Το 2022, ο επικεφαλής εκκλησίας κανόνισε να ποτίζω μερικούς νέους πιστούς που είχαν αρκετά καλό επίπεδο. Κατά βάθος με κολάκευσε αυτό, επειδή ένιωσα ότι για να με εκτιμούν τόσο πολύ οι επικεφαλής ώστε να επιλέξουν εμένα για αυτό το καθήκον από όλους τους άλλους ποτιστές, θα πρέπει να πει ότι τα πήγαινα αρκετά καλά. Δύο μήνες αργότερα, μια νέα αδελφή ονόματι Τσεν Νταν εντάχθηκε στην ομάδα μας. Είχε αρκετά καλό επίπεδο, είχε την ικανότητα να κατανοεί, και σημείωνε πρόοδο γρήγορα. Όταν πότιζε τους νέους πιστούς, συναναστρεφόταν πάνω στις αλήθειες αρκετά καθαρά και διεξοδικά, και είχε την ικανότητα να εκφράζεται καλά, και συναναστρεφόταν με διαυγή και δομημένο τρόπο. Αμέσως ένιωσα να είμαι σε κρίση. Σκέφτηκα: «Η Τσεν Νταν έχει καλό επίπεδο και προοδεύει πολύ γρήγορα. Αν συνεχιστεί αυτό, δεν θα με ξεπεράσει; Αν με ξεπεράσει, θα πει ότι δεν είμαι τόσο καλή όσο αυτή, και τότε ποια αξιοπρέπεια θα μου έχει απομείνει;» Έχοντας αυτό κατά νου, αποφάσισα κρυφά να δουλέψω σκληρά για να εφοδιαστώ με τις αλήθειες και να βελτιώσω την έκφρασή μου, έτσι ώστε να μην την αφήσω σε καμία περίπτωση να με ξεπεράσει. Όσο κι αν προσπαθούσα, όμως, έκανα ελάχιστη πρόοδο. Κατά την επίλυση προβλημάτων, όσο πιο πολύ ήθελα να εκφραστώ καλά, τόσο πιο ασυνάρτητη γινόμουν. Δεν μπορούσα καν να αξιοποιήσω την ευφράδεια που είχα ήδη. Όταν έβλεπα την Τσεν Νταν να συναναστρέφεται πάνω στις αλήθειες για την επίλυση προβλημάτων ένιωθα πολύ αποκαρδιωμένη. Λίγο αργότερα, η Τσεν Νταν επιλέχθηκε ως επικεφαλής ομάδας. Ζήλεψα πολύ και ένιωσα ότι η περηφάνια μου είχε θιγεί ανεπανόρθωτα. Την απεχθανόμουν από τα βάθη της καρδιάς μου, και πίστευα ότι η παρουσία της ήταν που με τάραζε τόσο πολύ. Μετά από αυτό, ήμουν μελαγχολική κάθε μέρα, και έκανα το καθήκον μου χωρίς ενθουσιασμό, μέχρι που παραπονιόμουν στον Θεό που δεν μου έδωσε καλό επίπεδο όπως σε εκείνη. Μερικές φορές, όταν η Τσεν Νταν κανόνιζε εργασίες για μένα, δεν ήμουν συνεργάσιμη και της κρατούσα μούτρα. Όταν μου επισήμανε τα προβλήματα που είχα στο έργο ποτίσματος, αντιστάθηκα και είπα μερικά αρκετά σκληρά λόγια. Αργότερα, δύο ακόμη αδελφές ήρθαν στην ομάδα μας. Όταν είδα ότι ζήτησαν βοήθεια από την Τσεν Νταν και όχι από εμένα, ένιωσα σαν να μου έριχναν χαστούκι. Το ζήτημα αυτό με είχε αναστατώσει πολύ, και έλεγα ότι έφταιγε εκείνη που με επισκίαζε, οπότε η ζήλια μου για εκείνη δυνάμωσε ακόμα περισσότερο. Ως επικεφαλής ομάδας, η Τσεν Νταν ήταν υπεύθυνη για διάφορες εργασίες. Όταν τα βρήκε σκούρα, μου ζήτησε να βοηθήσω στην καλλιέργεια των νέων πιστών. Σκέφτηκα: «Αν καλλιεργήσω καλά τους νέους πιστούς, δεν θα πάρεις εσύ όλα τα εύσημα;» Έτσι, αρνήθηκα, λέγοντάς της: «Εσύ είσαι η επικεφαλής ομάδας, η καλλιέργεια νέων πιστών είναι δική σου δουλειά». Σε κάποια συνάθροιση, η Τσεν Νταν συναναστράφηκε ότι η θέση του επικεφαλής ομάδας ήταν απαιτητική και ότι σκεφτόταν να παραιτηθεί από αυτό το καθήκον. Όταν το άκουσα αυτό, αντί να κάνω αυτοκριτική, χάρηκα με τις δυσκολίες της και από μέσα μου την κορόιδευα, και σκέφτηκα: «Δεν υποτίθεται ότι είσαι καλύτερη από μένα σε όλα; Τότε θα πρέπει να χειριστείς τα πάντα». Μάλιστα υπέβαλα πολλές φορές την παραίτησή μου. Στο τέλος με απάλλαξαν από το πόστο μου, γιατί η ζήλια μου για τις ικανότητές της επηρέαζε άσχημα την ομάδα.

