Σχετικά λόγια του Θεού:

Αυτό που πρέπει να επιτύχει τώρα ο άνθρωπος συνάδει με την αληθινή κατάσταση του ανθρώπου σήμερα, σύμφωνα με το επίπεδο και το πραγματικό ανάστημα του ανθρώπου της σημερινής εποχής, και δεν απαιτεί να ακολουθείς κανόνες. Αυτό συμβαίνει έτσι ώστε να επιτευχθούν αλλαγές στην παλιά σου φύση και να μπορέσεις να παραμερίσεις τις αντιλήψεις σου. Πιστεύεις ότι οι εντολές είναι κανόνες; Μπορεί να ειπωθεί πως είναι οι συνήθεις απαιτήσεις από τον άνθρωπο. Δεν είναι κανόνες που πρέπει να ακολουθείς. Η απαγόρευση του καπνίσματος, παραδείγματος χάριν —συνιστά άραγε κανόνα; Δεν είναι κανόνας! Απαιτείται από την κανονική ανθρώπινη φύση. Δεν είναι κανόνας, αλλά κάτι που καθορίζεται για το σύνολο της ανθρωπότητας. Σήμερα, οι περίπου δώδεκα εντολές που έχουν θεσπιστεί δεν αποτελούν ούτε κι αυτές κανόνες· συνιστούν αυτό που απαιτείται για να επιτευχθεί η κανονική ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι δεν κατείχαν ούτε γνώριζαν αυτά τα πράγματα στο παρελθόν, κι έτσι είναι υποχρεωμένοι να τα επιτύχουν σήμερα, και τέτοια πράγματα δεν θεωρούνται κανόνες. Οι νόμοι διαφέρουν από τους κανόνες. Οι κανόνες για τους οποίους μιλώ αναφέρονται σε τελετές, τυπικότητες ή στις αποκλίνουσες και λανθασμένες ασκήσεις του ανθρώπου· είναι οι κανόνες και οι κανονισμοί που δεν βοηθούν καθόλου τον άνθρωπο, δεν τον ωφελούν καθόλου· συστήνουν μια μορφή δράσης που δεν έχει καμία σημασία. Αυτή είναι η επιτομή των κανόνων, και τέτοιοι κανόνες πρέπει να απορριφθούν, διότι δεν προσφέρουν κανένα όφελος στον άνθρωπο. Αυτό που πρέπει να γίνεται πράξη είναι αυτό που ωφελεί τον άνθρωπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το όραμα του έργου του Θεού (1)

Πόσα θρησκευτικά έθιμα τηρείς; Πόσες φορές έχεις επαναστατήσει ενάντια στον λόγο του Θεού και έχεις τραβήξει τον δικό σου δρόμο; Πόσες φορές έχεις κάνει πράξη τον λόγο του Θεού γιατί πραγματικά λαμβάνεις υπόψη σου τα βάρη Του και θέλεις να εκπληρώσεις τις επιθυμίες Του; Κατανόησε τον λόγο του Θεού και βάλε τον σε εφαρμογή. Να είσαι ηθικός στις πράξεις και στις ενέργειές σου. Αυτό δεν είναι συμμόρφωση με κανόνες ή να το πράττεις απρόθυμα μόνο χάριν εντυπωσιασμού. Αντίθετα, αυτό είναι η πράξη της αλήθειας και η ζωή σύμφωνα με τον λόγο του Θεού. Μόνο μια τέτοια πράξη ικανοποιεί τον Θεό. Όποια συνήθεια ευχαριστεί τον Θεό δεν είναι κανόνας, αλλά η πράξη της αλήθειας. Κάποιοι άνθρωποι αρέσκονται στο να τραβούν την προσοχή πάνω τους. Παρουσία των αδελφών τους, λένε ότι είναι υπόχρεοι στον Θεό, αλλά πίσω από την πλάτη τους, δεν πράττουν την αλήθεια και κάνουν το εντελώς αντίθετο. Δεν είναι θρησκόληπτοι Φαρισαίοι; Ο άνθρωπος που αγαπά πραγματικά τον Θεό και κατέχει την αλήθεια είναι εκείνος που είναι πιστός στον Θεό, αλλά δεν το αποκαλύπτει έτσι προς τα έξω. Είναι πρόθυμος να πράξει την αλήθεια όταν εγείρονται ζητήματα και δεν μιλά ή πράττει με τρόπο που πηγαίνει ενάντια στην συνείδησή του. Επιδεικνύει σοφία όταν προκύπτουν ζητήματα και είναι ηθικός στις ενέργειες του, άσχετα από τις καταστάσεις. Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι εκείνος που πραγματικά υπηρετεί. Υπάρχουν κάποιοι που συχνά ανειλικρινώς μιλούν για την υποχρέωσή τους στον Θεό. Περνούν τις ημέρες τους με τα μέτωπά τους σφραγισμένα με ανησυχία, φέρονται προσποιητά και προσποιούνται μία καταρρακωμένη έκφραση. Πόσο άθλιο! Αν τους ρωτούσες: «Μπορείς να μου πεις πώς είσαι υποχρεωμένος στον Θεό;», τότε θα έμεναν άφωνοι. Αν είσαι αφοσιωμένος στον Θεό, τότε μη μιλάς ανοιχτά περί αυτού· αντ’ αυτού, επίδειξε την αγάπη σου για τον Θεό μέσω πραγματικής άσκησης, και προσευχήσου σ’ Αυτόν με αληθινή καρδιά. Εκείνοι που χρησιμοποιούν μόνο λέξεις για να ασχοληθούν με τον Θεό είναι όλοι υποκριτές!

