Μόνο η διάλυση της διεφθαρμένης διάθεσης μπορεί να επιφέρει αληθινή μεταμόρφωση

Αυτήν τη στιγμή, όλοι εσείς κάνετε το καθήκον σας αρκετά ενεργητικά, και είστε σε θέση να αντέξετε λίγα βάσανα· έτσι, όσον αφορά την είσοδο στη ζωή, έχετε ένα μονοπάτι προς τα εμπρός; Κερδίζετε νέα διαφώτιση ή βλέπετε νέο φως; Η είσοδος στη ζωή αποτελεί κρίσιμο ζήτημα για όσους πιστεύουν στον Θεό, όπως και το να κάνει κανείς το καθήκον του· αλλά για να είσαι σε θέση να κάνεις το καθήκον σου καλά, να ανταποκρίνεσαι σε ένα αποδεκτό επίπεδο, να κάνεις το καθήκον σου πιστά —ποιος είναι ο τρόπος για να πετύχεις αυτά τα πράγματα; (Η επιδίωξη της αλήθειας.) Σωστά, πρέπει να επιδιώκεις την αλήθεια. Ποιος είναι ο τρόπος για να επιδιώξεις την αλήθεια; Πρέπει να διαβάζεις περισσότερα από τα λόγια του Θεού· μόνο τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Πρέπει να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού και να τα βιώνεις πιο συχνά για να αποκτήσεις την αλήθεια, και μόνο τότε μπορείς να κατανοήσεις την αλήθεια. Επομένως, για να κατανοήσεις την αλήθεια, δεν πρέπει να καταβάλεις προσπάθεια ως προς τα λόγια του Θεού; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Στα χρόνια αυτά που πιστεύω στον Θεό, έχω διαβάσει πάρα πολλά από τα λόγια του Θεού και έχω κατανοήσει πραγματικά ένα μέρος της αλήθειας, αλλά όταν μου συμβαίνουν ασυνήθιστα πράγματα, δεν μπορώ να βρω το μονοπάτι και δεν ξέρω πώς να κάνω πράξη την αλήθεια· πώς γίνεται να μην αξιοποιώ τα πράγματα που καταλαβαίνω και για τα οποία μιλάω; Αυτήν τη στιγμή, συνειδητοποιώ ότι το μόνο που ξέρω είναι λόγια δόγματος και δεν ξέρω πώς να κάνω πράξη την αλήθεια όταν μου συμβαίνουν πράγματα. Είμαι τόσο φτωχός και αξιολύπητος». Μερικοί άνθρωποι συνήθως εξαπολύουν κατά τη συναναστροφή τους έναν ακατάπαυστο χείμαρρο από λόγια, και είναι μάλιστα σε θέση να απαγγείλουν από μνήμης κάποια από τα λόγια του Θεού, οπότε νομίζουν ότι κατανοούν την αλήθεια, ότι είναι πνευματικοί και ότι διαθέτουν κάποιο μέρος της πραγματικότητας της αλήθειας· αλλά όταν τους συμβεί μια μέρα κάτι που δεν είναι σύμφωνο με τις επιθυμίες τους, θα αρχίσουν να έχουν αντιλήψεις για τον Θεό. Ενίοτε, μπορεί ακόμη και να Τον κατηγορήσουν. Θα εκδηλωθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους, και όσο κι αν προσευχηθούν, δεν θα μπορέσουν να λύσουν τα προβλήματά τους. Όταν άλλοι άνθρωποι συναναστρέφονται μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, λένε: «Εγώ καταλαβαίνω αυτό το δόγμα καλύτερα από σένα. Όσον αφορά την κατανόηση της αλήθειας, καταλαβαίνω περισσότερο από σένα· όσον αφορά το κήρυγμα του δόγματος, ξέρω πώς να μιλάω καλύτερα από σένα· όσον αφορά την ακρόαση κηρυγμάτων, έχω ακούσει περισσότερα από σένα· όσον αφορά την καταβολή προσπάθειας, καταβάλλω περισσότερη από σένα· όσον αφορά την πίστη στον Θεό, πιστεύω για περισσότερο καιρό από σένα. Μην προσπαθείς να με διδάξεις· καταλαβαίνω τα πάντα». Νομίζουν ότι καταλαβαίνουν τα πάντα, αλλά όταν μπαίνουν στο παιχνίδι οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους και τους ελέγχουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους, δεν ξέρουν τι να κάνουν. Τα πνευματικά δόγματα που συνήθως ξεστομίζουν δεν μπορούν να επιλύσουν τις δυσκολίες τους. Το ανάστημά τους είναι πράγματι μεγάλο ή είναι μικρό; Νομίζουν ότι κατανοούν την αλήθεια, οπότε γιατί δεν μπορούν να επιλύσουν τις τρέχουσες δυσκολίες τους; Τι συμβαίνει εδώ; Δεν αντιμετωπίζετε συχνά τέτοιου είδους προβλήματα; Πρόκειται για μια συνηθισμένη δυσκολία που συναντούν οι πιστοί κατά την είσοδο στη ζωή, και είναι η μεγαλύτερη δυσκολία του ανθρώπου. Προτού σου συμβεί κάτι, μπορεί να νομίζεις ότι ήδη πιστεύεις στον Θεό εδώ και λίγο καιρό, ότι έχεις ένα συγκεκριμένο ανάστημα και θεμέλιο, και όταν συμβαίνουν πράγματα σε άλλους ανθρώπους, είσαι σε θέση να τα διακρίνεις λίγο. Είσαι ακόμη σε θέση να υποφέρεις αρκετά καθώς κάνεις το καθήκον σου, είσαι σε θέση να πληρώσεις ένα μεγάλο τίμημα και είσαι σε θέση να ξεπεράσεις πολλές από τις δικές σου δυσκολίες, όπως σωματικές ασθένειες, ελαττώματα και ελλείψεις· αλλά το πιο δύσκολο θέμα που πρέπει να επιλυθεί είναι αυτό των διάφορων διεφθαρμένων διαθέσεων που συχνά εκδηλώνουν οι άνθρωποι. Η «διεφθαρμένη διάθεση» είναι ένας όρος που οι άνθρωποι γνωρίζουν, αλλά δεν είναι σε όλους ξεκάθαρο τι ακριβώς είναι μια διεφθαρμένη διάθεση, ποιες εκφάνσεις συνιστούν διεφθαρμένη διάθεση και ποιες σκέψεις και πράξεις είναι τα προϊόντα μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Αν οι άνθρωποι δεν κατανοούν ή δεν αντιλαμβάνονται τι είναι μια διεφθαρμένη διάθεση ή ποιες πράξεις είναι οι εκφάνσεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης, τότε δεν θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι, ακόμη και αν ζει σύμφωνα με μια διεφθαρμένη διάθεση, εφόσον δεν αμαρτάνει, κάνει πράξη την αλήθεια; Έχετε μια τέτοια κατάσταση; (Έχουμε.) Αν δεν καταλαβαίνεις ή δεν αντιλαμβάνεσαι καθόλου τι είναι η διεφθαρμένη διάθεση, τότε είσαι σε θέση να γνωρίσεις τον εαυτό σου; Είσαι σε θέση να κατανοήσεις τη δική σου διεφθαρμένη φύση; Σίγουρα όχι. Αν δεν γνωρίζεις τι είναι μια διεφθαρμένη διάθεση, τότε μπορείς να γνωρίζεις πώς να ενεργείς για να κάνεις την αλήθεια πράξη, ποιες ενέργειες είναι σωστές και ποιες λάθος; Σίγουρα όχι. Έτσι, οι άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους δεν θα έχουν είσοδο στη ζωή.

Το μονοπάτι της εισόδου στη ζωή επηρεάζει πολλές καταστάσεις. Πιθανώς όλοι γνωρίζετε αυτήν τη λέξη, «κατάσταση», αλλά σε τι αναφέρεται; Πώς την αντιλαμβάνεστε; (Μια κατάσταση είναι οι απόψεις και οι σκέψεις που απορρέουν από ένα άτομο όταν του συμβαίνουν πράγματα· μπορεί να επηρεάσει και να ελέγξει την ομιλία, τη συμπεριφορά και τις επιλογές του. Όλα αυτά τα πράγματα αποτελούν μια κατάσταση). Αυτό πλησιάζει πολύ. Ποιος άλλος θέλει να πει κάτι; (Κατάσταση σημαίνει πως ένα άτομο ζει σε μια αρνητική και αρκετά αφύσικη κατάσταση επειδή κυριαρχείται από κάποιου είδους διεφθαρμένη διάθεση, σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο ή σε ένα συγκεκριμένο θέμα —για παράδειγμα, όταν αντιμετωπίζεται αυστηρά και κλαδεύεται ή όταν έρχεται αντιμέτωπο με κάποιες δυσκολίες). (Πρόσφατα, όταν είχα κάποια αποτελέσματα καθώς έκανα το καθήκον μου, ήμουν σε μια κατάσταση αυτοϊκανοποίησης και εφησυχασμού. Νόμιζα ότι είχα αλλάξει, ότι διέθετα την πραγματικότητα της αλήθειας και ότι σίγουρα θα με επαινούσε ο Θεός· στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, απείχα ακόμη πολύ. Μόνο τώρα καταλαβαίνω ότι αυτό ήταν ένα είδος αλαζονικής, υπεροπτικής κατάστασης). Οι καταστάσεις που συζητήσατε είναι όλες αρνητικές, υπάρχουν, όμως, σωστές, θετικές καταστάσεις; (Ναι. Για παράδειγμα, όταν θέλω να ικανοποιήσω τον Θεό με όλη μου τη δύναμη, είμαι σε θέση να εγκαταλείψω τη σάρκα μου και να κάνω πράξη την αλήθεια: Αυτό το είδος κατάστασης είναι θετικό). Μέχρι στιγμής, έχετε μόνο περιγράψει κάποιες καταστάσεις χωρίς να έχετε ορίσει στην πραγματικότητα τι είναι μια κατάσταση. Επομένως, ας συνοψίσουμε τώρα τι είναι στην πραγματικότητα μια κατάσταση με βάση όσα έχετε πει όλοι εσείς. Σε τι αναφέρεται στην πραγματικότητα ο όρος «κατάσταση»; Είναι ένα είδος άποψης που έχουν οι άνθρωποι ή μια συνθήκη στην οποία βρίσκονται οι άνθρωποι όταν τους συμβαίνουν πράγματα, καθώς και οι σκέψεις, οι διαθέσεις και οι στάσεις στις οποίες οδηγεί αυτή η συνθήκη. Για παράδειγμα, όταν αντιμετωπίζεσαι και κλαδεύεσαι καθώς κάνεις το καθήκον σου, θα νιώθεις δυστυχισμένος και θα βρίσκεσαι σε αρνητική κατάσταση. Τη στιγμή εκείνη, οι απόψεις και οι στάσεις που εκδηλώνεις, καθώς και το ποιες είναι οι στάσεις σου —αυτές είναι μερικές από τις σχετικές λεπτομέρειες της κατάστασής σου. Αυτό δεν άπτεται των πραγμάτων που συνήθως βιώνετε; (Ναι.) Σχετίζεται με τις ζωές των ανθρώπων· είναι κάτι με το οποίο ο καθένας μπορεί να συσχετιστεί —κάτι που μπορεί να νιώσει, να βιώσει και να έρθει σε επαφή μαζί του— κάθε μέρα στην καθημερινή του ζωή. Τι πιστεύετε λοιπόν; Όταν κάποιος βρίσκεται σε αρνητική κατάσταση, τι πράγματα εκρέουν από μέσα του; (Παρανόηση, υπεκφυγή, αυτο-ορισμός και πλήρης παραίτηση μετά από τυχόν αναποδιές· όταν πρόκειται για κάτι σοβαρό, κάποιος μπορεί ακόμη και να αποφύγει εντελώς τις ευθύνες του). Όταν είναι σοβαρό και αποφεύγει τις ευθύνες του, αυτό αποτελεί στάση ή θέση; Ή είναι κάτι άλλο; (Είναι ένα είδος συνθήκης και ψυχολογικής διάθεσης.) Είναι περισσότερο συνθήκη και ψυχολογική διάθεση. Αυτήν τη στιγμή, ποια είναι η στάση ενός ατόμου καθώς κάνει τα καθήκοντά του; (Είναι αρνητικός και χαλαρός, δεν έχει κανένα κίνητρο, και απλώς κάνει τα διαδικαστικά). Αυτό άπτεται της πραγματικής κατάστασης των πραγμάτων. Το να πούμε ότι «δεν έχει κανένα κίνητρο» είναι μια φράση χωρίς νόημα· πρέπει να μιλήσεις για την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων. Όταν οι άνθρωποι κάνουν το καθήκον τους χωρίς κίνητρο, τι σκέφτονται μέσα τους; Ποια είναι η διεφθαρμένη διάθεση που εκδηλώνεται εκείνη τη στιγμή; (Απλώς κάνουν τα διαδικαστικά καθώς εκτελούν το καθήκον τους· ενεργούν επιπόλαια.) Αυτό δεν είναι διάθεση, αλλά ένας ορισμός που ισχύει για σένα αφότου ενεργήσεις· είναι ένας τρόπος δράσης. Όσον αφορά όμως το τι σε έκανε να κάνεις απλώς τα διαδικαστικά, δεν χρειάζεται να ψάξεις βαθύτερα; Ψάχνοντας αρκετά βαθιά, θα αποκαλύψεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Το να κάνεις απλώς τα διαδικαστικά είναι απόρροια μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεσαι μέσα σου μπορεί να οδηγήσει στο να κάνεις απλώς τα διαδικαστικά, καθώς κάνεις το καθήκον σου, και μπορεί να οδηγήσει στο να είσαι λιγότερο ενεργητικός από ό,τι πριν. Αυτή η σκέψη σου αποτελεί μια διεφθαρμένη διάθεση, και αυτό που οδήγησε σε αυτήν τη σκέψη είναι η φύση σου. Μερικοί άνθρωποι υφίστανται το κλάδεμα και την αντιμετώπιση καθώς κάνουν το καθήκον τους και λένε: «Με τις περιορισμένες ικανότητές μου, πόσα μπορώ πραγματικά να κάνω; Δεν καταλαβαίνω πολλά, οπότε αν θέλω να κάνω καλά αυτήν τη δουλειά, δεν θα πρέπει να μαθαίνω στην πορεία; Θα μου είναι εύκολο αυτό; Ο Θεός απλώς δεν καταλαβαίνει τους ανθρώπους· δεν είναι σαν να οδηγείς μια πάπια σε μια κούρνια; Ας το κάνει κάποιος που καταλαβαίνει περισσότερα από μένα. Μπορώ να το κάνω μόνο έτσι —δεν μπορώ να κάνω τίποτα παραπάνω από αυτό». Οι άνθρωποι λένε και σκέφτονται τακτικά τέτοια πράγματα, σωστά; (Σωστά.) Όλοι μπορούν να το παραδεχτούν αυτό. Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν είναι άγγελος· οι άνθρωποι δεν ζουν στο κενό. Όλοι έχουν αυτές τις σκέψεις και τις διεφθαρμένες εκφάνσεις. Από όλους μπορούν να ξεχειλίζουν αυτά τα πράγματα και όλοι μπορούν να ζουν συχνά σε αυτές τις καταστάσεις, και αυτό δεν γίνεται με τη θέλησή τους· δεν μπορούν παρά να σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο. Πριν τους συμβεί κάτι, οι άνθρωποι έχουν μια αρκετά κανονική κατάσταση, αλλά όταν τους συμβαίνει κάτι, τα πράγματα είναι διαφορετικά —μια αρνητική κατάσταση εκδηλώνεται φυσικά από μέσα τους πολύ εύκολα, χωρίς εμπόδιο ή περιορισμό και χωρίς την ώθηση ή την υποκίνηση των άλλων· εφόσον τα πράγματα που συναντούν δεν είναι σύμφωνα με τη δική τους θέληση, αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις εκδηλώνονται από μέσα τους ανά πάσα στιγμή και σε όλους τους τόπους. Γιατί είναι σε θέση να εκδηλώνονται ανά πάσα στιγμή και σε κάθε τόπο; Αυτό αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους αυτού του είδους τη διεφθαρμένη διάθεση και τη διεφθαρμένη φύση. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων δεν τους επιβάλλονται από άλλους ούτε τις ενσταλάζουν άλλοι, πόσο μάλλον τις διδάσκουν, τις υποκινούν ή τις υποθάλπουν άλλοι· αντίθετα, οι ίδιοι οι άνθρωποι τις διαθέτουν. Αν οι άνθρωποι δεν διαλύσουν αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, τότε δεν μπορούν να ζήσουν σε σωστές, θετικές καταστάσεις. Γιατί εκδηλώνονται συχνά αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις; Στην πραγματικότητα, όλοι σας έχετε ήδη συνειδητοποιήσει ότι αυτές οι καταστάσεις είναι λανθασμένες και μη κανονικές, ότι πρέπει να αλλάξουν. Μέχρι τώρα, δεν έχετε ακόμη αποβάλει αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις ή δεν έχετε εγκαταλείψει αυτές τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις, και οι καταστάσεις σας δεν έχουν ακόμη αλλάξει σημαντικά. Μετά από δέκα ή είκοσι χρόνια, εξακολουθείτε να μην έχετε καμία απολύτως αλλαγή, και βρίσκεστε στην ίδια κατάσταση όπως και πριν, όταν αποκαλύπτετε τη διαφθορά, χωρίς καμία σημαντική μείωση, οπότε ποιο είναι το πρόβλημα; Τι αποδεικνύει αυτό; Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, η πλειονότητα από σας δεν είχε καμία ανάπτυξη· απλώς κατανοείτε κάποια λόγια δόγματος, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε πράξη την αλήθεια και δεν είστε σε θέση να καταθέσετε βιωματική μαρτυρία· αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλα αυτά τα χρόνια, δεν επιδιώξατε την αλήθεια, και η διεφθαρμένη σας διάθεση δεν έχει αλλάξει σημαντικά. Αυτό αποδεικνύει ότι η εμπειρία της ζωής σας είναι πολύ ρηχή και δεν έχει βάθος· μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι το σημερινό σας ανάστημα είναι πολύ μικρό και δεν κατέχετε κανένα κομμάτι της πραγματικότητας της αλήθειας. Μπορείτε να δεχτείτε αυτά που σας είπα; Εκείνοι που έχουν λίγη πρακτική εμπειρία θα πρέπει να είναι σε θέση να κατανοήσουν τα λόγια Μου, αλλά εκείνοι που δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν γνωρίζουν ακόμη τι είναι η είσοδος στη ζωή μπορεί να μην καταλαβαίνουν το νόημα αυτών των λόγων. Γιατί σας ρώτησα μόλις τώρα τι είναι μια κατάσταση; Αν δεν καταλαβαίνετε τι είναι μια κατάσταση, τότε δεν θα καταλάβετε καθόλου τι λέω· θα ακούτε απλώς τα λόγια, αντιμετωπίζοντάς τα σαν να είναι σωστά. Αν έχετε αυτήν την άποψη, αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχετε καμία εμπειρία και ότι δεν καταλαβαίνετε τα λόγια του Θεού. Αν οι άνθρωποι θέλουν να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας, να έχουν είσοδο στην αληθινή ζωή, πρέπει να κατανοήσουν αρκετές καταστάσεις· πρέπει να κατανοήσουν και να διαχειριστούν τα δικά τους προβλήματα και να γνωρίσουν σε τι είδους κατάσταση βρίσκονται στην πραγματική τους ζωή, αν αυτή η κατάσταση είναι σωστή ή λανθασμένη, τι είδους διεφθαρμένη διάθεση απορρέει από τους ανθρώπους όταν βρίσκονται σε λανθασμένη κατάσταση και ποια είναι η ουσία αυτής της διεφθαρμένης διάθεσης —πρέπει να κατανοήσουν όλα αυτά τα πράγματα. Αν δεν κατανοήσεις ούτε αντιληφθείς αυτά τα πράγματα, τότε, αφενός, δεν ξέρεις πού να ξεκινήσεις για να γνωρίσεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση, για να επιτρέψεις στον εαυτό σου να αλλάξει· αφετέρου, δεν ξέρεις πού να ξεκινήσεις για να φας και να πιεις τα λόγια του Θεού ή να εισέλθεις στην αλήθεια. Μήπως αντιμετωπίζετε συχνά την ακόλουθη κατάσταση; Αφού Με ακούσετε να μιλάω για κάτι, γνωρίζετε μόνο για αυτό το πράγμα, αλλά όχι σε ποια κατάσταση αναφέρεται, και δεν είστε σε θέση να το εφαρμόσετε στον εαυτό σας; (Έτσι είναι.) Αυτό δείχνει ότι η εμπειρία σας δεν έχει φτάσει ακόμη σε αυτό το σημείο. Αν αυτό για το οποίο μιλάω έχει να κάνει με εσάς και είναι στενά συνδεδεμένο με τη ζωή σας —για παράδειγμα, αν μιλήσω για τα πράγματα με τα οποία οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή καθημερινά καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, ή για τις διεφθαρμένες διαθέσεις που εκδηλώνουν οι άνθρωποι καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, ή για πράγματα που άπτονται των προθέσεων των ανθρώπων, των αλαζονικών διαθέσεων, του ότι απλώς κάνουν τα διαδικαστικά, ή των συμπεριφορών τους καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους— μόλις ακούσετε, ίσως να είστε σε θέση να το εφαρμόσετε στον εαυτό σας. Αν μιλήσω γι’ αυτό πιο βαθιά, υπάρχουν πράγματα που μπορεί να μην είστε σε θέση να εφαρμόσετε στον εαυτό σας. Συμβαίνει αυτό μερικές φορές; (Συμβαίνει.) Όσον αφορά τα πράγματα που δεν μπορείτε να εφαρμόσετε στον εαυτό σας, τα ακούτε όπως ακούτε το δόγμα, αφήνοντάς τα απλώς να περάσουν και να μην ακουμπήσουν; Τότε πώς θα πρέπει να κατανοείτε εκείνα τα πράγματα που μπορείτε να εφαρμόσετε στον εαυτό σας; (Να κάνουμε αυτοκριτική και να γνωρίζουμε τον εαυτό μας, και να αναζητούμε την αλήθεια για να επιλύσουμε τη δική μας διαφθορά). Αυτός είναι ο σωστός τρόπος εμπειρίας.

