Αυτήν τη στιγμή, κάνετε όλοι σας το καθήκον σας με πολύ ενεργητικό τρόπο, και μπορείτε να υπομείνετε και λίγα βάσανα· οπότε, όσον αφορά τη ζωή-είσοδο, έχετε μονοπάτι να βαδίσετε μπροστά; Αποκτάτε καινούργια διαφώτιση; Βλέπετε νέο φως; Η ζωή-είσοδος είναι ένα ζήτημα τεράστιας σημασίας για όσους πιστεύουν στον Θεό, και το ίδιο είναι και η εκτέλεση του καθήκοντος· αλλά με ποιον τρόπο θα καταφέρεις να κάνεις καλά το καθήκον σου, να ανταποκρίνεσαι σε αποδεκτό επίπεδο, να κάνεις το καθήκον σου πιστά; Πώς θα τα πετύχεις όλα αυτά; (Επιδιώκοντας την αλήθεια.) Σωστά, πρέπει να επιδιώκεις την αλήθεια. Και πώς θα επιδιώξεις την αλήθεια; Πρέπει να διαβάζεις περισσότερα από τα λόγια του Θεού· αυτά μόνο είναι η αλήθεια. Για να αποκτήσεις την αλήθεια, πρέπει να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού και να τα βιώνεις πιο συχνά· μόνο τότε μπορείς να καταλάβεις την αλήθεια. Για να καταλάβεις την αλήθεια, λοιπόν, δεν πρέπει άραγε να καταβάλεις προσπάθεια προς την κατεύθυνση των λόγων του Θεού; Κάποιοι λένε: «Στα όσα χρόνια πιστεύω στον Θεό, έχω μεν διαβάσει πάρα πολλά απ’ τα λόγια Του και έχω καταλάβει ένα μέρος της αλήθειας, αλλά όταν μου συμβαίνουν ασυνήθιστα πράγματα, τότε δεν βρίσκω το μονοπάτι και δεν ξέρω πώς να κάνω πράξη την αλήθεια· πώς είναι δυνατόν να μην αξιοποιώ εκείνα που καταλαβαίνω και για τα οποία μιλάω; Τώρα καταλαβαίνω ότι το μόνο που ξέρω είναι λόγια και δόγματα, και δεν ξέρω πώς να κάνω πράξη την αλήθεια όταν μου συμβαίνει κάτι. Είμαι τόσο φτωχός και αξιολύπητος». Κάποιοι άνθρωποι, όταν συναναστρέφονται, πολλές φορές εξαπολύουν έναν ακατάπαυστο χείμαρρο από λόγια, ενώ θυμούνται μάλιστα και κάποια από τα λόγια του Θεού απέξω· νομίζουν, λοιπόν, ότι καταλαβαίνουν την αλήθεια, ότι έχουν πνευματικότητα και ότι διαθέτουν κάποιο μέρος της αλήθεια-πραγματικότητας· όταν, όμως, κάποτε τους τύχει κάτι που δεν συμφωνεί με αυτά που θέλουν, τότε θα αρχίσουν να έχουν αντιλήψεις για τον Θεό. Καμιά φορά, μπορεί ακόμη και να παραπονεθούν γι’ Αυτόν. Θα αποκαλυφθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους, και όσο κι αν προσευχηθούν, δεν θα μπορέσουν να λύσουν τα προβλήματά τους. Όταν οι άλλοι συναναστρέφονται μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, αυτοί λένε: «Εγώ καταλαβαίνω αυτό το δόγμα καλύτερα από σένα. Την αλήθεια την καταλαβαίνω πιο πολύ από σένα· το δόγμα ξέρω να το κηρύξω καλύτερα από σένα· κηρύγματα έχω ακούσει περισσότερα από σένα· προσπάθεια καταβάλλω πιο πολλή από σένα· όσον αφορά την πίστη στον Θεό, πιστεύω περισσότερο καιρό από σένα. Μην προσπαθείς να με διδάξεις· καταλαβαίνω τα πάντα». Νομίζουν πως καταλαβαίνουν τα πάντα, αλλά όταν μπαίνουν στο παιχνίδι οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους, και όταν τους ελέγχουν οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τότε δεν ξέρουν τι να κάνουν. Τα πνευματικά δόγματα που ξεστομίζουν συνήθως δεν λύνουν τα προβλήματά τους. Έχουν τελικά μεγάλο ή μικρό ανάστημα; Αφού νομίζουν ότι καταλαβαίνουν την αλήθεια, γιατί δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν; Τι συμβαίνει εδώ; Δεν σας τυχαίνουν συχνά τέτοια προβλήματα; Πρόκειται για μια συνηθισμένη δυσκολία που συναντούν οι πιστοί κατά τη ζωή-είσοδο, και αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία του ανθρώπου. Προτού σου συμβεί κάτι, μπορεί να νομίζεις ότι πιστεύεις ήδη στον Θεό για κάποιο διάστημα, ότι έχεις κάποιο ανάστημα και κάποιο θεμέλιο, ενώ όταν συμβαίνουν πράγματα στους άλλους ανθρώπους, κάπως μπορείς να τα διακρίνεις. Μάλιστα, μπορείς να υποφέρεις αρκετά καθώς κάνεις το καθήκον σου, μπορείς να πληρώσεις ένα μεγάλο τίμημα και να ξεπεράσεις πολλές από τις δυσκολίες σου, όπως για παράδειγμα τις σωματικές ασθένειες, τα ελαττώματα και τις ελλείψεις σου· το πιο δύσκολο, όμως, για τους ανθρώπους είναι να απαλλαγούν από τις διεφθαρμένες που αποκαλύπτουν συχνά. Η «διεφθαρμένη διάθεση» είναι ένας όρος που τον ξέρουν οι άνθρωποι. Δεν γνωρίζουν, όμως, όλοι ξεκάθαρα τι ακριβώς είναι η διεφθαρμένη διάθεση, πώς φανερώνεται μια τέτοια διάθεση και σε ποιες σκέψεις και πράξεις οδηγεί. Αν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ούτε αντιλαμβάνονται τι είναι η διεφθαρμένη διάθεση ή ποιες πράξεις αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση, τότε δεν θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ότι αν δεν κάνει αμαρτίες, τότε κάνει πράξη την αλήθεια, ακόμη και αν ζει σύμφωνα με μια τέτοια διάθεση; Εσείς έχετε μια τέτοια κατάσταση; (Έχουμε.) Αν δεν καταλαβαίνεις ή δεν αντιλαμβάνεσαι καθόλου τι είναι η διεφθαρμένη διάθεση, τότε μπορείς να φτάσεις στην αυτογνωσία; Μπορείς να καταλάβεις τη διεφθαρμένη σου φύση; Με τίποτα. Αν δεν γνωρίζεις τι είναι η διεφθαρμένη διάθεση, τότε γίνεται να ξέρεις πώς να ενεργήσεις για να κάνεις πράξη την αλήθεια; Γίνεται να ξέρεις ποιες ενέργειες είναι σωστές και ποιες λάθος; Σε καμία περίπτωση. Όσοι, λοιπόν, δεν έχουν αυτογνωσία δεν θα έχουν ζωή-είσοδο.

Το μονοπάτι της ζωής-εισόδου έχει σχέση με πολλές καταστάσεις. Τη λέξη «κατάσταση» λογικά όλοι την ξέρετε, αλλά τι σημαίνει; Πώς την αντιλαμβάνεστε; (Κατάσταση είναι οι απόψεις και οι σκέψεις που έχει κάποιος όταν του συμβαίνει κάτι· μπορεί να επηρεάσει και να ασκήσει έλεγχο στην ομιλία, στη διαγωγή και στις επιλογές του. Όλα αυτά τα πράγματα αποτελούν μια κατάσταση.) Αρκετά ακριβής ερμηνεία. Θέλει κανένας άλλος να πει κάτι; (Κατάσταση σημαίνει πως κάποιος να ζει σε μια φάση αρνητική και όχι και πολύ κανονική, επειδή τον κυβερνάει κάποιου είδους διεφθαρμένη διάθεση, για ένα ορισμένο διάστημα ή ως προς ένα συγκεκριμένο θέμα· για παράδειγμα, όταν τον κλαδεύουν πολύ ή όταν έρχεται αντιμέτωπος με κάποιες δυσκολίες.) (Πρόσφατα, όταν είχα κάποια αποτελέσματα στο καθήκον μου, ήμουν σε μια κατάσταση αυτοϊκανοποίησης και εφησυχασμού. Νόμιζα ότι είχα αλλάξει, ότι διέθετα την αλήθεια-πραγματικότητα και ότι θα κέρδιζα σίγουρα την αποδοχή του Θεού· η αλήθεια είναι ότι απείχα ακόμη πολύ από τις απαιτήσεις του Θεού. Μόνο τώρα καταλαβαίνω ότι αυτό ήταν κάποιου είδους κατάσταση αλαζονείας και έπαρσης.) Όλες οι καταστάσεις που αναφέρατε είναι αρνητικές. Σωστές, θετικές καταστάσεις υπάρχουν; (Ναι. Για παράδειγμα, όταν θέλω να ικανοποιήσω τον Θεό με όλες μου τις δυνάμεις, μπορώ να επαναστατήσω ενάντια στη σάρκα μου και να κάνω πράξη την αλήθεια. Μια τέτοια κατάσταση είναι θετική.) Το μόνο που έχετε κάνει μέχρι τώρα είναι να περιγράψετε κάποιες καταστάσεις χωρίς να έχετε ορίσει στ’ αλήθεια τι σημαίνει κατάσταση. Ας συνοψίσουμε τώρα, λοιπόν, με βάση όλα όσα έχετε πει, τι είναι στ’ αλήθεια η κατάσταση. Σε τι αναφέρεται στην πραγματικότητα ο όρος «κατάσταση»; Είναι ένα είδος άποψης που έχουν οι άνθρωποι ή μια συνθήκη στην οποία βρίσκονται όταν τους συμβαίνει κάτι, καθώς και οι σκέψεις, οι συναισθηματικές εναλλαγές και οι στάσεις στις οποίες οδηγεί αυτή η συνθήκη. Για παράδειγμα, όταν σε κλαδέψουν την ώρα που κάνεις το καθήκον σου, θα στενοχωρηθείς και θα βρεθείς σε μια αρνητική κατάσταση. Τη στιγμή εκείνη, κάποιες από τις σχετικές λεπτομέρειες της κατάστασής σου είναι οι οπτικές και οι στάσεις που αποκαλύπτεις, καθώς και οι απόψεις σου. Κάτι τέτοιο δεν βιώνετε συνήθως; (Ναι.) Έχει σχέση με τη ζωή του καθενός· όλοι μπορούν να ταυτιστούν μ’ αυτό —να το νιώσουν, να το βιώσουν και να έρθουν σε επαφή μαζί του— κάθε μέρα στην καθημερινότητά τους. Τι πιστεύετε, λοιπόν; Όταν κάποιος βρίσκεται σε αρνητική κατάσταση, ποια είναι αυτά που εκδηλώνει; (Παρανόηση, υπεκφυγές, ετυμηγορίες για τον εαυτό του, αλλά και πλήρης παραίτηση μετά από τυχόν αναποδιές· όταν πρόκειται για κάτι σοβαρό, μπορεί κανείς ακόμη και να αποφύγει τελείως τις ευθύνες του.) Όταν είναι σοβαρό και θέλει να αποφύγει τις ευθύνες του, κάτι τέτοιο είναι στάση ή θέση; Ή είναι κάτι άλλο; (Είναι ένα είδος συνθήκης και όρεξης.) Είναι περισσότερο συνθήκη και όρεξη. Αυτήν τη στιγμή, τι στάση έχει κανείς καθώς κάνει τα καθήκοντά του; (Είναι αρνητικός και χαλαρός, δεν έχει κανένα κίνητρο, ενεργεί μηχανικά.) Έτσι είναι η πραγματική κατάσταση των πραγμάτων. Η φράση «δεν έχει κανένα κίνητρο» δεν έχει κανένα νόημα· πρέπει να μιλήσεις για την πραγματική κατάσταση των πραγμάτων. Τι σκέφτονται οι άνθρωποι όταν κάνουν το καθήκον τους χωρίς κίνητρο; Ποια είναι η διεφθαρμένη διάθεση που αποκαλύπτουν εκείνη τη στιγμή; (Απλώς είναι επιπόλαιοι στο καθήκον τους· κάνουν ό,τι κάνουν με μισή καρδιά.) Αυτό δεν είναι διάθεση, αλλά ένας ορισμός που ισχύει για σένα αφότου ενεργήσεις· είναι ένας τρόπος δράσης. Όμως δεν χρειάζεται άραγε να ψάξεις βαθύτερα για να βρεις τι σε ώθησε να είσαι επιπόλαιος; Αν ψάξεις αρκετά βαθιά, θα αποκαλύψεις τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Η επιπολαιότητα είναι αποκάλυψη μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Ο τρόπος σκέψης σου μπορεί να σε κάνει επιπόλαιο στο καθήκον σου και λιγότερο ενεργητικό από πριν. Αυτή η σκέψη σου αποτελεί διεφθαρμένη διάθεση, και αυτό που οδήγησε σ’ αυτήν είναι η φύση σου. Κάποιοι κλαδεύονται την ώρα που κάνουν το καθήκον τους και λένε: «Τόσο λίγες ικανότητες που έχω, πόσα μπορώ στ’ αλήθεια να κάνω; Αφού δεν καταλαβαίνω και πολλά, αν θέλω να κάνω καλά αυτήν τη δουλειά, τότε θα πρέπει να μαθαίνω στην πορεία, έτσι δεν είναι; Θα μπορέσω να το κάνω εύκολα αυτό; Ο Θεός πολύ απλά δεν καταλαβαίνει τους ανθρώπους· δεν είναι σαν να οδηγείς μια πάπια σε μια κούρνια; Ας το κάνει κάποιος που καταλαβαίνει περισσότερα από μένα. Εγώ μόνο έτσι μπορώ να το κάνω —δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο». Οι άνθρωποι λένε και σκέφτονται τέτοια πράγματα πολύ συχνά, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Όλοι μπορούν να το παραδεχτούν αυτό. Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν είναι άγγελος· οι άνθρωποι δεν ζουν σε φούσκα. Όλοι έχουν αυτές τις σκέψεις και τις αποκαλύψεις της διαφθοράς. Όλοι είναι ικανοί να αποκαλύψουν αυτά τα πράγματα και να ζουν συχνά σε τέτοιες καταστάσεις· το κάνουν χωρίς να το θέλουν· δεν μπορούν παρά να σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο. Οι άνθρωποι, πριν τους συμβεί κάτι, έχουν μια κατάσταση σχετικά κανονική, αλλά όταν τους τύχει κάτι, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Πολύ εύκολα αποκαλύπτεται με φυσικό τρόπο από μέσα τους μια αρνητική κατάσταση, χωρίς να την εμποδίζει ή να την περιορίζει τίποτα και χωρίς να προκληθεί ή να υποκινηθεί από τους άλλους· αν τους συμβεί κάτι που δεν το θέλουν, τότε αποκαλύπτονται ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος από μέσα τους αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις. Γιατί μπορούν να αποκαλυφθούν ανά πάσα στιγμή και σε οποιοδήποτε μέρος; Αυτό είναι απόδειξη ότι οι άνθρωποι την έχουν μέσα τους μια τέτοια διεφθαρμένη διάθεση και διεφθαρμένη φύση. Τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους δεν τους τις επιβάλλουν ούτε τις ενσταλάζουν άλλοι, και φυσικά ούτε τις διδάσκουν ούτε τις υποκινούν άλλοι, ούτε τους ωθούν άλλοι· αντίθετα, οι ίδιοι οι άνθρωποι τις διαθέτουν. Αν οι άνθρωποι δεν απαλλαγούν απ’ αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, τότε δεν μπορούν να ζήσουν σε σωστές, θετικές καταστάσεις. Γιατί αποκαλύπτονται συχνά αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις; Η αλήθεια είναι πως όλοι σας έχετε ήδη καταλάβει πως αυτές οι καταστάσεις είναι λανθασμένες και δεν είναι κανονικές, καθώς και ότι πρέπει να αλλάξουν. Ως τώρα, δεν έχετε αποβάλει ακόμη αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις ούτε έχετε εγκαταλείψει αυτές τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις, και οι καταστάσεις σας δεν έχουν ακόμα αλλάξει σημαντικά. Έχουν περάσει δέκα ή είκοσι χρόνια, κι εσείς δεν έχετε αλλάξει ακόμα καθόλου· βρίσκεστε στην ίδια κατάσταση με πριν που αποκαλύπτετε διαφθορά, η οποία δεν έχει μειωθεί σημαντικά. Ποιο είναι, λοιπόν, το πρόβλημα; Τι αποδεικνύει αυτό; Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, οι περισσότεροι από σας δεν αναπτύχθηκαν καθόλου· καταλαβαίνετε απλώς κάποια λόγια και δόγματα, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε πράξη την αλήθεια ούτε να καταθέσετε βιωματική μαρτυρία, επειδή όλα αυτά τα χρόνια, δεν επιδιώξατε την αλήθεια, και η διεφθαρμένη σας διάθεση δεν έχει αλλάξει σημαντικά. Αυτό αποτελεί απόδειξη ότι η εμπειρία ζωής σας είναι πολύ επιφανειακή, δεν έχει καθόλου βάθος· μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι το σημερινό σας ανάστημα είναι πολύ μικρό και δεν διαθέτετε καμία αλήθεια-πραγματικότητα. Μπορείτε να δεχτείτε αυτά που σας είπα; Όσοι έχουν λίγη πρακτική εμπειρία λογικά μπορούν να καταλάβουν τα λόγια Μου, αλλά εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια και δεν γνωρίζουν ακόμη τι είναι η ζωή-είσοδος μπορεί να μην καταλαβαίνουν τι σημαίνουν αυτά τα λόγια. Γιατί σας ρώτησα μόλις τώρα τι σημαίνει κατάσταση; Αν δεν καταλαβαίνετε τι είναι η κατάσταση, τότε δεν πρόκειται να καταλάβετε καθόλου τι λέω· απλώς θα ακούτε τα λόγια και θα τα αντιμετωπίζετε σαν να είναι σωστά. Αν έχετε μια τέτοια οπτική, αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχετε καμία εμπειρία και ότι δεν καταλαβαίνετε τα λόγια του Θεού. Αν οι άνθρωποι θέλουν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα, να έχουν αληθινή ζωή-είσοδο, πρέπει να καταλάβουν αρκετές καταστάσεις· πρέπει να καταλάβουν και να διαχειριστούν τα προβλήματά τους, και να μάθουν σε τι κατάσταση βρίσκονται στην πραγματική τους ζωή, αν αυτή η κατάσταση είναι σωστή ή λάθος, τι είδους διεφθαρμένη διάθεση αποκαλύπτουν όταν βρίσκονται σε λανθασμένη κατάσταση και ποια είναι η ουσία αυτής της διεφθαρμένης διάθεσης. Όλα αυτά πρέπει να τα καταλάβουν. Αν δεν καταλαβαίνεις και δεν αντιλαμβάνεσαι αυτά τα πράγματα, τότε, απ’ τη μία, δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις για να γνωρίσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, έτσι ώστε να αλλάξεις· απ’ την άλλη, δεν ξέρεις από πού να αρχίσεις για να φας και να πιεις τα λόγια του Θεού ή να εισέλθεις στην αλήθεια. Μήπως αντιμετωπίζετε συχνά μια κατάσταση σαν κι αυτή που θα πω; Μήπως, αφού Με ακούσετε να μιλάω για κάτι, γνωρίζετε μόνο γι’ αυτό το πράγμα, αλλά όχι σε ποια κατάσταση αναφέρεται, και μήπως δεν μπορείτε να το εφαρμόσετε στον εαυτό σας; (Ισχύει.) Αυτό δείχνει ότι η εμπειρία σας δεν έχει φτάσει ακόμη σ’ αυτό το σημείο. Αν μιλάω για κάτι που έχει σχέση μ’ εσάς και συνδέεται στενά με τη ζωή σας, όπως για παράδειγμα, αν μιλήσω για εκείνα που οι άνθρωποι συναντούν καθημερινά καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, ή για τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτουν την ώρα που τα εκτελούν, ή εκείνα που έχουν σχέση με τις προθέσεις τους, τις αλαζονικές διαθέσεις, την επιπολαιότητα, ή τις στάσεις τους καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους, τότε μόλις ακούσετε, πιθανόν και να μπορείτε να το εφαρμόσετε στον εαυτό σας. Αν μιλήσω πιο βαθιά γι’ αυτό το θέμα, κάποια πράγματα ίσως να μην μπορείτε να τα εφαρμόσετε στον εαυτό σας. Συμβαίνει αυτό μερικές φορές; (Συμβαίνει.) Όσο για εκείνα που δεν μπορείτε να εφαρμόσετε στον εαυτό σας, τα ακούτε άραγε όπως ακούτε το δόγμα, δηλαδή απλώς τα αφήνετε να περάσουν και να μη σας ακουμπήσουν; Τότε, πώς πρέπει να κατανοείτε όσα μπορείτε να εφαρμόσετε στον εαυτό σας; (Να κάνουμε αυτοκριτική και να φτάσουμε στην αυτογνωσία, και να αναζητούμε την αλήθεια για να απαλλαγούμε απ’ τη διαφθορά μας.) Αυτός είναι ο σωστός τρόπος εμπειρίας.

