Απαντήση:

Το έργο του Θεού είναι πάντα αδύνατον να συλληφθεί. Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει ξεκάθαρα τις προφητείες του Θεού προς τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει μια προφητεία, μόνο όταν εκπληρωθεί. Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι κανείς δεν μπορεί να συλλάβει τη σοφία και την παντοδυναμία του Θεού. Όταν ο Κύριος Ιησούς εμφανίστηκε για να εργαστεί κατά την Eποχή της Χάριτος, κανείς δεν μπορούσε να το κατανοήσει. Όταν ο Παντοδύναμος Θεός επιτελεί το έργο της κρίσεως των εσχάτων ημερών κανείς δεν μπορεί να το γνωρίζει εκ των προτέρων. Επομένως, η ανθρωπότητα δεν μπορεί καθόλου να συλλάβει ότι η ενσάρκωση του Θεού τις έσχατες ημέρες είναι για να εκφράσει την αλήθεια και να επιτελέσει το έργο της κρίσης. Όταν όμως το έργο του Θεού ολοκληρωθεί, η καταστροφή θα παρουσιαστεί. Και τότε, οι άνθρωποι θα ξέρουν ότι ο λόγος του Θεού έχει εκπληρωθεί απόλυτα. Όμως μέχρι τότε θα είναι πολύ αργά. Θα κλαίνε γοερά και θα τρίζουν τα δόντια τους εν μέσω της καταστροφής. Το πώς ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσεως για να εξαγνίσει και να σώσει τον άνθρωπο, πώς δημιουργεί μια ομάδα νικητών, πώς δημιουργεί τους πρώτους Του καρπούς, αυτά θα είναι πιο ξεκάθαρα αφού διαβάσουμε τον λόγο του Παντοδύναμου Θεού.

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Πρέπει να βλέπετε το θέλημα του Θεού και να γνωρίζετε ότι το έργο του Θεού δεν είναι τόσο απλό όσο η δημιουργία των ουρανών, της γης και όλων των πραγμάτων. Κι αυτό γιατί το σημερινό έργο είναι η μεταμόρφωση όσων έχουν διαφθαρεί και είναι αναίσθητοι σε υπέρτατο βαθμό, έχει στόχο να εξαγνίσει όσους δημιουργήθηκαν αλλά έχουν τύχει της επεξεργασίας του Σατανά. Δεν πρόκειται για τη δημιουργία του Αδάμ και της Εύας, πόσο δε μάλλον για τη δημιουργία του φωτός, ή τη δημιουργία κάθε φυτού και ζώου. Ο Θεός εξαγνίζει τα πράγματα που έχει διαφθείρει ο Σατανάς και στη συνέχεια τα κερδίζει εκ νέου· τα πράγματα καθίστανται κτήση Του και αποτελούν τη δόξα Του. Αυτό το έργο δεν είναι τόσο απλό όσο φαντάζεται ο άνθρωπος τη δημιουργία των ουρανών και της γης και όλων των πραγμάτων, και δεν ομοιάζει με το έργο της καταδίκης του Σατανά στο πηγάδι της αβύσσου, όπως φαντάζεται ο άνθρωπος. Αντίθετα, είναι να μεταμορφώσει τον άνθρωπο, να μετατρέψει κάθε τι αρνητικό σε θετικό και να πάρει στην κατοχή Του αυτό που δεν Του ανήκει. Αυτή είναι η αληθινή ιστορία σε αυτό το στάδιο του έργου του Θεού. Πρέπει να το συνειδητοποιήσετε και δεν πρέπει να απλοποιείτε τα πράγματα. Το έργο του Θεού διαφέρει από κάθε συνηθισμένο έργο. Το θαύμα του δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους και δεν μπορεί να φτάσει τη σοφία του. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου του έργου Του, ο Θεός δεν δημιουργεί τα πάντα και δεν τα καταστρέφει. Αντιθέτως, αλλάζει όλες τις δημιουργίες Του και εξαγνίζει όλα τα πράγματα που έχει μολύνει ο Σατανάς. Επομένως, ο Θεός θα ξεκινήσει έργο μεγάλης σπουδαιότητας κι αυτή είναι η συνολική σημασία του έργου Του. Από αυτά τα λόγια, πιστεύεις πως το έργο του Θεού είναι τόσο απλό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Είναι το έργο του Θεού τόσο απλό όσο φαντάζεται ο άνθρωπος;).

