και αγαπούν την αλήθεια, και έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος, μπορούν να μας οδηγήσουν να κάνουμε πράξη και να βιώσουμε τα λόγια του Θεού, να έχουμε φόβο Θεού και να αποφεύγουμε το κακό, κι εμείς πρέπει να σεβόμαστε αυτούς τους ανθρώπους. Αυτό συνάδει με την πρόθεση του Θεού. Αλλά αν οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι δεν εξυψώνουν τον Θεό ούτε καταθέτουν μαρτυρία σ’ Αυτόν, και δεν μας οδηγούν να κάνουμε πράξη και να βιώνουμε τα λόγια του Θεού, αλλά εξηγούν μόνο τη βιβλική γνώση και τις θεολογικές θεωρίες για να κάνουν επίδειξη και να εδραιωθούν, και μάλιστα κάνουν τους ανθρώπους να τους λατρεύουν και να τους ακολουθούν, τότε πώς θα μπορούσαν τέτοιοι πάστορες και πρεσβύτεροι να έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος; Αποκλίνουν από την οδό του Κυρίου και είναι εχθροί του Θεού. Μπορεί ο Θεός να ορίσει και να χρησιμοποιήσει τέτοιους ψεδοποιμένες; Αν εξακολουθούμε να λατρεύουμε, να μιμούμαστε και να υπακούμε τέτοιους ανθρώπους, αυτό σημαίνει ότι είμαστε εχθροί του Θεού και πηγαίνουμε εντελώς κόντρα στην πρόθεσή Του». Αφού το διάβασα αυτό, κατάλαβα ότι οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι δεν ορίζονται από τον Θεό, και ότι η υποταγή σε αυτούς δεν ισοδυναμεί με υποταγή στον Θεό. Αν και πίστευα στον Κύριο, δεν επικεντρωνόμουν στα λόγια του Κυρίου ούτε αναζητούσα το έργο του Αγίου Πνεύματος. Απλώς εμπιστευόμουν τυφλά τα λόγια των παστόρων και των πρεσβύτερων, λάτρευα τα χαρίσματά τους και τις βιβλικές τους γνώσεις, και ακολουθούσα τυφλά τα λόγια τους. Παρόλο που επιβεβαίωσα στην καρδιά μου ότι τα λόγια και το έργο του Παντοδύναμου Θεού ήταν γεμάτα εξουσία και δύναμη, και προέρχονταν από τον Θεό, και ότι η συναναστροφή των μελών της Εκκλησίας ήταν διαφωτιστική και είχε το έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν αναζητούσα ούτε διερευνούσα, και συνέχιζα να στρέφομαι στον πάστορα για να με καθοδηγήσει. Τι είδους πεποίθηση ήταν αυτή; Ουσιαστικά πίστευα στον πάστορα σαν να ήταν ο Θεός. Ήμουν τόσο ανόητος! Θυμήθηκα ότι η Βίβλος λέει: «Επικατάρατος ο άνθρωπος, όστις ελπίζει επί άνθρωπον και κάμνει σάρκα βραχίονα αυτού και του οποίου η καρδία απομακρύνεται από του Ιεχωβά» (Ιερεμίας 17:5). Η διάθεση του Θεού δεν ανέχεται προσβολή. Φαινομενικά, πίστευα στον Θεό, αλλά στην καρδιά μου, λάτρευα και ακολουθούσα τον άνθρωπο. Αυτό ήταν ειδωλολατρία. Αυτό ο Θεός το μισεί και το απεχθάνεται, αλλά και το καταδικάζει. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, φοβήθηκα κάπως, μετάνιωσα βαθιά και ένιωσα ενοχές, οπότε αναζήτησα τη φράση «ακολουθώντας τον Θεό» στην ιστοσελίδα της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, και είδα ένα χωρίο των λόγων του Παντοδύναμου Θεού: «Όταν ακολουθείς τον Θεό, κύρια σημασία έχει το ότι όλα πρέπει να είναι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού σήμερα: Είτε επιδιώκεις τη ζωή-είσοδο είτε την ικανοποίηση των