Τον Απρίλιο του 2021, εργαζόμουν ως επόπτρια του κειμενικού έργου στην εκκλησία. Μια μέρα, έλαβα μια επιστολή από τους ανώτερους επικεφαλής, όπου μου ζητούσαν να γράψω μια αξιολόγηση για τη Λιου Λι, μια επικεφαλής της εκκλησίας. Ήθελαν να την ολοκληρώσω και να την υποβάλλω μέσα σε τρεις μέρες. Εγώ ξεκίνησα αμέσως τις εικασίες: «Γιατί μου ζητάνε οι ανώτεροι επικεφαλής να αξιολογήσω τη Λιου Λι; Είναι χαμηλές οι εργασιακές της ικανότητες και μαζεύουν αξιολογήσεις για να την απαλλάξουν από τα καθήκοντά της; Ή μήπως βλέπουν ότι έχει αίσθημα φορτίου και κάνει αληθινό έργο, και θέλουν να της δώσουν προαγωγή; Αν προαχθεί η Λιου Λι και εγώ επισημάνω τα ελαττώματά της, δεν θα πουν οι επικεφαλής ότι την αδίκησα; Δεν θα πουν ότι όλοι έχουν ελαττώματα; Δεν θα πουν ότι δεν έχω διάκριση αν περιγράψω με αρνητικό τρόπο κάποια που μπορεί να διαπαιδαγωγηθεί; Αν, όμως, η Λιου Λι πρόκειται να απαλλαχθεί κι εγώ υπογραμμίσω τα προτερήματά της, δεν θα πουν οι επικεφαλής ότι υστερώ σε επίπεδο; Δεν θα αναρωτηθούν πώς μπορώ εγώ, μια επόπτρια του κειμενικού έργου, που συχνά συναναστρέφομαι με αδελφούς και αδελφές πάνω στις αρχές της διάκρισης των ανθρώπων, να περιγράφω με θετικό τρόπο στην αξιολόγησή μου κάποια που πρόκειται να απαλλαχθεί; Δεν θα δείχνει αυτό έλλειψη διάκρισης; Με τέτοιο επίπεδο, πώς μπορώ να κάνω ένα τόσο σημαντικό καθήκον; Αν συμβεί κάτι τέτοιο, οι επικεφαλής θα σχηματίσουν σίγουρα κακή εντύπωση για μένα». Αυτό σκέφτηκα κι αποφάσισα να χειριστώ το θέμα με προσοχή, αλλά και πως πρέπει να γράψω μια ακριβή αξιολόγηση της Λιου Λι πριν την υποβάλλω. Την επομένη θα ερχόταν να με δει η Γουάνγκ Γινγκ, η συνεργάτιδα της Λιου Λι, και μου ήρθε μια ιδέα. Σκέφτηκα: «Γιατί να μη δοκιμάσω να μάθω κάτι από τη Γουάνγκ Γινγκ ώστε να δω τι συμβαίνει; Ίσως έτσι να μάθω αν η Λιου Λι θα προαχθεί ή θα απαλλαχθεί. Αν καταλάβω πού οδεύει η Λιου Λι, θα μου είναι πιο εύκολο να γράψω την αξιολόγησή μου. Αν είναι να πάρει προαγωγή, θα δώσω έμφαση στα προτερήματά της. Αν είναι να απαλλαχθεί, θα τονίσω τα ελαττώματά της. Θα γράψω την αξιολόγηση σύμφωνα με τις προθέσεις των ανώτερων επικεφαλής. Έτσι, οι επικεφαλής θα πουν σίγουρα ότι έχω διάκριση ως επόπτρια και δεν θα γελοιοποιηθώ».

Την επόμενη μέρα, η Γουάνγκ Γινγκ ήρθε να συζητήσουμε για θέματα του έργου, αλλά εγώ δεν εστίασα στο να της δώσω αναφορά για το έργο. Αντίθετα, όλο αναρωτιόμουν: «Τι μπορώ να πω στη Γουάνγκ Γινγκ ώστε να μου πει τι συμβαίνει με τη Λιου Λι, χωρίς να καταλάβει κάτι;» Μόλις η Γουάνγκ Γινγκ είπε όσα είχε να πει, άρχισα να κάνω διερευνητικές ερωτήσεις: «Τελευταία, έρχεσαι μόνο εσύ να συζητήσουμε για το έργο. Γιατί δεν έρχεται η Λιου Λι; Είναι απασχολημένη;» Η Γουάνγκ Γινγκ απάντησε ήρεμα: «Είναι απασχολημένη με άλλο έργο». Υπέθεσα ότι η Λιου Λι θα απαλλασσόταν από τα καθήκοντά της, μα δεν μπορούσα να είμαι σίγουρη. Φοβόμουν μήπως έλεγε η Γουάνγκ Γινγκ ότι δεν ήμουν συγκεντρωμένη στο έργο και δεν ρώτησα ευθέως. Οπότε, συνέχισα να ρωτώ έμμεσα και είπα: «Εσείς οι δύο είστε οι μόνες επικεφαλής εδώ κοντά. Πώς διαχειρίζεστε τον φόρτο εργασίας;» Αφού ρώτησα, παρατήρησα προσεκτικά το βλέμμα και την έκφραση της Γουάνγκ Γινγκ την ώρα που μιλούσε, για να βρω το παραμικρό στοιχείο με το οποίο θα μπορούσα να συμπεράνω τι συνέβαινε με τη Λιου Λι. Προς έκπληξή μου, όμως, η Γουάνγκ Γινγκ απάντησε απλώς: «Το έργο είναι πολύ φορτωμένο τελευταία». Η απάντησή της δεν μου έδωσε καμία σαφή πληροφορία κι αυτό με άγχωσε. Τι να έκανα; Δεν ήξερα ακόμα αν η Λιου Λι θα έπαιρνε προαγωγή ή αν θα απαλλασσόταν από τα καθήκοντά της. Πλησίαζε η στιγμή που θα έπρεπε να στείλω την αξιολόγηση, μα εγώ δεν είχα γράψει τίποτα, γιατί δεν ήξερα τι να γράψω. Σκέφτηκα: «Μήπως να γράψω μόνο όσα ξέρω; Μετά θα πω στους επικεφαλής ότι έχω δει λίγες φορές τη Λιου Λι κι ότι δεν την ξέρω καλά. Γι’ αυτό και δεν ήταν ακριβής η αξιολόγησή μου». Μετά, όμως, σκέφτηκα: «Δεν θα πουν οι ανώτεροι επικεφαλής πως έχω χαμηλό επίπεδο κι ότι δεν βλέπω τα πράγματα καθαρά αν χρειάζομαι να δω κάποιον πολλές φορές για να τον διακρίνω; Αυτό θα ήταν μεγάλη ντροπή! Ας το αφήσω καλύτερα. Ας μη γράψω την αξιολόγηση. Έτσι, δεν θα δουν οι ανώτεροι επικεφαλής ότι δεν έχω διάκριση». Οπότε, δεν την έγραψα. Όταν, όμως, σκέφτηκα αυτό το θέμα αργότερα, ένιωσα πολλές ενοχές. Συνειδητοποίησα ότι ο οίκος του Θεού απαιτεί να αξιολογούμε τους ανθρώπους δίκαια και αντικειμενικά, κυρίως για να καταλάβουμε αν κάποιος εναρμονίζεται με τις αρχές της καλλιέργειας και της επιλογής, ή να επιβλέπουμε και να ελέγχουμε αν εκτελεί πραγματικό έργο και αν έχει τα προσόντα για τη δουλειά του. Η επιλογή του σωστού ατόμου για μια δουλειά είναι ζωτικής σημασίας. Επηρεάζει άμεσα την αποτελεσματικότητα του έργου και αφορά την προστασία του έργου του οίκου του Θεού. Επίσης, γράφοντας την αξιολόγηση θα μπορούσα να κερδίσω την είσοδο στην αλήθεια του να γίνω ειλικρινής. Γιατί δίσταζα, λοιπόν, τόσο πολύ να τη γράψω; Γιατί προβληματιζόμουν τόσο; Προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, με δίχασε πολύ η αξιολόγηση της Λιου Λι. Ήμουν υπερβολικά διστακτική και προσεκτική μ’ αυτό το θέμα και φοβήθηκα ότι αν η διάκρισή μου είναι ελλιπής και δεν είναι ακριβής η αξιολόγηση, οι επικεφαλής θα με περιφρονήσουν. Γι’ αυτό δεν ήμουν πρόθυμη να τη γράψω. Θεέ μου, Σε παρακαλώ, καθοδήγησέ με ώστε να αναγνωρίσω τη διεφθαρμένη μου διάθεση».