«Η σάρκα του ανθρώπου έχει διαφθαρεί από τον Σατανά, έχει βαθιά τυφλωθεί και έχει βαθιά πληγεί. Ο πιο θεμελιώδης λόγος για τον οποίο ο Θεός εργάζεται προσωπικά κατά την ενσάρκωση είναι επειδή το αντικείμενο της σωτηρίας Του είναι ο άνθρωπος, ο οποίος είναι από σάρκα κι επειδή ο Σατανάς χρησιμοποιεί επίσης τη σάρκα του ανθρώπου για να διαταράξει το έργο του Θεού. Η μάχη με τον Σατανά είναι στην πραγματικότητα το έργο της κατάκτησης του ανθρώπου και, ταυτόχρονα, ο άνθρωπος είναι επίσης το αντικείμενο της σωτηρίας του Θεού. Έτσι, το έργο του ενσαρκωμένου Θεού είναι απαραίτητο. Ο Σατανάς διέφθειρε τη σάρκα του ανθρώπου, ο άνθρωπος έγινε η ενσάρκωση του Σατανά και έγινε το αντικείμενο που θα νικηθεί από τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο της μάχης με τον Σατανά και της σωτηρίας της ανθρωπότητας λαμβάνει χώρα στη γη και ο Θεός πρέπει να γίνει άνθρωπος για να πολεμήσει τον Σατανά. Αυτό είναι έργο μέγιστης πρακτικότητας» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού).

«Το πρώιμο ανθρώπινο είδος βρισκόταν στα χέρια του Θεού, αλλά εξαιτίας του πειρασμού και της διαφθοράς από τον Σατανά, ο άνθρωπος έγινε σκλάβος του και περιέπεσε στα δικά του χέρια. Έτσι, στο έργο της διαχείρισης του Θεού, ο Σατανάς κατέστη αντικείμενο προς συντριβή. Επειδή ο Σατανάς κατέλαβε τον άνθρωπο, ο οποίος αποτελεί την παρακαταθήκη ολόκληρης της διαχείρισης του Θεού, αν πρόκειται να σωθεί ο άνθρωπος, τότε πρέπει να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να ανακτηθεί μετά την αιχμαλωσία του από αυτόν. Συνεπώς, ο Σατανάς πρέπει να ηττηθεί διά των αλλαγών στην παλιά διάθεση του ανθρώπου, των αλλαγών που αποκαθιστούν την πρωταρχική λογική του και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο άνθρωπος που κρατείται αιχμάλωτος, είναι δυνατόν να αρπαχθεί εκ νέου από τα χέρια του Σατανά. Με την απελευθέρωση του ανθρώπου από την επιρροή και τα δεσμά του Σατανά, θα επέλθει και η ανάκτησή του· ο Σατανάς θα εξευτελιστεί και, τέλος, θα συντριβεί. Και επειδή ο άνθρωπος ελευθερώθηκε από τη σκοτεινή επιρροή του Σατανά, θα καταστεί λάφυρο μάχης, ενώ ο Σατανάς θα γίνει το αντικείμενο προς τιμωρία μετά το πέρας της μάχης αυτής, έπειτα από την οποία, το έργο για τη σωτηρία της ανθρωπότητας θα έχει ολοκληρωθεί εν τω συνόλω του» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αποκαθιστώντας την κανονική ζωή του ανθρώπου και οδηγώντας τον σε έναν θαυμαστό προορισμό).

