41. Η ηγεσία γίνεται Ιούδας μετά τη σύλληψη

Στις 4 Ιουλίου 2018, η Ντινγκ Τζιε, η επικεφαλής με την οποία συνεργαζόμουν, συνελήφθη μετά από παρακολούθηση. Όταν το έμαθα, με έπιασε μεγάλη ανησυχία. Η αστυνομία συνήθιζε να κάνει πολύ σκληρά βασανιστήρια. Θα μπορούσε να το αντέξει; Άσε που είχα πολύ συχνές επαφές μαζί της. Οπότε δεν θα με είχαν και εμένα ήδη υπό παρακολούθηση; Όταν το σκέφτηκα αυτό, άρχισα να φοβάμαι λιγάκι. Λίγες μέρες μετά, έλαβα γράμμα από τη γενέτειρά μου. Μου έγραφαν ότι η αστυνομία είχε πάει στο σπίτι μου για να με συλλάβει και είχαν πει στους χωρικούς να έχουν τον νου τους μήπως με δουν. Συνέλαβαν την αδελφή Λι Κινγκ από το χωριό μου, και έψαχναν ακόμα να συλλάβουν τις δύο κόρες της. Αυτήν την είδηση την ένιωσα σαν δυνατό χαστούκι. Η αστυνομία έκανε συλλήψεις αδελφών παντού, και εγώ είχα καταλήξει άστεγη. Βλέποντας το μέγεθος της κινητοποίησης της αστυνομίας για τις συλλήψεις των πιστών στον Θεό, ένιωσα μεγάλη αγανάκτηση. Ταυτόχρονα, ανησυχούσα ότι αν ήμουν ήδη υπό αστυνομική παρακολούθηση, δεν θα ήταν πια ασφαλές να μείνω εδώ. Αν με έπιανε η αστυνομία, δεν θα με βασάνιζε μετά; Θα μπορούσα να το αντέξω; Όσο το σκεφτόμουν, τόσο πιο πολύ φοβόμουν. Πέρασα τις επόμενες μέρες μέσα στον φόβο.

Δεν πέρασε πολύς καιρός, και έμαθα ότι η Ντινγκ Τζιε δεν είχε αντέξει τα βασανιστήρια και είχε πουλήσει πολλούς αδελφούς και αδελφές, και μίλησε και για δύο σπίτια όπου φυλάγονταν βιβλία με τα λόγια του Θεού. Εκείνη τη φορά, τα βιβλία είχαν μεταφερθεί εγκαίρως, αλλά συνέλαβαν την αδελφή από την οικογένεια που τα φύλαγε, και κατέσχεσαν αποταμιεύσεις ύψους 300.000 γουάν από το σπίτι μιας άλλης αδελφής. Η Ντινγκ Τζιε έφτασε μέχρι και να καθοδηγήσει την αστυνομία στη σύλληψη αδελφών. Σιγά-σιγά συνελήφθησαν περισσότεροι από 10 επικεφαλής και διάκονοι. Έγιναν επιδρομές στις κατοικίες κάποιων αδελφών, και πολλοί αδελφοί και αδελφές άφησαν τα σπίτια τους για να κρυφτούν. Δεν πέρασε πολύς καιρός, και συνελήφθη μια άλλη επικεφαλής, η Σια Γιου. Καθώς δεν μπορούσε να αντέξει τις απειλές, τον εκφοβισμό και τα βασανιστήρια της αστυνομίας, και φοβόταν ότι θα την κλείσουν φυλακή, τελικά, μαρτύρησε ότι ήξερε για αδελφούς και αδελφές και για τα χρήματα της εκκλησίας. Όταν τα έμαθα αυτά, μου έκαναν μεγάλη έκπληξη και δεν τολμούσα να πιστέψω ότι ήταν αλήθεια. Αυτές οι επικεφαλής παλιότερα επιδίωκαν την αλήθεια. Πώς ήταν δυνατό τώρα να γίνονται προδότριες; Η Ντινγκ Τζιε και η Σια Γιου πίστευαν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια. Εγκατέλειψαν τις οικογένειές τους, παράτησαν τη σταδιοδρομία τους και αφιέρωσαν όλο τον χρόνο τους στα καθήκοντά τους. Όσο και να τις καταδίωκαν και να τις παρεμπόδιζαν οι οικογένειές τους, εκείνες συνέχιζαν να πιστεύουν στον Θεό, και μπόρεσαν να υπομείνουν βάσανα και να πληρώσουν τίμημα στα καθήκοντά τους. Πώς ήταν δυνατό έτσι ξαφνικά να γίνουν Ιούδες; Πραγματικά δεν το καταλάβαινα. Ήταν επικεφαλής, και οι συναναστροφές τους με αδελφούς και αδελφές συνήθως ήταν αρκετά καλές. Θα έπρεπε να είχαν κατανοήσει περισσότερες αλήθειες και να είχαν υψηλότερο ανάστημα από τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά ακόμη και μερικοί συνηθισμένοι αδελφοί και αδελφές μπορούσαν να παραμείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους. Πώς ήταν δυνατό εκείνες, ως επικεφαλής, να έχουν χαμηλότερο ανάστημα ακόμα κι από συνηθισμένους αδελφούς και αδελφές; Πώς ήταν δυνατόν να προδώσουν τον Θεό έτσι απλά; Άρχισα να σκέφτομαι εμένα. Στα όσα είχα απαρνηθεί και δαπανήσει δεν τις ξεπερνούσα. Εκείνες είχαν παρατήσει τη δουλειά, τους γονείς και τα παιδιά τους και επιλέξει να κάνουν τα καθήκοντά τους, αλλά εγώ όταν έκανα το καθήκον μου, εξακολουθούσα να περιορίζομαι από συμπάθειες. Δεν μπορούσαν καν να μείνουν ακλόνητες. Αν η αστυνομία με έπιανε και είχε σκοπό να με κλείσει φυλακή, θα μπορούσα να παραμείνω ακλόνητη στη μαρτυρία μου; Αν πρόδιδα τον Θεό όπως εκείνες επειδή η σάρκα μου δεν άντεχε τον πόνο και φοβόμουν μην πάω φυλακή, δεν θα είχα τότε κακό αποτέλεσμα και προορισμό; Δεν θα ήταν μάταια τα χρόνια της πίστης μου στον Θεό; Δεν μπορούσα να μην ανησυχώ για τον εαυτό μου. Δεν καταλάβαινα γιατί η εκκλησία είχε υποστεί τόσο μεγάλο διωγμό και γιατί είχαν συλληφθεί τόσο πολλοί αδελφοί και αδελφές. Όλοι οι αγέρωχοι πολεμιστές στο μυαλό μου είχαν καταρρεύσει. Εκείνη τη χρονική περίοδο, ήμουν πολύ αποκαρδιωμένη. Κάθε μέρα, το πρόσωπό μου σκοτείνιαζε από την ανησυχία, και αναστέναζα με απελπισία. Όταν διάβαζα τα λόγια του Θεού, δεν τα έβαζα στην καρδιά μου, και δεν είχα κουράγιο στις συναθροίσεις ούτε όταν έκανα το καθήκον μου.

