Λόγια του Θεού από τη Βίβλο

«Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ’ αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αληθεία, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ· όταν λαλή το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, διότι είναι ψεύστης και ο πατήρ αυτού του ψεύδους» (Κατά Ιωάννην 8:44).

«Ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού· το δε πλειότερον τούτων είναι εκ του πονηρού» (Κατά Ματθαίον 5:37).

«Αληθώς σας λέγω, εάν δεν επιστρέψητε και γείνητε ως τα παιδία, δεν θέλετε εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών» (Κατά Ματθαίον 18:3).

«Ούτοι είναι οι ακολουθούντες το Αρνίον όπου αν υπάγη. Ούτοι ηγοράσθησαν από των ανθρώπων απαρχή εις τον Θεόν και εις το Αρνίον· και εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος, διότι είναι άμωμοι ενώπιον του θρόνου Θεού» (Αποκάλυψη 14:4-5).

Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Το ότι ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς αποδεικνύει ότι πραγματικά απεχθάνεται και αντιπαθεί τους δόλιους ανθρώπους. Η αντιπάθεια του Θεού για τους δόλιους ανθρώπους είναι αντιπάθεια για τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν, τις διαθέσεις τους, τις προθέσεις τους και τις μεθόδους εξαπάτησης που χρησιμοποιούν· ο Θεός αντιπαθεί όλα αυτά τα πράγματα. Εάν οι δόλιοι άνθρωποι είναι σε θέση να αποδεχθούν την αλήθεια και να παραδεχθούν τις δόλιες διαθέσεις τους, και είναι πρόθυμοι να δεχθούν τη σωτηρία του Θεού, τότε έχουν κι αυτοί ελπίδα να σωθούν, διότι ο Θεός μεταχειρίζεται όλους τους ανθρώπους ισότιμα, όπως κάνει και η αλήθεια. Έτσι, λοιπόν, αν θέλουμε να γίνουμε άνθρωποι που ευαρεστούν τον Θεό, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να αλλάξουμε τις αρχές της συμπεριφοράς μας. Δεν μπορούμε πλέον να ζούμε σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες ούτε να τα βολεύουμε πια με ψέματα και εξαπάτηση. Πρέπει να απαλλαχθούμε απ’ όλα τα ψέματά μας και να γίνουμε ειλικρινείς. Τότε θα αλλάξει η άποψη του Θεού για εμάς. Παλιότερα, οι άνθρωποι στηρίζονταν πάντα στο ψέμα, την προσποίηση και την εξαπάτηση ενώ ζούσαν μεταξύ άλλων ανθρώπων, και όσον αφορά τη διαγωγή τους, θεωρούσαν τις σατανικές φιλοσοφίες ως τη βάση της ύπαρξής τους, ως τη ζωή τους και ως το θεμέλιό τους. Αυτό ήταν κάτι που απεχθανόταν ο Θεός. Μεταξύ των απίστων, αν μιλάς ανοιχτά, λες την αλήθεια και είσαι ειλικρινής, θα σε συκοφαντήσουν, θα σε κρίνουν και θα σε απαρνηθούν. Ακολουθείς, επομένως, τις κοσμικές τάσεις και ζεις σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες· γίνεσαι όλο και πιο επιδέξιος στο ψέμα και όλο και πιο δόλιος. Μαθαίνεις, επίσης, να χρησιμοποιείς ύπουλα μέσα για να πετυχαίνεις τους στόχους σου και να προστατεύεις τον εαυτό σου. Ευημερείς όλο και περισσότερο στον κόσμο του Σατανά, με αποτέλεσμα να πέφτεις όλο και πιο βαθιά στην αμαρτία, φτάνοντας τελικά στο σημείο που δεν μπορείς να απεγκλωβιστείς. Στον οίκο του Θεού, ισχύουν ακριβώς τα αντίθετα πράγματα. Όσο περισσότερο λες ψέματα και παίζεις δόλια παιχνίδια, τόσο περισσότερο θα σε σιχαίνεται και θα σε απαρνιέται ο εκλεκτός λαός του Θεού. Αν αρνηθείς να μετανοήσεις, συνεχίσεις να προσκολλάσαι σε σατανικές φιλοσοφίες και σατανική λογική, και χρησιμοποιείς τεχνάσματα και σύνθετες σκευωρίες για να μεταμφιεστείς και να καλυφθείς, τότε είναι πολύ πιθανό να αποκαλυφθείς και να αποκλειστείς. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός απεχθάνεται τους δόλιους ανθρώπους. Μόνο οι ειλικρινείς μπορούν να ευημερήσουν στον οίκο του Θεού· οι δόλιοι εν τέλει θα εγκαταλειφθούν και θα αποκλειστούν. Όλα αυτά έχουν προκαθοριστεί από τον Θεό. Μόνο οι ειλικρινείς μπορούν να έχουν μερίδιο στη βασιλεία των ουρανών. Αν δεν προσπαθήσεις να είσαι ειλικρινής, αν τα βιώματα και η άσκησή σου δεν προσανατολίζονται προς την επιδίωξη της αλήθειας, αν δεν εκθέτεις την ασχήμια σου και δεν ξεσκεπάζεις τον εαυτό σου, τότε δεν θα μπορέσεις ποτέ να λάβεις το έργο του Αγίου Πνεύματος και να κερδίσεις την έγκριση του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής

Αν, οι άνθρωποι επιθυμούν να σωθούν, πρέπει να αρχίσουν με το να είναι ειλικρινείς. Τελικά, εκείνοι που κερδίζει ο Θεός χαρακτηρίζονται από ένα σημάδι. Ξέρετε ποιο είναι αυτό; Είναι γραμμένο στην Αποκάλυψη, στη Βίβλο: «Και εν τω στόματι αυτών δεν ευρέθη δόλος, διότι είναι άμωμοι» (Αποκάλυψη 14:5). Σε ποιους αναφέρεται ο όρος «αυτών»; Σε εκείνους που ο Θεός σώζει, οδηγεί στην τελείωση και αποκτά. Πώς περιγράφει ο Θεός αυτούς τους ανθρώπους; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά και οι εκφράσεις της συμπεριφοράς τους; Είναι άμωμοι. Δεν λένε ψέματα. Πιθανότατα όλοι σας να καταλαβαίνετε κατανοείτε και να αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει να μη λέμε ψέματα: Σημαίνει να είμαστε ειλικρινείς. Σε τι αναφέρεται το «άμωμος»; Σημαίνει να μην κάνεις κακό. Και πάνω σε ποια θεμέλια χτίζεται το να μην κάνεις κακό; Χωρίς καμία αμφιβολία, χτίζεται πάνω στο θεμέλιο του φόβου του Θεού. Το να είσαι άμωμος, επομένως, σημαίνει να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό. Πώς ορίζει ο Θεός κάποιον που είναι άμωμος; Στα μάτια Του, μόνο όσοι έχουν τον φόβο Του και αποφεύγουν το κακό είναι τέλειοι· άρα, οι άμωμοι είναι εκείνοι που έχουν φόβο Θεού και αποφεύγουν το κακό, και μόνο όσοι είναι τέλειοι είναι άμωμοι. Αυτό είναι απόλυτα σωστό. Αν κάποιος λέει ψέματα κάθε μέρα, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι άμωμος; Αν μιλάει και πράττει όπως θέλει εκείνος, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι άμωμος; Αν ζητάει πάντα αναγνώριση όταν ενεργεί, αν ζητά πάντα ανταμοιβή από τον Θεό, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι άμωμος; Αν δεν έχει εξυψώσει ποτέ τον Θεό και δίνει συνέχεια μαρτυρία για τον εαυτό του, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι άμωμος; Αν κάνει το καθήκον του επιπόλαια, αν είναι καιροσκόπος, αν έχει μέσα του κακές προθέσεις και αν χαλαρώνει, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι δεν είναι άμωμος; Όλες αυτές οι αποκαλύψεις των διεφθαρμένων διαθέσεων σημαίνουν ότι δεν είναι άμωμος. Απλώς οι άνθρωποι, πριν καταλάβουν την αλήθεια, δεν τη γνωρίζουν. Αυτήν τη στιγμή, όλοι εσείς γνωρίζετε ότι αυτές τις αποκαλύψεις της διαφθοράς τις έχει ένας άνθρωπος που δεν είναι άμωμος, αλλά ακάθαρτος· μόνο όταν καταλάβετε ένα μέρος της αλήθειας μπορείτε να έχετε τέτοια διάκριση. Όλα όσα έχουν να κάνουν με τις αποκαλύψεις της διαφθοράς σχετίζονται με το ψέμα· πρέπει να στοχαστείτε τα λόγια της Βίβλου «δεν ευρέθη δόλος» ως το βασικό στοιχείο σχετικά με το αν είστε ή δεν είστε άμωμοι. Για να κρίνουμε, λοιπόν, αν κάποιος έχει ή δεν έχει βιώσει ανάπτυξη στη ζωή του, υπάρχει ακόμη ένας δείκτης: το αν έχεις εισέλθει ή όχι στο να είσαι ειλικρινής, πόσα ψέματα περιλαμβάνουν αυτά που λες και αν τα ψέματά σου μειώνονται σιγά σιγά ή αν είναι τα ίδια με πριν. Αν τα ψέματά σου, μαζί με όσα λες για να συγκαλυφθείς και να εξαπατήσεις, μειώνονται σιγά σιγά, αυτό αποδεικνύει ότι έχεις αρχίσει να εισέρχεσαι στην πραγματικότητα και η ζωή σου αναπτύσσεται. Δεν είναι αυτός ένας πρακτικός τρόπος να βλέπεις τα πράγματα; (Ναι.) Εάν εσύ θεωρείς ότι έχεις ήδη βιώσει την ανάπτυξη, αλλά τα ψέματά σου δεν έχουν μειωθεί καθόλου, και ότι ουσιαστικά είσαι το ίδιο με έναν άπιστο, είναι άραγε αυτή μια κανονική εκδήλωση ότι έχεις εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα; (Όχι.) Όταν κάποιος έχει εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, θα λέει τουλάχιστον πολύ λιγότερα ψέματα· θα είναι ουσιαστικά ένας άνθρωπος ειλικρινής. Αν λες πάρα πολλά ψέματα και αν τα λόγια σου είναι πολύ νοθευμένα, αυτό αποδεικνύει ότι δεν έχεις αλλάξει καθόλου και ότι δεν είσαι ακόμα ειλικρινής. Αν δεν είσαι ειλικρινής, τότε δεν έχεις ζωή-είσοδο· τι ανάπτυξη μπορείς να βιώσεις, λοιπόν; Η διεφθαρμένη διάθεσή σου παραμένει άθικτη, και είσαι άπιστος και διάβολος. Το να είναι κάποιος ειλικρινής αποτελεί έναν δείκτη που μετρά κατά πόσο έχει βιώσει ανάπτυξη στη ζωή του· οι άνθρωποι πρέπει να ξέρουν πώς να συγκρίνουν αυτά τα πράγματα με τον εαυτό τους και πώς να αξιολογούν τον εαυτό τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Έξι ενδείξεις ανάπτυξης στη ζωή