«Στο έργο των εσχάτων ημερών, ο λόγος είναι ισχυρότερος από την εκδήλωση σημείων και τεράτων, και η εξουσία του λόγου υπερβαίνει εκείνη των σημείων και των τεράτων. Ο λόγος εκθέτει όλες τις διεφθαρμένες διαθέσεις που κρύβονται βαθιά μες στην καρδιά του ανθρώπου. Δεν είσαι σε θέση να τις αναγνωρίσεις μόνος σου. Όταν σου αποκαλυφθούν μέσω του λόγου, θα φτάσεις φυσικά στο σημείο να τις ανακαλύψεις· δεν θα μπορείς να τις αρνηθείς και θα πειστείς απόλυτα. Αυτή δεν είναι η εξουσία του λόγου; Αυτό είναι το αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται από το έργο του λόγου σήμερα. Επομένως, ο άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί πλήρως από τις αμαρτίες του μέσω της θεραπείας ασθενειών και της εκβολής των δαιμονίων, ούτε μπορεί να ολοκληρωθεί πλήρως μέσω της εκδήλωσης σημείων και τεράτων. Η εξουσία της θεραπείας των ασθενειών και της εκβολής των δαιμονίων δίνει μονάχα χάρη στον άνθρωπο, αλλά η σάρκα του ανθρώπου εξακολουθεί να ανήκει στον Σατανά και η διεφθαρμένη σατανική διάθεση παραμένει ακόμα μέσα στον άνθρωπο. Με άλλα λόγια, ό,τι δεν έχει καθαριστεί, εξακολουθεί να ανήκει στην αμαρτία και την ακαθαρσία. Μόνο αφότου ο άνθρωπος γίνει καθαρός μέσω του λόγου, μπορεί να κερδηθεί από τον Θεό και να καθαγιαστεί. […] Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)).

[…]

