Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Στο έθνος του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, έχω φέρει εις πέρας ένα στάδιο του έργου, ασύλληπτο για τα ανθρώπινα όντα, κάνοντας τους να ταλαντεύονται στον άνεμο, και ύστερα πολλοί παρασύρονται αθόρυβα με ένα φύσημα του ανέμου. Πραγματικά, αυτό είναι το «αλώνι» που ετοιμάζομαι να καθαρίσω· είναι και ο πόθος Μου και το σχέδιό Μου. Διότι πολλοί κακοί έχουν παρεισφρήσει, ενόσω Εγώ εργάζομαι, μα δεν βιάζομαι να τους διώξω μακριά. Αντίθετα, θα τους διασκορπίσω όταν έρθει η κατάλληλη ώρα. Μόνο μετά από αυτό θα είμαι η ζωοδόχος πηγή, επιτρέποντας σε όσους πραγματικά Με αγαπούν να λάβουν από Εμένα τον καρπό της συκής και το άρωμα του κρίνου. Στη γη όπου παρεπιδημεί ο Σατανάς, τη γη της σκόνης, εκεί δεν έχει παραμείνει καθόλου καθαρός χρυσός, μονάχα άμμος, κι έτσι, υπό αυτές τις συνθήκες, εκτελώ ένα τέτοιο στάδιο του έργου. Θα πρέπει να γνωρίζεις πως αυτό που κερδίζω είναι καθαρός, εξευγενισμένος χρυσός, όχι άμμος. Πώς γίνεται να παραμένουν οι κακοί στον οίκο Μου; Πώς είναι δυνατόν να επιτρέψω στις αλεπούδες να παρασιτούν στον παράδεισό Μου; Χρησιμοποιώ κάθε δυνατή μέθοδο για να απωθήσω αυτά τα στοιχεία. Πριν αποκαλυφθούν οι προθέσεις Μου, κανένας δεν γνωρίζει τι ετοιμάζομαι να κάνω. Δράττομαι της ευκαιρίας αυτής, για να εκδιώξω αυτούς τους κακούς, κι αυτοί αναγκάζονται να φύγουν από μπροστά Μου. Αυτό κάνω στους κακούς, μα θα έρθει η ημέρα που κι αυτοί θα παρέχουν υπηρεσία σ’ Εμένα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ο κρότος των επτά κεραυνών που προμηνύει ότι το ευαγγέλιο της βασιλείας θα διαδοθεί σε ολόκληρο το σύμπαν

Τώρα, επιθυμώ να ολοκληρώσω το συντομότερο δυνατόν μια ομάδα ανθρώπων που συμβαδίζει με τις προθέσεις Μου, μια ομάδα ανθρώπων που δύνανται να δείχνουν στοχαστικό ενδιαφέρον προς τα φορτία Μου. Ωστόσο, δεν μπορώ να μην οδηγήσω στην κάθαρση και στον εξαγνισμό την εκκλησία Μου· η εκκλησία είναι η καρδιά Μου. Απεχθάνομαι όλους τους μοχθηρούς ανθρώπους που σας εμποδίζουν από το να τρώτε και να πίνετε τον λόγο Μου. Αυτό συμβαίνει γιατί υπάρχουν κάποιοι άλλοι άνθρωποι που δεν Με θέλουν πραγματικά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι γεμάτοι δόλο, δεν Με πλησιάζουν με την αληθινή καρδιά τους, είναι κακοί και είναι άνθρωποι που στέκονται εμπόδιο στην εκπλήρωση του θελήματός Μου· δεν είναι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια. Αυτοί οι άνθρωποι είναι γεμάτοι αυταρέσκεια και αλαζονεία, είναι εξωφρενικά φιλόδοξοι, αγαπούν να είναι απαξιωτικοί και, μολονότι τα λόγια που εκφέρουν είναι ευχάριστα στ’ αυτιά, στα κρυφά, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Αυτοί οι κακοί άνθρωποι θα αποκοπούν όλοι τους και θα εξαλειφθούν· θα δεινοπαθήσουν μέσα σε καταστροφές.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 24

Μπορεί όλα τα χρόνια της πίστης σου στον Θεό, να μην έχεις καταραστεί κανέναν ούτε και να έχεις διαπράξει κάτι κακό, ωστόσο στη συσχέτισή σου με τον Χριστό δεν μπορείς να λες την αλήθεια, να ενεργείς ειλικρινά ή να υποτάσσεσαι στον λόγο του Χριστού· τότε λέω ότι είσαι ο πιο μοχθηρός και κακός άνθρωπος στον κόσμο. Μπορεί να είσαι ιδιαίτερα φιλικός και πιστός στους συγγενείς, τους φίλους, τη σύζυγο (ή τον σύζυγό σου), τους γιους και τις κόρες σου και τους γονείς σου και ποτέ δεν επωφελείσαι από τους άλλους, όμως αν δεν μπορείς να είσαι σε σύμπνοια με τον Χριστό, αν δεν μπορείς να αλληλεπιδράσεις με τον Χριστό εν αρμονία, τότε ακόμη κι αν δαπανήσεις όλο σου το είναι για να ανακουφίσεις τους γείτονές σου ή έχεις φροντίσει καλά τον πατέρα, τη μητέρα και τα μέλη του νοικοκυριού σου, λέω ότι εξακολουθείς να είσαι κακός άνθρωπος και επιπλέον είσαι όλο πονηρά κόλπα.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Όσοι είναι ασύμβατοι με τον Χριστό, είναι σίγουρα πολέμιοι του Θεού

Όσοι από τους αδελφούς και τις αδελφές εκπέμπουν συνεχώς την αρνητικότητά τους είναι υπηρέτες του Σατανά και αναστατώνουν την εκκλησία. Αυτού του είδους οι άνθρωποι πρέπει μια μέρα να αποβληθούν και να αποκλειστούν. Εάν οι άνθρωποι, στην πίστη τους στον Θεό, δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό, τότε, όχι μόνο δεν θα είναι σε θέση να επιτελέσουν οποιοδήποτε έργο γι’ Αυτόν, αλλά, αντιθέτως, θα καταστούν αυτοί που αναστατώνουν το έργο Του και Του αντιστέκονται. Όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό αλλά δεν υποτάσσεται σ’ Αυτόν ούτε έχει τον φόβο Του, και, αντίθετα, Του αντιστέκεται, τούτο είναι το μεγαλύτερο όνειδος για έναν πιστό. Αν η ομιλία και η συμπεριφορά των πιστών είναι το ίδιο χαλαρή και ασυγκράτητη όσο και των άπιστων, τότε αυτοί είναι ακόμη πιο μοχθηροί από τους άπιστους· είναι κλασικοί δαίμονες. Όσοι εκφέρουν τα δηλητηριώδη, κακόβουλα λόγια τους εντός της εκκλησίας, διαδίδουν φήμες, υποδαυλίζουν διχόνοιες και σχηματίζουν κλίκες μεταξύ των αδελφών —αυτοί θα έπρεπε να έχουν αποβληθεί από την εκκλησία. Εντούτοις, επειδή τώρα είναι μια διαφορετική εποχή του έργου του Θεού, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι έχουν περιοριστεί, διότι πρόκειται σίγουρα να αποκλειστούν. Όλοι όσοι έχουν διαφθαρεί από τον Σατανά έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Μερικοί δεν έχουν τίποτα παραπάνω από διεφθαρμένες διαθέσεις, ενώ άλλοι διαφέρουν: Όχι μόνο έχουν διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις, αλλά και η φύση τους είναι άκρως κακόβουλη. Τα λόγια και οι ενέργειές τους δεν αποκαλύπτουν μόνο τις διεφθαρμένες, σατανικές διαθέσεις τους· αυτοί οι άνθρωποι είναι, επίσης, οι αληθινοί διάβολοι και σατανάδες. Με τη συμπεριφορά τους διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού, αναστατώνουν τη ζωή-είσοδο των αδελφών και καταστρέφουν την κανονική ζωή της εκκλησίας. Αυτοί οι λύκοι με την αμφίεση προβάτων πρέπει αργά ή γρήγορα να απομακρυνθούν· η στάση που θα πρέπει να υιοθετηθεί προς αυτούς τους υπηρέτες του Σατανά θα πρέπει να είναι άτεγκτη, μια στάση απόρριψης. Μονάχα έτσι στέκεται κανείς στο πλευρό του Θεού, και όσοι δεν μπορούν να το κάνουν, κυλιούνται στον βούρκο με τον Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια

Οι κακοί άνθρωποι αγαπούν τα μοχθηρά, τα άσχημα και τα δηλητηριώδη πράγματα· ό,τι αγαπούν σχετίζεται με κάτι αρνητικό. Όταν τους μιλήσεις για κάτι θετικό ή για κάτι που ωφελεί τους άλλους και προέρχεται από τον Θεό, δεν νιώθουν ευχάριστα και δεν τους ενδιαφέρει να ακούσουν· γι’ αυτό και δεν έχουν καμία ελπίδα να σωθούν. Όσο καλά κι αν συναναστραφεί κανείς μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, όσο πρακτικά κι αν τους μιλήσει, απλώς δεν ενδιαφέρονται, ή μπορεί ακόμα και να εκφράσουν εχθρότητα και ανταγωνισμό. Όμως, το πρόσωπό τους φωτίζεται και γεμίζουν ενέργεια, όταν ακούνε κάποιον να μιλάει για τις απολαύσεις της σάρκας. Αυτό φανερώνει διάθεση κακίας και μοχθηρίας, όχι καλή καρδιά. Τέτοιοι άνθρωποι, λοιπόν, δεν θα μπορούσαν να αγαπούν τίποτα το θετικό. Πώς βλέπουν μέσα τους οτιδήποτε θετικό; Το σιχαίνονται, το περιφρονούν και το περιγελούν. Αν τύχει να αναλογιστούν το θέμα της ειλικρίνειας, σκέφτονται: «Το να είσαι ειλικρινής σε βάζει σε μειονεκτική θέση. Να μου λείπει! Όποιος είναι ειλικρινής, είναι ανόητος. Είναι δυνατόν να αντέχεις τις δυσκολίες και να εργάζεσαι σκληρά για να εκτελέσεις το καθήκον σου, χωρίς να σκεφτείς ούτε μια στιγμή το μέλλον και την υγεία σου; Ποιος θα σε κοιτάξει αν καταρρεύσεις από την εξάντληση; Δεν θα αφήσω να μου συμβεί εμένα αυτό». Κάποιος άλλος ίσως πει: «Ας κρατήσουμε μια διέξοδο. Δεν γίνεται να σκοτωνόμαστε στη δουλειά σαν τους χαζούς. Πρέπει να βρούμε μια εναλλακτική, και μετά ίσα ίσα να προσπαθήσουμε λίγο ακόμα». Ένας κακός άνθρωπος θα νιώσει ευτυχία και μεγάλη οικειότητα αν ακούσει μια τέτοια δήλωση. Όταν όμως τίθεται το θέμα να υποταχθεί κανείς πλήρως στον Θεό και να δαπανήσει με αφοσίωση τον εαυτό του για το καθήκον του, τότε νιώθει αποτροπιασμό και αηδία, και κλείνει τα αυτιά του. Μα, δεν είναι κακός ένας τέτοιος άνθρωπος; Όλοι όσοι είναι έτσι έχουν διάθεση κακίας. Αν συναναστραφείς σχετικά με την αλήθεια και συζητήσεις μαζί τους τις αρχές της άσκησης, αμέσως αηδιάζουν και χάνουν κάθε όρεξη να ακούσουν. Νομίζουν ότι κάτι τέτοιο τραυματίζει την περηφάνια τους και πληγώνει την αξιοπρέπειά τους, ενώ δεν τους προσφέρει και κανένα όφελος. Λένε μέσα τους: «Φτάνει πια αυτή η συζήτηση για την αλήθεια και τις αρχές της άσκησης. Όλο μιλάνε για την ειλικρίνεια· θα σου δώσει η ειλικρίνεια να φας; Θα βγάλεις λεφτά αν μιλάς ειλικρινά; Εγώ θα κερδίσω από την εξαπάτηση!» Τι είδους λογική είναι αυτή; Είναι η λογική του ληστή. Δεν έχουμε εδώ διάθεση κακίας; Έχουμε άραγε έναν καλόκαρδο άνθρωπο; (Όχι.) Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Ακόμα και το λίγο που κάνουν, δαπανούν και απαρνούνται εξυπηρετεί κάποιον σκοπό, τον οποίο έχουν υπολογίσει από καιρό. Θεωρούν καλή μια συναλλαγή μόνο όταν προσφέρουν κάτι για να πάρουν πίσω περισσότερα. Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Είναι διάθεση μοχθηρίας και κακίας.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο η αυτογνωσία βοηθά στην επιδίωξη της αλήθειας

Όποιος αναστατώνει συχνά την εκκλησιαστική ζωή και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού είναι δύσπιστος και κακός άνθρωπος και πρέπει να αποπεμφθεί από την εκκλησία. Όποιος κι αν είναι αυτός ο άνθρωπος και όπως κι αν έχει συμπεριφερθεί στο παρελθόν, εάν αναστατώνει συχνά το έργο της εκκλησίας και την εκκλησιαστική ζωή, αν αρνείται να κλαδευτεί και πάντα υπερασπίζεται τον εαυτό του με εσφαλμένη λογική, πρέπει να απομακρυνθεί από την εκκλησία. Αποκλειστικός σκοπός αυτής της προσέγγισης είναι να διατηρηθεί η ομαλή πρόοδος του έργου της εκκλησίας και να προστατευτούν τα συμφέροντα του εκλεκτού λαού του Θεού· αυτό ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις αλήθεια-αρχές και τις προθέσεις του Θεού. Η ζωή-είσοδος του εκλεκτού λαού του Θεού και το έργο της εκκλησίας δεν πρέπει να επηρεάζονται από τις διαμάχες και τις παράλογες φασαρίες που προκαλούνται από λίγους κακούς ανθρώπους —δεν αξίζει και επίσης είναι άδικο για τον εκλεκτό λαό του Θεού.