προθέσεων του Θεού, τα πάντα πρέπει να επικεντρώνονται γύρω από τα λόγια του Θεού σήμερα. Αν αυτά για τα οποία συναναστρέφεσαι και στα οποία επιδιώκεις να εισέλθεις δεν επικεντρώνονται γύρω από τα λόγια του Θεού σήμερα, τότε είσαι ξένος στα λόγια του Θεού και στερείσαι απόλυτα του έργου του Αγίου Πνεύματος. Αυτό που επιθυμεί ο Θεός είναι άνθρωποι που ακολουθούν τα βήματά Του. Ανεξάρτητα από το πόσο θαυμαστά και αγνά είναι όσα κατανόησες προηγουμένως, ο Θεός δεν τα επιθυμεί, και αν είσαι ανίκανος να τα παραμερίσεις, τότε θα αποτελέσουν τεράστιο εμπόδιο στην είσοδό σου στο μέλλον. Όλοι όσοι είναι ικανοί να ακολουθούν το παρόν φως του Αγίου Πνεύματος, είναι ευλογημένοι. Ο λαός των προηγούμενων εποχών ακολούθησε κι εκείνος τα βήματα του Θεού, αλλά δεν μπορούσε να ακολουθήσει μέχρι σήμερα· τούτη είναι η ευλογία του λαού των έσχατων ημερών. Όσοι μπορούν να ακολουθούν το παρόν έργο του Αγίου Πνεύματος και μπορούν να ακολουθούν τα βήματα του Θεού, έτσι ώστε να ακολουθούν τον Θεό οπουδήποτε τους καθοδηγεί, αυτοί είναι άνθρωποι ευλογημένοι από τον Θεό. Όσοι δεν ακολουθούν το παρόν έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν έχουν εισέλθει στο έργο των λόγων του Θεού και, ανεξάρτητα από το πόσο πολύ εργάζονται, πόσο μεγάλα είναι τα δεινά τους ή πόσο πολύ τρέχουν, τίποτα από αυτά δεν σημαίνει κάτι για τον Θεό και δεν πρόκειται να τους εγκρίνει. […] Η φράση “ακολουθώ το έργο του Αγίου Πνεύματος” σημαίνει ότι κάποιος κατανοεί τις προθέσεις του Θεού σήμερα, είναι ικανός να ενεργεί σύμφωνα με τις παρούσες απαιτήσεις του Θεού, είναι ικανός να υποτάσσεται στον Θεό του σήμερα και να Toν ακολουθεί, και εισέρχεται σε συμφωνία με τις νεότερες ομιλίες του Θεού. Μόνο αυτός είναι κάποιος που ακολουθεί το έργο του Αγίου Πνεύματος και βρίσκεται στο ρεύμα του Αγίου Πνεύματος. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι μόνο ικανοί να δέχονται τον έπαινο του Θεού και να Τον βλέπουν, αλλά μπορούν επίσης να γνωρίζουν τη διάθεση του Θεού μέσα από το τελευταίο έργο Του. Μέσα από το τελευταίο έργο Του, μπορούν ακόμα να γνωρίζουν τις αντιλήψεις και την επαναστατικότητα του ανθρώπου, καθώς και τη φύση και την ουσία του ανθρώπου. Επιπλέον, κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους, είναι ικανοί να επιτύχουν σταδιακές αλλαγές στη διάθεσή τους. Μονάχα τέτοιοι άνθρωποι είναι ικανοί να αποκτήσουν τον Θεό και έχουν βρει πραγματικά την αληθινή οδό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γνώρισε το νεότερο έργο του Θεού και ακολούθησε τα βήματά Του). Στη συνέχεια, διάβασα ένα χωρίο από τη συναναστροφή των αδελφών που έλεγε: «Το να ακολουθείς τον Θεό σημαίνει κυρίως να ακολουθείς το τρέχον έργο του Θεού, να υποτάσσεσαι και να κάνεις πράξη τα τρέχοντα λόγια του Θεού, να είσαι σε θέση να τηρείς τις εντολές του Θεού, να αναζητάς τις προθέσεις του Θεού σε όλα τα πράγματα, να ασκείσαι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να υποτάσσεσαι