Η αδελφή Γκουάν Σιν ήρθε το 2019 για να επιβλέπει το έργο της εκκλησίας μας. Την είχα γνωρίσει δύο χρόνια πριν κι όταν βρεθήκαμε τότε, διαπίστωσα ότι δεν είχε αλλάξει καθόλου. Στις συναθροίσεις πάντα μιλούσε για δόγματα, όχι για εμπειρίες ή κατανόηση του λόγου του Θεού. Όταν έβλεπε άλλους να δυσκολεύονται στο έργο τους, δεν συναναστρεφόταν με την αλήθεια για να βρεθεί λύση, απλώς τους επέπληττε. Όχι μόνο δεν έδινε στους αδελφούς μονοπάτι άσκησης, αλλά τους καταπίεζε κιόλας. Όσους δεν μπορούσαν να αλλάξουν αμέσως τις αρνητικές τους καταστάσεις, η Γκουάν Σιν τούς περιόριζε και τους επέπληττε, και οι αδελφοί ένιωθαν περιορισμένοι και κάποιοι έχαναν την πίστη να κάνουν ένα καθήκον. Συχνά έλεγε επιδεικτικά ότι είχε αφήσει δουλειά και οικογένεια, υπέφερε και πλήρωνε τίμημα, και πολλά νεότερα μέλη της εκκλησίας που δεν είχαν διάκριση τη θαύμαζαν. Την περίοδο εκείνη, το έργο της εκκλησίας δεν πήγαινε καλά και οι αδελφοί δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Μετά έμαθα ότι η αδελφή Λι Σιάο, διακόνισσα του ευαγγελίου, δεν επωμιζόταν βάρος στο καθήκον της, ούτε έκανε καθόλου πρακτικό έργο. Δεν άλλαξε παρά την τόση συναναστροφή και κριτική, και έγινε αρνητική και αντιδραστική. Καθυστερούσε το ευαγγελικό μας έργο και έπρεπε να αντικατασταθεί. Μίλησα στην αδελφή Γκουάν Σιν για αυτά τα θέματα. Εκείνη όμως θεωρούσε δύσκολο να βρεθεί ικανό άτομο για τη θέση και επέμεινε να μην την αντικαταστήσει. Με ρώτησε μάλιστα με στόμφο: «Όταν έμαθες τα προβλήματα της Λι Σιάο, πόσο προσπάθησες να τη βοηθήσεις από αγάπη; Εκπλήρωσες τις υποχρεώσεις σου; Μην είσαι αλαζόνας. Να κοιτάς τις δυνατότητες του καθένα!» Η βοήθεια με αγάπη είναι για όσους δέχονται την αλήθεια. Όσοι δεν δέχονται συναναστροφή και αλλαγή πρέπει να αντικαθίστανται αμέσως. Στην αρχή επέμεινα στην άποψή μου, αλλά η αδελφή Γκουάν Σιν διαφωνούσε και αγχώθηκα και αρχίσαμε να λογομαχούμε. Κάποιοι αδελφοί με συμβούλεψαν να μην προσπαθώ να επιβάλλω το δικό μου και ένιωσα κάπως να με περιορίζει αυτό. Κανείς δεν είχε διάκριση για όσα έλεγε η αδελφή, αν λοιπόν επέμενα να απολυθεί η Λι Σιάο, θα έλεγαν ότι ήμουν αλαζόνας και πείσμων, ότι διατάρασσα το έργο της εκκλησίας. Όταν το σκέφτηκα αυτό, σώπασα.

