Είμαι από τη Μιανμάρ. Δέχτηκα το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες το 2019. Έμαθα διαβάζοντας τα λόγια του Θεού ότι εκτελεί το έργο της κρίσης Του τις έσχατες ημέρες για να μας σώσει εντελώς απ’ την επιρροή του Σατανά, φέρνοντάς μας σε όμορφο προορισμό. Είμαι ευγνώμων για τη σωτηρία του Θεού. Καθώς οι καταστροφές αυξάνονται συνεχώς, και πολλοί που λαχταρούν την εμφάνιση του Θεού δεν έχουν ακούσει τη φωνή Του ή αποδεχτεί τη σωτηρία Του τις έσχατες ημέρες, αγχωνόμουν και είχα αίσθημα επείγοντος. Έτσι προσευχήθηκα στον Θεό να με καθοδηγήσει να διαδώσω το ευαγγέλιό Του τις έσχατες ημέρες.

Τον Ιούλιο του 2022, πήγα με μερικούς αδελφούς να διαδώσω το ευαγγέλιο σ’ ένα χωριό. Ένας αδελφός που κήρυττε εκεί είχε καταγγελθεί και συλληφθεί, και ο επικεφαλής του χωριού έλεγε συνέχεια στους κατοίκους να μην είναι θρησκευόμενοι. Αν ανακάλυπτε πιστούς, θα επέβαλλε πρόστιμα ή θα τους συλλάμβανε. Έτσι, κανείς δεν τολμούσε να ακούσει αυτό που κηρύτταμε. Μας έλεγαν πρώτα να μιλήσουμε με τον επικεφαλής του χωριού. Ήμουν μια ξένη. Όλοι όσοι διέδιδαν το ευαγγέλιο μαζί μου ήταν από γειτονικά χωριά και δεν γνωρίζαμε τον επικεφαλής. Ούτε οι ντόπιοι μάς πήγαιναν να τον δούμε. Δεν ήξερα πώς να επιλύσω αυτές τις δυσκολίες, και κινδυνεύαμε συνεχώς να μας καταγγείλουν και να μας συλλάβουν. Είπα μια προσευχή στον Θεό για να μας δείξει τον δρόμο. Διαβάσαμε σε μια συνάθροιση κάποια λόγια του Θεού. «Πρέπει να έχεις πίστη στο ότι όλα βρίσκονται στα χέρια του Θεού και στο ότι οι άνθρωποι απλώς συνεργάζονται μαζί Του. Αν η καρδιά σου είναι ειλικρινής, ο Θεός θα το δει και θα ανοίξει όλα τα μονοπάτια για σένα, κάνοντας τις δυσκολίες να μην είναι πια δύσκολες. Αυτή είναι η πίστη που πρέπει να έχεις. Επομένως, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τίποτα ενόσω εκτελείτε το καθήκον σας, εφόσον χρησιμοποιείς όλη σου τη δύναμη και το κάνεις με την καρδιά σου. Ο Θεός δεν θα δυσκολέψει τα πράγματα για σένα ούτε θα σε αναγκάσει να κάνεις κάτι που δεν είσαι ικανός να κάνεις» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Στην πίστη στον Θεό, το πιο σημαντικό είναι να κάνει κανείς πράξη και να βιώνει τα λόγια Του). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν πίστη και δύναμη. Όσο δύσκολη κι αν ήταν η διάδοση του ευαγγελίου, όσο κι αν μας καταπίεζε η κυβέρνηση, το αν θα μπορούσα να συναντήσω τον επικεφαλής του χωριού ή αν θα με συλλάμβαναν ήταν εξ ολοκλήρου στα χέρια του Θεού. Η εξάπλωση του ευαγγελίου είναι κάτι που ο Θεός θέλει να ολοκληρωθεί. Ακόμα κι αν η κυβέρνηση και ο επικεφαλής την εμπόδιζαν, δεν γίνεται να σταματήσουν τη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού, να εμποδίσουν τα πρόβατα του Θεού να επιστρέψουν σ’ Αυτόν. Εφόσον βάζαμε τα δυνατά μας στο έργο μας, ήξερα ότι ο Θεός θα μας έδειχνε τον δρόμο και θα μας άνοιγε μονοπάτι. Μόλις κατανοήσαμε το θέλημα του Θεού, είχαμε την αυτοπεποίθηση να διαδώσουμε το ευαγγέλιο. Ένας αδελφός από ένα κοντινό χωριό είχε συγγένεια με τον επικεφαλής. Είπε ότι θα μας πήγαινε να δούμε τον επικεφαλής την επομένη. Εκείνο το βράδυ πήγαμε να κηρύξουμε σε μερικούς χωρικούς με καλή ανθρώπινη φύση. Κατά τη συναναστροφή μας, εμφανίστηκε ξαφνικά ο αντιπρόεδρος και ο ταμίας του χωριού, και μετά έφυγαν αφού άκουσαν για λίγο. Ένας κάτοικος είπε: «Ήρθαν να δουν αν κηρύττετε το ευαγγέλιο. Δεν πρέπει να ακούσουμε άλλο. Μιλήστε πρώτα με τον επικεφαλής και αν συμφωνήσει, θα ακούσουμε». Δεν είχαμε επιλογή παρά να φύγουμε. Στο σπίτι, αισθανόμουν πολύ άσχημα. Ο αντιπρόεδρος ήξερε ότι μοιραζόμασταν το ευαγγέλιο. Αν έμπαινε στη μέση, οι χωρικοί δεν θα έβλεπαν την αληθινή οδό. Επίσης, εκείνος ο αδελφός είχε συλληφθεί παλιότερα επειδή τον ανέφερε ο ταμίας. Φοβούμενη μήπως με συλλάβουν κι εμένα, δεν ήθελα να πάω να μιλήσω στον επικεφαλής. Ο επόπτης έμαθε για την κατάστασή μου και συναναστράφηκε μαζί μου, «Μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω. Πρέπει να τους διαδώσουμε το ευαγγέλιο. Εφόσον εκπληρώνουμε τις ευθύνες μας, είτε δεχτούν το ευαγγέλιο είτε όχι, θα έχουμε καθαρή συνείδησή». Τότε, σκέφτηκα κάποια λόγια του Θεού που είχα διαβάσει παλαιότερα. «Κατά τη διάδοση του ευαγγελίου, πρέπει να εκπληρώνεις την ευθύνη σου και να αντιμετωπίζεις με σοβαρότητα όλους εκείνους στους οποίους το διαδίδεις. Ο Θεός σώζει τους ανθρώπους στον μέγιστο δυνατό βαθμό και πρέπει να έχεις κατά νου το θέλημα του Θεού, δεν πρέπει να προσπερνάς απρόσεκτα κανέναν που αναζητά και εξετάζει την αληθινή οδό. […] Εφόσον είναι πρόθυμος να μελετήσει την αληθινή οδό και ικανός να αναζητήσει την αλήθεια, θα πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να του διαβάζεις περισσότερα από τα λόγια του Θεού και να συναναστρέφεσαι περισσότερο μαζί του σχετικά με την αλήθεια, να καταθέτεις μαρτυρία για το έργο του Θεού και να μεριμνάς για τις αντιλήψεις και τις απορίες του, ώστε να τον κερδίσεις και να τον φέρεις ενώπιον του Θεού. Αυτό συμφωνεί με τις αρχές της διάδοσης του ευαγγελίου. Πώς μπορεί, λοιπόν, να κερδηθεί; Αν, κατά την ενασχόλησή σου μαζί του, διαπιστώσεις ότι αυτό το άτομο έχει καλό επίπεδο και καλή ανθρώπινη φύση, πρέπει να κάνεις ό,τι μπορείς για να εκπληρώσεις την ευθύνη σου· πρέπει να πληρώσεις ένα ορισμένο τίμημα και να χρησιμοποιήσεις συγκεκριμένους τρόπους και μέσα, και δεν έχει σημασία τι τρόπους και μέσα χρησιμοποιείς, αρκεί να αποσκοπούν στο να τον κερδίσεις. Εν ολίγοις, προκειμένου να τον κερδίσεις, πρέπει να εκπληρώσεις την ευθύνη σου, να χρησιμοποιήσεις την αγάπη και να κάνεις ό,τι περνάει από το χέρι σου. Πρέπει να συναναστραφείς σχετικά με όλες τις αλήθειες που κατανοείς και να κάνεις όλα όσα πρέπει να κάνεις. Ακόμα και αν αυτό το άτομο δεν κερδηθεί, εσύ θα μείνεις με καθαρή συνείδηση. Αυτό σημαίνει να κάνεις ό,τι μπορείς και ό,τι οφείλεις να κάνεις» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η διάδοση του ευαγγελίου είναι το καθήκον στο οποίο όλοι οι πιστοί δεσμεύονται ηθικά). Πρέπει να εκπληρώνουμε την ευθύνη μας για να έχουμε καθαρή συνείδηση. Εφόσον το άτομο που λαμβάνει κήρυγμα ταιριάζει με τις αρχές, θα πρέπει να μοιραστούμε μαζί του το ευαγγέλιο με κάθε δυνατό τρόπο. Οι χωρικοί ενδιαφέρονταν να διερευνήσουν την αληθινή οδό. Μόνο λόγω της καταπίεσης της κυβέρνησης φοβόντουσαν μήπως τους επιβληθεί πρόστιμο ή τους συλλάβουν, και δεν άκουγαν. Θα πρέπει να εκπληρώνω την ευθύνη μου και να συναναστρέφομαι περισσότερο τα λόγια του Θεού, επιλύοντας τις δυσκολίες τους. Αν ο επικεφαλής ήταν καλός άνθρωπος, έτοιμος να ακούσει τα λόγια του Θεού, έπρεπε να κάνω ό,τι μπορώ για να του κηρύξω. Αυτό θα ήταν πραγματική εκπλήρωση ευθύνης. Μα αν δεν μοιραζόμουν το ευαγγέλιο από φόβο για καταγγελία και σύλληψη, τότε θα χρωστούσα στον Θεό. Μόλις κατάλαβα το θέλημα του Θεού, ένιωσα σιγουριά να μιλήσω στον επικεφαλής και να κηρύξω στους χωρικούς.

