Λόγια του Παντοδύναμου Θεού των εσχάτων ημερών

Από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να αποθέσεις την πίστη σου στα λόγια και το έργο του Θεού καθ’ ολοκληρίαν. Δηλαδή, από τη στιγμή που πιστεύεις στον Θεό, πρέπει και να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν. Εάν είσαι ανίκανος να το πράξεις, τότε δεν έχει σημασία αν πιστεύεις στον Θεό ή όχι. Αν πιστεύεις στον Θεό εδώ και πολλά χρόνια και, παρόλα αυτά, ποτέ δεν έχεις υποταχθεί σ’ Αυτόν ούτε αποδέχεσαι τα λόγια Του καθ’ ολοκληρίαν, και αντ’ αυτού, ζητάς ο Θεός να υποταχθεί σε εσένα και να ενεργήσει σύμφωνα με τις δικές σου αντιλήψεις, τότε είσαι ο πλέον επαναστατικός απ’ όλους και είσαι δύσπιστος. Πώς θα μπορούσαν τέτοιοι άνθρωποι να υποταχθούν στο έργο και τα λόγια του Θεού που δεν συμμορφώνονται με τις αντιλήψεις του ανθρώπου;

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Εκείνοι που υποτάσσονται στον Θεό με ειλικρινή καρδιά θα κερδηθούν σίγουρα από τον Θεό

Οι αληθινοί πιστοί πιστεύουν αληθινά στον Θεό. Τα συναισθήματά τους τα καθοδηγεί η συνείδηση κι η λογική τους. Πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Πιστεύουν ότι όσα κάνει ο Θεός είναι σωστά και έχουν σκοπό τη σωτηρία και τον εξαγνισμό των ανθρώπων. Ανεξάρτητα από το αν αυτά συμφωνούν με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων, είναι προς όφελός τους. Όσοι δεν πιστεύουν αληθινά στον Θεό, δεν έχουν συνείδηση και λογική ούτε τους νοιάζει να αποκτήσουν. Κρατούν διαρκώς μια μέση στάση μεταξύ πίστης και δυσπιστίας προς τα λόγια του Θεού. Η καρδιά τους δεν μπορεί να νιώσει ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Τι πιστεύουν, λοιπόν, για την ύπαρξη του Θεού; Βαθιά μέσα τους σκέφτονται: «Πού είναι, λοιπόν, ο θεός αν υπάρχει; Δεν τον βλέπω. Δεν ξέρω αν ο θεός υπάρχει στ’ αλήθεια. Αν πιστεύεις ότι υπάρχει, τότε υπάρχει. Αν δεν το πιστεύεις, δεν υπάρχει». Αυτή είναι η άποψή τους. Κι όμως, το γυροφέρνουν στο μυαλό τους και σκέφτονται: «Τόσοι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στον θεό κι έχουν καταθέσει μαρτυρία σ’ εκείνον. Ίσως και να υπάρχει στ’ αλήθεια θεός. Το ελπίζω, γιατί τότε θα μπορώ να εκμεταλλευτώ την κατάσταση και να κερδίσω ευλογίες. Θα κάνω την τύχη μου». Πιστεύουν στην τύχη και στον τζόγο και θέλουν να συμμετέχουν μόνο και μόνο για να διασκεδάσουν λίγο. Ακόμη κι αν δεν ευλογηθούν, πιστεύουν ότι δεν έχασαν και τίποτα, αφού δεν επένδυσαν και τίποτα. Η άποψη κι η στάση τους για την ύπαρξη του Θεού είναι κάπως έτσι: «Υπάρχει αλήθεια ο θεός; Δεν ξέρω τι ισχύει. Πού είναι ο θεός; Δεν είμαι σίγουρος. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που κατέθεσαν μαρτυρία είναι ειλικρινείς; Ή λένε ψέματα; Ούτε γι’ αυτό είμαι σίγουρος». Η καρδιά τους βάζει ένα ερωτηματικό σε όλα αυτά τα ζητήματα. Δεν μπορούν να τα καταλάβουν, κι έτσι συνεχώς τα αμφισβητούν. Η πίστη τους στον Θεό έχει νοθευτεί από μια στάση αμφιβολίας και εσφαλμένων απόψεων. Όταν ο Θεός μιλάει κι εκφράζει την αλήθεια, ποια είναι η στάση τους προς τα λόγια Του; (Αμφιβολία και δυσπιστία.) Όχι, δεν είναι αυτή η βασική τους άποψη. Δεν το βλέπετε καθαρά το ζήτημα. Θεωρούν ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια; (Όχι.) Τι πιστεύουν; «Σε πολλούς ανθρώπους αρέσει να διαβάζουν τα λόγια του θεού. Οπότε, γιατί δεν τα βρίσκω ενδιαφέροντα κι εγώ; Τι μπορεί κανείς να κερδίσει αν διαβάζει τα λόγια του θεού και κατανοεί την αλήθεια; Ποιο είναι το όφελος; Μπορείς πραγματικά να εισέλθεις στη βασιλεία των ουρανών; Οι άνθρωποι δεν μπορούν να δουν τη βασιλεία των ουρανών. Κατά τη γνώμη μου, η πίστη στον θεό θα πρέπει να έχει πραγματικό όφελος. Θα πρέπει να υπάρχει αληθινό πλεονέκτημα». Ανησυχούν πως αν δεν κατανοούν την αλήθεια θα αποκλειστούν, οπότε ακούν κηρύγματα πού και πού. Αλλά μετά τα φέρνουν στο μυαλό τους και σκέφτονται το εξής: «Λένε πως τα λόγια του θεού έχουν εξουσία και δύναμη. Εγώ γιατί δεν τ’ ακούω και δεν το νιώθω αυτό; Λένε ότι τα λόγια του θεού μπορούν να αλλάξουν τους ανθρώπους. Εμένα γιατί δεν μ’ έχουν αλλάξει τα λόγια του; Συνεχίζω να λαχταρώ τις ανέσεις της σάρκας όπως έκανα και στο παρελθόν. Μου αρέσουν το φαγητό και τα ρούχα. Η ιδιοσυγκρασία μου είναι εξίσου κακή όπως ήταν πάντα. Ακόμη φοβάμαι όταν με καταδιώκει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας. Γιατί εξακολουθώ να μην έχω πίστη; Ο θεός ζητάει από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς, έντιμοι και να έχουν ανθρώπινη φύση. Όμως, οι ειλικρινείς άνθρωποι δεν είναι ανόητοι; Ο θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να έχουν φόβο θεού και ν’ αποφεύγουν το κακό, αλλά πόσοι άνθρωποι μπορούν όντως να το πετύχουν αυτό; Η ανθρώπινη φύση είναι εγωιστική. Αν ακολουθείς την ανθρώπινη φύση σου, πρέπει να σκέφτεσαι πώς θα εξασφαλίσεις ευλογίες για τον εαυτό σου. Πρέπει να κάνεις δολοπλοκίες για να εξασφαλίσεις προσωπικά οφέλη. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Πρέπει να παίρνεις τη μοίρα σου στα χέρια σου και να ορίζεις εσύ την ευτυχία σου. Αυτό είναι το πιο ρεαλιστικό. Αν οι άνθρωποι δεν παλεύουν και δεν παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους, αν δεν ζουν για τη φήμη, το κέρδος και το όφελος, δεν κερδίζουν τίποτα. Κανείς δεν θα έρθει να αφήσει αυτά τα πράγματα στα πόδια σου. Το μάννα δεν πέφτει ποτέ από τους ουρανούς!» Αυτές είναι οι σκέψεις, οι απόψεις, οι φιλοσοφίες τους για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, η λογική κι οι κανόνες με τους οποίους επιβιώνουν. Οι άνθρωποι που έχουν αυτές τις σκέψεις και τις απόψεις είναι δύσπιστοι; Αυτή ακριβώς είναι η στάση που έχουν οι δύσπιστοι προς την αλήθεια. Το μυαλό τους δεν γνωρίζει ποια είναι η αλήθεια, δεν ξέρουν πού εκδηλώνεται η εξουσία κι η δύναμη των λόγων του Θεού και δεν γνωρίζουν πώς ο Θεός διευθετεί την έκβαση των ανθρώπων. Απλώς λατρεύουν την εξουσία κι επιδιώκουν τα οφέλη που είναι μπροστά τους. Θεωρούν πως αν πιστεύουν στον Θεό, θα πρέπει να είναι ευλογημένοι. Και πως αληθινή οδός υπάρχει μόνο αν ο Θεός προσφέρει καλοτυχία στους ανθρώπους, αν γεμίζει τη ζωή τους με πλούτο και αφθονία κι αν τους προσφέρει μια ευτυχισμένη ζωή. Δεν πιστεύουν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια ούτε πως ο Θεός έχει κυριαρχία επί των πάντων, πόσο μάλλον ότι τα λόγια του Θεού μπορούν να αλλάξουν τη διάθεση ή τη μοίρα ενός ανθρώπου. Επομένως, δεν έχουν ποτέ επιδιώξει την αλήθεια στην πίστη τους στον Θεό. Με λίγα λόγια, επειδή δεν αποδέχονται τα λόγια του Θεού ως ζωή και στόχο της ζωής τους, η πίστη τους στον Θεό γίνεται όλο και πιο αδύναμη. Δεν ενδιαφέρονται να διαβάσουν τα λόγια του Θεού ούτε να ακούσουν τα κηρύγματα. Μάλιστα, τους παίρνει ο ύπνος, ενώ άλλοι συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια μαζί τους. Και πάνω απ’ όλα, νιώθουν ότι η εκτέλεση του καθήκοντός τους είναι ένα επιπλέον βάρος και ότι κοπιάζουν χωρίς λόγο. Βαθιά μέσα τους λαχταρούν να έρθει η ώρα που θα ολοκληρωθεί το έργο του Θεού και ο Θεός θα τους δώσει την απόφασή Του για να δουν αν όντως εξασφαλίζουν ευλογίες. Αν καταλάβουν ότι με τον τρόπο που πιστεύουν στον Θεό δεν θα κερδίσουν ποτέ ευλογίες, ότι σίγουρα θα αποκλειστούν κι ότι θα πεθάνουν στην καταστροφή, μπορεί και να αποσυρθούν την ίδια στιγμή. Παρότι λένε ότι πιστεύουν στον Θεό, βαθιά μέσα τους Τον αμφισβητούν. Λένε ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, αλλά βαθιά μέσα τους δεν πιστεύουν στην αλήθεια. Δεν έχουν διαβάσει ποτέ τα λόγια του Θεού ούτε έχουν ακούσει ποτέ πραγματικά ένα κήρυγμα. Δεν έχουν συναναστραφεί ποτέ πάνω στην αλήθεια και δεν έχουν αναζητήσει ποτέ την αλήθεια κατά την εκτέλεση του καθήκοντός τους. Απλώς καταβάλλουν προσπάθεια. Έτσι είναι ένας κλασικός δύσπιστος. Αυτοί οι άνθρωποι δεν διαφέρουν από τους άπιστους.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για να εκτελέσει κανείς καλά το καθήκον του, πρέπει τουλάχιστον να έχει συνείδηση και λογική

