Πριν αποδεχτώ το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες, έλεγα ψέματα και κολάκευα τους άλλους χωρίς δεύτερη σκέψη, επειδή φοβόμουν μην τους απογοητεύσω ή τους προσβάλω με την αλήθεια. Πίστεψα στον Παντοδύναμο Θεό τον Νοέμβριο του 2018 κι από τα λόγια Του, έμαθα πως μισεί τους ανθρωπάρεσκους και τους πανούργους. Αποφάσισα να κάνω πράξη τα λόγια του Θεού και να είμαι ειλικρινής, κι έπειτα από κάποια προσπάθεια, ως επί το πλείστον, ήμουν ειλικρινής. Για παράδειγμα, όταν έπρεπε να πληρώσω πάνω από 50€ για τα φάρμακά μου, αλλά ο φαρμακοποιός έκανε λάθος και κράτησε τα μισά, του υπέδειξα το λάθος χωρίς καν να το σκεφτώ. Όμως, ήταν πιο δύσκολο να είμαι ειλικρινής όταν κάτι επηρέαζε την υπόληψη και τα συμφέροντά μου.

Τον Μάρτιο του 2021, ως επικεφαλής της εκκλησίας, ήμουν συνεχώς απασχολημένη. Μερικές φορές, η έλλειψη ύπνου πραγματικά με εξαντλούσε. Ένα μεσημέρι, καθώς ετοιμαζόμουν να πάρω έναν υπνάκο, η συνεργάτιδά μου, η αδελφή Λι, μου ζήτησε να μιλήσουμε για το έργο μας. Δεν χάρηκα πολύ με το μήνυμά της, διότι ήμουν κουρασμένη και δεν είχα όρεξη για συζητήσεις. Εκείνη την ώρα, το μόνο που ήθελα ήταν να ξεκουραστώ, όμως δεν ήθελα να το πω ευθέως στην αδελφή Λι. Φοβόμουν πως θα σκεφτόταν πως ήμουν τεμπέλα ή κάτι τέτοιο, πως νοιαζόμουν μόνο για τη βολή μου, και δεν θα με είχε σε εκτίμηση. Έτσι, για χάρη της εικόνας μου, της είπα απλώς: «Λυπάμαι, έχω ένα σημαντικό ραντεβού. Πρέπει να πάω στον γιατρό». Ξεστόμισα αυτό το ψέμα χωρίς καν να το σκεφτώ. Είχα τόσες ενοχές που τελικά δεν ξεκουράστηκα καθόλου κι ένιωθα φριχτά όλη την ώρα. Στον Θεό αρέσουν οι ειλικρινείς άνθρωποι. Πώς είπα ψέματα τόσο εύκολα; Πώς να με εμπιστευτεί κανείς; Ήξερα πως δεν ήταν σωστό να πω ψέματα για τη βολή μου, πως δεν θα άρεσε στον Θεό, και πως προείχε το έργο της εκκλησίας. Επικοινώνησα αμέσως με την αδελφή Λι. Εκείνη με ρώτησε αν είχα ήδη επιστρέψει από το ραντεβού μου. Δεν της είπα την αλήθεια, αλλά συνέχισα να λέω ψέματα, για να μη φανώ κακιά μπροστά της και για να μη σκεφτεί πως ήμουν πονηρή. Της είπα πως δεν είχα πάει στον γιατρό, πως είχε ακυρώσει την τελευταία στιγμή, επειδή έπρεπε να πάει στο εμβολιαστικό κέντρο. Έπειτα, συζητήσαμε για το έργο, όμως, ένιωθα πολύ άβολα. Της είχα πει ψέματα, κι αντί να το παραδεχτώ, το συνέχισα. Είδα πόσο μεγάλη ήταν η σατανική μου διάθεση και ντράπηκα για τον εαυτό μου. Δεν μπορούσα να την κοιτάξω στα μάτια. Την είχα εξαπατήσει, κι άρα ήμουν πολύ ανέντιμη. Ένιωθα πολύ διχασμένη. Αν το παραδεχόμουν, θα κατέστρεφα την εικόνα που είχε για μένα και θα με είχε για ανέντιμη. Αν όμως συνέχιζα να λέω ψέματα, ο Θεός θα με απεχθανόταν. Έτσι, προσήλθα ενώπιον του Θεού για αυτοκριτική κι εκεί κατάλαβα πως ήμουν πολύ ύπουλη και πανούργα στη ζωή μου. Μια φορά, μια επικεφαλής με ρώτησε