Από τον Γουάνγκ Τζουν, επαρχία Σαντόνγκ

Τα χρόνια από τότε που η γυναίκα μου και εγώ αποδεχτήκαμε το έργο του Παντοδύναμου Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, έχουν περάσει υπό την καταπίεση του ΚΚΚ. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αν και έζησα αδυναμίες, πόνο και δάκρυα, έχω κερδίσει πολλά βιώνοντας τον διωγμό του ΚΚΚ. Οι πικρές αυτές εμπειρίες όχι μόνο με έκαναν να δω ξεκάθαρα την αντιδραστική, κακή και σατανική φύση του ΚΚΚ και την άσχημη όψη του, αλλά επίσης γνώρισα τη δική μου διεφθαρμένη ουσία. Μου επέτρεψαν ακόμα να βιώσω την παντοδυναμία και σοφία του Θεού. Έχω αληθινά βιώσει και αναγνωρίσει την πραγματική σημασία του ότι ο Θεός χρησιμοποιεί το ΚΚΚ ως αντιθετικό στοιχείο, και η εμπιστοσύνη μου στο να ακολουθώ τον Θεό έχει καταστεί ολοένα και πιο σταθερή.

Μετά την αποδοχή του έργου του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες, η γυναίκα μου και εγώ εκπληρώσαμε το καθήκον μας παρέχοντας φιλοξενία στο σπίτι μας. Εκείνη την εποχή, υπήρχαν αδελφοί και αδελφές που ζούσαν μαζί μας και συχνά μπαινόβγαιναν στο σπίτι μας.Έτσι, ήμασταν σχετικά γνωστοί στην περιοχή για την πίστη μας στον Θεό.Τον Χειμώνα του 2003, η καταπίεση του ΚΚΚ γινόταν ολοένα και πιο σοβαρή. Μια μέρα, ο ηγέτης μας μάς είπε: «Η αστυνομία έχει στραμμένη την προσοχή της πάνω σας. Υπάρχει κίνδυνος να συλληφθείτε ανά πάσα στιγμή· βρείτε το συντομότερο δυνατόν ένα ασφαλές μέρος να κρυφτείτε, για να μην σας συλλάβουν». Ακούγοντας αυτό, εγώ ταράχτηκα. Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια αυτό που αισθάνθηκα μέσα μου, σκεπτόμενος να εγκαταλείψω το σπίτι μου. Σκέφτηκα: «Αυτό το σπίτι με την κεραμοσκεπή, που δούλεψα τόσο σκληρά για να το κτίσω κι έχουμε ζήσει μέσα για λιγότερο από ένα χρόνο – δεν είμαι πρόθυμος να το εγκαταλείψω έτσι!Θεέ μου, αν μπορούσες να μας αφήσεις να ζήσουμε εδώ για λίγα χρόνια προτού αναγκαστούμε να φύγουμε, θα ήταν ωραία. Η ζωή κάπου αλλού δεν είναι τόσο βολική και άνετη όσο η ζωή στο σπίτι». Εξαιτίας, όμως, της καταπίεσης του ΚΚΚ, δεν είχα άλλη επιλογή από το να πουλήσω το καινούργιο μας σπίτι και να μετακομίσουμε. Καθώς κοιτούσα τριγύρω στο νεόκτιστο σπίτι μας, ένοιωσα ένα κύμα θλίψης και οδύνης.Πραγματικά, δεν άντεχα να το αποχωριστώ· αισθανόμουν ότι η πώλησή του τη δεδομένη στιγμή ήταν μεγάλη ντροπή. Την ώρα ακριβώς που υπολόγιζα τα κέρδη και τις απώλειες της σάρκας, σκέφτηκα τα εξής λόγια από τον Θεό: «Ο Αβραάμ πρόσφερε τον Ισαάκ ως θυσία. Εσείς τι έχετε θυσιάσει; Ο Ιώβ θυσίασε τα πάντα. Εσείς τι έχετε θυσιάσει; Τόσοι άνθρωποι έχουν δώσει τη ζωή τους, θυσίασαν το κεφάλι τους, έχυσαν το αίμα τους για να αναζητήσουν την αληθινή οδό. Εσείς έχετε πληρώσει τέτοιο τίμημα; Συγκριτικά, δεν δικαιούστε καν να απολαμβάνετε τόσο μεγάλη χάρη» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η σημασία της σωτηρίας των απογόνων του Μωάβ). Τα λόγια του Θεού διαπέρασαν τον πυρήνα της καρδιάς μου σαν δίκοπο μαχαίρι. Ένοιωσα τρομερή ντροπή. Στ’ αλήθεια! Προκειμένου να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του Θεού, ο Αβραάμ ήταν πρόθυμος να βιώσει μεγάλο πόνο, αποχωριζόμενος αυτό που αγαπούσε, να επιστρέψει τον μοναχογιό του ως ολοκαύτωμα στον Θεό. Όταν ο Σατανάς και ο Θεός στοιχημάτισαν, παρ’ όλο που ο Ιώβ έχασε όλα του τα υπάρχοντα και τα δέκα παιδιά του, ήταν ακόμα ικανός να δοξάζει και να εξυμνεί το όνομα του Ιεχωβά Θεού. Ακόμη και στο τέλος, όταν υπέστη τα μαρτύρια του να εγκαταλειφθεί από τους φίλους και την οικογένειά του και να χτυπηθεί από ασθένεια, και πάλι προτιμούσε μάλλον να καταριέται την ημέρα της γέννησής του από το να κατηγορήσει τον Θεό. Έδωσε ισχυρή και ηχηρή μαρτυρία για τον Θεό, και ο Σατανάς υπέστη ολοκληρωτική και ταπεινωτική ήττα. Και υπήρχαν και όλοι εκείνοι οι άγιοι και προφήτες ανά τους αιώνες – προκειμένου να ακολουθήσουν το θέλημα του Θεού, μερικοί από αυτούς εγκατέλειψαν τα νιάτα και τους γάμους τους, κάποιοι εγκατέλειψαν τις οικογένειες και τους συγγενείς τους