23. Μια μάχη
Τ’ όνομά μου είναι Ζανγκ Χούι, και το 1993 όλη η οικογένειά μου άρχισε να πιστεύει στον Κύριο Ιησού. Ήμουν ένας ενθουσιώδης αναζητητής, έτσι γρήγορα έγινα κήρυκας. Συχνά, γύριζα σε διάφορες εκκλησίες για να εργάζομαι και να κηρύττω. Μετά από μερικά χρόνια, παραιτήθηκα από τη δουλειά μου κι άρχισα να υπηρετώ τον Κύριο σε πλήρη απασχόληση. Όμως, για κάποιον άγνωστο λόγο, η πίστη και η αγάπη των αδελφών μου σταδιακά υποχώρησαν και αναπτύχθηκαν ζήλιες και συγκρούσεις ανάμεσα στους συνεργάτες. Ένιωθα, επίσης, ότι το πνεύμα μου έφθινε και δεν είχε απομείνει τίποτα άλλο να κηρύξω. Το 2005, η σύζυγός μου έπαθε καρκίνο και σύντομα πέθανε. Αυτό ήταν ένα τεράστιο χτύπημα για μένα κι έγινα ακόμα πιο αδύναμος. Μια μέρα, πήγα να μείνω στο σπίτι του ξαδέλφου μου κι εκεί συνάντησα δύο αδελφές που κήρυτταν το ευαγγέλιο της βασιλείας του Παντοδύναμου Θεού. Μετά από αρκετές μέρες συναναστροφής και συζήτησης, κατέληξα να πιστεύω πραγματικά ότι ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει, ότι Αυτός είναι ο Παντοδύναμος Θεός ενσαρκωμένος. Μέσα από την ανάγνωση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού, η διψασμένη μου καρδιά ποτίστηκε και εφοδιάστηκε και γεύτηκα τη γλύκα του έργου του Αγίου Πνεύματος, κατανοώντας πολλές αλήθειες και μυστήρια που δεν είχα κατανοήσει ποτέ πριν. Όμως, όπως βυθιζόμουν στη χαρά της επανένωσης με τον Κύριο, οι πειρασμοί και οι επιθέσεις του Σατανά με πλησίαζαν όλο και περισσότερο…
Ένα απόγευμα, έκανα πράξη την πνευματική λατρεία όταν άκουσα ένα ξαφνικό χτύπημα στην πόρτα. Όταν την άνοιξα, βρήκα τον πάστορα Λι Γιανγκ και τον συνεργάτη Γουάνγκ Τζαν από την προηγούμενη εκκλησία μου να στέκονται έξω. Καρδιοχτύπησα και αναρωτήθηκα: «Τι κάνουν εδώ; Μήπως έμαθαν για την πίστη μου στον Παντοδύναμο Θεό; Πριν, όταν οι αδελφοί και οι αδελφές μου, που ήταν καλοί αναζητητές, άρχισαν να πιστεύουν στον Παντοδύναμο Θεό, ο πάστορας Λι και ο συνεργάτης Γουάνγκ τους τρομοκράτησαν με φήμες και υποκίνησαν τις οικογένειές τους να τους αναγκάσουν να αποφύγουν την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού. Έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τους εμποδίσουν από το να ακολουθήσουν τον Παντοδύναμο Θεό. Σήμερα, δεν ξέρω τι είδους τακτικές πρόκειται να χρησιμοποιήσουν για να μου προκαλέσουν αναστάτωση». Τους χαιρέτησα και τους έβαλα να καθίσουν. Αμέσως μετά, γύρισαν σπίτι η κόρη μου Σιάογιαν και ο γιος μου Νταγιόνγκ. Ήμουν σαστισμένος: Τα παιδιά μου είχαν πει ότι ήταν πολύ απασχολημένα στη δουλειά, άρα γιατί να έρθουν και οι δυο τους σήμερα; Μήπως ο πάστορας Λι τους ζήτησε να έρθουν; Φαινόταν ότι ο Λι Γιανγκ και ο Γουάνγκ Τζαν είχαν έρθει προετοιμασμένοι! Έσπευσα να προσευχηθώ στον Θεό: «Παντοδύναμε Θεέ! Σήμερα, έχουν έρθει σίγουρα να με εμποδίσουν και να με διακόψουν. Θεέ μου, το ανάστημά μου είναι τόσο μικρό. Σε ικετεύω να με καθοδηγήσεις και να με βοηθήσεις να τους αντιμετωπίσω. Είμαι πρόθυμος να καταθέσω μαρτυρία για Σένα!» Αφότου προσευχήθηκα, η καρδιά μου ηρέμησε. Εκείνη τη στιγμή, ο Λι Γιανγκ χαμογέλασε ψεύτικα και είπε: «Αδελφέ Ζανγκ, άκουσα ότι πιστεύεις στην Αστραπή της Ανατολής τώρα. Αληθεύει; Ανεξάρτητα από το πόση αλήθεια υπάρχει στην Αστραπή της Ανατολής, δεν μπορούμε να τη δεχτούμε. Αδελφέ Ζανγκ, όλοι μας πιστεύουμε στον Κύριο για πολλά χρόνια και έχουμε επιτελέσει το έργο του κηρύγματος. Είναι σε όλους μας ξεκάθαρο το γεγονός ότι ο Κύριος Ιησούς σταυρώθηκε και έγινε προσφορά περί αμαρτίας, η οποία μας λύτρωσε από την αμαρτία μας. Έχουμε επίσης απολαύσει την πλούσια χάρη, καθώς και την ειρήνη και τη χαρά που μας απένειμε ο Κύριος, έτσι πρέπει να διατηρούμε το όνομα και την οδό του Κυρίου αδιαλείπτως. Δεν μπορούμε να πιστεύουμε σ’ έναν άλλον Θεό. Το να απομακρύνεσαι από τον Κύριο Ιησού και να πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό δεν αποτελεί προδοσία προς τον Κύριο;» Με ηρεμία είπα: «Αδελφέ Λι, πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί και πρακτικοί. Πρέπει να έχουμε μια βάση γι’ αυτό και δεν μπορούμε απλώς να το καταδικάζουμε αυθαίρετα. Έχεις εξετάσει την οδό της Αστραπής της Ανατολής; Έχεις διαβάσει τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού; Ποτέ δεν τον ερεύνησες, οπότε, πώς μπορείς να βγάζεις το συμπέρασμα ότι το να αποδέχομαι την Αστραπή της Ανατολής αποτελεί προδοσία προς τον Κύριο; Γνωρίζεις από πού προέρχεται η αλήθεια; Γνωρίζεις ποιος εκφράζει την αλήθεια; Ο Κύριος Ιησούς είπε: “Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή” (Κατά Ιωάννην 14:6). Ο Θεός είναι η αλήθεια. Πώς μπορείς να λες ότι, ανεξάρτητα από το πόση αλήθεια υπάρχει στην Αστραπή της Ανατολής, δεν