απόλυτα στο έργο και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος, και τελικά να γίνεις άνθρωπος που κάνει πράξη την αλήθεια και ακολουθεί το θέλημα του Θεού. Αυτό σημαίνει να είσαι κάποιος που ακολουθεί τον Θεό και κερδίζει τη σωτηρία Του. Εάν ασκούμαστε μόνο σύμφωνα με τα ανθρώπινα λόγια της Βίβλου, αλλά δεν υποτασσόμαστε στα λόγια του Θεού ούτε τα κάνουμε πράξη, ούτε κατανοούμε τις προθέσεις του Θεού, και τηρούμε μόνο τα θρησκευτικά τελετουργικά και τους κανονισμούς, αυτό σημαίνει ότι ακολουθούμε ανθρώπους. Εάν θεωρούμε τα λόγια των ανθρώπων στη Βίβλο ως λόγια του Θεού που πρέπει να υπακούμε και να κάνουμε πράξη, κι αν παραμελούμε τα λόγια του Κυρίου Ιησού και αδιαφορούμε γι’ αυτά, και δεν τηρούμε καθόλου τις εντολές του Κυρίου, θα καταλήξουμε σαν τους υποκριτές Φαρισαίους, και ο Κύριος Ιησούς θα μας αποστραφεί, θα μας απορρίψει και θα μας καταραστεί. Όπως και σήμερα, οι άνθρωποι πιστεύουν στον Κύριο, αλλά λατρεύουν και ειδωλοποιούν τους πάστορες και τους πρεσβύτερους, αναζητούν συμβουλές και οδηγίες από πάστορες και πρεσβύτερους για κάθε πρόβλημα, και μάλιστα αναζητούν πάστορες και πρεσβύτερους καθώς διερευνούν την αληθινή οδό. Ως αποτέλεσμα αυτού, εξαπατώνται και παραπλανώνται από υποκριτές Φαρισαίους και θρησκευτικούς ηγέτες, και καταλήγουν στο μονοπάτι της αντίστασης στον Θεό. Αυτή είναι η συνέπεια και η έκβαση όταν ακολουθεί κανείς ανθρώπους. Το ίδιο συνέβη ακριβώς όταν εργαζόταν ο Κύριος Ιησούς. Πολλοί Ιουδαίοι πιστοί ακολουθούσαν μόνο τις διδαχές των αρχιερέων και των Φαρισαίων, και δεν αποδέχονταν τα λόγια και το έργο του Κυρίου Ιησού, με αποτέλεσμα να χάσουν τη σωτηρία του Κυρίου. Φαινομενικά, πίστευαν στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα, ακολουθούσαν τους αρχιερείς, τους γραμματείς και τους Φαρισαίους. Ο Πέτρος και ο Ιωάννης, όμως, είδαν ότι τα λόγια και το έργο του Κυρίου Ιησού είχαν εξουσία και δύναμη και προέρχονταν από τον Θεό, και αμέσως ακολούθησαν τον Κύριο Ιησού, χωρίς να περιορίζονται από τους Φαρισαίους. Αυτοί ακολούθησαν πραγματικά τον Θεό και υποτάχθηκαν σ’ Αυτόν». Η συναναστροφή ανέφερε και τα εξής: «Ένα άτομο ακολουθεί πραγματικά τον Θεό στην πίστη του μόνο εάν υποτάσσεται στο έργο του Αγίου Πνεύματος, αποδέχεται τα τρέχοντα λόγια του Θεού, και ακολουθεί τα βήματα του Θεού. Ειδικά κατά τις έσχατες ημέρες, όταν ο Θεός έχει πραγματοποιήσει το έργο της κρίσης, ολόκληρος ο θρησκευτικός κόσμος έχει απολέσει το έργο του Αγίου Πνεύματος και έχει ερημώσει, και οι άνθρωποι αναγκάζονται να αναζητήσουν την αληθινή οδό. Αυτήν την περίοδο, θα πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στην αναζήτηση του έργου του Αγίου Πνεύματος, να αναζητάμε τα λόγια που λέει το Άγιο Πνεύμα στις εκκλησίες και να συμβαδίζουμε με το νέο έργο του Θεού. Έτσι ακριβώς αναφέρεται στο Βιβλίο της Αποκάλυψης: “Ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη” (Αποκάλυψη 14:4). Αν κάποιος ακούει μόνο τα λόγια των παστόρων