Παλιά, επιθυμούσα έντονα τη φήμη και το κύρος κι έκανα από ζήλια κάποια πράγματα που πλήγωναν τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Αργότερα, πειθαρχήθηκα με ξεχωριστό τρόπο και τελικά αφυπνίστηκα κι άλλαξα.

Το 2019, έκανα το έργο των κειμένων στην εκκλησία. Μια μέρα, η επόπτρια κανόνισε να εργαστεί μαζί μας η αδελφή Γουάνγκ Τσιν. Επειδή έκανα αυτή τη δουλειά για καιρό και είχα μάθει καλά κάποιες αρχές, η επόπτρια μου ζήτησε να τη βοηθήσω. Είπε επίσης πως μια εκκλησία χρειαζόταν εργάτες κειμένων, έτσι αν η Γουάνγκ Τσιν καλλιεργούνταν, θα εκτελούσε εκεί το καθήκον της. Όταν το άκουσα, σκέφτηκα: «Τότε θα την εκπαιδεύσω το γρηγορότερο». Έτσι, άρχισα να τη βοηθώ υπομονετικά. Ό,τι προβλήματα και δυσκολίες κι αν συναντούσε στο καθήκον της, τη συναναστρεφόμουν εγκαίρως για τη βοηθήσω να τα επιλύσει και σταδιακά, η Γουάνγκ Τσιν έκανε κάποια πρόοδο. Στην αρχή, χαιρόμουν με την εξέλιξή της, όμως μετά, είδα πως προόδευε πολύ γρήγορα. Μερικές φορές, έβρισκα μόνο βασικά προβλήματα στο έργο, όμως εκείνη έβρισκε σημαντικά ζητήματα, και οι άλλες αδελφές στην ομάδα συμφωνούσαν με τις απόψεις της. Εκείνη την περίοδο, ένιωθα κάπως άβολα. Αναρωτιόμουν: «Εξελίσσεται πολύ γρήγορα. Με αυτόν τον ρυθμό, σίγουρα θα με ξεπεράσει. Ποιος θα με θαυμάζει μετά;» Παρατήρησα ακόμα πως η επόπτρια εκτιμούσε πολύ τη Γουάνγκ Τσιν. Όποτε ερχόταν στην ομάδα, ζητούσε κυρίως τη συναναστροφή της και συχνά την επαινούσε μπροστά μου για το καλό της επίπεδο και τη γρήγορη πρόοδό της, όμως δεν μπορούσα να χαρώ για εκείνη. Σκεφτόμουν: «Τώρα μάλιστα! Η επόπτρια και οι συνεργάτες μου δεν μου δίνουν σημασία ούτε με εκτιμούν όπως παλιά. Έχουν δει πόσο έχει προοδεύσει από τότε που ήρθε. Είμαι στην ομάδα τόσο καιρό, όμως δεν προοδεύω τόσο γρήγορα. Θεωρούν το επίπεδό μου χαμηλότερο απ’ το δικό της;» Όσο το σκεφτόμουν, στενοχωριόμουν, σε σημείο μάλιστα να σκέφτομαι θυμωμένη: «Η Γουάνγκ Τσιν έχει όντως προοδέψει πολύ, όμως για να γίνει αυτό, κάποια αφιέρωσε χρόνο και ενέργεια για να τη βοηθήσει. Τώρα που αποκτά όνομα, θα προσέξει κανείς εμένα που τη βοήθησα; Γιατί να χρησιμεύω μόνο ως σκιά της;» Όσο το σκεφτόμουν, αναστατωνόμουν. Δεν ήθελα καν να την κοιτάζω. Ήξερα πως η κατάστασή μου δεν ήταν σωστή και πως τη ζήλευα. Ενίοτε περιοριζόμουν, όμως ήθελα να την ανταγωνίζομαι, και μάλιστα, δεν ήθελα να της μιλώ καν.

Θυμάμαι μια φορά, είδα κάποια προβλήματα στη δουλειά της Γουάνγκ Τσιν, κι έτσι βοήθησα να επιλυθούν. Έπειτα, η επόπτρια είπε πως είχε κάνει καλά τη δουλειά της, και πως τελευταία είχε κάνει πρόοδο. Τότε, οι συνεργάτες μου την κοίταζαν με φθόνο. Μόλις το είπε αυτό, απογοητεύτηκα. Σκέφτηκα: «Δεν είναι καλή η δουλειά της χάρη στη βοήθειά μου; Είναι προφανές πως οφείλεται σ’ εμένα, όμως τώρα όλοι θαυμάζουν εκείνη». Όσο το σκεφτόμουν, πικραινόμουν. Κατηγορούσα τη Γουάγκ Τσιν. Ήταν σαφές πως είχε εξελιχθεί πολύ εξαιτίας της βοήθειάς μου. Όταν η κατάστασή της ήταν κακή, τη συναναστρεφόμουν με λόγια του Θεού. Όταν δεν ήταν εξοικειωμένη με τις αρχές, της τις εξηγούσα. Είχα πληρώσει υψηλό τίμημα για να τη στηρίξω. Γιατί δεν το έλεγε στην επόπτρια; Σκεφτόμουν: «Ίσως δεν πρέπει πια να τη βοηθώ, αλλιώς θα με ξεπεράσει. Τότε δεν θα έχω πια θέση στην καρδιά της επόπτριας και των αδελφών μου».