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, η πίστη των οποίων δεν έχει αναγνωριστεί ποτέ μέσα στην καρδιά του Θεού. Με άλλα λόγια, ο Θεός δεν αναγνωρίζει ότι αυτοί είναι ακόλουθοι Του, διότι δεν επαινεί τα πιστεύω τους. Διότι, ανεξάρτητα από το πόσα χρόνια ακολουθούν τον Θεό, οι ιδέες και οι απόψεις τους δεν άλλαξαν ποτέ· είναι σαν τους άπιστους· προσκολλώνται στις αρχές και τις μεθόδους που έχουν οι άπιστοι για να αλληλεπιδρούν με τους άλλους και στους νόμους των απίστων σχετικά με την επιβίωση και την πίστη. Ποτέ δεν δέχτηκαν τον λόγο του Θεού ως τη ζωή τους, ποτέ δεν πίστεψαν ότι ο λόγος του Θεού είναι αλήθεια, ποτέ δεν είχαν την πρόθεση να δεχτούν τη σωτηρία του Θεού και ποτέ δεν αναγνώρισαν τον Θεό ως Θεό τους. Θεωρούν την πίστη στον Θεό σαν κάποιο είδος ερασιτεχνικού χόμπι, αντιμετωπίζοντάς Τον σαν απλή πνευματική τροφή· έτσι, δεν νομίζουν ότι αξίζει να προσπαθήσουν να κατανοήσουν τη διάθεση ή την ουσία του Θεού. Μπορεί να ειπωθεί ότι όλα όσα αντιστοιχούν στον αληθινό Θεό δεν έχουν καμία σχέση με αυτούς τους ανθρώπους· δεν ενδιαφέρονται ούτε τους απασχολεί να δώσουν προσοχή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι βαθιά στις καρδιές τους υπάρχει πάντα μια δυνατή φωνή που τους λέει πάντοτε, «Ο Θεός είναι αόρατος και ανέγγιχτος, και δεν υπάρχει». Πιστεύουν ότι η προσπάθεια κατανόησης του Θεού αυτού δεν θα άξιζε τις προσπάθειές τους, και ότι κάνοντάς το αυτό θα κορόιδευαν τους εαυτούς τους. Πιστεύουν πως με το να αναγνωρίζουν τον Θεό μόνο στα λόγια, χωρίς να παίρνουν πραγματική θέση και χωρίς να αφοσιώνονται σε κάποια πραγματική ενέργεια, φέρονται ιδιαίτερα έξυπνα. Πώς βλέπει ο Θεός τέτοιους ανθρώπους; Τους βλέπει ως άπιστους. Κάποιοι άνθρωποι ρωτούν, «Μπορούν οι άπιστοι να διαβάζουν τα λόγια του Θεού; Μπορούν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους; Μπορούν να πουν τα λόγια: “Εγώ θα ζήσω για τον Θεό”;» Αυτό που βλέπουν συνήθως οι άνθρωποι είναι οι εικόνες των ανθρώπων που προβάλλονται στην επιφάνεια· δεν βλέπουν την ουσία των ανθρώπων. Ωστόσο, ο Θεός δεν κοιτάζει τις επιφανειακές αυτές εικόνες· Εκείνος βλέπει μόνο τις εσωτερικές τους ουσίες. Έτσι, αυτό είναι το είδους της στάσης και του ορισμού που έχει ο Θεός απέναντι στους εν λόγω ανθρώπους.

«Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του

Κάποιος που δεν αποδέχεται ούτε στο ελάχιστο τα λόγια του Θεού ως τη ζωή του δεν είναι πραγματικός πιστός στον Θεό. Είναι δύσπιστος, και όσα χρόνια κι αν πιστεύει στον Θεό, είναι μάταιο. Αν κάποιος πιστός στον Θεό επιδίδεται πάντα κατά την πίστη του σε θρησκευτικές τελετουργίες, αλλά δεν κάνει πράξη την αλήθεια, τότε δεν είναι πιστός στον Θεό και Εκείνος δεν τον αναγνωρίζει. Τι πρέπει να διαθέτεις για να σε αναγνωρίσει ο Θεός ως ακόλουθό Του; Ξέρεις με βάση ποια πρότυπα μετράει έναν άνθρωπο ο Θεός; Ο Θεός αξιολογεί αν κάνεις τα πάντα σύμφωνα με τις απαιτήσεις Του, και αν κάνεις πράξη την αλήθεια και υποτάσσεσαι σ’ αυτήν με βάση τα λόγια Του. Με βάση αυτό το πρότυπο μετράει έναν άνθρωπο ο Θεός. Ο Θεός δεν σε μετράει με βάση το πόσα χρόνια πιστεύεις σ’ Αυτόν, πόσο μακριά έχεις ταξιδέψει, πόσες καλές συμπεριφορές επιδεικνύεις ή πόσα λόγια και δόγματα καταλαβαίνεις· σε μετράει με βάση το αν επιδιώκεις την αλήθεια και το ποιο μονοπάτι επιλέγεις. Πολλοί άνθρωποι στα λόγια πιστεύουν στον Θεό και Τον δοξάζουν, αλλά κατά βάθος δεν αγαπάνε τα λόγια που λέει ο Θεός. Δεν τους νοιάζει η αλήθεια. Πιστεύουν πάντα ότι το να ζει κανείς σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά ή με διάφορες κοσμικές θεωρίες είναι αυτό που κάνουν οι κανονικοί άνθρωποι, ότι έτσι μπορεί κανείς να προστατευτεί και ότι έτσι μπορεί να ζει με αξία στον κόσμο. Είναι αυτοί άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό και Τον ακολουθούν; Όχι. Οι σπουδαίοι και διάσημοι λένε λόγια που ακούγονται πολύ σοφά και μπορούν να εξαπατήσουν εύκολα τους ανθρώπους. Μπορεί να νομίζεις πως τα λόγια τους είναι αλήθειες ή συνθήματα που πρέπει να ακολουθήσεις. Αν, όμως, όταν πρόκειται για τα λόγια του Θεού, για μια συνηθισμένη απαίτηση που έχει Εκείνος απ’ τους ανθρώπους, όπως η ειλικρίνεια ή το να παραμένει κανείς με προθυμία και σχολαστικότητα στη θέση του, να εκτελεί το καθήκον που έχει ως δημιούργημα και να έχει συνεπή και ειλικρινή συμπεριφορά, αυτά τα λόγια δεν μπορείς να τα κάνεις πράξη και δεν τα θεωρείς αλήθειες, τότε δεν είσαι ακόλουθος του Θεού. Μπορεί να ισχυρίζεσαι ότι κάνεις πράξη την αλήθεια· πώς θα λογοδοτήσεις, όμως, για τον εαυτό σου αν ο Θεός σε ρωτήσει: «Οι “αλήθειες” που κάνεις πράξη είναι τα λόγια του Θεού; Οι αρχές που υποστηρίζεις βασίζονται στα λόγια του Θεού;»; Αν δεν βασίζεσαι στα λόγια του Θεού, τότε βασίζεσαι στα λόγια του Σατανά. Βιώνεις τα λόγια του Σατανά και παρ’ όλα αυτά λες πως κάνεις πράξη την αλήθεια και ικανοποιείς τον Θεό. Αυτό δεν είναι βλασφημία του Θεού; Ο Θεός, για παράδειγμα, λέει στους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς, όμως κάποιοι δεν αναλογίζονται τι σημαίνει πραγματικά το να είσαι ειλικρινής, πώς να κάνουν πράξη την ειλικρίνεια, ποια από τα βιώματα και τις αποκαλύψεις τους είναι ανειλικρινή και ποια ειλικρινή. Αντί να αναλογιστούν την ουσία της αλήθειας που βρίσκεται στα λόγια του Θεού, στρέφονται στα βιβλία των απίστων. Σκέφτονται το εξής: «Μια χαρά είναι και τα ρητά των απίστων· μαθαίνουν κι αυτά στους ανθρώπους να είναι καλοί! Για παράδειγμα: “Οι καλοί έχουν μια ήσυχη ζωή”, “Οι άδολοι πάντα επικρατούν”, “Το να συγχωρείς τους άλλους δεν είναι ανοησία, φέρνει οφέλη στη συνέχεια”. Κι αυτές οι δηλώσεις είναι σωστές και ευθυγραμμίζονται με την αλήθεια!» Έτσι, τηρούν αυτά τα λόγια. Ως τι είδους άνθρωποι μπορούν να ζήσουν τηρώντας αυτά τα γνωμικά των απίστων; Μπορούν να βιώσουν την αλήθεια-πραγματικότητα; (Όχι, δεν μπορούν.) Δεν υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι; Αποκτούν κάποιες γνώσεις· έχουν διαβάσει κάποια βιβλία και κάποια διάσημα έργα· έχουν αποκτήσει κάποια οπτική και έχουν ακούσει κάποια διάσημα ρητά και λαϊκές παροιμίες, και μετά θεωρούν πως αυτά είναι η αλήθεια, ενεργούν και εκτελούν το καθήκον τους σύμφωνα μ’ αυτά τα λόγια, τα εφαρμόζουν στη ζωή τους ως πιστοί στον Θεό και νομίζουν ότι ικανοποιούν το θέλημά Του. Δεν υποκαθιστούν έτσι την αλήθεια με το ψέμα; Δεν εξαπατούν; Ο Θεός αυτό το θεωρεί βλασφημία! Αυτά τα πράγματα εκδηλώνονται σε κάθε άνθρωπο, και δεν είναι και λίγα. Άραγε, κάποιος που αντιμετωπίζει τα ευχάριστα λόγια και τα σωστά δόγματα που λένε οι άνθρωποι ως αλήθειες τις οποίες πρέπει να διατηρήσει, ενώ την ίδια στιγμή παραμερίζει και αγνοεί τα λόγια του Θεού, αδυνατώντας να τα κατακτήσει όσες φορές κι αν τα διαβάσει και μην μπορώντας να θεωρήσει τα λόγια του Θεού ως αλήθεια, είναι πιστός στον Θεό; Είναι ακόλουθος του Θεού; (Όχι.) Τέτοιοι άνθρωποι πιστεύουν στη θρησκεία· συνεχίζουν να ακολουθούν τον Σατανά! Θεωρούν φιλοσοφικά τα λόγια που λέει ο Σατανάς, τα θεωρούν πολύ βαθυστόχαστα και κλασικά. Θεωρούν ότι πρόκειται για διάσημα ρητά που περιλαμβάνουν την ύψιστη αλήθεια. Ό,τι άλλο κι αν εγκαταλείψουν, δεν μπορούν να εγκαταλείψουν αυτά τα λόγια. Αν τα εγκατέλειπαν, θα ήταν σαν να χάνουν τα θεμέλια της ζωής τους, σαν να αδειάζουν την καρδιά τους. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι ακόλουθοι του Σατανά και γι’ αυτό αποδέχονται τα περίφημα ρητά του Σατανά ως την αλήθεια.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Δεν μπορεί κανείς να σωθεί με την πίστη στη θρησκεία ή με τη συμμετοχή σε θρησκευτικές τελετές

