Από τον Μενγκ Άι, Ταϊβάν

Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Όταν ο Ιησούς ήρθε στον κόσμο του ανθρώπου, ανήγγειλε την Εποχή της Χάριτος και έληξε την Εποχή του Νόμου. Κατά τις έσχατες ημέρες, ο Θεός ενσαρκώθηκε και πάλι, και με αυτήν την ενσάρκωσή Του έληξε την Εποχή της Χάριτος και ανήγγειλε την Εποχή της Βασιλείας. Όλοι όσοι μπορούν να αποδεχτούν τη δεύτερη ενσάρκωση του Θεού θα οδηγηθούν στην Εποχή της Βασιλείας και επιπλέον θα μπορέσουν να αποδεχθούν προσωπικά την καθοδήγηση του Θεού. Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). Τα λόγια του Θεού είναι ξεκάθαρα. Ο Κύριος Ιησούς έκανε το έργο της λύτρωσης, που ήταν να συγχωρέσει τις αμαρτίες της ανθρωπότητας. Δεν μας απάλλαξε από τις αμαρτωλές διαθέσεις μας. Χρειαζόμαστε να επιστρέψει ο Κύριος τις έσχατες ημέρες για να επιτελέσει το έργο της κρίσεως και του εξαγνισμού, για να μας δώσει περισσότερες αλήθειες και να εξαλείψει την αμαρτωλή φύση μας, ώστε ν’ αποτινάξουμε τα δεσμά της αμαρτίας. Τότε θα πάψουμε ν’ αμαρτάνουμε και ν’ αντιστεκόμαστε στον Θεό, θα Τον υπακούμε και θα Τον σεβόμαστε. Μόνο έτσι θα αξιωθούμε να εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού. Παλιά, δεν κατανοούσα το έργο του Θεού. Νόμιζα ότι o Κύριος είχε συγχωρέσει τις αμαρτίες μας και λόγω της πίστης μας θα εισερχόμασταν στους ουρανούς. Όμως, πάνω από δέκα χρόνια πίστης μετά, αμάρτανα και δεν έκανα πράξη τα λόγια του Κυρίου. Ο Θεός είναι άγιος και όποιος δεν είναι άγιος δεν βλέπει τον Θεό. Γίνεται όποιος ζει μέσα στην αμαρτία, όπως εγώ, ν’ αρπαγεί στη βασιλεία του Θεού, όταν έλθει ο Κύριος; Ήμουν μπερδεμένος. Δεν το καταλάβαινα. Μόνο όταν διάβασα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, κατάλαβα πως δεν είχα εμπειρία στο πιο βασικό βήμα του έργου του Θεού —το έργο της κρίσεως τις έσχατες ημέρες, που ξεκινά με τον οίκο του Θεού. Στην πίστη μας, χρειαζόμαστε την κρίση του Θεού τις έσχατες ημέρες, για να εξαγνιστούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις μας. Μόνο έτσι θα σωθούμε και θα εισέλθουμε στη βασιλεία. Θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου.

Ως παιδί, πήγαινα εκκλησία με τους γονείς μου. Μου άρεσαν οι συναναστροφές αδελφών πάνω στα λόγια του Κυρίου. Μετά τον γάμο μου, ως ζευγάρι, βάζαμε ψηλά το έργο της εκκλησίας. Συμμετείχαμε ενεργά στις λειτουργίες, και τις μικρές και τις μεγάλες. Με τον καιρό, συνειδητοποίησα πως τα κηρύγματα του πάστορα ήταν ανούσια, γεμάτα κοινοτοπίες, και μας προέτρεπε διαρκώς να δίνουμε προσφορές. Πιο πολύ τον ένοιαζαν τα οικονομικά παρά η ζωή μας. Οι πάστορες και οι πρεσβύτεροι διαπληκτίζονταν για το βήμα και τις θέσεις κι έστηναν πλεκτάνες. Όλο και πιο λίγοι αδελφοί και αδελφές έρχονταν στις λειτουργίες και όταν έρχονταν, ψιλοκουβέντιαζαν ή μιλούσαν για σωματικές απολαύσεις και αποκοιμιόντουσαν στα κηρύγματα. Εγώ δεν αισθανόμουν την καθοδήγηση του Κυρίου και η συμμετοχή στις λειτουργίες ήταν εξαντλητική. Δεν έκανα πράξη τα λόγια του Κυρίου και ζούσα σ’ έναν κύκλο αμαρτιών και εξομολογήσεων. Και όταν έβλεπα τον άντρα μου να γυρίζει απ’ τη δουλειά και να παίζει διαδικτυακά παιχνίδια χωρίς να