Πώς προσεύχεστε επί του παρόντος στον Θεό; Πώς αποτελεί βελτίωση στις θρησκευτικές προσευχές; Τι κατανοείτε πραγματικά για τη σημασία της προσευχής; Έχετε αναλογιστεί αυτά τα ερωτήματα; Καθένας που δεν προσεύχεται είναι απομακρυσμένος από τον Θεό και καθένας που δεν προσεύχεται ακολουθεί το δικό του θέλημα. Η απουσία της προσευχής υποδηλώνει απόσταση από τον Θεό και προδοσία εις βάρος του Θεού. Ποια είναι η πραγματική σας εμπειρία με την προσευχή; Η σχέση μεταξύ Θεού και ανθρώπων φαίνεται από την προσευχή του ανθρώπου. Πώς συμπεριφέρεσαι όταν οι αδελφοί και οι αδελφές σε θαυμάζουν και σε επαινούν για τα αποτελέσματα που σημειώνεις στο έργο σου; Πως αντιδράς όταν οι άνθρωποι σου κάνουν υποδείξεις; Προσεύχεσαι ενώπιον του Θεού; Όλοι σας αφιερώνετε χρόνο για να προσευχηθείτε όταν αντιμετωπίζετε προβλήματα ή δυσκολίες, στρέφεστε όμως προσευχόμενοι στον Θεό όταν δεν είστε σε καλή κατάσταση; Προσεύχεστε όταν αποκαλύπτετε διαφθορά; Προσεύχεστε αληθινά; Εάν δεν προσεύχεστε αληθινά, δεν θα προοδεύσετε. Ειδικά στις συναθροίσεις, θα πρέπει να προσεύχεστε και να αινείτε. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό πολλά χρόνια, όμως, δυστυχώς, δεν προσεύχονται πολύ συχνά. Κατανοούν μερικά λόγια δόγματος και γίνονται αλαζόνες, νομίζοντας ότι έχουν καταφέρει να κατανοήσουν την αλήθεια, ότι έχουν αποκτήσει ανάστημα και νιώθουν πολύ ευχαριστημένοι με τον εαυτό τους. Ως αποτέλεσμα τούτου, βυθίζονται σε αυτό το είδος μη κανονικής κατάστασης, κι όταν προσέρχονται έπειτα να προσευχηθούν, βρίσκουν ότι δεν έχουν τίποτα να πουν, ότι δεν κατέχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Όταν κάποιος δεν μπορεί να ελέγξει την κατάστασή του, μπορεί να απολαμβάνει τους καρπούς της εργασίας αφού κάνει λίγη δουλειά —ή μπορεί να γίνει αρνητικός, να αρχίσει να χαλαρώνει στη δουλειά του και να σταματήσει να κάνει το καθήκον του όταν συναντήσει μια μικρή δυσκολία, κάτι που είναι πολύ επικίνδυνο. Έτσι είναι οι άνθρωποι χωρίς συνείδηση ή λογική. Οι περισσότεροι άνθρωποι αφιερώνουν χρόνο για να προσευχηθούν μόνον όταν έχουν δυσκολίες ή όταν δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως κάποιο ζήτημα. Προσεύχονται μόνο όταν τους βασανίζουν αμφιβολίες και η αναποφασιστικότητα, ή όταν αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση. Προσεύχονται μόνον όταν έχουν ανάγκη. Αυτό είναι φυσιολογικό. Όμως, θα πρέπει και να προσεύχεσαι και να απευθύνεις ευχαριστίες στον Θεό όταν έχεις αποτελέσματα στο έργο σου. Εάν ενδιαφέρεσαι μόνο να είσαι χαρούμενος και δεν προσεύχεσαι, εάν είσαι διαρκώς πανευτυχής και απολαμβάνεις συνεχώς αυτά τα συναισθήματα, ξεχνάς όμως τη χάρη του Θεού, αυτό είναι πέραν κάθε λογικής. Όταν απομακρύνεσαι πάρα πολύ από τον Θεό, μερικές φορές υφίστασαι πειθαρχία, ή ίσως πέφτεις σε αδιέξοδα προσπαθώντας να κάνεις κάποια πράγματα, ή διαπράττεις κάποιο σφάλμα και σε αντιμετωπίζουν, σε αναγκάζουν να ακούσεις λόγια που σου τρυπούν την καρδιά και υπομένεις πίεση ή δυστυχία, όλα αυτά χωρίς να ξέρεις τι ακριβώς έκανες και προσέβαλες τον Θεό. Στην πραγματικότητα, ο Θεός συχνά χρησιμοποιεί εξωτερικά περιβάλλοντα για να σε πειθαρχήσει, να σου προκαλέσει πόνο και να σε εξευγενίσει και, όταν τελικά έρχεσαι ενώπιον του Θεού για να προσευχηθείς και να στοχαστείς, συνειδητοποιείς ότι η κατάστασή σου είναι εσφαλμένη —αυτάρεσκη, ψωροπερήφανη και γεμάτη αυτοθαυμασμό, ίσως— και αηδιάζεις με τον εαυτό σου, γεμίζοντας τύψεις. Μόλις προσευχηθείς στον Θεό και εξομολογηθείς, αρχίζεις να αποστρέφεσαι τον εαυτό σου και επιθυμείς να μετανοήσεις, και εκείνη τη στιγμή η εσφαλμένη κατάστασή σου αρχίζει να διορθώνεται. Όταν οι άνθρωποι προσεύχονται αληθινά, το Άγιο Πνεύμα κάνει το έργο Του, δίνοντας ένα συγκεκριμένο συναίσθημα ή διαφώτιση, που τους επιτρέπει να βγουν από τη μη κανονική κατάσταση. Προσευχή δεν σημαίνει απλώς να αναζητάς λίγο, να τηρείς μερικές τυπικές διαδικασίες και μετά ξεμπέρδεψες. Δεν είναι να λες λίγα λόγια προσευχής όταν χρειάζεσαι τον Θεό και μετά καθόλου όταν δεν Τον έχεις ανάγκη. Εάν μείνεις πολύ καιρό χωρίς να προσευχηθείς, ακόμη κι αν η κατάστασή σου φαίνεται κανονική απ’ έξω, θα βασίζεσαι στη δική σου βούληση κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, κάνοντας ό,τι θέλεις, και με αυτόν τον τρόπο θα είσαι ανίκανος να ενεργείς σύμφωνα με αρχές. Εάν μείνεις πολύ καιρό χωρίς να προσευχηθείς στον Θεό, ποτέ δεν θα διαφωτιστείς ούτε θα φωτιστείς από το Άγιο Πνεύμα. Ακόμη κι αν κάνεις το καθήκον σου, απλώς ακολουθείς τους κανόνες και η εκτέλεση του καθήκοντός σου κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν θα αποφέρει τους καρπούς της μαρτυρίας στον Θεό.