Εάν οι άνθρωποι, στην πίστη τους στον Θεό, δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό, τότε, όχι μόνο δεν θα είναι σε θέση να επιτελέσουν οποιοδήποτε έργο γι’ Αυτόν, αλλά, αντιθέτως, θα καταστούν αυτοί που αναστατώνουν το έργο Του και Του αντιστέκονται. Όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό αλλά δεν υποτάσσεται σ’ Αυτόν ούτε έχει τον φόβο Του, και, αντίθετα, Του αντιστέκεται, τούτο είναι το μεγαλύτερο όνειδος για έναν πιστό. Αν η ομιλία και η συμπεριφορά των πιστών είναι το ίδιο χαλαρή και ασυγκράτητη όσο και των άπιστων, τότε αυτοί είναι ακόμη πιο μοχθηροί από τους άπιστους· είναι κλασικοί δαίμονες.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια

Πώς θα μπορέσουμε να διακρίνουμε εκείνο το είδος των δύσπιστων που πιστεύουν στον Θεό μόνο και μόνο για να κερδίσουν ευλογίες τυχοδιωκτικά και δεν επιθυμούν με τίποτα να κερδίσουν την αλήθεια; Όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, όσο κι αν τους γίνει συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια, δεν αλλάζουν ποτέ οι σκέψεις και οι απόψεις τους για τους ανθρώπους και τα πράγματα, η οπτική τους για τη ζωή και οι αξίες τους. Ποιος είναι ο λόγος γι’ αυτό; Ότι δεν αναλογίζονται ποτέ σοβαρά τα λόγια του Θεού, και δεν αποδέχονται με τίποτα τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός ή αυτά που λέει ο Θεός σχετικά με διάφορα ζητήματα. Εμμένουν απλώς στις δικές τους απόψεις και στις φιλοσοφίες του Σατανά. Κατά βάθος, πιστεύουν ακόμα ότι οι φιλοσοφίες και η λογική του Σατανά είναι ορθές και σωστές. Για παράδειγμα, «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», «Οι αξιωματούχοι δεν κάνουν δύσκολη τη ζωή εκείνων που τους φέρνουν δώρα» ή «Οι καλοί έχουν μια ήσυχη ζωή». Κάποιοι μάλιστα λένε: «Όταν πιστεύουν οι άνθρωποι στον θεό, πρέπει να είναι καλοί, δηλαδή να μην αφαιρούν ποτέ μια ζωή· η αφαίρεση ζωής είναι αμαρτία κι ο θεός δεν τη συγχωρεί». Τι είδους άποψη είναι αυτή; Είναι βουδιστική άποψη. Η βουδιστική άποψη, παρόλο που μπορεί να ανταποκρίνεται στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων, δεν περιέχει την παραμικρή αλήθεια. Η πίστη στον Θεό πρέπει να βασίζεται στα λόγια του Θεού· μόνο τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι, κατά την πίστη τους στον Θεό, αποδέχονται ως αλήθεια ακόμα και τις παράλογες απόψεις των απίστων και τις εσφαλμένες θεωρίες του θρησκευτικού κόσμου· όλα αυτά τα έχουν στην καρδιά τους και εμμένουν σ’ αυτά. Πρόκειται, άραγε, για ανθρώπους που αποδέχονται την αλήθεια; Αυτοί δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα λόγια του ανθρώπου από τα λόγια του Θεού ή τους διάβολους και τον Σατανά από τον έναν αληθινό Θεό, τον Δημιουργό. Ούτε προσεύχονται στον Θεό ούτε αναζητούν την αλήθεια, ούτε αποδέχονται καμία από τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός. Δεν αλλάζουν ποτέ οι σκέψεις και οι απόψεις τους για τους ανθρώπους, για τον έξω κόσμο και για κάθε άλλο θέμα. Εμμένουν αποκλειστικά στις απόψεις που είχαν πάντα, απόψεις που πηγάζουν από την παραδοσιακή κουλτούρα. Όσο γελοίες κι αν είναι αυτές οι απόψεις, εκείνοι δεν μπορούν να το αντιληφθούν και συνεχίζουν να εμμένουν σε αυτές τις εσφαλμένες απόψεις, και δεν τις εγκαταλείπουν. Αυτό αποτελεί εκδήλωση των δύσπιστων. Ποια άλλη είναι; Αλλάζει ο ζήλος, τα συναισθήματα και η πίστη τους όσο μεγαλώνει το μέγεθος της εκκλησίας και όσο αυξάνεται συνεχώς η θέση της στην κοινωνία. Για παράδειγμα, όταν το έργο της εκκλησίας διαδόθηκε στο εξωτερικό και μεγάλωσε σε κλίμακα, όταν διαδόθηκε πλήρως το ευαγγελικό έργο, εκείνοι το είδαν αυτό και αμέσως αναζωογονήθηκαν. Θεώρησαν ότι η εκκλησία αποκτούσε συνεχώς μεγαλύτερη επιρροή και ότι θα σταματούσε να δέχεται την καταπίεση και τις διώξεις της κυβέρνησης· θεώρησαν ότι υπάρχει ελπίδα για την πίστη τους στον Θεό, ότι θα μπορούσαν να κρατήσουν το κεφάλι ψηλά· κι έτσι, θεώρησαν ότι, εφόσον πίστευαν στον Θεό, είχαν ποντάρει σωστά, ότι το στοίχημα που είχαν βάλει τελικά θα απέδιδε καρπούς. Θεώρησαν ότι αυξάνονταν όλο και περισσότερο οι πιθανότητές τους να κερδίσουν ευλογίες και τελικά άρχισε να φτιάχνει η διάθεσή τους. Τα προηγούμενα χρόνια, ένιωθαν καταπίεση, πόνο και αγωνία, καθώς έβλεπαν συχνά τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα να συλλαμβάνει και να καταστέλλει τους χριστιανούς. Γιατί ένιωθαν αγωνία; Επειδή η εκκλησία βρισκόταν σε τόσο δυσχερή κατάσταση, και προβληματίζονταν για το αν ήταν σωστή η επιλογή τους να πιστέψουν στον Θεό, κι ακόμα περισσότερο, ήταν προβληματισμένοι και ανήσυχοι σχετικά με το αν θα έπρεπε να παραμείνουν στην εκκλησία ή να αποχωρήσουν από αυτήν. Εκείνα τα χρόνια, όποιες κι αν ήταν οι αντίξοες συνθήκες που αντιμετώπιζε η εκκλησία, αυτό επηρέαζε τα συναισθήματά τους· ό,τι έργο κι αν έκανε η εκκλησία και όσες διακυμάνσεις κι αν παρουσίαζε η φήμη και η θέση της εκκλησίας στην κοινωνία, αυτό επηρέαζε τα συναισθήματα και τα κέφια τους. Πάντοτε είχαν στο μυαλό τους το ερώτημα αν θα έπρεπε να παραμείνουν ή να αποχωρήσουν. Τέτοιοι άνθρωποι είναι δύσπιστοι, σωστά; Όταν η κυβέρνηση της χώρας καταδικάζει και καταστέλλει την εκκλησία ή όταν οι πιστοί συλλαμβάνονται ή δικάζονται και καταδικάζονται, όταν δέχονται συκοφαντίες και όταν τους απορρίπτει ο θρησκευτικός κόσμος, τότε αισθάνονται βαθιά ταπεινωμένοι, νιώθουν μεγάλη ντροπή και εξευτελισμό που εντάχθηκαν στην εκκλησία· η καρδιά τους αμφιταλαντεύεται, και μετανιώνουν που πίστεψαν στον Θεό και έγιναν μέλη της εκκλησίας. Δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να μοιραστούν τις χαρές και τις κακουχίες της εκκλησίας ούτε να υποφέρουν μαζί με τον Χριστό. Κάθε άλλο, όταν η εκκλησία βρίσκεται σε ακμή, αυτοί δείχνουν να είναι γεμάτοι πίστη, αλλά όταν η εκκλησία υφίσταται διώξεις, απόρριψη, καταπίεση και καταδίκη, θέλουν να το βάλουν στα πόδια, να φύγουν. Όταν δεν βλέπουν να υπάρχει καμία ελπίδα να λάβουν ευλογίες ούτε καμία ελπίδα για τη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας, τότε είναι που θέλουν ακόμα περισσότερο να φύγουν. Όταν δεν βλέπουν να εκπληρώνονται τα λόγια του Θεού και δεν ξέρουν πότε θα κατέλθουν οι μεγάλες καταστροφές ούτε πότε θα τελειώσουν, ή πότε θα γίνει πραγματικότητα η βασιλεία του Χριστού, αμφιταλαντεύονται μέσα στην αβεβαιότητα και αδυνατούν να κάνουν το καθήκον τους με ηρεμία. Κάθε φορά που γίνεται κάτι τέτοιο, θέλουν να εγκαταλείψουν τον Θεό, να εγκαταλείψουν την εκκλησία και να βρουν μια διέξοδο. Άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι δύσπιστοι, σωστά; Οτιδήποτε κάνουν το κάνουν για τα δικά τους σαρκικά συμφέροντα. Δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξουν σιγά σιγά οι σκέψεις και οι απόψεις τους καθώς βιώνουν το έργο του Θεού ή καθώς διαβάζουν τα λόγια Του, συναναστρέφονται σχετικά με την αλήθεια και ζουν την εκκλησιαστική ζωή. Όταν τους συμβαίνει κάτι, ποτέ δεν αναζητούν την αλήθεια ούτε ψάχνουν να βρουν τι λένε γι’ αυτό τα λόγια του Θεού, ποιες είναι οι προθέσεις του Θεού, πώς καθοδηγεί ο Θεός τους ανθρώπους ή τι ζητάει από αυτούς. Ο μοναδικός τους στόχος όταν γίνονται μέλη της εκκλησίας είναι να περιμένουν τη μέρα που η εκκλησία θα μπορέσει να «κρατήσει ψηλά το κεφάλι», έτσι ώστε να αρπάξουν τα οφέλη που πάντοτε επιθυμούσαν. Βεβαίως, ένας λόγος που έγιναν μέλη της εκκλησίας είναι ότι είδαν πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια —ωστόσο, δεν αποδέχονται σε καμία περίπτωση την αλήθεια και δεν πιστεύουν ότι θα εκπληρωθούν όλα τα λόγια του Θεού. Άρα, τι λέτε, είναι δύσπιστοι αυτού του είδους οι άνθρωποι; (Ναι.) Ό,τι κι αν συμβαίνει στην εκκλησία ή στον έξω κόσμο, εκείνοι υπολογίζουν πόσο θα επηρεαστούν τα συμφέροντά τους και τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στους στόχους που επιδιώκουν. Ακόμα και μπροστά στο παραμικρό προβληματάκι, αμέσως σκέφτονται με ιδιαίτερη οξύνοια τις δικές τους προοπτικές, τα συμφέροντά τους και το αν θα πρέπει να μείνουν στην εκκλησία ή να αποχωρήσουν. Κάποιοι μάλιστα αναρωτιούνται συνεχώς το εξής: «Λέγανε πως πέρσι θα ολοκληρωνόταν το έργο του θεού· και τότε γιατί συνεχίζεται ακόμα; Ποια χρονιά συγκεκριμένα θα ολοκληρωθεί το έργο του θεού; Δεν έχω δικαίωμα να μάθω; Υπομένω εδώ και πολύ καιρό, ο χρόνος μου είναι πολύτιμος, τα νιάτα μου είναι πολύτιμα· δεν γίνεται να με κρατάτε έτσι ξεκρέμαστο, καλά δεν λέω;» Δείχνουν τεράστια ευαισθησία στο αν έχουν εκπληρωθεί τα λόγια του Θεού, καθώς και στην κατάσταση της εκκλησίας, στη θέση και τη φήμη της. Δεν τους νοιάζει αν είναι ικανοί να κερδίσουν την αλήθεια ούτε αν θα μπορέσουν να σωθούν, αλλά δείχνουν μεγάλη ευαισθησία στο αν θα μπορέσουν να επιβιώσουν και αν θα μπορέσουν να αποκτήσουν οφέλη και ευλογίες στην περίπτωση που παραμείνουν στον οίκο του Θεού. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν την τυχοδιωκτική επιθυμία να ευλογηθούν. Ακόμα κι αν πιστέψουν μέχρι τέλους, δεν πρόκειται και πάλι να καταλάβουν την αλήθεια ούτε πρόκειται να μιλήσουν για κάποια βιωματική μαρτυρία τους. Έχετε γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους; Βασικά, κάθε εκκλησία έχει τέτοιους ανθρώπους. Πρέπει να φροντίζετε να τους διακρίνετε. Όλοι οι άνθρωποι αυτού του είδους είναι δύσπιστοι, είναι μια μάστιγα στον οίκο του Θεού, θα κάνουν μεγάλη ζημιά, δεν θα ωφελήσουν καθόλου την εκκλησία, και πρέπει να αποπεμφθούν.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (23)