Το να πει κανείς ότι είναι σημαντικό να αναλογιστείς τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση και να τη γνωρίσεις είναι μια γενικόλογη δήλωση. Πώς πρέπει πραγματικά να προβληματιστείς και να γνωρίσεις τον εαυτό σου; Εδώ υπάρχει ένα μονοπάτι: Όταν σου συμβαίνει κάτι, θα πρέπει να εξετάζεις την οπτική και τη στάση σου, τις σκέψεις που κάνεις, και από τι είδους οπτική βλέπεις, διαχειρίζεσαι και αντιμετωπίζεις αυτό το πρόβλημα. Μέσα από αυτά τα βήματα, μπορείς να προβληματιστείς και να γνωρίσεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση. Ποιος είναι ο σκοπός αυτού του είδους του προβληματισμού και της αυτογνωσίας; Είναι να κατανοήσεις καλύτερα τη δική σου διεφθαρμένη κατάσταση και στη συνέχεια να αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τα προβλήματά σου και να επιτύχεις αλλαγή της διάθεσής σου. Σε ποιο στάδιο βρίσκεστε λοιπόν όλοι εσείς αυτήν τη στιγμή; Σε ποιον βαθμό και πόσο βαθιά γνωρίζετε τον εαυτό σας; Πόσα καταλαβαίνετε για την κατάσταση στην οποία βρίσκεστε σε διάφορες χρονικές στιγμές ή όταν σας συμβαίνουν διάφορα πράγματα; Έχετε καταβάλει κάποια προσπάθεια ή έχετε κάνει τη μελέτη σας από την άποψη αυτή; Έχετε βιώσει κάποια είσοδο; (Όταν μου συμβαίνουν πιο προφανή πράγματα ή σημαντικά γεγονότα, μπορεί να αντιληφθώ κάποιες από τις δικές μου εκφάνσεις, ενώ τα μικρότερα ζητήματα μου διαφεύγουν εύκολα. Μερικές φορές δεν έχω επίγνωση ότι ζω σε λάθος κατάσταση). Όταν δεν έχετε επίγνωση, σε τι είδους κατάσταση βρίσκεστε; Σε τι είδους συνθήκες θα ήσασταν χωρίς επίγνωση; (Κάνοντας το καθήκον μου λες και απλώς κάνω πράγματα, χωρίς να καταβάλω προσπάθεια προς την αλήθεια που βρίσκεται στα λόγια του Θεού, οπότε ακόμη και αν εκδηλωνόταν μια διεφθαρμένη διάθεση, δεν θα το καταλάβαινα). Το να αντιμετωπίζεις το καθήκον σου απλώς ως ένα είδος δουλειάς, εργασίας ή ευθύνης, και να το κάνεις με αδράνεια, χωρίς να το συνδέεις με την είσοδο στη ζωή, είναι μια πολύ συνηθισμένη κατάσταση· είναι αντιμετώπιση του καθήκοντός σου απλώς ως ένα θέμα που πρέπει να διεκπεραιωθεί, παρά ως μονοπάτι ή μέθοδο για την είσοδο στη ζωή. Είναι ακριβώς σαν να πηγαίνεις για δουλειά: Μερικοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους ως καριέρα, ενσωματώνοντάς τη στη ζωή τους και ενσωματώνοντάς τη στα ενδιαφέροντα και τα χόμπι τους, καθώς και στα ιδανικά και τους στόχους της ζωής τους. Παράλληλα, κάποιοι άλλοι αντιμετωπίζουν το να πηγαίνουν για δουλειά ως ένα είδος ευθύνης —δεν μπορούν να αποφύγουν να πάνε για δουλειά. Εμφανίζονται κάθε μέρα στην ώρα τους, ώστε να βγάλουν κάποια χρήματα για να στηρίξουν τις οικογένειές τους, αλλά δεν έχουν στόχους ή ιδανικά ζωής. Αυτήν τη στιγμή, η πλειονότητα από εσάς δεν βρίσκεται σε αυτού του είδους την κατάσταση; Το καθήκον σας είναι αποκομμένο από τα λόγια του Θεού ή την αλήθεια. Ακόμη και αν αναγνωρίσετε τα δικά σας λάθη, δεν επιτυγχάνετε καμία πραγματική μεταστροφή· ανατρέχετε για να σκεφτείτε θέματα εισόδου στη ζωή μόνο όταν υπάρχουν λίγες ενοχές στην καρδιά σας. Τον υπόλοιπο χρόνο, συνήθως απλώς κάνετε ό,τι θέλετε. Τα καταφέρνεις λίγο καλύτερα όταν είσαι ευχαριστημένος ή σε πολύ καλή ψυχολογική διάθεση, αλλά αν μια μέρα συμβεί κάτι που είναι αντίθετο με τις επιθυμίες σου ή αν έχεις έναν εφιάλτη που σου προκαλέσει κακή ψυχολογική διάθεση, τότε αυτό μπορεί να επηρεάσει την ψυχική σου κατάσταση για μέρες, καθώς και να επηρεάσει τα αποτελέσματα του καθήκοντός σου. Παρ’ όλα αυτά, δεν έχεις καμία επίγνωση αυτού μέσα σου· είσαι μπερδεμένος, και γι’ αυτές τις δέκα ημέρες, ή ακόμη και για δύο εβδομάδες, καθυστερείς τα πράγματα, κάνοντας απλώς τα διαδικαστικά για να τα βγάλεις πέρα. Όταν κάποιος ζει σε μια τέτοια κατάσταση, δεν σταματάει η είσοδος στη ζωή; Αν σταµατήσει η είσοδος στη ζωή, µπορούν οι πράξεις των ανθρώπων και το καθήκον που κάνουν εκείνοι να ικανοποιήσουν τον Θεό; (Όχι.) Γιατί όχι; Οι πράξεις και το καθήκον τους σε αυτήν την περίπτωση δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και δεν ισοδυναμούν με μαρτυρία για τον Θεό, οπότε το να κάνουν το καθήκον τους με αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να ικανοποιήσει τον Θεό. Είναι πιθανόν να μην κάνεις κανένα λάθος στο καθήκον σου για κάποιο χρονικό διάστημα, οπότε νομίζεις ότι το να κάνεις το καθήκον σου με αυτόν τον τρόπο είναι απολύτως ενδεδειγμένο· εφόσον είσαι πάντα απασχολημένος με το καθήκον σου, χωρίς να εγκαταλείπεις το έργο σου και χωρίς να σκέφτεσαι άλλα πράγματα, θεωρείς ότι το να κάνεις το καθήκον σου με αυτόν τον τρόπο είναι σωστό. Αυτό το είδος της στάσης δεν αποτελεί παράδειγμα του να κάνεις απλώς τα διαδικαστικά; Αν αρκείσαι σε απλές πράξεις, αποκομμένες από τις αρχές της αλήθειας, τότε μπορείς να πετύχεις αποτελέσματα κάνοντας το καθήκον σου; Όταν τελειώσει το έργο του Θεού, πώς θα δώσεις λογαριασμό στον Θεό; Εάν δεν αναλαμβάνεις την ευθύνη καθώς εκτελείς το καθήκον σου, και δεν αναζητάς την αλήθεια και δεν χειρίζεσαι τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, είναι αυτή η εκτέλεση του καθήκοντός σου αποδεκτή; Θα φέρει την έγκριση του Θεού; Αν ξαφνικά συναντήσεις μια δοκιμασία ή αν κλαδευτείς και αντιμετωπιστείς, και στη συνέχεια συνειδητοποιήσεις ότι η κρίση και η παίδευση έχουν έρθει επειδή προσέβαλες τη διάθεση του Θεού, γεγονός που σε ξυπνάει απότομα από το όνειρό σου και σε κάνει να συνέλθεις επιτέλους για μερικές μέρες, είναι αυτή μια κανονική κατάσταση για την είσοδο στη ζωή; (Όχι.) Η εμφανής αλλαγή πάνω σου μετά το κλάδεμα και την αντιμετώπισή σου είναι σαν τον πόνο μετά από χτύπημα με μαστίγιο. Έχεις λίγη αυτογνωσία. Εξωτερικά, μπορεί να φαίνεται σαν να έχεις αναπτυχθεί λίγο και να έχεις αποκτήσει κάποια κατανόηση από το κλάδεμα, την αντιμετώπιση, την κρίση και την παίδευση. Αλλά υποκειμενικά μιλώντας, αν οι άνθρωποι δεν κατανοήσουν ή δεν αντιληφθούν καθόλου τις δικές τους διεφθαρμένες διαθέσεις και τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις τους, και αν ποτέ δεν έχουν εξετάσει προσεκτικά αυτά τα πράγματα και ποτέ δεν έχουν επιλύσει αυτά τα προβλήματα, μπορούν να επιτύχουν μια κανονική κατάσταση για την είσοδο στη ζωή; Μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας; Δεν νομίζω ότι είναι εύκολο να το επιτύχουν. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Είμαι σε θέση να αντιλαμβάνομαι τις αρχές στα θέματα της εκτέλεσης του καθήκοντός μου· αυτό δεν είναι κατανόηση της αλήθειας και είσοδος στην πραγματικότητα της αλήθειας;» Οι κανόνες είναι εύκολο να τηρηθούν και οι εξωτερικές ενέργειες είναι εύκολο να τηρηθούν, αλλά δεν ισοδυναμούν με άσκηση της αλήθειας ούτε ισοδυναμούν με χειρισμό των ζητημάτων σύμφωνα με τις αρχές. Για παράδειγμα, ας πούμε ότι θα έπρεπε να σηκώνεσαι κάθε μέρα στις πέντε το πρωί και να πέφτεις για ύπνο στις δέκα το βράδυ· θα ήσουν σε θέση να ακολουθήσεις αυτήν την αρχή στην καθημερινή σου ζωή; (Όχι.) Ένα πρόγραμμα από τις πέντε έως τις δέκα είναι αρκετά καλό· είναι σύμφωνο με τους φυσικούς ρυθμούς των ανθρώπων και είναι καλό για το σώμα τους, αλλά γιατί είναι δύσκολο να το αποδεχτούν; Υπάρχει ένα πρόβλημα εδώ. Δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν αυτήν τη λογική ή δεν έχουν επίγνωση αυτής της κοινής γνώσης —τη γνωρίζουν πάρα πολύ καλά— οπότε γιατί δεν μπορούν να την αποδεχτούν; Γιατί είναι οι άνθρωποι απρόθυμοι να τηρήσουν αυτό το πρόγραμμα, απρόθυμοι να ζήσουν σύμφωνα με αυτήν τη μέθοδο και τη ρουτίνα; Αφορά το σωματικό συμφέρον των ανθρώπων. Το να μη θέλεις να ξυπνάς νωρίς δεν είναι το ίδιο με το να θέλεις να κοιμάσαι περισσότερο, με το να θέλεις να ακολουθείς τις σωματικές σου προτιμήσεις και τα σωματικά σου αισθήματα; Το να ξυπνά κανείς νωρίς έρχεται σε σύγκρουση με τη σωματική άνεση των ανθρώπων, οπότε δεν είναι πρόθυμοι να το κάνουν και αυτό τους δυσαρεστεί. Μπορούν, λοιπόν, οι άνθρωποι να αποδεχτούν το γεγονός ότι «το να σηκώνεσαι νωρίς είναι καλό για το σώμα σου»; Δεν μπορούν. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να εγκαταλείψουν ούτε αυτό το μικρό κομμάτι του συμφέροντός τους, κι όμως πρέπει παρ’ όλα αυτά να πειθαρχήσουν το σώμα τους, να προσευχηθούν και να δουλέψουν πάνω στις σκέψεις τους. Πρέπει επίσης να επηρεάζονται από το περιβάλλον τους: Σηκώνονται μόνο όταν βλέπουν ότι έχουν σηκωθεί και άλλοι άνθρωποι και ντρέπονται για την επιθυμία τους για ύπνο. Αισθάνονται υποχρέωση να σηκώνονται κάθε μέρα και είναι ιδιαίτερα δυσαρεστημένοι γι’ αυτό. Τι οδηγεί σε αυτές τις σκέψεις και τις καταστάσεις; Οι άνθρωποι αποζητούν τη σωματική άνεση, θέλουν να ενεργούν όπως επιθυμούν και υποθάλπουν τεμπέλικες, εγωκεντρικές σκέψεις. Αφενός, δεν λαμβάνουν υπόψη τους τα τακτικά μοτίβα του σώματός τους και, αφετέρου, δεν εξετάζουν το καθήκον που κάνουν· αντίθετα, επικεντρώνονται πρώτα στην ικανοποίηση του σωματικού τους συμφέροντος. Σε τελική ανάλυση, υπάρχει κάτι στη διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου, δηλαδή το ότι θέλει πάντα να ικανοποιεί τη σάρκα και να μην περιορίζεται. Αν αντιμετωπιστεί, προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει, υπερασπιζόμενος πάντα τον εαυτό του, πράγμα που είναι λίγο παράλογο. Το να ξυπνά κανείς νωρίς είναι ένα μικρό θέμα που δεν άπτεται των κερδών ή των απωλειών των ανθρώπων —εφόσον μπορείς να ξεπεράσεις την επιθυμία σου για περισσότερο ύπνο, μπορείς να το πετύχεις— αλλά είναι πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν το μικρό σωματικό όφελος του να ξεκουραστούν λίγο περισσότερο. Όταν η επιθυμία σου για περισσότερο ύπνο επηρεάζει το έργο σου, αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό δεν συνάδει με τις αρχές της αλήθειας· όχι μόνο δεν κάνεις αυτοκριτική, αλλά έχεις και παράπονα στην καρδιά σου, και είσαι δυσαρεστημένος, και όλο σκέφτεσαι: «Πώς γίνεται να μην μπορώ ποτέ να αφεθώ λίγο ή να κάνω για λίγο ό,τι θέλω;» Κάποιοι άνθρωποι κάνουν συχνά τέτοιες σκέψεις. Πώς πρέπει λοιπόν να επιλυθεί αυτή η κατάσταση; Πρέπει να προσεύχεσαι, να μπορείς να ξεπερνάς τις σωματικές σου δυσκολίες, να πασχίζεις να ωριμάσεις, να σταματήσεις να επιθυμείς την άνεση, να μπορείς να υποφέρεις, να είσαι πιστός στο καθήκον σου, να μην κάνεις ό,τι θέλεις και να μάθεις να συγκρατείσαι. Είναι εύκολο να συγκρατηθείς; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή οι άνθρωποι είναι απρόθυμοι να συγκρατηθούν, δεν τους αρέσει να τους διαχειρίζονται και θέλουν να επιδίδονται σε απολαύσεις). Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να κατανοήσουν την αυτοσυγκράτηση, που δεν είναι σε θέση να συγκρατηθούν, που έχουν ελλιπή αυτοσυγκράτηση και που ενεργούν πάντα αλόγιστα και ενδίδουν στις φαντασιώσεις έχουν ανώριμη ανθρώπινη φύση, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Όταν αυτό το μικρό θέμα άπτεται των συμφερόντων των ανθρώπων, εκδηλώνεται η διεφθαρμένη τους διάθεση. Όταν συμβαίνει αυτό, πρέπει να αναζητήσουν την αλήθεια για να το επιλύσουν· πρέπει να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να κατανοήσουν την αλήθεια, προκειμένου να επιλύσουν το πρόβλημα της διαφθοράς τους. Όταν οι άνθρωποι καθαίρονται από τη διεφθαρμένη τους διάθεση, εισέρχονται άθελά τους στην πραγματικότητα της αλήθειας, η ζωή τους μεγαλώνει και ωριμάζει, και η διάθεση της ζωής τους αλλάζει.