Μια αδελφή είδε ότι ήμουν τόσο αποκαρδιωμένη και μου υπενθύμισε: «Δεν μπορείς να συνεχίσεις άλλο να είσαι αρνητική. Πρέπει να πάρεις παράδειγμα από τους αδελφούς και τις αδελφές που παραμένουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους, να διαβάζεις περισσότερο τα λόγια του Θεού και να παίρνεις περισσότερα μαθήματα». Χρειάστηκε η υπενθύμιση αυτής της αδελφής για να συνειδητοποιήσω πόσο αδύναμη ήμουν. Οι αδελφοί και οι αδελφές μου είχαν υποστεί τον διωγμό της αστυνομίας και είχαν υπομείνει τόσα βάσανα, συνέχιζαν όμως να βασίζονται στον Θεό και να παίρνουν μαθήματα. Γιατί δεν ήξερα να αναζητήσω την πρόθεση του Θεού; Όσο αναζητούσα, είδα αυτό το χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Πώς, λοιπόν, μπορεί κανείς να διανύσει το τελευταίο τμήμα του μονοπατιού; Τις ημέρες που βιώνεις βάσανα πρέπει να υπομένεις όλες τις κακουχίες και πρέπει να έχεις τη θέληση να υποφέρεις· μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορείς να περπατήσεις σωστά σε αυτό το τμήμα του μονοπατιού. Νομίζεις ότι είναι πανεύκολο να διανύσεις αυτό το τμήμα του μονοπατιού; Θα πρέπει να γνωρίζεις ποια λειτουργία θα πρέπει να εκπληρώσεις· πρέπει να βελτιώσετε το επίπεδό σας και να εφοδιαστείτε με επαρκή αλήθεια. Αυτό δεν είναι δουλειά που γίνεται μέσα σε μια-δυο ημέρες και δεν είναι τόσο απλό όσο νομίζεις! Το να βαδίσεις στο τελευταίο τμήμα του μονοπατιού εξαρτάται από το είδος της πίστης και της θέλησης που έχεις πραγματικά. Ίσως να μην μπορείς να δεις το Άγιο Πνεύμα που εργάζεται μέσα σου ή ίσως να μην μπορείς να ανακαλύψεις το έργο του Αγίου Πνεύματος στην εκκλησία, οπότε να είσαι απαισιόδοξος, απογοητευμένος και γεμάτος απελπισία για τον δρόμο που έχεις μπροστά σου. Ειδικότερα, όλοι οι μεγάλοι πολεμιστές του παρελθόντος έχουν πέσει —δεν αποτελεί όλο αυτό πλήγμα για σένα; Πώς θα πρέπει να βλέπεις αυτά τα πράγματα; Έχεις πίστη ή όχι; Κατανοείς πλήρως το σημερινό έργο ή όχι; Αυτά τα πράγματα μπορούν να καθορίσουν το κατά πόσο θα καταφέρεις να διαβείς επιτυχώς το τελευταίο τμήμα του μονοπατιού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς θα πρέπει να πορευτείς στο τελευταίο τμήμα του μονοπατιού). Όταν διάβασα τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι ο διωγμός και οι αντιξοότητες που υποφέραμε σήμερα ήταν ένα μάθημα που ο Θεός διευθέτησε για τον καθένα μας. Το τελευταίο κομμάτι αυτού του μονοπατιού δεν περπατιέται εύκολα, για αυτό και πρέπει να έχουμε τεράστια πίστη και να είμαστε εφοδιασμένοι με περισσότερες αλήθειες. Είδα ότι πολλοί αδελφοί και αδελφές είχαν συλληφθεί, οι αγέρωχοι πολεμιστές δίπλα μου είχαν καταρρεύσει, και πολλοί αδελφοί και αδελφές το είχαν σκάσει, οπότε με έπιασε απαισιοδοξία και απογοήτευση, και έχασα την πίστη μου. Δεν είχα βρεθεί ακριβώς στη μέση του πονηρού σχεδίου του Σατανά; Όλα όσα κάνει ο Θεός τα κάνει με καλό σκοπό, αλλά εγώ δεν αναζητούσα την πρόθεση του Θεού και ζούσα μέσα στις δικές μου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και έβλεπα τα γεγονότα με αρνητικότητα. Αυτό δεν ήταν σύμφωνο με την πρόθεση του Θεού! Προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, δεν καταλαβαίνω γιατί η εκκλησία αντιμετωπίζει τόσο σοβαρές καταστάσεις, και γιατί επιτρέπεις να βασανιζόμαστε με τις μανιασμένες συλλήψεις και διωγμούς του Κομμουνιστικού Κόμματος. Θεέ μου, Σε παρακαλώ καθοδήγησέ με για να κατανοήσω την πρόθεσή Σου και για να βγω από αυτήν την κατάσταση παρανόησης και αποκαρδίωσης».

