Στη διάρκεια της ζωής του, κανείς δεν γνωρίζει τι είδους αναποδιές θα συναντήσει, ούτε σε τι είδους εξευγενισμό θα υποβληθεί. Για μερικούς, αυτό συμβαίνει στη δουλειά τους, για άλλους στις μελλοντικές τους προοπτικές, για μερικούς στην οικογένεια στην οποία γεννήθηκαν και για άλλους στον γάμο τους. Αλλά η διαφορά τους από εμάς είναι ότι σήμερα, εμείς, αυτή η ομάδα ανθρώπων, υποφέρουμε εν μέσω του λόγου του Θεού. Με άλλα λόγια, ως άνθρωποι που υπηρετούν τον Θεό, έχουμε βιώσει αναποδιές καθώς ακολουθούμε το μονοπάτι της πίστης σε Αυτόν, το οποίο είναι το μονοπάτι που ακολουθούν όλοι οι πιστοί και ο δρόμος που βρίσκεται κάτω από τα πόδια όλων μας. Απ’ αυτό ακριβώς το σημείο και μετά ξεκινάμε επισήμως την πορεία της πίστης μας στον Θεό, σηκώνουμε επισήμως την αυλαία της ανθρώπινης ζωής και πατάμε τα πόδια μας στο σωστό μονοπάτι της ζωής. Με άλλα λόγια, τότε πατάμε τα πόδια μας στο σωστό μονοπάτι του Θεού ο οποίος ζει δίπλα στους ανθρώπους, το οποίο είναι το μονοπάτι που ακολουθούν οι φυσιολογικοί άνθρωποι. Ως κάποιος ο οποίος στέκεται ενώπιον του Θεού και Τον υπηρετεί —κάποιος ο οποίος φοράει το ράσο ενός ιερέα στον ναό και ο οποίος κατέχει την αξιοπρέπεια, την εξουσία και τη μεγαλοπρέπεια του Θεού— κάνω την ακόλουθη δήλωση προς όλους τους ανθρώπους, ιδιαίτερα: Η ένδοξη όψη του Θεού είναι η δική Μου δόξα, το σχέδιο διαχείρισής Του είναι ο πυρήνας Μου. Δεν επιδιώκω να κερδίσω τα εκατονταπλάσια στον κόσμο που πρόκειται να έλθει, αλλά μόνο να ακολουθώ το θέλημα του Θεού σ’ αυτόν τον κόσμο, έτσι ώστε Αυτός να μπορέσει να απολαύσει ένα μικρό κλάσμα της δόξας Του στη γη χάρη στις πενιχρές προσπάθειες που Εγώ καταβάλλω στη σάρκα. Αυτή είναι η μοναδική Μου επιθυμία. Κατά τη γνώμη Μου, αυτή είναι η μοναδική Μου πνευματική τροφή. Πιστεύω ότι αυτά θα πρέπει να είναι τα «τελευταία λόγια» κάποιου που ζει στη σάρκα και είναι γεμάτος συναισθήματα. Αυτό είναι το μονοπάτι που βρίσκεται κάτω από τα πόδια Μου σήμερα. Πιστεύω ότι αυτή η άποψή Μου είναι τα τελικά Μου λόγια στη σάρκα, και ελπίζω οι άνθρωποι να μην έχουν αντιλήψεις ή άλλες σκέψεις για Μένα. Μολονότι έχω δώσει ολόκληρο το είναι Μου, ακόμα δεν έχω κατορθώσει να ικανοποιήσω το θέλημα του Θεού στον ουρανό. Είμαι αφάνταστα θλιμμένος. Γιατί να είναι αυτή η ουσία της σάρκας; Συνεπώς, το γεγονός ότι έχω κατανοήσει βαθύτερα την ουσία της ανθρωπότητας οφείλεται αποκλειστικά στα πράγματα που έχω κάνει στο παρελθόν και στο έργο της κατάκτησης που έχει εκτελέσει ο Θεός μέσα Μου. Μόνο κατόπιν τούτων έθεσα το πλέον βασικό πρότυπο για τον εαυτό Μου: να επιζητώ μόνο να ακολουθώ το θέλημα του Θεού, να προσφέρω ολόκληρο το είναι Μου και να μην υπάρχει τίποτα που να βαραίνει τη συνείδησή Μου. Δεν με απασχολεί τι ζητούν για τον εαυτό τους οι άλλοι που υπηρετούν τον Θεό. Με λίγα λόγια, έχω προσηλώσει την καρδιά Μου στο να ακολουθώ το θέλημά Του. Αυτή είναι η εξομολόγησή Μου, ως ένα από τα δημιουργήματά Του που υπηρετεί ενώπιόν Του —κάποιος που έχει σωθεί από τον Θεό και είναι αγαπητός σε Αυτόν, και ο οποίος έχει δεχτεί τα χτυπήματά Του. Αυτή είναι η εξομολόγηση κάποιου ο οποίος έχει λάβει την προσοχή, την προστασία και την αγάπη του Θεού και ο οποίος έχει χρησιμοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό από τον Θεό. Από τώρα και στο εξής, θα συνεχίσω να βαδίζω σ’ αυτό το μονοπάτι μέχρι να ολοκληρώσω το σημαντικό έργο που Μου έχει εμπιστευτεί ο Θεός. Αλλά, κατά τη γνώμη Μου, το τέλος του δρόμου επίκειται, διότι το έργο Του έχει ολοκληρωθεί και, μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι έχουν κάνει όλα όσα ήταν ικανοί να κάνουν.

