Από της Τζίνα, Φιλιππίνες

Το 2022 έκανα κειμενικό καθήκον. Κατά τύχη, γνώρισα την Κέλι, μια επικεφαλής περιφέρειας. Άκουσα τις εμπειρίες της κι έμαθα ότι ήταν επικεφαλής πέντε χρόνια. Είχε κάποια χαρίσματα, ήταν πολύ εύστροφη και ήταν οργανωμένη στις διευθετήσεις του έργου της. Τη θαύμαζα πολύ. Ωστόσο, έμαθα ότι για να δείξει στους συνεργάτες της πόσο ικανή ήταν στο έργο της, όταν εκείνοι αντιμετώπιζαν δυσκολίες στα καθήκοντά τους, όχι μόνο δεν βοηθούσε, αλλά και επιδείκνυε τα αποτελέσματα του δικού της έργου, με αποτέλεσμα εκείνοι να τη θαυμάζουν και να θεωρούν τους εαυτούς τους ανεπαρκείς. Είδα ότι η Κέλι επιδεικνυόταν πολύ, αλλά και ότι είχε ελάχιστη γνώση του εαυτού της, και σκέφτηκα μέσα μου: «Αν και η Κέλι είναι έξυπνη κι έχει χαρίσματα, δεν έχει ζωή-είσοδο και δεν κάνει αυτοκριτική ούτε και γνωρίζει τον εαυτό της όταν αντιμετωπίζει προβλήματα». Αργότερα, άκουσα ότι η αδελφή Στέισι είχε ανακαλύψει ότι η Κέλι δεν καλλιεργούσε άλλους, ήταν απρόσεκτη και είχε αποστασιοποιηθεί από το ευαγγελικό έργο. Ρώτησε τους συνεργάτες της Κέλι αν έκανε πραγματικό έργο, κι όταν το έμαθε η Κέλι αυτό, όχι μόνο δεν έκανε αυτοκριτική, αλλά και έγινε προκατειλημμένη απέναντι στους συνεργάτες της και τη Στέισι. Δεν ήταν πρόθυμη να συνεργαστεί και να συζητήσει για το έργο με τους συνεργάτες της, κι έτσι το ευαγγελικό έργο παρουσίασε φτωχά αποτελέσματα. Όταν είδα ξανά την Κέλι, έμαθα ότι η κατάστασή της δεν ήταν καλή, κι ότι φοβόταν να επιλύσει τα προβλήματα των αδελφών και μετέφερε την ευθύνη αυτή σε συνεργάτες της. Ξαφνιάστηκα και σκέφτηκα: «Η Κέλι είναι επικεφαλής περιφέρειας και η κύρια δουλειά της είναι να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια και να επιλύει προβλήματα. Τώρα, όμως, δεν μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα των αδελφών. Μπορεί, άραγε, να κάνει καλά την κύρια δουλειά της ως επικεφαλής;» Τότε, όμως, σκέφτηκα: «Μήπως απλώς έχει πάρει το λάθος μονοπάτι αυτήν την περίοδο; Αν κάποιος της κάνει υποδείξεις και τη βοηθήσει να αντιστρέψει την κατάστασή της, θα μπορέσει να κάνει τα καθήκοντά της ως επικεφαλής. Εξάλλου, είναι επικεφαλής εδώ και πολλά χρόνια, και ξέρει να οργανώνει και να υλοποιεί κάποιο έργο. Όσο για το ότι παραμελεί τη ζωή-είσοδο, θα πρέπει να της προσφέρω εγώ βοήθεια και να της κάνω υποδείξεις». Οπότε, της επεσήμανα αυτό το πρόβλημα. Η Κέλι είπε ότι ήταν πρόθυμη να επανορθώσει. Αργότερα, όμως, έμαθα ότι εξακολουθούσε να περνάει τις μέρες της απασχολημένη και ότι εξακολουθούσε να μην έχει ζωή-είσοδο. Σκέφτηκα μέσα μου: «Η Κέλι δεν έχει ζωή-είσοδο. Δεν μπορεί να επιλύσει τα προβλήματα των αδελφών και δεν μπορεί να κάνει πραγματικό έργο. Μήπως είναι ψευδοεπικεφαλής;» Είχα, όμως, περιορισμένη κατανόηση για την απόδοση της Κέλι και δεν μπορούσα να έχω ξεκάθαρη άποψη, οπότε δεν ανέφερα το θέμα αυτό στους ανώτερους επικεφαλής.