Στην καθημερινότητά τους, οι άνθρωποι λένε συχνά ανοησίες, ψέματα, πράγματα που φανερώνουν αμάθεια, που είναι ανόητα και αμυντικά. Τα περισσότερα από αυτά τα πράγματα λέγονται λόγω ματαιοδοξίας και περηφάνιας, για να ικανοποιήσουν το εγώ τους. Όταν κανείς λέει τέτοια ψεύδη, αποκαλύπτει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του. Αν μπορούσες να επιλύσεις αυτά τα στοιχεία της διαφθοράς, η καρδιά σου θα εξαγνιζόταν και σταδιακά θα γινόσουν πιο αγνός και πιο έντιμος. Στην πραγματικότητα, όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουν γιατί λένε ψέματα. Για προσωπικό τους όφελος ή για χάρη της περηφάνιας, της ματαιοδοξίας και της θέσης τους, προσπαθούν να ανταγωνιστούν τους άλλους και να περνιούνται για κάτι που δεν είναι. Όμως τα ψέματά τους αποκαλύπτονται και φανερώνονται στο τέλος από τους άλλους κι έτσι καταλήγουν να ρεζιλεύονται, να χάνουν την αξιοπρέπεια και το ήθος τους. Όλα αυτά προκαλούνται από τα πολλά ψέματα. Τα ψέματά σου έχουν γίνει πάρα πολλά. Κάθε λέξη που λες είναι νοθευμένη και ανειλικρινής. Ούτε μια λέξη δεν μπορεί να θεωρηθεί αληθινή ή έντιμη. Παρότι όταν λες ψέματα δεν νιώθεις ότι έχεις ρεζιλευτεί, βαθιά μέσα σου νιώθεις ντροπιασμένος. Έχεις τύψεις συνειδήσεως και χαμηλή αυτοεκτίμηση και σκέφτεσαι: «Γιατί ζω μια τόσο αξιολύπητη ζωή; Τόσο δύσκολο είναι να λες την αλήθεια; Θα πρέπει να καταφεύγω στα ψέματα για χάρη της περηφάνιας μου; Γιατί είναι τόσο εξαντλητική η ζωή μου;» Δεν χρειάζεται να ζεις μια εξαντλητική ζωή. Αν μπορείς να κάνεις πράξη το να είσαι ένας έντιμος άνθρωπος, θα μπορείς να ζεις μια χαλαρή, ελεύθερη κι απελευθερωμένη ζωή. Ωστόσο, εσύ έχεις επιλέξει να υπερασπίζεσαι την περηφάνια και τη ματαιοδοξία σου λέγοντας ψέματα. Κατά συνέπεια, ζεις μια κουραστική και μίζερη ύπαρξη που εσύ έχεις επιβάλλει στον εαυτό σου. Ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει μια αίσθηση περηφάνιας λέγοντας ψέματα, αλλά τι είναι αυτή η αίσθηση περηφάνιας; Είναι ένα κενό πράγμα, εντελώς άχρηστο. Όταν λες ψέματα, ξεπουλάς το ήθος και την αξιοπρέπειά σου. Τα ψέματα αφαιρούν την αξιοπρέπεια και το ήθος του ανθρώπου· δυσαρεστούν τον Θεό και Αυτός τα αποστρέφεται. Αξίζει τον κόπο όλο αυτό; Όχι. Είναι το σωστό μονοπάτι; Όχι, δεν είναι. […] Αν είσαι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια, θα υποστείς διάφορες δυσκολίες για να την κάνεις πράξη. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα θυσιάσεις τη φήμη και τη θέση σου και θα υποστείς γελοιοποίηση και ταπείνωση από τους άλλους, δεν θα σε πειράζει. Θα σου αρκεί που θα μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια και να ικανοποιείς τον Θεό. Όσοι αγαπούν την αλήθεια, επιλέγουν να την κάνουν πράξη και να είναι έντιμοι. Αυτό είναι το σωστό μονοπάτι, το ευλογημένο από τον Θεό. Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, τι επιλέγει; Επιλέγει να χρησιμοποιεί τα ψέματα για να διατηρεί τη φήμη, τη θέση, την αξιοπρέπεια και το ήθος του. Προτιμά να είναι δόλιος και να τον απεχθάνεται και να τον απορρίπτει ο Θεός. Τέτοιοι άνθρωποι απορρίπτουν και την αλήθεια και τον Θεό. Επιλέγουν τη δική τους φήμη και θέση, θέλουν να είναι δόλιοι. Δεν τους νοιάζει αν ο Θεός ευχαριστιέται ή αν θα τους σώσει. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να σωθούν από τον Θεό; Οπωσδήποτε όχι, αφού διάλεξαν το λάθος μονοπάτι. Μπορούν μόνο να ζουν λέγοντας ψέματα και εξαπατώντας. Μπορούν μόνο να ζουν μέσα στον πόνο, λέγοντας ψέματα και καλύπτοντάς τα και στύβοντας το μυαλό τους για να υπερασπίζονται τον εαυτό τους κάθε μέρα. Αν πιστεύεις ότι τα ψέματα μπορούν να διατηρήσουν τη φήμη, τη θέση, τη ματαιοδοξία και την περηφάνια που επιθυμείς, κάνεις μεγάλο λάθος. Στην πραγματικότητα, λέγοντας ψέματα όχι μόνο δεν θα καταφέρεις να διατηρήσεις τη ματαιοδοξία και την περηφάνια σου, την αξιοπρέπεια και το ήθος σου, αλλά, το χειρότερο, θα χάσεις την ευκαιρία να κάνεις πράξη την αλήθεια και να είσαι έντιμος άνθρωπος. Ακόμη κι αν καταφέρεις να προστατεύσεις προσωρινά τη φήμη, τη θέση, τη ματαιοδοξία και την περηφάνια σου, θα έχεις θυσιάσει την αλήθεια και θα έχεις προδώσει τον Θεό. Αυτό σημαίνει πως θα έχεις χάσει ολοκληρωτικά την ευκαιρία να σε σώσει Αυτός και να σε οδηγήσει στην τελείωση, που είναι η μεγαλύτερη απώλεια και κάτι που θα μετανιώνεις όλη σου τη ζωή. Όσοι είναι δόλιοι δεν θα το καταλάβουν ποτέ αυτό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα

Ορισμένοι άνθρωποι δεν λένε ποτέ την αλήθεια σε κανέναν. Πριν μιλήσουν σε κάποιον, συλλογίζονται και επεξεργάζονται τα πάντα στο μυαλό τους. Είναι αδύνατον να καταλάβεις ποια από τα λόγια τους είναι αλήθεια και ποια ψέμα. Άλλα λένε τη μία μέρα και άλλα την άλλη· μπορεί να πουν κάτι σε έναν άνθρωπο και κάτι διαφορετικό σε έναν άλλο. Κάθε τους λέξη αποτελεί αντίφαση. Πώς μπορούν αυτού του είδους οι άνθρωποι να γίνουν πιστευτοί; Δυσκολεύεσαι πολύ να κατανοήσεις με ακρίβεια τα γεγονότα και δεν μπορείς να τους πάρεις ούτε μια ειλικρινή κουβέντα. Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι δολιότητα. Μπορεί να αλλάξει εύκολα η δόλια διάθεση; Αλλάζει πιο δύσκολα απ’ οτιδήποτε άλλο. Οτιδήποτε έχει να κάνει με τις διαθέσεις σχετίζεται με τη φύση ενός ανθρώπου, και τίποτα δεν αλλάζει πιο δύσκολα από τα πράγματα που αφορούν τη φύση κάποιου. Είναι απολύτως αληθές το ρητό που λέει ότι «Η λεοπάρδαλη δεν μπορεί να αλλάξει τις κηλίδες της»! Σε κάθε τους λέξη και πράξη, οι δόλιοι άνθρωποι διατηρούν πάντοτε τους δικούς τους στόχους και σκοπούς. Δεν λένε τίποτα αν δεν έχουν κάποιον στόχο ή σκοπό. Αν επιχειρήσεις να καταλάβεις τι στόχους και σκοπούς έχουν, δεν θα πουν κουβέντα. Αν κατά λάθος τούς ξεφύγει καμιά αλήθεια, θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να διαστρεβλώσουν αυτό που είπαν και να σε μπερδέψουν, ώστε να μην ξέρεις ποια είναι η αλήθεια. Ό,τι κι αν κάνουν οι δόλιοι άνθρωποι, δεν αφήνουν κανέναν να μάθει ολόκληρη την αλήθεια σχετικά με αυτό. Όσο χρόνο κι αν περάσει κανείς μαζί τους, δεν μπορεί να μάθει τι σκέφτονται πραγματικά μέσα τους. Τέτοια είναι η φύση των δόλιων ανθρώπων. Όσα λόγια κι αν πει ένας δόλιος άνθρωπος, οι άλλοι δεν πρόκειται να μάθουν ποτέ ποιοι είναι οι σκοποί του, τι πραγματικά σκέφτεται ή τι ακριβώς προσπαθεί να πετύχει. Ακόμα και οι γονείς του δυσκολεύονται να τα ανακαλύψουν όλα αυτά. Είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσπαθεί κανείς να καταλάβει τους δόλιους ανθρώπους· κανείς δεν μπορεί να βρει τι έχουν στο μυαλό τους. Έτσι μιλούν και ενεργούν οι δόλιοι άνθρωποι: Δεν λένε ποτέ τι σκέφτονται ούτε αναφέρουν πώς έχουν πραγματικά τα πράγματα. Δεν είναι αυτό ένα είδος διάθεσης; Όταν έχεις δόλια διάθεση, τα λόγια και οι πράξεις σου δεν παίζουν κανέναν ρόλο· έχεις μονίμως μέσα σου αυτήν τη διάθεση, η οποία σε ελέγχει, σε κάνει να παίζεις παιχνίδια και να χρησιμοποιείς τεχνάσματα, να παίζεις με τους ανθρώπους, να αποκρύπτεις την αλήθεια και να φοράς ένα προσωπείο. Αυτό είναι δολιότητα. Ποιες άλλες συγκεκριμένες συμπεριφορές παρουσιάζουν οι δόλιοι άνθρωποι; Θα δώσω ένα παράδειγμα. Δύο άνθρωποι έχουν πιάσει κουβέντα και ο ένας μιλά για την αυτογνωσία του· λέει συνέχεια πόσο έχει βελτιωθεί και προσπαθεί να πείσει τον συνομιλητή του, χωρίς, όμως, να του λέει πώς πραγματικά έχει η κατάσταση. Συγκαλύπτει, λοιπόν, έτσι κάτι, κι αυτό υποδηλώνει μια συγκεκριμένη διάθεση: τη δολιότητα. Ας δούμε αν μπορείτε να τη διακρίνετε. Αυτός ο άνθρωπος λέει: «Τελευταία έχω βιώσει κάποια πράγματα, και νιώθω ότι η πίστη μου στον Θεό ήταν μάταιη όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έχω κερδίσει τίποτα. Πόσο φτωχός και αξιολύπητος είμαι! Τελευταία δεν έχω συμπεριφερθεί και πολύ καλά, αλλά είμαι πρόθυμος να μετανοήσω». Περνάει, όμως, λίγος καιρός από τότε που το είπε αυτό, και δεν φαίνεται να έχει την παραμικρή έκφραση μετάνοιας. Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Λέει ψέματα και ξεγελά τους άλλους. Όταν οι άλλοι τον ακούνε να λέει αυτά τα πράγματα, σκέφτονται: «Προηγουμένως αυτός ο άνθρωπος δεν επιδίωκε την αλήθεια. Εφόσον, όμως, τώρα είναι σε θέση να πει τέτοια πράγματα, δείχνει ότι έχει μετανοήσει ειλικρινά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Δεν πρέπει να τον βλέπουμε όπως παλιά, αλλά με νέο μάτι και καλύτερη οπτική». Αυτά συλλογίζονται και σκέφτονται οι άνθρωποι μόλις ακούσουν τα παραπάνω λόγια. Είναι, όμως, η τρέχουσα κατάσταση αυτού του ανθρώπου έτσι όπως την περιγράφουν; Στην πραγματικότητα, δεν είναι έτσι. Παρότι δεν έχει μετανοήσει ειλικρινά, τα λόγια του δίνουν την ψευδαίσθηση ότι το έχει κάνει, ότι έχει αλλάξει προς το καλύτερο και δεν είναι πια όπως ήταν παλιά. Αυτό θέλει να πετύχει με τα λόγια του. Ποια διάθεση αποκαλύπτει όταν μιλά με τέτοιον τρόπο προκειμένου να ξεγελάσει τους ανθρώπους; Δολιότητα, και μάλιστα ιδιαίτερα ύπουλη! Στην πραγματικότητα, δεν αντιλαμβάνεται σε καμία περίπτωση ότι έχει αποτύχει στην πίστη του στον Θεό, ότι είναι φτωχός και αξιολύπητος. Δανείζεται πνευματικές λέξεις και πνευματική γλώσσα για να ξεγελάσει τους άλλους, για να πετύχει τον στόχο του να κερδίσει την καλή τους εντύπωση και γνώμη. Δεν είναι δολιότητα αυτό; Είναι, και όταν κάποιος είναι πολύ δόλιος, δεν μπορεί εύκολα να αλλάξει.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η γνώση των έξι ειδών διεφθαρμένων διαθέσεων συνεπάγεται αληθινή αυτογνωσία