Η είσοδος της κινεζικής ενδοχώρας σε αυτό το ρεύμα της ανάκαμψης έχει οδηγήσει σταδιακά σε τοπικές εκκλησίες επικεντρωμένες γύρω από το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός έχει εργαστεί ακατάπαυστα σε αυτές τις τοπικές εκκλησίες, διότι οι εκκλησίες που γεννήθηκαν αυτήν την εποχή έχουν γίνει ο πυρήνας του Θεού στην παρηκμασμένη αυτοκρατορική οικογένεια. Είναι αυτονόητο πως ο Θεός ήταν περιχαρής που εγκαθίδρυσε τις τοπικές εκκλησίες σε μια τέτοια οικογένεια —η χαρά Του δεν περιγράφεται. Μετά από την εγκαθίδρυση των τοπικών εκκλησιών στην κινεζική ενδοχώρα και τη διάδοση αυτών των καλών νέων στους αδελφούς και τις αδελφές σε άλλες τοπικές εκκλησίες σε ολόκληρο τον κόσμο, ο Θεός ήταν κατενθουσιασμένος: αυτό ήταν το πρώτο βήμα του έργου που σκόπευε να κάνει στην κινεζική ενδοχώρα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή ήταν η πρώτη ενέργεια. Και η ικανότητά Του να ξεκινήσει το πρώτο βήμα του έργου Του σε μια ακρόπολη δαιμόνων σαν κι αυτή —μια ακρόπολη απρόσβλητη από οποιονδήποτε άνθρωπο και οποιοδήποτε πράγμα— δεν είναι η μεγάλη δύναμη του Θεού; Είναι ξεκάθαρο ότι, για την επαναφορά αυτού του έργου, αμέτρητοι αδελφοί και αδελφές έχουν μαρτυρήσει και έχουν πεθάνει κάτω από το χασαπομάχαιρο του διαβόλου. Με πονά και Με θλίβει να το αναφέρω τώρα, αλλά, ως επί το πλείστον, οι μέρες των βασάνων έχουν παρέλθει. Το ότι μπορώ να εργαστώ για τον Θεό σήμερα και το ότι έχω καταφέρει να φτάσω εκεί που βρίσκομαι σήμερα οφείλεται αποκλειστικά στην ισχυρή δύναμη του Θεού. Νιώθω μεγάλο θαυμασμό για εκείνους που διάλεξε ο Θεός να μαρτυρήσουν. Ήταν ικανοί να ακολουθήσουν το θέλημα του Θεού και να θυσιαστούν για τον Θεό. Ειλικρινά, χωρίς τη χάρη και το έλεος του Θεού θα είχα καταρρεύσει στον βούρκο εδώ και πολύ καιρό. Ευχαριστώ τον Θεό! Επιθυμώ να αποδώσω όλη τη δόξα στον Θεό, ώστε να μπορέσει να αναπαυτεί. Κάποιοι άνθρωποι Με ρωτούν: «Λόγω της θέσης Σου, δεν πρέπει να πεθάνεις. Γιατί είσαι ευτυχισμένος όταν ο Θεός αναφέρει τον θάνατο;» Αντί να απαντήσω ευθέως, απλώς χαμογελώ ελαφρά και λέω: «Αυτό είναι το μονοπάτι που πρέπει να επιδιώξω, που πρέπει πάση θυσία να ακολουθήσω». Η απόκρισή Μου παραξενεύει τους ανθρώπους. Με κοιτούν απλώς με έκπληξη, αμφιβάλλοντας λιγάκι. Ωστόσο, πιστεύω ότι μιας κι αυτό είναι το μονοπάτι που έχω επιλέξει καθώς και η απόφαση έχω πάρει μπροστά στον Θεό, τότε, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλες είναι οι δυσκολίες, Εγώ πρέπει να συνεχίσω να προχωρώ προς τα εμπρός. Αυτή είναι, πιστεύω, η υπόσχεση που πρέπει να τηρούν όσοι υπηρετούν τον Θεό και δεν πρέπει να αθετούν τον λόγο τους, ούτε στο ελάχιστο. Αυτός είναι επίσης ένας κανόνας, ένας κανονισμός που έχει τεθεί εδώ και πάρα πολύ καιρό, στην Εποχή του Νόμου, και τον οποίο πρέπει να καταλαβαίνει κάποιος που πιστεύει στον Θεό. Από την πείρα Μου, αν και η γνώση Μου για τον Θεό δεν είναι μεγάλη και τα όσα έχω πραγματικά βιώσει είναι αμελητέα και δεν αξίζουν καν να αναφερθούν —τόσο που δεν έχω έξυπνες γνώσεις για τις οποίες να μιλήσω— πρέπει κανείς να τηρεί τον λόγο του Θεού και να μην τον αψηφά. Με πάσα ειλικρίνεια, οι δικές Μου πρακτικές εμπειρίες είναι ασήμαντες, αλλά επειδή ο Θεός γίνεται μάρτυράς Μου και οι άνθρωποι έχουν πάντα τυφλή πίστη στο άτομο που είμαι, τι μπορώ να κάνω; Ωστόσο, ακόμα ελπίζω ότι οι άνθρωποι θα διορθώσουν τις απόψεις τους όσον αφορά την αγάπη προς τον Θεό. Το άτομο που είμαι δεν έχει καμία αξία· διότι κι Εγώ επιδιώκω την οδό της πίστης στον Θεό, και το μονοπάτι στο οποίο βαδίζω δεν είναι άλλο από το μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Μπορεί κάποιος να είναι καλός, μα δεν θα πρέπει να είναι αντικείμενο λατρείας. Μπορεί μόνο να ενεργεί ως υπόδειγμα που πρέπει να ακολουθείται. Δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι, αλλά δηλώνω στους ανθρώπους ότι αποδίδω τη δόξα στον Θεό· δεν αποδίδω στη σάρκα τη δόξα του Πνεύματος. Ελπίζω ο καθένας να μπορεί να κατανοήσει πώς αισθάνομαι Εγώ γι’ αυτό. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν αποφεύγω τις ευθύνες Μου, απλώς έτσι έχει το θέμα. Αυτό θα πρέπει να είναι απολύτως ξεκάθαρο, ώστε να μην αναφερθεί ξανά.

Σήμερα, διαφωτίστηκα ενώπιον του Θεού. Το έργο του Θεού στη γη είναι το έργο της σωτηρίας. Είναι αμόλυντο από οτιδήποτε άλλο. Μερικοί άνθρωποι μπορεί να έχουν διαφορετική άποψη, αλλά Εγώ ανέκαθεν πίστευα ότι το Άγιο Πνεύμα εκτελεί μόνο ένα στάδιο του έργου —το έργο της σωτηρίας— και κανένα άλλο έργο. Αυτό θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο. Μόλις τώρα έγινε ξεκάθαρο το έργο του Αγίου Πνεύματος στην κινεζική ενδοχώρα. Και γιατί θα ήθελε ο Θεός να διανοίξει όλα τα μονοπάτια και να εργαστεί σε έναν τόπο σαν κι αυτόν, όπου οι δαίμονες τριγυρίζουν ανεξέλεγκτοι; Αυτό δείχνει πως, πάνω απ’ όλα, ο Θεός επιτελεί το έργο της σωτηρίας. Ακριβέστερα, είναι κυρίως το έργο της κατάκτησης. Από την αρχή, φώναξαν το όνομα του Ιησού. (Μπορεί κάποιοι να μην το έχουν βιώσει, αλλά Εγώ λέω ότι αυτό ήταν ένα βήμα του έργου του Αγίου Πνεύματος.) Κι αυτό έγινε με σκοπό την απομάκρυνση από τον Ιησού της Εποχής της Χάριτος, γι’ αυτό και επιλέχθηκε ένα μέρος των ανθρώπων εκ των προτέρων και, αργότερα, εκείνη η επιλογή περιορίστηκε. Στη συνέχεια, φώναξαν το όνομα του Μάρτυρα Λι στην κινεζική ενδοχώρα, κι αυτό ήταν το δεύτερο μέρος του έργου ανάκαμψης του Αγίου Πνεύματος στην κινεζική ενδοχώρα. Ήταν το πρώτο βήμα του έργου με το οποίο το Άγιο Πνεύμα άρχισε να επιλέγει