Υπάρχει άλλο ένα είδος ανθρώπων που δεν μπορούν να θεωρηθούν ούτε καλοί ούτε κακοί και που είναι πιστοί μόνο κατ’ όνομα. Αν τους ζητήσεις κατά καιρούς να κάνουν κάτι, μπορούν να το κάνουν, αλλά δεν θα κάνουν από μόνοι τους το καθήκον τους αν δεν τους το αναθέσεις. Παρευρίσκονται σε συναθροίσεις όποτε δεν είναι απασχολημένοι, αλλά δεν είναι γνωστό κατά πόσο στον προσωπικό τους χρόνο τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, μαθαίνουν ύμνους ή προσεύχονται. Ωστόσο, είναι σχετικά φιλικοί απέναντι στον οίκο του Θεού και στην εκκλησία. Τι σημαίνει «σχετικά φιλικοί»; Σημαίνει ότι αν οι αδελφοί και οι αδελφές τούς ζητήσουν να κάνουν κάτι, θα συμφωνήσουν· προκειμένου να θεωρηθούν και εκείνοι πιστοί, μπορούν να βοηθήσουν να γίνουν κάποια πράγματα, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους. Ωστόσο, αν τους ζητηθεί να καταβάλουν μεγάλη προσπάθεια ή να πληρώσουν κάποιο τίμημα, δεν θα το κάνουν σε καμία περίπτωση. Αν ένας αδελφός ή μια αδελφή αντιμετωπίζει κάποια δυσκολία και τους χρειάζεται για να βάλουν ένα χεράκι, για παράδειγμα βοηθώντας κατά καιρούς στη φροντίδα του σπιτιού, στο μαγείρεμα ή κάνοντας περιστασιακά κάποιες μικροδουλειές —ή αν αυτοί οι άνθρωποι ξέρουν μια ξένη γλώσσα και μπορούν να βοηθήσουν τους αδελφούς και τις αδελφές να διαβάσουν κάποιες επιστολές— μπορούν να το κάνουν και είναι σχετικά φιλικοί. Συνήθως, τα πηγαίνουν αρκετά καλά με τους άλλους και δεν κρατάνε κατάστιχο για τους ανθρώπους, αλλά δεν παρευρίσκονται τακτικά στις συναθροίσεις και δεν ζητάνε να κάνουν κάποιο καθήκον, πόσο μάλλον ν’ αναλάβουν οποιοδήποτε σημαντικό ή ακόμη και επικίνδυνο έργο. Αν τους ζητήσεις να κάνουν μια επικίνδυνη εργασία, σίγουρα θα το αρνηθούν, λέγοντας: «Πιστεύω στον θεό επειδή αναζητώ γαλήνη. Πώς θα μπορούσα, λοιπόν, να κάνω επικίνδυνες εργασίες; Δεν θα σήμαινε αυτό ότι πάω γυρεύοντας; Δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να το κάνω!» Όμως, αν οι αδελφοί και οι αδελφές ή η εκκλησία τούς ζητήσουν να κάνουν κάτι ασήμαντο, μπορούν να βοηθήσουν και να καταβάλουν μια στοιχειώδη προσπάθεια, ακριβώς όπως ένας φίλος. Αυτή η μορφή προσπάθειας και βοήθειας δεν μπορεί να ονομαστεί εκτέλεση καθήκοντος· δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτοί οι άνθρωποι ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, πόσο μάλλον ότι κάνουν πράξη την αλήθεια. Απλώς έχουν θετική εντύπωση για τους πιστούς στον Θεό, είναι αρκετά φιλικοί απέναντί τους και μπορούν να βάλουν ένα χεράκι αν κάποιος χρειάζεται βοήθεια. Πώς ονομάζονται αυτοί οι άνθρωποι; Ο οίκος του Θεού τούς αποκαλεί φίλους της εκκλησίας. Πώς θα πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι που είναι φίλοι της εκκλησίας; Αν έχουν επίπεδο και κάποια προτερήματα και μπορούν να βοηθήσουν την εκκλησία να χειριστεί κάποια εξωτερικά ζητήματα, τότε είναι επίσης πάροχοι υπηρεσιών και είναι φίλοι της εκκλησίας. Επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν θεωρούνται πιστοί στον Θεό, ο οίκος του Θεού δεν τους αναγνωρίζει. Και αν δεν τους αναγνωρίζει ο οίκος του Θεού, άραγε μπορεί να τους αναγνωρίσει ο Θεός ως πιστούς; (Όχι.) Επομένως, ποτέ μα ποτέ μη ζητάτε από αυτούς τους ανθρώπους να ενταχθούν στις τάξεις εκείνων που εκτελούν ένα καθήκον με πλήρη απασχόληση. Ορισμένοι λένε: «Κάποιοι άνθρωποι, όταν αρχίζουν να πιστεύουν, έχουν λίγη πίστη και απλώς θέλουν να είναι φίλοι της εκκλησίας. Δεν κατανοούν πολλά πράγματα για την πίστη στον Θεό· πώς, λοιπόν, θα μπορούσαν να είναι πρόθυμοι να κάνουν ένα καθήκον; Πώς θα μπορούσαν να είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν ολόψυχα τον εαυτό τους;» Δεν μιλάμε για ανθρώπους που πιστεύουν στον Θεό εδώ και τρεις με πέντε μήνες ή έναν χρόνο, αλλά για ανθρώπους που πιστεύουν μόνο κατ’ όνομα στον Θεό εδώ και περισσότερα από τρία ή ακόμη και πέντε ή δέκα χρόνια. Όσο κι αν αυτοί οι άνθρωποι αναγνωρίζουν με τα λόγια τους ότι ο Θεός είναι ο μόνος αληθινός Θεός και ότι η Εκκλησία του Παντοδύναμου Θεού είναι η αληθινή εκκλησία, αυτό δεν αποδεικνύει ότι είναι αληθινοί πιστοί. Με βάση τις διάφορες εκδηλώσεις τους και το είδος της πίστης τους, τους ονομάζουμε φίλους της εκκλησίας. Μην τους αντιμετωπίζετε σαν αδελφούς ή αδελφές· δεν είναι αδελφοί ή αδελφές. Μην αφήνετε αυτούς τους ανθρώπους να ενταχθούν στην εκκλησία πλήρους απασχόλησης ούτε στις τάξεις εκείνων που εκτελούν ένα καθήκον με πλήρη απασχόληση· ο οίκος του Θεού δεν χρησιμοποιεί τέτοιους ανθρώπους. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Μήπως είσαι προκατειλημμένος απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους; Παρόλο που μπορεί να φαίνονται χλιαροί εξωτερικά, στην πραγματικότητα είναι πολύ ένθερμοι μέσα τους». Θα ήταν αδύνατον οι ειλικρινείς πιστοί να πιστεύουν στον Θεό για πέντε ή δέκα χρόνια και να είναι ακόμη χλιαροί· και μόνο η συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων αποκαλύπτει πλήρως ότι είναι δύσπιστοι, άνθρωποι που βρίσκονται έξω από τα λόγια του Θεού και άπιστοι. Αν συνεχίζεις να τους αποκαλείς αδελφούς και αδελφές και να λες ότι είναι άδικη η αντιμετώπισή τους, τότε αφήνεις τις αντιλήψεις σου και τα συναισθήματά σου να μιλήσουν.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (6)

