Καθώς μεγαλώνει και ωριμάζει κανείς, απομακρύνεται περισσότερο από τους γονείς του και από το περιβάλλον στο οποίο γεννήθηκε και ανατράφηκε και, αντιθέτως, ξεκινά να αναζητά μια κατεύθυνση στη ζωή του και να επιδιώκει τους δικούς του στόχους στη ζωή, με τρόπο ζωής διαφορετικό από αυτόν των γονέων του. Κατά το διάστημα αυτό, δεν χρειάζεται πια τους γονείς του, αλλά έναν σύντροφο με τον οποίο μπορεί να περάσει τη ζωή του, δηλαδή έναν ή μία σύζυγο, ένα άτομο με το οποίο η μοίρα του είναι στενά συνυφασμένη. Έτσι, το πρώτο μεγάλο γεγονός της ζωής μετά την ανεξαρτητοποίηση είναι ο γάμος —η τέταρτη καμπή από την οποία πρέπει κανείς να περάσει.

1. Η ατομική επιλογή δεν εισέρχεται στον γάμο

Ο γάμος είναι καθοριστικό γεγονός στη ζωή κάθε ανθρώπου· είναι η στιγμή που ξεκινά κανείς να αναλαμβάνει πραγματικά διάφορα είδη ευθυνών, και να ολοκληρώνει σταδιακά διάφορα είδη αποστολών. Οι άνθρωποι τρέφουν όλες αυταπάτες για τον γάμο πριν τον δοκιμάσουν οι ίδιοι όλες αυτές οι αυταπάτες είναι πολύ όμορφες. Οι γυναίκες φαντάζονται πως το άλλο τους μισό θα είναι ο πρίγκιπας του παραμυθιού, ενώ οι άντρες φαντάζονται πως θα παντρευτούν τη Χιονάτη. Οι φαντασιώσεις αυτές δείχνουν πως κάθε άνθρωπος έχει ορισμένες απαιτήσεις από τον γάμο, το δικό του σύνολο αιτημάτων και προτύπων. Παρόλο που στην πονηρή αυτή εποχή, οι άνθρωποι βομβαρδίζονται συνεχώς με διαστρεβλωμένα μηνύματα για τον γάμο, τα οποία δημιουργούν ακόμα περισσότερες απαιτήσεις και δίνουν στους ανθρώπους κάθε λογής φορτία και περίεργες νοοτροπίες, κάθε άνθρωπος που έχει δοκιμάσει τον γάμο γνωρίζει πως, όπως κι αν τον κατανοεί κάποιος, όποια στάση κι αν κρατά προς αυτόν, ο γάμος δεν είναι θέμα ατομικής επιλογής.

Ο καθένας συναντά πολλούς ανθρώπους στη ζωή του, αλλά κανείς δεν γνωρίζει ποιος θα γίνει ο σύντροφός του στον γάμο. Παρόλο που όλοι έχουν τις δικές τους απόψεις και προσωπικές στάσεις για το θέμα του γάμου, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιος θα γίνει αληθινά, στο τέλος, το έτερόν του ήμισυ, κι έτσι οι προσωπικές ιδέες του καθενός για το θέμα έχουν ελάχιστη σημασία. Αφού γνωρίσεις κάποιον που σου αρέσει, μπορείς να προσπαθήσεις να τον κατακτήσεις· ωστόσο, το αν ο άνθρωπος αυτός ενδιαφέρεται για εσένα και το αν μπορεί γίνει ο σύντροφός σου, αυτό δεν είναι δική σου απόφαση. Το αντικείμενο της στοργής σου δεν είναι απαραίτητα το άτομο με το οποίο θα μπορέσεις να μοιραστείς τη ζωή σου· στο μεταξύ, κάποιος που ποτέ σου δεν περίμενες, μπορεί να μπει αθόρυβα στη ζωή σου και να γίνει ο σύντροφός σου, να γίνει το σημαντικότερο στοιχείο στη μοίρα σου, το άλλο σου μισό, ο άνθρωπος με τον οποίο η μοίρα σου είναι άρρηκτα συνδεδεμένη. Έτσι, παρόλο που υπάρχουν εκατομμύρια γάμοι στον κόσμο, κάθε ένας είναι διαφορετικός. Τόσοι γάμοι είναι ανεπαρκείς, τόσοι ευτυχισμένοι· τόσοι εκτείνονται στην Ανατολή και τη Δύση, και τόσοι στον Βορρά και τον Νότο· τόσοι αποτελούν το τέλειο ταίριασμα και πόσοι είναι ισότιμοι σε κοινωνική τάξη· τόσοι είναι ευτυχισμένοι και αρμονικοί, και τόσοι οδυνηροί και θλιβεροί· τόσοι αποτελούν το αντικείμενο της ζήλιας των άλλων, και τόσοι παρανοούνται και αποδοκιμάζονται από τους άλλους· τόσοι είναι γεμάτοι χαρά, τόσοι είναι γεμάτοι δάκρυα και φέρνουν απόγνωση… Σ’ αυτά τα αναρίθμητα είδη γάμων, οι άνθρωποι αποκαλύπτουν αφοσίωση και ισόβια δέσμευση προς τον γάμο· αποκαλύπτουν αγάπη, προσήλωση και την έννοια του αχώριστου, ή παραίτηση και αδυναμία συνεννόησης. Κάποιοι προδίδουν τον γάμο τους, ή ακόμα νιώθουν μίσος απέναντι σ’ αυτόν. Ανεξάρτητα από το αν ο γάμος ο ίδιος φέρει ευτυχία ή πόνο, η αποστολή του καθενός στον γάμο είναι προκαθορισμένη από τον Δημιουργό και δεν θα αλλάξει· η αποστολή είναι κάτι που όλοι πρέπει να ολοκληρώσουν. Η μοίρα του κάθε ατόμου που βρίσκεται πίσω από κάθε γάμο είναι αμετάβλητη· έχει καθοριστεί πολύ καιρό νωρίτερα από τον Δημιουργό.

