Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Μέχρι να βιώσουν οι άνθρωποι το έργο του Θεού και να κατανοήσουν την αλήθεια, η φύση του Σατανά είναι αυτή που αναλαμβάνει τον έλεγχο και τους εξουσιάζει εκ των έσω. Τι περιλαμβάνει ακριβώς αυτή η φύση; Για παράδειγμα, γιατί είσαι εγωιστής; Γιατί προστατεύεις τη θέση σου; Γιατί έχεις τόσο ισχυρά συναισθήματα; Γιατί απολαμβάνεις εκείνα τα άδικα πράγματα; Γιατί σου αρέσουν εκείνα τα κακά πράγματα; Πού βασίζεται η αρέσκειά σου για αυτά τα πράγματα; Από πού προέρχονται αυτά τα πράγματα; Γιατί αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα με τόση χαρά; Τώρα πια έχετε όλοι σας φτάσει στο σημείο να καταλάβετε ότι ο κύριος λόγος πίσω από όλα αυτά τα πράγματα είναι ότι βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο το δηλητήριο του Σατανά. Ποιο είναι λοιπόν το δηλητήριο του Σατανά; Πώς μπορεί να εκφραστεί; Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις τους ανθρώπους: «Πώς θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι; Για ποιον λόγο θα πρέπει να ζουν οι άνθρωποι;» Αυτοί θα απαντήσουν: «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Αυτή η μία φράση εκφράζει την ίδια τη ρίζα του προβλήματος. Η φιλοσοφία και η λογική του Σατανά έχουν γίνει η ζωή των ανθρώπων. Ό,τι και να επιδιώκουν οι άνθρωποι, το κάνουν για τον εαυτό τους —και έτσι ζουν μονάχα για τον εαυτό τους. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» —αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής του ανθρώπου, κι αυτό αντιπροσωπεύει και την ανθρώπινη φύση. Αυτά τα λόγια έχουν ήδη γίνει η φύση της διεφθαρμένης ανθρωπότητας, είναι το αληθινό πορτρέτο της σατανικής φύσης της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Αυτή η σατανική φύση έχει ήδη γίνει η βάση για την ύπαρξη της διεφθαρμένης ανθρωπότητας. Για αρκετές χιλιάδες χρόνια, η διεφθαρμένη ανθρωπότητα ζει με αυτό το δηλητήριο του Σατανά, μέχρι σήμερα. Όλα όσα κάνει ο Σατανάς γίνονται προς χάρη των επιθυμιών, των φιλοδοξιών και των στόχων του. Επιθυμεί να ξεπεράσει τον Θεό, να απελευθερωθεί από τον Θεό και να πάρει τον έλεγχο όλων των πραγμάτων που δημιουργήθηκαν από τον Θεό. Σήμερα, είναι τόσο μεγάλος ο βαθμός που οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά, ώστε όλοι έχουν σατανική φύση, όλοι προσπαθούν να αρνηθούν και να εναντιωθούν στον Θεό και θέλουν να ελέγχουν τη μοίρα τους και προσπαθούν να αντιταχθούν στις ενορχηστρώσεις και τις ρυθμίσεις του Θεού. Οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες τους είναι ακριβώς οι ίδιες με του Σατανά. Επομένως, η φύση του ανθρώπου είναι φύση του Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου

Ο εγωισμός, μπορεί να πει κανείς, είναι στοιχείο της φύσης του ανθρώπου. Όλοι το έχουν αυτό το στοιχείο μέσα τους. Κάποιοι είναι φρικτά εγωιστές, ο εγωισμός τους είναι ακραίος και υπάρχει στα πάντα, σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους, δεν επιζητούν τίποτε άλλο πέρα από το κέρδος τους και δεν εκτιμούν καθόλου τους άλλους. Αυτός ο εγωισμός αντιπροσωπεύει τη φύση τους. Όλοι είναι εγωιστές ως έναν βαθμό, υπάρχει όμως μια διαφορά. Κάποιοι άνθρωποι, όταν συναναστρέφονται με άλλους, μπορούν να τους προσέξουν και να τους φροντίσουν, μπορούν να ανησυχούν για αυτούς και να τους σκέφτονται σε όλες τους τις πράξεις. Κάποιοι άλλοι, ωστόσο, δεν είναι έτσι. Αυτοί οι άνθρωποι είναι άκρως εγωιστές και όταν φιλοξενούν αδελφούς και αδελφές, πάντοτε φέρονται μικροπρεπώς. Δίνουν στη δική τους οικογένεια το καλύτερο φαγητό και τις μεγαλύτερες μερίδες, ενώ στους αδελφούς και τις αδελφές τους δίνουν μόνο τις μικρότερες μερίδες απ’ το λιγότερο γευστικό φαγητό. Όταν έρχονται δικοί τους συγγενείς, κανονίζουν να τους βάλουν να καθίσουν πολύ άνετα, ενώ όταν έρχονται αδελφοί και αδελφές, τους βάζουν να κοιμηθούν στο πάτωμα. Θεωρούν αρκετό και μόνο που τους επιτρέπουν, όταν κάνουν επίσκεψη, να μένουν το βράδυ. Όταν οι αδελφοί και οι αδελφές αρρωσταίνουν ή τους συμβεί κάποια άλλη δυσκολία, ένας τέτοιος άνθρωπος δεν τους σκέφτεται καν και συμπεριφέρεται λες και δεν το έχει πάρει χαμπάρι. Οι άνθρωποι αυτοί ούτε νοιάζονται για τους άλλους ούτε δείχνουν το ελάχιστο ενδιαφέρον. Νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους και τους συγγενείς τους. Λόγω αυτής της εγωιστική τους φύση δεν θέλουν να νοιαστούν για τους άλλους. Θεωρούν πως αν φροντίσουν τους άλλους, αυτό θα τους ταλαιπωρήσει και θα είναι μεγάλος μπελάς. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Ο εγωιστής δεν ξέρει πώς να δείξει ενδιαφέρον για τους άλλους». Αυτό είναι λάθος. Εάν οι εγωιστές δεν ξέρουν πώς να δείξουν ενδιαφέρον, τότε γιατί είναι τόσο καλοί απέναντι στους δικούς τους συγγενείς και νοιάζονται τόσο για τις ανάγκες τους; Γιατί ξέρουν πού έχουν ελλείψεις οι ίδιοι και τι είναι κατάλληλο να φορέσουν ή να φάνε μια συγκεκριμένη ώρα; Γιατί δεν μπορούν να είναι έτσι και για τους άλλους; Η αλήθεια είναι ότι καταλαβαίνουν τα πάντα, είναι όμως εγωιστές και ποταποί, και αυτό το καθορίζει η φύση τους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Ό,τι κι αν τους συμβαίνει κι ό,τι κι αν αντιμετωπίζουν, οι άνθρωποι μονίμως προστατεύουν τα συμφέροντά τους και ανησυχούν για τη σάρκα τους, ενώ πάντα ψάχνουν λόγους και δικαιολογίες που τους βολεύουν. Δεν αναζητούν ούτε αποδέχονται την παραμικρή αλήθεια. Όλα όσα κάνουν τα κάνουν για να υπερασπιστούν τη σάρκα τους και επειδή συνωμοτούν για το δικό τους αύριο. Όλοι ζητούν χάρη από τον Θεό και θέλουν να κερδίσουν όσα πλεονεκτήματα μπορούν. Γιατί οι άνθρωποι έχουν τόσες απαιτήσεις από τον Θεό; Αυτό αποδεικνύει ότι είναι άπληστοι από τη φύση τους και ότι ενώπιον του Θεού δεν έχουν καμία απολύτως λογική. Ό,τι κι αν κάνουν οι άνθρωποι —είτε προσεύχονται είτε συναναστρέφονται ή κηρύττουν— οι επιδιώξεις, οι σκέψεις και οι φιλοδοξίες τους είναι πράγματα που απαιτούν και προσπαθούν να ζητήσουν από τον Θεό. Όλα αυτά τα κάνουν με την ελπίδα να κερδίσουν κάτι από τον Θεό. Κάποιοι λένε ότι «έτσι είναι η ανθρώπινη φύση», κι έχουν δίκιο! Επιπλέον, το γεγονός ότι οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό και πάρα πολλές εξωφρενικές επιθυμίες αποδεικνύει ότι όντως δεν έχουν συνείδηση και λογική. Όλοι τους απαιτούν και ζητούν πράγματα για το δικό τους καλό ή προσπαθούν να επιχειρηματολογήσουν και να δικαιολογηθούν —όλα αυτά τα κάνουν για την πάρτη τους. Σε πολλά από όσα κάνουν οι άνθρωποι βλέπουμε ότι δεν υπάρχει καμία λογική, γεγονός που αποδεικνύει πλήρως ότι η σατανική λογική του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» έχει ήδη γίνει η φύση του ανθρώπου.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι άνθρωποι έχουν πάρα πολλές απαιτήσεις από τον Θεό

Σε μερικούς ανθρώπους αρέσει πραγματικά να εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις με αθέμιτα μέσα και αυτοί οι άνθρωποι επιζητούν σε οτιδήποτε κάνουν να ικανοποιήσουν τα συμφέροντά τους. Ό,τι κάνουν πρέπει να ωφελεί τους ίδιους, αλλιώς δεν το κάνουν. Δεν «ιδρώνουν» για τίποτα αν δεν τους δίνει κάποιο πλεονέκτημα και πίσω από τις ενέργειές τους κρύβονται πάντοτε υστερόβουλα κίνητρα. Λένε καλά λόγια για οποιονδήποτε τους ωφελεί και προωθούν οποιονδήποτε τους κολακεύει. Ακόμη και όταν οι ευνοούμενοί τους παρουσιάζουν προβλήματα, θα πουν πως αυτοί οι άνθρωποι είναι σωστοί, και θα προσπαθήσουν σκληρά να τους υπερασπιστούν και να τους καλύψουν. Ποια είναι η φύση τέτοιων ανθρώπων; Οι παραπάνω συμπεριφορές ξεκαθαρίζουν απόλυτα τη φύση τους. Πασχίζουν με τις πράξεις τους να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις με αθέμιτα μέσα, έχουν διαρκώς συναλλακτική συμπεριφορά σε κάθε περίσταση, και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η φύση τους είναι μια φύση που εποφθαλμιά ολόψυχα το κέρδος. Σε όλα όσα κάνουν, προσέχουν μονάχα τον εαυτό τους. Θα σηκωθούν νωρίς μόνο αν έχουν να κερδίσουν κάτι απ’ αυτό. Είναι οι μεγαλύτεροι εγωιστές, εντελώς αχόρταγοι. Τη φύση τους την καταδεικνύει η αγάπη τους για το κέρδος και για το ότι δεν αγαπάνε καθόλου την αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου

Κάποιοι είναι απρόθυμοι να συνεργαστούν με τους άλλους κατά την υπηρεσία τους στον Θεό, ακόμα και όταν έχουν κληθεί· πρόκειται για ανθρώπους οκνηρούς που επιθυμούν μόνο να απολαμβάνουν ανέσεις. Όσο περισσότερο σου ζητείται να υπηρετήσεις τον Θεό σε συνεργασία με άλλους, τόσο περισσότερη εμπειρία θα αποκτήσεις. Λόγω του ότι έχεις περισσότερα φορτία και εμπειρίες, θα αποκτήσεις περισσότερες ευκαιρίες να τελειωθείς. Ως εκ τούτου, αν μπορείς να υπηρετείς τον Θεό με ειλικρίνεια, τότε θα λαμβάνεις υπόψη το φορτίο του Θεού· κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα έχεις περισσότερες ευκαιρίες να τελειωθείς από τον Θεό. Τέτοιου είδους άνθρωποι τελειώνονται αυτήν τη στιγμή. Όσο περισσότερο σε συγκινεί το Άγιο Πνεύμα, τόσο πιο πολύ χρόνο θα αφιερώνεις στο να λαμβάνεις υπόψη το φορτίο του Θεού, τόσο περισσότερο θα τελειώνεσαι από τον Θεό και τόσο πιο πολύ θα σε κερδίζει Αυτός —ώσπου, στο τέλος, θα γίνεις ένα άτομο, το οποίο χρησιμοποιεί ο Θεός. Επί του παρόντος, υπάρχουν κάποιοι που δεν κουβαλούν κανένα φορτίο για την εκκλησία. Αυτοί οι άνθρωποι είναι τεμπέληδες και τσαπατσούληδες και νοιάζονται μόνο για τη δική τους σάρκα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι υπερβολικά εγωιστές και είναι, επίσης, τυφλοί. Αν δεν μπορείς να δεις αυτό το ζήτημα καθαρά, δεν θα κουβαλήσεις κανένα φορτίο. Όσο περισσότερο νοιάζεσαι για τις προθέσεις του Θεού, τόσο μεγαλύτερο φορτίο θα σου εμπιστευθεί Αυτός. Οι εγωιστές δεν είναι πρόθυμοι να υποστούν τέτοια πράγματα· είναι απρόθυμοι να πληρώσουν το τίμημα και, ως αποτέλεσμα, θα χάσουν τις ευκαιρίες να τελειωθούν από τον Θεό. Δεν βλάπτουν έτσι τον εαυτό τους; Αν είσαι κάποιος που νοιάζεται για τις προθέσεις του Θεού, τότε θα αναπτύξεις αληθινό φορτίο για την εκκλησία. Στην πραγματικότητα, αντί να το αποκαλείς φορτίο που κουβαλάς για την εκκλησία, καλύτερα να το αποκαλείς φορτίο που κουβαλάς για χάρη της ίδιας σου της ζωής, επειδή το φορτίο που αναπτύσσεις για την εκκλησία αποσκοπεί να σε κάνει να χρησιμοποιήσεις αυτές τις εμπειρίες, ώστε να σε οδηγήσει στην τελείωση ο Θεός. Επομένως, όποιος κουβαλά το μεγαλύτερο φορτίο για την εκκλησία, όποιος κουβαλά φορτίο για τη ζωή-είσοδο, αυτός θα τελειωθεί από τον Θεό. Το έχεις δει αυτό καθαρά; Αν η εκκλησία στην οποία ανήκεις είναι σκορπισμένη σαν την άμμο, όμως εσύ ούτε ανησυχείς ούτε αγχώνεσαι, και μάλιστα κάνεις τα στραβά μάτια όταν οι αδελφοί και οι αδελφές σου δεν τρώνε και δεν πίνουν κανονικά από τα λόγια του Θεού, τότε δεν κουβαλάς κανένα φορτίο. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν ευαρεστούν τον Θεό. Το είδος των ανθρώπων που ευαρεστούν τον Θεό πεινούν και διψούν για δικαιοσύνη και νοιάζονται για τις προθέσεις του Θεού. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να λάβετε υπόψη σας το φορτίο του Θεού εδώ και τώρα· δεν θα πρέπει να περιμένεις να αποκαλύψει ο Θεός τη δίκαιη διάθεσή Του σε όλους τους ανθρώπους πριν αρχίσεις να λαμβάνεις υπόψη σου το φορτίο του Θεού. Δεν θα ήταν πολύ αργά τότε; Τώρα είναι μια καλή ευκαιρία να τελειωθείς από τον Θεό. Αν αφήσεις αυτήν την ευκαιρία να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια σου, θα το μετανιώνεις για όλη σου τη ζωή, όπως ακριβώς ο Μωυσής δεν μπόρεσε να εισέλθει στην εύφορη γη της Χαναάν και το μετάνιωνε για όλη του τη ζωή, πεθαίνοντας με τύψεις. Μόλις ο Θεός αποκαλύψει τη δίκαιη διάθεσή Του σε όλους τους λαούς, τότε θα γεμίσεις τύψεις. Ακόμα κι αν ο Θεός δεν σε παιδεύσει, θα παιδευτείς εσύ από μόνος σου εξαιτίας των τύψεών σου. Κάποιοι δεν πείθονται έτσι, αλλά αν δεν το πιστεύεις, απλώς περίμενε και θα δεις. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν αποκλειστικό σκοπό να εκπληρώσουν αυτά τα λόγια. Είσαι πρόθυμος να θυσιαστείς για αυτά τα λόγια;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Να νοιάζεσαι για τις προθέσεις του Θεού προκειμένου να επιτύχεις την τελείωση

Οι εγωιστές και οι ευτελείς ενεργούν επιπόλαια και μένουν αμέτοχοι σε οτιδήποτε δεν τους αφορά προσωπικά. Ούτε αναλογίζονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε ενδιαφέρονται καθόλου για τις προθέσεις Του. Δεν αναλαμβάνουν κανένα φορτίο για να εκτελέσουν το καθήκον τους ή να μαρτυρήσουν για τον Θεό και δεν έχουν κανένα αίσθημα ευθύνης. Τι σκέφτονται, λοιπόν, όποτε κάνουν κάτι; Το πρώτο πράγμα που σκέφτονται είναι: «Αν το κάνω αυτό, θα το μάθει ο Θεός; Το βλέπουν οι άλλοι; Αν δεν βλέπουν πως καταβάλλω όλη αυτήν την προσπάθεια και εργάζομαι φιλότιμα, και αν δεν το βλέπει ούτε ο Θεός, τότε δεν έχει νόημα τόσος κόπος και τόση ταλαιπωρία». Αυτό δεν είναι καθαρός εγωισμός; Φανερώνει, επίσης, μια ποταπή πρόθεση. Όταν σκέφτονται και ενεργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, παίζει κάποιον ρόλο η συνείδησή τους; Φταίει η συνείδησή τους γι’ αυτό; Όχι, η συνείδησή τους ούτε παίζει κανέναν ρόλο ούτε φταίει. Κάποιοι άνθρωποι δεν αναλαμβάνουν καμία ευθύνη, ανεξάρτητα από το καθήκον που εκτελούν. Επίσης, δεν αναφέρουν εγκαίρως στους ανωτέρους τους τα προβλήματα που ανακαλύπτουν. Όταν βλέπουν ανθρώπους να προκαλούν αναστάτωση και διαταραχή, κάνουν τα στραβά μάτια. Όταν βλέπουν κακούς ανθρώπους να διαπράττουν το κακό, δεν προσπαθούν να τους εμποδίσουν. Δεν προστατεύουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού ούτε αναλογίζονται ποιο είναι το καθήκον και η ευθύνη τους. Όταν αυτοί οι άνθρωποι εκτελούν το καθήκον τους, δεν κάνουν πραγματικό έργο· είναι ανθρωπάρεσκοι και λαχταρούν τις ανέσεις· μιλούν και ενεργούν μόνο για χάρη της ματαιοδοξίας, της υπόληψης, του κύρους και των συμφερόντων τους, και θέλουν να αφιερώνουν τον χρόνο και τον κόπο τους μόνο προς όφελός τους. Όλοι βλέπουν ξεκάθαρα τις ενέργειες και τις προθέσεις ενός τέτοιου ανθρώπου. Ξεπροβάλλει όποτε έχει την ευκαιρία να προβληθεί ή να απολαύσει κάποια ευλογία. Όμως, όταν δεν έχει την ευκαιρία να αυτοπροβληθεί, ή όταν είναι δύσκολοι οι καιροί, εξαφανίζεται από προσώπου γης σαν τη χελώνα που μπαίνει στο καβούκι της. Έχει συνείδηση και λογική ένα τέτοιο άτομο; (Όχι.) Νιώθει κάποιο αίσθημα μομφής κάποιος που δεν έχει συνείδηση και λογική, και συμπεριφέρεται έτσι; Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι είναι η αυτομομφή· η συνείδησή τους δεν εξυπηρετεί κανέναν σκοπό. Εφόσον αυτό το άτομο δεν νιώθει ποτέ την αποδοκιμασία αίσθημα μομφής από τη συνείδησή του, μπορεί να νιώσει τη μομφή ή την πειθάρχηση του Αγίου Πνεύματος; Όχι, δεν μπορεί.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια

Οι περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν να επιδιώξουν και να κάνουν πράξη την αλήθεια, αλλά τις περισσότερες φορές έχουν απλώς την αποφασιστικότητα και την επιθυμία να το πράξουν· η αλήθεια δεν έχει γίνει η ζωή τους. Ως εκ τούτου, όταν συναντούν κακές δυνάμεις ή αντιμετωπίζουν πονηρούς και κακούς ανθρώπους που διαπράττουν κακές πράξεις, ή ψευδείς επικεφαλής και αντίχριστους που ενεργούν με τρόπο που παραβιάζει τις αρχές —διαταράσσοντας έτσι το έργο της εκκλησίας και βλάπτοντας τους εκλεκτούς του Θεού— χάνουν το θάρρος να ορθώσουν το ανάστημά τους και να εκφέρουν τη γνώμη τους. Τι σημαίνει όταν δεν έχεις θάρρος; Σημαίνει ότι είσαι δειλός ή ότι έχεις έλλειψη ευφράδειας; Ή μήπως σημαίνει ότι δεν έχεις βαθιά κατανόηση και, συνεπώς, δεν έχεις την αυτοπεποίθηση να εκφέρεις τη γνώμη σου; Τίποτε από αυτά: είναι κυρίως συνέπεια του περιορισμού από τις διεφθαρμένες διαθέσεις. Μία από τις διεφθαρμένες διαθέσεις που αποκαλύπτεις είναι η δόλια διάθεση: όταν σου συμβαίνει κάτι, το πρώτο που σκέφτεσαι είναι τα δικά σου συμφέροντα, το πρώτο που εξετάζεις είναι οι συνέπειες, κατά πόσο θα είναι ωφέλιμο για σένα. Αυτή είναι μια δόλια διάθεση, έτσι δεν είναι; Μια άλλη είναι η εγωιστική και ευτελής διάθεση. Σκέφτεσαι: «Τι σχέση έχει μ’ εμένα εάν ζημιωθούν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Δεν είμαι επικεφαλής, οπότε γιατί να με νοιάζει; Δεν έχει σχέση με εμένα. Δεν είναι δική μου ευθύνη». Αυτές τις σκέψεις, αυτά τα λόγια, δεν τα σκέφτεσαι συνειδητά, τα παράγει όμως το υποσυνείδητό σου —το οποίο είναι η διεφθαρμένη διάθεση που αποκαλύπτεται όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα. Διεφθαρμένες διαθέσεις όπως αυτή διέπουν τον τρόπο που σκέφτεσαι, σε δένουν χειροπόδαρα και ελέγχουν τα όσα λες. Μέσα στην καρδιά σου, θέλεις να σηκωθείς και να μιλήσεις, όμως έχεις ενδοιασμούς, και ακόμη και όταν τελικά μιλάς, δεν τα λες ξεκάθαρα και αφήνεις περιθώρια υπαναχώρησης, διαφορετικά υπεκφεύγεις και δεν λες την αλήθεια. Οι διορατικοί άνθρωποι μπορούν να το διαπιστώσουν αυτό. Στην πραγματικότητα, μέσα σου ξέρεις ότι δεν είπες όλα όσα έπρεπε, ότι αυτό που είπες δεν είχε αποτέλεσμα, ότι το έκανες απλώς διεκπεραιωτικά και το πρόβλημα δεν έχει επιλυθεί. Δεν έχεις εκπληρώσει την ευθύνη σου, κι όμως λες απροκάλυπτα ότι την έχεις εκπληρώσει ή ότι αυτό που συνέβαινε δεν σου ήταν ξεκάθαρο. Είναι αλήθεια αυτό; Αυτό πραγματικά πιστεύεις; Δεν βρίσκεσαι, λοιπόν, εξ ολοκλήρου υπό τον έλεγχο της σατανικής σου διάθεσης; Παρόλο που κάποια απ’ όσα λες είναι σε συμφωνία με τα γεγονότα, σε βασικά σημεία και κρίσιμα ζητήματα λες ψέματα και εξαπατάς τους άλλους, το οποίο αποδεικνύει ότι είσαι άνθρωπος που λέει ψέματα και ζει με βάση τη σατανική του διάθεση. Έχεις επεξεργαστεί μες στο μυαλό σου καθετί που λες και σκέφτεσαι, με αποτέλεσμα η κάθε σου λέξη να είναι ψεύτικη, κενή, ένα ψέμα. Για την ακρίβεια, το καθετί που λες είναι αντίθετο με τα γεγονότα, το λες για να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου και να ωφεληθείς, και νιώθεις ότι έχεις πετύχει τους στόχους σου όταν έχεις παραπλανήσει τους άλλους και τους έχεις κάνει να πιστέψουν. Αυτός είναι ο τρόπος που μιλάς και αντιπροσωπεύει τη διάθεσή σου. Είσαι υπό τον πλήρη έλεγχο της σατανικής σου διάθεσης.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Οι άπιστοι έχουν ένα συγκεκριμένο είδος διεφθαρμένης διάθεσης. Όταν διδάσκουν σε άλλους ανθρώπους κάποιες επαγγελματικές γνώσεις ή δεξιότητες, σκέφτονται τα εξής: «Μόλις ο μαθητής μάθει όσα ξέρει ο δάσκαλός του, ο δάσκαλός του θα χάσει τα προς το ζην του. Εάν διδάξω ό,τι ξέρω στους άλλους, τότε κανείς δεν θα μ’ εκτιμά ούτε θα με θαυμάζει και θα έχω χάσει όλο μου το κύρος ως δάσκαλος. Δεν είναι καλό αυτό. Δεν πρέπει να τους διδάξω όλα όσα ξέρω, πρέπει να κρατήσω κάτι για μένα. Θα τους διδάξω μόνο το ογδόντα τοις εκατό απ’ όσα ξέρω και θα κρατήσω τα υπόλοιπα σαν άσο στο μανίκι μου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να δείξω ότι οι δεξιότητές μου είναι ανώτερες από αυτές των άλλων». Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι δολιότητα. Όταν διδάσκετε άλλους, τους βοηθάτε ή μοιράζεστε μαζί τους κάτι που μελετήσατε, τι στάση θα πρέπει να κρατάτε; (Δεν θα πρέπει να φείδομαι προσπαθειών, ούτε να κρατάω τίποτα για μένα.) Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να μην κρατά τίποτα για εκείνον; Ας υποθέσουμε ότι λες: «Δεν κρατώ τίποτα για μένα όσον αφορά τα πράγματα που έχω μάθει. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να μιλήσω σ’ όλους σας γι’ αυτά. Έτσι κι αλλιώς, είμαι υψηλότερου επιπέδου σε σχέση με σας και μπορώ να κατανοήσω ανώτερα πράγματα». Σε μια τέτοια περίπτωση, κρατάς ακόμα πράγματα για σένα και ενεργείς με τρόπο αρκετά ιδιοτελή. Ή ας υποθέσουμε ότι λες: «Θα σας διδάξω όλα τα βασικά πράγματα που έχω μάθει —δεν είναι τίποτα σπουδαίο. Εγώ θα συνεχίσω να έχω ανώτερες γνώσεις· ακόμη κι αν τα μάθετε όλα, πάλι δεν θα είστε τόσο προχωρημένοι όσο εγώ». Και σε αυτήν την περίπτωση κρατάς πράγματα για σένα. Αν ένας άνθρωπος είναι πολύ εγωιστής, δεν θα έχει την ευλογία του Θεού. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να νοιάζονται για τις προθέσεις Του. Πρέπει να συνεισφέρεις στον οίκο Του τα πιο σημαντικά και ουσιώδη πράγματα που έχεις κατανοήσει, για να μπορέσουν και οι εκλεκτοί του Θεού να τα μάθουν και να τα κατακτήσουν. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να κερδίσεις την ευλογία Του και Εκείνος θα σου δώσει ακόμη περισσότερα πράγματα. Όπως έχει ειπωθεί, «Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη». Αφιέρωσε όλα τα ταλέντα και τα χαρίσματά σου στον Θεό, επιδεικνύοντάς τα κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου, ώστε να μπορέσουν όλοι να ωφεληθούν απ’ αυτά και να πετύχουν αποτελέσματα στα δικά τους καθήκοντα. Αν συνεισφέρεις ολοκληρωτικά τα χαρίσματα και τα ταλέντα σου, αυτά θα ωφελήσουν όχι μόνο όλους όσοι κάνουν το συγκεκριμένο καθήκον, αλλά και το έργο της εκκλησίας. Μην αρκείσαι στο να λες σε όλους μερικά απλά πράγματα, πιστεύοντας έτσι ότι τα έχεις καταφέρει αρκετά καλά ή ότι δεν έχεις κρατήσει τίποτα για σένα —αυτό δεν είναι αρκετό. Διδάσκεις μόνο μερικές θεωρίες ή πράγματα που οι άνθρωποι μπορούν να κατανοήσουν κυριολεκτικά, αλλά η ουσία και τα σημαντικά σημεία είναι πέρα από την αντίληψη ενός αρχάριου. Παρέχεις μόνο τη γενική εικόνα, χωρίς να εξηγείς τίποτα ή να μπαίνεις σε λεπτομέρειες, ενώ εξακολουθείς να σκέφτεσαι μέσα σου: «Ορίστε, λοιπόν, εγώ σου τα είπα, και δεν έχω αποκρύψει τίποτα σκόπιμα. Εάν εσύ δεν καταλαβαίνεις, είναι επειδή το επίπεδό σου είναι υπερβολικά χαμηλό, οπότε μην κατηγορείς εμένα. Μένει απλώς να δούμε πώς θα σε οδηγήσει ο Θεός τώρα». Μια τέτοια σκέψη εμπεριέχει δόλο, σωστά; Δεν είναι εγωιστική και ποταπή; Γιατί δεν μπορείς να διδάξεις στους ανθρώπους όλα όσα έχεις στην καρδιά σου και όλα όσα κατανοείς; Γιατί, αντ’ αυτού, αποκρύπτεις τη γνώση; Το πρόβλημα έγκειται στις προθέσεις και τη διάθεσή σου. Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι ξεκινούν για πρώτη φορά να διδάσκονται μια συγκεκριμένη πτυχή επαγγελματικής γνώσης, μπορούν να κατανοήσουν μόνο την κυριολεκτική της σημασία· χρειάζεται εξάσκηση για κάποιο χρονικό διάστημα προτού μπορέσουν να κατανοήσουν τα κύρια σημεία και την ουσία. Εάν έχεις ήδη κατακτήσει αυτά τα πιο λεπτά σημεία, θα πρέπει να τα λες απευθείας στους άλλους· μην τους αναγκάζεις να ακολουθήσουν τέτοια έμμεση πορεία και να αφιερώσουν τόσο πολύ χρόνο ψάχνοντας στα τυφλά. Αυτή είναι η δική σου ευθύνη· αυτό θα πρέπει να κάνεις. Αν τους πεις ποια είναι τα βασικά σημεία και η ουσία κατά την άποψή σου, όχι μόνο δεν θα αποκρύψεις τίποτα αλλά δεν θα είσαι ούτε εγωιστής. Όταν διδάσκετε δεξιότητες σ’ άλλους ανθρώπους, επικοινωνείτε μαζί τους σε σχέση με το επάγγελμά σας ή συναναστραφείτε σχετικά με τη ζωή-είσοδο, αν δεν μπορείτε να απαλλαχτείτε από τις εγωιστικές και ποταπές πτυχές των διεφθαρμένων διαθέσεών σας, τότε δεν θα μπορείτε να εκτελέσετε σωστά τα καθήκοντά σας. Σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν κατέχετε ανθρώπινη φύση, ούτε συνείδηση και λογική, και δεν κάνετε πράξη την αλήθεια. Πρέπει να αναζητάς την αλήθεια για να ξεπεράσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου και να φτάσεις στο σημείο όπου θα έχεις απαλλαχθεί από κάθε εγωιστικό κίνητρο και θα λαμβάνεις υπόψη μόνο τις προθέσεις του Θεού. Έτσι, θα έχεις την αλήθεια-πραγματικότητα. Είναι πολύ κουραστικό αν οι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και ζουν με βάση σατανικές διαθέσεις όπως οι άπιστοι. Ο ανταγωνισμός είναι έντονος μεταξύ των άπιστων. Η κατάκτηση της ουσίας μιας δεξιότητας ή ενός επαγγέλματος δεν είναι απλή