Έχω ξαναπεί ότι πολλοί άνθρωποι χειρίζονται τις δικές τους δουλειές και ασχολούνται με τις δικές τους υποθέσεις κατά τη διάρκεια των καθηκόντων τους, κι έτσι παραμένουν οι άνθρωποι σήμερα. Αφού εργαστούν για κάποιο διάστημα, σταματούν να προσεύχονται και ο Θεός δεν βρίσκεται πια στην καρδιά τους. Σκέφτονται: «Θα κάνω απλώς ό,τι μου υπαγορεύουν οι ρυθμίσεις εργασίας. Σε κάθε περίπτωση, δεν έχω κάνει λάθη, ούτε κι έχω προκαλέσει διαταραχές ή αναστατώσεις…» Όταν πράττεις χωρίς να προσεύχεσαι, και αν δεν ευχαριστείς τον Θεό όταν τα πράγματα γίνονται καλά, υπάρχει πρόβλημα με την κατάστασή σου. Εάν γνωρίζεις ότι η κατάστασή σου είναι λανθασμένη, αλλά δεν είσαι σε θέση να την προσαρμόσεις μόνος σου και, ως αποτέλεσμα αυτού, βασίζεσαι συνεχώς στη δική σου βούληση στις πράξεις σου, τότε, ακόμη κι όταν κατανοείς την αλήθεια, δεν μπορείς να την κάνεις πράξη. Πιστεύεις συνεχώς ότι ο τρόπος σκέψης σου είναι σωστός και προσκολλάσαι διαρκώς σε αυτόν, κάνεις ό,τι σου αρέσει, αγνοείς πώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα, χάνεσαι μέσα στις προσπάθειές σου και, κατά συνέπεια, το Άγιο Πνεύμα σε απαρνείται. Όταν σε απαρνηθεί το Άγιο Πνεύμα, νιώθεις σκοτεινός και μαραμένος. Δεν μπορείς να νιώσεις καθόλου θρέψη ή απόλαυση. Πολλοί άνθρωποι δεν προσεύχονται αληθινά ούτε δυο φορές τον χρόνο. Αυτό το είδος ανθρώπου δεν έχει πλέον τον Θεό μέσα στην καρδιά του. Μερικοί άνθρωποι συνήθως δεν προσεύχονται, και προσεύχονται μόνον όταν βρίσκονται σε κίνδυνο ή περνούν κάποια ταλαιπωρία. Αν και εξακολουθούν να εκτελούν το καθήκον τους, νιώθουν πνευματικό μαρασμό, οπότε αναπόφευκτα έχουν αρνητικές σκέψεις. Μερικές φορές σκέφτονται: «Πότε θα τελειώνω επιτέλους με τα καθήκοντά μου;» Μπορεί να εμφανιστούν ακόμη και σκέψεις σαν αυτή, μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν προσευχηθεί για πολύ καιρό και έχουν αποστασιοποιηθεί από τον Θεό. Εάν αυτό οδηγήσει σε μια άπιστη, μοχθηρή καρδιά, είναι πολύ επικίνδυνο. Η προσευχή είναι κρίσιμης σημασίας! Η ζωή χωρίς προσευχή είναι στεγνή σαν τη άμμο της ερήμου και δεν μπορεί να αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Οι άνθρωποι αυτοί δεν ζουν ενώπιον του Θεού, έχουν ήδη πέσει στο σκοτάδι. Επομένως, χρειάζεται να προσεύχεστε συχνά και να συναναστρέφεστε τα λόγια του Θεού, ώστε να μπορείτε να απολαμβάνετε το έργο του Αγίου Πνεύματος και να δοξάζετε τον Θεό μέσα από την καρδιά σας. Μόνον έτσι μπορεί η ζωή σας να γεμίσει γαλήνη και χαρά. Το Άγιο Πνεύμα εργάζεται ιδιαίτερα εντατικά σε όσους προσεύχονται και αινούν στα πάντα. Η δύναμη που δίνει το Άγιο Πνεύμα στους ανθρώπους είναι άπειρη και εκείνοι δεν μπορούν ποτέ να την αδειάσουν ή να την εξαντλήσουν. Οι άνθρωποι μπορεί να μιλούν και να κηρύττουν ατελείωτα, μπορεί να κατανοούν πολλά δόγματα, όμως χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, αυτό είναι άχρηστο, δεν αξίζει τίποτα. Σε πολλές περιπτώσεις κάποιοι μπορεί να περνούν τη μισή μέρα τους προσευχόμενοι, κάνοντάς το όμως με δυο-τρία λόγια μόνο, όπως: «Θεέ μου, Σε ευχαριστώ και Σε δοξάζω!» Μετά από λίγο, νάτοι πάλι με την ίδια πρόταση. Δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτα περισσότερο να πουν στον Θεό, δεν έχουν εσωτερικές σκέψεις να Του πουν. Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο! Εάν όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν μπορούν καν να πουν λόγια για να Τον επαινέσουν, να Τον ευχαριστήσουν και να Τον δοξάσουν, πώς μπορεί να πει κανείς ότι έχουν θέση γι’ Αυτόν στην καρδιά τους; Μπορεί να ισχυρίζεσαι ότι πιστεύεις στον Θεό και Τον αναγνωρίζεις στην καρδιά σου, όμως δεν έρχεσαι ενώπιόν Του, δεν είσαι σε θέση να Του πεις τι έχεις στην καρδιά σου όταν προσεύχεσαι και η καρδιά σου είναι πολύ μακριά από τον Θεό, οπότε το Άγιο Πνεύμα δεν θα κάνει το έργο Του. Όταν ξυπνάτε κάθε πρωί, πρέπει να ανοίγετε την καρδιά σας ειλικρινά προσευχόμενοι, να διαβάζετε τα λόγια του Θεού και μετά να τα συλλογίζεστε μέχρι να βρείτε φως και να έχετε ένα μονοπάτι άσκησης. Κάνε το αυτό, και η μέρα θα είναι ιδιαίτερα καλή και θα σε γεμίζει και θα αισθάνεσαι ότι το Άγιο Πνεύμα είναι διαρκώς μαζί σου και σε προστατεύει.

Έχω παρατηρήσει ότι πολλοί άνθρωποι έχουν το ίδιο πρόβλημα. Όταν έχουν κάποια ζητήματα, έρχονται ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν, όταν όμως τίποτα δεν τους ενοχλεί, αγνοούν τον Θεό. Προσκολλώνται στις απολαύσεις της σάρκας όπως θέλουν, αλλά ποτέ δεν αφυπνίζονται. Είναι αυτό πίστη στον Θεό; Έχετε έτσι αληθινή πίστη; Όταν λείπει η αληθινή πίστη, είναι σαν να λείπει το μονοπάτι για να βαδίσετε. Χωρίς αληθινή πίστη, δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει ποιες ενέργειες πίστης στον Θεό συνάδουν με το θέλημά Του ή με ποιες ενέργειες θα μπορούσε να φτάσει στην αλήθεια ή να αναπτυχθεί στη ζωή. Χωρίς πίστη, είναι τυφλός κάποιος, διακατέχεται από την επιθυμία να επιδιώξει, δεν έχει όμως κατεύθυνση και στόχους. Πώς λοιπόν προκύπτει η πίστη; Η πίστη προκύπτει από την προσευχή και τη συναναστροφή με τον Θεό και, ακόμη περισσότερο, με την ανάγνωση των λόγων του Θεού και τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Όσο περισσότερο κατανοείτε την αλήθεια, τόσο περισσότερη πίστη θα έχετε. Όσοι δεν έχουν κατανόηση της αλήθειας, δεν έχουν καθόλου πίστη, και ακόμη κι αν ανακατεύονται με τα της εκκλησίας, είναι μη πιστοί. Όσοι πιστεύουν στον Θεό δεν μπορούν να το κάνουν αυτό χωρίς προσευχή και ανάγνωση των λόγων του Θεού. Αν απλώς συνεχίζουν να παρευρίσκονται σε συναθροίσεις, αλλά σπάνια προσεύχονται ειλικρινά, θα βρεθούν όλο και πιο μακριά από τον Θεό. Όλοι σας προσεύχεστε σπάνια ειλικρινά, ενώ μερικοί εξακολουθούν να μη γνωρίζουν πώς να προσεύχονται. Το γεγονός είναι ότι η προσευχή αφορά πρωτίστως το να μιλάτε από καρδιάς. Έτσι ανοίγετε την καρδιά σας στον Θεό και ανοίγεστε απλά ενώπιόν Του. Εάν η καρδιά κάποιου είναι του σωστού είδους, τότε μπορεί να μιλήσει από καρδιάς και, με αυτόν τον τρόπο, ο Θεός εισακούει και δέχεται την προσευχή του. Μερικοί ξέρουν μόνο να ζητιανεύουν όταν προσεύχονται στον Θεό. Τον παρακαλούν συνεχώς για χάρη, χωρίς να λένε τίποτε άλλο, κι έτσι όσο πιο πολύ προσεύχονται, τόσο πιο στεγνοί νιώθουν. Όταν προσεύχεσαι, είτε λαχταράς κάτι, είτε αναζητάς κάτι από τον Θεό, είτε Του ζητάς να σου δώσει σοφία και δύναμη σε κάποιο θέμα που χειρίζεσαι και το οποίο δεν μπορείς να δεις καθαρά, είτε Του ζητάς διαφώτιση, πρέπει να έχεις την κοινή λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Χωρίς αυτήν τη λογική, θα πέφτεις στα γόνατα και θα λες: «Θεέ μου, Σε ικετεύω να μου δώσεις πίστη και δύναμη, Σε ικετεύω να με διαφωτίσεις και να μου επιτρέψεις να δω τη φύση μου, Σε ικετεύω να εργαστείς και να μου δώσεις χάρη και ευλογίες». Υποχρεωτικά μια σημείωση εδώ για αυτές τις «ικεσίες». Με αυτόν τον τρόπο ασκείτε πίεση στον Θεό, Του λέτε ότι το τάδε