θα τη δεχτείς; Αυτό δεν αποτελεί εσκεμμένη αντίσταση στην αλήθεια και αντίσταση στον Θεό; Αν επρόκειτο να το κάνουμε αυτό, θα λογιζόμασταν έστω και πιστοί του Κυρίου; Για να είμαι ειλικρινής, επειδή οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι του θρησκευτικού κόσμου αντιστέκονται ανοιχτά και καταδικάζουν το έργο των έσχατων ημερών του Παντοδύναμου Θεού, όταν ξεκίνησα να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό, κι εγώ φοβόμουν ότι ίσως κάνω λάθος κι ότι ίσως πήρα τον στραβό δρόμο. Όμως, αργότερα διάβασα πολλά από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και ανακάλυψα ότι είναι όλα αληθινά, ότι αποκαλύπτουν πολλά μυστήρια, όπως τα μυστήρια του 6.000 ετών σχεδίου διαχείρισης του Θεού και την εσωτερική αλήθεια των τριών σταδίων του έργου, τα μυστήρια της ενσάρκωσης του Θεού και την αληθινή εσωτερική ιστορία της Βίβλου, κι άλλα. Η σύγχυση και οι δυσκολίες κατά τα πολλά χρόνια πίστης μου στον Κύριο έχουν όλα επιλυθεί μέσα από τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Όσο περισσότερο διαβάζω τα λόγια του Θεού, τόσο περισσότερο νιώθω ότι αυτά είναι ομιλίες του Αγίου Πνεύματος, ότι αυτά είναι η φωνή του Θεού. Πιστεύω ακλόνητα ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε, και ότι ο Κύριος εμφανίζεται σ’ εμάς! Αδελφέ Λι, αδελφέ Γουάνγκ, ο Παντοδύναμος Θεός και ο Κύριος Ιησούς είναι ο ίδιος Θεός. Η πίστη στον Παντοδύναμο Θεό αποτελεί καλωσόρισμα του ερχομού του Κυρίου! Ας το σκεφτούμε. Όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να επιτελέσει έργο, πολλοί άνθρωποι άφησαν τον ναό για να Τον ακολουθήσουν. Εκείνη την εποχή, υπήρχαν σίγουρα πολλοί άνθρωποι που τους κατέκριναν λέγοντας ότι πρόδωσαν τον Ιεχωβά Θεό κι ότι αυτό ήταν αποστασία. Τώρα, όλοι γνωρίζουμε ότι, παρόλο που το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού ήταν διαφορετικό από το έργο της έκδοσης του νόμου του Ιεχωβά Θεού, και παρόλο που το όνομα του Θεού επίσης άλλαξε, ο Κύριος Ιησούς και ο Ιεχωβά Θεός είναι ο ένας και ο αυτός Θεός. Η πίστη στον Κύριο Ιησού δεν αποτελεί προδοσία προς τον Ιεχωβά Θεό, αλλά ακολούθημα των βημάτων του Αμνού και απόκτηση της σωτηρίας του Θεού. Στην πραγματικότητα, αυτοί που πίστευαν στον Ιεχωβά Θεό, αλλά δεν ακολούθησαν τον Κύριο Ιησού, ήταν εκείνοι που πραγματικά απαρνήθηκαν τον Θεό και Τον πρόδωσαν. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Παρόλο που το έργο της κρίσης του Παντοδύναμου Θεού στις έσχατες ημέρες δεν είναι το ίδιο με το έργο της λύτρωσης του Κυρίου Ιησού, και παρόλο που το όνομα του Θεού άλλαξε, ο Παντοδύναμος Θεός και ο Κύριος Ιησούς είναι ο ίδιος και ο αυτός Θεός. Αυτό είναι ένα αδιάψευστο γεγονός. Στην Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς επιτέλεσε το έργο της λύτρωσης της ανθρωπότητας, αλλά μόνο συγχώρεσε τις αμαρτίες του ανθρώπου και δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από τη σατανική του διάθεση και την αμαρτωλή του φύση. Το έργο της κρίσης του Παντοδύναμου Θεού στις έσχατες ημέρες έχει σκοπό να επιλύσει τη σατανική διάθεση του ανθρώπου και την αμαρτωλή του φύση, να τον σώσει πλήρως, να τον κάνει να αποβάλλει την επιρροή του Σατανά και να αποκτηθεί από τον Θεό. Ξεκάθαρα, αυτά τα δύο στάδια του έργου είναι συμπληρωματικά. Εμβαθύνουν με κάθε στάδιο και κάθε στάδιο μεταβαίνει στο επόμενο. Αυτό πραγματικά γίνεται από έναν Θεό. Η πίστη μου στον Παντοδύναμο Θεό δεν αποτελεί προδοσία προς τον Κύριο Ιησού. Ακολουθεί τα βήματα του Αμνού. Αν πιστεύουμε μόνο στον Κύριο Ιησού και αρνούμαστε να ακολουθήσουμε τον Παντοδύναμο Θεό, όχι μόνο θα είμαστε ίδιοι με τους Φαρισαίους που πίστευαν μόνο στον Ιεχωβά Θεό και απέρριπταν τον Κύριο Ιησού, χάνοντας τη σωτηρία του Θεού, αλλά και θα υποστούμε την τιμωρία του Θεού. Μόνο αυτό είναι πραγματική αντίσταση και προδοσία προς τον Κύριο! Δεν νομίζεις;»
Όταν ο Λι Γιανγκ με άκουσε να λέω αυτά, έμοιαζε να βρίσκεται σε πολύ άβολη θέση, ενώ ο Γουάνγκ Τζαν προσπάθησε να ηρεμήσει την κατάσταση λέγοντας: «Πρεσβύτερε Ζανγκ, η συμβουλή που σου δίνει ο πάστορας Λι απορρέει από ένα αίσθημα ευθύνης για τη ζωή σου, φοβούμενος ότι μπορεί να πάρεις το λάθος μονοπάτι. Πιστεύετε στον Κύριο για πολλά χρόνια και έχετε υπηρετήσει τον Κύριο μαζί. Τα τελευταία χρόνια, το ξεπέρασμα όλων αυτών των σκαμπανεβασμάτων δεν ήταν εύκολο. Είσαι πρεσβύτερος στην εκκλησία μας και έχεις δώσει πολλά για το έργο της εκκλησίας. Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές μας σε σέβονται και σε εμπιστεύονται, αλλά το να αφήσεις την εκκλησία και να πιστέψεις στον Παντοδύναμο Θεό ήταν πολύ απογοητευτικό για εκείνους! Πρεσβύτερε Ζανγκ, γύρνα πίσω γρήγορα!»
