Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Οι διεφθαρμένοι άνθρωποι είναι καλοί στο να μεταμφιέζονται. Ό,τι κι αν κάνουν και όποια διαφθορά κι αν αποκαλύπτουν, πρέπει πάντα να μεταμφιέζονται. Αν κάτι πάει στραβά ή αν κάνουν κάτι λάθος, θέλουν να ρίξουν την ευθύνη στους άλλους. Θέλουν να παίρνουν οι ίδιοι τα εύσημα για τα καλά πράγματα και οι ευθύνες για τα κακά να πηγαίνουν στους άλλους. Δεν υπάρχουν πολλές τέτοιες μεταμφιέσεις στην αληθινή ζωή; Υπάρχουν πάρα πολλές. Ποιο από τα δύο σχετίζεται με τη διάθεση; Το να κάνει κανείς λάθη ή το να μεταμφιέζεται; Το να μεταμφιέζεται είναι θέμα διάθεσης, έχει σχέση με την αλαζονική διάθεση, με τη μοχθηρία και τη δολιότητα· ο Θεός το αποστρέφεται πολύ αυτό. Στην πραγματικότητα, όταν μεταμφιέζεσαι, όλοι αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει. Εσύ, όμως, νομίζεις ότι δεν το καταλαβαίνουν, και προσπαθείς με κάθε τρόπο να επιχειρηματολογήσεις και να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου, σε μια προσπάθεια να σώσεις τα προσχήματα και να κάνεις τους πάντες να πιστέψουν ότι δεν έκανες τίποτα κακό. Δεν είναι ηλίθιο αυτό; Τι γνώμη έχουν οι άλλοι γι’ αυτό; Πώς αισθάνονται; Αηδία και αποστροφή. Εάν μετά από ένα λάθος που έχεις κάνει, μπορείς να το αντιμετωπίσεις σωστά και ν’ αφήσεις όλους τους άλλους να μιλήσουν γι’ αυτό, να τους επιτρέψεις να το σχολιάσουν αρνητικά και να το διακρίνουν, και αν μπορείς να μιλήσεις ανοιχτά γι’ αυτό και να το αναλύσεις, τότε τι γνώμη θα έχουν όλοι για σένα; Θα πουν ότι είσαι ειλικρινής, επειδή η καρδιά σου είναι ανοιχτή στον Θεό. Μέσα από τις πράξεις και τη συμπεριφορά σου, θα μπορέσουν να δουν την καρδιά σου. Εάν όμως προσπαθήσεις να μεταμφιεστείς και να τους εξαπατήσεις όλους, τότε θα σε περιφρονήσουν και θα πουν ότι είσαι ανόητος και ασύνετος. Εάν δεν προσπαθήσεις να προσποιηθείς ή να δικαιολογηθείς, εάν μπορέσεις να παραδεχτείς τα λάθη σου, τότε όλοι θα πουν ότι είσαι ειλικρινής και συνετός. Και τι σε κάνει συνετό; Όλοι κάνουν λάθη. Όλοι έχουν ελαττώματα και αδυναμίες. Μάλιστα, Στην πραγματικότητα, όλοι έχουν την ίδια διεφθαρμένη διάθεση. Μη νομίζεις ότι εσύ είσαι πιο ευγενής, πιο τέλειος και πιο ευγενικός απ’ τους άλλους. Αυτό είναι εντελώς παράλογο. Όταν ξεκαθαρίσεις μέσα σου τις διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου, την ουσία και το αληθινό πρόσωπο της διαφθοράς του, τότε δεν θα προσπαθείς να καλύπτεις τα λάθη σου ούτε θα κρατάς κακία στους άλλους για τα λάθη τους, αλλά θα μπορείς ν’ αντιμετωπίζεις και τα δύο ζητήματα σωστά. Μόνο τότε θα γίνεις διορατικός και δεν θα κάνεις ανοησίες, κι αυτό θα σε καταστήσει σοφό. Εκείνοι που δεν είναι σοφοί είναι ανόητοι και εμμένουν διαρκώς στα μικρά τους λάθη, ενώ παρασκηνιακά κάνουν ύπουλα πράγματα. Είναι αηδιαστικό να το βλέπεις αυτό. Στην πραγματικότητα, αυτό που κάνεις είναι πολύ προφανές στους άλλους, όμως εσύ εξακολουθείς ολοφάνερα να δίνεις παράσταση. Στους άλλους, μοιάζει με παράσταση κλόουν. Δεν είναι ανοησία αυτό; Είναι όντως. Οι ανόητοι δεν έχουν καθόλου σοφία. Όσα κηρύγματα κι αν ακούνε, και πάλι δεν κατανοούν την αλήθεια ούτε βλέπουν τίποτα όπως πραγματικά είναι. Δεν ξεκαβαλάνε ποτέ το καλάμι, γιατί νομίζουν ότι είναι διαφορετικοί από όλους τους άλλους και πιο αξιοσέβαστοι. Αυτό είναι αλαζονεία και αυταρέσκεια, είναι ανοησία. Οι ανόητοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση, έτσι δεν είναι; Τα θέματα στα οποία είσαι ανόητος και ασύνετος είναι τα θέματα στα οποία δεν έχεις πνευματική κατανόηση και δεν μπορείς εύκολα να κατανοήσεις την αλήθεια. Αυτή είναι η πραγματικότητα του ζητήματος.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σας

Τι διάθεση είναι εκείνη κατά την οποία οι άνθρωποι προσποιούνται διαρκώς, καλύπτουν μονίμως τις ατέλειές τους, κοκορεύονται ώστε οι άλλοι να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση και δεν βλέπουν τα ελαττώματα ή τις αδυναμίες τους, ενώ προσπαθούν μονίμως να παρουσιάσουν την καλύτερη πλευρά τους στους ανθρώπους; Είναι αλαζονεία, προσποίηση, υποκρισία, είναι η διάθεση του Σατανά, είναι κάτι μοχθηρό. Πάρτε για παράδειγμα τα μέλη του σατανικού καθεστώτος: Όσο κι αν τσακώνονται, διαπληκτίζονται ή σκοτώνουν κρυφά, κανείς δεν επιτρέπεται να τους καταγγείλει ή να τους εκθέσει. Φοβούνται ότι οι άνθρωποι θα δουν το δαιμονικό τους πρόσωπο και κάνουν ό,τι μπορούν για να το καλύψουν. Δημόσια, κάνουν τα πάντα για να παρουσιαστούν καλύτεροι, δηλαδή λένε πόσο πολύ αγαπούν τους ανθρώπους, πόσο σπουδαίοι, ένδοξοι και αλάνθαστοι είναι. Αυτή είναι η φύση του Σατανά. Το πιο κυρίαρχο χαρακτηριστικό της φύσης του Σατανά είναι η πονηριά και η εξαπάτηση. Και ποιος είναι ο στόχος αυτής της πονηριάς και της εξαπάτησης; Να ξεγελάσει τους ανθρώπους, να μην τους αφήσει να δουν την ουσία και την πραγματική εικόνα του, και να πετύχει έτσι τον στόχο της παράτασης της κυριαρχίας του. Οι συνηθισμένοι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν τέτοια δύναμη και κύρος, αλλά και αυτοί επιθυμούν να κάνουν τους άλλους να αποκτήσουν καλή γνώμη για τους ίδιους και να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση, καθώς και να τους προσδώσουν υψηλή θέση μέσα στην καρδιά τους. Αυτή είναι μια διεφθαρμένη διάθεση, και αν οι άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια, δεν μπορούν να το αναγνωρίσουν αυτό. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις είναι αυτές που είναι πιο δύσκολο απ’ όλες να αναγνωριστούν. Είναι εύκολο να αναγνωρίσει κανείς τα σφάλματα και τις ελλείψεις του, αλλά δεν είναι εύκολο να αναγνωρίσει τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Οι άνθρωποι που δεν έχουν αυτογνωσία δεν μιλούν ποτέ για τις διεφθαρμένες τους καταστάσεις, νομίζουν πάντα ότι δεν έχουν πρόβλημα. Και χωρίς να το συνειδητοποιούν, αρχίζουν να επιδεικνύονται: «Όλα αυτά τα χρόνια που πιστεύω, έχω υποστεί τόσες διώξεις και τόσες κακουχίες. Ξέρετε πώς τα ξεπέρασα όλα αυτά;» Είναι αλαζονική αυτή η διάθεση; Με βάση ποιο κίνητρο προβάλλουν τον εαυτό τους; (Να κερδίσουν την εκτίμηση των ανθρώπων.) Με βάση ποιο κίνητρο κάνουν τους ανθρώπους να τους εκτιμήσουν; (Να τους προσδώσουν αυτοί οι άνθρωποι υψηλή θέση στο μυαλό τους.) Όταν κάποιος άλλος στο μυαλό του σου προσδίδει θέση, τότε, όταν είναι κοντά σου, σου φέρεται με ευλάβεια και σου μιλάει πολύ ευγενικά. Σε θαυμάζει πάντα, σου παραχωρεί πάντα προτεραιότητα σε όλα, σου κάνει το χατίρι, σε κολακεύει και σε υπακούει. Σε αναζητά και σε αφήνει να παίρνεις αποφάσεις για τα πάντα. Κι εσύ από αυτό εισπράττεις μια αίσθηση ευχαρίστησης· νιώθεις δυνατότερος και καλύτερος απ’ όλους. Σε όλους αρέσει αυτό το συναίσθημα. Αυτό νιώθεις όταν έχεις θέση στην καρδιά κάποιου· οι άνθρωποι επιθυμούν να απολαύσουν αυτό το συναίσθημα, και γι’ αυτό συναγωνίζονται για τη θέση, και όλοι θέλουν να έχουν θέση στην καρδιά των άλλων, να τους εκτιμούν και να τους λατρεύουν οι άλλοι. Αν δεν μπορούσαν να αντλήσουν τέτοια απόλαυση από αυτό, δεν θα επιδίωκαν τη θέση. Για παράδειγμα, αν κάποιος δεν σε θεωρεί άνθρωπο με θέση, τότε θα σε αντιμετωπίσει επί ίσοις όροις, σαν ίσο του. Θα σε πάει κόντρα όταν χρειαστεί, δεν θα σου φερθεί με ευγένεια και σεβασμό, ενώ μπορεί ακόμα και να φύγει πριν τελειώσεις την κουβέντα σου. Θα σε ενοχλούσε αυτό; Δεν σου αρέσει όταν σου φέρονται έτσι· σου αρέσει όταν σε κολακεύουν, σε θαυμάζουν και σε λατρεύουν κάθε στιγμή. Σου αρέσει όταν είσαι το επίκεντρο των πάντων και όλα περιστρέφονται γύρω σου, σου αρέσει όταν όλοι σε ακούνε, σε θαυμάζουν και υποτάσσονται στις οδηγίες σου. Αυτό δεν είναι επιθυμία να ηγεμονεύεις σαν βασιλιάς, να έχεις εξουσία; Τα λόγια και οι πράξεις σου καθοδηγούνται από την επιδίωξη και την απόκτηση της θέσης, και γι’ αυτήν διαγκωνίζεσαι, παλεύεις και ανταγωνίζεσαι με τους άλλους. Έχεις στόχο να κατακτήσεις μια θέση και να φτάσεις στο σημείο που ο εκλεκτός λαός του Θεού θα σε ακούει, θα σε υποστηρίζει και θα σε λατρεύει. Μόλις καταλάβεις αυτήν τη θέση, τότε έχεις αποκτήσει εξουσία και μπορείς να απολαύσεις τα οφέλη της θέσης, τον θαυμασμό των άλλων και όλα τα άλλα πλεονεκτήματα που έρχονται μαζί μ’ αυτήν τη θέση. Οι άνθρωποι συνέχεια κρύβουν τον πραγματικό τους εαυτό, κάνουν επίδειξη στους άλλους, δίνουν παράσταση, φορούν προσωπείο και εξωραΐζουν τον εαυτό τους ώστε οι άλλοι να πιστέψουν ότι είναι τέλειοι. Ο στόχος τους με αυτό που κάνουν είναι να αποκτήσουν θέση, ώστε να απολαμβάνουν τα οφέλη της. Αν δεν το πιστεύεις αυτό, σκέψου το προσεκτικά: Γιατί θέλεις πάντοτε να κάνεις τους άλλους να σε έχουν σε μεγάλη εκτίμηση; Θέλεις να τους κάνεις να σε λατρεύουν και να σε θαυμάζουν, ώστε τελικά να πάρεις την εξουσία και να απολαμβάνεις τα οφέλη της θέσης. Η θέση που τόσο απεγνωσμένα επιζητάς θα σου φέρει πολλά οφέλη, κι αυτά ακριβώς τα οφέλη είναι που ζηλεύουν και επιθυμούν οι άλλοι. Μόλις οι άνθρωποι πάρουν μια γεύση απ’ τα πολλά οφέλη που τους παρέχει η θέση, μεθούν και παραδίνονται σ’ αυτήν την πολυτελή ζωή. Νομίζουν ότι μόνο έτσι δεν πάει χαμένη η ζωή τους. Η διεφθαρμένη ανθρωπότητα το απολαμβάνει πάρα πολύ όταν παραδίνεται σ’ αυτά τα πράγματα. Συνεπώς, μόλις κάποιος αποκτήσει μια θέση και αρχίσει να απολαμβάνει τα διάφορα οφέλη που αυτή του προσφέρει, θα λαχταράει απεγνωσμένα αυτές τις αμαρτωλές απολαύσεις και μάλιστα δεν πρόκειται να τις εγκαταλείψει ποτέ. Ουσιαστικά, την επιδίωξη της φήμης και της θέσης την καθοδηγεί η επιθυμία κάποιου να απολαμβάνει τα πλεονεκτήματα που τη συνοδεύουν, να ηγεμονεύει σαν βασιλιάς, να ασκεί έλεγχο στον εκλεκτό λαό του Θεού, να κυριαρχεί σε όλους και να ιδρύσει ένα ανεξάρτητο βασίλειο όπου θα μπορεί να απολαμβάνει τα οφέλη της θέσης του και να παραδίνεται σε αμαρτωλές απολαύσεις. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί ένα σωρό μεθόδους για να εξαπατήσει τους ανθρώπους, να τους ξεγελάσει και να τους κοροϊδέψει, δίνοντάς τους ψευδείς εντυπώσεις. Χρησιμοποιεί ακόμη και τον εκφοβισμό και τις απειλές για να τους κάνει να τον θαυμάσουν και να τον φοβηθούν, με απώτερο σκοπό να τους οδηγήσει στην υποταγή σ’ αυτόν και στη λατρεία Του. Αυτό ευχαριστεί τον Σατανά και αυτός είναι και ο στόχος του όταν ανταγωνίζεται τον Θεό για να κερδίσει τους ανθρώπους. Όταν, λοιπόν, αγωνίζεστε για τη θέση και τη φήμη ανάμεσα στους άλλους ανθρώπους, για ποιο πράγμα αγωνίζεστε; Αγωνίζεστε όντως για τη φήμη; Όχι. Στην πραγματικότητα αγωνίζεσαι για τα οφέλη που σου φέρνει η φήμη. Αν θέλεις πάντα να απολαμβάνεις αυτά τα οφέλη, τότε θα πρέπει να αγωνιστείς γι’ αυτά. Αν, όμως, δεν εκτιμάς αυτά τα οφέλη και λες: «Δεν έχει σημασία πώς μου φέρονται οι άνθρωποι. Δεν είμαι παρά ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Δεν είμαι άξιος να λάβω τέτοια καλή μεταχείριση ούτε θέλω να λατρεύω κάποιον άνθρωπο. Ο Θεός είναι ο μόνος που πρέπει πραγματικά να λατρεύω και να έχω τον φόβο Του. Μόνο Αυτός είναι ο Θεός μου και ο Κύριός μου. Όσο καλός κι αν είναι κανείς, όσο μεγάλες ικανότητες κι αν έχει, όσο τεράστιο ταλέντο κι αν έχει ή όσο υπέροχη ή τέλεια εικόνα κι αν έχει, δεν είναι αυτός το αντικείμενο του σεβασμού μου, επειδή δεν είναι αυτός η αλήθεια. Δεν είναι ο Δημιουργός, δεν είναι ο Σωτήρας και δεν μπορεί να ενορχηστρώνει ούτε να κυριαρχεί απόλυτα στο πεπρωμένο του ανθρώπου. Δεν είναι αυτός το αντικείμενο της λατρείας μου. Κανένας άνθρωπος δεν αξίζει τη λατρεία μου», δεν συμφωνεί αυτό με την αλήθεια; Απ’ την άλλη, αν δεν λατρεύεις τους άλλους, πώς πρέπει να τους φερθείς αν αρχίσουν να λατρεύουν εσένα; Πρέπει να βρεις τρόπο να μην τους αφήσεις να το κάνουν αυτό και να τους βοηθήσεις να απελευθερωθούν από μια τέτοια νοοτροπία. Πρέπει να βρεις τρόπο να τους δείξεις το αληθινό σου πρόσωπο και να τους δείξεις την ασχήμια σου και την αληθινή σου φύση. Το πιο σημαντικό είναι να δώσεις στους άλλους να καταλάβουν ότι, όσο καλό και αν είναι το επίπεδό σου, όσο μορφωμένος κι αν είσαι, όσες γνώσεις κι αν έχεις και όσο έξυπνος κι αν είσαι, δεν παύεις να είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Δεν αποτελείς αντικείμενο θαυμασμού ή λατρείας για κανέναν. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να παραμείνεις σταθερός στη θέση σου και να μην αποσύρεσαι όταν κάνεις λάθη ή όταν έρχεσαι σε δύσκολη θέση. Αν, όποτε κάνεις λάθη ή έρχεσαι σε δύσκολη θέση, όχι μόνο δεν το αναγνωρίζεις, αλλά και προσπαθείς να το αποκρύψεις ή να το ωραιοποιήσεις εξαπατώντας τους άλλους, τότε επιδεινώνεις το λάθος σου και κάνεις τον εαυτό σου να φαίνεται ακόμα πιο άσχημος. Η φιλοδοξία σου φανερώνεται ακόμα περισσότερο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν τη συμπεριφορά σας

Οι ίδιοι οι άνθρωποι είναι δημιουργήματα. Μπορούν τα δημιουργήματα να φτάσουν στην παντοδυναμία; Μπορούν να επιτύχουν τελείωση και τελειότητα; Μπορούν να επιτύχουν επιδεξιότητα σε όλα, να φτάσουν να κατανοούν τα πάντα, να διαβλέπουν τα πάντα και να είναι ικανοί για τα πάντα; Όχι, δεν μπορούν. Ωστόσο, μέσα στους ανθρώπους υπάρχουν διεφθαρμένες διαθέσεις και μια μοιραία αδυναμία. Αμέσως μόλις διδαχθούν μια δεξιότητα ή ένα επάγγελμα, οι άνθρωποι αισθάνονται ικανοί, ότι είναι άνθρωποι με θέση και αξία, και ότι είναι επαγγελματίες. Ανεξάρτητα από το πόσο συνηθισμένοι είναι, όλοι τους θέλουν να προωθήσουν τον εαυτό τους ως ένα διάσημο ή εξαιρετικό άτομο, να γίνουν κάποια μικρή διασημότητα και να κάνουν τους άλλους να πιστεύουν ότι είναι τέλειοι, άψογοι και αψεγάδιαστοι· στα μάτια των άλλων, θέλουν να γίνουν διάσημοι, ισχυροί, ή κάποια μεγάλη προσωπικότητα, να γίνουν πανίσχυροι, ικανοί για οτιδήποτε και σε θέση να επιτύχουν τα πάντα. Νιώθουν πως αν ζητούσαν τη βοήθεια των άλλων, θα έδειχναν ανίκανοι, αδύναμοι και κατώτεροι, και οι άλλοι θα τους περιφρονούσαν. Γι’ αυτόν τον λόγο, θέλουν πάντα να προσποιούνται. Μερικοί άνθρωποι, όταν τους ζητάς να κάνουν κάτι, λένε ότι ξέρουν πώς να το κάνουν, ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρουν. Στη συνέχεια, το ψάχνουν κρυφά και προσπαθούν να μάθουν πώς να το κάνουν, αφού όμως το μελετήσουν για αρκετές ημέρες, και πάλι δεν καταλαβαίνουν πώς να το κάνουν. Όταν τους ρωτάς πώς τα πηγαίνουν με αυτό, λένε: «Σε λίγο, σε λίγο!» Μέσα τους, όμως, σκέφτονται: «Δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί, δεν έχω ιδέα, δεν ξέρω τι να κάνω! Δεν πρέπει να αφήσω να βγουν τα άπλυτά μου στη φόρα, πρέπει να συνεχίσω να υποκρίνομαι, δεν μπορώ ν’ αφήσω τους άλλους να δουν τα μειονεκτήματα και την άγνοιά μου, δεν μπορώ να τους επιτρέψω να με περιφρονήσουν!» Τι πρόβλημα είναι αυτό; Είναι σαν μια κόλαση επί γης, όπου προσπαθείς να σώσεις την υπόληψή σου με κάθε κόστος. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Η αλαζονεία των ανθρώπων αυτών δεν έχει όρια, έχουν χάσει κάθε λογική. Δεν επιθυμούν να είναι σαν όλους τους άλλους, δεν θέλουν να είναι συνηθισμένοι άνθρωποι, κανονικοί άνθρωποι, αλλά υπεράνθρωποι, σπουδαία άτομα, ή επιτυχημένοι. Αυτό είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα! Όσον αφορά τις αδυναμίες, τα ελαττώματα, την άγνοια, την ανοησία και την έλλειψη κατανόησης εντός της κανονικής ανθρώπινης φύσης, τα σκεπάζουν όλα και δεν αφήνουν τους άλλους να τα δουν, και στη συνέχεια συνεχίζουν να υποδύονται. Κάποιοι άνθρωποι αδυνατούν να διακρίνουν το οτιδήποτε, αλλά παρ’ όλα αυτά λένε ότι κατά βάθος καταλαβαίνουν. Όταν, όμως, τους ζητήσεις να εξηγήσουν αυτό που κατάλαβαν, δεν μπορούν να το κάνουν. Μόλις το εξηγήσει κάποιος άλλος, τότε λένε ότι ετοιμαζόντουσαν να πουν το ίδιο πράγμα, αλλά δεν πρόλαβαν να το πουν εγκαίρως. Κάνουν ό,τι μπορούν για να μεταμφιεστούν και προσπαθούν να δείξουν μια καλή εικόνα. Τι λες, τέτοιοι άνθρωποι δεν πετούν στα σύννεφα; Διαρκώς ονειρεύονται, σωστά; Δεν ξέρουν ποιοι είναι ούτε πώς να βιώσουν την κανονική ανθρώπινη φύση. Δεν έχουν ενεργήσει ούτε μια φορά σαν πρακτικά ανθρώπινα όντα. Αν περνάς τις μέρες σου πετώντας στα σύννεφα, χωρίς σχέδιο και σκοπό, χωρίς να ενεργείς σε τίποτα προσγειωμένος, ζώντας πάντα με βάση τη φαντασία σου, τότε αυτό είναι πρόβλημα. Το μονοπάτι στη ζωή που διαλέγεις δεν είναι το σωστό. Αν το πράξεις, τότε, ανεξάρτητα από το ότι πιστεύεις στον Θεό, δεν πρόκειται να κατανοήσεις την αλήθεια ούτε θα είσαι ικανός να την αποκτήσεις. Για να σου μιλήσω ειλικρινά, δεν μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια, διότι ξεκινάς από λάθος αφετηρία. Πρέπει να μάθεις να περπατάς στο έδαφος και να περπατάς σταθερά, κάνοντας ένα βήμα τη φορά. Αν μπορείς να περπατήσεις, περπάτα· μην προσπαθείς να μάθεις να τρέχεις. Αν μπορείς να κάνεις ένα βήμα τη φορά, μην προσπαθείς να κάνεις δύο βήματα τη φορά. Πρέπει να φέρεσαι με τα πόδια σου σταθερά στο έδαφος. Μην προσπαθείς να είσαι υπεράνθρωπος, σπουδαίος ή υψηλόφρων.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι πέντε προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την είσοδο στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό

Πώς περιγράφονται οι Φαρισαίοι; Είναι άνθρωποι υποκριτές, τελείως ψεύτικοι, άνθρωποι που ό,τι κι αν κάνουν, παίζουν θέατρο. Τι θέατρο παίζουν; Παριστάνουν ότι είναι καλοί, ευγενικοί και θετικοί. Έτσι είναι στην πραγματικότητα; Φυσικά και όχι. Αφού είναι υποκριτές, όλα όσα εκδηλώνουν και αποκαλύπτουν σ’ αυτούς είναι ψευδή· όλα είναι θέατρο, δεν είναι αυτό το πραγματικό τους πρόσωπο. Και πού βρίσκεται κρυμμένο το πραγματικό τους πρόσωπο; Είναι κρυμμένο βαθιά μέσα στην καρδιά τους, για να μην το δουν ποτέ οι άλλοι. Παρόλο που τα πάντα εξωτερικά είναι ένα θέατρο, είναι όλα ψέματα, μόνο τους ανθρώπους μπορούν να ξεγελάσουν· τον Θεό δεν μπορούν να Τον ξεγελάσουν. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αν δεν κάνουν πράξη και δεν βιώνουν τα λόγια του Θεού, τότε δεν μπορούν να κατανοήσουν πραγματικά την αλήθεια, κι έτσι, όσο ωραία κι αν ακούγονται τα λόγια τους, αυτά τα λόγια δεν είναι η αλήθεια-πραγματικότητα· είναι λόγια και δόγματα. Κάποιοι άνθρωποι επικεντρώνονται μόνο στο να παπαγαλίσουν λόγια και δόγματα, να αντιγράψουν σαν πίθηκοι όποιον εκφωνεί τα υψηλότερα κηρύγματα, με αποτέλεσμα μέσα σε μόνο λίγα χρόνια να αναπτύξουν την ικανότητα τα απαγγέλλουν λόγια και δόγματα, και να τους θαυμάζουν και να τους τιμούν πολλοί άνθρωποι· μετά απ’ αυτό, αρχίζουν να καμουφλάρονται και να δίνουν μεγάλη προσοχή σ’ αυτά που λένε και κάνουν, κι έτσι δείχνουν ότι είναι πάρα πολύ ευσεβείς και πνευματικοί. Χρησιμοποιούν αυτές τις δήθεν πνευματικές θεωρίες για να καμουφλαριστούν. Μόνο γι’ αυτά μιλάνε όπου κι αν πάνε, για πράγματα αληθοφανή που ταιριάζουν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, αλλά που δεν έχουν το παραμικρό ίχνος της αλήθεια-πραγματικότητας. Και κηρύττοντας αυτά τα πράγματα, τα οποία είναι σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τα γούστα των ανθρώπων, παραπλανούν πολλούς. Σε άλλους, τέτοιοι άνθρωποι φαίνονται πολύ ευσεβείς και ταπεινοί, αλλά στην πραγματικότητα αυτό είναι ψευδές. Φαίνονται ανεκτικοί, διαλλακτικοί και στοργικοί, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια προσποίηση· λένε ότι αγαπούν τον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για θέατρο. Άλλοι τέτοιους ανθρώπους τους περνάνε για άγιους, αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν ισχύει. Πού μπορεί να βρεθεί ένας άνθρωπος που είναι πραγματικά άγιος; Όλη ανθρώπινη αγιοσύνη είναι κάτι ψεύτικο, ένα θέατρο, μια προσποίηση. Εξωτερικά, φαίνονται πιστοί στον Θεό, αλλά στην πραγματικότητα απλώς δίνουν παράσταση για να τη δουν οι άλλοι. Όταν δεν κοιτάζει κανένας, δεν είναι πιστοί ούτε στο ελάχιστο και ό,τι κάνουν είναι επιπόλαιο. Επιφανειακά, δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό και έχουν εγκαταλείψει την οικογένεια και τη σταδιοδρομία τους. Αλλά στα κρυφά τι κάνουν; Κάνουν τη δική τους δουλειά και διευθύνουν τη δική τους επιχείρηση στην εκκλησία, επωφελούνται από την εκκλησία και κλέβουν κρυφά τις προσφορές, με το πρόσχημα ότι εργάζονται για τον Θεό…. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι σύγχρονοι υποκριτές Φαρισαίοι. Από πού προέρχονται οι Φαρισαίοι; Μήπως προέρχονται μέσα από τους απίστους; Όχι, όλοι τους προέρχονται μέσα από τους πιστούς. Γιατί γίνονται Φαρισαίοι αυτοί οι άνθρωποι; Τους έκανε κάποιος έτσι; Προφανώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ποιος είναι ο λόγος; Είναι ότι τέτοια φύση-ουσία έχουν, και γι’ αυτό φταίει το μονοπάτι που έχουν ακολουθήσει. Χρησιμοποιούν τα λόγια του Θεού μόνο ως εργαλείο για να κηρύξουν και να επωφεληθούν από την εκκλησία. Οπλίζουν το μυαλό και το στόμα τους με τα λόγια του Θεού, κηρύττουν ψεύτικες πνευματικές θεωρίες και παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως άγιο, και στη συνέχεια με αυτό ως κεφάλαιο θέλουν να πετύχουν τον σκοπό του να επωφεληθούν από την εκκλησία. Κηρύττουν απλώς δόγματα, όμως δεν έχουν κάνει ποτέ πράξη την αλήθεια. Τι άνθρωποι είναι αυτοί που συνεχίζουν να κηρύττουν λόγια και δόγματα, παρόλο που δεν έχουν ποτέ ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού; Αυτοί είναι οι υποκριτές Φαρισαίοι. Οι πενιχρές, δήθεν καλές συμπεριφορές και καλή διαγωγή τους, καθώς και τα λίγα που έχουν εγκαταλείψει και δαπανήσει, οφείλονται εξ ολοκλήρου στο ότι περιόρισαν και συγκάλυψαν το θέλημά τους. Αυτές οι πράξεις είναι εντελώς ψευδείς, είναι όλες προσποίηση. Στην καρδιά αυτών των ανθρώπων δεν υπάρχει ο παραμικρός φόβος Θεού ούτε και έχουν αληθινή πίστη στον Θεό. Ακόμη περισσότερο, είναι δύσπιστοι. Αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, τότε θα βαδίσουν σε το ένα τέτοιο μονοπάτι και θα γίνουν Φαρισαίοι. Δεν είναι τρομακτικό αυτό; Ο θρησκευτικός τόπος στον οποίο συναθροίζονται οι Φαρισαίοι γίνεται αγορά. Στα μάτια του Θεού, αυτό αποτελεί θρησκεία· δεν είναι η εκκλησία του Θεού ούτε ένας τόπος στον οποίο λατρεύεται Αυτός. Έτσι, αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, τότε με όσα κυριολεκτικά λόγια και επιφανειακά δόγματα σχετικά με τις ομιλίες του Θεού κι αν εξοπλιστούν, θα είναι μάταιο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Έξι ενδείξεις ανάπτυξης στη ζωή

Οι αντίχριστοι είναι πολύ επιδέξιοι στο να προσποιούνται όταν βρίσκονται με άλλους. Όπως ακριβώς κι οι Φαρισαίοι, εξωτερικά δείχνουν να είναι πολύ ανεκτικοί με τους ανθρώπους, καθώς και υπομονετικοί, ταπεινοί και καλόβολοι —μοιάζουν πάρα πολύ επιεικείς κι ανεκτικοί απέναντι στους πάντες. Όταν χειρίζονται τα προβλήματα, πάντοτε δείχνουν πόσο τρομερά ανεκτικοί είναι απέναντι στους άλλους από το πόστο τους το οποίο τους δίνει θέση και, από κάθε πλευρά, δείχνουν μεγαλόψυχοι και ανοιχτόμυαλοι, δεν διυλίζουν τον κώνωπα με τους ανθρώπους και τους δείχνουν πόσο σπουδαίοι και ευγενικοί είναι. Στην πραγματικότητα, έχουν όντως τέτοια ουσία οι αντίχριστοι; Ναι μεν ενεργούν για το καλό των άλλων, δείχνουν ανεκτικότητα απέναντι στους ανθρώπους και μπορούν να τους βοηθήσουν σε κάθε περίσταση, αλλά με ποιο κρυφό κίνητρο τα κάνουν όλα αυτά; Θα έκαναν τα ίδια αν δεν προσπαθούσαν να πάρουν τους ανθρώπους με το μέρος τους και να εξαγοράσουν την εύνοιά τους; Όταν δεν τους βλέπει κανείς, είναι όντως έτσι οι αντίχριστοι; Είναι όντως όπως φαίνονται μπροστά στους άλλους ανθρώπους; Βοηθάνε, δηλαδή, τους άλλους με αγάπη και είναι ταπεινοί και υπομονετικοί, καθώς και ανεκτικοί απέναντι στους άλλους; Έχουν τέτοια ουσία και τέτοια διάθεση; Έτσι είναι ο χαρακτήρας τους; Σε καμία περίπτωση. Ό,τι κι αν κάνουν αποτελεί προσποίηση και το κάνουν για να παραπλανήσουν τους ανθρώπους και να εξαγοράσουν την εύνοιά τους, έτσι ώστε να αποκτήσουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι θετική εντύπωση γι’ αυτούς μέσα στην καρδιά τους κι έτσι ώστε οι άνθρωποι να σκέφτονται εκείνους πρώτους και να ζητούν τη δική τους βοήθεια όποτε αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα. Οι αντίχριστοι, προκειμένου να πετύχουν αυτόν τον στόχο, μηχανορραφούν σκόπιμα για να κάνουν φιγούρα στους άλλους, να πουν και να κάνουν τα σωστά πράγματα. Ποιος ξέρει πόσες φορές φιλτράρουν ή επεξεργάζονται τα λόγια τους στο μυαλό τους προτού μιλήσουν. Θα μηχανορραφήσουν και θα σπάσουν το κεφάλι τους σκόπιμα, καθώς αναλογίζονται τη διατύπωση, τις εκφράσεις, τον τόνο, τη φωνή τους, ακόμα και το βλέμμα με το οποίο θα κοιτάξουν τους ανθρώπους και το ύφος με το οποίο θα μιλήσουν. Θα συλλογιστούν ποιος είναι ο αποδέκτης αυτών που λένε, αν εκείνος είναι γέρος ή νέος, αν η θέση του είναι υψηλότερη ή χαμηλότερη από τη δική τους, αν τους έχει σε μεγάλη εκτίμηση, αν κρυφά τους σιχαίνεται, αν έχει συμβατή προσωπικότητα με τη δική τους, τι καθήκον κάνει και ποια είναι η θέση του στην εκκλησία και στην καρδιά των αδελφών τους. Θα παρατηρήσουν με επιμέλεια και θα σκεφτούν προσεκτικά αυτά τα πράγματα και, αφού τα σκεφτούν, θα βρουν τρόπους για να προσεγγίσουν όλων των ειδών τους ανθρώπους. Όπως κι αν μεταχειρίζονται οι αντίχριστοι τα διάφορα είδη ανθρώπων, δεν έχουν ως στόχο τίποτε άλλο παρά να κάνουν τους ανθρώπους να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση, να καταφέρουν τους ανθρώπους να μην τους θεωρούν πια ίσους, αλλά να προσβλέπουν σ’ αυτούς, καθώς και να τους θαυμάζουν και να προσβλέπουν σ’ αυτούς ακόμα περισσότεροι άνθρωποι την ώρα που μιλούν, να τους στηρίζουν και να τους ακολουθούν όταν κάνουν πράγματα και να τους συγχωρούν και να τους υπερασπίζονται όταν κάνουν κάποιο λάθος, καθώς και να αγωνίζονται ακόμα περισσότεροι άνθρωποι στο πλευρό τους, να παραπονιούνται έντονα για λογαριασμό τους και να παίρνουν θέση για να διαφωνήσουν με τον Θεό και να Του πάνε κόντρα όταν οι ίδιοι αποκαλύπτονται και απορρίπτονται. Όταν εκπέσουν από την εξουσία, μπορούν να βρουν τόσους ανθρώπους να τους βοηθήσουν, να εκφράσουν την υποστήριξή τους και να τους υπερασπιστούν, κάτι το οποίο δείχνει πως η θέση και η εξουσία που σκόπιμα σχεδίαζαν οι αντίχριστοι να καλλιεργήσουν στην εκκλησία έχουν ριζώσει βαθιά μέσα στην καρδιά των ανθρώπων και πως οι «επίπονες προσπάθειές» τους δεν ήταν μάταιες.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος δέκατο)