θέμα πρέπει να γίνει, σαν να ήταν προκαθορισμένο. Δεν είναι ειλικρινής προσευχή αυτή. Προς το Άγιο Πνεύμα, όταν έχεις ήδη ορίσει τις προϋποθέσεις και έχεις αποφασίσει τι πρόκειται να κάνεις, δεν λειτουργείς απλώς διεκπεραιωτικά; Δεν εξαπατάς έτσι τον Θεό; Στην προσευχή, η καρδιά πρέπει να αναζητά, να υποτάσσεται. Όταν σου έχει συμβεί κάτι, για παράδειγμα, και δεν είσαι σίγουρος πώς να το χειριστείς, μπορείς να πεις: «Θεέ μου, δεν ξέρω τι να κάνω για αυτό. Θέλω να Σε ικανοποιήσω σε αυτό το θέμα και να αναζητήσω το θέλημά Σου. Θέλω να κάνω αυτό που Εσύ θέλεις, όχι ό,τι θέλω εγώ. Γνωρίζεις ότι η ανθρώπινη βούληση είναι εντελώς αντίθετη με τις προθέσεις Σου, Σου αντιτάσσεται πλήρως και δεν συμφωνεί με την αλήθεια. Είθε να με διαφωτίσεις, να με καθοδηγήσεις σε αυτό το θέμα και να μου επιτρέψεις να μη Σε προσβάλω…» Αυτός είναι ο κατάλληλος τόνος για μια προσευχή. Εάν πεις: «Θεέ μου, Σου ζητώ να με βοηθήσεις, να με καθοδηγήσεις, να προετοιμάσεις το κατάλληλο περιβάλλον και τους σωστούς ανθρώπους και να με αφήσεις να κάνω καλά τη δουλειά μου», μετά την προσευχή σου, και πάλι δεν θα κατανοείς τις προθέσεις του Θεού, επειδή ζητάς από τον Θεό να ενεργήσει σύμφωνα με τη βούληση σου. Άρα, πρέπει να εξακριβώσεις εάν τα λόγια που χρησιμοποιείς στην προσευχή είναι λογικά και προέρχονται από την καρδιά. Εάν οι προσευχές σου δεν είναι λογικές, το Άγιο Πνεύμα δεν θα εργαστεί σε σένα. Επομένως, όταν προσεύχεσαι, πρέπει να μιλάς λογικά και με τον κατάλληλο τόνο. Να λες: «Θεέ μου, Εσύ ξέρεις την αδυναμία και την παρακοή μου. Ζητώ μόνο να μου δώσεις δύναμη και να με βοηθήσεις να αντέξω τις περιστάσεις μου, όμως μόνο σύμφωνα με το θέλημά Σου. Δεν ξέρω ποιο είναι το θέλημά Σου, όμως το μόνο που ζητώ είναι να γίνει ούτως ή άλλως. Ακόμη κι αν αναγκαστώ να παρέχω υπηρεσία ή απλώς να χρησιμεύω για να διατυμπανίζω την αξία άλλων, θα το κάνω πρόθυμα. Σου ζητώ να μου δώσεις δύναμη και σοφία και να μου επιτρέψεις να Σε ικανοποιήσω σε αυτό το θέμα. Θέλω μόνο να υποταχθώ στις ρυθμίσεις Σου…» Μετά από μια τέτοια προσευχή, η καρδιά σου θα αισθάνεται ανάλαφρη. Εάν το μόνο που κάνεις είναι να εκλιπαρείς, όσα κι αν λες, όλα θα είναι κούφια λόγια. Ο Θεός δεν θα εργαστεί ανταποκρινόμενος στην έκκλησή σου, επειδή εσύ θα έχεις αποφασίσει εκ των προτέρων τι θέλεις. Όταν γονατίζεις να προσευχηθείς, να λες: «Θεέ μου, Εσύ γνωρίζεις την αδυναμία του ανθρώπου, γνωρίζεις τις καταστάσεις του. Σου ζητώ να με διαφωτίσεις σε αυτό το θέμα. Άσε με να κατανοήσω το θέλημά Σου. Θέλω μόνο να υποταχθώ σε όλα όσα διευθετείς, και η καρδιά μου είναι πρόθυμη να Σε υπακούσει…» Προσευχήσου έτσι, και το Άγιο Πνεύμα θα σου δώσει ώθηση. Εάν η πρόθεσή σου είναι λανθασμένη όταν προσεύχεσαι και προβάλλεις διαρκώς απαιτήσεις από τον Θεό με βάση τη δική σου βούληση, οι προσευχές σου θα είναι στεγνές και άγονες και το Άγιο Πνεύμα δεν θα σου δώσει ώθηση. Εάν απλώς κλείνεις τα μάτια σου και πετάς μερικές κοινοτοπίες για να τα βγάλεις κάπως πέρα με τον Θεό, θα σου δώσει ώθηση έτσι το Άγιο Πνεύμα; Όταν οι άνθρωποι έρχονται ενώπιον του Θεού, πρέπει να συμπεριφέρονται υπάκουα και να έχουν ευσεβή στάση. Έρχεστε ενώπιον του μοναδικού αληθινού Θεού, μιλάτε με τον Δημιουργό. Δεν θα πρέπει να είστε ευσεβείς; Δεν είναι απλό το να προσεύχεστε. Όταν οι άνθρωποι έρχονται ενώπιον του Θεού, δείχνουν τα δόντια τους και ακονίζουν τα νύχια τους, χωρίς καμία ευσέβεια. Όταν στη συνέχεια προσεύχονται, είναι ξαπλωμένοι σπίτι τους, προφέροντας κάποια απλά, επιφανειακά λόγια, και νομίζουν ότι προσεύχονται και ότι ο Θεός μπορεί να τους ακούσει —δεν είναι αυταπάτη αυτό; Σκοπός μου που τα λέω αυτά δεν είναι να απαιτήσω από τους ανθρώπους να τηρούν κάποιον συγκεκριμένο κανόνα. Ωστόσο, το λιγότερο που μπορεί να κάνει κανείς είναι να έχει καρδιά που υπακούει στον Θεό και έρχεται ενώπιόν Του με ευσεβή στάση. Οι προσευχές σας πολύ συχνά δεν έχουν λογική. Προσεύχεστε διαρκώς στον εξής τόνο: «Θεέ μου! Εφόσον Εσύ μου ανέθεσες να εκτελέσω αυτό το καθήκον, κάνε να είναι κατάλληλο το ό,τι κάνω, ώστε να μη διαταραχθεί το έργο Σου και να μη ζημιωθούν τα συμφέροντα της οικογένειας του Θεού. Πρέπει να με προστατεύσεις…» Η προσευχή αυτή είναι υπερβολικά παράλογη, έτσι δεν είναι; Θα εργαστεί ο Θεός επάνω σου εάν έρχεσαι ενώπιόν Του και προσεύχεσαι με τέτοιο τρόπο; Θα σε άκουγα εάν ερχόσουν ενώπιόν Μου και μιλούσες παράλογα; Αν με αηδίαζες, θα σε πέταγα κατευθείαν έξω! Δεν είσαι ο ίδιος ενώπιον του Πνεύματος όπως και ενώπιον του Χριστού; Όταν έρχεσαι ενώπιον του Θεού να προσευχηθείς, πρέπει να εξετάζεις το πώς μπορείς να μιλάς λογικά και πώς μπορείς να προσαρμόζεις την εσωτερική σου κατάσταση ώστε να επιτυγχάνεις ευσέβεια και να είσαι ικανός να υποταχτείς. Μόλις το κάνεις αυτό, η προσευχή μετά θα είναι καλή και θα αισθανθείς την παρουσία του Θεού. Πολλές φορές, οι άνθρωποι πέφτουν στα γόνατα στην προσευχή, κλείνουν τα μάτια και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να αναφωνήσουν: «Ω Θεέ μου! Ω Θεέ μου!» Γιατί αναφωνούν έτσι άναρθρα, για πολλή ώρα; Εξαιτίας της λανθασμένης νοοτροπίας και της μη κανονικής κατάστασής τους. Όταν κάποιος δεν μπορεί να φτάσει τον Θεό στην καρδιά του, οι προσευχές του είναι άναρθρες. Το κάνετε ποτέ αυτό; Τώρα γνωρίζετε το δικό σας μέτρο, όταν όμως η κατάστασή σας δεν είναι κανονική, δεν κάνετε αυτοκριτική ούτε αναζητάτε την αλήθεια και δεν θέλετε να έλθετε ενώπιον του Θεού προσευχόμενοι ή να φάτε και να πιείτε από τα λόγια Του. Αυτό είναι επικίνδυνο. Είτε είναι κανονική η κατάσταση κάποιου είτε όχι, και όποια προβλήματα κι αν προκύπτουν, δεν πρέπει να απομακρύνεται από την προσευχή. Εάν δεν προσεύχεστε, ακόμη κι αν η κατάστασή σας είναι κανονική τώρα, μετά από κάποιο διάστημα θα πάψει να είναι. Η προσευχή και η ανάγνωση του λόγου του Θεού πρέπει να γίνονται με κανονικό τρόπο. Η ανάγνωση των λόγων του Θεού προς αναζήτηση της αλήθειας μπορεί να οδηγήσει σε αληθινή προσευχή, με την προσευχή μπορεί να κερδηθεί η διαφώτιση του Θεού κι έτσι μπορεί κάποιος να κατανοήσει τον λόγο Του. Όταν προσεύχεστε στον Θεό, το σημαντικότερο είναι πρώτα να διορθώσετε τη νοοτροπία σας. Αυτή είναι η αρχή της προσευχής. Εάν η νοοτροπία σας είναι λανθασμένη, δεν θα είστε ευσεβείς, απλώς θα πράττετε διεκπεραιωτικά και θα εξαπατάτε τον Θεό. Εάν έχετε μέσα σας σεβασμό για τον Θεό και υπακοή, και προσεύχεστε σε Εκείνον, μόνο τότε η καρδιά σας θα είναι γαλήνια. Επομένως, όταν προσεύχεστε, πρέπει να έχετε τη σωστή νοοτροπία, και κατόπιν, όταν προσευχηθείτε ξανά, οι προσευχές σας θα καρποφορήσουν. Εάν ασκείστε συχνά κατ’ αυτόν τον τρόπο, λέγοντας στον Θεό τι υπάρχει αληθινά στην καρδιά σας όταν προσεύχεστε και αναφέροντας αυτό που θέλει η καρδιά σας να πει περισσότερο στον Θεό, τότε, χωρίς καν να το προσέξετε, θα μπορείτε να προσευχηθείτε στον Θεό και θα είστε σε θέση να συναναστραφείτε κανονικά μαζί Του.