κάνει τίποτε άλλο, γκρίνιαζα μόνο και τον κατσάδιαζα, και του έλεγα επιτακτικά να κάνει διάφορα πράγματα. Δεν με άκουγε και νευρίαζα ακόμα πιο πολύ. Ακόμη κι όταν τον έβλεπα να κάνει κάτι με το πάσο του, τον κατέκρινα ότι δεν ήταν αποτελεσματικός. Εκείνος πάντα με επέκρινε λέγοντας: «Δεν έχεις αλλάξει καθόλου τόσα χρόνια που πιστεύεις». Ένιωθα ένοχη και συλλογιζόμουν τα λόγια του Κυρίου Ιησού: «Και διά τι βλέπεις το ξυλάριον το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε δοκόν την εν τω οφθαλμώ σου δεν παρατηρείς; Η πως θέλεις ειπεί προς τον αδελφόν σου, Άφες να εκβάλω το ξυλάριον από του οφθαλμού σου, ενώ η δοκός είναι εν τω οφθαλμώ σου;» (Κατά Ματθαίον 7:3-4). Ο Κύριος μάς δίδαξε να μην ασχολούμαστε συνέχεια με τα ελαττώματα των άλλων, αλλά να εξετάζουμε τα δικά μας. Μα όταν ο άντρας μου έλεγε ή έκανε κάτι που δεν μου άρεσε, δεν ήμουν ανεκτική. Έχανα την ψυχραιμία μου και έστηνα καβγά μαζί του. Η σχέση μας πήγαινε απ’ το κακό στο χειρότερο και υπέφερα πολύ. Ο Θεός είπε: «Θέλετε είσθαι άγιοι, διότι άγιος είμαι εγώ» (Λευιτικόν 11:44). Ο Θεός είναι άγιος και όποιος είναι ανόσιος δεν βλέπει τον Κύριο. Αλλά δεν τηρούσα τις διδασκαλίες του Κυρίου ούτε έκανα πράξη τα λόγια Του. Μόνο αμάρτανα, ανήμπορη να ξεφύγω από τα δεσμά της αμαρτίας. Πώς να εισέλθει άνθρωπος σαν εμένα στη βασιλεία των oυρανών; Αυτή η σκέψη δεν με άφηνε να ησυχάσω.

Μια φορά μετά τη λειτουργία, ρώτησα τον πάστορα σχετικά με το δίλημμά μου. Είπε: «Μην ανησυχείς. Αν και αμαρτάνουμε συχνά, ο Κύριος Ιησούς έχει συγχωρέσει όλες τις αμαρτίες μας. Εφόσον προσευχόμαστε και εξομολογούμαστε στον Κύριο, όταν έλθει, θα μας ανυψώσει στη βασιλεία των ουρανών». Αυτά που είπε δεν με βοήθησαν να ξεδιαλύνω τη σύγχυσή μου. Λέει στη Βίβλο: «Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Προς Εβραίους 12:14). «Διότι εάν ημείς αμαρτάνωμεν εκουσίως, αφού ελάβομεν την γνώσιν της αληθείας, δεν απολείπεται πλέον θυσία περί αμαρτιών» (Προς Εβραίους 10:26). Είναι ρητά γραμμένο πως αν δεν κάνουμε πράξη τα λόγια του Κυρίου, αν αμαρτάνουμε εκούσια, δεν θα υπάρξει άλλη θυσία για τις αμαρτίες. Μπορούν άτομα που διαρκώς αμαρτάνουν ν’ αρπαγούν στους ουρανούς; Δεν ήξερα πώς να σταματήσω ν’ αμαρτάνω, οπότε δούλεψα πολύ την ανεκτικότητα και τη συγχώρεση που δίδαξε ο Κύριος, μα αδυνατούσα να την κάνω πράξη. Μέσα στον πόνο μου, αναζήτησα τον πάστορα πάλι. Είπε κουνώντας αρνητικά το κεφάλι: «Ούτε εγώ έχω λύση για το πρόβλημα της συνεχούς αμαρτίας και εξομολόγησης. Ως και ο Παύλος είπε: “Επειδή το θέλειν πάρεστιν εις εμέ, το πράττειν όμως το καλόν δεν ευρίσκω· διότι δεν πράττω το αγαθόν, το οποίον θέλω· αλλά το κακόν, το οποίον δεν θέλω, τούτο πράττω” (Προς Ρωμαίους 7:18-19). Αναπόφευκτα αμαρτάνουμε, οπότε να μετανοείς και να εξομολογείσαι πιο πολύ στον Κύριο και θα προσευχηθώ κι εγώ για σένα». Απογοητεύτηκα που άκουσα αυτά τα λόγια από τον πάστορα. Προβληματισμένη, προσευχήθηκα στον Κύριο: «Κύριε! Δεν θέλω ν’ αμαρτάνω, αλλά δεν μπορώ να σταματήσω. Μου είναι οδυνηρό να ζω αμαρτωλά, αλλά δεν ξέρω πώς να το αποφύγω. Φοβάμαι πως θα με εγκαταλείψεις αν συνεχιστεί αυτό. Κύριε, σώσε με, Σε παρακαλώ».