Στις πνευματικές ασκήσεις μου, διάβασα ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Η δημόσια καταπίεση των ανθρώπων, ο αποκλεισμός τους, οι επιθέσεις εναντίον τους και η έκθεση των προβλημάτων τους από τους αντίχριστους είναι όλα στοχευμένα. Χωρίς αμφιβολία, οι αντίχριστοι με αυτά τα μέσα θέλουν να στοχοποιήσουν όσους επιδιώκουν την αλήθεια και μπορούν να διακρίνουν τους ίδιους. Διαλύοντας αυτούς τους ανθρώπους, καταφέρνουν να ενισχύσουν τη δική τους θέση. Η φύση της επίθεσης απέναντι στους ανθρώπους και του αποκλεισμού τους με αυτόν τον τρόπο είναι κακόβουλη. Υπάρχει επιθετικότητα στη γλώσσα και στον τρόπο ομιλίας τους: έκθεση, καταδίκη, συκοφαντία και μοχθηρή λασπολογία. Μέχρι και που διαστρεβλώνουν τα γεγονότα: μιλάνε για θετικά πράγματα σαν να ήταν αρνητικά και για αρνητικά σαν να ήταν θετικά. Έτσι όπως κάνουν το άσπρο μαύρο και μπερδεύουν το σωστό με το λάθος, οι αντίχριστοι πετυχαίνουν τον στόχο τους να νικήσουν τους ανθρώπους και να καταστρέψουν το όνομά τους. Ποια νοοτροπία οδηγεί σ’ αυτήν την επίθεση και τον αποκλεισμό των διαφωνούντων; Τις περισσότερες φορές, αυτό το προκαλεί μια νοοτροπία ζήλειας. Σε μια φαύλη διάθεση, η ζήλια συνοδεύεται από μεγάλο μίσος· και ως αποτέλεσμα της ζήλιας τους, οι αντίχριστοι επιτίθενται στους ανθρώπους και τους αποκλείουν. Σε μια κατάσταση όπως αυτή, αν οι αντίχριστοι εκτεθούν, αν γίνει αναφορά εναντίον τους, αν χάσουν τη θέση τους και υποστούν κάποιο πλήγμα, τότε θα είναι ανυπότακτοι και θα δυσαρεστηθούν, ενώ θα αναπτύξουν πιο εύκολα μια λυσσαλέα εκδικητικότητα. Η εκδικητικότητα είναι ένα είδος νοοτροπίας και είναι επίσης ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης. Όταν οι αντίχριστοι διαπιστώνουν ότι κάποιος έκανε κάτι επιζήμιο γι’ αυτούς, ότι άλλοι είναι πιο ικανοί απ’ αυτούς ή ότι κάποιος κάνει καλύτερες ή πιο σοφές δηλώσεις και προτάσεις απ’ τις δικές τους, και ότι όλοι συμφωνούν μ’ αυτές, τότε νομίζουν ότι απειλείται η θέση τους, αναπτύσσεται στην καρδιά τους ζήλια και μίσος, και επιτίθενται και εκδικούνται. Οι αντίχριστοι, όταν παίρνουν εκδίκηση, γενικά χτυπάνε προληπτικά τον στόχο τους. Επιτίθενται προληπτικά στους ανθρώπους και τους τσακίζουν, έως ότου η άλλη πλευρά υποταχθεί. Μόνο τότε θεωρούν ότι έχουν εκτονωθεί. Ποιες άλλες εκδηλώσεις υπάρχουν για την επίθεση εναντίον των ανθρώπων και τον αποκλεισμό τους; (Η υποτίμηση των άλλων.) Η υποτίμηση των άλλων είναι ένας απ’ τους τρόπους εκδήλωσης· όσο καλή δουλειά κι αν κάνεις, οι αντίχριστοι και πάλι θα σε υποτιμήσουν ή θα σε καταδικάσουν, μέχρι που εσύ θα πέσεις στην αρνητικότητα και στην αδυναμία, και δεν θα μπορείς να σταθείς. Τότε θα είναι ικανοποιημένοι, γιατί θα έχουν πετύχει τον στόχο τους» («Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δεύτερο: Επιτίθενται και αποκλείουν τους διαφωνούντες). Ο Θεός εξέθεσε ότι οι αντίχριστοι έχουν φαύλη διάθεση, ζηλόφθονη καρδιά και έντονη επιθυμία για θέση. Μόλις κάποιος κοντά τους φανεί ότι είναι καλύτερος από αυτούς και απειλήσει τη θέση τους, οι αντίχριστοι ζηλεύουν και αναπτύσσουν νοοτροπία εκδίκησης. Για να διασφαλίσουν τη θέση τους, χρησιμοποιούν διάφορες τακτικές ώστε να καταστείλουν και να αποκλείσουν τους διαφωνούντες. Θυμήθηκα ότι όταν είχε πρωτοέρθει η Τσεν Νταν, και είδα ότι είχε καλό επίπεδο και ότι με ξεπερνούσε σε όλα τα θέματα, και ακόμα ότι τα νέα μέλη της ομάδας στρέφονταν σε εκείνη και την εκτιμούσαν ιδιαίτερα, είχα νιώσει απαίσια, και πίστευα ότι εξαιτίας της Τσεν Νταν ένιωθα τόσο ταραγμένη. Έτσι, η ζήλια και η μνησικακία που έτρεφα στο πρόσωπό της ξέσπασαν ανεξέλεγκτα. Αργότερα, όταν η Τσεν Νταν κανόνιζε εργασίες για μένα, δεν συνεργαζόμουν, και την κοίταζα με μισό μάτι, και της μιλούσα με δυσαρέσκεια, και αυτό επηρέαζε και τη δική της κατάσταση. Μερικές φορές, όταν συζητούσαμε για προβλήματα, ήξερα ότι αυτό που είχε πει η Τσεν Νταν ήταν σύμφωνο με τις αρχές, αλλά σκόπιμα επέμενα στις δικές μου απόψεις και δεν υποχωρούσα, και μάλιστα παρότρυνα και άλλους να πάρουν το δικό μου μέρος, προκαλώντας έτσι καθυστερήσεις στο έργο. Ήξερα καλά ότι υπήρχε πολλή δουλειά και ότι η Τσεν Νταν, που δεν είχε πείρα ως επικεφαλής της ομάδας, σίγουρα θα αντιμετώπιζε πολλές προκλήσεις, αλλά από ζήλια, παρεμπόδιζα το έργο σκόπιμα και δεν έκανα το καθήκον μου, προκειμένου να της δημιουργήσω προβλήματα, για να πάψει να είναι επικεφαλής. Όταν στοχάστηκα αυτές τις συμπεριφορές, αναγνώρισα ότι φερόμουν όπως ένας αντίχριστος, με πολύ έντονη επιθυμία για θέση, και αναγνώρισα ότι όταν κάποιος είχε απειλήσει τη θέση μου, είχα ζηλέψει και ήθελα να εκδικηθώ και είχα αγνοήσει εντελώς το έργο της εκκλησίας. Αναγνώρισα ότι η διάθεσή μου ήταν φαύλη και δεν είχα ανθρώπινη φύση. Θυμήθηκα ότι όταν είχα αρχίσει να εκπαιδεύομαι σε αυτό το καθήκον, οι επικεφαλής ανέθεσαν σε κάποιον να μας καθοδηγεί και να μας βοηθά, ώστε να κατανοήσουμε γρήγορα τις αρχές και να εκπληρώσουμε καλά τα καθήκοντά μας. Η εκκλησία με είχε προάγει και καλλιεργήσει, αλλά εγώ δεν είχα ακολουθήσει το σωστό μονοπάτι και είχα επιζητήσει φήμη και κέρδος, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να αποκλείσω την αντίπαλό μου και να αναστατώσω το έργο της εκκλησίας. Είχα φερθεί πραγματικά απαίσια!