Ο Λι Γιανγκ, τότε, πήρε την πρωτοβουλία και, προσπαθώντας να με καλοπιάσει, είπε: «Ο αδελφός Γουάνγκ έχει δίκιο. Έχεις εργαστεί σκληρά όλα αυτά τα χρόνια. Πώς μπορείς να πετάς με τόση περιφρόνηση το γόητρο και το κύρος που έχεις χτίσει στην εκκλησία; Είναι πολύ κρίμα! Γύρνα πίσω τώρα. Όλοι σε περιμένουν να γυρίσεις! Η εκκλησία μας έχει στήσει έναν οίκο ευγηρίας, έχουμε κάνει διασυνδέσεις με εκκλησίες του εξωτερικού και μας προσφέρουν οικονομική υποστήριξη. Αν επιστρέψεις, θα σου παράσχουμε ένα αυτοκίνητο ευθύς αμέσως. Αν θέλεις να διαχειρίζεσαι τον οίκο ευγηρίας ή να διαχειρίζεσαι την εκκλησία ή να συνεχίσεις να φροντίζεις για τα οικονομικά της εκκλησίας, αυτό εξαρτάται από εσένα. Ό,τι κι αν θες να κάνεις, κανένα πρόβλημα!» Όσο περισσότερο τους άκουγα, τόσο περισσότερο ένιωθα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Αυτά που έλεγαν δεν έμοιαζαν καθόλου με πράγματα που θα έλεγαν οι πιστοί του Κυρίου. Μου ήρθε στο μυαλό ο πειρασμός του διαβόλου στον Κύριο Ιησού που καταγράφεται στη Βίβλο: «Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος εις όρος πολύ υψηλόν, και δεικνύει εις αυτόν πάντα τα βασίλεια του κόσμου και την δόξαν αυτών, και λέγει προς αυτόν· Ταύτα πάντα θέλω σοι δώσει, εάν πεσών προσκυνήσης με» (Κατά Ματθαίον 4:8-9). Όλα όσα έλεγαν δεν άφηναν ακριβώς την ίδια αίσθηση, δεν ήταν στο ίδιο πνεύμα με όσα είπε ο Σατανάς; Δεν ήταν ο πειρασμός του Σατανά; Με το να με δελεάζουν με δόξα, κύρος και πλούτη είχαν στόχο να με κάνουν να γυρίσω την πλάτη μου στην αληθινή οδό και να προδώσω τον Παντοδύναμο Θεό. Αυτό ήταν κόλπο του Σατανά! Πίστευα στον Θεό για πάνω από δέκα χρόνια και είχα επιτέλους υποδεχθεί την επιστροφή του Κυρίου. Δεν θα μπορούσα να παραπλανηθώ από την απάτη του Σατανά τώρα, διαφορετικά θα το μετάνιωνα όλη μου τη ζωή. Συνειδητοποίησα ότι ο Θεός με οδηγούσε, με καθοδηγούσε, ώστε να μπορώ να αναγνωρίσω την πονηρή τους σκευωρία. Σκεφτόμενος αυτά, είπα με σοβαρότητα: «Όλα αυτά τα χρόνια, δεν πίστευα στον Κύριο προσμένοντας την επιστροφή Του; Τώρα που επέστρεψε, η μόνη μου επιλογή μπορεί να είναι να πάω με τον Θεό. Μην προσπαθείτε άλλο να με πείσετε. Δεν θα γυρίσω στη θρησκεία ξανά».