Μόλις έφερα ένα απλό παράδειγμα για το πώς κάτι τόσο μικρό όσο η καθημερινή ρουτίνα μπορεί να αποκαλύψει τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και το τι πραγματικά περνάει από το μυαλό τους· όλα αυτά έχουν αποκαλυφθεί τώρα. Αποκαλύπτοντας αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, ανακάλυψες ότι έχεις πράγματι διαφθαρεί σε μεγάλο βαθμό από τον Σατανά. Παρόλο που πιστεύεις στον Θεό εδώ και χρόνια και καταλαβαίνεις λίγο δόγμα, δεν έχεις ακόμη αποβάλει τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Όποιο καθήκον κι αν κάνεις, δεν μπορείς να το κάνεις σε αποδεκτό επίπεδο· όποια θέματα κι αν χειρίζεσαι, δεν μπορείς να το κάνεις σύμφωνα με τις αρχές· δεν είσαι ακόμα κάποιος που υποτάσσεται αληθινά στον Θεό. Έτσι, με βάση την τρέχουσα κατάστασή τους, έχουν σωθεί οι άνθρωποι πραγματικά από τον Θεό; Όχι ακόμη· επειδή δεν έχουν ακόμη αποβάλει πλήρως τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, η άσκηση της αλήθειας από μέρους τους είναι ακόμη πολύ περιορισμένη, και απέχουν πολύ από το να υποταχθούν πραγματικά στον Θεό· μερικοί άνθρωποι είναι ακόμη και ικανοί να ακολουθήσουν τον Σατανά ή τον άνθρωπο. Αυτά τα γεγονότα αρκούν για να αποδείξουν ότι το ανάστημα των ανθρώπων δεν έχει φτάσει πραγματικά στο σημείο κατά το οποίο έχουν σωθεί. Ο καθένας οφείλει να κατηγοριοποιήσει τον εαυτό του με βάση την πραγματική του κατάσταση και να καθορίσει τι είδους άνθρωπος είναι. Αναλογιζόμενοι τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, ορισμένοι άνθρωποι γνωρίζουν τις διάφορες εσωτερικές τους καταστάσεις, καθώς και τις σκέψεις, τις απόψεις και τις συμπεριφορές που προκύπτουν καθώς τους συμβαίνουν διάφορα πράγματα. Μερικοί άνθρωποι βλέπουν ότι είναι αλαζόνες και επηρμένοι, ότι τους αρέσει να επιδεικνύονται και ότι τους αρέσει να κοιτάζουν αφ’ υψηλού και να αυτοπροσδιορίζονται ως ανώτεροι από τους άλλους. Κάποιοι άνθρωποι βλέπουν ότι είναι φαύλοι και δόλιοι, ότι χρησιμοποιούν κάθε είδους ύπουλα μέτρα και ότι είναι κακόβουλοι. Άλλοι βλέπουν ότι βάζουν πρώτο το κέρδος, ότι τους αρέσει να εκμεταλλεύονται τους άλλους και ότι είναι εγωιστές και ποταποί άνθρωποι. Κάποιοι άνθρωποι προβληματίζονται για λίγο και συνειδητοποιούν ότι είναι υποκριτές. Άλλοι πίστευαν στο παρελθόν ότι ήταν ταλαντούχοι, ότι είχαν επίπεδο και ότι γνώριζαν καλά το επάγγελμά τους, αλλά αφού προβληματιστούν για λίγο, συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν ούτε ένα θετικό χαρακτηριστικό να αντισταθμίσει τα αρνητικά· είναι ατάλαντοι και, επιπλέον, ανόητοι και χωρίς αρχές στις πράξεις τους. Κάποιοι άνθρωποι προβληματίζονται για λίγο και συνειδητοποιούν ότι είναι μικροπρεπείς άνθρωποι που ψειρίζουν τα πάντα· είναι απαράδεκτο να πουν οι άλλοι οτιδήποτε άπτεται των συμφερόντων τους και δεν γνωρίζουν τίποτα από ανεκτικότητα. Θα βοηθήσει στην είσοδό σας στη ζωή να αποκτήσετε τέτοιες γνώσεις από τον προβληματισμό; (Θα βοηθήσει.) Πώς θα βοηθήσει; (Μπορεί να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε μια καρδιά που αναζητά την αλήθεια. Αν δεν γνωρίσουμε αυτά τα προβλήματα, τότε δεν θα ξέρουμε ότι αποκαλύπτουμε συχνά διεφθαρμένες διαθέσεις, πόσο μάλλον θα είμαστε σε θέση να αναζητήσουμε την αλήθεια για να επιλύσουμε τα προβλήματά μας). (Αν δεν τα γνωρίσουμε αυτά, τότε δεν θα ξέρουμε ότι βρισκόμαστε σε οικτρή κατάσταση. Αφού τα γνωρίσουμε, θα θέλουμε να αναζητήσουμε την αλήθεια για να επιλύσουμε τα προβλήματά μας. Θα είμαστε πρόθυμοι να αποτινάξουμε τα δεσμά της διεφθαρμένης μας διάθεσης και θα θέλουμε να αναζητήσουμε την αλήθεια για να συμπεριφερθούμε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού). Σκεφτείτε έναν άνθρωπο που νομίζει ότι είναι σπουδαίος, δίκαιος, μεγαλόψυχος, ταλαντούχος, ανεκτικός, ευγενικός, τίμιος και ιδιαίτερα αφοσιωμένος στους άλλους και ότι η διεφθαρμένη διάθεσή του έχει τα ίδια μικρά ελαττώματα με τους συνηθισμένους ανθρώπους, όπως αλαζονεία, αυταρέσκεια, μίσος και φθόνο, αλλά επίσης νομίζει ότι, εκτός από αυτά τα μικρά ελαττώματα, είναι τέλειος, καθώς και πιο έντιμος, πιο ευγενής και πιο αγαπητός από τους άλλους —αν κάποιος βρίσκεται πάντα σε μια τέτοια κατάσταση, πιστεύετε ότι μπορεί να προσέλθει ενώπιον του Θεού και να μετανοήσει αληθινά; (Όχι.) Υπό ποιες συνθήκες μπορεί ένα άτομο να προσέλθει πραγματικά ενώπιον του Θεού για να γνωρίσει τον εαυτό του, να γονατίσει αληθινά μπροστά Του και να πει: «Ω Θεέ μου, είμαι βαθιά διεφθαρμένος από τον Σατανά. Είμαι απρόθυμος να εγκαταλείψω οτιδήποτε σχετίζεται με τα δικά μου συμφέροντα. Είμαι ένα εγωιστικό και ποταπό άτομο, χωρίς ούτε ένα θετικό στοιχείο. Είμαι πρόθυμος να μετανοήσω πραγματικά και να βιώσω την ομοιότητα ενός πραγματικού ανθρώπου —θέλω να με σώσει ο Θεός»; Όταν ένα άτομο έχει τη βούληση να μετανοήσει πραγματικά, αυτό είναι καλό· τότε του είναι εύκολο να μπει στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και να επιτύχει τη σωτηρία.

Ας πούμε ότι κάποιος ζωγραφίζει έναν πίνακα —θεωρεί ότι ο πίνακας είναι τέλειος και είναι ικανοποιημένος, μέχρι που μια μέρα κάποιος λέει ότι ο πίνακάς του έχει πολλές ατέλειες. Πριν καν το άτομο αυτό μπει στις λεπτομέρειες, θεωρεί ότι αυτό αποτελεί επίθεση εναντίον του. Αναστατώνεται και αντιδρά αμέσως λέγοντας: «Λες ότι δεν ζωγραφίζω καλά; Εσύ ζωγραφίζεις χειρότερα από μένα και τα έργα σου έχουν περισσότερα προβλήματα! Κανείς δεν θέλει καν να τα κοιτάξει!» Γιατί είναι σε θέση να πει κάτι τέτοιο; Σε τι είδους κατάσταση βρίσκεται για να είναι σε θέση να λέει κάτι τέτοιο; Γιατί ένα τόσο μικρό πράγμα είναι ικανό να τον εξοργίσει και να τον κάνει να θυμώσει τόσο πολύ, και να προκαλέσει μια εκδικητική, επιθετική νοοτροπία; Τι οδήγησε σ’ αυτό; (Θεωρεί ότι ο πίνακάς του είναι τέλειος, και κάποιος άλλος που λέει ότι έχει ελαττώματα τον προσβάλλει). Είναι ότι δεν μπορείς να βλάψεις την τέλεια εικόνα του. Αν θεωρείται ότι κάτι είναι καλό, καλύτερα να μην επισημαίνεις τυχόν ατέλειες ή να μην αναφέρεις τυχόν αμφιβολίες. Πρέπει να πεις: «Ο πίνακάς σου είναι πολύ καλός. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αριστούργημα. Δεν νομίζω ότι οι ικανότητες ακόμη και των μεγάλων δασκάλων είναι καλύτερες από τις δικές σου. Αν κυκλοφορήσεις αυτό το έργο, σίγουρα θα κάνει αίσθηση στον κλάδο και θα αποτελέσει πολύτιμο αγαθό για πολλές γενιές!» Τότε θα είναι ευχαριστημένος. Η ευχαρίστηση και η οργή προέρχονται από το ίδιο άτομο, οπότε πώς γίνεται να έχει δύο διαφορετικές εκφάνσεις; Ποια από τις δύο είναι η διεφθαρμένη του διάθεση; (Και οι δύο.) Ποια από αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις είναι πιο σοβαρή; (Η δεύτερη.) Η δεύτερη αποκαλύπτει την υποκρισία, την άγνοια και την ανοησία του. Όταν κάποιος λέει ότι ζωγραφίζεις άσχημα, γιατί είσαι τόσο δυσαρεστημένος, σε σημείο που αναπτύσσεις μια μισητή, επιθετική, εκδικητική διάθεση; Γιατί είσαι τόσο ευχαριστημένος όταν κάποιος σου αραδιάζει μερικά ωραία λόγια; Γιατί είσαι τόσο εξαιρετικά αυτάρεσκος; Δεν είναι εντελώς ξεδιάντροποι τέτοιοι άνθρωποι; Δεν γνωρίζουν καμία ντροπή· είναι τόσο ανόητοι όσο και αξιολύπητοι. Παρόλο που αυτά τα λόγια δεν ακούγονται πολύ ωραία, έτσι έχουν τα πράγματα. Από πού προέρχεται η άγνοια, η ανοησία και η άσχημη όψη των ανθρώπων; Προέρχονται από τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων. Αν κάποιος έχει μια τέτοια στάση όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, αυτά που εκδηλώνει δεν είναι η λογική και η συνείδηση που θα έπρεπε να διαθέτει κάποιος που έχει κανονική ανθρώπινη φύση ούτε είναι αυτά που θα έπρεπε να βιώνει κάποιος που έχει κανονική ανθρώπινη φύση. Τότε πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ζητήματα όπως αυτό; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχω έναν τρόπο. Όταν κάποιος άλλος καυχιέται ότι είμαι καλός, εγώ σιωπώ· όταν κάποιος λέει ότι είμαι κακός, επίσης σιωπώ. Αντιμετωπίζω τα πάντα με ψυχρό τρόπο. Αυτό δεν συνεπάγεται ότι έχω δίκιο ή άδικο ούτε είναι έκφανση διεφθαρμένης διάθεσης. Δεν είναι υπέροχο;» Πώς σας φαίνεται αυτή η άποψη; Σημαίνει αυτό ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν διεφθαρμένη διάθεση; Ανεξάρτητα από το πόσο καλός είναι κάποιος στο να προσποιείται, ακόμη κι αν μπορεί να το κάνει για λίγο, δεν είναι εύκολο να το κάνει για μια ολόκληρη ζωή. Όσο καλός κι αν είσαι στο να προσποιείσαι ή όσο καλά κι αν καλύπτεις τα πράγματα, δεν μπορείς να μεταμφιέσεις ή να συγκαλύψεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Μπορεί να είσαι σε θέση να εξαπατήσεις τους ανθρώπους σχετικά με το τι υπάρχει στην καρδιά σου, αλλά δεν μπορείς να εξαπατήσεις τον Θεό ούτε μπορείς να εξαπατήσεις τον εαυτό σου. Ανεξάρτητα από το αν εκδηλώνεται ή όχι, στο τέλος, ό,τι σκέφτεται ένας άνθρωπος και ό,τι αναδύεται στο μυαλό του, είτε έντονο είτε όχι, είτε εμφανές είτε όχι, αντιπροσωπεύει τη διεφθαρμένη του διάθεση. Επομένως, αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις δεν εκδηλώνονται φυσικά οπουδήποτε και οποτεδήποτε; Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μπορεί να τους ξεφύγει μια φράση μερικές φορές, όταν δεν είναι προσεκτικοί, εκθέτοντας τις ενδόμυχες σκέψεις τους, και το μετανιώνουν. Σκέφτονται: «Την επόμενη φορά, δεν θα πω τίποτα· όποιος μιλάει πολύ κάνει πολλά λάθη. Αν δεν πω τίποτα, τότε δεν θα εκδηλωθεί η διεφθαρμένη μου διάθεση, σωστά;» Στο τέλος, όμως, όταν ενεργούν, οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους εκδηλώνονται και πάλι, και εκθέτουν και πάλι τις προθέσεις τους, κάτι που μπορεί να συμβεί οπουδήποτε και οποτεδήποτε, και είναι αδύνατο να προφυλαχτούν. Έτσι, αν δεν έχει διορθωθεί η διεφθαρμένη σου διάθεση, είναι φυσικό αυτή η διεφθαρμένη διάθεση να εκδηλώνεται τακτικά. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να διορθωθεί, δηλαδή να αναζητήσεις την αλήθεια και να καταβάλεις κάποια προσπάθεια, μέχρι να κατανοήσεις πραγματικά την αλήθεια και να είσαι σε θέση να δεις την ουσία της διεφθαρμένης διάθεσής σου· τότε, θα είσαι σε θέση να μισήσεις τον Σατανά και τη σάρκα σου, και με αυτόν τον τρόπο, θα είναι εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια. Όταν θα είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια, αυτό που θα εκδηλώνεται από μέσα σου δεν θα είναι μια διεφθαρμένη διάθεση, αλλά αντίθετα εκφάνσεις συνείδησης, λογικής και κανονικής ανθρώπινης φύσης. Έτσι, μόνο αναζητώντας την αλήθεια μπορείς να επιλύσεις το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσης· το να βασίζεσαι στον αυτοέλεγχο, την αυτοσυγκράτηση και την αυτοπειθαρχία δεν είναι καλή μέθοδος και δεν μπορεί να διορθώσει καθόλου μια διεφθαρμένη διάθεση.

