Το έχετε δει; Ολόκληρος ο κόσμος έχει κατακλυστεί από συμφορές.

Το πρωί της 30^ης Ιουλίου 2025, ένας τεράστιος σεισμός μεγέθους 8,8 Ρίχτερ έπληξε ξαφνικά τη χερσόνησο Καμτσάτκα της Ρωσίας, προκαλώντας τσουνάμι και οδηγώντας στην έκδοση προειδοποιήσεων έκτακτης ανάγκης σε πολλές χώρες. Ο σεισμός προκάλεσε επίσης την πρώτη έκρηξη του ηφαιστείου Κρασενινίκοφ εδώ και 600 χρόνια, με τη στήλη τέφρας να φτάνει σε ύψος 6 χλμ. Αρκετά ηφαίστεια είναι πλέον ενεργά, πράγμα που έχει οδηγήσει σε δραματική αύξηση της ηφαιστειακής δραστηριότητας στην περιοχή.

Μεταξύ 23^ης και 29^ης Ιουλίου 2025, στο Πεκίνο της Κίνας έριξε καταρρακτώδη βροχή, που προκάλεσε τουλάχιστον 44 θανάτους.

Στις 4 Ιουλίου 2025, έπληξε το Τέξας των ΗΠΑ μια ξαφνική πλημμύρα απ’ αυτές που συμβαίνουν μια φορά στα 100 χρόνια, καταποντίζοντας χωριά και παρασύροντας γέφυρες μέσα σε μια νύχτα. Η πλημμύρα προκάλεσε πάνω από 100 θανάτους.

Μεταξύ του τέλους του Ιουνίου και των αρχών του Ιουλίου 2025, ένας θερμικός θόλος σάρωσε την Ευρώπη, με τις θερμοκρασίες να εκτοξεύονται πάνω από τους 40°C στη Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Η θερμοκρασία σε πολλές περιοχές ξεπέρασε τους 42°C, και η ακραία ζέστη προκάλεσε πάνω από 2.000 θανάτους και το κλείσιμο πολλών τουριστικών αξιοθέατων.

Στις 28 Μαρτίου 2025, η Μιανμάρ χτυπήθηκε από έναν ισχυρό σεισμό μεγέθους 7,7 Ρίχτερ, αφήνοντας πίσω του περισσότερους από 3.000 νεκρούς.

Στις 7 Ιανουαρίου 2025, ξέσπασε μια μεγάλης κλίμακας πυρκαγιά στο Λος Άντζελες της Νότιας Καλιφόρνιας, στις ΗΠΑ, η οποία κατέστρεψε ή προκάλεσε ζημιές σε πάνω από 18.000 κτίσματα και στοίχισε τη ζωή σε 29 ανθρώπους.

Συμφορές όπως πόλεμοι, σεισμοί, πλημμύρες, πληγές εντόμων, λιμοί, πανδημίες και ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται ολοένα και πιο σοβαρές και συχνές, ενώ παράλληλα παρατηρούνται συχνά και διάφορα ουράνια φαινόμενα. Είναι συμπτώσεις όλα αυτά; Ασφαλώς και όχι. Πριν από δύο χιλιάδες χρόνια, ο Κύριος Ιησούς προειδοποίησε: «Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος και βασιλεία επί βασιλείαν, και θέλουσι γείνει πείναι και λοιμοί και σεισμοί κατά τόπους· πάντα δε ταύτα είναι αρχή ωδίνων. […] Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει. […] ούτω και σεις, όταν ίδητε πάντα ταύτα, εξεύρετε ότι πλησίον είναι επί τας θύρας» (Κατά Ματθαίον 24:7-8, 21, 33).