Ως τον Απρίλιο του 2023, που απαλλάχθηκα απ’ τα καθήκοντά μου επειδή επιδίωκα φήμη και θέση, και ήμουν ανίκανη να κάνω πραγματικό έργο, δεν σκέφτηκα ξανά το θέμα της Κέλι. Αργότερα, η εκκλησία έστειλε μια επιστολή με την οποία ζητούσε από τους αδελφούς και τις αδελφές να αναφέρουν τους ψευδοεπικεφαλής ή αντίχριστους που ανακαλύπτουν. Εγώ σκέφτηκα την Κέλι. «Στην Κέλι αρέσει να κάνει επίδειξη και να κάνει τους άλλους να τη θαυμάζουν. Δεν αποδέχεται προτάσεις από αδελφές και τρέφει προκαταλήψεις εναντίον τους. Επιπλέον, δεν παίρνει διδάγματα όταν προκύπτουν πράγματα και δεν έχει ζωή-είσοδο. Πρέπει, άραγε, να αναφέρω το πρόβλημά της στους ανώτερους επικεφαλής ώστε να ερευνήσει το θέμα η εκκλησία;» Τότε, όμως, σκέφτηκα: «Η Κέλι είναι υπεύθυνη για το έργο πολλών εκκλησιών. Αν η αναφορά μου είναι εσφαλμένη και της κάνω κακό ή επηρεάσω την κατάστασή της με αποτέλεσμα να καθυστερήσει στα καθήκοντά της, θα προκαλέσω αναστάτωση και διαταράξεις. Μπορεί να χάσω το καθήκον που έχω και, αν είναι πιο σοβαρή η περίπτωση, να απομονωθώ για να κάνω αυτοκριτική. Ας το αφήσω καλύτερα. Όσο λιγότεροι μπελάδες, τόσο το καλύτερο. Εξάλλου, έχω περιορισμένη κατανόηση για την κατάσταση και δεν μπορώ να είμαι εντελώς σίγουρη ότι η Κέλι είναι ψευδοεπικεφαλής. Καλύτερα να βάλω το κεφάλι κάτω και να κάνω τα καθήκοντα που έχω αναλάβει». Αυτό σκέφτηκα και δεν ανέφερα το θέμα της Κέλι.

Εκείνη την περίοδο, η εκκλησία έστελνε συχνά επιστολές με τις οποίες μας ζητούσε να ψάξουμε για ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους. Κάθε φορά που έβλεπα μια τέτοια επιστολή, ένιωθα διχασμένη. Την ώρα που εγώ δίσταζα, άκουσα ότι μια αδελφή είχε αναφέρει μια επικεφαλής εκκλησίας. Μετά από περαιτέρω κατανόηση και επαλήθευση, αποδείχθηκε ότι η επικεφαλής αυτή είχε αποκαλύψει απλώς κάποια διαφθορά και δεν ήταν ψευδοεπικεφαλής που δεν έκανε πραγματικό έργο. Το άτομο που έκανε την αναφορά είχε αλαζονική διάθεση. Εκμεταλλεύτηκε τη διαφθορά που αποκάλυψε η επικεφαλής για να την καταδικάσει ως ψευδοεπικεφαλής, και συχνά περιόριζε τους άλλους στη συζήτηση και δεν έπαιζε καθόλου θετικό ρόλο στην ομάδα. Τελικά, απομονώθηκε για να κάνει αυτοκριτική. Όταν άκουσα αυτό το νέο, θορυβήθηκα και σκέφτηκα: «Αν αναφέρω το θέμα της Κέλι, κι αν η αναφορά μου είναι εσφαλμένη, δεν θα ερευνηθεί και η δική μου κατάσταση; Όταν ήμουν επικεφαλής, είχα τοποθετήσει έναν αντίχριστο σε μια σημαντική θέση, και είχα αναστατώσει και διαταράξει το έργο της εκκλησίας. Αν κάνω εσφαλμένη αναφορά κι επηρεάσω την κατάσταση της Κέλι και καθυστερήσω το έργο της εκκλησίας, θα συσσωρεύσω κι άλλες παραβάσεις. Μπορεί να απομονωθώ για να κάνω αυτοκριτική ή ακόμα και να αποπεμφθώ. Εξάλλου, έχω περιορισμένη κατανόηση για την Κέλι και δεν είμαι σίγουρη ότι είναι ψευδοεπικεφαλής. Ας το ξεχάσω, καλύτερα να μη ρισκάρω και να μην αναφέρω το θέμα. Η Κέλι συνήθως αλληλεπιδρά και με άλλους αδελφούς και αδελφές, οπότε αν είναι ψευδοεπικεφαλής, θα παρατηρήσουν κι άλλοι τα προβλήματά της και θα κάνουν αναφορά. Τότε θα δώσω πληροφορίες για όσα έχει εκδηλώσει κι έτσι δεν θα με ερευνήσει κανείς. Πολύ καλύτερα έτσι». Αφού το σκέφτηκα αυτό, εγκατέλειψα εντελώς την ιδέα να αναφέρω το θέμα.