Πώς διορθώνεις λοιπόν τις διεφθαρμένες διαθέσεις; Πρώτον, πρέπει να αναγνωρίσεις και να αναλύσεις την προέλευση αυτών των διεφθαρμένων διαθέσεων, και στη συνέχεια να βρεις την αντίστοιχη μέθοδο άσκησης. Πάρε το παράδειγμα που μόλις έδωσα. Αυτό το άτομο πιστεύει ότι ο πίνακάς του είναι τέλειος, αλλά στο τέλος, κάποιος που καταλαβαίνει από ζωγραφική λέει ότι έχει πολλές ατέλειες, οπότε δεν είναι ευχαριστημένο και θεωρεί ότι έχει πληγεί η αυτοεκτίμησή του. Όταν έχει πληγεί η αυτοεκτίμησή σου και όταν εκδηλώνεται η διεφθαρμένη διάθεσή σου, τι μπορεί να γίνει; Οι άλλοι άνθρωποι προβάλλουν διαφορετικές ιδέες και οπτικές, οπότε τι μπορεί να γίνει όταν δεν μπορείς να τις αποδεχτείς; Μερικοί άνθρωποι είναι ανίκανοι να το χειριστούν σωστά αυτό. Όταν τους συμβαίνει κάτι, το αναλύουν πρώτα: «Τι εννοεί μ’ αυτό; Το απευθύνει σ’ εμένα; Μήπως επειδή τον κοίταξα άσχημα χθες, οπότε σήμερα θέλει να προβεί σε αντίποινα εναντίον μου; Αν το απευθύνει σ’ εμένα, τότε δεν θα το αφήσω έτσι απλά να πέσει κάτω: οφθαλμό αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Αν δεν είναι ευγενικός απέναντί μου, τότε δεν θα είμαι δίκαιος απέναντί του Πρέπει να ανταποδώσω!» Τι είδους έκφανση είναι αυτή; Εξακολουθεί να είναι η έκφανση μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Στην πράξη, αυτού του είδους η έκφανση διεφθαρμένης διάθεσης δείχνει την τάση και την πρόθεση για αντίποινα. Στην ουσία, ποιος είναι ο χαρακτήρας αυτής της πορείας δράσης; Δεν είναι κακόβουλη; Εμπεριέχει έναν κακόβουλο χαρακτήρα. Θα προχωρούσαν οι άνθρωποι σε αντίποινα αν δεν είχαν κακόβουλη φύση; Δεν θα το σκεφτόντουσαν. Μόνο όταν σκέφτονται τα αντίποινα ξεχειλίζει από μέσα τους αυτού του είδους η γλώσσα: «Λες ότι δεν ζωγραφίζω καλά; Εσύ ζωγραφίζεις χειρότερα από μένα και τα έργα σου έχουν περισσότερα προβλήματα! Κανείς δεν θέλει καν να τα κοιτάξει!» Ποιος είναι ο χαρακτήρας ενός τέτοιου λόγου; Είναι ένα είδος επίθεσης. Τι γνώμη έχεις για έναν τέτοιον τρόπο δράσης; Η επίθεση και τα αντίποινα είναι θετικά ή αρνητικά; Είναι επαινετικές ή υποτιμητικές πράξεις; Προφανώς, είναι αρνητικές και υποτιμητικές. Η επίθεση και τα αντίποινα είναι ένα είδος δράσης και έκφανσης που προέρχεται από μια κακόβουλη σατανική φύση. Είναι επίσης ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης. Οι άνθρωποι σκέφτονται ως εξής: «Αν δεν είσαι ευγενικός απέναντί μου, τότε δεν θα είμαι δίκαιος απέναντί σου! Αν δεν μου φέρεσαι με αξιοπρέπεια, γιατί να σου φερθώ εγώ με αξιοπρέπεια;» Τι τρόπος σκέψης είναι αυτός; Δεν είναι τρόπος σκέψης που βασίζεται στα αντίποινα; Κατά την άποψη ενός συνηθισμένου ανθρώπου, δεν είναι αυτή μια βάσιμη οπτική; Δεν στέκει λογικά; «Δεν θα επιτεθώ εκτός κι αν μου επιτεθούν· αν μου επιτεθούν, σίγουρα θα αντεπιτεθώ» και «Πληρώνω με το ίδιο νόμισμα» —οι άπιστοι λένε συχνά τέτοια πράγματα· μεταξύ τους, όλα αυτά τα σκεπτικά ευσταθούν και συμφωνούν απόλυτα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Ωστόσο, πώς θα πρέπει να βλέπουν αυτά τα λόγια όσοι πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια; Είναι σωστές αυτές οι ιδέες; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστές; Πώς θα πρέπει να διακρίνονται; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; (Από τον Σατανά.) Προέρχονται από τον Σατανά, γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Από ποια διάθεση του Σατανά προέρχονται; Προέρχονται από τη μοχθηρή φύση του Σατανά· εμπεριέχουν δηλητήριο και το πραγματικό πρόσωπο του Σατανά με όλη τη μοχθηρία και την ασχήμια του. Εμπεριέχουν την ίδια την ουσία αυτής της φύσης. Ποιος είναι ο χαρακτήρας αυτών των οπτικών, των σκέψεων, των εκφάνσεων, των λόγων και ακόμη και των ενεργειών που εμπεριέχουν την ουσία αυτής της φύσης; Αναμφίβολα, είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου —είναι η διάθεση του Σατανά. Συνάδουν αυτά τα σατανικά πράγματα με τα λόγια του Θεού; Συνάδουν με την αλήθεια; Βασίζονται καθόλου στα λόγια του Θεού; (Όχι) Είναι αυτές οι ενέργειες που θα πρέπει να κάνουν οι οπαδοί του Θεού και οι σκέψεις και οι απόψεις που θα πρέπει να έχουν; Συμφωνούν αυτές οι σκέψεις και οι τρόποι δράσης με την αλήθεια; (Όχι.) Δεδομένου ότι αυτά τα πράγματα δεν συμφωνούν με την αλήθεια, συμφωνούν με τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Όχι.) Τώρα βλέπετε ξεκάθαρα ότι αυτά τα πράγματα δεν συνάδουν με την αλήθεια ή με την κανονική ανθρώπινη φύση. Πιστεύατε προηγουμένως ότι αυτές οι ενέργειες και σκέψεις ήταν κατάλληλες, πρέπουσες και είχαν βάση; (Ναι.) Αυτές οι σατανικές σκέψεις και θεωρίες καταλαμβάνουν κυρίαρχη θέση στην καρδιά των ανθρώπων, καθοδηγώντας τις σκέψεις, τις απόψεις, τη συμπεριφορά και τον τρόπο δράσης τους, καθώς και τις διάφορες καταστάσεις τους· μπορούν λοιπόν οι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Τουναντίον —δεν ασκούν οι άνθρωποι τα πράγματα που θεωρούν σωστά και δεν επιμένουν σ’ αυτά σαν να είναι η αλήθεια; Αν αυτά τα πράγματα είναι η αλήθεια, τότε γιατί η προσκόλληση σ’ αυτά δεν επιλύει τα πρακτικά σου προβλήματα; Γιατί η προσκόλληση σ’ αυτά δεν επιφέρει μια πραγματική αλλαγή σ’ εσένα, παρά το γεγονός ότι πιστεύεις στον Θεό εδώ και χρόνια; Γιατί δεν είσαι σε θέση να χρησιμοποιήσεις τα λόγια του Θεού για να διακρίνεις αυτές τις φιλοσοφίες που προέρχονται από τον Σατανά; Εξακολουθείς να εμμένεις σ’ αυτές τις σατανικές φιλοσοφίες σαν να είναι η αλήθεια; Αν έχεις πραγματικά ικανότητα διάκρισης, τότε δεν έχεις βρει την αιτία των προβλημάτων; Επειδή αυτό που υποστήριζες δεν ήταν ποτέ η αλήθεια —αντίθετα, ήταν σατανικές πλάνες και φιλοσοφίες— εκεί έγκειται το πρόβλημα. Όλοι σας θα πρέπει να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι για να εξετάσετε και να ελέγξετε εξονυχιστικά τον εαυτό σας· να δείτε ποια πράγματα μέσα σας είναι εκείνα που νομίζετε ότι έχουν βάση, που είναι σύμφωνα με την κοινή λογική και την κοσμική σοφία, που νομίζετε ότι μπορείτε να βάλετε στο τραπέζι —οι λανθασμένες σκέψεις, απόψεις, τρόποι δράσης και θεμέλια που έχετε ήδη αντιμετωπίσει ως αλήθεια στην καρδιά σας, που δεν νομίζετε ότι είναι διεφθαρμένες διαθέσεις. Συνεχίστε να σκαλίζετε για να βρείτε αυτά τα πράγματα· υπάρχουν πολλά άλλα. Αν ανασύρετε όλα αυτά τα διεφθαρμένα και αρνητικά πράγματα, τα αναλύσετε μέχρι να αποκτήσετε διάκριση και είστε σε θέση να τα εγκαταλείψετε, τότε θα διορθωθούν εύκολα οι διεφθαρμένες διαθέσεις σας και θα μπορέσετε να καθαρθείτε.