[…] Ορισμένοι άνθρωποι έχουν κακόβουλη διάθεση. Αν κάποιος πει κάτι που τους πληγώνει ή τους προσβάλλει, τον μισούν και σκαρφίζονται τρόπους για να του επιτεθούν και να προβούν σε αντίποινα εναντίον του. Όσο κι αν συναναστρέφονται την αλήθεια μαζί τους ή όσο κι αν κλαδεύονται, δεν το αποδέχονται. Προτιμούν να πεθάνουν παρά να μετανοήσουν και συνεχίζουν να αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή. Αυτό αποδεικνύει ότι είναι κακοί άνθρωποι. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε τέτοιους κακούς ανθρώπους. Πρέπει να απομακρύνονται από την εκκλησία σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Μόνο έτσι θα λυθεί οριστικά το πρόβλημα. Ό,τι λάθη κι αν έχουν κάνει ή ό,τι κακό κι αν έχουν πράξει, αυτοί οι άνθρωποι που έχουν κακόβουλη διάθεση δεν επιτρέπουν σε κανέναν να τους εκθέσει ή να τους κλαδέψει. Αν κάποιος τους εκθέσει και τους προσβάλει, θα εξοργιστούν, θα προβούν σε αντίποινα και δεν θα αφήσουν το θέμα να κλείσει. Δεν έχουν καμία υπομονή ούτε ανοχή προς τους άλλους και δεν δείχνουν καμία επιείκεια. Σε ποια αρχή στηρίζεται η συμπεριφορά τους; «Θα προτιμούσα να προδώσω παρά να προδοθώ». Με άλλα λόγια, δεν ανέχονται να τους προσβάλει κανείς. Αυτή δεν είναι η λογική των κακών ανθρώπων; Αυτή ακριβώς είναι η λογική των κακών ανθρώπων. Κανείς δεν επιτρέπεται να τους προσβάλει. Θεωρούν απαράδεκτο να τους ερεθίσει κάποιος, έστω και στον ελάχιστο βαθμό, και μισούν οποιονδήποτε το κάνει. Θα συνεχίσουν να κυνηγούν αυτόν τον άνθρωπο και δεν πρόκειται να αφήσουν το θέμα να κλείσει —έτσι είναι οι κακοί άνθρωποι. Πρέπει να απομονώσετε ή να απομακρύνετε τους κακούς ανθρώπους μόλις διαπιστώσετε ότι έχουν την ουσία κακών ανθρώπων, προτού προλάβουν να προκαλέσουν μεγαλύτερο κακό. Αυτό θα ελαχιστοποιήσει τη ζημιά που προκαλούν· είναι η σοφή επιλογή. Εάν οι επικεφαλής και οι εργάτες περιμένουν μέχρι ένας κακός άνθρωπος να προκαλέσει κάποιου είδους καταστροφή και μετά να τον αντιμετωπίσουν, αυτό συνιστά παθητικότητα. Κάτι τέτοιο θα αποδείκνυε ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι πολύ ανόητοι και δεν έχουν αρχές στις πράξεις τους. Ορισμένοι επικεφαλής και εργάτες είναι πράγματι τόσο ανόητοι και αδαείς. Συνεχίζουν να περιμένουν μέχρι να έχουν αδιάσειστα στοιχεία για να αντιμετωπίσουν τους κακούς ανθρώπους, θεωρώντας ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους. Όμως, στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεστε αδιάσειστα στοιχεία για να βεβαιωθείτε ότι κάποιος είναι κακός. Μπορείτε να το διαπιστώσετε από τα καθημερινά του λόγια και πράξεις. Μόλις βεβαιωθείτε ότι είναι κακός, μπορείτε να ξεκινήσετε περιορίζοντας ή απομονώνοντάς τον. Αυτό θα διασφαλίσει ότι δεν θα πληγούν το έργο της εκκλησίας και η ζωή-είσοδος του εκλεκτού λαού του Θεού. […] Πείτε Μου, αν κάποιος χαρακτηριστεί ως κακός άνθρωπος, υπάρχει ακόμα ανάγκη να γίνει σ’ αυτόν συναναστροφή πάνω στην αλήθεια για να βοηθηθεί; (Όχι.) Δεν υπάρχει λόγος να του δοθεί καμία ευκαιρία. Μερικοί άνθρωποι έχουν υπερβολική «αγάπη», και δίνουν συνεχώς ευκαιρίες στους κακούς να μετανοήσουν· μπορεί, όμως, αυτό να φέρει αποτέλεσμα; Συμφωνεί αυτό με τις αρχές των λόγων του Θεού; Έχετε δει ποτέ κάποιον κακό άνθρωπο να μετανοεί πραγματικά; Κανείς δεν έχει δει ποτέ κάτι τέτοιο. Το να ελπίζεις ότι οι κακοί άνθρωποι θα μετανοήσουν είναι σαν να λυπάσαι τα δηλητηριώδη φίδια· είναι σαν να λυπάσαι τα άγρια θηρία. Ο λόγος είναι ότι, με βάση την ουσία των κακών ανθρώπων, μπορεί να διαπιστωθεί ότι οι κακοί άνθρωποι ποτέ δεν θα αγαπήσουν τα θετικά πράγματα, ποτέ δεν θα δεχτούν την αλήθεια και ποτέ δεν θα μετανοήσουν. Δεν υπάρχει η λέξη «μετάνοια» στο λεξικό τους. Όσο κι αν συναναστραφείς μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, δεν θα βάλουν στην άκρη τα κίνητρα και τα συμφέροντά τους, και θα βρουν διάφορες δικαιολογίες και προσχήματα για να αιτιολογήσουν αυτά που κάνουν, και κανείς δεν μπορεί να τους πείσει. Αν υποστούν κάποια απώλεια, αυτό τους είναι αβάσταχτο, και θα συνεχίσουν ασταμάτητα να ταλαιπωρούν τους άλλους γι’ αυτό. Πώς μπορούν τέτοιοι άνθρωποι, που δεν θέλουν να υποστούν καμία απώλεια, να μετανοήσουν πραγματικά; Οι εξαιρετικά εγωιστές είναι εκείνοι που βάζουν πάνω απ’ όλα τα προσωπικά τους συμφέροντα· είναι κακοί άνθρωποι και δεν θα μετανοήσουν ποτέ.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (14)

Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που δεν νιώθει καθόλου αγάπη για τους αδελφούς και τις αδελφές; Γιατί δεν έχει την παραμικρή κανονική διαπροσωπική σχέση με τους αδελφούς και τις αδελφές; Ένας άνθρωπος σαν κι αυτόν, με όποιον κι αν αλληλεπιδράσει, συνδέει αυτήν την αλληλεπίδραση με συμφέρον και συναλλαγή· αν δεν υπάρχει συμφέρον ή συναλλαγή, δεν ασχολείται με τους άλλους. Δεν είναι κακός ένας τέτοιος άνθρωπος; Κάποιοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και ζουν μόνο με βάση τα συναισθήματα· πλησιάζουν όποιον τους φέρεται καλά και θεωρούν καλό όποιον τους βοηθάει. Ούτε αυτού του είδους οι άνθρωποι έχουν κανονικές διαπροσωπικές σχέσεις. Ζουν αποκλειστικά με βάση τα συναισθήματα, επομένως μπορούν να φερθούν δίκαια και αμερόληπτα στους αδελφούς και τις αδελφές; Κάτι τέτοιο είναι τελείως ανέφικτο. Συνεπώς, όποιος δεν έχει κανονική διαπροσωπική σχέση με τους αδελφούς και τις αδελφές ή με όσους πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό είναι άτομο που δεν έχει συνείδηση και λογική, δεν έχει κανονική ανθρώπινη φύση και οπωσδήποτε δεν αγαπάει την αλήθεια. Αυτά τα άτομα δεν διαφέρουν από τον ποταπό συρφετό των απίστων· αλληλεπιδρούν με όποιον τους είναι ωφέλιμος και αγνοούν όποιον δεν είναι. Επιπλέον, όταν δουν κάποιον να επιδιώκει την αλήθεια ή κάποιον που μπορεί να μοιραστεί βιωματικές μαρτυρίες —κάποιον που όλοι τον θαυμάζουν και τον συμπαθούν— τότε νιώθουν φθόνο και μίσος και δοκιμάζουν τα πάντα προκειμένου να συγκεντρώσουν πολεμοφόδια για να κρίνουν και να καταδικάσουν αυτούς τους ανθρώπους που επιδιώκουν την αλήθεια. Αυτό δεν κάνουν οι κακοί άνθρωποι; Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν συνείδηση και λογική —είναι χειρότεροι κι από κτήνη. Δεν μπορούν να φερθούν σωστά στους ανθρώπους, δεν μπορούν να τα πάνε καλά με τους άλλους με κανονικό τρόπο, δεν μπορούν να χτίσουν κανονικές διαπροσωπικές σχέσεις με τα μέλη του εκλεκτού λαού του Θεού, ενώ φτάνουν και να μισούν όσους επιδιώκουν την αλήθεια. Τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να νιώθουν μεγάλη απομόνωση και μοναξιά μέσα τους, ενώ παραπονιούνται συνεχώς για τους Ουρανούς και τους άλλους ανθρώπους. Άραγε, τι χαρά και τι νόημα έχουν στη ζωή τους; Αυτοί οι άνθρωποι έχουν φαύλη διάθεση και, με όποιον κι αν αλληλεπιδράσουν, μπορούν να νιώσουν μίσος για ασήμαντα ζητήματα, να τον καταδικάσουν και να προβούν σε αντίποινα εναντίον του, φέρνοντάς του συμφορές. Τέτοια κακά άτομα είναι ολωσδιόλου διάβολοι και φέρνουν συμφορές στην εκκλησία κάθε μέρα που παραμένουν εκεί. Αν μείνουν για πολύ καιρό, οι συμφορές δεν θα έχουν τέλος. Μόνο αν αποπεμφθούν από την εκκλησία μπορούν να αποφευχθούν οι συμφορές.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (14)