Στο εξής, όποτε έβρισκα λάθη στη δουλειά της, δεν τη συναναστρεφόμουν πάνω στις αρχές και δεν της μιλούσα για όσα δεν κατανοούσε. Πήγαινα σε άλλο δωμάτιο και την αγνοούσα. Το έκανα για να δείξω στην επόπτρια πως η πρόοδος της Γουάνγκ Τσιν οφειλόταν στην προσπάθειά μου, και πως χωρίς τη βοήθεια και τη συναναστροφή μου, δεν θα ήταν εκεί που ήταν σήμερα. Θυμάμαι μια φορά, καθώς πήγαινα σε άλλο δωμάτιο για να την αγνοήσω, την κοίταξα με την άκρη του ματιού μου και είδα στα μάτια της πως ήταν πληγωμένη. Ένιωσα σαν ένα σφυρί να μου χτυπά την καρδιά. Ήξερα πως ενεργούσα από διεφθαρμένη διάθεση κι έπρεπε να απαρνηθώ τον εαυτό μου, όμως σκέφτηκα την προσπάθεια και το χρόνο που είχα ξοδέψει, πως τελικά είχε κλέψει τους προβολείς και τα εύσημα, και πως η επόπτρια την επαινούσε. Το θεώρησα άδικο κι έτσι η λίγη αυτομεμψία που ένιωθα εξαφανίστηκε. Μετά από λίγο, γινόταν όλο και πιο θλιμμένη, επειδή ένιωθε να περιορίζεται από μένα, σταμάτησε να προοδεύει κι άρχισε να χειροτερεύει. Εκείνη την περίοδο, η αδελφή Λιού Σίγιου δεν μπορούσε να συνεργαστεί μαζί της κι ήταν προκατειλημμένη. Όταν είδε την απόδοση της Γουάνγκ Τσιν να πέφτει, τη θεώρησε ακατάλληλη για το έργο των κειμένων. Όταν μου το είπε, όχι μόνο δεν διόρθωσα την προκατάληψή της, αλλά και κατά βάθος χάρηκα. Σκέφτηκα: «Τώρα όλοι θα δουν το αληθινό ανάστημα της Γουάνγκ Τσιν. Πώς θα λάμβανε τόσους επαίνους αν δεν την είχα βοηθήσει εξ αρχής;» Είπα στη Σίγιου με υπονοούμενο: «Πρέπει να δείξουμε στοργή. Την έφεραν να εργαστεί μαζί μας, άρα δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Πρέπει να υπακούσουμε». Όταν το είπα αυτό, η προκατάληψή της εναντίον της Γουάνγκ Τσιν έγινε πιο βαθιά. Θεώρησε πως η Γουάνγκ Τσιν καθυστερούσε το έργο κι έριχνε την απόδοσή μας. Όταν μιλούσε για τη Γουάνγκ Τσιν, ήταν πολύ επιθετική και την απέρριπτε. Η Γουάνγκ Τσιν περιοριζόταν συνεχώς και δεν μιλούσε πολύ. Γνώριζα αμυδρά πως αυτό που είπα είχε μεγαλώσει την εμπάθεια μεταξύ των αδελφών και φοβόμουν κάπως, όμως όταν σκέφτηκα πως η Γουάγκ Τσιν λάμβανε όλη την προσοχή και την αποδοχή, έπαψα να νοιάζομαι. Επειδή δεν μπορούσαμε να συνεργαστούμε, γινόμασταν λιγότερο αποδοτικές στα καθήκοντά μας. Η επόπτρια συναναστράφηκε και είπε να αναλογιστούμε τη στάση μας απέναντι στο καθήκον μας. Μπροστά σ’ αυτήν την κατάσταση, ένιωθα κάπως ένοχη. Έπρεπε μόνο να παραμερίσω τα προσωπικά μου συμφέροντα για λίγο, να πάψω να δίνω τόση σημασία στο κύρος μου και να συνεργαστώ με όλους, ώστε το έργο να προχωρήσει κανονικά. Όμως στη σκέψη πως είχα πληρώσει τόσο τίμημα μα κανείς δεν το γνώριζε, ένιωθα πικρία κι αγνοούσα τη Γουάνγκ Τσιν.

Σύντομα, η αστυνομία με συνέλαβε σε μια συνάντηση. Στην αρχή, θεωρούσα πως το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι δαίμονας που αντιστέκεται στον Θεό, και πως αν πιστεύεις στον Θεό στην Κίνα, αργά ή γρήγορα θα σε συλλάβουν, έτσι δεν έκανα αυτοκριτική. Όμως είχα ένα προαίσθημα πως αυτή η σύλληψη δεν ήταν απλώς μια δίωξη, αλλά περιείχε το θέλημα του Θεού. Σκεφτόμουν: «Γιατί με συνέλαβαν έτσι ξαφνικά; Πρόσβαλα τον Θεό και με πειθαρχεί;» Έτσι, προσευχήθηκα νοερά στον Θεό. Στην αναζήτησή μου, θυμήθηκα μια μαρτυρία εμπειρίας που είχα διαβάσει. Επειδή η συγγραφέας επιδίωκε κύρος και θαυμασμό και πήρε το λάθος μονοπάτι, οι ανομίες της διατάραξαν το έργο της εκκλησίας. Σύντομα, συλλήφθηκε και διώχτηκε. Κατά την κράτησή της, έκανε αυτοκριτική κι αντιλήφθηκε πως ο Θεός μέσω του μεγάλου κόκκινου δράκοντα την εμπόδιζε να κάνει κακό. Αργότερα, απέκτησε γνώση της φύσης και των συνεπειών της επιδίωξης δόξας και κύρους κι άλλαξε την εσφαλμένη της επιδίωξη. Τώρα είχα συλληφθεί. Μήπως ο Θεός με πειθαρχούσε επειδή είχα πάρει το λάθος μονοπάτι; Σκεφτόμουν τι είχε συμβεί στο καθήκον μου. Ήξερα πως η εκκλησία χρειαζόταν άτομα για τα κείμενα, όμως εμπόδισα τη Γουάνγκ Τσιν να με ξεπεράσει, την κοιτούσα και δεν τη βοηθούσα όταν ήταν παθητική, αψήφησα το έργο της εκκλησίας, κι έτσι, το έργο των κειμένων παρακωλύθηκε. Στη σκέψη αυτή, ένιωσα πόνο και λύπη. Αναρωτήθηκα: «Παλιά, επιδίωκα δόξα και κύρος και σκεφτόμουν πώς να τα αποκτήσω. Τώρα που με συνέλαβαν, μπορούν η δόξα και το κύρος να αυξήσουν την πίστη μου; Να διώξουν τη δειλία μου; Να με κάνουν ακλόνητη στη μαρτυρία μου; Σε τι ωφελούν η δόξα και το κύρος;» Ξαφνικά αντιλήφθηκα πως η συνεχής επιδίωξη δόξας και κύρους τελικά δεν ήταν παρά μια κοροϊδία. Ένιωθα πολλές τύψεις, έτσι με δάκρυα στα μάτια, προσευχήθηκα: «Θεέ μου, επιδίωκα δόξα και κύρος κι έχασα την ευκαιρία να επιδιώξω την αλήθεια. Αν έχω πάλι την ευκαιρία να κάνω το καθήκον μου, δεν θέλω να επιδιώκω φήμη και κύρος». Ο Θεός έδειξε έλεος. Σύντομα, οι γονείς μου έμαθαν πως με συνέλαβαν κι αφού πλήρωσαν εγγύηση 140.000 γουάν, με άφησαν.