και τον πλούτο του κόσμου. Μερικοί κατέθεσαν ακόμη και την ίδια τους τη ζωή για το έργο του Θεού. Κοιτώντας, όμως, τον εαυτό μου, παρ’ όλο που απολάμβανα τη σπάνια χάρη της σωτηρίας, που γενιές αγίων δεν απόλαυσαν ποτέ, και πλούσια λόγια για τη ζωή που έδινε ο Θεός, τι είχα εγκαταλείψει εγώ για χάρη του Θεού; Τι είχα προσφέρει εγώ για τον Θεό; Λόγω της τρέχουσας καταπίεσης και των συλλήψεων από το ΚΚΚ, δεν είχα άλλη επιλογή από το να φύγω από το σπίτι, ώστε να μην πέσω στα κακά τους νύχια και να μην υποβληθώ σε κτηνώδη διωγμό. Ωστόσο, το μόνο που με ένοιαζε εμένα, ήταν το καινούργιο μου σπίτι με τα κεραμίδια και η απόλαυση της σάρκας. Δεν υπολόγισα καν την ασφάλεια της ίδιας μου της ζωής, απλά προς χάριν λίγης σαρκικής απόλαυσης ακριβώς εμπρός μου. Πραγματικά διψάω για άνεση και εκτιμώ τα χρήματα περισσότερο από τη ζωή! Σήμερα, δεν ήμουν πρόθυμος να αφήσω πίσω το σπίτι μου, ακόμη και για χάρη της ασφάλειάς μου. Αν μου είχε ζητηθεί να γυρίσω την πλάτη μου στα προσωπικά μου συμφέροντα και να αφιερώσω τον εαυτό μου στον Θεό ή να εγκαταλείψω τη ζωή μου για το έργο του Θεού, πώς θα μπορούσε κάποιος σαν κι εμένα – ο οποίος αγαπά τα χρήματα όπως την ίδια τη ζωή, ο οποίος λαχταρά την απόλαυση της σάρκας – να είναι πρόθυμος να αφιερωθεί στον Θεό; Δεν θα δραπέτευα αμέσως; Αναλογίστηκα τον εαυτό μου να μιλά συχνά χωρίς καμία διακριτικότητα, λέγοντας: «Είμαι πρόθυμος να ακολουθήσω το παράδειγμα του Πέτρου και να καταστώ πρωτοπόρος για την αγάπη του Θεού. Είμαι πρόθυμος να παραιτηθώ από τα πάντα και να ξοδέψω τα πάντα για τον Θεό.Το μόνο που θέλω είναι να ικανοποιήσω τον Θεό». Όταν, όμως, βρέθηκα αντιμέτωπος με μια πραγματική κατάσταση, όλα αυτά έγιναν ψέματα. Σκέφτηκα μόνο τα δικά μου άμεσα συμφέροντα και στ’ αλήθεια προσπάθησα να διαπραγματευτώ με τον Θεό για σαρκική απόλαυση. Τότε, ρώτησα τον εαυτό μου: Αυτή είναι η αγάπη που έχω για να ανταποδώσω στον Θεό; Ο Θεός έχει πει: «Αν αγαπάς, τότε πρόθυμα θα κάνεις θυσίες, θα υπομένεις κακουχίες και θα είσαι σε αρμονία με Εμένα. Θ’ απαρνηθείς όλα όσα έχεις για χάρη Μου […] Αλλιώς η αγάπη σου δεν θα είναι καθόλου αγάπη, αλλά περισσότερο απάτη και προδοσία! Τι είδους αγάπη είναι η δική σου; Είναι αληθινή αγάπη; Ή μήπως ψεύτικη; Πόσα έχεις απαρνηθεί; Πόσα έχεις προσφέρει; Πόση αγάπη έχω λάβει από σένα; Γνωρίζεις; Οι καρδιές σας είναι γεμάτες κακία, προδοσία κι εξαπάτηση […]» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί). Πήρα έναν όρκο ενώπιον του Θεού, αλλά δεν τον τίμησα. Αυτό δεν είναι απόπειρα εξαπάτησης, κοροϊδίας του Θεού; Όταν το σκέφτηκα αυτό, δεν μπορούσα παρά να γονατίσω ενώπιον του Θεού και να προσευχηθώ: «Παντοδύναμε Θεέ! Πάντα πίστευα ότι ήμουν πρόθυμος να φιλοξενήσω οσουσδήποτε αδελφούς και αδελφές χωρίς ποτέ να γκρινιάξω για τυχόν ταλαιπωρίες, και ότι αυτό αποτελούσε έκφραση της αγάπης μου για Εσένα. Αλλά μόλις τώρα είδα την αποκάλυψη των γεγονότων ότι η υποτιθέμενη αγάπη μου ήταν επιλεκτική και υπό όρους.Τα πάντα βασίζονταν σε αυτό που ήθελα εγώ, και τα είχα μόνο σε ένα άνετο περιβάλλον. Αλλά όταν Εσύ απαίτησες από εμένα να υπομείνω σωματικές κακουχίες και να διακυβεύσω τα δικά μου συμφέροντά, η «αγάπη» μου απλώς εξαφανίστηκε. Από αυτό, κατάλαβα ότι δεν περιέκλεια πραγματικά αγάπη για Εσένα και ότι δεν εκτελούσα καθόλου το καθήκον μου για την ανταπόδοση της αγάπης Σου, αλλά ήταν για να χρησιμοποιώ το μικρό τίμημα που πλήρωνα ως αντάλλαγμα για μεγάλες ευλογίες. Είμαι ένας πραγματικός καιροσκόπος, πέρα ως πέρα. Απλά δεν είμαι άξιος να ζω ενώπιόν Σου, και ακόμα λιγότερο άξιος να λαμβάνω όλα τα εφόδια για τη ζωή που Εσύ παρέχεις! Θεέ μου, δεν είμαι πλέον πρόθυμος να Σε εξαπατώ και να επαναστατώ εναντίον Σου, να Σε πληγώνω. Είμαι πρόθυμος να τηρήσω τον όρκο μου, να παραμερίσω το προσωπικό μου όφελος και να υπακούσω στις ενορχηστρώσεις και διευθετήσεις Σου».Έπειτα από αυτό, πούλησα το νέο σπίτι, αγόρασα ένα διαμέρισμα δύο υπνοδωματίων σε ένα άγνωστο μέρος, και συνεχίσαμε τα καθήκοντα φιλοξενίας εκεί.