Είναι γενικόλογο να πει κανείς πως είναι σημαντικό να αναλογιστείς και να γνωρίσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Πώς πρέπει στ’ αλήθεια να κάνεις αυτοκριτική και να φτάσεις στην αυτογνωσία; Εδώ υπάρχει κάποιο μονοπάτι· όταν σου συμβαίνει κάτι, πρέπει να εξετάζεις την άποψη και τη στάση σου, τις σκέψεις σου, καθώς και την οπτική από την οποία βλέπεις, διαχειρίζεσαι και αντιμετωπίζεις αυτό το πρόβλημα. Μέσα απ’ αυτά τα βήματα, μπορείς να αναλογιστείς και να γνωρίσεις τελικά τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Τι σκοπό έχει μια τέτοια αυτοκριτική και αυτογνωσία; Να καταλάβεις καλύτερα τη διεφθαρμένη κατάστασή σου και στη συνέχεια να αναζητήσεις την αλήθεια για να λύσεις τα προβλήματά σου και να αλλάξεις τη διάθεσή σου. Και σε ποιο στάδιο βρίσκεστε όλοι εσείς αυτήν τη στιγμή; Σε ποιον βαθμό και πόσο βαθιά γνωρίζετε τον εαυτό σας; Πόσα καταλαβαίνετε για την κατάσταση στην οποία βρίσκεστε σε διάφορες χρονικές στιγμές ή όταν σας συμβαίνουν διάφορα πράγματα; Έχετε καταβάλει καμιά προσπάθεια ή έχετε κάνει τη μελέτη σας απ’ αυτήν την άποψη; Έχετε βιώσει κάποια είσοδο; (Όταν μου συμβαίνουν πιο προφανή πράγματα ή σημαντικά γεγονότα, μπορεί να αντιληφθώ κάποια απ’ αυτά που αποκαλύπτω, ενώ τα μικρότερα ζητήματα μου διαφεύγουν εύκολα. Κάποιες φορές δεν καταλαβαίνω ότι ζω μέσα σε μια λανθασμένη κατάσταση.) Όταν δεν καταλαβαίνετε, σε τι κατάσταση βρίσκεστε τότε; Σε τι συνθήκες δεν θα καταλαβαίνατε; (Στην περίπτωση που κάνω το καθήκον μου λες και απλώς κάνω κάτι, χωρίς να καταβάλω προσπάθεια να κατανοήσω την αλήθεια που βρίσκεται στα λόγια του Θεού. Τότε, ακόμη και αν αποκάλυπτα μια διεφθαρμένη διάθεση, δεν θα το καταλάβαινα.) Είναι πολύ συνηθισμένη κατάσταση το να αντιμετωπίζεις το καθήκον σου λες και απλώς κάνεις κάτι, σαν ένα είδος δουλειάς, εργασίας ή ευθύνης, και να το κάνεις με απάθεια, χωρίς να το συνδέεις με τη ζωή-είσοδο· αντιμετωπίζεις το καθήκον σου απλώς ως κάτι που πρέπει να διεκπεραιωθεί, και όχι ως μονοπάτι ή μέθοδο για τη ζωή-είσοδο. Είναι ακριβώς σαν να πηγαίνεις για δουλειά: Κάποιοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν τη δουλειά τους ως καριέρα, την έχουν κάνει κομμάτι της ζωής τους και τη συνδέουν με τα ενδιαφέροντά τους και τα χόμπι τους, καθώς και με τα ιδανικά και τους στόχους της ζωής τους. Άλλοι πάλι αντιμετωπίζουν τη δουλειά ως ένα είδος ευθύνης· δεν μπορούν να μην πάνε για δουλειά. Πηγαίνουν κάθε μέρα στην ώρα τους, ώστε να βγάλουν κάποια χρήματα για να συντηρήσουν την οικογένειά τους, αλλά δεν έχουν στόχους ούτε ιδανικά στη ζωή τους. Άραγε, αυτήν τη στιγμή, οι περισσότεροι από σας δεν βρίσκεστε σε τέτοια κατάσταση; Το καθήκον σας είναι αποκομμένο από τα λόγια του Θεού και από την αλήθεια. Ακόμη και αν αναγνωρίσετε τα λάθη σας, δεν πετυχαίνετε καμία πραγματική αλλαγή· μόνο όταν έχετε λίγες ενοχές μέσα σας θυμάστε να σκεφτείτε ζητήματα ζωής-εισόδου. Τον υπόλοιπο καιρό, συνήθως κάνετε ό,τι θέλετε. Όταν είσαι ευχαριστημένος ή όταν έχεις όρεξη, τα πας λίγο καλύτερα· αν, όμως, μια μέρα συμβεί κάτι που δεν θες ή αν δεις έναν εφιάλτη που σου χαλάσει την ψυχολογία, τότε αυτό μπορεί να επηρεάσει για μέρες την ψυχική σου κατάσταση, όπως και τα αποτελέσματα του καθήκοντός σου. Παρ’ όλα αυτά, εσύ μέσα σου δεν το καταλαβαίνεις καθόλου· είσαι μπερδεμένος, και γι’ αυτές τις δέκα μέρες, ή ακόμη και για δύο βδομάδες, καθυστερείς τα πράγματα, και απλώς τα βγάζεις πέρα με τρόπο επιπόλαιο. Όταν κάποιος ζει σε μια τέτοια κατάσταση, δεν σταματάει η ζωή-είσοδος; Αν σταματήσει η ζωή-είσοδος, τότε γίνεται οι άνθρωποι να ικανοποιήσουν τον Θεό με τις πράξεις τους και με το καθήκον που κάνουν; (Όχι.) Γιατί όχι; Οι πράξεις και το καθήκον τους σ’ αυτήν την περίπτωση δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και δεν ισοδυναμούν με μαρτυρία για τον Θεό· άρα, αν κάνουν έτσι το καθήκον τους δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τον Θεό. Είναι πιθανό για κάποιο διάστημα να μην κάνεις κανένα λάθος στο καθήκον σου, οπότε νομίζεις ότι έτσι κάνεις το καθήκον σου πολύ σωστά· αν είσαι συνέχεια απασχολημένος με το καθήκον σου, και δεν εγκαταλείπεις το έργο σου ούτε σκέφτεσαι άλλα πράγματα, πιστεύεις ότι έτσι κάνεις το καθήκον σου μια χαρά. Μια τέτοια στάση δεν αποτελεί παράδειγμα επιπολαιότητας; Αν σου φτάνουν οι απλές πράξεις, και είσαι αποκομμένος από τις αλήθεια-αρχές, τότε μπορείς να πετύχεις αποτελέσματα στο καθήκον σου; Πώς θα δώσεις λογαριασμό στον Θεό όταν τελειώσει το έργο Του; Κάνεις το καθήκον σου σε αποδεκτό επίπεδο, αν δεν αναλαμβάνεις την ευθύνη την ώρα που κάνεις το καθήκον σου, δεν αναζητάς την αλήθεια και δεν χειρίζεσαι τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές; Θα πάρεις έτσι την έγκριση του Θεού; Αν ξαφνικά έρθεις αντιμέτωπος με μια δοκιμασία ή αν σε κλαδέψουν, κι έπειτα συνειδητοποιήσεις ότι η κρίση και η παίδευση προέκυψαν επειδή έχεις προσβάλει τη διάθεση του Θεού, και ξυπνήσεις απότομα απ’ το όνειρό σου και επιτέλους συνέλθεις για μερικές μέρες, αυτή η κατάσταση είναι κανονική για τη ζωή-είσοδο; (Όχι.) Η εμφανής αλλαγή πάνω σου μετά το κλάδεμά σου είναι σαν τον πόνο μετά από το μαστίγωμα. Έχεις λίγη αυτογνωσία. Φαινομενικά, μπορεί να δείχνεις ότι έχεις αναπτυχθεί λίγο και ότι έχεις καταλάβει κάπως ότι έχεις κλαδευτεί, κριθεί και παιδευτεί. Αλλά υποκειμενικά μιλώντας, αν οι άνθρωποι δεν καταλάβουν ή δεν αντιληφθούν καθόλου τις διεφθαρμένες τους διαθέσεις και τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις τους, και αν δεν έχουν εξετάσει ποτέ προσεκτικά αυτά τα πράγματα και ούτε έχουν λύσει ποτέ αυτά τα προβλήματα, τότε μπορούν να επιτύχουν μια κανονική κατάσταση για τη ζωή-είσοδο; Μπορούν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα; Δεν νομίζω ότι είναι εύκολο να το καταφέρουν. Κάποιοι λένε: «Μπορώ να καταλάβω τις αρχές στα ζητήματα που αφορούν την εκτέλεση του καθήκοντός μου· αυτό δεν είναι κατανόηση της αλήθειας και είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα;» Είναι εύκολο να τηρεί κανείς τους κανονισμούς και να ενεργεί εξωτερικά με τον ίδιο τρόπο, αλλά αυτά δεν ισοδυναμούν με άσκηση της αλήθειας ούτε σημαίνουν ότι χειρίζεται κανείς τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι θα έπρεπε να σηκώνεσαι κάθε μέρα στις πέντε το πρωί και να πέφτεις για ύπνο στις δέκα το βράδυ· θα μπορούσες να ακολουθήσεις αυτήν την αρχή στην καθημερινότητά σου; (Όχι.) Ένα πρόγραμμα από τις πέντε το πρωί έως τις δέκα το βράδυ είναι μια χαρά· συμφωνεί με τους φυσικούς ρυθμούς των ανθρώπων και είναι καλό για το σώμα τους. Γιατί, λοιπόν, δυσκολεύονται να το αποδεχτούν; Υπάρχει κάποιο πρόβλημα εδώ. Δεν σημαίνει πως δεν γνωρίζουν αυτήν τη λογική ή δεν ξέρουν αυτό το πράγμα, που αποτελεί κοινή γνώση· μια χαρά το ξέρουν. Γιατί, λοιπόν, δεν μπορούν να το αποδεχτούν; Γιατί είναι απρόθυμοι να τηρήσουν αυτό το πρόγραμμα, γιατί δεν θέλουν να ζήσουν σύμφωνα με αυτήν τη μέθοδο και αυτήν τη ρουτίνα; Έχει να κάνει με το σωματικό συμφέρον τους. Το να μη θες να ξυπνήσεις νωρίς δεν είναι το ίδιο με το να θες να κοιμηθείς περισσότερο, με το να θες να ακολουθείς τις σωματικές σου προτιμήσεις και τα σωματικά σου ένστικτα; Το πρωινό ξύπνημα πάει κόντρα στη σωματική άνεση των ανθρώπων, άρα είναι κάτι που δεν κάνουν πρόθυμα και τους δυσαρεστεί. Άρα, μπορούν οι άνθρωποι να αποδεχτούν ότι «το να σηκώνεσαι νωρίς είναι καλό για το σώμα σου»; Δεν μπορούν. Ούτε αυτήν την ελάχιστη πτυχή του συμφέροντός τους δεν μπορούν να εγκαταλείψουν· πρέπει, παρ’ όλα αυτά, να πειθαρχήσουν το σώμα τους, να προσευχηθούν και να εργαστούν πάνω στις σκέψεις τους. Πρέπει, επίσης, να δεχτούν την επιρροή του περιβάλλοντός τους· σηκώνονται μόνο όταν βλέπουν ότι έχουν σηκωθεί κι άλλοι και ντρέπονται που επιθυμούν να κοιμηθούν. Νιώθουν καθημερινά την υποχρέωση να σηκωθούν νωρίς, πράγμα που τους δυσαρεστεί πολύ. Τι προκαλεί τέτοιες σκέψεις και τέτοιες καταστάσεις; Οι άνθρωποι λαχταρούν τις φυσικές ανέσεις, θέλουν να ενεργούν όπως θέλουν, ενώ κάνουν και σκέψεις πώς να τεμπελιάσουν και να καλοπεράσουν. Καταρχάς, δεν σκέφτονται τους συνήθεις ρυθμούς του σώματός τους ούτε σκέφτονται το καθήκον που κάνουν· κάθε άλλο, το πρώτο τους μέλημα είναι να ικανοποιήσουν τα σωματικά τους συμφέροντα. Σε τελική ανάλυση, η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου περιέχει ένα πράγμα: ο άνθρωπος θέλει συνέχεια να ικανοποιήσει τη σάρκα και να μην τον περιορίζει τίποτα. Αν τον κλαδέψουν, προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει και υπερασπίζεται συνέχεια τον εαυτό του· είναι λιγάκι παράλογο αυτό. Το πρωινό ξύπνημα είναι ένα μικρό θέμα που δεν έχει σχέση με τα κέρδη ή με τις απώλειες του καθενός —αν μπορείς να υπερνικήσεις την επιθυμία σου να κοιμηθείς λίγο παραπάνω, μπορείς να το καταφέρεις— αλλά οι άνθρωποι δυσκολεύονται πολύ να εγκαταλείψουν το μικρό σωματικό όφελος της λίγο περισσότερης ξεκούρασης. Όταν η επιθυμία σου για περισσότερο ύπνο επηρεάζει το έργο σου, τότε καταλαβαίνεις ότι αυτό δεν συνάδει με τις αλήθεια-αρχές· όχι μόνο δεν κάνεις αυτοκριτική, αλλά έχεις και παράπονα μέσα σου· είσαι δυσαρεστημένος και όλο σκέφτεσαι: «Γιατί να μην μπορώ ποτέ να καλοπεράσω λίγο ή να κάνω για λίγο ό,τι θέλω;» Κάποιοι άνθρωποι κάνουν συχνά τέτοιες σκέψεις. Και πώς πρέπει να διορθωθεί αυτή η κατάσταση; Πρέπει να προσεύχεσαι, να μπορείς να ξεπερνάς τις σωματικές σου δυσκολίες, να πασχίζεις να ωριμάσεις, να πάψεις να λαχταράς τις ανέσεις, να μπορείς να υποφέρεις, να είσαι πιστός στο καθήκον σου, να μην κάνεις ό,τι θέλεις και να μάθεις να αυτοσυγκρατείσαι. Είναι εύκολο να αυτοσυγκρατηθείς; (Όχι.) Γιατί όχι; (Επειδή οι άνθρωποι δεν θέλουν να αυτοσυγκρατηθούν, δεν τους αρέσει να τους διαχειρίζεται κάποιος άλλος και θέλουν να καλοπερνούν.) Όσοι δεν καταλαβαίνουν την αυτοσυγκράτηση, όσοι δεν μπορούν να αυτοσυγκρατηθούν, εκείνοι που έχουν ελλιπή αυτοσυγκράτηση, και που ενεργούν πάντα αλόγιστα και ενδίδουν σε φαντασιώσεις έχουν ανώριμη ανθρώπινη φύση, όσο χρονών κι αν είναι. Όταν αυτό το μικρό ζήτημα θίγει τα συμφέροντα των ανθρώπων, τότε αποκαλύπτεται η διεφθαρμένη τους διάθεση. Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να αναζητήσουν την αλήθεια για να το λύσουν· πρέπει να φτάσουν στην αυτογνωσία και στην κατανόηση της αλήθειας, προκειμένου να λύσουν το πρόβλημα της διαφθοράς τους. Όταν καθαρθούν από τη διεφθαρμένη τους διάθεση, εισέρχονται χωρίς να το θέλουν στην αλήθεια-πραγματικότητα, η ζωή τους αναπτύσσεται και ωριμάζει, και η ζωή-διάθεσή τους αλλάζει.