Εκεί που τελειώνει ο άνθρωπος, αρχίζει ο Θεός. Γνώρισα την αδελφή Σούζαν μέσω ίντερνετ τον Μάιο του 2018. Συναναστρεφόμασταν πολύ για τη Βίβλο. Ήταν πολύ διορατική με τη Βίβλο και η συναναστροφή της ήταν πολύ διαφωτιστική, και, αναζητώντας, της μίλησα για τις έγνοιες και το δίλημμά μου. Είπα: «Πιστεύω χρόνια στον Κύριο, αλλά δεν κάνω πράξη τη συγχώρεση και την ανεκτικότητα. Διαρκώς αμαρτάνω. Ανησυχώ μήπως δεν εισέλθω στη βασιλεία των ουρανών. Ο πάστορας μας λέει ότι ο Κύριος Ιησούς συγχωρεί όλες τις αμαρτίες μας και, εφόσον προσευχόμαστε και εξομολογούμαστε στον Κύριο, θα μας ανυψώσει στους ουρανούς όταν έλθει. Μα η καρδιά μου παραμένει σε σύγχυση. Εσύ πώς το βλέπεις;» Η αδελφή Σούζαν είπε: «Είναι αλήθεια ότι ο Κύριος Ιησούς έχει συγχωρήσει τις αμαρτίες μας, αλλά δεν έχουμε εξαγνιστεί ούτε απαλλαγεί από την αμαρτία. Ο Κύριος Ιησούς λέει: “Πας όστις πράττει την αμαρτίαν δούλος είναι της αμαρτίας. Ο δε δούλος δεν μένει πάντοτε εν τη οικία· ο υιός μένει πάντοτε” (Κατά Ιωάννην 8:34-35). “Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ’ ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς” (Κατά Ματθαίον 7:21). Ο Κύριος Ιησούς δεν είπε ποτέ πως θα εισέλθουμε στους ουρανούς μόνο επειδή συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες μας. Είπε ρητά ότι μόνο όσοι κάνουν το θέλημα του Πατρός θα εισέλθουν στη βασιλεία των Ουρανών. Βλέπουμε πως η ιδέα ότι θα εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού επειδή συγχωρούνται οι αμαρτίες μας είναι μόνο ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασίες. Δεν βασίζεται στα λόγια του Θεού. Ένα πράγμα εξακριβώσαμε μέσα στα χρόνια που πιστεύουμε: Αφού οι άνθρωποι πιστέψουν και συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους, συνεχίζουν έναν ατέρμονα κύκλο αμαρτιών και εξομολογήσεων. Αυτό δείχνει πως η πίστη στον Κύριο και η άφεση αμαρτιών δεν ισοδυναμεί με σπάσιμο των δεσμών και των περιορισμών της αμαρτίας. Και σίγουρα δεν σημαίνει πως έχουμε εξαγνιστεί. Ο Θεός είναι άγιος. Δεν θα δεχόταν ποτέ στη βασιλεία Του κάποιον που συνεχίζει ν’ αμαρτάνει και να Του αντιστέκεται. Μόνο όσοι υπακούν στον Θεό και πράττουν το θέλημά Του θα εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών». Ακούγοντας τη συναναστροφή της, σκέφτηκα: «Σωστά. Αν ο Θεός άφηνε εμάς, που διαρκώς αμαρτάνουμε, να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών, πως θα εκφραζόταν η αγιότητά Του;»

Συνέχισε τη συναναστροφή της. «Παρότι προσευχόμαστε και εξομολογούμαστε στον Κύριο και αγωνιζόμαστε να κάνουμε πράξη τις διδασκαλίες Του, όσο κι αν προσπαθούμε, περιοριζόμαστε από την αμαρτία. Πού πραγματικά οφείλεται αυτό;» Έπειτα, διάβασε μερικά χωρία του λόγου του Θεού. «Παρόλο που ο Ιησούς έκανε μεγάλο έργο ανάμεσα στους ανθρώπους, ολοκλήρωσε μόνο τη λύτρωση όλης της ανθρωπότητας και έγινε η προσφορά περί αμαρτίας του ανθρώπου· δεν απάλλαξε τον άνθρωπο από όλη τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Για να σωθεί ολοκληρωτικά ο άνθρωπος από την επιρροή του Σατανά, δεν αρκούσε μόνο να γίνει ο Ιησούς προσφορά περί αμαρτίας, αλλά έπρεπε, επίσης, ο Θεός να επιτελέσει ακόμα μεγαλύτερο έργο για να απαλλάξει πλήρως τον άνθρωπο από τη σατανικά διεφθαρμένη διάθεσή του. Συνεπώς, τώρα που ο άνθρωπος έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, ο Θεός έχει επιστρέψει ενσαρκωμένος για να οδηγήσει τον άνθρωπο στη νέα εποχή και έχει ξεκινήσει το έργο του παιδέματος και της κρίσης. Αυτό το έργο ανέβασε τον άνθρωπο σε ένα υψηλότερο βασίλειο. Όλοι όσοι υποτάσσονται στο κράτος Του θα απολαμβάνουν ανώτερη αλήθεια και θα λαμβάνουν μεγαλύτερες ευλογίες. Θα ζούνε πραγματικά στο φως και θα κερδίσουν την αλήθεια, την οδό και τη ζωή» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). «Αν και ο άνθρωπος μπορεί να έχει λυτρωθεί και να έχει συγχωρεθεί για τις αμαρτίες του, αυτό μπορεί να οφείλεται μόνο στο ότι ο Θεός δεν ενθυμείται τις παραβάσεις του ανθρώπου και δεν φέρεται στον άνθρωπο σύμφωνα με τις παραβάσεις του. Ωστόσο, όταν ο άνθρωπος, ο οποίος ζει σε ένα σώμα από σάρκα, δεν έχει απελευθερωθεί από την αμαρτία, μπορεί μόνο να συνεχίσει να αμαρτάνει, αποκαλύπτοντας ασταμάτητα τη διεφθαρμένη σατανική διάθεσή του. Αυτή είναι η ζωή που διάγει ο άνθρωπος —ένας ατελείωτος κύκλος αμαρτίας και συγχώρεσης. Η πλειονότητα των ανθρώπων αμαρτάνει την ημέρα, κι απλώς εξομολογείται το βράδυ. Έτσι, παρόλο που η προσφορά περί αμαρτίας είναι αενάως αποτελεσματική για τον άνθρωπο, δεν θα μπορέσει να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Έχει ολοκληρωθεί μόνο το ήμισυ του έργου της σωτηρίας, γιατί ο άνθρωπος εξακολουθεί να έχει διεφθαρμένη διάθεση. […] Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί ο άνθρωπος τις αμαρτίες του· δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τη βαθιά ριζωμένη φύση του και πρέπει να στηριχθεί στην κρίση του λόγου για να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα. Μόνο έτσι μπορεί ο άνθρωπος να αλλάξει σταδιακά από εκείνο το σημείο κι έπειτα» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)]. «Μέσω αυτού του έργου της κρίσης και της παίδευσης, ο άνθρωπος θα καταφέρει να γνωρίσει πλήρως την ακάθαρτη και διεφθαρμένη ουσία μέσα του και θα μπορέσει να αλλάξει εντελώς και να γίνει καθαρός. Μόνο κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορεί ο άνθρωπος να αξιωθεί να επιστρέψει ενώπιον του θρόνου του Θεού. Όλο το έργο που επιτελείται σήμερα έχει σκοπό να γίνει ο άνθρωπος καθαρός και να αλλάξει. Μέσω της κρίσης και της παίδευσης του λόγου, και μέσω του εξευγενισμού, ο άνθρωπος μπορεί να αποβάλει τη διαφθορά του και να γίνει αγνός. Αντί να θεωρηθεί πως αυτό το στάδιο του έργου είναι εκείνο της σωτηρίας, θα ήταν πιο κατάλληλο να ειπωθεί ότι είναι το έργο του εξαγνισμού» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μυστήριο της ενσάρκωσης (4)].