Η προσευχή δεν απαιτεί να είστε μορφωμένοι ή καλλιεργημένοι, δεν είναι σαν να γράφετε δοκίμιο. Απλώς μιλήστε ειλικρινά, με τη σύνεση ενός κανονικού ανθρώπου. Σκεφτείτε τις προσευχές του Ιησού. Στον κήπο της Γεθσημανή, προσευχήθηκε: «Εάν ήναι δυνατόν…» Δηλαδή «Εάν μπορεί να γίνει». Αυτό ειπώθηκε στο πλαίσιο μιας συζήτησης. Δεν είπε «Σε ικετεύω». Με υποτακτική καρδιά και σε υποτακτική κατάσταση, προσευχήθηκε: «Εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ’ εμού το ποτήριον τούτο· πλην ουχί ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ». Συνέχισε να προσεύχεται έτσι τη δεύτερη φορά, ενώ την τρίτη προσευχήθηκε: «Γενηθήτω το θέλημά Σου». Έχοντας κατανοήσει τις προθέσεις του Θεού Πατέρα, είπε: «Γενηθήτω το θέλημά Σου». Ήταν σε θέση να υποταχθεί ολοκληρωτικά δίχως καμία προσωπική επιλογή. Στην προσευχή, ο Ιησούς είπε: «Εάν ήναι δυνατόν, ας παρέλθη απ’ εμού το ποτήριον τούτο». Τι σήμαινε αυτό; Προσευχήθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο επειδή αναλογίστηκε το τεράστιο μαρτύριο του να αιμορραγεί πάνω στον σταυρό έως την τελευταία Του πνοή —αυτό έθιγε το ζήτημα του θανάτου— καθώς και επειδή δεν είχε κατανοήσει ακόμη εξ ολοκλήρου τις προθέσεις του Θεού Πατέρα. Το ότι προσευχήθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο, παρά τη σκέψη ενός τέτοιου μαρτυρίου, δείχνει το μεγάλο βάθος της υποταγής Του. Ο τρόπος προσευχής Του ήταν κανονικός. Δεν πρότεινε κανέναν όρο στην προσευχή Του, ούτε και είπε ότι το ποτήρι έπρεπε να απομακρυνθεί. Αντίθετα, ο σκοπός Του ήταν να αναζητήσει το θέλημα του Θεού σε μια κατάσταση που δεν κατανοούσε. Την πρώτη φορά που προσευχήθηκε, δεν κατάλαβε, και είπε: «Εάν ήναι δυνατόν… ουχί ως εγώ θέλω, αλλ’ ως συ». Προσευχήθηκε στον Θεό σε κατάσταση υποταγής. Τη δεύτερη φορά, προσευχήθηκε με τον ίδιο τρόπο. Συνολικά, προσευχήθηκε τρεις φορές και, στην τελευταία Του προσευχή, έφτασε στο σημείο να κατανοήσει ολοκληρωτικά το θέλημα του Θεού, κατόπιν του οποίου δεν ζήτησε τίποτα επιπλέον. Στις δύο πρώτες προσευχές Του, απλώς αναζητούσε, και αναζήτησε σε κατάσταση υποταγής. Ωστόσο, οι άνθρωποι απλώς δεν προσεύχονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Στις προσευχές τους, λένε διαρκώς: «Θεέ μου, Σου ζητώ να κάνεις τούτο κι εκείνο, Σου ζητώ να με καθοδηγήσεις πάνω σε τούτο και σ’ εκείνο και Σου ζητώ να προετοιμάσεις τις συνθήκες για μένα…» Ίσως ο Θεός να μην προετοιμάσει κατάλληλες συνθήκες για σένα. Ίσως ο Θεός σε κάνει να υποστείς κακουχίες ως μέσο για να σου δώσει ένα μάθημα. Εάν προσεύχεσαι πάντα κατ’ αυτόν τον τρόπο: —«Θεέ μου, Σου ζητώ να κάνεις προετοιμασίες για μένα και να μου δώσεις δύναμη»— είναι εξαιρετικά παράλογο! Όταν προσεύχεσαι στον Θεό, πρέπει να είσαι λογικός, θα πρέπει να προσεύχεσαι σε Εκείνον με καρδιά υπακοής. Μην προσπαθείς να καθορίσεις τι θα κάνεις. Εάν προσπαθείς να καθορίσεις τι να κάνεις προτού προσευχηθείς, αυτό δεν είναι υπακοή στον Θεό. Στην προσευχή, η καρδιά σου πρέπει να είναι υπάκουη, οφείλεις πρώτα να αναζητάς μαζί με τον Θεό. Με αυτόν τον τρόπο, η καρδιά σου θα φωτίζεται φυσικά κατά τη διάρκεια της προσευχής και θα γνωρίζεις τι είναι κατάλληλο να πράξεις. Η μετάβαση από το σχέδιό σου πριν από την προσευχή στην αλλαγή που επέρχεται στην καρδιά σου μετά την προσευχή είναι αποτέλεσμα του έργου του Αγίου Πνεύματος. Εάν έχεις ήδη πάρει τη δική σου απόφαση και έχεις καθορίσει τι να κάνεις, και μετά προσεύχεσαι για να ζητήσεις από τον Θεό την άδεια ή για να Του ζητήσεις να κάνει αυτό που θέλεις, αυτό το είδος προσευχής είναι παράλογο. Πολλές φορές, οι προσευχές των ανθρώπων δεν εισακούονται από τον Θεό ακριβώς επειδή εκείνοι έχουν ήδη αποφασίσει τι να κάνουν και απλώς ζητούν την άδεια από τον Θεό. Ο Θεός λέει: «Αφού αποφάσισες τι να κάνεις, γιατί Με ρωτάς;» Αυτό το είδος προσευχής μοιάζει κάπως σαν να εξαπατούν τον Θεό, κι έτσι οι προσευχές τους στερεύουν.

Μολονότι οι άνθρωποι μιλούν στον Θεό όταν γονατίζουν για να προσευχηθούν, εσύ πρέπει να συνειδητοποιήσεις σαφώς τα εξής: η προσευχή είναι μια οδός για να ενεργεί το Άγιο Πνεύμα επί των ανθρώπων. Το Άγιο Πνεύμα διαφωτίζει, φωτίζει και καθοδηγεί συνεχώς τους ανθρώπους ενώ προσεύχονται. Εάν οι άνθρωποι προσεύχονται και αναζητούν ενώ βρίσκονται σε σωστή κατάσταση, τότε το Άγιο Πνεύμα ταυτόχρονα κάνει έργο. Αυτό είναι ένα είδος άρρητης συμφωνίας μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Θα μπορούσατε επίσης να πείτε ότι έτσι βοηθά ο Θεός τους ανθρώπους να φροντίσουν κάποια θέματα. Η προσευχή είναι ένας τρόπος να έλθουν οι άνθρωποι ενώπιον του Θεού και να συνεργαστούν μαζί Του. Είναι επίσης ένας τρόπος να σώσει και να εξαγνίσει ο Θεός τους ανθρώπους. Επιπλέον, είναι ένα μονοπάτι προς την είσοδο στη ζωή, δεν είναι τελετουργία. Η προσευχή δεν είναι απλώς ένας τρόπος παρακίνησης των ανθρώπων, ούτε απλώς ένας τυποποιημένος τρόπος να ικανοποιούν τον Θεό. Αυτού του είδους οι σκέψεις είναι λανθασμένες. Η προσευχή έχει βαθύ νόημα! Εάν πιστεύεις στον Θεό, δεν μπορείς ούτε να απέχεις από την προσευχή, ούτε από την ανάγνωση των λόγων του Θεού. Μέσω της προσευχής, το Άγιο Πνεύμα εργάζεται στους ανθρώπους, τους διαφωτίζει και τους οδηγεί. Αν οι άνθρωποι δεν προσεύχονται στον Θεό, θα δυσκολευτούν να αποκτήσουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Εάν προσεύχεσαι συχνά, καταφεύγεις συχνά στην προσευχή και προσεύχεσαι συχνά με καρδιά υποταγής στον Θεό, τότε η εσωτερική σου κατάσταση είναι κανονική. Εάν, όταν προσεύχεσαι, είναι συνήθως μερικές μόνο φράσεις δόγματος και δεν ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό ή δεν αναζητάς την αλήθεια, ούτε συλλογίζεσαι το θέλημα και τις απαιτήσεις του Θεού, τότε δεν προσεύχεσαι αληθινά. Μόνον όσοι συλλογίζονται συχνά την αλήθεια, όσων η καρδιά είναι συχνά κοντά στον Θεό και όσοι ζουν συχνά με τα λόγια του Θεού, έχουν πραγματική προσευχή, έχουν λόγια στην καρδιά τους να πουν στον Θεό και είναι σε θέση να αναζητήσουν την αλήθεια από Εκείνον. Για να μάθετε πώς να προσεύχεστε, πρέπει να συλλογίζεστε συχνά τα λόγια του Θεού. Εάν μπορείτε να κατανοήσετε το θέλημά Του, τότε θα έχετε περισσότερα στην καρδιά σας να Του πείτε και θα μπορείτε να κατανοήσετε ποια λόγια συνιστούν λογικές προσευχές και ποια όχι, ποιες προσευχές συνιστούν αληθινή λατρεία και ποιες όχι, ποιες προσευχές αναζητούν να συλλάβουν το θέλημα του Θεού και σε ποιες προσευχές έχετε ήδη αποφασίσει και απλώς ζητάτε την άδεια του Θεού. Εάν δεν παίρνεις ποτέ στα σοβαρά αυτά τα θέματα, τότε οι προσευχές σου δεν θα είναι ποτέ επιτυχείς και η εσωτερική σου κατάσταση δεν θα είναι ποτέ κανονική. Όσο για το τι είναι κοινή λογική, τι αληθινή υπακοή, τι αληθινή λατρεία και ποια θέση θα πρέπει να κατέχει κάποιος όταν προσεύχεται —όλα αυτά τα διδάγματα αφορούν τις αλήθειες της προσευχής. Όλα αυτά τα θέματα έχουν αναπτυχθεί λεπτομερώς. Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν ουσιαστικά να Με δουν, περιορίζονται στο να προσεύχονται ενώπιον του Πνεύματος. Όταν αρχίσεις να προσεύχεσαι, τίθεται το ερώτημα εάν τα λόγια που λες είναι λογικά, εάν τα λόγια σου είναι όντως ευλαβή, εάν αυτό που ζητάς τυγχάνει της έγκρισης του Θεού, εάν η προσευχή σου έχει μια χροιά συναλλαγής ή είναι νοθευμένη από ανθρώπινες ακαθαρσίες, εάν οι προσευχές και η ομιλία σου συνάδουν με το θέλημα του Θεού, εάν έχεις ιδιαίτερο σεβασμό, ευλάβεια και υπακοή στον Θεό και εάν Του φέρεσαι αληθινά σαν σε Θεό. Πρέπει να είσαι σοβαρός στα όσα λες στην προσευχή, να αναζητάς το θέλημα του Θεού και να τηρείς τις απαιτήσεις Του. Μόνο προσευχόμενος κατ’ αυτόν τον τρόπο θα γνωρίσεις γαλήνη και χαρά στην καρδιά σου. Μόνο έτσι μπορείς να έχεις κοινή λογική όταν έρχεσαι ενώπιον του Χριστού. Εάν δεν προσεύχεσαι ή δεν λες αυτό που έχεις στην καρδιά σου ενώπιον του Πνεύματος, τότε, όταν έρχεσαι ενώπιον του Χριστού, είναι πιθανό να εμφανίζεσαι με αντιλήψεις, να επαναστατείς και να Του αντιστέκεσαι, ή θα μιλάς παράλογα, θα μιλάς χωρίς ειλικρίνεια ή θα προκαλείς διαρκώς διαταραχή με τον λόγο και τις πράξεις σου, και μετά θα υφίστασαι συνεχώς μομφές. Για ποιον λόγο θα υφίστασαι συνεχώς μομφές; Επειδή γενικά δεν έχεις καν την παραμικρή γνώση των αληθειών ως προς το πώς να λατρεύεις ή να φέρεσαι στον Θεό, και έτσι, όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με κάποιο ζήτημα, μπερδεύεσαι, δεν ξέρεις πώς να ασκηθείς και κάνεις συνεχώς λάθη. Πώς θα πρέπει να έρχονται στην παρουσία Του όσοι πιστεύουν στον Θεό; Φυσικά, μέσω της προσευχής. Εάν έχετε διορθώσει τη στάση σας όταν προσεύχεστε και η καρδιά σας είναι γαλήνια, τότε έχετε έλθει ενώπιον του Θεού. Αφού προσευχηθείτε, πρέπει να αναλογιστείτε εάν τα λόγια που ειπώθηκαν στην προσευχή ήταν λογικά, εάν είχατε πάρει την κατάλληλη στάση, εάν είχατε υπακοή στον Θεό ή σας διέκρινε η ανθρώπινη ακαθαρσία ή ανειλικρίνεια. Εάν διαπιστώσετε κάποια προβλήματα, τότε πρέπει να συνεχίσετε να προσεύχεστε στον Θεό και να παραδεχτείτε τις ακαθαρσίες και τα ελαττώματά σας ενώπιόν Του. Λέγοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο στον Θεό ό,τι έχεις στην καρδιά σου, η κατάστασή σου θα γίνεται όλο και πιο κανονική, εσύ θα γίνεσαι όλο και πιο ευσυνείδητος και λογικός και οι εσφαλμένες καταστάσεις σου θα γίνονται όλο και λιγότερες. Αφού ασκηθείς κατ’ αυτόν τον τρόπο για λίγο, οι προσευχές σου θα συνεχίσουν να βελτιώνονται και τις περισσότερες φορές θα εισακούγονται και θα γίνονται αποδεκτές από τον Θεό. Όσοι μπορούν να προσεύχονται συχνά στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο είναι εκείνοι που τα κατάφεραν να ζουν ενώπιόν Του. Εάν δεν παίρνετε στα σοβαρά την προσευχή ή δεν τροποποιείτε τους λανθασμένους τρόπους προσευχής σας, τότε δεν θα μάθετε πώς να προσεύχεστε. Συνέπεια του να μην ξέρετε πώς να προσεύχεστε, είναι να δυσκολεύεστε να ζήσετε ενώπιον του Θεού. Αυτού του είδους το άτομο δεν θα έχει είσοδο στη ζωή και θα βρίσκεται έξω από τον λόγο του Θεού. Εάν δεν γνωρίζεις πώς να προσεύχεσαι ή να μιλάς ενώπιον του Θεού, εάν δεν είσαι σοβαρός όταν μιλάς, λες ό,τι θέλεις και δεν αισθάνεσαι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα όταν λες λάθος πράγματα, και εάν είσαι συνεχώς απρόσεκτος και άμυαλος, τότε, ως αποτέλεσμα αυτού, όταν έρχεσαι ενώπιον της παρουσίας του Χριστού, θα φοβάσαι μήπως πεις ή κάνεις κάτι λάθος. Όσο περισσότερο φοβάσαι μήπως κάνεις τα πράγματα στραβά, τόσο περισσότερα λάθη θα κάνεις και δεν θα μπορέσεις ποτέ να επανορθώσεις. Και επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι σε συνεχή επαφή με τον Χριστό ή να Τον ακούνε συχνά να τους μιλάει πρόσωπο με πρόσωπο, επειδή κι Εγώ δεν μπορώ να είμαι μπροστά σας συχνά, το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να αναζητάτε την αλήθεια και να μιλάτε από καρδιάς ενώπιον του Πνεύματος προσευχόμενοι συχνά, και είναι αρκετό να αποκτήσετε μια υποτακτική, θεοσεβούμενη καρδιά. Ακόμη κι αν σας μιλάω πρόσωπο με πρόσωπο, εξακολουθεί να εξαρτάται από εσάς το να αποδεχτείτε και να επιδιώξετε την αλήθεια και να βαδίσετε το μονοπάτι που ακολουθεί τον Θεό. Από εδώ και στο εξής, πρέπει να δίνετε μεγαλύτερη προσοχή στα όσα λέτε όταν προσεύχεστε. Προσευχηθείτε, συλλογιστείτε και αισθανθείτε με την ησυχία σας. Κατόπιν, μόλις σας διαφωτίσει το Άγιο Πνεύμα, θα σημειώσετε πρόοδο. Εκείνο που νιώθετε όταν σας διαφωτίζει το Άγιο Πνεύμα είναι ιδιαίτερα ανεπαίσθητο. Μετά από κάποια τέτοια ανεπαίσθητα συναισθήματα και ανεπαίσθητη γνώση, εάν κάνεις ορισμένα πράγματα ή εάν έχεις επαφή με τον Χριστό για να χειριστείς ορισμένα ζητήματα, τότε θα μπορείς να αναγνωρίσεις ποια λόγια λέγονται με πολλή σύνεση και ποια όχι, ποια πράγματα γίνονται με πολλή σύνεση και ποια όχι. Έτσι, θα έχεις επιτύχει τους σκοπούς της προσευχής.

Η Βίβλος έχει καταγράψει τις προσευχές πολλών ανθρώπων οι οποίοι, σε αυτές τις προσευχές, δεν είχαν θέσει ήδη τους δικούς τους όρους. Αντίθετα, χρησιμοποιούσαν την προσευχή για να αναζητήσουν και να συλλάβουν το θέλημα του Θεού και να επιτρέψουν στο Άγιο Πνεύμα να παίρνει αποφάσεις. Για παράδειγμα, οι Ισραηλίτες επιτέθηκαν στην Ιεριχώ μέσω της προσευχής. Οι άνθρωποι της Νινευή επίσης μετανόησαν και εξασφάλισαν τη συγχώρεση του Θεού μέσω της προσευχής. Η προσευχή δεν είναι ένα είδος τελετουργίας. Είναι αληθινή κοινωνία μεταξύ ενός ανθρώπου και του Θεού, και έχει βαθιά σημασία. Από τις προσευχές των ανθρώπων, μπορεί κανείς να δει ότι υπηρετούν απευθείας τον Θεό. Εάν βλέπεις την προσευχή ως τελετουργία, η προσευχή σου θα είναι αναποτελεσματική, δεν θα είναι πραγματική προσευχή επειδή δεν εκφράζεις τα εσωτερικά σου συναισθήματα στον Θεό ούτε Του ανοίγεις την καρδιά σου. Όσον αφορά τον Θεό, η προσευχή σου δεν μετράει. Δεν υπάρχεις στην καρδιά του Θεού. Πώς θα εργαστεί τότε το Άγιο Πνεύμα σε σένα; Συνεπώς, αφού δουλέψεις για κάποιο χρονικό διάστημα, θα εξαντληθείς. Από εδώ και πέρα, χωρίς προσευχή, δεν θα μπορείς να κάνεις έργο. Η προσευχή φέρνει το έργο, η προσευχή φέρνει την υπηρεσία. Εάν είσαι επικεφαλής, άτομο που υπηρετεί τον Θεό, όμως ποτέ δεν αφοσιώνεσαι στην προσευχή ούτε την παίρνεις στα σοβαρά, τότε δεν έχεις σκέψεις να εκφράσεις στον Θεό και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, κινδυνεύεις να μην τα πας καλά καθώς εκτελείς το καθήκον σου και ενδέχεται να σκοντάψεις αφού βασίζεσαι συνεχώς στις δικές σου προθέσεις στις πράξεις σου. Είναι απαράδεκτο να πιστεύεις στον Θεό χωρίς να προσεύχεσαι αρκετά. Μερικοί άνθρωποι προσεύχονται σπάνια, νομίζοντας ότι, αφού ενσαρκώθηκε ο Θεός, αρκεί να διαβάζουμε απευθείας τα λόγια Του. Σκέφτεσαι πολύ απλοϊκά ως προς αυτό. Μπορείς να διαφωτιστείς και να φωτιστείς από το Άγιο Πνεύμα μόνο και μόνο διαβάζοντας τον λόγο του Θεού, χωρίς να προσεύχεσαι σε Εκείνον; Εάν κάποιος δεν προσεύχεται ποτέ στον Θεό, από την άποψη ότι δεν μιλάει ούτε συναναστρέφεται αληθινά με τον Θεό, τότε θα δυσκολευτεί πολύ να αποτινάξει τη διεφθαρμένη του διάθεση και να ικανοποιήσει τον Θεό κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του. Ακόμη και ο ενσαρκωμένος Θεός προσεύχεται μερικές φορές! Όταν ο Ιησούς ενσαρκώθηκε, κι Εκείνος προσευχόταν όταν επρόκειτο για κρίσιμα ζητήματα. Προσευχήθηκε επί του όρους, επάνω σε βάρκες και στον κήπο. Προέτρεπε, επίσης, τους μαθητές Του να προσεύχονται. Εάν έρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού και προσεύχεσαι σε Εκείνον, αυτό αποδεικνύει ότι Του φέρεσαι σαν σε Θεό. Εάν ενεργείς συχνά σύμφωνα με τις δικές σου επιθυμίες και συχνά παραμελείς την προσευχή και κάνεις διάφορα πίσω από την πλάτη Του, τότε δεν υπηρετείς τον Θεό, απλώς ασχολείσαι με τα δικά σου εγχειρήματα. Άρα, δεν θα καταδικαστείς; Απ’ έξω, δεν θα φαίνεται σαν να έχεις κάνει κάτι που διαταράσσει, ούτε θα φαίνεται ότι βλασφήμησες τον Θεό, όμως απλά χειρίζεσαι τις δικές σου υποθέσεις. Ασχολείσαι με τα δικά σου εγχειρήματα και επιδιώκεις τη φήμη, το κέρδος, το κύρος και προσωπικά οφέλη. Δεν διαταράσσει αυτό το έργο της εκκλησίας; Ακόμη και αν, επιφανειακά, φαίνεται σαν να μην προκαλείς διαταραχές, στην ουσία οι πράξεις σου αντιστέκονται στον Θεό. Εάν δεν μετανοήσεις ή δεν αλλάξεις ποτέ, τότε κινδυνεύεις.