Κατά τη διάρκεια της πνευματικής μου άσκησης, διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Οι αντίχριστοι δεν βλέπουν τον Θεό, ο Θεός δεν έχει θέση στην καρδιά τους. Όταν αντικρίζουν τον Χριστό, δεν Τον αντιμετωπίζουν διαφορετικά από ό,τι έναν συνηθισμένο άνθρωπο, αντλώντας συνεχώς στοιχεία από την έκφραση και το ύφος Του, αλλάζοντας τον τόνο τους ανάλογα με την περίσταση, χωρίς ποτέ να λένε τι συμβαίνει πραγματικά, χωρίς ποτέ να λένε κάτι ειλικρινές, λέγοντας μόνο κενά λόγια και δόγματα, προσπαθώντας να εξαπατήσουν και να ξεγελάσουν τον πρακτικό Θεό που στέκεται μπροστά στα μάτια τους. Δεν έχουν σε καμία περίπτωση θεοφοβούμενη καρδιά. Δεν είναι καν ικανοί να μιλήσουν στον Θεό από καρδιάς, να πουν οτιδήποτε αληθινό. Μιλούν όπως σέρνονται τα φίδια, η πορεία των λόγων τους είναι γεμάτη στροφές και υπεκφυγές. Ο τρόπος και η κατεύθυνση των λόγων τους είναι σαν μια κληματσίδα πεπονιού που αναρριχάται πάνω σε κάποιον πάσσαλο. Για παράδειγμα, όταν λες πως κάποιος έχει καλό επίπεδο και θα μπορούσε να προαχθεί, μιλούν απευθείας για το πόσο καλός είναι και για τα όσα εκδηλώνονται και αποκαλύπτονται μέσα του· κι αν πεις πως κάποιος είναι κακός, σπεύδουν να μιλήσουν για το πόσο κακός και μοχθηρός είναι, για το πώς προκαλεί αναστατώσεις και διαταράξεις στην εκκλησία. Όταν ρωτάς για κάποιες πραγματικές περιστάσεις, δεν έχουν τίποτα να πουν· υπεκφεύγουν, περιμένοντας να βγάλεις εσύ ένα συμπέρασμα, περιμένοντας να ακούσουν το νόημα στα λόγια σου, έτσι ώστε να εναρμονίζουν τα λόγια τους με τις σκέψεις σου. Όλα όσα λένε είναι ωραία λόγια, κολακεία και δουλοπρέπεια· ούτε μία ειλικρινή λέξη δεν βγαίνει από το στόμα τους. Έτσι αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους και έτσι μεταχειρίζονται τον Θεό —είναι τόσο δόλιοι. Αυτή είναι η διάθεση ενός αντίχριστου» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δέκατο: Περιφρονούν την αλήθεια, παραβιάζουν απροκάλυπτα τις αρχές και αψηφούν τις διευθετήσεις του οίκου του Θεού (Μέρος δεύτερο)]. «Τα λόγια του Σατανά έχουν ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα: Αυτά που λέει ο Σατανάς σε κάνουν να ξύνεις το κεφάλι σου, μην μπορώντας να αντιληφθείς την πηγή των λόγων του. Κάποιες φορές, ο Σατανάς έχει κίνητρα και μιλάει σκόπιμα, και άλλες φορές, κατευθυνόμενος από τη φύση του, αυτά τα λόγια έρχονται αυθόρμητα κατευθείαν από το στόμα του Σατανά. Ο Σατανάς δεν σπαταλάει πολύ χρόνο ζυγίζοντας αυτά τα λόγια· αντιθέτως, τα εκφράζει χωρίς σκέψη. Όταν ο Θεός ρώτησε από πού έρχεται, ο Σατανάς απάντησε με λίγα αμφίσημα λόγια. Μην μπορώντας να μάθεις από πού ακριβώς έρχεται ο Σατανάς, νιώθεις πολύ μπερδεμένος. Υπάρχει κάποιος από εσάς που μιλάει έτσι; Τι τρόπος ομιλίας είναι αυτός; (Είναι διφορούμενος και δεν δίνει συγκεκριμένη απάντηση.) Τι είδους λέξεις πρέπει να χρησιμοποιήσουμε, για να περιγράψουμε αυτόν τον τρόπο ομιλίας; Είναι αποπροσανατολιστικός και παραπλανητικός. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος δεν επιθυμεί να πει στους άλλους τι έκανε την προηγούμενη μέρα. Εσύ τον ρωτάς: “Σε είδα χθες. Πού πήγαινες;” Δεν σου λέει ευθέως πού πήγαινε. Αντ’ αυτού, λέει: “Τι μέρα κι η χθεσινή! Ήταν τόσο κουραστική!” Απάντησε στην ερώτησή σου; Σου απάντησε, αλλά δεν έδωσε την απάντηση που ήθελες. Τούτη είναι η “ιδιοφυΐα” μέσα στην πονηριά της ομιλίας του ανθρώπου. Είναι αδύνατον να ανακαλύψεις τι εννοεί ή να αντιληφθείς την πηγή ή την πρόθεση πίσω από τα λόγια του. Δεν γνωρίζεις τι προσπαθεί να αποφύγει, επειδή μέσα στην καρδιά του έχει τη δική του ιστορία —αυτό είναι πανούργα συμπεριφορά. Υπάρχουν κάποιοι ανάμεσά σας που μιλούν κι αυτοί συχνά κατ’ αυτόν τον τρόπο; (Ναι.) Με ποιον σκοπό; Μερικές φορές για να προστατεύσετε τα προσωπικά σας συμφέροντα, κάποιες άλλες για να διατηρήσετε την περηφάνια, τη θέση και την εικόνα σας, να προστατεύσετε τα μυστικά της ιδιωτικής σας ζωής; Όποιος κι αν είναι ο σκοπός, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τα συμφέροντά σας και σχετίζεται με τα συμφέροντά σας. Αυτή δεν είναι η φύση του ανθρώπου; Όλοι όσοι διαθέτουν αυτήν τη φύση έχουν άμεση σχέση με τον Σατανά, αν δεν είναι οικογένειά του. Μπορούμε να το θέσουμε μ’ αυτόν τον τρόπο, έτσι δεν είναι; Σε γενικές γραμμές, η εν λόγω εκδήλωση είναι απεχθής και αποκρουστική» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Δ΄). Ο Θεός εκθέτει ότι οι αντίχριστοι, στις αλληλεπιδράσεις τους με τον Θεό, ενεργούν πάντα με δόλο και βγάζουν συμπέρασμα από την έκφρασή Του πριν αποφασίσουν πώς να ενεργήσουν. Δεν μιλούν ειλικρινά