Τον Ιούνιο του 2023, η εκκλησία ανακοίνωσε την αποβολή ενός αντίχριστου. Αυτός ο αντίχριστος ήταν επιβλέπων και επιδίωκε φήμη και θέση, κι είχε αναστατώσει και διαταράξει σοβαρά το έργο της εκκλησίας. Ο επικεφαλής μάς είπε ότι αν ανακαλύψουμε ψευδοεπικεφαλής ή αντίχριστους στην εκκλησία, πρέπει να τους αναφέρουμε αμέσως στους ανώτερους για να προστατεύσουμε το έργο της εκκλησίας. Εγώ σκέφτηκα ξανά την Κέλι. Μπορεί να μην ήταν αντίχριστος, αλλά εμφάνιζε εκδηλώσεις ενός ψευδοεπικεφαλής. Είχαν περάσει σχεδόν έξι μήνες από τότε που παρατήρησα για πρώτη φορά το πρόβλημα, και όλο απέφευγα να το αναφέρω στο ανώτερο επίπεδο. Δεν τολμούσα. Αν ήταν πραγματικά ψευδοεπικεφαλής, δεν θα έκανε κακό σε όλους τους αδελφούς και τις αδελφές; Θα έκανε μεγάλη ζημιά στο έργο της εκκλησίας! Θυμήθηκα τα λόγια που είπε ο Θεός όταν εξέθεσε τον αντίχριστο Γιαν: «Υπάρχουν κάποιες εκδηλώσεις όταν ενεργούν οι αντίχριστοι. Δεν ενεργούσε μόνο όταν δεν τον βλέπατε. Θα μπορούσατε να αναγνωρίσετε αυτές τις εκδηλώσεις αυτοπροσώπως. Αφού δεν βλέπατε αυτές τις εκδηλώσεις, τότε δεν ήσασταν τυφλοί; (Ναι.) Αν, λοιπόν, υπήρχε ξανά τώρα κάποιος σαν αυτόν, θα μπορούσατε να τον διακρίνετε; Μπορεί κάποιος σαν τον Γιαν να εκτελέσει πραγματικό έργο; Μπορεί να συναναστραφεί πάνω στην αλήθεια και να λύσει προβλήματα; (Όχι.) Γιατί λέτε όχι; (Σε ό,τι αφορά τα αποτελέσματα του έργου, η εκκλησία είχε πολλά προβλήματα που δεν επιλύονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα, το έργο προχωρούσε απίστευτα αργά, και οι ταινίες που γυρίζαμε δεν ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού.) Πριν απομακρυνθεί ο Γιαν από τα καθήκοντά του, καταλαβαίνατε ότι αυτό ήταν πρόβλημα; (Όχι.) Τι καταλαβαίνετε, λοιπόν, αφού ακούσετε κηρύγματα; Δεν μπορείτε να αντιληφθείτε τόσο σοβαρά προβλήματα, κι έπειτα απλώς βρίσκετε διαρκώς δικαιολογίες και λέτε: “Δεν συνεργαστήκαμε μαζί του. Πώς θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε τι έκανε όταν δεν τον βλέπαμε; Εμείς είμαστε απλοί πιστοί, εκείνος ήταν επικεφαλής. Δεν μπορούσαμε να τον ακολουθούμε συνεχώς, οπότε είναι λογικό που δεν μπορέσαμε να τον αντιληφθούμε και δεν τον καταγγείλαμε”. Αυτό εννοούσατε; (Ναι.) Τι φύση έχει αυτό; (Προσπαθούμε να αποφύγουμε τις ευθύνες μας.)» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο έβδομο: Είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι (Μέρος πρώτο)]. Τα λόγια του Θεού μού άγγιξαν την καρδιά. Για να μην αναφέρω το θέμα, χρησιμοποιούσα συνέχεια τη δικαιολογία ότι δεν καταλάβαινα πλήρως την κατάσταση και δεν μπορούσα να τη διακρίνω. Στην πραγματικότητα, είχα παρατηρήσει τη συμπεριφορά της Κέλι και πίστευα ότι μπορεί να ήταν ψευδοεπικεφαλής, αλλά φοβόμουν ότι αν η αναφορά μου ήταν λανθασμένη, θα έπρεπε να αναλάβω και την ευθύνη. Έτσι, σκέφτηκα τη δικαιολογία ότι δεν είχα αλληλεπιδράσει πολύ μαζί της και ότι δεν μπορούσα να δω καθαρά τα πράγματα. Σε κάθε συναναστροφή που μας προέτρεπε να αναφέρουμε ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους, η συνείδησή μου με βάρυνε, αλλά εγώ την καταπίεζα με τη δικαιολογία ότι δεν μπορούσα να δω καθαρά το θέμα. Στην πραγματικότητα, αυτή η δικαιολογία ήταν εντελώς αβάσιμη και απλώς απέφευγα τις ευθύνες μου. Είχα δει ένα πρόβλημα μιας επικεφαλής και έπρεπε να το αναφέρω αμέσως. Ακόμα κι αν δεν μπορούσα το δω καθαρά, μπορούσα να αναφέρω το θέμα και να αναζητήσω συναναστροφή από αδελφούς και αδελφές που καταλάβαιναν την αλήθεια, ώστε να μην τραβήξει τόσο καιρό. Αυτήν τη φορά, δεν μπορούσα να αποφύγω άλλο το θέμα. Όταν, όμως, σκέφτηκα να αναφέρω την κατάσταση της Κέλι, θυμήθηκα ξαφνικά ότι η επικεφαλής είχε πει πως ήθελαν να με προάγουν και να με καλλιεργήσουν. Σκέφτηκα: «Αν κάνω μια λανθασμένη αναφορά, μπορεί να χάσω την ευκαιρία να προαχθώ κι ίσως να χάσω την ευκαιρία να κάνω και το καθήκον που ήδη έχω. Αν, όμως, δεν αναφέρω το θέμα, και η Κέλι έχει πραγματικά πρόβλημα, μπορεί να ζημιωθεί σοβαρά το έργο της εκκλησίας». Αυτές οι σκέψεις με έκαναν