Όλοι έχουν βρεθεί σε μια κατάσταση πόνου και δυστυχίας όταν συμβαίνει κάτι μη ικανοποιητικό και δεν θέλουν να μιλήσουν σε κανέναν. Μετά από λίγο, αισθάνονται καλύτερα, όμως η κατάσταση αυτή δεν έχει διορθωθεί. Μερικές φορές, αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και καθυστερούν το έργο, ή τους κλαδεύουν και τους αντιμετωπίζουν, πονούν και στενοχωριούνται, όμως εάν δεν αναζητήσει κάποιος την αλήθεια για να λύσει το θέμα αυτό, τότε η μη κανονική αυτή κατάσταση δεν θα διορθωθεί. Πόσες φορές έχετε έλθει ενώπιον του Θεού στον πόνο και τη στενοχώρια σας για να προσευχηθείτε; Όλοι το παίρνετε χαλαρά και απλώς διεκπεραιωτικά. Με αυτόν τον τρόπο, πολλοί μεν ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον Θεό, όμως δεν Τον έχουν στην καρδιά τους. Όποιο καθήκον κι αν εκτελούν, όποτε συναντήσουν κάποιο πρόβλημα, ποτέ δεν προσεύχονται ούτε αναζητούν την αλήθεια. Βασίζονται στη δική τους βούληση να κάνουν πράγματα στα τυφλά, μοιάζουν σαν να υπομένουν βάσανα και να ξοδεύουν ενέργεια και νομίζουν ότι κάνουν καλά το καθήκον τους μολονότι δεν καταφέρνουν τίποτα και η προσπάθειά τους είναι μάταιη. Οι άνθρωποι βασίζονται συχνά στη δική τους βούληση και παραστρατούν καθώς βαδίζουν. Μόλις κάνουν λίγη δουλειά, γίνονται αλαζόνες, νιώθουν ότι διαθέτουν κάποιο κεφάλαιο και μετά δεν έχουν θέση για τον Θεό στην καρδιά τους. Από αυτό, μπορεί κανείς να δει ότι φύση των ανθρώπων είναι να προδίδουν. Σκέφτονται μάλιστα και τα εξής: «Πώς γίνεται να μην υπάρχει θέση για τον Θεό στην καρδιά μου εάν πιστεύω σε Εκείνον; Δεν εργάζομαι για την εκκλησία αυτήν τη στιγμή; Πώς θα μπορούσε να με απαρνηθεί ο Θεός;» Δεν είναι ότι ο Θεός θέλει να σε απαρνηθεί, απλώς εσύ δεν έχεις θέση για τον Θεό στην καρδιά σου. Όση δουλειά κι αν κάνεις, δεν θα μπορέσεις να εξιλεωθείς γι’ αυτό, δεν θα έχεις τρόπο να κερδίσεις το έργο του Αγίου Πνεύματος και, ό,τι κι αν κάνεις, θα συνεχίσεις να απομακρύνεσαι από τον Θεό και να Τον προδίδεις. Το δίδαγμα της προσευχής είναι το βαθύτερο όλων. Εάν ασχολείσαι με το καθήκον σου χωρίς καν να προσεύχεσαι, τότε η απόδοσή σου δεν θα είναι η ενδεδειγμένη και ο κόπος σου θα είναι μάταιος. Όσο λιγότερο κανονική είναι η κατάστασή σου, τόσο περισσότερο θα πρέπει να προσεύχεσαι. Χωρίς προσευχή, η κατάστασή σου θα γίνεται όλο και χειρότερη και το καθήκον σου θα είναι αναποτελεσματικό. Η προσευχή δεν εξαρτάται από το πόσο καλά ακούγονται τα όσα λες. Αντίθετα, απαιτεί να μιλάς από καρδιάς, να λες την αλήθεια για τις δυσκολίες σου, να μιλάς από τη θέση ενός δημιουργημένου όντος και υπό την οπτική της υπακοής: «Θεέ μου, Εσύ ξέρεις πόσο έχουν σκληρύνει οι άνθρωποι. Καθοδήγησέ με, Σε παρακαλώ, σε αυτό το θέμα. Ξέρεις ότι είμαι αδύναμος, ότι έχω σοβαρές ελλείψεις, ότι είμαι ακατάλληλος να με χρησιμοποιείς, ότι είμαι ανυπότακτος και ότι, όποτε ενεργώ, διαταράσσω το έργο Σου και κάνω πράγματα που δεν συνάδουν με το θέλημά Σου. Σου ζητώ να κάνεις το έργο Σου, εγώ θέλω απλώς να υπακούσω και να συνεργαστώ…». Εάν δεν μπορείς καν να πεις αυτά τα λόγια, δεν υπάρχει καμία ελπίδα για σένα. Μερικοί άνθρωποι σκέφτονται: «Όταν προσεύχομαι, πρέπει και πάλι να διακρίνω εάν προσεύχομαι με λογική ή όχι. Πώς να προσεύχομαι λοιπόν;» Χρειάζεται πολύς χρόνος για να διακρίνεις εάν είσαι λογικός; Μετά από κάθε προσευχή, να συλλογίζεσαι ειλικρινά, και θα βρεις τη σαφήνεια. Καθώς το κάνεις αυτό, θα γίνεσαι όλο και πιο λογικός στις επόμενες προσευχές, διότι, όταν προσεύχεσαι, θα ξέρεις ότι ορισμένα λόγια είναι ακατάλληλα. Όταν προσεύχεται ο άνθρωπος, τότε έχει την πιο άμεση, την πιο στενή σχέση με τον Θεό. Μπορείς κανονικά να γονατίζεις και να προσεύχεσαι αμέσως αφού κάνεις κάτι; Όχι πάντα, εξαρτάται από το περιβάλλον. Όταν είσαι μόνος στο σπίτι και γονατίζεις και προσεύχεσαι στον Θεό, η σχέση σου μαζί Του είναι στο εγγύτερο σημείο της. Μπορείς να πεις ό,τι έχεις στην καρδιά σου και νιώθεις τη μεγαλύτερη χαρά. Όταν διαβάζεις τον λόγο του Θεού, εάν προσευχηθείς πρώτα, η ανάγνωση του λόγου Του θα έχει διαφορετική αίσθηση. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, προσευχήσου και αναζήτησε πρώτα, και τότε η καρδιά σου θα είναι σοβαρή, και όταν εκτελείς το καθήκον σου το αποτέλεσμα θα είναι διαφορετικό. Εάν διαβάζεις τον λόγο του Θεού και βρίσκεις φως, τότε προσευχήσου στον Θεό και θα βρεις μεγαλύτερη χαρά. Εάν δεν προσεύχεσαι ποτέ, δεν θα αισθανθείς την παρουσία του Θεού όταν διαβάζεις τον λόγο Του και εκτελείς το καθήκον σου. Μερικές φορές, η ανάγνωση του λόγου του Θεού δεν θα σε διαφωτίσει και, αφού διαβάσεις τον λόγο Του, δεν θα υπάρχει προφανές αποτέλεσμα. Τίποτα απ’ όσα κάνετε στην πίστη σας για τον Θεό δεν μπορεί να γίνει χωρίς προσευχή. Εάν προσεύχεστε συχνά στον Θεό και η σχέση σας μαζί Του γίνει φυσιολογική, θα έχετε είσοδο στη ζωή και η πίστη σας θα δυναμώσει. Εάν δεν προσεύχεστε για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα χάσετε την πίστη σας και τότε πώς θα επιτύχετε είσοδο στη ζωή; Οι άνθρωποι που έχουν πραγματική πίστη την επιτυγχάνουν ζώντας ενώπιον του Θεού μέσω της προσευχής και αναζητώντας την αλήθεια μέσω της προσευχής. Πολλοί άνθρωποι κάνουν απλώς τα απολύτως απαραίτητα καθώς προσεύχονται και δεν αναζητούν την αλήθεια. Έρχονται ενώπιον του Θεού μόνο για να προσευχηθούν και να ικετέψουν όταν συμβαίνει κάτι και δεν μπορούν να κάνουν τίποτε άλλο. Αναγκάζουν διαρκώς τον Θεό να πράξει όπως εκείνοι θέλουν και να τους ικανοποιήσει. Είναι αυτή αληθινή προσευχή; Εισακούει ο Θεός προσευχές σαν κι αυτή; Η προσευχή και η αναζήτηση παρουσία του Θεού δεν έχει να κάνει με το να εξαναγκάσεις τον Θεό να κάνει αυτό που θέλεις, πόσο μάλλον να Του ζητήσεις να κάνει το ένα και το άλλο. Όλα αυτά φανερώνουν έλλειψη σύνεσης. Ποια είναι η λογική προσευχή και ποια η παράλογη; Θα τα ξέρετε αυτά τα πράγματα εκ πείρας μετά από λίγο. Για παράδειγμα, αφού προσευχηθείς, μπορεί να νιώσεις ότι το Άγιο Πνεύμα δεν κάνει αυτό για το οποίο προσευχήθηκες, ούτε σε καθοδηγεί όπως Του ζήτησες στην προσευχή. Την επόμενη φορά που θα προσευχηθείς, θα προσευχηθείς διαφορετικά. Δεν θα επιχειρήσεις να εξαναγκάσεις τον Θεό όπως προσπάθησες την τελευταία φορά, ούτε θα Του θέσεις αιτήματα με βάση τις δικές σου επιθυμίες. Θα πεις: «Θεέ μου! Είθε τα πάντα να γίνουν σύμφωνα με το θέλημά Σου». Όσο εστιάζεις σε αυτήν την προσέγγιση, τότε, αφού αμφιταλαντευτείς για λίγο, θα ξέρεις ποια είναι η λογική προσευχή και ποια η παράλογη. Υπάρχει επίσης η κατάσταση κατά την οποία, όταν προσεύχεσαι σύμφωνα με τις δικές σου επιθυμίες, νιώθεις στο πνεύμα σου ότι οι προσευχές σου είναι πληκτικές και σύντομα διαπιστώνεις ότι δεν έχεις τίποτα να πεις. Όσο περισσότερο προσπαθείς να μιλήσεις, τόσο πιο άβολα νιώθεις. Αυτό αποδεικνύει πως, όταν προσεύχεσαι έτσι, ακολουθείς πλήρως τη σάρκα και συνεπώς το Άγιο Πνεύμα δεν εργάζεται ούτε σε καθοδηγεί. Είναι κι αυτό θέμα αναζήτησης και εμπειρίας. Βιώνοντας όλο και περισσότερο τέτοιου είδους θέματα, θα καταφέρετε τελικά να τα κατανοείτε κατά τρόπο φυσικό.