Εκείνη τη στιγμή, η κόρη μου με δάκρυα μού είπε: «Μπαμπά, σε παρακαλώ, άκουσέ μας! Η μαμά πέθανε πρόσφατα, έχουμε ήδη υποφέρει αρκετά. Αν συνεχίσεις να πιστεύεις στην Αστραπή της Ανατολής, πώς θα αντικρύσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές από την εκκλησία μας στο μέλλον; Οι αδελφοί και οι αδελφές μας θα μας εγκαταλείψουν!» Βλέποντας τα παιδιά μου γεμάτα δάκρυα, ένιωσα μεγάλο πόνο και οδύνη στην καρδιά μου. Σκέφτηκα πόσο λυπημένοι ήταν που μόλις είχαν χάσει τη μητέρα τους και πόσο θα λοιδορούνταν και θα εγκαταλείπονταν εξαιτίας της πίστης μου στον Παντοδύναμο Θεό. Πραγματικά, δεν μου έκανε καρδιά να επιτρέψω να υποστούν αυτήν την οδύνη. Βίωσα μια άγρια μάχη μέσα μου: Αν υποσχόμουν να επιστρέψω στη θρησκεία, η οικογένειά μου θα μπορούσε να ζήσει αρμονικά· αν δεν ακολουθούσα την τελευταία ενσάρκωση του Θεού, που εκφράζει την αλήθεια για να σώσει την ανθρωπότητα, αυτό θα αποτελούσε προδοσία προς τον Θεό και ως τελικό αποτέλεσμα θα έχανα την ευκαιρία μου για σωτηρία. Ήμουν σε δίλημμα για το πώς να επιλέξω. Μέσα σε αυτόν τον πόνο, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να κραυγάζω σιωπηλά στον Θεό: «Θεέ μου, βρίσκομαι μεταξύ σφύρας και άκμονος και η καρδιά μου είναι αδύναμη. Σε ικετεύω να μου δώσεις πίστη και δύναμη, ώστε να μπορέσω να απελευθερωθώ από τις ενοχλήσεις τους και να Σε ακολουθήσω με αποφασιστικότητα και εμπιστοσύνη». Αφότου προσευχήθηκα, σκέφτηκα κάποια λόγια του Θεού που είχα διαβάσει λίγες μέρες πριν: «Πρέπει να είστε σε επαγρύπνηση και να περιμένετε διαρκώς, και πρέπει να προσεύχεστε περισσότερο ενώπιόν Μου. Πρέπει να αναγνωρίζετε τις διάφορες σκευωρίες και τα πανούργα σχέδια του Σατανά, να αναγνωρίζετε τα πνεύματα, να γνωρίζετε τους ανθρώπους και να είστε σε θέση να διακρίνετε κάθε είδους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα […] Τα διάφορα απαίσια χαρακτηριστικά του Σατανά παρατίθενται μπροστά σας: Θα σταματήσετε και θα κινηθείτε αργά προς τα πίσω ή θα σταθείτε όρθιοι και, στηριζόμενοι πάνω Μου, θα συνεχίσετε να περπατάτε προς τα εμπρός; Εκθέστε εντελώς τα διεφθαρμένα και άσχημα χαρακτηριστικά του Σατανά, μην κάνετε οικονομία στα συναισθήματα και μη δείξετε καθόλου έλεος! Πολεμήστε τον Σατανά έως τον θάνατο!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 17). Τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μού έδωσαν δύναμη και λειτούργησαν ως υπενθύμιση ότι πρέπει να μάθω να έχω διάκριση. Αυτό που αντιμετώπισα σήμερα ήταν γεμάτο από τη δολιότητα και την απάτη του Σατανά. Με δελέασαν και με βομβάρδισαν με συναισθήματα, κύρος και χρήματα, προκαλώντας αναστάτωση στην καρδιά μου, με σκοπό να με κάνουν να προδώσω τον Θεό. Με τίποτα δεν θα μπορούσα να πέσω στην παγίδα του Σατανά ή να υποκύψω στα κόλπα του! Έτσι, είπα στα παιδιά μου: «Σιάογιαν, Νταγιόνγκ, το έχω εξετάσει και έχω διαύγεια. Ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο αληθινός Θεός, και τα λόγια Του και το έργο Του είναι η αλήθεια και η αληθινή οδός. Για πάρα πολλά χρόνια, περιμέναμε την επιστροφή του Κυρίου, και σήμερα βρίσκουμε τα βήματα του Θεού και την αληθινή οδό. Αυτό είναι το πολυτιμότερο από όλα. Δεν μπορούμε να παρατήσουμε την αληθινή οδό απλώς επειδή φοβόμαστε μη μας εγκαταλείψουν οι άλλοι. Αν μας εγκαταλείψουν, αν δεν μας θέλουν πια, δεν υπάρχει τίποτα το τρομακτικό σ’ αυτό. Οι άνθρωποι μπορούν πάντα να συνεχίσουν τη ζωή τους, αν τους γυρίσουν οι άλλοι την πλάτη, όμως αν πιστεύουμε στον Θεό και δεν αναζητούμε ή ερευνούμε την αληθινή οδό, αν χάσουμε την ευκαιρία μας να αρπαχτούμε από τον Κύριο και εκδιωχτούμε και εξαλειφτούμε από το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, θα καταστραφούμε. Σίγουρα θα φτάσουμε στην καταστροφή και θα τιμωρηθούμε! Τι νόημα θα είχε τότε η ζωή μας; Σιάογιαν, Νταγιόνγκ, δεν καταλαβαίνετε. Αν μπορούσατε να ερευνήσετε ειλικρινά το έργο του Παντοδύναμου Θεού, θα βλέπατε ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε». Ο Λι Γιανγκ και ο Γουάνγκ Τζαν με είδαν με τέτοια αποφασιστική στάση και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε άλλο από το να φύγουν.