Η ουσία των ανθρώπων που δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια είναι η ουσία ενός δύσπιστου. Ποια χαρακτηριστικά αποτελούν σήμα κατατεθέν των δύσπιστων; Πιστεύουν στον Θεό για να επιδοθούν σε τυχοδιωκτισμό, για να ζήσουν από την εκκλησία, για να αποφύγουν τις καταστροφές, για να βρουν υποστηρικτές και ένα πιάτο φαΐ σε μόνιμη βάση. Κάποιοι, μάλιστα, επιδιώκουν και πολιτικούς στόχους, καθώς θέλουν να συνάψουν σχέσεις με την κυβέρνηση μέσα από ορισμένα ζητήματα για να κερδίσουν εύνοια και να καταφέρουν να αποκτήσουν κάποιο αξίωμα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι δύσπιστοι, όλοι τους ανεξαιρέτως. Έχουν τέτοια κίνητρα και προθέσεις μέσα στην πίστη τους στον Θεό, και κατά βάθος δεν είναι και απόλυτα σίγουροι για την ύπαρξη του Θεού. Ακόμα κι αν Τον αναγνωρίζουν, δεν παύουν να έχουν αμφιβολίες, εφόσον είναι προσκολλημένοι σε αθεϊστικές απόψεις. Πιστεύουν μόνο σε όσα μπορούν να δουν στον υλικό κόσμο. Για ποιον λόγο λέμε ότι δεν πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός; Επειδή κανένας τους, χωρίς καμιά εξαίρεση, δεν πιστεύει ούτε αναγνωρίζει τα εξής γεγονότα: ότι ο Θεός δημιούργησε τον ουρανό, τη γη και όλα τα πράγματα, αλλά και ότι ο Θεός, από τότε που δημιούργησε την ανθρωπότητα, την καθοδηγεί και την έχει υπό την κυριαρχία Του. Άρα, αποκλείεται να πιστέψουν στο γεγονός ότι ο Θεός μπορεί να ενσαρκωθεί. Αν δεν πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί να ενσαρκωθεί, μπορούν, άραγε, να πιστέψουν και να αναγνωρίσουν όλες τις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός; (Δεν μπορούν.) Αν δεν πιστεύουν στις αλήθειες που εκφράζει ο Θεός, τότε, άραγε, πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα; Μήπως πιστεύουν στο σχέδιο διαχείρισής Του για τη σωτηρία της ανθρωπότητας; (Δεν πιστεύουν σ’ αυτά.) Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν πιστεύουν. Και πού οφείλεται η δυσπιστία τους; Στο ότι δεν πιστεύουν ότι υπάρχει ο Θεός. Είναι άθεοι και υλιστές. Θεωρούν αληθινά μόνο εκείνα τα πράγματα που μπορούν να δουν στον υλικό κόσμο. Θεωρούν πως η φήμη, το κέρδος και η θέση μπορούν να αποκτηθούν μόνο με πλεκτάνες και αθέμιτα μέσα. Θεωρούν πως ο μόνος τρόπος για να προκόψει κάποιος και να ζήσει ευτυχισμένος είναι να ζει σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες. Θεωρούν πως η μοίρα τους βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια τους και πως, για να φτιάξουν και να διασφαλίσουν μια ευτυχισμένη ζωή, πρέπει να βασιστούν στον εαυτό τους. Δεν πιστεύουν στην κυριαρχία του Θεού ούτε στην παντοδυναμία Του. Νομίζουν ότι, αν βασιστούν στον Θεό, δεν πρόκειται να αποκτήσουν τίποτα. Σε τελική ανάλυση, δεν πιστεύουν πως τα λόγια του Θεού μπορούν να πετύχουν τα πάντα και δεν πιστεύουν ότι ο Θεός είναι παντοδύναμος. Γι’ αυτό και στο πλαίσιο της πίστης τους στον Θεό προκύπτουν προθέσεις και σκοποί, όπως το να επιδίδονται σε τυχοδιωκτισμό, να ζουν από την εκκλησία, να αναζητούν καταφύγιο, να βρίσκουν υποστηρικτές, να πιάνουν φιλίες με το αντίθετο φύλο και να επιδιώκουν πολιτικούς στόχους —να κατοχυρώσουν ένα αξίωμα κι ένα πιάτο φαΐ σε μόνιμη βάση. Και ακριβώς επειδή δεν πιστεύουν πως ο Θεός βασιλεύει και κυριαρχεί επί των πάντων, μπορούν να παρεισφρήσουν με θράσος και χωρίς ντροπή στην εκκλησία, φέροντας τις δικές τους προθέσεις και στόχους, θέλοντας να αξιοποιήσουν τα ταλέντα τους ή να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους μέσα στην εκκλησία. Αυτό σημαίνει ότι παρεισφρέουν στην εκκλησία με σκοπό να ικανοποιήσουν την πρόθεση και την επιθυμία τους για ευλογίες· θέλουν να αποκτήσουν φήμη, κέρδος και θέση στην εκκλησία, κι έτσι να εξασφαλίσουν μόνιμα ένα πιάτο φαγητό. Καταλαβαίνει κανείς από τη συμπεριφορά τους, αλλά και από τη φύση-ουσία τους, ότι οι σκοποί, τα κίνητρα και οι προθέσεις με βάση τα οποία πιστεύουν στον Θεό δεν είναι θεμιτά, καθώς και ότι δεν υπάρχει κανείς που να αποδέχεται την αλήθεια ή να πιστεύει ειλικρινά στον Θεό —ακόμα κι αν όντως παρεισφρήσουν στην εκκλησία, απλώς συμπληρώνουν θέσεις, δεν παίζουν κανέναν θετικό ρόλο. Γι’ αυτό, η εκκλησία δεν πρέπει να αποδέχεται τέτοιους ανθρώπους. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν μεν παρεισφρήσει στην εκκλησία, αλλά δεν αποτελούν τον εκλεκτό λαό του Θεού· αντίθετα, μπήκαν με τις καλές προθέσεις των άλλων. «Δεν είναι ο εκλεκτός λαός του Θεού» —πώς πρέπει να ερμηνευτεί αυτό; Σημαίνει ότι ο Θεός δεν τους προκαθόρισε ούτε τους επέλεξε. Δεν τους θεωρεί αντικείμενα του έργου Του· ούτε τους έχει προκαθορίσει ως τα ανθρώπινα όντα που θα σώσει. Από τη στιγμή που αυτοί οι άνθρωποι θα μπουν στην εκκλησία, φυσικά δεν μπορούμε να τους φερόμαστε ως αδελφούς και αδελφές, γιατί δεν αποδέχονται ειλικρινά την αλήθεια ούτε υποτάσσονται στο έργο του Θεού. Μερικοί μπορεί να ρωτήσουν: «Αφού δεν είναι αδελφοί και αδελφές που πιστεύουν αληθινά στον Θεό, τότε γιατί δεν τους αποπέμπει ούτε τους αποβάλλει η εκκλησία;» Πρόθεση του Θεού είναι ο εκλεκτός λαός Του να αποκτήσει διάκριση μέσω αυτών των ανθρώπων κι έτσι να διακρίνει τα σχέδια του Σατανά και να απορρίπτει τον Σατανά. Όταν ο εκλεκτός λαός του Θεού αποκτήσει ικανότητα διάκρισης, θα εκκαθαριστούν αυτοί οι δύσπιστοι. Στόχος της διάκρισης είναι να εκτεθούν αυτοί οι δύσπιστοι που έχουν παρεισφρήσει στον οίκο του Θεού με τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους, και να αποπεμφθούν από την εκκλησία, επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι αληθινοί πιστοί στον Θεό, πόσο μάλλον είναι άνθρωποι που αποδέχονται και επιδιώκουν την αλήθεια. Τίποτα καλό δεν πρόκειται να βγει από την παραμονή τους στην εκκλησία —αλλά πολλά δεινά θα συμβούν. Πρώτον, από τη στιγμή που θα παρεισφρήσουν στην εκκλησία αυτοί οι δύσπιστοι, ποτέ δεν τρώνε ούτε πίνουν τα λόγια του Θεού και δεν αποδέχονται το παραμικρό μέρος της αλήθειας. Συζητάνε πάντοτε για πράγματα διαφορετικά από τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, αναστατώνοντας την καρδιά των υπολοίπων. Το μόνο που θα κάνουν είναι να διαταράξουν και να αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας εις βάρος της ζωή-εισόδου του εκλεκτού λαού του Θεού. Δεύτερον, εάν παραμείνουν στην εκκλησία, θα δράσουν ανεξέλεγκτα και θα διαπράξουν αδικίες, όπως οι άπιστοι, διαταράσσοντας και αναστατώνοντας το έργο της εκκλησίας, και υποβάλλοντας την εκκλησία σε πολλούς κρυφούς κινδύνους. Τρίτον, ακόμα κι αν παραμείνουν στην εκκλησία, δεν πρόκειται να ενεργήσουν πρόθυμα ως πάροχοι υπηρεσιών και, μολονότι μπορεί να παράσχουν κάποιες υπηρεσίες, αυτό θα γίνει μόνο για να κερδίσουν ευλογίες. Όταν έρθει η μέρα που θα μάθουν ότι δεν μπορούν να κερδίσουν ευλογίες, θα εξαγριωθούν, αναστατώνοντας και βλάπτοντας το έργο της εκκλησίας. Αντί να βρεθούμε εν όψει ενός τέτοιου γεγονότος, καλύτερα να αποπεμφθούν από την εκκλησία το συντομότερο δυνατόν. Τέταρτον, αυτοί οι δύσπιστοι είναι πιθανό να σχηματίσουν παρατάξεις, και να στηρίξουν και να υποστηρίξουν αντίχριστους, σχηματίζοντας μια δύναμη κακού μέσα στην εκκλησία που αποτελεί μεγάλη απειλή για το έργο της. Με βάση αυτούς τους τέσσερις συλλογισμούς, είναι απαραίτητο να διακρίνουμε και να εκθέτουμε αυτούς τους δύσπιστους που παρεισφρέουν στον οίκο του Θεού και, στη συνέχεια, να τους αποπέμπουμε. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διατηρηθεί η κανονική πρόοδος του έργου της εκκλησίας και να εξασφαλιστεί ότι ο εκλεκτός λαός του Θεού θα τρώει και θα πίνει τα λόγια του Θεού και θα ζει την εκκλησιαστική ζωή κανονικά, κι έτσι θα εισέλθει στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό. Αυτό συμβαίνει επειδή το γεγονός ότι αυτοί οι δύσπιστοι παρεισφρέουν στην εκκλησία βλάπτει πολύ τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν μπορούν να τους διακρίνουν, αλλά τους φέρονται ως αδελφούς και αδελφές. Μερικοί άνθρωποι, βλέποντας ότι έχουν λίγα χαρίσματα ή πλεονεκτήματα, τους επιλέγουν να υπηρετήσουν ως επικεφαλής και εργάτες. Έτσι αναδύονται ψευδοεπικεφαλής και αντίχριστοι στην εκκλησία. Εξετάζοντας κανείς την ουσία τους, μπορεί να διαπιστώσει ότι κανένας τους δεν πιστεύει ότι υπάρχει Θεός, ούτε ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια, ούτε ότι είναι κυρίαρχος επί των πάντων. Είναι δύσπιστοι στα μάτια του Θεού. Εκείνος δεν τους δίνει καμία σημασία και το Άγιο Πνεύμα δεν πρόκειται να εργαστεί επάνω τους. Άρα, βάσει της ουσίας τους, δεν είναι τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού και σίγουρα δεν έχουν προκαθοριστεί ούτε επιλεγεί από Εκείνον. Δεν είναι δυνατόν να τους σώσει ο Θεός. Όπως και να το δει κανείς, κανένας απ’ αυτούς τους δύσπιστους δεν ανήκει στον εκλεκτό λαό του Θεού. Θα πρέπει να διακρίνονται και στη συνέχεια να αποπέμπονται. Δεν πρέπει να τους επιτρέπεται να παραμονεύουν στην εκκλησία και να αναστατώνουν τους άλλους.