Από τη μια στιγμή στην άλλη, έφτασε Άνοιξη του 2004 και, απροσδόκητα, η αστυνομία του ΚΚΚ μάς έβαλε και πάλι στο μάτι. Έστειλαν δύο κατασκόπους στο σπίτι μας για να πάρουν πληροφορίες, προσποιούμενοι τους μάντεις. Ευχαρίστησα τον Θεό για τη διαφώτιση και την καθοδήγησή Του· καταλάβαμε το σχέδιό τους και, στηριζόμενοι στον Θεό, χρησιμοποιήσαμε σύνεση και τους οδηγήσαμε έξω. Όταν το έμαθε αυτό η εκκλησία, ανέστειλε τα καθήκοντά μας. Μας πρότειναν να βρούμε δουλειά, προκειμένου να προστατεύσουμε το περιβάλλον μας. Από εκείνη τη στιγμή, δεν είχαμε σχεδόν καμία επαφή με τους αδελφούς και τις αδελφές μας. Η τοπική κατάσταση γινόταν ολοένα και πιο τεταμένη. Έξι μήνες αργότερα, λάβαμε απροσδόκητα μια ειδοποίηση από την εκκλησία, που έλεγε ότι κάποιος Ιούδας μάς είχε «πουλήσει» και ότι έπρεπε να μετακομίσουμε το συντομότερο δυνατό, για να αποφύγουμε να πέσουμε στα χέρια του ΚΚΚ. Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, δεν μπορούσα παρά να αισθάνομαι μίσος για το ΚΚΚ. Αναλογίστηκα το παρελθόν, τότε που είχα ακούσει τα λόγια του ΚΚΚ να διακηρύσσουν: «Οι πολίτες έχουν θρησκευτική ελευθερία και τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντά τους προστατεύονται». Χτίζονταν και εκκλησίες· η λατρεία μου προς το Κόμμα είχε αυξηθεί πραγματικά. Αλλά εκείνη την ημέρα, ενόψει της πραγματικότητας, τελικά είδα ξεκάθαρα το άσχημο πρόσωπο του ΚΚΚ. Είδα πίσω από τις μηχανορραφίες του και συνειδητοποίησα ότι αυτό που διακήρυσσε και αυτό που έπραττε δεν είχαν καμιά σχέση μεταξύ τους – όσα έλεγε και έκανε το ΚΚΚ, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ψέματα και δόλος. Ήταν όλα ελεεινά μέσα, για να εξαπατήσουν και να τυφλώσουν τον κόσμο. Το ΚΚΚ ήταν μοχθηρό και αδίστακτο, πανούργο και δόλιο, διεστραμμένο, εναντίον του Ουρανού και απόλυτα αντιδραστικό. Ήταν ένας δαίμονας που καταβρόχθιζε και έβλαπτε τους ανθρώπους! Οενσαρκωμένος Θεός ήρθε στη γη για να σώσει το δημιούργημά Του, την ανθρωπότητα. Αυτό αποτελούσε την αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο· ήταν κάτι τεράστιο και χαρμόσυνο, αλλά το ΚΚΚ δεν επρόκειτο να επιτρέψει στον Θεό να έρθει ανάμεσα στην ανθρωπότητα, δεν επρόκειτο να επιτρέψει στους ανθρώπους να λατρέψουν τον Θεό και να περπατήσουν ένα σωστό μονοπάτι στη ζωή τους. Έκανε ό,τι μπορούσε για να κυνηγήσει φρενιασμένα τον Χριστό, καταδίωξε ανελέητα τον εκλεκτό λαό του Θεού, και προσπάθησε να διαταράξει και να καταστρέψει το έργο Του. Επιχείρησε να εξολοθρεύσει τον Θεό, να σκοτώσει ολόκληρο τον εκλεκτό λαό Του, και να συντρίψει το έργο του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες. Ήταν πραγματικά απόλυτα αντιδραστικό και ανυπόφορο για τους ουρανούς! Τότε ακριβώς, ήρθαν στο μυαλό μου τα εξής λόγια του Θεού: «Θρησκευτική ελευθερία; Τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα των πολιτών; Όλα είναι κόλπα συγκάλυψης της αμαρτίας! […] Γιατί να μπαίνει ένα τόσο αδιαπέραστο εμπόδιο στο έργο του Θεού; Γιατί να επιστρατεύονται διάφορα κόλπα για να ξεγελάσει τον λαό του Θεού; Πού είναι η πραγματική ελευθερία και τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα; Πού είναι η αμεροληψία; Πού είναι η παρηγοριά; Πού είναι η θαλπωρή; Γιατί χρησιμοποιούνται απατηλά σχέδια για να ξεγελιούνται οι άνθρωποι του Θεού; Γιατί χρησιμοποιούνται δυνάμεις για να παρεμποδίζεται ο ερχομός του Θεού; Γιατί δεν επιτρέπεται στον Θεό να περιφέρεται ελεύθερα επάνω στη γη που Αυτός δημιούργησε; Γιατί ο Θεός καταδιώκεται σε βαθμό που να μην έχει πού την κεφαλήν κλίναι;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μονοπάτι… (8)). Μέσα