Όσοι είναι παράλογοι και προκαλούν επίτηδες προβλήματα σκέφτονται μόνο το δικό τους συμφέρον όταν ενεργούν και κάνουν ό,τι τους ευχαριστεί. Τα λόγια τους δεν είναι τίποτα άλλο από εξωφρενικά επιχειρήματα και αιρέσεις, δεν χαμπαριάζουν από λογική. Ξεχειλίζουν από φαύλη διάθεση. Κανείς δεν τολμά να αλληλεπιδράσει μαζί τους, και κανείς δεν είναι πρόθυμος να συναναστραφεί μαζί τους σχετικά με την αλήθεια, φοβούμενοι όλοι μήπως προκαλέσουν μόνοι τους την καταστροφή τους. Οι άλλοι άνθρωποι βρίσκονται σε αναμμένα κάρβουνα όποτε τους λένε τη γνώμη τους, φοβούμενοι ότι αν πουν έστω και μια λέξη που δεν τους αρέσει ή δεν είναι σύμφωνη με τις επιθυμίες τους, θα πιαστούν απ’ αυτή και θα προβούν σε εξωφρενικές κατηγορίες. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι κακοί; Δεν είναι ζωντανοί δαίμονες; Όλοι όσοι έχουν φαύλη διάθεση και διαταραγμένη λογική είναι ζωντανοί δαίμονες. Και όταν κάποιος αλληλεπιδρά με έναν ζωντανό δαίμονα, μπορεί να προκαλέσει καταστροφή στον εαυτό του με μια στιγμιαία απροσεξία. Δεν θα δημιουργούσε μεγάλο πρόβλημα αν υπήρχαν τέτοιοι ζωντανοί δαίμονες στην εκκλησία; (Θα δημιουργούσε.) Αφού αυτοί οι ζωντανοί δαίμονες έχουν ξεσπάσει και έχουν εκτονώσει τον θυμό τους, ίσως μιλήσουν για λίγο σαν άνθρωποι και ζητήσουν συγγνώμη, αλλά μετά δεν πρόκειται να αλλάξουν. Ποιος ξέρει πότε θα χαλάσει η διάθεσή τους και θα ξεσπάσουν εκ νέου, εκστομίζοντας τα εξωφρενικά επιχειρήματά τους; Κάθε φορά είναι διαφορετικός ο στόχος της οργής και του ξεσπάσματός τους, όπως και η πηγή και το παρασκήνιο του ξεσπάσματός τους. Με άλλα λόγια, το οτιδήποτε μπορεί να πυροδοτήσει το ξέσπασμά τους, το οτιδήποτε μπορεί να τους κάνει να νιώσουν δυσαρεστημένοι και το οτιδήποτε μπορεί να τους κάνει να αντιδράσουν με ένα ξέσπασμα οργής και με άναρχη συμπεριφορά. Τι τρομερό! Τι ενοχλητικό! Αυτοί οι ανισόρροποι κακοί άνθρωποι μπορεί ανά πάσα στιγμή να χάσουν τα λογικά τους· ουδείς γνωρίζει τι είναι ικανοί να κάνουν. Έχω τεράστιο μίσος γι’ αυτούς τους ανθρώπους. Κάθε ένας από αυτούς πρέπει να εκκαθαριστεί —πρέπει να αποπεμφθούν όλοι. Δεν θέλω να ασχοληθώ μαζί τους. Έχουν μπερδεμένη σκέψη και κτηνώδη διάθεση, είναι γεμάτοι παράλογα επιχειρήματα και λόγια του διαβόλου, και όταν τους συμβαίνει κάτι, ξεσπούν γι’ αυτό με ορμητικό τρόπο. Μερικοί απ’ αυτούς κλαίνε όταν ξεσπούν, άλλοι τσιρίζουν, άλλοι χτυπάνε τα πόδια τους, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που κουνάνε το κεφάλι και φέρνουν πέρα-δώθε τα χέρια και τα πόδια τους. Πολύ απλά, είναι κτήνη, όχι άνθρωποι. Κάποιοι μάγειρες, μόλις εκνευριστούν, πετάνε κατσαρόλες και πιάτα· άλλοι, που εκτρέφουν γουρούνια ή σκυλιά, κλοτσάνε και χτυπάνε αυτά τα ζώα μόλις εκνευριστούν, εκτονώνοντας πάνω τους όλη τους την οργή. Οι άνθρωποι αυτοί, ό,τι κι αν συμβαίνει, αντιδρούν πάντα με οργή· ούτε κάθονται να ηρεμήσουν και να στοχαστούν ούτε το αποδέχονται από τον Θεό. Δεν προσεύχονται και δεν αναζητούν την αλήθεια ούτε επιζητούν τη συναναστροφή με τους άλλους. Όταν δεν έχουν άλλη επιλογή, υπομένουν. Όταν δεν θέλουν να υπομείνουν, τρελαίνονται, αραδιάζουν εξωφρενικά επιχειρήματα, κατηγορούν και καταδικάζουν τους άλλους. Πολλές φορές λένε πράγματα όπως: «Ξέρω ότι όλοι σας είστε μορφωμένοι και με περιφρονείτε»· «Ξέρω ότι είστε από πλούσιες οικογένειες και με απαξιώνετε επειδή είμαι φτωχός»· ή «Ξέρω ότι με απαξιώνετε επειδή δεν έχω θεμέλια στην πίστη μου και με απαξιώνετε επειδή δεν επιδιώκω την αλήθεια». Παρότι γνωρίζουν εμφανέστατα τα πολυάριθμα προβλήματά τους, δεν αναζητούν ποτέ την αλήθεια για να τα λύσουν ούτε συζητούν για την αυτογνωσία τους στις συναναστροφές τους με τους άλλους. Όταν γίνεται αναφορά στα προβλήματά τους, υπεκφεύγουν και προβαίνουν σε ψεύτικες κατηγορίες, φορτώνοντας όλα τα προβλήματα και τις ευθύνες στους άλλους, και μάλιστα παραπονιούνται ότι η συμπεριφορά τους οφείλεται στο γεγονός ότι οι άλλοι τους κακομεταχειρίζονται. Είναι λες και για τα ξεσπάσματά τους και για τα παράλογα προβλήματα που προκαλούν φταίνε οι άλλοι, λες και όλοι οι άλλοι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς παρά να ενεργούν έτσι, κι αυτοί απλώς υπερασπίζονται δικαιολογημένα τον εαυτό τους. Κάθε φορά που είναι δυσαρεστημένοι, αρχίζουν να εξωτερικεύουν την αγανάκτησή τους και να ξεφουρνίζουν ανοησίες, να επιμένουν στα εξωφρενικά επιχειρήματά τους λες και όλοι οι άλλοι έχουν άδικο, λες και είναι οι μόνοι καλοί άνθρωποι και όλοι οι άλλοι είναι κακούργοι. Όσες εκρήξεις θυμού κι αν έχουν ή όσα εξωφρενικά επιχειρήματα κι αν αραδιάσουν, απαιτούν απ’ τους άλλους να μιλάνε γι’ αυτούς με καλά λόγια. Ακόμα κι όταν κάνουν λάθος, απαγορεύουν στους υπόλοιπους να τους εκθέσουν ή να τους ασκήσουν κριτική. Αν επισημάνεις ακόμα κι ένα μικρό προβληματάκι τους, θα σε μπλέξουν σε ατελείωτες διενέξεις, και τότε απλώς ξέχνα τη γαλήνια ζωή. Τι σόι άνθρωπος είναι αυτός; Είναι άνθρωπος παράλογος που προκαλεί επίτηδες προβλήματα, κι όσοι το κάνουν αυτό είναι κακοί άνθρωποι.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (26)