Ο Θεός ενσαρκώνεται τις έσχατες ημέρες κι έτσι εκφράζει την αλήθεια και επιτελεί το έργο της κρίσεως για να εξαγνίσει τον άνθρωπο, αντί να τον αλλάξει με μια μόνο λέξη. Υπάρχει αλήθεια και μυστήριο μέσα του; Το πώς ο Θεός εξαγνίζει τον άνθρωπο και τον οδηγεί στην τελείωση μέσω του έργου της κρίσης Του κατά τις έσχατες ημέρες, σίγουρα δεν είναι τόσο απλό όσο φανταζόμαστε. Με μια λέξη, ο Κύριος Ιησούς ανέστησε τον Λάζαρο από τους νεκρούς. Αλλά το να εξαγνίσει ο Θεός και να μεταμορφώσει την ανθρωπότητα, που έχει διαφθαρεί από τον Σατανά ώστε να αντιστέκεται και να καταδικάζει τον Θεό, σε μια ανθρωπότητα που κατανοεί, υπακούει και πραγματικά λατρεύει τον Θεό, να μεταμορφώσει μια ανθρωπότητα που διαφθείρεται και μετατρέπεται σε δαιμόνια για χιλιετίες σε μια ανθρωπότητα που κατέχει αλήθεια και ανθρωπιά, όλα αυτά μέσα σε είκοσι ή τριάντα χρόνια, είναι μια διαδικασία μάχης με τον Σατανά. Είναι απλό ζήτημα αυτό; Εάν ο Θεός με μια μόνο λέξη ανασταίνει τους νεκρούς και μεταμορφώνει τα σώματά μας, κάτι τέτοιο θα ταπείνωνε τον Σατανά; Κατά τις έσχατες ημέρες, η ανθρωπότητα έχει διαφθαρεί από τον Σατανά για χιλιετίες. Η φύση και η διάθεση του Σατανά έχει εμφυτευτεί μέσα στον άνθρωπο. Η ανθρωπότητα είναι αλαζονική, εγωιστική, γεμάτη δόλο, κακό και απληστία. Η ανθρωπότητα απεχθάνεται και μισεί την αλήθεια, και έχει γίνει εχθρός του Θεού από νωρίς. Η ανθρωπότητα είναι ο τύπος του Σατανά που αντιστέκεται στον Θεό και Τον προδίδει. Η σωτηρία του Θεού για την ανθρωπότητα είναι στην πραγματικότητα μια μάχη με τον Σατανά. Ακριβώς όπως λέει ο Παντοδύναμος Θεός: «Η σάρκα του ανθρώπου έχει διαφθαρεί πολύ βαθιά και έχει γίνει κάτι που αντιτίθεται στον Θεό, η οποία ακόμη και απροκάλυπτα αντιτίθεται στον Θεό και αρνείται την ύπαρξή Του. Αυτή η διεφθαρμένη σάρκα είναι απλά πάρα πολύ ανυπάκουη και τίποτα δεν είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί ή να αλλάξει από τη διεφθαρμένη διάθεση της σάρκας. Ο Σατανάς έρχεται στη σάρκα του ανθρώπου για να προκαλέσει διαταραχή και χρησιμοποιεί τη σάρκα του ανθρώπου για να διαταράξει το έργο του Θεού, να βλάψει το σχέδιο του Θεού κι έτσι ο άνθρωπος μετατρέπεται σε Σατανά και εχθρό του Θεού. Για να σωθεί ο άνθρωπος, πρέπει πρώτα να κατακτηθεί. Εξαιτίας αυτού, ο Θεός αποδέχεται την πρόκληση, ενσαρκώνεται για να επιτελέσει το έργο που προτίθεται να κάνει και μάχεται τον Σατανά. Ο στόχος Του είναι η σωτηρία της ανθρωπότητας, η οποία έχει διαφθαρεί, και η ήττα και η εξόντωση του Σατανά, ο οποίος επαναστατεί εναντίον Του. Νικά τον Σατανά μέσα από το έργο Του της κατάκτησης του ανθρώπου, ενώ ταυτόχρονα σώζει τη διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Έτσι, πρόκειται για έργο που επιτυγχάνει δύο στόχους ταυτόχρονα» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Αυτό που χρειάζεται περισσότερο η διεφθαρμένη ανθρωπότητα είναι η σωτηρία του ενσαρκωμένου Θεού).