από τα λόγια του Θεού, ήμουν ικανός να δω καθαρά το άσχημο πρόσωπο του ΚΚΚ, να κατανοήσω ξεκάθαρα την αλήθεια της εκ μέρους του αντίστασης και του διωγμού προς τον Θεό, καθώς και της βλάβης και των περιορισμών που επέβαλλε στους ανθρώπους. Αναλογίστηκα πόσοι αδελφοί και αδελφές, υπό την καταπίεση και την καταδίωξη του, αδυνατούσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους και έκαναν τη ζωή των περιπλανώμενων, των αστέγων. Αναλογίστηκα πόσοι αδελφοί και αδελφές υπέστησαν την καταστροφή των απάνθρωπων βασανιστηρίων του, πόσοι αδελφοί και αδελφές φυλακίστηκαν με ψευδείς κατηγορίες και πέρασαν πολλές σκοτεινές μέρες, ζώντας μια κόλαση, χειρότερα κι από τα σκυλιά ή τα γουρούνια, απλώς και μόνο επειδή πίστευαν στον Θεό και εκτελούσαν το καθήκον τους. Επίσης, σκέφτηκα πόσοι αδελφοί και αδελφές δεν είχαν καμία ελευθερία υπό την παρακολούθησή του· δεν μπορούσαν να ζήσουν μια κανονική ζωή. Σήμερα, η πίστη μας στον Θεό και η προσφορά φιλοξενίας στους αδελφούς και τις αδελφές μας αποτελούσε απλή εκτέλεση του καθήκοντός μας ως δημιουργήματα. Φέρναμε σε πέρας τις ευθύνες μας και δεν είχαμε παραβιάσει απολύτως κανέναν νόμο ή κανονισμό, αλλά και πάλι υφιστάμεθα τις αβάσιμες απαγορεύσεις και καταπιέσεις του ΚΚΚ. Το μόνο που μπορούσαμε να κάνουμε, ήταν να ξεριζωθούμε ξανά και να πάμε σε κάποιο άλλο μέρος για να εκπληρώσουμε το καθήκον μας. Παρ’ όλα αυτά, η αστυνομία δεν χαλάρωσε την καταδίωξή της προς εμάς, μεταμφιέζονταν, μάλιστα, σε μάντεις προκειμένου να ξεθάψουν πληροφορίες, σκεπτόμενοι ότι θα έβρισκαν αποδείξεις για να μας συλλάβουν και να μας καταδιώξουν. Το ΚΚΚ είναι αφάνταστα μοχθηρό, ύπουλο, ελεεινό και κακό! Σε αυτή τη σκέψη, ένοιωσα ακόμα μεγαλύτερη δίκαιη αγανάκτηση και ήμουν γεμάτος βαθύ μίσος για το ΚΚΚ Δόξα τω Θεώ! Το πρακτικό έργο και τα λόγια του Θεού έβγαλαν εντελώς τη μάσκα του ΚΚΚ και εξέθεσαν πλήρως την ασχήμια της υποκρισίας του με την εμφάνιση της αξιοπρέπειας. Αυτό μου άνοιξε, τελικά, τα μάτια, που ήταν τυφλά. Το πνεύμα μου αφυπνίστηκε και είδα την καθαρότητα της αλήθειας ότι το ΚΚΚ κτίζει το όνομά του εξαπατώντας το κοινό και την αλήθεια του δόλου και της βλαπτικότητας του. Έτσι, είχα την αυτοπεποίθηση και την αποφασιστικότητα να το απαρνηθώ, να το απορρίψω. Εν τω μεταξύ, απέκτησα ακόμη μεγαλύτερη κατανόηση της δικαιοσύνης, της αγιοσύνης, της λαμπρότητας, της ομορφιάς και της καλοσύνης του Θεού. Είδα την μεγάλη σωτηρία και φροντίδα Του για εμάς, τους διεφθαρμένους ανθρώπους. Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρό ήταν το περιβάλλον, ανεξάρτητα από το είδος της αντίστασης και της καταπίεσης από το ΚΚΚ, ο Θεός ποτέ δεν εγκατέλειψε τη σωτηρία Του για εμάς. Εξακολουθεί να υπομένει όλα τα βάσανα, προκειμένου να επιτελέσει το έργο που έχει να επιτελέσει. Σε αυτό το ρυπαρό, κακό κόσμο, ο Θεός είναι το μοναδικό μας αποκούμπι – Αυτός μας δίνει τη μέγιστη αγάπη και τη μέγιστη σωτηρία. Αυτό με έχει οδηγήσει στην προσδοκία και τη λαχτάρα για μια ζωή επιδίωξης της αλήθειας και ακολούθησης του Χριστού. Ευχαριστώ τον Θεό που παρέθεσε τέτοιο δείπνο για να συμμετάσχω, που μέσα στην αθλιότητα, εγώ μπορώ να αποκτήσω διάκριση και διορατικότητα. Από εδώ και πέρα, ανεξάρτητα από το ότι το ΚΚΚ με καταδιώκει ή με ακολουθεί, εγώ θα στηρίζομαι στον Θεό, δεν θα αφήσω τον απολυταρχισμό του να με εκφοβίσει, και θα διασπάσω τον έλεγχο των δυνάμεων του σκότους. Το μόνο που επιθυμώ, είναι να ακολουθώ από κοντά τον Θεό και να εκπληρώνω το καθήκον ενός δημιουργημένου όντος, προκειμένου να ξεπληρώσω τη χάρη της σωτηρίας του Θεού.