υπόθεση, κι από τη στιγμή που θα τη μάθει κάποιος άλλος και θα την κατακτήσει κι εκείνος, διακινδυνεύεις το ψωμί σου. Προκειμένου να προστατέψουν το ψωμί τους, οι άνθρωποι τείνουν να ενεργούν έτσι —πρέπει να είναι προσεκτικοί διαρκώς. Αυτό που έχουν κατακτήσει είναι το πολυτιμότερο νόμισμά τους, είναι το ψωμί τους, το κεφάλαιό τους, η πηγή της ζωτικότητάς τους και δεν πρέπει ν’ αφήσουν κανέναν άλλο να εμπλακεί σε αυτά. Εσύ, όμως, πιστεύεις στον Θεό —εάν σκέφτεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο κι ενεργείς κατ’ αυτόν τον τρόπο στον οίκο του Θεού, δεν ξεχωρίζεις καθόλου από έναν άπιστο. Αν δεν αποδέχεσαι καθόλου την αλήθεια και συνεχίζεις να ζεις σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες, δεν είσαι άνθρωπος που πιστεύει αληθινά στον Θεό. Αν τα κίνητρά σου είναι πάντα εγωιστικά και μικροπρεπή όταν εκτελείς τα καθήκοντά σου, δεν θα λάβεις την ευλογία του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Κάποιοι άνθρωποι φοβούνται μονίμως ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι απ’ αυτούς ή ανώτεροί τους, ότι τους άλλους οι υπόλοιποι θα τους αναγνωρίσουν, ενώ τους ίδιους θα τους παραμελήσουν, και αυτό τους οδηγεί να επιτεθούν στους άλλους και να τους αποκλείσουν. Τούτο δεν σημαίνει ότι ζηλεύουν όσους έχουν ταλέντο; Δεν είναι αυτό εγωιστικό και ποταπό; Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι κακοβουλία! Όσοι σκέφτονται μόνο τα δικά τους συμφέροντα, όσοι ικανοποιούν μόνο τις δικές τους εγωιστικές επιθυμίες, χωρίς να σκέφτονται τους άλλους και χωρίς να τους νοιάζουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, έχουν κακή διάθεση και ο Θεός δεν τους αγαπάει. Αν πραγματικά μπορείτε να δείξετε ενδιαφέρον για τις προθέσεις του Θεού, τότε θα μπορέσετε να αντιμετωπίζετε δίκαια τους άλλους. Αν προτείνεις έναν καλό άνθρωπο και τον αφήσεις να εκπαιδευτεί και να εκτελέσει ένα καθήκον, προσθέτοντας έτσι ένα ταλαντούχο άτομο στον οίκο του Θεού, τότε δεν θα γίνει ευκολότερο το έργο σου; Δεν θα σημαίνει αυτό ότι επιδεικνύεις αφοσίωση στο καθήκον σου; Αυτή είναι μια καλή πράξη ενώπιον του Θεού· είναι η ελάχιστη συνείδηση και λογική που οφείλουν να έχουν όσοι υπηρετούν ως επικεφαλής. Όσοι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια δέχονται την εξονυχιστική εξέταση του Θεού σε όλα όσα πράττουν. Όταν αποδεχτείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, η καρδιά σου θα μπει στον ίσιο δρόμο. Αν συνεχώς κάνεις πράγματα μόνο για να το δουν οι άλλοι και θέλεις πάντα να κερδίζεις τον έπαινο και τον θαυμασμό των άλλων, και από την άλλη δεν δέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, τότε έχεις ακόμα τον Θεό στην καρδιά σου; Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, τη δική σου φήμη και τη δική σου θέση. Πρέπει πρωτίστως να νοιάζεσαι για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για τις προθέσεις του Θεού και το πρώτο πράγμα που να κάνεις είναι να σκέφτεσαι αν υπήρξαν ή δεν υπήρξαν νοθείες όσο έκανες το καθήκον σου, αν υπήρξες αφοσιωμένος, αν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου, αν έχεις δώσει τα πάντα, καθώς και αν σκέφτεσαι ή δεν σκέφτεσαι ολόψυχα το καθήκον σου και το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να τα λαμβάνεις υπόψη αυτά τα πράγματα. Αν τα σκέφτεσαι συχνά και τα κατανοήσεις, θα σου είναι πιο εύκολο να εκτελείς σωστά το καθήκον σου. Αν το επίπεδό σου είναι χαμηλό, αν η εμπειρία σου είναι επιφανειακή ή αν δεν είσαι ικανός στο επαγγελματικό σου έργο, τότε μπορεί να κάνεις λάθη ή να υπάρχουν ελλείψεις στο έργο σου και να μην έχεις πολύ καλά αποτελέσματα —αλλά θα έχεις κάνει ό,τι μπορείς. Δεν ικανοποιείς τις δικές σου εγωιστικές επιθυμίες και τις προτιμήσεις σου. Αντιθέτως, λαμβάνεις διαρκώς υπόψη σου το έργο της εκκλησίας και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Παρόλο που μπορεί να μην πετυχαίνεις καλά αποτελέσματα στο καθήκον σου, η καρδιά σου θα έχει μπει στον ίσιο δρόμο· αν, εκτός από αυτό, μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να λύσεις όσα προβλήματα υπάρχουν στο καθήκον σου, τότε θα το εκτελείς σύμφωνα με τα πρότυπα και, ταυτόχρονα, θα μπορείς να εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό σημαίνει να κατέχεις τη μαρτυρία.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση

Οι αντίχριστοι δεν έχουν συνείδηση, λογική ή ανθρώπινη φύση. Όχι μόνο αγνοούν τη ντροπή, αλλά έχουν κι ένα ακόμη χαρακτηριστικό: είναι ασυνήθιστα εγωιστές και ελεεινοί. Η κυριολεκτική έννοια του «να είναι κανείς εγωιστής και ελεεινός» τους δεν είναι δύσκολο να κατανοηθεί: Είναι τυφλοί σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα δικά τους συμφέροντα. Οτιδήποτε αφορά τα δικά τους συμφέροντα ελκύει πλήρως την προσοχή τους και θα υποφέρουν γι’ αυτό, θα πληρώσουν τίμημα, θ’ απορροφηθούν από αυτό και θ’ αφοσιωθούν σ’ αυτό. Για οτιδήποτε δεν σχετίζεται με τα δικά τους συμφέροντα θα κάνουν τα στραβά μάτια και δεν θα το προσέξουν. Οι άλλοι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν —τους αντίχριστους δεν τους νοιάζει αν κάποιος διαταράσσει ή αναστατώνει, κάτι τέτοιο δεν έχει καμία σχέση μαζί τους. Για να το θέσω με λεπτότητα, νοιάζονται μόνο για τις δικές τους υποθέσεις. Πιο ακριβές όμως είναι να πούμε ότι αυτό το είδος ανθρώπου είναι ελεεινό, ευτελές και ποταπό. Τους ορίζουμε ως «εγωιστές και ελεεινούς». Πώς εκδηλώνεται ο εγωισμός των αντίχριστων και το ότι είναι ελεεινοί; Σε οτιδήποτε ωφελεί τη θέση ή τη φήμη τους, καταβάλλουν προσπάθειες να κάνουν ή να πουν ό,τι είναι απαραίτητο και υπομένουν πρόθυμα κάθε ταλαιπωρία. Αλλά όταν πρόκειται για έργο που οργανώνεται από τον οίκο του Θεού ή για έργο που ωφελεί την ανάπτυξη της ζωής του εκλεκτού λαού του Θεού, το αγνοούν εντελώς. Ακόμα κι όταν οι κακοί άνθρωποι διαταράσσουν, αναστατώνουν και διαπράττουν κάθε είδους κακό, επηρεάζοντας έτσι σοβαρά το έργο της εκκλησίας, παραμένουν απαθείς και αδιάφοροι, λες και δεν τους αφορά. Και αν κάποιος ανακαλύψει και αναφέρει τις κακές πράξεις ενός κακού ανθρώπου, λένε ότι δεν είδαν τίποτα και προσποιούνται άγνοια. Εάν κάποιος, όμως, τους αναφέρει και φανερώσει ότι δεν κάνουν αληθινό έργο και επιδιώκουν μόνο τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, εξαγριώνονται. Συγκαλούνται εσπευσμένα συνεδριάσεις για να συζητηθεί πώς να απαντήσουν, γίνονται έρευνες για να ανακαλυφθεί το ποιος δρα πίσω από την πλάτη τους, ποιος ήταν ο αρχηγός της συμμορίας και ποιος εμπλέκεται. Δεν θα φάνε ούτε θα κοιμηθούν έως ότου διερευνήσουν τα πάντα και το θέμα κλείσει οριστικά. Μερικές φορές, θα φτάσουν στο σημείο να χαρούν μόνο αφού έχουν βάλει στη θέση τους όλους όσοι εμπλέκονταν στην αναφορά τους. Αυτή είναι εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί, έτσι δεν είναι; Κάνουν εκκλησιαστικό έργο; Ενεργούν για χάρη της δύναμης και του κύρους τους, απλά και καθαρά. Διαχειρίζονται τη δική τους επιχείρηση. Ανεξάρτητα από το τι έργο αναλαμβάνουν, οι αντίχριστοι δεν σκέφτονται ποτέ τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Εξετάζουν μόνο αν θα επηρεαστούν τα δικά τους συμφέροντα, σκέφτονται μόνο τη λίγη δουλειά που έχουν μπροστά τους και η οποία τους ωφελεί. Γι’ αυτόν, το πρωταρχικό έργο της εκκλησίας είναι απλώς κάτι που κάνουν στον ελεύθερό τους χρόνο. Δεν το παίρνουν καθόλου στα σοβαρά. Κουνιούνται μόνο όταν τους τσιγκλήσει κάποιος να ενεργήσουν, κάνουν μόνο αυτό που τους αρέσει και κάνουν έργο μόνο για χάρη της διατήρησης της δικής τους θέσης και δύναμης. Στα μάτια τους, οποιοδήποτε έργο οργανώνεται από τον οίκο του Θεού, το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου και η είσοδος στη ζωή του εκλεκτού λαού του Θεού δεν είναι σημαντικά. Όσες δυσκολίες κι αν έχουν οι άλλοι στο έργο τους, ό,τι θέματα κι αν