αν είχα ενημερώσει την αδελφή Ζίου για τη συνάθροιση εκείνο το βράδυ. Αντιλήφθηκα πως δεν το είχα κάνει, όμως, δεν είπα στην επικεφαλής την αλήθεια για να προστατέψω την εικόνα μου. Είπα ψέματα πως την είχα μόλις ενημερώσει. Τότε, έστειλα αμέσως στην αδελφή Ζίου ένα μήνυμα και της είπα για τη συνάθροιση. Επίσης, κάθε Παρασκευή πρωί, συνήθιζα να πηγαίνω για ψώνια, έτσι δεν προλάβαινα κάποιες συναθροίσεις της τελευταίας στιγμής. Δεν έλεγα στην επικεφαλής ευθέως την αλήθεια, πως έπρεπε να πάω να ψωνίσω τρόφιμα για τις επόμενες ημέρες, πως δεν είχα άλλη ώρα να κάνω τα ψώνια μου. Της έλεγα πως είχα μια άλλη συνάθροιση ή ένα ραντεβού και γι’ αυτό δεν μπορούσα να πάω. Διαστρέβλωνα τα πράγματα, ήμουν πονηρή και δόλια, για να προστατέψω την εικόνα μου και για να νομίζει η επικεφαλής πως ήμουν συνεχώς απασχολημένη με το καθήκον μου. Είδα πως απείχα πολύ από τις απαιτήσεις του Θεού να είμαι ειλικρινής. Έτσι, προσευχήθηκα: «Παντοδύναμε Θεέ, μετανιώνω για τα ψέματα και την απάτη μου. Δεν μπορώ να πάψω να λέω ψέματα για τη βολή μου. Δεν είμαι καθόλου ειλικρινής. Θεέ μου, καθοδήγησέ με, Σε παρακαλώ, και βοήθησέ με να κατανοήσω την αλήθεια, για να απαλλαγώ από τη διαφθορά».

Αργότερα, διάβασα το εξής χωρίο των λόγων του Θεού: «Στην καθημερινή τους ζωή, οι άνθρωποι λένε πολλά άσκοπα, αναληθή, αδαή και ανόητα πράγματα, και άλλα για να δικαιολογούν τον εαυτό τους. Κατά βάθος, λένε αυτά τα πράγματα για χάρη της περηφάνιας τους, για να ικανοποιήσουν τη ματαιοδοξία τους. Η έκφραση ψευδών είναι απόρροια της διεφθαρμένης τους διάθεσης. Η επίλυση αυτής της διαφθοράς θα καθάρει την καρδιά σου, κι έτσι θα σε κάνει όλο και πιο αγνό και όλο και πιο ειλικρινή. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι όλοι γνωρίζουν γιατί λένε ψέματα: προς χάρη των συμφερόντων, του γοήτρου, της ματαιοδοξίας και του κύρους τους. Και συγκρίνοντας τον εαυτό τους με άλλους, θέτουν πολύ υψηλότερα τον πήχυ σε σχέση με τις ικανότητές τους. Ως αποτέλεσμα αυτού, φανερώνονται τα ψέματά τους και οι άλλοι τα διαβλέπουν καθαρά, με το αντίθετο τελικά αποτέλεσμα: χάνουν το κύρος, τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά τους. Αυτό είναι αποτέλεσμα των πάρα πολλών ψεμάτων. Όταν λες πάρα πολλά ψέματα, κάθε λέξη που λες είναι μολυσμένη. Όλα τα λόγια σου είναι ψευδή και κανένα από αυτά δεν μπορεί να είναι αληθινό ή πραγματικό. Αν και μπορεί να μην χάσεις το γόητρό σου όταν λες ψέματα, ήδη νιώθεις ντροπιασμένος μέσα σου. Θα νιώθεις ότι σε τύπτει η συνείδησή σου και θα περιφρονείς και θα υποτιμάς τον εαυτό σου. “Γιατί ζω τόσο αξιολύπητα; Είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να πει κανείς κάτι ειλικρινές; Χρειάζεται να λέω αυτά τα ψέματα μόνο για το γόητρο; Γιατί είναι τόσο κουραστικό να ζεις κατ’ αυτόν τον