Όλα αυτά τα σημεία εκπληρώνονται μπροστά στα μάτια μας. Ο κώδωνας του κινδύνου των εσχάτων ημερών έχει ηχήσει —ο Κύριος Ιησούς στέκεται στην πόρτα μας και χτυπά! Σε αυτήν την έσχατη στιγμή, πώς μπορούμε να είμαστε φρόνιμες παρθένες και να υποδεχτούμε την επιστροφή του Κυρίου για να λάβουμε τη σωτηρία του Θεού; Αυτό είναι ένα θέμα που απασχολεί όλους όσοι ποθούν την επιστροφή του Κυρίου. Ο Κύριος Ιησούς είπε κάποτε: «Τότε θέλει ομοιωθή η βασιλεία των ουρανών με δέκα παρθένους, αίτινες λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών εξήλθον εις απάντησιν του νυμφίου. Πέντε δε εξ αυτών ήσαν φρόνιμοι και πέντε μωραί. Αίτινες μωραί, λαβούσαι τας λαμπάδας αυτών, δεν έλαβον μεθ’ εαυτών έλαιον· αι φρόνιμοι όμως έλαβον έλαιον εν τοις αγγείοις αυτών μετά των λαμπάδων αυτών» (Κατά Ματθαίον 25:1-4). Από τις Γραφές, μπορούμε να δούμε πως οι φρόνιμες παρθένες προετοίμασαν λάδι για τα λυχνάρια και περίμεναν ευλαβικά τον ερχομό του Κυρίου. Εν τέλει, μπόρεσαν να Τον υποδεχθούν και να παρευρεθούν στο δείπνο στη βασιλεία των ουρανών. Έτσι, πολλοί αδελφοί και αδελφές πιστεύουν πως εφόσον διαβάζουν με συνέπεια τις γραφές, παρευρίσκονται σε συναθροίσεις, αναλαμβάνουν επιμελώς το έργο του Κυρίου και περιμένουν ευλαβικά, αυτό σημαίνει πως έχουν προετοιμάσει το λάδι και είναι φρόνιμες παρθένες, και πως όταν επιστρέψει ο Κύριος, θα ανυψωθούν στη βασιλεία των ουρανών. Ωστόσο, αυτή έχει υπάρξει η άσκησή μας επί πολλά χρόνια, και τώρα έχουν έλθει κάθε λογής καταστροφές, μα εμείς δεν έχουμε δεχθεί ακόμα τον Κύριο. Αυτό δεν μας αφήνει άλλη επιλογή παρά να αναλογιστούμε και να διερωτηθούμε το εξής: Αν κανείς επιτελεί επιμελώς το έργο του Κυρίου κατ’ αυτόν τον τρόπο, σημαίνει πραγματικά πως είναι φρόνιμη παρθένος; Θα είμαστε σε θέση να δεχθούμε τον Κύριο και να ανυψωθούμε πριν τα δεινά;

Μπορεί η ανάγνωση των Γραφών, η προσευχή και η επιμελής εκτέλεση του έργου του Κυρίου να μας βοηθήσουν να υποδεχθούμε τον Κύριο;

Ας φέρουμε στον νου μας τους γραμματείς, τους αρχιερείς και τους Φαρισαίους. Είχαν όλοι τους μεγάλη γνώση των Γραφών, και οι οικογένειές τους υπηρετούσαν τον Θεό επί σειρά γενεών. Υπάκουαν αυστηρά στον νόμο, τηρούσαν τις εντολές, εργάζονταν επιμελώς και ταξίδευαν, μάλιστα, σε όλον τον κόσμο για να διαδώσουν το ευαγγέλιο του Θεού. Μπορεί να ειπωθεί πως έκαναν πολύ έργο, πως υπέμειναν πολλά βάσανα και πως περίμεναν άγρυπνα τον ερχομό του Μεσσία. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες μας, θα έπρεπε να ήταν οι φρόνιμες παρθένες που ετοίμαζαν λάδι για τον λαμπτήρα, κι έπρεπε να έχουν περισσότερα προσόντα από κάθε άλλο για να υποδεχτούν τον Κύριο και να λάβουν τη σωτηρία Του. Ποια είναι, όμως, τα γεγονότα; Όταν ο Κύριος Ιησούς ενσαρκώθηκε και ήρθε να εργαστεί, αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο δεν κατάφεραν να αναγνωρίσουν τον Κύριο Ιησού, μα πίστεψαν, μάλιστα, βάσει των αντιλήψεων και των φαντασιοκοπιών τους, πως «όποιος δεν αποκαλείται “Μεσσίας” δεν είναι Θεός». Μπορούσαν να ακούσουν ξεκάθαρα πως τα λόγια του Κυρίου είχαν εξουσία και δύναμη, κι όμως, βάσει των αντιλήψεων και των φαντασιοκοπιών τους, καταδίκασαν το έργο και τα λόγια του Κυρίου Ιησού ως κάτι που απομακρυνόταν από τις Γραφές. Χρησιμοποίησαν αυτό ως δικαιολογία για να αρνηθούν ότι ο Κύριος Ιησούς ήταν ο ίδιος ο Θεός, και το εκμεταλλεύτηκαν για να Τον κρίνουν και να βλασφημήσουν εναντίον Του. Δεν είχαν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Δεν είχαν κατανόηση και ούτε αναζήτησαν ούτε ερεύνησαν. Έφτασαν μέχρι και στο σημείο να συνεργαστούν με τη ρωμαϊκή κυβέρνηση για να σταυρώσουν τον Κύριο Ιησού και, τελικά, τιμωρήθηκαν από τον Θεό. Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε ότι οι Φαρισαίοι ήταν φρόνιμες παρθένες; Το μόνο τους μέλημα ήταν να εργάζονται σκληρά και να τηρούν τους νόμους της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά δεν είχαν την παραμικρή γνώση για τον Θεό. Ήταν ανίκανοι να ακούσουν τη φωνή του Θεού. Μπορούμε να πούμε ότι ήταν οι πιο μωρές παρθένες. Τι είναι, λοιπόν, αυτό που καθιστά αληθινά μια παρθένα φρόνιμη; Διαβάστε τη συνέχεια για να μάθετε περισσότερα.