Αργότερα, διάβασα κάποιο άλλο εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Εάν κάποιος λέει ότι αγαπά την αλήθεια και επιδιώκει την αλήθεια, αλλά στην ουσία ο στόχος που επιδιώκει είναι το να διακριθεί, να κάνει επίδειξη, να κάνει τους άλλους να τον εκτιμούν και να πετύχει τα δικά του συμφέροντα, η δε εκπλήρωση του καθήκοντός του δεν αφορά το να υποταχθεί στον Θεό ή να Τον ικανοποιήσει, αλλά, αντιθέτως, το να αποκτήσει φήμη, κέρδος και θέση, τότε η επιδίωξή του δεν είναι σωστή. Αφού έτσι είναι τα πράγματα, όσον αφορά το έργο της εκκλησίας, άραγε οι ενέργειές του αποτελούν εμπόδιο ή το βοηθούν να προχωρήσει; Σαφώς αποτελούν εμπόδιο, δεν το προχωράνε. Κάποιοι άνθρωποι ισχυρίζονται κομπάζοντας ότι κάνουν το έργο της εκκλησίας, αλλά επιδιώκουν την προσωπική τους φήμη, το δικό τους κέρδος και τη δική τους θέση, διοικούν τη δική τους επιχείρηση, δημιουργούν τη δική τους ομαδούλα, το δικό τους μικρό βασίλειο —τέτοιου είδους άνθρωποι κάνουν άραγε το καθήκον τους; Όλο το έργο που κάνουν ουσιαστικά διαταράσσει, αναστατώνει και βλάπτει το έργο της εκκλησίας. Ποια είναι η συνέπεια της επιδίωξης της φήμης, του κέρδους και της θέσης; Καταρχάς, κάτι τέτοιο επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι εκλεκτοί του Θεού τρώνε και πίνουν κανονικά τον λόγο του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, παρεμποδίζει τη ζωή-είσοδό τους, τους εμποδίζει να εισέλθουν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και τους οδηγεί σε λάθος μονοπάτι, γεγονός το οποίο βλάπτει τους εκλεκτούς και τους φέρνει στην καταστροφή. Και τι προκαλεί τελικά στο έργο της εκκλησίας; Αναστάτωση, βλάβες και διακοπή. Αυτή είναι η συνέπεια που επιφέρει η επιδίωξη της φήμης, του κέρδους και της θέσης από τους ανθρώπους. Όταν κάνουν έτσι το καθήκον τους, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι βαδίζουν στο μονοπάτι ενός αντίχριστου; Όταν ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να παραμερίσουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, δεν είναι ότι τους στερεί το δικαίωμα επιλογής· αντιθέτως, αυτό συμβαίνει επειδή, ενώ επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού, και μάλιστα μπορεί και να επηρεάζουν το εάν οι άλλοι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, άρα και το εάν θα φτάσουν στη σωτηρία του Θεού. Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν τη δική τους φήμη, το δικό τους κέρδος και τη δική τους θέση, είναι βέβαιο ότι δεν θα επιδιώξουν την αλήθεια και ότι δεν θα κάνουν πιστά το καθήκον τους. Θα μιλούν και θα ενεργούν μόνο για χάρη της φήμης, του κέρδους και της θέσης, και όλο το έργο που κάνουν, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση, είναι για χάρη αυτών των πραγμάτων. Το να συμπεριφέρεται και να ενεργεί κανείς με τέτοιον τρόπο σημαίνει, χωρίς αμφιβολία, ότι βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων· αποτελεί διαταραχή και αναστάτωση του έργου του Θεού, και όλες του οι διάφορες συνέπειες εμποδίζουν τη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας και την εκτέλεση του θελήματος του Θεού μέσα στην εκκλησία. Έτσι, μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ότι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν εκείνοι που επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση είναι το μονοπάτι της αντίστασης ενάντια στον Θεό. Είναι σκόπιμη αντίσταση εναντίον Του, αρνητική στάση απέναντί Του· είναι συνεργασία με τον Σατανά για την αντίσταση στον Θεό και την εναντίωση σ’ Αυτόν. Αυτή είναι η φύση της επιδίωξης της φήμης, του κέρδους και της θέσης. Το πρόβλημα με τους ανθρώπους που επιδιώκουν τα δικά τους συμφέροντα είναι ότι οι στόχοι που επιδιώκουν είναι στόχοι του Σατανά· είναι στόχοι πονηροί και άδικοι. Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν προσωπικά συμφέροντα όπως είναι η φήμη, το κέρδος και η θέση, τότε χωρίς να το θέλουν γίνονται εργαλείο του Σατανά, γίνονται διέξοδος για τον Σατανά και, επιπλέον, ενσάρκωσή του. Παίζουν αρνητικό ρόλο στην εκκλησία· έναντι του έργου της εκκλησίας και της κανονικής εκκλησιαστικής ζωής, καθώς και της κανονικής επιδίωξης του εκλεκτού λαού του Θεού, το αποτέλεσμα που έχουν είναι να ενοχλούν και να βλάπτουν· έχουν δυσμενή και αρνητική επίδραση» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος πρώτο)]. Παλιότερα πίστευα ότι αν αναζητούσε κανείς φήμη και θέση, απλώς δεν κατάφερνε να επιδιώξει την αλήθεια και ότι αυτό προκαλούσε απώλειες μόνο στη δική του ζωή, αλλά δεν επηρέαζε τους άλλους. Πάντα το θεωρούσα αυτό ως ασήμαντη αποκάλυψη διαφθοράς. Σκεφτόμουν ότι όλοι είχαν αυτό το είδος διαφθοράς και ότι δεν άλλαζε από τη μια στιγμή στην άλλη. Έπρεπε να γίνει σταδιακά. Δεν είχα καταλάβει γιατί ο Θεός μισεί τόσο πολύ την επιδίωξη της φήμης και της θέσης. Αφού διάβασα αυτό το εδάφιο από τα λόγια του Θεού, είδα ότι η επιδίωξη της φήμης και της θέσης δεν βλάπτει απλώς τη ζωή κάποιου, αλλά αναστατώνει και το έργο της εκκλησίας. Η Τσεν Νταν ήταν η επικεφαλής της ομάδας και θα έπρεπε να την είχα υποστηρίξει και να είχα συνεργαστεί μαζί της στο έργο της. Ωστόσο, από ζήλια, σκόπιμα δεν είχα συνεργαστεί με τις εργασιακές ρυθμίσεις της και της είχα δημιουργήσει προβλήματα, που επηρέαζαν το έργο του ποτίσματος. Όταν συζητούσαμε προβλήματα, παρόλο που ήξερα ότι η συναναστροφή της ήταν σωστή, φοβόμουν ότι αν δεχόμουν την άποψή της θα φαινόμουν κατώτερη και θα θιγόταν η υπόληψή μου. Έτσι, επέμενα πεισματικά στις δικές μου απόψεις, με αποτέλεσμα να καθυστερήσει το έργο. Δημιουργούσα προβλήματα σκόπιμα, πετούσα κάτω τα εργαλεία και αρνιόμουν να συνεργαστώ ακόμη και σε πράγματα που μπορούσα να κάνω. Φόρτωνα το έργο στην Τσεν Νταν για να της ασκήσω πίεση. Επιφανειακά, φαινόταν σαν να ανταγωνιζόμουν με τους άλλους για φήμη και κέρδος, αλλά στην πραγματικότητα, αντιστεκόμουν στον Θεό. Ικανοποιούσα τη ματαιοδοξία μου με κόστος την καθυστέρηση του έργου της εκκλησίας. Μόλις τώρα κατάλαβα ότι πολλοί αντίχριστοι αποβάλλονται όχι επειδή επιδιώκουν φήμη και θέση ή έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, αλλά επειδή, επιδιώκοντας φήμη και θέση, κάνουν τα πάντα για να καταπιέσουν τους άλλους και να τους δυσκολέψουν. Αναστατώνουν το έργο του οίκου του Θεού και διαπράττουν πολλές κακές πράξεις. Η φύση των ενεργειών μου ήταν ίδια με των αντίχριστων. Αν δεν μετανοούσα, τελικά θα αποβαλλόμουν από την εκκλησία για τις πολυάριθμες κακές πράξεις μου. Όταν το στοχάστηκα αυτό, με έπιασε φόβος. Την περίοδο εκείνη, ένιωθα κάπως αποκαρδιωμένη, αναρωτιόμουν αν υπήρχε ακόμα ελπίδα να σωθώ μετά από τόσο κακό που είχα κάνει, και αν ο Θεός χρησιμοποιούσε αυτήν την κατάσταση για να με αποκαλύψει και να με αποκλείσει.

Αργότερα, διάβασα ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Σήμερα, όχι μόνο είστε σε θέση να δείτε τον Θεό, αλλά, πάνω απ’ όλα, έχετε λάβει παίδευση και κρίση, έχετε λάβει αυτήν τη βαθύτατη σωτηρία, με άλλα λόγια, έχετε λάβει τη μέγιστη αγάπη του Θεού. Όλα όσα κάνει ο Θεός, τα κάνει με πραγματική στοργή για εσάς. Εκείνος δεν έχει καμία κακή πρόθεση. Σας κρίνει λόγω των αμαρτιών σας, έτσι ώστε να κάνετε αυτοκριτική και να λάβετε αυτήν την τεράστια σωτηρία. Όλα αυτά γίνονται με σκοπό την ολοκλήρωση του ανθρώπου. Από την αρχή μέχρι το τέλος, ο Θεός κάνει τα μέγιστα για να σώσει τον άνθρωπο και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να καταστρέψει ολοσχερώς τους ανθρώπους που Εκείνος δημιούργησε με τα ίδια Του τα χέρια. Σήμερα, έχει έρθει ανάμεσά σας για να κάνει έργο· ακόμα περισσότερο δεν αποτελεί αυτό σωτηρία; Αν σας μισούσε, θα συνέχιζε να κάνει ένα έργο τέτοιου μεγέθους για να σας καθοδηγήσει προσωπικά; Γιατί να υποφέρει τόσο; Ο Θεός δεν σας μισεί ούτε έχει κακές προθέσεις απέναντί σας. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η αγάπη του Θεού είναι η πιο αληθινή αγάπη. Μόνο λόγω της επαναστατικότητας των ανθρώπων πρέπει Εκείνος να τους σώσει μέσω της κρίσης· διαφορετικά, η σωτηρία τους δεν θα καταστεί δυνατή» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η πραγματική αλήθεια του έργου της κατάκτησης (4)]. Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, συγκινήθηκα βαθιά και συνειδητοποίησα πόσο παράλογα είχα φερθεί. Το ότι απαλλάχτηκα σήμερα ήταν επειδή είχα αναζητήσει φήμη και κέρδος, και επειδή δεν είχα βαδίσει στο σωστό μονοπάτι, αλλά είχα κάνει κακό και είχα αναστατώσει το έργο της εκκλησίας. Ως εκ τούτου, έπρεπε να αποδεχθώ την πειθάρχηση και τη συμμόρφωση, αντί να παρανοώ την πρόθεση του Θεού. Αναλογίστηκα, επίσης, γιατί μπόρεσα να διαπράξω τέτοιες κακές πράξεις. Πέρα από την έντονη επιθυμία για φήμη και θέση που είχα, δεν διέθετα καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Κάθε φορά που συνέβαινε κάτι που απειλούσε τη φήμη και τη θέση μου, είχα την τάση να ενεργώ με πείσμα, να κάνω κακό και να αντιστέκομαι στον Θεό. Διάβασα και ένα άλλο εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Και πώς συμπεριφέρεται κάποιος που έχει θεοφοβούμενη καρδιά; (Δεν ενεργεί απερίσκεπτα ούτε ξεροκέφαλα.) Αυτές οι δύο λέξεις είναι πολύ σωστές. Και πώς μπορείτε να κάνετε πράξη το να μην ενεργείτε απερίσκεπτα ή ξεροκέφαλα; (Θα πρέπει να έχουμε μια καρδιά που αναζητά.) Όταν έρχονται αντιμέτωποι με ένα πρόβλημα, μερικοί άνθρωποι αναζητούν απάντηση από τους άλλους, όταν όμως ο άλλος μιλά σύμφωνα με την αλήθεια, δεν την αποδέχονται, δεν μπορούν να υπακούσουν και σκέφτονται μέσα τους: “Κανονικά, είμαι καλύτερος από αυτόν. Αν ακούσω την πρότασή του αυτήν τη φορά, δεν θα φαίνεται ότι εκείνος είναι ανώτερος από εμένα; Όχι, δεν μπορώ να τον ακούσω για το συγκεκριμένο ζήτημα. Θα το κάνω με τον δικό μου τρόπο”. Στη συνέχεια, βρίσκουν έναν λόγο και μια δικαιολογία για να καταρρίψουν την άποψη του άλλου. Τι είδους διάθεση είναι αυτή, όταν ένα άτομο βλέπει κάποιον που είναι καλύτερος από αυτόν και προσπαθεί να τον υποβιβάσει, διαδίδοντας φήμες γι’ αυτόν ή επιστρατεύοντας βδελυρά μέσα για να τον κακολογήσει και να υπονομεύσει τη φήμη του —ακόμη και να τον ποδοπατήσει— προκειμένου να προστατεύσει τη θέση του στο μυαλό των ανθρώπων; Αυτό δεν είναι απλώς αλαζονεία και έπαρση, είναι η διάθεση του Σατανά, είναι κακόβουλη διάθεση. Το ότι το άτομο αυτό μπορεί να επιτεθεί και να αποξενώσει ανθρώπους που είναι καλύτεροι και ισχυρότεροι από αυτό είναι ύπουλο και μοχθηρό. Και το ότι δεν θα σταματήσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να υποβιβάσει κάποιους ανθρώπους δείχνει ότι έχει σε μεγάλο βαθμό τον διάβολο μέσα του! Ζώντας σύμφωνα με τη διάθεση του Σατανά, μπορεί να μειώνει τους ανθρώπους, να προσπαθεί να τους τη φέρει, να τους δυσκολεύει τα πράγματα. Δεν διαπράττει έτσι το κακό; Και ζώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, εξακολουθεί να πιστεύει ότι είναι εντάξει, ότι είναι καλός άνθρωπος —ωστόσο, όταν βλέπει κάποιον καλύτερο από αυτόν, είναι πιθανό να του κάνει τη ζωή δύσκολη, να τον ποδοπατά. Ποιο είναι το θέμα εδώ; Δεν είναι αδίστακτοι και ισχυρογνώμονες όσοι είναι ικανοί να διαπράττουν τέτοιου είδους κακές πράξεις; Τέτοιοι άνθρωποι σκέφτονται μόνο τα δικά τους συμφέροντα, εξετάζουν μόνο τα δικά τους συναισθήματα, και το μόνο που θέλουν είναι να επιτύχουν τις δικές τους επιθυμίες, φιλοδοξίες και στόχους. Δεν τους νοιάζει πόση ζημιά προκαλούν στο έργο της εκκλησίας και θα προτιμούσαν να θυσιάσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού για να προστατεύσουν τη θέση τους στο μυαλό των ανθρώπων και τη φήμη τους. Δεν είναι αλαζονικοί και αυτάρεσκοι, εγωιστές και ποταποί οι άνθρωποι αυτοί; Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι μόνο αλαζονικοί και αυτάρεσκοι, είναι και εξαιρετικά εγωιστές και αχρείοι. Δεν λαμβάνουν καθόλου υπ’ όψη τους τις προθέσεις του Θεού. Τέτοιου είδους άνθρωποι έχουν θεοφοβούμενη καρδιά; Δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Γι’ αυτό ενεργούν ανεύθυνα και κάνουν ό,τι τους αρέσει, χωρίς καμία αίσθηση ενοχής, χωρίς κανέναν φόβο, χωρίς καμία νευρικότητα ή ανησυχία, και χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες. Έτσι ενεργούν συχνά και έτσι συμπεριφέρονταν ανέκαθεν. Ποια είναι η φύση μιας τέτοιας συμπεριφοράς; Για να το θέσουμε ήπια, τέτοιοι άνθρωποι ζηλεύουν υπερβολικά και η επιθυμία τους για προσωπική φήμη και θέση είναι πολύ έντονη· είναι πολύ δόλιοι και ύπουλοι. Μιλώντας πιο σοβαρά, η ουσία του προβλήματος είναι ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Δεν φοβούνται τον Θεό, πιστεύουν ότι οι ίδιοι είναι κάτι πολύ σπουδαίο και θεωρούν κάθε πτυχή του εαυτού τους ως υψηλότερη του Θεού και της αλήθειας. Μέσα τους, ο Θεός είναι ανάξιος αναφοράς και είναι ασήμαντος, και δεν κατέχει απολύτως καμία θέση στις καρδιές τους. Μπορούν όσοι δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους και δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά να κάνουν πράξη την αλήθεια; Με κανένα τρόπο. Άρα, όταν κυκλοφορούν ως συνήθως χαρούμενοι, όντας πολυάσχολοι και καταναλώνοντας πάρα πολλή ενέργεια, τι κάνουν; Αυτοί οι άνθρωποι ισχυρίζονται μάλιστα ότι έχουν εγκαταλείψει τα πάντα για να δαπανήσουν για τον Θεό και ότι υπέφεραν πολλά, αλλά στην πραγματικότητα, το κίνητρο, η αρχή και ο στόχος όλων των ενεργειών τους είναι η κοινωνική τους θέση και το κύρος τους, είναι να προστατεύσουν όλα τα συμφέροντά τους. Θα λέγατε ή όχι ότι ένας τέτοιος άνθρωπος είναι απαίσιος; Τι είδους άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια, αλλά δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά; Δεν είναι αλαζονικοί; Δεν είναι σατανάδες; Και σε ποια πράγματα λείπει περισσότερο μια θεοφοβούμενη καρδιά; Εκτός από τα κτήνη, στους κακούς και τους αντίχριστους, στους όμοιους των διαβόλων και του Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι πέντε προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την είσοδο στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, ένιωσα βαθύ πόνο στην καρδιά και είδα ότι ήμουν ακριβώς το είδος του ανθρώπου που ο Θεός είχε εκθέσει, εκείνο που δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά. Ο Θεός είπε ότι μόνο τα θηρία, οι κακοί άνθρωποι, οι αντίχριστοι, οι διάβολοι και ο Σατανάς δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά, και μπορούσα να νιώσω την απέχθεια και το μίσος του Θεού για αυτούς τους ανθρώπους. Όταν το σκέφτηκα αυτό, αν και πίστευα στον Θεό, δεν υπήρχε θέση για Αυτόν στην καρδιά μου. Πάντα έδινα προτεραιότητα στη δική μου φήμη και θέση, φτάνοντας στο σημείο να καταπιέζω και να αποκλείω τους άλλους πάση θυσία. Όταν είδα ότι η Τσεν Νταν είχε καλύτερο επίπεδο από μένα, ζήλεψα και συνέκρινα τον εαυτό μου μαζί της σε όλα. Από τότε που η Τσεν Νταν είχε γίνει επικεφαλής ομάδας, ένιωθα πως όταν έκανε εργασιακές ρυθμίσεις για μένα, θιγόταν η περηφάνια μου, εφόσον εγώ έκανα έργο ποτίσματος περισσότερο καιρό από εκείνη. Έτσι, σκόπιμα αρνήθηκα να συνεργαστώ μαζί της και της έκανα τη ζωή δύσκολη. Ακόμη και στις συζητήσεις μας, πάντα προστάτευα την υπόληψή μου και αρνούμουν να δεχθώ τις σωστές προτάσεις της, από φόβο ότι αν τις δεχόμουν θα φαινόμουν κατώτερή της. Τελικά, βλέποντας ότι με ξεπερνούσε από κάθε άποψη και ότι δεν μπορούσα να την επισκιάσω, ένιωσα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ξεχωρίσω ποτέ στην ομάδα, έτσι σκόπιμα έβαζα εμπόδια και δεν ήθελα να κάνω το καθήκον μου. Αυτό αποκάλυψε ότι δεν είχα φόβο Θεού στην καρδιά μου ούτε ανθρώπινη φύση. Αν είχα έστω και τον παραμικρό φόβο Θεού στην καρδιά μου, δεν θα είχα κάνει τέτοιες κακές πράξεις, ούτε θα τολμούσα να ξεσπάσω για τις απογοητεύσεις μου στο έργο της εκκλησίας. Όχι μόνο δεν είχα κάνει τα καθήκοντά μου με ειλικρίνεια, αλλά είχα αναστατώσει και τους άλλους ώστε να μην κάνουν το καθήκον τους καθώς και το έργο της εκκλησίας. Πώς ήταν δυνατόν να μην προκαλέσω την απέχθεια του Θεού; Η απαλλαγή μου ήταν το αποτέλεσμα της δίκαιης διάθεσης του Θεού πάνω μου —πήγαινα γυρεύοντας. Ένιωσα βαθιά μεταμέλεια και κατηγορούσα τον εαυτό μου, και σιωπηλά, προσευχήθηκα στον Θεό, εξομολογήθηκα και μετανόησα.