Ανεξάρτητα από το περιβάλλον, ανεξάρτητα από το καθήκον που κάνουν, οι αντίχριστοι θα προσπαθήσουν να δώσουν την εντύπωση ότι δεν είναι αδύναμοι, ότι είναι πάντα δυνατοί, γεμάτοι πίστη και ποτέ αρνητικοί, έτσι ώστε οι άνθρωποι να μη δουν το πραγματικό τους ανάστημα ή την πραγματική τους στάση απέναντι στον Θεό. Στην πραγματικότητα, στα βάθη της καρδιάς τους, όντως πιστεύουν ότι δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορούν να κάνουν; Πιστεύουν ειλικρινά ότι δεν έχουν αδυναμίες, αρνητικότητα ή αποκαλύψεις διαφθοράς; Σίγουρα όχι. Είναι καλοί στο να μεταμφιέζονται, ικανοί στο να κρύβουν πράγματα. Τους αρέσει να δείχνουν στους ανθρώπους την ισχυρή και έξοχη πλευρά τους· δεν θέλουν να βλέπουν οι άνθρωποι την πλευρά τους που είναι αδύναμη και αληθινή. Ο σκοπός τους είναι προφανής: είναι, πολύ απλά, να διατηρήσουν τη ματαιοδοξία και την περηφάνια τους, να προστατεύσουν τη θέση που έχουν στις καρδιές των ανθρώπων. Σκέφτονται ότι αν ανοιχτούν ενώπιον των άλλων σχετικά με την αρνητικότητα και την αδυναμία τους, αν αποκαλύψουν την πλευρά τους που είναι επαναστατική και διεφθαρμένη, αυτό θα επιφέρει σοβαρή ζημία στο κύρος και τη φήμη τους —πιο πολύ κόπο προκαλεί παρά όφελος. Προτιμούν, λοιπόν, να πεθάνουν, παρά να παραδεχτούν ότι κάποιες φορές είναι αδύναμοι, επαναστατικοί και αρνητικοί. Και αν έρθει μια μέρα που όλοι δουν την πλευρά τους που είναι αδύναμη και επαναστατική, που δουν ότι είναι διεφθαρμένοι και δεν έχουν αλλάξει καθόλου, θα συνεχίσουν και πάλι να μεταμφιέζονται. Νομίζουν ότι αν παραδεχτούν ότι έχουν διεφθαρμένη διάθεση, ότι είναι συνηθισμένοι άνθρωποι, ασήμαντοι, τότε θα χάσουν τη θέση τους στις καρδιές των ανθρώπων, θα χάσουν τη λατρεία όλων, κι έτσι θα έχουν αποτύχει τελείως. Έτσι λοιπόν, ό,τι κι αν συμβεί, δεν ανοίγονται στους ανθρώπους· ό,τι κι αν συμβεί, δεν δίνουν την εξουσία και τη θέση τους σε κανέναν άλλον· αντίθετα, προσπαθούν όσο μπορούν να ανταγωνίζονται και δεν τα παρατούν ποτέ. Όποτε έρχονται αντιμέτωποι με ένα ζήτημα, παίρνουν την πρωτοβουλία να βρεθούν στο προσκήνιο, να δειχτούν και να προβληθούν. Μόλις εμφανιστεί ένα πρόβλημα και προκύψουν συνέπειες, τρέχουν να κρυφτούν ή προσπαθούν να φορτώσουν την ευθύνη σε κάποιον άλλον. Αν βρεθούν αντιμέτωποι με κάποιο ζήτημα που καταλαβαίνουν, αμέσως κάνουν επίδειξη όσο μπορούν και αρπάζουν την ευκαιρία για να τους μάθουν οι άλλοι, έτσι ώστε να δουν ότι έχουν χαρίσματα και ειδικές ικανότητες, να τους έχουν σε μεγάλη εκτίμηση και να τους λατρεύουν. Εάν συμβεί κάτι σημαντικό, και κάποιος τους ρωτήσει τι καταλαβαίνουν από το γεγονός, είναι επιφυλακτικοί στο να αποκαλύψουν τις απόψεις τους, αφήνοντας τους άλλους να μιλήσουν πρώτοι. Η επιφυλακτικότητά τους έχει τους λόγους της: είτε έχουν άποψη, αλλά φοβούνται ότι η άποψή τους είναι λανθασμένη, ότι αν την πουν φωναχτά, οι άλλοι θα την αντικρούσουν, κάνοντάς τους να ντραπούν, και γι’ αυτό δεν τη λένε· είτε δεν έχουν άποψη και, μην μπορώντας να αντιληφθούν καθαρά το θέμα, δεν τολμούν να μιλήσουν αυθαίρετα, από φόβο μην τους περιγελάσουν για το λάθος τους —έτσι η μόνη τους επιλογή είναι η σιωπή. Εν ολίγοις, δεν μιλούν εύκολα για να εκφράσουν τις απόψεις τους, επειδή φοβούνται μην αποκαλυφθεί αυτό που πραγματικά είναι, μην αφήσουν τους ανθρώπους να δουν ότι είναι ξεπεσμένοι και άθλιοι, επηρεάζοντας έτσι την εικόνα που έχουν οι άλλοι γι’ αυτούς. Έτσι, αφότου όλοι οι άλλοι έχουν ολοκληρώσει τη συναναστροφή ως προς τις απόψεις, τις σκέψεις και τις γνώσεις τους, αξιοποιούν κάποιους πιο μεγαλόπνοους και πιο βάσιμους ισχυρισμούς, τους οποίους πλασάρουν για δικές τους απόψεις και δική τους κατανόηση. Τους συνοψίζουν και συναναστρέφονται σχετικά μ’ αυτούς με όλους, κερδίζοντας έτσι υψηλή θέση στις καρδιές των άλλων. Οι αντίχριστοι είναι εξαιρετικά πανούργοι: Όταν έρθει ο καιρός να εκφράσουν μια οπτική, δεν ανοίγονται ποτέ για την αληθινή τους κατάσταση και δεν τη δείχνουν στους ανθρώπους ούτε τους δίνουν να καταλάβουν τι σκέφτονται πραγματικά, ποιο είναι το επίπεδό τους, πώς είναι η ανθρώπινη φύση τους, τι ικανότητες κατανόησής έχουν και αν έχουν πραγματική γνώση της αλήθειας. Κι έτσι, την ώρα που καυχιούνται και παριστάνουν ότι είναι πνευματικοί, ότι είναι τέλειοι άνθρωποι, βάζουν τα δυνατά τους για να καλύψουν το αληθινό τους πρόσωπο και το πραγματικό τους ανάστημα. Δεν αποκαλύπτουν ποτέ τις αδυναμίες τους στους αδελφούς και στις αδελφές ούτε προσπαθούν ποτέ να μάθουν τις δικές τους ατέλειες και ελλείψεις· αντίθετα, βάζουν τα δυνατά τους για να τα συγκαλύψουν. Οι άνθρωποι τους ρωτούν: «Πιστεύεις στον Θεό εδώ και τόσα χρόνια. Είχες ποτέ αμφιβολίες για τον Θεό;» Απαντούν: «Όχι». Τους ρωτούν: «Έχεις μετανιώσει ποτέ που απαρνήθηκες τα πάντα για να δαπανήσεις για τον Θεό;» Απαντούν: «Όχι». «Όταν ήσουν άρρωστος, δυσανασχέτησες και σου έλειψε το σπίτι;» Και απαντούν: «Ποτέ». Βλέπεις λοιπόν, οι αντίχριστοι παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως ακλόνητο, με ισχυρή θέληση και ικανό να απαρνηθεί και να υποφέρει, ως κάποιον αψεγάδιαστο και χωρίς ελαττώματα ή προβλήματα. Αν κάποιος τους επισημάνει τη διαφθορά και τα ελαττώματά τους, τους φερθεί ισότιμα, ως κανονικό αδελφό ή αδελφή, και ανοιχτεί και συναναστραφεί μαζί τους, πώς αντιμετωπίζουν το θέμα; Κάνουν τα πάντα για να υπερασπιστούν και να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους, να αποδείξουν ότι έχουν δίκιο και τελικά να κάνουν τους ανθρώπους να δουν ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα και ότι είναι τέλεια, πνευματικά άτομα. Δεν είναι προσποίηση όλο αυτό; Όλοι όσοι περνιούνται για άψογοι και άγιοι προσποιούνται.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος δέκατο)

Οι αντίχριστοι, όταν έχουν κάποια δεξιότητα, θεωρούν ότι είναι εκπληκτικοί, προσπαθούν να φανούν μυστηριώδεις, επιδεικνύονται και καταθέτουν μαρτυρία για τον εαυτό τους, ώστε να κάνουν τους άλλους να τους εκτιμούν και να τους λατρεύουν. Όταν τέτοιου είδους άνθρωποι έχουν κάποιο μικρό προτέρημα ή χάρισμα, νομίζουν ότι είναι καλύτεροι από τους άλλους και έχουν τη φιλοδοξία να τους καθοδηγούν. Οι αντίχριστοι, όταν οι άλλοι έρχονται σ’ αυτούς για απαντήσεις, τους κάνουν διάλεξη αφ’ υψηλού, και αν μετά οι άλλοι εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν, εκείνοι απλώς το αποδίδουν στο χαμηλό τους επίπεδο, παρόλο που, στην πραγματικότητα, οι ίδιοι οι αντίχριστοι δεν έδωσαν ξεκάθαρη εξήγηση. Για παράδειγμα, όταν ένας αντίχριστος βλέπει ότι κάποιος δεν μπορεί να επιδιορθώσει ένα ελαττωματικό μηχάνημα, λέει: «Πώς γίνεται να μην ξέρεις ακόμα πώς να το κάνεις αυτό; Δεν σου έχω πει ήδη πώς να το κάνεις; Το εξήγησα πολύ ξεκάθαρα, κι ωστόσο και πάλι δεν το καταλαβαίνεις. Πραγματικά έχεις χαμηλό επίπεδο. Κάθε φορά που σου διδάσκω πώς να το κάνεις, δεν καταφέρνεις να το μάθεις». Όμως, όταν αυτός ο άνθρωπος του ζητά να φτιάξει εκείνος το μηχάνημα, το κοιτάζει για πολλή ώρα και δεν ξέρει ούτε εκείνος πώς να το επιδιορθώσει, και μάλιστα κρύβει από αυτόν τον άνθρωπο το γεγονός ότι δεν ξέρει πώς να το φτιάξει. Ο αντίχριστος, αφού διώξει αυτόν τον άνθρωπο, ερευνά το θέμα στα κρυφά και προσπαθεί να βρει πώς να φτιάξει το μηχάνημα, αλλά και πάλι δεν μπορεί να το επιδιορθώσει. Καταλήγει ν’ αποσυναρμολογήσει το μηχάνημα, να τα κάνει όλα χάλια και μετά να μην μπορεί να το συναρμολογήσει ξανά. Τότε, από φόβο μήπως το δουν οι άλλοι, κρύβει τα εξαρτήματα. Μήπως είναι ντροπή να μην ξέρει κάποιος πώς να κάνει κάποια πράγματα; Μήπως υπάρχει κανείς που μπορεί να κάνει τα πάντα; Δεν είναι καθόλου ντροπή να μην ξέρει κάποιος πώς να κάνει κάποια πράγματα. Μην ξεχνάς ότι είσαι απλώς ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Κανείς δεν σε θαυμάζει ούτε σε λατρεύει. Ένας συνηθισμένος άνθρωπος είναι ακριβώς αυτό: ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Αν δεν ξέρεις πώς να κάνεις κάτι, απλώς πες ότι δεν ξέρεις πώς να το κάνεις. Γιατί να προσπαθήσεις να προσποιηθείς; Αν προσποιείσαι συνεχώς, θα αηδιάζεις τους άλλους. Αργά ή γρήγορα, θα προδοθείς και, εκείνη τη στιγμή, θα χάσεις την αξιοπρέπειά σου και την ακεραιότητά σου. Αυτή είναι η διάθεση ενός αντίχριστου· πάντα θεωρεί ότι είναι πολυτεχνίτης, κάποιος που μπορεί να κάνει τα πάντα, που είναι ικανός και επιδέξιος σε όλα. Δεν θα τον μπλέξει αυτό σε μπελάδες; Τι θα έκανε αν είχε ειλικρινή στάση; Θα έλεγε: «Δεν είμαι ειδήμονας σ’ αυτήν την τεχνική δεξιότητα· απλώς έχω λίγη εμπειρία. Έχω εφαρμόσει όλα όσα ξέρω, αλλά δεν καταλαβαίνω αυτά τα νέα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Επομένως, πρέπει να μάθουμε κάποιες επαγγελματικές γνώσεις, αν θέλουμε να κάνουμε καλά το καθήκον μας. Αν τελειοποιήσουμε τις επαγγελματικές μας γνώσεις, θα είμαστε σε θέση να κάνουμε αποτελεσματικά το καθήκον μας. Ο Θεός μάς εμπιστεύτηκε αυτό το καθήκον, οπότε έχουμε την ευθύνη να το κάνουμε καλά. Θα πρέπει να πάμε να μάθουμε