Τι είναι μια φρόνιμη παρθένος;

Ο Κύριος Ιησούς είπε κάποτε: «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Κατά Ιωάννην 10:27). «Εν τω μέσω δε της νυκτός έγεινε κραυγή· Ιδού, ο νυμφίος έρχεται, εξέλθετε εις απάντησιν αυτού» (Κατά Ματθαίον 25:6). Από τις Γραφές, μπορούμε να δούμε πως οι φρόνιμες παρθένες είναι κυρίως σε θέση να υποδεχτούν τον νυμφίο, επειδή εστιάζουν την προσπάθειά τους στο να ακούσουν τη φωνή του Θεού. Όταν οι φρόνιμες παρθένες ακούν κάποιον να φωνάζει πως έρχεται ο νυμφίος, παίρνουν την πρωτοβουλία να βγουν έξω για να τον υποδεχτούν, και αναζητούν και διερευνούν. Τελικά, αναγνωρίζουν τη φωνή του Θεού στα λόγια του Θεού, κι έτσι υποδέχονται τον Κύριο. Είναι ακριβώς όπως τότε που, όπως καταγράφεται στις Γραφές, η γυναίκα από τη Σαμαρεία άκουσε τον Κύριο Ιησού να λέει: «Πέντε άνδρας έλαβες, και εκείνος, τον οποίον έχεις τώρα, δεν είναι ανήρ σου· τούτο αληθές είπας» (Κατά Ιωάννην 4:18). Τότε συνειδητοποίησε πως μόνο ο Θεός μπορούσε να γνωρίζει και να μιλά για τα πράγματα που ήταν κρυμμένα μες στην καρδιά της. Έκπληκτη, φώναξε στους άλλους ανθρώπους: «Έλθετε να ίδητε άνθρωπον, όστις μοι είπε πάντα όσα έπραξα· μήπως ούτος είναι ο Χριστός;» (Κατά Ιωάννην 4:29). Αναγνώρισε από τα λόγια του Κυρίου Ιησού ότι ήταν ο Μεσσίας που θα ερχόταν. Κι έπειτα ήταν ο Πέτρος. Τον καιρό που πέρασε με τον Κύριο, διαπίστωσε πως τα λόγια που εξέφερε ο Κύριος Ιησούς και το έργο που έκανε δεν ήταν πράγματα τα οποία μπορούσε να πει ή να κάνει ένας κανονικός άνθρωπος. Από τα λόγια και το έργο του Κυρίου, αναγνώρισε πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Χριστός, ο Υιός του Θεού. Ήταν, επίσης, ο Ναθαναήλ, ο Ιωάννης, ο Ανδρέας και άλλοι, όλοι εκ των οποίων αναγνώρισαν τη φωνή του Θεού από τα λόγια του Κυρίου Ιησού. Σιγουρεύτηκαν πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο ίδιος ο Θεός και απαρνήθηκαν τα πάντα για να Τον ακολουθήσουν. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι φρόνιμες παρθένες.