Να είναι κανείς έντιμος ή, πιο συγκεκριμένα: Να είναι ένας απλός και ανοιχτός άνθρωπος που δεν κρύβει τίποτα, δεν λέει ψέματα, δεν μασάει τα λόγια του και είναι ένας ευθύς άνθρωπος που διαθέτει αίσθημα δικαιοσύνης και μπορεί να μιλήσει με ειλικρίνεια. Αυτό πρέπει να πετύχουν πρώτα οι άνθρωποι. Ας πούμε ότι υπάρχει ένας κακός άνθρωπος που κάνει κάτι το οποίο αναστατώνει το έργο της εκκλησίας κι έρχεται να σε βρει ένας επικεφαλής για να κατανοήσει καλύτερα την κατάσταση. Εσύ ξέρεις ποιος το έκανε, επειδή όμως έχεις καλή σχέση μαζί του και δεν θέλεις να τον προσβάλεις, λες ψέματα ότι δεν ξέρεις. Ο επικεφαλής ζητά περισσότερες λεπτομέρειες κι εσύ του τα μασάς, βρίσκοντας κάποια δικαιολογία για να καλύψεις εκείνον τον κακό άνθρωπο. Δεν είναι δόλιο αυτό; Δεν είπες στον επικεφαλής την αλήθεια σχετικά με την κατάσταση, αλλά την έκρυψες. Γιατί να το κάνεις αυτό; Επειδή δεν ήθελες να προσβάλεις κανέναν. Έβαλες σε προτεραιότητα το να προστατεύσεις τις διαπροσωπικές σου σχέσεις και να μην προσβάλεις κανέναν και άφησες τελευταίο το να μιλήσεις με ειλικρίνεια και να κάνεις πράξη την αλήθεια. Ποιο πράγμα σε ελέγχει; Σε ελέγχει η σατανική σου διάθεση, που σφράγισε το στόμα σου και σε εμπόδισε να μιλήσεις με ειλικρίνεια· μόνο σύμφωνα με τη σατανική σου διάθεση μπορείς να ζεις. Τι είναι η διεφθαρμένη διάθεση; Είναι μια σατανική διάθεση και όποιος ζει σύμφωνα με τη διεφθαρμένη διάθεσή του είναι ένας ζωντανός σατανάς. Τα λόγια του κρύβουν πάντα μέσα τους δοκιμασίες, δεν είναι ποτέ συγκεκριμένα, δεν είναι ποτέ άμεσα. Ακόμη κι αν τον σκοτώσεις στο ξύλο, δεν θα μιλήσει με ειλικρίνεια. Αυτό συμβαίνει όταν ένας άνθρωπος έχει πολύ βαθιά διεφθαρμένη διάθεση: Χάνει τελείως την ανθρώπινη φύση του και γίνεται διάβολος. Πολλοί από εσάς θα προτιμούσατε να προσβάλετε και να εξαπατήσετε τον Θεό για να προστατεύσετε τις σχέσεις σας με τους άλλους, αλλά και τη θέση και τη φήμη που απολαμβάνετε. Αγαπά την αλήθεια όποιος ενεργεί κατ’ αυτόν τον τρόπο; Είναι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια; Είναι άνθρωπος που εξαπατά τον Θεό με πλήρη επίγνωση, που δεν έχει θεοφοβούμενη καρδιά ούτε στο ελάχιστο. Τολμά να εξαπατήσει τον Θεό· η φιλοδοξία και η επαναστατικότητά του πρέπει να είναι πραγματικά μεγάλες! Οι άνθρωποι αυτοί συνήθως εξακολουθούν να πιστεύουν ότι αγαπούν και σέβονται τον Θεό και συχνά λένε: «Κάθε φορά που σκέφτομαι τον Θεό, σκέφτομαι πόσο απέραντος, πόσο σπουδαίος και πόσο ασύλληπτος είναι! Ο Θεός αγαπά την ανθρωπότητα, η αγάπη Του είναι όντως αληθινή!» Μπορεί να λες ωραία λόγια, όμως δεν θα ξεσκέπαζες έναν κακό άνθρωπο εάν τον έβλεπες να αναστατώνει το έργο της εκκλησίας. Είσαι ανθρωπάρεσκος και προστατεύεις μόνο τη φήμη, το κέρδος και τη θέση σου, αντί να προστατεύεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Όταν γνωρίζεις την αληθινή κατάσταση των πραγμάτων, δεν μιλάς με ειλικρίνεια και μασάς τα λόγια σου, προστατεύοντας τους κακούς. Εάν σου ζητούσαν να μιλήσεις με ειλικρίνεια, θα σου ήταν πολύ δύσκολο. Λες ένα σωρό βλακείες, μόνο και μόνο για να αποφύγεις να πεις την αλήθεια! Όταν μιλάς, όλο υπεκφεύγεις, κάνεις υπερβολικά πολλές σκέψεις και ζεις με πολύ κουραστικό τρόπο —και όλα αυτά για να προστατεύσεις την υπόληψη και την περιφάνια σου! Είναι ο Θεός ευχαριστημένος από τους ανθρώπους που ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ο Θεός απεχθάνεται πάνω απ’ όλα τους δόλιους ανθρώπους. Εάν θέλεις να απαλλαγείς από την επιρροή του Σατανά και να επιτύχεις τη σωτηρία, τότε πρέπει να αποδεχθείς την αλήθεια. Πρέπει καταρχάς να ξεκινήσεις με το να γίνεις έντιμος άνθρωπος. Να είσαι ειλικρινής, να λες την αλήθεια, να μην περιορίζεσαι από τα συναισθήματά σου, να αποτινάξεις την προσποίηση και την απάτη και να μιλάς και να χειρίζεσαι τα πράγματα με αρχές: Να ένας εύκολος και χαρούμενος τρόπος να ζεις, και έτσι θα ζεις ενώπιον του Θεού. Εάν ζεις διαρκώς σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες και βασίζεσαι συνεχώς σε ψέματα και τεχνάσματα για να περνάς τις μέρες σου, τότε θα ζεις υπό την εξουσία του Σατανά, θα ζεις στο σκοτάδι. Εάν ζεις στον κόσμο του Σατανά, θα γίνεσαι όλο και πιο δόλιος. Πιστεύεις στον Θεό πολλά χρόνια, έχεις ακούσει πολλά κηρύγματα, όμως η διεφθαρμένη διάθεσή σου δεν έχει ακόμη καθαρθεί και τώρα εξακολουθείς να ζεις με βάση τη σατανική σου διάθεση· δεν αισθάνεσαι αηδιασμένος από αυτό; Δεν νιώθεις ντροπή; Όσον καιρό κι αν πιστεύεις στον Θεό, εάν εξακολουθείς να είσαι σαν τον άπιστο, τότε ποιο είναι το νόημα της πίστης σου στον Θεό; Μπορείς πραγματικά να επιτύχεις τη σωτηρία πιστεύοντας έτσι στον Θεό; Οι στόχοι της ζωής σου δεν έχουν αλλάξει, ούτε οι αρχές και οι μέθοδοί σου. Το μόνο που έχεις και δεν το έχει ένας άπιστος είναι ο τίτλος του «πιστού». Αν και εξωτερικά ακολουθείς τον Θεό, δεν έχεις αλλάξει καθόλου ζωή-διάθεση και στο τέλος δεν θα επιτύχεις τη σωτηρία. Δεν είναι σαν να ελπίζεις άσκοπα; Μπορεί αυτού του είδους η πίστη στον Θεό να σε βοηθήσει να κερδίσεις την αλήθεια και ζωή; Με κανένα τρόπο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο κάνοντας πράξη την αλήθεια μπορεί κανείς να απαλλαχτεί από τα δεσμά μιας διεφθαρμένης διάθεσης

Όσοι λένε μονίμως ψέματα και αποφεύγουν να πουν την αλήθεια είναι οι πιο ποταποί άνθρωποι· είναι άχρηστοι. Κανείς δεν θέλει να τους δώσει προσοχή, κανείς δεν θέλει να ασχοληθεί μαζί τους, πόσο μάλλον να τους ανοίξει την καρδιά του ή να γίνει φίλος τους. Έχουν αυτοί οι άνθρωποι καθόλου χαρακτήρα ή αξιοπρέπεια; (Όχι.) Όλοι όσοι γνωρίζουν τέτοιους ανθρώπους θα τους αποστραφούν· είναι πλήρως αναξιόπιστοι στα λόγια, στις πράξεις, στον χαρακτήρα και στην ακεραιότητά τους —τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καμία υπόσταση. Αν είχαν χαρίσματα και ταλέντα, θα τους συμπαθούσαν και θα τους σέβονταν οι άλλοι άνθρωποι; (Όχι.) Τι χρειάζονται, λοιπόν, οι άνθρωποι για να τα πηγαίνουν καλά μεταξύ τους; Χρειάζονται χαρακτήρα, ακεραιότητα, αξιοπρέπεια και πρέπει να είναι άτομα που μπορεί ο άλλος να τους ανοίξει την καρδιά του. Όλοι όσοι έχουν αξιοπρέπεια έχουν λίγο έντονη προσωπικότητα και κάποιες φορές δεν τα πάνε καλά με τους άλλους, αλλά είναι ειλικρινείς και δεν έχουν ίχνος ψευτιάς ή ατιμίας πάνω τους. Στο τέλος, οι άλλοι τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση επειδή μπορούν και κάνουν πράξη την αλήθεια, είναι ειλικρινείς, έχουν αξιοπρέπεια, ακεραιότητα, χαρακτήρα, δεν εκμεταλλεύονται ποτέ τους άλλους, τους βοηθούν όταν έχουν προβλήματα, φέρονται σε όλους με ευσυνειδησία και λογική, και δεν κρίνουν ποτέ κάποιον επιπόλαια. Όταν αξιολογούν κάποιον ή μιλούν γι’ αυτόν, μιλούν πάντα με ακρίβεια, μιλούν για όσα ξέρουν και δεν βιάζονται να ανοίξουν το στόμα τους για αυτά που δεν ξέρουν ούτε βάζουν σάλτσες, και τα λόγια τους μπορούν να λειτουργήσουν ως αποδεικτικά στοιχεία και ως σημεία αναφοράς. Όταν μιλούν και ενεργούν όσοι έχουν ακεραιότητα, το κάνουν με σχετικά πρακτικό τρόπο και με σχετική αξιοπιστία. Κανένας δεν θεωρεί πολύτιμους τους ανθρώπους που δεν έχουν ακεραιότητα, κανένας δεν δίνει σημασία σε ό,τι λένε και κάνουν, και κανένας δεν θεωρεί σημαντικά τα λόγια τους· κανένας δεν τους εμπιστεύεται. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι λένε τόσα ψέματα και τόσο λίγες αλήθειες. Ακριβώς επειδή δεν είναι ειλικρινείς στις επαφές τους με άλλους ανθρώπους ή όποτε κάνουν το οτιδήποτε γι’ αυτούς, προσπαθούν να ξεγελάσουν και να κοροϊδέψουν τους πάντες, και κανείς δεν τους συμπαθεί. Εσείς βρήκατε ποτέ κανέναν που να τον θεωρείτε αξιόπιστο; Εσείς οι ίδιοι, αισθάνεστε άξιοι της εμπιστοσύνης των άλλων; Μπορούν να σας εμπιστευτούν οι άλλοι; Αν κάποιος σε ρωτήσει για την κατάσταση ενός άλλου ανθρώπου, δεν πρέπει να αξιολογείς και να κρίνεις αυτόν τον άνθρωπο όπως νομίζεις εσύ· πρέπει τα λόγια σου να είναι αντικειμενικά, ακριβή και να συνάδουν με τα γεγονότα. Πρέπει να μιλάς μόνο για όσα καταλαβαίνεις και όχι για αυτά που δεν γνωρίζεις καλά. Πρέπει να είσαι σωστός και δίκαιος προς εκείνο τον άνθρωπο, κι έτσι θα ενεργείς με τρόπο υπεύθυνο. Αν έχεις παρατηρήσει κάτι μόνο επιφανειακά, κι αυτό που θέλεις να πεις είναι η προσωπική σου κρίση γι’ αυτόν τον άνθρωπο και τίποτα άλλο, τότε δεν πρέπει να βγάλεις ετυμηγορία στα τυφλά και σίγουρα δεν πρέπει να τον κρίνεις. Πρέπει να ξεκινήσεις λέγοντας: «Αυτή είναι καθαρά η προσωπική μου κρίση», ή: «Έτσι νομίζω εγώ». Αν το κάνεις αυτό, τα λόγια σου θα είναι σχετικά αντικειμενικά, και, ο άλλος, μόλις ακούσει αυτά που θα πεις, θα μπορεί να καταλάβει την ειλικρίνεια και τη δίκαιη στάση σου, και να σε εμπιστευτεί. Είστε σίγουροι ότι μπορείτε να το καταφέρετε αυτό; (Όχι.) Αυτό αποδεικνύει ότι δεν είστε αρκετά ειλικρινείς απέναντι στους άλλους, ότι δεν φέρεστε και δεν διαχειρίζεστε τις υποθέσεις σας με ειλικρίνεια και με έντιμη στάση. Ας πούμε ότι κάποιος σου λέει: «Σε εμπιστεύομαι· τι γνώμη έχεις γι’ αυτόν τον άνθρωπο;» Και εσύ απαντάς: «Καλός είναι». Και σου πει μετά: «Μπορείς να μου πεις κάτι περισσότερο;» Και εσύ τότε λες: «Έχει καλή συμπεριφορά, είναι πρόθυμος να πληρώσει το τίμημα όταν εκτελεί το καθήκον του και τα πάει καλά με τους άλλους». Γίνεται να αποδειχτούν πρακτικά αυτές οι τρεις δηλώσεις; Είναι αρκετές για να αποδείξουν τον χαρακτήρα του ατόμου; Όχι. Είσαι αξιόπιστος; (Όχι.) Κανένα από αυτά που είπες δεν ανέφερε καθόλου λεπτομέρειες· είναι απλώς γενικόλογα, λόγια του αέρα κι επιπόλαια. Αν είχες μόλις γνωρίσει αυτόν τον άνθρωπο και έλεγες ότι σου φαίνεται καλός κοιτάζοντας μόνο την εμφάνισή του, τότε αυτό θα ήταν φυσιολογικό. Αλλά εφόσον έχεις επαφές μαζί του για αρκετό καιρό, θα έπρεπε να μπορείς να εντοπίσεις κάποια ουσιαστικά προβλήματά του. Οι άνθρωποι θέλουν να ακούσουν την εκτίμηση και τη γνώμη σου γι’ αυτόν τον άνθρωπο από τα βάθη της καρδιάς σου, αλλά εσύ δεν λες τίποτα πραγματικό, τίποτα σημαντικό και τίποτα ουσιαστικό, οπότε κι οι άλλοι δεν σε εμπιστεύονται και δεν θα θέλουν πια να έχουν επαφές μαζί σου.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα

Η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων είναι ανέντιμη, κάτι που σημαίνει ότι δεν είναι καθόλου ειλικρινείς. Ό,τι λένε κι ό,τι κάνουν είναι νοθευμένο και περιέχει τις δικές τους προθέσεις και στόχους και κρύβει όλα τα ανείπωτα και ανομολόγητα τεχνάσματά τους και τις σκευωρίες τους. Έτσι, τα λόγια και οι πράξεις των αντίχριστων είναι πάρα πολύ μολυσμένα και γεμάτα ψέματα. Όσο κι αν μιλούν, είναι αδύνατο να γνωρίζει κανείς ποια από τα λόγια τους είναι αληθή, ποια είναι ψευδή, ποια είναι σωστά και ποια λάθος. Γι’ αυτό φταίει το ότι είναι ανέντιμοι και ότι το μυαλό τους είναι εξαιρετικά περίπλοκο, γεμάτο ύπουλες μεθοδεύσεις, και βρίθει τεχνασμάτων. Τίποτα απ’ όσα λένε δεν είναι ξεκάθαρο. Δεν λένε ότι ένα κι ένα κάνει δύο, ούτε ότι το ναι είναι ναι και το όχι, όχι. Αντίθετα, σε όλα τα ζητήματα υπεκφεύγουν και σκέφτονται τα πράγματα αρκετές φορές στο μυαλό τους, εξετάζοντας τις συνέπειες, σταθμίζοντας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα από κάθε οπτική γωνία. Στη συνέχεια, αλλάζουν αυτά που θέλουν να πουν χρησιμοποιώντας τη γλώσσα, έτσι ώστε όλα όσα λένε να ακούγονται αρκετά δυσνόητα. Οι ειλικρινείς άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ποτέ τι λένε και εύκολα ξεγελιούνται και εξαπατώνται, ενώ όποιος μιλάει και επικοινωνεί με τους ανθρώπους του είδους αυτού βρίσκει την εμπειρία κουραστική και επίπονη. Ποτέ δεν λένε ότι ένα κι ένα κάνει δύο, ποτέ δεν λένε αυτό που σκέφτονται, ποτέ δεν περιγράφουν τα πράγματα όπως είναι. Όλα όσα λένε είναι ακατάληπτα, ενώ οι στόχοι και οι προθέσεις των πράξεών τους είναι εξαιρετικά περίπλοκα. Εάν βγει προς τα έξω η αλήθεια —αν οι άλλοι τούς καταλάβουν και τους τσακώσουν— επινοούν γρήγορα ένα άλλο ψέμα για να τη γλιτώσουν. Αυτού του είδους τα άτομα λένε συχνά ψέματα και, αφού τα πουν, πρέπει μετά να πουν κι άλλα ψέματα για να συνεχίσουν την κοροϊδία. Εξαπατούν τους άλλους για να κρύψουν τις προθέσεις τους και επινοούν κάθε είδους προφάσεις και δικαιολογίες για να στηρίξουν τα ψέματά τους, οπότε είναι πολύ δύσκολο για τους άλλους να ξεχωρίσουν τι είναι αλήθεια και τι όχι· οι άνθρωποι δεν ξέρουν πότε λένε αλήθεια, πόσο μάλλον πότε λένε ψέματα. Όταν λένε ψέματα, δεν κοκκινίζουν ούτε πτοούνται· είναι σαν να λένε την αλήθεια. Δεν σημαίνει αυτό ότι ψεύδονται συστηματικά; Για παράδειγμα, μερικές φορές οι αντίχριστοι φαίνονται επιφανειακά καλοί με τους άλλους, να νοιάζονται γι’ αυτούς και να μιλάνε με τρόπο εύσπλαχνο και συγκινητικό. Ωστόσο, ακόμη και όταν μιλούν έτσι, κανείς δεν μπορεί να πει αν είναι ειλικρινείς, και χρειάζεται πάντα να περιμένει μέχρι να συμβούν κάποια πράγματα λίγες μέρες αργότερα για να αποκαλυφθεί εάν ήταν ειλικρινείς. Οι αντίχριστοι μιλούν πάντα με συγκεκριμένες προθέσεις και στόχους, και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς επιδιώκουν. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν συνήθειο το να λένε ψέματα και δεν σκέφτονται καθόλου τις συνέπειες κανενός από τα ψέματά τους. Εφόσον το ψέμα τους τους ωφελεί και μπορεί να ξεγελάσει τους άλλους, εφόσον έτσι πετυχαίνουν τους στόχους τους, δεν τους νοιάζει ποιες είναι οι συνέπειες. Μόλις εκτεθούν, θα συνεχίσουν να κρύβονται, να λένε ψέματα, να ξεγελούν. Η αρχή και η μέθοδος σύμφωνα με τις οποίες οι άνθρωποι αυτοί συμπεριφέρονται με τον κόσμο είναι το να ξεγελούν τους ανθρώπους με ψέματα. Είναι διπρόσωποι και μιλούν όπως αρέσει στο ακροατήριό τους, εκτελούν δε όποιο ρόλο απαιτεί η κατάσταση. Μιλούν με ήρεμο και γλοιώδη τρόπο, το στόμα τους είναι γεμάτο ψέματα και είναι αναξιόπιστοι. Παραπλανούν ή προκαλούν αναστάτωση σε όποιον είναι σ’ επαφή μαζί τους έστω και για λίγο, και δεν μπορεί αυτός να λάβει παροχή, βοήθεια ή διαπαιδαγώγηση. Ανεξάρτητα από το αν τα λόγια που ξεστομίζουν οι άνθρωποι αυτοί είναι άσχημα ή ωραία, λογικά ή παράλογα, αν συμφωνούν ή αντίκεινται στην ανθρώπινη φύση, αν είναι χοντροκομμένα ή εξευγενισμένα, στην ουσία όλα είναι ψευτιές, νοθευμένα λόγια και ψέματα.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Παράρτημα τέταρτο: Συνοψίζοντας τον χαρακτήρα των αντίχριστων και τη διάθεση-ουσία τους (Μέρος πρώτο)

Θα σας πω δύο παραδείγματα από ψέματα. Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων που είναι ικανοί να πουν ψέματα. Εσείς πρέπει να διακρίνετε ποιοι άνθρωποι είναι αδιάλλακτοι και αμετανόητοι. Πρέπει, επίσης, να διακρίνετε ποιοι μπορούν να σωθούν. Αυτοί που μπορούν να σωθούν, παρόλο που αποκαλύπτουν συχνά διαφθορά, εφόσον μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, να κάνουν αυτοκριτική και να φτάσουν στην αυτογνωσία, έχουν ακόμα ελπίδες. Στο πρώτο παράδειγμα, έχουμε έναν άνθρωπο που έλεγε συχνά ψέματα. Από τη στιγμή, όμως, που κατανόησε την αλήθεια, την επόμενη φορά που είπε κάποιο ψέμα αντέδρασε διαφορετικά. Ένιωσε βαθύ πόνο και οδύνη, και αναλογίστηκε: «Πάλι είπα ψέματα. Γιατί δεν μπορώ να αλλάξω; Αυτήν τη φορά, ό,τι κι αν γίνει, πρέπει να φανερώσω το ζήτημα, να εκφραστώ ανοιχτά για να αποκαλύψω και να αναλύσω τον αληθινό μου εαυτό. Πρέπει να ξεκαθαρίσω το γεγονός ότι έλεγα ψέματα για να διαφυλάξω την υπόληψή μου». Μόλις εκφράστηκε ανοιχτά και μετά τη συναναστροφή, ηρέμησε και συνειδητοποίησε το εξής: «Τελικά το ψέμα είναι πολύ επώδυνο, ενώ η ειλικρίνεια είναι κάτι τόσο βολικό και υπέροχο! Ο Θεός απαιτεί απ’ τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς· αυτήν την ομοιότητα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι». Αφότου βίωσε αυτήν τη λίγη ευφορία, από τότε κι έπειτα, είχε τον νου του να λέει λιγότερα ψέματα, να τα αποφεύγει όσο το δυνατόν περισσότερο, να μιλάει όταν έχει κάτι να πει, και να είναι ειλικρινής στα λόγια και στις πράξεις, να είναι ειλικρινής άνθρωπος. Όταν, όμως, του τύχαινε μια κατάσταση που είχε σχέση την υπερηφάνεια του, φυσικό και επόμενο ήταν να πει ψέματα, κάτι που αργότερα το μετάνιωνε. Αργότερα, βρέθηκε σε μια κατάσταση κατά την οποία μπορούσε να φανεί καλός, και είπε πάλι ψέματα. Μίσησε τον εαυτό του μέσα του. Σκέφτηκε: «Γιατί δεν μπορώ να ελέγξω το στόμα μου; Μήπως έχει κάποιο πρόβλημα η φύση μου; Μήπως είμαι πολύ δόλιος;» Συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να λύσει αυτό το πρόβλημα· αν δεν το έλυνε, ο Θεός θα τον αποστρεφόταν, θα τον απέρριπτε και θα τον απέκλειε. Προσευχήθηκε στον Θεό, ζητώντας να πειθαρχηθεί αν έλεγε ξανά ψέματα, και ήταν πρόθυμος να αποδεχτεί την τιμωρία. Βρήκε το θάρρος να αναλύσει τον εαυτό του στις συναθροίσεις και είπε: «Όταν έλεγα ψέματα σε αυτές τις καταστάσεις, το έκανα επειδή είχα εγωιστικά κίνητρα και με κυβερνούσαν οι σκοποί μου. Με την αυτοκριτική, συνειδητοποίησα ότι κάθε φορά που λέω ψέματα, το κάνω για λόγους ματαιοδοξίας ή για το προσωπικό μου κέρδος. Τώρα το βλέπω καθαρά: Ζω για την περηφάνια και για τα συμφέροντά μου, κι αυτό με έκανε να λέω συνέχεια ψέματα για το καθετί». Καθώς ανέλυε τα ψέματά του, φανέρωσε και τους σκοπούς του και ανακάλυψε το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής του. Βγαίνει έτσι διπλά κερδισμένος· μπορεί να κάνει πράξη το να είναι ειλικρινής και την ίδια στιγμή να αποκτήσει διαφώτιση και να αναγνωρίσει τη διεφθαρμένη του διάθεση. Έπειτα, συλλογίστηκε: «Πρέπει να αλλάξω! Μόλις ανακάλυψα ότι έχω αυτό το πρόβλημα. Πρόκειται για αληθινή διαφώτιση απ’ τον Θεό. Όσοι κάνουν πράξη την αλήθεια έχουν τις ευλογίες Του!» Πήρε, επίσης, μια μικρή γεύση από το πόσο γλυκιά είναι η άσκηση της αλήθειας. Μια μέρα, όμως, άθελά του είπε άλλο ένα ψέμα. Προσευχήθηκε και πάλι στον Θεό, ζητώντας να τον πειθαρχήσει. Επίσης, αναλογίστηκε γιατί όποτε μιλάει, έχει πάντα κρυφούς σκοπούς, και γιατί σκέφτεται πάντα τη ματαιοδοξία και την περηφάνια του, και όχι τις προθέσεις του Θεού. Μετά την αυτοκριτική, κατάλαβε κάπως τη διεφθαρμένη διάθεσή του και άρχισε να απεχθάνεται τον εαυτό του. Συνέχισε με αυτόν τον τρόπο να αναζητά την αλήθεια και να πασχίζει προς την κατεύθυνσή της. Μετά από τρία με πέντε χρόνια, τα ψέματά του μειώνονταν όλο και περισσότερο, ενώ σε όλο και περισσότερες περιπτώσεις έλεγε αυτό που σκεφτόταν και φερόταν ειλικρινά. Η καρδιά του έγινε σιγά σιγά πιο αγνή και είχε μέσα της όλο και περισσότερη γαλήνη και χαρά. Ζούσε περνώντας όλο και πιο πολύ χρόνο υπό την παρουσία του Θεού και η κατάστασή του γινόταν όλο και πιο κανονική. Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση ενός ανθρώπου που έλεγε συχνά ψέματα, όταν βιώνει την εμπειρία της ειλικρίνειας. Συνεχίζει, λοιπόν, άραγε να λέει ψέματα και τώρα αυτός ο άνθρωπος; Είναι ακόμη ικανός να πει ψέματα; Είναι στ’ αλήθεια ειλικρινής; Δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι ειλικρινής. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια του να είναι ειλικρινής, και ότι βρίσκεται στη διαδικασία να κάνει πράξη το να είναι ειλικρινής, αλλά δεν έχει ακόμη μεταμορφωθεί πλήρως σε ειλικρινή άνθρωπο. Με άλλα λόγια, είναι ένας άνθρωπος πρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια. Μπορεί να ειπωθεί ότι κάποιος που είναι πρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια είναι άνθρωπος που την αγαπάει; Εφόσον έχει κάνει πράξη την αλήθεια και τα γεγονότα έχουν αποκαλυφθεί, δεν είναι άρα φυσικό να οριστεί ως κάποιος που αγαπά την αλήθεια; Φυσικά, παρόλο που έκανε πράξη το να είναι ειλικρινής, δεν μπόρεσε αμέσως να κάνει πράξη την αγνή και ανοιχτή συναναστροφή ούτε να φανερώσει χωρίς επιφυλάξεις όλα όσα έκρυβε μέσα του. Συνέχισε να αποκρύπτει κάποια πράγματα και προσπαθούσε με προσοχή να προχωρήσει προς τα εμπρός. Μέσα, όμως, απ’ τις προσπάθειες και τις εμπειρίες του, συνειδητοποίησε ότι όσο περισσότερο ζει με ειλικρίνεια, τόσο καλύτερα νιώθει, τόσο περισσότερη ψυχική ηρεμία αισθάνεται, τόσο πιο εύκολο γίνεται να κάνει πράξη την αλήθεια, χωρίς μεγάλες δυσκολίες. Μόνο τότε γεύτηκε πόσο γλυκό είναι το να είναι κανείς ειλικρινής, και μεγάλωσε η πίστη του στον Θεό. Εφόσον βίωσε τι σημαίνει να είναι ειλικρινής, όχι μόνο μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια, αλλά βιώνει, επίσης, στην καρδιά του γαλήνη και χαρά. Την ίδια στιγμή, καταλαβαίνει λίγο πιο ξεκάθαρα το μονοπάτι της άσκησης της ειλικρίνειας. Καταλαβαίνει ότι δεν είναι πολύ δύσκολο να είσαι ειλικρινής. Βλέπει ότι ο Θεός έχει λογικές και εφικτές απαιτήσεις απ’ τους ανθρώπους, και καταλαβαίνει κάπως το έργο του Θεού. Όλα αυτά δεν είναι ένα πρόσθετο όφελος· κάθε άλλο, είναι αυτά που θα πρέπει να αποκτήσει κάποιος στο ταξίδι του προς τη ζωή-είσοδο, και κάτι που μπορεί να κερδίσει.