τρόπο;” Μπορείς να ζήσεις με τρόπο που δεν είναι κουραστικός. Εάν κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής, μπορείς να ζήσεις εύκολα και ελεύθερα, όταν όμως επιλέγεις να λες ψέματα για να προστατεύσεις το γόητρο και τη ματαιοδοξία σου, η ζωή σου είναι πολύ κουραστική και επίπονη, κάτι που σημαίνει ότι ο ίδιος προκαλείς πόνο στον εαυτό σου. Τι γόητρο κερδίζεις λέγοντας ψέματα; Είναι κάτι το κενό, κάτι εντελώς άνευ αξίας. Όταν λες ψέματα, προδίδεις τον χαρακτήρα και την αξιοπρέπειά σου. Αυτά τα ψέματα κοστίζουν στους ανθρώπους την αξιοπρέπειά τους, τους κοστίζουν τον χαρακτήρα τους και ο Θεός τούς βρίσκει δυσάρεστους και μισητούς. Αξίζουν τον κόπο; Καθόλου. Είναι αυτό το σωστό μονοπάτι; Όχι. Όσοι ψεύδονται συχνά ζουν παγιδευμένοι στη σατανική τους διάθεση και υπό το κράτος του Σατανά· δεν βρίσκονται στο φως ούτε ενώπιον του Θεού. Χρειάζεται συχνά να σκεφτείς πώς να πεις ένα ψέμα, και αφού το πεις, πρέπει να σκεφτείς πώς να το καλύψεις, και αν δεν το καλύψεις αρκετά καλά, το ψέμα θα βγει προς τα έξω, οπότε για να το καλύψεις, πρέπει να στύψεις το μυαλό σου. Δεν είναι κουραστικός αυτός ο τρόπος ζωής; […] Μπορεί να πιστεύεις ότι με το να χρησιμοποιείς ψέματα μπορείς να προστατεύσεις τη φήμη, το κύρος και τη ματαιοδοξία που επιθυμείς, όμως αυτό είναι μεγάλο λάθος. Τα ψέματα όχι μόνο δεν προστατεύουν τη ματαιοδοξία και την προσωπική σου αξιοπρέπεια, αλλά, το σοβαρότερο, σε κάνουν και να χάνεις ευκαιρίες να ασκείσαι στην αλήθεια και να είσαι έντιμος άνθρωπος. Ακόμη και αν υπερασπίζεσαι τη φήμη και τη ματαιοδοξία σου εκείνη τη στιγμή, αυτό που χάνεις είναι η αλήθεια, και προδίδεις τον Θεό, κάτι που σημαίνει ότι χάνεις εντελώς την ευκαιρία να κερδίσεις τη σωτηρία Του και να τελειωθείς. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απώλεια και μια αιώνια λύπη. Οι δόλιοι δεν το βλέπουν ποτέ αυτό ξεκάθαρα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο όντας ειλικρινής μπορεί να ζήσει κανείς ως αληθινός άνθρωπος). Με περιέγραφε με ακρίβεια. Είδα πως ήμουν πονηρή και δόλια. Όταν ήθελα απλώς να αναπαυθώ, δεν μπόρεσα να πω την αλήθεια για κάτι τόσο μικρό. Δεν είπα ευθέως στη συνεργάτιδά μου πως χρειαζόμουν έναν υπνάκο και θα συναντιόμασταν λίγο αργότερα. Αντ’ αυτού, είπα ψέματα. Κίνητρό μου ήταν να προστατέψω το γόητρο και το κύρος μου, την εικόνα που είχαν οι άλλοι για μένα. Όμως, ο Θεός μισεί τέτοιου είδους συμπεριφορά, κι επίσης ένιωθα ενοχές. Όπως αναφέρουν τα λόγια του Θεού: «Αν και μπορεί να μην χάσεις το γόητρό σου όταν λες ψέματα, ήδη νιώθεις ντροπιασμένος μέσα σου. Θα νιώθεις ότι σε τύπτει η συνείδησή σου και θα περιφρονείς και θα υποτιμάς τον εαυτό σου. “Γιατί ζω τόσο αξιολύπητα; Είναι πραγματικά τόσο δύσκολο να πει κανείς κάτι ειλικρινές; Χρειάζεται να λέω αυτά τα ψέματα μόνο