Στη συνέχεια, προσπάθησα να δω πώς θα λύσω το πρόβλημα ότι ζήλευα όσους είναι ταλαντούχοι και ικανοί, και να αντιμετωπίσω τη φιλοδοξία μου να επιδιώκω φήμη και θέση. Μια μέρα, διάβασα τα λόγια του Θεού: «Ο Θεός προικίζει τους ανθρώπους με τα χαρίσματα και τις ικανότητες που έχουν από γεννησιμιού τους. Ο Θεός τα προκαθόρισε εδώ και πολύ καιρό. Αν ο Θεός σε έκανε ανόητο, τότε έχει νόημα η ανοησία σου· αν σε έκανε έξυπνο, τότε έχει νόημα η εξυπνάδα σου. Ό,τι ταλέντα κι αν σου δίνει ο Θεός, όποια κι αν είναι τα προτερήματά σου, όσο υψηλό δείκτη ευφυΐας κι αν έχεις, όλα έχουν κάποιον σκοπό για τον Θεό. Όλα αυτά τα έχει προκαθορίσει ο Θεός. Ο Θεός καθόρισε εδώ και πολύ καιρό τον ρόλο που παίζεις στη ζωή σου και το καθήκον που κάνεις. Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν ότι άλλοι έχουν προτερήματα τα οποία οι ίδιοι δεν έχουν και δυσαρεστούνται. Θέλουν ν’ αλλάξουν τα πράγματα και να μάθουν περισσότερα πράγματα, να δουν περισσότερα πράγματα και να γίνουν πιο επιμελείς. Αλλά υπάρχει ένα όριο στο τι μπορεί να πετύχουν με την επιμέλειά τους· δεν μπορούν να ξεπεράσουν εκείνους που έχουν χαρίσματα και εξειδίκευση. Όσο κι αν πολεμάς, είναι μάταιο. Ο Θεός έχει καθορίσει τι θα γίνεις και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να το αλλάξεις. Σε ό,τι είσαι καλός, εκεί πρέπει να προσπαθείς. Όποιο καθήκον σού ταιριάζει, αυτό να εκτελείς. Μην προσπαθήσεις να αφοσιωθείς με το ζόρι σε τομείς που δεν εμπίπτουν στις δεξιότητές σου και μη φθονείς τους άλλους. Καθένας έχει τη λειτουργία του. Μη νομίζεις ότι μπορείς να τα κάνεις όλα καλά, ή ότι είσαι πιο τέλειος ή καλύτερος απ’ τους άλλους, μη θες πάντοτε να αντικαταστήσεις τους άλλους και να προβάλεις τον εαυτό σου. Αυτή είναι μια διεφθαρμένη διάθεση. […] Όταν έχεις μια τέτοια διάθεση, προσπαθείς πάντα να περιορίσεις τους άλλους, προσπαθείς πάντα να τους ξεπεράσεις, διαγκωνίζεσαι συνέχεια, πάντα προσπαθείς να κλέψεις από τους ανθρώπους. Είσαι πάρα πολύ ζηλόφθονος, δεν παραδίνεσαι σε κανέναν και προσπαθείς πάντα να ξεχωρίσεις απ’ το πλήθος. Αυτό είναι πρόβλημα· έτσι ενεργεί ο Σατανάς. Αν πραγματικά θέλεις να γίνεις αποδεκτό δημιούργημα του Θεού, τότε μην κυνηγάς τα δικά σου όνειρα. Είναι κακό να προσπαθείς να γίνεις ανώτερος και ικανότερος από ό,τι είσαι, προκειμένου να πετύχεις τους στόχους σου. Θα πρέπει να μάθεις να υποτάσσεσαι στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού, και θα πρέπει να παραμένεις σταθερά στη θέση που οφείλει να καταλαμβάνει ένα ανθρώπινο ον· μόνο αυτό αποτελεί επίδειξη λογικής» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σας). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, η καρδιά μου συγκινήθηκε. Συνειδητοποίησα ότι όποτε συναντούσα ανθρώπους με καλό επίπεδο, είχα την τάση να ζηλεύω και να συγκρίνω τον εαυτό μου μαζί τους, επιδιώκοντας ανεξέλεγκτα φήμη και θέση. Αυτή η συμπεριφορά είχε τις ρίζες της στη δική μου αλαζονική διάθεση, επειδή ήθελα να ξεπερνώ τους άλλους σε όλα. Ωστόσο, τα χαρίσματα και το επίπεδο που έχω έχουν προκαθοριστεί από τον Θεό, και υπάρχει η καλή πρόθεση του Θεού σε αυτά. Η αλαζονική μου διάθεση με έκανε να θέλω πάντα να επιδιώκω φήμη και θέση, και αν είχα πραγματικά τόσο καλό επίπεδο, ποιος ξέρει πόσο αλαζόνας θα ήμουν. Μπορεί στο τέλος να με απέβαλαν από την εκκλησία επειδή διέπραξα τόσο κακό και ακολούθησα το μονοπάτι του αντίχριστου. Ο Θεός είχε προκαθορίσει το μέτριο επίπεδό μου για να με προστατέψει. Επιπλέον, ο Θεός δεν ζητά από εμάς να είμαστε υπερήρωες ή σπουδαίοι άνθρωποι και ανώτεροι από τους άλλους σε όλα. Αυτό που εκτιμά ο Θεός είναι να αξιοποιούμε πλήρως ό,τι μπορούμε να κάνουμε, σύμφωνα με το ανάστημα και το επίπεδο μας, και να εκπληρώνουμε, κατά κύριο λόγο, τα καθήκοντά μας με ειλικρινή καρδιά. Η Τσεν Νταν είχε καλύτερο επίπεδο, και είχε καθήκον να καθοδηγεί το συνολικό έργο ως επικεφαλής της ομάδας. Έπρεπε να την υποστηρίξω και να συνεργαστώ μαζί της, να διδαχθώ από τα προτερήματά της και να εργαστώ αρμονικά μαζί της, έτσι ώστε να εκτελέσω καλύτερα το καθήκον μου. Ανεξάρτητα από το αν έχουμε καλό επίπεδο ή κακό, κοινός στόχος όλων είναι να εκπληρώνουμε σωστά τα καθήκοντά μας, και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Όταν συγκρινόμουν και ανταγωνιζόμουν συνεχώς με τους άλλους, στην ουσία αντιστεκόμουν στον Θεό και δεν υποτασσόμουν στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις του Θεού, και στο τέλος απλώς υπέφερα από τα βασανιστήρια του Σατανά. Όταν στοχάστηκα πως δεν αξιοποιούσα την ευκαιρία να κάνω τα καθήκοντά μου, και αντιθέτως, κυρίως πολεμούσα και ανταγωνιζόμουν τους άλλους, ένιωσα τύψεις.