έχουν εντοπίσει και τους τα αναφέρουν, όσο ειλικρινή κι αν είναι τα λόγια τους, οι αντίχριστοι δεν δίνουν σημασία, δεν συμμετέχουν, είναι σαν να μην έχει αυτό καμία σχέση μαζί τους. Όσο μεγάλα προβλήματα κι αν παρουσιάζονται στο έργο της εκκλησίας, είναι παντελώς αδιάφοροι. Ακόμη και όταν ένα πρόβλημα βρίσκεται ακριβώς μπροστά τους, το αντιμετωπίζουν μόνο επιφανειακά. Μόνον όταν κλαδευτούν απευθείας από τον Άνωθεν και τους δοθεί εντολή να ξεκαθαρίσουν κάποιο πρόβλημα, κάνουν απρόθυμα λίγο πραγματικό έργο και δίνουν στον Άνωθεν κάτι να δει. Αμέσως μετά, συνεχίζουν τη δική τους δουλειά. Όσον αφορά το έργο της εκκλησίας, τα σημαντικά πράγματα του ευρύτερου πλαισίου, γι’ αυτά τα πράγματα είναι αδιάφοροι και τα αγνοούν. Παραμελούν ακόμη και τα προβλήματα που ανακαλύπτουν και δίνουν επιπόλαιες απαντήσεις ή τα μασάνε όταν τους ρωτάς για προβλήματα, αντιμετωπίζοντάς τα μόνο με μεγάλη απροθυμία. Αυτή είναι εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί, έτσι δεν είναι; Επιπλέον, ανεξάρτητα από το καθήκον που κάνουν οι αντίχριστοι, το μόνο που σκέφτονται είναι εάν θα τους δώσει τη δυνατότητα να βρεθούν στο επίκεντρο. Εφόσον ενισχύει τη φήμη τους, στύβουν το μυαλό τους να βρουν έναν τρόπο να μάθουν πώς να το κάνουν, να το πραγματοποιήσουν. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι αν θα τους κάνει να ξεχωρίσουν. Ανεξάρτητα από το τι κάνουν ή τι σκέφτονται, ενδιαφέρονται μόνο για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους. Όποιο καθήκον κι αν εκτελούν, ανταγωνίζονται μόνο για το ποιος είναι σε υψηλότερη ή χαμηλότερη θέση, ποιος κερδίζει και ποιος χάνει, ποιος έχει τη μεγαλύτερη φήμη. Τους ενδιαφέρει μόνο πόσοι τους λατρεύουν και τους θαυμάζουν, πόσοι τους υπακούν και πόσους ακόλουθους έχουν. Ποτέ δεν συναναστρέφονται την αλήθεια ούτε επιλύουν πραγματικά προβλήματα. Ποτέ δεν εξετάζουν πώς να πράττουν σύμφωνα με τις αρχές όταν κάνουν το καθήκον τους, ούτε αναλογίζονται εάν είναι αφοσιωμένοι, εάν έχουν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις τους, εάν υπάρξουν αποκλίσεις στο έργο τους, ή εάν υπάρχουν προβλήματα, πόσο μάλλον αναλογίζονται τι ζητά ο Θεός και ποιες είναι οι προθέσεις Του. Δεν δίνουν την παραμικρή σημασία σε όλα αυτά τα πράγματα. Βάζουν μόνο κάτω το κεφάλι και πράττουν για χάρη της φήμης, της θέσης και του κέρδους, για να ικανοποιήσουν τις δικές τους φιλοδοξίες και επιθυμίες. Αυτή είναι εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί, έτσι δεν είναι; Εκθέτει πλήρως το πώς η καρδιά τους βρίθει με τις δικές τους φιλοδοξίες, επιθυμίες και παράλογες απαιτήσεις. Οτιδήποτε κάνουν διέπεται από τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους. Ό,τι κι αν κάνουν, κίνητρο και πηγή είναι οι δικές τους φιλοδοξίες, επιθυμίες και παράλογες απαιτήσεις. Αυτή είναι η αρχετυπική εκδήλωση του ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Παράρτημα τέταρτο: Συνοψίζοντας τον χαρακτήρα των αντίχριστων και τη διάθεση-ουσία τους (Μέρος πρώτο)

Η ουσία του ότι οι αντίχριστοι είναι εγωιστές και ελεεινοί είναι προφανής· οι εκδηλώσεις τους αυτού του είδους είναι ιδιαίτερα εμφανείς. Η εκκλησία τούς εμπιστεύεται ένα έργο, κι αν αποφέρει φήμη και οφέλη, και τους αφήνει να προβληθούν, ενδιαφέρονται πολύ και είναι πρόθυμοι να το δεχτούν. Εάν πρόκειται για έργο που δεν αναγνωρίζεται ή αφορά το να προσβάλλεις ανθρώπους, ή που δεν θα τους επιτρέψει να κάνουν επίδειξη ή αν δεν προσφέρει κανένα όφελος στη φήμη, στο κέρδος ή στη θέση τους, δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον και δεν το δέχονται, λες και το έργο αυτό δεν έχει καμία σχέση μαζί τους, δεν είναι το έργο που οφείλουν να κάνουν. Όταν συναντούν δυσκολίες, δεν υπάρχει περίπτωση να αναζητήσουν την αλήθεια για να τις επιλύσουν, πόσο μάλλον να προσπαθήσουν να δουν τη συνολική εικόνα και να δώσουν την παραμικρή προσοχή στο έργο της εκκλησίας. Για παράδειγμα, στο πλαίσιο του έργου του οίκου του Θεού, με βάση τις συνολικές ανάγκες του έργου, ενδέχεται να υπάρξουν ορισμένες μεταθέσεις προσωπικού. Αν μεταφερθούν μερικοί άνθρωποι από μια εκκλησία, ποιος θα ήταν ο λογικός τρόπος να αντιμετωπίσουν το ζήτημα οι επικεφαλής της εκκλησίας αυτής; Ποιο πρόβλημα υπάρχει, αν ενδιαφέρονται μόνο για το συμφέρον της δικής τους εκκλησίας και όχι για τα συνολικά συμφέροντα, και αν δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να μεταθέσουν αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί, ως επικεφαλής μιας εκκλησίας, δεν είναι σε θέση να υποταχθούν στις κεντρικές διευθετήσεις του οίκου του Θεού; Λαμβάνει ένα τέτοιο άτομο υπόψη του τις προθέσεις του Θεού; Φροντίζει για τη συνολική εικόνα του έργου; Αν δεν σκέφτεται το έργο του οίκου του Θεού στο σύνολό του, αλλά μόνο τα συμφέροντα της δικής του εκκλησίας, δεν είναι πολύ εγωιστής και ελεεινός; Οι επικεφαλής της εκκλησίας θα πρέπει να υποτάσσονται άνευ όρων στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του Θεού και στις κεντρικές διευθετήσεις και τον συντονισμό του οίκου Του. Αυτό συμφωνεί με τις αλήθεια-αρχές. Όταν απαιτείται από το έργο του οίκου του Θεού, θα πρέπει ο καθένας, όποιος κι αν είναι, να υποτάσσεται στον συντονισμό και τις ρυθμίσεις του οίκου του Θεού, και δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να ελέγχεται από κανέναν επικεφαλής ή εργάτη, λες και ανήκει σε αυτόν ή υπόκειται στις αποφάσεις του. Η υπακοή του εκλεκτού λαού του Θεού στις κεντρικές διευθετήσεις του οίκου Του είναι κάτι απόλυτα φυσικό και δικαιολογημένο, κι αυτές οι ρυθμίσεις δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από κανέναν, εκτός της περίπτωσης κατά την οποία ένας μεμονωμένος επικεφαλής ή εργάτης προβαίνει σε μια αυθαίρετη μετάθεση που δεν συνάδει με τις αρχές, οπότε μπορούν να μην υπακούσουν σ’ αυτήν τη ρύθμιση. Αν γίνει μια κανονική μετάθεση σύμφωνα με τις αρχές, τότε όλος ο εκλεκτός λαός του Θεού θα πρέπει να υπακούει και κανένας επικεφαλής ή εργάτης δεν έχει το δικαίωμα ή κανέναν λόγο να προσπαθεί να ελέγξει κανέναν. Θα λέγατε ότι υπάρχει κάποιο έργο που δεν είναι έργο του οίκου του Θεού; Υπάρχει κάποιο έργο που δεν αφορά την επέκταση του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού; Είναι όλα έργο του οίκου του Θεού, κάθε έργο είναι ίσο και δεν υπάρχει «δικό σου» και «δικό μου». Εάν η μετάθεση είναι σύμφωνη με τις αρχές και βασίζεται στις απαιτήσεις του εκκλησιαστικού έργου, τότε οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να πάνε εκεί όπου τους χρειάζονται περισσότερο. Και όμως, ποια είναι η αντίδραση των αντίχριστων όταν αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους καταστάσεις; Βρίσκουν διάφορες προφάσεις και δικαιολογίες για να κρατήσουν αυτούς τους κατάλληλους ανθρώπους στο πλευρό τους, και προσφέρουν μόνο δύο συνηθισμένους ανθρώπους, και στη συνέχεια βρίσκουν κάποια πρόφαση για να σε πιέσουν, είτε λέγοντας πως υπάρχει πολλή δουλειά, είτε πως έχουν έλλειψη προσωπικού, πως δύσκολα βρίσκουν κόσμο, και πως αν μετατεθούν αυτοί οι δύο, τότε το έργο θα δεχτεί πλήγμα. Και σε ρωτούν τι πρέπει να κάνουν και σε κάνουν να νιώθεις ότι το να μεταθέσεις τους ανθρώπους θα σήμαινε ότι τους χρωστάς. Αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν οι διάβολοι; Έτσι ενεργούν οι άπιστοι. Είναι καλοί άνθρωποι εκείνοι που προσπαθούν πάντα να προστατεύουν τα δικά τους συμφέροντα στην εκκλησία; Είναι άνθρωποι που ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές; Με τίποτα. Είναι άπιστοι και δύσπιστοι. Και αυτό δεν είναι εγωιστικό και ελεεινό; Αν κάποιος με καλό επίπεδο μετατεθεί από την ομάδα ενός αντίχριστου για να κάνει ένα άλλο καθήκον, μέσα του ο αντίχριστος αντιστέκεται πεισματικά και το απορρίπτει —θέλει να τα παρατήσει και δεν έχει κανένα ενθουσιασμό να είναι επικεφαλής ή επικεφαλής