για το γόητρο; Γιατί είναι τόσο κουραστικό να ζεις κατ’ αυτόν τον τρόπο;”» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο όντας ειλικρινής μπορεί να ζήσει κανείς ως αληθινός άνθρωπος). Ταυτίστηκα απόλυτα με αυτά τα λόγια του Θεού. Πραγματικά, κατάλαβα πως το να λέω ψέματα για να προστατέψω την υπόληψή μου ήταν πολύ εξαντλητικό, πως συνέχιζα να λέω ψέματα για να καλύψω το αρχικό μου ψέμα και τελικά, γινόμουν όλο και πιο ύπουλη και υποκρίτρια. Ήξερα πως ο Θεός το μισούσε, επειδή είναι άγιος και δίκαιος. Όταν αναλογίστηκα την ανειλικρίνειά μου, είχα ένοχη συνείδηση που είπα ψέματα, μετάνιωσα και έκλαψα ενώπιον του Θεού και ντράπηκα για τα ψέματά μου. Όμως μετά απ’ αυτό, συνέχισα να λέω περισσότερα ψέματα. Ήμουν πολύ διεφθαρμένη και ντρεπόμουν! Το ψέμα είχε γίνει η ίδια μου η φύση. Θυμήθηκα κάτι που είπε ο Κύριος Ιησούς: «Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού· το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού» (Κατά Ματθαίον 5:37). «Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αληθεία, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ· όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, διότι είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους» (Κατά Ιωάννην 8:44). Πράγματι. Τα συνεχή ψέματά μου έδειχναν πως ανήκα στον διάβολο και πως τα έλεγα μόνο για να προστατέψω την εικόνα και την υπόληψή μου. Όμως, αυτό μου κόστισε την τιμή και την αξιοπρέπειά μου. Ήταν πολύ ανόητο εκ μέρους μου! Ο Θεός ήλπιζε να κάνω πράξη την αλήθεια και να είμαι ειλικρινής άνθρωπος, να δώσω μαρτυρία και να ντροπιάσω τον Σατανά. Όμως, εγώ έπεφτα στις παγίδες του Σατανά, κι εκείνος γελούσε μαζί μου. Κι όλα αυτά, για την υπόληψή μου και για να καλύψω τη διαφθορά μου. Δεν ήμουν ειλικρινής, αλλά εκ φύσεως δόλια.

Επίσης, διάβασα το εξής στα λόγια του Θεού: «Οφείλετε να γνωρίζετε ότι ο Θεός συμπαθεί αυτούς που είναι ειλικρινείς. Στην ουσία, ο Θεός είναι πιστός, επομένως τα λόγια Του είναι πάντοτε άξια εμπιστοσύνης. Οι πράξεις Του, επιπλέον, είναι αλάνθαστες και αδιαμφισβήτητες και γι’ αυτό στον Θεό αρέσουν όσοι είναι απόλυτα ειλικρινείς μαζί Του. Ειλικρίνεια σημαίνει να δίνεις την καρδιά σου στον Θεό, όντας αυθεντικός με τον Θεό στο καθετί, όντας ανοιχτός με Εκείνον στο καθετί, μην κρύβοντας τα γεγονότα, μην προσπαθώντας να εξαπατήσεις όσους είναι επάνω ή από κάτω και μην κάνοντας πράγματα απλώς για να κερδίσεις την εύνοια του Θεού. Εν ολίγοις, το να είσαι ειλικρινής σημαίνει να είσαι αγνός στις πράξεις και στα λόγια σου, και να μην εξαπατάς ούτε τον Θεό ούτε τον άνθρωπο» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Οι τρεις νουθεσίες). Κατάλαβα πως ειλικρινής σημαίνει να μην έχεις δόλο στην καρδιά σου ούτε ψέματα στα χείλη σου, και να μην εξαπατάς ποτέ τον Θεό ή τους