Την επομένη, ο αδελφός αυτός μας πήγε στο σπίτι του επικεφαλής. Ήταν εκεί κι ο αντιπρόεδρος και ο ταμίας. Συναναστραφήκαμε τα τρία στάδια του έργου του Θεού για τη σωτηρία μας, το ότι βρισκόμαστε στις έσχατες ημέρες και ότι ο Παντοδύναμος Θεός είναι ο ερχομός του Σωτήρα. Εκφράζει αλήθειες και κάνει το έργο της κρίσης για να εξαγνίσει και να σώσει τον άνθρωπο. Πρέπει να δεχτούμε την κρίση και την κάθαρσή Του για να προστατευτούμε στις καταστροφές και να εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού. Ο επικεφαλής του χωριού ένιωσε περιέργεια να το ερευνήσει. Ωστόσο, ο αντιπρόεδρος και ο ταμίας είχαν κακή στάση. Είπαν: «Ακούμε την κυβέρνηση. Δεν επιτρέπουν τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, άρα δεν μπορούμε να πιστέψουμε, θα μας συλλάβουν». Βλέποντας ότι ήταν πολύ σταθεροί στη στάση τους, προσευχήθηκα στον Θεό, ζητώντας Του να καθοδηγήσει. Μετά, τους διάβασα ένα κάποια λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Ίσως η χώρα σου να ευημερεί τώρα, αλλά αν επιτρέψεις στον λαό σου να ξεστρατίσει από τον Θεό, τότε αυτή θα βρεθεί όλο και πιο απεκδυόμενη από τις ευλογίες του Θεού. Ο πολιτισμός της χώρας σου θα είναι όλο και πιο ποδοπατημένος, και πριν περάσει πολύς καιρός, οι άνθρωποι θα επαναστατήσουν ενάντια στον Θεό και θα καταριούνται τον Ουρανό. Συνεπώς, εν αγνοία του ανθρώπου, η μοίρα μιας χώρας θα καταστραφεί. Ο Θεός θα υψώσει δυνατές χώρες για να αντιμετωπίσουν αυτές τις χώρες που αποτελούν αντικείμενο κατάρας του Θεού, και μπορεί ακόμη και να τις εξαφανίσει από προσώπου γης. Η άνοδος κι η πτώση μιας χώρας ή ενός έθνους προδιαγράφεται από το αν οι κυβερνώντες της λατρεύουν τον Θεό, κι από το αν οδηγούν τον λαό τους να έρθει πιο κοντά στον Θεό και στη λατρεία Του» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας). Έπειτα, συναναστράφηκα: «Η κυβέρνηση τώρα δεν επιτρέπει την πίστη, και μάλιστα αντιτίθεται στον Θεό. Τους ακούτε και δεν τολμάτε να πιστέψετε. Ποιος μπορεί πραγματικά να σώσει τους ανθρώπους, ο Θεός ή η κυβέρνηση; Η πανδημία χειροτερεύει όλο και περισσότερο. Πλούσιοι και φτωχοί, ισχυροί και αδύναμοι, οι άνθρωποι είναι ασήμαντοι μπροστά στην καταστροφή. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να μας σώσει απ’ τον Σατανά, ή να μας προστατεύσει απ’ τις καταστροφές. Μόνο ο Θεός μπορεί να μας σώσει! Έχει ενσαρκωθεί τις έσχατες ημέρες, εκφράζει αλήθειες και εργάζεται για να σώσει τον άνθρωπο. Είναι μια ευκαιρία μιας ζωής. Είστε όλοι υπεύθυνοι γι’ αυτό το χωριό. Η τύχη των χωρικών εξαρτάται απ’ το πώς θα τους καθοδηγήσετε. Αν δεν τους οδηγήσετε να λατρεύουν τον Θεό, αλλά Του εναντιωθείτε, τότε το χωριό είναι καταδικασμένο και οι τύχες όλων τους θα έχουν καταστραφεί». Ο επικεφαλής του χωριού είπε: «Πιστεύω ότι οι τύχες τους είναι στα χέρια του Θεού και θέλω να τους οδηγήσω να πιστέψουν στον Θεό». Ο ταμίας είπε: «Ξέρω ότι είναι καλό έχεις να πίστη, αλλά η κυβέρνηση θα μας συλλάβει αν δεν συμμορφωθούμε. Τα χέρια μας είναι δεμένα». Τους διαβάσαμε κάποια ακόμα λόγια του Θεού. «Πιστεύουμε ότι καμιά χώρα ή εξουσία δεν μπορεί να σταθεί στον δρόμο αυτού που επιθυμεί να πετύχει ο Θεός. Αυτοί που παρεμποδίζουν το έργο του Θεού, αντιστέκονται στον λόγο του Θεού και ενοχλούν και βλάπτουν το σχέδιο του Θεού, τελικά θα τιμωρηθούν από τον Θεό. Αυτός που αψηφά το έργο του Θεού, θα σταλεί στην κόλαση. Οποιαδήποτε χώρα αψηφά το έργο του Θεού, θα καταστραφεί. Οποιοδήποτε έθνος υψώνεται για να εναντιωθεί στο έργο του Θεού, θα αφανιστεί από προσώπου γης και θα παύσει να υπάρχει. Παροτρύνω τους ανθρώπους όλων των εθνών, όλων των χωρών, ακόμα και όλων των βιομηχανιών, να ακούνε την φωνή του Θεού, να αντικρίζουν το έργο του Θεού και να προσέχουν τη μοίρα της ανθρωπότητας, προκειμένου να κάνουν τον Θεό το πιο άγιο, το πιο αξιότιμο, το υψηλότατο και το μοναδικό αντικείμενο λατρείας στην ανθρωπότητα, και να επιτρέψουν σε όλη την ανθρωπότητα να ζήσει κάτω από τις ευλογίες του Θεού, ακριβώς όπως οι απόγονοι του Αβραάμ έζησαν με την υπόσχεση του Ιεχωβά, και όπως ο Αδάμ κι η Εύα, τους οποίους πρώτους δημιούργησε ο Θεός, έζησαν στον Κήπο της Εδέμ» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Παράρτημα Β΄: Ο Θεός προΐσταται της μοίρας όλης της ανθρωπότητας). Συναναστράφηκα: «Η διάθεση του Θεού δεν ανέχεται ανθρώπινη προσβολή. Θα τιμωρήσει όσους εναντιώνονται στο έργο Του. Αυτή είναι η δίκαιη διάθεση του Θεού και κανείς δεν ξεφεύγει. Οι καταστροφές αυξάνονται. Είναι η υπενθύμιση και η προειδοποίηση του Θεού προς την ανθρωπότητα, καθώς και τιμωρία. Όπως ο σεισμός στη Γουενγκ Τσουάν στην Κίνα —οι άνθρωποι εκεί δεν λάτρευαν τον Θεό. Οι αδελφοί και οι αδελφές μοιράστηκαν μαζί τους το ευαγγέλιο, μα δεν το δέχτηκαν, προσβάλλοντας μάλιστα τους αδελφούς και βλασφημώντας τον Θεό. Όταν έγινε ο σεισμός, όλοι έκλαιγαν και έτρεμαν τα δόντια τους, αλλά ήταν αργά για μετάνοια. Το νότιο τμήμα της Πολιτείας Γουα στη Μιανμάρ είναι επίσης ενάντια στο έργο του Θεού. Η κυβέρνηση συλλαμβάνει πιστούς και δεν επιτρέπει την αποδοχή του έργου του Παντοδύναμου Θεού. Τον Ιούνιο εκεί είχε πλημμύρα και πολλά σπίτια παρασύρθηκαν. Οι μεγάλες καταστροφές δεν έχουν έρθει ακόμα, γιατί ο Θεός μάς δίνει ακόμα ευκαιρίες να μετανοήσουμε. Αν έρθουν οι καταστροφές, θα είναι πολύ αργά για μετάνοια. Δεν θα έχει σημασία αν προσβάλλεις ανθρώπους· η αντίσταση στον Θεό θα έχει σοβαρές συνέπειες. Όλοι μας έχουμε κάνει πράγματα ενάντια στον Θεό, μα αν μετανοήσουμε ενώπιόν Του, και οδηγήσουμε τους χωρικούς στην αληθινή οδό και στη στροφή προς τον Θεό, ο Θεός θα δείξει έλεος και θα μας συγχωρήσει». Μετά τη συναναστροφή μου, η στάση του ταμία χαλάρωσε λίγο. Ο επικεφαλής και οι άλλοι συμφώνησαν να μας αφήσουν να μοιραστούμε το ευαγγέλιο. Το επόμενο πρωί, καλέσαμε τους χωρικούς και τους δώσαμε μαρτυρία για το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Μετά από 10 και πλέον ημέρες συναναστροφής, πάνω από 40 άτομα, μαζί και ο επικεφαλής και ο αντιπρόεδρος, είχαν αποδεχτεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού. Λαχταρούσαν τα λόγια του Θεού, συναθροίζονταν πρόθυμα, και οδηγούσαν κι άλλους να έρθουν να ακούσουν. Αργότερα, με τη σκληρή εργασία των αδελφών, πολλοί χωρικοί στα χωριά της Μιανμάρ δέχθηκαν το έργο του Παντοδύναμου Θεού.