Λόγω των σκληρών συνθηκών που δεν μας επέτρεψαν να παραμείνουμε εκεί για πολύ, βιαστήκαμε να μετακομίσουμε σε κάποιο άλλο άγνωστο μέρος. Μετά την άφιξή μας, μια αδελφή από την τοπική εκκλησία μας είπε ότι επρόκειτο για περιοχή εθνοτικής μειονότητας και ότι η κυβέρνηση του ΚΚΚ έλεγχε λιγότερο αυστηρά αυτόν τον τόπο. Έτσι, η κατάσταση ήταν λιγότερο τεταμένη. Εγώ, όμως, μέσα μου, δεν ένοιωθα καθησυχασμένος. Συλλογίστηκα: «Η κυβέρνηση του ΚΚΚ βρίσκεται επί του παρόντος στην εξουσία· φαίνεται σαν μαύρα σύννεφα να μας πλησιάζουν απειλητικά. Δεν θα μας επιτρέψει να πιστεύουμε στον Θεό ειρηνικά». Όπως αναμενόταν, μόλις κλείσαμε 20 ημέρες εκεί, οι κατάσκοποι του ΚΚΚ ήρθαν στο σπίτι μας με το πρόσχημα της συλλογής υγειονομικού τέλους. Βλέποντας μόνο τη γυναίκα μου στο σπίτι, άρχισαν να ψάχνουν για εμένα μέσα κι έξω, ρωτώντας αυστηρά τη σύζυγό μου από πού ήταν, πού ήταν καταχωρημένη η κατοικία της, και γιατί είχε έρθει εκεί. Ένας από αυτούς περιέγραψε την εμφάνισή μου και της ζήτησε να την επιβεβαιώσει. Η σύζυγός μου δεν το σκέφτηκε πολύ και είπε «Ναι», και μόλις το άκουσαν αυτό, αντάλλαξαν μεταξύ τους ματιές. Μόνο τότε συνειδητοποίησε η γυναίκα μου ότι ήξεραν πώς ήμουν, χωρίς να με έχουν δει. Ο Ιούδας που με είχε «πουλήσει», αυτός θα πρέπει να τους είχε περιγράψει ακόμα και την εμφάνισή μου. Αφού έφυγαν οι κατάσκοποι του ΚΚΚ, πήγαν στο σπίτι των γειτόνων ακριβώς πίσω μας. Μόνο τότε συνειδητοποιήσαμε ότι μας παρακολουθούσαν. Το αναφέραμε αμέσως στην εκκλησία. Προτού περάσει καιρός, μια αδελφή από την εκκλησία μάς έγραψε μια επιστολή όπου έλεγε: «Η τοπική αστυνομία ήρθε σε επαφή με την αστυνομία της γενέτειράς σας. Είναι αποφασισμένοι να συλλάβουν όσους από εσάς έπεσαν θύματα προδοσίας. Πρώτα θέλουν να παρατηρήσουν την κατάσταση με απροειδοποίητες επισκέψεις και να σας καταλάβουν, και όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, θα σας πιάσουν όλους. Κινδυνεύετε, επιστρέψτε στη γενέτειρά σας στο Σανντόνγκ και κρυφτείτε. Ξεκινήστε γρήγορα – όσο πιο σύντομα γίνεται». Αφού πήραμε το σημείωμα, δεν τολμήσαμε να το αψηφήσουμε. Αποφασίσαμε να φύγουμε την επομένη. Εκείνο το βράδυ, στριφογύριζα, αδυνατώντας εντελώς να αποκοιμηθώ. Όχι μόνο ήμουν απίστευτα θυμωμένος από τη λυσσαλέα καταδίωξη του ΚΚΚ, αλλά ένοιωθα επίσης μπερδεμένος και αποκαρδιωμένος για τον δρόμο που είχαμε μπροστά. Αχ! Στην αρχή, νόμιζα ότι η πίστη στο Θεό ήταν κάτι απλό, ότι το μόνο που χρειαζόταν να κάνω ήταν να αναγνωρίσω τον Θεό με τα λόγια μου, να πιστεύω σε Αυτόν μέσα μου, και να βάζω τα δυνατά μου για να εκπληρώνω τα καθήκοντά μου, και τότε θα λάμβανα την επιδοκιμασία του Θεού. Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι ο δρόμος αυτός θα γινόταν ολοένα και πιο δύσκολος όσο περισσότερο τον περπατούσα. Καθώς αισθανόμουν ανήσυχος και λυπημένος εξαιτίας του κοπιαστικού ταξιδιού μου της πίστης στον Θεό, ακριβώς εκείνη τη στιγμή, τα λόγια Του με διαφώτισαν: «Οι άνθρωποι δεν παίρνουν την πίστη στον Θεό στα σοβαρά, επειδή το να πιστεύεις στον Θεό τούς είναι κάτι υπερβολικά ξένο, υπερβολικά παράξενο. Έτσι, δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Θεού. Με άλλα λόγια, αν οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον Θεό, δεν γνωρίζουν το έργο Του, τότε, όχι μόνο δεν είναι χρήσιμοι στον Θεό, αλλά κι ακόμη περισσότερο, δεν μπορούν να εκπληρώσουν το θέλημα του Θεού. “Πίστη στον Θεό” σημαίνει να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός. Αυτή είναι η πιο απλή έννοια της πίστης στον Θεό. Ωστόσο, το να πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός δεν είναι το ίδιο με το να πιστεύεις πραγματικά στον Θεό. Είναι περισσότερο κάποιο είδος απλής πίστης με ισχυρές θρησκευτικές αποχρώσεις. Πραγματική πίστη στον Θεό σημαίνει να βιώνεις τα λόγια και τα έργα του Θεού, με βάση την πεποίθηση ότι ο Θεός είναι ο κυρίαρχος των πάντων. Έτσι θα αποδεσμευτείς από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, θα εκπληρώσεις το θέλημα του Θεού και θα μπορέσεις να γνωρίσεις τον Θεό. Μόνο μέσα από μια τέτοια πορεία θα μπορείς να θεωρηθείς πιστός στον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Επεξεργάστηκα αυτά τα λόγια μες στη σιωπή. Μέσα μου, σιγά-σιγά έλαμψα: Ναι, είναι αλήθεια ότι αληθινή πίστη στον Θεό σημαίνει να βιώνουμε τα λόγια και το έργο Του βάσει της πεποίθησης ότι Εκείνος έχει την κυριαρχία των πάντων, να υπακούμε σε όλες τις