ενώπιον του Χριστού και προσπαθούν να εξαπατήσουν τον Θεό με την ανθρώπινη στενομυαλιά τους. Ο Θεός τούς απεχθάνεται, επειδή η διάθεσή τους είναι δόλια και μοχθηρή. Έκανα αυτοκριτική και συνειδητοποίησα ότι είχα κι εγώ την ίδια ακριβώς συμπεριφορά. Οι ανώτεροι επικεφαλής μού ζήτησαν να γράψω μια αξιολόγηση για τη Λιου Λι και ανεξάρτητα από το αν η Λιου Λι θα έπαιρνε προαγωγή ή αν θα απαλλασσόταν απ’ τα καθήκοντά της, έπρεπε να γράψω την αξιολόγησή μου σύμφωνα με όσα είχα κατανοήσει για εκείνη, αντικειμενικά και με βάση τα γεγονότα, αφού η αξιολόγηση γινόταν με σκοπό την υποστήριξη του έργου της εκκλησίας. Αντί, όμως, να σκεφτώ να μιλήσω ειλικρινά, να γράψω όσα ήξερα δίκαια και αντικειμενικά, και να εκπληρώσω την ευθύνη μου, εγώ άρχισα να κάνω εικασίες για το τι σήμαινε αυτή η αξιολόγηση και για το πώς να τη γράψω ώστε να επωφεληθώ. Φοβήθηκα ότι αν δεν ήταν ακριβής η αξιολόγησή μου, οι ανώτεροι επικεφαλής θα έβλεπαν τα ελαττώματά μου και θα σκέφτονταν ότι δεν έχω διάκριση, και θα σχημάτιζαν κακή εντύπωση για μένα. Για να προστατεύσω την εικόνα και τη θέση μου στα μάτια των επικεφαλής, προσπάθησα να καταλάβω την πρόθεσή τους και να βγάλω κάποιο συμπέρασμα. Όταν ήρθε η Γουάνγκ Γινγκ να εξετάσει το έργο μου, εγώ δεν εστίασα στο να δώσω μια σωστή αναφορά. Αντίθετα, έστυψα το κεφάλι μου, για να βρω έναν τρόπο να την κάνω να μου πει τι συνέβαινε με τη Λιου Λι. Αν η Λιου Λι έπαιρνε προαγωγή, εγώ θα έβγαζα το συμπέρασμά μου και θα την κολάκευα. Θα υπογράμμιζα τα προτερήματα και θα υποβάθμιζα τα ελαττώματά της. Αν, όμως, η Λιου Λι επρόκειτο να απαλλαχθεί από τα καθήκοντά της, θα έδινα έμφαση στα ελαττώματά της. Πίστευα ότι αν υπέβαλλα μια τέτοια αξιολόγηση, οι ανώτεροι επικεφαλής θα σκέφτονταν ότι είμαι μια επικεφαλής με καλό επίπεδο, ότι διακρίνω τους ανθρώπους με ακρίβεια κι ότι δεν έχω ελλείψεις. Όταν αξιολογούσα κάποιον ως καλό ή κακό, δεν βασιζόμουν στα γεγονότα ούτε στις αλήθεια-αρχές. Σκεφτόμουν μόνο αν το άτομο αυτό επρόκειτο να προαχθεί ή να απαλλαχθεί. Απλώς κινούμουν όπου φυσούσε ο άνεμος. Οι αξιολογήσεις μου δεν ήταν ούτε αντικειμενικές ούτε ακριβείς. Όλοι οι άνθρωποι έχουν προτερήματα και ελαττώματα. Έπρεπε, λοιπόν, οι αξιολογήσεις μου να είναι δίκαιες, αντικειμενικές και ακριβείς. Αν το άτομο δεν είναι καλό κι εγώ γράψω μια θετική αξιολόγηση, θα έχω διαπράξει παραπλάνηση. Αν, μάλιστα, παραπλανηθούν κι άλλοι κι ακολουθήσουν αρνητικές συνέπειες που θα διαταράξουν και θα αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας, τότε θα έχω διαπράξει κακό και θα έχω εναντιωθεί στον Θεό. Αν, όμως, αυτό το άτομο επιδιώκει την αλήθεια κι εγώ γράψω μια αρνητική αξιολόγηση, θα το έχω αδικήσει, θα το έχω βλάψει και θα του έχω στερήσει την ευκαιρία να εκπαιδευτεί. Οι επικεφαλής μού ζήτησαν να αξιολογήσω ένα άτομο για να το εξετάσουν και να το εκτιμήσουν συνολικά σύμφωνα με τις αξιολογήσεις της πλειοψηφίας, καθώς έτσι διασφαλίζεται η ακρίβεια και η αντικειμενικότητα. Ως εκ τούτου, κάθε αξιολόγηση είναι σημαντική. Εμένα, όμως, με παρέσυρε η διεφθαρμένη μου διάθεση και προσπάθησα να τονίσω ή να υποβαθμίσω τα προτερήματα ή τις αδυναμίες αυτού του ατόμου για δικό μου όφελος. Ήταν, λοιπόν, πιθανό να παραπλανήσω ανθρώπους και οι επικεφαλής να δυσκολευτούν περισσότερο να αποκτήσουν μια ακριβή και αντικειμενική κατανόησή της. Άθελά μου εμπόδισα και διατάραξα το έργο του οίκου του Θεού που αφορά την επιλογή και την καλλιέργεια των ανθρώπων. Είδα ότι είχα την ίδια διάθεση με εκείνη ενός αντίχριστου, κι ότι προσπαθούσα να μιλήσω και να ακούσω για χάρη του δικού μου συμφέροντος, θέλοντας να βγάλω συμπεράσματα και φτάνοντας στα άκρα για να βρω πληροφορίες. Φέρθηκα πολύ δόλια και δεν είχα ούτε αξιοπρέπεια ούτε ακεραιότητα. Σκέφτηκα τα λόγια του Θεού: «Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, να μη φέρεσαι ψεύτικα απέναντι στον Θεό σε τίποτα, να είσαι ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, χωρίς να κρύβεις ποτέ τα γεγονότα, χωρίς να προσπαθείς να εξαπατήσεις τους ανωτέρους ή τους κατωτέρους σου και χωρίς να κάνεις πράγματα απλώς και μόνο στην προσπάθειά σου να κερδίσεις την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες). Ο Θεός δεν έχει υψηλές απαιτήσεις από εμάς. Θέλει απλώς να μιλάμε και να ενεργούμε ευθέως, να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, και να είμαστε άνθρωποι ειλικρινείς, πρακτικοί και ανοιχτοί. Θέλει να αποφεύγουμε τα ψέματα, να μην εξαπατάμε και να μην κρύβουμε πράγματα. Εγώ δεν ήξερα καλά τη Λιου Λι και δεν μπορούσα να τη διακρίνω με