Αφού τα διάβασε, η αδελφή Σούζαν συνέχισε τη συναναστροφή. «Αν και έχουμε λάβει τη λύτρωση από τον Κύριο Ιησού και άφεση αμαρτιών, η σατανική φύση μας που οδηγεί στην αμαρτία δεν έχει εξαλειφθεί. Γι’ αυτό αμαρτάνουμε και αντιστεκόμαστε συνέχεια στον Θεό και δεν κάνουμε πράξη τα λόγια του Κυρίου. Την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς έκανε το έργο της λύτρωσης και μας λύτρωσε από τις αμαρτίες μας ώστε να γλιτώσουμε την καταδίκη και τα δεσμά του νόμου, να είμαστε άξιοι να προσέλθουμε ενώπιον του Θεού και να απολαύσουμε τη χάρη και τη χαρά που μας δίνει. Μολονότι ο Κύριος Ιησούς συγχώρεσε τις αμαρτίες μας, η σατανική διάθεση και φύση μας δεν εξαλείφθηκε. Παραμένουμε πολύ αλαζονικοί, δόλιοι και μοχθηροί. Έχουμε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας, πρέπει να ’χουμε πάντα τον τελευταίο λόγο και επιβάλλουμε στους άλλους αυτό που θέλουμε. Όταν κάποιος κάνει κάτι που δεν μας αρέσει, τον κατσαδιάζουμε και τον καταπιέζουμε. Επιπλέον, διαρκώς ψευδόμαστε και εξαπατάμε και οι προσευχές μας στον Θεό είναι κούφια λόγια, κούφιες υποσχέσεις. Μιλάμε για υπακοή και αγάπη προς τον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα, κάνουμε τα πάντα προς όφελός μας. Δαπανάμε εαυτούς και κάνουμε θυσίες για τον Θεό για να ευλογηθούμε και να εισέλθουμε στη βασιλεία Του. Χαιρόμαστε όταν έχουμε τη χάρη του Κυρίου, αλλά σε δυσκολίες και δοκιμασίες, είμαστε αρνητικοί και παραπονιόμαστε. Ίσως μάλιστα αρνηθούμε ή προδώσουμε τον Θεό. Αυτές οι σατανικές διαθέσεις είναι χειρότερες και πιο εδραιωμένες από την αμαρτία. Αν δεν εξαλειφθούν, ίσως κάνουμε κακό και εναντιωθούμε στον Θεό. Είμαστε ακόμη το σινάφι του Σατανά. Είναι δυνατόν ν’ αξίζουμε τη βασιλεία του Θεού; Γι’ αυτό υποσχέθηκε πως θα επανέλθει ο Κύριος Ιησούς. Ο Παντοδύναμος Θεός, ο Χριστός των εσχάτων ημερών, είναι ο Κύριος Ιησούς που έχει επιστρέψει. Εκφράζει όλες τις αλήθειες για να εξαγνίσει και να σώσει τον άνθρωπο. Κάνει το έργο της κρίσεως ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού. Το κάνει για να εξαλείψει τις διεφθαρμένες σατανικές διαθέσεις και φύσεις της ανθρωπότητας, να ξεριζώσει το πρόβλημα των αλλεπάλληλων αμαρτιών και της αντίστασης στον Θεό, να μας εξαγνίσει και να μας σώσει, να μας φέρει στη βασιλεία των Ουρανών. Το έργο και τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού εκπληρώνουν τις εξής προφητείες του Κυρίου Ιησού: “Έτι πολλά έχω να είπω προς εσάς, δεν δύνασθε όμως τώρα να βαστάζητε αυτά. Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν” (Κατά Ιωάννην 16:12-13). “Διότι δεν ήλθον διά να κρίνω τον κόσμον, αλλά διά να σώσω τον κόσμον. Ο αθετών εμέ και μη δεχόμενος τους λόγους μου, έχει τον κρίνοντα αυτόν· ο λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα” (Κατά Ιωάννην 12: 47-48). Στην πρώτη επιστολή του Πέτρου, λέει: “Διότι έφθασεν ο καιρός του να αρχίση η κρίσις από του οίκου του Θεού” (Α΄ Πέτρου 4:17). Αν αποδεχτούμε την κρίση του λόγου του Παντοδύναμου Θεού, του Χριστού των εσχάτων ημερών, κερδίζουμε την αλήθεια. Η σατανική διάθεσή μας καθαίρεται και τότε μόνο εισερχόμαστε στη βασιλεία του Θεού».