Λίγους μήνες αργότερα, οι επικεφαλής κανόνισαν να συνεργαστώ με την Τσεν Νταν και άλλους. Στην αρχή, ανησύχησα λίγο, γιατί φοβήθηκα ότι μπορεί να αποκάλυπτα ξανά διεφθαρμένες διαθέσεις. Ωστόσο, ήξερα, επίσης, ότι αυτή η κατάσταση διευθετήθηκε από τον Θεό και ότι μου δινόταν η ευκαιρία να μετανοήσω. Δεν ήθελα να απογοητεύσω τον Θεό, οπότε έπρεπε να την αντιμετωπίσω. Συνειδητά προσευχόμουν περισσότερο στον Θεό, ζητώντας την προστασία Του για να ζήσω στην παρουσία Του, και υπενθύμιζα συνεχώς στον εαυτό μου να μην επιδιώκω τη φήμη και το κέρδος ούτε να συγκρίνω τον εαυτό μου με τους άλλους. Θυμήθηκα μια φορά που παρατήρησα ότι μια αδελφή έκανε σημαντική πρόοδο, και αμέσως ένιωσα λίγο χαμένη και αγχώθηκα. Φοβήθηκα ότι η αδελφή θα με ξεπερνούσε και ότι θα γινόμουν η χειρότερη στην ομάδα και θα θιγόταν η υπόληψή μου. Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι συγκρινόμουν με τους άλλους ξανά και προσευχήθηκα συνειδητά στον Θεό μέσα στην καρδιά μου. Θυμήθηκα κάποια λόγια του Θεού που είχα διαβάσει παλιότερα: «Αν πραγματικά θέλεις να κάνεις καλά το καθήκον σου, πρέπει πρώτα να βρεις τη σωστή θέση που σου ταιριάζει και στη συνέχεια να κάνεις ό,τι μπορείς με όλη σου την καρδιά, με όλο σου το μυαλό και με όλη σου τη δύναμη, να κάνεις το καλύτερο που μπορείς. Αυτό ανταποκρίνεται στα πρότυπα, και αν εκτελείς το καθήκον σου μ’ αυτόν τον τρόπο, το κάνεις σχετικά αγνά. Αυτό θα πρέπει να κάνει ένα πραγματικό δημιουργημένο ον. Καταρχάς, πρέπει να καταλάβεις τι είναι το πραγματικό δημιουργημένο ον: το κανονικό δημιουργημένο ον δεν είναι υπεράνθρωπος, αλλά κάποιος που ζει στη γη με προσγειωμένο τρόπο· δεν είναι καθόλου εξαιρετικός, ούτε στο ελάχιστο, είναι το ίδιο με κάθε συνηθισμένο άνθρωπο. Εάν θέλεις πάντα να ξεπερνάς τους άλλους και να κατατάσσεσαι πιο πάνω απ’ αυτούς, τότε σε κυβερνάει η αλαζονική διάθεση του Σατανά· είναι μια αυταπάτη που προκαλεί η φιλοδοξία σου. Στην πραγματικότητα, δεν μπορείς να το πετύχεις αυτό, είναι αδύνατο να το κάνεις. Ο Θεός δεν σου έδωσε τέτοιο ταλέντο ή ικανότητα ούτε σου έδωσε τέτοια ουσία. Μην ξεχνάς ότι είσαι ένα συνηθισμένο μέλος της ανθρωπότητας, που σε καμία περίπτωση δεν διαφέρει από τους άλλους· απλά μπορεί η εμφάνιση, η οικογένεια και το υπόβαθρο της γέννησής σου να διαφέρουν, και μπορεί να υπάρχουν κάποιες διαφορές στα προτερήματα και τα χαρίσματά σου. Ομως, μην ξεχνάς το εξής: όσο μοναδικός κι αν είσαι, αυτό αφορά μόνο τέτοια ασήμαντα θέματα, ενώ η διεφθαρμένη διάθεσή σου είναι η ίδια με των άλλων. Η στάση που θα πρέπει να έχεις και οι αρχές που πρέπει να ακολουθείς όταν ακολουθείς το καθήκον σου είναι ακριβώς τα ίδια με των άλλων. Μόνο προτερήματα και στα χαρίσματα διαφέρουν οι άνθρωποι» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σας). Τα λόγια του Θεού με βοήθησαν να καταλάβω ότι είμαι ένα συνηθισμένο δημιουργημένο ον, ένας κανονικός άνθρωπος. Είναι φυσιολογικό να μην ξέρω κάποια πράγματα ή να μην είμαι τόσο καλή όσο οι άλλοι σε κάποιους τομείς. Μόνο και μόνο επειδή άρχισα να ποτίζω νέους πιστούς νωρίτερα, δεν σήμαινε ότι έπρεπε να είμαι καλύτερη από τους άλλους από κάθε άποψη. Το σκεπτικό αυτό ήταν αλαζονικό και παράλογο. Ο Θεός απαιτεί να είμαι κανονικός άνθρωπος, να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ ευσυνείδητα, και να αξιοποιώ πλήρως τις ικανότητές μου σύμφωνα με το ανάστημα και το επίπεδό μου. Εκτός αυτού, ο Θεός σε κάθε άτομο έχει δώσει διαφορετικό επίπεδο και προτερήματα. Όταν συνεργαζόμαστε, μπορούμε να συμπληρώνουμε ο ένας τα προτερήματα και τις αδυναμίες του άλλου, με αρμονική συνεργασία, κάτι που είναι επωφελές για το καθήκον. Αν η αδελφή έχει ικανότητες που εγώ δεν έχω, θα πρέπει να μάθω από εκείνη, και μ’ αυτόν τον τρόπο ο Θεός αντισταθμίζει τις ελλείψεις μου. Όταν συνειδητοποίησα την πρόθεση του Θεού, ένιωσα ανακούφιση, και σταδιακά επικεντρώθηκα περισσότερο στα καθήκοντά μου. Όταν βρέθηκα ξανά με την Τσεν Νταν, κατάφερα να υποστηρίξω το έργο της και να συνεργαστώ αρμονικά μαζί της. Όταν μου προέκυπταν πράγματα που δεν καταλάβαινα, ήμουν πρόθυμη να καταπιώ την περηφάνια μου και να ζητήσω τη συμβουλή της. Αυτή η άσκηση με έκανε να νιώθω άνεση και ανακούφιση, και σημείωσα επίσης κάποια πρόοδο στην εκτέλεση των καθηκόντων μου. Ευχαριστώ τον Θεό για αυτό!