Ας επιστρέψουμε στο προηγούμενο παράδειγμα. Όταν ο ζωγράφος ακούει τις εκτιμήσεις των άλλων για το έργο του, αρνητικές και ευχάριστες, ποια είναι η σωστή αντίδραση, με συμπεριφορά και ξεσπάσματα που εμπεριέχουν και ανθρώπινη φύση και ορθολογισμό; Μόλις είπα ότι αυτές οι σκέψεις που έχουν μέσα τους οι άνθρωποι, είτε νομίζουν ότι είναι σωστές είτε λανθασμένες, προέρχονται όλες από τον Σατανά, από τη διεφθαρμένη τους διάθεση· είναι λανθασμένες και δεν είναι η αλήθεια. Όσο σωστά κι αν σκέφτεσαι ή όσο κι αν νομίζεις ότι οι άλλοι εγκρίνουν τις σκέψεις σου, αυτές δεν προέρχονται από την αλήθεια· δεν είναι οι εκφάνσεις ή η βίωση της πραγματικότητας της αλήθειας και δεν είναι σύμφωνες με το θέλημα του Θεού. Πώς θα πρέπει λοιπόν στην πραγματικότητα να αντιμετωπίσεις αυτό το θέμα με λογική και ανθρώπινη φύση; Πρώτα απ’ όλα, μην έχεις αυτάρεσκα συναισθήματα για τα λόγια επαίνου που σου απευθύνουν οι άλλοι· αυτό είναι ένα είδος κατάστασης. Επιπλέον, μην απεχθάνεσαι ή μην αποστρέφεσαι τα κακά πράγματα που λένε οι άλλοι για σένα, πολλώ δε μάλλον μην έχεις κακόβουλη ή εκδικητική νοοτροπία. Είτε σε επαινούν είτε όχι, είτε λένε άσχημα πράγματα για σένα, εσύ πρέπει να έχεις μια σωστή στάση στην καρδιά σου. Τι είδους στάση; Πρώτα απ’ όλα, θα πρέπει να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου και στη συνέχεια να τους πεις: «Η ζωγραφική είναι απλώς ένα ερασιτεχνικό χόμπι για μένα. Γνωρίζω το επίπεδο των δεξιοτήτων μου. Ό,τι κι αν λες, μπορώ να σου φερθώ σωστά. Ας μη συζητήσουμε για τη ζωγραφική· δεν με ενδιαφέρει. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι αν μπορείς να μου πεις πού έχω εκφάνσεις διεφθαρμένων διαθέσεων που δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμη, που δεν γνωρίζω. Ας συναναστραφούμε γι’ αυτά τα θέματα και ας τα ερευνήσουμε. Ας βιώσουμε και οι δύο την ανάπτυξη στην είσοδό μας στη ζωή, και ας έχουμε βαθύτερη είσοδο —αυτό θα ήταν σπουδαίο! Ποιο το όφελος να συζητάμε για εξωτερικά θέματα; Αυτό δεν μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο να κάνει καλά το καθήκον του. Είτε λες ότι η ζωγραφική μου είναι καλή είτε κακή, δεν με νοιάζει στην πραγματικότητα. Αν επαινείς τη ζωγραφική μου, μήπως δεν έχεις κάποιο απώτερο κίνητρο; Μήπως δεν θέλεις να με χρησιμοποιήσεις για να κάνω κάτι για σένα; Αν θέλεις να σε βοηθήσω να χειριστείς ένα θέμα, θα σε βοηθήσω όσο μπορώ, δωρεάν· αν δεν μπορώ να βοηθήσω, μπορώ να σου προσφέρω κάποιες προτάσεις. Δεν χρειάζεται να αλληλεπιδράσεις μαζί μου με αυτόν τον τρόπο. Είναι υποκριτικό και με κάνει να αηδιάζω! Αν λες ότι δεν ζωγραφίζω καλά, μήπως προσπαθείς να με βάλεις σε πειρασμό και να με κάνεις να πέσω στον πειρασμό; Θέλεις να ενεργήσω παρορμητικά, και στη συνέχεια να προβώ σε αντίποινα και να σου επιτεθώ; Αυτό δεν θα το κάνω, δεν είμαι τόσο ανόητος. Δεν θα με ξεγελάσει ο Σατανάς». Τι γνώμη έχεις για μια τέτοια στάση; (Είναι καλή.) Πώς ονομάζεται αυτή η πορεία δράσης; Ονομάζεται αντεπίθεση στον Σατανά. Μερικοί άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν έχουν τίποτα να κάνουν και λένε κάθε λογής άχρηστα λόγια: «Αχ, η καριέρα σου ως τώρα είχε τόση άνθηση, που είναι αρκετή για να κάνει κάποιον να ζηλέψει!» «Α! Κοίτα πόσο όμορφη είσαι! Το πρόσωπό σου είναι η επιτομή της καλής τύχης». Ψάχνουν να δουν ποιος είναι ισχυρός, ποιος έχει ομορφιά, ή ποιος θα μπορούσε να τους φανεί χρήσιμος, και στη συνέχεια κολλάνε συνεχώς κοντά του, τον κολακεύουν, τον επαινούν και τον καλοπιάνουν. Χρησιμοποιούν κάθε λογής ποταπές, ξεδιάντροπες μεθόδους για να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανεκδιήγητες προθέσεις και επιθυμίες. Δεν είναι αηδιαστικό αυτό; (Είναι.) Πώς θα πρέπει λοιπόν να συμπεριφέρεστε σε αυτού του είδους τα άτομα όταν τα συναντάτε; Είναι σωστό να πηγαίνεις με τη λογική του «οφθαλμό αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος»; (Όχι.) Αν δεν έχεις χρόνο, απλώς πες μερικά σκληρά λόγια για να τους αντεπιτεθείς και να τους ντροπιάσεις. Μπορείς να πεις: «Πώς γίνεται να είσαι τόσο βαρετός; Μήπως δεν έχεις κανένα θέμα να ασχοληθείς; Τι νόημα έχει να κουτσομπολεύεις για τέτοια πράγματα;» Αν θεωρείς ότι τα κολακευτικά τους λόγια είναι πολύ επιφανειακά και αηδιαστικά, δεν σου αρέσει να ακούς και δεν έχεις τον χρόνο να μιλήσεις εκτενώς, τότε απάντησε με αυτές τις λίγες φράσεις και τελείωνε. Αν έχεις χρόνο, τότε κάνε συναναστροφή μαζί τους. Μιλώντας για συναναστροφή, εδώ, δεν υπάρχει καμία διεφθαρμένη διάθεση, καμία θερμοαιμία ή φυσικότητα, καμία επίθεση ή αντεκδίκηση, κανένα μίσος, και ούτε ένα πράγμα που απεχθάνονται οι άνθρωποι —αυτά που εκδηλώνεις πρέπει να είναι σύμφωνα με την κανονική ανθρώπινη φύση, πρέπει να είναι σύμφωνα με τη συνείδηση και τη λογική, πρέπει να περιέχουν την πραγματικότητα της αλήθειας, πρέπει να είναι σε θέση να βοηθήσουν τους άλλους, και πρέπει να είναι εποικοδομητικά και ωφέλιμα για τους άλλους. Όλα αυτά τα πράγματα είναι θετικές εκφάνσεις. Ποιες είναι λοιπόν κάποιες αρνητικές εκφάνσεις; Προσπαθήστε να τις συνοψίσετε. (Αντίποινα, επιθέσεις, οδόντα αντί οδόντος.) Αντίποινα, επιθέσεις, οδόντα αντί οδόντος, οφθαλμόν αντί οφθαλμού, και οι ιδέες που οι άνθρωποι παραδοσιακά θεωρούν σωστές: «Πληρώνω με το ίδιο νόμισμα» και «Είμαι έντιμος κύριος, δεν είμαι κατάπτυστος και δεν είμαι υποκριτής». Συμφωνούν με την αλήθεια αυτά τα πράγματα που οι άνθρωποι θεωρούν σωστά; (Όχι.) Αυτά τα πράγματα χρήζουν διερεύνησης. Εκείνα τα πράγματα που είναι απλά, ξεκάθαρα και εύκολα με μια ματιά είναι λίγο πιο εύκολο να τα διακρίνει κανείς. Όσον αφορά τα πράγματα που η πλειονότητα των ανθρώπων δεν μπορεί να διακρίνει, τα οποία πολλοί άνθρωποι νομίζουν ότι είναι σωστά και καλά —οι άνθρωποι δεν τα διακρίνουν, οπότε τους είναι εύκολο να τα αντιμετωπίζουν και να τα τηρούν σαν να ήταν η αλήθεια. Τηρώντας τα, οι άνθρωποι νομίζουν ότι αυτό που βιώνουν είναι η πραγματικότητα της αλήθειας και η κανονική ανθρώπινη φύση· σκέφτονται πόσο τέλειοι, πόσο καλοί, πόσο δίκαιοι και έντιμοι, πόσο ανοιχτοί και ανώτεροι είναι. Το να βιώνει και να αντικαθιστά την αλήθεια με εκείνα τα πράγματα που δείχνουν θερμοαιμία, που είναι φυσικά, σαρκικά, ηθικά και δεοντολογικά, σαν να ήταν η πραγματικότητα της αλήθειας, είναι ένα λάθος που η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι επιρρεπής στο να διαπράξει, τέτοιο που ακόμη και εκείνοι που πιστεύουν στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια δεν είναι σε θέση να το διακρίνουν· σχεδόν όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό πρέπει να περάσουν από αυτήν τη φάση, και μόνο εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια είναι σε θέση να ξεφύγουν από αυτήν τη λανθασμένη ιδέα. Έτσι, οι άνθρωποι πρέπει να αναγνωρίσουν και να ερευνήσουν βαθιά αυτά τα πράγματα που προέρχονται από την θερμοαιμία και τη φυσικότητα. Αν μπορέσεις να διακρίνεις και να επιλύσεις αυτά τα πράγματα, κάποια από εκείνα που εκδηλώνεις κανονικά θα είναι σύμφωνα με την πραγματικότητα της αλήθειας. Η άσκηση της αλήθειας μπορεί να επιτευχθεί με την κανονική ανθρώπινη φύση· η άσκηση της αλήθειας είναι το μόνο πρότυπο που αποδεικνύει ότι κάποιος έχει συνείδηση και λογική. Όση αλήθεια κι αν κάνει κανείς πράξη, είναι όλη θετική· δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για διεφθαρμένη διάθεση, πόσο μάλλον για θερμοαιμία. Αν κάποιος σε έχει βλάψει στο παρελθόν και του φέρεσαι με τον ίδιο τρόπο, είναι αυτό σύμφωνο με τις αρχές της αλήθειας; Αν, επειδή σε έβλαψε —σε έβλαψε πολύ άσχημα— προσπαθείς με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα να τον εκδικηθείς και να τον τιμωρήσεις, σύμφωνα με τους άπιστους, αυτό είναι δίκαιο και λογικό, και δεν υπάρχει λόγος κριτικής· αλλά τι είδους πορεία δράσης είναι αυτή; Είναι θερμοαιμία. Σε έβλαψε, το οποίο ως πορεία δράσης είναι η έκφανση μιας διεφθαρμένης σατανικής φύσης, αλλά αν εσύ προβείς σε αντίποινα εναντίον του, δεν είναι η δική σου πορεία δράσης η ίδια με τη δική του; Η νοοτροπία, το σημείο εκκίνησης και η προέλευση της αντεκδίκησής σου είναι η ίδια με τη δική του· δεν υπάρχει καμία διαφορά. Έτσι, οι πράξεις σου χαρακτηρίζονται σίγουρα από θερμοαιμία, ο χαρακτήρας τους είναι φυσικός και σατανικός. Βλέποντας ότι είναι σατανική και θερμόαιμη αυτή η πορεία δράσης σου, δεν θα έπρεπε να την αλλάξεις; Θα έπρεπε να αλλάξει η πηγή, οι προθέσεις και τα κίνητρα πίσω από τις ενέργειές σου; (Ναι.) Πώς μπορείς να τα αλλάξεις; Εάν αυτό που σου συμβαίνει είναι κάτι μικρό, παρόλο που σε κάνει να νιώθεις άβολα, όταν δεν άπτεται των συμφερόντων σου ή δεν σε πληγώνει άσχημα ή δεν σε κάνει να το μισείς ή δεν σε κάνει να ρισκάρεις τη ζωή σου για να ανταποδώσεις, τότε μπορείς να εγκαταλείψεις το μίσος σου χωρίς να βασίζεσαι στην θερμοαιμία· αντίθετα, μπορείς να βασιστείς στον ορθολογισμό και την ανθρώπινη φύση σου για να χειριστείς σωστά και ψύχραιμα αυτό το θέμα. Μπορείς να εξηγήσεις με ευθύτητα και ειλικρίνεια αυτό το θέμα στον συνομιλητή σου και να εξαλείψεις το μίσος σου. Αλλά, αν αυτό το μίσος είναι πολύ βαθύ, έτσι ώστε να φτάνεις στο σημείο να θέλεις αντίποινα και να αισθάνεσαι πικρό μίσος, τότε μπορείς ακόμα να ασκήσεις υπομονή; Όταν είσαι σε θέση να μη βασίζεσαι στην θερμοαιμία και μπορείς να πεις ήρεμα: «Πρέπει να είμαι λογικός. Πρέπει να ζω με βάση τη συνείδηση και τη λογική μου και να ζω με βάση τις αρχές της αλήθειας. Δεν μπορώ να απαντήσω στο κακό με κακό, πρέπει να παραμείνω σταθερός στη μαρτυρία μου και να ντροπιάσω τον Σατανά», δεν είναι αυτή μια διαφορετική κατάσταση; (Είναι.) Τι είδους καταστάσεις είχατε στο παρελθόν; Αν κάποιος άλλος κλέψει κάτι δικό σου ή φάει κάτι δικό σου, αυτό δεν ισοδυναμεί με κάποιο μεγάλο, βαθύ μίσος, οπότε δεν θα θεωρήσεις απαραίτητο να πας να διαφωνήσεις μαζί του μέχρι να κοκκινίσεις στο πρόσωπο εξαιτίας αυτού του θέματος —είναι κάτι κατώτερό σου και δεν αξίζει τον κόπο. Σε αυτού του είδους τις καταστάσεις, μπορείς να χειριστείς το θέμα λογικά. Το να μπορείς να χειριστείς το θέμα λογικά ισοδυναμεί με το να κάνεις πράξη την αλήθεια; Ισοδυναμεί με το να έχεις την πραγματικότητα της αλήθειας σε αυτό το θέμα; Σε καμία περίπτωση. Ο ορθολογισμός και η άσκηση της αλήθειας είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Αν βρεθείς αντιμέτωπος με κάτι που σε κάνει έξαλλο, αλλά είσαι ικανός να το αντιμετωπίσεις λογικά και ήρεμα, χωρίς να αφήσεις να εκδηλωθεί από μέσα σου η θερμοαιμία ή η διαφθορά —αυτό απαιτεί να κατανοήσεις τις αρχές της αλήθειας και να βασιστείς στη σοφία για να το αντιμετωπίσεις. Σε μια τέτοια κατάσταση, αν δεν προσευχηθείς στον Θεό ή αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια, εύκολα θα αναδυθεί μέσα σου η θερμοαιμία —ακόμη και η βία. Αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια, υιοθετώντας μόνο ανθρώπινες μεθόδους και αντιμετωπίζοντας το θέμα σύμφωνα με τις δικές σου προτιμήσεις, τότε δεν μπορείς να το επιλύσεις με το να κηρύξεις λίγο δόγμα ή με τον να καθίσεις και να αποκαλύψεις την καρδιά σου. Δεν είναι τόσο απλό.

Αυτήν τη στιγμή, αυτό για το οποίο συναναστρεφόμαστε θίγει το πρόβλημα των διεφθαρμένων διαθέσεων και της διεφθαρμένης φύσης των ανθρώπων. Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με απλή, ξεκάθαρη ιδιοσυγκρασία· όταν οι άλλοι προκαλούν απώλειες στα συμφέροντά τους ή τους λένε κάτι δυσάρεστο, το προσπερνούν με γέλιο και το αφήνουν να περάσει έτσι. Κάποιοι άνθρωποι είναι μικροπρεπείς και δεν μπορούν να το αφήσουν να περάσει έτσι, κρατώντας κακία σε όλη τους τη ζωή. Ποιο από αυτά τα δύο είδη ανθρώπων έχει διεφθαρμένη διάθεση; Στην πραγματικότητα, και οι δύο έχουν, απλώς είναι διαφορετική η φυσική τους ιδιοσυγκρασία. Η ιδιοσυγκρασία δεν μπορεί να επηρεάσει τη διεφθαρμένη διάθεση ενός ατόμου ούτε καθορίζει το βάθος της διεφθαρμένης διάθεσής του. Η ανατροφή, η εκπαίδευση και οι οικογενειακές συνθήκες των ανθρώπων δεν καθορίζουν το βάθος της διεφθαρμένης τους διάθεσης. Έχει λοιπόν σχέση με τα πράγματα που σπουδάζουν οι άνθρωποι; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Σπούδασα φιλολογία και έχω διαβάσει πολλά βιβλία· έχω καλό γούστο και είμαι καλλιεργημένος, οπότε η ικανότητά μου για αυτοσυγκράτηση είναι ισχυρότερη από των άλλων, καταλαβαίνω τους ανθρώπους καλύτερα απ’ ό,τι οι άλλοι, και το μυαλό μου είναι πιο ανοιχτό από των άλλων. Όταν έρχομαι αντιμέτωπος με πράγματα, έχω τρόπο να τα επιλύω, οπότε η διεφθαρμένη μου διάθεση μπορεί να μην είναι τόσο βαθιά». Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Έχω σπουδάσει μουσική, άρα είμαι ιδιαίτερο ταλέντο. Η μουσική εξυψώνει τις ψυχές των ανθρώπων και εξαγνίζει τις ψυχές τους. Καθώς κάθε νότα επηρεάζει την ψυχή ενός ανθρώπου, η ψυχή του καθαίρεται και μεταμορφώνεται. Το άκουσμα διαφορετικής μουσικής οδηγεί τους ανθρώπους σε διαφορετικές ψυχικές καταστάσεις και δημιουργεί διαφορετικές διαθέσεις. Όταν είμαι σε αρνητική διάθεση, ακούω μουσική για να τη διαλύσω, οπότε η διεφθαρμένη μου διάθεση εξασθενεί σταδιακά καθώς ακούω μουσική. Επίσης, σταδιακά διορθώνεται η διεφθαρμένη φύση μου καθώς βελτιώνεται η μουσική μου ικανότητα». Κάποιοι άνθρωποι που τραγουδούν λένε: «Τα ευχάριστα τραγούδια μπορούν να φέρουν ευτυχία στις ψυχές των ανθρώπων. Όσο περισσότερο τραγουδάω, τόσο πιο υπέροχη γίνεται η φωνή μου, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η ικανότητά μου στο τραγούδι και τόσο πιο επαγγελματίας γίνομαι, πράγμα που βελτιώνει στη συνέχεια την κατάστασή μου. Καθώς η κατάστασή μου γίνεται όλο και καλύτερη, η διεφθαρμένη μου διάθεση δεν θα μειώνεται όλο και περισσότερο;» Πιστεύετε ότι είναι έτσι; (Όχι.) Επομένως, πολλοί άνθρωποι έχουν λανθασμένες ιδέες όσον αφορά τη γνώση και την κατανόηση της διεφθαρμένης διάθεσης· όταν έχουν λάβει λίγη μόρφωση, νομίζουν ότι μειώνεται η διεφθαρμένη διάθεσή τους. Μερικοί ηλικιωμένοι σκέφτονται μέχρι και το εξής: «Όταν ήμουν νέος υπέφερα πολύ, και η ζωή ήταν πολύ απλή· επικεντρωνόμουν στην αποταμίευση και όχι στη σπατάλη. Όποια δουλειά κι αν έκανα, ήμουν πεντακάθαρος και η ομιλία μου ήταν ευγενική. Μιλούσα ειλικρινά και ήμουν ένα άτομο χωρίς δόλο. Έτσι, δεν έχω τόσες διεφθαρμένες διαθέσεις. Ορισμένοι νέοι επηρεάζονται από το κοινωνικό τους περιβάλλον: Παίρνουν ναρκωτικά και ακολουθούν κακές τάσεις. Είναι πολύ μολυσμένοι από την κοινωνική ατμόσφαιρα και είναι βαθιά διεφθαρμένοι!» Αυτές οι λανθασμένες αντιλήψεις και η γνώση των διεφθαρμένων διαθέσεων προκαλούν στους ανθρώπους διαφορετικά συναισθήματα και προκαταλήψεις σχετικά με τη διεφθαρμένη ουσία και τη σατανική φύση τους. Αυτά τα συναισθήματα και οι προκαταλήψεις κάνουν την πλειονότητα των ανθρώπων να θεωρεί ότι παρόλο που έχουν διεφθαρμένη διάθεση, παρόλο που είναι αλαζόνες, αυτάρεσκοι και επαναστατικοί, η συμπεριφορά τους παραμένει ως επί το πλείστον καλή. Ειδικότερα, όταν οι άνθρωποι είναι σε θέση να τηρούν τους κανόνες, να έχουν κανονική, οργανωμένη πνευματική ζωή και να μπορούν να εκφέρουν κάποια πνευματικά δόγματα, τότε είναι ακόμη πιο πεπεισμένοι ότι έχουν επιτεύγματα στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό και ότι η διεφθαρμένη τους διάθεση έχει σε μεγάλο βαθμό επιλυθεί. Υπάρχουν ακόμη και μερικοί άνθρωποι που, όταν η κατάστασή τους δεν είναι πολύ κακή, όταν έχουν επιτεύγματα στην εκτέλεση του καθήκοντός τους ή όταν καταφέρνουν κάτι, νομίζουν ότι είναι ήδη πνευματικοί, ότι είναι άγιοι άνθρωποι που έχουν ήδη τελειωθεί και καθαρθεί, και ότι δεν έχουν πλέον διεφθαρμένη διάθεση. Αυτές οι σκέψεις των ανθρώπων δεν είναι οι διάφορες παρανοήσεις που προκύπτουν από το ότι δεν γνωρίζουν πραγματικά τις δικές τους διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις; (Είναι.) Αυτές οι παρανοήσεις δεν είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για να διορθώσουν οι άνθρωποι τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τις δυσκολίες τους; Αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο, αυτό που δυσκολεύει περισσότερο τους ανθρώπους να το αντιμετωπίσουν.