Μόλις επέστρεψα σπίτι, διάβαζα τον λόγο του Θεού κι έκανα αυτοκριτική. Στην πνευματική μου άσκηση, διάβασα κάποια λόγια του Θεού. «Εάν, όσον αφορά ζητήματα που θέλει να διαφυλάξει ο Θεός, εσύ διαρκώς τα αναστατώνεις, τα διαταράσσεις και τα αποδομείς, και αν τα σιχαίνεσαι συνεχώς κι έχεις τις δικές σου αντιλήψεις και σκέψεις, τότε αυτό σημαίνει ότι θέλεις να διαφωνείς με τον Θεό, να παίρνεις άλλη θέση από Εκείνον. Δεν έχεις δώσει σημασία στο έργο και τα συμφέροντα του οίκου Του. Προσπαθείς συνεχώς να τον υπονομεύσεις, θέλοντας διαρκώς να ενεργείς καταστροφικά ή ελπίζοντας πάντα να επωφεληθείς, να εξαπατήσεις και να υπεξαιρέσεις. Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, δεν θα είναι ο Θεός έξαλλος μαζί σου; (Θα είναι.) Και ποια είναι η συνέπεια της οργής του Θεού; (Η τιμωρία.) Αυτό είναι βέβαιο. Ο Θεός δεν θα σε συγχωρήσει· δεν υπάρχει καμία απολύτως πιθανότητα για κάτι τέτοιο. Αυτό συμβαίνει επειδή τα όσα έπραξες υπονόμευσαν και έβλαψαν το έργο της εκκλησίας, ήλθαν σε σύγκρουση με το έργο και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, ήταν ένα μεγάλο κακό, ήλθαν σε αντίθεση με τον Θεό και προσέβαλαν άμεσα τη διάθεσή Του —πώς θα μπορούσε λοιπόν ο Θεός να μην είναι έξαλλος μαζί σου; Εάν κάποιοι δεν είναι ικανοί να κάνουν μια δουλειά λόγω του χαμηλού τους επιπέδου και προκαλέσουν κατά λάθος κάποια διαταραχή και αναστάτωση, αυτό μπορεί να συγχωρεθεί. Εάν όμως για χάρη των προσωπικών σου συμφερόντων, εμπλέκεσαι σε ζήλιες και διαμάχες και κάνεις εσκεμμένα κάποια πράγματα που διαταράσσουν, αναστατώνουν και καταστρέφουν το έργο του Θεού, τότε εν γνώσει σου διαπράττεις αμαρτίες. Αυτό θα προσβάλει τη διάθεση του Θεού. Θα σου δείξει έλεος; Ο Θεός έχει αφιερώσει όλο το αίμα, τον ιδρώτα και τα δάκρυά Του σε αυτό ακριβώς το έργο του έξι χιλιάδων ετών σχεδίου διαχείρισής Του. Εάν τυχόν εργαζόσουν εναντίον Του, βλάπτοντας σκόπιμα τα συμφέροντα του οίκου Του και επιδιώκοντας τα δικά σου συμφέροντα εις βάρος των συμφερόντων του οίκου Του, αναζητώντας την προσωπική φήμη και το κύρος, χωρίς να νοιάζεσαι αν θα καταστραφεί το έργο της εκκλησίας ή αν παρεμποδίζεται και καταστρέφεται εξαιτίας σου το έργο του οίκου του Θεού, προκαλώντας μάλιστα και μεγάλες υλικές και οικονομικές ζημιές στον οίκο Του, θα λέγατε ότι κάποιος σαν εσένα θα πρέπει να συγχωρεθεί; (Όχι.) […] Εξαιτίας της αναστάτωσης, της διαταραχής και της καταστροφής σου, ή εξαιτίας της αμέλειας ή της παράλειψης των καθηκόντων σου, ή εξαιτίας των εγωιστικών σου επιθυμιών και για χάρη της επιδίωξης των δικών σου συμφερόντων, έχεις προκαλέσει απώλειες στα συμφέροντα του οίκου του Θεού, στα συμφέροντα της εκκλησίας και σε διάφορες άλλες πτυχές, και μάλιστα έχεις προκαλέσει και σοβαρή διαταραχή και καταστροφή στο έργο του οίκου του Θεού. Άρα, στις σελίδες του βιβλίου της ζωής σου, πώς θα πρέπει ο Θεός να ζυγίσει το αποτέλεσμά σου; Τι συμπέρασμα θα πρέπει να βγάλει για σένα; Για να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να τιμωρηθείς. Όπως λέμε, αυτό σου αξίζει. Τι καταλαβαίνετε τώρα; Ποια είναι τα συμφέροντα των ανθρώπων; Στην ουσία, δεν είναι παρά εξωφρενικές επιθυμίες. Για να το θέσω ξεκάθαρα, είναι όλα πειρασμός, όλα ψεύτικα, όλα δολώματα του Σατανά με σκοπό να βάλουν σε πειρασμό τους ανθρώπους. Το να επιδιώκετε τη φήμη, το κύρος και τα συμφέροντά σας σημαίνει ότι συνεργείτε στους κακούς τρόπους του Σατανά· σημαίνει ότι εναντιώνεστε στον Θεό. Προκειμένου να παρεμποδίσει το έργο του Θεού, ο Σατανάς επινοεί κάθε είδους καταστάσεις για να δελεάσει, να ενοχλήσει και να μπερδέψει τους ανθρώπους, για να τους εμποδίσει ν’ ακολουθούν τον Θεό και να κάνει τα πράγματα έτσι ώστε να μην μπορούν να υπακούουν τον Θεό