διευθετήσεις Του και να επιδιώκουμε την αλήθεια, ώστε να μπορέσουμε να ελευθερωθούμε από τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας, να εκπληρώσουμε την επιθυμία του Θεού, και να φτάσουμε να Τον γνωρίσουμε. Μόνο μέσα από ένα τέτοιο ταξίδι μπορεί κάποιος να πει ότι πιστεύουμε στον Θεό. Οπωσδήποτε, δεν ήταν τόσο απλό όσο είχα πιστέψει, ότι το μόνο που χρειαζόταν ήταν να Τον αναγνωρίσω με τα λόγια μου, να μην σταματήσω ποτέ να συναθροίζομαι με τους άλλους, να διαβάζω τα λόγια του Θεού και να εκπληρώνω το καθήκον μου. Το είδος πίστης που είχα, ήταν απλά μια ασαφής θρησκευτική πίστη και δεν περιείχε την ουσία της πίστης στον Θεό. Ακόμη και αν ακολουθούσα ως το τέλος, πιθανότατα θα ήταν αδύνατον να ικανοποιήσω το θέλημα του Θεού, ούτε θα μπορούσα να κερδίσω την επιδοκιμασία Του. Σκέφτηκα τον Πέτρο· στην πίστη του στον Θεό, τόνισε ότι έπαιρνε τον λόγο του Θεού στην καθημερινότητά του, για να τον βιώσει. Ανεξαρτήτως του τι συνέβαινε, εκείνος αναζητούσε να ικανοποιεί το θέλημα και τις απαιτήσεις του Θεού. Είτε επρόκειτο για κρίση και παίδεμα, δοκιμασίες και εξευγενισμό, είτε για αντιξοότητες και βασανιστήρια, καθώς και για πειθαρχία, ήταν πάντα ικανός να το δεχτεί και να υπακούσει. Από αυτό, αναζητούσε την αλήθεια, επιδίωκε την αυτογνωσία και τη γνώση του Θεού. Η πολύχρονη επιδίωξή του δεν είχε μόνο ως αποτέλεσμα την αλλαγή στην ίδια του τη διάθεση, αλλά και κατέληξε να έχει μεγαλύτερη γνώση του Θεού από οποιονδήποτε άλλο ανά τους αιώνες. Η πίστη του Πέτρου ήταν η πλέον σύμφωνη με το θέλημα του Θεού και αποτελούσε το καλύτερο πρότυπο. Αλλά η δική μου άποψη για την πίστη στον Θεό ήταν υπερβολικά απλή. Νόμιζα ότι αν είχα συνεχείς συναθροίσεις με τους άλλους, διάβαζα τα λόγια του Θεού και εκπλήρωνα το καθήκον μου, θα ήμουν ικανός να λάβω την επιδοκιμασία Του. Τι διαφορά υπάρχει μεταξύ των ιδεών μου και αυτών των θρησκευτικών ανθρώπων; Στο τέλος, όλα μάταια δεν θα ήταν και πάλι; Μόνο τότε αναγνώρισα ότι όλα τα χρόνια που πίστευα στον Θεό κατακλύζονταν από σύγχυση. Δεν ήξερα καν τι σημαίνει να πιστεύεις στον Θεό. Αν δεν ήταν οι πρακτικές αποκαλύψεις του Θεού και η καθοδήγηση και διαφώτιση των λόγων Του, θα συνέχιζα να ακολουθώ τον Θεό, ενώ θα ζούσα μέσα στις δικές μου αντιλήψεις και τη φαντασία. Θα εξακολουθούσα να μην έχω καταλάβει ότι, πραγματικά, είμαι ένας θρησκευτικός πιστός που ακολουθεί μόνο τη δική του οδό. Δεν μπόρεσα να μην αισθανθώ λιγάκι φοβισμένος τότε. Συνειδητοποίησα ότι αν συνέχιζα να ακολουθώ τον Θεό με αυτόν τον συγκεχυμένο τρόπο, χωρίς να επικεντρώνομαι στη βίωση του έργου Του ή στην επιδίωξη της αλήθειας ή σε μια αλλαγή στη διάθεση, τελικά θα εξαλειφόμουν σίγουρα από τον Θεό. Όταν αντιλήφθηκα την επικίνδυνη κατάσταση στην οποία βρισκόμουν, αμέσως προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου! Σ’ ευχαριστώ για τις αποκαλύψεις και τη διαφώτισή Σου, που μου επέτρεψαν να καταλάβω την αλήθεια και να αναγνωρίσω τα λάθη στην πίστη μου στον Θεό. Θεέ μου! Είμαι πρόθυμος να ακολουθήσω το παράδειγμα των πράξεων του Πέτρου, να επιδιώξω το μονοπάτι που πήρε εκείνος. Αφού έχω επιλέξει τώρα αυτό το μονοπάτι, είμαι πρόθυμος να προχωρήσω με εμπιστοσύνη, ανεξάρτητα από το πόσο επισφαλής είναι ο δρόμος ή πόσοι κίνδυνοι ελλοχεύουν μπροστά μου. Είμαι πρόθυμος να έχω τη θέληση να υποφέρω, να υπακούω στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις Σου και να βιώνω αληθινά τα λόγια Σου και να εργάζομαι σύμφωνα με τις απαιτήσεις Σου προς εμένα, ώστε να μπορέσω να καταστώ ένα δικό Σου δημιούργημα που αληθινά πιστεύει σ’ Εσένα και Σε λατρεύει». Μετά την προσευχή, ένοιωσα πολύ ανακουφισμένος, και είχα την αυτοπεποίθηση να βιώσω το έργο του Θεού.

Την επομένη, πήραμε το τρένο για το Σανντόνγκ. Αφού κρυφτήκαμε για μια χρονική περίοδο στη γενέτειρά μας, και είχαμε και μερικές ατυχίες, ήμασταν τελικά ικανοί να έρθουμε σε επαφή με την εκκλησία και συνεχίσαμε τη ζωή μας στην εκκλησία. Αλλά η κυβέρνηση του ΚΚΚ δεν είχε χαλαρώσει στην καταδίωξή της προς εμάς. Όπου κι αν πηγαίναμε, πάντα ήμασταν υποτελείς στους περιορισμούς της. Η αστυνομία περνούσε συχνά για να επιθεωρήσει τις άδειες παραμονής – μερικές φορές έρχονταν δύο φορές την ίδια μέρα και επέμεναν να εγγραφούμε οπωσδήποτε για προσωρινές άδειες παραμονής, διαφορετικά θα μας έδιωχναν. Εμείς, ωστόσο, αδυνατούσαμε να τους δείξουμε το οποιοδήποτε έγγραφο. Έτσι, η μετακόμιση έγινε κάτι συνηθισμένο