Η προσευχή έχει να κάνει κυρίως με το να μιλάτε με ειλικρίνεια στον Θεό και να Του λέτε αυτό που έχετε στην καρδιά σας. Να λες: «Θεέ μου! Εσύ ξέρεις τη διαφθορά του ανθρώπου. Σήμερα έκανα μια ακόμη παράλογη πράξη. Είχα μια δική μου πρόθεση —είμαι δόλιος. Δεν ενήργησα σύμφωνα με το θέλημά Σου ή την αλήθεια. Ενήργησα όπως ήθελα και προσπάθησα να δικαιολογηθώ. Τώρα, αναγνωρίζω τη διαφθορά μου. Σου ζητώ να με διαφωτίσεις περισσότερο και να μου επιτρέψεις να κατανοήσω την αλήθεια, να την κάνω πράξη και να αποτινάξω αυτήν τη διαφθορά». Να προσεύχεστε κατ’ αυτόν τον τρόπο, με αληθινά λόγια που εκφράζονται με αληθινό τρόπο. Όταν οι περισσότεροι έρχονται ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν, τα περισσότερα από όσα λένε είναι λόγια δόγματος. Δεν είναι αληθινές προσευχές από καρδιάς. Μόνο από την άποψη της σκέψης έχουν λίγη γνώση, και η καρδιά τους είναι πρόθυμη να μετανοήσει, όμως δεν έχουν καταβάλει καμία προσπάθεια να συλλογιστούν ή να κατανοήσουν πλήρως την αλήθεια. Αυτό επηρεάζει την πρόοδο της ζωής τους. Εάν μπορείτε να συλλογιστείτε τα λόγια του Θεού και να αναζητήσετε την αλήθεια όταν προσεύχεστε, και το Άγιο Πνεύμα σάς διαφωτίσει, τότε αξίζει πολύ περισσότερο από το να τη σκέφτεστε και να την κατανοείτε απλώς. Θα μπορέσετε να κατανοήσετε τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας. Το Άγιο Πνεύμα παρακινεί τους ανθρώπους καθώς εργάζεται, τους διαφωτίζει και τους φωτίζει με τα λόγια του Θεού ώστε να έχουν αληθινή κατανόηση και αληθινή μετάνοια, η οποία είναι πολύ βαθύτερη από τις σκέψεις και την κατανόηση των ανθρώπων. Πρέπει να το κατανοήσετε επισταμένα αυτό. Εάν ασχολείσαι απλώς με επιφανειακές, ασυνάρτητες σκέψεις και ανάλογη εξέταση, εάν δεν έχεις το κατάλληλο μονοπάτι για να ασκηθείς στη συνέχεια και δεν καταφέρεις παρά ελάχιστη είσοδο στην αλήθεια, τότε θα παραμείνεις ανίκανος για αλλαγή. Υπάρχουν στιγμές, για παράδειγμα, που αποφασίζεις να δαπανήσεις ειλικρινά εαυτόν για τον Θεό και να ανταποδώσεις ειλικρινά την αγάπη Του. Ωστόσο, ακόμη και με αυτήν την επιθυμία κατά νου, μπορεί να μη δαπανήσεις και τόση προσπάθεια και η καρδιά σου ενδέχεται να μην είναι πλήρως αφοσιωμένη στο εγχείρημα. Εάν, όμως, έχοντας προσευχηθεί και παρακινηθεί, το πάρεις απόφαση και πεις: «Θεέ μου, είμαι πρόθυμος να υποφέρω δυσκολίες. Είμαι πρόθυμος να αποδεχτώ τις δοκιμασίες Σου, πρόθυμος να υποταχθώ πλήρως σε Σένα. Όσο μεγάλα κι αν είναι τα βάσανά μου, είμαι πρόθυμος να ανταποδώσω την αγάπη Σου. Απολαμβάνω τη μεγάλη αγάπη Σου, Εσύ με μεγάλωσες. Γι’ αυτό, Σε ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου και Σε δοξάζω», αφού απευθύνεις μια τέτοια προσευχή, ολόκληρο το σώμα σου θα πάρει δύναμη και θα έχεις ένα μονοπάτι άσκησης. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της προσευχής. Αφού προσευχηθεί κάποιος, το Άγιο Πνεύμα ξεκινά να εργάζεται επάνω του, τον διαφωτίζει, τον φωτίζει και τον καθοδηγεί, του δίνει πίστη και θάρρος και του προσφέρει τη δυνατότητα να κάνει πράξη την αλήθεια. Υπάρχουν άνθρωποι που διαβάζουν καθημερινά τα λόγια του Θεού χωρίς να επιτυγχάνουν τέτοιο αποτέλεσμα. Αφού τα διαβάσουν, ωστόσο, συναναστρέφονται γι’ αυτά και η καρδιά τους γίνεται φωτεινή και βρίσκουν έναν δρόμο. Εάν, επιπλέον, το Άγιο Πνεύμα σε παρακινήσει και σου δώσει κάποιο φορτίο, καθώς και κάποια καθοδήγηση, τα αποτελέσματα θα είναι όντως πολύ διαφορετικά. Όταν διαβάζεις τα λόγια του Θεού, μπορεί μόνο κάπως να συγκινηθείς και εκείνη τη στιγμή να κλάψεις. Μετά από λίγο, αυτό το συναίσθημα θα περάσει. Εάν όμως η προσευχή που απευθύνεις είναι συγκινητική, σοβαρή, γνήσια και ειλικρινής και σε παρακινήσει το Άγιο Πνεύμα, τότε η καρδιά σου θα νιώθει χαρά για πολλές ημέρες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της προσευχής. Σκοπός της προσευχής είναι να έλθεις ενώπιον του Θεού και να αποδεχτείς αυτό που δίδει στους ανθρώπους. Εάν προσεύχεσαι συχνά, εάν έρχεσαι συχνά ενώπιον του Θεού για να συναναστραφείς μαζί Του και έχεις μια κανονική σχέση με Εκείνον, τότε πάντα θα σε παρακινεί. Εάν λαμβάνεις διαρκώς τις παροχές Του και αποδέχεσαι την αλήθεια, θα αλλάξεις και οι συνθήκες σου θα συνεχίσουν να βελτιώνονται. Ιδίως όταν οι αδελφοί και οι αδελφές προσεύχονται μαζί, αναδύεται έπειτα μια ιδιαίτερα μεγάλη ενέργεια και νιώθουν ότι κέρδισαν πολλά. Στην ουσία, μπορεί να μην έχουν συναναστραφεί πολύ στον χρόνο που πέρασαν μαζί, όμως εκείνο που τους ξεσήκωσε ήταν η προσευχή, ώστε να μην μπορούν να περιμένουν ούτε ένα δευτερόλεπτο να απαρνηθούν τις οικογένειές τους και τον υπόλοιπο κόσμο, δεν ήθελαν τίποτα, αρκούσε μόνο που είχαν τον Θεό. Τι μεγάλη πίστη! Τη δύναμη που προσφέρει στους ανθρώπους το έργο του Αγίου Πνεύματος μπορείς να την απολαμβάνεις δίχως τέλος! Πόσο μακριά μπορείς να φτάσεις σφίγγοντας τα δόντια και με στήριγμα την επιμονή σου, αντί να βασίζεσαι στη δύναμη που σου δίνει ο Θεός; Απλώς θα βαδίζεις άσκοπα και θα ξεμείνεις από δυνάμεις, και μετά, όταν συναντήσεις κάποιο πρόβλημα ή κάποια δυσκολία, δεν θα έχεις πού να πας. Θα πέσεις κάτω και θα εκφυλιστείς προτού φτάσεις στο τέρμα. Πάρα πολλοί απέτυχαν και έπεσαν στον δρόμο ενώ ακολουθούσαν τον Θεό. Χωρίς την αλήθεια δεν μπορούν να σταθούν. Επομένως, οι άνθρωποι πρέπει συνεχώς να προσεύχονται στον Θεό, να βασίζονται επάνω Του και να διατηρούν μια κανονική σχέση μαζί Του μέχρι τέλους. Κι όμως οι άνθρωποι, καθώς βαδίζουν, απομακρύνονται από τον Θεό. Ο Θεός είναι ο Θεός, οι άνθρωποι είναι άνθρωποι. Ο καθένας ακολουθεί τον δικό του δρόμο. Ο Θεός λέει τα λόγια του Θεού και οι άνθρωποι βαδίζουν το δικό τους μονοπάτι, που δεν είναι το ίδιο με του Θεού. Όταν κάποιος χάνει τη δύναμη στην πίστη του στον Θεό, έρχεται ενώπιον του Θεού να πει λίγα λόγια προσευχής και να δανειστεί λίγη δύναμη. Αφού αποκτήσει κάποια ενέργεια, φεύγει για άλλη μια φορά. Μετά από λίγο, ξεμένει από καύσιμα και επιστρέφει στον Θεό για ανεφοδιασμό. Δεν μπορεί να συνεχίσει κάποιος να ενεργεί έτσι για πολύ. Εάν αφήσει τον Θεό, δεν έχει δρόμο να πάει μπροστά.