Καταλαβαίνετε σχετικά με ποιο θέμα συναναστραφήκαμε σήμερα; Έχετε κατανοήσει τα βασικά στοιχεία; Αν δεν επιλυθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, αυτοί δεν μπορούν να εισέλθουν στην πραγματικότητα της αλήθειας. Εάν δεν γνωρίζουν ποιες διεφθαρμένες διαθέσεις έχουν ή ποια είναι η δική τους σατανική φύση και ουσία, τότε είναι σε θέση να παραδεχτούν πραγματικά ότι οι ίδιοι είναι διεφθαρμένοι άνθρωποι; (Όχι.) Αν οι άνθρωποι δεν είναι σε θέση να παραδεχτούν πραγματικά ότι είναι σατανικοί, ότι είναι μέλη του διεφθαρμένου ανθρώπινου γένους, τότε μπορούν να μετανοήσουν πραγματικά; (Όχι.) Αν δεν μπορούν να μετανοήσουν πραγματικά, τότε δεν θα μπορούσαν να πιστεύουν συχνά ότι δεν είναι και τόσο κακοί, ότι είναι αξιοπρεπείς, ότι έχουν υψηλή θέση, ότι έχουν κύρος και τιμή; Δεν θα μπορούσαν να έχουν συχνά τέτοιες σκέψεις και καταστάσεις; (Ναι.) Γιατί λοιπόν εμφανίζονται αυτές οι καταστάσεις; Όλα καταλήγουν σε μια πρόταση: Εάν δεν επιλυθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, τότε η καρδιά τους είναι πάντα διαταραγμένη και είναι δύσκολο να έχουν μια κανονική κατάσταση. Δηλαδή, αν η διεφθαρμένη διάθεσή σου δεν έχει διορθωθεί σε κάποια πτυχή, είναι πολύ δύσκολο να απαλλαγείς από την επιρροή μιας αρνητικής κατάστασης και πολύ δύσκολο να βγεις από αυτήν την αρνητική κατάσταση, με αποτέλεσμα να νομίζεις ότι αυτή η κατάστασή σου είναι σωστή, ορθή και σύμφωνη με την αλήθεια. Θα επιμένεις και θα εμμένεις σ’ αυτήν, και φυσικά θα παγιδευτείς σ’ αυτήν, οπότε θα είναι πολύ δύσκολο να βγεις απ’ αυτήν. Στη συνέχεια, μια μέρα, μόλις κατανοήσεις την αλήθεια, θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτού του είδους η κατάσταση σε οδηγεί να παρανοήσεις τον Θεό και να Του αντισταθείς, και σε οδηγεί σε σύγκρουση με τον Θεό και σε κρίση του Θεού, σε σημείο που να αμφιβάλλεις ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, να αμφιβάλλεις για το έργο του Θεού, να αμφιβάλλεις ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος επί των πάντων και να αμφιβάλλεις ότι ο Θεός είναι η πραγματικότητα και η προέλευση όλων των θετικών πραγμάτων. Θα δεις ότι η κατάστασή σου είναι πολύ επικίνδυνη. Αυτή η σοβαρή συνέπεια επήλθε επειδή δεν είχες πραγματικά γνώση αυτών των σατανικών φιλοσοφιών, ιδεών και θεωριών. Μόνο εκείνη τη στιγμή θα μπορέσεις να δεις πόσο μοχθηρός και κακόβουλος είναι ο Σατανάς· ο Σατανάς είναι αρκετά ικανός να εξαπατά και να διαφθείρει τους ανθρώπους, κάνοντάς τους να ακολουθήσουν το μονοπάτι της αντίστασης στον Θεό και της προδοσίας Του. Εάν δεν διορθωθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις, οι συνέπειες είναι σοβαρές. Αν είσαι ικανός να έχεις αυτήν τη γνώση, αυτήν τη συνειδητοποίηση, αυτό είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα της κατανόησης της αλήθειας, και της διαφώτισης και της φώτισης των λόγων του Θεού. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια δεν μπορούν να διακρίνουν τον τρόπο με τον οποίο διαφθείρει ο Σατανάς τους ανθρώπους, με τον οποίο εξαπατά τους ανθρώπους και τους κάνει να αντιστέκονται στον Θεό· αυτή η συνέπεια είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη. Καθώς οι άνθρωποι βιώνουν το έργο του Θεού, αν δεν ξέρουν πώς να κάνουν αυτοκριτική, να διακρίνουν τα αρνητικά πράγματα ή να διακρίνουν τις σατανικές φιλοσοφίες, τότε δεν έχουν τρόπο να απαλλαγούν από την εξαπάτηση και τη διαφθορά του Σατανά. Γιατί ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να διαβάζουν περισσότερα από τα λόγια Του; Για να κατανοήσουν οι άνθρωποι την αλήθεια, να γνωρίσουν τον εαυτό τους, να δουν ξεκάθαρα τι γεννά τις διεφθαρμένες καταστάσεις τους και να δουν από πού προέρχονται οι ιδέες, οι απόψεις και οι μέθοδοι ομιλίας, συμπεριφοράς τους, καθώς και οι τρόποι με τους οποίους αντιμετωπίζουν τα πράγματα. Όταν συνειδητοποιήσεις ότι αυτές οι απόψεις τις οποίες υποστηρίζεις δεν συμφωνούν με την αλήθεια, ότι έρχονται σε σύγκρουση με όλα όσα έχει πει ο Θεός και ότι δεν είναι αυτό που Εκείνος θέλει, όταν ο Θεός έχει απαιτήσεις από εσένα, όταν τα λόγια Του φτάνουν σ’ εσένα, και όταν η κατάσταση και η νοοτροπία σου δεν σου επιτρέπουν να υποταχτείς στον Θεό ούτε να υποταχθείς στις συνθήκες που Εκείνος έχει διευθετήσει, ούτε να σε κάνουν να ζήσεις ελεύθερος και απελευθερωμένος ενώπιον του Θεού και να Τον ικανοποιήσεις —όλα αυτά αποδεικνύουν ότι η κατάσταση την οποία διατηρείς είναι λανθασμένη. Έχεις βρεθεί ξανά σε τέτοιου είδους καταστάσεις: Ζεις με βάση τα πράγματα που θεωρείς θετικά, που νομίζεις ότι είναι τα πιο χρήσιμα για σένα· αλλά απροσδόκητα, όταν σου συμβαίνουν πράγματα, αυτά που θεωρείς πιο σωστά συχνά δεν έχουν κανένα θετικό αποτέλεσμα —αντίθετα, σου προκαλούν αμφιβολίες για τον Θεό, σε αφήνουν χωρίς μονοπάτι, σου δημιουργούν παρανοήσεις για τον Θεό και δίνουν αφορμή για σύγκρουση με τον Θεό— έχεις βιώσει τέτοιες στιγμές; (Ναι.) Φυσικά, σίγουρα δεν θα επέμενες σ’ αυτά τα πράγματα που θεωρείς λανθασμένα· θα επέμενες και θα ενέμενες μόνο σ’ αυτά που θεωρείς σωστά, ζώντας πάντα σε μια τέτοια κατάσταση. Όταν μια μέρα κατανοήσεις την αλήθεια, μόνο τότε συνειδητοποιείς ότι τα πράγματα στα οποία επιμένεις δεν είναι θετικά —είναι εντελώς λανθασμένα, πράγματα που οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι καλά, αλλά δεν είναι η αλήθεια. Σε πόσες περιπτώσεις συνειδητοποιείτε και αντιλαμβάνεστε ότι τα πράγματα που υποστηρίζετε είναι λανθασμένα; Αν έχετε επίγνωση ότι είναι λανθασμένα τον περισσότερο καιρό, αλλά δεν προβληματίζεστε, και έχετε αντίσταση μέσα στην καρδιά σας, δεν είστε σε θέση να αποδεχτείτε την αλήθεια, δεν είστε σε θέση να την αντιμετωπίσετε σωστά και να επιχειρηματολογήσετε για λογαριασμό σας —αν δεν αλλάξει αυτού του είδους η λανθασμένη κατάσταση, είναι πολύ επικίνδυνη. Το να επιμένετε πάντα σε τέτοια πράγματα καθιστά πολύ εύκολο να καταλήξετε στη θλίψη, εύκολο να σκοντάψετε και να αποτύχετε, και επιπλέον, δεν θα εισέλθετε στην πραγματικότητα της αλήθειας. Όταν οι άνθρωποι επιχειρηματολογούν πάντα για λογαριασμό τους, αυτό αποτελεί επαναστατικότητα· σημαίνει ότι δεν έχουν λογική. Ακόμα κι αν δεν λένε τίποτα φωναχτά, αν τα κρατούν στην καρδιά τους, τότε και πάλι δεν έχει επιλυθεί το πρόβλημα στη ρίζα του. Σε ποιες στιγμές, λοιπόν, είσαι ικανός να μην αντισταθείς στον Θεό; Πρέπει να αντιστρέψεις την κατάστασή σου και να επιλύσεις τις αιτίες των προβλημάτων σου από αυτήν την άποψη· πρέπει να ξεκαθαρίσεις πού ακριβώς έγκειται το λάθος στην άποψη που υποστηρίζεις· πρέπει να το διερευνήσεις και να αναζητήσεις την αλήθεια για να το επιλύσεις. Μόνο τότε μπορείς να ζήσεις στη σωστή κατάσταση. Όταν ζεις στη σωστή κατάσταση, δεν θα έχεις παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό και δεν θα έχεις καμία σύγκρουση μαζί Του, πόσο μάλλον θα δημιουργούνται αντιλήψεις μέσα σου. Εκείνη τη στιγμή, η παρακοή σου από αυτήν την άποψη θα επιλυθεί. Όταν επιλυθεί, και ξέρεις πώς να ενεργείς σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, οι πράξεις σου εκείνη τη στιγμή δεν θα είναι συμβατές με τον Θεό; Εάν είσαι συμβατός με τον Θεό σ’ αυτό το θέμα, τότε όλα όσα πράττεις δεν θα είναι σύμφωνα με το θέλημά Του; Οι πορείες δράσης και οι πρακτικές που είναι σύμφωνες με το θέλημα του Θεού δεν είναι σύμφωνες με την αλήθεια; Καθώς παραμένεις σταθερός σ’ αυτό το θέμα, ζεις στη σωστή κατάσταση. Όταν ζεις στη σωστή κατάσταση, αυτό που εκδηλώνεται από σένα και το οποίο βιώνεις δεν είναι πλέον μια διεφθαρμένη διάθεση· είσαι σε θέση να βιώσεις την κανονική ανθρώπινη φύση, είναι εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια, και είσαι πραγματικά υποταγμένος. Αυτήν τη στιγμή, η εμπειρία της πλειονότητας από σας δεν έχει φτάσει ακόμη σ’ αυτό το σημείο, γι’ αυτό ίσως δεν κατανοείτε πολύ καλά τα λόγια του Θεού και η κατανόησή σας γι’ αυτά είναι ασαφής. Μπορείτε να τα αποδεχτείτε θεωρητικά και φαίνεται σαν να τα καταλαβαίνετε, αλλά και σαν να μην τα καταλαβαίνετε. Το μέρος που καταλαβαίνετε είναι το δόγμα, και το μέρος που δεν καταλαβαίνετε είναι εκείνο που αφορά τις καταστάσεις και την πραγματικότητα. Καθώς η εμπειρία σας βαθαίνει, θα καταλάβετε αυτά τα λόγια και θα ξέρετε πώς να τα κάνετε πράξη. Αυτήν τη στιγμή, ανεξάρτητα από το βάθος της εμπειρίας σου, οι δυσκολίες που έχεις στα διάφορα πράγματα που σου συμβαίνουν σίγουρα δεν είναι λίγες, οπότε πώς μπορείς να επιλύσεις αυτές τις δυσκολίες; Κατ’ αρχάς, πρέπει να προβληματιστείς σχετικά με τις διεφθαρμένες καταστάσεις τις οποίες θα πρέπει να διερευνήσεις: Ποιες διαφορετικές πτυχές υπάρχουν; Ποιος θα ήθελε να προσπαθήσει να τις περιγράψει; (Περιλαμβάνονται πέντε τέτοιες πτυχές: ιδέες, οπτικές, συνθήκες, ψυχικές διαθέσεις και στάσεις). Αφού κατανοήσετε το δόγμα, τότε πώς θα πρέπει να ασκείστε και να βιώνετε όταν σας συμβαίνουν πράγματα; (Όταν συμβαίνει κάτι, θα πρέπει να πηγαίνουμε να εξετάσουμε σε ποια διάθεση και φύση ανήκουν οι στάσεις και οι ιδέες που εκδηλώνονται από μέσα μας, να γνωρίσουμε αυτές τις νοοτροπίες, τις ιδέες και τις οπτικές, και στη συνέχεια να αρχίσουμε να τις επιλύουμε από εδώ). Σωστά. Αν γνωρίσετε σε βάθος τις πραγματικές σας καταστάσεις, στάσεις, ιδέες και οπτικές, τότε το πρόβλημα αυτό έχει ήδη λυθεί κατά το ήμισυ, και στη συνέχεια, αναζητώντας την αλήθεια και κάνοντάς την πράξη, η δυσκολία θα εξαφανιστεί.