να νιώσω πολύ διχασμένη. Ήθελα να ορθώσω το ανάστημά μου και να αναφέρω το πρόβλημα για να προστατεύσω το έργο της εκκλησίας, αλλά κάθε φορά που σκεφτόμουν ότι θα επηρεάζονταν τα δικά μου συμφέροντα, έχανα το κουράγιο μου. Η συνείδησή μου συνέχιζε να με βαραίνει. Έβλεπα το πρόβλημα και δεν το ανέφερα, και δεν έκανα πράξη τα λόγια του Θεού, παρόλο που τα καταλάβαινα. Δεν προστάτευα καθόλου τα συμφέροντα της εκκλησίας. Και να έπαιρνα προαγωγή, ποιο το νόημα; Έκλαψα και προσευχήθηκα ενώπιον του Θεού: «Θεέ μου, αυτή η κατάσταση που αντιμετωπίζω σήμερα είναι κάτι που Εσύ έχεις ενορχηστρώσει και ρυθμίσει. Είναι για μένα μια δοκιμασία, για να δω αν μπορώ να λάβω υπόψη την πρόθεσή Σου. Είμαι πολύ διχασμένη. Θεέ μου, Σε παρακαλώ, καθοδήγησέ με ώστε να πάρω τη σωστή επιλογή». Εκείνη τη στιγμή, μου ήρθε στο μυαλό μια φράση από τα λόγια του Θεού: «Η ουσία του Θεού είναι δικαιοσύνη. Αν και δεν είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς αυτό που κάνει ο Θεός, όλα όσα κάνει είναι δίκαια· απλώς οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Ναι, η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη, και ό,τι κι αν κάνει ο Θεός είναι δίκαιο. Ο κύριος λόγος που δεν τόλμησα να αναφέρω το θέμα ήταν ότι δεν καταλάβαινα τη δίκαιη διάθεση του Θεού, πράγμα που με οδήγησε να ζω σε μια κατάσταση παρερμηνείας και επιφυλακτικότητας. Φανταζόμουν τον Θεό σαν τους διεφθαρμένους ανθρώπους που δεν είναι αμερόληπτοι και δίκαιοι, λες και θα με απομόνωναν για να κάνω αυτοκριτική ή θα με απέπεμπαν απλώς επειδή ανέφερα λανθασμένα ένα πρόβλημα ή επειδή έκανα ένα λάθος. Ήμουν πραγματικά δόλια που ήμουν τόσο καχύποπτη απέναντι στον Θεό! Ο Θεός είναι δίκαιος και τα πάντα στον οίκο του Θεού αντιμετωπίζονται αμερόληπτα και δίκαια. Αν αναφέρω το πρόβλημα ενός επικεφαλής, η εκκλησία θα το ερευνήσει και θα το αντιμετωπίσει σύμφωνα με τις αρχές. Αν η Κέλι ήταν όντως ψευδοεπικεφαλής, θα απαλλασσόταν αμέσως απ’ τα καθήκοντά της. Αλλά αν δεν ήταν ψευδοεπικεφαλής, η εκκλησία θα επισήμαινε το θέμα της και θα τη βοηθούσε ώστε να κάνει αυτοκριτική και να εισέλθει, κι αυτό θα ήταν καλό. Όταν το σκέφτηκα αυτό, ένιωσα κάπως ανακουφισμένη.

Αργότερα, διάβασα άλλο ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού, το οποίο μου έδωσε ένα μονοπάτι άσκησης. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Μερικές φορές, οι ψευδο-επικεφαλής και οι αντίχριστοι υποκρίνονται για λίγο, κι αποκαλύπτουν κάποια προβλήματα. Κάποιοι άνθρωποι ίσως να μπορούν να αντιληφθούν ότι υπάρχουν προβλήματα, αλλά να μην μπορούν να διακρίνουν την ουσία και την αλήθεια αυτών των προβλημάτων ούτε να ξέρουν πώς να τα λύσουν. Σημαίνει κι αυτό ότι δεν έχουν ικανότητα διάκρισης. Τι πρέπει να κάνετε σε τέτοιες περιπτώσεις; Σε στιγμές όπως αυτές, πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον που κατανοεί την αλήθεια για να τους διακρίνει. Αν υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη, και όλοι μαζί αναζητήσουν, κάνουν συναναστροφή και συζητήσουν το ζήτημα, μπορείτε να καταλήξετε σε ομοφωνία και να αντιληφθείτε την ουσία του προβλήματος, και τότε θα μπορείτε να διακρίνετε αν είναι ψευδο-επικεφαλής και αντίχριστοι. Δεν είναι τόσο δύσκολο να λυθεί το πρόβλημα των ψευδο-επικεφαλής και των αντίχριστων. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν εκτελούν πραγματικό έργο και είναι εύκολο να τους ανακαλύψει κανείς και να τους δει καθαρά. Οι αντίχριστοι διαταράσσουν κι αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας και είναι επίσης εύκολο να τους ανακαλύψει κανείς και να τους δει καθαρά. Όλα αυτά σχετίζονται με το πρόβλημα της αναστάτωσης του εκλεκτού λαού του Θεού όσο εκτελεί τα καθήκοντά του, και τέτοιους ανθρώπους θα πρέπει να τους καταγγέλλετε και να τους ξεσκεπάζετε. Μόνο αν το κάνετε αυτό θα μπορείτε να αποτρέψετε την καθυστέρηση του έργου της εκκλησίας. Η καταγγελία και η έκθεση των ψευδο-επικεφαλής και των αντίχριστων είναι έργο ζωτικής σημασίας που εγγυάται ότι ο εκλεκτός