Μετά έπρεπε να εκλέξουμε ανώτερο επικεφαλής και μας είπαν να προτείνουμε κατάλληλους υποψηφίους. Κάποιοι αδελφοί και αδελφές ήθελαν να συστήσουν τη Γκουάν Σιν. Σκεφτόμουν ότι συνήθως έκανε πράγματα με τον δικό της τρόπο χωρίς να αναζητά τις αρχές και μιλούσε μόνο για δόγματα χωρίς να επιλύει τα πρακτικά ζητήματα των άλλων. Δεν ήταν καλή υποψήφια. Έπρεπε να συναναστραφώ τους άλλους για να τη διακρίνουν. Επειδή όμως είχαμε συγκρουστεί με τη Γκουάν Σιν για τη διακόνισσα του ευαγγελίου οι άλλοι νόμιζαν ότι ήθελα να γίνει το δικό μου. Αν έλεγα τώρα ότι η Γκουάν Σιν δεν ήταν κατάλληλη, δε θα έλεγαν ότι έβρισκα ευκαιρία να την εκδικηθώ και να της μπω εμπόδιο; Σκέφτηκα: «Ας μην πάω γυρεύοντας για μπελάδες. Ας εκλέξουν τη Γκουάν Σιν αν θέλουν. Αρκεί εγώ να μην την ψηφίσω». Αλλά όταν ήρθε η ώρα για τις αξιολογήσεις, αγχώθηκα. Όλοι είχαν πολύ καλά πράγματα να πουν για τη Γκουάν Σιν, οπότε αν έγραφα με ειλικρίνεια, η επικεφαλής θα μάθαινε ότι γνώριζα καλά πως δεν ήταν καλή υποψήφια, αλλά δεν συναναστρεφόμουν την αλήθεια με τους άλλους ούτε πρότεινα υποψηφίους που είναι σύμφωνοι με τις αρχές. Θα έλεγε ότι δεν υποστήριζα το έργο της εκκλησίας; Δε θα με εκπαίδευε άλλο; Ένιωθα ότι ήταν μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Είπα να μιμηθώ τους άλλους. Έτσι, στην αξιολόγησή μου, έγραψα μόνο για τις αρετές της Γκουάν Σιν και είπα ψέματα ότι επιδίωκε την αλήθεια, είχε καλή ανθρώπινη φύση, αγαπούσε τους άλλους και όταν έβλεπε τη διαφθορά μέσα μας, έβρισκε λόγια του Θεού για να μας βοηθήσει. Αφού έγραψα την αξιολόγηση, στενοχωρήθηκα πολύ και είχα τύψεις στη συνείδησή μου. Όταν μετά διάβασα τα λόγια του Θεού, δεν βρήκα διαφώτιση και το καθήκον μου με βάραινε, αλλά δεν έκανα αυτοκριτική. Επίσης, πίστευα ότι θα με ευνοούσε η τύχη. Με τόσους υποψηφίους, το πιο πιθανό ήταν να μην εκλεγεί. Κι αν δεν εκλεγόταν, η ψευδής μου αξιολόγηση δεν θα ερχόταν στο φως. Αργότερα έμαθα ότι η Γκουάν Σιν κατάφερε να εκλεγεί επικεφαλής. Σοκαρίστηκα και ένιωσα πολύ άσχημα. Παραπλανήθηκαν όλοι από τις θετικές κριτικές της; Κι όμως δεν είχα το κουράγιο να πω στην επικεφαλής την αλήθεια, οπότε με παρηγορούσε το γεγονός ότι αν η Γκουάν Σιν ήταν ακατάλληλη για ηγεσία, ο Θεός θα την είχε εκθέσει. Αυτό σκεφτόμουν, αλλά δεν έπαυα να νιώθω άσχημα.

Ένα μήνα μετά, λάβαμε επιστολή από μια επικεφαλής για νέες αξιολογήσεις της Γκουάν Σιν. Σκέφτηκα ότι ίσως είχαν προκύψει προβλήματα στο καθήκον της ως επικεφαλής. Φοβόμουν. Είδα ότι η επικεφαλής παρέθετε και κάποια λόγια του Θεού. Ο Θεός λέει: «Να ακολουθείς την οδό του Θεού: Σε τι αναφέρεται η “οδός του Θεού”; Να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Και τι είναι το να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό; Όταν δίνεις την αξιολόγησή σου για κάποιον, για παράδειγμα —αυτό σχετίζεται με το να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Πώς τον αξιολογείς; (Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, δίκαιοι