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Στην πίστη του, πρέπει κανείς να επικεντρώνεται στην πραγματικότητα — το να επιδίδεται σε θρησκευτικά τελετουργικά δεν είναι πίστη

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι μια κανονική πνευματική ζωή εμπεριέχει απαραίτητα το να προσεύχεται κανείς, να τραγουδά ύμνους και να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού ή να στοχάζεται τα λόγια Του, ανεξάρτητα από το αν τέτοιες ασκήσεις έχουν στ’ αλήθεια κάποιο αποτέλεσμα ή αν οδηγούν σε πραγματική κατανόηση. Αυτοί οι άνθρωποι εστιάζουν στο να ακολουθούν επιφανειακές διαδικασίες χωρίς να σκέφτονται καθόλου τα αποτελέσματά τους· είναι άνθρωποι που ζουν σε θρησκευτικές τελετές, όχι άνθρωποι που ζουν εντός της εκκλησίας, πόσο μάλλον δε, είναι ο λαός της βασιλείας. Οι προσευχές τους, το ότι τραγουδούν ύμνους και τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού είναι απλώς τήρηση κανόνων· τα κάνουν αυτά από υποχρέωση και για να ανταποκριθούν στις τάσεις, όχι από προθυμία, όχι μέσα από την καρδιά τους. Όσο κι αν προσεύχονται κι αν τραγουδούν αυτοί οι άνθρωποι, οι προσπάθειές τους θα είναι άκαρπες, γιατί αυτά που κάνουν πράξη είναι απλώς οι κανόνες και οι τελετουργίες της θρησκείας. Δεν κάνουν στ’ αλήθεια πράξη τα λόγια του Θεού. Επικεντρώνονται μόνο στο να κάνουν θέμα το πώς ασκούνται, και μεταχειρίζονται τα λόγια του Θεού ως κανόνες που πρέπει να ακολουθούν. Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν κάνουν πράξη τα λόγια του Θεού. Απλώς ικανοποιούν τη σάρκα και δίνουν μια παράσταση για να τη δουν οι άλλοι. Αυτοί οι θρησκευτικοί κανόνες και τα θρησκευτικά τελετουργικά είναι όλα ανθρώπινης προέλευσης· δεν προέρχονται από τον Θεό. Ο Θεός δεν ακολουθεί κανόνες, ούτε υπόκειται σε κανέναν νόμο. Αντίθετα, κάνει νέα πράγματα κάθε μέρα, επιτυγχάνοντας πρακτικό έργο. Όπως οι άνθρωποι στην Εκκλησία της Τριπλής Αυτενέργειας, που περιορίζονται σε ασκήσεις όπως η καθημερινή παρακολούθηση πρωινών λειτουργιών, η απογευματινή προσευχή και η προσευχή έκφρασης ευγνωμοσύνης πριν από τα γεύματα, αλλά και η απόδοση ευχαριστιών σε όλες τις περιστάσεις —όσα κι αν κάνουν και για όσο καιρό κι αν τα κάνουν, δεν θα έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν οι άνθρωποι ζουν εν μέσω κανόνων και έχουν την καρδιά τους αμετακίνητη στις μεθόδους άσκησης, το Άγιο Πνεύμα δεν μπορεί να εργαστεί, καθώς οι καρδιές τους κυριεύονται από κανόνες και ανθρώπινες αντιλήψεις. Έτσι, ο Θεός δεν μπορεί να παρέμβει και να εργαστεί σ’ αυτούς, κι εκείνοι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να συνεχίσουν να ζουν υπό τον έλεγχο των νόμων. Αυτοί οι άνθρωποι είναι δια παντός ανήμποροι να λάβουν τον αίνο του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Σχετικά με μια κανονική πνευματική ζωή