Είχα καταγγελθεί αρκετές φορές για διάδοση του ευαγγελίου. Οι περισσότεροι συγχωριανοί μου ήξεραν ότι πίστευα στον Παντοδύναμο Θεό και η αστυνομία με έψαχνε παντού. Αφού δεν ήμουν σπίτι, πήγαν στο σπίτι των γονιών μου, στη συνέχεια συνέλαβαν την άπιστη μητέρα μου. Ήμουν έξαλλη. Η πίστη μου ήταν σωστή, και το να μοιράζομαι το ευαγγέλιο ήταν επίσης το σωστό. Η κυβέρνηση με κυνηγούσε λόγω της πίστης μου και δεν άφηναν τη μητέρα μου μέχρι να με πιάσουν. Πού είναι η δικαιοσύνη; Η οικογένειά μου δεν με καταλάβαινε, έλεγε ότι η πίστη μου έφταιγε για τη σύλληψη της μητέρας μου. Μου τηλεφώνησαν και με κατηγόρησαν ως άκαρδη. Ο αδελφός και η αδελφή μου μου είπαν ακόμη και να παραδοθώ. Ήμουν χάλια και ανησυχούσα ότι θα υπέφερε η μητέρα μου. Συνέχισα να μοιράζομαι το ευαγγέλιο, μα όχι τόσο ενεργά όσο πριν. Μέσα στον πόνο μου, προσευχήθηκα: «Θεέ μου, έχω πολύ μικρό ανάστημα. Συνέλαβαν τη μητέρα μου κι η οικογένειά μου δεν καταλαβαίνει —είμαι δυστυχισμένη. Δώσε μου πίστη για να παραμείνω δυνατή». Έπειτα, διάβασα τα λόγια του Θεού. «Δεν υπάρχει ούτε ένας ανάμεσά σας που να τον προστατεύει ο νόμος —αντιθέτως, δέχεστε κυρώσεις από τον νόμο. Πιο προβληματικό ακόμα είναι πως οι άνθρωποι δεν σας καταλαβαίνουν: Είτε είναι συγγενείς σας, είτε γονείς, φίλοι ή συνάδελφοί σας, κανείς τους δεν σας καταλαβαίνει. Όταν ο Θεός σάς εγκαταλείψει, είναι αδύνατο να συνεχίσετε να ζείτε στη γη, αλλά, ακόμα κι έτσι, οι άνθρωποι δεν αντέχουν να είναι μακριά από τον Θεό, το οποίο είναι η σημασία της κατάκτησης των ανθρώπων από τον Θεό και είναι η δόξα του Θεού» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Είναι το έργο του Θεού τόσο απλό όσο φαντάζεται ο άνθρωπος;). Τα λόγια του Θεού συγκίνησαν την καρδιά μου. Ως πιστοί, η διάδοση του ευαγγελίου και το σωστό μονοπάτι είναι ό,τι πιο δίκαιο σ’ αυτόν τον κόσμο. Μα οι πιστοί δεν έχουν νομική προστασία σε χώρες ενάντια στον Θεό, καταδικάζονται και συλλαμβάνονται, εμπλέκονται μέχρι και τα μέλη της οικογένειάς τους. Η κυβέρνηση λέει ότι οι έμποροι ναρκωτικών και οι δολοφόνοι μπορούν να λάβουν χάρη· μόνο οι πιστοί δεν μπορούν. Επίσης, μόλις συλληφθεί ένας πιστός, δέχεται πρόστιμο, φυλακίζεται ή δίνεται ως εργάτης σε αξιωματούχο. Οι πιστοί δεν αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι. Πρόκειται για μια σκοτεινή και κακή χώρα. Είναι τα σύγχρονα Σόδομα, που αντιτίθενται στον Θεό. Αν είσαι πιστός, αν ακολουθείς τον Θεό σήμερα, σημαίνει ότι διώκεσαι, μα κατανοούσα το θέλημα του Θεού. Ο Θεός με αυτές τις δυσκολίες ήθελε να τελειοποιήσει την πίστη μου, ενώ μου επέτρεπε να αποκτήσω διάκριση για την κακή ουσία της κυβέρνησης που αντιτίθεται στον Θεό ώστε να απορρίψω και να εγκαταλείψω τον Σατανά, και να στραφώ προς τον Θεό. Μόλις κατανόησα το θέλημα του Θεού, δεν ένιωθα τόσο απαίσια. Ένιωθα έτοιμη να συνεχίσω να μοιράζομαι το ευαγγέλιο βασιζόμενη στον Θεό.

Συγκέντρωσα τους νέους πιστούς και τους συναναστράφηκα τα λόγια του Θεού για να γνωρίσουν το έργο του Θεού και να κατανοήσουν το θέλημά Του. Ακούσαμε μαζί έναν ύμνο με τα λόγια του Θεού, «Ο χαμένος χρόνος δεν θα επιστρέψει ποτέ». «Αφυπνιστείτε, αδελφοί! Αφυπνιστείτε, αδελφές! Η ημέρα Μου δεν θα καθυστερήσει. Ο χρόνος είναι ζωή και με το να αδράχνει κανείς τον χρόνο, σώζει τη ζωή! Δεν αργεί η ώρα! Αν αποτύχετε στις εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, μπορείτε να μελετήσετε και να τις ξαναδώσετε όσες φορές θέλετε. Η ημέρα Μου, ωστόσο, δεν θα ανεχτεί άλλη καθυστέρηση. Θυμηθείτε! Θυμηθείτε! Μ’ αυτά τα καλά λόγια σάς παροτρύνω. Το τέλος του κόσμου ξεδιπλώνεται μπροστά στα ίδια σας τα μάτια και μεγάλες καταστροφές πλησιάζουν ολοταχώς. Τι είναι πιο σημαντικό; Η ζωή σας ή, μήπως, ο ύπνος σας, η βρώση και η πόση, καθώς και ο ρουχισμός σας; Έχει έρθει η ώρα να ζυγίσετε αυτά τα πράγματα» (Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια). Αφού άκουσα τον ύμνο, συναναστράφηκα: «Κάποιοι λένε ότι θα πιστέψουν μόλις πέσουν οι δυνάμεις του Σατανά και δεν θα υπάρχει καταπίεση, μα τότε θα έχει λήξει το έργο της σωτηρία της ανθρωπότητας και θα έχουμε χάσει την ευκαιρία για τη σωτηρία του Θεού. Αν δεν τολμάμε απ’ την κυβέρνηση να έχουμε πίστη, τότε μπορεί να μας σώσει η κυβέρνηση, αντί του Θεού; Φυσικά όχι. Μόνο ο Θεός μπορεί να μας σώσει. Αν τους ακούμε και δεν πιστεύουμε, θα χάσουμε τη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες. Όταν τελειώσει το έργο του Θεού, θα καταστραφούμε μαζί με την κυβέρνηση. Έχουμε υποστεί την καταστολή και τις συλλήψεις της κυβέρνησης λόγω της πίστης μας, αλλά αυτό το μαρτύριο αξίζει. Πρέπει να πληρώσουμε τίμημα για να λάβουμε τη σωτηρία του Θεού. Και ο Θεός κυβερνά τα πάντα, οπότε το αν θα συλληφθούμε είναι εξ ολοκλήρου στα χέρια Του. Αν συλληφθούμε, αυτό γίνεται με την άδεια του Θεού. Πρέπει να υποταχθούμε σ’ Αυτόν και να πάρουμε το μάθημά μας». Έπειτα, διάβασα κι άλλα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Εκείνοι στους οποίους αναφέρεται ο Θεός ως “νικητές” είναι εκείνοι που εξακολουθούν να μπορούν να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους και να διατηρούν την εμπιστοσύνη και την αφοσίωσή τους στον Θεό όταν είναι υπό την επιρροή του Σατανά και ενώ τελούν υπό την πολιορκία του Σατανά, δηλαδή όταν βρίσκονται εν μέσω των δυνάμεων του