Όσο έκανα αναζήτηση, διάβασα κάποια λόγια του Θεού που με αναστάτωσαν αρκετά. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ό,τι κάνει ο Θεός είναι απαραίτητο, και έχει εξαιρετική σημασία, διότι όλα όσα κάνει μέσα στον άνθρωπο αφορούν τη διαχείρισή Του και τη σωτηρία της ανθρωπότητας. Φυσικά, το έργο που επιτέλεσε ο Θεός στον Ιώβ δεν διαφέρει, παρόλο που ο Ιώβ ήταν άμεμπτος και ευθύς στα μάτια του Θεού. Με άλλα λόγια, ανεξάρτητα από το τι κάνει ο Θεός ή τα μέσα με τα οποία το κάνει, ανεξάρτητα από το κόστος, ανεξάρτητα από τον στόχο Του, ο σκοπός των πράξεών Του δεν αλλάζει. Ο σκοπός του είναι να προσθέσει στον άνθρωπο τα λόγια του Θεού, όπως και τις απαιτήσεις και τις προθέσεις του Θεού για τον άνθρωπο· με άλλα λόγια, είναι να προσθέσει στον άνθρωπο ό,τι πιστεύει ο Θεός ότι είναι θετικό σύμφωνα με τα στάδιά Του, επιτρέποντας στον άνθρωπο να καταλάβει την καρδιά του Θεού και να κατανοήσει την ουσία του Θεού και να επιτρέψει στον άνθρωπο να υποταχθεί στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού, επιτρέποντας έτσι στον άνθρωπο να επιτύχει σεβασμό για τον Θεό και αποφυγή του κακού —όλα αυτά είναι μια πτυχή του σκοπού του Θεού σε όλα όσα κάνει. Η άλλη άποψη είναι ότι, επειδή ο Σατανάς είναι το αντιθετικό στοιχείο και το αντικείμενο υπηρεσίας στο έργο του Θεού, ο άνθρωπος συχνά παραδίδεται στον Σατανά· αυτό είναι το μέσο που χρησιμοποιεί ο Θεός για να επιτρέψει στους ανθρώπους να δουν στους πειρασμούς και στις επιθέσεις του Σατανά την κακία, την ασχήμια και την ασέβεια του Σατανά, κάνοντας έτσι τους ανθρώπους να μισούν τον Σατανά και να είναι σε θέση να γνωρίζουν και να αναγνωρίζουν ό,τι είναι αρνητικό. Αυτή η διαδικασία τούς επιτρέπει να απελευθερωθούν σταδιακά από τον έλεγχο του Σατανά και από τις κατηγορίες, τις ενοχλήσεις και τις επιθέσεις του —μέχρι που, χάρη στα λόγια του Θεού, στις γνώσεις τους για τον Θεό, στην υποταγή τους στον Θεό, στην πίστη τους στον Θεό και στον σεβασμό τους για τον Θεό, νικούν θριαμβευτικά τις επιθέσεις και των κατηγοριών του Σατανά. Μόνο τότε θα έχουν σωθεί εντελώς από την εξουσία του Σατανά. Η σωτηρία των ανθρώπων σημαίνει ότι ο Σατανάς έχει ηττηθεί, σημαίνει ότι δεν αποτελούν πια το φαγητό στο στόμα του Σατανά —αντί να τους καταπιεί, ο Σατανάς τούς έχει αφήσει ελεύθερους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ακέραιοι, επειδή διαθέτουν πίστη, υποταγή και σεβασμό για τον Θεό και επειδή διακόπτουν κάθε σχέση με τον Σατανά. Ταπεινώνουν τον Σατανά, κάνουν τον Σατανά να δειλιάσει, και καταφέρνουν να κατατροπώσουν τον Σατανά. Η αποφασιστικότητά τους να ακολουθήσουν τον Θεό, και η υποταγή και ο σεβασμός για τον Θεό νικούν τον Σατανά και κάνουν τον Σατανά να τους εγκαταλείψει οριστικά. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι έχουν πραγματικά κερδηθεί από τον Θεό, και αυτός είναι ο απώτερος στόχος του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου. Εάν θέλουν να σωθούν και επιθυμούν να τους κερδίσει ο Θεός οριστικά, τότε όλοι όσοι ακολουθούν τον Θεό πρέπει να αντιμετωπίσουν πειρασμούς και επιθέσεις μεγάλης ή μικρής έκτασης από τον Σατανά. Όσοι εξέρχονται από αυτούς τους πειρασμούς και τις επιθέσεις και είναι σε θέση να νικήσουν πλήρως τον Σατανά είναι όσοι έχουν σωθεί από τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Β΄). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι το έργο του Θεού είναι να σώσει τους ανθρώπους από την αμαρτία και από την επιρροή του Σατανά, και στο τέλος να τους φέρει στη βασιλεία Του. Ο Σατανάς και οι βασιλιάδες του διαβόλου δεν χαίρονται με αυτό, και συλλαμβάνουν και εκδιώκουν μανιωδώς τον εκλεκτό λαό του Θεού. Του εναντιώνονται με κάθε τρόπο και εξαντλούν όλα τα μέσα παρεμπόδισης του έργου Του. Κατηγορούν όσους ακολουθούν τον Θεό και επιτίθενται σ’ αυτούς, προσπαθώντας να πείσουν τους ανθρώπους να απαρνηθούν και να προδώσουν τον Θεό και έτσι να τιμωρηθούν στην κόλαση μαζί τους. Εν μέσω των διαφόρων πειρασμών και επιθέσεων του Σατανά, όσοι εκλεκτοί του Θεού μπορούν να βασίζονται στον Θεό, να παραμένουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους και να ταπεινώνουν τον Σατανά είναι εκείνοι που μπορούν να σωθούν. Ωστόσο, όσοι προδίδουν τον Θεό, και συμβιβάζονται και παραδίδονται στον Σατανά χάνουν τη σωτηρία του Θεού, αποκαλύπτονται και αποκλείονται. Όταν κατανόησα αυτήν την πτυχή της αλήθειας, η καρδιά μου ξαφνικά έλαμψε και καθάρισε. Η σύλληψη και ο διωγμός από το καθεστώς του Σατανά είναι απαραίτητη διαδικασία για την επίτευξη της σωτηρίας. Δεν ωφελούσε να δειλιάζω και να φοβάμαι ούτε να σκέφτομαι να δραπετεύσω από ένα τέτοιο περιβάλλον. Αυτό που έπρεπε να κάνω ήταν να εφοδιαστώ με περισσότερες αλήθειες και να παραμείνω ακλόνητη στη μαρτυρία μου για τον Θεό.