Έχω πλέον ανακαλύψει ότι είναι ιδιαίτερα μικρή η ικανότητα πολλών να αυτορρυθμίζονται. Ποια είναι η αιτία; Αυτό συμβαίνει επειδή οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια εξ αρχής και, αν δεν προσεύχονται, είναι πολύ πιθανό να ξεφτιλιστούν. Κατανοούν μόνο το γράμμα του δόγματος, κάτι που δεν βοηθάει, και δεν μπορούν να συγκρατηθούν καθόλου. Σε μια τέτοια κατάσταση, διαφώτιση και φώτιση μπορείτε να κερδίσετε μόνο από το Άγιο Πνεύμα μέσω της προσευχής, και μόνο εάν κατανοήσετε κάποια αλήθεια θα μπορέσετε να συγκρατηθείτε με κάποιον τρόπο και να έχετε λίγη ανθρώπινη ομοιότητα. Οι πιστοί του Θεού πρέπει να διαβάζουν συχνά τα λόγια Του, να δίνουν έμφαση στην αλήθεια και να προσεύχονται συχνά. Μόνο τότε μπορούν να βελτιωθούν οι άνθρωποι, να επιφέρουν αλλαγές και να βιώσουν κάπως την ανθρώπινη ομοιότητα. Εάν μιλάτε μόνο για την αυτογνωσία και τη βίωση της κανονικής ανθρώπινης φύσης, αυτό δεν είναι εντάξει. Χωρίς το έργο του Αγίου Πνεύματος, δεν θα έχει αποτέλεσμα. Εάν παραβλέπετε το πώς ακριβώς εργάζεται το Άγιο Πνεύμα και παρακινεί τους ανθρώπους και το πώς εκείνοι θα πρέπει να αναζητούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια στην καθημερινή τους ζωή, τότε πώς μπορείτε να πιστεύετε στον Θεό; Ποιο καθήκον μπορείτε να κάνετε; Εάν μέσα τους οι άνθρωποι πιστεύουν μόνο στην ύπαρξη του Θεού, εάν το μόνο που έχει απομείνει από την πίστη τους είναι απλώς μια αναγνώριση του Θεού και αφήνουν στην άκρη τα λόγια και την αλήθεια Του, τότε δεν θα έχουν είσοδο στη ζωή, και ούτε ο Θεός ούτε η αλήθεια θα είναι στην καρδιά τους. Οι σκέψεις και οι αντιλήψεις τους θα είναι γεμάτες μόνο από τον υλικό κόσμο. Αυτού του είδους η πίστη στον Θεό έχει γίνει θρησκευτικό τελετουργικό. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια θα μπορούσαν ακόμη και να αποδεχτούν τον αθεϊσμό ή τον υλισμό και, ενδεχομένως, σιγά-σιγά να βάλουν και ερωτηματικό στο αν υπάρχει Θεός και να αρνηθούν τον πνευματικό κόσμο και τα θέματα της πνευματικής ζωής. Κάτι τέτοιο αποκλίνει πλήρως από την αληθινή οδό, έχουν πέσει στο πηγάδι της αβύσσου. Χωρίς προσευχή, η επιθυμία των ανθρώπων να κάνουν πράξη την αλήθεια δεν είναι παρά μια υποκειμενική επιθυμία. Απλώς θα τηρούν τους κανόνες. Ακόμη κι αν ενεργείς σύμφωνα με τις διευθετήσεις του Άνωθεν και δεν προσβάλλεις τον Θεό, απλώς τηρείς τους κανόνες, οπότε δεν θα εκτελείς ποτέ το καθήκον σου καλά. Όλων των ανθρώπων το πνεύμα είναι απαθές και νωθρό τώρα. Υπάρχουν πολλά λεπτά σημεία στις σχέσεις των ανθρώπων με τον Θεό, όπως το να παρακινούνται και να διαφωτίζονται από το Πνεύμα, όμως οι άνθρωποι δεν μπορούν να τα νιώσουν —είναι πολύ απαθείς! Εάν δεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού ή δεν προσεύχονται, και δεν βιώνουν ποτέ τα ζητήματα της πνευματικής ζωής και δεν μπορούν να ελέγξουν την κατάστασή τους, δεν υπάρχει εγγύηση ότι ζουν ενώπιον του Θεού. Εάν θέλετε να ζείτε ενώπιον του Θεού, είναι απαράδεκτο να μην προσεύχεστε, και ακόμη περισσότερο να μη διαβάζετε τα λόγια του Θεού. Το να μη ζείτε την εκκλησιαστική ζωή είναι εξίσου απαράδεκτο. Εάν κάποιος απομακρυνθεί από τα λόγια του Θεού, δεν πιστεύει πλέον σε Εκείνον, και με το να απομακρύνεται από την προσευχή είναι σαν να απομακρύνεται από τον Θεό. Για να πιστεύει κανείς στον Θεό, πρέπει να προσεύχεται. Χωρίς προσευχή, δεν υπάρχει καν υποψία πίστης στον Θεό. Έχω πει ότι δεν χρειάζεται να τηρείτε κανόνες και ότι μπορείτε να προσεύχεστε οπουδήποτε και ανά πάσα στιγμή, επομένως υπάρχουν κάποιοι που προσεύχονται σπάνια. Δεν προσεύχονται το πρωί όταν ξυπνούν, αντίθετα, διαβάζουν απλώς μερικά χωρία από τα λόγια του Θεού και ακούνε ύμνους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, ασχολούνται με εξωτερικές υποθέσεις και δεν προσεύχονται προτού ξαπλώσουν για ύπνο το βράδυ. Δεν αισθάνεστε ότι είναι αλήθεια πως, αν απλώς διαβάζετε τα λόγια του Θεού και δεν προσεύχεστε, τότε είστε σαν τον άπιστο που διαβάζει τα λόγια Του, αλλά δεν τον διαπερνούν; Εάν οι άνθρωποι δεν προσεύχονται, τότε η καρδιά τους δεν μπορεί να εισέλθει στα λόγια του Θεού και δεν θα διαφωτιστούν διαβάζοντάς τα. Δεν θα έχουν λεπτά συναισθήματα του πνεύματος, ούτε το πνεύμα τους θα παρακινηθεί. Είναι απαθείς και νωθροί και απλώς συναναστρέφονται επιφανειακά σχετικά με το εκκλησιαστικό έργο και την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Όταν συμβαίνει κάτι, δεν μπορούν να συλλάβουν τα εσώτερα συναισθήματα της καρδιάς τους. Δεν επηρεάζει αυτό την κανονική τους σχέση με τον Θεό; Ήδη δεν υπάρχει θέση για τον Θεό στην καρδιά τους, και προσεύχονται όπως θέλουν, δεν βγαίνουν λόγια και δεν μπορούν να αισθανθούν τον Θεό. Ήδη αυτό είναι πολύ επικίνδυνο. Σημαίνει ότι έχουν περιπλανηθεί πάρα πολύ μακριά από τον Θεό. Στην πραγματικότητα, όταν αποσύρεστε πνευματικά για να προσευχηθείτε, αυτό δεν διαταράσσει τα εξωτερικά καθήκοντα του έργου σας, δεν καθυστερεί καθόλου τα πράγματα. Εάν προκύψει πρόβλημα και δεν επιλυθεί, τότε καθυστερούν τα πράγματα. Η προσευχή στον Θεό αποσκοπεί στο να επιλύει προβλήματα και να δίδει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να ζουν παρουσία του Θεού και να απολαμβάνουν τα λόγια Του. Αυτό είναι πιο ωφέλιμο για την εκτέλεση των καθηκόντων των ανθρώπων και για την είσοδό τους στη ζωή.

1998