σκότους. Αν εξακολουθείς να μπορείς να διατηρείς την καρδιά σου αγνή ενώπιον του Θεού και να διατηρείς γνήσια αγάπη για τον Θεό ό,τι κι αν γίνει, τότε παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου ενώπιον του Θεού, και σ’ αυτό αναφέρεται ο Θεός όταν μιλά για κάποιον που είναι “νικητής”» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Θα πρέπει να διατηρήσεις την αφοσίωσή σου στον Θεό). «Θα πρέπει τώρα να δείτε ότι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός δεν καταστρέφει τον Σατανά την ώρα της σωτηρίας του ανθρώπου είναι για να μπορέσουν οι άνθρωποι να δουν καθαρά πώς τους έχει διαφθείρει ο Σατανάς και σε ποιο βαθμό τούς έχει διαφθείρει, και πώς τους εξαγνίζει και τους σώζει ο Θεός. Τελικά, όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια και δουν καθαρά την απεχθή όψη του Σατανά, και δουν την τερατώδη αμαρτία της διαφθοράς τους από τον Σατανά, ο Θεός θα καταστρέψει τον Σατανά, δείχνοντάς τους τη δικαιοσύνη Του» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Συναναστράφηκα: «Ο Θεός επιτρέπει την καταπίεση και τις συλλήψεις της κυβέρνησης. Έτσι δοκιμαζόμαστε, αν έχουμε πίστη στον Θεό ή όχι. Με τέτοια καταπίεση και κακουχίες, αν διατηρήσουμε την πίστη μας, και δεν υποχωρήσουμε στην αρνητικότητα ή δεν προδώσουμε τον Θεό, αλλά συνεχίσουμε να Τον ακολουθούμε, να συναθροιζόμαστε και να μοιραζόμαστε το ευαγγέλιο, τότε έχουμε μαρτυρία, και ο Σατανάς θα ντροπιαστεί και θα νικηθεί. Τέτοιο βάσανο έχει νόημα. Γιατί δεν καταστρέφει τον Σατανά ο Θεός τώρα αμέσως; Για να τον χρησιμοποιήσει ώστε να τελειοποιήσει μια ομάδα νικητών και παράλληλα να μας κάνει να μάθουμε να διακρίνουμε το καλό απ’ το κακό. Βλέπουμε πώς εργάζεται ο Θεός για να μας σώσει, και πώς μας διαφθείρει και μας βλάπτει ο Σατανάς. Μια μέρα, όταν ο Θεός καταστρέψει τον Σατανά, θα δούμε πόσο δίκαιος είναι. Αν ο Θεός εξαφάνιζε άμεσα τον Σατανά, δεν θα τον καταλαβαίναμε, δεν θα τον μισούσαμε, δεν θα τον απαρνιόμασταν. Όπως αυτά τα αντιθεϊκά καθεστώτα του Σατανά —είναι καλά στη μεταμφίεση και την εξαπάτηση. Όταν μοιάζουν να κάνουν κάποια καλά πράγματα, είναι για να τα λατρεύουν οι άνθρωποι. Ο Παντοδύναμος Θεός έχει εμφανιστεί και εργάζεται τις έσχατες ημέρες για να μας σώσει. Έχει αποκαλύψει τη δαιμονική ουσία αυτών των καθεστώτων. Αρνούνται και καταδικάζουν τον Παντοδύναμο Θεό, και συλλαμβάνουν, καταδικάζουν και φυλακίζουν τους πιστούς Του. Είναι σαν τον διάβολο Σατανά, που κάνει τους ανθρώπους να τον λατρεύουν και δεν τους αφήνει να πιστεύουν και να ακολουθούν τον Θεό. Τελικά όλοι τους θα πάνε στην κόλαση και θα τιμωρηθούν μαζί του». Μετά τη συναναστροφή, οι νεοφώτιστοι είχαν διάκριση και πίστη, και συναθροίζονταν ενεργά. Ήμουν πολύ χαρούμενη.

Κατόπιν, αυτοί οι νέοι πιστοί έφεραν τους αγαπημένους τους για να ακούσουν τα κηρύγματα. Μετά από λίγες ημέρες, πάνω από 80 χωρικοί είχαν αποδεχτεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Είδα τη σοφία του Θεού να ασκείται βάσει των κόλπων του Σατανά. Ο Σατανάς έκανε πολλά κόλπα για να σταματήσει το ευαγγελικό έργο, για να απογοητευτούμε, αλλά τα λόγια του Θεού μάς έδωσαν πίστη και δύναμη. Μοιραστήκαμε ενεργά το ευαγγέλιο και είδαμε την καθοδήγηση και τις ευλογίες του Θεού. Ήμουν ευγνώμων στον Θεό. Είδα ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να σταματήσει ό,τι θέλει να κάνει ο Θεός, και απέκτησα ακόμη περισσότερη πίστη στη διάδοση του ευαγγελίου.

Τον Σεπτέμβριο του 2022, μια νέα πιστή μάς πήγε να κηρύξουμε στο χωριό των γονιών της, όπου πάνω από 40 άνθρωποι ενδιαφέρθηκαν για την αληθινή οδό. Χάρηκα και άρχισα να μοιράζομαι τη μαρτυρία για το έργο του Θεού τις έσχατες ημέρες. Στη συνέχεια, έμαθα ότι η περιφερειακή κυβέρνηση έδειξε στη συνεδρίασή της τη φωτογραφία μου και ότι με καταζητούσαν, ζητώντας να με καταγγείλει όποιος με δει να κηρύττω το ευαγγέλιο. Η αστυνομία σταματούσε αυτοκίνητα με οδοφράγματα, αναζητώντας με. Σκεφτόμουν ότι με την αστυνομία να με ψάχνει παντού, αν κάποια μέρα με έπιαναν, πιθανότατα θα με σκότωναν. Να συνεχίσω να μοιράζομαι το ευαγγέλιο; Αν σταματούσα, τι θα γινόταν με τους χωρικούς που ερευνούσαν ακόμα το έργο του Θεού; Δεν θα άκουγαν τη φωνή του Θεού για να αποδεχτούν το νέο Του έργο. Δεν θα εκπλήρωνα την ευθύνη μου. Οι αδελφοί και οι αδελφές ήθελαν να με στείλουν μακριά, από ενδιαφέρον για την ασφάλειά μου. Φοβήθηκα, οπότε τελικά έφυγα. Ένιωσα όμως πολλές τύψεις. Ήθελα να επιστρέψω και να συνεχίσω να κηρύττω το ευαγγέλιο στους χωρικούς. Έτσι, προσευχήθηκα: «Θεέ μου, η αστυνομία με ψάχνει παντού και φοβάμαι. Ξέρω όμως ότι το αν θα με συλλάβουν ή όχι βρίσκεται στα χέρια Σου. Θέλω να Σου εμπιστευτώ τα πάντα. Καθοδήγησέ με να έχω την πίστη να συνεχίσω το κήρυγμα και τη μαρτυρία για Σένα». Διάβασα στα λόγια του Θεού: «Έχεις συναίσθηση του φορτίου που έχεις επωμιστεί, της αποστολής και της ευθύνης σου; Πού είναι η αίσθηση της ιστορικής αποστολής σου; Πώς θα υπηρετήσεις ικανοποιητικά ως κύριος στην επόμενη εποχή; Έχεις ισχυρό αίσθημα κυριαρχίας; Πώς θα εξηγούσες τι είναι ο κύριος των πάντων; Είναι όντως ο κύριος όλων των έμβιων όντων και όλων των αντικειμένων στον κόσμο; Ποια είναι τα σχέδιά σου για την εξέλιξη της επόμενης φάσης του έργου; Πόσοι άνθρωποι περιμένουν να γίνεις ο ποιμένας τους; Είναι βαρύ το