Αργότερα, διάβασα και άλλα λόγια του Θεού: «Στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, έχω φέρει εις πέρας ένα στάδιο του έργου, ασύλληπτο για τα ανθρώπινα όντα, κάνοντας τους να ταλαντεύονται στον άνεμο, και ύστερα πολλοί παρασύρονται αθόρυβα με ένα φύσημα του ανέμου. Πραγματικά, αυτό είναι το “αλώνι” που ετοιμάζομαι να καθαρίσω· είναι και ο πόθος Μου και το σχέδιό Μου. Διότι πολλοί κακοί έχουν παρεισφρήσει, ενόσω Εγώ εργάζομαι, μα δεν βιάζομαι να τους διώξω μακριά. Αντίθετα, θα τους διασκορπίσω όταν έρθει η κατάλληλη ώρα. Μόνο μετά από αυτό θα είμαι η ζωοδόχος πηγή, επιτρέποντας σε όσους πραγματικά Με αγαπούν να λάβουν από Εμένα τον καρπό της συκής και το άρωμα του κρίνου. Στη γη όπου παρεπιδημεί ο Σατανάς, τη γη της σκόνης, εκεί δεν έχει παραμείνει καθόλου καθαρός χρυσός, μονάχα άμμος, κι έτσι, υπό αυτές τις συνθήκες, εκτελώ ένα τέτοιο στάδιο του έργου. Θα πρέπει να γνωρίζεις πως αυτό που κερδίζω είναι καθαρός, εξευγενισμένος χρυσός, όχι άμμος. Πώς γίνεται να παραμένουν οι κακοί στον οίκο Μου; Πώς είναι δυνατόν να επιτρέψω στις αλεπούδες να παρασιτούν στον παράδεισό Μου; Χρησιμοποιώ κάθε δυνατή μέθοδο για να απωθήσω αυτά τα στοιχεία. Πριν αποκαλυφθούν οι προθέσεις Μου, κανένας δεν γνωρίζει τι ετοιμάζομαι να κάνω. Δράττομαι της ευκαιρίας αυτής, για να εκδιώξω αυτούς τους κακούς, κι αυτοί αναγκάζονται να φύγουν από μπροστά Μου. Αυτό κάνω στους κακούς, μα θα έρθει η ημέρα που κι αυτοί θα παρέχουν υπηρεσία σ’ Εμένα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο κρότος των επτά κεραυνών που προμηνύει ότι το ευαγγέλιο της βασιλείας θα διαδοθεί σε ολόκληρο το σύμπαν). Από τα λόγια του Θεού, κατάλαβα το εξής: Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας είναι ένα αντικείμενο υπηρεσίας στο έργο του Θεού. Ο Θεός χρησιμοποιεί τις συλλήψεις και τους διωγμούς του μεγάλου κόκκινου δράκοντα ως υπηρεσία για να οδηγήσει τον εκλεκτό λαό Του στην τελείωση, ενώ ταυτόχρονα αποκαλύπτει τους κακούς ανθρώπους και τους δύσπιστους, ξεχωρίζοντας τους ανθρώπους με βάση το ποιόν του καθενός. Το έργο του Θεού είναι τόσο παντοδύναμο και σοφό! Χρησιμοποιεί τους μανιασμένους διωγμούς και συλλήψεις του μεγάλου κόκκινου δράκοντα για να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τελείωση, να τους αποκαλύψει και να τους αποκλείσει. Το σιτάρι, τα ζιζάνια, οι αληθινοί πιστοί και οι ψευδοπιστοί. Τους αποκαλύπτει έναν-έναν εν μέσω αυτού του αντίξοου περιβάλλοντος. Όσοι πιστεύουν πραγματικά στον Θεό και αγαπούν την αλήθεια, ακόμα και αν υπομένουν βάσανα και ακόμα και αν πεθάνουν, θα συνεχίσουν να ακολουθούν τον Θεό μέχρι τέλους και να παραμένουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για Αυτόν. Όσοι δεν πιστεύουν πραγματικά στον Θεό και δεν έχουν ανθρώπινη φύση θα συμβιβαστούν με τον Σατανά και θα του παραδοθούν σε κάθε είδους περίσταση. Αυτοί ακριβώς οι άνθρωποι είναι τα ζιζάνια που αποκαλύπτει ο Θεός στο έργο Του κατά τις έσχατες ημέρες. Αυτοί είναι που αποκλείονται. Σκέφτηκα έναν νεαρό αδελφό ανάμεσα σε αυτούς που συνελήφθησαν. Η αστυνομία τού έκαψε το σώμα με αναμμένο τσιγάρο και τον κατέβρεξε με πολλά φλιτζάνια καυτό νερό. Ήταν αφάνταστα τρομακτικό, όμως, παρά το μαρτύριο αυτό, δεν πρόδωσε τον Θεό. Αντιμετώπισε την πλύση εγκεφάλου από την αστυνομία και χρησιμοποίησε την αλήθεια για να τους αντικρούσει. Θα προτιμούσε να πάει φυλακή παρά να πει το παραμικρό για να απαρνηθεί ή να προδώσει τον Θεό. Έμαθα επίσης και για μια αδελφή που της έσκισαν όλα ρούχα, και μετά της έκαναν ηλεκτροσόκ με ειδικά γκλοπ σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, σε σημείο που της φαινόταν καλύτερο να πεθάνει παρά να ζήσει, αλλά θα προτιμούσε να πεθάνει παρά να προδώσει τον Θεό. Πολλοί αδελφοί και αδελφές, μετά τη σύλληψή τους, θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να προδώσουν τον Θεό. Αυτοί έδωσαν μια ηχηρή μαρτυρία για τον Θεό και ταπείνωσαν τον Σατανά. Παρόλο που συνελήφθησαν και υπέστησαν διωγμούς, και η σάρκα τους υπέμεινε κάποια βάσανα, μόλις είδαν τα έργα του Θεού, η πίστη τους οδηγήθηκε στην τελείωση. Είδα ότι η σοφία του Θεού ασκήθηκε με βάση το πονηρό σχέδιο του Σατανά. Ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας χρησιμοποίησε κάθε είδους μεθόδους για να καταδιώξει όσους πιστεύουν στον Θεό σε μια μάταιη προσπάθεια να τους κάνει να Τον προδώσουν και να Τον απαρνηθούν, αλλά ο Θεός μέσα από ένα τέτοιο περιβάλλον οδήγησε μια ομάδα ανθρώπων στην τελείωση και τους έκανε νικητές, καλούς στρατιώτες της βασιλείας, αποκαλύπτοντας και αποκλείοντας τους δύσπιστους και τους κακούς ανθρώπους που αναζητούν ψωμί για να ικανοποιήσουν την πείνα τους. Πριν συλληφθούν η Ντινγκ Τζιε και η Σια Γιου, νόμιζα ότι μπορούσαν να απαρνηθούν και να δαπανήσουν τον εαυτό τους, λέγοντας ξανά και ξανά ότι πρέπει να παραμείνουμε ακλόνητοι στη μαρτυρία μας για τον Θεό. Επιφανειακά, φαίνονταν να είναι άνθρωποι που πίστευαν ειλικρινά στον Θεό, αλλά μόλις βρέθηκαν αντιμέτωπες με τη σύλληψη και τα βασανιστήρια, προστάτεψαν τη ζωή τους και πρόδωσαν τον Θεό, πούλησαν τους αδελφούς και τις αδελφές, και μάλιστα έγιναν λακέδες του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ήταν ακριβώς το είδος των κακών ανθρώπων που αποκάλυπτε ο Θεός. Παλιότερα, αν κάποιος είχε πει ότι τα άτομα αυτά ήταν κακά και ότι θα πρόδιδαν τον Θεό, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να το πιστέψω. Αλλά όταν αποκαλύφθηκαν τα γεγονότα, είδα καθαρά τη φύση-ουσία τους. Αυτά που έλεγαν συνήθως ήταν σκέτα λόγια και δόγματα, όλα κενές θεωρίες. Σκέφτηκα πάλι τον εαυτό μου. Στο παρελθόν, είχα πάρει μια απόφαση ενώπιον του Θεού ότι, όσο δυσμενείς κι αν είναι οι περιστάσεις, θα φροντίζω πάντα να εκπληρώνω το καθήκον μου και να Τον ικανοποιώ, και νόμιζα ότι είχα μεγάλο ανάστημα. Αλλά όταν ήρθα αντιμέτωπη με κίνδυνο και βάσανα, βίωσα μια κατάσταση φρίκης και φόβου, και έχασα την πίστη μου. Έτσι, τελικά συνειδητοποίησα ότι το ανάστημά μου ήταν αξιοθρήνητα μικρό.