Στο παρελθόν, υπήρχαν πολλές αποκλίσεις, ακόμη και παραλογισμοί στον τρόπο με τον οποίο βίωναν πράγματα οι άνθρωποι. Απλώς δεν κατανοούσαν τα πρότυπα των απαιτήσεων του Θεού, κι έτσι υπήρχαν πολλοί τομείς στους οποίους οι εμπειρίες των ανθρώπων έπαιρναν άσχημη τροπή. Αυτό που απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο είναι να μπορεί να βιώσει την κανονική ανθρώπινη φύση. Για παράδειγμα, είναι αποδεκτό να ακολουθούν οι άνθρωποι τις σύγχρονες συμβάσεις όσον αφορά το φαγητό και την ένδυση, να φορούν κουστούμι και γραβάτα, να μαθαίνουν κάποια πράγματα σχετικά με τη σύγχρονη τέχνη και, στον ελεύθερό τους χρόνο, μπορούν να απολαμβάνουν τις τέχνες, τον πολιτισμό και την ψυχαγωγία. Μπορούν να βγάλουν κάποιες αξέχαστες φωτογραφίες, να διαβάσουν και να αποκτήσουν κάποιες χρήσιμες γνώσεις και να έχουν ένα σχετικά καλό περιβάλλον διαβίωσης. Όλα αυτά αποτελούν πράγματα που αρμόζουν σε μια ζωή κανονικής ανθρώπινης φύσης, κι όμως οι άνθρωποι τα θεωρούν πράγματα που απεχθάνεται ο Θεός και συγκρατούνται για να μην τα κάνουν. Η άσκησή τους συνίσταται μονάχα στην τήρηση μερικών κανόνων, γεγονός που οδηγεί σε μια ζωή που είναι βαρετή του θανατά και στερείται παντελούς νοήματος. Στην πραγματικότητα, ο Θεός δεν έχει απαιτήσει ποτέ να ενεργούν οι άνθρωποι κατ’ αυτόν τον τρόπο. Όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν να περιορίσουν τις δικές τους διαθέσεις, προσευχόμενοι αδιάκοπα μες στο πνεύμα τους να είναι πιο κοντά με τον Θεό, με το μυαλό τους να συλλογίζεται συνεχώς τις προθέσεις του Θεού, με τα μάτια τους να παρατηρούν συνεχώς το τάδε ή το δείνα, φοβούμενοι τρομερά πως η σύνδεσή τους με τον Θεό με κάποιον τρόπο θα διακοπεί. Όλα αυτά είναι συμπεράσματα στα οποία έχουν καταλήξει οι άνθρωποι από μόνοι τους· είναι κανόνες που έχουν θέσει οι άνθρωποι στον εαυτό τους. Εάν δεν γνωρίζεις την ίδια τη φύση και την ουσία σου και δεν κατανοείς το επίπεδο στο οποίο δύναται να φτάσει η άσκησή σου, τότε δεν θα έχεις κανέναν τρόπο να είσαι βέβαιος για το ποια ακριβώς πρότυπα απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο, ούτε και θα έχεις ένα ακριβές μονοπάτι άσκησης. Εφόσον δεν μπορείς να κατανοήσεις τι ακριβώς απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο, στο μυαλό σου στριφογυρίζουν συνεχώς σκέψεις, σπας το κεφάλι σου αναλύοντας τις προθέσεις του Θεού και πασχίζεις να βρεις κάποιον τρόπο να σε συγκινήσει και να σε διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα. Ως εκ τούτου, αναπτύσσεις κάποιους τρόπους άσκησης που θεωρείς κατάλληλους. Απλούστατα, δεν έχεις ιδέα τι ακριβώς απαιτεί ο Θεός από τον άνθρωπο· απλώς εκτελείς επιπόλαια το δικό σου σύνολο ασκήσεων, δείχνοντας ελάχιστο ενδιαφέρον για το αποτέλεσμα, κι ακόμη λιγότερο για το αν υπάρχουν αποκλίσεις ή λάθη στην άσκησή σου. Με αυτόν τον τρόπο, η άσκησή σου, φυσικά, στερείται ακρίβειας και δεν βασίζεται σε αρχές. Αυτό που της λείπει, ιδίως, είναι η κανονική ανθρώπινη λογική και συνείδηση, καθώς και η επιδοκιμασία του Θεού και η επιβεβαίωση του Αγίου Πνεύματος. Καθίσταται υπερβολικά εύκολο να ακολουθήσεις απλώς τον δικό σου δρόμο. Αυτό το είδος άσκησης είναι μονάχα τήρηση των κανόνων ή εσκεμμένη ανάληψη μεγαλύτερου φορτίου προκειμένου να περιορίσεις και να ελέγξεις τον εαυτό σου. Κι όμως, εσύ νομίζεις ότι η άσκησή σου είναι σωστή μέχρι τελευταίας λεπτομέρειας, αγνοώντας ότι το μεγαλύτερο μέρος της άσκησής σου συνίσταται από αχρείαστες διαδικασίες ή τελετουργίες. Υπάρχουν πολλοί που ασκούνται έτσι επί χρόνια, δίχως να υπάρχει ουσιαστικά καμία αλλαγή στις διαθέσεις τους, καμία νέα κατανόηση και καμία νέα είσοδος. Εν αγνοία τους, διαπράττουν ξανά τα ίδια λάθη και δίνουν πλήρη ελευθερία στην κτηνώδη φύση τους, ακόμη και στο σημείο να διαπράττουν πολλές φορές παράλογες, απάνθρωπες πράξεις και να συμπεριφέρονται με τρόπο που προβληματίζει και παραξενεύει τελείως τους ανθρώπους. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως αυτοί οι άνθρωποι έχουν βιώσει μεταμόρφωση της διάθεσης;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Άσκηση (1)