και τίμιοι, και τα λόγια μας δεν πρέπει να βασίζονται στο συναίσθημα.) Όταν λες αυτό ακριβώς που σκέφτεσαι, αυτό ακριβώς που έχεις δει, είσαι ειλικρινής. Πάνω απ’ όλα, μάλιστα, η άσκηση τού να είσαι ειλικρινής σημαίνει ότι ακολουθείς την οδό του Θεού. Αυτό διδάσκει ο Θεός στους ανθρώπους, αυτή είναι η οδός Του. Ποια είναι η οδός του Θεού; Να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Είναι το να είσαι ειλικρινής ένδειξη ότι σέβεσαι τον Θεό και αποφεύγεις το κακό; Είναι ένδειξη ότι ακολουθείς την οδό του Θεού; (Ναι.) Εάν δεν είσαι ειλικρινής, τότε αυτό που έχεις δει κι αυτό που σκέφτεσαι δεν είναι το ίδιο μ’ αυτό που βγαίνει από το στόμα σου. Κάποιος σε ρωτάει: “Ποια είναι η γνώμη σου γι’ αυτό το άτομο; Αναλαμβάνει τις ευθύνες του για το εκκλησιαστικό έργο;” κι εσύ απαντάς: “Είναι αρκετά καλός, αναλαμβάνει περισσότερες ευθύνες από μένα, το επίπεδό του είναι καλύτερο από το δικό μου και η ανθρώπινη φύση του είναι κι αυτή καλή, είναι ώριμος και σταθερός”. Αυτό όμως είναι που σκέφτεσαι μέσα σου; Αυτό που σκέφτεσαι πραγματικά είναι ότι, αν κι αυτό το άτομο όντως έχει επίπεδο, είναι αναξιόπιστο και μάλλον πανούργο, και μεγάλος συμφεροντολόγος. Αυτό σκέφτεσαι πραγματικά στο μυαλό σου· όταν όμως έλθει η ώρα να μιλήσεις, σου έρχεται στο μυαλό το εξής: “Δεν μπορώ να πω την αλήθεια, δεν πρέπει να προσβάλλω κανέναν”, οπότε λες βιαστικά κάτι άλλο, επιλέγεις να πεις ωραία πράγματα γι’ αυτόν και τίποτα απ’ όσα λες δεν είναι αυτό που πραγματικά πιστεύεις, είναι όλα ψέματα και υποκρισίες. Δείχνει αυτό ότι ακολουθείς την οδό του Θεού; Όχι. Έχεις πάρει το μονοπάτι του Σατανά, την οδό των δαιμόνων. Ποια είναι η οδός του Θεού; Είναι η αλήθεια, είναι η βάση της συμπεριφοράς των ανθρώπων, είναι η οδός τού να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Αν και μιλάς σε κάποιον άλλο, ο Θεός ακούει και παρακολουθεί κι Εκείνος την καρδιά σου, την εξετάζει σχολαστικά. Οι άνθρωποι ακούνε τι λες, όμως ο Θεός εξετάζει την καρδιά σου σχολαστικά. Είναι ικανοί οι άνθρωποι να εξετάσουν σχολαστικά τις καρδιές των άλλων; Στην καλύτερη περίπτωση, μπορούν να δουν ότι δεν λες την αλήθεια. Μπορούν να δουν τι υπάρχει στην επιφάνεια. Μόνον ο Θεός μπορεί να δει στα βάθη της καρδιάς σου, μόνον ο Θεός μπορεί να δει τι σκέφτεσαι, τι σχεδιάζεις, ποια φτηνά τεχνάσματα έχεις μέσα στην καρδιά σου, ποιους ύπουλους τρόπους, ποιες δόλιες σκέψεις. Βλέποντας λοιπόν ότι δεν λες την αλήθεια, ποια είναι η γνώμη του Θεού για σένα, ποια είναι η αξιολόγησή Του; Ότι ως προς αυτό, δεν ακολούθησες την οδό του Θεού, επειδή δεν είπες την αλήθεια. Εάν ασκούσουν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, θα έπρεπε να είχες πει την αλήθεια: “Είναι άτομο με επίπεδο, αλλά αναξιόπιστο”. Είτε η αξιολόγηση αυτή είναι αντικειμενική και ακριβής είτε όχι, θα προερχόταν από την καρδιά και θα ήταν αληθινή. Αυτή είναι η άποψη κι η θέση που θα έπρεπε να είχες εκφράσει. Εσύ όμως δεν το έκανες —άρα, ακολουθούσες