και, αντ’ αυτού, να συνεργάζονται με τον Σατανά και να τον ακολουθούν, σκόπιμα ενοχλώντας και καταστρέφοντας το έργο του Θεού. Όπως κι αν συναναστρέφεται ο Θεός την αλήθεια, δεν συνέρχονται. Όπως κι αν τους κλαδεύει και τους αντιμετωπίζει ο οίκος του Θεού, δεν αποδέχονται την αλήθεια. Δεν είναι στο ελάχιστο υπάκουοι στον Θεό, αλλά μάλλον πράττουν μόνο με βάση τη δική τους θέληση, κάνουν ό,τι θέλουν. Ως αποτέλεσμα αυτού, αναστατώνουν και καταστρέφουν το έργο της εκκλησίας, πλήττουν σοβαρά την πρόοδο κάθε εργασίας του εκκλησιαστικού έργου και προκαλούν τεράστιες απώλειες στην είσοδο στη ζωή του εκλεκτού λαού του Θεού. Αυτή η αμαρτία είναι τόσο μεγάλου μεγέθους που σίγουρα θα προκαλέσει την τιμωρία του Θεού» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος πρώτο)]. Μόλις διάβασα τον λόγο του Θεού, έτρεμα από φόβο. Ένιωθα πως η διάθεση του Θεού είναι απρόσβλητη. Ειδικά όταν είπε πως δεν θα συγχωρήσει ποτέ όσους Τον ανταγωνίζονται και αψηφούν το έργο του οίκου Του για να προστατέψουν τα συμφέροντά τους, και πως θα τιμωρήσει όσους κάνουν σοβαρές παραβάσεις, ένιωσα έναν διαπεραστικό πόνο στην καρδιά μου. Σκέφτηκα πως όλα αυτά τα χρόνια στο καθήκον μου, το Άγιο Πνεύμα με είχε καθοδηγήσει κι ο λόγος του Θεού με είχε στηρίξει και εφοδιάσει. Ακόμα κι αν κλαδεύτηκα και αντιμετωπίστηκα σοβαρά, ήταν και για να εξαγνιστώ και να αλλάξω. Είχα απολαύσει τόση αγάπη απ’ τον Θεό κι έπρεπε να Του το ανταποδώσω με το καθήκον μου. Όταν η επόπτρια κανόνισε να βοηθήσω τη Γουάνγκ Τσιν, έπρεπε να είχα βάλει τα δυνατά μου, όμως δεν σκέφτηκα το θέλημα του Θεού και δεν νοιάστηκα για το έργο της εκκλησίας. Όλη την ώρα, ζήλευα τους άλλους και τα ’βαζα μαζί τους. Ειδικά όταν είδα τη γρήγορη πρόοδο της Γουάνγκ Τσιν, και την αποδοχή της απ’ την επόπτρια και τους συνεργάτες ζήλεψα και θύμωσα, έτσι προσπαθούσα φανερά και κρυφά να την πληγώσω. Ήξερα πως υπήρχαν ακόμα πολλοί τομείς των αρχών που δεν κατανοούσε, όμως δεν τη συναναστράφηκα για να την καθοδηγήσω. Στην κακή κατάστασή της, δεν τη στήριξα ούτε τη βοήθησα. Η Σίγιου είχε προκαταλήψεις και επικριτικές απόψεις για τη Γουάνγκ Τσιν, όμως αντί να τις διαλύσω, χαιρόμουν και εσκεμμένα έριχνα λάδι στη φωτιά με τα λόγια μου. Έτσι, η προκατάληψή της για τη Γουάνγκ Τσιν έγινε πιο βαθιά. Επειδή η Γουάνγκ Τσιν αποκλειόταν, ήταν στενοχωρημένη και δεν έκανε κανονικά το καθήκον της. Με όλα αυτά που έκανα στη Γουάνγκ Τσιν και την οδύνη και τον πόνο που προκάλεσα στην αδελφή μου, είχα ανθρώπινη φύση; Είδα από την κρίση και την αποκάλυψη των λόγων του Θεού, πως ζήλευα τη Γουάνγκ Τσιν. Δεν ήθελα να με ξεπεράσει ούτε να πληγεί η φήμη και το κύρος μου. Δεν ήταν απλώς ότι δεν τα πήγαινα καλά μαζί της. Αντιτασσόμουν στον Θεό. Το έργο των κειμένων είναι σημαντικό στην εκκλησία. Για χάρη της φήμης και του κύρους μου, είχα το θράσος να βγάλω τον θυμό μου στο έργο. Όταν την είδα σε κακή κατάσταση, να είναι αναποτελεσματική στο έργο, άτομα στην ομάδα να μην τα πηγαίνουν καλά και την απόδοση του έργου μας να πέφτει, δεν έκανα αυτοκριτική ούτε μετανόησα, ενώ έσπερνα ζήλια και έριδες. Διατάρασσα το έργο της εκκλησίας, ενεργούσα ως υπηρέτης του Σατανά κι έκανα κακό. Όσοι σκέφτονται το θέλημα του Θεού, όταν βλέπουν κάποιον καλύτερό τους ή να είναι πιο αποδοτικός, χαίρονται, όμως λόγω της δόξας και του κύρους, ζήλευα τη Γουάνγκ Τσιν, δεν άντεχα που τα πήγαινε καλά και δεν σκεφτόμουν το έργο της εκκλησίας. Ήταν μια σατανική διάθεση! Ο Σατανάς αναστατώθηκε που ο Ιώβ σεβόταν τον Θεό και απέφευγε το κακό, έτσι ήθελε να τον βασανίσει και να πεθάνει. Η ουσία όσων φανέρωνα δεν ήταν η ίδια; Λαχταρούσα να δω τη Γουάνγκ Τσιν θλιμμένη κι ανίκανη στο καθήκον της. Ήμουν πολύ μοχθηρή και κακιά!