ακρίβεια. Έπρεπε, λοιπόν, να γράψω την αξιολόγησή μου σύμφωνα με όσα ήξερα και να πω την αλήθεια. Δεν έπρεπε να έχω απώτερα κίνητρα ούτε και να φερθώ δόλια. Έπρεπε να φερθώ στους άλλους πρακτικά και δίκαια. Όμως, οι προθέσεις μου ήταν λάθος και προσπάθησα να χρησιμοποιήσω αυτήν την αξιολόγηση για να κερδίσω την εύνοια των ανώτερων επικεφαλής. Προσπάθησα, λοιπόν, να υπολογίσω τις προτιμήσεις και τις προθέσεις των άλλων, και αποφάσισα να γράψω την αξιολόγησή μου με βάση όσα εκείνοι επιθυμούσαν. Οι επικεφαλής ζήτησαν την αξιολόγησή μου για να εξετάσουν αυτό το άτομο, μα δεν έλαβαν ούτε μία ειλικρινή λέξη από εμένα. Αυτή η συμπεριφορά απείχε πολύ από τον τρόπο που ασκούνται οι ειλικρινείς! Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, ένιωσα αηδία για τη δόλια διάθεσή μου.

Αργότερα, διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Και τι είναι το να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό; Όταν, παραδείγματος χάριν, αξιολογείς κάποιον, αυτό σχετίζεται με τον φόβο του Θεού και την αποφυγή του κακού. Πώς τον αξιολογείς; (Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, δίκαιοι και τίμιοι, και δεν πρέπει να μιλάμε με βάση τα αισθήματά μας.) Όταν λες αυτό ακριβώς που σκέφτεσαι, αυτό ακριβώς που έχεις δει, είσαι από τους ειλικρινείς. Πρώτον, η άσκηση του να είσαι ειλικρινής συμβαδίζει με το να ακολουθείς την οδό του Θεού. Αυτό διδάσκει ο Θεός στους ανθρώπους, αυτή είναι η οδός Του. Ποια είναι η οδός του Θεού; Να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό. Δεν είναι το να είσαι ειλικρινής ένδειξη ότι έχεις φόβο Θεού και αποφεύγεις το κακό; Και δεν είναι ένδειξη ότι ακολουθείς την οδό του Θεού; (Ναι.) Εάν δεν είσαι ειλικρινής, τότε αυτά που έχεις δει κι αυτά που σκέφτεσαι δεν είναι από τα ίδια που λες με το στόμα. Κάποιος σε ρωτάει: “Ποια είναι η γνώμη σου γι’ αυτόν τον άνθρωπο; Είναι υπεύθυνος στο έργο της εκκλησίας;” Κι εσύ απαντάς: “Τέλειος είναι. Είναι πιο υπεύθυνος από μένα, το επίπεδό του είναι καλύτερο από το δικό μου και η ανθρώπινη φύση του είναι κι αυτή καλή. Είναι ώριμος και σταθερός”. Μέσα σου όμως αυτό σκέφτεσαι; Αυτό που βλέπεις πραγματικά είναι ότι αυτός ο άνθρωπος, αν και όντως έχει επίπεδο, είναι αναξιόπιστος, αρκετά δόλιος και μεγάλος συμφεροντολόγος. Αυτό σκέφτεσαι πραγματικά στο μυαλό σου· όταν όμως έρθει η ώρα να μιλήσεις, σου έρχεται στο μυαλό το εξής: “Δεν μπορώ να πω την αλήθεια, δεν πρέπει να προσβάλλω κανέναν”, οπότε λες βιαστικά κάτι άλλο και αποφασίζεις να πεις ωραία πράγματα γι’ αυτόν, αλλά τίποτα απ’ όσα λες δεν είναι αυτό που πραγματικά πιστεύεις· είναι όλα ψέματα και μια προσποίηση. Δείχνει αυτό ότι ακολουθείς την οδό του Θεού; Όχι. Βαδίζεις στην οδό του Σατανά, την οδό των δαιμόνων. Ποια είναι η οδός του Θεού; Είναι η αλήθεια, είναι η βάση της διαγωγής των ανθρώπων, και είναι η οδός του να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό. Αν και μιλάς σε κάποιον άλλον, ακούει κι ο Θεός· παρακολουθεί την καρδιά σου και την εξετάζει σχολαστικά. Οι άνθρωποι ακούνε τι λες, όμως ο Θεός εξετάζει την καρδιά σου σχολαστικά. Μπορούν οι άνθρωποι να εξετάσουν σχολαστικά την καρδιά των άλλων ανθρώπων; Στην καλύτερη περίπτωση, μπορούν να καταλάβουν ότι δεν λες την αλήθεια· οι άνθρωποι βλέπουν τι υπάρχει στην επιφάνεια, αλλά μόνον ο Θεός βλέπει στα βάθη της καρδιάς σου. Μόνο ο Θεός βλέπει τι σκέφτεσαι, τι σχεδιάζεις, αλλά και ποια φτηνά τεχνάσματα, ποιους ύπουλους τρόπους, ποιες ενεργές σκέψεις έχεις μέσα στην καρδιά σου. Όταν ο Θεός βλέπει ότι δεν λες την αλήθεια, ποια είναι η γνώμη Του και η αξιολόγησή Του για σένα; Ότι στο ζήτημα αυτό, δεν ακολούθησες την οδό του Θεού, επειδή δεν είπες την αλήθεια» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Από τα λόγια του Θεού είναι σαφές ότι ο Θεός συμπαθεί τους ειλικρινείς. Όσοι είναι ειλικρινείς έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και Τον τιμούν ως σπουδαίο, ό,τι κι αν τους συμβαίνει. Εγώ δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι το γράψιμο μιας αξιολόγησης περιλαμβάνει την αλήθεια του φόβου προς τον Θεό, οπότε δεν ασχολήθηκα στα σοβαρά με την αξιολόγηση. Μετά την αυτοκριτική μου πάνω στο θέμα της αξιολόγησης της Λιου Λι, είδα ότι η Λιου Λι είχε κάποια ελαττώματα και κάποιες ελλείψεις στο καθήκον της, αλλά είχε και προτερήματα. Αν δεν μπορούσα να τη διακρίνω με ακρίβεια, έπρεπε να αναφέρω όσα είχα παρατηρήσει, να αποδεχτώ τη εξονυχιστική εξέταση του Θεού, και να είμαι ειλικρινής κι όχι δόλια. Έτσι θα είχα πει την αλήθεια και θα ήμουν ειλικρινής