Μόλις τώρα έδωσα ένα απλό παράδειγμα του πώς ένα τόσο μικρό πράγμα όπως η καθημερινή ρουτίνα μπορεί να αποκαλύψει τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων και το τι περνάει πραγματικά απ’ το μυαλό τους· τώρα όλα αυτά έχουν αποκαλυφθεί. Με την αποκάλυψη αυτών των διεφθαρμένων διαθέσεων, κατάλαβες πόσο βαθιά σε έχει διαφθείρει ο Σατανάς. Πιστεύεις μεν στον Θεό για πολλά χρόνια και καταλαβαίνεις λίγα δόγματα, αλλά δεν έχεις απαλλαγεί ακόμα απ’ τη διεφθαρμένη σου διάθεση. Όποιο καθήκον κι αν κάνεις, δεν μπορείς να το κάνεις σύμφωνα με ένα αποδεκτό πρότυπο· δεν μπορείς να χειριστείς κανένα ζήτημα σύμφωνα με τις αρχές· δεν υποτάσσεσαι ακόμα αληθινά στον Θεό. Στην κατάσταση, λοιπόν, στην οποία βρίσκονται τώρα οι άνθρωποι, έχουν σωθεί πραγματικά απ’ τον Θεό; Όχι ακόμα, γιατί δεν έχουν αποβάλει ακόμα ολοκληρωτικά τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, ακόμα κάνουν πράξη την αλήθεια σε πολύ περιορισμένο βαθμό και απέχουν πολύ από την πραγματική υποταγή σ’ Αυτόν· κάποιοι άνθρωποι, μάλιστα, είναι ικανοί να ακολουθήσουν τον Σατανά ή τους ανθρώπους. Αυτά τα γεγονότα αρκούν για να αποδείξουν ότι οι άνθρωποι δεν έχουν αναπτύξει αρκετό ανάστημα ώστε να σωθούν. Πρέπει ο καθένας να ταξινομήσει τον εαυτό του ανάλογα με την πραγματική του κατάσταση και να αξιολογήσει τι άνθρωπος είναι. Κάποιοι άνθρωποι, αν αναλογιστούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, μαθαίνουν τις διάφορες εσωτερικές τους καταστάσεις, καθώς και τις σκέψεις, τις απόψεις και τις συμπεριφορές που προκύπτουν όταν τους συμβαίνουν διάφορα πράγματα. Κάποιοι βλέπουν ότι είναι αλαζόνες και επηρμένοι, ότι τους αρέσει να επιδεικνύονται και να κοιτάζουν τους άλλους αφ’ υψηλού, αλλά και να λένε πως είναι ανώτεροι απ’ όλους. Κάποιοι βλέπουν ότι είναι φαύλοι και δόλιοι, ότι χρησιμοποιούν ένα σωρό ύπουλα μέσα και ότι είναι κακόβουλοι. Άλλοι βλέπουν ότι βάζουν πρώτο το κέρδος, ότι τους αρέσει να εκμεταλλεύονται τους άλλους και ότι είναι εγωιστές και ποταποί. Κάποιοι κάνουν λίγη αυτοκριτική και συνειδητοποιούν ότι είναι υποκριτές. Άλλοι μπορεί να πίστευαν παλιότερα ότι είχαν ταλέντο, ότι είχαν επίπεδο και ότι γνώριζαν καλά το επάγγελμά τους, αλλά μετά από λίγη αυτοκριτική, καταλαβαίνουν ότι δεν έχουν ούτε ένα θετικό χαρακτηριστικό να αντισταθμίσει τα αρνητικά· είναι ατάλαντοι και, επιπλέον, είναι ανόητοι και δεν ενεργούν με αρχές. Κάποιοι συνειδητοποιούν μετά από λίγη αυτοκριτική ότι είναι μικροπρεπείς και ότι ψειρίζουν τα πάντα· δεν δέχονται να πει κανείς οτιδήποτε θίγει τα συμφέροντά τους και η ανεκτικότητα είναι γι’ αυτούς άγνωστη λέξη. Θα βοηθήσει στη ζωή-είσοδό σας να τα μάθετε όλα αυτά μέσω της αυτοκριτικής; (Θα βοηθήσει.) Πώς θα βοηθήσει; (Μπορεί να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε μια καρδιά που αναζητά την αλήθεια. Αν δεν μάθουμε αυτά τα προβλήματα, τότε δεν πρόκειται να καταλάβουμε ότι αποκαλύπτουμε συχνά διεφθαρμένες διαθέσεις ούτε, βέβαια, να μπορέσουμε να τα λύσουμε αναζητώντας την αλήθεια.) (Αν δεν τα ξέρουμε όλα αυτά, τότε δεν θα ξέρουμε ότι βρισκόμαστε σε οικτρή κατάσταση. Μόλις τα μάθουμε, θα θελήσουμε να λύσουμε τα προβλήματά μας αναζητώντας την αλήθεια. Θα είμαστε πρόθυμοι να αποτινάξουμε τους περιορισμούς της διεφθαρμένης μας διάθεσης και θα θέλουμε να αναζητήσουμε την αλήθεια για να συμπεριφερθούμε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού.) Σκεφτείτε έναν άνθρωπο που περνιέται για πολύ σπουδαίος, που νομίζει ότι έχει ισχυρό αίσθημα δικαίου, ότι είναι πολύ μεγαλόψυχος, ταλαντούχος, ανεκτικός, ευγενικός, ειλικρινής και πάρα πολύ αφοσιωμένος στους άλλους, αλλά και ότι η διεφθαρμένη διάθεσή του έχει τα ίδια μικρά ελαττώματα με τους συνηθισμένους ανθρώπους: την αλαζονεία, την αυταρέσκεια, το μίσος και τον φθόνο· νομίζει επίσης ότι, αν βάλουμε στην άκρη αυτά τα μικρά ελαττώματα, είναι τέλειος, είναι πιο έντιμος, πιο ευγενής και πιο στοργικός από τους άλλους. Πιστεύετε ότι κάποιος που βρίσκεται συνέχεια σε μια τέτοια κατάσταση μπορεί να προσέλθει ενώπιον του Θεού και να μετανοήσει αληθινά; (Όχι.) Υπό ποιες συνθήκες μπορεί κάποιος να προσέλθει πραγματικά ενώπιον του Θεού για να φτάσει στην αυτογνωσία, να γονατίσει αληθινά μπροστά Του και να πει: «Θεέ μου, ο Σατανάς με έχει διαφθείρει πάρα πολύ. Δεν θέλω να εγκαταλείψω το παραμικρό που να σχετίζεται με τα συμφέροντά μου. Είμαι εγωιστής και ποταπός, δεν έχω ούτε ένα θετικό στοιχείο. Είμαι πρόθυμος να μετανοήσω πραγματικά και να βιώσω την ομοιότητα του πραγματικού ανθρώπου· θέλω να με σώσει ο Θεός»; Όταν κάποιος θέλει να μετανοήσει πραγματικά, αυτό είναι καλό· τότε μπορεί να μπει εύκολα στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και να σωθεί.

Ας πούμε ότι κάποιος ζωγραφίζει έναν πίνακα. Νομίζει ότι ο πίνακας είναι τέλειος και είναι ευχαριστημένος, μέχρι που μια μέρα κάποιος του λέει ότι ο πίνακάς του έχει πολλές ατέλειες. Πριν καν εκείνος ο άνθρωπος μπει στις λεπτομέρειες, ο πρώτος θεωρεί ότι του επιτίθεται. Αναστατώνεται και αντιδρά αμέσως: «Λες ότι δεν ξέρω να ζωγραφίζω; Εσύ ζωγραφίζεις χειρότερα από μένα και τα έργα σου έχουν πιο πολλά προβλήματα! Κανείς δεν θέλει καν να τα κοιτάξει!» Πώς γίνεται να μπορεί να πει κάτι τέτοιο; Σε τι κατάσταση βρίσκεται για να μπορεί να λέει κάτι τέτοιο; Γιατί ένα τόσο δα πραγματάκι είναι ικανό να τον εξοργίσει και να τον κάνει να θυμώσει τόσο πολύ, γεννώντας μέσα του μια εκδικητική, επιθετική νοοτροπία; Τι το προκάλεσε αυτό; (Θεωρεί τον πίνακά του τέλειο και το ότι κάποιος άλλος λέει πως έχει ψεγάδια τον προσβάλλει.) Το ζήτημα είναι ότι δεν επιτρέπεται να βλάψεις την τέλεια εικόνα του. Αν κάτι το θεωρεί καλό, καλύτερα να μην επισημαίνεις τυχόν ατέλειες ούτε να αναφέρεις τυχόν αμφιβολίες. Πρέπει να πεις: «Ο πίνακάς σου είναι πολύ καλός. Θα έλεγα πως είναι αριστούργημα. Νομίζω πως ούτε και οι μεγάλοι δάσκαλοι δεν έχουν μεγαλύτερες ικανότητες απ’ τις δικές σου. Αν το δείξεις στον κόσμο, σίγουρα θα κάνει αίσθηση στον κλάδο και θα αποτελέσει πολύτιμο απόκτημα για πολλές γενιές!» Αν τα πεις αυτά, θα είναι ευχαριστημένος. Από το ίδιο άτομο προέρχονται και η ευχαρίστηση και η οργή· πώς γίνεται να έχει δύο διαφορετικές αποκαλύψεις ο ίδιος άνθρωπος; Ποια από τις δύο είναι η διεφθαρμένη του διάθεση; (Και οι δύο.) Ποια από αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις είναι πιο σοβαρή; (Η δεύτερη.) Η δεύτερη αποκαλύπτει την υποκρισία, την άγνοια και την ανοησία του. Γιατί, όταν κάποιος λέει ότι δεν ζωγραφίζεις καλά, σε πειράζει τόσο πολύ, σε σημείο που γεμίζεις μίσος, επιθετικότητα και εκδικητικότητα; Γιατί, όταν κάποιος σου αραδιάζει λίγα ωραία λόγια, είσαι τόσο ευχαριστημένος; Γιατί έχεις τόσο μεγάλη αυταρέσκεια; Δεν είναι εντελώς ξεδιάντροποι τέτοιοι άνθρωποι; Η ντροπή είναι κάτι άγνωστο γι’ αυτούς· είναι και ανόητοι και αξιολύπητοι. Δεν είναι ωραία αυτά τα λόγια, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Από πού προέρχεται η άγνοια, η ανοησία και η άσχημη όψη των ανθρώπων; Από τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Αν κάποιος έχει μια τέτοια στάση όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα, τότε αυτά που αποκαλύπτει δεν είναι η λογική και η συνείδηση που θα έπρεπε να διαθέτει ούτε αυτά που θα έπρεπε να βιώνει κάποιος που έχει κανονική ανθρώπινη φύση. Πώς, λοιπόν, πρέπει να αντιμετωπίζονται ζητήματα σαν κι αυτό; Κάποιοι λένε: «Έχω εγώ έναν τρόπο. Όταν κάποιος άλλος καυχιέται ότι είμαι καλός, εγώ σιωπώ· όταν κάποιος λέει ότι είμαι κακός, ούτε τότε μιλάω. Τα αντιμετωπίζω όλα ψυχρά. Δεν έχει να κάνει με το ποιος έχει δίκιο ή άδικο ούτε είναι αποκάλυψη διεφθαρμένης διάθεσης. Δεν είναι υπέροχο;» Πώς σας φαίνεται αυτή η άποψη; Σημαίνει αυτό ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν διεφθαρμένη διάθεση; Όσο καλά κι αν προσποιείται κάποιος, ίσως να μπορεί να το κάνει για λίγο, αλλά δεν είναι εύκολο να το κάνει μια ολόκληρη ζωή. Όσο καλός κι αν είσαι στο να προσποιείσαι και όσο καλά κι αν καλύπτεις τα πράγματα, δεν μπορείς να κρύψεις ούτε να συγκαλύψεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Τους ανθρώπους ίσως να μπορείς να τους εξαπατήσεις σχετικά με το τι υπάρχει στην καρδιά σου, αλλά δεν μπορείς να εξαπατήσεις ούτε τον Θεό ούτε τον εαυτό σου. Είτε αποκαλύπτονται είτε δεν αποκαλύπτονται, στο τέλος όλα όσα σκέφτεται κάποιος και όσα γεννιούνται στο μυαλό του, είτε έντονα είτε όχι, είτε εμφανή είτε κρυφά, αντιπροσωπεύουν τη διεφθαρμένη του διάθεση. Αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις, λοιπόν, δεν αποκαλύπτονται οπουδήποτε και οποτεδήποτε με τρόπο φυσικό; Κάποιοι πιστεύουν ότι μερικές φορές, όταν δεν είναι προσεκτικοί, μπορεί να τους ξεφύγει κάποιο σχόλιο και να εκτεθούν οι ενδόμυχες σκέψεις τους και το μετανιώνουν. Σκέφτονται: «Δεν ξαναλέω τίποτα· όποιος λέει πολλά σφάλλει συχνά. Αν δεν πω τίποτα, τότε δεν θα αποκαλυφθεί η διεφθαρμένη μου διάθεση, έτσι δεν είναι;» Στο τέλος, όμως, όταν ενεργούν, οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους αποκαλύπτονται και πάλι και εκθέτουν και πάλι τις προθέσεις τους· αυτό μπορεί να συμβεί οπουδήποτε και οποτεδήποτε και είναι αδύνατο να προφυλαχτούν. Έτσι, αν δεν απαλλαγείς απ’ τη διεφθαρμένη σου διάθεση, είναι φυσικό αυτή η διεφθαρμένη διάθεση να αποκαλύπτεται τακτικά. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να απαλλαγείς απ’ αυτήν: να αναζητήσεις την αλήθεια και να καταβάλεις κάποια προσπάθεια, μέχρι να καταλάβεις πραγματικά την αλήθεια και να συνειδητοποιήσεις την ουσία της διεφθαρμένης διάθεσής σου· τότε, θα μπορέσεις να μισήσεις τον Σατανά και τη σάρκα σου και, αν το κάνεις αυτό, θα είναι εύκολο να κάνεις πράξη την αλήθεια. Όταν θα μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, αυτό που θα αποκαλύπτεις δεν θα είναι μια διεφθαρμένη διάθεση, αλλά αντίθετα αποκαλύψεις συνείδησης, λογικής και κανονικής ανθρώπινης φύσης. Οπότε, μόνο αν αναζητήσεις την αλήθεια μπορείς να λύσεις το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσης· αν βασίζεσαι στον αυτοέλεγχο, την αυτοσυγκράτηση και την αυτοπειθαρχία, αυτή η μέθοδος δεν είναι καλή και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να σε απαλλάξει από μια διεφθαρμένη διάθεση.