Αργότερα, διάβασα κάποια άλλα λόγια του Θεού: «Τι χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να κρατά τους ανθρώπους αυστηρά στον έλεγχό του; (Τη φήμη και το κέρδος.) Οπότε, ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη φήμη και το κέρδος για να ελέγχει τις σκέψεις των ανθρώπων, σε σημείο που να μη σκέφτονται τίποτε άλλο από τη φήμη και το κέρδος. Πασχίζουν για φήμη και κέρδος, ταλαιπωρούνται για τη φήμη και το κέρδος, υπόκεινται σε εξευτελισμό για τη φήμη και το κέρδος, θυσιάζουν ό,τι έχουν και δεν έχουν και προβαίνουν σε κάθε είδους κρίσεις και αποφάσεις για τη φήμη και το κέρδος. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς κρατά τους ανθρώπους δέσμιους με αόρατες αλυσίδες και αυτοί δεν έχουν ούτε τη δύναμη ούτε το κουράγιο να τις αποτινάξουν. Χωρίς να το καταλάβουν, κουβαλάνε αυτές τις αλυσίδες και σέρνονται συνεχώς με μεγάλη δυσκολία. Χάριν της φήμης και του κέρδους, η ανθρωπότητα αποφεύγει τον Θεό και Τον προδίδει, καθίσταται ολοένα πιο φαύλη. Επομένως, με αυτόν τον τρόπο, η μία γενιά μετά την άλλη καταστρέφονται μέσα στη φήμη και το κέρδος του Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄). Παλιά, δεν κατανοούσα πολύ αυτό το χωρίο του λόγου του Θεού. Μόνο τότε έμαθα πόσο μοχθηρή και τρομερά ανταγωνιστική με είχαν κάνει η δόξα και το κέρδος. Ο Σατανάς διαφθείρει βαθιά τους ανθρώπους! Ρήσεις όπως «Να πασχίζεις να γίνεις καλύτερος από τους συγχρόνους σου», «Να ξεχωρίζεις» και «Να είσαι καλύτερος απ’ τους άλλους» είναι σατανικές φιλοσοφίες που εξαπατούν τους ανθρώπους. Όταν ζούσα βάσει αυτών των σατανικών φιλοσοφιών, είχα εσφαλμένες σκέψεις. Μου άρεσαν η δόξα και το κύρος και ήθελα να είμαι η καλύτερη σε κάθε ομάδα ανθρώπων. Ήθελα να γίνω η πιο εντυπωσιακή και να με σέβονται. Πίστευα πως έτσι μόνο θα ζούσα μια αξιόλογη και ουσιαστική ζωή. Υπό τον έλεγχο αυτών των σατανικών σκέψεων, έγινα ιδιαίτερα απρόσιτη και σνομπ, κι έβλεπα το καθήκον μου ως εργαλείο για να ανταγωνίζομαι για φήμη και κύρος, κι αυτό καθυστέρησε το έργο των κειμένων και προκάλεσε πόνο και θλίψη στην αδελφή μου. Είχα κάνει πολύ κακό και είχα καταφύγει σε πολλά κόλπα για τη φήμη και το κύρος μου, με συνέπεια να βλάψω το έργο της εκκλησίας και τις ζωές των αδελφών μου! Στη σκέψη αυτή, φοβήθηκα πολύ. Αντιλήφθηκα πόσο κακή και εγωίστρια ήμουν. Έξω, ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας διαταράσσει το έργο του Θεού και συλλαμβάνει αδελφούς κι αδελφές όμως εγώ έκανα ό,τι ήθελε να κάνει εκείνος μέσα στην εκκλησία και δεν μπορούσε. Γιατί ήμουν τόσο απεχθής; Οι αντίχριστοι τιμωρούν άλλους για χάρη του κύρους, κι εγώ απέκλεια και καταπίεζα τους άλλους για χάρη της φήμης και του κύρους. Βάδιζα στο μονοπάτι του αντίχριστου. Μετά απ’ αυτήν την αποτυχία, είδα πως η επιδίωξη δόξας και κύρους δεν είναι σωστή επιδίωξη. Οδηγεί στην αντίσταση κατά του Θεού και τον αφανισμό. Την ίδια στιγμή, ένιωθα την προστασία του Θεού. Αν δεν με είχε συμμορφώσει και πειθαρχήσει σκληρά, και δεν είχε στήσει μια κατάσταση για να μην κάνω κακό, η απαθής και σκληρή καρδιά μου δεν θα αφυπνιζόταν ποτέ. Θα συνέχιζα να βαδίζω στο λάθος μονοπάτι και τελικά, ο Θεός θα με καταδίκαζε και θα με απέκλειε για τις κακές μου πράξεις. Τότε θα είχα χαραμίσει εντελώς την ευκαιρία να σωθώ. Έπειτα, προσευχήθηκα στον Θεό για να μετανοήσω και Του ζήτησα να παρακολουθεί την καρδιά μου, ώστε αν επιδίωκα ξανά όνομα και κύρος κι έπαιρνα το μονοπάτι του αντίχριστου, να με αποκάλυπτε, να με συμμόρφωνε και να με πειθαρχούσε.