άνθρωπος. Για να προστατεύσω, όμως, την περηφάνια και τη θέση μου, φοβήθηκα ότι αν δεν έγραφα μια ακριβή αξιολόγηση, οι ανώτεροι επικεφαλής θα με διέκριναν. Φοβήθηκα ότι θα έχανα την υπόληψή μου και ότι θα με περιφρονούσαν, οπότε κατέφυγα σε τεχνάσματα και δεν είπα την αλήθεια. Επέλεξα να μη γράψω την αξιολόγησή μου για να μη ρισκάρω να χάσω την υπόληψή μου. Φέρθηκα πολύ δόλια και ύποπτα! Δεν ήμουν πρόθυμη να είμαι ειλικρινής και να πω την αλήθεια, πράγμα που έδειχνε ότι δεν είχα καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά! Όσοι έχουν θεοφοβούμενη καρδιά αξιολογούν τους άλλους με επιφυλακτικότητα και προσοχή. Μπορούν και εκφράζουν ρεαλιστικά την κατανόησή τους και τις απόψεις τους για τον άλλον. Το κάνουν αυτό χωρίς να έχουν προσωπικά κίνητρα και λένε όσα ξέρουν χωρίς να υπερβάλλουν ή να αποκρύπτουν πράγματα. Έτσι φέρονται όσοι είναι ειλικρινείς. Ωστόσο, οι άνθρωποι που δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά, όταν αξιολογούν άλλους, δεν εξετάζουν αν τα λόγια τους βασίζονται σε γεγονότα ή αν προσβάλλουν τον Θεό, λένε απλώς ό,τι τους συμφέρει και δεν βγαίνει από το στόμα τους καμία αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολύ δόλιες διαθέσεις. Αυτήν τη φορά, μέσα από το γράψιμο αυτής της αξιολόγησης, αποκαλύφτηκα. Είδα ότι δεν μπορούσα να αποδεχτώ την εξονυχιστική εξέταση του Θεού στο καθήκον μου, ότι δεν είχα θεοφοβούμενη καρδιά κι ότι ενεργούσα σύμφωνα με το δικό μου όφελος. Έβαζα τα δικά μου συμφέροντα πάνω από το να κάνω πράξη την αλήθεια. Αυτό σήμαινε ότι βάδιζα στο μονοπάτι της εναντίωσης στον Θεό. Δεν περίμενα ότι μετά από τόσα χρόνια πίστης στον Θεό, η σατανική μου διάθεση θα παρέμενε αμετάβλητη κι ότι μπορούσα ακόμα να φερθώ δόλια όσον αφορά τα συμφέροντά μου. Το να συνεχίσω έτσι θα ήταν πολύ επικίνδυνο! Προσευχήθηκα μέσα από την καρδιά μου στον Θεό για να μετανοήσω και ζήτησα από τον Θεό να με καθοδηγήσει ώστε να κατανοήσω καλύτερα τη σατανική μου διάθεση.

Μια μέρα, κατά τη διάρκεια της πνευματικής μου άσκησης, διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Πιο δύσκολα απ’ όλα εντοπίζεται η μοχθηρία, γιατί έχει γίνει η φύση των ανθρώπων. Επιπλέον, εκείνοι έχουν αρχίσει να την εξυμνούν σε βαθμό που, όσο μεγάλη κι αν είναι, δεν την αντιλαμβάνονται πια. Επομένως, η μοχθηρή διάθεση εντοπίζεται ακόμα δυσκολότερα κι από την αδιάλλακτη. Κάποιοι λένε το εξής: “Μα πώς είναι δυνατόν να εντοπίζεται δύσκολα; Όλοι έχουν πόθους που θεωρούνται μοχθηροί. Μοχθηρία δεν είναι κι αυτό;” Αυτή η προσέγγιση είναι επιφανειακή. Ποια είναι η αληθινή μοχθηρία; Πώς εκδηλώνονται οι μοχθηρές καταστάσεις; Αποτελεί μοχθηρή διάθεση όταν οι άνθρωποι κάνουν ηχηρές δηλώσεις για να κρύψουν τις μοχθηρές και ντροπιαστικές προθέσεις που έχουν στα βάθη της καρδιάς τους; Ή όταν στη συνέχεια κάνουν τους άλλους να πιστεύουν ότι αυτές οι δηλώσεις είναι πολύ καλές, ακέραιες και νόμιμες, και τελικά επιτυγχάνουν τους απώτερους στόχους τους; Γιατί αυτό ονομάζεται μοχθηρία και όχι δολιότητα; Όσον αφορά τη διάθεση και την ουσία, η δολιότητα δεν είναι τόσο κακή. Το να είσαι μοχθηρός είναι πιο σοβαρό από το να είσαι δόλιος. Είναι μια συμπεριφορά που είναι πιο ύπουλη και άθλια από τη δόλια, και δύσκολα τη διακρίνει ο μέσος άνθρωπος. Για παράδειγμα, τι λόγια χρησιμοποίησε το φίδι για να δελεάσει την Εύα; Ωραία λόγια που φαίνονται σωστά και λέγονται για το δικό σου καλό. Δεν έχεις επίγνωση ότι υπάρχει κάτι κακό σ’ αυτά τα λόγια ή κάποια κακόβουλη πρόθεση πίσω απ’ αυτά. Ταυτόχρονα, δεν είσαι σε θέση να απαλλαγείς από τις υποδείξεις του Σατανά. Αυτός είναι πειρασμός. Όταν μπαίνεις σε πειρασμό και ακούς τέτοιου είδους λόγια, δεν γίνεται παρά να δελεαστείς και είναι πιθανό να πέσεις σε παγίδα, επιτυγχάνοντας έτσι τον στόχο του Σατανά. Αυτό ονομάζεται μοχθηρία. Το φίδι χρησιμοποίησε αυτήν τη μέθοδο για να δελεάσει την Εύα. Είναι αυτό ένα είδος διάθεσης; (Είναι.) Από πού προέρχεται αυτή η διάθεση; Προέρχεται από το φίδι, από τον Σατανά. Αυτό το είδος μοχθηρής διάθεσης υπάρχει εντός της φύσης του ανθρώπου» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η αυτογνωσία βοηθά στην επιδίωξη της αλήθειας). Ο Θεός εκθέτει ότι όταν οι άνθρωποι αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, χρησιμοποιούν συχνά ηχηρές δηλώσεις και μοιάζουν να επικοινωνούν με αποδεκτό τρόπο, αλλά, στην πραγματικότητα, η συμπεριφορά τους είναι γεμάτη τεχνάσματα. Χρησιμοποιούν δηλώσεις που φαίνονται καλές και σωστές για να κρύψουν τις απώτερες προθέσεις τους και να επιτύχουν τους στόχους τους. Η διάθεση αυτή είναι μοχθηρή, και ο Θεός απεχθάνεται και μισεί αυτούς τους ανθρώπους περισσότερο από όλους. Τότε συνειδητοποίησα πόσο σοβαρή ήταν η μοχθηρή μου διάθεση. Όταν ήρθε η Γουάνγκ Γινγκ να εξετάσει το έργο μου, εγώ, με το πρόσχημα ότι είχα καιρό να δω τη Λιου Λι και ανησυχούσα για εκείνη, έψαξα τρόπο να ρωτήσω αν ήταν απασχολημένη με το έργο. Η ερώτησή μου αυτή έμοιαζε με μια εύλογη ανησυχία για τη Λιου Λι, αλλά, στην πραγματικότητα, προσπαθούσα να εκμαιεύσω από τη Γουάνγκ Γινγκ τις πληροφορίες που ήθελα ώστε να αποκαλύψω τι γινόταν με τη Λιου Λι. Όταν η Γουάνγκ Γινγκ δεν απάντησε με τον τρόπο που ήθελα, άλλαξα τη στρατηγική μου. Άρχισα να ρωτάω για τη Λιου Λι προσποιούμενη ότι ενδιαφέρομαι για το έργο της εκκλησίας. Είδα ότι με τα λόγια και τις πράξεις μου μηχανορραφούσα για να πετύχω τους στόχους μου, έστηνα παγίδα στη Γουάνγκ Γινγκ εν αγνοία της, προσπαθούσα να εκμεταλλευτώ μια φαινομενικά απλή συζήτηση για να την κάνω να πει αυτό που ήθελα, έτσι ώστε να αποκτήσω τις πληροφορίες που έψαχνα. Εξωτερικά, φαινόμουν ήρεμη ώστε να μη φανεί ότι τρέχει κάτι. Μέσα μου, όμως, μηχανορραφούσα κι έστηνα πλεκτάνες. Δεν ήμουν ειλικρινής όταν μιλούσα κι όταν αλληλεπιδρούσα με άλλους. Αντίθετα, βασιζόμουν στη σατανική μου διάθεση, μηχανορραφούσα και χειραγωγούσα τους άλλους. Είδα ότι η φύση μου ήταν πραγματικά μοχθηρή! Ήμουν όμοια με το φίδι που δελέασε την Εύα να φάει από το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Τα λόγια του ακούγονταν σωστά, αλλά με έμμεσο και διακριτικό τρόπο παραπλάνησε τους ανθρώπους κι έκρυψε τις πραγματικές του προθέσεις. Αυτή είναι η μοχθηρή διάθεση του Σατανά. Δεν ήταν η φύση των λόγων και των πράξεών μου ίδια με αυτήν του φιδιού; Ο τρόπος ζωής μου ήταν τόσο ύπουλος και πονηρός! Το θέμα εδώ ήταν να γράψω μια αξιολόγηση και δεν αφορούσε κανένα σημαντικό συμφέρον. Εγώ, όμως, χρησιμοποίησα ποταπές και ελεεινές μεθόδους, και φέρθηκα δόλια και πονηρά. Αν δεν άλλαζε αυτή η διάθεσή μου, τότε θα ήταν σίγουρο ότι σε θέματα που θα αφορούσαν σημαντικά συμφέροντα, θα εξαπατούσα και θα ξεγελούσα τον Θεό με τη μοχθηρή και δόλια διάθεσή μου. Θα διέπραττα ακόμη μεγαλύτερα κακά που θα πρόσβαλλαν τη διάθεση του Θεού. Είδα ότι θα ήταν πολύ επικίνδυνο το να μην αλλάξει η μοχθηρή και δόλια διάθεσή μου.

Αργότερα, διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Η βασιλεία Μου χρειάζεται εκείνους που είναι έντιμοι, εκείνους που δεν είναι υποκριτικοί ή δόλιοι. Οι ειλικρινείς και οι έντιμοι άνθρωποι δεν είναι μη δημοφιλείς στον κόσμο; Εγώ είμαι ακριβώς το αντίθετο. Είναι αποδεκτό να έρχονται σ’ Εμένα οι έντιμοι άνθρωποι· βρίσκω ευχαρίστηση σ’ αυτό το είδος ανθρώπου και επίσης χρειάζομαι αυτό το είδος ανθρώπου. Αυτή ακριβώς είναι η δικαιοσύνη Μου» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 33). «Όσο κάποιος ασκείται στο να είναι έντιμος άνθρωπος, είναι αναπόφευκτο να συναντήσει πολλές αποτυχίες και στιγμές στις οποίες αποκαλύπτεται η διαφθορά του. Μπορεί να έρθουν στιγμές που τα λόγια του δεν ευθυγραμμίζονται με τις σκέψεις του, ή στιγμές υποκρισίας και δολιότητας. Όμως ό,τι κι αν σου συμβεί, αν θες να λες την αλήθεια και να είσαι έντιμος άνθρωπος, θα πρέπει να μπορείς να εγκαταλείψεις την περηφάνια και τη ματαιοδοξία σου. Όταν δεν κατανοείς κάτι, πες ότι δεν το κατανοείς. Όταν δεν είσαι σίγουρος για κάτι, πες ότι δεν είσαι σίγουρος. Μη φοβάσαι μήπως οι άλλοι σε περιφρονήσουν ή δεν σε έχουν σε υπόληψη. Μιλώντας σταθερά μέσα από την καρδιά σου και λέγοντας την αλήθεια μ’ αυτόν τον τρόπο, θα βρεις χαρά, γαλήνη και μια αίσθηση ελευθερίας και απελευθέρωσης βαθιά μέσα σου, ενώ η ματαιοδοξία και η περηφάνια δεν θα σε περιορίζουν πια. Με όποιους κι αν αλληλεπιδράς, αν μπορείς να εκφράζεις ό,τι σκέφτεσαι πραγματικά, να ανοίγεις την καρδιά σου στους άλλους και να μην υποκρίνεσαι ότι γνωρίζεις πράγματα που δεν ξέρεις, αυτό είναι μια ειλικρινής στάση. Μερικές φορές, οι άνθρωποι μπορεί να σε περιφρονήσουν και να σε πουν βλάκα επειδή λες πάντα την αλήθεια. Τι θα πρέπει να κάνεις σ’ αυτήν την περίπτωση; Θα πρέπει να πεις: “Ακόμη κι αν με λένε βλάκα, εγώ έχω αποφασίσει να είμαι έντιμος άνθρωπος και όχι δόλιος. Θα μιλάω ειλικρινά και σύμφωνα με τα γεγονότα. Παρότι μπορεί να είμαι ένας βρομερός, διεφθαρμένος κι ανάξιος άνθρωπος μπροστά στον Θεό, εγώ θα λέω την αλήθεια χωρίς υποκρισία ή μεταμφιέσεις”. Αν μιλάς με αυτόν τον τρόπο, η καρδιά σου θα είναι σταθερή και γαλήνια. Για να είσαι έντιμος άνθρωπος, θα πρέπει να εγκαταλείψεις τη ματαιοδοξία και την περηφάνια σου. Και για να λες την αλήθεια