καθήκον σου; Πρόκειται για ανθρώπους κακόμοιρους, αξιολύπητους, τυφλούς, που τα έχουν χαμένα και θρηνούν στο σκοτάδι —πού είναι ο δρόμος; Πόσο λαχταρούν το φως, σαν έναν διάττοντα αστέρα που θα κατέλθει ξαφνικά και θα διαλύσει τις δυνάμεις του σκότους που καταπιέζουν τους ανθρώπους για τόσο πολλά χρόνια. Ποιος μπορεί να γνωρίζει την πλήρη έκταση της αγωνιώδους ελπίδας, και πόσο το λαχταρούν αυτό μέρα-νύχτα; Αυτοί οι άνθρωποι που υποφέρουν βαθιά, παραμένουν φυλακισμένοι σε ένα σκοτεινό μπουντρούμι, χωρίς ελπίδα να απελευθερωθούν, ακόμα και την ημέρα που το φως θα λάμψει στιγμιαία· πότε θα πάψουν να θρηνούν; Τρομερή είναι η ατυχία αυτών των εύθραυστων πνευμάτων που δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να αναπαυτούν, και τόσο πολύς ο καιρός που έχουν μείνει καθηλωμένοι σε αυτήν την κατάσταση εξαιτίας ανήλεων δεσμών και της παγωμένης ιστορίας. Και ποιος έχει ακούσει τον θρήνο τους; Ποιος έχει αντικρίσει τη θλιβερή τους κατάσταση; Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό πόσο θλιμμένη και ανήσυχη είναι η καρδιά του Θεού; Πώς μπορεί να αντέχει να βλέπει την αθώα ανθρωπότητα που Αυτός δημιούργησε με τα ίδια Του τα χέρια να βασανίζεται τόσο; Εξάλλου, τα ανθρώπινα όντα είναι θύματα που έχουν δηλητηριαστεί. Και παρόλο που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα, ποιος να ήξερε ότι η ανθρωπότητα έχει εδώ και πολύ καιρό δηλητηριαστεί από τον πονηρό; Έχεις ξεχάσει πως είσαι ένα από τα θύματα; Δεν είσαι διατεθειμένος να αγωνιστείς, λόγω της αγάπης σου για τον Θεό, για να σώσεις εκείνους που έχουν επιβιώσει; Δεν είσαι πρόθυμος να βάλεις τα δυνατά σου, ώστε να ξεπληρώσεις τον Θεό, που αγαπά την ανθρωπότητα σαν την ίδια τη σάρκα και το αίμα Του; Σε τελευταία ανάλυση, πώς θα ερμήνευες το ότι έχεις χρησιμοποιηθεί από τον Θεό για να ζήσεις την εξαιρετική ζωή σου; Έχεις όντως τη βούληση και την αυτοπεποίθηση να ζήσεις την ουσιαστική ζωή ενός ευσεβούς ανθρώπου που υπηρετεί τον Θεό;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πώς θα πρέπει να επιληφθείς της μελλοντικής αποστολής σου;). Τα λόγια Του ήταν έμπνευση, αλλά μου προκάλεσαν και ενοχές. Τόσοι δεν έχουν αποδεχτεί τη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες και ζουν υπό την εξουσία του Σατανά. Είναι αβοήθητοι και πονάνε. Ο Θεός λυπάται και νιώθει γι’ αυτούς ένα αίσθημα επείγοντος. Κάποιοι εξ αυτών εργάζονται πολύ για να βγάλουν χρήματα, ζώντας σκληρή, εξαντλητική ζωή, και κάποιοι νιώθουν κενοί και δυστυχισμένοι, ακόμη κι αν έχουν κάποια χρήματα. Δεν γνωρίζουν την αξία της ανθρώπινης ζωής και δεν βρίσκουν κατεύθυνση. Κάποιοι θέλουν ν’ αναζητήσουν την αληθινή οδό, μα φοβούνται λόγω της καταπίεσης και των συλλήψεων της κυβέρνησης. Πρέπει να συναναστραφούμε μαζί τους τα λόγια του Θεού, να μαρτυρήσουμε το έργο Του, και να επιλύσουμε τα προβλήματά τους με τα λόγια του Θεού, ώστε να δουν σ’ αυτά την αλήθεια, το φως και την ελπίδα, και να αποδεχτούν τη σωτηρία του Θεού. Επίσης, οι καταστροφές χειροτερεύουν και πολλοί δεν έχουν ακόμη ακούσει τη φωνή του Θεού. Δεν έχουν που να στραφούν εν μέσω καταστροφών. Ήταν ευθύνη μου να μοιραστώ το ευαγγέλιο μ’ αυτούς. Ο Θεός δεν θέλει να υποκύψει στις καταστροφές όποιος επιθυμεί να σωθεί. Αν σταματούσα να διαδίδω το ευαγγέλιο για χάρη της ασφάλειάς μου, θα εγκατέλειπα το καθήκον μου. Τότε θα είχα μεγάλο χρέος απέναντι στον Θεό και δεν θα άξιζα να κατατάσσομαι την οικογένειά Του. Σκέφτηκα ότι κάποτε ήμουν ακριβώς σαν αυτούς τους χωρικούς, ζούσα υπό τον έλεγχο του Σατανά χωρίς στόχο ή ελπίδα. Ο Θεός ενέπνευσε αδελφούς να μοιραστούν το ευαγγέλιο μαζί μου, έτσι άκουσα τη φωνή Του και δέχτηκα τη σωτηρία Του τις έσχατες ημέρες. Ήταν η αγάπη και το έλεος του Θεού για μένα. Έπρεπε να εξετάσω το θέλημα του Θεού, και να κάνω ό,τι μπορώ για να μαρτυρήσω το έργο Του και ν’ ανταποδώσω την αγάπη Του. Την επομένη, γύρισα σ’ εκείνο το χωριό για να συνεχίσω το κήρυγμα. Μα λίγες ημέρες αργότερα, ο νεοφώτιστος που μας πήγε εκεί έφυγε για δουλειές. Ανησύχησα λίγο. Θα με συλλάμβαναν χωρίς την προστασία του ντόπιου; Μα αν σταματούσα να μοιράζομαι το ευαγγέλιο, όσοι ερευνούσαν την αληθινή οδό θα αργούσαν να αποδεχτούν το έργο του Παντοδύναμου Θεού. Τις έσχατες ημέρες, ανέβαιναν κρυφά στους λόφους για να μας ακούσουν να κηρύττουμε για να αναζητήσουν και να ερευνήσουν. Το λαχταρούσαν τόσο πολύ. Αν έφευγα απ’ τον φόβο της σύλληψης, απρόθυμη να συνεχίσω να κηρύττω, θα τους χρωστούσα και θα πλήγωνα τον Θεό. Έτσι, συναντήθηκα με όσους ερευνούσαν την αληθινή οδό έναν-έναν διαβάζοντας τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Στο τέλος, όλοι αποδέχτηκαν το έργο του Παντοδύναμου Θεού. Έπειτα, έφεραν κι άλλους ν’ ακούσουν τα κηρύγματά μας. Όλο και περισσότεροι αποδέχονταν το νέο έργο του Θεού ακούγοντας τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. Βλέποντας την καθοδήγηση του Θεού, ένιωσα ευγνώμων. Η πολιτοφυλακή του χωριού περιόριζε τις συναθροίσεις μας. Έτσι, συναναστρεφόμουν τα λόγια του Θεού με νέους πιστούς, για να διακρίνουν τα κόλπα του Σατανά και να μάθουν να συναθροίζονται κρυφά. Γνωρίζοντας αυτό, δεν τους επηρέαζε πια η κυβέρνηση. Πήγαιναν κρυφά σε λόφους ή χωράφια για να συναθροίζονται τη νύχτα. Βλέποντας αυτό, πήρα ακόμη περισσότερη ενέργεια για κήρυγμα.