Σύντομα, ανέλαβα ξανά το έργο των κειμένων. Η αδελφή Σιάο Γιανγκ είχε μόλις αρχίσει να εργάζεται και η επόπτρια μου ζήτησε να την εκπαιδεύσω. Σκεφτόμουν την προηγούμενη αποτυχία μου και δεν ήθελα να κάνω το ίδιο λάθος, έτσι τη βοηθούσα όσο μπορούσα. Λίγο μετά, η Σιάο Γιανγκ έκανε πρόοδο. Η επόπτρια είπε πως η Σιάο Γιανγκ είχε καλό επίπεδο και μάθαινε γρήγορα, έτσι άξιζε να καλλιεργηθεί. Τα λόγια της ήταν σαν μαχαιριά στην καρδιά μου. Έχασα πάλι τον έλεγχο και δεν ήθελα πια να τη βοηθώ. Στη σκέψη αυτή, μου ήρθαν στο μυαλό οι αναμνήσεις από τη σύλληψή μου. Προσευχήθηκα νοερά στον Θεό να με προστατέψει για να μην πάρω το λάθος μονοπάτι. Αργότερα, έφαγα και ήπια τον λόγο του Θεού που ταίριαζε στην κατάστασή μου και είδα ένα βίντεο ανάγνωσης του λόγου Του που με βοήθησε πολύ. Τα λόγια του Θεού λένε: «Φρόντισε να μην είσαι κάποιος που ο Θεός βρίσκει αηδιαστικό· να είσαι ένα άτομο που αγαπάει ο Θεός. Πώς, λοιπόν, μπορεί κανείς να αποκτήσει την αγάπη του Θεού; Με το να δέχεται την αλήθεια με υπακοή, να στέκεται στη θέση ενός δημιουργημένου όντος, να ενεργεί προσγειωμένα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να εκτελεί σωστά τα καθήκοντά του, να προσπαθεί να είναι τίμιος άνθρωπος και να βιώνει την ομοιότητα ενός ανθρώπινου όντος. Αυτό αρκεί, ο Θεός θα είναι ικανοποιημένος. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι βέβαιοι ότι δεν έχουν φιλοδοξίες ή ότι δεν τρέφουν άσκοπα όνειρα, ότι δεν επιδιώκουν δόξα, κέρδη και θέση ή να ξεχωρίσουν από το πλήθος. Επιπλέον, δεν πρέπει να προσπαθούν να είναι σπουδαίοι άνθρωποι ή υπεράνθρωποι, οι οποίοι είναι ανώτεροι μεταξύ των ανθρώπων και κάνουν τους άλλους να τους λατρεύουν. Αυτή είναι η επιθυμία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και είναι το μονοπάτι του Σατανά· ο Θεός δεν σώζει τέτοιους ανθρώπους. Αν οι άνθρωποι επιδιώκουν αδιάκοπα τη φήμη, τα κέρδη και τη θέση, και αρνούνται να μετανοήσουν, τότε δεν υπάρχει θεραπεία γι’ αυτούς, και υπάρχει μόνο ένα αποτέλεσμα γι’ αυτούς: να αποκλειστούν. Σήμερα, αν βιαστείτε να μετανοήσετε, υπάρχει ακόμα χρόνος· αλλά όταν έρθει η μέρα που θα τελειώσει το έργο του Θεού, οι καταστροφές θα μεγαλώνουν όλο και περισσότερο και δεν θα έχετε πια την ευκαιρία να μετανοήσετε. Όταν έρθει εκείνη η ώρα, εκείνοι που κυνηγούν τη φήμη, τα κέρδη και τη θέση, και αρνούνται να μετανοήσουν, θα αποκλειστούν όλοι. Θα πρέπει όλοι σας να καταλάβετε τι είδους ανθρώπους σώζει το έργο του Θεού και ποιο είναι το νόημα της σωτηρίας του ανθρώπου από τον Θεό. Ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να έρθουν ενώπιόν Του, να ακούσουν τα λόγια Του, να αποδεχτούν την αλήθεια, να αποβάλουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση και να κάνουν πράξη όσα λέει και διατάζει ο Θεός, δηλαδή να ζουν σύμφωνα με τα λόγια Του, σε αντίθεση με το να ζουν σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες ή τις σατανικές φιλοσοφίες και να επιδιώκουν την ανθρώπινη “ευτυχία”. Εάν κάποιος δεν ακούει τα λόγια του Θεού ή δεν αποδέχεται την αλήθεια και εξακολουθεί να ζει σύμφωνα με τις φιλοσοφίες και τις διαθέσεις του Σατανά, και αρνείται να μετανοήσει, τότε αυτό το είδος ανθρώπου δεν είναι δυνατόν να σωθεί από τον Θεό. Όταν ακολουθείς τον Θεό, αυτό συμβαίνει, φυσικά, επίσης επειδή έχεις επιλεγεί από τον Θεό —οπότε ποιο είναι το νόημα του ότι σε επέλεξε ο Θεός; Σημαίνει ότι σε μετατρέπει σε κάποιον που εμπιστεύεται τον Θεό, που ακολουθεί πραγματικά τον Θεό, που μπορεί να εγκαταλείψει τα πάντα για τον Θεό και που είναι ικανός να ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού, κάποιον που έχει αποβάλει τη σατανική του διάθεση και δεν ακολουθεί πλέον τον Σατανά ούτε ζει υπό την κυριαρχία του Σατανά. Εάν ακολουθείς τον Θεό και εκτελείς ένα καθήκον στον οίκο του Θεού, αλλά από κάθε άποψη παραβιάζεις την αλήθεια, και από κάθε άποψη δεν ενεργείς ή δεν βιώνεις σύμφωνα με τα λόγια Του, και είσαι ακόμη και ικανός να σταθείς ενάντια στον Θεό, θα μπορούσε να σε εγκρίνει ο Θεός; Σε καμία περίπτωση. Τι εννοώ με αυτό; Η εκτέλεση ενός καθήκοντος δεν είναι στην πραγματικότητα δύσκολη, ούτε είναι δύσκολο να γίνεται με αφοσίωση και σε αποδεκτό επίπεδο. Δεν χρειάζεται να θυσιάσεις τη ζωή σου ή να κάνεις κάτι ιδιαίτερο ή δύσκολο· πρέπει απλώς να ακολουθείς τα λόγια και τις οδηγίες του Θεού με ειλικρίνεια και σταθερότητα, χωρίς να προσθέτεις τις δικές σου ιδέες ή να λειτουργείς με τον δικό σου τρόπο, αλλά βαδίζοντας στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Εάν οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό, έχουν