αυτές τις επαγγελματικές γνώσεις έχοντας μια στάση ευθύνης απέναντι στο καθήκον μας». Αυτό σημαίνει να κάνει κάποιος πράξη την αλήθεια. Ένας άνθρωπος που έχει τη διάθεση ενός αντίχριστου δεν θα το έκανε αυτό. Αν ένας άνθρωπος έχει λίγη λογική, θα πει: «Ξέρω μόνο τόσα. Εσύ δεν χρειάζεται να με θαυμάζεις και εγώ δεν χρειάζεται να μεγαλοπιάνομαι. Έτσι δεν θα γίνουν ευκολότερα τα πράγματα; Είναι θλιβερό να προσποιούμαστε συνεχώς. Αν υπάρχει κάτι που δεν ξέρουμε, μπορούμε να το μάθουμε μαζί και έπειτα να εργαστούμε αρμονικά για να κάνουμε καλά το καθήκον μας. Πρέπει να έχουμε υπεύθυνη στάση». Μόλις το έβλεπαν αυτό οι άλλοι, θα σκέφτονταν: «Αυτός ο άνθρωπος είναι καλύτερος από εμάς· όταν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα, δεν πιέζει στα τυφλά τον εαυτό του να ξεπεράσει τα όριά του, ούτε μεταβιβάζει το πρόβλημα στους άλλους, ούτε αποφεύγει την ευθύνη. Αντιθέτως, την αναλαμβάνει ο ίδιος και προσεγγίζει το πρόβλημα με σοβαρή και υπεύθυνη στάση. Είναι ένας καλός άνθρωπος, σοβαρός και υπεύθυνος απέναντι στο έργο του και στο καθήκον του. Είναι αξιόπιστος. Ο οίκος του Θεού έχει δίκιο που του εμπιστεύτηκε αυτήν τη σημαντική εργασία. Ο Θεός πράγματι εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων!» Κάνοντας το καθήκον του μ’ αυτόν τον τρόπο, βελτιώνει τις δεξιότητές του και εξασφαλίζει την έγκριση όλων. Πώς προκύπτει αυτή η έγκριση; Πρώτον, προσεγγίζει το καθήκον του με σοβαρή και υπεύθυνη στάση· δεύτερον, μπορεί να είναι ειλικρινής άνθρωπος και έχει πρακτική και μελετηρή στάση· και τρίτον, δεν μπορεί ν’ αποκλείσει κανείς ότι έχει την καθοδήγηση και τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος. Ένας τέτοιος άνθρωπος έχει την ευλογία του Θεού· αυτό μπορεί να πετύχει κάποιος που έχει συνείδηση και λογική. Παρόλο που έχει διεφθαρμένες διαθέσεις, ελαττώματα και ελλείψεις και δεν ξέρει πώς να κάνει πολλά πράγματα, βαδίζει στο σωστό μονοπάτι άσκησης. Δεν προσποιείται ούτε εξαπατά· έχει σοβαρή και υπεύθυνη στάση απέναντι στο καθήκον του και δείχνει λαχτάρα και ευσέβεια για την αλήθεια. Οι αντίχριστοι δεν θα είναι ποτέ σε θέση να κάνουν αυτά τα πράγματα επειδή ο τρόπος σκέψης τους θα είναι πάντα διαφορετικός από τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων που αγαπούν και επιδιώκουν την αλήθεια. Γιατί σκέφτονται διαφορετικά; Επειδή έχουν μέσα τους τη φύση του Σατανά. Ζουν σύμφωνα με τη διάθεση του Σατανά, προκειμένου να πετύχουν τον στόχο τους, δηλαδή να πάρουν την εξουσία. Επιζητούν πάντα να χρησιμοποιούν διάφορα μέσα για να εμπλακούν σε δολοπλοκίες και τεχνάσματα, παραπλανώντας τους άλλους με το καρότο ή με το μαστίγιο, ώστε να τους λατρεύουν και να τους ακολουθούν. Επομένως, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των άλλων, βρίσκουν κάθε λογής τρόπους να προσποιούνται, να ξεγελούν, να λένε ψέματα και να εξαπατούν, ώστε να κάνουν τους άλλους να πιστεύουν ότι έχουν δίκιο στα πάντα, ότι είναι ικανοί για όλα και ότι μπορούν να κάνουν τα πάντα, ότι είναι πιο έξυπνοι και πιο σοφοί από τους άλλους, ότι καταλαβαίνουν περισσότερα και είναι καλύτεροι σε όλα από εκείνους και ανώτεροί τους από κάθε άποψη· ακόμα και ότι είναι η αφρόκρεμα σε οποιαδήποτε ομάδα. Έχουν μια τέτοια ανάγκη· αυτή είναι η διάθεση των αντίχριστων. Έτσι, μαθαίνουν να προσποιούνται πως είναι κάτι που δεν είναι, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν καθεμία από αυτές τις διαφορετικές πρακτικές και εκδηλώσεις.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο: Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος τρίτο)

Οι διεφθαρμένοι άνθρωποι υποφέρουν από ένα πρόβλημα κοινό σε όλους τους: Όταν δεν έχουν κύρος, δεν κοκορεύονται στις αλληλεπιδράσεις ή στις συνομιλίες τους με κάποιον ούτε υιοθετούν συγκεκριμένο ύφος και τόνο στην ομιλία τους. Είναι απλώς συνηθισμένοι και κανονικοί άνθρωποι, δεν έχουν την ανάγκη να πλασάρουν τον εαυτό τους. Δεν νιώθουν καμία ψυχολογική πίεση και μπορούν να συναναστρέφονται τους άλλους ανοιχτά και από καρδιάς. Είναι προσιτοί και δεκτικοί στην αλληλεπίδραση· οι άλλοι τους θεωρούν πολύ καλούς ανθρώπους. Τη στιγμή που αποκτούν κύρος, το παίζουν υπεράνω, αγνοούν τους απλούς ανθρώπους, κανείς δεν μπορεί να τους πλησιάσει· πιστεύουν πως είναι ευγενείς, και πως είναι φτιαγμένοι από άλλη πάστα σε σχέση με τους συνηθισμένους ανθρώπους. Περιφρονούν τους συνηθισμένους ανθρώπους, κοκορεύονται όταν μιλάνε και σταματούν να συναναστρέφονται ανοιχτά με τους άλλους. Γιατί δεν συναναστρέφονται πια ανοιχτά με τους άλλους; Νομίζουν πως έχουν πλέον κύρος και ότι είναι επικεφαλής. Νομίζουν πως οι επικεφαλής πρέπει να διατηρούν μια συγκεκριμένη εικόνα, να είναι λίγο πιο ανώτεροι απ’ τους συνηθισμένους ανθρώπους, να έχουν περισσότερο ανάστημα και να είναι πιο ικανοί να αναλαμβάνουν ευθύνες· πιστεύουν πως, σε σύγκριση με τους συνηθισμένους ανθρώπους, οι επικεφαλής πρέπει να είναι πιο υπομονετικοί, να μπορούν να υποφέρουν και να δαπανούν περισσότερο, και να μπορούν να αντιστέκονται σε κάθε πειρασμό απ’ τον Σατανά. Ακόμα κι αν πεθάνουν οι γονείς τους ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους, νομίζουν ότι πρέπει να διατηρήσουν τον αυτοέλεγχο για να μην κλάψουν, ή ότι πρέπει τουλάχιστον να κλάψουν κρυφά, χωρίς να τους δουν οι άλλοι, ούτως ώστε κανείς να μην μπορεί να δει τα ελαττώματα, τις ελλείψεις ή τις αδυναμίες τους. Νομίζουν, μάλιστα, πως αν οι επικεφαλής έχουν γίνει αρνητικοί, δεν πρέπει να αφήσουν κανέναν να το μάθει. Αντίθετα, πρέπει να τα κρύβουν όλα αυτά. Πιστεύουν πως έτσι πρέπει να ενεργεί κάποιος που έχει κύρος. Όταν καταπιέζουν τον εαυτό τους σε τέτοιον βαθμό, τότε άραγε το κύρος δεν έχει γίνει Θεός τους, Κύριος τους; Και εφόσον ισχύει αυτό, εξακολουθούν να έχουν κανονική ανθρώπινη φύση; Όταν έχουν αυτές τις ιδέες —όταν περιορίζουν τον εαυτό τους σε αυτόν τον βαθμό και προσποιούνται με αυτόν τον τρόπο— άραγε δεν έχουν ερωτευθεί το κύρος; Όποτε κάποιος είναι ισχυρότερος και καλύτερος απ’ αυτούς, θίγεται η βασική τους αδυναμία. Μπορούν να νικήσουν τη σάρκα; Μπορούν να συμπεριφερθούν στον άλλον όπως αρμόζει; Με τίποτα. Για να ελευθερωθείς από τον έλεγχο που έχει πάνω σου η θέση, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις; Πρέπει πρώτα να την καθαρίσεις από τις προθέσεις σου, τις σκέψεις σου και την καρδιά σου. Πώς επιτυγχάνεται αυτό; Παλιότερα, όταν δεν είχες θέση, αγνοούσες εκείνους που δεν σε έλκυαν. Τώρα που έχεις θέση, αν δεις κάποιον που δεν είναι ελκυστικός ή που έχει προβλήματα, νιώθεις ότι έχεις ευθύνη να τον βοηθήσεις κι έτσι περνάς περισσότερο χρόνο στη συναναστροφή μαζί του, προσπαθώντας να λύσεις κάποια από τα πρακτικά προβλήματα που έχει. Και πώς νιώθεις μέσα σου όταν κάνεις τέτοια πράγματα; Έχεις ένα αίσθημα χαράς και γαλήνης. Έτσι κι εσύ, λοιπόν, θα πρέπει να εκμυστηρεύεσαι τα προσωπικά σου ζητήματα στους άλλους και να τους ανοίγεσαι πιο συχνά όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες ή βιώνεις αποτυχίες, με συναναστροφή σχετικά με τα προβλήματα και τις αδυναμίες σου, σχετικά με το πώς επαναστατούσες ενάντια στον Θεό, και το πώς τελικά αναδύθηκες από αυτό και κατάφερες να ικανοποιήσεις τις προθέσεις Του. Και τι αποτέλεσμα έχει το να εκμυστηρεύεσαι τα ζητήματά σου σ’ αυτούς; Χωρίς αμφιβολία, θετικό αποτέλεσμα. Κανείς δεν πρόκειται να σε περιφρονήσει, ενώ μπορεί κάλλιστα και να ζηλέψουν την ικανότητά σου να αντέξεις αυτά τα βιώματα. Κάποιοι πάντα πιστεύουν ότι όταν οι άνθρωποι έχουν θέση, πρέπει να συμπεριφέρονται περισσότερο σαν αξιωματούχοι και να μιλάνε με συγκεκριμένο τρόπο ώστε οι άλλοι να τους παίρνουν στα σοβαρά και να τους σέβονται. Είναι σωστός αυτός ο τρόπος σκέψης; Αν μπορέσεις να συνειδητοποιήσεις ότι αυτός ο τρόπος σκέψης είναι λάθος, τότε πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να επαναστατήσεις ενάντια στα σαρκικά πράγματα. Μην παριστάνεις τον σπουδαίο και μη βαδίζεις στο μονοπάτι της υποκρισίας. Μόλις κάνεις μια τέτοια σκέψη, να την αντιμετωπίσεις αναζητώντας την αλήθεια. Αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια, αυτή η σκέψη, αυτή η άποψη, θα πάρει μορφή και θα ριζώσει στην καρδιά σου, με αποτέλεσμα να καταλήξει να κυριαρχεί πάνω σου κι εσύ θα κρύβεσαι και θα φτιάξεις μια εικόνα τόσο ψεύτικη ώστε κανείς δεν θα μπορεί να σε διακρίνει ή να καταλάβει τις σκέψεις σου. Θα μιλάς στους άλλους σαν πίσω από μια μάσκα που τους κρύβει το αληθινό σου πρόσωπο. Πρέπει να μάθεις να δείχνεις στους άλλους την καρδιά σου, να μάθεις να τους ανοίγεις την καρδιά σου και να έρχεσαι κοντά τους. Πρέπει να επαναστατήσεις ενάντια στις επιθυμίες της σάρκας και να συμπεριφέρεσαι σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Αν το κάνεις, τότε η καρδιά