ομάδας. Τι πρόβλημα είναι αυτό; Γιατί δεν δείχνει καμία υπακοή απέναντι στις ρυθμίσεις της εκκλησίας; Νομίζει ότι η μετάθεση του «δεξιού του χεριού» θα επηρεάσει τα αποτελέσματα και την πρόοδο του έργου του, και ότι συνεπώς θα επηρεαστούν η θέση και η φήμη του, γεγονός που θα τον αναγκάσει να εργαστεί σκληρότερα και να υποφέρει περισσότερο για να εγγυηθεί την παραγωγικότητα —το τελευταίο πράγμα που θέλει να κάνει. Έχει συνηθίσει στην άνεση και δεν θέλει να εργαστεί σκληρότερα ή να υποφέρει περισσότερο, οπότε δεν θέλει να αφήσει το άτομο να φύγει. Αν ο οίκος του Θεού επιμείνει στη μετάθεση, τότε παραπονιέται πολύ και μάλιστα θέλει και να κάνει και το δικό του έργο. Δεν είναι αυτό εγωιστικό και ελεεινό; Ο εκλεκτός λαός του Θεού θα πρέπει να κατανέμεται κεντρικά από τον οίκο Του. Αυτό δεν έχει να κάνει με κανέναν επικεφαλής, υπεύθυνο ομάδας ή άτομο. Όλοι πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές· αυτός είναι ο κανόνας του οίκου του Θεού. Οι αντίχριστοι δεν ενεργούν σύμφωνα με τις αρχές του οίκου του Θεού, μηχανορραφούν συνεχώς για χάρη της θέσης τους και των συμφερόντων τους, και κάνουν αδελφούς και αδελφές καλού επιπέδου να τους υπηρετούν για να εδραιώσουν τη δύναμη και την θέση τους. Δεν είναι εγωιστικό και ελεεινό αυτό; Εξωτερικά, με το να κρατούν δίπλα τους ανθρώπους καλού επιπέδου και να μην τους αφήνουν να μετατεθούν από τον οίκο του Θεού, φαίνεται σαν να σκέφτονται το εκκλησιαστικό έργο, όμως στην πραγματικότητα σκέφτονται μόνο τη δική τους δύναμη και θέση, και καθόλου το έργο της εκκλησίας. Φοβούνται ότι θα κάνουν άσχημα το έργο της εκκλησίας, θα αντικατασταθούν και θα χάσουν την θέση τους. Οι αντίχριστοι δεν νοιάζονται για το ευρύτερο έργο του οίκου του Θεού, σκέφτονται μόνο τη δική τους θέση και την προστατεύουν χωρίς καθόλου τύψεις όσον αφορά το κόστος για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και υπερασπίζονται την θέση και τα συμφέροντά τους εις βάρος του έργου της εκκλησίας. Αυτό είναι εγωιστικό και ελεεινό. Όταν κάποιος αντιμετωπίζει μια τέτοια κατάσταση, πρέπει με τη συνείδησή του να σκεφτεί τουλάχιστον τα εξής: «Αυτοί οι άνθρωποι είναι όλοι του οίκου του Θεού, δεν είναι προσωπική μου ιδιοκτησία. Κι εγώ είμαι μέλος του οίκου του Θεού. Με ποιο δικαίωμα παρεμποδίζω τον οίκο του Θεού να μεταθέτει ανθρώπους; Οφείλω να λαμβάνω υπόψη τα γενικά συμφέροντα του οίκου του Θεού, αντί να επικεντρώνομαι απλώς στις εργασίες στο πλαίσιο των δικών μου ευθυνών». Τέτοιες θα έπρεπε να είναι οι σκέψεις των ανθρώπων που έχουν συνείδηση και λογική, αλλά και η λογική που θα έπρεπε να έχουν όσοι πιστεύουν στον Θεό. Ο οίκος του Θεού ασχολείται με το συνολικό έργο και οι εκκλησίες ασχολούνται με τα επί μέρους έργα. Επομένως, όταν ο οίκος του Θεού έχει μια ιδιαίτερη ανάγκη από την εκκλησία, το σημαντικότερο για τους επικεφαλής και τους εργάτες είναι να υπακούνε στις ρυθμίσεις του οίκου Του. Οι ψευδείς επικεφαλής και οι αντίχριστοι δεν έχουν αυτήν τη συνείδηση και λογική. Είναι όλοι πολύ εγωιστές, σκέφτονται μόνο τον εαυτό τους, και όχι το έργο της εκκλησίας. Λαμβάνουν υπόψη μόνο τα προφανή οφέλη, δεν εξετάζουν το ευρύτερο έργο του οίκου του Θεού, κι έτσι είναι απολύτως ανίκανοι να υπακούσουν στις ρυθμίσεις του οίκου Του. Είναι εξαιρετικά εγωιστές και ελεεινοί. Στον οίκο του Θεού, μάλιστα, έχουν το θράσος να στέκονται εμπόδιο, ακόμη και να τολμούν να στυλώνουν τα πόδια τους· σε αυτούς τους ανθρώπους λείπει περισσότερο η ανθρώπινη φύση, είναι κακοί άνθρωποι. Τέτοιου είδους άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι. Αντιμετωπίζουν διαρκώς το έργο της εκκλησίας και τους αδελφούς και τις αδελφές, ακόμη και όλα τα περιουσιακά στοιχεία του οίκου του Θεού που εμπίπτουν στο πεδίο των ευθυνών τους σαν δική τους ιδιοκτησία. Πιστεύουν πως είναι στο χέρι τους το πώς θα κατανεμηθούν, θα μεταβιβασθούν και θα χρησιμοποιηθούν αυτά τα πράγματα, και ότι ο οίκος του Θεού δεν επιτρέπεται να επέμβει. Μόλις βρεθούν στα χέρια τους, είναι σαν να βρίσκονται στην κατοχή του Σατανά, κανείς δεν επιτρέπεται να τα αγγίξει. Είναι τα μεγάλα μυαλά, οι κορυφαίοι, και όποιος εισέρχεται στην επικράτειά τους πρέπει να υπακούει στις εντολές και τις διευθετήσεις τους με τρόπο ενδοτικό και που να χαρακτηρίζεται από καλή συμπεριφορά, και να παίρνει παράδειγμα από τις εκφράσεις τους. Αυτή είναι η εκδήλωση μέσα στον χαρακτήρα των αντίχριστων τού ότι είναι εγωιστές και ελεεινοί. Δεν νοιάζονται καθόλου για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, δεν ακολουθούν τις αρχές στο ελάχιστο, και σκέφτονται μόνο τα δικά τους συμφέροντα και το κύρος τους —όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ότι οι αντίχριστοι είναι εγωιστές και ελεεινοί.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Παράρτημα τέταρτο: Συνοψίζοντας τον χαρακτήρα των αντίχριστων και τη διάθεση-ουσία τους (Μέρος πρώτο)

Είτε αυτό που αποκαλύπτεται μέσα σου είναι αλαζονεία και αυταρέσκεια, είτε διαστροφή και δολιότητα, είτε εγωισμός και ποταπότητα, είτε επιπολαιότητα και ψέματα προς τον Θεό, πρέπει να αναλογιστείς αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις μέχρι να τις δεις καθαρά. Με αυτόν τον τρόπο, θα γνωρίζεις ποια προβλήματα υπάρχουν καθώς κάνεις το καθήκον σου, καθώς και πόσο απέχεις από το να φτάσεις στη σωτηρία. Μόνο όταν μπορέσεις να δεις καθαρά τη διεφθαρμένη διάθεσή σου θα είσαι σε θέση να γνωρίζεις τι σε δυσκολεύει και τι σε εμποδίζει να κάνεις το καθήκον σου. Τότε μόνο θα είσαι σε θέση να επιλύεις τα προβλήματα στην πηγή τους. Έστω, για παράδειγμα, πως δεν αναλαμβάνεις την ευθύνη να κάνεις το καθήκον σου και, αντ’ αυτού, ενεργείς πάντα επιπόλαια και προκαλείς ζημιές στο έργο σου· επειδή, όμως, σε νοιάζει η υπόληψή σου, αντί να είσαι διατεθειμένος να συναναστραφείς ανοιχτά για την κατάσταση και τις δυσκολίες σου, να αναλύσεις τον εαυτό σου και να αποκτήσεις αυτογνωσία, ψάχνεις συνέχεια δικαιολογίες για να χειριστείς τα πράγματα με επιπολαιότητα. Πώς θα πρέπει να επιλύσεις αυτό το πρόβλημα; Πρέπει να προσευχηθείς στον Θεό και να κάνεις αυτοκριτική, λέγοντας: «Θεέ μου, ο μόνος λόγος που μιλάω έτσι είναι για να προστατέψω την υπόληψή μου. Μιλάει η διεφθαρμένη διάθεσή μου. Δεν πρέπει να μιλάω έτσι. Πρέπει να ανοίγομαι, να μην κρύβω τίποτα και να εκφράζω μεγαλόφωνα τις αληθινές σκέψεις που έχω μέσα μου. Θα προτιμούσα να ντροπιαστώ και να ρεζιλευτώ παρά να ικανοποιήσω τη ματαιοδοξία μου. Το μόνο που θέλω είναι να ικανοποιήσω τον Θεό». Έτσι, επαναστατώντας ενάντια στον εαυτό σου και εκφράζοντας μεγαλόφωνα τις αληθινές σκέψεις που έχεις μέσα σου, κάνεις πράξη το να είσαι ειλικρινής και, επιπλέον, δεν ενεργείς σύμφωνα με τη θέλησή σου ούτε προστατεύεις την υπόληψή σου. Είσαι σε θέση να κάνεις πράξη τα λόγια του Θεού, να κάνεις πράξη την αλήθεια σύμφωνα με τις προθέσεις του Θεού, να εκπληρώσεις το καθήκον σου με ειλικρίνεια και να ανταποκριθείς πλήρως στις ευθύνες σου. Κατά συνέπεια, πέρα από το γεγονός πως κάνεις πράξη την αλήθεια και κάνεις καλά το καθήκον σου, υποστηρίζεις και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και ο Θεός νιώθει μέσα Του ικανοποίηση. Είναι ένας δίκαιος και έντιμος τρόπος ζωής, άξιος να παρουσιαστεί τόσο ενώπιον του Θεού όσο και των ανθρώπων. Είναι τόσο υπέροχο! Παρόλο που είναι κάπως δύσκολο να ασκείσαι έτσι, αν στρέφεις τις προσπάθειες και την άσκησή σου προς αυτήν την κατεύθυνση, τότε, ακόμη κι αν αποτύχεις μια δυο φορές, η επιτυχία είναι σίγουρη. Και τι σημαίνει για σένα η επιτυχία; Σημαίνει πως, όταν κάνεις πράξη την αλήθεια, είσαι σε θέση να κάνεις αυτό το βήμα που σε απελευθερώνει από τα δεσμά του Σατανά, ένα βήμα που σου δίνει τη δυνατότητα να επαναστατήσεις ενάντια στον εαυτό σου. Σημαίνει πως είσαι σε θέση να παραμερίσεις τη ματαιοδοξία και το