Θυμάμαι κάποτε, ήταν μια αδελφή που μου είπε ότι κάποιοι που είχα κηρύξει είχαν συλληφθεί επειδή είχαν ακούσει τα κηρύγματά μας. Η άπιστη οικογένειά τους πήγε σπίτι μου και με έψαχνε, λέγοντας ότι θα με σκοτώσουν. Η αδελφή μου μου είπε να προσέχω. Ήταν πολύ τρομακτικό. Αν ήμουν στο σπίτι τότε, ποιος ξέρει τι θα μου έκαναν; Αν συνέχιζα να διαδίδω το ευαγγέλιο εκεί και με έπιαναν στα χέρια τους, σίγουρα δεν θα με άφηναν να φύγω εύκολα. Ήθελα να φύγω από κείνο το μέρος και να μην κηρύττω πια εκεί. Αλλά η σκέψη να φύγω με αναστάτωνε πραγματικά. Τότε θυμήθηκα αυτά τα λόγια του Θεού: «Γνωρίζεις πως τα πάντα στο περιβάλλον γύρω σου βρίσκονται εκεί με την άδειά μου, όλα σχεδιασμένα από Μένα. Δες ξεκάθαρα και ικανοποίησε την καρδιά Μου στο περιβάλλον που σου προσέφερα. Μη φοβάσαι· ο Παντοδύναμος Θεός των στρατιών θα είναι σίγουρα μαζί σου· φυλάει τα νώτα σας και είναι η ασπίδα σας» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 26). Έβλεπα από τα λόγια του Θεού ότι ήμουν αντιμέτωπη μ’ αυτό με την άδεια του Θεού. Αφού διέδιδα το ευαγγέλιο, μαρτυρώντας για το έργο του Θεού, ο Σατανάς δεν θα δίσταζε να μου γίνει εμπόδιο, να διαταράξει την ψυχική μου κατάσταση, για να φοβηθώ να συνεχίσω να διαδίδω το ευαγγέλιο. Αυτή ήταν η κακή πρόθεση του Σατανά. Αν σταματούσα να διαδίδω το ευαγγέλιο από φόβο, προσκολλημένη στη ζωή μου, δεν θα έπεφτα στα κόλπα του Σατανά; Το αν θα με συλλάμβαναν και το αν θα πέθαινα ήταν όλα στα χέρια του Θεού. Ο Ιώβ υπέστη πολλά βάσανα όταν τον δοκίμαζε ο Σατανάς. Έχασε τα παιδιά του, τα πλούτη του και γέμισε έλκη σε όλο του το σώμα. Αλλά ο Θεός δεν άφησε τον Σατανά να πάρει τη ζωή του Ιώβ. Ο Σατανάς δεν πήγε κόντρα σε ό,τι είπε ο Θεός —δεν έβλαψε τη ζωή του Ιώβ. Αν ο Θεός δεν επέτρεψε σ’ αυτούς τους ανθρώπους να με βλάψουν, δεν θα μου έκαναν τίποτα. Η ζωή μου ήταν στα χέρια Του —δεν αποφάσιζαν εκείνοι. Αν με συλλάμβαναν, αυτό θα έκρυβε την καλή θέληση του Θεού, θα έπρεπε να υποταχθώ. Σκέφτηκα αφού τα πράγματα ήταν άσχημα σ’ αυτό το χωριό, να πάω να κηρύξω σε άλλο. Θα ήμουν μια χαρά, αν φερόμουν σοφά και πρόσεχα τα νώτα μου. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Όταν δε σας διώκωσιν εν τη πόλει ταύτη, φεύγετε εις την άλλην» (Κατά Ματθαίον 10:23). Διάβασα κι άλλα λόγια του Παντοδύναμου Θεού. «Για κάθε ακόλουθο του Θεού υπάρχει ένα σχέδιο απ’ τον Θεό. Για τον καθένα υπάρχει ένα περιβάλλον, που παρέχεται στον άνθρωπο από τον Θεό, μέσα στο οποίο μπορεί να επιτελέσει το καθήκον του, και ο καθένας έχει τη χάρη και την εύνοια του Θεού που είναι δικά του για να τα απολαύσει. Επίσης, έχει ειδικές συνθήκες, τις οποίες ο Θεός ορίζει για τον άνθρωπο, και χρειάζεται να υποστεί πολλά βάσανα —καμία σχέση με την ομαλή πλεύση που φαντάζεται ο άνθρωπος. Πέρα από αυτό, εάν αναγνωρίζεις ότι είσαι ένα δημιουργημένο ον, πρέπει να προετοιμαστείς ότι θα υποφέρεις και θα πληρώσεις τίμημα για χάρη της εκπλήρωσης της ευθύνης που αφορά τη διάδοση του ευαγγελίου, καθώς και για χάρη της ορθής εκτέλεσης του καθήκοντός σου. Το τίμημα μπορεί να είναι το να υποφέρεις από κάποια σωματική ασθένεια ή δυσκολία, ή να υπομείνεις τις διώξεις του μεγάλου κόκκινου δράκοντα ή τις παρεξηγήσεις των κοσμικών, καθώς και τα δεινά που υφίσταται κανείς όταν διαδίδει το ευαγγέλιο: να τον ξεπουλάνε, να τον ξυλοκοπούν και να τον επιπλήττουν, να τον καταδικάζουν —ακόμη και να του επιτίθενται και να διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο. Είναι πιθανό, κατά τη διάρκεια της διάδοσης του ευαγγελίου, να πεθάνεις προτού ολοκληρωθεί το έργο του Θεού και να μη ζήσεις ώστε να δεις την ημέρα της δόξας Του. Πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για αυτό. Δεν το λέω με σκοπό να σας τρομάξω, είναι γεγονός. […] Πώς πέθαναν εκείνοι οι μαθητές του Κυρίου Ιησού; Μεταξύ των μαθητών υπήρξαν κάποιοι που λιθοβολήθηκαν, κάποιοι που σύρθηκαν πίσω από άλογα, άλλοι που σταυρώθηκαν ανάποδα, κάποιοι που διαμελίστηκαν από πέντε άλογα —επήλθε σ’ αυτούς θάνατος κάθε λογής. Ποιος ήταν ο λόγος για τον θάνατό τους; Εκτελέστηκαν για τα εγκλήματά τους βάσει νόμου; Όχι. Τους καταδίκασαν, τους χτύπησαν, τους επέπληξαν και τους θανάτωσαν επειδή διέδιδαν το ευαγγέλιο του Κυρίου και απορρίφθηκαν από τους ανθρώπους του κόσμου —με αυτόν τον τρόπο μαρτύρησαν. […] Ανεξάρτητα από τα μέσα ή τον τρόπο του θανάτου και της αναχώρησής τους, ο Θεός δεν είχε ορίσει έτσι το τελικό αποτέλεσμα αυτών των ζωών, αυτών των δημιουργημένων όντων. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να δεις καθαρά. Αντιθέτως, χρησιμοποίησαν αυτά ακριβώς τα μέσα για να καταδικάσουν αυτόν τον κόσμο και να καταθέσουν μαρτυρία για τις πράξεις του Θεού. Αυτά τα δημιουργημένα όντα χρησιμοποίησαν τη ζωή τους που είναι πολυτιμότατη —χρησιμοποίησαν την τελευταία στιγμή της ζωής τους για να μαρτυρήσουν για τα έργα του Θεού, να μαρτυρήσουν για τη μεγάλη δύναμη του Θεού και να δηλώσουν στον Σατανά και στον κόσμο ότι τα έργα του Θεού είναι σωστά, ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Θεός, ότι είναι ο Κύριος και ότι είναι η ενσάρκωση του Θεού· ακόμη και μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής τους, δεν αρνήθηκαν ποτέ το όνομα του Κυρίου Ιησού. Αυτό δεν ήταν μια μορφή κρίσης πάνω σ’ αυτόν τον κόσμο; Χρησιμοποίησαν τη ζωή τους για να διακηρύξουν στον κόσμο, να επιβεβαιώσουν στα ανθρώπινα όντα ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Κύριος, ότι ο Κύριος Ιησούς είναι ο Χριστός, ότι είναι η ενσάρκωση του Θεού, ότι το έργο της λύτρωσης που επιτέλεσε για όλη την ανθρωπότητα επιτρέπει στην ανθρωπότητα να ζήσει —αυτό το γεγονός είναι για πάντα αναλλοίωτο. Όσοι μαρτύρησαν για τη διάδοση του ευαγγελίου του Κυρίου Ιησού, σε ποιον βαθμό εκτέλεσαν το καθήκον τους; Το εκτέλεσαν στον απόλυτο βαθμό; Πώς εκδηλώθηκε στον απόλυτο βαθμό του; (Πρόσφεραν τη ζωή τους.) Σωστά, πλήρωσαν το τίμημα με τη ζωή τους. Η οικογένεια, τα πλούτη και τα υλικά πράγματα αυτής της ζωής είναι όλα εξωτερικά πράγματα· το μοναδικό πράγμα που είναι εσωτερικό για κάποιον είναι η ζωή. Για κάθε ζωντανό άνθρωπο, η ζωή είναι αυτό που αξίζει περισσότερο απ’ όλα να λατρεύεται, το πολυτιμότερο πράγμα και, όπως φαίνεται, αυτοί οι άνθρωποι ήταν σε θέση να προσφέρουν ως επιβεβαίωση και μαρτυρία για την αγάπη του Θεού για την ανθρωπότητα το πολυτιμότερο από τα υπάρχοντά τους, τη ζωή. Μέχρι και την ημέρα που πέθαναν δεν απαρνήθηκαν το όνομα του Θεού ούτε το έργο Του, και χρησιμοποίησαν την τελευταία τους στιγμή στη ζωή για να γίνουν μάρτυρες της ύπαρξης αυτού του γεγονότος —δεν είναι αυτή η ύψιστη μορφή μαρτυρίας; Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνει κανείς το καθήκον του· αυτό σημαίνει να εκπληρώνει κανείς την υποχρέωσή του. Όταν ο Σατανάς τους απείλησε και τους τρομοκράτησε, και τελικά όταν τους έκανε μέχρι και να πληρώσουν το τίμημα με τη ζωή τους, εκείνοι δεν αποποιήθηκαν την ευθύνη τους. Αυτό σημαίνει να εκπληρώνει κανείς το καθήκον του στον μέγιστο βαθμό. Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ, μήπως, πως θα σας κάνω να χρησιμοποιήσετε την ίδια μέθοδο για να καταθέσετε μαρτυρία για τον Θεό και να διαδώσετε το ευαγγέλιο; Δεν χρειάζεται απαραίτητα να το κάνεις αυτό, μα πρέπει να καταλάβεις πως αυτό αποτελεί δική σου ευθύνη, πως αν ο Θεός χρειαστεί κάτι τέτοιο από εσένα, θα πρέπει να το αποδεχθείς σαν μια ηθική υποχρέωση» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η διάδοση του ευαγγελίου είναι το καθήκον στο οποίο όλοι οι πιστοί δεσμεύονται ηθικά). Συνειδητοποίησα απ’ τα λόγια Του ότι οι μαθητές του Κυρίου Ιησού διαδίδοντας το ευαγγέλιο, καταδικάστηκαν απ’ τον κόσμο, φυλακίστηκαν και υπέστησαν κάθε είδους διωγμό. Πολλοί απ’ αυτούς έγιναν μάρτυρες. Αλλά όποιο κι αν ήταν το τέλος τους, μπορούσαν να δώσουν τη ζωή τους, χωρίς να αρνηθούν τον Θεό ακόμη και στον θάνατο. Έδωσαν μαρτυρία για τον Θεό και Τον δόξασαν με την ίδια τους τη ζωή. Αυτή είναι η πιο υψηλή μαρτυρία και η καλύτερη εκτέλεση καθήκοντος. Μα εγώ, κυνηγημένη από την κυβέρνηση και από κακούς ανθρώπους, προσκολλήθηκα στη ζωή και ήθελα να φύγω απ’ το χωριό, όχι να συνεχίσω να κηρύττω και να ποτίζω τους νεοφώτιστους. Πού ήταν η μαρτυρία μου; Σκέφτηκα: Γιατί φοβήθηκα αντιμέτωπη με μια κατάσταση ζωής ή θανάτου; Επειδή εκτιμούσα υπερβολικά τη ζωή, δεν κατανοούσα τη ζωή και τον θάνατο. Ο Θεός έχει ήδη καθορίσει τη ζωή και τον θάνατό μας. Το να μαρτυρήσεις για τον Θεό, αν και η σάρκα πεθαίνει, στην πραγματικότητα δεν είναι θάνατος. Δεν σημαίνει ότι δεν θα έχεις καλή έκβαση και προορισμό. Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Διότι όστις θέλει να σώση την ζωήν αυτού, θέλει απολέσει αυτήν· και όστις απολέση την ζωήν αυτού ένεκεν εμού, θέλει ευρεί αυτήν» (Κατά Ματθαίον 16:25). Αν δεν έκανα το καθήκον μου και πρόδιδα τον Θεό προσκολλημένη στη ζωή, η σάρκα μου μπορεί να μην υπέφερε, αλλά ο Θεός θα με απέκλειε αηδιασμένος και η ψυχή μου θα τιμωρούνταν. Αν θυσίαζα τη ζωή μου για τον Θεό, και προτιμούσα να πεθάνω παρά να Τον προδώσω, αυτό θα ντρόπιαζε τον Σατανά, και θα ήταν απόλυτα ουσιαστικό. Μόλις το συνειδητοποίησα, δεν φοβόμουν πια και αποφάσισα: Όσο δεν είμαι υπό κράτηση, όσο αναπνέω ακόμα, θα διαδίδω το ευαγγέλιο και θα μαρτυρώ για τον Θεό, για να ντροπιάσω τον Σατανά. Συνέχισα να κηρύττω το ευαγγέλιο. Σύντομα, οι πιο πολλοί στο χωριό αποδέχτηκαν το έργο του Παντοδύναμου Θεού.

Έπειτα, πήγα να διαδώσω το ευαγγέλιο σε άλλο χωριό. Στην αρχή προσχώρησαν πάνω από δέκα άτομα, αλλά τότε η κυβέρνηση του δήμου μάς ανακάλυψε ενώ κηρύσσαμε σε ένα ανδρόγυνο. Ο κοινοτάρχης, ο υπαρχηγός, ο ταμίας και κάποια μέλη της πολιτοφυλακής, πάνω από δώδεκα άτομα, εισέβαλαν και μας είπαν να πάμε μαζί τους. Ήμουν πολύ αγχωμένη. Θα με συλλάμβαναν και θα με έστελναν στη φυλακή; Η κυβέρνηση με κυνηγούσε. Είχαν πει το όνομά μου σε κάθε σπίτι, για να με καταγγείλουν αν με έβρισκαν να κηρύττω το ευαγγέλιο. Αν με εξέθεταν, δεν θα με άφηναν να φύγω ατιμώρητη. Και αυτοί οι νέοι πιστοί θα επηρεάζονταν —τι θα γινόταν με αυτό; Προσευχόμουν ασταμάτητα, ζητώντας πίστη για να σταθώ δυνατή στη μαρτυρία μου. Σύντομα, συνελήφθησαν άλλος ένας αδελφός και μια αδελφή που ήταν σ’ εκείνο το χωριό για να κηρύξουν το ευαγγέλιο μαζί μας. Μας πήγαν στην κυβέρνηση του δήμου και μας πήραν τα τηλέφωνα. Στη συνέχεια, ο επικεφαλής του δήμου άρχισε να μας ανακρίνει: «Ποιοι είστε εσείς; Ήρθατε εδώ για να κηρύξετε το ευαγγέλιο;» Δεν απαντήσαμε. Μας έκλεισαν σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο, και μας παρακολουθούσαν πέντε-έξι μέλη της πολιτοφυλακής. Ανησύχησα μήπως με αναγνώριζαν. Αν με έστελναν στη γενέτειρά μου, σίγουρα θα με φυλάκιζαν για να με βασανίσουν και να με ατιμάσουν. Ο επικεφαλής της περιφερειακής κυβέρνησης είπε πως θα μου έκοβαν τα μαλλιά, θα μου κρεμούσαν μια πινακίδα στο λαιμό για να με περιφέρουν. Προσευχόμουν στο Θεό, «Θεέ μου, είμαι έτοιμη να υποταχθώ στη σύλληψη, αλλά έχω μικρό ανάστημα. Δώσε μου πίστη και πρόσεχέ με για να παραμείνω σταθερή». Αφού προσευχήθηκα, σκέφτηκα ένα βίντεο μαρτυρίας που είχα δει. Κάποιοι αδελφοί που ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου στη φυλακή απ’ την κινεζική αστυνομία δεν αρνήθηκαν ούτε πρόδωσαν τον Θεό, ακόμη και ενώπιον του θανάτου. Πολλοί άλλοι βασανίστηκαν βάναυσα, καταδικάστηκαν και φυλακίστηκαν, μα με προσευχή και στηριζόμενοι στον Θεό, ανέπτυξαν αληθινή πίστη μέσα απ’ τα λόγια του Θεού. Ορκίστηκαν να μην προδώσουν τον Θεό, ακόμη και αν φυλακίζονταν ισόβια. Έδωσαν σταθερές, ηχηρές μαρτυρίες. Εμπνεύστηκα πραγματικά. Θυμήθηκα τα λόγια του Θεού. «Σ’ αυτό το στάδιο του έργου, αυτό που απαιτείται από εμάς είναι υπέρτατη πίστη και αγάπη. Μπορεί να παραπατήσουμε με την παραμικρή απροσεξία, διότι αυτό το στάδιο του έργου είναι διαφορετικό από όλα τα προηγούμενα: Αυτό που ο Θεός οδηγεί στην τελείωση είναι η πίστη της ανθρωπότητας, η οποία είναι και αόρατη και άυλη. Αυτό που κάνει ο Θεός είναι να μετατρέπει τα λόγια σε πίστη, σε αγάπη και σε ζωή. Οι άνθρωποι πρέπει να φτάσουν σε ένα σημείο, όπου να έχουν υπομείνει εκατοντάδες εξευγενισμούς και να διαθέτουν πίστη μεγαλύτερη κι από του Ιώβ. Πρέπει να υπομείνουν απίστευτο πόνο και κάθε λογής μαρτύρια χωρίς να εγκαταλείψουν ποτέ τον Θεό. Όταν είναι υπάκουοι μέχρι θανάτου, κι έχουν μεγάλη πίστη στον Θεό, τότε αυτό το στάδιο του έργου του Θεού έχει ολοκληρωθεί» [«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Το μονοπάτι… (8)]. Τα λόγια του Θεού μού έδειξαν ότι το έργο Του τις έσχατες ημέρες είναι να τελειοποιήσει με λόγια την πίστη και την αγάπη μας, για να ασκηθούμε και να βιώσουμε τα λόγια Του μέσα από καταπίεση και κακουχίες, ώστε τα λόγια Του να γίνουν η ζωή μας. Σκέφτηκα ότι με καταπίεζε και με καταδίωκε η κυβέρνηση. Όταν ήμουν δειλή και φοβισμένη, τα λόγια Του με καθοδήγησαν μόνο, δίνοντάς μου την πίστη να συνεχίσω να κηρύττω. Τώρα που είχα συλληφθεί, έπρεπε να έχω την πίστη να παραμείνω σταθερή. Ακόμη και αν έμπαινα φυλακή ή με ατίμαζαν, ακόμη κι αν θα πέθαινα, ήμουν έτοιμη να υποταχθώ. Τότε θυμήθηκα έναν εκκλησιαστικό ύμνο με τίτλο «Η μαρτυρία της ζωής». «Κάποια μέρα μπορεί να με συλλάβουν και να με διώξουν για κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό· αυτό το μαρτύριο είναι για χάρη της δικαιοσύνης, πράγμα που μέσα μου το γνωρίζω καλά. Αν η ζωή μου χαθεί σαν σπίθα, πάλι περήφανα θα ’μαι μάρτυρας του Χριστού, σ’ αυτή τη ζωή. Αν δεν μπορώ να δω το σπουδαίο γεγονός της εξάπλωσης του ευαγγελίου της βασιλείας, και πάλι θα προσφέρω τις πιο όμορφες ευχές. Αν δεν μπορώ να δω τη μέρα που θα ’ρθει η βασιλεία, μπορώ να ντροπιάσω τον Σατανά σήμερα, έτσι η καρδιά μου θα ’ναι γεμάτη χαρά και γαλήνη. Ο λόγος του Θεού έχει διαδοθεί σ’ όλο τον κόσμο, το φως έχει εμφανιστεί στους ανθρώπους. Η βασιλεία του Χριστού προκύπτει μέσα απ’ τις αντιξοότητες. Το σκοτάδι φεύγει, μια δίκαιη αυγή έχει έρθει. Ο χρόνος κι η πραγματικότητα είναι μάρτυρες του Θεού» (Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια). Ο ύμνος με ενέπνευσε πραγματικά. Κατάλαβα ότι αν με συλλάμβαναν επειδή διέδιδα το ευαγγέλιο, θα ήταν διωγμός για τη δικαιοσύνη. Αφού με είχαν πιάσει, ίσως πήγαινα στη φυλακή, χωρίς να μπορώ να κηρύττω πια. Μα αν και με συνέλαβαν και με καταδίωξαν, ήταν ευκαιρία να δώσω θαυμάσια μαρτυρία για τον Θεό και να ντροπιάσω τον Σατανά. Ένιωθα υπερήφανη. Αυτή η σκέψη μού έδωσε πίστη. Μετά το ξημέρωμα, μας ανέκριναν ξανά. Βλέποντας ότι δεν έβγαινε τίποτα, μας επέβαλαν πρόστιμο 3.000 Κυάτ και μας άφησαν. Μας είπαν να μη συνεχίσουμε να κηρύττουμε και είπαν πολλές βλασφημίες για τον Θεό.