Έβλεπα πως η συναναστροφή της αδελφής Σούζαν ήταν γεμάτη φως και εναρμονιζόταν πλήρως με τη Βίβλο. Πείστηκα ολοκληρωτικά. Συνειδητοποίησα ότι, την Εποχή της Χάριτος, ο Κύριος Ιησούς έκανε το έργο της λύτρωσης μόνο, αλλά το έργο αυτό δεν εξάλειψε την αμαρτωλή φύση του ανθρώπου. Η πίστη μας στον Κύριο μόνο άφεση αμαρτιών μάς δίνει. Πρέπει να υποστούμε το έργο της κρίσεως του Θεού τις έσχατες ημέρες, για να ξεριζώσουμε τη ρίζα μας στην αμαρτία, ν’ απαλλαγούμε από την αμαρτία και να εξαγνιστούμε. Ξαφνικά κατάλαβα πως δεν είχα βιώσει στην πίστη μου ένα στάδιο του έργου του Θεού. Άκουσα τη συναναστροφή της αδελφής, ότι ο Κύριος Ιησούς είχε επιστρέψει και εκφράσει πολλές αλήθειες για να κάνει το έργο της κρίσεως ξεκινώντας από τον οίκο του Θεού για να εξαγνίσει και να σώσει την ανθρωπότητα και να μας φέρει τελικά στη βασιλεία του Θεού. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη που ρώτησα την αδελφή Σούζαν, αναζητώντας: «Πώς κάνει το έργο της κρίσεως ο Παντοδύναμος Θεός για να μας εξαγνίσει;»

Μου διάβασε κάνα δυο αποσπάσματα του λόγου του Θεού. Ας τα διαβάσουμε. «Το έργο του Θεού κατά την παρούσα ενσάρκωση είναι να εκφράσει τη διάθεσή Του, κυρίως μέσα από παίδεμα και κρίση. Χτίζοντας πάνω σ’ αυτό το θεμέλιο, φέρνει περισσότερη αλήθεια στον άνθρωπο και του υποδεικνύει περισσότερους τρόπους άσκησης, πετυχαίνοντας συνεπώς τον στόχο Του να κατακτήσει τον άνθρωπο, και να τον λυτρώσει από τη δική του διεφθαρμένη διάθεση. Αυτό βρίσκεται πίσω από το έργο του Θεού στην Εποχή της Βασιλείας» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πρόλογος). «Ο Χριστός των εσχάτων ημερών χρησιμοποιεί ένα πλήθος από αλήθειες για να διδάξει τον άνθρωπο, να εκθέσει την ουσία του ανθρώπου και να αναλύσει τα λόγια και τις πράξεις του ανθρώπου. Αυτά τα λόγια εμπεριέχουν διάφορες αλήθειες, όπως το καθήκον του ανθρώπου, πώς θα πρέπει να υπακούει τον Θεό, πώς θα πρέπει να είναι πιστός σ’ Εκείνον, πώς οφείλει να βιώνει την κανονική ανθρώπινη φύση, καθώς και τη σοφία και τη διάθεση του Θεού, και ούτω καθεξής. Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται στην ουσία του ανθρώπου και στη διεφθαρμένη διάθεσή του. Συγκεκριμένα, τα λόγια που εκθέτουν το πώς ο άνθρωπος αποστρέφεται τον Θεό λέγονται σε σχέση με το πώς ο άνθρωπος αποτελεί ενσάρκωση του Σατανά και μια εχθρική δύναμη απέναντι στον Θεό. Αναλαμβάνοντας το έργο της κρίσης Του, ο Θεός δεν καθιστά απλώς σαφή τη φύση του ανθρώπου με λίγα λόγια· εκθέτει, αντιμετωπίζει και κλαδεύει μακροπρόθεσμα. Όλες αυτές οι διαφορετικές μέθοδοι έκθεσης, αντιμετώπισης και κλαδέματος δεν μπορούν να αντικατασταθούν με συνηθισμένα λόγια, αλλά με την αλήθεια της οποίας ο άνθρωπος στερείται εντελώς. Μονάχα τέτοιου είδους μέθοδοι σαν κι αυτές θεωρούνται ως κρίση· μόνο μέσω μιας τέτοιας κρίσης μπορεί ο άνθρωπος να υποταχθεί και να πειστεί για τον Θεό και, επιπλέον, να αποκτήσει αληθινή γνώση του Θεού. Αυτό που αποφέρει το έργο της κρίσης είναι η κατανόηση του ανθρώπου για το αληθινό πρόσωπο του Θεού και για την αλήθεια σχετικά με τη δική του παρακοή. Το έργο της κρίσης δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να κατανοήσει μεγάλο μέρος από το θέλημα του Θεού, τον σκοπό του έργου του Θεού, και τα μυστήρια που παραμένουν ακατανόητα γι’ αυτόν. Επίσης, δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αναγνωρίσει και να μάθει τη διεφθαρμένη ουσία του και τις ρίζες της διαφθοράς του, καθώς επίσης και να ανακαλύψει την ασχήμια του. Αυτές οι επιδράσεις προκαλούνται από το έργο της κρίσης, διότι η ουσία αυτού του έργου είναι στην πραγματικότητα το έργο του ανοίγματος της αλήθειας, της οδού και της ζωής του Θεού σε όλους όσοι πιστεύουν σ’ Εκείνον. Αυτό το έργο είναι το έργο της κρίσης που επιτελεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο Χριστός επιτελεί το έργο της κρίσης με την αλήθεια).