Τα παραπάνω γεγονότα καθιστούν σαφές πως δεν είναι φρόνιμες παρθένες όλοι όσοι διαβάζουν τις Γραφές, παρευρίσκονται σε συναθροίσεις, αναλαμβάνουν επιμελώς το έργο του Κυρίου και περιμένουν άγρυπνα. Πάνω απ’ όλους, φρόνιμες παρθένες είναι εκείνοι που εστιάζουν στο να ακούσουν τη φωνή του Θεού και, όταν ακούν άλλους να διαδίδουν το ευαγγέλιο του Θεού, είναι σε θέση να κάνουν πέρα τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, και να διερευνήσουν το έργο του Θεού με καρδιά ταπεινή, με καρδιά που αναζητά. Τελικά, κερδίζουν τη διαφώτιση του Θεού, αναγνωρίζουν τη φωνή του Θεού και υποδέχονται τον Κύριο. Όσο για εκείνους που δεν εστιάζουν στο να ακούσουν τη φωνή του Θεού, που δεν αναζητούν ακόμη κι αφού ακούσουν την αλήθεια να εκφράζεται, που δεν έχουν ικανότητα διάκρισης, που προσκολλώνται συνεχώς πεισματικά στο κυριολεκτικό γράμμα των Γραφών και που πιστεύουν πως μοχθώντας, δαπανώντας εαυτόν και προσφέροντας θυσίες θα είναι σε θέση να υποδεχθούν την εμφάνιση του Θεού —όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι μωρές παρθένες και, εν τέλει, θα χάσουν τη σωτηρία του Θεού.

Για να μη γίνουμε μωρές παρθένες, και μας εγκαταλείψει και μας αποκλείσει ο Θεός, πρέπει, σ’ αυτήν την κρίσιμη στιγμή για την υποδοχή της επιστροφής του Κυρίου, να γίνουμε φρόνιμες παρθένες και να εστιάσουμε στο ν’ ακούσουμε τη φωνή του Θεού. Στο βιβλίο της Αποκάλυψης λέει: «Όστις έχει ωτίον, ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας εκκλησίας» (Αποκάλυψη 2:7). «Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού» (Αποκάλυψη 3:20). Οι προφητείες αυτές καταδεικνύουν πως, όταν επιστρέψει ο Κύριος κατά τις έσχατες ημέρες, πρόκειται να εκφέρει λόγια. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού; Ας συνεχίσουμε με συναναστροφή πάνω σε κάποιες αρχές.

1. Τα λόγια που εκφράζει ο Θεός έχουν εξουσία και δύναμη, κι αποτελούν εκφράσεις της διάθεσης του Θεού

Όπως γνωρίζουμε όλοι, στην αρχή ο Θεός χρησιμοποίησε τα λόγια Του για να δημιουργήσει τον κόσμο. Τα λόγια του Θεού έχουν εξουσία και δύναμη· τη στιγμή που εκφέρεται ένας λόγος του Θεού, γίνεται πραγματικότητα. Όπως ακριβώς είπε ο Θεός στο βιβλίο της Γενέσεως: «Γενηθήτω φώς· και έγεινε φώς» (Γένεσις 1:3). «Ας συναχθώσι τα ύδατα τα υποκάτω του ουρανού εις τόπον ένα, και ας φανή η ξηρά. Και έγεινεν ούτω» (Γένεσις 1:9). Ο Ιεχωβά είπε στον Μωυσή: «Λάλησον προς πάσαν την συναγωγήν των υιών Ισραήλ και ειπέ προς αυτούς, Άγιοι θέλετε είσθαι· διότι άγιος είμαι εγώ Ιεχώβα ο Θεός σας» (Λευιτικόν 19:2). Επίσης, ο Κύριος Ιησούς είπε τα παρακάτω, τα οποία εξέθεσαν τους Φαρισαίους: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί, διότι κλείετε την βασιλείαν των ουρανών έμπροσθεν των ανθρώπων· επειδή σεις δεν εισέρχεσθε ουδέ τους εισερχομένους αφίνετε να εισέλθωσιν» (Κατά Ματθαίον 23:14).