Υπάρχουν αρκετοί νέοι ανάμεσά σας, καθώς και άνθρωποι που δεν έχουν ακόμη δημιουργήσει οικογένειες. Όλοι σας έχετε εγκαταλείψει τα σπίτια σας για να κάνετε το καθήκον σας για αρκετά χρόνια, οπότε σας λείπει το σπίτι; Σας λείπουν οι γονείς σας; Ζείτε συχνά στην κατάσταση να σας λείπουν οι γονείς σας; Ας ακούσουμε για την κατάσταση του να σας λείπουν οι γονείς σας —πρόκειται για μια πραγματική εμπειρία. (Όταν μόλις είχα έρθει στο εξωτερικό, μου έλειπαν ιδιαίτερα η μητέρα μου και η αδελφή μου· πάντα βασιζόμουν σ’ αυτές, οπότε όταν έφυγα μόνη μου, μου έλειπαν συνεχώς. Αλλά με τόση εμπειρία στο εξωτερικό, νιώθω ότι Αυτός που δεν μπορώ να αφήσω πίσω μου τώρα είναι ο Θεός· όταν συμβαίνει κάτι, προσεύχομαι σ’ Αυτόν και δεν μου λείπουν πια). Αυτές είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις. Ποια είναι η πρώτη κατάσταση; Να σου λείπει πάντα το σπίτι, να σου λείπουν η μητέρα και η αδελφή σου. Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες μιας τέτοιας κατάστασης; Είναι ότι όταν συμβαίνει κάτι, δεν ξέρεις πώς να κάνεις το ένα ή το άλλο, οπότε νιώθεις αβοήθητος· δεν μπορείς να είσαι χωρίς τους αγαπημένους σου στο πλευρό σου και δεν έχεις κανέναν να βασιστείς. Όταν ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί, αρχίζουν να σου λείπουν, και πριν κοιμηθείς το βράδυ, τους σκέφτεσαι· έχεις κολλήσει σε αυτού του είδους την κατάσταση του να σου λείπουν οι αγαπημένοι σας. Γιατί λοιπόν σου λείπουν τόσο πολύ; Αυτό συμβαίνει επειδή οι συνθήκες έχουν αλλάξει και τους έχεις αφήσει πίσω σου. Ανησυχείς γι’ αυτούς, και επιπλέον, είχες συνηθίσει να στηρίζεσαι σ’ αυτούς, να ζεις και να εξαρτάσαι από αυτούς για την επιβίωσή σας. Ήσασταν ήδη αχώριστοι σε πολλά πράγματα στη ζωή, γι’ αυτό και σου λείπουν πολύ· σε αυτήν την κατάσταση βρίσκεσαι. Σε τι είδους κατάσταση βρίσκεσαι λοιπόν τώρα που δεν σου λείπουν; (Νιώθω πως το ότι άφησα το σπίτι μου και έκανα το καθήκον μου είναι η αγάπη του Θεού, η σωτηρία Του, η οποία μου έδωσε τη δυνατότητα να μάθω πώς να στηρίζομαι σ’ Αυτόν. Η διεφθαρμένη μου διάθεση έχει αλλάξει κάπως και η ψυχή μου αισθάνεται παρηγοριά· επιπλέον, αναγνωρίζοντας την κυριαρχία του Θεού, γνωρίζω ότι οι τύχες όλων των ανθρώπων βρίσκονται στα χέρια Του. Εκείνοι έχουν την αποστολή τους, και εγώ έχω την αποστολή μου, οπότε δεν μου λείπουν πλέον). Έχει επιλυθεί το πρόβλημα; (Θεωρώ ότι έχει επιλυθεί.) Τι πιστεύετε όλοι, έχει επιλυθεί; (Έχει επιλυθεί προσωρινά.) Έχει επιλυθεί προσωρινά. Αν μια μέρα συναντούσες τυχαία μια αδελφή της οποίας η εμφάνιση, ο τόνος της φωνής ή ο τρόπος που σου φερόταν έμοιαζε ιδιαίτερα με τη μητέρα σου ή με την αδελφή σου, πώς θα ένιωθες; (Θα άρχιζαν πάλι να μου λείπουν.) Θα έπεφτες και πάλι στην κατάσταση να τις σκέφτεσαι, οπότε το πρόβλημα δεν θα είχε επιλυθεί. Πώς λύνεις λοιπόν αυτό το πρόβλημα στη ρίζα του; Όταν σου λείπουν τα αγαπημένα σου πρόσωπα, τι σου λείπει; Συνήθως, όταν σου λείπει κάποιος, ένα αγαπημένο πρόσωπο ή το σπίτι σου, σίγουρα δεν σου λείπουν τα πράγματα που σε στεναχωρούν· σου λείπουν τα πράγματα που σε ευχαριστούν, τα πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις ευτυχισμένος και χαρούμενος, και που τα απολαμβάνεις, όπως το ότι η μητέρα σου σε φρόντιζε, σε περιποιούνταν και σε αγαπούσε, ή τα ωραία πράγματα που αγόραζε ο πατέρας σου για σένα. Σου λείπουν όλα αυτά τα καλά πράγματα, οπότε δεν μπορείς να σταματήσεις να νοσταλγείς τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Όσο περισσότερο σκέφτεσαι τα αγαπημένα σου πρόσωπα, τόσο περισσότερο δεν μπορείς να τα εγκαταλείψεις και δεν μπορείς να συγκρατηθείς. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Μετά από τόσα χρόνια δεν έχω αφήσει ποτέ ξανά τη μητέρα μου. Την ακολουθώ όπου κι αν πηγαίνει, είμαι η αδυναμία της. Πώς γίνεται να μη μου λείψει, όταν έχω φύγει για τόσο καιρό;» Το να σου λείπει είναι φυσικό· έτσι ακριβώς είναι η σάρκα των ανθρώπων. Οι διεφθαρμένοι άνθρωποι ζουν μέσα στα συναισθήματά τους. Πιστεύουν το εξής: «Μόνο αν ζούμε έτσι υπάρχει η ομοιότητα του ανθρώπου. Αν δεν μου λείπουν καν οι αγαπημένοι μου, αν δεν τους σκέφτομαι ή αν δεν βρίσκω θρέψη σ’ αυτούς, τότε είμαι καν άνθρωπος; Δεν θα ήμουν το ίδιο με ένα ζώο;» Οι άνθρωποι δεν σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο; Αν δεν έχουν στοργή ή φιλίες και δεν σκέφτονται τους άλλους, τότε οι άλλοι νομίζουν ότι δεν έχουν ανθρώπινη φύση και ότι δεν μπορούν να ζουν μ’ αυτόν τον τρόπο. Είναι σωστή αυτή η άποψη; (Όχι.) Στην πραγματικότητα, το αν σου λείπουν ή δεν σου λείπουν οι γονείς σου δεν είναι σπουδαίο ζήτημα. Δεν είναι λάθος να σου λείπουν ούτε είναι λάθος να μην σου λείπουν. Μερικοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα ανεξάρτητοι, ενώ κάποιοι άλλοι είναι προσκολλημένοι στους γονείς τους, αλλά όλοι έχετε καταφέρει να αφήσετε τα σπίτια σας και τους γονείς σας για να κάνετε το καθήκον σας. Πρώτα απ’ όλα, έχετε όντως την προθυμία να κάνετε το καθήκον σας, τη θέληση να κάνετε το καθήκον σας, τη θέληση να δαπανήσετε τον εαυτό σας και να παραμερίσετε τα πράγματα για τον Θεό· αλλά οι δυσκολίες σας δεν μπορούν να επιλυθούν με μια μόνο προσπάθεια ούτε μπορείτε να διορθώσετε τις διεφθαρμένες διαθέσεις σας με τις καλές πράξεις και την καλή συμπεριφορά μιας μόνο προσπάθειας. Καταλαβαίνετε αυτό το δόγμα, σωστά; Πώς λοιπόν επιλύετε στη ρίζα του το ζήτημα ότι σας λείπουν οι γονείς σας; Μερικοί άνθρωποι έχουν φύγει από το σπίτι και ζουν ανεξάρτητα εδώ και δύο ή τρία χρόνια· έχουν ήδη ωριμάσει και δεν τους λείπουν τόσο πολύ οι γονείς τους. Λύνεται έτσι το πρόβλημα; Όχι. Αν τους ρωτήσεις σε ποιον είναι πιο κοντά, θα σου δώσουν μια τυπική απάντηση: «Είμαι πιο κοντά στον Θεό, ο Θεός είναι πιο αγαπητός για μένα!» Αλλά μέσα τους σκέφτονται: «Ο Θεός δεν είναι δίπλα μου ούτε είναι σε θέση να με φροντίσει. Εξακολουθώ να είμαι πιο κοντά στη μητέρα μου. Προέρχομαι από την ίδια της τη σάρκα, με περιποιείται περισσότερο, με καταλαβαίνει και με κατανοεί περισσότερο. Όταν τα πράγματα είναι πιο δύσκολα και άσχημα, η μητέρα μου είναι πάντα εκεί για να με παρηγορήσει, να με βοηθήσει και να με φροντίσει. Τώρα, έχοντας φύγει από το σπίτι, δεν υπάρχει κανείς σαν τη μητέρα μου να με φροντίζει όταν είμαι άρρωστος. Λέτε ότι ο Θεός είναι καλός, αλλά δεν μπορώ να δω το πρόσωπό Του, πού είναι λοιπόν; Αυτό δεν είναι πρακτικό». Πιστεύουν ότι δεν είναι πρακτικό να στηρίζονται στον Θεό, και τα λόγια τους ότι ο Θεός είναι ο πιο κοντινός τους είναι λίγο επιβεβλημένα, λίγο υποκριτικά. Στην πραγματικότητα, στα βάθη της καρδιάς τους, πιστεύουν ότι η μητέρα τους είναι το πιο κοντινό τους πρόσωπο. Αλλά γιατί; «Πιστεύω στον Θεό λόγω του ευαγγελίου που μου μετέδωσε η μητέρα μου· χωρίς αυτήν, δεν θα ήμουν εδώ». Δεν σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο; (Ναι.) Πιστεύετε ότι αυτοί οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια; (Δεν την κατανοούν.) Η μητέρα σου απλώς σε γέννησε και σε φρόντισε για είκοσι και πλέον χρόνια. Μπορεί να σου δώσει την αλήθεια; Μπορεί να σου χαρίσει τη ζωή; Μπορεί να σε σώσει από την επιρροή του Σατανά; Μπορεί να καθάρει τη διεφθαρμένη σου διάθεση; Δεν μπορεί να κάνει τίποτα απ’ αυτά. Η γονική χάρη και η γονική αγάπη είναι επομένως πολύ περιορισμένες. Τι μπορεί να κάνει ο Θεός για σένα; Ο Θεός μπορεί να χαρίσει στους ανθρώπους την αλήθεια, μπορεί να τους σώσει από την επιρροή του Σατανά και από τον θάνατο, και μπορεί να τους χαρίσει αιώνια ζωή —δεν είναι αυτό μεγάλη αγάπη; Αυτή η αγάπη είναι τόσο υψηλή όσο οι ουρανοί και τόσο βαθιά όσο η γη. Είναι απίστευτα μεγάλη: εκατό, όχι, χίλιες φορές μεγαλύτερη από την αγάπη ενός γονέα. Αν οι άνθρωποι γνωρίσουν πραγματικά πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Θεού, θα συνεχίσουν να τρέφουν τόσο έντονα αισθήματα για τους γονείς τους; Θα εξακολουθούν να τους σκέφτονται όλη την ημέρα κατά τη διάρκεια της Πρωτοχρονιάς και των διακοπών; Αν κατανοήσουν την αλήθεια, θα σκέφτονται περισσότερο την αγάπη του Θεού. Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό για χρόνια και εξακολουθεί να πιστεύει ότι η αγάπη των γονιών του είναι μεγαλύτερη από την αγάπη του Θεού, τότε αυτό το άτομο είναι τυφλό και δεν έχει καθόλου πίστη στον Θεό. Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό, αλλά δεν επιδιώκει την αλήθεια, μπορεί να διορθώσει τη διεφθαρμένη του διάθεση; Μπορεί να επιτύχει τη σωτηρία; Δεν μπορεί. Εάν δεν έχει διορθωθεί η διεφθαρμένη σου διάθεση και δεν έχει αναπτυχθεί η πνευματική σου ζωή σε ένα ορισμένο ανάστημα, τότε μπορείς να φωνάζεις κάποια συνθήματα, αλλά δεν θα είσαι σε θέση να τα εκτελέσεις, επειδή δεν έχεις το ανάστημα. Μπορείς να κάνεις πράγματα τόσο σπουδαία όση δύναμη έχεις για να τα κάνεις. Μπορείς να περάσεις από δοκιμασίες τόσο μεγάλες όσες μπορείς να αντέξεις με το ανάστημά σου. Μπορείς να εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας όσο μπορείς να καταλάβεις· τόση πραγματικότητα της αλήθειας μπορείς να βιώσεις. Αντιστοίχως, τόσες από τις εκδηλώσεις της διεφθαρμένης διάθεσής σου και τόσες από τις δυσκολίες σου μπορείς να επιλύσεις· είναι αναλογικό.

Κάποια μέρα, όταν κατανοήσεις μέρος της αλήθειας, δεν θα πιστεύεις πλέον ότι η μητέρα σου είναι το καλύτερο άτομο ή ότι οι γονείς σου είναι οι καλύτεροι άνθρωποι. Θα συνειδητοποιήσεις ότι και αυτοί είναι μέλη του διεφθαρμένου ανθρώπινου γένους και ότι οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους είναι όλες ίδιες. Το μόνο που τους ξεχωρίζει είναι η εξ αίματος συγγένεια μαζί σου. Αν δεν πιστεύουν στον Θεό, τότε είναι ίδιοι με τους άπιστους. Δεν θα τους βλέπεις πλέον από την οπτική ενός μέλους της οικογένειας ή από την οπτική της σαρκικής σχέσης σας, αλλά από την πλευρά της αλήθειας. Ποιες είναι οι κύριες πτυχές που θα πρέπει να εξετάσεις; Θα πρέπει να εξετάσεις τις απόψεις τους σχετικά με την πίστη στον Θεό, τις απόψεις τους για τον κόσμο, τις απόψεις τους σχετικά με τον χειρισμό των ζητημάτων και, κυρίως, τη στάση τους απέναντι στον Θεό. Αν αξιολογήσεις με ακρίβεια αυτές τις πτυχές, θα μπορέσεις να δεις ξεκάθαρα αν είναι καλοί ή κακοί άνθρωποι. Μια μέρα μπορεί να διακρίνεις καθαρά ότι είναι άνθρωποι με διεφθαρμένες διαθέσεις, ακριβώς σαν κι εσένα. Ίσως να γίνει ακόμα πιο ξεκάθαρο ότι δεν είναι οι καλόκαρδοι άνθρωποι που φανταζόσουν ότι είναι, οι οποίοι έχουν πραγματική αγάπη για σένα, ούτε είναι ικανοί να σε οδηγήσουν στην αλήθεια ή στο ορθό μονοπάτι της ζωής. Ίσως να διακρίνεις καθαρά πως ό,τι έχουν κάνει για σένα δεν σου προσφέρει κανένα μεγάλο όφελος και δεν σου χρησιμεύει καθόλου το να ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι στη ζωή. Ίσως να διαπιστώσεις, επίσης, ότι πολλές από τις πρακτικές και τις απόψεις τους είναι αντίθετες με την αλήθεια, ότι είναι της σάρκας, και ότι αυτό σε κάνει να τους σιχαίνεσαι, και να νιώθεις αποστροφή και μίσος. Αν καταφέρεις να διακρίνεις αυτά τα πράγματα, τότε θα είσαι σε θέση να μεταχειριστείς τους γονείς σου σωστά στην καρδιά σου, και δεν θα σου λείπουν πλέον, δεν θα ανησυχείς γι’ αυτούς ούτε δεν θα είσαι πλέον σε θέση να ζήσεις μακριά από αυτούς. Έχουν ολοκληρώσει την αποστολή τους ως γονείς, άρα δεν θα τους θεωρείς πλέον ως τους πιο κοντινούς σου ανθρώπους ούτε θα τους ειδωλοποιείς. Αντίθετα, θα τους θεωρήσεις συνηθισμένους ανθρώπους, και εκείνη τη στιγμή, θα ξεφύγεις εντελώς από τα δεσμά των συναισθημάτων και θα απελευθερωθείς πραγματικά από τα συναισθήματά σου και την αγάπη σου για την οικογένεια. Μόλις το κάνεις αυτό, θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτά τα πράγματα δεν αξίζουν να τα λατρεύεις. Σε εκείνο το σημείο, θα δεις τους συγγενείς, την οικογένεια και τις σαρκικές σχέσεις ως εμπόδια στην κατανόηση της αλήθειας και στην απελευθέρωση από τα συναισθήματα. Είναι επειδή έχεις αυτήν την οικογενειακή σχέση μαζί τους —αυτήν τη σαρκική σχέση που σε παραλύει, σε παρασύρει και σε κάνει να πιστεύεις ότι σου φέρονται καλύτερα, ότι είναι οι πιο κοντινοί σου άνθρωποι, ότι σε φροντίζουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον και ότι σε αγαπούν περισσότερο από όλους— όλα αυτά είναι που σε κάνουν να μην μπορείς να διακρίνεις καθαρά αν είναι καλοί ή κακοί άνθρωποι. Μόλις απομακρυνθείς πραγματικά από αυτά τα συναισθήματα, αν και μπορεί να τα σκέφτεσαι ακόμα κατά καιρούς, θα εξακολουθούν να σου λείπουν με όλη σου την καρδιά, να τους σκέφτεσαι και να τους νοσταλγείς με τον τρόπο που τους νοσταλγείς τώρα; Δεν θα είναι έτσι. Δεν θα λες: «Το άτομο από το οποίο πραγματικά δεν μπορώ να είμαι μακριά είναι η μητέρα μου· είναι αυτή που με αγαπάει, με φροντίζει και με νοιάζεται περισσότερο». Όταν θα έχεις αυτό το επίπεδο αντίληψης, θα εξακολουθείς να κλαις όταν τους σκέφτεσαι; Όχι. Αυτό το πρόβλημα θα επιλυθεί. Έτσι, όσον αφορά τα προβλήματα ή τα θέματα που σου προκαλούν δυσκολίες, αν δεν έχεις κερδίσει αυτήν την πτυχή της αλήθειας και αν δεν έχεις εισέλθει σε αυτήν την πτυχή της πραγματικότητας της αλήθειας, θα βρεθείς παγιδευμένος σε τέτοιες δυσκολίες ή καταστάσεις και δεν θα μπορέσεις ποτέ να βγεις από αυτές. Αν αντιµετωπίσεις τέτοιου είδους δυσκολίες και προβλήµατα ως τα βασικά προβλήµατα της εισόδου στη ζωή και στη συνέχεια αναζητήσεις την αλήθεια για την επίλυσή τους, τότε θα είσαι σε θέση να εισέλθεις σε αυτήν την πτυχή της πραγµατικότητας της αλήθειας· ασυναίσθητα, θα πάρεις το µάθηµά σου από αυτές τις δυσκολίες και τα προβλήµατα. Όταν επιλυθούν τα προβλήματα, θα αισθανθείς ότι δεν είσαι τόσο κοντά στους γονείς και τα μέλη της οικογένειάς σου, θα διακρίνεις πιο καθαρά τη φύση και ουσία τους, και θα καταλάβεις τι είδους άνθρωποι είναι πραγματικά. Όταν διακρίνεις καθαρά τα αγαπημένα σου πρόσωπα, θα πεις: «Η μητέρα μου δεν αποδέχεται καθόλου την αλήθεια· στην πραγματικότητα έχει βαρεθεί την αλήθεια και τη μισεί. Στην ουσία της, είναι ένα μοχθηρό άτομο, ένας διάβολος. Ο πατέρας μου είναι κάποιος που θέλει να έχει τους πάντες ευχαριστημένους, που στέκεται στο πλευρό της μητέρας μου. Δεν αποδέχεται ούτε κάνει καθόλου πράξη την αλήθεια· δεν είναι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια. Με βάση τη συμπεριφορά της μητέρας μου και του πατέρα μου, και οι δύο τους είναι άπιστοι· είναι και οι δύο διάβολοι. Πρέπει να τους εγκαταλείψω εντελώς και να θέσω σαφή όρια απέναντί τους». Με αυτόν τον τρόπο, θα σταθείς στην πλευρά της αλήθειας και θα μπορέσεις να τους απαρνηθείς. Όταν θα είσαι σε θέση να διακρίνεις ποιοι είναι, τι είδους άνθρωποι είναι, θα εξακολουθείς να έχεις αισθήματα γι’ αυτούς; Θα εξακολουθείς να νιώθεις αγάπη γι’ αυτούς; Θα εξακολουθείς να έχεις σαρκική σχέση μαζί τους; Όχι. Θα εξακολουθεί να χρειάζεται να συγκρατείς τα συναισθήματά σου; (Όχι.) Οπότε σε τι βασίζεσαι στην πραγματικότητα για να επιλύσεις αυτές τις δυσκολίες; Βασίζεσαι στην κατανόηση της αλήθειας, στην εξάρτηση από τον Θεό και στην προσήλωση στον Θεό. Αν έχεις ξεκαθαρίσει αυτά τα πράγματα μέσα σου, τότε χρειάζεται ακόμη να συγκρατείσαι; Αισθάνεσαι ακόμη αδικημένος; Χρειάζεται ακόμη να υπομένεις τόσο μεγάλο πόνο; Χρειάζεται ακόμη να συναναστρέφονται άλλοι μαζί σου και να κάνουν ιδεολογικό έργο; Δεν το χρειάζεσαι, επειδή έχεις ήδη διευθετήσει τα πράγματα μόνος σου —είναι πανεύκολο. Επιστρέφοντας, πώς επιλύεις το ζήτημα του να μη θέλεις να τους σκέφτεσαι ή να σου λείπουν; (Αναζητώντας την αλήθεια για να το επιλύσουμε.) Αυτά είναι μεγάλα λόγια που ακούγονται πολύ επίσημα —αλλά μιλήστε λίγο πιο πρακτικά. (Εφαρμόζοντας τα λόγια του Θεού για να διακρίνουμε την ουσία τους· δηλαδή, να τους διακρίνουμε με βάση την ουσία τους. Τότε, θα μπορέσουμε να αφήσουμε στην άκρη την αγάπη μας και τη σαρκική μας σχέση). Ακριβώς. Πρέπει να βασίζετε τη διάκριση της φύσης και ουσίας των ανθρώπων στα λόγια του Θεού. Χωρίς την αποκάλυψη του λόγου του Θεού, κανείς δεν μπορεί να διακρίνει τη φύση και ουσία των άλλων. Μόνο βασιζόμενος στα λόγια του Θεού και στην αλήθεια μπορεί κανείς να διακρίνει τη φύση και ουσία των ανθρώπων· μόνο τότε μπορεί να λύσει στη ρίζα του το πρόβλημα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Ξεκίνα πρώτα αφήνοντας πίσω σου τα συναισθήματα και τις σαρκικές σχέσεις· για όποιον τα συναισθήματά σου είναι πιο ισχυρά, αυτόν πρέπει πρώτα να αναλύσεις και να διακρίνεις. Πώς σου φαίνεται αυτή η λύση; (Είναι καλή.) Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Το να διακρίνω και να αναλύω τους ανθρώπους για τους οποίους έχω τα πιο έντονα συναισθήματα —αυτό είναι τόσο ανάλγητο!» Το νόημα του να τους διακρίνεις δεν είναι για να διακόψεις τις σχέσεις σου μαζί τους —δεν είναι να διακόψεις τις σχέσεις γονέα-παιδιού ούτε να τους εγκαταλείψεις τελείως και να μην αλληλεπιδράσεις ποτέ ξανά μαζί τους. Θα πρέπει να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου απέναντι στα αγαπημένα σου πρόσωπα, αλλά δεν γίνεται να σε περιορίζουν ή να σε εμπλέκουν, επειδή είσαι ακόλουθος του Θεού· πρέπει να διακατέχεσαι από αυτήν την αρχή. Αν πάλι μπορεί να σε περιορίσουν ή να σε εμπλέξουν, δεν μπορείς να κάνεις καλά το καθήκον σου ούτε να εγγυηθείς ότι μπορείς να ακολουθήσεις τον Θεό μέχρι τέλους. Αν δεν ήσουν ακόλουθος του Θεού ή δεν αγαπούσες την αλήθεια, τότε κανείς δεν θα το απαιτούσε αυτό από σένα. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Προς το παρόν δεν κατανοώ την αλήθεια· δεν ξέρω πώς να διακρίνω τους άλλους». Αν δεν έχεις αυτό το ανάστημα, τότε προς το παρόν άφησε στην άκρη τη διάκριση. Όταν το ανάστημά σου θα είναι επαρκές και θα είσαι σε θέση να περάσεις μέσα από τέτοιες δοκιμασίες και να πάρεις εσύ ο ίδιος την πρωτοβουλία να ασκηθείς μ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα είναι πολύ αργά για να ασκηθείς σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας.