και να εκφράζεις τα αληθινά σου συναισθήματα, θα πρέπει να μη φοβάσαι τη γελοιοποίηση και την περιφρόνηση από τους άλλους. Ακόμη κι αν οι άλλοι σού φέρονται σαν να είσαι κορόιδο, δεν θα πρέπει να τσακώνεσαι ούτε να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου. Αν μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορείς να γίνεις ένας έντιμος άνθρωπος» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα). Ο Θεός καθιστά σαφές ποιον συμπαθεί και ποιον μισεί. Ο Θεός δέχεται και ευλογεί μόνο τους ειλικρινείς. Ο Θεός είναι άγιος και δεν έχει μέσα Του ούτε ανειλικρίνεια ούτε δόλο. Τα λόγια του Θεού είναι πάντα απλά και σαφή. Ο Θεός έδωσε σαφείς οδηγίες στον Αδάμ και την Εύα στον Κήπο της Εδέμ, και τους είπε ποια φρούτα και από ποια δέντρα επιτρεπόταν να φάνε και ποιο θα οδηγούσε στον θάνατο. Οι οδηγίες του Θεού ήταν σαφείς και δεν έκρυβαν τίποτα. Ο Θεός απαιτεί να είμαστε αγνοί και ειλικρινείς, καθώς αυτή είναι η αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα. Οι άνθρωποι, που ζουν στον κόσμο του Σατανά, λένε ψέματα, εξαπατούν και χρησιμοποιούν τεχνάσματα, φορούν συνέχεια προσωπεία και η ζωή τους είναι πολύ κουραστική. Διαφθείρονται όλο και πιο πολύ από τον Σατανά και, τελικά, θα γνωρίσουν τη δίκαιη τιμωρία του Θεού. Είδα ότι μερικοί αδελφοί και αδελφές γύρω μου μπορούσαν να κάνουν πράξη την ειλικρίνεια, και όταν έβλεπαν ότι κάποιος είχε προβλήματα, τα επισήμαιναν για να βοηθήσουν. Όταν έβλεπαν κάποιον να κάνει πράγματα που δεν εναρμονίζονταν με την αλήθεια, μπορούσαν να τον κλαδέψουν ανοιχτά, και μπορούσαν να είναι ειλικρινείς και να προσφέρουν αμοιβαία βοήθεια και στήριξη. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν αγνοί, ένιωθαν απελευθερωμένοι και ελεύθεροι, και επιδίωκαν να είναι ειλικρινείς και να βαδίσουν στο μονοπάτι της σωτηρίας. Κατάλαβα, λοιπόν, τη σημασία του να είναι κανείς ειλικρινής και τα λόγια του Θεού μού έδωσαν ένα μονοπάτι άσκησης. Δεν έπρεπε πλέον να μηχανορραφώ για περηφάνια ή θέση. Αυτή η συμπεριφορά ήταν πραγματικά ποταπή! Σύμφωνα με την απαίτηση του Θεού, έπρεπε να ανταποκριθώ στο πρότυπο ενός ειλικρινούς ανθρώπου και να γράψω με ειλικρίνεια όσα ήξερα για τη Λιου Λι. Μπορεί να μην ήταν ακριβής η αξιολόγηση και να έχανα την υπόληψή μου, μα θα μου αρκούσε που θα ήμουν ειλικρινής και θα είχα ευχαριστήσει τον Θεό.

Επίσης, είχα μια παράλογη άποψη σχετικά με τις αξιολογήσεις. Νόμιζα ότι ως επόπτρια του κειμενικού έργου, έπρεπε να μπορώ να διακρίνω ανθρώπους και να γράφω ακριβείς αξιολογήσεις για να θεωρούμαι ικανή. Δίστασα να φανώ ειλικρινής από φόβο μήπως δεν γράψω μια σωστή κριτική και χάσω την υπόληψή μου. Αργότερα, διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Όταν κάποιος εκλέγεται ως επικεφαλής από τους αδελφούς και τις αδελφές ή προάγεται από τον οίκο του Θεού για να κάνει ένα συγκεκριμένο έργο ή να εκτελέσει ένα συγκεκριμένο καθήκον, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει ξεχωριστή θέση ή πόστο, ή ότι οι αλήθειες που κατανοεί είναι βαθύτερες και πιο πολυάριθμες από εκείνες των άλλων ανθρώπων —πόσο μάλλον ότι αυτό το άτομο είναι σε θέση να υποταχθεί στον Θεό και ότι δεν θα Τον προδώσει. Σίγουρα, δεν σημαίνει ούτε ότι γνωρίζει τον Θεό και είναι κάποιος που έχει φόβο Θεού. Στην πραγματικότητα, δεν έχει επιτύχει τίποτε από αυτά. Η προαγωγή και η καλλιέργεια είναι απλώς προαγωγή και καλλιέργεια με την απλή έννοια και δεν ισοδυναμούν με τον προκαθορισμό και την έγκριση εκ μέρους του Θεού. Η προαγωγή και η καλλιέργειά του σημαίνουν απλώς ότι έχει προαχθεί και αναμένει την καλλιέργεια. Και το τελικό αποτέλεσμα αυτής της καλλιέργειας εξαρτάται από το αν αυτό το άτομο επιδιώκει την αλήθεια και από το αν είναι ικανό να επιλέξει το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Έτσι, όταν κάποιος από την εκκλησία προάγεται και καλλιεργείται για να γίνει επικεφαλής, απλώς προάγεται και καλλιεργείται με την πιο απλή έννοια· δεν σημαίνει ότι ήδη ανταποκρίνεται στα πρότυπα και είναι ικανός ως επικεφαλής, ότι είναι ήδη σε θέση να αναλάβει το ηγετικό έργο και μπορεί να κάνει αληθινό έργο —δεν είναι έτσι. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν καθαρά αυτά τα πράγματα και, με βάση τις φαντασιοκοπίες τους, θαυμάζουν εκείνους που έχουν πάρει προαγωγή. Αυτό είναι λάθος. Ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια μπορεί να πιστεύουν στον Θεό, κατέχουν στ’ αλήθεια την αλήθεια-πραγματικότητα όσοι προάγονται; Όχι απαραίτητα. Είναι σε θέση να υλοποιήσουν τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού; Όχι απαραίτητα. Κατέχουν αίσθημα ευθύνης; Είναι αφοσιωμένοι; Είναι σε θέση να υποταχθούν στον Θεό; Όταν αντιμετωπίζουν ένα ζήτημα, είναι σε θέση να αναζητήσουν την αλήθεια; Όλα αυτά είναι άγνωστα» [«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (5)]. Από τα λόγια του Θεού, είδα ότι στον οίκο Του, το να είναι κάποιος επικεφαλής ή επόπτης δεν σημαίνει και ότι κατανοεί όλες τις πτυχές της αλήθειας ή ότι κατέχει όλες τις πτυχές της αλήθεια-πραγματικότητας. Το ότι ορίστηκα επόπτρια από την εκκλησία ήταν απλώς μια ευκαιρία να εκπαιδευτώ. Αυτό δεν σήμαινε ότι καταλάβαινα περισσότερη αλήθεια από άλλους ούτε ότι μπορούσα να διακρίνω διάφορους τύπους ανθρώπων. Μου έγινε σαφές ότι υπήρχαν πολλές αλήθειες που δεν τις κατανοούσα κι ότι έπρεπε να βιώσω διάφορα περιβάλλοντα για να τις κερδίσω. Συνειδητοποίησα ότι αν μου άρεσε που είχα αυτήν την ευκαιρία, και αναζητούσα περισσότερα μέσα από την προσευχή, και ενεργούσα σύμφωνα με την αλήθεια κάθε φορά που μου συνέβαινε κάτι, η ζωή μου θα αναπτυσσόταν πιο γρήγορα. Ωστόσο, εγώ είχα μεγάλη εκτίμηση για τον εαυτό μου επειδή ήμουν επόπτρια και νόμιζα ότι ως επόπτρια έπρεπε να έχω ικανότητα διάκρισης και να γράφω ακριβείς αξιολογήσεις. Προκειμένου να κερδίσω τους επαίνους και τον θαυμασμό των ανώτερων επικεφαλής, κατέφυγα στην εξαπάτηση και στην ατιμία για να κρύψω τον εαυτό μου, αντί να δω ότι δεν είχα διάκριση και να αναζητήσω τη σχετική αλήθεια. Αν συνέχιζα σ’ αυτό το μονοπάτι, όχι μόνο δεν θα μπορούσα να κατανοήσω την αλήθεια, αλλά και η διάθεσή μου θα γινόταν όλο και πιο δόλια. Τελικά, δεν θα κέρδιζα τίποτα. Όταν το συνειδητοποίησα αυτό, μπόρεσα να αντιμετωπίσω σωστά τα ελαττώματά μου.

Λίγο αργότερα, έλαβα μια επιστολή από τους ανώτερους επικεφαλής, με την οποία μου ζητούσαν να γράψω μια αξιολόγηση για την αδελφή Σαν Λαν. Σκέφτηκα μέσα μου: «Γνώρισα τη Σαν Λαν μόνο για δύο μέρες και έχω περιορισμένη κατανόηση για εκείνη. Εάν η αξιολόγηση είναι ανακριβής, οι επικεφαλής δεν θα σκεφτούν ότι δεν έχω διάκριση και δεν θα με περιφρονήσουν;» Τότε, όμως, σκέφτηκα: «Έχω ακούσει ότι η Σαν Λαν αξίζει να καλλιεργηθεί. Ίσως να πρέπει να τονίσω τα προτερήματά της. Με μια τέτοια αξιολόγηση, οι επικεφαλής θα πουν σίγουρα ότι έχω διάκριση αφού μπόρεσα και αξιολόγησα ένα άτομο μέσα σε δύο μόλις μέρες. Θα δείξω πραγματικά καλή εικόνα». Εκείνη τη στιγμή, συνειδητοποίησα ότι προσπαθούσα να τους εξαπατήσω ξανά. Ο Θεός είχε ενορχηστρώσει αυτό το περιβάλλον για να δει αν μπορώ να είμαι ειλικρινής. Οι αξιολογήσεις έχουν να κάνουν με το αν κάποιος θα προαχθεί ή θα απαλλαγεί από τα καθήκοντά του, δεν είναι ασήμαντο θέμα. Δεν γινόταν να αποφασίσω πώς να γράψω μια αξιολόγηση με βάση τα δικά μου συμφέροντα. Μετά διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Όταν μιλάς, όλο υπεκφεύγεις, κάνεις υπερβολικά πολλές σκέψεις και ζεις με πολύ κουραστικό τρόπο —και όλα αυτά για να προστατεύσεις την υπόληψη και την περιφάνια σου! Είναι ο Θεός ευχαριστημένος από τους ανθρώπους που ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ο Θεός απεχθάνεται πάνω απ’ όλα τους δόλιους ανθρώπους. Εάν θέλεις να απαλλαγείς από την επιρροή του Σατανά και να επιτύχεις τη σωτηρία, τότε πρέπει να αποδεχθείς την αλήθεια. Πρέπει καταρχάς να ξεκινήσεις με το να γίνεις έντιμος άνθρωπος. Να είσαι ειλικρινής, να λες την αλήθεια, να μην περιορίζεσαι από τα συναισθήματά σου, να αποτινάξεις την προσποίηση και την απάτη και να μιλάς και να χειρίζεσαι τα πράγματα με αρχές: Να ένας εύκολος και χαρούμενος τρόπος να ζεις, και έτσι θα ζεις ενώπιον του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο κάνοντας πράξη την αλήθεια μπορεί κανείς να απαλλαχτεί από τα δεσμά μιας διεφθαρμένης διάθεσης). Δεν έπρεπε πια να κρύβομαι ή να μεταμφιέζομαι για χάρη της ματαιοδοξίας και της θέσης μου. Έπρεπε να είμαι ειλικρινής και ρεαλίστρια. Έπρεπε να γράψω ό,τι ήξερα, χωρίς να νοιάζομαι για το τι θα σκεφτούν οι άλλοι για μένα. Θα ήμουν πολύ πιο ήρεμη αν φερόμουν έτσι. Έγραψα, λοιπόν, μια αντικειμενική και δίκαιη αξιολόγηση της Σαν Λαν, και την υπέβαλα. Ένιωσα ένα τρομερό αίσθημα ανακούφισης και απελευθέρωσης στην καρδιά μου. Σταμάτησα να νιώθω πια όπως πριν, τότε που έκανα τεράστιο πνευματικό κόπο για να εξαπατήσω άλλους. Από τότε που βίωσα πόσο γλυκό είναι το να μιλάει κανείς ειλικρινά και να κάνει πράξη την αλήθεια, είπα στον εαυτό μου ότι στο εξής, κάθε φορά που θα αντιμετωπίζω θέματα που αφορούν την περηφάνια μου, όσο ντροπιαστικά κι αν γίνουν τα πράγματα, θα είμαι ανοιχτή και ξεκάθαρη. Δόξα τω Θεώ!