Το δεύτερο παράδειγμα έχει να κάνει με κάποιον που λατρεύει να λέει ψέματα, που το έχει στη φύση του. Όταν δεν μιλάει, είναι μια χαρά· μόλις, όμως, ανοίξει το στόμα του, τα λόγια του είναι τελείως νοθευμένα. Είτε το κάνει σκόπιμα είτε όχι, με λίγα λόγια, τα περισσότερα απ’ αυτά που λέει δεν είναι αξιόπιστα. Μια μέρα, μόλις είπε ένα ψέμα, σκέφτηκε: «Είναι λάθος να λέμε ψέματα και ο θεός δυσαρεστείται έτσι. Αν μαθευόταν ότι είπα ψέματα, τότε θα ντροπιαζόμουν! Φαίνεται, όμως, ότι κάποιος πρόσεξε ότι είπα ψέματα. Εντάξει, εύκολο είναι να το διαχειριστώ. Θα βρω ένα άλλο θέμα και θα το πω με άλλα λόγια για να πάψει να είναι τόσο επιφυλακτικός, να τον παραπλανήσω και να μην μπορέσει να διακρίνει τα ψέματά μου. Δεν είναι ακόμα πιο έξυπνο αυτό;» Μετά απ’ αυτό, είπε ένα ακόμα μεγαλύτερο ψέμα για να καλύψει το προηγούμενο και να τα μπαλώσει, κι έτσι κατάφερε να παραπλανήσει τους ανθρώπους. Ένιωσε περήφανος και ικανοποιημένος με τον εαυτό του, και σκέφτηκε: «Τι έξυπνος που είμαι! Είπα ένα ψέμα που δεν μπάζει από πουθενά, και ακόμη κι αν μπάζει από κάπου, μπορώ πολύ απλά να το καλύψω με καινούργια ψέματα. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να με διακρίνουν. Τα ψέματα θέλουν μαεστρία!» Κάποιοι λένε: «Θέλει σκληρή δουλειά το να λες ψέματα. Μόλις πεις ένα ψέμα, πρέπει να πεις κι άλλα πολλά για να το καλύψεις. Πρέπει να αφιερώσεις πολλή σκέψη και προσπάθεια». Εκείνος, όμως, που ήταν ειδικός στα ψέματα δεν το πίστευε αυτό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα ψέματά του δεν φανερώθηκαν. Είπε ένα πετυχημένο ψέμα για να εξαπατήσει τους άλλους, και στη συνέχεια, όταν φοβήθηκε ότι θα εκτεθεί, είπε νέα ψέματα για να καλύψει το προηγούμενο. Αισθάνθηκε περηφάνια, και μέσα του δεν ένιωσε καθόλου ενοχές ούτε αυτομομφή. Η συνείδησή του δεν επηρεάστηκε καθόλου. Πώς είναι δυνατόν; Δεν καταλαβαίνει πόσο κακό τού κάνει να λέει ψέματα. Πιστεύει πως το ότι κάλυψε τα προηγούμενα ψέματα που είπε με νέα τον βοήθησε να βελτιώσει την εικόνα του και να αποκομίσει οφέλη. Παρά την ταλαιπωρία και την κούραση, πιστεύει ότι όλο αυτό αξίζει τον κόπο. Το θεωρεί πιο πολύτιμο απ’ το να καταλάβει την αλήθεια και να την κάνει πράξη. Γιατί αυτός ο άνθρωπος λέει συχνά ψέματα χωρίς να νιώθει ενοχές; Επειδή δεν έχει στην καρδιά του αγάπη για την αλήθεια. Εκτιμά τη ματαιοδοξία του, τη φήμη του και τη θέση του. Ποτέ δεν ανοίγει την καρδιά του για να συναναστραφεί με τους άλλους· αντίθετα, προσπαθεί να κρύψει τα ψέματά του με ψεύτικες προσποιήσεις και προσωπεία. Τέτοιου είδους επικοινωνία και επαφή έχει με τους ανθρώπους. Όσα ψέματα κι αν πει, όσα ψέματα κι αν καλύψει, όσες εγωιστικές και ποταπές προθέσεις κι αν κρύψει, μέσα του δεν νιώθει ούτε ενοχές ούτε δυσφορία. Σε γενικές γραμμές, όσοι έχουν λίγη συνείδηση και λίγη ανθρώπινη φύση θα αισθάνονταν άβολα μόλις έλεγαν ένα ψέμα και θα δυσκολεύονταν να συμφιλιωθούν μ’ αυτό. Θα είχαν ένα αίσθημα ντροπής· αυτός ο άνθρωπος, όμως, δεν σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο. Μόλις πει ένα ψέμα, νιώθει ικανοποιημένος με τον εαυτό του και λέει: «Σήμερα είπα ακόμα ένα ψέμα και έπιασα κορόιδο αυτόν τον ηλίθιο. Με είχε λούσει κρύος ιδρώτας, αλλά εκείνος για κάποιον λόγο ούτε καν που το πρόσεξε!» Δεν τον έχει κουράσει μια τέτοια ζωή όπου συνέχεια λέει ψέματα και τα καλύπτει; Τι φύση είναι αυτή; Είναι η φύση ενός διαβόλου. Οι διάβολοι λένε ψέματα κάθε μέρα. Ζουν μια ζωή γεμάτη ψέματα και ούτε δυσφορία νιώθουν ούτε πόνο. Αν ένιωθαν δυσφορία ή πόνο, θα άλλαζαν· επειδή, όμως, το ψέμα είναι η ζωή τους, επειδή είναι στη φύση τους, δεν μπορούν να νιώσουν πόνο. Όταν εκφράζονται με φυσικό τρόπο, ούτε αυτοσυγκράτηση δείχνουν ούτε αυτοκριτική κάνουν. Όσα ψέματα κι αν πουν και όσες απάτες κι αν διαπράξουν, ούτε ενοχές νιώθουν μέσα τους ούτε τους βασανίζει η συνείδησή τους. Δεν γνωρίζουν ότι ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων· δεν συνειδητοποιούν την ευθύνη που φέρουν και την τιμωρία που θα λάβουν λόγω των ψεμάτων που λένε και του δόλου με τον οποίο ενεργούν. Αυτό που φοβούνται περισσότερο είναι μήπως κάποιος εκθέσει τις δόλιες απάτες τους, οπότε αναγκάζονται να πουν ακόμα περισσότερα ψέματα για να καλύψουν τις δολοπλοκίες τους· την ίδια στιγμή, τους εξαντλεί η προσπάθεια να βρουν κάποιον τρόπο, κάποιο μέσο για να κρύψουν τα ψέματά τους και την αλήθεια σχετικά με το ποιο είναι το αληθινό τους πρόσωπο. Έχει άραγε μετανοήσει καθόλου ένας τέτοιος άνθρωπος σε όλη αυτήν τη διαδικασία; Νιώθει άραγε καθόλου ενοχές; Στενοχωριέται καθόλου; Θέλει μήπως καθόλου να αλλάξει; Όχι. Δεν θεωρεί αμαρτία το να λέει κανείς ψέματα ή να τα συγκαλύπτει, πιστεύει πως οι περισσότεροι άνθρωποι έτσι ζουν, και δεν σκοπεύει καθόλου να αλλάξει. Και σχετικά με το να είναι ειλικρινής, σκέφτεται μέσα του το εξής: «Για ποιον λόγο να είμαι ειλικρινής, να μιλάω από καρδιάς και να λέω την αλήθεια; Δεν το κάνω εγώ αυτό. Αυτό είναι για τους ανόητους· εγώ δεν είμαι και τόσο ανόητος. Αν φοβάμαι μη φανερωθώ για κάποιο ψέμα που έχω πει, θα το καλύψω με άλλους λόγους και δικαιολογίες. Δεν είμαι απ’ αυτούς που μπορούν να μιλήσουν με ειλικρίνεια. Αν το έκανα, θα ήμουν τελείως ηλίθιος!» Ούτε αποδέχεται ούτε αναγνωρίζει την αλήθεια, και όσοι δεν αναγνωρίζουν την αλήθεια δεν μπορούν να την αγαπήσουν. Ποια είναι απ’ την αρχή ως το τέλος η κατάσταση ενός τέτοιου ανθρώπου; (Είναι απρόθυμος να αλλάξει.) Η απροθυμία του να αλλάξει είναι αντικειμενικά εμφανής· ποια είναι, όμως, η πραγματική του κατάσταση; Κατά βάση αρνείται ότι η ειλικρίνεια είναι το ορθό μονοπάτι στη ζωή. Αρνείται, επίσης, την ύπαρξη της αλήθειας, την κρίση της ανθρωπότητας από τον Θεό τις έσχατες ημέρες, καθώς και το ότι Εκείνος καθορίζει την τελική έκβαση του ανθρώπου και την ατομική τιμωρία που θα λάβει ο καθένας για τις πράξεις του. Αυτό δείχνει ότι δεν έχει ικανότητα διάκρισης, ότι είναι ανόητος και ξεροκέφαλος. Ένα τέτοιο σκεπτικό προκαλεί την αδιάλλακτη κατάσταση, τις αδιάλλακτες πράξεις και συμπεριφορές του. Αυτά τα πράγματα τα προκαλεί η φύση-ουσία του ανθρώπου. Τέτοιος άνθρωπος είναι, δηλαδή ένας πραγματικά δόλιος άνθρωπος, που δεν είναι ικανός να αλλάξει. Όταν κάποιοι βλέπουν ανθρώπους σαν κι αυτούς να μην αποδέχονται την αλήθεια και να μην μπορούν να την καταλάβουν, μπορεί και να το θεωρήσουν αδιανόητο. Τέτοιοι άνθρωποι, στην πραγματικότητα, δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, ενώ δεν λειτουργεί η συνείδησή τους. Επιπλέον, δεν έχουν τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Κάποιος που έχει κανονική ανθρώπινη φύση και λογική, στο άκουσμα της αλήθειας και των λόγων της κρίσης, θα έκανε τουλάχιστον αυτοκριτική και θα μετανοούσε ειλικρινά· εκείνος, όμως, ο άνθρωπος, από τότε που άκουσε την αληθινή οδό, δεν αντιδρά καθόλου. Επιμένει ακόμα να ζει σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Σατανά, και παρά τα χρόνια που περνάνε, δεν αλλάζει καθόλου η πίστη του στον Θεό. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει τη λογική της κανονικής ανθρώπινης φύση, και είναι δύσκολο να σωθεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Στην πίστη στον Θεό, το πιο σημαντικό είναι να κάνει κανείς πράξη και να βιώνει τα λόγια Του

Πολλά πρακτικά προβλήματα προκύπτουν καθώς οι άνθρωποι βιώνουν την ειλικρίνεια. Κάποιες φορές μιλάνε χωρίς να το σκεφτούν και τους ξεφεύγει κάτι ή λένε κάποιο ψέμα επειδή τους καθοδηγεί ένα λάθος κίνητρο ή ένας λάθος στόχος, ή η ματαιοδοξία και η περηφάνια, κι έτσι για να το καλύψουν, αναγκάζονται να λένε όλο και περισσότερα ψέματα. Στο τέλος, δεν νιώθουν καθόλου άνετα μέσα τους. Δεν μπορούν, όμως, να πάρουν πίσω αυτά τα ψέματα, δεν έχουν το θάρρος να διορθώσουν τα λάθη τους, να παραδεχτούν ότι είπαν ψέματα, και με αυτόν τον τρόπο, τα λάθη τους συνεχίζονται. Μετά από αυτό, νιώθουν διαρκώς σαν λες και έχουν ένα τεράστιο βάρος στην καρδιά· θέλουν να βρουν την ευκαιρία να ομολογήσουν, να παραδεχτούν το λάθος τους και να μετανοήσουν, αλλά ποτέ δεν το κάνουν πράξη. Τελικά, το σκέφτονται και λένε μέσα τους: «Θα επανορθώσω στο μέλλον, όταν εκτελέσω το καθήκον μου». Λένε συνέχεια ότι θα επανορθώσουν, αλλά ποτέ δεν το κάνουν. Δεν είναι τόσο απλό όσο το να ζητάς μια απλή συγγνώμη μόλις πεις ένα ψέμα. Μπορείς να επανορθώσεις για τη ζημιά και τις συνέπειες του ψέματος και της απάτης; Εάν, για την ώρα που μισείς τον εαυτό σου, μπορέσεις να μετανοήσεις και να μην ξανακάνεις ποτέ κάτι τέτοιο, τότε μπορεί να λάβεις την ανοχή και το έλεος του Θεού. Αν αρχίσεις να λες κολακευτικά λόγια και πεις ότι στο μέλλον θα επανορθώσεις, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχεις μετανοήσει, και αργότερα συνεχίζεις να λες ψέματα και να εξαπατάς, τότε αν έχει τόσο πείσμα η άρνησή σου να μετανοήσεις και είναι βέβαιο ότι θα αποκλειστείς. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όσοι διαθέτουν συνείδηση και λογική. Αφότου πεις ψέματα και εξαπατήσεις, δεν αρκεί μόνο να σκέφτεσαι να επανορθώσεις· μεγαλύτερη σημασία έχει να μετανοήσεις πραγματικά. Αν θες να είσαι ειλικρινής, τότε πρέπει να λύσεις το πρόβλημα του ψεύδους και της απάτης. Πρέπει να λες την αλήθεια και να ενεργείς πρακτικά. Μερικές φορές το να λες την αλήθεια θα έχει ως αποτέλεσμα να χάσεις την υπόληψή σου και να κλαδευτείς, αλλά τουλάχιστον θα έχεις κάνει πράξη την αλήθεια, θα έχεις υποταχθεί στον Θεό και θα Τον έχεις ικανοποιήσει έστω και σ’ αυτήν τη μοναδική περίσταση· αυτό θα αξίζει τον κόπο και θα σου φέρει παρηγοριά. Σε κάθε περίπτωση, θα έχεις καταφέρει επιτέλους να κάνεις πράξη την ειλικρίνεια, θα έχεις καταφέρει επιτέλους να πεις αυτά που έχεις μέσα στην καρδιά σου, χωρίς να προσπαθήσεις να υπερασπιστείς ή να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου, και όλο αποτελεί πραγματική ανάπτυξη. Ας κλαδευτείς κι ας αντικατασταθείς· θα νιώσεις ακλόνητος στην καρδιά σου, γιατί δεν είπες ψέματα· θα καταλάβεις ότι εφόσον δεν έκανες σωστά το καθήκον σου, ορθά κλαδεύτηκες και ανέλαβες την ευθύνη. Αυτή είναι μια θετική ψυχική κατάσταση. Ποιες θα είναι, όμως, οι συνέπειες αν εξαπατήσεις; Τι θα νιώσεις μέσα σου μόλις εμπλακείς σε απάτη; Αναστάτωση· θα νιώσεις πάντα ότι έχεις μέσα στην καρδιά σου ενοχές και διαφθορά, θα νιώθεις πάντα κατηγορούμενος: «Πώς μπόρεσα να πω ψέματα; Πώς μπόρεσα και εξαπάτησα για άλλη μια φορά; Γιατί είμαι έτσι;» Θα νιώσεις σαν να μην μπορείς να σηκώσεις το κεφάλι σου ψηλά, θα ντρέπεσαι να αντικρίσεις τον Θεό. Ειδικότερα, όταν οι άνθρωποι λαμβάνουν τις ευλογίες, τη χάρη, το έλεος και την ανοχή του Θεού, καταλαβαίνουν ακόμη περισσότερο ότι είναι ντροπή να εξαπατούν τον Θεό, και βαθιά μέσα τους, έχουν μια ισχυρότερη αίσθηση μομφής και λιγότερη γαλήνη ή χαρά. Και πιο ακριβώς πρόβλημα αποδεικνύει κάτι τέτοιο; Ότι το να εξαπατάς τους ανθρώπους είναι αποκάλυψη μιας διεφθαρμένης διάθεσης, είναι επανάσταση και εναντίωση στον Θεό, και έτσι θα σου προκαλέσει πόνο. Όταν λες ψέματα και εξαπατάς, μπορεί να νομίζεις ότι τα λόγια σου ήταν πολύ έξυπνα και διακριτικά, κι ότι δεν άφησες τους άλλους να καταλάβουν τα τεχνάσματά σου, αλλά αργότερα, θα νιώσεις ένα όνειδος και ένα αίσθημα κατηγορίας που μπορεί να σε ακολουθούν όλη σου τη ζωή. Αν λες ψέματα κι εξαπατάς σκόπιμα, κι έρθει μία μέρα που θα καταλάβεις πόσο σοβαρά ήταν όλα αυτά, η συνειδητοποίηση θα σου καρφώσει την καρδιά σαν μαχαίρι, και θα ψάχνεις συνεχώς να βρεις την ευκαιρία να επανορθώσεις. Κι αυτό πρέπει να κάνεις, εκτός αν δεν έχεις ίχνος συνείδησης και δεν έζησες ποτέ μ’ αυτήν, αν δεν έχεις την παραμικρή ανθρώπινη φύση, το παραμικρό ήθος ή την παραμικρή αξιοπρέπεια. Αν έχεις λίγο ήθος και αξιοπρέπεια, και λίγη αντίληψη της συνείδησης, τότε όταν καταλάβεις ότι λες ψέματα κι εξαπατάς, θα καταλάβεις ότι αυτή σου η συμπεριφορά, είναι αισχρή, ντροπιαστική και ποταπή· θα σιχαθείς τον εαυτό σου και θα εγκαταλείψεις τον δρόμο του ψέματος και της εξαπάτησης.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα

Το βασικό για να είσαι ειλικρινής είναι να διορθώσεις τα κίνητρα, τους στόχους και τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να χτυπηθεί στη ρίζα του το πρόβλημα των ψεμάτων. Οι άνθρωποι λένε ψέματα για να πετύχουν τους προσωπικούς τους στόχους, δηλαδή να ωφεληθούν, προσωπικά, να εκμεταλλευτούν μια κατάσταση, να κάνουν καλή εντύπωση ή να κερδίσουν την έγκριση των άλλων —τέτοιους σκοπούς και στόχους έχουν. Τα ψέματα αυτού του είδους αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση, και αυτή είναι η διάκριση που χρειάζεσαι αναφορικά με τα ψέματα. Πώς θα πρέπει να διορθωθεί, λοιπόν, αυτή η διεφθαρμένη διάθεση; Αυτό εξαρτάται από το αν αγαπάς ή όχι την αλήθεια. Αν μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια, να μιλάς χωρίς να υποστηρίζεις τον εαυτό σου, να σταματήσεις να νοιάζεσαι για τα δικά σου συμφέροντα και, αντ’ αυτού, να νοιάζεσαι για το έργο της εκκλησίας, τις προθέσεις του Θεού και τα συμφέροντα του εκλεκτού λαού του Θεού, τότε θα σταματήσεις να λες ψέματα. Θα μπορείς να μιλάς ντόμπρα και σταράτα. Αν δεν έχεις αυτό το ανάστημα, δεν θα μπορείς να μιλάς με ντομπροσύνη, αποδεικνύοντας ότι υστερείς σε ανάστημα και δεν είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Για να είσαι, λοιπόν, ειλικρινής, είναι απαραίτητο να περάσεις από μια διαδικασία κατά την οποία θα κατανοήσεις την αλήθεια και θα αναπτυχθείς σε ανάστημα. Αν το εξετάσουμε έτσι, είναι αδύνατο να είναι κανείς ειλικρινής χωρίς οκτώ με δέκα χρόνια βιωμάτων. Αυτή η περίοδος είναι η διαδικασία της ανάπτυξης στη ζωή του, η διαδικασία της κατανόησης και της απόκτησης της αλήθειας. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να ρωτήσουν το εξής: «Είναι όντως τόσο δύσκολο να επιλυθεί το ζήτημα των ψεμάτων και να γίνει κανείς ειλικρινής;» Αυτό εξαρτάται από το άτομο στο οποίο αναφέρεσαι. Αν αγαπάει την αλήθεια, τότε θα μπορέσει να σταματήσει να λέει ψέματα σε ορισμένα θέματα. Αν, όμως, δεν αγαπάει την αλήθεια, τότε θα δυσκολευτεί ακόμη περισσότερο να σταματήσει να λέει ψέματα.

Για να εκπαιδεύσει κανείς τον εαυτό του να είναι ειλικρινής, πρέπει να λύσει κυρίως το πρόβλημα του να λέει ψέματα και να διορθώσει τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Αυτό περιλαμβάνει μια βασική άσκηση: Όταν συνειδητοποιήσεις πως έχεις πει ψέματα σε κάποιον και τον έχεις ξεγελάσει, θα πρέπει να του ανοιχτείς, να ξεσκεπάσεις τον εαυτό σου και να του ζητήσεις συγγνώμη. Αυτή η άσκηση βοηθά σημαντικά να λυθεί το πρόβλημα του να λέει κανείς ψέματα. Αν, για παράδειγμα, έχεις ξεγελάσει κάποιον ή τα λόγια που του είπες ήταν νοθευμένα ή περιείχαν κάποια προσωπική πρόθεση, τότε θα πρέπει να τον προσεγγίσεις, να αναλύσεις τον εαυτό σου και να του πεις: «Αυτό που σου είπα ήταν ψέμα και το είπα με σκοπό να προστατέψω τον εγωισμό μου. Ένιωσα άβολα μόλις σου το είπα, οπότε σου ζητώ συγγνώμη. Σε παρακαλώ, συγχώρησέ με». Εκείνος θα βρει την πράξη σου ιδιαίτερα αναζωογονητική και θα αναρωτηθεί πώς γίνεται να υπάρχει άνθρωπος που ζητάει συγγνώμη αφού έχει πει ένα ψέμα. Θαυμάζει πολύ τέτοιο θάρρος. Ποια οφέλη αποκομίζει κανείς αν επιδοθεί σε αυτήν την άσκηση; Σκοπός της δεν είναι να κερδίσει κανείς τον θαυμασμό των άλλων, αλλά να συγκρατήσει και να περιορίσει πιο αποτελεσματικά τον εαυτό από το να λέει ψέματα. Αφού, λοιπόν, πεις κάποιο ψέμα, πρέπει να κάνεις πράξη το να απολογηθείς γι’ αυτό που είπες. Όσο περισσότερο εκπαιδεύεις τον εαυτό σου στο να κάνεις πράξη την ανάλυση, να ξεσκεπάζεις τον εαυτό σου και να ζητάς συγγνώμη στους ανθρώπους κατ’ αυτόν τον τρόπο τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα και τόσο θα μειώνεται ο αριθμός των ψεμάτων που λες. Το να αναλύεις και να ξεσκεπάζεις τον εαυτό σου προκειμένου να είσαι ειλικρινής και να συγκρατείς τον εαυτό σου ώστε να μη λες ψέματα είναι μια άσκηση που απαιτεί θάρρος, ενώ το να ζητάς συγγνώμη από κάποιον αφού του έχεις πει ψέματα απαιτεί ακόμη περισσότερο θάρρος. Αν ασκείστε έτσι για ένα δυο χρόνια, ή ίσως και τρία με πέντε, είναι βέβαιο πως θα δείτε σαφή αποτελέσματα και δεν θα δυσκολευτείτε να απαλλαγείτε από τα ψέματα.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής

Αυτήν τη στιγμή, κατέχετε το μονοπάτι για την ειλικρίνεια; Πρέπει να εξετάζετε κάθε ομιλία και πράξη της ζωής σας για να βρείτε τα ψέματα και τις απάτες σας, και να αναγνωρίσετε τη δόλια διάθεσή σας. Έπειτα, πρέπει να παρατηρήσετε πώς ασκούνται και βιώνουν τις εμπειρίες οι ειλικρινείς άνθρωποι και να πάρετε μαθήματα απ’ αυτούς. Πρέπει επίσης να ασκηθείτε στο να αποδέχεστε την εξονυχιστική εξέταση του Θεού σε όλα τα πράγματα και να προσέρχεστε συχνά ενώπιον του Θεού για να προσεύχεστε και να συναναστρέφεστε μαζί Του. Ας πούμε ότι μόλις είπες ένα ψέμα, και αμέσως συνειδητοποιείς το εξής: «Είπα μερικές ανακρίβειες· πρέπει να το παραδεχτώ γρήγορα και να το διορθώσω, να πω σε όλους ότι μόλις είπα ψέματα». Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, διορθώνεις αμέσως τον εαυτό σου. Αν διορθώνεις πάντα τον εαυτό σου κατ’ αυτόν τον τρόπο και αυτό σου γίνει συνήθεια, τότε, όποτε λες ψέματα χωρίς να το διορθώσεις, θα νιώθεις άβολα και ο Θεός θα σε προσέχει. Αν ασκείσαι και βιώνεις εμπειρίες έτσι για αρκετό καιρό, θ’ αρχίσεις να λες λιγότερα ψέματα και όλο και λιγότερες ανηθικότητες, οι πράξεις σου θα είναι όλο και λιγότερο αλλοιωμένες και πιο αγνές —κι έτσι θα καθαίρεσαι κι εσύ. Αυτό είναι το μονοπάτι της ειλικρίνειας. Πρέπει να αλλάζεις σταδιακά, λίγο-λίγο. Όσο πιο πολύ αλλάζεις, τόσο καλύτερος γίνεσαι· όσο περισσότερο αλλάζεις, τόσο πιο ειλικρινή θα είναι τα λόγια σου και πλέον θα πάψεις να λες ψέματα, και αυτή είναι και η σωστή κατάσταση. Όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι έχουν το ίδιο πρόβλημα: Γεννιούνται όλοι ικανοί για το ψέμα και δυσκολεύονται πάρα πολύ να μοιραστούν τις βαθύτερες σκέψεις τους και να μιλήσουν ειλικρινά. Ακόμα κι αν θέλουν να πουν την αλήθεια, δεν μπορούν. Οι άνθρωποι θεωρούν την ειλικρίνεια ανοησία —νομίζουν ότι μόνο οι ανόητοι μιλούν ειλικρινά, και ότι όποιος είναι τελείως ειλικρινής και λέει πάντα τη γνώμη του είναι πολύ πιθανό να υποστεί απώλειες, ότι οι άλλοι δεν θα θέλουν να έχουν επαφές μαζί του και θα τον περιφρονούν. Εσείς θα περιφρονούσατε έναν τέτοιο άνθρωπο; Συμμερίζεστε αυτήν την άποψη; (Όταν δεν πίστευα στον Θεό, θα τους περιφρονούσα, αλλά τώρα τους θαυμάζω αυτούς τους ανθρώπους και πιστεύω πως είναι καλύτερο να ζεις μια απλή και ειλικρινή ζωή. Αν ζεις έτσι, η καρδιά σου έχει ένα βάρος λιγότερο. Διαφορετικά, αφού θα πω ψέματα σε κάποιον, θα πρέπει να το καλύψω και θα καταλήξω σε έναν φαύλο κύκλο, ωσότου το ψέμα θα φανερωθεί.) Το να λέει κανείς ψέματα και να επιδίδεται σε δόλο είναι ανόητες συμπεριφορές και είναι πολύ πιο σοφό να λες απλώς την αλήθεια και να μιλάς μέσα από την καρδιά σου. Πλέον όλοι οι άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό —αν κάποιος εξακολουθεί να πιστεύει ότι το να λέει ψέματα και να επιδίδεται σε δόλο είναι δείγμα επιπέδου και οξυδέρκειας, τότε είναι πολύ ανόητος, δεν ξέρει τίποτα και δεν κατέχει την παραμικρή αλήθεια. Όποιος εξακολουθεί έχοντας φτάσει σε κάποια ηλικία να πιστεύει ότι οι δόλιοι άνθρωποι είναι οι πιο έξυπνοι και ότι όλοι οι ειλικρινείς είναι ανόητοι είναι ένας παράλογος τύπος που δεν καταλαβαίνει τίποτα. Ο καθένας ζει τη ζωή του —όσοι κάνουν πράξη την ειλικρίνεια κάθε μέρα είναι ευτυχισμένοι και χαλαροί, και νιώθουν μέσα τους ελεύθεροι και απελευθερωμένοι. Δεν τους λείπει τίποτα και ζουν πιο άνετα. Σε όλους αρέσει να έχουν επαφές με τέτοιους ανθρώπους κι όλοι οι άλλοι θα έπρεπε να τους ζηλεύουν —αυτοί οι άνθρωποι έχουν καταλάβει το νόημα της ζωής. Υπάρχουν και κάποιοι ανόητοι που σκέφτονται το εξής: «Αυτός ο άνθρωπος πάντα λέει την αλήθεια και κλαδεύτηκε, έτσι δεν είναι; Καλά να πάθει! Για κοίτα εμένα —εγώ κρατάω τις προθέσεις μου για τον εαυτό μου, δεν μιλάω γι’ αυτές και δεν τις αποκαλύπτω, κι έτσι δεν έχω κλαδευτεί, δεν έχω υποστεί απώλειες ούτε ρεζιλεύομαι μπροστά στους άλλους! Αυτό είναι υπέροχο! Οι άνθρωποι που κρύβουν τις προθέσεις τους και δεν μιλούν ειλικρινά σε κανέναν ούτε αποκαλύπτουν αυτά που σκέφτονται είναι ανώτεροι και ιδιαίτερα έξυπνοι». Κι όμως όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο δόλιοι και πανούργοι· όλοι προσέχουν όταν είναι μαζί τους και κρατούν τις αποστάσεις τους. Κανείς δεν θέλει για φίλο ένα δόλιο άτομο, σωστά; Αν κάποιος είναι άδολος και λέει την αλήθεια, αν μπορεί να ανοίξει την καρδιά του στους άλλους και δεν έχει βλαβερές προθέσεις απέναντί τους, τότε ακόμα κι αν μπορεί καμιά φορά να φανεί αδαής και να φερθεί ανόητα, οι περισσότεροι θα πουν ότι είναι καλός και θα θέλουν να έχουν επαφές μαζί του. Όλοι ξέρουν πως όσοι έχουν επαφές με ειλικρινείς και καλούς ανθρώπους απολαμβάνουν οφέλη και μια αίσθηση ασφάλειας. Εκείνους τους πιστούς στον Θεό που είναι ειλικρινείς και επιδιώκουν την αλήθεια δεν τους αγαπάνε μόνο οι υπόλοιποι στην εκκλησία, αλλά και ο Θεός. Με το που αποκτήσουν την αλήθεια, έχουν πραγματική μαρτυρία και μπορούν να λάβουν την έγκριση του Θεού —αυτό από μόνο του δεν τους καθιστά τους πιο ευλογημένους ανθρώπους; Όσοι καταλαβαίνουν έστω και λίγη από την αλήθεια θα το δουν αυτό καθαρά. Πρέπει να προσπαθείς να συμπεριφέρεσαι ως ένας καλός και ειλικρινής άνθρωπος που κατέχει την αλήθεια· έτσι, όχι μόνο θα είσαι αγαπητός σε όλους, αλλά θα λάβεις και τις ευλογίες του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα

Για να κάνεις πράξη το να είσαι ένας έντιμος άνθρωπος, πρέπει πρώτα να μάθεις πώς να ανοίγεις την καρδιά σου στον Θεό και να Του λες ειλικρινή λόγια όταν προσεύχεσαι κάθε μέρα. Για παράδειγμα, αν έλεγες σήμερα κάποιο ψέμα και δεν το πρόσεχαν οι άλλοι, αλλά δεν είχες το θάρρος να ανοιχθείς σε όλους, το ελάχιστο που θα έπρεπε να κάνεις θα ήταν να δείξεις στον Θεό τα λάθη που εξέτασες και εντόπισες και τα ψέματα που είπες, για να τα στοχαστείς, και να πεις: «Θεέ μου, πάλι είπα ψέματα για να προστατεύσω τα συμφέροντά μου κι έκανα λάθος. Σε παρακαλώ, πειθάρχησέ με αν ξαναπώ ψέματα». Ο Θεός θα ευχαριστηθεί με μια τέτοια στάση και θα τη θυμάται. Μπορεί να χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από μέρους σου για να επιλύσεις αυτήν τη διεφθαρμένη διάθεση του να λες ψέματα. Όμως, μην ανησυχείς, γιατί ο Θεός είναι στο πλάι σου. Αυτός θα σε καθοδηγήσει και θα σε βοηθήσει να υπερνικήσεις αυτήν τη δυσκολία που εμφανίζεται ξανά και ξανά. Θα σου δώσει το θάρρος να αλλάξεις στάση, κι από εκεί που δεν αναγνώριζες ποτέ τα ψέματά σου, θα μπορείς να τα αναγνωρίζεις και να φανερώνεις ανοικτά τον εαυτό σου. Όχι μόνο θα αναγνωρίζεις τα ψέματά σου, αλλά θα μπορείς να φανερώνεις ανοιχτά τον λόγο για τον οποίο λες ψέματα και την πρόθεση και τα κίνητρα που κρύβονται πίσω απ’ τα ψέματά σου. Όταν αποκτήσεις το θάρρος για να υπερβείς αυτό το εμπόδιο, να σπάσεις το κλουβί του Σατανά και να φύγεις απ’ τον έλεγχό του, αλλά και να φτάσεις σταδιακά σε ένα σημείο που δεν θα λες πλέον ψέματα, θα έρθεις σταδιακά στη ζωή στο φως, υπό την καθοδήγηση και την ευλογία του Θεού. Όταν υπερβείς το εμπόδιο των περιορισμών της σάρκας και καταφέρεις να υποταχθείς στην αλήθεια, να φανερώσεις ανοικτά τον εαυτό σου, να δηλώσεις δημόσια τη στάση σου και να μην έχεις επιφυλάξεις, τότε θα απελευθερωθείς και θα είσαι ελεύθερος. Όταν ζεις με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο θα σε συμπαθούν οι άλλοι, αλλά θα ευχαριστιέται και ο Θεός. Παρότι μπορεί καμιά φορά να εξακολουθείς να κάνεις λάθη και να λες ψέματα και ίσως κάποιες φορές να εξακολουθείς να έχεις προσωπικές προθέσεις, απώτερα κίνητρα ή εγωιστικές και αχρείες συμπεριφορές και σκέψεις, θα μπορείς να δεχθείς τη σχολαστική εξέταση του Θεού, η οποία φανερώνει τις προθέσεις σου, την πραγματική κατάστασή σου και τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου ενώπιόν Του και θα μπορείς να αναζητάς την αλήθεια από Αυτόν. Όταν κατανοήσεις την αλήθεια, θα έχεις βρεθεί σε ένα μονοπάτι άσκησης. Όταν το μονοπάτι άσκησης που ακολουθείς είναι ορθό και κινείσαι στη σωστή κατεύθυνση, το μέλλον σου θα είναι όμορφο και φωτεινό. Με αυτόν τον τρόπο, θα ζεις με γαλήνια καρδιά, το πνεύμα σου θα θρέφεται και θα αισθάνεσαι ολοκλήρωση και ικανοποίηση. Εάν δεν μπορείς να απαλλαγείς από τους περιορισμούς της σάρκας, εάν περιορίζεσαι συνεχώς από συναισθήματα, προσωπικά συμφέροντα και σατανικές φιλοσοφίες, αν μιλάς και ενεργείς με μυστικοπαθή τρόπο και κρύβεσαι μονίμως στις σκιές, τότε ζεις κάτω από τη δύναμη του Σατανά. Όμως αν κατανοήσεις την αλήθεια, απαλλαχθείς από τους περιορισμούς της σάρκας και κάνεις πράξη την αλήθεια, σταδιακά θα καταφέρεις να αποκτήσεις ανθρώπινη ομοιότητα. Θα είσαι ειλικρινής και ευθύς στα λόγια και στις πράξεις σου και θα μπορείς να αποκαλύπτεις τις απόψεις σου, τις ιδέες σου και τα λάθη που έχεις κάνει, επιτρέποντας σε όλους να τα βλέπουν ξεκάθαρα. Τελικά, οι άλλοι θα σε αναγνωρίζουν ως ένα άτομο με διαφάνεια. Τι είναι ένα άτομο με διαφάνεια; Είναι κάποιος που μιλάει με εξαιρετική ειλικρίνεια, που όλοι πιστεύουν πως τα λόγια του είναι αληθινά. Ακόμη κι αν αυτό το άτομο πει ένα ψέμα ακούσια ή κάνει κάποιο λάθος, ο κόσμος μπορεί να το συγχωρέσει, γνωρίζοντας πως δεν ήταν σκόπιμο. Αν ένα τέτοιο άτομο συνειδητοποιήσει ότι είπε ψέματα ή έκανε κάποιο λάθος, ζητάει συγγνώμη και διορθώνει τη συμπεριφορά του. Αυτό είναι ένα άτομο με διαφάνεια. Ένα τέτοιο άτομο το συμπαθούν και το εμπιστεύονται όλοι. Θα πρέπει να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο για να αποκτήσεις την εμπιστοσύνη του Θεού και των άλλων. Αυτό δεν είναι κάτι απλό∙ είναι το υψηλότερο επίπεδο αξιοπρέπειας που μπορεί να διαθέτει κάποιος. Ένα τέτοιο άτομο διαθέτει αυτοσεβασμό. Αν δεν μπορείς να κερδίσεις την εμπιστοσύνη των άλλων, πώς περιμένεις να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του Θεού; Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν αισχρές ζωές, που επινοούν συνεχώς ψέματα και προσεγγίζουν τις εργασίες τους με επιπόλαιο τρόπο. Δεν έχουν την παραμικρή αίσθηση ευθύνης, απορρίπτουν το κλάδεμα, καταφεύγουν πάντα σε παραπειστικά επιχειρήματα και δεν τους συμπαθεί κανείς που τους συναντάει. Αυτοί ζουν χωρίς καμία αίσθηση ντροπής. Μπορούν, άραγε, να θεωρηθούν αληθινά ανθρώπινα όντα; Οι άνθρωποι που γίνονται αντιληπτοί ως ενοχλητικοί και αναξιόπιστοι από τους άλλους έχουν χάσει πλήρως την ανθρώπινη φύση τους. Αν οι άλλοι άνθρωποι δεν μπορούν να τους εμπιστευτούν, μπορεί να τους εμπιστευτεί ο Θεός; Αν οι άλλοι άνθρωποι τρέφουν τέτοια αντιπάθεια για αυτούς, μπορεί να τους συμπαθήσει ο Θεός; Ο Θεός αντιπαθεί αυτούς τους ανθρώπους, τους αποστρέφεται, και αναπόφευκτα θα αποκλειστούν. Ως άνθρωποι, πρέπει να είμαστε έντιμοι και να τιμούμε τις δεσμεύσεις μας. Είτε κάνει πράξεις για άλλους ανθρώπους είτε για τον Θεό, ο καθένας θα πρέπει να κρατάει τον λόγο του. Όταν κάποιος κερδίζει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων και μπορεί να ικανοποιεί και να διαβεβαιώνει τον Θεό, είναι ένας σχετικά έντιμος άνθρωπος. Αν είσαι αξιόπιστος στις πράξεις σου, τότε όχι μόνο θα σε συμπαθούν οι άλλοι άνθρωποι, αλλά σίγουρα θα σε συμπαθεί και ο Θεός. Όταν είσαι ένα έντιμο άτομο, μπορείς να ευχαριστείς τον Θεό και να ζεις με αξιοπρέπεια. Επομένως, η τιμιότητα θα πρέπει να αποτελεί την αφετηρία της συμπεριφοράς του ατόμου.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο ένας έντιμος άνθρωπος μπορεί να βιώσει αληθινή ανθρώπινη ομοιότητα