για εμάς. Αργότερα, μετακομίσαμε σε ένα μεγαλύτερο σπίτι που νοίκιαζε ο γιος ενός ηλικιωμένου αδελφού από την εκκλησία, οπότε ο εν λόγω αδελφός μάς φιλοξένησε εκεί. Αλλά εκεί, όχι μόνο έπρεπε να εγγραφούμε για προσωρινή άδεια παραμονής, αλλά έπρεπε να έχουμε και άδεια εισόδου και εξόδου, αλλιώς δεν θα μπορούσαμε να πηγαινοερχόμαστε και, πολύ λιγότερο, να μετακομίσουμε. Ήμασταν υποχρεωμένοι να κρυφτούμε μέσα στο σπίτι και δεν μπορούσαμε να βγούμε. Ακόμα κι έτσι, η αστυνομία δεν κατέθεσε τα όπλα. Πήγαιναν και πάλι συχνά από πόρτα σε πόρτα, διενεργώντας ελέγχους. Από αυτό, καταλάβαμε ότι σε αυτή τη δικτατορική, άπιστη χώρα που κυβερνούσε ένα άθεο κόμμα, η πίστη στον Θεό καταπνιγόταν και καταπιεζόταν αδιάκοπα· δεν υπήρχε ελευθερία. Ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008, η κατάσταση ήταν πολύ τεταμένη, πολύ σκληρή. Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε κάθε δυνατό μέσο για να παρακολουθεί τους ανθρώπους και υπήρχε παντού αστυνομική φρουρά. Ωστόσο, υπό αυτές ακριβώς τις συνθήκες, είδαμε την παντοδυναμία, τη σοφία και τις θαυμάσιες πράξεις του Θεού, είδαμε ότι ο Θεός ενορχήστρωνε τα πάντα. Κάθε φορά που η αστυνομία ήθελε να διεξαγάγει έλεγχο, χάρη στη διευθέτηση του Θεού, ο άνθρωπος που παρακολουθούσε την κύρια πύλη ερχόταν να το πει στον ηλικιωμένο αδελφό μας από πριν, ώστε να μπορούμε να προετοιμαστούμε και να κρυφτούμε εκ των προτέρων. Υπήρξε μια φορά, που η αστυνομία διενήργησε έναν αιφνιδιαστικό έλεγχο, την ώρα που εμείς βρισκόμασταν στη μέση μιας συνάθροισης. Ακούσαμε τα σκυλιά έξω να γαβγίζουν σαν τρελά. Οι άνθρωποι που διεξήγαγαν τον έλεγχο είχαν μπει δια της βίας στην αυλή και με το πρόσχημα του ελέγχου των ηλεκτρικών μετρητών, πήγαιναν παντού, κοιτώντας τριγύρω, ψάχνοντας, ανακρίνοντας και απειλώντας τον ηλικιωμένο αδελφό μας, ο οποίος χρησιμοποίησε τη σοφία από τον Θεό για να τους κάνει να φύγουν. Μετά την αναχώρησή τους, ήμασταν όλοι φοβισμένοι. Ευτυχώς, όλοι κρυφτήκαμε εγκαίρως – αν είχαν βρει εμάς ή τα βιβλία με τα λόγια του Θεού, οι συνέπειες θα ήταν αδιανόητες. Ακριβώς τη στιγμή που ο φόβος παρέμενε στην καρδιά μου, αναλογίστηκα τα εξής λόγια του Θεού: «Μην υφίστασαι τον έλεγχο κανενός ανθρώπου, ζητήματος ή αντικειμένου· εφόσον βρίσκεται σε συμφωνία με το θέλημά Μου, να το κάνεις πράξη σύμφωνα με τον λόγο Μου. Μην έχεις φόβο, καθώς σε στηρίζουν τα χέρια Μου, κι Εγώ σίγουρα θα σε προστατέψω από όλους τους μοχθηρούς» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 28). «Να είστε θαρραλέοι! Να έχετε ψηλά το κεφάλι! Μη φοβάστε: Εγώ, ο Πατέρας σας, είμαι εδώ για να σας στηρίζω και δεν θα υποφέρετε. Εφόσον προσεύχεστε και κάνετε δεήσεις συχνά ενώπιόν Μου, Εγώ θα σας προσφέρω πάσα πίστη. Εκείνοι που βρίσκονται στην εξουσία μπορεί να δείχνουν μοχθηροί εξωτερικά, αλλά μη φοβάστε, καθότι αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχετε πολλή πίστη. Εφόσον η πίστη σας μεγαλώσει, τίποτα δεν θα είναι υπερβολικά δύσκολο. Ζητωκραυγάστε και χοροπηδήστε όσο τραβάει η ψυχή σας! Τα πάντα βρίσκονται στα πόδια σας και στο γράπωμά Μου. Η επιτυχία ή η καταστροφή δεν αποφασίζονται με μία λέξη Μου;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 75). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, αισθάνθηκα ντροπή. Πράγματι. Δεν περιλαμβάνονται όλα – άνθρωποι, γεγονότα και πράγματα – σε αυτόν τον κόσμο μέσα στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού; Τα πάντα δεν γυρνούν, ανανεώνονται και αλλάζουν σύμφωνα με τις δικές Του σκέψεις; Το ΚΚΚ αποτελεί, κι αυτό, δημιούργημα στα χέρια του Θεού. Δεν έχει σημασία το πόσο βάρβαρο είναι, δεν μπορεί να ξεφύγει από τον κανόνα Του. Αν Εκείνος θέλει να το καταστρέψει, δεν θα αρκούσε μία Του λέξη; Ο Θεός δεν το κατέστρεψε, αλλά έχει επιτρέψει την αγριότητα του για κάποιο χρονικό διάστημα. Τούτο συμβαίνει έτσι ώστε, μέσω της καταπίεσής του, να παράσχει την υπηρεσία της τελείωσής μας, ενισχύοντας την πίστη και το θάρρος μας, και να μάς επιτρέψει, μέσω των εμπειριών μας, να γνωρίσουμε τη σοφία, την παντοδυναμία και τις θαυμάσιες πράξεις του Θεού. Συμβαίνει, επίσης, ώστε να μας επιτρέψει να αναγνωρίζουμε καλύτερα την κακή, αντιδραστική φύση, καθώς και την άσχημη όψη του ΚΚΚ μέσα από την καταπίεσή του, έτσι ώστε να μπορούμε να το μισούμε, να το απορρίπτουμε, να το προδίδουμε και να το αναθεματίζουμε από τα βάθη της καρδιάς μας. Υπό την καθοδήγηση και