την οδό του Θεού; (Όχι.) Εάν δεν είπες την αλήθεια, θα χρησίμευε να τονίζεις ότι ακολουθείς την οδό του Θεού και Τον ικανοποιείς; Θα έδινε σημασία ο Θεός στις φωνασκίες σου; Θα έδινε σημασία ο Θεός στο πώς φωνάζεις, πόσο δυνατά φωνάζεις ή πόσο μεγάλη είναι η θέλησή σου; Θα έδινε σημασία στο πόσες φορές φωνάζεις; Καμία σημασία. Ο Θεός εξετάζει εάν κάνεις πράξη την αλήθεια, τι επιλέγεις και πώς κάνεις πράξη την αλήθεια όταν σου συμβαίνουν διάφορα. Εάν η επιλογή σου είναι να διατηρήσεις τις σχέσεις, να διαφυλάξεις τα συμφέροντα και την εικόνα σου, κι αυτό αποκλειστικά και μόνο για λόγους αυτοσυντήρησης, ο Θεός θα δει ότι αυτή είναι η άποψη κι η στάση σου όταν σου συμβαίνει κάτι και θα σε αξιολογήσει: Θα πει ότι δεν είσαι άτομο που ακολουθεί την οδό Του» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Το σημαντικότερο στην πίστη στον Θεό είναι η άσκηση της αλήθειας). Όταν διάβασα τα λόγια Του ξύπνησαν μέσα μου συναισθήματα. Ποτέ δεν είχα αντιμετωπίσει την αξιολόγηση ως κάτι πολύ σημαντικό ούτε είχα αναζητήσει τις αλήθειες που έπρεπε να ασκώ σε αυτό το ζήτημα. Πραγματικά δεν σκέφτηκα αν είχα δείξει λανθασμένα κίνητρα ή διαφθορά όταν έγραψα εκείνη την αξιολόγηση, αν κατά βάθος σεβόμουν τον Θεό και την αξιολογούσα αντικειμενικά. Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα ότι όταν γράφουμε αξιολογήσεις δείχνουμε αν έχουμε φόβο Θεού, αν υποστηρίζουμε το έργο της εκκλησίας. Εκλέγαμε επικεφαλής, κι αυτό αφορούσε το έργο πολλών εκκλησιών και την είσοδο των αδελφών στη ζωή. Αν γράψουμε άδικη αξιολόγηση με αναληθή λόγια μπορεί να παραπλανήσουμε και η εκλογή ακατάλληλου προσώπου θα διατάρασσε το έργο της εκκλησίας, με κίνδυνο για την είσοδο των αδελφών στη ζωή. Ήξερα ότι η Γκουάν Σιν δεν ήταν κατάλληλη υποψήφια για επικεφαλής, αλλά για να προστατεύσω φήμη και κύρος, και από φόβο μήπως πουν οι άλλοι ότι την εκδικούμαι και την καταπιέζω, δεν είπα τίποτα. Θα μπορούσα να είχα αξιολογήσει ειλικρινά τις πραγματικές συνθήκες της Γκουάν Σιν, αλλά φοβόμουν ότι η επικεφαλής θα έλεγε ότι ενώ είχα διάκριση δεν τη μοιραζόμουν και δεν υποστήριζα το έργο της εκκλησίας και τότε θα άλλαζε γνώμη για μένα. Έτσι κατέφυγα σε πανουργίες και έγραψα στην αξιολόγηση πράγματα που δεν ήταν αληθή. Έγραψα ότι η Γκουάν Σιν επιδιώκει την αλήθεια και κάνει πραγματικό έργο. Όσα έγραψα δεν ίσχυαν καθόλου. Ήμουν πολύ ύπουλη και πονηρή. Ο Θεός απαιτεί ειλικρίνεια, να μιλάμε σύμφωνα με τα γεγονότα και όπως αρμόζει. Εγώ όμως είπα ψέματα για κάτι πολύ σημαντικό όπως η εκλογή επικεφαλής. Δεν είχα καθόλου σεβασμό για τον Θεό. Βίωνα μια σατανική, δαιμονική φύση. Ο διάβολος ξεκίνησε έτσι, με τα ψέματα. Δεν βασιζόμουν στα γεγονότα αλλά έλεγα ψέματα κι αυτό ήταν δαιμονική φύση! Δεν σκέφτηκα το έργο της εκκλησίας, αλλά έγραψα αξιολόγηση που δε βασιζόταν στα γεγονότα, παραπλάνησα τους αδελφούς και έτσι εξέλεξαν το λάθος άτομο. Έτσι εξαπάτησα τον Θεό και προσέβαλα τη διάθεσή Του. Όταν το αντιλήφθηκα τρόμαξα.