σου θα γνωρίσει τη γαλήνη και την ευτυχία. Ό,τι κι αν σου συμβεί, σκέψου πρώτα τι προβλήματα έχει η δική σου ιδεολογία. Αν συνεχίζεις να θες να κατασκευάσεις μια εικόνα για τον εαυτό σου και να κρύβεσαι, τότε θα πρέπει αμέσως να προσευχηθείς στον Θεό: «Θεέ μου! Θέλω και πάλι να κρύψω το αληθινό μου πρόσωπο. Για άλλη μια φορά μηχανορραφώ με δόλο. Στ’ αλήθεια είμαι διάβολος! Πρέπει να με απεχθάνεσαι πραγματικά! Πλέον έχω αηδιάσει εντελώς με τον εαυτό μου. Σε ικετεύω να με επιπλήξεις, να με πειθαρχήσεις και να με τιμωρήσεις». Πρέπει να προσευχηθείς, να φέρεις τη στάση σου στο φως και να στηριχτείς στον Θεό για να την εκθέσει, να την αναλύσει και να την περιορίσει. Αν την αναλύσεις και την περιορίσεις με αυτόν τον τρόπο, οι πράξεις σου δεν πρόκειται να δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα, αφού η διεφθαρμένη σου διάθεση καταπνίγεται και δεν αποκαλύπτεται. Αυτήν τη στιγμή, τι συναισθήματα έχεις στην καρδιά σου; Τουλάχιστον, θα νιώσεις κάποια εκτόνωση. Η καρδιά σου θα είναι χαρούμενη και γαλήνια. Ο πόνος σου θα μειωθεί και δεν θα υποφέρεις από τον εξευγενισμό. Στη χειρότερη περίπτωση, θα υπάρξουν στιγμές που θα νιώσεις για μια στιγμή λίγο χαμένος και θα σκεφτείς: «Είμαι επικεφαλής, έχω θέση και κύρος· πώς γίνεται να είμαι σαν τους συνηθισμένους ανθρώπους; Πώς μπορώ να συνομιλώ με τους απλούς ανθρώπους με ειλικρίνεια, αληθινά και ανοιχτά; Κάτι τέτοιο θα με μείωνε πάρα πολύ!» Όπως βλέπεις, αυτό είναι λίγο προβληματικό. Η διεφθαρμένη διάθεση του ανθρώπου δεν μπορεί να αποβληθεί εντελώς με τη μία ούτε μπορεί να διορθωθεί εντελώς μέσα σε λίγο καιρό. Νόμιζες ότι θα ήταν πολύ απλό να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, ότι είναι όπως το φαντάζονται οι άνθρωποι: ότι, μόλις συναναστραφούν ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια και αναγνωρίσουν τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, θα μπορέσουν να απαλλαγούν αμέσως απ’ αυτήν. Δεν είναι κάτι τόσο απλό. Η διαδικασία με την οποία ο άνθρωπος κάνει πράξη την αλήθεια είναι η διαδικασία κατά την οποία καταπολεμά τη διεφθαρμένη του διάθεση. Ο άνθρωπος δεν απαλλάσσεται πλήρως απ’ την ατομική θέληση, τη φαντασία και τις υπερβολικές επιθυμίες του επαναστατώντας εναντίον τους και υπερνικώντας τες μια για πάντα μέσω της προσευχής. Αντίθετα, μπορεί να απαλλαγεί οριστικά μόνο μετά από πολλές συνεχόμενες μάχες. Αυτή η διαδικασία θα αποδώσει πραγματικά καρπούς μόνο όταν κάποιος μπορέσει να κάνει πράξη την αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να διαλύσει κανείς τους πειρασμούς και τα δεσμά του κύρους

Πρέπει να αναζητάς την αλήθεια για να επιλύεις οποιοδήποτε πρόβλημα προκύπτει, ανεξάρτητα από το τι είναι, και ποτέ να μη μεταμφιέζεσαι ή να φοράς προσωπείο. Για τα ελαττώματά σου, τις ελλείψεις σου, τις ατέλειές σου, τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου —να είσαι εντελώς ανοιχτός για όλα αυτά και να συναναστρέφεσαι σχετικά με όλα αυτά. Μην τα κρατάς μέσα σου. Το να μάθεις πώς να ανοίγεσαι είναι το πρώτο βήμα προς τη ζωή-είσοδο και είναι το πρώτο εμπόδιο, το οποίο είναι και το πιο δύσκολο να ξεπεραστεί. Μόλις το ξεπεράσεις, είναι εύκολη η είσοδος στην αλήθεια. Τι σημαίνει αυτό το βήμα; Σημαίνει ότι ανοίγεις την καρδιά σου και δείχνεις όλα όσα έχεις, καλά ή κακά, θετικά ή αρνητικά· ότι εκθέτεις τον εαυτό σου για να τον δουν οι άλλοι και ο Θεός· ότι δεν κρύβεις τίποτα από τον Θεό, δεν αποκρύπτεις τίποτα, δεν συγκαλύπτεις τίποτα, δεν ενεργείς με δόλο και απάτη, και ότι είσαι εξίσου ανοιχτός και ειλικρινής με τους άλλους ανθρώπους. Με αυτόν τον τρόπο, ζεις στο φως και όχι μόνο θα σε εξετάζει σχολαστικά ο Θεός, αλλά και οι υπόλοιποι άνθρωποι θα είναι σε θέση να δουν ότι ενεργείς βάσει αρχών και με έναν βαθμό διαφάνειας. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείς καμία μέθοδο για να προστατεύσεις τη φήμη, την εικόνα και το κύρος σου ούτε χρειάζεται να καλύπτεις ή να υποκρύπτεις τα λάθη σου. Δεν χρειάζεται να εμπλακείς σε αυτές τις άχρηστες προσπάθειες. Εάν μπορείς να μην ασχολείσαι με αυτά, θα είσαι πολύ χαλαρός, θα ζεις χωρίς περιορισμούς ή πόνο, θα ζεις ολοκληρωτικά στο φως. Το να μάθεις πώς να είσαι ανοιχτός όταν συναναστρέφεσαι είναι το πρώτο βήμα για τη ζωή-είσοδο. Στη συνέχεια, πρέπει να μάθεις να αναλύεις τις σκέψεις και τις πράξεις σου για να δεις ποιες είναι λανθασμένες και ποιες δεν αρέσουν στον Θεό, κι έπειτα να τις αντιστρέψεις αμέσως και να τις διορθώσεις. Ποιος είναι ο σκοπός της διόρθωσής τους; Είναι να δεχθείς και να λάβεις υπόψη την αλήθεια, και, ταυτόχρονα, να ξεφορτωθείς τα πράγματα μέσα σου που ανήκουν στον Σατανά και να τα αντικαταστήσεις με την αλήθεια. Στο παρελθόν, έκανες τα πάντα σύμφωνα με τη δόλια σου διάθεση που είναι ανειλικρινής και απατηλή· ένιωθες ότι δεν θα κατάφερνες τίποτα χωρίς ψέματα. Τώρα που κατανοείς την αλήθεια και απεχθάνεσαι τους τρόπους δράσης του Σατανά, δεν ενεργείς πλέον κατ’ αυτόν τον τρόπο, ενεργείς με μια νοοτροπία ειλικρίνειας, αγνότητας και υποταγής. Εάν δεν κρατάς τίποτα κρυφό, δεν υποκρίνεσαι, δεν προσποιείσαι ούτε συγκαλύπτεις πράγματα, εάν εκθέτεις τον εαυτό σου απέναντι στους αδελφούς και τις αδελφές, δεν κρύβεις τις εσώψυχες ιδέες και σκέψεις σου, αλλά αντίθετα επιτρέπεις στους άλλους να δουν την ειλικρινή σου στάση, τότε η αλήθεια θα ριζώσει σταδιακά μέσα σου, θα ανθίσει και θα καρποφορήσει, θα αποφέρει αποτελέσματα, σιγά-σιγά. Εάν η καρδιά σου είναι ολοένα και πιο ειλικρινής και προσανατολίζεται όλο και περισσότερο προς τον Θεό, και εάν γνωρίζεις να προστατεύεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού όταν εκτελείς το καθήκον σου και η συνείδησή σου ταράζεται όταν δεν κατορθώνεις να προστατεύσεις αυτά τα συμφέροντα, τότε αυτό αποτελεί απόδειξη ότι η αλήθεια είχε επίδραση επάνω σου και έχει γίνει η ζωή σου.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Κάποιοι άνθρωποι προάγονται και καλλιεργούνται από την εκκλησία, κι έτσι έχουν μια καλή ευκαιρία να εκπαιδευτούν. Αυτό είναι καλό. Μπορούμε να πούμε ότι ο Θεός τούς έχει ανυψώσει και τους έχει δώσει χάρη. Πώς, λοιπόν, θα πρέπει να κάνουν το καθήκον τους; Η πρώτη αρχή που θα πρέπει να τηρούν είναι να κατανοούν την αλήθεια —όταν δεν κατανοούν την αλήθεια, πρέπει να αναζητούν την αλήθεια, και αν ακόμα δεν κατανοούν μετά την αναζήτηση από μόνοι τους, μπορούν να βρουν κάποιον που κατανοεί την αλήθεια για να συναναστραφούν και να αναζητήσουν μαζί του, πράγμα που θα οδηγήσει σε ταχύτερη και πιο έγκαιρη επίλυση του προβλήματος. Αν επικεντρωθείς μόνο στο να ξοδεύεις περισσότερο χρόνο για να διαβάζεις τα λόγια του Θεού μόνος σου και στο να ξοδεύεις περισσότερο χρόνο για να στοχάζεσαι αυτά τα λόγια, προκειμένου να επιτύχεις την κατανόηση της αλήθειας και να λύσεις το πρόβλημα, αυτό αργεί πολύ· όπως λέει και το ρητό: «Οι αργές λύσεις δεν αντιμετωπίζουν τις επείγουσες ανάγκες». Αν, όταν πρόκειται για την αλήθεια, θέλεις να κάνεις γρήγορη πρόοδο, τότε πρέπει να μάθεις πώς να συνεργάζεσαι αρμονικά με τους άλλους, να κάνεις περισσότερες ερωτήσεις και να αναζητάς περισσότερο. Μόνο τότε θα αναπτυχθεί γρήγορα η ζωή σου και θα είσαι σε θέση να λύνεις τα προβλήματα άμεσα, χωρίς καμία καθυστέρηση σε κανένα από τα δύο. Επειδή μόλις προήχθης και είσαι ακόμα υπό επιτήρηση, και δεν κατανοείς πραγματικά την αλήθεια ούτε κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα—επειδή σου λείπει ακόμα αυτό το ανάστημα— μην νομίζεις ότι η προαγωγή σου σημαίνει ότι κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα· δεν ισχύει. Απλώς επειδή έχεις αίσθηση φορτίου απέναντι στο έργο και διαθέτεις το επίπεδο ενός επικεφαλής, επιλέγεσαι για προαγωγή και καλλιέργεια. Θα πρέπει να έχεις αυτήν τη λογική. Αν, αφού προαχθείς και γίνεις επικεφαλής ή εργάτης, αρχίσεις να εδραιώνεις τη θέση σου και πιστέψεις ότι είσαι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια και ότι κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα —και αν, ανεξάρτητα από τα προβλήματα που έχουν οι αδελφοί και οι αδελφές, προσποιείσαι ότι καταλαβαίνεις και ότι είσαι πνευματικός— τότε αυτή είναι ανόητη συμπεριφορά, και είναι η ίδια συμπεριφορά με των υποκριτών Φαρισαίων. Πρέπει να μιλάς και να ενεργείς με ειλικρίνεια. Όταν δεν καταλαβαίνεις, μπορείς να ρωτάς τους άλλους ή να αναζητάς συναναστροφή από τον Άνωθεν —δεν υπάρχει καμία ντροπή σε όλα αυτά. Ακόμα κι αν δεν το ζητήσεις, ο Άνωθεν και πάλι θα γνωρίζει το πραγματικό σου ανάστημα και θα ξέρει ότι απουσιάζει από μέσα σου η αλήθεια-πραγματικότητα. Η αναζήτηση και η συναναστροφή είναι αυτό που πρέπει να κάνεις· αυτή είναι η λογική που θα πρέπει να υπάρχει στην κανονική ανθρώπινη φύση, και η αρχή που θα πρέπει να