Η αδελφή Σούζαν συνέχισε τη συναναστροφή της. «Τις έσχατες ημέρες, ο Παντοδύναμος Θεός εκφράζει την αλήθεια για να κάνει το έργο της κρίσεως. Έχει εκφράσει όλες τις αλήθειες για να εξαγνίσει και να σώσει πλήρως την ανθρωπότητα και έχει αποκαλύψει τα μυστήρια του έργου διαχείρισης του Θεού. Έχει αποκαλύψει την ουσία και την αλήθεια της διαφθοράς του ανθρώπου από τον Σατανά, έχει εκθέσει και αναλύσει τη σατανική φύση της αντίστασής μας στον Θεό, μας έχει πει ποιες σατανικές διαθέσεις και ποια σατανικά δηλητήρια είναι στη φύση μας, σε ποιες διεφθαρμένες καταστάσεις και σκέψεις οδηγούν αυτά τα σατανικά δηλητήρια και πώς να τα εξαλείψουμε. Τα λόγια του Θεού ξεκαθαρίζουν κάθε πτυχή της αλήθειας, όπως τι είναι υποταγή στον Θεό, τι είναι αληθινή αγάπη για τον Θεό και πώς γίνεται κανείς έντιμος. Μας δείχνουν τον τρόπο ν’ αποτινάξουμε τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας και να πετύχουμε πλήρη σωτηρία. Αποκαλύπτουν και την άγια, δίκαιη και απρόσβλητη διάθεση του Θεού προς τον άνθρωπο. Μέσα από την κρίση και την παίδευση των λόγων του Θεού, κατανοούμε σταδιακά την αλήθεια και αντιλαμβανόμαστε την ουσία και την αλήθεια της διαφθοράς μας από τον Σατανά. Νιώθουμε τότε αποστροφή για τη βαθιά διαφθορά μας από τον Σατανά, πέφτουμε στα πόδια του Θεού και μετανοούμε, κι επικεντρωνόμαστε στην άσκηση της αλήθειας. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις μας εξαγνίζονται σιγά-σιγά και αλλάζουν και αποκτούμε κάποιον σεβασμό και υπακοή προς τον Θεό. Έτσι, αμαρτάνουμε και αντιστεκόμαστε στον Θεό όλο και λιγότερο». Η αδελφή Σούζαν μού είπε και την προσωπική της εμπειρία. Είπε πως ανέκαθεν πίστευε πως ήταν πιο ικανή από άλλους, πως ήταν εγωκεντρική και πίεζε τους ανθρώπους να δεχτούν τις απόψεις της. Απέκλειε και επέπληττε όποιον δεν πήγαινε με τα νερά της. Ήταν επώδυνο και ασφυκτικό για όλους τους άλλους. Με την κρίση και τις αποκαλύψεις στα λόγια του Θεού, κατάλαβε πως ζούσε με τους νόμους και τη λογική του Σατανά, βάσει φράσεων όπως «Είμαι υπεράνω όλων» και «Ο κόσμος γυρίζει γύρω μου». Ήταν απίστευτα αλαζονική και δεν υπολόγιζε κανέναν. Ήθελε πάντα οι άλλοι να συμμορφώνονται με τις ιδέες της και να τις υπακούν λες και ήταν η αλήθεια. Δεν είχε κανέναν σεβασμό προς τον Θεό και ήταν εντελώς παράλογη. Αυτό αηδίαζε τον Θεό και απωθούσε τους ανθρώπους. Ήθελε πάντα την προσοχή όλων και αυτό αποτελεί τυπική σατανική διάθεση. Ο Σατανάς είναι αλαζονικός και επηρμένος. Θέλει πάντα να είναι ισότιμος με τον Θεό. Θέλει να ελέγχει τους ανθρώπους, να τους κάνει να τον ακούν και να τον σέβονται, κι έτσι είναι καταραμένος απ’ τον Θεό. Φοβήθηκε μόλις αντιλήφθηκε τη φύση και τις συνέπειες του προβλήματος, και άρχισε να μισεί τον εαυτό της και να εστιάζει στην άσκηση της αλήθειας. Έγινε πιο ταπεινόφρων στην αλληλεπίδρασή της με τους άλλους. Έπαψε να τους υποτιμά και να τους καταπιέζει όπως πριν. Παραδεχόταν συχνότερα ότι οι άλλοι είχαν δίκιο, ότι οι ιδέες τους συμβάδιζαν με την αλήθεια και τα πήγαινε πολύ καλύτερα με τον κόσμο. Η καρδιά μου φωτίστηκε όταν άκουσα τη συναναστροφή της για τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και την εμπειρία της. Έμαθα ότι ο Θεός εκφέρει λόγο για να κρίνει και να εξαγνίσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις μας. Αυτό το έργο του Θεού για τη σωτηρία μας είναι τόσο πρακτικό! Χρόνια πίστευα, αλλά δεν αποτίναζα τα δεσμά της αμαρτίας. Ζούσα μέσα στον πόνο, αλλά βρήκα τον δρόμο εντέλει!