ανθρώπους. Αντιλήφθηκα πως ήμουν πολύ πονηρή με την αδελφή Λι. Έλεγα πάντα ψέματα για να προστατέψω την εικόνα και τα συμφέροντά μου. Ήμουν κουρασμένη και ήθελα να πάρω έναν υπνάκο, κι έτσι δεν ήθελα να συζητήσω μαζί της εκείνη τη στιγμή, όμως δεν είπα αυτό που σκεφτόμουν, αλλά είπα ψέματα πως είχα ένα ραντεβού, για να μη με κακοχαρακτηρίσει. Προτίμησα να πω ψέματα για να αποφύγω αυτήν τη συνάντηση, παρά να πω πως ήμουν πολύ κουρασμένη και χρειαζόμουν ανάπαυση. Κι όταν τελικά συναντηθήκαμε, δεν παραδέχτηκα το λάθος μου, αλλά συνέχισα τα ψέματα και με ένα άλλο ψέμα, προσπάθησα να καλύψω το πρώτο. Όταν η επικεφαλής με ρώτησε για το έργο, είπα ψέματα πως είχα κάνει κάτι που στην πραγματικότητα δεν ίσχυε. Κι όταν χρειάστηκε να κάνω τα ψώνια της εβδομάδας την ίδια ώρα που είχαμε συνάθροιση, είπα ψέματα πως είχα ένα ραντεβού. Ήθελα να προστατεύω πάντα την εικόνα μου. Κατάλαβα πως είχα πολύ πανούργα και δόλια φύση. Δεν έλεγα την αλήθεια ακόμα για τα πιο βασικά. Ήμουν βαθιά διεφθαρμένη από τον Σατανά, καθόλου ειλικρινής.

Διάβασα ένα άλλο χωρίο των λόγων του Θεού: «Μόνο αν οι άνθρωποι επιζητούν να είναι ειλικρινείς μπορούν να μάθουν πόσο βαθιά διεφθαρμένοι είναι, κατά πόσο διαθέτουν στ’ αλήθεια ανθρώπινη ομοιότητα, και να κατανοήσουν καλά τον εαυτό τους ή να δουν τις ελλείψεις τους. Μόνο όταν κάνουν πράξη την ειλικρίνεια μπορούν να αντιληφθούν πόσα ψέματα λένε και πόσο βαθιά κρύβονται ο δόλος και η ανεντιμότητά τους. Μόνο ενόσω έχουν την εμπειρία του να κάνουν πράξη να είναι ειλικρινείς μπορούν οι άνθρωποι να καταφέρουν σταδιακά να γνωρίσουν την αλήθεια της διαφθοράς τους και να αναγνωρίσουν τη φύση και την ουσία τους, και μόνο τότε μπορούν να εξαγνίζονται συνεχώς οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Μόνο ενόσω εξαγνίζονται συνεχώς οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους θα μπορούν οι άνθρωποι να αποκτήσουν την αλήθεια. Βιώστε αυτά τα λόγια με την ησυχία σας. Ο Θεός δεν οδηγεί στην τελείωση όσους είναι δόλιοι. Αν η καρδιά σου δεν είναι ειλικρινής —αν δεν είσαι έναν ειλικρινής άνθρωπος— τότε δεν θα κερδηθείς από τον Θεό. Ομοίως, δεν θα κερδίσεις την αλήθεια και θα είσαι, επίσης, ανίκανος να κερδίσεις τον Θεό. Τι θα σημαίνει το να μην κερδίσεις τον Θεό; Αν δεν κερδίσεις τον Θεό και δεν έχεις κατανοήσει την αλήθεια, τότε δεν θα γνωρίσεις τον Θεό, κι έτσι αποκλείεται να είσαι συμβατός με τον Θεό, οπότε είσαι εχθρός του Θεού. Εάν δεν είσαι συμβατός με τον Θεό, ο Θεός δεν είναι ο Θεός σου· και εάν ο Θεός δεν είναι ο Θεός σου, δεν μπορείς να σωθείς. Εάν δεν επιδιώκεις να επιτύχεις τη σωτηρία, γιατί πιστεύεις στον Θεό; Αν δεν μπορείς να φτάσεις στη σωτηρία, θα είσαι για πάντα ένας άσπονδος εχθρός του Θεού και θα καθοριστεί η κατάληξή σου. Συνεπώς, αν οι άνθρωποι επιθυμούν