Πώς απαλλάσσεσαι, λοιπόν, απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις; Πρέπει αρχικά να αναγνωρίσεις και να αναλύσεις την πηγή αυτών των διεφθαρμένων διαθέσεων και μετά να βρεις την αντίστοιχη μέθοδο άσκησης. Δες το παράδειγμα που είπα τώρα μόλις. Εκείνος ο άνθρωπος θεωρεί τέλειο τον πίνακά του, αλλά τελικά κάποιος που καταλαβαίνει από ζωγραφική λέει ότι έχει πολλές ατέλειες· έτσι, δυσαρεστείται και νιώθει ότι έχει πληγεί η αυτοεκτίμησή του. Τι μπορεί να γίνει όταν έχει πληγεί η αυτοεκτίμησή σου και αποκαλύπτεται η διεφθαρμένη διάθεσή σου; Οι άλλοι διατυπώνουν διαφορετικές ιδέες και οπτικές. Τι μπορεί να γίνει όταν εσύ δεν μπορείς να τις αποδεχτείς; Κάποιοι δεν μπορούν να χειριστούν σωστά ένα τέτοιο γεγονός. Όταν τους συμβαίνει κάτι, το αναλύουν πρώτα: «Τι εννοεί μ’ αυτό; Σ’ εμένα απευθύνεται; Μήπως επειδή τον στραβοκοίταξα χθες κι έτσι σήμερα θέλει να πάρει το αίμα του πίσω; Αν απευθύνεται σ’ εμένα, τότε δεν θα το αφήσω έτσι: οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Αν δεν είναι ευγενικός απέναντί μου, τότε δεν θα του φερθώ δίκαια. Πρέπει να ανταποδώσω!» Τι αποκάλυψη είναι αυτή; Κι αυτή είναι αποκάλυψη μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Στην πράξη, μια τέτοια αποκάλυψη διεφθαρμένης διάθεσης δείχνει την τάση και την πρόθεση για εκδίκηση. Πώς χαρακτηρίζεται ουσιαστικά μια τέτοια ενέργεια; Δεν είναι κακόβουλη; Εμπεριέχει κακόβουλα στοιχεία. Θα εκδικούνταν οι άνθρωποι αν δεν είχαν κακόβουλη φύση; Ούτε καν θα το σκεφτόντουσαν. Μόνο όταν σκέφτονται την εκδίκηση ξεστομίζουν τέτοια λόγια: «Λες ότι δεν ξέρω να ζωγραφίζω; Εσύ ζωγραφίζεις χειρότερα από μένα και τα έργα σου έχουν πιο πολλά προβλήματα! Κανείς δεν θέλει καν να τα κοιτάξει!» Πώς χαρακτηρίζονται αυτά τα λόγια; Είναι ένα είδος επίθεσης. Τι γνώμη έχεις για αυτήν την πρακτική; Η επίθεση και η εκδίκηση είναι θετικές ή αρνητικές πράξεις; Είναι επαινετικές ή υποτιμητικές; Προφανώς, είναι αρνητικές και υποτιμητικές. Η επίθεση και η εκδίκηση είναι μια ενέργεια και μια αποκάλυψη που προέρχεται από μια κακόβουλη σατανική φύση. Είναι, επίσης, ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης. Οι άνθρωποι σκέφτονται ως εξής: «Αν δεν είσαι ευγενικός απέναντί μου, τότε σου κάνω κακό! Αν δεν μου φέρεσαι με αξιοπρέπεια, γιατί να σου φερθώ εγώ με αξιοπρέπεια;» Τι τρόπος σκέψης είναι αυτός; Δεν είναι τρόπος σκέψης που βασίζεται στα αντίποινα; Κατά την άποψη ενός συνηθισμένου ανθρώπου, δεν είναι αυτή μια βάσιμη οπτική; Δεν στέκει λογικά; «Δεν θα επιτεθώ εκτός κι αν μου επιτεθούν· αν μου επιτεθούν, σίγουρα θα αντεπιτεθώ» και «Πληρώνω με το ίδιο νόμισμα» —οι άπιστοι λένε συχνά τέτοια πράγματα· μεταξύ τους, όλα αυτά τα σκεπτικά ευσταθούν και συμφωνούν απόλυτα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Ωστόσο, πώς θα πρέπει να βλέπουν αυτά τα λόγια όσοι πιστεύουν στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια; Είναι σωστές αυτές οι ιδέες; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστές; Πώς θα πρέπει να διακρίνονται; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; (Από τον Σατανά.) Προέρχονται από τον Σατανά, γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Από ποια διάθεση του Σατανά προέρχονται; Προέρχονται από τη μοχθηρή φύση του Σατανά· εμπεριέχουν δηλητήριο και το πραγματικό πρόσωπο του Σατανά με όλη τη μοχθηρία και την ασχήμια του. Εμπεριέχουν μια τέτοια φύση-ουσία. Ποιος είναι ο χαρακτήρας αυτών των οπτικών, των σκέψεων, των αποκαλύψεων, των λόγων και ακόμη και των ενεργειών που εμπεριέχουν μια τέτοια φύση-ουσία; Αναμφίβολα, είναι η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου —είναι η διάθεση του Σατανά. Συνάδουν αυτά τα σατανικά πράγματα με τα λόγια του Θεού; Συνάδουν με την αλήθεια; Βασίζονται καθόλου στα λόγια του Θεού; (Όχι) Είναι αυτές οι ενέργειες που θα πρέπει να κάνουν οι οπαδοί του Θεού και οι σκέψεις και οι απόψεις που θα πρέπει να έχουν; Συμφωνούν με την αλήθεια αυτές οι σκέψεις και οι ενέργειες; (Όχι.) Εφόσον αυτά τα πράγματα δεν συμφωνούν με την αλήθεια, συμφωνούν μήπως με τη συνείδηση και τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης; (Όχι.) Τώρα καταλαβαίνετε ξεκάθαρα ότι αυτά τα πράγματα δεν συμφωνούν με την αλήθεια ούτε με την κανονική ανθρώπινη φύση. Παλιότερα θεωρούσατε κατάλληλες και σωστές αυτές τις ενέργειες και τις σκέψεις; Λέγατε πως είχαν βάση; (Ναι.) Αυτές οι σατανικές σκέψεις και θεωρίες κυριαρχούν στην καρδιά των ανθρώπων, καθοδηγώντας τις σκέψεις, τις απόψεις, τη συμπεριφορά και τις ενέργειές τους, καθώς και τις διάφορες καταστάσεις τους· μπορούν, λοιπόν, οι άνθρωποι να καταλάβουν την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Το αντίθετο: Μήπως δεν κάνουν πράξη αυτά που θεωρούν σωστά και δεν επιμένουν σ’ αυτά λες και είναι η αλήθεια; Αν αυτά τα πράγματα είναι η αλήθεια, τότε γιατί όταν εμμένεις σ’ αυτά δεν λύνονται τα πρακτικά σου προβλήματα; Γιατί όταν εμμένεις σ’ αυτά δεν αλλάζεις πραγματικά, παρ’ όλο που πιστεύεις τόσα χρόνια στον Θεό; Γιατί δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τα λόγια του Θεού για να διακρίνεις αυτές τις φιλοσοφίες που προέρχονται από τον Σατανά; Συνεχίζεις να εμμένεις σ’ αυτές τις σατανικές φιλοσοφίες λες και είναι η αλήθεια; Αν έχεις όντως ικανότητα διάκρισης, τότε δεν έχεις ανακαλύψει την αιτία των προβλημάτων; Το πρόβλημα είναι ότι αυτά που υποστήριζες δεν ήταν ποτέ η αλήθεια, αλλά σατανικές πλάνες και φιλοσοφίες. Πρέπει όλοι σας να ακολουθήσετε αυτό το μονοπάτι για να εξετάσετε και να ελέγξετε εξονυχιστικά τον εαυτό σας· να δείτε ποια απ’ όσα έχετε μέσα σας είναι εκείνα που νομίζετε ότι έχουν βάση, που είναι σύμφωνα με την κοινή λογική και τη σοφία του κόσμου, εκείνα που νομίζετε ότι μπορείτε να βάλετε στο τραπέζι· δηλαδή οι λανθασμένες σκέψεις, απόψεις, ενέργειες και θεμέλια που ήδη μέσα σας τα θεωρούσατε ως αλήθεια, που δεν τα θεωρείτε διεφθαρμένες διαθέσεις. Συνεχίστε να σκαλίζετε για να τα βρείτε όλα αυτά· υπάρχουν κι άλλα πολλά. Αν ανασύρετε όλα αυτά τα διεφθαρμένα και αρνητικά πράγματα, τα αναλύσετε μέχρι να τα διακρίνετε και καταφέρετε να τα εγκαταλείψετε, τότε θα απαλλαγείτε εύκολα απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις σας και θα μπορέσετε να καθαρθείτε.

Ας γυρίσουμε στο προηγούμενο παράδειγμα. Όταν ο ζωγράφος ακούει αυτά που λένε οι άλλοι για το έργο του, και τα αρνητικά και τα ευχάριστα, ποια είναι η σωστή αντίδραση; Ποια είναι μια συμπεριφορά και εκδήλωση ανθρώπινης φύσης και ορθολογισμού; Μόλις είπα ότι όλες αυτές οι σκέψεις που έχουν μέσα τους οι άνθρωποι, είτε τις θεωρούν σωστές είτε λανθασμένες, προέρχονται από τον Σατανά, από τη διεφθαρμένη τους διάθεση· είναι λανθασμένες, δεν είναι η αλήθεια. Όσο σωστά κι αν σκέφτεσαι και όσο κι αν νομίζεις ότι οι άλλοι εγκρίνουν τις σκέψεις σου, δεν προέρχονται από την αλήθεια· δεν αποτελούν αποκαλύψεις ούτε βιώματα της αλήθεια-πραγματικότητας και δεν συμφωνούν με τις προθέσεις του Θεού. Άρα, πώς πραγματικά πρέπει να αντιμετωπίσεις αυτό το θέμα με βάση τον ορθολογισμό και την ανθρώπινη φύση; Πρώτα απ’ όλα, μην έχεις αυτάρεσκα συναισθήματα για τους επαίνους που ακούς απ’ τους άλλους· μία κατάσταση είναι αυτή. Επίσης, ούτε να απεχθάνεσαι ούτε να αποστρέφεσαι όλα τα κακά που λένε οι άλλοι για σένα και σε καμία περίπτωση να μην έχεις κακόβουλη και εκδικητική νοοτροπία. Είτε σε επαινούν είτε όχι, είτε λένε άσχημα πράγματα για σένα, εσύ πρέπει μέσα σου να τηρήσεις μια σωστή στάση. Τι στάση πρέπει να τηρήσεις; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου και μετά να απαντήσεις: «Τη ζωγραφική την έχω για χόμπι, ερασιτέχνης είμαι. Ξέρω μέχρι πού φτάνουν οι δεξιότητές μου. Ό,τι κι αν λες, εγώ μπορώ να σου φερθώ σωστά. Ας μη συζητήσουμε για τη ζωγραφική· δεν με ενδιαφέρει. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι αν μπορείς να μου πεις αν αποκαλύπτω καθόλου διεφθαρμένες διαθέσεις που δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμα, που δεν γνωρίζω. Σχετικά μ’ αυτά τα ζητήματα θέλω να συναναστραφούμε, αυτά θέλω να ερευνήσουμε. Ας βιώσουμε και οι δύο την ανάπτυξη στη ζωή-είσοδό μας και ας έχουμε βαθύτερη είσοδο —τι καλά που θα ήταν! Ποιο το όφελος να συζητάμε για εξωτερικά ζητήματα; Κάτι τέτοιο δεν βοηθάει κανέναν να κάνει καλά το καθήκον του. Η αλήθεια είναι ότι δεν με νοιάζει αν θεωρείς καλή ή κακή τη ζωγραφική μου. Αν την εγκωμιάζεις, μήπως έχεις κάποιο απώτερο κίνητρο; Μήπως θέλεις να με χρησιμοποιήσεις για να κάνω κάτι για σένα; Αν θέλεις να σε βοηθήσω να χειριστείς ένα ζήτημα, θα σε βοηθήσω όσο μπορώ —και δωρεάν· αν δεν μπορώ να βοηθήσω, μπορώ να σου προτείνω κάποια πράγματα. Δεν χρειάζεται να αλληλεπιδράς έτσι μαζί μου. Είναι υποκρισία και με αηδιάζει! Μήπως λέγοντας ότι δεν ξέρω να ζωγραφίζω προσπαθείς να με βάλεις σε πειρασμό; Θέλεις να δείξω τη θερμοαιμία μου και στη συνέχεια να σε εκδικηθώ και να σου επιτεθώ; Δεν πρόκειται να κάνω κάτι τέτοιο, δεν είμαι τόσο ανόητος. Δεν θα με ξεγελάσει ο Σατανάς». Πώς σου φαίνεται μια τέτοια στάση; (Καλή είναι.) Πώς λέγεται μια τέτοια ενέργεια; Λέγεται αντεπίθεση στον Σατανά. Κάποιοι άνθρωποι που δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν έχουν τίποτα να κάνουν και λένε ένα σωρό άχρηστα λόγια: «Αχ, τέτοια μεγάλη καριέρα που έχεις κάνει μέχρι τώρα μπορεί να κάνει κάποιον να ζηλέψει!» «Α! Κοίτα πόσο όμορφη είσαι! Το πρόσωπό σου είναι η επιτομή της καλής τύχης». Ψάχνουν να δουν ποιος είναι ισχυρός, ποιος είναι όμορφος ή ποιος θα μπορούσε να τους φανεί χρήσιμος και μετά του γίνονται κολλητσίδα, όλο τον κολακεύουν, τον επαινούν και τον καλοπιάνουν. Θέλουν να ικανοποιήσουν τις ακατονόμαστες προθέσεις και επιθυμίες τους με ένα σωρό ποταπές, ξεδιάντροπες μεθόδους. Δεν είναι αηδιαστικό αυτό; (Είναι.) Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να συμπεριφέρεστε σε τέτοιους ανθρώπους όταν τους έχετε απέναντί σας; Είναι σωστό να πηγαίνεις με τη λογική του «οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος»; (Όχι.) Αν δεν έχεις χρόνο, πες απλώς λίγα σκληρά λόγια για να περάσεις στην αντεπίθεση και να τους ντροπιάσεις. Μπορείς να πεις: «Πώς γίνεται να είσαι τόσο βαρετός; Δεν έχεις με τι να ασχοληθείς; Τι νόημα έχει να κουτσομπολεύεις για τέτοια πράγματα;» Αν βρίσκεις τα κολακευτικά τους λόγια πολύ επιφανειακά και αηδιαστικά, αν δεν σου αρέσει να ακούς και δεν προλαβαίνεις να μιλήσεις με λεπτομέρειες, τότε απάντησε με αυτές τις λίγες φράσεις και τελείωνε. Αν έχεις χρόνο, τότε κάνε συναναστροφή μαζί τους. Τώρα που μιλάμε για συναναστροφή, στην περίπτωση αυτήν δεν υπάρχει καμία διεφθαρμένη διάθεση, καμία θερμοαιμία και καμία φυσικότητα, καμία επίθεση ή εκδίκηση, κανένα μίσος· δεν υπάρχει τίποτα που να απεχθάνονται οι άνθρωποι. Όσα αποκαλύπτεις πρέπει να είναι σύμφωνα με την κανονική ανθρώπινη φύση, τη συνείδηση και τη λογική, πρέπει να περιλαμβάνουν την αλήθεια-πραγματικότητα, να μπορούν να βοηθήσουν τους άλλους και να είναι εποικοδομητικά και ωφέλιμα για τους άλλους. Όλα αυτά τα πράγματα είναι θετικές εκδηλώσεις. Ποιες είναι, λοιπόν, κάποιες απ’ τις αρνητικές εκδηλώσεις; Για πείτε μερικές. (Η εκδίκηση, η επίθεση, η λογική «οφθαλμόν αντί οφθαλμού».) Η εκδίκηση, η επίθεση, η λογική «οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος» και οι ιδέες που οι άνθρωποι θεωρούν παραδοσιακά σωστές: «Πληρώνω με το ίδιο νόμισμα» και «Θέλω να είμαι ένας έντιμος κύριος, δεν θέλω να είμαι ούτε ποταπός ούτε υποκριτής». Συμφωνούν με την αλήθεια αυτά τα πράγματα που οι άνθρωποι θεωρούν σωστά; (Όχι.) Αυτά τα πράγματα πρέπει να εξεταστούν. Όσα πράγματα είναι απλά, ξεκάθαρα και ορατά με μια ματιά είναι και πιο εύκολα να τα διακρίνει κανείς. Εκείνα που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τα βλέπουν, εκείνα που πολλοί τα θεωρούν σωστά και καλά —αυτά δεν τα διακρίνουν, οπότε τους είναι εύκολο να τα αντιμετωπίζουν και να τα τηρούν λες και είναι η αλήθεια. Και καθώς τα τηρούν, νομίζουν ότι αυτό που βιώνουν είναι η αλήθεια-πραγματικότητα και η κανονική ανθρώπινη φύση· σκέφτονται πόσο τέλειοι, πόσο καλοί, πόσο δίκαιοι και έντιμοι, πόσο ανοιχτοί και ανώτεροι είναι. Ένα λάθος που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την τάση να κάνουν είναι το να βιώνουν και να βάζουν στη θέση της αλήθειας εκείνα τα πράγματα που δείχνουν θερμοαιμία, που είναι φυσικά, σαρκικά, ηθικά και δεοντολογικά, σαν να ήταν η αλήθεια-πραγματικότητα· είναι ένα τόσο μεγάλο λάθος που ακόμα κι εκείνοι που πιστεύουν πολλά χρόνια στον Θεό δεν μπορούν να το διακρίνουν. Σχεδόν όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό πρέπει να περάσουν απ’ αυτήν τη φάση και μόνο εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια μπορούν να γλιτώσουν απ’ αυτήν τη λανθασμένη ιδέα. Οι άνθρωποι, λοιπόν, πρέπει να αναγνωρίσουν και να ερευνήσουν βαθιά αυτά τα πράγματα που προέρχονται από την θερμοαιμία και τη φυσικότητα. Αν μπορέσεις να τα διακρίνεις και να απαλλαγείς απ’ αυτά, τότε κάποια από τα πράγματα που αποκαλύπτεις συνήθως θα είναι σύμφωνα με την αλήθεια-πραγματικότητα. Η άσκηση της αλήθειας μπορεί να επιτευχθεί με την κανονική ανθρώπινη φύση· η άσκηση της αλήθειας είναι το μόνο πρότυπο που αποδεικνύει ότι κάποιος έχει συνείδηση και λογική. Όση αλήθεια κι αν κάνει κανείς πράξη, είναι θετική στο σύνολό της· δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση για διεφθαρμένη διάθεση και ακόμα λιγότερο για θερμοαιμία. Αν κάποιος παλιότερα σε είχε βλάψει κι εσύ του φερθείς με τον ίδιο τρόπο, αυτό συμφωνεί με τις αλήθεια-αρχές; Αν, επειδή σε έβλαψε —και μάλιστα πολύ άσχημα— προσπαθείς να τον εκδικηθείς και να τον τιμωρήσεις με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα, οι άπιστοι αυτό το θεωρούν δίκαιο και λογικό, δεν θεωρούν ότι είναι κάτι κατακριτέο. Τι πρακτική είναι, όμως, αυτή; Είναι θερμοαιμία. Πράγματι σε έβλαψε, και αυτή η ενέργεια είναι αποκάλυψη μιας διεφθαρμένης σατανικής φύσης, αλλά αν εσύ τον εκδικηθείς, τότε δεν κάνεις το ίδιο μ’ εκείνον; Η νοοτροπία, το σημείο εκκίνησης και η πηγή της εκδίκησής σου είναι η ίδια με τη δική του· δεν υπάρχει διαφορά. Άρα, οι πράξεις σου χαρακτηρίζονται σίγουρα από θερμοαιμία, είναι φυσικές και σατανικές. Αφού βλέπεις ότι αυτή η ενέργειά σου είναι σατανική και θερμόαιμη, δεν θα έπρεπε να την αλλάξεις; Θα πρέπει να αλλάξει η πηγή, οι προθέσεις και τα κίνητρα των ενεργειών σου; (Ναι.) Και πώς μπορείς να τα αλλάξεις; Εάν σου συμβαίνει κάτι μικρό, κάτι που ναι μεν σε κάνει να νιώθεις άβολα, αλλά δεν θίγει τα συμφέροντά σου και δεν σε πληγώνει άσχημα, δεν σε κάνει να το μισείς ούτε σε κάνει να ρισκάρεις τη ζωή σου για να εκδικηθείς, τότε μπορείς να εγκαταλείψεις το μίσος σου χωρίς να βασιστείς στην θερμοαιμία· αντίθετα, μπορείς με βάση τον ορθολογισμό και την ανθρώπινη φύση σου να χειριστείς το ζήτημα σωστά και ψύχραιμα. Μπορείς να το εξηγήσεις ευθέως και ειλικρινά στον συνομιλητή σου και να απαλλαγείς απ’ το μίσος σου. Αν, όμως, αυτό το μίσος είναι πολύ βαθύ και σε φτάνει μέχρι το σημείο να ζητάς εκδίκηση και να νιώθεις μεγάλη πίκρα, τότε μπορείς να κάνεις υπομονή; Δεν είναι μια διαφορετική κατάσταση το να μπορείς να μη βασίζεσαι στην θερμοαιμία, αλλά να μπορείς να πεις ήρεμα: «Πρέπει να είμαι λογικός. Πρέπει να ζω με βάση τη συνείδηση και τη λογική μου και να ζω με βάση τις αλήθεια-αρχές. Δεν μπορώ να απαντήσω στο κακό με κακό, πρέπει να παραμείνω σταθερός στη μαρτυρία μου και να ντροπιάσω τον Σατανά»; (Είναι.) Τι καταστάσεις είχατε στο παρελθόν; Αν κάποιος κλέψει ή φάει κάτι δικό σου, αυτό δεν προκαλεί μεγάλο, βαθύ μίσος, άρα δεν πρόκειται να θεωρήσεις απαραίτητο να πας και να τσακωθείς μαζί του μέχρι να κοκκινίσεις απ’ τον θυμό σου λόγω όλου αυτού —είσαι ανώτερος απ’ αυτό και δεν αξίζει τον κόπο. Σε καταστάσεις σαν κι αυτές, μπορείς να χειριστείς το ζήτημα λογικά. Αλλά το ότι μπορείς να χειριστείς το ζήτημα λογικά σημαίνει ότι κάνεις πράξη την αλήθεια; Σημαίνει ότι κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα ως προς αυτό το ζήτημα; Σε καμία περίπτωση. Ο ορθολογισμός και η άσκηση της αλήθειας είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Αν σου συμβεί κάτι που σε κάνει έξαλλο, αλλά μπορείς να το αντιμετωπίσεις λογικά και ήρεμα, χωρίς να αποκαλύψεις θερμοαιμία ή διαφθορά —για να το αντιμετωπίσεις αυτό χρειάζεται να καταλάβεις τις αλήθεια-αρχές και να βασιστείς στη σοφία. Αν βρεθείς σε μια τέτοια κατάσταση και δεν προσευχηθείς στον Θεό ούτε αναζητήσεις την αλήθεια, εύκολα θα γεννηθεί μέσα σου η θερμοαιμία, ακόμη και η βία. Αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια, αν μόνο υιοθετείς ανθρώπινες μεθόδους και αντιμετωπίζεις το ζήτημα σύμφωνα με τις δικές σου προτιμήσεις, τότε δεν λύνεται με το κήρυγμα κάποιου δόγματος ή με το να καθίσεις και να ξεγυμνώσεις την καρδιά σου. Δεν είναι τόσο απλό.

Η τωρινή μας συναναστροφή θίγει το πρόβλημα των διεφθαρμένων διαθέσεων και της διεφθαρμένης φύσης των ανθρώπων. Κάποιοι γεννιούνται με απλή και ξεκάθαρη ιδιοσυγκρασία· όταν οι άλλοι βλάπτουν τα συμφέροντά τους ή τους λένε κάτι δυσάρεστο, το προσπερνούν γελώντας και το αφήνουν να περάσει έτσι. Άλλοι είναι μικροπρεπείς και δεν μπορούν να το αφήσουν να περάσει έτσι, οπότε κρατάνε κακία μια ζωή. Ποιο απ’ αυτά τα δύο είδη ανθρώπων έχει διεφθαρμένη διάθεση; Η αλήθεια είναι πως έχουν και οι δύο, απλώς έχουν διαφορετική φυσική ιδιοσυγκρασία. Η ιδιοσυγκρασία δεν επηρεάζει τη διεφθαρμένη διάθεση ενός ανθρώπου ούτε καθορίζει πόσο βαθιά είναι η διεφθαρμένη διάθεσή του. Το πόσο βαθιά είναι η διεφθαρμένη διάθεση του καθενός δεν καθορίζεται απ’ την ανατροφή, την εκπαίδευση και τις οικογενειακές συνθήκες του. Τότε, μήπως έχει σχέση με τις σπουδές; Κάποιοι λένε: «Εγώ σπούδασα φιλολογία και έχω διαβάσει πολλά βιβλία· έχω καλό γούστο και είμαι καλλιεργημένος, οπότε έχω ισχυρότερη ικανότητα αυτοσυγκράτησης απ’ τους άλλους, καταλαβαίνω τους ανθρώπους καλύτερα απ’ ό,τι οι άλλοι και έχω πιο ανοιχτό μυαλό απ’ όλους. Όταν μου συμβαίνει κάτι, έχω τρόπο να το λύσω, επομένως η διεφθαρμένη μου διάθεση μπορεί να μην είναι τόσο βαθιά». Κάποιοι λένε: «Αφού έχω σπουδάσει μουσική, είμαι μεγάλο ταλέντο. Η μουσική εξυψώνει και εξαγνίζει τις ψυχές των ανθρώπων. Κάθε νότα επηρεάζει την ψυχή του ανθρώπου κι έτσι η ψυχή του εξαγνίζεται και μεταμορφώνεται. Ακούγοντας διαφορετικά είδη μουσικής, οι άνθρωποι οδηγούνται σε διαφορετικές ψυχικές καταστάσεις και διαμορφώνουν διαφορετικές διαθέσεις. Όταν δεν έχω κέφια, ακούω μουσική για να το αλλάξω αυτό· καθώς ακούω μουσική, λοιπόν, σιγά σιγά εξασθενεί η διεφθαρμένη μου διάθεση. Επίσης, καθώς βελτιώνεται η ικανότητά μου στη μουσική, σιγά σιγά απαλλάσσομαι απ’ τη διεφθαρμένη φύση μου». Κάποιοι άνθρωποι που τραγουδάνε λένε: «Τα χαρούμενα τραγούδια φέρνουν την ευτυχία στις ψυχές των ανθρώπων. Όσο περισσότερο τραγουδάω τόσο πιο υπέροχη γίνεται η φωνή μου, αυξάνεται η ικανότητά μου στο τραγούδι και γίνομαι πιο επαγγελματίας, οπότε βελτιώνεται και η κατάστασή μου. Όσο βελτιώνεται συνεχώς η κατάστασή μου, δεν θα μειώνεται όλο και περισσότερο η διεφθαρμένη μου διάθεση;» Τι λέτε, ισχύει αυτό; (Όχι.) Πολλοί άνθρωποι, λοιπόν, έχουν λανθασμένες ιδέες σ’ αυτά που γνωρίζουν και καταλαβαίνουν για τις διεφθαρμένες διαθέσεις· όταν αποκτήσουν λίγη μόρφωση, νομίζουν ότι έτσι μειώνεται η διεφθαρμένη διάθεσή τους. Κάποιοι ηλικιωμένοι σκέφτονται μέχρι κι αυτό: «Στα νιάτα μου υπέφερα πολύ και τότε η ζωή ήταν πολύ απλή· εστίαζα στο να αποταμιεύω και να μη σπαταλώ. Όποια δουλειά κι αν έκανα, ήμουν πεντακάθαρος και μιλούσα ευγενικά. Μιλούσα ειλικρινά και δεν είχα δόλο. Επομένως, δεν έχω και πολλές διεφθαρμένες διαθέσεις. Ορισμένοι νέοι επηρεάζονται απ’ το κοινωνικό τους περιβάλλον: Παίρνουν ναρκωτικά και ακολουθούν τις κακές τάσεις. Είναι πολύ μολυσμένοι από την κοινωνική ατμόσφαιρα και έχουν τεράστια διαφθορά!» Αυτές οι παράλογες αντιλήψεις και η παράλογη γνώση για τις διεφθαρμένες διαθέσεις προκαλούν στους ανθρώπους διαφορετικά συναισθήματα και προκαταλήψεις σχετικά με τη διεφθαρμένη ουσία και τη σατανική φύση τους. Λόγω αυτών των συναισθημάτων και των προκαταλήψεων, οι περισσότεροι νομίζουν ότι, παρόλο που έχουν διεφθαρμένη διάθεση, παρόλο που είναι αλαζόνες, αυτάρεσκοι και επαναστατικοί, η συμπεριφορά τους παραμένει σε γενικές γραμμές καλή. Πιο συγκεκριμένα, όταν οι άνθρωποι μπορούν να τηρούν τους κανόνες, να έχουν κανονική, οργανωμένη πνευματική ζωή και να λένε κάποια πνευματικά δόγματα, τότε είναι ακόμη πιο σίγουροι ότι έχουν πετύχει κάποια πράγματα στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό και ότι σε μεγάλο βαθμό έχουν απαλλαγεί απ’ τη διεφθαρμένη τους διάθεση. Υπάρχουν ακόμη και κάποιοι που, όταν η κατάστασή τους δεν είναι πολύ κακή, όταν καθώς εκτελούσαν το καθήκον τους έχουν κάνει κάποια επιτεύγματα ή όταν καταφέρνουν κάτι, νομίζουν ότι έχουν ήδη κατακτήσει την πνευματικότητα, ότι είναι άγιοι άνθρωποι που έχουν ήδη οδηγηθεί στην τελείωση και έχουν εξαγνιστεί και ότι δεν έχουν πλέον διεφθαρμένη διάθεση. Τέτοιου είδους σκέψεις που κάνουν οι άνθρωποι δεν είναι οι διάφορες παρανοήσεις τους λόγω του ότι δεν γνωρίζουν πραγματικά τις διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις τους; (Ναι.) Αυτές οι παρανοήσεις δεν είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για να απαλλαγούν απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις και τις δυσκολίες τους; Αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο, αυτό που δυσκολεύει περισσότερο την αντιμετώπιση των ανθρώπων.