Μετά από λίγες μέρες, ο Λι Γιανγκ και ο Γουάνγκ Τζαν ήρθαν ξανά στο σπίτι μου. Αυτή τη φορά, δεν με παρότρυναν να επιστρέψω στην εκκλησία, αλλά, αντιθέτως, χρησιμοποίησαν τον γάμο για να με δελεάσουν. Ο Λι Γιανγκ είπε: «Αδελφέ Ζανγκ! Η σύζυγός σου πέθανε, η κόρη σου έχει παντρευτεί και ο γιος σου δεν είναι στο σπίτι. Είσαι ολομόναχος. Πραγματικά, θα έπρεπε να έχεις κάποιον εδώ να σου μαγειρεύει. Η αδελφή Γουάνγκ από την εκκλησία μας είναι επίσης μόνη τώρα, και είναι αρκετά εύπορη. Η εκκλησία μας μπορεί να βοηθήσει εσάς τους δυο να σμίξετε, και τότε μπορείτε να υπηρετείτε τον Κύριο μαζί. Τι λες; Θα ’πρεπε να το σκεφτείς λίγο περισσότερο. Οι αδελφοί και οι αδελφές μας στην εκκλησία προσεύχονται για σένα, ελπίζοντας ότι θα επιστρέψεις σύντομα. Δεν πρέπει να ακολουθείς αυτόν τον δρόμο στο σκοτάδι!» Η αδελφή Γουάνγκ μου τηλεφώνησε εκείνο το βράδυ και κατά τη διάρκεια της κλήσης συνεχώς με παρότρυνε να επιστρέψω στην εκκλησία. Επίσης, είπε ότι αν δεν είχα χρήματα για τον γάμο του γιου μου, 100.000 ή 200.000 γουάν, αρκούσε μόνο να το πω… Σκεπτόμενος πώς η αδελφή Γουάνγκ ήταν πάντα καλή με την οικογένειά μου και συχνά πρόσεχε την κόρη μου, ένιωθα σταθερά ευγνωμοσύνη για ’κείνη. Τότε, ένιωσα συγκρουόμενα συναισθήματα. Γνώριζα ότι η αδελφή Γουάνγκ είχε έρθει να με συμβουλεύσει από την καλή της την καρδιά και, πραγματικά, δεν ήθελα να πω τίποτα που θα την πλήγωνε, έτσι, με βαριά καρδιά, είπα: «Αδελφή Γουάνγκ, ξέρω πως πάντοτε πρόσεχες την οικογένειά μου και σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό». Αφότου κλείσαμε το τηλέφωνο, ένιωσα μια μάχη να διεξάγεται στην καρδιά μου. Πάντοτε σεβόμουν την αδελφή Γουάνγκ, όμως σήμερα την πλήγωσα και ένιωσα απαίσια γι’ αυτό! Όμως, ήταν η προστασία του Θεού που με έσωσε από το να δελεαστώ από τα λόγια της και να προδώσω τον Παντοδύναμο Θεό.
Μια μέρα, εργαζόμουν στα χωράφια όταν ο πάστορας Λι με βρήκε και είπε: «Αδελφέ Ζανγκ, ακόμα κι αν δεν σκέφτεσαι τον εαυτό σου, πρέπει να σκεφτείς τα παιδιά σου. Ο Νταγιόνγκ μόλις αρραβωνιάστηκε και όλη η οικογένεια της μνηστής του πιστεύει στον Κύριο. Αν ανακαλύψουν ότι πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό, θα της επιτρέψουν ακόμα να παντρευτεί και να μπει στην οικογένειά σας; Δεν θα ήταν αυτό καταστρεπτικό για τα γαμήλια σχέδια του Νταγιόνγκ; Θα έπρεπε να το σκεφτείς λίγο καλύτερα». Όταν άκουσα αυτό που είχε να μου πει ο πάστορας Λι, σκέφτηκα μέσα μου: «Προκειμένου να με κάνουν να επιστρέψω στην εκκλησία, χρησιμοποιούν ακόμα και τον γάμο του γιου μου για να με απειλήσουν. Τι σχέση έχει η αποδοχή από εμένα του έργου του Θεού στις έσχατες ημέρες με τον γάμο του παιδιού μου; Επιπλέον, ο γιος μου και η μνηστή του είναι πολύ ερωτευμένοι· γιατί να μην παντρευτούν απλώς επειδή πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό;» Έτσι, με μεγάλη ηρεμία του είπα: «Το αν θα παντρευτεί ή όχι ο γιος μου είναι στα χέρια του Θεού και δεν έχει να κάνει καθόλου με την πίστη μου στον Παντοδύναμο Θεό. Από τη στιγμή που έχω αποφασίσει ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που έχει επιστρέψει, θα Τον ακολουθήσω μέχρι το τέλος. Τα παιδιά μου δεν έχουν ακόμα σαφήνεια σχετικά με αυτό, και με έχουν κάπως παρεξηγήσει, όμως μια μέρα, θα με καταλάβουν».
Μια μέρα, πήγα στο μαγαζί ηλεκτροσυγκόλλησης του γιου μου και είδα ότι ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του όλη μέρα και δεν εργαζόταν. Έτσι, προβληματίστηκα και τον ρώτησα τι συνέβαινε. Κοίταξε στεναχωρημένος και είπε χαμηλοφώνως: «Μπαμπά, η μνηστή μου μού τηλεφώνησε και είπε ότι αν πιστεύεις με την καρδιά σου στην Αστραπή της Ανατολής, τότε δεν θα με παντρευτεί». Στο άκουσμα αυτού, συγκλονίστηκα, θύμωσα και σκέφτηκα: «Ο Λι Γιανγκ και οι άλλοι μισούν που πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό κι αυτό είναι αρκετό για να επιτεθούν σ’ εμένα μόνο. Πώς μπορούν να χρησιμοποιούν κάτι τόσο σημαντικό όπως ο γάμος του γιου μου για να με απειλήσουν;» Βλέποντας τον γιο μου τόσο αποκαρδιωμένο, ένιωσα απαίσια. Δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια μου. Ο γιος μου συνέχισε: «Επίσης λέει ότι αν δεν επιστρέψεις στην εκκλησία, τότε, αν εξακολουθώ να θέλω να παντρευτώ, πρέπει να της δώσω τρεις υποσχέσεις. Πρώτον, να διακόψω τη σχέση μας πατέρα-γιου. Δεύτερον, να μη σε φροντίσω στα γεράματά σου. Τρίτον, να διακόψω κάθε οικογενειακό δεσμό μαζί σου. Μπαμπά, επέστρεψε απλά στην εκκλησία για χάρη της οικογένειάς μας». Τα λόγια του γιου μου τρύπησαν σαν μαχαίρι την καρδιά μου. Σκέφτηκα: «Απλώς επειδή πιστεύω στην αληθινή οδό, αναγκάζουν τον γιο μου να διακόψει τους δεσμούς μαζί μου. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να πιστεύω στην αληθινή οδό;» Συγκράτησα τα δάκρυά μου και είπα στον γιο μου: «Γιε μου, πρέπει να πιστεύω στον Παντοδύναμο Θεό και συμφωνώ με τις απαιτήσεις της μνηστής σου από σένα. Από ’δω και στο εξής, δεν θα σε αναμείξω σε αυτό άλλο πια. Ζήστε μια ευτυχισμένη ζωή μαζί». Έπειτα, γύρισα και βγήκα έξω από το μαγαζί, αλλά καθώς προχωρούσα στον δρόμο, δεν μπορούσα πια να κρατήσω τα δάκρυά μου. Μόλις έφτασα σπίτι, γονάτισα στο πάτωμα και φώναξα δυνατά: «Ω Παντοδύναμε Θεέ! Πονάω τόσο πολύ! Ω Θεέ μου, γνωρίζω ότι αυτή είναι η αληθινή οδός και ότι Εσύ έχεις έρθει, και δεν μπορώ να μη Σε ακολουθήσω. Όμως, από τότε που δέχτηκα το έργο Σου των εσχάτων ημερών, οι άνθρωποι με παρενοχλούν, και τώρα, ακόμα κι ο γιος μου θέλει να διακόψει τις σχέσεις μας πατέρα-γιου. Ω Θεέ μου, το ανάστημά μου είναι τόσο μικρό κι απλά δεν μπορώ να το περάσω αυτό μόνος μου. Σου ζητώ να με καθοδηγήσεις και να μου δώσεις πίστη, ώστε να σταθώ ακλόνητος…» Αφότου προσευχήθηκα, άνοιξα το βιβλίο μου των ύμνων και διάβασα τον εξής ύμνο των λόγων του Θεού: «Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με βάσανα, πρέπει να είσαι σε θέση να παραμερίζεις το ενδιαφέρον για τη σάρκα και να μην κάνεις παράπονα κατά του Θεού. Όταν ο Θεός σού κρύβεται, πρέπει να είσαι σε θέση να έχεις την πίστη να Τον ακολουθείς, να διατηρείς την πρότερη αγάπη σου χωρίς να την αφήνεις να εξασθενήσει ή να εξαφανιστεί. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, εσύ πρέπει να υποτάσσεσαι στο σχέδιό Του και να είσαι προετοιμασμένος να καταραστείς την ίδια σου τη σάρκα αντί να κάνεις παράπονα εναντίον Του. Όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με δοκιμασίες, πρέπει να ικανοποιείς τον Θεό, παρόλο που μπορεί να κλαις πικρά ή να διστάζεις να αποχωριστείς κάποιο αγαπημένο σου αντικείμενο. Αυτή μόνο είναι αληθινή αγάπη και πίστη» («Πώς να τελειωθείς» το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»). Καθώς διάβαζα τα λόγια του Θεού, ένιωθα τον Θεό να με παρηγορεί και να με εμψυχώνει, να μου δίνει πίστη και να μου επιτρέπει να κατανοήσω το θέλημά Του: Ο Θεός περιμένει από μένα να στηριχτώ πάνω Του, να Του μείνω πιστός και να μην Τον προδώσω, ανεξάρτητα απ’ το τι αντίξοο περιβάλλον ή δοκιμασίες μπορεί να με βρουν. Σκέφτηκα τους συνεργάτες από την παλιά μου εκκλησία που είχαν έρθει ξανά και ξανά για να με παρενοχλήσουν και να ασκήσουν όλο και περισσότερη πίεση πάνω μου, και παρόλα αυτά, κάθε φορά, όταν ένιωθα μεγάλο πόνο, αρκούσε να προσευχηθώ στον Θεό και να στηριχτώ πάνω Του, και τα λόγια του Θεού πάντα με διαφώτιζαν και με καθοδηγούσαν, μου έδιναν δύναμη και μου έδειχναν το μονοπάτι προς την πράξη. Τελικά, δεν ήμουν μόνος, διότι ο Θεός ήταν πάντα δίπλα μου. Εκείνη τη στιγμή, η δύναμη επέστρεψε στην καρδιά μου και έγινα πρόθυμος να υπομείνω τον πόνο και να αποχωριστώ τα πράγματα που θεωρούσα πιο πολύτιμα, προκειμένου να ικανοποιήσω τον Θεό —με τίποτα δεν θα πρόδιδα τον Θεό και δεν θα έκανα πισωγύρισμα.
Την επόμενη μέρα, η αδελφή Γκάο και η αδελφή Ζάο από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού ήρθαν στο σπίτι μου και τους είπα γι’ αυτά που είχαν συμβεί κατά τις τελευταίες ημέρες. «Αδελφέ, πώς νιώθεις σχετικά με αυτά που σε βρήκαν;» ρώτησε η αδελφή Γκάο. Σκέφτηκα για μια στιγμή και είπα: «Αρχικά, νόμιζα ότι ο πάστορας Λι και οι άλλοι ενεργούσαν με βάση το συμφέρον μου, επειδή δεν είχαν ερευνήσει το έργο των εσχάτων ημερών του Παντοδύναμου Θεού και δεν καταλάβαιναν. Όμως, ποτέ δεν θα σκεφτόμουν ότι θα χρησιμοποιούσαν ένα τόσο σημαντικό πράγμα όπως ο γάμος του γιου μου για να με απειλήσουν. Αυτό είναι πολύ σκληρό για μένα για να το χωρέσει ο νους μου». Η αδελφή Ζάο τότε είπε: «Αδελφέ, τι θα ’λεγες να διαβάζαμε ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού; Ο Παντοδύναμος Θεός είπε: “Σε κάθε βήμα του έργου που επιτελεί ο Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους, εξωτερικά φαίνεται να είναι αλληλεπιδράσεις μεταξύ ανθρώπων, σαν να γεννήθηκαν από ανθρώπινες ρυθμίσεις ή από ανθρώπινη παρέμβαση. Αλλά στα παρασκήνια, κάθε