Μετά διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Μόλις η αλήθεια γίνει ζωή μέσα σου, όταν παρατηρείς κάποιον που είναι βλάσφημος προς τον Θεό, χωρίς φόβο Θεού και απρόσεκτος και επιπόλαιος κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του, ή που διακόπτει και παρενοχλεί το έργο της εκκλησίας, θα ανταποκρίνεσαι σύμφωνα με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας και θα είσαι σε θέση να τον αναγνωρίζεις και να τον εκθέτεις όπως χρειάζεται. Αν η αλήθεια δεν έχει γίνει η ζωή σου και εξακολουθείς να ζεις μέσα στη σατανική σου διάθεση, τότε όταν ανακαλύπτεις μοχθηρούς ανθρώπους και διαβόλους που προκαλούν διακοπές και αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας, τότε θα κάνεις τα στραβά μάτια και θα κλείσεις τ’ αυτιά σου· θα τους αγνοήσεις, χωρίς να σε κατηγορεί η συνείδησή σου. Θα σκεφτείς ακόμα και ότι οποιοσδήποτε προκαλεί αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας δεν έχει καμία σχέση μ’ εσένα. Ανεξάρτητα από το πόσο υποφέρουν το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, δεν νοιάζεσαι, ούτε παρεμβαίνεις, ούτε αισθάνεσαι ένοχος —γεγονός το οποίο σε καθιστά άνθρωπο που δεν έχει συνείδηση ή σύνεση, μη πιστό, πάροχο υπηρεσιών. Τρως ό,τι είναι του Θεού, πίνεις ό,τι είναι του Θεού και απολαμβάνεις ό,τι προέρχεται από τον Θεό, όμως και πάλι νιώθεις ότι η όποια βλάβη στα συμφέροντα του οίκου του Θεού δεν σχετίζεται μ’ εσένα —γεγονός το οποίο σε καθιστά προδότη που δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει. Εάν δεν προστατεύεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, μήπως δεν είσαι καν άνθρωπος; Πρόκειται για δαίμονα που έχει παρεισφρήσει στην εκκλησία. Υποκρίνεσαι πίστη στον Θεό, προσποιείσαι ότι είσαι εκλεκτός και θέλεις να ζεις παρασιτικά στον οίκο Του. Δεν ζεις τη ζωή ενός ανθρώπινου όντος και είσαι σαφώς ένας από τους μη πιστούς» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο όσοι υποτάσσονται αληθινά στον Θεό έχουν καρδιά με φόβο Θεού). Πόνεσα πολύ με τις αποκαλύψεις στα λόγια του Θεού. Είδα εκεί ότι εγώ ήμουν η προδότρια που δάγκωνε το χέρι που την τάιζε. Έτρωγα και έπινα τα λόγια του Θεού κι απολάμβανα όλη Του τη θρέψη, αλλά δεν υποστήριζα το έργο της εκκλησίας. Αντιθέτως, ενεργούσα εξ ολοκλήρου για το δικό μου συμφέρον, δεν ασκούσα τις αλήθειες που γνώριζα καλά κι έτσι οι άλλοι παραπλανήθηκαν κι εξέλεξαν ψευδή επικεφαλής. Αυτό δεν έβλαπτε το έργο της εκκλησίας αλλά και τους αδελφούς και τις αδελφές; Όσο το σκεφτόμουν, τόσο μισούσα τον εαυτό μου που φερόμουν ελεεινά και πονηρά. Ήθελα μόνο να προστατέψω εμένα, όχι το έργο της εκκλησίας. Δεν επιδείκνυα ειλικρινή πίστη. Ένιωθα σκότος και θλίψη μέσα μου. Δεν με διαφώτιζαν τα λόγια του Θεού ούτε πετύχαινα τίποτα στο καθήκον μου. Ο Θεός μού έκρυβε το πρόσωπό Του. Αν συνέχιζα να είμαι αμετανόητη προδότρια, ο Θεός σίγουρα θα με εξάλειφε. Ένιωσα τη δίκαιη διάθεση του Θεού που δεν ανέχεται ανθρώπινες προσβολές και με μίσησα διότι δεν ασκούσα την αλήθεια. Προσευχήθηκα στον Θεό, πρόθυμη να μετανοήσω και να ασκήσω την αλήθεια, να επανορθώσω για την παράβασή μου!