βασικά μια ανθρώπινη ομοιότητα. Όταν υπακούνε πραγματικά στον Θεό και έχουν γίνει ειλικρινείς άνθρωποι, θα έχουν αποκτήσει την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπινου όντος» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η σωστή εκπλήρωση του καθήκοντος απαιτεί αρμονική συνεργασία). Απ’ τα λόγια του Θεού κατάλαβα πως ελπίζει να εκτελούμε τα καθήκοντά μας προσγειωμένα, να φερόμαστε σύμφωνα με τον λόγο Του, να μη μας εξουσιάζουν ο Σατανάς και οι σατανικές διαθέσεις του. Ο Θεός απαιτούσε να εγκαταλείψω τις φιλοδοξίες μου, να μη δίνω πια σημασία στο αν οι άλλοι με εκτιμούν, να επιδιώκω την αλήθεια και να εκτελώ το καθήκον μου. Αυτό ήταν το σωστό μονοπάτι. Επίσης κατανοούσα κάποιες αρχές στο καθήκον μου χάρη στην καθοδήγηση του Θεού, και την πολυετή καλλιέργειά μου στην εκκλησία. Αν αυτά τα αντιμετώπιζα ως προσωπική μου περιουσία, έκρυβα πράγματα από τους άλλους για να προστατέψω τη φήμη και το κύρος μου κι έμενα στο μονοπάτι της αντίστασης στον Θεό, ο Θεός θα με αποστρεφόταν. Όμως αν έλεγα στους άλλους όλα όσα ήξερα, παρόλο που μπορεί να έκαναν πρόοδο και να τους θαύμαζαν, κι εμένα να με παραμελούσαν, θα έκανα πράξη την αλήθεια, θα ζούσα έντιμα και θα ένιωθα ασφάλεια και γαλήνη. Ήταν κακό αυτό; Όταν με συνέλαβαν και με φυλάκισαν, και μπροστά στη δίωξη της αστυνομίας, η φήμη, το κύρος και ο θαυμασμός των άλλων δεν με βοήθησαν. Ο λόγος του Θεού με καθοδήγησε να μείνω ακλόνητη στην πολιορκία του Σατανά, κι ο λόγος του Θεού μού έδωσε πίστη και δύναμη. Αν πιστεύω στον Θεό αλλά δεν αποκτώ την αλήθεια, κι Εκείνος με απορρίψει, σε τι ωφελεί αν οι άλλοι με εκτιμούν; Η εκτίμηση των άλλων για μένα δεν θα καθορίσει αν θα σωθώ, αλλά το αν είμαι κατάλληλο δημιούργημα στα μάτια του Θεού, κι αν οι διεφθαρμένες διαθέσεις μου έχουν αλλάξει και κατέχω την αλήθεια. Ο Θεός ποτέ δεν μας ζήτησε να είμαστε σπουδαίοι ή διάσημοι. Του αρέσουν οι έντιμοι που κάνουν το καθήκον τους ήσυχα και προσγειωμένα. Μόνο αυτοί είναι αληθινοί άνθρωποι. Μόλις τα κατανόησα όλα αυτά, η καρδιά μου φωτίστηκε και ήξερα πώς έπρεπε να ασκηθώ. Έπειτα, συναναστράφηκα τη Σιάο Γιανγκ πάνω σε όσα κατανοούσα. Είχε όντως υψηλό επίπεδο. Όταν συζητούσαμε μαζί προβλήματα, πάντα έβρισκε κάτι που δεν είχα σκεφτεί, συμπληρώνοντας τις ελλείψεις μου, και μερικές φορές, όταν άκουγα την επόπτριά μου να συμφωνεί μαζί της, δεν επηρεαζόμουν πια.

Αργότερα, όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές άκουσαν την εμπειρία μου, βρήκαν κάποια λόγια του Θεού που αφορούσαν την άποψή μου πως άξιζα τα εύσημα για την πρόοδο των άλλων. «Όταν ο Θεός διαφωτίζει κάποιον, αυτό είναι η χάρη Του. Και τι είναι η μικρή εκείνη συνεργασία εκ μέρους σου; Είναι κάτι για το οποίο σού οφείλονται τα εύσημα —ή είναι το καθήκον, η ευθύνη σου; (Καθήκον και ευθύνη.) Όταν αναγνωρίσεις ότι είναι καθήκον και ευθύνη, αυτή είναι η σωστή νοοτροπία και δεν θα το σκέφτεσαι να προσπαθήσεις να πάρεις τα εύσημα. Εάν αυτό που πιστεύεις είναι πάντα “αυτή είναι η συνεισφορά μου. Θα ήταν δυνατή η διαφώτιση του Θεού χωρίς τη συνεργασία μου; Χρειάζεται η συνεργασία του ανθρώπου. Αυτή κάνει την περισσότερη δουλειά”, τότε αυτό είναι λάθος. Πώς θα μπορούσες να έχεις συνεργαστεί αν το Άγιο Πνεύμα δεν σε είχε διαφωτίσει, αν κανείς δεν είχε συναναστραφεί τις αρχές της αλήθειας μαζί σου; Δεν θα ήξερες τι απαιτεί ο Θεός, ούτε θα γνώριζες το μονοπάτι της άσκησης. Ακόμη κι αν ήθελες να υπακούσεις τον Θεό και να συνεργαστείς, δεν θα ήξερες πώς. Δεν είναι κούφια λόγια αυτή η “συνεργασία” σου; Χωρίς αληθινή συνεργασία, ενεργείς μόνο σύμφωνα με τις δικές σου ιδέες —οπότε, σ’ αυτήν την περίπτωση, θα μπορούσε το καθήκον που εκτελείς να είναι στο ύψος των προδιαγραφών; Σίγουρα όχι, κάτι που υποδηλώνει πρόβλημα. Τι πρόβλημα υποδηλώνει; Ό,τι καθήκον κι αν εκτελεί ένας άνθρωπος, το αν θα επιτύχει αποτελέσματα ή όχι, αν θα εκτελέσει το καθήκον του σύμφωνα με τις προδιαγραφές ή όχι, καθώς επίσης και αν θα κερδίσει την έγκριση του Θεού ή όχι, εναπόκειται στις πράξεις του Θεού. Ακόμη και αν εκπληρώνεις τις ευθύνες και το καθήκον σου, εάν ο Θεός δεν εργάζεται, εάν ο Θεός δεν σε διαφωτίσει και δεν σε καθοδηγήσει, τότε δεν θα γνωρίζεις το μονοπάτι σου, την κατεύθυνσή σου ή τους στόχους σου. Τι προκύπτει, τελικά, από αυτό; Αφού κοπιάσεις όλο αυτό το διάστημα, δεν θα έχεις εκτελέσει το καθήκον σου σωστά, ούτε θα έχεις κερδίσει την αλήθεια ή τη ζωή —όλα θα είναι μάταια. Επομένως, το να εκτελείς το καθήκον σου σύμφωνα με τις προδιαγραφές, να ωφελείς τους αδελφούς και τις