Μόλις ακούσουμε τα λόγια του Θεού, καταλαβαίνουμε πως κανένας συνηθισμένος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να τα εκφέρει. Τα λόγια του Θεού μπορούν να κυβερνούν τα πάντα, κάνοντάς τα να παραμείνουν σταθερά και να ολοκληρωθούν. Τα λόγια Του, επίσης, μπορούν να καταραστούν όλους εκείνους που αντιστέκονται στον Θεό και επαναστατούν εναντίον Του. Το άκουσμά τους εμπνέει δέος και μπορούμε να νιώσουμε πως η διάθεση του Θεού δεν ανέχεται προσβολή από κανέναν άνθρωπο. Τα λόγια του Θεού εκπροσωπούν απόλυτα την ταυτότητα και την εξουσία Του. Κατά τις έσχατες ημέρες, αν θέλουμε να αναγνωρίσουμε κατά πόσο αυτό που ακούμε είναι ή όχι η φωνή του επιστρέψαντος Κυρίου, αυτός είναι ο τρόπος για να το διακρίνουμε.

2. Τα λόγια του Θεού μπορούν να φανερώσουν μυστήρια, και να εκθέσουν τη διαφθορά και τα μυστικά της ανθρωπότητας

Όπως γνωρίζουμε όλοι, ο ενσαρκωμένος Κύριος Ιησούς φανέρωσε πολλά μυστήρια κατά το έργο Του. Υπήρχε η φράση: «Μετανοείτε· διότι επλησίασεν η βασιλεία των ουρανών» (Κατά Ματθαίον 4:17) καθώς και η φράση: «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ’ όστις ακολουθεί το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς» (Κατά Ματθαίον 7:21). Το γεγονός ότι γνωρίζουμε πως εκείνοι που είναι σε θέση να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών είναι μόνο εκείνοι που μετανοούν πραγματικά και γίνονται άνθρωποι που ακολουθούν το θέλημα του ουράνιου Πατέρα οφείλεται μονάχα στο ότι ο Κύριος φανέρωσε τα μυστήρια που σχετίζονται με την είσοδο στη βασιλεία των ουρανών. Πρόκειται για κάτι που δεν θα γνωρίζαμε ποτέ εάν ο Κύριος Ιησούς δεν μας είχε φανερώσει αυτό το μυστήριο.

Επιπλέον, ο Θεός εξετάζει σχολαστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Ο Θεός μάς κατανοεί σε βάθος, και μόνο ο Θεός μπορεί να εκθέσει τη διαφθορά μας και αυτά που ενυπάρχουν στην καρδιά μας. Για παράδειγμα, ο Κύριος Ιησούς μίλησε για το ζήτημα του Ναθαναήλ κάτω από τη συκιά, δίνοντας τη δυνατότητα στον Ναθαναήλ να αναγνωρίσει πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Μεσσίας που θα ερχόταν. Ήταν και ο Ματθαίος, ο φοροεισπράκτορας, ο οποίος αναγνώρισε πως ο Κύριος Ιησούς ήταν ο Θεός επειδή ο Κύριος Ιησούς μίλησε για το περιεχόμενο των προσευχών του. Σ’ αυτά τα ζητήματα μπορούμε να δούμε πως τα λόγια του Θεού όχι μόνο φανερώνουν μυστήρια, μα εκθέτουν, μάλιστα, τη διαφθορά και τα μυστικά της ανθρωπότητας. Είναι κι αυτός ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να διακρίνουμε κατά πόσο κάτι αποτελεί τη φωνή του Θεού.

