Γέν. 2:15-17 Και έλαβε ο Ιεχωβά Θεός τον άνθρωπον και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ διά να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν. Προσέταξε δε ο Ιεχωβά Θεός εις τον Αδάμ λέγων, Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει.

Τι καταλαβαίνετε από τους στίχους αυτούς; Τι αισθήματα σας προκαλεί το συγκεκριμένο εδάφιο των γραφών; Γιατί αποφάσισα να μιλήσω σχετικά με την εντολή του Θεού στον Αδάμ; Έχει τώρα ο καθένας από εσάς στο μυαλό του μια εικόνα του Θεού και του Αδάμ; Προσπαθήστε να το φανταστείτε: Εάν βρισκόσαστε εσείς στη σκηνή εκείνη, βαθιά μέσα σας, ποια νομίζετε ότι θα ήταν η μορφή του Θεού; Τι συναισθήματα σας προκαλεί η σκέψη αυτή; Πρόκειται για μια εικόνα συγκινητική και εγκάρδια. Αν και υπάρχει μόνο ο Θεός και ο άνθρωπος σε αυτήν, η οικειότητα μεταξύ τους σε γεμίζει με μια αίσθηση θαυμασμού: Η αγάπη του Θεού που ξεχειλίζει δίδεται στον άνθρωπο χωρίς ανταλλάγματα και τον περιβάλλει· ο άνθρωπος είναι αθώος και αγνός, ελεύθερος και ξέγνοιαστος, ζώντας μακαρίως υπό τον οφθαλμό του Θεού· ο Θεός επιδεικνύει μέριμνα για τον άνθρωπο, ενώ ο άνθρωπος ζει υπό την προστασία και την ευλογία του Θεού· κάθε πράγμα που κάνει και λέει ο άνθρωπος, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο και αδιαχώριστο από τον Θεό.

Αυτή μπορεί να ονομαστεί η πρώτη εντολή του Θεού στον άνθρωπο από τότε που τον δημιούργησε. Τι φέρει η εντολή αυτή; Φέρει την πρόθεση του Θεού, αλλά και τις ανησυχίες Του για το ανθρώπινο γένος. Τούτη είναι η πρώτη εντολή του Θεού, και είναι επίσης η πρώτη φορά που ο Θεός εκφράζει ανησυχία για τον άνθρωπο. Δηλαδή, ο Θεός αισθάνεται ευθύνη απέναντι στον άνθρωπο από τη στιγμή κιόλας που τον δημιούργησε. Ποια είναι αυτή η ευθύνη; Πρέπει να προστατεύει τον άνθρωπο, να τον φροντίζει. Ελπίζει ο άνθρωπος να μπορεί να εμπιστεύεται και να υπακούει στα λόγια Του. Τούτη είναι και η πρώτη προσδοκία του Θεού από τον άνθρωπο. Με αυτήν ακριβώς την προσδοκία ο Θεός λέει τα εξής: «Από παντός δένδρου του παραδείσου ελευθέρως θέλεις τρώγει, από δε του ξύλου της γνώσεως του καλού και του κακού δεν θέλεις φάγει απ’ αυτού· διότι καθ’ ην ημέραν φάγης απ’ αυτού, θέλεις εξάπαντος αποθάνει». Αυτές οι απλές λέξεις αντιπροσωπεύουν την πρόθεση του Θεού. Επίσης, αποκαλύπτουν ότι ο Θεός, στην καρδιά Του, έχει ήδη αρχίσει να δείχνει ανησυχία για τον άνθρωπο. Μεταξύ όλων των πραγμάτων, μόνο ο Αδάμ πλάστηκε κατ’ εικόνα του Θεού· ο Αδάμ ήταν το μοναδικό έμβιο ον με την πνοή ζωής του Θεού· μπορούσε να περπατά με τον Θεό, να συνομιλεί μαζί Του. Γι’ αυτό και ο Θεός τού έδωσε αυτήν την εντολή. Στην εντολή Του, ο Θεός κατέστησε πολύ σαφές το τι μπορεί, καθώς και το τι δεν μπορεί να κάνει ο άνθρωπος.

Μέσα σε αυτά τα λίγα απλά λόγια, βλέπουμε την καρδιά του Θεού. Αλλά τι καρδιά είναι αυτή που εμφανίζεται; Υπάρχει αγάπη στην καρδιά του Θεού; Υπάρχει ανησυχία; Στους στίχους αυτούς, όχι μόνο μπορεί κανείς να εκτιμήσει την αγάπη και την ανησυχία του Θεού, αλλά και να τις αισθανθεί βαθιά μέσα του. Δεν συμφωνείτε; Τώρα που με ακούσατε να το λέω αυτό, πιστεύετε ακόμα ότι πρόκειται μόνο για μερικά απλά λόγια; Δεν είναι τόσο απλά τελικά, έτσι; Το γνωρίζατε αυτό πριν; Εάν ο Θεός αυτοπροσώπως σού έλεγε τα λίγα αυτά λόγια, πώς θα ένοιωθες εσύ μέσα σου; Εάν δεν ήσουν άνθρωπος συμπονετικός, εάν η καρδιά σου ήταν παγωμένη, τότε δεν θα αισθανόσουν τίποτα, δεν θα εκτιμούσες την αγάπη του Θεού, και ούτε θα προσπαθούσες να κατανοήσεις την καρδιά Του. Αλλά ως άτομο με συνείδηση και με αίσθηση ανθρωπιάς, θα αισθανθείς διαφορετικά. Θα νοιώσεις θαλπωρή, θα νοιώσεις φροντίδα και αγάπη και θα νοιώσεις ευτυχία. Έτσι δεν είναι; Αισθανόμενος τα πράγματα αυτά, ποιες θα είναι οι ενέργειές σου απέναντι στον Θεό; Μήπως θα νοιώθεις συνδεδεμένος με τον Θεό; Θα αγαπάς και θα σέβεσαι τον Θεό από τα βάθη της καρδιάς σου; Μήπως η καρδιά σου θα έρθει πιο κοντά στον Θεό; Από αυτό, μπορείς να δεις ακριβώς το πόσο σημαντική είναι η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο. Αλλά αυτό που είναι ακόμη πιο σημαντικό, είναι η εκτίμηση και η κατανόηση του ανθρώπου για την αγάπη του Θεού. Στην πραγματικότητα, ο Θεός δεν λέει πολλά παρόμοια πράγματα στο συγκεκριμένο στάδιο του έργου Του; Υπάρχουν άνθρωποι σήμερα που εκτιμούν την καρδιά του Θεού; Μπορείτε να εκτιμήσετε την πρόθεση του Θεού, για την οποία μόλις μίλησα; Εσείς δεν μπορείτε καν να εκτιμήσετε πραγματικά την πρόθεση του Θεού όταν είναι τόσο συγκεκριμένη, απτή και πραγματική. Γι’ αυτό σας λέω ότι δεν έχετε πραγματική γνώση και κατανόηση του Θεού. Αλήθεια δεν είναι; Αλλά ας το αφήσουμε αυτό προς το παρόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Το έργο του Θεού, η διάθεση του Θεού και ο ίδιος ο Θεός Α΄