τηρείται από τους επικεφαλής και τους εργάτες. Δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεσαι. Αν νομίζεις ότι από τη στιγμή που γίνεσαι επικεφαλής, είναι ντροπιαστικό να μην κατανοείς τις αρχές ή να κάνεις συνεχώς ερωτήσεις σε άλλους ανθρώπους ή στον Άνωθεν, και αν φοβάσαι ότι οι άλλοι θα σε περιφρονήσουν, και κατά συνέπεια στη συνέχεια παίζεις θέατρο, προσποιούμενος ότι καταλαβαίνεις τα πάντα, ότι ξέρεις τα πάντα, ότι έχεις εργασιακή ικανότητα, ότι μπορείς να κάνεις οποιοδήποτε εκκλησιαστικό έργο, και δεν χρειάζεσαι κανέναν να σου το υπενθυμίζει ή να συναναστρέφεται μαζί σου, ή κανέναν να σου παρέχει ή να σε υποστηρίζει, τότε αυτό είναι επικίνδυνο κι εσύ επιδεικνύεις υπερβολική αλαζονεία και αυταρέσκεια, υπερβολική έλλειψη λογικής. Δεν ξέρεις καν να αξιολογήσεις τον εαυτό σου —αυτό δεν σε καθιστά μπερδεμένο άνθρωπο; Τέτοιοι άνθρωποι δεν πληρούν στην πραγματικότητα τα κριτήρια για να προαχθούν και να καλλιεργηθούν από τον οίκο του Θεού, και αργά ή γρήγορα θα απαλλαγούν από τα καθήκοντά τους και θα αποκλειστούν. Κι έτσι, κάθε επικεφαλής ή εργάτης που μόλις προάχθηκε πρέπει να καταλάβει ξεκάθαρα ότι δεν έχει την αλήθεια-πραγματικότητα, πρέπει να έχει αυτήν την αυτεπίγνωση. Είσαι τώρα επικεφαλής ή εργάτης όχι επειδή σε διόρισε ο Θεός, αλλά επειδή σου έδωσαν προαγωγή σε αυτήν τη θέση άλλοι επικεφαλής και εργάτες ή σε εξέλεξε ο εκλεκτός λαός του Θεού· αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα κι ότι έχεις πραγματικό ανάστημα. Όταν το κατανοήσεις αυτό, θα έχεις λίγη λογική, τη λογική που οφείλουν να διαθέτουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. […] Βρίσκεσαι σε περίοδο εκπαίδευσης και καλλιέργειας, έχεις διεφθαρμένη διάθεση και δεν κατανοείς καθόλου την αλήθεια. Πες Μου, γνωρίζει ο Θεός για αυτά τα πράγματα; (Ναι.) Δεν θα φαινόσουν ανόητος αν προσποιούσουν; Θέλετε να είστε ανόητοι; (Όχι, δεν θέλουμε.) Αν δεν θέλετε να είστε ανόητοι, τότε τι άνθρωποι πρέπει να είστε; Να είστε άνθρωποι με λογική, άνθρωποι που μπορούν να αναζητήσουν ταπεινά την αλήθεια και μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια. Μην προσποιείστε, μην είστε υποκριτές Φαρισαίοι. Αυτά που γνωρίζεις είναι απλώς κάποιες επαγγελματικές γνώσεις, δεν είναι οι αλήθεια-αρχές. Πρέπει να βρεις έναν τρόπο να αξιοποιείς σωστά τα επαγγελματικά σου προτερήματα και να αξιοποιείς τις γνώσεις και τα μαθήματα που έχεις πάρει, με βάση την κατανόηση των αλήθεια-αρχών. Δεν είναι μια αρχή αυτό; Δεν είναι ένα μονοπάτι άσκησης; Μόλις μάθεις να το κάνεις αυτό, θα έχεις ένα μονοπάτι να ακολουθήσεις και θα μπορέσεις να εισέλθετε στην αλήθεια-πραγματικότητα. Ό,τι κι αν κάνεις, μην είσαι πεισματάρης και μην προσποιείσαι. Δεν είναι λογικό να ενεργεί κανείς με πείσμα και με προσποίηση. Αντιθέτως, είναι ο πιο ανόητος τρόπος να ενεργεί κανείς. Οι άνθρωποι που ζουν με βάση τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους είναι οι πιο ανόητοι. Μόνο όσοι αναζητούν την αλήθεια και χειρίζονται τα ζητήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές είναι οι πιο έξυπνοι.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (5)

Να στέκεσαι στην κατάλληλη θέση του δημιουργήματος και να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος: Είναι εύκολο αυτό; (Όχι, δεν είναι.) Που είναι το δύσκολο; Εδώ: Οι άνθρωποι νομίζουν πάντα ότι στο κεφάλι τους έχουν πολλά φωτοστέφανα και τίτλους. Επίσης, οικειοποιούνται την ταυτότητα και τη θέση μεγάλων προσωπικοτήτων και υπερανθρώπων και έχουν όλες αυτές τις προσποιητές και ψευδείς πρακτικές και εξωτερικές εκδηλώσεις. Αν δεν εγκαταλείψεις αυτά τα πράγματα, αν σε περιορίζουν και ελέγχουν μονίμως τα λόγια και τις πράξεις σου, τότε πολύ δύσκολα θα εισέλθεις στην πραγματικότητα του λόγου του Θεού. Θα δυσκολευτείς να πάψεις να αγωνιάς για λύσεις για πράγματα που δεν καταλαβαίνεις και να αρχίσεις να φέρνεις τέτοια ζητήματα πιο συχνά ενώπιον του Θεού και να Του προσφέρεις την ειλικρινή σου καρδιά. Δεν θα μπορείς να το κάνεις αυτό. Ακριβώς επειδή η θέση σου, οι τίτλοι σου, η ταυτότητά σου και όλα αυτά τα πράγματα είναι ψευδή και αναληθή, πάνε κόντρα στα λόγια του Θεού και είναι αντίθετα μ’ αυτά, για τους λόγους αυτούς σε δεσμεύουν κι έτσι δεν μπορείς να προσέλθεις ενώπιον του Θεού. Τι σου προκαλούν αυτά τα πράγματα; Σε κάνουν καλό στο να μεταμφιέζεσαι, να κάνεις ότι καταλαβαίνεις, να προσποιείσαι ότι είσαι έξυπνος και μεγάλη προσωπικότητα, να προσποιείσαι ότι είσαι διάσημος και ικανός, να προσποιείσαι ότι είσαι σοφός και ότι ξέρεις τα πάντα, ότι είσαι ικανός για τα πάντα και ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα. Έτσι οι άλλοι θα σε λατρεύουν και θα σε θαυμάζουν. Θα παρουσιάζουν σ’ εσένα όλα τους τα προβλήματα, θα βασίζονται σ’ εσένα και θα σε θαυμάζουν. Έτσι, είναι σαν να βάζεις τον εαυτό σου στη φωτιά να ψηθεί. Πες Μου, είναι ωραίο να ψήνεσαι στη φωτιά; (Όχι.) Δεν καταλαβαίνεις, αλλά δεν τολμάς να το πεις. Δεν μπορείς να διακρίνεις σε βάθος, αλλά δεν τολμάς να το πεις. Είναι ξεκάθαρο ότι έχεις κάνει κάποιο λάθος, αλλά δεν τολμάς να το παραδεχτείς. Η καρδιά σου αγωνιά, αλλά δεν τολμάς να πεις: «Αυτήν τη φορά φταίω εγώ, έχω χρέος στον Θεό και στους αδελφούς και τις αδελφές μου. Προκάλεσα πολύ μεγάλη ζημιά στον οίκο του Θεού, αλλά δεν έχω το θάρρος να σταθώ μπροστά σε όλους και να το παραδεχτώ». Γιατί δεν τολμάς να μιλήσεις; Πιστεύεις το εξής: «Πρέπει να ανταποκριθώ στη φήμη και στο φωτοστέφανο που μου έχουν αποδώσει οι αδελφοί και οι αδελφές μου· δεν γίνεται να προδώσω τη μεγάλη εκτίμηση και την εμπιστοσύνη που μου έχουν, πόσο μάλλον τις τεράστιες προσδοκίες που είχαν από μένα τόσα χρόνια. Άρα, πρέπει να συνεχίσω να προσποιούμαι». Πώς είναι μια τέτοια μεταμφίεση; Έχεις μετατραπεί με επιτυχία σε σπουδαία προσωπικότητα και υπεράνθρωπο. Οι αδελφοί και οι αδελφές θέλουν να έρχονται σ’ εσένα για να ρωτήσουν, να ζητήσουν συμβουλές, ακόμη και να παρακαλέσουν για τη συμβουλή σου σχετικά με τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν. Φαίνεται να μην μπορούν καν να ζήσουν χωρίς εσένα. Η καρδιά σου, όμως, δεν αγωνιά; Κάποιοι, βέβαια, δεν αγωνιούν καθόλου. Ένας αντίχριστος δεν αγωνιά, αλλά αντίθετα χαίρεται, γιατί νομίζει ότι η θέση του είναι πάνω απ’ όλους τους άλλους. Ένας μέσος, κανονικός άνθρωπος, ωστόσο, όταν ψήνεται στη φωτιά, αγωνιά. Θεωρεί πως είναι ένα τίποτα, άλλος ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Δεν θεωρεί τον εαυτό του πιο δυνατό απ’ τους άλλους. Πιστεύει όχι μόνο ότι δεν μπορεί να κάνει καθόλου πρακτικό έργο, αλλά και ότι θα καθυστερήσει το έργο της εκκλησίας και τον εκλεκτό λαό του Θεού· έτσι, θα αναλάβει την ευθύνη και θα παραιτηθεί. Έτσι είναι όποιος έχει λογική. Λύνεται εύκολα αυτό το πρόβλημα; Όσοι έχουν λογική είναι εύκολο να το λύσουν, αλλά για όσους δεν έχουν λογική είναι δύσκολο. Αν με το που αποκτήσεις θέση αρχίσεις ξεδιάντροπα να απολαμβάνεις τα οφέλη της κι έτσι σε αποκαλύψουν και σε αποκλείσουν επειδή δεν κάνεις αληθινό έργο, εσύ το έχεις προκαλέσει αυτό στον εαυτό σου και σου αξίζει αυτό που θα πάθεις! Δεν αξίζεις τον παραμικρό οίκτο και την παραμικρή συμπόνια. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί επιμένεις να στέκεσαι σε υψηλή θέση. Βάζεις τον εαυτό σου στη φωτιά για να ψηθεί. Μόνος σου τραυματίζεις τον εαυτό σου. Αν δεν θέλεις να κάθεσαι στη φωτιά και να ψήνεσαι, τότε να εγκαταλείψεις όλους αυτούς τους τίτλους και τα φωτοστέφανα και να πεις στους αδελφούς και τις αδελφές σου τις πραγματικές καταστάσεις και τις σκέψεις που έχεις στην καρδιά σου. Αν το κάνεις αυτό, οι αδελφοί και οι αδελφές θα μπορούν να σε μεταχειριστούν σωστά και δεν θα χρειάζεται να μεταμφιέζεσαι. Τώρα που εκφράστηκες ανοιχτά και φανέρωσες την αληθινή σου κατάσταση, δεν νιώθεις πιο άνετα και ήρεμα; Γιατί να βαδίζεις με ένα τόσο βαρύ φορτίο στην πλάτη σου; Αν αποκαλύψεις την αληθινή σου κατάσταση, θα σε περιφρονήσουν πράγματι οι αδελφοί και οι αδελφές; Θα σε εγκαταλείψουν όντως; Όχι βέβαια. Αντιθέτως, θα σε επιδοκιμάσουν και θα σε θαυμάσουν που τόλμησες να μιλήσεις από καρδιάς. Θα πουν ότι είσαι ειλικρινής. Αυτό δεν πρόκειται να εμποδίσει το έργο σου στην εκκλησία ούτε να έχει την παραμικρή αρνητική επίδραση σ’ αυτό. Αν δουν πραγματικά οι αδελφοί και οι αδελφές ότι δυσκολεύεσαι, θα σε βοηθήσουν και θα συνεργαστούν μαζί σου με τη θέλησή τους. Τι λέτε; Έτσι δεν θα γινόταν; (Ναι.) Είναι ό,τι πιο ανόητο να μεταμφιέζεσαι συνέχεια για να σε θαυμάζουν οι άλλοι. Η καλύτερη προσέγγιση είναι να είσαι συνηθισμένος και να έχεις κανονική καρδιά, να μπορείς να εκφράζεσαι ανοιχτά στον εκλεκτό λαό του Θεού με αγνό και απλό τρόπο και να συμμετέχεις συχνά σε συζητήσεις από καρδιάς. Όταν οι άνθρωποι σε σέβονται, σε