Καταλαβαίνετε σχετικά με ποιο θέμα συναναστραφήκαμε σήμερα; Καταλάβατε τα βασικά στοιχεία; Αν οι άνθρωποι δεν απαλλαγούν απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, δεν θα μπορέσουν να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Εάν δεν γνωρίζουν ποιες είναι οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους ή ποια είναι η σατανική τους φύση-ουσία, τότε μπορούν να παραδεχτούν πραγματικά ότι είναι διεφθαρμένοι; (Όχι.) Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να παραδεχτούν πραγματικά ότι είναι σατανικοί, ότι ανήκουν στο διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος, τότε μπορούν να μετανοήσουν πραγματικά; (Όχι.) Κι αν δεν μπορούν να μετανοήσουν πραγματικά, τότε δεν θα μπορούσαν να πιστεύουν πολλές φορές ότι δεν τα πάνε και τόσο άσχημα, ότι έχουν αξιοπρέπεια, ότι βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία, ότι διαθέτουν θέση και τιμή; Δεν θα μπορούσαν να έχουν συχνά τέτοιες σκέψεις και καταστάσεις; (Ναι.) Γιατί, λοιπόν, εμφανίζονται αυτές οι καταστάσεις; Όλα καταλήγουν σε μία πρόταση: Αν οι άνθρωποι δεν απαλλαγούν απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τότε η καρδιά τους παραμένει συνεχώς αναστατωμένη και δυσκολεύονται να βρεθούν σε κανονική κατάσταση. Αν, δηλαδή, δεν απαλλαγείς από κάποια πτυχή της διεφθαρμένης διάθεσής σου, πολύ δύσκολα θα απελευθερωθείς απ’ την επιρροή μιας αρνητικής κατάστασης και πολύ δύσκολα θα ξεφύγεις απ’ αυτήν την αρνητική κατάσταση. Ίσως, μάλιστα, και να νομίζεις ότι αυτή σου η κατάσταση είναι σωστή, ορθή και σύμφωνη με την αλήθεια. Θα τη διατηρείς και θα εμμένεις σ’ αυτήν, με αποτέλεσμα, φυσικά, να παγιδευτείς μέσα της και να δυσκολεύεσαι πολύ να ξεφύγεις. Και μια μέρα που θα καταλάβεις την αλήθεια, θα συνειδητοποιήσεις ότι η κατάσταση αυτή σε οδηγεί να παρανοείς τον Θεό και να Του αντιστέκεσαι, καθώς και να συγκρούεσαι μαζί Του και να Τον κρίνεις, σε σημείο που να αμφιβάλλεις ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια, να αμφιβάλλεις για το έργο Του, να αμφιβάλλεις ότι Εκείνος κυριαρχεί στα πάντα και να αμφιβάλλεις ότι Αυτός είναι η πραγματικότητα και η πηγή όλων των θετικών πραγμάτων. Θα καταλάβεις ότι η κατάστασή σου είναι πολύ επικίνδυνη. Αυτήν τη σοβαρή συνέπεια την προκάλεσε το ότι δεν αντιλαμβανόσουν πραγματικά αυτές τις σατανικές φιλοσοφίες, ιδέες και θεωρίες. Μόνο εκείνη τη στιγμή θα καταλάβεις πόσο μοχθηρός και κακόβουλος είναι ο Σατανάς· ο Σατανάς έχει μεγάλη ικανότητα να εξαπατά και να διαφθείρει τους ανθρώπους, οδηγώντας τους στο μονοπάτι της αντίστασης στον Θεό και της προδοσίας Του. Εάν δεν απαλλαγούν οι άνθρωποι απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις, οι συνέπειες είναι σοβαρές. Μόνο η κατανόηση της αλήθειας, καθώς και η διαφώτιση και η φώτιση των λόγων του Θεού, θα σου δώσουν τη δυνατότητα να το καταλάβεις και να το συνειδητοποιήσεις αυτό. Όσοι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια δεν μπορούν να διακρίνουν πώς διαφθείρει ο Σατανάς τους ανθρώπους, πώς τους παραπλανά και τους κάνει να αντιστέκονται στον Θεό· αυτή η συνέπεια είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη. Οι άνθρωποι, όσο βιώνουν το έργο του Θεού, αν δεν ξέρουν πώς να κάνουν αυτοκριτική και να διακρίνουν τα αρνητικά πράγματα και τις σατανικές φιλοσοφίες, δεν ξέρουν και πώς να απαλλαγούν από την παραπλάνηση και τη διαφθορά του Σατανά. Γιατί απαιτεί ο Θεός να διαβάζουν οι άνθρωποι περισσότερα απ’ τα λόγια Του; Για να καταλάβουν την αλήθεια, να φτάσουν στην αυτογνωσία, να διακρίνουν ξεκάθαρα τι γεννά τις διεφθαρμένες καταστάσεις τους και να δουν από πού πηγάζουν οι ιδέες τους, οι απόψεις τους και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν όταν μιλάνε, συμπεριφέρονται και αντιμετωπίζουν τα πράγματα. Όταν συνειδητοποιήσεις ότι αυτές οι απόψεις που υποστηρίζεις δεν συμφωνούν με την αλήθεια, ότι πάνε κόντρα σε όλα όσα έχει πει ο Θεός και ότι Εκείνος δεν τις θέλει· όταν ο Θεός απαιτεί πράγματα από σένα, όταν φτάνουν σ’ εσένα τα λόγια Του, αλλά και όταν η κατάσταση και η νοοτροπία σου δεν σου επιτρέπουν να υποταχτείς σ’ Αυτόν και στις συνθήκες που έχει διευθετήσει, ενώ δεν σε κάνουν να ζεις ελεύθερος και απελευθερωμένος ενώπιόν Του και να Τον ικανοποιείς, τότε όλ’ αυτά αποδεικνύουν πως βρίσκεσαι σε λανθασμένη κατάσταση. Έχεις βρεθεί κάποια στιγμή σε τέτοιες καταστάσεις; Βασίζεις τη ζωή σου σ’ αυτά που θεωρείς θετικά, αυτά που θεωρείς πιο χρήσιμα για σένα· όταν, όμως, σου συμβαίνει κάτι, τότε χωρίς να το περιμένεις αυτά που θεωρείς πιο σωστά πολλές φορές δεν έχουν κανένα θετικό αποτέλεσμα· αντίθετα, σου προκαλούν αμφιβολίες για τον Θεό, σε αφήνουν χωρίς μονοπάτι, σου δημιουργούν παρανοήσεις γι’ Αυτόν και σε οδηγούν να συγκρουστείς μαζί Του. Σου έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο; (Ναι.) Φυσικά, δεν θα επέμενες σε καμία περίπτωση να διατηρείς τα πράγματα που θεωρείς λανθασμένα· διατηρείς και επιμένεις μόνο σ’ εκείνα που θεωρείς σωστά —σε τέτοια κατάσταση ζεις διαρκώς. Όταν μια μέρα καταλάβεις την αλήθεια, μόνο τότε συνειδητοποιείς ότι εκείνα στα οποία επιμένεις δεν είναι θετικά· είναι τελείως λανθασμένα, είναι πράγματα που οι άνθρωποι τα θεωρούν καλά, αλλά δεν είναι η αλήθεια. Σε πόσες περιπτώσεις συνειδητοποιείτε και αντιλαμβάνεστε ότι είναι λανθασμένα όσα υποστηρίζετε; Αν τις περισσότερες φορές καταλαβαίνετε ότι είναι λανθασμένα, αλλά δεν κάνετε αυτοκριτική και συγκρούεστε μέσα σας, αν δεν μπορείτε να αποδεχτείτε την αλήθεια και να αντιμετωπίσετε την κατάσταση σωστά, ενώ υποστηρίζετε και τον εαυτό από πάνω —αν δεν αλλάξει αυτή η λανθασμένη κατάσταση, τότε είναι πολύ επικίνδυνη. Αν επιμένετε πάντα σε τέτοια πράγματα, τότε είναι πολύ εύκολο να γεμίσετε θλίψη, να σκοντάψετε και να αποτύχετε και, επιπλέον, δεν πρόκειται να εισέλθετε στην αλήθεια-πραγματικότητα. Όταν οι άνθρωποι υπερασπίζονται πάντοτε τον εαυτό τους, αυτό αποτελεί επαναστατικότητα· σημαίνει ότι δεν έχουν λογική. Ακόμα κι αν δεν λένε τίποτα φωναχτά, αν τα κρατάνε μέσα τους, και πάλι δεν έχει λυθεί το πρόβλημα απ’ τη ρίζα του. Σε ποιες στιγμές, λοιπόν, είσαι ικανός να μην πας κόντρα στον Θεό; Πρέπει να αντιστρέψεις την κατάστασή σου και να λύσεις τα προβλήματά τους απ’ τη ρίζα τους στο συγκεκριμένο θέμα· πρέπει να ξεκαθαρίσεις πού ακριβώς είναι το λάθος στην άποψη που υποστηρίζεις· πρέπει να το διερευνήσεις και να αναζητήσεις την αλήθεια για να απαλλαγείς απ’ αυτό. Μόνο τότε μπορείς να ζήσεις στη σωστή κατάσταση. Όταν ζεις στη σωστή κατάσταση, δεν θα έχεις παρανοήσεις σχετικά με τον Θεό, δεν θα Του πηγαίνεις κόντρα ούτε, βέβαια, θα γεννιούνται αντιλήψεις μέσα σου. Εκείνη τη στιγμή, στο συγκεκριμένο θέμα θα έχει απαλλαγεί απ’ την επαναστατικότητά σου. Όταν απαλλαγείς, και ξέρεις πλέον πώς να ενεργείς σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού, οι πράξεις σου εκείνη τη στιγμή δεν θα βρίσκονται σε αρμονία με τον Θεό; Εάν βρίσκεσαι σε αρμονία με τον Θεό σ’ αυτό το θέμα, τότε δεν θα είναι όλες σου οι πράξεις σύμφωνες με τις προθέσεις Του; Και οι ενέργειες και η άσκηση που συμφωνούν με τις προθέσεις του Θεού δεν συμφωνούν, άραγε, και με την αλήθεια; Παραμένοντας σταθερός σ’ αυτό το θέμα, ζεις στη σωστή κατάσταση. Κι όταν ζεις στη σωστή κατάσταση, αυτό που αποκαλύπτεις και βιώνεις δεν είναι πλέον μια διεφθαρμένη διάθεση· μπορείς να βιώσεις την κανονική ανθρώπινη φύση, μπορείς εύκολα να κάνεις πράξη την αλήθεια και δείχνεις πραγματική υποταγή. Τη στιγμή αυτή, η εμπειρία των περισσότερων από σας δεν έχει φτάσει ακόμη σ’ αυτό το σημείο, οπότε ίσως να μην καταλαβαίνετε πολύ καλά τα λόγια του Θεού και η κατανόησή σας γι’ αυτά να είναι ασαφής. Μπορείτε να τα αποδεχτείτε θεωρητικά και φαίνεται σαν να τα καταλαβαίνετε, αλλά ταυτόχρονα και σαν να μην τα καταλαβαίνετε. Το μέρος που καταλαβαίνετε είναι το δόγμα, ενώ αυτό που δεν καταλαβαίνετε είναι εκείνο που αφορά τις καταστάσεις και την πραγματικότητα. Καθώς η εμπειρία σας γίνεται πιο βαθιά, θα καταλάβετε αυτά τα λόγια και θα μάθετε πώς να τα κάνετε πράξη. Αυτήν τη στιγμή, όσο βαθιά κι αν είναι η εμπειρία σου, σίγουρα δεν είναι λίγες οι δυσκολίες που έχεις σε όσα σου συμβαίνουν· πώς μπορείς, λοιπόν, να επιλύσεις αυτές τις δυσκολίες; Πρώτα να αναλογιστείς για το ποιες διεφθαρμένες καταστάσεις πρέπει να διερευνήσεις: Ποιες διαφορετικές πτυχές υπάρχουν; Ποιος θα ήθελε να προσπαθήσει να τις περιγράψει; (Υπάρχουν πέντε τέτοιες πτυχές: οι ιδέες, οι απόψεις, οι συνθήκες, οι ψυχικές καταστάσεις και οι στάσεις.) Μόλις καταλάβετε το δόγμα, πώς θα πρέπει τότε να ασκείστε και να βιώνετε όταν σας συμβαίνει κάτι; (Όταν συμβαίνει κάτι, πρέπει να εξετάζουμε σε ποια διάθεση και φύση ανήκουν οι στάσεις και οι ιδέες που αποκαλύπτουμε, να γνωρίσουμε αυτές τις νοοτροπίες, τις ιδέες και τις οπτικές και έπειτα να αρχίσουμε από αυτό το σημείο να απαλλασσόμαστε απ’ αυτές.) Σωστά. Αν γνωρίσετε καλά τις πραγματικές σας καταστάσεις, στάσεις, ιδέες και οπτικές, τότε το πρόβλημα αυτό έχει ήδη λυθεί κατά το ήμισυ· και στη συνέχεια, μέσω αναζήτησης και άσκησης της αλήθειας, η δυσκολία θα εξαφανιστεί.