ανθρώπους, το οποίο ήταν πρώτα να τους μαζέψει και να περιμένει τον ποιμένα που θα τους φρόντιζε· το όνομα «Μάρτυρας Λι» χρησιμοποιήθηκε για να επιτελέσει αυτήν την υπηρεσία. Ο Θεός έπραξε προσωπικά το έργο Του κατά τη μαρτυρία της προσωνυμίας «ο Ισχυρός» και, πριν από αυτό, ήταν σε προπαρασκευαστικό στάδιο. Επομένως, δεν έχει σημασία αν αυτό ήταν σωστό ή λάθος, και αυτό δεν είναι το κύριο ζήτημα μέσα στο σχέδιο του Θεού. Μετά τη μαρτυρία της προσωνυμίας «ο Ισχυρός», ο Θεός άρχισε επισήμως να κάνει προσωπικά το δικό Του έργο και, στη συνέχεια, οι πράξεις Του ως ενσαρκωμένος Θεός ξεκίνησαν επίσημα. Μέσω της προσωνυμίας «ο Ισχυρός Κύριος», Εκείνος ανέλαβε τον έλεγχο όλων όσοι υπήρξαν ανυπότακτοι και ανυπάκουοι. Άρχισαν να αποκτούν την ομοιότητα ανθρώπινων όντων, όπως ακριβώς αρχίζουν οι άνθρωποι να μοιάζουν με ενήλικες όταν εισέρχονται στο εικοστό τρίτο ή στο εικοστό τέταρτο έτος της ηλικίας τους· με άλλα λόγια, οι άνθρωποι είχαν μόλις αρχίσει να έχουν τη ζωή κανονικών ανθρώπινων όντων. Μέσω της δοκιμασίας των παρόχων υπηρεσιών, το έργο του Θεού έκανε φυσιολογικά τη μετάβασή του στη φάση της επιτέλεσης του θείου έργου. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό και μόνο το βήμα του έργου αποτελεί τον πυρήνα τόσο μεγάλου μέρους του έργου Του και ότι αυτό είναι το πρωταρχικό βήμα στο έργο Του. Οι άνθρωποι γνωρίζουν τον εαυτό τους και μισούν τον εαυτό τους. Έχουν φτάσει σε ένα σημείο όπου έχουν τη δυνατότητα να καταραστούν τον εαυτό τους, χαίρονται να εγκαταλείπουν την ίδια τους τη ζωή και έχουν μια αμυδρή αίσθηση του κάλλους του Θεού, και πάνω σε αυτό το θεμέλιο καταφέρνουν να κατανοήσουν την πραγματική έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης, επιτυγχάνοντας, έτσι, το θέλημα του Θεού. Το έργο του Θεού στην κινεζική ενδοχώρα πλησιάζει στο τέλος του. Ο Θεός εκτελεί τις προετοιμασίες Του σ’ αυτήν τη γη της βρομιάς εδώ και πολλά χρόνια, ωστόσο οι άνθρωποι ποτέ πριν δεν είχαν φτάσει στο σημείο που έχουν φτάσει τώρα, πράγμα που σημαίνει ότι μόλις σήμερα ξεκινά επισήμως ο Θεός το έργο Του. Δεν υπάρχει ανάγκη να παράσχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτό ή να το αποσαφηνίσουμε περαιτέρω. Είναι ολόσωστο να ειπωθεί πως αυτό το έργο επιτελείται απευθείας μέσω της θεϊκής φύσης του Θεού, αλλά υλοποιείται μέσω των ανθρώπων. Κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό. Σαφώς, μόνο μέσω της μεγάλης δύναμης του Θεού στη γη θα μπορούσε το έργο Του να φτάσει στο σημείο που έχει φτάσει τώρα στον λαό αυτής της χώρας της ακολασίας. Ο καρπός αυτού του έργου θα μπορούσε να μεταφερθεί οπουδήποτε ώστε να πειστούν οι άνθρωποι. Κανείς δεν θα τολμούσε να κρίνει αυτό το πράγμα ελαφρά τη καρδία και να το αρνηθεί.