Το φαινόμενο να καταδικάζεται, να χαρακτηρίζεται και να βασανίζεται κάποιος με αυθαίρετο τρόπο προκύπτει συχνά σε κάθε εκκλησία. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι είναι προκατειλημμένοι απέναντι σε έναν συγκεκριμένο επικεφαλής ή εργάτη και, προκειμένου να εκδικηθούν, τον σχολιάζουν πίσω από την πλάτη του, τον εκθέτουν και τον αναλύουν υπό το πρόσχημα της συναναστροφής πάνω στην αλήθεια. Η πρόθεση και οι σκοποί πίσω από τέτοιες ενέργειες είναι λάθος. Αν κανείς συναναστρέφεται πράγματι πάνω στην αλήθεια προκειμένου να δώσει μαρτυρία για τον Θεό και να ωφελήσει τους άλλους, πρέπει να συναναστραφεί πάνω στις δικές του αληθινές εμπειρίες και να προσφέρει ωφέλεια στους άλλους αναλύοντας τον εαυτό του και αποκτώντας αυτογνωσία. Ένας τέτοιος τρόπος άσκησης αποδίδει καλύτερα αποτελέσματα και ο εκλεκτός λαός του Θεού θα τον εγκρίνει. Αν η συναναστροφή κάποιου εκθέτει, επιτίθεται και μειώνει έναν άλλον άνθρωπο σε μια προσπάθεια να τον πλήξει ή να τον εκδικηθεί, τότε η πρόθεση της συναναστροφής είναι λάθος, είναι αδικαιολόγητη, προκαλεί απέχθεια στον Θεό και δεν είναι εποικοδομητική για τους αδελφούς και τις αδελφές. Αν κάποιος έχει πρόθεση να καταδικάζει τους άλλους ή να τους βασανίζει, τότε είναι κακός άνθρωπος και κάνει κακό. Όλοι όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού πρέπει να έχουν διάκριση όσον αφορά τους κακούς ανθρώπους. Αν κάποιος πλήττει, εκθέτει ή μειώνει εκούσια τους άλλους, τότε πρέπει να του δοθεί βοήθεια με αγάπη, να γίνει συναναστροφή μαζί του και να αναλυθεί ή να κλαδευτεί. Αν δεν είναι σε θέση να αποδεχθεί την αλήθεια και αρνείται πεισματικά να βελτιώσει τη συμπεριφορά του, τότε πρόκειται για εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Οι κακοί άνθρωποι που συχνά καταδικάζουν, χαρακτηρίζουν και βασανίζουν αυθαίρετα τους άλλους πρέπει να εκτίθενται ολοκληρωτικά, έτσι ώστε όλοι να μάθουν να τους διακρίνουν, κι έπειτα πρέπει να περιορίζονται ή να αποβάλλονται από την εκκλησία. Κάτι τέτοιο είναι ουσιώδες, καθώς άνθρωποι σαν κι αυτούς αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή και το εκκλησιαστικό έργο, ενώ είναι πιθανό και να παραπλανήσουν τους ανθρώπους και να φέρουν το χάος στην εκκλησία. Ειδικότερα, κάποιοι κακοί άνθρωποι συχνά επιτίθενται στους άλλους και τους καταδικάζουν μόνο και μόνο για να επιτύχουν τον σκοπό τους, δηλαδή να κάνουν επίδειξη και να κάνουν τους άλλους να τους θαυμάσουν. Αυτοί οι κακοί άνθρωποι εκμεταλλεύονται τακτικά την ευκαιρία της συναναστροφής πάνω στην αλήθεια στις συναθροίσεις για να εκθέσουν, να αναλύσουν και να καταπιέσουν έμμεσα τους άλλους. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να δικαιολογήσουν αυτήν την πράξη, λέγοντας πως το κάνουν για να βοηθήσουν τον κόσμο και να λύσουν τα προβλήματα που υπάρχουν στην εκκλησία, ενώ χρησιμοποιούν αυτές τις προφάσεις ως κάλυψη για να επιτύχουν τους σκοπούς τους. Είναι το είδος των ανθρώπων που επιτίθενται και βασανίζουν τους άλλους και όλοι τους είναι ξεκάθαρα κακοί άνθρωποι. Όλοι όσοι επιτίθενται και καταδικάζουν τους ανθρώπους που επιδιώκουν την αλήθεια είναι εξαιρετικά φαύλοι, ενώ μόνο όσοι εκθέτουν και αναλύουν τους κακούς ανθρώπους για να διαφυλάξουν το έργο του οίκου του Θεού έχουν αίσθημα δικαίου και τους εγκρίνει ο Θεός. Συχνά, οι κακοί άνθρωποι κάνουν τις κακές πράξεις τους με πολύ πονηρό τρόπο· όλοι τους χρησιμοποιούν επιδέξια τα δόγματα για να βρίσκουν δικαιολογίες για τον εαυτό τους και να επιτυγχάνουν τον σκοπό τους, που είναι να παραπλανούν τους άλλους. Αν ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν διακρίνει και δεν είναι σε θέση να περιορίσει αυτούς τους κακούς ανθρώπους, η εκκλησιαστική ζωή και το έργο της εκκλησίας θα γίνει εντελώς άνω κάτω, μπορεί να επικρατήσει ακόμα και πανδαιμόνιο. Όταν οι κακοί άνθρωποι συναναστρέφονται σχετικά με τα προβλήματα και τα αναλύουν, έχουν πάντα μια πρόθεση κι έναν σκοπό, που είναι πάντα στοχευμένα σε κάποιον. Δεν αναλύουν τον εαυτό τους, δεν αποκτούν αυτογνωσία ούτε και ανοίγονται και ξεγυμνώνονται για να επιλύσουν τα δικά τους προβλήματα, αλλά αρπάζουν την ευκαιρία για να εκθέσουν και να αναλύσουν τους άλλους και να τους επιτεθούν. Συχνά εκμεταλλεύονται τη συναναστροφή πάνω στην αυτογνωσία τους για να αναλύσουν και να καταδικάσουν τους άλλους, ενώ, μέσω της συναναστροφής πάνω στα λόγια του Θεού και την αλήθεια, εκθέτουν, μειώνουν και διασύρουν τους ανθρώπους. Νιώθουν ιδιαίτερη απέχθεια και μίσος για όσους επιδιώκουν την αλήθεια, όσους κουβαλούν φορτίο για το έργο της εκκλησίας και όσους κάνουν συχνά τα καθήκοντά τους. Οι κακοί άνθρωποι θα χρησιμοποιήσουν κάθε είδους αιτιολογήσεις και δικαιολογίες για να πλήξουν τον ενθουσιασμό αυτών των ανθρώπων και να τους εμποδίσουν να εκτελέσουν το εκκλησιαστικό έργο. Κατά ένα μέρος, αυτό που νιώθουν απέναντί τους είναι ζήλια και μίσος· κατά ένα άλλο, είναι φόβος ότι αυτοί οι άνθρωποι, έτσι όπως βγαίνουν μπροστά για να κάνουν έργο, αποτελούν απειλή για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση των ίδιων. Έτσι, λοιπόν, ανυπομονούν να δοκιμάσουν με κάθε πιθανό τρόπο να τους προειδοποιήσουν, να τους καταπιέσουν και να τους περιορίσουν, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να μαζέψουν στοιχεία με τα οποία θα τους παγιδεύσουν, ενώ διαστρεβλώνουν τα γεγονότα προκειμένου να τους καταδικάσουν. Κάτι τέτοιο αποκαλύπτει περίτρανα ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν μια διάθεση που μισεί την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Τρέφουν ιδιαίτερο μίσος για όσους επιδιώκουν την αλήθεια και αγαπούν τα θετικά πράγματα, καθώς και για όσους είναι μάλλον άδολοι, αξιοπρεπείς και ευυπόληπτοι. Μπορεί να μην το λένε, αλλά τέτοια είναι η νοοτροπία τους. Γιατί, λοιπόν, βάζουν στο στόχαστρο συγκεκριμένα όσους επιδιώκουν την αλήθεια, καθώς και τους αξιοπρεπείς και ευυπόληπτους ανθρώπους, για να τους εκθέσουν, να τους μειώσουν, να τους καταπιέσουν και να τους αποκλείσουν; Πρόκειται ξεκάθαρα για μια προσπάθεια εκ μέρους τους να ανατρέψουν και να βγάλουν νοκ άουτ τους καλούς ανθρώπους και όσους επιδιώκουν την αλήθεια, να τους πατήσουν κάτω, προκειμένου να μπορέσουν να ελέγξουν οι ίδιοι την εκκλησία. Κάποιοι άνθρωποι δεν πιστεύουν πως ισχύει αυτό. Ένα ερώτημα τους θέτω μόνο: Γιατί αυτοί οι κακοί άνθρωποι, όταν συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, δεν εκθέτουν ούτε αναλύουν τον εαυτό τους, αλλά αντίθετα βάζουν στο στόχαστρο και εκθέτουν διαρκώς τους άλλους; Υπάρχει στ’ αλήθεια περίπτωση να μην αποκαλύπτουν διαφθορά ή να μην έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις; Φυσικά και όχι. Τότε, λοιπόν, γιατί επιμένουν να βάζουν στο στόχαστρο τους άλλους προς έκθεση και ανάλυση; Τι ακριβώς προσπαθούν να πετύχουν; Αυτό το ερώτημα απαιτεί βαθιά σκέψη. Σωστό είναι να εκθέτει κανείς τις κακές πράξεις των κακών ανθρώπων που αναστατώνουν την εκκλησία. Αντίθετα, όμως, αυτοί οι άνθρωποι εκθέτουν και βασανίζουν καλούς ανθρώπους, με την πρόφαση ότι συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια. Τι πρόθεση και σκοπό έχουν; Είναι οργισμένοι επειδή βλέπουν πως ο Θεός σώζει τους καλούς ανθρώπους; Πράγματι, έτσι είναι. Ο Θεός δεν σώζει τους κακούς ανθρώπους, οπότε οι κακοί άνθρωποι μισούν τον Θεό και τους καλούς ανθρώπους —πολύ φυσικό είναι αυτό. Οι κακοί άνθρωποι ούτε αποδέχονται ούτε επιδιώκουν την αλήθεια· οι ίδιοι δεν γίνεται να σωθούν, ωστόσο βασανίζουν όσους καλούς ανθρώπους επιδιώκουν την αλήθεια και μπορούν να σωθούν. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Αν αυτοί οι άνθρωποι είχαν αυτογνωσία και γνώριζαν την αλήθεια, θα μπορούσαν να ανοιχτούν και να συναναστραφούν, ωστόσο διαρκώς βάζουν στο στόχαστρο και προκαλούν τους άλλους —έχουν συνεχώς την τάση να επιτίθενται στους άλλους— και στήνουν συνεχώς παγίδες σε όσους επιδιώκουν την αλήθεια, που τους φαντάζονται εχθρούς τους. Αυτό είναι το σήμα κατατεθέν των κακών ανθρώπων. Όσοι είναι ικανοί για τέτοιο κακό είναι οιγνήσιοι διάβολοι και σατανάδες, οι κατ’ εξοχήν αντίχριστοι που θα πρέπει να περιοριστούν, ενώ, αν κάνουν πολύ κακό, πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα: να αποβληθούν από την εκκλησία. Όλοι όσοι πλήττουν τους καλούς ανθρώπους και τους αποκλείουν είναι σάπιοι. Γιατί τους αποκαλώ σάπιους; Επειδή είναι πιθανό να προκαλέσουν περιττές διαμάχες και συγκρούσεις στην εκκλησία, κάνοντας όλο και πιο σοβαρή την κατάσταση που επικρατεί εκεί. Βάζουν τον έναν στο στόχαστρο σήμερα και τον άλλον αύριο και στοχοποιούν συνεχώς τους άλλους, εκείνους που αγαπούν και επιδιώκουν την αλήθεια. Κάτι τέτοιο μπορεί να αναστατώσει την εκκλησιαστική ζωή και να έχει συνέπειες στο πώς ο εκλεκτός λαός του Θεού τρώει και πίνει κανονικά τα λόγια του Θεού, καθώς και στο πώς συναναστρέφεται κανονικά σχετικά με την αλήθεια. Αυτοί οι κακοί άνθρωποι εκμεταλλεύονται συχνά το γεγονός ότι βιώνουν την εκκλησιαστική ζωή προκειμένου να επιτεθούν σε άλλους στο όνομα της συναναστροφής πάνω στην αλήθεια. Ό,τι λένε δείχνει εχθρικότητα· κάνουν προκλητικά σχόλια για να επιτεθούν σε όσους επιδιώκουν την αλήθεια και σε όσους δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό και να τους καταδικάσουν. Τι συνέπειες θα έχει αυτό; Θα διαταράξει και θα αναστατώσει την εκκλησιαστική ζωή, ενώ θα προκαλέσει ανησυχία στις καρδιές των ανθρώπων, που δεν θα μπορούν να σιωπήσουν ενώπιον του Θεού. Ειδικότερα, τα αδίστακτα πράγματα που λένε αυτοί οι κακοί άνθρωποι για να καταδικάσουν, να πλήξουν και να πληγώσουν τους άλλους μπορούν να προκαλέσουν αντίσταση. Κάτι τέτοιο δεν ευνοεί την επίλυση των προβλημάτων· τουναντίον, υποδαυλίζει τον φόβο και το άγχος μέσα στην εκκλησία και δυσχεραίνει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, οδηγώντας στην ανάπτυξη εντάσεων μεταξύ τους και ωθώντας τους σε διαμάχες. Η συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων όχι μόνο έχει αντίκτυπο στην εκκλησιαστική ζωή, αλλά επιπλέον πυροδοτεί συγκρούσεις στην εκκλησία. Μπορεί να έχει αντίκτυπο ακόμα και στο έργο της εκκλησίας συνολικά, καθώς και στη διάδοση του ευαγγελίου. Συνεπώς, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να προειδοποιήσουν έναν τέτοιο άνθρωπο, καθώς και να τον περιορίσουν και να τον χειριστούν. Από τη μία, οι αδελφοί κι οι αδελφές πρέπει να επιβάλουν αυστηρούς περιορισμούς σ’ αυτούς τους κακούς ανθρώπους που επιτίθενται συχνά στους άλλους και τους καταδικάζουν. Από την άλλη, οι επικεφαλής της εκκλησίας πρέπει να εκθέσουν και να σταματήσουν άμεσα όσους πλήττουν και καταδικάζουν αυθαίρετα τους άλλους, ενώ, αν παραμείνουν αδιόρθωτοι, πρέπει να τους αποπέμψουν απ’ την εκκλησία. Δεν πρέπει να αφήνει κανείς τους κακούς ανθρώπους να αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή στις συναθροίσεις· ταυτόχρονα, δεν θα πρέπει να επιτρέπεται στους μπερδεμένους ανθρώπους να μιλάνε με τρόπο που επηρεάζει την εκκλησιαστική ζωή. Αν βρεθεί ένας κακός άνθρωπος που κάνει κακό, πρέπει να εκτεθεί. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να του επιτραπεί να ενεργεί εσκεμμένα και να κάνει κακό κατά βούληση. Κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της κανονικής εκκλησιαστικής ζωής και για να διασφαλιστεί ότι ο εκλεκτός λαός του Θεού μπορεί να συναθροίζεται, να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού, καθώς και να συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια κανονικά, έχοντας τη δυνατότητα να εκπληρώνει κανονικά τα καθήκοντά του. Μόνο τότε μπορεί να γίνει το θέλημα του Θεού στην εκκλησία και μόνο έτσι μπορεί ο εκλεκτός λαός Του να κατανοήσει την αλήθεια, να εισέλθει στην πραγματικότητα και να κερδίσει τις ευλογίες του Θεού.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (15)