Αργότερα, σκέφτηκα την αποτυχία της Ντινγκ Τζιε και της Σια Γιου. Συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να πάρω ένα μάθημα από την αποτυχία τους. Γιατί μου προκαλούσε τόση έκπληξη και δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι έγιναν Ιούδες και πρόδωσαν τον Θεό; Όταν το σκέφτηκα σχολαστικά, είδα ότι υπήρχε μια λανθασμένη άποψη μέσα μου. Νόμιζα ότι επειδή ήταν επικεφαλής και είχαν απαρνηθεί τις οικογένειές τους και την καριέρα τους για να κάνουν τα καθήκοντά τους, και επειδή οι συναναστροφές τους ήταν συνήθως πολύ καλές, λογικά καταλάβαιναν την αλήθεια και είχαν την πραγματικότητα, ότι το ανάστημά τους ήταν μεγαλύτερο από των άλλων αδελφών, και ότι δεν θα πρόδιδαν τον Θεό τόσο εύκολα. Είδα ότι τα κριτήριά μου για την κρίση τους ήταν εσφαλμένα. Διάβασα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Όταν κάποιος εκλέγεται ως επικεφαλής από τους αδελφούς και τις αδελφές ή προάγεται από τον οίκο του Θεού για να κάνει ένα συγκεκριμένο έργο ή να εκτελέσει ένα συγκεκριμένο καθήκον, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει ξεχωριστή θέση ή πόστο, ή ότι οι αλήθειες που κατανοεί είναι βαθύτερες και πιο πολυάριθμες από εκείνες των άλλων ανθρώπων —πόσο μάλλον ότι αυτό το άτομο είναι σε θέση να υποταχθεί στον Θεό και ότι δεν θα Τον προδώσει. Σίγουρα, δεν σημαίνει ούτε ότι γνωρίζει τον Θεό και είναι κάποιος που έχει φόβο Θεού. Στην πραγματικότητα, δεν έχει επιτύχει τίποτε από αυτά. Η προαγωγή και η καλλιέργεια είναι απλώς προαγωγή και καλλιέργεια με την απλή έννοια και δεν ισοδυναμούν με τον προκαθορισμό και την έγκριση εκ μέρους του Θεού. Η προαγωγή και η καλλιέργειά του σημαίνουν απλώς ότι έχει προαχθεί και αναμένει την καλλιέργεια. Και το τελικό αποτέλεσμα αυτής της καλλιέργειας εξαρτάται από το αν αυτό το άτομο επιδιώκει την αλήθεια και από το αν είναι ικανό να επιλέξει το μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Έτσι, όταν κάποιος από την εκκλησία προάγεται και καλλιεργείται για να γίνει επικεφαλής, απλώς προάγεται και καλλιεργείται με την πιο απλή έννοια· δεν σημαίνει ότι είναι ήδη ένας επικεφαλής που πληροί τις προδιαγραφές ή ένας ικανός επικεφαλής που είναι ήδη σε θέση να αναλάβει το έργο του επικεφαλής και μπορεί να κάνει αληθινό έργο —δεν είναι έτσι» [«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (5)]. Από τα λόγια του Θεού, κατάλαβα το εξής: Όταν κάποιος επιλέγεται να είναι επικεφαλής, του δίνεται απλώς μια ευκαιρία για εκπαίδευση. Δεν σημαίνει καθόλου ότι κατανοεί την αλήθεια και έχει πραγματικότητα. Επιπλέον, το αν θα μπορέσει ή όχι να παραμείνει ακλόνητος στο τέλος καθορίζεται από τη φύση-ουσία της κι απ’ το μονοπάτι που βαδίζει. Δεν έχει καμία σχέση με το αν είναι επικεφαλής ή όχι. Όσο υψηλή κι αν είναι η θέση κάποιου, όσο κι αν φαίνεται να απαρνιέται και να δαπανά, και όσο ενθουσιώδης και ικανός και αν είναι να υπομείνει βάσανα, αν όταν του προκύπτουν προβλήματα, διαφυλάσσει μόνο τα προσωπικά του συμφέροντα, δεν έχει θέση για τον Θεό στην καρδιά του, και μπορεί να προδώσει τον Θεό ανά πάσα στιγμή ή σε οποιοδήποτε μέρος, τότε δεν έχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Στο παρελθόν, πίστευα πως όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες γνωρίζουν πώς να συναναστρέφονται με άλλους, αυτό σημαίνει ότι κατανοούν τις προθέσεις του Θεού και τις απαιτήσεις Του, ότι το ανάστημά τους είναι μεγαλύτερο από των άλλων αδελφών, και ότι θα μπορούσαν να παραμείνουν ακλόνητοι όταν αντιμετώπιζαν δοκιμασίες. Όλα αυτά ήταν οι δικές μου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Τώρα, κατάλαβα ότι το αν κάποιος έχει την αλήθεια-πραγματικότητα εξαρτάται κυρίως από το αν η γνώση πάνω στην οποία συναναστρέφεται είναι αυτή που πραγματικά βιώνει. Όσο ωραία κι αν είναι τα λόγια που βγαίνουν από το στόμα του, αν δεν μπορεί να τα βιώσει, τότε οι συναναστροφές του είναι απλώς δόγματα. Δεν είναι πράξεις, και δεν καταλαβαίνει πραγματικά την αλήθεια. Το να έχεις θέση δεν ισοδυναμεί με το να έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα, και το να είσαι επικεφαλής και να έχεις θέση δεν σημαίνει ότι μπορείς στη συνέχεια να γνωρίζεις και να υποτάσσεται στον Θεό, πόσο μάλλον να αγαπάς τον Θεό και να έχεις ανθρώπινη φύση. Όταν κρίνουμε ένα άτομο, δεν πρέπει να εξετάζουμε πόσο υψηλή ή χαμηλή είναι η θέση του, αλλά να εξετάζουμε τι πραγματικά βιώνει. Αν αυτό το άτομο μπορεί να υποταχθεί, να είναι πιστό στον Θεό, και να γνωρίσει πραγματικά τον Θεό όταν του προκύπτουν προβλήματα, και μπορεί να απαρνηθεί τη ζωή του και να ικανοποιήσει τον Θεό την κρίσιμη στιγμή, αυτό σημαίνει ότι έχει την αλήθεια-πραγματικότητα. Η Ντινγκ Τζιρ και η Σια Γιου επιφανειακά φαίνονταν ικανές να απαρνηθούν και να δαπανήσουν τον εαυτό τους, αλλά όταν ήρθαν αντιμέτωπες με κίνδυνο, σκέφτηκαν μόνο τα δικά τους συμφέροντα και φρόντισαν μόνο για τη δική τους ασφάλεια. Δεν κατάφεραν να είναι πιστές στον Θεό και να διαφυλάξουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Σε καμία περίπτωση δεν επιδίωκαν πραγματικά την αλήθεια. Ο λόγος που μπορούσαν να απαρνηθούν και να δαπανήσουν τον εαυτό τους, να υπομείνουν βάσανα και να πληρώσουν τίμημα ήταν ότι βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των προθέσεών τους για ευλογίες. Ήθελαν να αποκομίσουν οφέλη από τον Θεό. Μόλις βρέθηκαν αντιμέτωπες με περιστάσεις που αφορούσαν τα προσωπικά τους συμφέροντα, κατάφεραν να εγκαταλείψουν τον Θεό χωρίς τον παραμικρό δισταγμό. Σε καμία περίπτωση δεν πίστευαν πραγματικά στον Θεό. Το ότι απαρνιόνταν και δαπανούσαν τον εαυτό τους δεν το έκαναν ειλικρινά. Αντίθετα, το έκαναν ως συναλλαγή με τον Θεό. Επιπλέον, υπήρχε και ένας άλλος λόγος για τον οποίο πρόδωσαν τον Θεό: ότι εκτιμούσαν υπερβολικά τη σάρκα τους, δεν ήθελαν να υπομείνουν τα βάσανα της φυλάκισης και φοβούνταν τον θάνατο. Έτσι, έγιναν Ιούδες. Όταν αντιλήφθηκα τον λόγο για τον οποίο απέτυχαν, σκέφτηκα πως ήμουν κι εγώ δειλή, και ότι κι εγώ φοβόμουν πως μια μέρα θα με έπιαναν, και δεν θα άντεχα τα βασανιστήρια και θα πρόδιδα τον Θεό. Προσευχήθηκα, λοιπόν, στον Θεό: «Θεέ μου, Σε παρακαλώ καθοδήγησέ με στις αλήθειες με τις οποίες πρέπει να εφοδιαστώ για να μην Σε προδώσω».