να σωθούν, πρέπει να αρχίσουν με το να είναι ειλικρινείς. Υπάρχει ένα σημάδι που χαρακτηρίζει όσους θα κερδηθούν, εν τέλει, από τον Θεό. Γνωρίζετε ποιο είναι; Είναι γραμμένο στην Αποκάλυψη, στη Βίβλο: “Και εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος· είναι άμωμοι” (Αποκάλυψη 14:5). Σε ποιους αναφέρεται ο όρος “αυτών”; Σε εκείνους που σώζονται, οδηγούνται στην τελείωση και αποκτώνται από τον Θεό. Πώς περιγράφει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά και ποιες οι εκφράσεις των πράξεών τους; Είναι άμωμοι. Δεν λένε ψέματα. Πιθανότατα όλοι σας κατανοείτε και αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει να μη λέμε ψέματα: Σημαίνει να είμαστε ειλικρινείς. “Άμωμος”: σε τι αναφέρεται αυτό; Σημαίνει να μην κάνεις κακό. Και πάνω σε ποια θεμέλια χτίζεται το να μην κάνεις κακό; Χωρίς καμία αμφιβολία, χτίζεται πάνω στο θεμέλιο του σεβασμού προς τον Θεό. Το να είσαι άμωμος, επομένως, σημαίνει να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Πώς ορίζει ο Θεός κάποιον που είναι άμωμος; Στα μάτια του Θεού, μόνο όσοι σέβονται τον Θεό και αποφεύγουν το κακό είναι τέλειοι· επομένως, οι άνθρωποι που είναι άμωμοι είναι εκείνοι που σέβονται τον Θεό και αποφεύγουν το κακό, και μόνο όσοι είναι τέλειοι είναι άμωμοι. Αυτό είναι απολύτως σωστό» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Έξι ενδείξεις ανάπτυξης στη ζωή). Όταν το συλλογίστηκα, φοβήθηκα πολύ. Ο Θεός λέει: «Αν δεν είσαι έναν ειλικρινής άνθρωπος— τότε δεν θα κερδηθείς από τον Θεό. Ομοίως, δεν θα κερδίσεις την αλήθεια και θα είσαι, επίσης, ανίκανος να κερδίσεις τον Θεό». «Αν δεν μπορείς να φτάσεις στη σωτηρία, θα είσαι για πάντα ένας άσπονδος εχθρός του Θεού και θα καθοριστεί η κατάληξή σου». Στ’ αλήθεια, ο Θεός δεν σώζει τους δόλιους ανθρώπους. Ήξερα πως αν δεν μετανοούσα, ο Θεός θα με εξάλειφε. Χάρη στα λόγια του Θεού, τελικά κατανόησα πραγματικά τον εαυτό μου και έμαθα πως τα ψέματα προέρχονται από τον διάβολο, και πως λέω ψέματα εξαιτίας της ανατροφής μου και της επιρροής της κοινωνίας. Η μαμά μου πάντα μου έλεγε πως όσο άσχημα κι αν ήταν τα μαλλιά ή τα ρούχα κάποιου, έπρεπε να πω κάτι καλό, για να μην τον πληγώσω. Διαφορετικά, κανένας δεν θα ήταν δίπλα μου όταν χρειαζόμουν βοήθεια. Με τέτοια εκπαίδευση, δεν είχα το κουράγιο να είμαι ειλικρινής. Δούλεψα για να διατηρήσω μια καλή εικόνα, ώστε οι άλλοι να με συμπαθούν και να με θεωρούν συμπονετική. Όμως στην πραγματικότητα, κατέληξα να είμαι υποκρίτρια και δόλια. Θυμήθηκα το Ιώβ 1:7 στη Βίβλο: «Και είπεν ο Ιεχωβά προς τον Σατανάν, Πόθεν έρχεσαι; Και ο Σατανάς απεκρίθη προς τον Ιεχωβά και είπε, Περιελθών την γην και εμπεριπατήσας εν αυτή πάρειμι». Τα λόγια του Σατανά ήταν πονηρά και πλάγια, και δεν ήταν σαφές τι πραγματικά έλεγε. Με το να λέω ψέματα, δεν