Οι καλοί άνθρωποι μιλούν και πράττουν με συνείδηση και λογική, ενώ οι πονηροί δεν έχουν ούτε συνείδηση ούτε λογική. Οι πονηροί, όταν κάνουν κάτι κακό και εκτίθενται, δεν συμμορφώνονται. Αντίθετα, σκέφτονται ως εξής: «Χμμ. Ακόμη κι αν το μάθουν όλοι, τι μπορούν να κάνουν; Θα κάνω ό,τι θέλω εγώ! Καρφί δεν μου καίγεται ποιος με εκθέτει και ποιος με επικρίνει. Τι μπορεί να μου κάνει κάποιος πραγματικά;» Όσα κακά και αν κάνει ένας πονηρός άνθρωπος, δεν νιώθει ντροπή. Ένας κανονικός άνθρωπος, όταν κάνει κάτι κακό, προσπαθεί να το κρύψει, να το κουκουλώσει. Εάν, τελικά, κάποιος τον εκθέσει, ντρέπεται να αντικρίσει τον οποιονδήποτε και φτάνει ακόμη και σε σημείο να μην θέλει να συνεχίσει να ζει. Σκέφτεται: «Αχ, πώς μπόρεσα να το κάνω αυτό; Είμαι πραγματικά ξεδιάντροπος!» Έχει μετανιώσει πλήρως, καταριέται τον εαυτό του και ορκίζεται ότι ποτέ ξανά δεν θα κάνει κάτι τέτοιο. Αυτού του είδους η συμπεριφορά αποδεικνύει ότι έχει αίσθημα ντροπής, ότι έχει ακόμα σε κάποιον βαθμό ανθρώπινη φύση. Οι ξεδιάντροποι άνθρωποι δεν έχουν ούτε συνείδηση ούτε λογική· και όλοι οι πονηροί άνθρωποι είναι αδιάντροποι. Όποια κακή πράξη κι αν διαπράξει ένας πονηρός άνθρωπος, δεν πρόκειται ούτε να κοκκινίσει από ντροπή ούτε να ταραχθεί. Αντίθετα, θα υπερασπιστεί τις πράξεις του χωρίς καμία αναστολή: θα διαστρεβλώσει καθετί αρνητικό έτσι ώστε να το παρουσιάσει ως θετικό, και θα αναφέρεται στις κακές του πράξεις σαν να ήταν καλές. Έχει ένας τέτοιος άνθρωπος αίσθημα ντροπής; (Όχι.) Εάν φέρεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα μετανοήσει αληθινά στο μέλλον; Όχι, θα συνεχίσει απλώς να φέρεται με τον ίδιο τρόπο. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ξεδιάντροπος και όποιος είναι ξεδιάντροπος δεν έχει ούτε συνείδηση ούτε λογική. Όσοι έχουν συνείδηση και λογική, μόλις κάνουν κάτι κακό και εκτεθούν, ντρέπονται υπερβολικά να αντικρίσουν τον οποιονδήποτε και δεν ξανακάνουν ποτέ το ίδιο λάθος. Γιατί συμβαίνει αυτό; Συμβαίνει διότι θεωρούν επαίσχυντο αυτό που έκαναν και νιώθουν υπερβολική ντροπή για να αντικρίσουν τον οποιονδήποτε· έχουν αίσθημα ντροπής στην ανθρώπινη φύση τους. Για να μπορεί κανείς να μιλά για κανονική ανθρώπινη φύση, δεν πρέπει να καλύπτονται τουλάχιστον αυτές οι προϋποθέσεις; (Πρέπει.) Μπορεί κάποιος που δεν νιώθει καν ντροπή να αποκαλείται άνθρωπος; Δεν μπορεί. Έχει κανονικό μυαλό κάποιος που δεν νιώθει ντροπή; (Δεν έχει.) Δεν έχει κανονικό μυαλό, πόσο μάλλον αγάπη για τα θετικά πράγματα.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο δεύτερο: Επιτίθενται και αποκλείουν τους διαφωνούντες