γόητρό σου, καθώς και να σταματήσεις να αποζητάς το δικό σου κέρδος και να κάνεις εγωιστικά και ποταπά πράγματα. Όταν το κάνεις αυτό πράξη, δείχνεις στους άλλους πως είσαι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια και λαχταράει τόσο την αλήθεια όσο και τη δικαιοσύνη και το φως. Αυτό το αποτέλεσμα πετυχαίνεις κάνοντας πράξη την αλήθεια. Ταυτόχρονα, ντροπιάζεις και τον Σατανά. Ο Σατανάς σε διέφθειρε, σε έκανε εγωιστή, σε έκανε να σκέφτεσαι πρώτα τον εαυτό σου και το γόητρό σου. Τώρα, όμως, αυτά τα σατανικά πράγματα δεν μπορούν να σε δεσμεύσουν πια, έχεις απελευθερωθεί από αυτά, δεν ελέγχεσαι πια από τη ματαιοδοξία, το γόητρο ή τα προσωπικά συμφέροντά σου και κάνεις πράξη την αλήθεια, με αποτέλεσμα ο Σατανάς να έχει ντροπιαστεί παντελώς και να μην μπορεί να κάνει τίποτα. Δεν έχεις νικήσει, λοιπόν; Όταν έχεις νικήσει, δεν μένεις σταθερός στη μαρτυρία σου για τον Θεό; Δεν αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα; Όταν έχεις αγωνιστεί τον καλό αγώνα, νιώθεις γαλήνη και χαρά, καθώς και μια αίσθηση ηρεμίας μέσα στην καρδιά σου. Εάν έχεις συχνά το αίσθημα ότι σε κατηγορούν στη ζωή σου, εάν η καρδιά σου δεν μπορεί να βρει ανάπαυση, εάν ζεις χωρίς γαλήνη ή χαρά και συχνά κατακλύζεσαι από ανησυχία και άγχος για κάθε είδους θέμα, τι δείχνει αυτό; Απλώς ότι δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, ότι δεν παραμένεις σταθερός στη μαρτυρία σου προς τον Θεό. Όταν ζεις μέσα στη διάθεση του Σατανά, είναι πιθανό συχνά να μην κάνεις πράξη την αλήθεια, να γυρίζεις την πλάτη σου στην αλήθεια, να είσαι εγωιστής και ελεεινός. Υποστηρίζεις μόνο την εικόνα σου, το όνομα και τη θέση σου, τα συμφέροντά σου. Είναι πολύ επώδυνο να ζεις διαρκώς για τον εαυτό σου. Έχεις τόσο πολλές εγωιστικές επιθυμίες, εμπλοκές, δεσμά, αμφιβολίες κι ενοχλήσεις που δεν έχεις την παραμικρή γαλήνη ή χαρά. Το να ζεις για χάρη της διεφθαρμένης σάρκας συνεπάγεται να υποφέρεις υπερβολικά. Όσοι επιδιώκουν την αλήθεια είναι διαφορετικοί. Όσο περισσότερο καταλαβαίνουν την αλήθεια τόσο πιο ελεύθεροι και απελευθερωμένοι γίνονται· όσο περισσότερο κάνουν πράξη την αλήθεια τόσο μεγαλύτερη γαλήνη και χαρά νιώθουν. Όταν κερδίσουν την αλήθεια, θα ζουν εξ ολοκλήρου στο φως, θα απολαμβάνουν τις ευλογίες του Θεού και δεν θα νιώθουν καθόλου πόνο.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η είσοδος στη ζωή ξεκινά με την εκτέλεση του καθήκοντος

Όταν σου συμβαίνει κάτι, πρέπει να αναζητάς την αλήθεια και να την κάνεις πράξη. Αν, εκείνες τις στιγμές που πρέπει να κάνεις πράξη την αλήθεια, έχεις πάντα εγωιστική καρδιά και δεν μπορείς να εγκαταλείψεις το συμφέρον σου, τότε δεν θα μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αν ποτέ δεν αναζητάς και δεν κάνεις πράξη την αλήθεια σε καμία περίσταση, τότε δεν είσαι άνθρωπος που αγαπάει την αλήθεια. Όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό, δεν πρόκειται να αποκτήσεις την αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι επιδιώκουν πάντα τη φήμη, το κέρδος και το προσωπικό συμφέρον. Όποιο έργο κι αν τους αναθέσει η εκκλησία, πάντα το σκέφτονται και αναλογίζονται: «Θα με ωφελήσει αυτό; Αν ναι, θα το κάνω· αλλιώς, τότε δεν θα το κάνω». Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν κάνει πράξη την αλήθεια —μπορεί λοιπόν να εκτελέσει καλά το καθήκον του; Σίγουρα δεν μπορεί. Ακόμα κι αν δεν έχεις πράξει το κακό, και πάλι δεν είσαι κάποιος που κάνει πράξη την αλήθεια. Αν δεν επιδιώκεις την αλήθεια, αν δεν αγαπάς τα θετικά πράγματα, και αν, ό,τι κι αν σου συμβεί, νοιάζεσαι μόνο για τη φήμη και τη θέση σου, για το προσωπικό σου συμφέρον και για το καλό σου, τότε σε κατευθύνει μόνο το προσωπικό συμφέρον, και είσαι εγωιστής και ευτελής. Ένας τέτοιος άνθρωπος πιστεύει στον Θεό προκειμένου να κερδίσει κάτι καλό ή ωφέλιμο για τον εαυτό του, όχι για να αποκτήσει την αλήθεια ή τη σωτηρία του Θεού. Επομένως, τέτοιοι άνθρωποι είναι δύσπιστοι. Αυτοί που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό είναι εκείνοι που μπορούν να αναζητούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια, καθώς αναγνωρίζουν μέσα τους ότι ο Χριστός είναι η αλήθεια, και ότι θα πρέπει να ακούνε τα λόγια του Θεού και να πιστεύουν σ’ Αυτόν όπως απαιτεί Εκείνος. Αν όταν σου συμβαίνει κάτι, επιθυμείς να κάνεις πράξη την αλήθεια, αλλά σκέφτεσαι τη φήμη σου, τη θέση σου και σκέφτεσαι και την υπόληψή σου, τότε θα δυσκολεύεσαι να το κάνεις. Σε μια τέτοια κατάσταση, μέσω της προσευχής, της αναζήτησης, καθώς και της αυτοκριτικής και της αυτογνωσίας, όσοι αγαπούν την αλήθεια θα μπορέσουν να εγκαταλείψουν ό,τι γίνεται για το προσωπικό τους συμφέρον ή για το καλό τους, θα μπορέσουν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υποταχθούν στον Θεό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εκείνοι που πιστεύουν πραγματικά στον Θεό και αγαπούν την αλήθεια. Και ποια είναι η συνέπεια όταν οι άνθρωποι σκέφτονται πάντα το προσωπικό τους συμφέρον, όταν προσπαθούν πάντα να προστατεύσουν την υπερηφάνεια και τη ματαιοδοξία τους, όταν αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση, αλλά δεν αναζητούν την αλήθεια για να τη διορθώσουν; Δεν έχουν ζωή-είσοδο, δεν έχουν αληθινές βιωματικές μαρτυρίες. Και αυτό είναι επικίνδυνο, έτσι δεν είναι; Αν δεν κάνεις ποτέ πράξη την αλήθεια, εάν δεν έχεις καμία βιωματική μαρτυρία, τότε όταν έρθει η ώρα, θα αποκαλυφθείς και θα αποκλειστείς. Τι χρησιμότητα έχουν στον οίκο του Θεού οι άνθρωποι που δεν έχουν βιωματική μαρτυρία; Είναι βέβαιο ότι θα κάνουν ανεπαρκώς το οποιοδήποτε καθήκον και ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα σωστά. Δεν είναι απλώς σκουπίδια; Αν οι άνθρωποι δεν κάνουν ποτέ πράξη την αλήθεια μετά από χρόνια πίστης στον Θεό, τότε είναι δύσπιστοι, είναι κακοί άνθρωποι. Αν δεν κάνεις ποτέ πράξη την αλήθεια, αν οι παραβάσεις σου γίνονται όλο και περισσότερες, τότε η έκβασή σου είναι προδιαγεγραμμένη. Είναι ξεκάθαρο ότι όλες οι παραβάσεις σου, το λανθασμένο μονοπάτι στο οποίο βαδίζεις και η άρνησή σου να μετανοήσεις, όλα αυτά συνιστούν ένα πλήθος κακών πράξεων· και έτσι, η έκβασή σου είναι ότι θα πας στην κόλαση, θα τιμωρηθείς.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο

Όσο βαθιά ή επιφανειακά κι αν κατανοούν την αλήθεια όσοι εκτελούν κάποιο καθήκον, ο πιο απλός τρόπος να κάνουν πράξη την είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα είναι να σκέφτονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού σε όλες τις περιπτώσεις και να εγκαταλείψουν τις εγωιστικές τους επιθυμίες, τις προσωπικές τους προθέσεις και κίνητρα, την περηφάνια και τη θέση τους. Το ελάχιστο που οφείλει να κάνει κανείς είναι να βάλει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού πάνω απ’ όλα. Εάν κάποιος που εκτελεί ένα καθήκον δεν μπορεί να κάνει ούτε καν αυτό, τότε πώς μπορεί να πει κανείς ότι αυτός ο άνθρωπος εκτελεί το καθήκον του; Δεν είναι εκτέλεση καθήκοντος αυτό. Πρέπει πρώτα να σκέφτεσαι τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, να νοιάζεσαι για τις προθέσεις Του και να λαμβάνεις υπόψη το έργο της εκκλησίας. Αυτά να τα έχεις ως προτεραιότητα· μόνο τότε μπορείς να σκεφτείς πόσο σταθερή είναι η θέση σου ή πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Δεν νομίζετε ότι γίνεται λίγο πιο εύκολο όταν το διαχωρίζετε σε δύο στάδια και κάνετε ορισμένους συμβιβασμούς; Εάν ασκηθείς έτσι για λίγο, θα καταλάβεις ότι δεν είναι τόσο δύσκολο να ικανοποιήσεις τον Θεό. Επιπλέον, θα πρέπει να μπορείς να εκπληρώνεις τις ευθύνες σου, να εκτελείς τις υποχρεώσεις και το καθήκον σου, και να παραμερίζεις τις εγωιστικές σου επιθυμίες, προθέσεις και κίνητρα. Θα πρέπει να υπολογίζεις τις προθέσεις του Θεού και να δίνεις προτεραιότητα στα συμφέροντα του οίκου Του, στο έργο της εκκλησίας και στο καθήκον που έχεις να εκτελέσεις. Αφού το βιώσεις αυτό για λίγο, θα καταλάβεις ότι είναι καλή αυτή η συμπεριφορά. Αν συμπεριφέρεσαι έτσι, ζεις ανοιχτά και ειλικρινά, και δεν είσαι ευτελής ή ελεεινός· ζεις δίκαια και έντιμα και δεν είσαι ποταπός, ευτελής και άχρηστος. Θα καταλάβεις ότι έτσι πρέπει να ενεργεί κάποιος και αυτήν την εικόνα θα πρέπει να βιώνει. Η επιθυμία σου να ικανοποιήσεις τα προσωπικά σου συμφέροντα θα γίνεται σιγά σιγά όλο και μικρότερη.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση

Το αν μπορούν ή δεν μπορούν να επιλυθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις του εγωισμού, της ποταπότητας, της δολιότητας και των ψεμάτων που έχουν οι άνθρωποι εξαρτάται από το αν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια. Όλοι όσοι μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια μισούν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, τον εγωισμό και την ποταπότητα, τη δολιότητα και τα ψέματά τους. Δεν θέλουν να αφήσουν αυτά τα πράγματα να τους μολύνουν ή να τους περιορίσουν. Εφόσον όσοι αγαπούν την αλήθεια γνωρίζουν τελικά τη διεφθαρμένη τους διάθεση, είναι εύκολο να παραμερίσουν αυτά τα αρνητικά σκουπίδια και απορρίμματα. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια θεωρούν αυτά τα αρνητικά πράγματα θησαυρούς. Αγαπούν υπερβολικά το κέρδος τους, είναι απρόθυμοι να επαναστατήσουν ενάντια στη σάρκα και είναι πολύ αδιάλλακτοι, με αποτέλεσμα να μη μπορούν να καταλάβουν τις προθέσεις του Θεού ούτε να υποταχθούν σε Αυτόν. Ο λόγος που οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια με συγκεχυμένο τρόπο είναι ότι δεν αγαπούν ούτε αποδέχονται την αλήθεια. Όταν έρθει η ώρα να δώσουν μαρτυρία, δένεται η γλώσσα τους και δεν μπορούν να αρθρώσουν λέξη. Οι άνθρωποι ακούνε κηρύγματα για την αλήθεια εδώ και πολλά χρόνια, και τους γίνεται πάντα γνωστή η διάθεση του Θεού. Άρα, όσοι επιδιώκουν την αλήθεια θα πρέπει ήδη να την κατανοούν, ενώ όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια δεν είναι διατεθειμένοι να ανοιχτούν ενώπιον του Θεού. Δεν είναι πρόθυμοι μέσα τους να εγκαταλείψουν τις προτιμήσεις της σάρκας, οπότε δεν τολμούν να αποκαλυφθούν στον Θεό. Απλώς θέλουν να απολαμβάνουν ελεύθερα τη χάρη που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους, χωρίς να κάνουν πράξη την αλήθεια για να Τον ικανοποιήσουν. Ο Θεός λέει το εξής: «Μόνο μία προϋπόθεση υπάρχει για να αποκτήσεις τη χάρη Μου και αυτές τις αλήθειες: πρέπει να εγκαταλείψεις το κέρδος σου και να Μου δώσεις την ειλικρινή σου καρδιά». Αν και δεν μπορούν να εκπληρώσουν ούτε αυτήν τη μοναδική προϋπόθεση, εξακολουθούν να απαιτούν τη χάρη του Θεού, να απαιτούν γαλήνη και χαρά, και θέλουν να αποκτήσουν την αλήθεια. Εφόσον δεν θέλουν να δώσουν την ειλικρινή καρδιά τους στον Θεό, τι άνθρωποι είναι; Δεν ανήκουν στο είδος του Σατανά; Μπορούν να κάνουν και τα δύο ταυτόχρονα; Για να πω την αλήθεια, δεν μπορούν. Είτε καταλαβαίνεις είτε δεν καταλαβαίνεις τις προθέσεις του Θεού, η διάθεσή Του είναι πάντα φανερή στους ανθρώπους. Αν κάποιος δεν αποδέχεται ποτέ την αλήθεια, ή την κατανοεί χωρίς να την κάνει πράξη, αυτό συμβαίνει επειδή είναι υπερβολικά αδιάλλακτος και δεν έχει δώσει την καρδιά του στον Θεό. Έτσι, δεν θα μπορέσει ποτέ να αποκτήσει την αλήθεια ούτε θα μπορέσει να γνωρίσει τελικά τη διάθεση του Θεού. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή ο Θεός μεταχειρίζεται τους ανθρώπους άδικα. Οι άνθρωποι συχνά παραθέτουν τον Θεό να λέει το εξής: «Ο Θεός δίνει τη χάρη Του σε όποιον θέλει να τη δώσει», αλλά δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει αυτή η φράση και παρερμηνεύουν τον Θεό. Νομίζουν ότι η χάρη προέρχεται από τον Θεό, ότι τη δίνει σε όποιον θέλει, και ότι είναι καλός απέναντι σε όποιον θέλει. Ισχύει αυτό; Δεν πρόκειται για ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες; Ο Θεός μεταχειρίζεται τους ανθρώπους με βάση την ουσία τους. Όταν δείχνουν ενδιαφέρον για τις προθέσεις Του και αποδέχονται την αλήθεια, τότε ο Θεός τούς ευλογεί. Αν δεν αποδέχονται την αλήθεια και αντιστέκονται σ’ Αυτόν, τότε το αποτέλεσμα διαφέρει.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια

Τι βλέπει πρωτίστως ο Θεός όταν κοιτάζει τους ανθρώπους; Βλέπει την καρδιά τους. Η καρδιά τους ελέγχει όλα όσα λένε και όσα κάνουν. Αν η καρδιά σου είναι ειλικρινής, τότε θα έχεις καλή ανθρώπινη φύση. Θα μπορέσεις να κατανοήσεις σιγά-σιγά την αλήθεια, να ικανοποιήσεις σε κάποιον βαθμό τις απαιτήσεις του Θεού και να δείξεις ενδιαφέρον για τις προθέσεις Του. Εάν η καρδιά σου είναι υπερβολικά δόλια, κλειστή και αδιάλλακτη, εάν είσαι εγωιστής και ιδιοτελής, αν δεν έχεις καλή ανθρώπινη φύση, κολλάς διαρκώς σε αντιλήψεις και φαντάζεσαι πως ο Θεός θα πρέπει να ενεργεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, εάν Τον παρεξηγείς και δεν κατανοείς ποτέ τις προθέσεις Του όποτε συναντάς κάτι που δεν ταιριάζει με τις αντιλήψεις σου, τότε θα μπορέσεις άραγε να αποκτήσεις την αλήθεια; Όχι, δεν θα μπορέσεις. Στο τέλος, όταν δεν θα μπορείς να αποκτήσεις την αλήθεια, θα κατηγορείς τον εαυτό σου, θα κατηγορείς τους άλλους ή θα διαμαρτύρεσαι για τον Θεό, λέγοντας ότι δεν είναι δίκαιος; (Θα κατηγορούμε τον εαυτό μας.) Σωστά, θα κατηγορείς τον εαυτό σου. Τι πρέπει, λοιπόν, να κάνει ένας τέτοιος άνθρωπος για να αποκτήσει την αλήθεια; Πρέπει να την αναζητά και να την κάνει πράξη, να συμπεριφέρεται και να ασκείται με συγκεκριμένους τρόπους. Αν αποκτήσει κατανόηση χωρίς να ασκηθεί, και πάλι δεν θα μπορέσει να αποκτήσει την αλήθεια. Όταν εμφανίζονται μέσα σου εγωισμός και σχέδια για το προσωπικό σου κέρδος, και το συνειδητοποιείς, να προσεύχεσαι στον Θεό και να επιζητάς την αλήθεια για να αντιμετωπίσεις αυτήν την κατάσταση. Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να γνωρίζεις είναι ότι στην ουσία, αν ενεργείς με αυτόν τον τρόπο, παραβιάζεις τις αλήθεια-αρχές και βλάπτεις το έργο της εκκλησίας. Πρόκειται για εγωιστική και κατάπτυστη συμπεριφορά· δεν θα έπρεπε να φέρονται έτσι όσοι έχουν συνείδηση και λογική. Θα πρέπει να παραμερίσεις τα συμφέροντά σου και τον εγωισμό σου, και να σκεφτείς το έργο της εκκλησίας —αυτό συνάδει με τις προθέσεις του Θεού. Αφού προσευχηθείς και κάνεις αυτοκριτική, αν πραγματικά συνειδητοποιήσεις ότι είναι εγωιστικό και ποταπό να ενεργείς έτσι, θα μπορέσεις να παραμερίσεις εύκολα τον εγωισμό σου. Όταν παραμερίσεις τον εγωισμό και τα σχέδια για το προσωπικό σου κέρδος, θα νιώσεις προσγειωμένος, γαλήνιος, χαρούμενος, και θα καταλάβεις ότι όποιος έχει συνείδηση και λογική θα πρέπει να σκέφτεται το έργο της εκκλησίας και όχι να εμμένει στα προσωπικά του συμφέροντα. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ εγωιστικό, ποταπό και δεν θα χαρακτηριζόταν από καμία συνείδηση ή λογική. Αν είσαι ανιδιοτελής και ικανός να λάβεις υπόψη το έργο της εκκλησίας όταν ενεργείς, και κάνεις ό,τι κάνεις αποκλειστικά και μόνο για να ικανοποιείς τον Θεό, τότε αυτό είναι έντιμο και τίμιο, και προσδίδει αξία στην ύπαρξή σου. Αν ζεις με αυτόν τον τρόπο στη γη, θα είσαι έντιμος και ντόμπρος, θα βιώνεις την κανονική ανθρώπινη φύση και την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπου, και δεν θα έχεις μόνο καθαρή τη συνείδησή σου, αλλά θα αξίζεις και όλα όσα σου χαρίζει ο Θεός. Όσο περισσότερο ζεις έτσι, τόσο πιο προσγειωμένος θα νιώθεις, τόσο πιο γαλήνιος και χαρούμενος θα είσαι, και τόσο πιο πολύ φως θα νιώθεις ότι έχεις. Άρα, δεν θα έχεις πατήσει το πόδι σου στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό;

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Προσφέροντας κανείς την καρδιά του στον Θεό, μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Μαθήματα από την κατανομή των εκκλησιών

Μια ντροπή από το παρελθόν μου