θαυμάζουν, σε επαινούν υπερβολικά ή λένε κολακευτικά λόγια, να μην το δέχεσαι ποτέ. Πρέπει να τα απορρίπτεις όλα αυτά. Για παράδειγμα, κάποιοι μπορεί να πουν: «Εσύ δεν είσαι καθηγητής πανεπιστημίου; Αφού έχεις τόσες γνώσεις, πρέπει να καταλαβαίνεις πολύ καλά την αλήθεια». Πες τους: «Τι κι αν είμαι καθηγητής πανεπιστημίου; Όσες γνώσεις κι αν έχω, δεν μπορούν να πάρουν τη θέση της αλήθειας. Αυτές οι γνώσεις μού έχουν προκαλέσει μεγάλο πόνο, είναι εντελώς άχρηστες. Μη με θεωρείτε σπουδαίο, δεν είμαι παρά ένας συνηθισμένος άνθρωπος». Είναι φυσικό κάποιοι να δυσκολεύονται να εγκαταλείψουν τη θέση τους. Θέλουν στ’ αλήθεια να είναι συνηθισμένοι, καθημερινοί άνθρωποι και να πάρουν τη σωστή θέση του δημιουργήματος. Δεν θέλουν να υποφέρουν τόσο, αλλά δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Θεωρούν πάντοτε πως είναι ανώτεροι και δεν θέλουν να ξεκαβαλήσουν το καλάμι. Αυτό είναι πρόβλημα. Τους αρέσει να γυρίζουν όλοι γύρω τους και να τους κοιτούν με θαυμασμό. Τους αρέσει που τους εμπιστεύονται όλα τους τα προβλήματα, που βασίζονται σ’ αυτούς, που τους ακούνε και τους θαυμάζουν. Τους αρέσει να τους θεωρούν ανώτερους και ειδικούς στα πάντα, να τους περνάνε για παντογνώστες που τα καταλαβαίνουν όλα, ενώ σκέφτονται ότι θα ήταν υπέροχο αν οι άλλοι τούς έβλεπαν σαν νικητές. Αυτό δεν θεραπεύεται με τίποτα. Κάποιοι άνθρωποι δέχονται τις φιλοφρονήσεις και τα στεφάνια που τους χαρίζουν οι άλλοι και παίζουν για ένα διάστημα τον ρόλο του υπερανθρώπου και της σπουδαίας προσωπικότητας. Ωστόσο, αισθάνονται άβολα και αγωνιούν. Τι πρέπει να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Όποιος θέλει να σε κολακεύσει, στην πραγματικότητα σε ρίχνει στη φωτιά για να ψηθείς και πρέπει να μείνεις μακριά του. Αλλιώς, βρες μια ευκαιρία να του αποκαλύψεις την αλήθεια της διαφθοράς σου, μίλησέ του για την πραγματική σου κατάσταση και φανέρωσε τα ελαττώματα και τις αδυναμίες σου. Αν το κάνεις αυτό, θα πάψει να σε λατρεύει και να σε θαυμάζει. Είναι εύκολο να το κάνεις; Στην πραγματικότητα, εύκολο είναι. Αν πράγματι δεν μπορείς να το κάνεις, αυτό αποδεικνύει την υπερβολική αλαζονεία και έπαρσή σου. Περνιέσαι στ’ αλήθεια για υπεράνθρωπος, για σπουδαία προσωπικότητα, και αυτήν τη διάθεση που έχεις μέσα σου δεν τη μισείς και δεν την αποστρέφεσαι καθόλου. Εφόσον είναι έτσι τα πράγματα, δεν μπορείς παρά να περιμένεις το στραβοπάτημα που θα σε ντροπιάσει στα μάτια των άλλων. Αν έχεις πραγματικά λογική, η διεφθαρμένη διάθεση που θέλει πάντα να παριστάνει τον υπεράνθρωπο και τη σπουδαία προσωπικότητα θα σε κάνει να νιώθεις απέχθεια και αηδία. Πρέπει να έχεις τουλάχιστον αυτό το συναίσθημα. Μόνο τότε μπορείς να μισήσεις τον εαυτό σου και να επαναστατήσεις ενάντια στη σάρκα. Πώς πρέπει να ασκείσαι για να είσαι ένας καθημερινός, συνηθισμένος, κανονικός άνθρωπος; Πρώτον, πρέπει να αρνηθείς και να εγκαταλείψεις αυτά στα οποία είσαι προσκολλημένος και θεωρείς τόσο καλά και πολύτιμα, καθώς κι εκείνα τα επιφανειακά, όμορφα λόγια με τα οποία σε θαυμάζουν και σε επαινούν οι άλλοι. Αν έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου τι άνθρωπος είσαι, ποια είναι η ουσία σου, ποιες είναι οι αδυναμίες σου και τι διαφθορά αποκαλύπτεις, τότε πρέπει να συναναστραφείς φανερά γι’ αυτό με τους άλλους, για να δουν την αληθινή σου κατάσταση, τις σκέψεις και τις απόψεις σου, για να μάθουν τι γνώση έχεις για όλα αυτά. Όπως και να ’χει, μην προσποιείσαι και μην υποκρίνεσαι, μην κρύβεις απ’ τους άλλους τη διαφθορά σου και τις αδυναμίες σου, ώστε να μην τις γνωρίζει κανείς. Μια τέτοια ψεύτικη συμπεριφορά αποτελεί εμπόδιο στην καρδιά σου, και είναι και διεφθαρμένη διάθεση· μπορεί να εμποδίσει τους ανθρώπους να μετανοήσουν και να αλλάξουν. Πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό, και να αναλογιστείς και να αναλύσεις καθετί ψευδές, όπως είναι ο έπαινος που σου προσφέρουν οι άλλοι, η δόξα με την οποία σε περιλούζουν και οι δάφνες που σου απονέμουν. Πρέπει να καταλάβεις τι ζημιά σου κάνουν όλα αυτά, κι έτσι θα καταλάβεις πού βρίσκεσαι, θα αποκτήσεις αυτογνωσία και δεν θα θεωρείς πλέον πως είσαι υπεράνθρωπος ή κάποια σπουδαία μορφή. Μόλις αποκτήσεις τέτοια αυτογνωσία, θα σου είναι εύκολο να αποδεχτείς την αλήθεια, να δεχτείς μέσα σου τα λόγια του Θεού και όσα ζητάει Εκείνος απ’ τον άνθρωπο, να δεχτείς τη σωτηρία σου απ’ τον Δημιουργό, αλλά και να είσαι σταθερά ένας άνθρωπος συνηθισμένος, ειλικρινής και αξιόπιστος, και να δημιουργήσεις μια κανονική σχέση ανάμεσα στον εαυτό σου —που είσαι ένα δημιούργημα— και τον Θεό —τον Δημιουργό. Αυτό ακριβώς ζητά ο Θεός απ’ τους ανθρώπους, και είναι κάτι που σίγουρα μπορούν να κάνουν. Ο Θεός επιτρέπει μόνο σε συνηθισμένους, κανονικούς ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιόν Του. Δεν δέχεται να Τον λατρεύουν οι τάχα διασημότητες, σπουδαίες προσωπικότητες και υπεράνθρωποι. Όταν εγκαταλείψεις αυτά τα ψεύτικα φωτοστέφανα, όταν παραδεχτείς ότι είσαι ένας συνηθισμένος, κανονικός άνθρωπος και προσέλθεις στον Θεό για να αναζητήσεις την αλήθεια και να προσευχηθείς σ’ Αυτόν, τότε θα έχεις μια πολύ πιο αληθινή καρδιά γι’ Αυτόν και θα νιώθεις πολύ πιο άνετα. Σε μια τέτοια στιγμή, θα καταλάβεις ότι χρειάζεσαι τη στήριξη και τη βοήθεια του Θεού και θα μπορείς να προσέρχεσαι πιο συχνά ενώπιόν Του για να αναζητάς και να προσεύχεσαι σ’ Αυτόν. Πείτε Μου, πιστεύετε ότι είναι ευκολότερο να είσαι σπουδαία προσωπικότητα και υπεράνθρωπος ή συνηθισμένος άνθρωπος; (Συνηθισμένος άνθρωπος.) Θεωρητικά, είναι εύκολο να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος και δύσκολο να είσαι σπουδαία προσωπικότητα και υπεράνθρωπος, γιατί αυτό είναι κάτι που πάντα προκαλεί αγωνία. Ωστόσο, όταν οι άνθρωποι κάνουν τις επιλογές τους και ασκούνται σύμφωνα μ’ αυτές, χωρίς να μπορούν να το ελέγξουν θέλουν να είναι υπεράνθρωποι ή σπουδαίες προσωπικότητες. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς και γι’ αυτό φταίει η φύση-ουσία τους. Άρα, ο άνθρωπος χρειάζεται τη σωτηρία του Θεού. Από δω και στο εξής, όταν κάποιος σας ρωτήσει: «Πώς μπορεί κανείς να πάψει να προσπαθεί να είναι υπεράνθρωπος και σπουδαία προσωπικότητα;», θα μπορέσετε να απαντήσετε; Αρκεί να κάνετε πράξη τη μέθοδο που σας εξήγησα. Να είσαι συνηθισμένος άνθρωπος, να μη μεταμφιέζεσαι, να προσεύχεσαι στον Θεό και να μάθεις να εκφράζεσαι ανοιχτά κι απλά και να μιλάς με τους άλλους από καρδιάς. Είναι φυσικό αυτός ο τρόπος άσκησης να αποδώσει καρπούς. Σιγά σιγά, θα μάθεις να είσαι κανονικός άνθρωπος, θα πάψει να σε κουράζει η ζωή, δεν θα αγωνιάς και δεν θα πονάς. Όλοι οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι. Δεν έχουν καμία διαφορά μεταξύ τους, εκτός από το ότι καθένας έχει διαφορετικά χαρίσματα ή και κάπως διαφορετικό επίπεδο. Αν δεν υπήρχε η σωτηρία και η προστασία του Θεού, όλοι θα έπρατταν το κακό και θα τιμωρούνταν. Αν μπορέσεις να παραδεχτείς ότι είσαι συνηθισμένος άνθρωπος, αν μπορείς να ξεφύγεις από τις φαντασιοκοπίες και τις κενές ψευδαισθήσεις του ανθρώπου και επιζητήσεις να είσαι ειλικρινής και να κάνεις ειλικρινείς πράξεις, αν μπορείς να υποταχθείς ευσυνείδητα στον Θεό, τότε δεν θα έχεις κανένα πρόβλημα και θα βιώσεις πλήρως την ανθρώπινη ομοιότητα. Εφόσον είναι τόσο απλό, γιατί δεν υπάρχει μονοπάτι; Αυτό που είπα τώρα είναι πολύ απλό. Στην πραγματικότητα, έτσι ακριβώς είναι. Όσοι αγαπούν την αλήθεια μπορούν να το αποδεχτούν πλήρως· επίσης, αυτοί θα πουν: «Η αλήθεια είναι πως ο Θεός δεν έχει υπερβολικές απαιτήσεις απ’ τον άνθρωπο. Όλες οι απαιτήσεις Του γίνεται να ικανοποιηθούν με την ανθρώπινη συνείδηση και λογική. Δεν είναι δύσκολο να εκτελέσει καλά το καθήκον του ένας άνθρωπος. Όποιος ενεργεί με την καρδιά του, και έχει τη θέληση και την επιθυμία να το κάνει πράξη, θα το πετύχει εύκολα». Κάποιοι, όμως, δεν μπορούν να το πετύχουν. Για όσους έχουν συνέχεια φιλοδοξίες και επιθυμίες, για κείνους που θέλουν διαρκώς να είναι υπεράνθρωποι και σπουδαίες προσωπικότητες, όσο κι αν θέλουν να είναι απλοί άνθρωποι, δεν είναι εύκολο. Θεωρούν συνέχεια τον εαυτό τους ανώτερο και καλύτερο από τους άλλους, οπότε η καρδιά και το μυαλό τους καταλαμβάνονται απ’ την επιθυμία να γίνουν υπεράνθρωποι ή σπουδαίες προσωπικότητες. Όχι μόνο δεν θέλουν να είναι συνηθισμένοι άνθρωποι και να παραμείνουν στη θέση τους ως δημιουργήματα, αλλά ορκίζονται ότι δεν θα πάψουν ποτέ να επιδιώκουν να γίνουν υπεράνθρωποι και σπουδαίες προσωπικότητες. Αυτό δεν θεραπεύεται με τίποτα.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η εκτίμηση των λόγων του Θεού είναι το θεμέλιο της πίστης στον Θεό

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Το να κάνω πως καταλαβαίνω με εξάντλησε

Το μονοπάτι του να μην προσποιείσαι