«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (24)

Κάποιοι άνθρωποι λατρεύουν διάσημους και επιφανείς ανθρώπους. Αμφιβάλλουν μονίμως αν ο λόγος του Θεού μπορεί πράγματι να σώσει τους ανθρώπους και πιστεύουν ότι μόνο τα λόγια των διάσημων και επιφανών ανθρώπων έχουν βάρος και είναι χαρισματικά. Σκέφτονται μονίμως: «Κοιτάξτε πόσο εντυπωσιακός είναι ο αρχηγός του κράτους μας! Κοιτάξτε πόσο λαμπρό είναι, τι αύρα εκπέμπει και πόσο μεγαλοπρεπές είναι το κοινοβούλιο της χώρας μας! Μπορεί να συγκριθεί με όλα αυτά ο οίκος του θεού;» Και μόνο που μπορείς να πεις κάτι τέτοιο, δείχνεις ότι είσαι άπιστος. Δεν βλέπεις ξεκάθαρα το κακό της πολιτικής, το σκοτάδι μιας χώρας και τη διαφθορά της ανθρωπότητας. Δεν βλέπεις ότι η αλήθεια βασιλεύει στον οίκο του Θεού και ούτε βλέπεις ούτε καταλαβαίνεις τι δείχνουν οι βιωματικές μαρτυρίες του εκλεκτού λαού του Θεού. Ο οίκος του Θεού έχει την αλήθεια, αλλά και πάρα πολλές μαρτυρίες, και εκλεκτός λαός του Θεού αφυπνίζεται και αλλάζει. Αρχίζουν όλοι να βιώνουν το έργο του Θεού και να εισέρχονται στην αλήθεια-πραγματικότητα. Μπορείς να δεις το θέαμα κατά το οποίο ο εκλεκτός λαός του Θεού υποτάσσεται σε Αυτόν και Τον λατρεύει; Είναι πέρα απ’ τη φαντασία σου. Όλα αυτά που έχει ο οίκος του Θεού είναι εκατό φορές, χίλιες φορές καλύτερα απ’ τον κόσμο. Και στο μέλλον, όλα αυτά που έχει ο οίκος του Θεού θα συνεχίσουν να γίνονται καλύτερα, τυπικότερα και τελειότερα. Όλα αυτά επιτυγχάνονται σταδιακά και αυτά είναι που θα πραγματωθούν με τον λόγο του Θεού. Ο Θεός επιλέγει και προκαθορίζει τον εκλεκτό λαό Του, άρα ο εκλεκτός λαός του Θεού είναι σίγουρα πολύ καλύτερος απ’ τους ανθρώπους του κόσμου. Δεν είναι τυφλός όποιος δεν βλέπει αυτά τα γεγονότα; Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν μονίμως ότι ο κόσμος είναι σπουδαίος και λατρεύουν βαθιά μέσα τους τους διάσημους και επιφανείς ανθρώπους του κόσμου. Δεν λατρεύουν διαβόλους και σατανάδες; Αυτοί οι διάσημοι και επιφανείς άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό; Υποτάσσονται στον Θεό; Έχουν θεοφοβούμενες καρδιές; Αποδέχονται την αλήθεια; Είναι όλοι τους δαίμονες που αντιστέκονται στον Θεό. Δεν το βλέπεις; Πώς γίνεται να πιστεύεις στον Θεό και να λατρεύεις τους διάσημους και επιφανείς ανθρώπους του κόσμου; Ποια η γνώμη σου για όλους τους λόγους που εκφράζει ο Θεός; Ποια η γνώμη σου για την κυριαρχία του Θεού επί των πάντων; Κάποιοι άνθρωποι όχι μόνο δεν έχουν φόβο Θεού, αλλά ούτε καν τον ελάχιστο σεβασμό γι’ Αυτόν. Δεν είναι δύσπιστοι; Δεν πρέπει να τους ζητήσουμε να φύγουν αμέσως; (Πρέπει.) Κι αν δεν φύγουν, τι πρέπει να γίνει; Πρέπει να σπεύσουμε να τους απομακρύνουμε, να τους αποπέμψουμε. Οι δύσπιστοι μοιάζουν με σιχαμερές βρομόμυγες, είναι πολύ σιχαμεροί στην όψη. Στον οίκο του Θεού βασιλεύει η αλήθεια και ο λόγος του Θεού. Κάθε ενέργεια γίνεται σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να αποπέμπονται. Λένε μεν ότι πιστεύουν στον Θεό, αλλά μέσα τους περιφρονούν τον οίκο του Θεού και κατακρίνουν. Είστε πρόθυμοι να έχετε τέτοιους δύσπιστους ανάμεσά σας; (Όχι.) Γι’ αυτό, πρέπει να αποπέμπονται αμέσως. Όσο μορφωμένοι και ικανοί κι αν είναι, πρέπει να αποπέμπονται. Κάποιοι άνθρωποι ρωτάνε, «Αυτό δεν είναι άστοργο;» Όχι. Αποτελεί ενέργεια σύμφωνο με τις αρχές. Τι εννοώ μ’ αυτό; Ότι όσο μεγάλο ανάστημα κι αν διαθέτεις, όσο μεγάλη κι αν είναι η θέλησή σου να επιδιώκεις την αλήθεια, όση κι αν είναι η πίστη σου στον Θεό, ένα πράγμα είναι σίγουρο. Ο Χριστός είναι η αλήθεια, η οδός και η ζωή. Αυτό δεν αλλάζει ποτέ. Πρέπει να είναι ο βράχος και το πιο γερό θεμέλιο της πίστης σου στον Θεό. Πρέπει να είσαι σίγουρος και να μην αμφιβάλλεις γι’ αυτό στην καρδιά σου. Αν αμφιβάλλεις ακόμη και γι’ αυτό, είσαι ακατάλληλος για τον οίκο του Θεού. Κάποιοι λένε: «Η χώρα μας είναι σπουδαία και η φυλή μας είναι ευγενής, με ασύγκριτα ευγενή έθιμα και κουλτούρα. Δεν χρειάζεται να αποδεχτούμε την αλήθεια». Αυτή δεν είναι η φωνή των δύσπιστων; Είναι η φωνή των δύσπιστων και αυτοί οι δύσπιστοι πρέπει να αποπεμφθούν. Κάποιοι άνθρωποι αποκαλύπτουν συχνά μια διεφθαρμένη διάθεση. H διάθεσή τους είναι μεν έκλυτη και ασυγκράτητη πού και πού, αλλά η πίστη τους στον Θεό είναι αληθινή και αποδέχονται την αλήθεια. Όταν κλαδεύονται σε κάποιον βαθμό, μπορούν να μετανοήσουν. Αυτοί οι άνθρωποι δικαιούνται μια ευκαιρία. Οι άνθρωποι είναι λίγο ανόητοι, δεν βλέπουν τα πράγματα καθαρά ή παραπλανώνται. Σε μια στιγμή ανοησίας, μπορεί να μιλήσουν ή να συμπεριφερθούν μπερδεμένα επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια. Αυτό το προκαλεί μια διεφθαρμένη διάθεση. Το προκαλεί η ανοησία, η άγνοια και η έλλειψη κατανόησης της αλήθειας. Παρ’ όλα αυτά, αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι με τους δύσπιστους. Αυτό που χρειάζεται εδώ είναι να καταφύγουν σε συναναστροφή για την αλήθεια για να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Κάποιοι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό για χρόνια δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Αυτοί είναι δύσπιστοι, δεν είναι άνθρωποι του οίκου του Θεού. Ο Θεός δεν τους αναγνωρίζει.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο κάποιος που εκτελεί το καθήκον του με όλη του την καρδιά, τον νου και την ψυχή είναι κάποιος που αγαπά τον Θεό

Αν παρόλο που λες ότι πιστεύεις στον Θεό, πολλές φορές κατά βάθος βρίσκεσαι σε σύγχυση και δεν ξέρεις ούτε πώς εργάζεται ο Θεός για να σώσει τον άνθρωπο ούτε πώς οφείλει ο άνθρωπος να επιδιώκει την αλήθεια, ούτε αν αγαπάς την αλήθεια, ούτε ποια γεγονότα πρέπει να αποτελούν αφορμή για να προσευχηθείς στον Θεό· αν βρίσκεσαι κάθε μέρα σε σύγχυση, αν δεν παίρνεις τίποτα στα σοβαρά και τηρείς απλώς τους κανόνες, αν η καρδιά σου αδυνατεί να είναι γαλήνια ενώπιον του Θεού και δεν προσεύχεσαι ούτε αναζητάς την αλήθεια κάθε φορά που σου συμβαίνει κάτι, αν πολλές φορές κάνεις ό,τι θες, ζεις σύμφωνα με τη σατανική σου διάθεση και αποκαλύπτεις την αλαζονική σου διάθεση, αλλά και αν δεν δέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση ούτε την πειθαρχία του Θεού και δεν έχεις υποτακτική καρδιά, τότε βαθιά μέσα σου θα ζεις πάντα ενώπιον του Σατανά και θα σε ελέγχει ο Σατανάς και η διεφθαρμένη σου διάθεση. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν τον παραμικρό φόβο Θεού. Απλώς αδυνατούν να αποφύγουν το κακό· ακόμα κι αν δεν κάνουν κακά πράγματα, όλα όσα σκέφτονται είναι κακά, και μάλιστα αφενός δεν συνδέονται με την αλήθεια, αφετέρου αντιβαίνουν σ’ αυτήν. Μήπως, λοιπόν, αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ουσιαστικά καμία σύνδεση με τον Θεό; Παρόλο που Αυτός τους εξουσιάζει, η καρδιά τους δεν έχει έρθει ποτέ ενώπιόν Του ούτε έχουν προσευχηθεί ποτέ σ’ Αυτόν πραγματικά· δεν Του έχουν συμπεριφερθεί ποτέ ως Θεό, δεν Του έχουν συμπεριφερθεί ποτέ ως τον Δημιουργό που κυριαρχεί πάνω τους, δεν έχουν αναγνωρίσει ποτέ ότι Αυτός είναι ο Θεός και ο Κύριός τους, και δεν έχουν σκεφτεί ποτέ να Τον λατρέψουν ειλικρινά. Αυτοί οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει να έχεις φόβο Θεού και νομίζουν ότι είναι δικαίωμά τους να διαπράττουν το κακό. Λένε μέσα τους: «Θα κάνω ό,τι θέλω. Θα φροντίσω εγώ για τις δικές μου υποθέσεις, δεν είναι δουλειά κανενός άλλου!» Αντιμετωπίζουν την πίστη στον Θεό ως ένα είδος μάντρα, ως μια μορφή τελετής. Αυτό δεν τους καθιστά δύσπιστους; Είναι δύσπιστοι! Στο μυαλό του Θεού, όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι κακοποιοί. Το μόνο που σκέφτονται όλη μέρα είναι το κακό. Είναι οι έκφυλοι του οίκου του Θεού, και τέτοιους ανθρώπους ο Θεός δεν τους αναγνωρίζει ως μέλη του οίκου Του.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με φόβο Θεού μπορεί κανείς να βαδίσει στο μονοπάτι της σωτηρίας