Διάβασα αυτά τα λόγια του Θεού: «Για όλους όσοι εκπληρώνουν το καθήκον τους, όσο βαθιά ή ρηχή κι αν είναι η κατανόησή τους για την αλήθεια, ο πιο απλός τρόπος άσκησης με τον οποίο μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας είναι να σκέφτονται στα πάντα τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να εγκαταλείψουν τις εγωιστικές επιθυμίες, τις ατομικές προθέσεις και κίνητρα, την περηφάνια και το κύρος. Βάλε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού πάνω απ’ όλα —αυτό είναι το ελάχιστο που οφείλει να κάνει κανείς. Εάν ένα άτομο που εκτελεί το καθήκον του δεν μπορεί να το κάνει ούτε αυτό, τότε πώς μπορεί να ειπωθεί ότι εκτελεί το καθήκον του; Αυτό δεν είναι εκτέλεση καθήκοντος. Θα πρέπει πρώτα να λάβεις υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, να μεριμνήσεις για το θέλημά Του και να λάβεις υπόψη το έργο της εκκλησίας, και να θέσεις αυτά τα θέματα σε πρώτη προτεραιότητα· μόνο κατόπιν αυτού μπορείς να σκεφτείς τη σταθερότητα του κύρους σου ή τον τρόπο που σε βλέπουν οι άλλοι. Δεν νιώθετε άραγε ότι γίνεται λίγο πιο εύκολο όταν το διαχωρίζετε σε αυτά τα στάδια και κάνετε ορισμένους συμβιβασμούς; Εάν ασκηθείς έτσι για λίγο, θα καταφέρεις να νιώσεις ότι δεν είναι δύσκολο να ικανοποιήσεις τον Θεό. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να μπορείς να εκπληρώνεις τις αρμοδιότητές σου, να εκτελείς τις υποχρεώσεις και τα καθήκοντά σου, να παραμερίζεις τις εγωιστικές σου επιθυμίες, αλλά και τις ίδιες σου τις προθέσεις και τα κίνητρα, να υπολογίζεις το θέλημα του Θεού και να δίνεις προτεραιότητα στα συμφέροντα του οίκου του Θεού, στο έργο της εκκλησίας και στο καθήκον που θα πρέπει να εκτελέσεις. Αφού το βιώσεις αυτό για λίγο, θα αισθανθείς ότι είναι ωραία να συμπεριφέρεσαι έτσι. Να ζεις απλά και ειλικρινά, χωρίς να είσαι ποταπός ή άχρηστος άνθρωπος, και να ζεις δίκαια και έντιμα, αντί να είσαι απεχθής και κακός. Θα νιώσεις ότι έτσι πρέπει να ζει και να ενεργεί κάποιος. Η επιθυμία μέσα σου για ικανοποίηση των προσωπικών σου συμφερόντων σταδιακά θα ελαττωθεί» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Στα λόγια του Θεού βρήκα μονοπάτι άσκησης. Πρέπει να βάζουμε πάνω απ’ όλα το έργο της εκκλησίας και όταν το προσωπικό συμφέρον συγκρούεται με το έργο της, να απαρνιόμαστε τον εαυτό μας, να αφήνουμε τα συμφέροντά μας και να βάζουμε πρώτα το καθήκον και τις ευθύνες μας. Τώρα μου ζητήθηκε να ξαναγράψω την αξιολόγηση και θα μετανοούσα. Δεν μπορούσα να σκέφτομαι τι θα πουν οι άλλοι ή να προστατεύσω ξανά τον εαυτό μου. Έπρεπε να γράψω την αλήθεια με ειλικρίνεια.

Έπειτα ανοίχτηκα στους αδελφούς και τις αδελφές. Τους μίλησα για τη διαφθορά μου και την αυτοκριτική μου και για όσα είχα μάθει. Συναναστράφηκα και στις αρχές για την εκλογή επικεφαλής, ότι πρέπει να επιλέγουμε άτομα με καλή ανθρώπινη φύση, που επιδιώκουν την αλήθεια και κάνουν πρακτικό έργο. Αφού είδαμε τις αρχές αυτές, όλοι απέκτησαν διάκριση και ήταν έτοιμοι να γράψουν νέες αξιολογήσεις. Έγραψα κι εγώ μια σωστή αξιολόγηση με βάση τη μόνιμη συμπεριφορά της Γκουάν Σιν. Όταν τα έκανα αυτά πράξη ένιωσα ένα αίσθημα γαλήνης.