Ανάμεσά σας βρίσκονται αρκετοί νέοι, καθώς και άνθρωποι που δεν έχουν κάνει ακόμα οικογένεια. Όλοι σας έχετε εγκαταλείψει τα σπίτια σας για να κάνετε το καθήκον σας εδώ και αρκετά χρόνια. Σας λείπει, λοιπόν, το σπίτι σας; Σας λείπουν οι γονείς σας; Ζείτε συχνά στην κατάσταση να σας λείπουν οι γονείς σας; Ας μιλήσει κάποιος για την κατάσταση του να σου λείπουν οι γονείς σου, η οποία είναι μια πραγματική εμπειρία. (Όταν είχα πρωτοέρθει στο εξωτερικό, μου έλειπαν πάρα πολύ η μητέρα μου και η αδελφή μου· πάντα βασιζόμουν σ’ αυτές, οπότε όταν έφυγα μόνη μου, μου έλειπαν συνέχεια. Όμως, μετά από τόση εμπειρία στο εξωτερικό, Αυτός που δεν μπορώ να αφήσω πια πίσω μου είναι ο Θεός· όποτε συμβαίνει κάτι, προσεύχομαι σ’ Αυτόν κι εκείνες δεν μου λείπουν πια.) Εδώ υπάρχουν δύο διαφορετικές καταστάσεις. Η πρώτη ποια είναι; Να σου λείπει συνέχεια το σπίτι σου, να σου λείπουν η μητέρα και η αδελφή σου. Τι ιδιαιτερότητες έχει μια τέτοια κατάσταση; Ότι όταν συμβαίνει κάτι, δεν ξέρεις πώς να κάνεις το ένα ή το άλλο κι έτσι νιώθεις αβοήθητος· δεν μπορείς να είσαι χωρίς τους δικούς σου ανθρώπους στο πλευρό σου και δεν έχεις κανέναν να βασιστείς. Ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί και αρχίζουν να σου λείπουν· το βράδυ, πριν κοιμηθείς, τους σκέφτεσαι· έχεις κολλήσει σ’ αυτήν την κατάσταση κατά την οποία σου λείπουν οι δικοί σου άνθρωποι. Και γιατί σου λείπουν τόσο πολύ; Γιατί οι συνθήκες έχουν αλλάξει και τους έχεις αφήσει πίσω. Ανησυχείς γι’ αυτούς και, επιπλέον, σ’ αυτούς είχες συνηθίσει να στηρίζεσαι, από αυτούς είχες συνηθίσει να ζεις και να εξαρτάσαι για την επιβίωσή σου. Ήσασταν αχώριστοι σε πολλά πράγματα στη ζωή και γι’ αυτό σου λείπουν πολύ· αυτή είναι η κατάστασή σου. Και τώρα που δεν σου λείπουν, σε τι κατάσταση είσαι; (Καταλαβαίνω πως το γεγονός ότι έφυγα απ’ το σπίτι μου και έκανα το καθήκον μου αποτελεί ένδειξη της αγάπης του Θεού, της σωτηρίας Του, η οποία μου επέτρεψε να μάθω πώς να στηρίζομαι σ’ Αυτόν. Έχει αλλάξει κάπως η διεφθαρμένη μου διάθεση και η ψυχή μου νιώθει παρηγοριά· επίσης, αφού αναγνωρίζω την κυριαρχία του Θεού, γνωρίζω ότι έχει στα χέρια Του την τύχη κάθε ανθρώπου. Εκείνες έχουν την αποστολή τους κι εγώ έχω τη δική μου, οπότε δεν μου λείπουν πια.) Έχει λυθεί το πρόβλημα; (Θεωρώ ότι έχει λυθεί.) Τι πιστεύετε όλοι, έχει λυθεί; (Έχει λυθεί προσωρινά.) Έχει λυθεί προσωρινά. Πώς θα ένιωθες αν μια μέρα συναντούσες μια αδελφή η οποία έμοιαζε πολύ με τη μητέρα σου ή με την αδελφή σου στην εμφάνιση, στον τόνο της φωνής ή στον τρόπο που σου φερόταν; (Θα άρχιζαν πάλι να μου λείπουν.) Θα έπεφτες και πάλι σε μια κατάσταση όπου θα τις σκεφτόσουν, άρα το πρόβλημα δεν θα είχε λυθεί. Πώς το λύνεις, λοιπόν, αυτό το πρόβλημα απ’ τη ρίζα του; Όταν σου λείπουν τα αγαπημένα σου πρόσωπα, τι είναι αυτό που σου λείπει; Συνήθως, όταν σου λείπει κάποιος, ένα αγαπημένο πρόσωπο ή το σπίτι σου, σίγουρα δεν σου λείπουν εκείνα που σε στεναχωρούν· σου λείπουν αυτά που σε ευχαριστούν, αυτά που σε κάνουν να νιώθεις ευτυχισμένος και χαρούμενος, αυτά που απολαμβάνεις· για παράδειγμα, σου λείπει η φροντίδα, η περιποίηση και η αγάπη της μητέρας σου ή τα ωραία πράγματα που σου αγόραζε ο πατέρας σου. Σου λείπουν όλα αυτά τα καλά πράγματα και γι’ αυτό δεν μπορείς να σταματήσεις να νοσταλγείς τους δικούς σου ανθρώπους. Όσο περισσότερο σκέφτεσαι τα αγαπημένα σου πρόσωπα τόσο περισσότερο δεν μπορείς να τα εγκαταλείψεις και δεν μπορείς να συγκρατηθείς. Κάποιοι λένε: «Μετά από τόσα χρόνια, δεν έχω φύγει ποτέ ξανά απ’ τη μητέρα μου. Όπου κι αν πηγαίνει, την ακολουθώ, είμαι η αδυναμία της. Πώς γίνεται να μη μου λείψει, τόσο καιρό που είμαι μακριά;» Είναι φυσικό να σου λείπει· έτσι ακριβώς είναι η σάρκα των ανθρώπων. Οι διεφθαρμένοι άνθρωποι ζουν μέσα στα συναισθήματά τους. Πιστεύουν το εξής: «Μόνο αν ζούμε έτσι έχουμε την ομοιότητα του ανθρώπου. Αν δεν μου λείπουν καν οι δικοί μου, αν δεν τους σκέφτομαι ή αν δεν βρίσκω θρέψη σ’ αυτούς, τότε είμαι άνθρωπος; Δεν θα ήμουν σαν ζώο;» Έτσι δεν σκέφτονται οι άνθρωποι; Αν δεν αγαπάνε κανέναν και δεν έχουν φίλους, και αν δεν σκέφτονται τους άλλους, τότε οι υπόλοιποι νομίζουν ότι δεν έχουν ανθρώπινη φύση και ότι δεν γίνεται να ζουν έτσι. Είναι σωστή αυτή η άποψη; (Όχι.) Η αλήθεια είναι πως το αν σου λείπουν ή δεν σου λείπουν οι γονείς σου δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Δεν είναι λάθος να σου λείπουν ούτε είναι λάθος να μη σου λείπουν. Κάποιοι είναι πολύ ανεξάρτητοι, ενώ άλλοι είναι προσκολλημένοι στους γονείς τους· όλοι σας, όμως, έχετε καταφέρει να φύγετε απ’ τα σπίτια σας και τους γονείς σας για να κάνετε το καθήκον σας. Πρώτα απ’ όλα, έχετε όντως την προθυμία και τη θέληση να κάνετε το καθήκον σας, τη θέληση να δαπανήσετε τον εαυτό σας και να παραμερίσετε διάφορα πράγματα για τον Θεό· οι δυσκολίες σας, όμως, δεν λύνονται με μία μόνο προσπάθεια ούτε γίνεται να απαλλαγείτε απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις σας προσπαθώντας μόνο μια φορά να κάνετε καλές πράξεις και να έχετε καλή συμπεριφορά. Το καταλαβαίνετε αυτό το δόγμα, έτσι δεν είναι; Πώς, λοιπόν, θα λύσετε απ’ τη ρίζα του το ζήτημα ότι σας λείπουν οι γονείς σας; Κάποιοι έχουν φύγει από το πατρικό τους και ζουν ανεξάρτητα εδώ και δύο ή τρία χρόνια· έχουν ήδη ωριμάσει και δεν τους λείπουν τόσο οι γονείς τους. Λύνεται έτσι το πρόβλημα; Όχι. Αν τους ρωτήσεις σε ποιον βρίσκονται πιο κοντά, θα σου δώσουν μια τυπική απάντηση: «Είμαι πιο κοντά στον Θεό, τον Θεό αγαπώ περισσότερο!» Αλλά μέσα τους σκέφτονται: «Ο Θεός δεν είναι δίπλα μου ούτε μπορεί να με φροντίσει. Η μητέρα μου παραμένει το πιο κοντινό μου πρόσωπο. Προέρχομαι από την ίδια της τη σάρκα, αυτή με περιποιείται περισσότερο, αυτή με καταλαβαίνει και με κατανοεί περισσότερο. Όταν έχω μεγάλες δυσκολίες και τα πράγματα είναι πολύ άσχημα, η μητέρα μου είναι πάντα εκεί για να με παρηγορήσει, να με βοηθήσει και να με φροντίσει. Τώρα που έχω φύγει απ’ το σπίτι, δεν υπάρχει κανένας σαν τη μητέρα μου να με φροντίσει όταν αρρωστήσω. Λέτε ότι ο Θεός είναι καλός. Πάντως εγώ δεν βλέπω το πρόσωπό Του· πού είναι, λοιπόν; Δεν είναι πρακτικό όλο αυτό». Πιστεύουν ότι δεν είναι πρακτικό να στηρίζονται στον Θεό και τα λόγια τους ότι ο Θεός είναι ο πιο κοντινός τους είναι λίγο βεβιασμένα, λίγο υποκριτικά. Η αλήθεια είναι ότι κατά βάθος θεωρούν τη μητέρα τους ως το πιο κοντινό τους πρόσωπο. Αλλά γιατί; «Απ’ το ευαγγέλιο που μου μετέδωσε η μητέρα μου πιστεύω στον Θεό· αν δεν ήταν αυτή, δεν θα ήμουν εδώ». Έτσι δεν σκέφτονται; (Ναι.) Θεωρείτε ότι αυτοί οι άνθρωποι κατανοούν την αλήθεια; (Δεν την κατανοούν.) Η μητέρα σου απλώς σε γέννησε και σε φρόντισε για καμιά εικοσαριά χρόνια. Μπορεί να σου προσφέρει την αλήθεια; Μπορεί να σου χαρίσει τη ζωή; Μπορεί να σε σώσει απ’ την επιρροή του Σατανά; Μπορεί να εξαγνίσει τη διεφθαρμένη σου διάθεση; Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να κάνει. Άρα, η χάρη και η αγάπη που κερδίζεις απ’ τους γονείς είναι πολύ περιορισμένες. Τι μπορεί να κάνει ο Θεός για σένα; Ο Θεός μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους την αλήθεια, μπορεί να τους σώσει απ’ την επιρροή του Σατανά και απ’ τον θάνατο και μπορεί να τους χαρίσει αιώνια ζωή. Αυτό δεν είναι μεγάλη αγάπη; Αυτή η αγάπη είναι τόσο υψηλή όσο οι ουρανοί και τόσο βαθιά όσο η γη. Είναι απίστευτα μεγάλη: εκατό —μάλλον όχι, χίλιες φορές μεγαλύτερη απ’ την αγάπη ενός γονιού. Αν οι άνθρωποι καταλάβουν πραγματικά πόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Θεού, θα συνεχίσουν να έχουν τόσο έντονα αισθήματα για τους γονείς τους; Θα συνεχίσουν να τους σκέφτονται όλη μέρα την Πρωτοχρονιά και στις γιορτές; Αν κατανοήσουν την αλήθεια, θα σκέφτονται περισσότερο την αγάπη του Θεού. Αν κάποιος πιστεύει χρόνια στον Θεό και συνεχίζει να νομίζει ότι η αγάπη των γονιών του είναι μεγαλύτερη απ’ την αγάπη του Θεού, τότε είναι τυφλός και δεν έχει καθόλου πίστη στον Θεό. Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό, αλλά δεν επιδιώκει την αλήθεια, μπορεί να απαλλαγεί απ’ τη διεφθαρμένη του διάθεση; Μπορεί να φτάσει στη σωτηρία; Δεν μπορεί. Εάν δεν έχεις απαλλαγεί απ’ τη διεφθαρμένη σου διάθεση και η πνευματική σου ζωή δεν έχει αποκτήσει κάποιο ανάστημα, τότε μπορείς μεν να φωνάζεις κάποια συνθήματα, αλλά δεν θα μπορείς να τα υλοποιήσεις, αφού σου λείπει το απαραίτητο ανάστημα. Το πόσο σπουδαία πράγματα μπορείς να κάνεις εξαρτάται απ’ τη δύναμή σου. Το πόσο μεγάλες δοκιμασίες μπορείς να περάσεις εξαρτάται απ’ το πόσο αντέχει το ανάστημά σου. Μπορείς να εισέλθεις σε όση αλήθεια-πραγματικότητα μπορείς να καταλάβεις· τόση αλήθεια-πραγματικότητα μπορείς να βιώσεις. Αντίστοιχα, τόση απ’ την αποκάλυψη της διεφθαρμένης διάθεσής σου και τόσες από τις δυσκολίες σου μπορείς να επιλύσεις· πάει αναλογικά.

Κάποια μέρα, όταν κατανοήσεις μέρος της αλήθειας, δεν θα πιστεύεις πλέον ότι η μητέρα σου είναι το καλύτερο άτομο ή ότι οι γονείς σου είναι οι καλύτεροι άνθρωποι. Θα συνειδητοποιήσεις ότι και αυτοί είναι μέλη του διεφθαρμένου ανθρώπινου γένους και ότι οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους είναι όλες ίδιες. Το μόνο που τους ξεχωρίζει είναι η εξ αίματος συγγένεια μαζί σου. Αν δεν πιστεύουν στον Θεό, τότε είναι ίδιοι με τους άπιστους. Δεν θα τους βλέπεις πλέον από την οπτική ενός μέλους της οικογένειας ή από την οπτική της σαρκικής σχέσης σας, αλλά από την πλευρά της αλήθειας. Ποιες είναι οι κύριες πτυχές που θα πρέπει να εξετάσεις; Θα πρέπει να εξετάσεις τις απόψεις τους σχετικά με την πίστη στον Θεό, τις απόψεις τους για τον κόσμο, τις απόψεις τους σχετικά με τον χειρισμό των ζητημάτων και, κυρίως, τη στάση τους απέναντι στον Θεό. Αν αξιολογήσεις με ακρίβεια αυτές τις πτυχές, θα μπορέσεις να δεις ξεκάθαρα αν είναι καλοί ή κακοί άνθρωποι. Μια μέρα μπορεί να διακρίνεις καθαρά ότι είναι άνθρωποι με διεφθαρμένες διαθέσεις, ακριβώς σαν κι εσένα. Ίσως να γίνει ακόμα πιο ξεκάθαρο ότι δεν είναι οι καλόκαρδοι άνθρωποι που φανταζόσουν ότι είναι, οι οποίοι έχουν πραγματική αγάπη για σένα, ούτε είναι ικανοί να σε οδηγήσουν στην αλήθεια ή στο ορθό μονοπάτι της ζωής. Ίσως να διακρίνεις καθαρά πως ό,τι έχουν κάνει για σένα δεν σου προσφέρει κανένα μεγάλο όφελος και δεν σου χρησιμεύει καθόλου το να ακολουθήσεις το ορθό μονοπάτι στη ζωή. Ίσως να διαπιστώσεις, επίσης, ότι πολλές από τις πρακτικές και τις απόψεις τους είναι αντίθετες με την αλήθεια, ότι είναι της σάρκας, και ότι αυτό σε κάνει να τους σιχαίνεσαι, και να νιώθεις αποστροφή και μίσος. Αν καταφέρεις να διακρίνεις αυτά τα πράγματα, τότε θα είσαι σε θέση να μεταχειριστείς τους γονείς σου σωστά στην καρδιά σου, και δεν θα σου λείπουν πλέον, δεν θα ανησυχείς γι’ αυτούς ούτε δεν θα είσαι πλέον σε θέση να ζήσεις μακριά από αυτούς. Έχουν ολοκληρώσει την αποστολή τους ως γονείς, άρα δεν θα τους θεωρείς πλέον ως τους πιο κοντινούς σου ανθρώπους ούτε θα τους ειδωλοποιείς. Αντίθετα, θα τους θεωρήσεις συνηθισμένους ανθρώπους, και εκείνη τη στιγμή, θα ξεφύγεις εντελώς από τα δεσμά των συναισθημάτων και θα απελευθερωθείς πραγματικά από τα συναισθήματά σου και την αγάπη σου για την οικογένεια. Μόλις το κάνεις αυτό, θα συνειδητοποιήσεις ότι αυτά τα πράγματα δεν αξίζουν τη λατρεία σου και θα δεις ότι οι συγγενείς, η οικογένεια και οι σαρκικές σχέσεις σε εμποδίζουν να καταλάβεις την αλήθεια και να απελευθερωθείς απ’ τα συναισθήματα. Φταίει το ότι έχεις αυτήν την οικογενειακή σχέση μαζί τους· αυτήν τη σαρκική σχέση που σε παραλύει, σε παρασύρει και σε κάνει να πιστεύεις ότι σου φέρονται με τον καλύτερο τρόπο, ότι είναι τα πιο κοντινά σου πρόσωπα, ότι σε φροντίζουν καλύτερα απ’ τον καθένα και ότι σε αγαπάνε περισσότερο από όλους. Όλα αυτά είναι που δεν σε αφήνουν να διακρίνεις καθαρά αν είναι καλοί ή κακοί άνθρωποι. Μόλις απομακρυνθείς πραγματικά απ’ αυτά τα συναισθήματα, ίσως να συνεχίζεις να σκέφτεσαι αυτούς τους ανθρώπους κατά καιρούς, όμως θα σου λείπουν με όλη σου την καρδιά, θα τους έχεις τόσο πολύ στον νου σου και θα τους νοσταλγείς όπως και τώρα; Όχι. Δεν θα λες: «Εκείνη που πραγματικά δεν κάνω μακριά της είναι η μητέρα μου· αυτή με αγαπάει, με φροντίζει και με νοιάζεται περισσότερο απ’ όλους». Όταν φτάσει η αντίληψή σου σ’ αυτό το επίπεδο, θα συνεχίσεις να κλαις όταν τους σκέφτεσαι; Όχι. Το πρόβλημα θα έχει λυθεί. Σχετικά, λοιπόν, με τα προβλήματα ή τα ζητήματα που σου προκαλούν δυσκολίες, αν δεν έχεις κερδίσει αυτήν την πτυχή της αλήθειας και αν δεν έχεις εισέλθει σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθεια-πραγματικότητας, θα βρεθείς παγιδευμένος σε τέτοιες δυσκολίες και καταστάσεις, χωρίς να μπορείς ποτέ να βγεις από αυτές. Αν θεωρήσεις αυτού του είδους τις δυσκολίες και προβλήματα ως τα βασικά προβλήματα της ζωή-εισόδου και στη συνέχεια αναζητήσεις την αλήθεια για να τα λύσεις, τότε θα μπορείς να εισέλθεις σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθεια-πραγµατικότητας· χωρίς να το αντιληφθείς, θα πάρεις το μάθημά σου απ’ αυτές τις δυσκολίες κι αυτά τα προβλήµατα. Όταν λυθούν τα προβλήματα, δεν θα νιώθεις πια τόσο κοντά στους γονείς και στην οικογένειά σου, θα διακρίνεις πιο καθαρά τη φύση-ουσία τους και θα δεις τι άνθρωποι είναι πραγματικά. Όταν διακρίνεις καθαρά τα αγαπημένα σου πρόσωπα, θα πεις: «Η μητέρα μου δεν αποδέχεται καθόλου την αλήθεια· εδώ που τα λέμε, την αποστρέφεται και τη μισεί. Στην ουσία της, είναι κακιά, είναι ένας διάβολος. Ο πατέρας, που στέκεται στο πλευρό της μητέρας μου, είναι ένας ανθρωπάρεσκος. Ούτε αποδέχεται ούτε κάνει καθόλου πράξη την αλήθεια· δεν είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια. Αν κρίνω απ’ τη συμπεριφορά τους, και ο πατέρας μου και η μητέρα μου είναι δύσπιστοι· είναι και οι δύο διάβολοι. Πρέπει να επαναστατήσω μια και καλή εναντίον τους και να θέσω σαφή όρια ανάμεσά μας». Αν το κάνεις αυτό, θα σταθείς στην πλευρά της αλήθειας και θα μπορέσεις να τους αποκηρύξεις. Όταν μπορέσεις να διακρίνεις ποιοι είναι, τι άνθρωποι είναι, θα συνεχίσεις να νιώθεις πράγματα γι’ αυτούς; Θα συνεχίσεις να τους αγαπάς; Θα συνεχίσεις να έχεις σαρκική σχέση μαζί τους; Όχι. Θα συνεχίσεις να έχεις ανάγκη να συγκρατήσεις τα συναισθήματά σου; (Όχι.) Σε τι βασίζεσαι, λοιπόν, στην πραγματικότητα για να επιλύσεις αυτές τις δυσκολίες; Βασίζεσαι στην κατανόηση της αλήθειας, καθώς και στο ότι στηρίζεσαι στον Θεό και Τον θαυμάζεις. Αν έχεις ξεκαθαρίσει αυτά τα πράγματα μέσα σου, υπάρχει πλέον λόγος να συγκρατείσαι; Εξακολουθείς να νιώθεις αδικημένος; Υπάρχει ακόμα λόγος να πονάς τόσο; Χρειάζεται ακόμα να συναναστρέφονται οι άλλοι μαζί σου και να κάνουν ιδεολογικό έργο; Όχι, γιατί τα έχεις ήδη διευθετήσει όλα μόνος σου· είναι πανεύκολο. Επιστρέφοντας στο θέμα μας, πώς πρέπει να λύσεις αυτό το ζήτημα, έτσι ώστε να μην τους σκέφτεσαι και να μη σου λείπουν; (Αναζητώντας την αλήθεια για να το λύσουμε.) Αυτά είναι μεγάλα λόγια που ακούγονται πολύ επίσημα· μιλήστε, όμως, λίγο πιο πρακτικά. (Εφαρμόζοντας τα λόγια του Θεού για να διακρίνουμε την ουσία τους· δηλαδή, να τους καταλάβουμε με βάση την ουσία τους. Αν το κάνουμε, θα μπορέσουμε να αφήσουμε στην άκρη την αγάπη μας και τη σαρκική μας σχέση.) Σωστά. Πρέπει να διακρίνετε τη φύση-ουσία των ανθρώπων με βάση τα λόγια του Θεού. Χωρίς την έκθεση του λόγου του Θεού, κανείς δεν μπορεί να διακρίνει τη φύση-ουσία των άλλων. Μόνο με βάση τα λόγια του Θεού και την αλήθεια μπορεί κανείς να διακρίνει τη φύση-ουσία των ανθρώπων· μόνο τότε μπορεί να λύσει το πρόβλημα των ανθρώπινων συναισθημάτων απ’ τη ρίζα του. Πρώτα πρώτα, άφησε πίσω σου τα συναισθήματα και τις σαρκικές σχέσεις σου· για όποιον έχεις πιο ισχυρά συναισθήματα, αυτόν πρέπει πρώτα να αναλύσεις και να διακρίνεις. Πώς σου φαίνεται αυτή η λύση; (Καλή.) Κάποιοι λένε: «Είναι πολύ άκαρδο να διακρίνω και να αναλύω τους ανθρώπους που γι’ αυτούς έχω τα πιο έντονα συναισθήματα!» Το νόημα της διάκρισής τους δεν είναι για να διακόψεις τις σχέσεις σου μαζί τους· δεν είναι για να διακόψεις τις σχέσεις του γονιού με το παιδί του ούτε να τους εγκαταλείψεις τελείως και να μην έχετε πια καμία επικοινωνία. Πρέπει να ανταποκρίνεσαι στις ευθύνες σου απέναντι στα αγαπημένα σου πρόσωπα, αλλά δεν γίνεται να σε περιορίζουν ή να σε μπλέκουν, γιατί είσαι ακόλουθος του Θεού· αυτή η αρχή πρέπει να σε διακατέχει. Αν μπορούν ακόμα να σε περιορίζουν και να σε εμπλέκουν, δεν μπορείς να κάνεις καλά το καθήκον σου ούτε να εγγυηθείς ότι μπορείς να ακολουθήσεις τον Θεό μέχρι τέλους. Αν δεν ήσουν ακόλουθος του Θεού ή δεν αγαπούσες την αλήθεια, κανείς δεν θα το απαιτούσε αυτό από σένα. Κάποιοι λένε: «Για την ώρα δεν κατανοώ την αλήθεια· δεν ξέρω πώς να διακρίνω τους άλλους». Αν δεν έχεις το απαιτούμενο ανάστημα, τότε προς το παρόν άσε τη διάκριση. Όταν το ανάστημά σου θα είναι επαρκές και θα μπορείς να περάσεις από τέτοιες δοκιμασίες και να πάρεις εσύ ο ίδιος την πρωτοβουλία να το κάνεις πράξη, δεν θα είναι πολύ αργά για να ασκηθείς σ’ αυτήν την πτυχή της αλήθειας.