Όσο έκανα αναζήτηση, διάβασα αυτό το χωρίο από τα λόγια του Θεού: «Κάτι συμβαίνει που απαιτεί να υπομείνεις κακουχίες, οπότε πρέπει να καταλάβεις ποιες είναι οι προθέσεις του Θεού και πώς θα πρέπει να νοιάζεσαι για τις προθέσεις Του. Δεν πρέπει να ικανοποιήσεις τον εαυτό σου: Πρώτα βάλε τον εαυτό σου στη μία πλευρά. Τίποτα δεν είναι πιο απεχθές από τη σάρκα. Πρέπει να επιδιώξεις να ευχαριστήσεις τον Θεό και πρέπει να εκπληρώσεις το καθήκον σου. Με τέτοιες σκέψεις, ο Θεός θα σου φέρει ιδιαίτερη διαφώτιση σε αυτό το θέμα και η καρδιά σου θα βρει επίσης ανακούφιση. Είτε είναι μεγάλο είτε μικρό, όταν σου συμβαίνει κάτι, πρέπει πρώτα να θέσεις τον εαυτό σου στη μία πλευρά και να θεωρήσεις τη σάρκα ως το πιο χαμερπές από όλα τα πράγματα. Όσο περισσότερο ικανοποιείς τη σάρκα, τόσο περισσότερες ελευθερίες παίρνει, αν την ικανοποιήσεις αυτή τη φορά, την επόμενη φορά θα ζητήσει περισσότερα. Καθώς αυτό συνεχίζεται, οι άνθρωποι καταλήγουν να αγαπήσουν τη σάρκα ακόμη περισσότερο. Η σάρκα έχει πάντα εξεζητημένες επιθυμίες· πάντα ζητά να την ικανοποιείς και να την ευχαριστείς εκ των έσω, είτε πρόκειται για τα πράγματα που τρως, το τι φοράς, είτε για τις περιπτώσεις κατά τις οποίες χάνεις την ψυχραιμία σου ή σε κάνει να ενδώσεις στις δικές σου αδυναμίες και την τεμπελιά σου… Όσο περισσότερο ικανοποιείς τη σάρκα, τόσο μεγαλύτερες γίνονται οι επιθυμίες της, και όσο πιο ακόλαστη γίνεται η σάρκα, φτάνει μέχρι το σημείο να τρέφει βαθύτερες αντιλήψεις, και να επαναστατεί ενάντια στον Θεό, και παινεύεται και αμφιβάλλει για τα έργα του Θεού. Όσο περισσότερο ικανοποιείς τη σάρκα, τόσο μεγαλύτερες είναι οι αδυναμίες της σάρκας· πάντα θα νιώθεις ότι κανείς δεν δείχνει συμπόνια για τις αδυναμίες σου, πάντα θα πιστεύεις ότι ο Θεός το έχει παρακάνει και θα πεις: “Πώς μπορεί ο Θεός να είναι τόσο σκληρός; Γιατί Εκείνος δεν αφήνει ήσυχους τους ανθρώπους;” Όταν οι άνθρωποι ικανοποιούν τη σάρκα και τη λατρεύουν τόσο πολύ, τότε αυτοί καταστρέφουν τον εαυτό τους» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Μόνο αγαπώντας τον Θεό πιστεύεις αληθινά στον Θεό). Από τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι η σάρκα ανήκει στον Σατανά. Ο Σατανάς μάς έχει διαφθείρει πάρα πολύ βαθιά και όλοι ζούμε σύμφωνα με το σατανικό δηλητήριο που λέει «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Όταν κάποιος ζει έτσι, σκέφτεται μόνο τον εαυτό του και βάζει πρώτα μόνο τα δικά του συμφέροντα σε ό,τι κάνει. Για να μην υποφέρει η σάρκα του, μπορεί να κάνει πράγματα που παραβιάζουν τη συνείδησή του και πάνε κόντρα στην ανθρώπινη φύση. Ακριβώς όπως όταν οι άνθρωποι συλλαμβάνονταν από το Κομμουνιστικό Κόμμα και αντιμετώπιζαν κάθε είδους βασανιστήρια και φυλακίσεις, αν πάντα πίστευαν ότι η σάρκα τους θα υποφέρει λιγότερο ή ότι δεν θα ξυλοκοπηθούν και δεν θα πάνε φυλακή, θα μπορούσαν να πουλήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές τους και να προδώσουν τον Θεό. Στο τέλος, τα σαρκικά τους συμφέροντα ικανοποιούνταν, αλλά η ζωή τους είχε καταστραφεί. Επίσης, είχαν χάσει για πάντα τη σωτηρία του Θεού και θα έπεφταν στην κόλαση με τον Σατανά για να τιμωρηθούν. Κάνοντας αυτοκριτική, συνειδητοποίησα ότι εκτιμούσα υπερβολικά τη σάρκα μου, και πάντα ήθελα να πιστεύω στον Θεό με άνεση και χωρίς η σάρκα μου να υπομείνει κανένα βάσανο. Όταν το περιβάλλον ήταν άνετο, μπορούσα να κάνω το καθήκον μου, αλλά όταν ήρθα αντιμέτωπη με συλλήψεις και διωγμούς, δείλιασα και φοβήθηκα, ανησυχούσα ότι θα με συλλάβουν και θα με βασανίσουν, και ότι θα πάω φυλακή. Ζούσα μέσα στον τρόμο κάθε μέρα. Ο Σατανάς χρησιμοποιούσε την αγάπη μου για τη σάρκα μου και το ότι δεν ήθελα να υπομένω βάσανα για να με κάνει να προδώσω τον Θεό. Σκέφτηκα τον Κύριο Ιησού που εμφανίστηκε και εργάστηκε όταν ήταν ενσαρκωμένος. Όταν έμαθε ότι επρόκειτο να σταυρωθεί, αν και πονούσε και ήταν αδύναμος εκείνη τη στιγμή, κατάφερε να υποταχθεί στο θέλημα του Θεού, να υπομείνει κάθε είδους ταπείνωση, πόνο, γελοιοποίηση και συκοφαντία, να μαστιγωθεί, να φορέσει ακάνθινο στεφάνι, να περπατήσει σιγά-σιγά έως τον τόπο όπου θα σταυρωνόταν, και τελικά να σταυρωθεί. Τη δεύτερη φορά που ενσαρκώθηκε ο Θεός, κυνηγήθηκε και διώχθηκε με κάθε τρόπο από το Κομμουνιστικό Κόμμα, και σε ένα τέτοιο περιβάλλον, κατάφερε να εκφράζει την αλήθεια και να επιτελεί το έργο της σωτηρίας της ανθρωπότητας. Προκειμένου να σώσει την ανθρωπότητα, ο Θεός υπέμεινε όλα αυτά τα δεινά χωρίς να παραπονεθεί. Η αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα είναι πολύ μεγάλη! Εγώ, πάλι, πίστευα στον Θεό για να μπορέσω να σωθώ, και όταν υπέμεινα κάποια βάσανα, κατηγόρησα και παρανόησα τον Θεό. Πραγματικά, ήμουν πολύ εγωίστρια και ποταπή, και μου έλειπε η ανθρώπινη φύση!