2. Ο γάμος γεννιέται από τις μοίρες των δύο συντρόφων

Ο γάμος αποτελεί σημαντική καμπή στη ζωή του ανθρώπου. Είναι το προϊόν της μοίρας ενός ανθρώπου και ένας κρίσιμος κρίκος στη μοίρα του· δεν θεμελιώνεται πάνω στην προσωπική βούληση ή τις προτιμήσεις κάποιου και δεν επηρεάζεται από κανέναν εξωτερικό παράγοντα· αντιθέτως, καθορίζεται εξ ολοκλήρου από τις μοίρες των δύο μερών, και από τα όσα έχει διευθετήσει και προαποφασίσει ο Δημιουργός για τις μοίρες και των δύο μελών του ζεύγους. Εκ πρώτης όψεως, ο σκοπός του γάμου είναι η συνέχιση της ανθρώπινης φυλής, αλλά, στην πραγματικότητα, ο γάμος δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα τελετουργικό στο οποίο υποβάλλεται κάποιος κατά τη διαδικασία της ολοκλήρωσης της αποστολής του. Στον γάμο, οι άνθρωποι δεν διαδραματίζουν απλώς τον ρόλο της ανατροφής της επόμενης γενιάς· υιοθετούν τους διάφορους ρόλους που απαιτούνται για τη διατήρηση ενός γάμου και τις αποστολές που αυτοί οι ρόλοι απαιτούν να ολοκληρώσει κάποιος. Εφόσον η γέννηση κάποιου επηρεάζει τις αλλαγές στις οποίες υποβάλλονται οι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα που τον περιβάλλουν, τότε και ο γάμος του θα επηρεάσει αναπόφευκτα αυτούς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα, και, επιπλέον, θα τα μεταμορφώσει με διάφορους τρόπους.

Όταν κάποιος ανεξαρτητοποιείται, ξεκινά το δικό του ταξίδι στη ζωή, το οποίο τον οδηγεί, βήμα-βήμα, προς τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που συνδέονται με τον γάμο του. Την ίδια ώρα, το άλλο άτομο που θα είναι τον γάμο, πλησιάζει, βήμα-βήμα, προς τους ίδιους εκείνους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα. Υπό την κυριαρχία του Δημιουργού, δύο ξεχωριστοί άνθρωποι με συνδεδεμένες μοίρες συνάπτουν σταδιακά γάμο και γίνονται, ως εκ θαύματος, μία οικογένεια: «δύο ακρίδες που κρατιούνται σφιχτά από το ίδιο σχοινί». Έτσι, όταν κάποιος συνάπτει γάμο, το ταξίδι του στη ζωή θα επηρεάσει και θα αγγίξει το άλλο του μισό και, παρομοίως, το ταξίδι του συντρόφου του στη ζωή θα επηρεάσει και θα αγγίξει τη δική του μοίρα στη ζωή. Με άλλα λόγια, οι ανθρώπινες μοίρες είναι αλληλένδετες και κανείς δεν μπορεί να ολοκληρώσει την αποστολή του στη ζωή ή να διαδραματίσει τον ρόλο του τελείως ανεξάρτητα από άλλους. Η γέννηση κάποιου επηρεάζει μια τεράστια αλυσίδα σχέσεων· το να μεγαλώνεις περιλαμβάνει κι αυτό μια περίπλοκη αλυσίδα σχέσεων· παρομοίως, ένας γάμος αναπόφευκτα υπάρχει και συντηρείται μέσα σε ένα αχανές και περίπλοκο δίκτυο ανθρώπινων επαφών που περιλαμβάνουν κάθε μέλος αυτού του δικτύου και επηρεάζουν τη μοίρα κάθε ατόμου που είναι μέρος του. Ένας γάμος δεν είναι το προϊόν των οικογενειών των δύο μελών, των συνθηκών στις οποίες μεγάλωσαν, των εμφανίσεων, των ηλικιών, των επιπέδων, των ταλέντων τους και άλλων παραγόντων· αντιθέτως, προέρχεται από μια κοινή αποστολή και μια συνδεδεμένη μοίρα. Αυτή είναι η προέλευση του γάμου· ένα προϊόν της ανθρώπινης μοίρας που ενορχηστρώνεται και διευθετείται από τον Δημιουργό.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Γ΄