και των πρεσβύτερων, χωρίς να αναζητά το έργο και τα λόγια του Αγίου Πνεύματος, και δεν ακούει τη φωνή του Θεού, θα εγκαταλειφθεί και θα αποκλειστεί από το έργο του Θεού, και τελικά θα πέσει σε μεγάλες καταστροφές, καθώς θρηνεί και τρίζει τα δόντια του. Όταν οι άνθρωποι παραπλανώνται και ακολουθούν ανθρώπους στην πίστη τους στον Θεό, έχουν ήδη αποκλίνει από την οδό του Κυρίου. Έτσι αντιστέκονται και προδίδουν κατάφωρα τον Θεό, και αν δεν μετανοήσουν, σίγουρα θα εγκαταλειφθούν και θα αποκλειστούν από τον Θεό». Αφού το διάβασα αυτό, ξαφνικά κατάλαβα ότι να ακολουθεί κανείς πραγματικά τον Θεό σημαίνει να μπορεί να ακούει τα λόγια του Θεού στα πάντα και να ασκείται σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του. Το πιο σημαντικό είναι να συμβαδίζει με το τρέχον έργο του Θεού, να υποτάσσεται στα τρέχοντα λόγια του Θεού και να ακολουθεί από κοντά τα βήματα του Αρνίου. Αναλογίστηκα τον Πέτρο και τον Ιωάννη που μπόρεσαν να ακολουθήσουν τον Κύριο Ιησού. Μπόρεσαν να το κάνουν αυτό επειδή είδαν ότι τα λόγια και το έργο του Κυρίου Ιησού προέρχονταν από τον Θεό. Αναγνώρισαν τη φωνή του Θεού και άφησαν τα πάντα για να ακολουθήσουν τον Κύριο. Αυτοί πραγματικά ακολούθησαν τον Θεό και άκουσαν τα λόγια Του. Εκείνη τη στιγμή, αποφάσισα ότι δεν μπορούσα πλέον να ακούω τυφλά τους πάστορες, και ότι έπρεπε να αναζητήσω το έργο του Αγίου Πνεύματος, να ακούσω τη φωνή του Θεού, και να είμαι άνθρωπος που ακολουθεί τον Θεό. Κατά τη διάρκεια των εαρινών διακοπών, είδα πολλές ευαγγελικές ταινίες παραγωγής της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού, με τόση λαχτάρα σαν να πέθαινα από δίψα, όπως «Η αναμονή», «Η αποκάλυψη του μυστηρίου της Βίβλου», «Το μυστήριο της ευσέβειας», και «Το όνειρό μου για τη Βασιλεία των ουρανών». Είδα ότι τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού αποκάλυπταν πολλά μυστήρια της αλήθειας, όπως το μυστήριο της ενσάρκωσης, το μυστήριο του ονόματος του Θεού, το πώς ο Θεός κρίνει και εξαγνίζει τους ανθρώπους κατά τις έσχατες ημέρες, και το πώς καθορίζει την έκβαση και τον προορισμό των κάθε λογής ανθρώπων… Ποιος εκτός από τον ίδιο τον Θεό θα μπορούσε να αποκαλύψει αυτά τα μυστήρια; Ποιος άλλος θα μπορούσε να εκφράσει την αλήθεια για να εξαγνίσει και να αλλάξει τους ανθρώπους; Μέσα μου, βεβαιωνόμουν όλο και περισσότερο ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που έχει επιστρέψει, και αποδέχτηκα με χαρά το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες.

Τώρα που τα θυμάμαι, ισχυριζόμουν ότι πίστευα και υποτασσόμουν στον Θεό, αλλά συμβουλευόμουν συνεχώς τους πάστορες και τους άκουγα. Βάδιζα στο μονοπάτι όπου ακολουθούσα ανθρώπους και αντιστεκόμουν στον Θεό, και παραλίγο να χάσω τη σωτηρία του Κυρίου τις έσχατες ημέρες. Ήμουν πραγματικά ανόητος και αδαής! Το έλεος του Θεού πάνω μου σταδιακά με οδήγησε να κατανοήσω την αλήθεια, και μου επέτρεψε να ακολουθήσω τα βήματα του Αρνίου. Δόξα τω Παντοδύναμω Θεώ!