Πολλοί άνθρωποι βασανίζονται συναισθηματικά, αν και δεν χρειάζεται· Στην πραγματικότητα, όλα αυτά είναι αχρείαστα, άχρηστα βάσανα. Γιατί το λέω αυτό; Οι άνθρωποι περιορίζονται πάντα από τα συναισθήματά τους, οπότε δεν είναι ικανοί να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υποταχθούν στον Θεό· επιπλέον, το να περιορίζεται κανείς από τα συναισθήματα δεν είναι καθόλου ωφέλιμο στο να κάνει καθήκον ή να ακολουθεί τον Θεό, και είναι επίσης τεράστιο εμπόδιο για την είσοδο στη ζωή. Έτσι, ο περιορισμός από τα συναισθήματα δεν έχει κανένα νόημα, και ο Θεός δεν τον θυμάται. Πώς, λοιπόν, απελευθερώνεσαι από αυτά τα άσκοπα βάσανα; Χρειάζεται να κατανοήσεις την αλήθεια, και να διακρίνεις και να καταλάβεις την ουσία αυτών των σαρκικών σχέσεων· τότε, θα σου είναι εύκολο να απελευθερωθείς από τα συναισθήματα της σάρκας. Μερικοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό διώκονται σκληρά από τους άπιστους γονείς τους· εάν δεν τους εξαναγκάζουν να βρουν σύντροφο, τους εξαναγκάζουν να βρουν δουλειά. Μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, αλλά δεν τους επιτρέπεται να πιστεύουν στον Θεό. Ορισμένοι γονείς βλασφημούν ακόμη και κατά του Θεού, οπότε αυτοί οι άνθρωποι διαπιστώνουν το αληθινό διαβολικό πρόσωπο των γονέων τους. Μόνο τότε φωνάζει η καρδιά τους: «Είναι πραγματικά διάβολοι, οπότε δεν μπορώ να τους φέρομαι ως αγαπημένα μου πρόσωπα!» Έκτοτε, απελευθερώνονται από τους περιορισμούς και τα δεσμά των συναισθημάτων τους. Ο Σατανάς θέλει να χρησιμοποιεί τη στοργή για να περιορίζει και να δεσμεύει τους ανθρώπους. Αν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, είναι εύκολο να εξαπατηθούν. Αρκετά συχνά, για χάρη των γονέων και των αγαπημένων τους, είναι δυστυχισμένοι, κλαίνε, υπομένουν δυσκολίες και κάνουν θυσίες. Αυτή είναι η αφελής άγνοιά τους· το δέχονται χωρίς αντιρρήσεις και θερίζουν ό,τι σπέρνουν. Το να υπομένουν αυτά τα πράγματα είναι άχρηστο —μια μάταιη προσπάθεια που ο Θεός δεν θα θυμάται καθόλου— και θα μπορούσε κανείς να πει ότι περνούν μια κόλαση. Όταν κατανοήσεις πραγματικά την αλήθεια και δεις την ουσία τους, θα ελευθερωθείς· θα καταλάβεις ότι τα προηγούμενα βάσανά σου ήταν από άγνοια και αφέλεια. Δεν θα κατηγορείς κανέναν άλλον· θα κατηγορείς τη δική σου τύφλωση, την ανοησία σου και το γεγονός ότι δεν κατάλαβες την αλήθεια ή δεν είδες τα πράγματα καθαρά. Είναι εύκολο να επιλυθεί το πρόβλημα του συναισθήματος; Το έχετε επιλύσει; (Όχι ακόμα. Δεν έχουμε ακόμη ασκηθεί ούτε έχουμε εισέλθει στο μονοπάτι της άσκησης που έχει υποδείξει ο Θεός· απλώς έχουμε μια βάση αναφοράς όταν συμβαίνουν αυτού του είδους τα πράγματα). Λέγοντας όλα αυτά, είτε μιλώντας για πρακτικά ζητήματα είτε για τα πράγματα που εσείς έχετε ερμηνεύσει ως μονοπάτια, σας λέω: Όταν αντιμετωπίζετε τέτοιου είδους πράγματα, η καλύτερη μέθοδος για την αντιμετώπισή τους είναι να προσεύχεστε στον Θεό και να αναζητάτε την αλήθεια, και τότε θα βρίσκετε τρόπο να τα επιλύσετε. Όταν θα έχετε διακρίνει την ουσία των συναισθημάτων της σάρκας, θα σας είναι εύκολο να χειριστείτε τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας. Αν περιορίζεστε πάντα από τις σαρκικές σχέσεις με τους αγαπημένους σας, τότε δεν έχετε τρόπο να κάνετε πράξη την αλήθεια· ακόμη κι αν καταλαβαίνετε το δόγμα και κραυγάζετε συνθήματα, πάλι δεν θα είστε σε θέση να λύσετε τα αληθινά σας προβλήματα. Μερικοί άνθρωποι απλώς δεν ξέρουν πώς να αναζητούν την αλήθεια. Άλλοι είναι ικανοί να αναζητήσουν την αλήθεια, αλλά όταν οι άνθρωποι τους υποδεικνύουν ξεκάθαρα την αλήθεια, δεν την πιστεύουν πλήρως και δεν είναι σε θέση να την αποδεχτούν ολοκληρωτικά· απλώς την ακούνε σαν να ήταν δόγμα. Έτσι, το πρόβλημά σας ότι περιορίζεστε από τα συναισθήματά σας δεν μπορεί ποτέ να επιλυθεί· αν δεν μπορεί να επιλυθεί, δεν θα μπορέσεις ποτέ να αναδυθείς μέσα από αυτό, και θα συνεχίσεις να περιορίζεσαι και να δεσμεύεσαι. Αν πιστεύεις στον Θεό, αλλά δεν είσαι σε θέση να Τον ακολουθήσεις ή να κάνεις το καθήκον που οφείλεις, τότε στο τέλος, δεν θα είσαι άξιος να λάβεις την υπόσχεση του Θεού, μέχρι που μια μέρα θα περιπέσεις στην καταστροφή και θα τιμωρηθείς —τα κλάματα και το τρίξιμο των δοντιών θα είναι ανώφελα, και κανείς δεν θα μπορεί να σε σώσει. Έχετε κατανοήσει τώρα τις συνέπειες της μη επίλυσης των διεφθαρμένων διαθέσεων;

Σχετικά με τι συναναστραφήκαμε σήμερα; Συναναστραφήκαμε σχετικά με τις καταστάσεις των ανθρώπων, τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, καθώς και το πώς να εισέρχεσαι στην πραγματικότητα της αλήθειας, πώς να αντιμετωπίζεις σωστά τα θέματα που συναντάς, τι είδους απόψεις πρέπει να έχεις και πώς να γνωρίζεις, να αναλύεις και να επιλύεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση. Πρέπει πάντοτε να δίνεται το μάθημα της εισόδου στη ζωή· ποτέ δεν είναι πολύ αργά για να μάθεις ή πολύ αργά για να ξεκινήσεις. Πότε λοιπόν είναι πολύ αργά; Αν έχεις πεθάνει, τότε είναι πολύ αργά· αν είσαι ακόμα ζωντανός, τότε δεν είναι πολύ αργά. Αυτήν τη στιγμή είστε όλοι ζωντανοί, όχι νεκροί, αλλά έχετε πραγματικά κατανοήσει ξεκάθαρα ποιοι είναι οι ζωντανοί και ποιοι οι νεκροί; Στα αγγλικά, οι άνθρωποι πάντα λένε: «Είμαι ακόμα ζωντανός». Τι σημαίνει αυτό; Είναι όταν είσαι χαμένος καθώς σου συμβαίνουν πράγματα, ή όταν έχεις παρασυρθεί στο ρεύμα της κοινωνίας, ή όταν νιώθεις ότι έχεις εκφυλιστεί, και τότε τσιμπάς τον εαυτό σου με μια βελόνα και μπορείς να το αντιληφθείς —τότε θα νιώσεις ότι είσαι ακόμα ζωντανός, ότι η καρδιά σου δεν έχει πεθάνει ακόμα. Αν είσαι ακόμα ζωντανός, τότε θα πρέπει να έχεις επιδιώξεις και να βιώσεις την ομοιότητα του ανθρώπου. Προηγουμένως, ήσουν εκφυλισμένος, ακολουθούσες κοσμικά πράγματα και ζούσες μέσα σε ένα ρεύμα μοχθηρίας· δεν είναι καιρός να συνέλθεις τώρα και να αποφύγεις τον περαιτέρω εκφυλισμό; Βλέπεις, οι Δυτικοί δεν έχουν βρει την αληθινή οδό, και νιώθουν απελπισμένοι όσον αφορά την ανθρώπινη ζωή και τον τρόπο ζωής τους, οπότε τα λόγια τους είναι γεμάτα με βαθιά συναισθήματα, και έχουν ένα είδος κατάθλιψης και απελπισίας —δηλαδή, μια απελπιστική ψυχική διάθεση— που εμπεριέχεται μέσα τους. Όπως ζουν, αισθάνονται συχνά ότι δεν είναι άνθρωποι, αλλά πρέπει να ζήσουν με αυτόν τον τρόπο· ακόμη κι αν αισθάνονται σαν φαντάσματα, ζώα ή θηρία, πρέπει να συνεχίσουν να ζουν με αυτόν τον τρόπο. Τι μπορεί να γίνει; Δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να κάνουν. Αν δεν πεθάνουν, τότε πρέπει να ζήσουν με αυτόν τον τρόπο· δεν υπάρχει άλλο μονοπάτι γι’ αυτούς, και ζουν αξιοθρήνητα. Είστε όλοι έτσι; Αν είστε μια μέρα γεμάτοι με βαθιά συναισθήματα, σκεπτόμενοι: «Α, είμαι ακόμα ζωντανός, η καρδιά μου δεν έχει πεθάνει ακόμα» —αν ένα άτομο ζει μέχρι αυτό το σημείο, τι θα απογίνει; Βρίσκεται ήδη σε μεγάλο κίνδυνο! Για έναν πιστό, αυτό είναι ήδη πολύ επικίνδυνο. Δεν μπορείτε με τίποτα να πείτε κάτι σαν κι αυτό: «Είμαι ακόμα ζωντανός, αλλά η σάρκα μου είναι κέλυφος, και είμαι ένα κινούμενο πτώμα. Η καρδιά μου είναι ζωντανή, και μόνο οι λίγες επιθυμίες και τα ιδανικά στην καρδιά μου στηρίζουν τη σάρκα μου». Μη φτάσετε σ’ αυτό το σημείο! Αν φτάσετε σ’ αυτό το σημείο, θα είναι πολύ δύσκολο να σας σώσω. Κοιτάζοντας όλους εσάς αυτήν τη στιγμή, οι καταστάσεις σας δεν είναι άσχημες. Αν διαβάσετε τον λόγο του Θεού σε έναν άπιστο, δεν θα αποκτήσει καμία επίγνωση· αν, λοιπόν, τώρα χρησιμοποιήσω αυστηρά λόγια για να σας κλαδέψω και να σας αντιμετωπίσω, θα το συνειδητοποιήσετε καθόλου; (Ναι.) Κάποιοι από σας αποκτάτε αυτογνωσία μόνο αφότου κλαδευτείτε και αντιμετωπιστείτε· μόνο τότε αισθάνεστε τύψεις. Αυτό σημαίνει ότι εξακολουθείτε να έχετε συνείδηση και η καρδιά σας δεν έχει πεθάνει ακόμη πλήρως, πράγμα που αποδεικνύει ότι είστε ακόμη ξύπνιοι, ακόμη ζωντανοί! Αν μπορείτε να αποδεχτείτε την αλήθεια και να την κάνετε πράξη, τότε έχετε ελπίδα να σωθείτε. Αν κάποιος φτάσει στο σημείο που απλώς δεν δέχεται την αλήθεια, τότε έχει πεθάνει πλήρως και είναι αδύνατο να σωθεί. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι στην εκκλησία που απλώς δεν δέχονται την αλήθεια. Παρόλο που αυτοί οι άνθρωποι αναπνέουν, στην πραγματικότητα δεν έχουν πνεύμα. Είναι οι άψυχοι νεκροί, τα κινούμενα πτώματα. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν εκτεθεί πλήρως και έχουν αποκλειστεί.

5 Οκτωβρίου 2016

Προηγούμενο: Οι πέντε προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την είσοδο στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό

Επόμενο: Στην πίστη στον Θεό, το πιο σημαντικό είναι να κάνει κανείς πράξη και να βιώνει τα λόγια Του

Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.

Ρυθμίσεις

  • Κείμενο
  • Θέματα

Συμπαγή χρώματα

Θέματα

Γραμματοσειρά

Μέγεθος γραμματοσειράς

Διάστημα γραμμής

Διάστημα γραμμής

Πλάτος σελίδας

Περιεχόμενα

Αναζήτηση

  • Αναζήτηση σε αυτό το κείμενο
  • Αναζήτηση σε αυτό το βιβλίο

Επικοινωνήστε μαζί μας μέσω Messenger