λαός του Θεού μπορεί να εκτελέσει καλά τα καθήκοντά του, κι όλοι όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού έχουν αυτήν την ευθύνη. Όποιος κι αν είναι, εφόσον είναι ψευδο-επικεφαλής ή αντίχριστος, ο εκλεκτός λαός του Θεού πρέπει να τον ξεσκεπάσει και να τον αποκαλύψει, και με αυτόν τον τρόπο θα εκπληρώσετε την ευθύνη σας. Εφόσον το πρόβλημα που καταγγέλλεται είναι αληθινό και υπάρχει πράγματι κάποιο περιστατικό με έναν ψευδο-επικεφαλής ή έναν αντίχριστο, ο οίκος του Θεού θα το χειρίζεται πάντα εγκαίρως και σύμφωνα με τις αρχές» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο έβδομο: Είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι (Μέρος πρώτο)]. Ναι, αν συναντήσω ξανά ψευδοεπικεφαλής ή αντίχριστους στην εκκλησία και δεν μπορώ να δω την ουσία του προβλήματος, μπορώ να συναναστραφώ και να τους διακρίνω μαζί με εκείνους που καταλαβαίνουν την αλήθεια. Έτσι, θα μπορέσω να αποκτήσω μια πιο ακριβή κατανόηση. Αφού δεν μπορούσα να δω καθαρά αν η Κέλι ήταν ψευδοεπικεφαλής, μπορούσα να αναζητήσω τη συναναστροφή των άλλων. Μέσω της αναζήτησης και της συναναστροφής, θα μπορούσα να κατανοήσω σαφέστερα τις αρχές αυτού του θέματος. Αργότερα μίλησα γι’ αυτό το θέμα με την αδελφή με την οποία συνεργαζόμουν, τη Σίρλεϊ. Η Σίρλεϊ πίστευε κι αυτή ότι η Κέλι βάδιζε σε λάθος μονοπάτι και πρότεινε να την αναφέρω στους ανώτερους επικεφαλής. Με ρώτησε, επίσης, τι με ανησυχούσε και με εμπόδιζε από το να αναφέρω το θέμα. Από την ερώτηση της Σίρλεϊ, συνειδητοποίησα ότι δίσταζα να αναφέρω το πρόβλημα, επειδή προστάτευα τον εαυτό μου και τα δικά μου συμφέροντα. Ήμουν πολύ εγωίστρια και ποταπή!

Θυμήθηκα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού και το έψαξα για να το διαβάσω. Ο Θεός λέει: «Οι περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν να επιδιώξουν και να κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά τις περισσότερες φορές έχουν απλώς την αποφασιστικότητα και την επιθυμία να το πράξουν· η αλήθεια δεν έχει γίνει η ζωή τους. Ως εκ τούτου, όταν συναντούν κακές δυνάμεις ή αντιμετωπίζουν πονηρούς και κακούς ανθρώπους που διαπράττουν κακές πράξεις, ή ψευδείς επικεφαλής και αντίχριστους που ενεργούν με τρόπο που παραβιάζει τις αρχές —διαταράσσοντας έτσι το έργο της εκκλησίας και βλάπτοντας τους εκλεκτούς του Θεού— χάνουν το θάρρος να ορθώσουν το ανάστημά τους και να εκφέρουν τη γνώμη τους. Τι σημαίνει όταν δεν έχεις θάρρος; Σημαίνει ότι είσαι δειλός ή ότι έχεις έλλειψη ευφράδειας; Ή μήπως σημαίνει ότι δεν έχεις βαθιά κατανόηση και, συνεπώς, δεν έχεις την αυτοπεποίθηση να εκφέρεις τη γνώμη σου; Τίποτε από αυτά: είναι κυρίως συνέπεια του περιορισμού από τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Μία από τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτεις είναι η δόλια διάθεση: όταν σου συμβαίνει κάτι, το πρώτο που σκέφτεσαι είναι τα δικά σου συμφέροντα, το πρώτο που εξετάζεις είναι οι συνέπειες, κατά πόσο θα είναι ωφέλιμο για σένα. Αυτή είναι μια δόλια διάθεση, έτσι δεν είναι; Μια άλλη είναι η εγωιστική και ευτελής διάθεση. Σκέφτεσαι: “Τι σχέση έχει μ’ εμένα εάν ζημιωθούν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Δεν είμαι επικεφαλής, οπότε γιατί να με νοιάζει; Δεν έχει σχέση με εμένα. Δεν είναι δική μου ευθύνη”. Αυτές τις σκέψεις, αυτά τα λόγια, δεν τα σκέφτεσαι συνειδητά, τα παράγει όμως το υποσυνείδητό σου —το οποίο είναι η διεφθαρμένη διάθεση που αποκαλύπτεται όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα. Διεφθαρμένες διαθέσεις όπως αυτή διέπουν τον τρόπο που σκέφτεσαι, σε δένουν χειροπόδαρα και ελέγχουν τα όσα λες. Μέσα στην καρδιά σου, θέλεις να σηκωθείς και να μιλήσεις, όμως έχεις ενδοιασμούς, και ακόμη και όταν τελικά μιλάς, δεν τα λες ξεκάθαρα και αφήνεις περιθώρια υπαναχώρησης, διαφορετικά υπεκφεύγεις και δεν λες την αλήθεια. Οι διορατικοί άνθρωποι μπορούν να το διαπιστώσουν αυτό. Στην πραγματικότητα, μέσα σου ξέρεις ότι δεν είπες όλα όσα έπρεπε, ότι αυτό που είπες δεν είχε αποτέλεσμα, ότι το έκανες απλώς διεκπεραιωτικά και το πρόβλημα δεν έχει επιλυθεί. Δεν έχεις εκπληρώσει την ευθύνη σου, κι όμως λες απροκάλυπτα ότι την έχεις εκπληρώσει ή ότι αυτό που συνέβαινε δεν σου ήταν ξεκάθαρο. Είναι αλήθεια αυτό; Αυτό πραγματικά πιστεύεις; Δεν βρίσκεσαι, λοιπόν, εξ ολοκλήρου υπό τον έλεγχο της σατανικής σου διάθεσης; […] Ποτέ δεν αναζητάς ούτε, βέβαια, κάνεις πράξη την αλήθεια. Απλώς προσεύχεσαι, παίρνεις αποφάσεις, βάζεις στόχους και δίνεις υποσχέσεις συνεχώς μέσα στην καρδιά σου. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Συνεχίζεις να είσαι ανθρωπάρεσκος, δεν είσαι ανοιχτός για τα προβλήματα που αντιμετωπίζεις, αδιαφορείς για τους πονηρούς ανθρώπους όταν τους συναντάς, δεν αντιδράς όταν κάποιος κάνει κάτι κακό ή δημιουργεί αναστάτωση και μένεις αμέτοχος όταν δεν επηρεάζεσαι εσύ προσωπικά. Σκέφτεσαι το εξής: “Δεν μιλώ για τίποτα που δεν με αφορά. Αδιαφορώ για τα πάντα ανεξαιρέτως, εφόσον δεν πλήττονται τα συμφέροντά μου, η ματαιοδοξία μου ή η εικόνα μου. Πρέπει να είμαι πολύ προσεκτικός, γιατί το πουλί που βγάζει έξω το κεφάλι είναι αυτό που πυροβολείται. Δεν πρόκειται να κάνω καμία ανοησία!” Σε ελέγχουν πλήρως και συνεχώς οι διεφθαρμένες σου διαθέσεις: η μοχθηρία σου, η δολιότητά σου, η σκληρότητά σου και η αποστροφή σου προς την αλήθεια. Σου είναι πια πιο ανυπόφορες και από τη χρυσή στέκα που έσφιγγε το κεφάλι του Βασιλιά Πιθήκου. Είναι τόσο εξαντλητικό, τόσο αβάσταχτο να ζει κανείς υπό τον έλεγχο διεφθαρμένων διαθέσεων!» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Η έκθεση του Θεού αντικατοπτρίζει ακριβώς την κατάστασή μου. Ήξερα ότι η Κέλι είχε ένα πρόβλημα που έπρεπε να το αναφέρω στους ανώτερους. Ειδικότερα, όταν διάβασα τις επιστολές του οίκου του Θεού που μας προέτρεπαν να αναφέρουμε ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστους, σκέφτηκα αρκετές φορές να αναφέρω το θέμα. Φοβήθηκα, όμως, ότι αν η αναφορά μου ήταν λανθασμένη, μπορεί να έχανα το καθήκον μου ή να απομονωνόμουν για να κάνω αυτοκριτική. Σκεφτόμουν συνέχεια τα δικά μου συμφέροντα. Τις κρίσιμες στιγμές δεν έλεγα λέξη για να υποστηρίξω τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και δεν τόλμησα να αναφέρω το πρόβλημα. Ήμουν πραγματικά άχρηστη! Ήξερα πολύ καλά ότι η Κέλι ήταν υπεύθυνη για πολλές εκκλησίες, κι ότι αν ήταν όντως ψευδοεπικεφαλής, θα επηρεαζόταν σημαντικά το έργο της εκκλησίας, με αποτέλεσμα να ζημιωθεί η ζωή-είσοδος των αδελφών. Επειδή, όμως, σκεφτόμουν ότι η αναφορά του θέματος ίσως να μη με ωφελούσε κι ότι ίσως να ζημιώνονταν τα συμφέροντά μου, προσπάθησα να προστατέψω τον εαυτό μου, βρήκα δικαιολογίες για να αποφύγω την ευθύνη και περίμενα από άλλους να κάνουν την αναφορά. Με ένοιαζαν μόνο τα δικά μου συμφέροντα και δεν με ενδιέφερε καθόλου ο αντίκτυπος στο έργο της εκκλησίας ή στη ζωή-είσοδο των αδελφών. Όσο δεν είχα εγώ απώλειες, δεν με ένοιαζε τίποτα. Έβλεπα τα προβλήματα της επικεφαλής, αλλά έκανα τα στραβά μάτια και καταπίεζα τη συνείδησή μου, παρά τις ενοχές που είχα. Σκεφτόμουν συνέχεια τα δικά μου συμφέροντα. Ήμουν πραγματικά εγωίστρια και ποταπή! Προηγουμένως, πίστευα ότι είχα αίσθημα δικαιοσύνης, και ότι μπορούσα να επισημάνω και να εκθέσω τα προβλήματα άλλων αδελφών. Τώρα που το σκέφτομαι, παλιότερα είχα τολμήσει να επισημάνω και να εκθέσω προβλήματα, επειδή δεν είχα κάποιο συμφέρον. Όταν το θέμα αφορούσε άμεσα τα δικά μου συμφέροντα, στρουθοκαμήλιζα και δεν είχα καθόλου ακεραιότητα. Εκείνη την περίοδο, θυμήθηκα τα λόγια του Θεού και ήξερα τι έπρεπε να κάνω, αλλά έβαλα τα συμφέροντά μου πάνω από όλα και παρόλο που καταλάβαινα την αλήθεια, δεν μπόρεσα να την κάνω πράξη. Δεν ήμουν μόνο εγωίστρια και ποταπή, ήμουν και πεισματάρα και αποστρεφόμουν την αλήθεια. Είχα διαβάσει πάρα πολλά από τα λόγια του Θεού, μα τις κρίσιμες στιγμές που έπρεπε να ορθώσω το ανάστημά μου για να υποστηρίξω τα συμφέροντα της εκκλησίας, δεν βρήκα το κουράγιο. Άκουγα μάταια τα λόγια του Θεού όλα αυτά τα χρόνια· δεν κατέθετα καμία μαρτυρία!