Υπάρχει ένα είδος ανθρώπου που δείχνει αγάπη και ανοχή σε όλους, και είναι πρόθυμος να βοηθήσει τον οποιονδήποτε. Το μόνο που δεν τον ενδιαφέρει είναι η αλήθεια. Εναντιώνεται διαρκώς στον Θεό, και οι διαφορές του μ’ Εκείνον είναι ασυμβίβαστες. Είναι σκληροπυρηνικός εχθρός Του. Τι είδους άνθρωπος είναι αυτός; Είναι δύσπιστος και διάβολος. Διάβολοι είναι όσοι αποστρέφονται περισσότερο την αλήθεια και έχουν το μεγαλύτερο μίσος απέναντι σ’ αυτήν. Αρκεί κάτι να αφορά την αλήθεια, τα λόγια ή τις απαιτήσεις του Θεού: τότε όχι μόνο δεν το αποδέχονται, αλλά επιπλέον το αμφισβητούν, αντιστέκονται σ’ αυτό και διαδίδουν τις σχετικές τους αντιλήψεις. Επιπλέον, βλάπτουν με πολλούς τρόπους το έργο της εκκλησίας. Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να φωνάξουν εναντίον του Θεού όταν θίγονται τα προσωπικά τους συμφέροντα. Όσοι έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά είναι διάβολοι, είναι άνθρωποι που μισούν την αλήθεια και τον Θεό. Στη φύση του κάθε ανθρώπου υπάρχει μια διάθεση που μισεί την αλήθεια· αυτό σημαίνει ότι όλοι έχουν μια ουσία που μισεί τον Θεό. Η μόνη διαφορά είναι το πόσο μεγάλο είναι αυτό το μίσος, το αν είναι ήπιο ή σοβαρό. Κάποιοι μπορούν να πράττουν το κακό για να εναντιωθούν στον Θεό, ενώ άλλοι αποκαλύπτουν μια διεφθαρμένη διάθεση ή κάποια αρνητικά συναισθήματα. Γιατί, λοιπόν, κάποιοι μπορούν να μισούν τον Θεό; Τι ρόλο παίζουν; Μπορούν να μισούν τον Θεό γιατί έχουν μια διάθεση που μισεί την αλήθεια. Όταν κανείς έχει αυτήν τη διάθεση, είναι διάβολος και εχθρός του Θεού. Και τι είναι διάβολος; Διάβολοι είναι όλοι όσοι μισούν την αλήθεια και τον Θεό. Μπορεί να σωθεί ένας διάβολος; Σε καμία περίπτωση. Την ώρα που ο Θεός σώζει την ανθρωπότητα, υπάρχουν πολλοί που ξεσηκώνονται, Του εναντιώνονται και αναστατώνουν το έργο του οίκου Του. Αυτοί είναι οι διάβολοι. Θα τους έλεγε κανείς και ζωντανούς δαίμονες. Στις απανταχού εκκλησίες, οποιοσδήποτε αναστατώνει το έργο της εκκλησίας θεωρείται διάβολος και ζωντανός δαίμονας. Ζωντανός δαίμονας είναι και οποιοσδήποτε καταδυναστεύει την εκκλησία και δεν αποδέχεται καθόλου την αλήθεια. Συνεπώς, αν αναγνωρίσετε σωστά τους ζωντανούς δαίμονες, πρέπει να δράσετε γρήγορα και να τους αποπέμψετε. Υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που, κατά κανόνα, συμπεριφέρονται πολύ καλά, όμως πού και πού βρίσκονται σε κακή κατάσταση ή το ανάστημά τους είναι πολύ μικρό και δεν κατανοούν την αλήθεια. Έτσι, κάνουν πράξεις που διαταράσσουν και αναστατώνουν, όμως δεν το συνηθίζουν και δεν είναι τέτοιοι από τη φύση τους. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να μείνουν. Υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν πολύ καλή ανθρώπινη φύση και, αν κάποιος τους προσβάλει, δεν θα του το συγχωρήσουν ποτέ. Θα λογομαχούν διαρκώς μαζί του, και, όταν πιστέψουν ότι δικαιώθηκαν, δεν θα δείξουν κανένα έλεος. Ωστόσο, έχουν μία αξία: την προθυμία τους να δουλεύουν απλώς και να αντέχουν στις δυσκολίες. Τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να παραμείνουν προσωρινά. Αν όμως πράττουν συχνά το κακό και αναστατώνουν συχνά το έργο της εκκλησίας, τότε ανήκουν στους διαβόλους και τον Σατανά και δεν υπάρχει απολύτως καμία περίπτωση να σωθούν. Αυτό είναι εκατό τοις εκατό βέβαιο. Τέτοιους ανθρώπους πρέπει να τους αποπέμπετε από την εκκλησία· να μην τους επιτρέπετε σε καμία περίπτωση να μείνουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η στάση που θα πρέπει να έχει ο άνθρωπος απέναντι στον Θεό

Κάθε εκκλησία έχει ανθρώπους που προκαλούν αναστάτωση σ’ αυτήν ή διαταράσσουν το έργο του Θεού. Είναι όλοι τους Σατανάδες που έχουν παρεισφρήσει μεταμφιεσμένοι στον οίκο του Θεού. Οι άνθρωποι αυτοί ξέρουν να προσποιούνται καλά: Προσέρχονται με μεγάλο σεβασμό ενώπιόν Μου, υποκλίνονται ευλαβικά, ζώντας σαν ψωραλέοι σκύλοι, και αφιερώνουν «όλο τους το είναι» για να επιτύχουν τους δικούς τους στόχους —όμως, ενώπιον των αδελφών δείχνουν την άσχημη πλευρά τους. Όταν βλέπουν κάποιους να κάνουν πράξη την αλήθεια, τους επιτίθενται και τους σπρώχνουν στο περιθώριο· όταν βλέπουν κάποιους να είναι πιο τρομεροί από τους ίδιους, τους κολακεύουν και τους καλοπιάνουν. Είναι ανεξέλεγκτοι μέσα στην εκκλησία. Μπορεί να λεχθεί ότι τέτοιοι «ντόπιοι νταήδες», τέτοια «σκυλάκια του καναπέ» υπάρχουν στην πλειονότητα των εκκλησιών. Δρουν διαβολικά μαζί, κλείνοντας το μάτι και κάνοντας νοήματα ο ένας στον άλλο στα κρυφά, και κανένας από αυτούς δεν κάνει πράξη την αλήθεια. Όποιος έχει το περισσότερο δηλητήριο, είναι ο «επικεφαλής δαίμονας», ενώ όποιος έχει το μεγαλύτερο κύρος, τους οδηγεί, κρατώντας ψηλά το λάβαρό τους. Οι άνθρωποι αυτοί δρουν ανεξέλεγκτα στους κόλπους της εκκλησίας, σκορπώντας την αρνητικότητά τους, εξαπλώνοντας τον θάνατο, κάνοντας και λέγοντας ό,τι θέλουν, και κανείς δεν τολμά να τους σταματήσει. Βρίθουν από τη διάθεση του Σατανά. Μόλις αρχίσουν να προκαλούν αναστάτωση, ένας αέρας θανάτου εισέρχεται στην εκκλησία. Όσοι εντός της εκκλησίας κάνουν πράξη την αλήθεια τυγχάνουν αποστροφής και εγκατάλειψης, μην μπορώντας να δώσουν όλο τους το είναι, ενώ όσοι αναστατώνουν την εκκλησία και σκορπούν τον θάνατο δρουν ανεξέλεγκτα μέσα στους κόλπους της. Επιπλέον, η πλειονότητα των ανθρώπων τούς ακολουθεί. Τέτοιου είδους εκκλησίες διοικούνται από τον Σατανά, απλά και ξάστερα· ο διάβολος είναι βασιλιάς τους. Εάν οι άνθρωποι που ανήκουν σε τέτοιες εκκλησίες δεν ορθώσουν το ανάστημά τους και δεν απορρίψουν τους επικεφαλής δαίμονες, τότε και αυτοί, αργά ή γρήγορα, θα φτάσουν στην καταστροφή. Από εδώ και στο εξής, πρέπει να ληφθούν μέτρα κατά τέτοιων ειδών εκκλησιών. Εάν όσοι είναι ικανοί να κάνουν πράξη έστω και την ελάχιστη αλήθεια δεν το επιζητούν αυτό, τότε η συγκεκριμένη εκκλησία θα διαγραφεί. Εάν, στους κόλπους μιας εκκλησίας, δεν υπάρχει κανείς πρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια και κανείς που να μπορεί να παραμείνει σταθερός στη μαρτυρία του για τον Θεό, τότε θα πρέπει αυτή η εκκλησία να απομονωθεί τελείως και να διακοπούν οι σχέσεις της με τις άλλες εκκλησίες. Τούτο αποκαλείται «ενταφιασμός του θανάτου»· αυτό σημαίνει να αποστρέφεται και να εγκαταλείπει κανείς τον Σατανά.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια

Οι άνθρωποι που πιστεύουν αληθινά στον Θεό είναι αυτοί που είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη τον λόγο του Θεού και αυτοί που είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη την αλήθεια. Οι άνθρωποι που μπορούν στ’ αλήθεια να παραμένουν σταθεροί στη μαρτυρία τους για τον Θεό είναι και αυτοί που είναι πρόθυμοι να κάνουν πράξη τον λόγο Του και μπορούν αληθινά να υποστηρίξουν την αλήθεια. Όλοι οι άνθρωποι που καταφεύγουν στην απάτη και στην αδικία στερούνται της αλήθειας και ντροπιάζουν τον Θεό. Όσοι προκαλούν διχόνοιες μέσα στους κόλπους της εκκλησίας είναι υπηρέτες του Σατανά, είναι η προσωποποίηση του Σατανά. Οι άνθρωποι αυτού του είδους είναι πολύ μοχθηροί. Όσοι δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης και είναι ανίκανοι να υποστηρίξουν την αλήθεια, τρέφουν κακές προθέσεις και αμαυρώνουν την αλήθεια. Επιπλέον, είναι οι κλασικοί εκπρόσωποι του Σατανά. Είναι πέραν λύτρωσης και είναι αυτονόητο ότι θα αποκλειστούν. Η οικογένεια του Θεού δεν επιτρέπει σε όσους δεν κάνουν την αλήθεια πράξη ούτε σε όσους σκοπίμως καταλύουν την εκκλησία να παραμένουν. Εντούτοις, τώρα δεν είναι η ώρα να επιτελεστεί το έργο της αποβολής· αυτού του είδους οι άνθρωποι απλώς θα εκτεθούν και, στο τέλος, θα αποκλειστούν. Δεν θα δαπανηθεί άλλο ανώφελο έργο πάνω σε αυτούς τους ανθρώπους· όσοι ανήκουν στον Σατανά δεν μπορούν να υποστηρίξουν την αλήθεια, ενώ όσοι επιζητούν την αλήθεια, μπορούν να την υποστηρίξουν. Οι άνθρωποι που δεν κάνουν την αλήθεια πράξη είναι ανάξιοι να ακούσουν την οδό της αλήθειας και να καταθέσουν μαρτυρία στην αλήθεια. Απλούστατα, η αλήθεια δεν είναι για τα δικά τους αυτιά· αντιθέτως, απευθύνεται σε όσους την κάνουν πράξη. Προτού αποκαλυφθεί το τέλος κάθε ανθρώπου, όσοι αναστατώνουν την εκκλησία και διαταράσσουν το έργο του Θεού θα αφεθούν κατά μέρος αρχικά, προς στιγμή, για να αντιμετωπιστούν αργότερα. Μόλις ολοκληρωθεί το έργο, οι άνθρωποι αυτοί θα εκτεθούν και στη συνέχεια θα αποκλειστούν. Προς το παρόν, κατά την παροχή της αλήθειας, θα αγνοηθούν. Αφού αποκαλυφθεί ολόκληρη η αλήθεια στον άνθρωπο, οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να αποκλειστούν· αυτή θα είναι και η ώρα που όλοι οι άνθρωποι θα ταξινομηθούν σύμφωνα με το είδος τους. Τα μικρόψυχα κόλπα όσων δεν διαθέτουν ικανότητα διάκρισης θα τους οδηγήσουν στην καταστροφή στα χέρια των πονηρών, και θα παρασυρθούν από αυτούς, χωρίς να υπάρχει γυρισμός. Αυτή η συμπεριφορά τούς αξίζει, επειδή δεν αγαπούν την αλήθεια, επειδή είναι ανίκανοι να υποστηρίξουν την αλήθεια, επειδή ακολουθούν μοχθηρούς ανθρώπους και τους υποστηρίζουν, και επειδή συνωμοτούν με μοχθηρούς ανθρώπους και αψηφούν τον Θεό. Ξέρουν πολύ καλά ότι οι κακοί άνθρωποι εκπέμπουν το κακό, αλλά σκληραίνουν τις καρδιές τους και γυρνούν την πλάτη τους στην αλήθεια προκειμένου να τους ακολουθήσουν. Μήπως δεν διαπράττουν κακό όλοι αυτοί οι άνθρωποι που δεν κάνουν την αλήθεια πράξη, παρά κάνουν καταστροφικά και αποτρόπαια πράγματα; Παρόλο που ανάμεσά τους υπάρχουν εκείνοι που στολίζονται σαν βασιλείς κι όσοι τους ακολουθούν, οι φύσεις τους, που αψηφούν τον Θεό, δεν είναι όλες ίδιες; Με ποια δικαιολογία μπορεί να ισχυρίζονται ότι ο Θεός δεν τους σώζει; Με ποια δικαιολογία μπορεί να ισχυρίζονται ότι ο Θεός δεν είναι δίκαιος; Η ίδια η μοχθηρία τους δεν τους καταστρέφει; Η ίδια η παρακοή τους δεν τους σέρνει κάτω στην κόλαση; Οι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια τελικά θα σωθούν και θα οδηγηθούν στην τελείωση λόγω της αλήθειας. Όσοι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια τελικά θα φέρουν την καταστροφή πάνω τους λόγω της αλήθειας. Τούτες είναι οι καταλήξεις που περιμένουν όσους κάνουν πράξη την αλήθεια και όσους δεν την κάνουν πράξη. Συμβουλεύω όσους δεν σχεδιάζουν να κάνουν πράξη την αλήθεια να εγκαταλείψουν την εκκλησία το συντομότερο δυνατό, προκειμένου να αποφύγουν να διαπράξουν ακόμα περισσότερες αμαρτίες. Όταν έρθει ο καιρός, θα είναι πολύ αργά για μεταμέλεια. Ιδιαίτερα, όσοι σχηματίζουν κλίκες και δημιουργούν σχίσματα, και οι ντόπιοι νταήδες μέσα στους κόλπους της εκκλησίας, πρέπει να φύγουν ακόμα νωρίτερα. Αυτού του είδους οι άνθρωποι, που έχουν τη φύση του κακού λύκου, είναι ανίκανοι να αλλάξουν. Θα ήταν καλύτερο να εγκαταλείψουν την εκκλησία το συντομότερο δυνατό για να μην αναστατώσουν ποτέ ξανά την κανονική ζωή των αδελφών, αποφεύγοντας, έτσι, την τιμωρία του Θεού. Όσοι από εσάς συμπράξατε μαζί τους καλά θα κάνετε να αξιοποιήσετε αυτήν την ευκαιρία για να αυτοστοχαστείτε. Θα εγκαταλείψετε την εκκλησία μαζί με τους μοχθηρούς ή θα παραμείνετε και θα ακολουθείτε υπάκουα; Πρέπει να αναλογιστείτε προσεκτικά αυτό το ζήτημα. Σας δίνω ακόμη μία ευκαιρία για να επιλέξετε, και περιμένω την απάντησή σας.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια

Σχετικές βιωματικές εμπειρίες

Σχετικοί ύμνοι

Ο Θεός δεν σώζει τους μοχθηρούς

Όποιος δεν κάνει πράξη την αλήθεια, θα εξαλειφθεί