ηγεσία των λόγων του Θεού, όχι μόνο δεν ήμουν πλέον δειλός και τρομαγμένος, αλλά ήμουν γεμάτος ευγνωμοσύνη για τον Θεό. Ήμουν πρόθυμος να είμαι υπάκουος μέσα σε αυτό το περιβάλλον και να αντιμετωπίσω το ΚΚΚ, να αποδεχτώ την εκπαίδευση και τελείωση του ίδιου του Θεού, να επιζητήσω να κατανοήσω και να αποκτήσω μεγαλύτερο κομμάτι της αλήθειας. Κατά τους επόμενους μήνες, η τοπική αστυνομία πραγματοποιούσε δύο ή τρεις αιφνιδιαστικούς ελέγχους μηνιαίως, οπότε ήμασταν ανίκανοι να προετοιμαστούμε γι’ αυτούς. Κι όμως, υπό αυτές τις τρομερές συνθήκες, ήμασταν ικανοί να ξεφύγουμε από τη ματιά τους ξανά και ξανά, κάτω από τη φροντίδα και την προστασία του Θεού. Υπήρχαν πάντα πράγματα που παρά τρίχα δεν συνέβαιναν, και πράγματα που πάντα μόλις και μετά βίας κατέληγαν καλά. Έπειτα από αυτές τις εμπειρίες, δεν μπορούσα παρά να νοιώθω γνήσια ευγνωμοσύνη και να δοξάζω βαθιά στην καρδιά μου τον Θεό. Σκεφτόμουν: «Παντοδύναμε Θεέ! Είσαι στ’ αλήθεια ο Κύριος του σύμπαντος, η κεφαλή των πάντων. Οι θαυμάσιες πράξεις Σου βρίσκονται παντού! Μέσα από τις πραγματικές μου εμπειρίες, δεν πήρα μόνο μια γεύση της παντοδυναμίας και της σοφίας Σου, αλλά κατανόησα ότι Εσύ είσαι η ισχυρή οπισθοφυλακή, το καταφύγιό μου, και κατάλαβα ότι το ΚΚΚ δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία χάρτινη τίγρη. Εξωτερικά, είναι όλο νύχια και δόντια και τρομερά αυταρχικό, αλλά όταν έρχεται αντιμέτωπο με Εσένα, είναι εντελώς ανίσχυρο – αδυνατεί να αντέξει το παραμικρό χτύπημα. Μπορεί μόνο να ακολουθεί υπάκουα τις εκχωρήσεις και τις ενορχηστρώσεις Σου. Όσο έχω την αυτοπεποίθηση να στηρίζομαι σ’ Εσένα, μπορώ να θριαμβεύω πάνω σε όλες τις δυνάμεις του σκότους. Θεέ μου! Αν και τώρα βρίσκομαι σε αυτή τη χώρα που ελέγχεται από δαίμονες, δεν θα βρεθώ υπό τους περιορισμούς κανενός προσώπου, γεγονότος ή πράγματος. Απλώς θα εγερθώ από την καταπίεση του σκότους, θα σηκωθώ από τούτον τον ρυπαρό τόπο, για να ενεργήσω ως απόδειξη της νίκης Σου».

Υπό τις τρομερές συνθήκες της καταδίωξής μου από το ΚΚΚ, ένοιωθα μέσα μου ότι ο λόγος του Παντοδύναμου του Θεού με καθοδηγούσε μέσα από τις αλλεπάλληλες κρίσεις, βοηθώντας με να θριαμβεύω ξανά και ξανά στους πειρασμούς του Σατανά. Η μεγάλη χάρις και προστασία του Θεού με έφεραν σήμερα εδώ. Αναλογιζόμενος τον δρόμο που πήρα, έχω υποστεί την καταπίεση και τον διωγμό του ΚΚΚ, αδυνατούσα να επιστρέψω σπίτι και εξορίστηκα, υποχρεώθηκα να πηγαίνω από τόπο σε τόπο και δεν είχα μια «ζεστή φωλιά» όπως οι εγκόσμιοι άνθρωποι, ούτε υπήρξα ικανός να είμαι τόσο ξέγνοιαστος όσο αυτοί ή να ζω μια χαλαρή ζωή. Και εξαιτίας της καταπίεσης του ΚΚΚ, η καρδιά μου έχει υπομείνει σημαντικές ταλαιπωρίες και οδύνη. Ωστόσο, λόγω του ότι βίωσα αυτές τις πικρές καταστάσεις, έχω κερδίσει τα πλούτη της ζωής. Δεχόμενος την καταπίεση του ΚΚΚ, συνειδητοποίησα ότι η πίστη μου ήταν ασαφής κατά τα χρόνια που πίστευα και ότι η φύση και η ουσία μου είναι εγωιστικές και ποταπές. Κατανόησα, επίσης, το αληθινό νόημα και την αξία της πίστης στον Θεό και, ακόμη περισσότερο, κατάλαβα ότι δεν κατείχα την αληθινή πραγματικότητα της πίστης και της αγάπης στον Θεό. Μέσα από την εμπειρία της καταπίεσής του, αντιλήφθηκα επίσης την ύπουλη, ποταπή, μοχθηρή, βίαιη, κακή, διεστραμμένη, αντιδραστική ουσία του ΚΚΚ, που είναι αντίθετη προς τον Θεό. Κατανόησα ολοκληρωτικά ότι το ΚΚΚ είναι η προσωποποίηση του Σατανά, και αναγνώρισα επίσης την ουσία της δικαιοσύνης, της αξιοπιστίας, της λαμπρότητας, της ομορφιάς και της καλοσύνης του Θεού. Συγκεκριμένα, κατέληξα να εκτιμήσω τη σοφία και την παντοδυναμία του Θεού, καθώς και τις θαυμαστές πράξεις Του. Μέσα από αυτήν την πολύ πρακτική εμπειρία, κατανόησα εντελώς πώς ο Σατανάς διαφθείρει, παραπλανά και βλάπτει την ανθρωπότητα. Από αυτό, ανέπτυξα βαθύ μίσος για αυτόν και ήμουν πρόθυμος να στηριχτώ στα λόγια του Θεού για να ξεφορτωθώ τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά, να καταστώ ικανός να του γυρίσω απόλυτα την πλάτη μου, να ζήσω ως πραγματικός άνθρωπος και να ικανοποιώ την καρδιά του Θεού. Ευχαριστώ τον Παντοδύναμο Θεό! Το πρακτικό έργο του Θεού μού επέτρεψε να γευθώ προσωπικά μια τέτοια πλούσια πανδαισία ζωής. Όχι μόνο αφύπνισε την καρδιά μου, αλλά μου επέτρεψε να κερδίσω πολλά σπουδαία πλούτη ζωής και, προτού το καταλάβω, πατούσα στο σωστό μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Μέσα από την καρδιά μου, ευχαριστώ και δοξάζω τον Θεό!