Αργότερα, βρήκα ένα μονοπάτι για να κάνω πράξη τα λόγια του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με βάσανα, πρέπει να είσαι σε θέση να παραμερίζεις το ενδιαφέρον για τη σάρκα και να μην κάνεις παράπονα κατά του Θεού. Όταν ο Θεός σού κρύβεται, πρέπει να είσαι σε θέση να έχεις την πίστη να Τον ακολουθείς, να διατηρείς την πρότερη αγάπη σου χωρίς να την αφήνεις να εξασθενήσει ή να εξαφανιστεί. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, εσύ να Τον αφήνεις να ενορχηστρώνει όπως επιθυμεί και να είσαι πρόθυμος να καταραστείς την ίδια σου τη σάρκα αντί να κάνεις παράπονα εναντίον Του. Όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με δοκιμασίες, πρέπει να είσαι πρόθυμος να υπομείνεις τον πόνο της εγκατάλειψης αυτών που αγαπάς, και να είσαι πρόθυμος να κλάψεις πικρά, για να ικανοποιήσεις τον Θεό. Αυτή μόνο είναι αληθινή αγάπη και πίστη. Όποιο κι αν είναι το πραγματικό σου ανάστημα, πρέπει πρώτα να κατέχεις και τη θέληση να υποστείς κακουχίες αλλά και αληθινή πίστη, και πρέπει, επίσης, να έχεις τη θέληση να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα. Θα πρέπει να είσαι πρόθυμος να υπομείνεις προσωπικά κακουχίες και να υποστείς απώλειες όσον αφορά τα προσωπικά σου συμφέροντα προκειμένου να ικανοποιήσεις τις προθέσεις του Θεού. Επιπλέον, πρέπει να είσαι ικανός να νιώθεις τύψεις για τον εαυτό σου μέσα σου: Στο παρελθόν, δεν μπόρεσες να ικανοποιήσεις τον Θεό, και τώρα μπορείς να νιώθεις τύψεις για τον εαυτό σου. Δεν πρέπει να υστερείς σε καμιά από αυτές τις πτυχές —μέσω των πραγμάτων αυτών θα σε οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Αν δεν μπορείς να πληροίς αυτά τα κριτήρια, τότε δεν μπορείς να τελειωθείς» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι πρόκειται να οδηγηθούν στην τελείωση πρέπει να υποβληθούν σε εξευγενισμό). Όταν συλλογίστηκα τα λόγια του Θεού, κατάλαβα το εξής: Αυτό που κάνει ο Θεός κατά τις έσχατες ημέρες είναι το έργο της κρίσης και του εξαγνισμού του ανθρώπου. Χρησιμοποιεί κάθε είδους άθλια περιβάλλοντα για να μας δοκιμάσει και να μας εξευγενίσει, να μας κάνει να αντιληφθούμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας και τις εσφαλμένες προθέσεις μας, ώστε στο τέλος να επαναστατήσουμε ενάντια στη σάρκα μας, να απαρνηθούμε τις εξωφρενικές επιθυμίες που έχουμε μέσα μας, να υποταχθούμε στον Θεό ό,τι και αν κάνει, και να είμαστε πρόθυμοι να υπομείνουμε σαρκικές κακουχίες και να επιλέξουμε να ικανοποιήσουμε τον Θεό. Μόνο τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να οδηγηθούν στην τελείωση από τον Θεό. Ο Θεός χρησιμοποιεί κάθε είδους άθλια περιβάλλοντα για να εξευγενίσει τη θέληση του ανθρώπου να υπομείνει τον πόνο και να οδηγήσει στην τελείωση την πίστη, την αγάπη και την αληθινή υποταγή του ανθρώπου στον Θεό. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αποκτήσουν τέτοιες αλήθεια-πραγματικότητες σε άνετα περιβάλλοντα. Όπως ακριβώς η εμπειρία από το περιβάλλον των συλλήψεων και των διωγμών του Κομμουνιστικού Κόμματος αυτήν τη φορά με έκανε να δω καθαρά το πραγματικό μου ανάστημα. Είδα ότι δεν είχα καθόλου πίστη στον Θεό, και επίσης απέκτησα κάποια γνώση της εγωιστικής και ποταπής διεφθαρμένης διάθεσής μου. Κατάλαβα ότι ο Θεός χρησιμοποίησε τις μανιώδεις συλλήψεις και τους διωγμούς του Κομμουνιστικού Κόμματος για να οδηγήσει στην τελείωση μια ομάδα ανθρώπων για να είναι νικητές, και τα χρησιμοποίησε επίσης για να αποκαλύψει και να αποκλείσει τους δύσπιστους και τους κακούς ανθρώπους. Είδα ότι η σοφία του Θεού ασκήθηκε με βάση το πονηρό σχέδιο του Σατανά. Αυτές είναι αλήθειες που δεν θα είχα αποκτήσει σε ένα άνετο περιβάλλον.