ήμουν πονηρή όπως ο Σατανάς; Ντράπηκα πολύ, βλέποντας πως είχα την ίδια φύση με τον Σατανά. Ζούσα κάτω από την εξουσία του Σατανά και δεν είχα απαλλαγεί από τη σατανική μου διάθεση. Πώς θα μπορούσα έτσι να συμβαδίσω με τον Θεό ή να κερδίσω την αποδοχή Του; Προσήλθα ενώπιον του Θεού για να μετανοήσω και να με συγχωρέσει. Μισούσα τον εαυτό μου και τον Σατανά κι ένιωθα ενοχές. Η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη, και δεν έπρεπε να συνεχίζω να λέω ψέματα και να Τον προσβάλλω. Ένα άλλο χωρίο που συλλογίστηκα ήταν το εξής: «Υπάρχει ένα σημάδι που χαρακτηρίζει όσους θα κερδηθούν, εν τέλει, από τον Θεό. Γνωρίζετε ποιο είναι; Είναι γραμμένο στην Αποκάλυψη, στη Βίβλο: “Και εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος· είναι άμωμοι” (Αποκάλυψη 14:5). Σε ποιους αναφέρεται ο όρος “αυτών”; Σε εκείνους που σώζονται, οδηγούνται στην τελείωση και αποκτώνται από τον Θεό» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Έξι ενδείξεις ανάπτυξης στη ζωή). Ο Θεός εκτιμά τους ειλικρινείς, ενώ οι ανειλικρινείς δεν θα εισέλθουν ποτέ στη βασιλεία Του. Ήθελα να πάψω να λέω ψέματα, να γίνω άψογη, όμως δεν μπορούσα μόνη μου. Χρειαζόμουν τη βοήθεια του Θεού, για να μην με αφήνει να πέφτω στην παγίδα του Σατανά. Η αλήθεια μπορεί να είναι κάποιες φορές ντροπιαστική, όμως ήθελα να πάψω να λέω ψέματα. Τότε, ξαναδιάβασα τις «Οι αρχές του να είσαι ειλικρινής άνθρωπος». «(1) Για να εκπαιδεύσει κανείς τον εαυτό του να είναι τίμιος, είναι απαραίτητο να στηρίζεται στον Θεό. Παράδωσε την καρδιά σου σ’ Αυτόν και δέξου την εξέτασή Του. Μόνο έτσι μπορεί κανείς, με τον καιρό, να αποβάλει τα ψέματα και τον δόλο του· (2) Είναι απαραίτητο να αποδεχτεί κανείς την αλήθεια και να στοχάζεται κάθε λέξη και πράξη του. Ανάλυσε την προέλευση και την ουσία της διαφθοράς που αποκαλύπτεται μέσα σου, ώστε να γνωρίσεις πραγματικά τον εαυτό σου· (3) Είναι απαραίτητο να διερευνά κανείς σε ποια θέματα λέει ψέματα και κρύβει εξαπάτηση. Τόλμησε να αναλύσεις τον εαυτό σου και να αποκαλυφθείς, να ζητήσεις συγγνώμη από τους άλλους και να επανορθώσεις. […]» (170 αρχές για την άσκηση της αλήθειας). Ήξερα πως έπρεπε να ζητήσω συγγνώμη από την αδελφή Λι. Ήμουν πολύ δόλια. Της είχα πει ψέματα δύο φορές. Αποφάσισα πως έπρεπε να της ανοιχτώ για τη διαφθορά και τα κίνητρά μου. Δεν έπρεπε να τα κρύβω. Έπρεπε οπωσδήποτε να της πω την αλήθεια και να είμαι ειλικρινής. Αφού προσευχήθηκα αρκετές φορές ακόμη, βρήκα το θάρρος να αποκαλυφθώ στην αδελφή Λι. Της είπα λεπτομερώς πως την είχα εξαπατήσει και πως είχα μετανοήσει ενώπιον του Θεού. Σταμάτησα να συγκαλύπτω τα ψέματά μου, διότι ήξερα πως ο Θεός με έβλεπε κι έπρεπε να αναφέρω τα πάντα λεπτομερώς. Όταν τελείωσα, ένιωσα ένα μεγάλο βάρος να έχει φύγει από πάνω μου και ήμουν πολύ πιο χαλαρή.