στάδιο του έργου και ό,τι συμβαίνει είναι ένα στοίχημα του Σατανά ενώπιον του Θεού και απαιτεί από τους ανθρώπους να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους προς τον Θεό. Πάρε τη δοκιμασία του Ιώβ για παράδειγμα: Στα παρασκήνια, ο Σατανάς έβαζε ένα στοίχημα με τον Θεό και αυτό που συνέβη στον Ιώβ ήταν οι πράξεις των ανθρώπων και η παρέμβαση των ανθρώπων. Πίσω από κάθε βήμα που κάνει ο Θεός σε σας είναι το στοίχημα του Σατανά με τον Θεό —πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια μάχη. […] Όλα όσα κάνουν οι άνθρωποι απαιτούν από αυτούς να πληρώσουν κάποιο τίμημα στις προσπάθειές τους. Χωρίς πραγματικές δυσκολίες, δεν μπορούν να ευχαριστήσουν τον Θεό, δεν πλησιάζουν καν στο να ευχαριστήσουν τον Θεό και τσαμπουνούν απλά κούφια συνθήματα!” («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό).Τα λόγια του Θεού αποκαλύπτουν την πραγματική κατάσταση σχετικά με τη μάχη στον πνευματικό κόσμο. Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοια πράγματα, εξωτερικά μοιάζει σαν να μας παρενοχλούν οι θρησκευτικοί επικεφαλείς, όμως στην πραγματικότητα, διεξάγεται μια μάχη στον πνευματικό κόσμο, κι ο Σατανάς ανταγωνίζεται τον Θεό για τον άνθρωπο. Στην πραγματικότητα, πολλοί επικεφαλής θρησκευτικών δογμάτων αναγνωρίζουν μέσα τους ότι τα λόγια που εκφράζονται από τον Παντοδύναμο Θεό είναι η αλήθεια, αλλά επειδή το έργο της κρίσης μέσω του λόγου που ο Θεός εκτελεί στις έσχατες ημέρες είναι τόσο πολύ σε αντίθεση με τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιώσεις, και καταστρέφει το όνειρό τους απλώς να ευλογούνται και να ανυψώνονται στον ουρανό, εναντιώνονται πεισματικά και αρνούνται να δεχτούν το νέο έργο του Θεού. Επιπλέον, φοβούνται ότι αν περισσότεροι άνθρωποι δεχτούν το έργο του Παντοδύναμου Θεού, τότε εκείνοι θα χάσουν το κύρος και τον βιοπορισμό τους, κι έτσι κάνουν ό,τι μπορούν για να εξαναγκάζουν τους ανθρώπους και να τους σταματήσουν από το να στραφούν στον Παντοδύναμο Θεό, και για να τους κάνουν να παρατήσουν την αληθινή οδό και να προδώσουν τον Θεό. Η αλήθεια είναι ότι αυτοί είναι η ενσάρκωση του Σατανά στον πνευματικό κόσμο και, στην πραγματικότητα, το ότι διακόπτουν τους ανθρώπους από το να στραφούν στον Θεό είναι η προσπάθεια του Σατανά να κατασπαράξει ανθρώπους. Εφόσον μπορέσουμε να διακρίνουμε την πρόθεση και το κίνητρο πίσω από τις ενέργειες και την συμπεριφορά τους, τότε θα είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε απόλυτα την ουσία τους. Όταν ο Ιώβ υποβαλλόταν σε δοκιμασίες, τα φυσικά μάτια των ανθρώπων τούς έλεγαν ότι κλέφτες άρπαζαν την περιουσία του Ιώβ, όμως στον πνευματικό κόσμο, ο Σατανάς και ο Θεός έβαζαν στοίχημα. Εκείνη τη στιγμή, παρόλο που ο Ιώβ δεν γνώριζε ότι μια μάχη ξεσπούσε στον πνευματικό κόσμο, επέλεξε να υποφέρει όλον εκείνον τον πόνο, ακόμα και να καταραστεί τη μέρα που γεννήθηκε, παρά να κατηγορήσει τον Θεό. Και πάλι εξύμνησε το όνομα του Ιεχωβά και κατέθεσε μαρτυρία για τον Θεό, ντροπιάζοντας έτσι τον διάβολο Σατανά και κερδίζοντας τον έπαινο του Θεού. Πολιορκούμενοι τώρα από τον Σατανά, παρόλο που έχουμε υποφέρει τον πόνο του εξαναγκασμού και της εγκατάλειψης και έχουμε χάσει τις εφήμερες απολαύσεις της σάρκας, έχουμε κρατήσει την αληθινή οδό, έχουμε καταθέσει μαρτυρία για τον Θεό και έχουμε αποκτήσει τον έπαινο του Θεού. Αυτός ο πόνος άξιζε τόσο πολύ!» Ακούγοντας τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και τη συναναστροφή της αδελφής, η καρδιά μου φωτίστηκε και είπα: «Ναι, πριν είχα άγνοια και δεν είχα καταλάβει απόλυτα την ουσία των συνεργατών μου από την παλιά μου εκκλησία. Νόμιζα ότι ενεργούσαν με βάση το συμφέρον μου. Μόνο σήμερα κατάλαβα ότι αυτοί είναι ο πραγματικός Σατανάς. Μόνο μέσα από αυτή τη συναναστροφή έχω τώρα κάποια γνώση της πραγματικής κατάστασης της μάχης στον πνευματικό κόσμο. Παρόλο που εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω την αλήθεια και δεν κατανοώ τα πράγματα απόλυτα, μέσα από αυτή τη διαδικασία βίωσα προσωπικά την καθοδήγησή μου και την προστασία μου από τον Θεό, κι όλα αυτά ήταν η ευλογία του Θεού σ’ εμένα». Οι δύο αδελφές είπαν τότε με χαρά: «Πράγματι, δόξα τω Θεώ! Αν έλθουν και πάλι να σε παρενοχλήσουν, προσευχήσου περισσότερο και διάβασε περισσότερο τα λόγια του Θεού, και μπορείς να νικήσεις τον Σατανά βασιζόμενος στον Θεό». Γεμάτος πίστη, έγνεψα καταφατικά.