Εκείνη τη μέρα η επικεφαλής με ενημέρωσε ότι η Γκουάν Σιν είχε απολυθεί. Και μου είπε ότι όσο η Γκουάν Σιν ήταν σε αυτή τη θέση, ήταν αλαζόνας, αυταρχική και μη συνεργάσιμη και καθυστερούσε πολλά έργα της εκκλησίας. Χρησιμοποιούσε τη θέση της για να καταπιέζει, και δημιουργούσε αρνητικότητα. Όσα μου ανέφερε η επικεφαλής ήταν σαν απανωτά χαστούκια στο πρόσωπο. Το πρόσωπό μου έκαιγε και το μυαλό μου είχε αδειάσει. Το ήξερα ότι είχα προσβάλει τον Θεό και είχα συμβάλει στις κακές πράξεις της αδελφής. Είχε συμπεριφερθεί έτσι και παλιά και το είχα διακρίνει τότε, αλλά όχι μόνο δεν την κατήγγειλα, επέτρεψα και στους αδελφούς και τις αδελφές να την προτείνουν ως επικεφαλής. Διαπίστωσα ότι δεν ένιωθα καμία ευθύνη για το έργο της εκκλησίας. Βοηθούσα κρυφά μια ψευδο-επικεφαλής να κάνει κακές πράξεις. Προσπάθησα μάλιστα να δικαιολογηθώ που δεν ασκούσα την αλήθεια. Έλεγα πως κι αν δεν ανέφερα όσα ήξερα, ο Θεός θα τα αποκάλυπτε. Ο Θεός φέρνει τα πάντα στο φως, αλλά πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας, να αποκαλύπτουμε τους ψευδο-επικεφαλής για να προστατεύουμε το έργο. Εγώ όμως περίμενα αδρανής να ενεργήσει πρώτα ο Θεός και να την αποκαλύψει. Δεν εκπλήρωσα καθήκον και υποχρεώσεις. Αυτό έβλαψε σοβαρά το έργο της εκκλησίας και την είσοδο των αδελφών στη ζωή. Όσο το σκεφτόμουν, τόσο χειρότερα ένιωθα. Ήξερα ότι η παράβασή μου ήταν ανεπανόρθωτη. Μέσα στον πόνο μου, προσευχήθηκα στον Θεό μετανοημένη. Ήθελα επίσης να μάθω γιατί προστάτευσα τα συμφέροντά μου όταν είδα κάποιο πρόβλημα. Ποια ήταν η ρίζα του προβλήματος;

Σε μια πνευματική άσκηση διάβασα τα εξής: «Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να κατανοήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί έχεις τόσο ισχυρά συναισθήματα; Γιατί απολαμβάνεις εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα κακά πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο το δηλητήριο του Σατανά. Ποιο είναι λοιπόν το δηλητήριο του Σατανά; Πώς μπορεί να εκφραστεί; Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις τους ανθρώπους, “Πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι; Για ποιον λόγο θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι;” αυτοί θα απαντήσουν: “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω”. Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά έχει γίνει η ζωή των ανθρώπων. Ό,τι και να επιδιώκουν οι άνθρωποι, το κάνουν για τον εαυτό τους —και έτσι ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω” —αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτά τα λόγια έχουν ήδη γίνει η φύση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, το αληθινό πορτρέτο της σατανικής φύσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, και αυτή η σατανική φύση έχει ήδη γίνει η βάση για την ύπαρξη της διεφθαρμένης ανθρωπότητας: για αρκετές χιλιάδες χρόνια, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα ζει με αυτό το δηλητήριο του Σατανά, μέχρι σήμερα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου). Στα λόγια του Θεού είδα ότι παρόλο που ήμουν πιστή, δεν θεωρούσα πρότυπο ζωής την αλήθεια του λόγου του Θεού. Ζούσα ακόμα σύμφωνα με τις αντιλήψεις του Σατανά, όπως τα «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και «Ασ’ τους να κουρεύονται», «Το κέρδος πάνω απ’ όλα» και «Πρόσεξε να μη σου ρίξουν την ευθύνη». Ζούσα με βάση αυτά τα σατανικά δηλητήρια. Πίστευα ότι έπρεπε να σκεφτόμαστε τον εαυτό μας στη ζωή και να προστατεύουμε το συμφέρον μας, για να μη μας βλάψουν. Μόνο έτσι φερόμαστε έξυπνα για να μη μας βλάπτουν. Αλλά απ’ όσα διδάχτηκα είδα πως ζώντας σύμφωνα με τα σατανικά δηλητήρια ίσως προστάτευα προσωρινά το συμφέρον μου, αλλά με έκαναν να χάσω τη γραμμή βάσης μου ως ανθρώπινο ον. Έγινα εγωίστρια, πονηρή και ελεεινή, μέχρι που, κόντρα στη συνείδησή μου, έγινα ανέντιμη. Έγινα κάποια χωρίς χαρακτήρα ή αξιοπρέπεια, ανάξια εμπιστοσύνης και τελικά έβλαψα τις ζωές των αδελφών και διατάραξα σοβαρά το έργο της εκκλησίας, διαπράττοντας μία ανεπανόρθωτη παράβαση. Δεν άντεχα ότι με είχε διαφθείρει βαθιά ο Σατανάς, ότι δεν είχα συνείδηση και δεν μου άξιζε να ζω ενώπιον του Θεού. Και αυτή η εμπειρία μού έδειξε ότι δεν καταλάβαινα καθόλου τον Θεό, ότι δεν πίστευα ότι εξετάζει τα πάντα. Φοβόμουν ότι αν μιλούσα στους άλλους για τη διάκριση που είχα επί της Γκουάν Σιν, θα νόμιζαν ότι προσπαθούσα να πάρω εκδίκηση και την καταπίεζα σκόπιμα. Αλλά στον οίκο του Θεού κυριαρχεί η αλήθεια κι ο Θεός βλέπει τα πάντα. Όσο οι προθέσεις μου ήταν έντιμες και ενεργούσα σύμφωνα με τις αρχές, οι άλλοι θα με υποστήριζαν όταν θα καταλάβαιναν την αλήθεια. Ακόμα κι αν κάποιοι με παρεξηγούσαν στην αρχή, θα είχα κάνει το καθήκον μου ενώπιον του Θεού, με καθαρή συνείδηση. Όταν το κατάλαβα αυτό γαλήνεψα ακόμα περισσότερο, και αποφάσισα ότι στο μέλλον, σίγουρα θα υποστήριζα τις αρχές.

Έπειτα θυμήθηκα τη Λι Σιάο, τη διακόνισσα, που δεν αποδεχόταν την αλήθεια και δεν επωμιζόταν βάρος για το καθήκον της. Σύμφωνα με τις αρχές θα έπρεπε να είχε απολυθεί. Μοιράστηκα τις σκέψεις μου με άλλους διακόνους. Οι διάκονοι είπαν: «Αν την απολύσουμε, δεν υπάρχει αντικαταστάτης στην εκκλησία. Ας τη βοηθήσουμε και ας τη στηρίξουμε τώρα». Σκεφτόμουν ότι την είχα βοηθήσει και την είχα υποστηρίξει ήδη πολλές φορές, αλλά δεν ήταν δεκτική. Αν συνέχιζε ως διακόνισσα του ευαγγελίου, θα εμπόδιζε περαιτέρω το έργο. Αλλά ήταν αλήθεια ότι δεν υπήρχαν άλλοι καλοί υποψήφιοι για τη θέση αυτή. Και αν όλοι οι άλλοι διαφωνούσαν, αλλά εγώ επέμενα, δεν θα έλεγαν ότι ήμουν αλαζόνας και πείσμων; Για λίγο, δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω, οπότε προσευχήθηκα στον Θεό και αναζήτησα. Αφού προσευχήθηκα είδα ότι πάλι προστάτευα τα δικά μου συμφέροντα. Έπρεπε να στηρίξω τις αρχές της αλήθειας στο καθήκον μου. Ήξερα το σωστό και το λάθος. Σύμφωνα με τις αρχές, η Λι Σιάο ήταν ψευδο-εργάτρια. Αν παρέμενε σε αυτή τη θέση, θα είχε πρόβλημα το έργο του ευαγγελίου. Δεν μπορούσα να αδιαφορήσω από φόβο μήπως με πουν αλαζόνα. Έπρεπε να στηρίξω τις αρχές. Έτσι συναναστράφηκα σχετικές αλήθειες με συνεργάτες και δέχτηκαν να απολυθεί η διακόνισσα του ευαγγελίου. Έπειτα, η επικεφαλής ανέθεσε σε μια αδελφή από άλλη εκκλησία το ευαγγελικό μας έργο. Επωμιζόταν βάρος για το καθήκον της και κατανοούσε τις αρχές. Το ευαγγελικό έργο σταδιακά προόδευσε. Ένιωσα επίσης ηρεμία και γαλήνη, σαν αυτός ο τρόπος ζωής να ήταν υπέροχος και να έκανα πράξη την αλήθεια.