Αργότερα, η Σίρλεϊ μού διάβασε ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Θα σας μιλήσω ειλικρινά: Αν δεν ακολουθείτε το σωστό μονοπάτι ούτε κάνετε πράξη την αλήθεια, αν σηκώνετε το λάβαρο της πίστης στον Θεό αλλά θέλετε να ζείτε ακριβώς όπως οι άπιστοι και να ενεργείτε αναίσχυντα, τότε η πίστη σας στον Θεό δεν έχει νόημα. Γιατί λέω ότι δεν έχει νόημα; Πού βρίσκεται το νόημα της πίστης στον Θεό; Βρίσκεται στην ολοκληρωτική αλλαγή που υφίσταται το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν οι άνθρωποι, η άποψή τους για τη ζωή, και η κατεύθυνση και οι στόχοι της ζωής τους μόλις αρχίσουν να πιστεύουν στον Θεό. Βρίσκεται στο γεγονός ότι αυτά τα πράγματα γίνονται εντελώς διαφορετικά σ’ αυτούς τους ανθρώπους από ό,τι σ’ εκείνους που δεν πιστεύουν στον Θεό, τους ανθρώπους της κοσμικής ζωής, και τους διαβόλους, και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν οι πιστοί είναι εντελώς αντίθετο από το δικό τους. Ποια είναι αυτή η αντίθετη κατεύθυνση; Είναι ότι εσύ θέλεις να είσαι καλός άνθρωπος και να είσαι κάποιος που υποτάσσεται στον Θεό κι έχει ανθρώπινη ομοιότητα. Πώς μπορείς, λοιπόν, να το πετύχεις αυτό; Θα πρέπει να εστιάσεις στο να πασχίζεις για την αλήθεια, και μόνο τότε θα μπορείς να αλλάξεις. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια ούτε την κάνεις πράξη, τότε η πίστη σου στον Θεό δεν έχει νόημα και αξία, η πίστη σου είναι ένα άδειο κέλυφος, λόγια του διαβόλου που έχουν ως στόχο να εξαπατήσουν, είναι μόνο κενά λόγια και δεν έχει κανένα απολύτως αποτέλεσμα» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο έβδομο: Είναι μοχθηροί, ύπουλοι και δόλιοι (Μέρος πρώτο)]. Τα λόγια του Θεού διαπέρασαν την καρδιά μου. Πίστευα στον Θεό πολλά χρόνια και είχα διαβάσει πολλά λόγια Του, αλλά τις κρίσιμες στιγμές, δεν έκανα πράξη την αλήθεια. Ζούσα ακριβώς σαν άπιστη, καθοδηγούμενη από τις φιλοσοφίες του Σατανά: «Άσε τα πράγματα να κυλίσουν αν δεν σε επηρεάζουν προσωπικά» και «Οι λογικοί άνθρωποι είναι καλοί στην αυτοπροστασία, επιζητούν μόνο να μην κάνουν λάθη». Προστάτευα τα δικά μου συμφέροντα και δεν λάμβανα υπόψη τις προθέσεις του Θεού. Είχα ομολογήσει την πίστη μου στον Θεό, αλλά δεν έκανα πράξη τα λόγια Του. Δεν είχα γίνει μια δύσπιστη; Ο Θεός δεν σώζει τους δύσπιστους. Αν δεν μετανοούσα και συνέχιζα να μην κάνω πράξη την αλήθεια, θα αποκλειόμουν. Δεν έπρεπε πλέον να προστατεύω τα συμφέροντά μου· έπρεπε να αναφέρω το θέμα της Κέλι στους ανώτερους. Την επόμενη μέρα, έγραψα την αναφορά μου για το θέμα της Κέλι και την υπέβαλα στους ανώτερους επικεφαλής.