Πίσω από τα ψέματα των ανθρώπων κρύβονται συχνά κάποιες προθέσεις· κάποια ψέματα, όμως, δεν κρύβουν πίσω τους καμία πρόθεση ούτε έχουν σχεδιαστεί σκόπιμα. Αντίθετα, βγαίνουν με φυσικό τρόπο. Τέτοια ψέματα είναι εύκολο να διορθωθούν· αντίθετα, τα ψέματα που κρύβουν πίσω τους προθέσεις δεν διορθώνονται εύκολα. Αυτό συμβαίνει επειδή οι προθέσεις αυτές προέρχονται από τη φύση ενός ανθρώπου, αντιπροσωπεύουν την εξαπάτηση του Σατανά, και είναι προθέσεις τις οποίες οι άνθρωποι επιλέγουν εσκεμμένα. Αν κάποιος δεν αγαπάει την αλήθεια, δεν θα καταφέρει να επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα. Θα πρέπει, λοιπόν, να προσευχηθεί στον Θεό, να στηριχθεί πάνω Του και να αναζητήσει την αλήθεια για να επιλύσει το ζήτημα. Το πρόβλημα των ψεμάτων, όμως, δεν μπορεί να επιλυθεί μονομιάς. Θα υπάρχουν περιστασιακές, ή ίσως και πολλές υποτροπές. Αυτή η κατάσταση είναι φυσιολογική, και εφόσον κάθε φορά που λες έστω και το παραμικρό ψέμα, φροντίζεις να το διορθώσεις αυτό και είσαι συνεπής σ’ αυτήν την άσκηση, θα έρθει η μέρα που το πρόβλημα θα λυθεί τελείως. Η διόρθωση των ψεμάτων είναι ένας παρατεταμένος πόλεμος: Όταν πεις κάποιο ψέμα, κάνε αυτοκριτική και μετά προσευχήσου στον Θεό. Όταν πεις άλλο ένα, κάνε αυτοκριτική και προσευχήσου ξανά στον Θεό. Όσο πιο πολύ προσεύχεσαι στον Θεό, τόσο πιο πολύ θα μισείς τη διεφθαρμένη σου διάθεση και τόσο πιο πολύ θα λαχταράς να κάνεις πράξη και να βιώνεις την αλήθεια. Έτσι, θα έχεις τη δύναμη να εγκαταλείψεις τα ψέματα. Μετά από ένα διάστημα τέτοιας εμπειρίας και άσκησης, θα δεις πως τα ψέματά σου έχουν ελαττωθεί κατά πολύ, ζεις με πολύ μεγαλύτερη άνεση και δεν χρειάζεται πια να λες ψέματα ή να τα συγκαλύπτεις. Μπορεί να μη μιλάς πολύ σε καθημερινή βάση, αλλά κάθε πρότασή σου θα είναι από καρδιάς και αληθινή, ενώ τα ψέματα θα είναι λιγοστά. Πώς θα νιώθεις που θα ζεις έτσι; Δεν θα είναι απελευθερωτικό και λυτρωτικό; Η διεφθαρμένη διάθεσή σου δεν θα σε περιορίζει, δεν θα δεσμεύεσαι από αυτήν και θα αρχίσεις τουλάχιστον να βλέπεις τα αποτελέσματα που προκύπτουν από το να είσαι ειλικρινής. Σε ειδικές περιπτώσεις, φυσικά, μπορεί να σου ξεφεύγει μερικές φορές κάποιο ψεματάκι. Μπορεί κάποιες στιγμές να αντιμετωπίζεις κίνδυνο ή κάποιου είδους πρόβλημα, ή να θέλεις να διαφυλάξεις την ασφάλειά σου· σε τέτοιες στιγμές, δεν μπορείς να αποφύγεις τα ψέματα. Παρόλα αυτά, πρέπει να αναλογιστείς, να κατανοήσεις και να επιλύσεις το πρόβλημα. Θα πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να πεις: «Εξακολουθούν να υπάρχουν ψέματα και εξαπάτηση μέσα μου. Μακάρι ο Θεός να με σώσει από τη διεφθαρμένη διάθεσή μου μια για πάντα». Όταν κάποιος εξασκεί θελημένα τη σοφία, αυτό δεν μετρά ως αποκάλυψη διαφθοράς. Αυτό πρέπει να βιώσει κανείς για να είναι ειλικρινής. Με αυτόν τον τρόπο, τα ψέματά σου θα γίνονται όλο και λιγότερα. Σήμερα λες δέκα ψέματα, αύριο μπορεί να πεις εννιά, μεθαύριο θα πεις οκτώ. Αργότερα θα πεις μόνο δυο-τρία. Θα λες όλο και περισσότερο την αλήθεια, και θα κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής όλο και περισσότερο σύμφωνα με τις προθέσεις, τις απαιτήσεις και τα πρότυπα του Θεού. Αυτό θα είναι πολύ καλό! Για να κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής πρέπει να έχεις μονοπάτι και στόχο. Πρέπει πρώτα να επιλύσεις το πρόβλημα των ψεμάτων που λες και να γνωρίσεις την ουσία που κρύβεται πίσω από το να λες αυτά τα ψέματα. Εκτός αυτού, πρέπει να αναλύσεις ποιες προθέσεις και ποια κίνητρα σε ωθούν να λες αυτά τα ψέματα, γιατί έχεις τέτοιες προθέσεις και ποια είναι η ουσία τους. Όταν ξεκαθαρίσεις όλα αυτά τα ζητήματα, θα δεις σε βάθος το πρόβλημα των ψεμάτων, και όταν σου συμβεί κάτι, θα έχεις αρχές άσκησης. Αν συνεχίσεις να ασκείσαι και να βιώνεις έτσι τα πράγματα, είναι βέβαιο πως θα δεις αποτελέσματα. Μια μέρα θα πεις: «Είναι εύκολο να είσαι ειλικρινής. Το να είσαι δόλιος είναι πολύ κουραστικό! Δεν θέλω πια να είμαι δόλιος, να πρέπει να σκέφτομαι διαρκώς τι ψέματα να λέω και πώς να τα συγκαλύπτω. Είναι σαν να είμαι άνθρωπος με κάποια ψυχική ασθένεια που μιλάει με αντιφάσεις —κάποιος που δεν αξίζει να αποκαλείται “άνθρωπος”! Αυτή η ζωή είναι πολύ κουραστική και δεν θέλω να ζω πια έτσι!» Εκείνη τη στιγμή, θα έχεις την ελπίδα να γίνεις πραγματικά ειλικρινής, πράγμα που θα αποδείξει πως έχεις αρχίσει να κάνεις πρόοδο με στόχο το να γίνεις ειλικρινής. Πρόκειται για σημαντική εξέλιξη. Φυσικά, όταν αρχίσετε να ασκείστε, κάποιοι από εσάς ίσως να νιώσετε καταντροπιασμένοι μόλις πείτε ειλικρινείς κουβέντες και ξεσκεπάσετε τον εαυτό σας. Θα κοκκινίσετε, θα νιώσετε ντροπή και θα φοβηθείτε μη σας κοροϊδέψουν οι άλλοι. Τι θα πρέπει να κάνετε, λοιπόν; Πρέπει και πάλι να προσευχηθείτε στον Θεό και να ζητήσετε να σας δώσει δύναμη. Πες το εξής: «Θεέ μου, θέλω να είμαι ειλικρινής, αλλά φοβάμαι ότι οι άλλοι θα με κοροϊδέψουν όταν πω την αλήθεια. Σου ζητώ να με σώσεις από τα δεσμά της σατανικής μου διάθεσης· άσε με να ζήσω σύμφωνα με τα λόγια Σου, να απελευθερωθώ και να λυτρωθώ». Όταν προσεύχεσαι έτσι, η καρδιά σου θα φωτίζεται όλο και περισσότερο και θα λες στον εαυτό σου: «Είναι καλό να το κάνω αυτό πράξη. Σήμερα έκανα πράξη την αλήθεια. Επιτέλους, υπήρξα για μια φορά ειλικρινής». Καθώς θα προσεύχεσαι έτσι, ο Θεός θα σε διαφωτίζει. Θα εργάζεται μέσα στην καρδιά σου, θα σε συγκινεί και θα σου δίνει, έτσι, τη δυνατότητα να καταλάβεις πώς είναι να είσαι ειλικρινής. Έτσι πρέπει να γίνεται πράξη η αλήθεια. Στην αρχή, δεν θα έχεις μονοπάτι· μέσα από την αναζήτηση της αλήθειας, όμως, θα βρεις ένα μονοπάτι. Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να αναζητούν την αλήθεια, δεν έχουν απαραίτητα πίστη. Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους να μην έχουν κάποιο μονοπάτι· μόλις, όμως, κατανοήσουν την αλήθεια και βρουν ένα μονοπάτι άσκησης, η καρδιά τους βρίσκει ευχαρίστηση σ’ αυτό. Αν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές, η καρδιά τους θα βρει παρηγοριά και εκείνοι θα απελευθερωθούν και θα λυτρωθούν.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η πιο θεμελιώδης πράξη του να είναι κανείς ειλικρινής

Τελικά, ο απλούστερος τρόπος για να κάνει κανείς πράξη την ειλικρίνεια είναι απλώς να λέει τα πράγματα όπως είναι, να μιλάει με ειλικρινή λόγια και να λέει τα γεγονότα όπως είναι. Όπως είπε ο Κύριος Ιησούς: «Αλλ’ ας ήναι ο λόγος σας Ναι ναι, Ου, ού» (Κατά Ματθαίον 5:37). Το να είσαι ειλικρινής απαιτεί να ασκείσαι σύμφωνα με αυτήν την αρχή· μετά από μερικά χρόνια εξάσκησης, σίγουρα θα δεις αποτελέσματα. Εσείς τώρα πώς κάνετε πράξη την ειλικρίνεια; (Δεν νοθεύω αυτά που λέω και δεν ξεγελάω τους άλλους.) Τι σημαίνει «δεν νοθεύω»; Σημαίνει ότι τα λόγια που λες δεν περιλαμβάνουν ψέματα ούτε οποιεσδήποτε προσωπικές προθέσεις ή κίνητρα. Αν κρύβεις μέσα στην καρδιά σου δόλο ή προσωπικές προθέσεις και κίνητρα, τότε είναι φυσικό να ξεστομίζεις ψέματα. Αν δεν έχεις καθόλου δόλο, προσωπικές προθέσεις ή κίνητρα μέσα στην καρδιά σου, τότε αυτά που λες θα είναι ανόθευτα και δεν θα περιέχουν ψέματα —έτσι, θα λες: «Ναι ναι, Ου, ού». Το πιο κρίσιμο πράγμα είναι να εξαγνίσει κανείς πρώτα την καρδιά του. Μόλις εξαγνιστεί η καρδιά του, η αλαζονεία και η δολιότητά του θα επιλυθούν. Για να είναι κανείς ειλικρινές άτομο, πρέπει να διαλύσει αυτές τις νοθείες. Μετά από αυτό, είναι εύκολο να είναι κανείς ειλικρινής. Είναι πολύπλοκο να είσαι ειλικρινής; Όχι, δεν είναι. Όποια κι αν είναι η εσωτερική σου κατάσταση και όποιες διεφθαρμένες διαθέσεις κι αν έχεις, θα πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια της ειλικρίνειας. Πρέπει πρώτα να διορθώσεις το πρόβλημα ότι λες ψέματα —αυτό είναι το πιο σημαντικό. Καταρχάς, όταν μιλάς, θα πρέπει να ασκείσαι στο να λες ό,τι έχεις στο μυαλό σου, να λες αληθινά λόγια, να λες τα πράγματα με το όνομά τους και να μη λες καθόλου ψέματα· δεν πρέπει καν να λες λόγια που είναι νοθευμένα, και πρέπει να διασφαλίζεις ότι όλα όσα λες όλη μέρα είναι αληθινά και ειλικρινή. Αν το κάνεις αυτό, τότε κάνεις πράξη την αλήθεια και κάνεις πράξη την ειλικρίνεια. Αν διαπιστώσεις ότι ξεστομίζεις ψέματα ή νοθευμένα λόγια, τότε κάνε αμέσως αυτοκριτική, ανάλυσε και συνειδητοποίησε για ποιους λόγους λες ψέματα και τι σε αναγκάζει να πεις ψέματα. Στη συνέχεια, με βάση τα λόγια του Θεού, ανάλυσε αυτό το βασικό και ουσιώδες πρόβλημα. Μόλις αποκτήσεις σαφή εικόνα για τη βασική αιτία που σε κάνει να λες ψέματα, θα μπορέσεις να επαναστατήσεις εναντίον αυτής της σατανικής διάθεσης στην ομιλία και τις πράξεις σου. Θα πάψεις να καταφεύγεις στο ψέμα όταν αντιμετωπίζεις παρόμοιες καταστάσεις και θα μπορείς να μιλάς σύμφωνα με τα γεγονότα και να πάψεις να μιλάς με δόλο. Με αυτόν τον τρόπο, το πνεύμα σου θα ελευθερωθεί και θα απελευθερωθεί, και θα μπορέσεις να ζήσεις ενώπιον του Θεού. Εάν μπορείς να ζεις σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, τότε ζεις στο φως. Αν, όμως, κάνεις συνέχεια απάτες, συνωμοσίες και δολοπλοκίες, αν κρύβεσαι πάντοτε σαν τον κλέφτη σε σκοτεινές γωνίες και χειρίζεσαι κρυφά τις υποθέσεις σου, τότε δεν θα τολμήσεις να ζήσεις ενώπιον του Θεού. Επειδή έχεις κρυφά κίνητρα, θέλεις πάντα να ξεγελάς τους άλλους για να πετύχεις τους δικούς σου στόχους, και κρύβεις μέσα σου πάρα πολλά ντροπιαστικά και απερίγραπτα πράγματα, προσπαθείς συνεχώς να τα κρύβεις και να τα αποκρύπτεις, να τους βάζεις περιτύλιγμα και να τα μεταμφιέζεις· ωστόσο, δεν μπορείς να τα κρύβεις για πάντα αυτά τα πράγματα. Αργά ή γρήγορα, θα έρθουν στο φως. Κάποιος που έχει κρυφά κίνητρα δεν μπορεί να ζήσει στο φως. Αν δεν κάνει αυτοκριτική, δεν αναλύσει και δεν ξεγυμνώσει τον εαυτό του, τότε δεν θα μπορέσει να απελευθερωθεί από τον περιορισμό και τα δεσμά των διεφθαρμένων διαθέσεών του. Θα παραμείνει παγιδευμένος σε μια αμαρτωλή ζωή και δεν θα μπορεί να απεγκλωβιστεί. Τελικά, δεν πρέπει να λες ψέματα σε καμία περίσταση. Αν ξέρεις ότι είναι λάθος να λες ψέματα και αυτό δεν συμφωνεί με την αλήθεια, και παρ’ όλα αυτά επιμένεις να λες ψέματα και να ξεγελάς τους άλλους, και να επινοείς μάλιστα πράγματα για να αποκρύψεις τα γεγονότα και την πραγματικότητα της περίστασης, προκειμένου να παρασύρεις τους ανθρώπους, τότε κάνεις σκόπιμα κακό. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν μπορεί να σωθεί από τον Θεό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Το μονοπάτι της διάλυσης μιας διεφθαρμένης διάθεσης

Σχετικά αποσπάσματα ταινιών

Πώς να επιλυθεί το πρόβλημα του να λέει κανείς ψέματα και να εξαπατά;

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Πώς σταμάτησα να λέω ψέματα

Πώς πονάς όταν λες ψέματα

Ο λόγος νικά όλα τα ψέματα