Κάποιοι άνθρωποι, όταν τους τυχαίνει μια δυσμενής περίσταση, αρχίζουν να παραπονιούνται και να κατηγορούν τους άλλους. Ποτέ δεν σκέφτονται ότι μπορεί να την προκάλεσαν οι ίδιοι, αλλά αντίθετα ρίχνουν πάντα την ευθύνη σε κάποιον άλλον. Τότε, ικανοποιούνται και νιώθουν άνετα· σκέφτονται: «Το πρόβλημα λύθηκε. Πόσο ευχάριστο και εύκολο είναι να πιστεύει κανείς έτσι στον Θεό!» Πώς σου φαίνεται αυτή η μέθοδος επίλυσης προβλημάτων; Μπορεί κανείς να αποκτήσει την αλήθεια αν ασκείται με αυτόν τον τρόπο; Δείχνει αυτό στάση υποταγής στον Θεό; Με ποια οπτική και με ποια μέσα πιστεύουν στον Θεό τέτοιοι άνθρωποι; Έχουν άραγε εφαρμόσει στην καθημερινότητά τους τα λόγια «Ο Θεός κυριαρχεί επί του πεπρωμένου της ανθρωπότητας, όλα τα πράγματα και όλα τα γεγονότα βρίσκονται στα χέρια Του»; Όταν αναλύουν το πρόβλημα χρησιμοποιώντας το μυαλό του ανθρώπου, όταν αντιμετωπίζουν το θέμα με ανθρώπινα μέσα, άραγε πιστεύουν στην κυριαρχία του Θεού; Υποτάσσονται μήπως στην κυριαρχία του Θεού επί των ανθρώπων, των γεγονότων και των πραγμάτων, και στη διευθέτησή τους από Αυτόν; Προφανώς όχι. Πρώτον, δεν υποτάσσονται· αυτό είναι ήδη λάθος. Δεύτερον, δεν μπορούν να αποδεχτούν από τον Θεό την περίσταση, τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που Εκείνος οργανώνει γι’ αυτούς· δεν βλέπουν πέρα από την επιφάνεια. Κοιτάζουν μόνο πώς φαίνεται η περίσταση απέξω, στη συνέχεια την αναλύουν με το ανθρώπινο μυαλό τους και προσπαθούν να τη λύσουν με ανθρώπινες μεθόδους. Αυτό δεν είναι ένα ακόμα λάθος; Είναι μεγάλο λάθος; (Είναι.) Γιατί είναι; Δεν πιστεύουν ότι ο Θεός κυριαρχεί επί των πάντων. Πιστεύουν ότι όλα γίνονται τυχαία. Στα μάτια τους, ο Θεός δεν κυριαρχεί σε τίποτε και τα περισσότερα πράγματα συμβαίνουν λόγω των ενεργειών των ανθρώπων. Είναι πίστη στον Θεό αυτό; Έχουν αληθινή πίστη; (Όχι.) Γιατί όχι; Δεν πιστεύουν ότι ο Θεός κυριαρχεί επί των πάντων. Δεν πιστεύουν ότι ο Θεός κυριαρχεί σε όλα τα ζητήματα και σε όλα τα αντικείμενα· ότι ο Θεός κυριαρχεί σε κάθε περίσταση. Αν κάτι δεν πάει όπως το φαντάζονταν, δεν μπορούν να το αποδεχτούν από τον Θεό. Δεν πιστεύουν ότι ο Θεός μπορεί να ενορχηστρώσει αυτές τις καταστάσεις. Επειδή δεν μπορούν να δουν τον Θεό, πιστεύουν ότι αυτές οι συνθήκες συμβαίνουν τυχαία ως αποτέλεσμα των ανθρώπινων ενεργειών, και όχι ότι τις ενορχηστρώνει ο Θεός. Δεν πιστεύουν στην κυριαρχία του Θεού. Τότε, ποια είναι η ουσία της πίστης τους; (Είναι δύσπιστοι.) Ακριβώς, είναι δύσπιστοι! Οι δύσπιστοι δεν αποδέχονται τίποτα από τον Θεό. Αντίθετα, βασανίζουν το μυαλό τους προσπαθώντας να αντιμετωπίσουν τα πράγματα με τις ανθρώπινες οπτικές, το ανθρώπινο μυαλό και τις ανθρώπινες μεθόδους. Αυτή είναι η συμπεριφορά των δύσπιστων. Όταν συναντάτε από δω και πέρα τέτοιους ανθρώπους, πρέπει να αναπτύξετε κάποια διάκριση σχετικά μ’ αυτούς. Οι δύσπιστοι είναι επιδέξιοι στο να βάζουν το μυαλό τους να δουλέψει και να βρίσκουν ιδέες όταν προκύπτουν ζητήματα· μελετούν συνέχεια το συγκεκριμένο θέμα και προσπαθούν να το λύσουν με ανθρώπινες μεθόδους. Βλέπουν συνέχεια τους ανθρώπους και τα πράγματα με βάση την ανθρώπινη λογική και τις σατανικές φιλοσοφίες ή με βάση τον νόμο, ενώ δεν πιστεύουν ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια ή ότι ο Θεός κυριαρχεί στα πάντα και ενορχηστρώνει τα πάντα. Όλα όσα συμβαίνουν τα επιτρέπει ο Θεός, αλλά οι δύσπιστοι δεν μπορούν να αποδεχτούν αυτά τα πράγματα από τον Θεό και βλέπουν πάντα τα πράγματα με βάση τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Παρόλο που οι δύσπιστοι συνήθως λένε ότι πιστεύουν πως η μοίρα ενός ανθρώπου βρίσκεται στα χέρια του Θεού και ότι είναι πρόθυμοι να υποταχθούν στην κυριαρχία και στη διευθέτηση του Θεού, όταν όντως τους συμβαίνουν πράγματα, δεν μπορούν να αποδεχτούν αυτά τα πράγματα από τον Θεό και αναπτύσσουν αντιλήψεις γι’ Αυτόν. Τέτοια συμπεριφορά έχουν οι δύσπιστοι.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μια διεφθαρμένη διάθεση μπορεί να διαλυθεί μόνο με την αποδοχή της αλήθειας

Δεν είναι αισχρό που σε κάποιους αρέσει να διυλίζουν τον κώνωπα και να οδηγούνται σε αδιέξοδο όποτε τους συμβαίνει κάτι; Πρόκειται για μεγάλο πρόβλημα. Όσοι σκέφτονται καθαρά δεν το κάνουν αυτό το λάθος, έτσι είναι όμως οι παράλογοι άνθρωποι. Διαρκώς φαντάζονται ότι οι άλλοι τούς κάνουν τη ζωή δύσκολη, ότι τους ταλαιπωρούν σκόπιμα, επομένως συνεχώς τους ανταγωνίζονται. Δεν είναι απόκλιση αυτό; Δεν καταβάλλουν προσπάθεια όσον αφορά την αλήθεια, προτιμούν να μαλώνουν για ασήμαντα πράγματα όταν τους συμβαίνει κάτι, απαιτώντας εξηγήσεις και προσπαθώντας να σώσουν το γόητρό τους, και χρησιμοποιούν διαρκώς ανθρώπινες λύσεις για να προσεγγίσουν αυτά τα ζητήματα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο για τη ζωή-είσοδο. Εάν πιστεύεις στον Θεό κατ’ αυτόν τον τρόπο ή ασκείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν θα φτάσεις ποτέ στην αλήθεια επειδή ποτέ δεν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού. Δεν προσέρχεσαι ποτέ ενώπιον του Θεού για να λάβεις όλα όσα έχει ορίσει για σένα, ούτε χρησιμοποιείς την αλήθεια για να τα προσεγγίσεις όλα αυτά· αντίθετα, χρησιμοποιείς ανθρώπινες λύσεις για να προσεγγίσεις τα πράγματα. Επομένως, στα μάτια του Θεού, έχεις απομακρυνθεί πάρα πολύ από Εκείνον. Όχι μόνο έχει απομακρυνθεί η καρδιά σου από Εκείνον, αλλά ολόκληρη η ύπαρξή σου δεν ζει παρουσία Του. Έτσι βλέπει ο Θεός όσους διαρκώς υπεραναλύουν τα πράγματα και διυλίζουν τον κώνωπα. Υπάρχουν και εκείνοι που είναι επιπόλαιοι αλλά γλυκομίλητοι, που κόβει το μυαλό τους και είναι οξυδερκείς, και σκέφτονται ως εξής: «Είμαι εύγλωττος. Όλοι οι άλλοι πραγματικά με θαυμάζουν και με εκτιμούν και με έχουν σε ιδιαίτερη υπόληψη. Ο κόσμος συνήθως με ακούει». Είναι χρήσιμο αυτό; Έχεις κερδίσει κύρος ανάμεσα στους ανθρώπους, όμως ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεσαι ενώπιον του Θεού δεν Τον ευχαριστεί. Ο Θεός λέει ότι είσαι δύσπιστος και εχθρικός απέναντι στην αλήθεια. Με τους ανθρώπους, μπορεί να είσαι εκλεπτυσμένος και ήρεμος, μπορεί να χειρίζεσαι πολύ καλά τα πράγματα και να τα πηγαίνεις καλά με τους πάντες· μπορεί να καταφέρνεις πάντα να βρεις έναν τρόπο να χειρίζεσαι και να φροντίζεις τα πράγματα ανεξάρτητα από την κατάσταση, όμως δεν προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού ούτε αναζητάς την αλήθεια για να επιλύσεις προβλήματα. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πολύ ενοχλητικοί. Ο Θεός έχει ένα μόνο πράγμα να πει όταν αξιολογεί ανθρώπους σαν εσένα: «Είσαι δύσπιστος και προσπαθείς να εκμεταλλευτείς αυτήν την ευκαιρία για να κερδίσεις ευλογίες υπό το πρόσχημα της πίστης στον Θεό. Δεν είσαι άνθρωπος που αποδέχεται την αλήθεια». Πώς σας φαίνεται αυτό το είδος αξιολόγησης; Αυτό θέλετε; Σίγουρα όχι. Είναι πιθανό μερικοί να μην ενδιαφέρονται και να λένε: «Δεν έχει σημασία πώς μας βλέπει ο θεός, εμείς δεν μπορούμε να τον δούμε ούτως ή άλλως. Το πιο άμεσο πρόβλημά μας είναι καταρχάς να έχουμε καλές σχέσεις με τους γύρω μας. Από τη στιγμή που θα πατάμε γερά στα πόδια μας, τότε μπορούμε να κερδίσουμε τους επικεφαλής και τους εργάτες, έτσι ώστε όλοι να μας θαυμάζουν». Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό; Σίγουρα όχι, είναι δύσπιστοι.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν ζει κανείς συχνά ενώπιον του Θεού μπορεί να έχει μια κανονική σχέση μαζί Του