Έπειτα, προσευχόμουν στον Θεό συνεχώς και Του ζητούσα να εξετάζει την καρδιά μου. Όταν είχα κάποια πονηρή πρόθεση ή ήμουν ανέντιμη ή δόλια, ζητούσα απ’ τον Θεό να με πειθαρχήσει και να με εμποδίσει. Ήξερα πως το πρόβλημα του ψεύδους δεν μπορεί να επιλυθεί αμέσως και ποτέ δεν θα ήμουν απόλυτα ειλικρινής στη ζωή μου. Ήθελα να συνεχίσω να επιδιώκω να γίνω ειλικρινής. Ο Θεός αγαπά και ευλογεί τους ειλικρινείς, και μόνο οι ειλικρινείς μπορούν να σωθούν. Από τότε, όποτε καταλάβαινα πως είχα κάποια πονηρή σκέψη, προσευχόμουν στον Θεό: «Θεέ μου, αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα και δεν μπορώ να το ξεπεράσω χωρίς να πω ψέματα. Σε παρακαλώ, διαφώτισέ με να κατανοήσω την αλήθεια ώστε να απαρνηθώ τη σάρκα. Θεέ μου, θέλω να κάνω πράξη την αλήθεια και να είμαι ειλικρινής. Σε παρακαλώ, βοήθησέ με. Σου είμαι ευγνώμων!»

Μια φορά, σε μια συνάθροιση, ένας επικεφαλής ζήτησε την άποψή μου. Είχα παρατηρήσει πως ήταν πολύ αυταρχικός στη συνάθροιση και πως υπήρχαν κι άλλα προβλήματα στη συναναστροφή του. Όμως, φοβήθηκα πως αν πλήγωνα την περηφάνια του με την αλήθεια, μετά δεν θα με συμπαθούσε. Έτσι, είπα: «Ήταν πολύ καλή». Μόλις το είπα αυτό, ένιωσα απαίσια. Κατάλαβα πως είχα πει ψέματα, έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό να με καθοδηγήσει να είμαι ειλικρινής και να πω την αλήθεια. Στη συνέχεια, πήγα και μίλησα στον επικεφαλής για τα προβλήματα της συνάθροισης κι ένιωσα πολύ πιο ήρεμη. Στην επόμενη συνάθροιση, ήταν πολύ καλύτερος. Κατάλαβα πως ο Θεός ακούει όταν είμαστε ειλικρινείς στην προσευχή μας. Παρατήρησα πως πολύ σύντομα, σταδιακά άλλαξα. Παλιά, έλεγα πάντα ψέματα για να προστατέψω το γόητρο και το κύρος μου. Όμως, όταν έδωσα την καρδιά μου στον Θεό, Του ζήτησα να με προστατεύει και να συνεχίσει να με ελέγχει, είδα την κατάστασή μου πιο ξεκάθαρα. Προσευχήθηκα στον Θεό και ασκήθηκα στην ειλικρίνεια. Κάποιες φορές, αυτό ίσως προσβάλλει κάποιους, όμως ήταν πιο σημαντικό για μένα να είμαι ειλικρινής απέναντι στον Θεό.

Παλιά, έλεγα ψέματα για να χαροποιώ τους άλλους και να προστατεύω το γόητρο και το κύρος μου, όμως τώρα, προσπαθώ να είμαι ειλικρινής σε όλα τα περιβάλλοντα που ο Θεός ετοιμάζει για μένα. Είμαι ευγνώμων στον Θεό για όλες αυτές τις εμπειρίες και γι’ αυτήν την κατανόηση. Η κρίση των λόγων Του με έχει βοηθήσει να δω τη διαφθορά και την ασχήμια μου και να υποστώ κάποιες αλλαγές. Ξέρω πως για να πάψω να λέω ψέματα απαιτείται μια διαδικασία, και πως ο Θεός μού ετοιμάζει να βιώσω τη μια κατάσταση μετά την άλλη. Πρέπει να επαγρυπνώ για να μην πω ένα ψέμα που αηδιάζει τον Θεό. Το πιο σημαντικό είναι να αποδέχομαι την κρίση των λόγων του Θεού, να προσεύχομαι και να βασίζομαι σ’ Εκείνον για να απαλλαγώ απ’ τη ροπή προς το ψέμα. Είθε όλη η δόξα να αποδοθεί στον Παντοδύναμο Θεό!