Μέσα από αυτήν την εμπειρία, είδα πιο καθαρά την μοχθηρή φύση της αντίστασης του Κομμουνιστικού Κόμματος στον Θεό. Ένα μίσος ανάβλυσε στην καρδιά μου για αυτό, και ήμουν ακόμη πιο αποφασισμένη να ακολουθήσω τον Θεό. Ήμουν επίσης πρόθυμη να κάνω το καθήκον μου καλά για να ταπεινώσω τον Σατανά. Σκέφτηκα τους στίχους του τραγουδιού «Ακολουθώντας τον Χριστό, δεν θα μεταστραφώ ποτέ, ακόμα κι αν πεθάνω»: «Μια μέρα, μπορεί να με συλλάβουν και να με διώξουν επειδή καταθέτω μαρτυρία για τον Θεό. Αυτό το μαρτύριο γίνεται για χάρη της δικαιοσύνης, πράγμα που το ξέρω μέσα μου. Αν η ζωή μου χαθεί σαν αστραπή μέσα σε μια στιγμή, θα είμαι και πάλι περήφανος που μπορώ να ακολουθώ τον Χριστό και να καταθέτω μαρτυρία γι’ Αυτόν σ’ αυτήν τη ζωή. Αν δεν μπορέσω να δω το σπουδαίο γεγονός της διάδοσης του ευαγγελίου της βασιλείας, θα συνεχίσω να προσφέρω τις ωραιότερες ευχές. Αν δεν μπορέσω να δω την ημέρα που θα πραγματοποιηθεί η βασιλεία, αλλά μπορέσω να ντροπιάσω τον Σατανά σήμερα, τότε η καρδιά μου θα γεμίσει με χαρά και γαλήνη» (Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια). Τραγουδώντας σιωπηλά αυτό το τραγούδι, συγκινήθηκα και δάκρυσα, και ήμουν αποφασισμένη να ακολουθήσω τον Θεό μέχρι τέλους.

Προηγούμενο: 40. Πώς βίωσα την απαλλαγή

Επόμενο: 43. Έμαθα πώς να διακρίνω τους άλλους με βάση τα λόγια του Θεού

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Σχετικό περιεχόμενο

52. Αντίο, ανθρωπάρεσκη!

Από τη Λι Φέι, ΙσπανίαΌσον αφορά στους ανθρωπάρεσκους, τους θεωρούσα σπουδαίους προτού πιστέψω στον Θεό. Είχαν ευγενή διάθεση, δεν γίνονταν...

Η εμφάνιση και το έργο του Θεού Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών Εκθέτοντας τους αντίχριστους Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας Η Κρίση ξεκινά από τον Οίκο του Θεού Ουσιώδη Λόγια του Παντοδύναμου Θεού, του Χριστού των Εσχάτων Ημερών Καθημερινά λόγια του Θεού Οι αλήθεια-πραγματικότητες στις οποίες πρέπει να εισέλθουν οι πιστοί στον Θεό Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια Οδηγίες για τη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας Τα πρόβατα του Θεού ακούν τη φωνή του Θεού Άκου τη Φωνή του Θεού Ιδού ο Θεός Εμφανίστηκε Κλασικές Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας Βιωματικές Μαρτυρίες Ενώπιον του Βήματος της Κρίσης του Χριστού (Τόμος Α΄) Βιωματικές Μαρτυρίες Ενώπιον του Βήματος της Κρίσης του Χριστού (Τόμος Β΄) Βιωματικές Μαρτυρίες Ενώπιον του Βήματος της Κρίσης του Χριστού (Τόμος Γ΄) Βιωματικές Μαρτυρίες Ενώπιον του Βήματος της Κρίσης του Χριστού (Τόμος Δ΄) Βιωματικές Μαρτυρίες Ενώπιον του Βήματος της Κρίσης του Χριστού (Τόμος Ε΄) Βιωματικές Μαρτυρίες Ενώπιον του Βήματος της Κρίσης του Χριστού (Τόμος ΣΤ΄) Βιωματικές Μαρτυρίες Ενώπιον του Βήματος της Κρίσης του Χριστού (Τόμος Ζ΄) Βιωματικές Μαρτυρίες Ενώπιον του Βήματος της Κρίσης του Χριστού (Τόμος Η΄) Βιωματικές Μαρτυρίες Ενώπιον του Βήματος της Κρίσης του Χριστού (Τόμος Θ΄) Πώς Στράφηκα στον Παντοδύναμο Θεό

Ρυθμίσεις

  • Κείμενο
  • Θέματα

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση

  • Αναζήτηση σε αυτό το κείμενο
  • Αναζήτηση σε αυτό το βιβλίο

Επικοινωνήστε μαζί μας μέσω Messenger