Ο Θεός θέλει να μεταμορφώσει την ανθρωπότητα που έχει ρυπανθεί από τον Σατανά. σε μια ανθρωπότητα που υπακούει και είναι συμβατή με τον Θεό. Η δυσκολία του είναι τεράστια. Είναι πολύ πιο δύσκολο από όταν ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη και όλα τα πράγματα. Η δημιουργία όλων των πραγμάτων από την ανυπαρξία, έχει επιτευχθεί μόνο με μια λέξη του Θεού. Αλλά για να εξαγνιστεί και να μεταμορφωθεί μια διεφθαρμένη ανθρωπότητα, πρέπει πρώτα ο Θεός να ενσαρκωθεί και έπειτα να εκφράσει πολλές αλήθειες, ώστε να κρίνει και να εξαγνίσει τον άνθρωπο. Προκειμένου να βιώσουμε την κρίση του Θεού, να αποβάλουμε τη διαφθορά και να εξαγνιστούμε, απαιτείται μια διαδικασία που παίρνει πολύ χρόνο. Είναι η διαδικασία της μάχης του Θεού με τον Σατανά. Ο Σατανάς εσκεμμένα διαφθείρει τα ανθρώπινα όντα κάνοντάς τα ζωντανά δαιμόνια. Εάν ο Θεός μετατρέψει αυτά τα δαιμόνια σε ανθρώπινα όντα, ο Σατανάς θα καταλάβει τη θέση του. Επομένως, σοφά ο Θεός ακολουθεί το αρχικό Του σχέδιο, με την ενσάρκωσή Του, ώστε να πολεμήσει τον τύπο του Σατανά. Πρώτα εκφέρει την αλήθεια για να κατακτήσει τον άνθρωπο και έπειτα εξαγνίζει και τελειοποιεί τον άνθρωπο με την αλήθεια. Όταν κατανοήσουμε την αλήθεια και γνωρίσουμε τον Θεό, θα δούμε καθαρά την διαφθορά μας από τον Σατανά, και θα αρχίσουμε να απεχθανόμαστε τον Σατανά, να απαρνούμαστε τον Σατανά και να καταριόμαστε τον Σατανά. Στο τέλος, θα επαναστατήσουμε εναντίον του Σατανά και θα στραφούμε ολοκληρωτικά στον Θεό. Έτσι ο Θεός μάχεται ώστε να ανακτήσει την ανθρωπότητα από τον Σατανά. Εκείνοι που είναι σωσμένοι είναι τα λάφυρα του Θεού, έχοντας νικήσει τον Σατανά. Μόνο εάν εργαστεί έτσι, μπορεί ο Θεός να ταπεινώσει και να νικήσει τον Σατανά. Αυτή είναι η πραγματική ιστορία του έργου της κρίσεως του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες. Βλέπουμε όλοι καθαρά τώρα την αλήθεια του έργου του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες; Παρόλο που το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες διαρκεί μόλις περίπου είκοσι χρόνια. Αυτός έχει δημιουργήσει μια ομάδα νικητών. Αυτή η ομάδα ανθρώπων, αυτή η ομάδα νικητών, είναι οι πρώτοι καρποί που ο Θεός έχει δρέψει και απολαύσει. Επομένως, συγκριτικά με την ιστορία της ανθρωπότητας, τα είκοσι περίπου χρόνια δεν διαρκούν παρά μόνο μια στιγμή; Η Βίβλος λέει: «παρά Κυρίω μία ημέρα είναι ως χίλια έτη και χίλια έτη ως ημέρα μία» (2Πέτ. 3:8). Εάν λέει κάτι τέτοιο, τότε όταν ο Κύριος επιστρέψει κατά τις έσχατες ημέρες, θα αλλάξει τα σώματά μας μέσα σε μια στιγμή. Είναι σωστό να το αποδίδουμε στα αποτελέσματα που επιτυγχάνονται από το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες. Συνεπώς γίνεται να το λάβουμε. Όμως ο Παύλος είπε: «Διότι το πολίτευμα ημών είναι εν ουρανοίς, οπόθεν και προσμένομεν Σωτήρα τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν» (Φιλ. 3:20-21), το οποίο ο άνθρωπος μπορεί εύκολα να ερμηνεύσει ως εξής: εκείνοι που πιστεύουν στον Κύριο θα μεταμορφωθούν και θα ανυψωθούν στον αέρα αυτοστιγμεί για να συναντήσουν τον Κύριο όταν επιστρέψει. Έτσι περιμένουμε χαλαρά τον Κύριο να κατέβει πάνω σε σύννεφα, να μας μεταμορφώσει και να μας αρπάξει. Δεν είναι επικίνδυνα παραπλανητικά τα λόγια του Παύλου; Δεν μπορούμε να εφαρμόζουμε τις δικές μας αντιλήψεις στο έργο του Θεού. Το έργο του Θεού είναι ιδιαιτέρως πρακτικό σε κάθε βήμα∙ είναι ορατό και χειροπιαστό. Ο ενσαρκωμένος Παντοδύναμος Θεός είναι ο πρακτικός Θεός που έρχεται στον κόσμο για να σώσει τον άνθρωπο εκφέροντας την αλήθεια. Εάν δε δεχτούμε, μήπως επαναστατούμε ενάντια στον Θεό και του αντιστεκόμαστε; Τότε πώς μπορούμε να λάβουμε τους επαίνους και τις ευλογίες του Θεού;

Απόσπασμα από το βιβλίο «Ουσιώδεις Ερωτήσεις και Απαντήσεις για το Ευαγγέλιο της Βασιλείας»