Μετά απ’ αυτό, άρχισα να διαβάζω τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού, να παρακολουθώ καθημερινά ευαγγελικές ταινίες και ν’ ακούω ύμνους από την Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού, με μια εφαρμογή στο τηλέφωνο. Συμμετείχα και σε συναθροίσεις για συναναστροφή πάνω στα λόγια του Θεού. Ένιωθα πραγματικά το έργο και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Κατανόησα πολλά μυστήρια και πολλές αλήθειες που δεν είχα μάθει μέσα σε χρόνια πίστης. Πραγματικά το απολάμβανα. Ήξερα μέσα μου ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο Κύριος Ιησούς που επέστρεψε!

Διάβασα κι άλλα λόγια του Παντοδύναμου Θεού μετά απ’ αυτό και απέκτησα κάποια κατανόηση της αλαζονικής μου διάθεσης. Είδα πως συχνά υποτιμούσα και κατσάδιαζα τους άλλους και πως έτσι αποκάλυπτα τη σατανική διάθεσή μου, κάτι που απεχθάνεται ο Θεός. Προσευχήθηκα στον Θεό για να μετανοήσω. Δεν ήθελα πια να ενεργώ βάσει της σατανικής μου διάθεσης ή να ασχολούμαι με τα προβλήματα των άλλων. Είναι εντελώς παράλογο. Όταν έβλεπα τον άντρα μου να παίζει ή να κάνει κάτι που δεν μου άρεσε, προσευχόμουν στον Θεό να γαληνέψει την καρδιά μου για να μπορέσω να του μιλήσω ήρεμα. Μια μέρα, ο άντρας μου μου είπε ξαφνικά: «Έχεις αλλάξει! Είσαι διαφορετική από τότε που πιστεύεις στον Παντοδύναμο Θεό. Δεν θυμώνεις ούτε με κατσαδιάζεις όπως πριν και είσαι ανοικτή για συζήτηση όταν προκύπτει κάτι». Ευχαρίστησα τον Θεό επανειλημμένως μέσα μου. Ήξερα πως όλα είχαν επιτευχθεί μέσω των λόγων του Θεού. Μεγάλη έκπληξη μού έκανε που, όταν ο άντρας μου είδε ότι άλλαζα, άρχισε κι αυτός να διαβάζει τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και αποδέχτηκε το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Ο άντρας μου συνειδητοποίησε αργότερα μέσα απ’ τα λόγια του Θεού πως τα παιχνίδια στο ίντερνετ είναι ένας τρόπος του Σατανά να δελεάζει, να ελέγχει και να διαφθείρει ανθρώπους. Άρχισε να κατανοεί την ουσία και τους κινδύνους των διαδικτυακών παιχνιδιών, και δεν τον μάγευαν πια. Δεν τσακωνόμαστε πια. Συχνά, διαβάζουμε μαζί λόγια του Θεού και συναναστρεφόμαστε ο ένας τον άλλον. Όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες ή προβλήματα, αναζητάμε την αλήθεια στα λόγια του Θεού για να βρούμε το μονοπάτι προς τη λύση τους. Νιώθω πως το έργο της κρίσεως του Παντοδύναμου Θεού είναι αυτό που χρειάζομαι και είναι καίριο για να μας εξαγνίσει και να μας σώσει πλήρως. Βρήκα επιτέλους τον δρόμο για να εξαγνιστώ και να εισέλθω στη βασιλεία των Ουρανών. Δόξα Σοι ο Παντοδύναμος Θεός!