αδελφές σου και να κερδίσεις την έγκριση του Θεού, όλα αυτά εξαρτώνται από Εκείνον! Οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν μόνο εκείνα τα πράγματα για τα οποία είναι προσωπικά ικανοί, αυτά τα οποία οφείλουν να κάνουν και αυτά τα οποία είναι εντός των έμφυτων ικανοτήτων τους —τίποτα περισσότερο. Επομένως, τελικά, η εκτέλεση των καθηκόντων σου κατά τρόπο αποτελεσματικό εξαρτάται από την καθοδήγηση των λόγων του Θεού και από τη διαφώτιση και τον συντονισμό του Αγίου Πνεύματος. Μόνο τότε μπορείς να κατανοήσεις την αλήθεια και να ολοκληρώσεις την αποστολή από τον Θεό σύμφωνα με το μονοπάτι που σου έχει δώσει Εκείνος και τις αρχές που έχει θέσει. Αυτά είναι η χάρη κι οι ευλογίες του Θεού, και αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να το δουν αυτό, είναι τυφλοί» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σας). Μόλις διάβασα τον λόγο του Θεού, κατάλαβα πως με την πεποίθησή μου πως η πρόοδος των άλλων οφειλόταν στην προσπάθειά μου έκλεβα τη δόξα από τον Θεό. Ο Θεός με διαφώτιζε, κι εγώ διαφώτιζα τους άλλους. Το ότι κατανοούσα κάποιες αρχές στο καθήκον μου δεν οφειλόταν στην προσπάθειά μου, ήταν αποτέλεσμα της διαφώτισης του Θεού και του έργου του Αγίου Πνεύματος. Τις κατανοούσα μόνο όταν ο Θεός μού υποδείκνυε το μονοπάτι και τις αρχές άσκησης. Χωρίς τη διαφώτιση του Θεού και την καθοδήγηση του λόγου Του, δεν θα κατανοούσα κανένα ζήτημα ή πρόβλημα. Όλα τα ξενύχτια και οι προσπάθειές μου θα ήταν ανώφελα και δεν θα έκανα τίποτα καλά. Όμως θεωρούσα πως άξιζα τα εύσημα για την πρόοδό τους, και πως χωρίς τη βοήθειά μου, δεν θα είχαν κάνει καμιά πρόοδο. Έβαζα στο κεφάλι μου το δάφνινο στεφάνι, ήμουν αλαζόνας κι είχα μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου. Πολλοί είχαν αρχίσει το έργο των κειμένων και είχαν βελτιωθεί σημαντικά χωρίς τη βοήθειά μου. Η πρόοδός τους οφειλόταν στο έργο του Θεού μέσα τους. Το επίπεδό τους είναι κάτι έμφυτο, και μόλις πληρώνουν ειλικρινά κάποιο τίμημα για την αλήθεια και τις αρχές και διαφωτίζονται απ’ το Άγιο Πνεύμα, προοδεύουν. Η βοήθεια που μπορώ τώρα να δίνω σε αδελφούς και αδελφές είναι το καθήκον που πρέπει να εκτελώ και η χάρη του Θεού. Δεν υπάρχει κάτι αξιοθαύμαστο για να καυχιέμαι. Τις μέρες που πέρασα με τη Γουάνγκ Τσιν, αν και στην αρχή συναναστρεφόμουν πάνω σε κάποιες αρχές, έπειτα ασχολήθηκε σοβαρά και συλλογίστηκε τα πράγματα, έτσι λάμβανε πάντα τις ευλογίες και την καθοδήγηση του Θεού. Το ίδιο και η Σιάο Γιανγκ. Κάποιες ιδέες που είχε ήταν συχνά πράγματα που δεν είχα σκεφτεί, και διεύρυναν τη σκέψη μου. Είδα πως όλοι έχουν δυνατότητες, έτσι αν εργαζόμαστε σκληρά κι επιμελώς στα καθήκοντά μας, ο Θεός μάς διαφωτίζει και κατανοούμε αρχές της αλήθειας, και μόνο αν συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον, κάνουμε καλά τα καθήκοντά μας.

Αργότερα, ασκήθηκα βάσει των λόγων του Θεού. Η καρδιά μου ηρεμούσε ενώπιον του Θεού όταν εκτελούσα το καθήκον μου κι εστίαζα στο πώς να το κάνω καλά και να εκπληρώνω τις ευθύνες μου. Χωρίς να το καταλάβω, δεν εστίαζα τόσο στο αν οι άλλοι με εκτιμούσαν ή στο ή στο αν είχα μια θέση στην καρδιά τους. Όταν βοηθούσα τους αδελφούς και τις αδελφές μου και τους έβλεπα σιγά σιγά να προοδεύουν και σταδιακά να με ξεπερνούν, δεν ζήλευα πια και δεν σκεφτόμουν τη φήμη και τα συμφέροντά μου όλη την ώρα. Αποδεχόμουν την επιτήρηση του Θεού, στρεφόμουν σ’ Εκείνον και εκτελούσα το καθήκον μου. Αυτό ήταν πιο πρακτικό και εύκολο, και μου έδινε μεγαλύτερη χαρά από τον θαυμασμό των άλλων. Κατάλαβα τι εννοούσε ο Θεός λέγοντας: «Οι ρόλοι δεν είναι ίδιοι. Υπάρχει ένα σώμα. Ο καθένας κάνει το καθήκον του, ο καθένας είναι στη θέση του κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορεί —για κάθε σπίθα υπάρχει μία λάμψη φωτός— και επιζητώντας την ωριμότητα στη ζωή. Έτσι θα είμαι ικανοποιημένος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 21). Όλοι έχουμε διαφορετικές εμπειρίες, επίπεδο και δυνατότητες. Πρέπει να συμπληρώνουμε ο ένας τον άλλον, να συνεργαζόμαστε και να παίζει ο καθένας τον ρόλο του στα καθήκοντά μας. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού.

Αν κι ο Θεός με συμμόρφωσε και με πειθάρχησε λόγω της επιδίωξης φήμης και κύρους, μέσα απ’ αυτήν την εμπειρία, κατανόησα τη φύση κι τις συνέπειες της επιδίωξης δόξας και κύρους. Είδα επίσης τη δίκαιη διάθεση του Θεού που δεν δέχεται προσβολή κι έμαθα πώς να φέρομαι και να εκτελώ το καθήκον μου προσγειωμένα. Η μικρή αλλαγή που μπόρεσα να πετύχω οφείλεται στην κρίση και την παίδευση του Θεού. Δόξα τω Θεώ!