Πολλοί άνθρωποι βασανίζονται συναισθηματικά, αν και δεν χρειάζεται· Στην πραγματικότητα, όλα αυτά είναι αχρείαστα, άχρηστα βάσανα. Γιατί το λέω αυτό; Οι άνθρωποι περιορίζονται πάντα από τα συναισθήματά τους, οπότε δεν είναι ικανοί να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υποταχθούν στον Θεό· επιπλέον, το να περιορίζεται κανείς από τα συναισθήματα δεν είναι καθόλου ωφέλιμο στο να κάνει καθήκον ή να ακολουθεί τον Θεό, και είναι επίσης τεράστιο εμπόδιο για την είσοδο στη ζωή. Έτσι, ο περιορισμός από τα συναισθήματα δεν έχει κανένα νόημα, και ο Θεός δεν τον θυμάται. Πώς, λοιπόν, απελευθερώνεσαι από αυτά τα άσκοπα βάσανα; Χρειάζεται να κατανοήσεις την αλήθεια, και να διακρίνεις και να καταλάβεις την ουσία αυτών των σαρκικών σχέσεων· τότε, θα σου είναι εύκολο να απελευθερωθείς από τα συναισθήματα της σάρκας. Κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό υφίστανται σκληρές διώξεις από τους άπιστους γονείς τους, που τους εξαναγκάζουν να βρουν σύντροφο ή δουλειά. Μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, αλλά δεν τους επιτρέπεται να πιστεύουν στον Θεό. Ορισμένοι γονείς, μάλιστα, φτάνουν μέχρι και να βλασφημούν τον Θεό, οπότε αυτοί οι άνθρωποι διαπιστώνουν το αληθινό διαβολικό πρόσωπο των γ0νιών τους. Μόνο τότε αναφωνεί η καρδιά τους: «Είναι στ’ αλήθεια διάβολοι, οπότε δεν μπορώ να τους θεωρώ δικούς μου ανθρώπους!» Από κει και μετά, απελευθερώνονται από τους περιορισμούς και τα δεσμά των συναισθημάτων τους. Ο Σατανάς θέλει να περιορίζει και να δεσμεύει τους ανθρώπους με εργαλείο το συναίσθημα. Αν οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, είναι εύκολο να εξαπατηθούν. Αρκετά συχνά, για χάρη των γονιών τους και των αγαπημένων τους, είναι δυστυχισμένοι, κλαίνε, υπομένουν δυσκολίες και κάνουν θυσίες. Αυτή είναι η βαθιά άγνοιά τους· το δέχονται χωρίς αντιρρήσεις και θερίζουν ό,τι σπέρνουν. Δεν έχει καμία αξία να υποφέρουν έτσι, είναι μια μάταιη προσπάθεια που ο Θεός δεν πρόκειται να θυμάται καθόλου, ενώ θα μπορούσε κανείς να πει ότι ζουν μια κόλαση. Όταν καταλάβεις πραγματικά την αλήθεια και διακρίνεις την ουσία τους, θα ελευθερωθείς· θα νιώσεις ότι προηγουμένως υπέφερες τόσο πολύ επειδή ήσουν αδαής και βαθιά νυχτωμένος. Κανέναν άλλον δεν θα κατηγορείς παρά μόνο την τυφλότητα και την ανοησία σου, καθώς και το γεγονός ότι δεν καταλάβαινες την αλήθεια και δεν μπορούσες να διακρίνεις καθαρά τα πράγματα. Λύνεται εύκολα το πρόβλημα των συναισθημάτων; Εσείς το έχετε επιλύσει; (Όχι ακόμα. Δεν έχουμε ακόμα ασκηθεί ούτε έχουμε εισέλθει στο μονοπάτι της άσκησης που έχει υποδείξει ο Θεός· απλώς έχουμε μια βάση αναφοράς όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα.) Με όλα αυτά που σας λέω, είτε όταν μιλάω για πρακτικά ζητήματα είτε για αυτά που εσείς έχετε ερμηνεύσει ως μονοπάτια, θέλω να σας πω το εξής: Όταν σας συμβαίνουν τέτοια πράγματα, η καλύτερη μέθοδος να τα αντιμετωπίσετε είναι να προσεύχεστε στον Θεό και να αναζητάτε την αλήθεια· τότε θα βρίσκετε τρόπο να τα επιλύσετε. Όταν θα έχετε διακρίνει την ουσία των συναισθημάτων της σάρκας, θα μπορείτε εύκολα να χειριστείτε τα ζητήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αν σας περιορίζουν πάντα οι σαρκικές σχέσεις με τους αγαπημένους σας ανθρώπους, δεν έχετε τρόπο να κάνετε πράξη την αλήθεια· μπορεί να καταλαβαίνετε τα δόγματα και να φωνάζετε συνθήματα, αλλά και πάλι δεν θα μπορείτε να λύσετε τα αληθινά σας προβλήματα. Κάποιοι άνθρωποι πολύ απλά δεν ξέρουν πώς να αναζητήσουν την αλήθεια. Άλλοι είναι ικανοί να την αναζητήσουν, αλλά όταν κάποιοι συναναστρέφονται μαζί τους ξεκάθαρα σχετικά με την αλήθεια, δεν την πιστεύουν εντελώς και δεν μπορούν να την αποδεχτούν ολοκληρωτικά· απλώς την ακούνε λες και είναι δόγμα. Έτσι, δεν λύνεται ποτέ το πρόβλημα ότι σας περιορίζουν τα συναισθήματά σας· κι αν δεν λυθεί ποτέ, δεν θα μπορέσεις ποτέ να ξεφύγεις και θα συνεχίσει να σε περιορίζει και να σε δεσμεύει. Αν πιστεύεις στον Θεό, αλλά δεν μπορείς να Τον ακολουθήσεις ή να κάνεις το καθήκον που οφείλεις, τότε, στο τέλος, δεν θα είσαι άξιος να λάβεις την υπόσχεσή Του, μέχρι που μια μέρα θα περιπέσεις στην καταστροφή και θα τιμωρηθείς. Τότε πια δεν θα ωφελεί να κλαις και να χτυπιέσαι και κανείς δεν θα μπορεί να σε σώσει. Έχετε καταλάβει πλέον ποιες συνέπειες θα υποστείτε αν δεν απαλλαγείτε απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις;

Σχετικά με τι συναναστραφήκαμε σήμερα; Συναναστραφήκαμε σχετικά με τις καταστάσεις των ανθρώπων, με τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, καθώς και με το πώς να εισέρχεσαι στην αλήθεια-πραγματικότητα, πώς να χειρίζεσαι σωστά τα ζητήματα που σου τυχαίνουν, τι απόψεις πρέπει να έχεις και πώς να γνωρίσεις, να αναλύσεις και να απαλλαχθείς από τη διεφθαρμένη διάθεσή σου. Πρέπει πάντοτε να παίρνεις το μάθημα της ζωή-εισόδου· ποτέ δεν είναι αργά για να μάθεις ή για να ξεκινήσεις. Και πότε είναι πολύ αργά; Αν έχεις πεθάνει, τότε είναι πολύ αργά· αν είσαι ακόμα ζωντανός, τότε δεν είναι πολύ αργά. Τώρα είστε όλοι ζωντανοί, δεν είστε νεκροί· έχετε, όμως, καταλάβει ξεκάθαρα ποιοι είναι οι ζωντανοί και ποιοι οι νεκροί; Στα αγγλικά, λένε συνέχεια: «Είμαι ακόμα ζωντανός». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι νιώθεις χαμένος όταν σου συμβαίνουν πράγματα, όταν έχεις παρασυρθεί από το ρεύμα της κοινωνίας ή όταν νιώθεις ότι έχεις εκφυλιστεί, και τότε τσιμπιέσαι με μια βελόνα και νιώθεις το τσίμπημα. Νιώθεις, λοιπόν, ότι είσαι ακόμα ζωντανός, ότι η καρδιά σου δεν έχει πεθάνει ακόμα. Αν είσαι ακόμα ζωντανός, τότε πρέπει να έχεις επιδιώξεις και να βιώσεις την ομοιότητα του ανθρώπου. Παλιότερα, ήσουν εκφυλισμένος, ακολουθούσες τα κοσμικά πράγματα και ζούσες μέσα στην κακία· δεν είναι καιρός να συνέλθεις τώρα για να μην εκφυλιστείς περισσότερο; Οι Δυτικοί, βλέπεις, δεν έχουν βρει την αληθινή οδό και νιώθουν απελπισία σχετικά με την ανθρώπινη ζωή και με τον τρόπο ζωής τους· για τον λόγο αυτόν, μιλάνε με πολύ συναισθηματικό τρόπο και έχουν μέσα τους μια κατάθλιψη και μια απελπισία, δηλαδή νιώθουν μέσα τους τελείως αβοήθητοι. Έτσι που ζουν, αισθάνονται συχνά ότι δεν είναι άνθρωποι, αλλά πρέπει να ζήσουν με αυτόν τον τρόπο· ακόμη κι αν νιώθουν σαν φαντάσματα, ζώα ή θηρία, πρέπει να συνεχίσουν να ζουν έτσι. Τι μπορεί να γίνει; Τίποτα δεν μπορούν να κάνουν. Αν δεν πεθάνουν, τότε πρέπει να ζήσουν με αυτόν τον τρόπο· δεν έχουν άλλο μονοπάτι και ζουν αξιοθρήνητα. Εσείς όλοι έτσι είστε; Αν μια μέρα γεμίσετε με βαθιά συναισθήματα και σκεφτείτε: «Α, είμαι ακόμα ζωντανός, η καρδιά μου δεν έχει πεθάνει ακόμα» —αν φτάσει κάποιος μέχρι του σημείου να ζει έτσι, τότε τι θα απογίνει; Ήδη κινδυνεύει πολύ! Για έναν πιστό, κάτι τέτοιο είναι ήδη πολύ επικίνδυνο. Μην πείτε σε καμία περίπτωση κάτι σαν κι αυτό: «Είμαι ακόμα ζωντανός, αλλά η σάρκα μου είναι κέλυφος· είμαι ένα κινούμενο πτώμα. Η καρδιά μου είναι ζωντανή και μόνο οι λίγες επιθυμίες και τα ιδανικά που υπάρχουν στην καρδιά μου στηρίζουν τη σάρκα μου». Μη φτάσετε σ’ αυτό το σημείο! Αν φτάσετε σ’ αυτό το σημείο, θα είναι πολύ δύσκολη η σωτηρία σας. Τώρα που σας βλέπω όλους αυτήν τη στιγμή, δεν βρίσκεστε σε άσχημη κατάσταση. Αν διαβάσετε τον λόγο του Θεού σε έναν άπιστο, δεν θα μάθει τίποτα· αν, λοιπόν, τώρα σας κλαδέψω με αυστηρά λόγια, θα το συνειδητοποιήσετε καθόλου; (Ναι.) Κάποιοι από σας αποκτάτε αυτογνωσία μόνο με το κλάδεμα· μόνο τότε αισθάνεστε μεταμέλεια. Αυτό σημαίνει ότι έχετε ακόμα συνείδηση και η καρδιά σας δεν έχει πεθάνει ακόμη εντελώς, κι αυτό αποδεικνύει ότι είστε ακόμα ξύπνιοι, ακόμα ζωντανοί! Αν μπορείτε να αποδεχτείτε και να κάνετε πράξη την αλήθεια, τότε έχετε ελπίδα να σωθείτε. Αν κάποιος φτάσει στο σημείο να μη δέχεται με τίποτα την αλήθεια, τότε έχει πεθάνει εντελώς και δεν γίνεται να σωθεί. Δεν είναι και λίγοι στην εκκλησία οι άνθρωποι που δεν δέχονται με τίποτα την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι αναπνέουν, στην πραγματικότητα, όμως, δεν έχουν πνεύμα. Είναι οι άψυχοι νεκροί, κινούμενα πτώματα. Τέτοιοι άνθρωποι έχουν αποκαλυφθεί εντελώς και έχουν αποκλειστεί.

5 Οκτωβρίου 2016