3. Τα λόγια του Θεού μπορούν να παράσχουν ζωή και να δώσουν στους ανθρώπους ένα μονοπάτι προς τα εμπρός

Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια και η ζωή· ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι’ εμού» (Κατά Ιωάννην 14:6). Ο ίδιος ο Θεός είναι η αλήθεια. Ο Θεός είναι σε θέση να εκφράζει την αλήθεια για να θρέφει την ανθρωπότητα σύμφωνα με τις ανάγκες της, οποτεδήποτε και οπουδήποτε. Κατά τη διάρκεια της Εποχής του Νόμου, η ανθρωπότητα δεν γνώριζε ούτε πώς να ζει ούτε πώς να λατρεύει τον Θεό, οπότε ο Θεός διακήρυξε τον νόμο μέσω του Μωυσή, ώστε να καθοδηγεί τους ανθρώπους στη ζωή τους. Όπως ακριβώς λέγεται στις Δέκα Εντολές: «Εγώ είμαι Ιεχώβα ο Θεός σου, όστις σε εξήγαγον εκ γης Αιγύπτου, εξ οίκου δουλείας. Μη έχης άλλους θεούς, πλην εμού» (Δευτερονόμιον 5:6-7). «Μη φονεύσης. Και μη μοιχεύσης. […] Και μη ψευδομαρτυρήσης κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή. Και μη επιθυμήσης την γυναίκα του πλησίον σου» (Δευτερονόμιον 5:17-21). Αφότου άκουσαν τα λόγια του Θεού οι άνθρωποι εκείνη την εποχή, γνώριζαν πλέον πώς θα έπρεπε να ζουν και πώς θα έπρεπε να λατρεύουν τον Θεό. Τότε, όταν ο Κύριος Ιησούς ήρθε για να εργαστεί και να κηρύξει το ευαγγέλιο της βασιλείας των ουρανών, άρχισε να διδάσκει τους ανθρώπους πως πρέπει να εξομολογούνται τις αμαρτίες τους και να μετανοούν, πως πρέπει να είναι ανεκτικοί και υπομονετικοί, πως πρέπει να αγαπούν τον πλησίον τους όπως αγαπούν τον εαυτό τους, πως πρέπει να είναι το άλας και το φως της γης, κι άλλα. Όπως όταν ο Πέτρος ρώτησε τον Κύριο Ιησού: «Κύριε, ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου και θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις;» (Κατά Ματθαίον 18:21), ο Ιησούς είπε ευθέως στον Πέτρο: «Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ’ έως εβδομηκοντάκις επτά» (Κατά Ματθαίον 18:22). Αφότου άκουσε αυτά τα λόγια από τον Κύριο, ο Πέτρος κατάλαβε πως η συγχώρεση είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να τηρούμε και πως δεν υπόκειται σε όρους ούτε περιορίζεται σε συγκεκριμένες φορές. Επομένως, ο Πέτρος κέρδισε ένα μονοπάτι άσκησης.

Συνεπώς, αν κάποιος μας κηρύξει το ευαγγέλιο της επιστροφής του Κυρίου και μας καταθέσει μαρτυρία τα λόγια του Αγίου Πνεύματος προς τις εκκλησίες, εμείς μπορούμε να ακούσουμε και να διακρίνουμε κατά πόσο αυτά που κηρύττει μπορούν να μας προμηθεύσουν για τις τρέχουσες ανάγκες μας. Ζούμε σε μια κατάσταση αμαρτίας και εξομολόγησης, και δεν μπορούμε να απελευθερωθούμε από αυτήν την κατάσταση. Αν η οδός που μας κηρύττει μπορεί να μας δώσει ένα μονοπάτι για να αποτινάξουμε την αμαρτία και να καθαρθούμε, τότε αυτό σημαίνει πως ο Κύριος Ιησούς έχει επιστρέψει. Μπορούμε να διακρίνουμε τη φωνή του Θεού βάσει αυτής της αρχής.

Αυτή η συναναστροφή σού έχει προσφέρει ένα μονοπάτι μέσα απ’ το οποίο να γίνεις φρόνιμη παρθένος και να υποδεχτείς τον Κύριο; Αν σε βοήθησε, ελπίζω να τη μοιραστείς και με άλλους. Η επιθυμία Μου είναι να μπορέσουμε όλοι μας να γίνουμε φρόνιμες παρθένες, και να αφοσιωθούμε ολόκαρδα στο να αναζητούμε και να αφουγκραζόμαστε προσεκτικά τη φωνή του Κυρίου. Είθε να υποδεχτούμε σύντομα την επιστροφή του Κυρίου και να παρευρεθούμε στο δείπνο μαζί Του!