Λίγο αργότερα, ο ανώτερος επικεφαλής αδελφός Ρούπερτ κανόνισε μια συνάντηση μαζί μου για να κατανοήσει το θέμα με την Κέλι. Όταν ανέφερα ότι είχα προηγουμένως διαπράξει παραβάσεις στα καθήκοντά μου και ότι φοβήθηκα πως αν αναφέρω το θέμα εσφαλμένα, ίσως να οδηγούμουν σε απομόνωση για να κάνω αυτοκριτική κι ίσως να έχανα την ευκαιρία μου να κάνω τα καθήκοντά μου, ο Ρούπερτ είπε ότι αυτό έδειχνε ότι δεν κατανοούσα τη δίκαιη διάθεση του Θεού και τις αρχές με τις οποίες μεταχειρίζεται τους ανθρώπους ο οίκος του Θεού, και συναναστράφηκε μαζί μου πάνω σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθεια. Μέσα από τη συναναστροφή με τον Ρούπερτ, απέκτησα επιτέλους κάποια κατανόηση. Ο οίκος του Θεού μεταχειρίζεται τους ανθρώπους σύμφωνα με τη φύση-ουσία τους και τη συμπεριφορά που εμφανίζουν διαχρονικά. Εάν οι προθέσεις μου ήταν σωστές και αποσκοπούσαν στην προστασία των συμφερόντων του οίκου του Θεού, τότε, ακόμη και αν δεν είχα διάκριση και ανέφερα εσφαλμένα ένα θέμα, οι αδελφοί και οι αδελφές θα συναναστρέφονταν μαζί μου για να διορθωθώ, και δεν θα απαλλασσόμουν απ’ τα καθήκοντά μου ούτε θα απομονωνόμουν με μια λανθασμένη αναφορά προβλήματος. Ωστόσο, αν συνέχιζα να ζω σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά, αν δεν έκανα πράξη την αλήθεια και δεν προστάτευα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και αν είχα μια στάση αποστροφής και αδιαλλαξίας απέναντι στην αλήθεια, τότε, ακόμα κι αν δεν έκανα λάθη, κάποια στιγμή θα αποκαλυπτόμουν και θα αποκλειόμουν. Θυμήθηκα ότι είδα μια αδελφή που ανέφερε ένα θέμα και απομονώθηκε για να κάνει αυτοκριτική, αλλά αυτό δεν έγινε επειδή ανέφερε λανθασμένα το θέμα. Έφταιγε που είχε πολύ αλαζονική διάθεση, και συνεχώς περιόριζε τους άλλους και δεν ήταν θετική επιρροή για την ομάδα της. Απομονώθηκε για να κάνει αυτοκριτική και της δόθηκε η ευκαιρία να μετανοήσει. Αν γνώριζε τη διεφθαρμένη της διάθεση και σταματούσε να προκαλεί διαταράξεις, θα είχε ακόμα την ευκαιρία να σωθεί. Εγώ πίστευα στον Θεό πολλά χρόνια και δεν είδα ποτέ κανέναν να αποκλείεται επειδή ανέφερε θέματα των ψευδοεπικεφαλής. Ο οίκος του Θεού όντως μεταχειρίζεται τους ανθρώπους σύμφωνα με τη φύση-ουσία τους και τη συμπεριφορά που εμφανίζουν διαχρονικά. Αργότερα, οι ανώτεροι επικεφαλής, αφού κατανόησαν και επιβεβαίωσαν τη συμπεριφορά της Κέλι, ανακάλυψαν ότι πέρα απ’ το ότι δεν είχε ζωή-είσοδο και ότι δεν μπορούσε να κάνει και πραγματικό έργο, είχε και μια έντονη επιθυμία για θέση. Κατέθετε συνεχώς μαρτυρία για τον εαυτό της, υποτιμούσε τους συναδέλφους της, και καταπίεζε και βασάνιζε τους άλλους. Μόλις έβρισκε κάποιον που δεν την έπαιρνε στα σοβαρά, του κρατούσε κακία και, αν κάποιος τολμούσε να επισημάνει τα προβλήματά της ή είχε διαφορετικές απόψεις από εκείνη, τον αντιμετώπιζε σαν αντιφρονούντα και σαν εχθρό. Με βάση τη συμπεριφορά της Κέλι, αποφάσισαν ότι ήταν μια ψευδοεπικεφαλής που βάδιζε στο μονοπάτι ενός αντίχριστου. Απαλλάχθηκε απ’ τα καθήκοντά της και απομονώθηκε. Οι επικεφαλής είπαν, επίσης, ότι το θέμα που ανέφερα ήταν σημαντικό και με προέτρεψαν να αναφέρω άμεσα όποια άλλα προβλήματα ανακάλυπτα στο μέλλον. Όταν είδα την Κέλι να απαλλάσσεται κι ότι μια ψευδοεπικεφαλής έπαψε να αναστατώνει και να διαταράσσει την εκκλησία, ένιωσα βαθιά ευγνωμοσύνη για τον Θεό!

Κάθε φορά που σκεφτόμουν ότι δεν είχα το κουράγιο να αναφέρω το πρόβλημα που είχα ανακαλύψει, ότι εστίαζα στην προστασία των δικών μου συμφερόντων χωρίς να προστατεύω τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και ότι άφησα το θέμα της ψευδοεπικεφαλής να κρατήσει πάνω από μισό χρόνο πριν να αντιμετωπιστεί, μίσησα το πόσο εγωίστρια και ποταπή ήμουν και πόσο γερά με κρατούσε δέσμια η διεφθαρμένη μου διάθεση. Τα λόγια του Θεού με βοήθησαν να σπάσω τις επιρροές του σκότους και μου έδωσαν το κουράγιο να αναφέρω το θέμα και να προστατεύσω τα συμφέροντα της εκκλησίας. Είμαι πραγματικά ευγνώμων στον Θεό μέσα από την καρδιά μου!