Πολλοί άνθρωποι δεν κατανοούν την αλήθεια ούτε την επιδιώκουν. Πώς αντιμετωπίζουν την εκτέλεση ενός καθήκοντος; Την αντιμετωπίζουν σαν ένα είδος δουλειάς, ένα είδος χόμπι ή μια επένδυση σε ένα πεδίο του ενδιαφέροντός τους. Δεν την αντιμετωπίζουν ως αποστολή ή καθήκον που τους δόθηκε από τον Θεό ή ως ευθύνη που πρέπει να εκπληρώσουν. Και προσπαθούν ακόμη λιγότερο να καταλάβουν την αλήθεια ή τις προθέσεις του Θεού κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, ώστε να μπορούν να τα εκτελέσουν καλά και να ολοκληρώσουν την ανάθεση από τον Θεό. Επομένως, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, κάποιοι άνθρωποι γίνονται απρόθυμοι μόλις υπομείνουν λίγη ταλαιπωρία, και θέλουν να ξεφύγουν. Όταν αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες ή τους τυχαίνουν αναποδιές, κάνουν πίσω και θέλουν ξανά να ξεφύγουν. Δεν αναζητούν την αλήθεια. Το μόνο που σκέφτονται είναι να ξεφύγουν. Όταν κάτι πάει στραβά, απλώς κρύβονται στα καβούκια τους σαν τις χελώνες κι έπειτα περιμένουν μέχρι να περάσει το πρόβλημα για να ξαναβγούν. Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι. Συγκεκριμένα, υπάρχουν κάποιοι που όταν τους ανατίθεται ευθύνη για κάποιο έργο, δεν σκέφτονται πώς μπορούν να προσφέρουν την αφοσίωσή τους ή πώς να εκτελέσουν καλά αυτό το καθήκον και να κάνουν καλά αυτό το έργο. Αντιθέτως, σκέφτονται πώς να αποφύγουν την ευθύνη, πώς να αποφύγουν το κλάδεμα, πώς να μην αναλάβουν καμία ευθύνη και πώς να μείνουν αλώβητοι όταν εμφανίζονται προβλήματα ή λάθη. Σκέφτονται πρώτα τη δική τους οδό διαφυγής και πώς να ικανοποιήσουν τις δικές τους προτιμήσεις και τα δικά τους ενδιαφέροντα, και όχι πώς να εκτελέσουν καλά τα καθήκοντά τους και να προσφέρουν την αφοσίωσή τους. Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να αποκτήσουν την αλήθεια; Δεν κάνουν καμία προσπάθεια για την αλήθεια ούτε την κάνουν πράξη κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους. Γι’ αυτούς, το ξένο είναι πάντα πιο γλυκό. Σήμερα θέλουν να κάνουν το ένα, αύριο θέλουν να κάνουν το άλλο, και πιστεύουν ότι τα καθήκοντα όλων των άλλων είναι καλύτερα και ευκολότερα από το δικό τους. Παρόλα αυτά, δεν προσπαθούν για την αλήθεια. Δεν σκέφτονται τι προβλήματα έχουν οι ιδέες τους, και δεν αναζητούν την αλήθεια για να λύσουν τα προβλήματα. Το μυαλό τους είναι πάντοτε καρφωμένο στο πότε θα πραγματοποιηθούν τα δικά τους όνειρα, ποιος είναι στο προσκήνιο, ποιος λαμβάνει αναγνώριση από τον Άνωθεν, ποιος κάνει έργο χωρίς να κλαδεύεται και παίρνει προαγωγή. Το μυαλό τους είναι γεμάτο με αυτά τα πράγματα. Μπορούν να εκτελέσουν επαρκώς τα καθήκοντά τους οι άνθρωποι που σκέφτονται συνεχώς αυτά τα πράγματα; Δεν θα μπορέσουν ποτέ να το καταφέρουν. Οπότε, τι είδους άνθρωποι εκτελούν τα καθήκοντά τους με αυτόν τον τρόπο; Είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια; Καταρχάς, ένα πράγμα είναι βέβαιο. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Στόχος τους είναι να απολαύσουν κάποιες ευλογίες, να γίνουν διάσημοι και να μπουν στο προσκήνιο στον οίκο του Θεού, έτσι όπως θα έκαναν και στην κοινωνία. Από πλευράς ουσίας, τι είδους άνθρωποι είναι; Είναι δύσπιστοι. Οι δύσπιστοι εκτελούν τα καθήκοντά τους στον οίκο του Θεού όπως θα έκαναν τη δουλειά τους στον έξω κόσμο. Τους νοιάζει ποιος παίρνει προαγωγή, ποιος γίνεται επικεφαλής ομάδας, ποιος γίνεται επικεφαλής της εκκλησίας, ποιος επαινείται από όλους για το έργο του, ποιος εκθειάζεται και μνημονεύεται. Τους νοιάζουν αυτά τα πράγματα. Το ίδιο συμβαίνει και σε μια εταιρεία: Ποιος παίρνει προαγωγή, ποιος παίρνει αύξηση, ποιος επαινείται από τον επικεφαλής, και ποιος αποκτά οικειότητα με τον επικεφαλής. Οι άνθρωποι ενδιαφέρονται για αυτά τα πράγματα. Αν αναζητούν αυτά τα πράγματα και στον οίκο του Θεού, και τους απασχολούν αυτά τα πράγματα όλη την ημέρα, δεν είναι ίδιοι με τους άπιστους; Στην ουσία, είναι άπιστοι. Είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα δύσπιστων. Όποιο καθήκον κι αν εκτελούν, απλώς θα δουλεύουν και θα ενεργούν επιπόλαια. Όποια κηρύγματα κι αν ακούσουν, δεν θα αποδεχθούν την αλήθεια, πόσο μάλλον να την κάνουν πράξη. Πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια χωρίς να αλλάζουν κάτι και, όσα χρόνια κι αν εκτελούν τα καθήκοντά τους, δεν θα είναι σε θέση να προσφέρουν την αφοσίωσή τους. Δεν έχουν πραγματική πίστη στον Θεό, δεν έχουν αφοσίωση, είναι δύσπιστοι.

«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο: Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος πρώτο)

Μερικοί άνθρωποι δεν χαίρονται με την αλήθεια, πολύ λιγότερο, με την κρίση. Αντίθετα, χαίρονται με τη δύναμη και τον πλούτο. Αυτά τα άτομα κυνηγούν την εξουσία. Αναζητούν μόνο εκείνα τα δόγματα στον κόσμο που έχουν επιρροή και αναζητούν μόνο πάστορες και δασκάλους που προέρχονται από ιερατικές σχολές. Αν και έχουν αποδεχτεί την οδό της αλήθειας, πιστεύουν μόνο κατά το ήμισυ· αδυνατούν να δοθούν ψυχή τε και σώματι, κι ενώ με το στόμα τους λένε λόγια για το ότι δαπανούν εαυτόν για τον Θεό, τα μάτια τους επικεντρώνονται σε μεγάλους πάστορες και δασκάλους, και δεν ρίχνουν ούτε δεύτερη ματιά στον Χριστό. Στην καρδιά τους έχουν εμμονή με τη φήμη, τα πλούτη και τη δόξα. Θεωρούν πως θα ήταν αδύνατο ένα τέτοιο ασήμαντο άτομο να ήταν ικανό να κατακτήσει τόσο πολλούς, ότι κάποιος τόσο συνηθισμένος θα μπορούσε να οδηγήσει τον άνθρωπο στην τελείωση. Το θεωρούν αδύνατο να είναι όλα αυτά τα μηδενικά μέσα στη σκόνη και τους σωρούς κοπριάς τα άτομα που επιλέγονται από τον Θεό. Πιστεύουν ότι, αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν τα αντικείμενα της σωτηρίας του Θεού, τότε ο ουρανός και η γη θα γύριζαν ανάποδα, κι όλοι οι άνθρωποι θα ξεκαρδίζονταν στα γέλια. Πιστεύουν ότι, αν ο Θεός επέλεξε κάποιους τόσο τιποτένιους για να τελειωθούν, τότε αυτοί οι μεγάλοι άντρες θα γίνονταν ο ίδιος ο Θεός. Οι αντιλήψεις τους είναι μολυσμένες με την απιστία. Εκτός από το γεγονός ότι δεν πιστεύουν, είναι απλώς εξωφρενικά θηρία. Γιατί εκτιμούν μόνο το κύρος, το γόητρο και τη δύναμη, και έχουν σε εκτίμηση μόνο τις μεγάλες ομάδες και τα μεγάλα δόγματα. Δεν έχουν τον παραμικρό σεβασμό για όλους εκείνους που οδηγούνται από τον Χριστό· είναι απλώς προδότες που γύρισαν την πλάτη τους στον Χριστό, στην αλήθεια και στη ζωή.

Αυτό που θαυμάζεις δεν είναι η ταπεινοφροσύνη του Χριστού, αλλά εκείνοι οι ψεύτικοι διακεκριμένοι ποιμένες. Δεν λατρεύεις το κάλλος ή τη σοφία του Χριστού, αλλά εκείνους τους ελευθεριάζοντες που κυλιούνται στη βρομιά του κόσμου. Γελάς με τον πόνο του Χριστού, που δεν έχει πού να γείρει το κεφάλι Του, αλλά θαυμάζεις αυτά τα πτώματα που κυνηγούν προσφορές και ζουν στην ακολασία. Δεν είσαι πρόθυμος να υποφέρεις μαζί με τον Χριστό, αλλά ρίχνεσαι μετά χαράς στην αγκαλιά εκείνων των απερίσκεπτων αντίχριστων, παρόλο που σου παρέχουν μόνο σάρκα, λόγια και έλεγχο. Ακόμα και τώρα, η καρδιά σου εξακολουθεί να στρέφεται προς εκείνους, προς τη φήμη τους, προς το κύρος τους και προς την επιρροή τους. Κι όμως συνεχίζεις να διατηρείς μια στάση, κατά την οποία σου είναι δύσκολο να χωνέψεις το έργο του Χριστού και είσαι απρόθυμος να το αποδεχθείς. Γι’ αυτό λέω ότι δεν έχεις την πίστη που απαιτείται για να αναγνωρίσεις τον Χριστό. Ο λόγος που Τον ακολουθείς ως σήμερα είναι απλώς επειδή δεν είχες άλλη επιλογή. Στην καρδιά σου δεσπόζει πάντα μια σειρά σπουδαίων εικόνων· δεν μπορείς να ξεχάσεις κάθε τους λέξη και πράξη, ούτε τις γεμάτες επιρροή λέξεις και τα χέρια τους. Είναι, στην καρδιά σας, για πάντα υπέρτατοι και για πάντα ήρωες. Αλλά αυτό δεν συμβαίνει για τον σύγχρονο Χριστό. Είναι για πάντα ασήμαντος στην καρδιά σου και για πάντα ανάξιος φόβου. Γιατί Αυτός είναι πάρα πολύ συνηθισμένος, έχει πολύ μικρή επιρροή και απέχει πολύ από την υπεροψία.

Σε κάθε περίπτωση, θέλω να πω ότι όλοι όσοι δεν εκτιμούν την αλήθεια είναι δύσπιστοι και προδότες της αλήθειας. Αυτοί οι άνθρωποι δεν θα λάβουν ποτέ την έγκριση του Χριστού. Έχεις διαπιστώσει τώρα πόση απιστία βρίσκεται μέσα σου και πόση προδοσία κατά του Χριστού έχεις; Σε προτρέπω ως εξής: Αφού έχεις επιλέξει την οδό της αλήθειας, τότε θα πρέπει να αφοσιωθείς ολόψυχα, μην αμφιταλαντεύεσαι ούτε να το κάνεις με μισή καρδιά. Θα πρέπει να καταλάβεις ότι ο Θεός δεν ανήκει ούτε στον κόσμο ούτε σε οποιοδήποτε άτομο, αλλά σ’ όλους εκείνους που πραγματικά πιστεύουν σε Αυτόν, σ’ όλους εκείνους που Τον λατρεύουν και σ’ όλους εκείνους που είναι αφοσιωμένοι και πιστοί σ’ Αυτόν.

«Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Πιστεύεις αληθινά στον Θεό;

Σχετικοί ύμνοι

Το να πιστεύει κανείς στον Θεό αλλά να μη δέχεται την αλήθεια σημαίνει πως είναι άπιστος

Ο άνθρωπος δεν έχει αληθινή πίστη στον Χριστό