Μίσησα αυτούς τους διαβόλους ακόμα περισσότερο, και μετά την απελευθέρωσή μου, συνέχισα να διαδίδω το ευαγγέλιο και. Μια μέρα, ένας αδελφός μού είπε στο τηλέφωνο: «Οι αρχές του δήμου ξέρουν ότι είσαι μια ξένη που ήρθε να κηρύξει το ευαγγέλιο. Συνέλαβαν εμένα και δύο νέους πιστούς για να σε πουλήσουμε. Μα κανείς μας δεν μίλησε, οπότε μας επέβαλαν πρόστιμο και μας άφησαν. Είπαν επίσης ότι αν σε ξανασυναντήσουν να κηρύττεις, θα σε βιάσουν επί τόπου. Σε ψάχνουν παντού, βιάσου και φύγε…» Δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά μου όταν το άκουσα. Όταν άκουσα ότι θα με βιάσουν αν με βρουν να κηρύττω, εξοργίστηκα. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν δαίμονες και δεν είχαν ανθρώπινη φύση! Ήμουν απλώς μια πιστή που μοιραζόταν το ευαγγέλιο· έβγαζαν τέτοιο μίσος! Ήθελαν να μας συλλάβουν, να μας διώξουν και να μας επιβάλουν πρόστιμα, ακόμη και να με βιάσουν και να με ατιμάσουν. Ήταν δαίμονες κατά του Θεού. Τους μίσησα και τους απαρνήθηκα από καρδιάς. Όσο με καταπίεζαν, τόσο ήθελα να κηρύξω και να καταθέσω μαρτυρία.

Τον Οκτώβριο, πήγαμε σε ένα άλλο χωριό για να διαδώσουμε το ευαγγέλιο. Αδελφοί και αδελφές είχαν κηρύξει εκεί και στο παρελθόν, μα ο πάστοράς τους διέδιδε φήμες για να μην ερευνήσουν οι πιστοί την αληθινή οδό και η κυβέρνηση άρχισε να συλλαμβάνει πιστούς. Οι χωρικοί, λόγω των φημών και του φόβου της σύλληψης, δεν τολμούσαν να ερευνήσουν την αληθινή οδό. Η διάδοση του ευαγγελίου θα ήταν δύσκολη. Προσευχήθηκα για καθοδήγηση. Αναζήτησα τέσσερις ανθρώπους που καταλάβαιναν αρκετά καλά την αλήθεια, και συναναστράφηκα μαζί τους για την αληθινή οδό και τις ψευδείς οδούς, για το ότι ο Θεός με την καταπίεση και τις αναταραχές του Σατανά τις έσχατες ημέρες αποκαλύπτει και οδηγεί τους ανθρώπους στην τελείωση, για να ξεχωρίσει το σιτάρι από τα ζιζάνια, τις φρόνιμες παρθένες από τις μωρές. Οι μωρές ακούνε μόνο τους ανθρώπους, τον Σατανά. Δεν αναζητούν ούτε ερευνούν όταν ακούν την είδηση ότι ο Κύριος έχει έρθει και έχει εκφέρει λόγια, έτσι δεν μπορούν να υποδεχτούν τον νυμφίο. Μόνο όσοι προσπαθούν να ακούσουν τη φωνή του Θεού και είναι σταθεροί στην πίστη τους να ακολουθούν τον Θεό είναι οι σοφοί. Μόνο αυτοί θα υποδεχτούν τον Κύριο και θα παρευρεθούν στο γαμήλιο δείπνο μαζί Του. Με τη συναναστροφή, ήθελαν και οι τέσσερις να συνεχίσουν να ερευνούν. Τις επόμενες ημέρες, άρχισα να φιλοξενώ συναθροίσεις, συναναστρεφόμενη τα λόγια του Θεού. Ένας απ’ αυτούς είπε: «Άκουγα τον πάστορα και τον επικεφαλής του χωριού. Έλεγαν να μην ακούω τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού και δεν το έκανα. Παραλίγο να χάσω την ευκαιρία να υποδεχτώ τον ερχομό του Κυρίου. Δεν ακούω πλέον τους ανθρώπους. Ακούω τον Θεό». Κάποιος άλλος είπε, «Η ανάγνωση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού με έπεισε ότι είναι ο επιστρέψας Κύριος Ιησούς. Ακόμα κι αν σταθούν άλλοι στον δρόμο μου, δέχομαι τον Παντοδύναμο Θεό». Χάρηκα πολύ που τους άκουσα να λένε τέτοια πράγματα. Έπειτα, έφεραν μερικούς συγγενείς τους για να ακούσουν τα κηρύγματα, και σύντομα, πάνω από 20 άτομα είχαν αποδεχτεί το έργο του Παντοδύναμου Θεού τις έσχατες ημέρες. Μπορούσαν να αναζητήσουν την αληθινή οδό και μέσα στις φήμες μέσω των φημών, πράγμα που με συγκίνησε πολύ Ήταν η καθοδήγηση των λόγων του Θεού. Η μητέρα μου απελευθερώθηκε τελικά τον Δεκέμβριο. Έκανε καταναγκαστικά έργα κάθε μέρα όσους μήνες ήταν φυλακισμένη. Οι κυβερνητικοί υπάλληλοι είπαν ότι θα με έπιαναν και θα με έβαζαν φυλακή. Σκέφτηκα που πριν αποφυλακιστεί η μαμά μου, η αστυνομία πήγαινε συχνά στο σπίτι μου για να με συλλάβει, λέγοντας ότι δεν θα την απελευθέρωναν αν δεν επέστρεφα. Αλλά τώρα απελευθέρωσαν τη μητέρα μου χωρίς να με συλλάβουν. Βίωσα πραγματικά ότι ο Θεός κυβερνά τα πάντα, και η σύλληψή μου είναι αποκλειστικά στα χέρια Του. Δεν περιορίζομαι —συνέχισα να κηρύττω και να μαρτυρώ για τον Θεό.

Σε όλη την πορεία, αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες κατά κηρύττοντας το ευαγγέλιο, ένιωσα πεσμένη και αδύναμη. Μα κάθε φορά με καθοδηγούσαν τα λόγια του Θεού, με τα οποία έμεινα δυνατή μέσα στην αδυναμία, και είχα πίστη να συνεχίσω να κηρύττω και να μαρτυρώ για τον Θεό. Βίωσα πραγματικά ότι ο Θεός να οδηγεί την πίστη μου στην τελείωση μέσω αυτών των δυσκολιών. Δόξα τω Θεώ. Θα εκπληρώσω την ευθύνη μου, θα μοιραστώ το ευαγγέλιο του Θεού τις έσχατες ημέρες για ν’ ανταποδώσω την αγάπη του Θεού.