Ένα πρωινό, μερικοί συνεργάτες από την παλιά μου εκκλησία ήρθαν φωνάζοντας και πάλι, κι εγώ βιαστικά προσευχήθηκα από μέσα μου στον Θεό να μου δώσει πίστη, σοφία και κουράγιο. Ο πάστορας Λι αμέσως με απείλησε λέγοντας: «Αδελφέ Ζανγκ, αν δεν αφήσεις την Αστραπή της Ανατολής, τότε η εκκλησία μας θα σε εγκαταλείψει και δεν θα σου επιτρέψει να έχεις πια επαφή με τους αδελφούς και τις αδελφές μας». Του είπα: «Μπορείτε να με εγκαταλείψετε αν θέλετε, αλλά ελπίζω να μπορείτε να πάρετε την ευθύνη για τις ζωές των περισσότερο από χίλιους αδελφών στην εκκλησία. Μπορεί να μη δέχεστε ότι ο Κύριος επέστρεψε, αλλά μην προσπαθείτε να εμποδίσετε τους αδελφούς και τις αδελφές από το να ερευνούν και να αποδέχονται την αληθινή οδό. Κοιτάξτε την τρέχουσα κατάσταση στην εκκλησία —οι αδελφοί και οι αδελφές νιώθουν αδύναμοι και αποκαρδιωμένοι. Μερικοί έχουν πάει να βρουν δουλειά αλλού και μερικοί έχουν υπαναχωρήσει και δεν πιστεύουν πια στον Κύριο, και υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν καταληφθεί από δαιμόνια. Η εκκλησία έχει ξεκάθαρα χάσει τη φροντίδα και την προστασία του Κυρίου. Έπειτα, κοιτάξτε την κατάσταση μας ως κήρυκες —δεν υπάρχει το παραμικρό νέο φως στα κηρύγματά μας, κηρύττουμε πάντα κοινότυπα παλιά πράγματα και οι αδελφοί και οι αδελφές απλώς δεν εφοδιάζονται. Αυτό δεν αξίζει να το σκεφτούμε και να το αναλογιστούμε βαθιά; Δεν αξίζει να αναζητήσουμε να βρούμε την αλήθεια του ζητήματος;» Έχοντας πει αυτό, η καρδιά μου ξεσηκώθηκε και με ειλικρίνεια τους είπα: «Όλοι μας εδώ είμαστε οι κύριοι συνεργάτες της εκκλησίας και μπορούμε να το σκεφτούμε: Μιλάμε για ποίμανση του ποιμνίου του Κυρίου όλη την ημέρα, αλλά ο Κύριος έχει επιστρέψει για να εκτελέσει ένα νέο έργο και για να εκφράσει νέα λόγια, και, ωστόσο, δεν αναζητούμε ούτε ερευνούμε ούτε στο ελάχιστο και δεν καθοδηγούμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας να αποδεχτούν να ποτιστούν και να τραφούν από τα λόγια του Θεού. Αντιθέτως, σταματούμε τους αδελφούς και τις αδελφές από το να ερευνούν την αληθινή οδό με κάθε δυνατό μέσο. Κάνοντάς το αυτό, δεν αναγκάζουμε τους αδελφούς και τις αδελφές να πεθάνουν από δίψα και εξάντληση, κρατώντας τους δέσμιους της θρησκείας; Οι άνθρωποι που είναι ικανοί γι’ αυτό είναι καλοί υπηρέτες ή κακοί υπηρέτες; Έχετε ποτέ σκεφτεί ποιες θα είναι οι επιπτώσεις αυτών των ενεργειών;» Τότε ακριβώς, ο πάστορας Λι είπε με αγανάκτηση: «Ήρθαμε στο σπίτι σου για να σου πούμε αυτό σήμερα, επειδή θέλουμε το καλό σου, όμως, αντ’ αυτού εσύ μας κάνεις κήρυγμα!» Τότε, εγώ του είπα δίκαια, μα ωστόσο με αυστηρότητα: «Έχετε έρθει ξανά και ξανά για να με παρενοχλήσετε, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού έχει την αλήθεια, κι όμως δεν θα μου επιτρέπατε να τη δεχτώ και δεν θα μου επιτρέπατε να αποκτήσω ζωή. Αυτό σημαίνει ότι θέλετε το καλό μου; Έχετε διαδώσει φήμες για μένα, σπείρατε τη διχόνοια ανάμεσα σ’ εμένα και τα παιδιά μου και αναγκάσατε τον γιο μου να βάλει τέλος στη σχέση μας πατέρα-γιου. Αυτή είναι η αγάπη για την οποία μιλάτε; Θέλατε πράγματι το καλό μου, όταν καταστρώνατε όλα αυτά τα σχέδια, ή μήπως είχατε κάποιους άλλους απώτερους σκοπούς;» Όταν με άκουσε να μιλώ έτσι, η έκφραση του Λι Γιανγκ άλλαξε μεμιάς και νευριασμένος μου φώναξε: «Στ’ αλήθεια δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το καλό από το κακό!» Εγώ φώναξα πίσω σ’ εκείνον «Από τώρα και στο εξής, ας πάρουμε ο καθένας τον δρόμο του. Ο Θεός διευθύνει τη ζωή μου κι εσείς δεν χρειάζεται να ανησυχείτε γι’ αυτήν!» Ακούγοντάς με να το λέω αυτό, ο Λι Γιανγκ και οι άλλοι έφυγαν δείχνοντας αποθαρρυμένοι. Από εκείνη την ημέρα, κανείς δεν ήρθε να με παρενοχλήσει ξανά.
Έχοντας βιώσει την πνευματική μάχη, κατέληξα να έχω κάποια διάκριση της απάτης του Σατανά, κι επίσης κατέληξα να έχω μια σε βάθος κατανόηση της ουσίας των επικεφαλής του θρησκευτικού κόσμου, η οποία αψηφά τον Θεό. Ποτέ ξανά δεν περιορίστηκα από τις μοχθηρές δυνάμεις της θρησκείας και, τελικά, ήμουν ελεύθερος να ακολουθήσω τον Παντοδύναμο Θεό!
