Ο Σατανάς έχει διαφθείρει τόσο τους ανθρώπους ώστε έχουν όλοι σατανική φύση και αλαζονική διάθεση· ακόμη κι οι ανόητοι και οι ηλίθιοι είναι αλαζόνες και θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο απ’ τους άλλους, και δεν τους υπακούν. Η ανθρωπότητα είναι σαφέστατα πολύ βαθιά διεφθαρμένη και δυσκολεύεται πολύ να υποταχθεί στον Θεό. Οι άνθρωποι απ’ την αλαζονεία και την αυταρέσκειά τους έχουν χάσει κάθε λογική· δεν υπακούν σε κανέναν· ακόμη κι αν οι άλλοι λένε κάτι σωστό και αληθινό, δεν τους υπακούν. Εξαιτίας της αλαζονείας τους, οι άνθρωποι τολμούν να κρίνουν τον Θεό, να Τον καταδικάζουν και να Του αντιστέκονται. Πώς διορθώνεται, λοιπόν, μια αλαζονική διάθεση; Μπορεί να διορθωθεί με λίγη αυτοσυγκράτηση από μέρους του ανθρώπου; Μπορεί να επιλυθεί απλώς αν την αναγνωρίσει κανείς και την παραδεχτεί; Σε καμία περίπτωση. Μόνο με έναν τρόπο διορθώνεται μια αλαζονική διάθεση: Με το να αποδεχτεί κανείς την κρίση και την παίδευση του Θεού. Μόνο όσοι μπορέσουν να αποδεχτούν την αλήθεια μπορούν να αποβάλουν σιγά-σιγά την αλαζονική τους διάθεση· όσοι δεν αποδέχονται την αλήθεια δεν θα μπορέσουν ποτέ να τη διορθώσουν. Βλέπω πολλούς ανθρώπους που, όταν δείχνουν στο καθήκον τους να έχουν κάποιο ταλέντο, το παίρνουν πάνω τους. Όταν παρουσιάζουν κάποιες ικανότητες, τις θεωρούν πολύ εντυπωσιακές, και έπειτα επαναπαύονται σ’ αυτές και δεν ωθούν τον εαυτό τους παραπέρα. Δεν ακούνε τους άλλους ό,τι κι αν λένε, γιατί νομίζουν ότι αυτά τα ελάχιστα που διαθέτουν είναι η αλήθεια και ότι οι ίδιοι είναι ανώτεροι. Τι διάθεση είναι αυτή; Αλαζονική διάθεση. Τους λείπει η λογική. Μπορεί ένας άνθρωπος με αλαζονική διάθεση να εκτελέσει καλά το καθήκον του; Μπορεί να είναι υπάκουος στον Θεό και να Τον ακολουθεί μέχρι τέλους; Ακόμη πιο δύσκολα. Για να διορθώσει μια αλαζονική διάθεση, πρέπει να μάθει πώς να βιώνει το έργο του Θεού, την κρίση και την παίδευσή Του ενώ εκτελεί το καθήκον του. Μόνο έτσι θα γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του. Ο μόνος τρόπος για να γνωρίσεις στ’ αλήθεια τη φύση-ουσία σου είναι να δεις καθαρά τη διεφθαρμένη ουσία σου, να δεις καθαρά την αιτία της αλαζονείας σου, και μετά να τη διακρίνεις και την αναλύσεις. Πρέπει να ανασύρεις κάθε τι διεφθαρμένο που έχεις μέσα σου, να τα συγκρίνεις όλα και να τα γνωρίσεις με βάση την αλήθεια, και τότε θα μάθεις τι είσαι: Δεν είσαι μόνο γεμάτος με μια διεφθαρμένη διάθεση, και δεν σου λείπει απλώς η λογική και η υπακοή· θα δεις ότι σου λείπουν πάρα πολλά πράγματα, ότι δεν κατέχεις καθόλου την αλήθεια-πραγματικότητα, θα δεις πόσο αξιολύπητος είσαι. Και τότε πια δεν θα είναι δυνατόν να είσαι αλαζόνας. Αν δεν αναλύσεις και δεν γνωρίσεις έτσι τον εαυτό σου, τότε, όταν εκτελείς το καθήκον σου, δεν θα γνωρίζεις τη θέση σου στο σύμπαν. Θα θεωρείς τον εαυτό σου σπουδαίο στα πάντα, θα θεωρείς τους άλλους κακούς στα πάντα και ότι μόνο εσύ είσαι ο καλύτερος. Τότε, θα κάνεις συνέχεια επίδειξη, για να σε θαυμάζουν και να σε λατρεύουν οι άλλοι. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις καθόλου αυτογνωσία. Κάποιοι άνθρωποι κάνουν συνεχώς επίδειξη. Όταν οι άλλοι το βρίσκουν αυτό δυσάρεστο, τους επικρίνουν και τους λένε αλαζόνες. Αλλά εκείνοι δεν το αποδέχονται· συνεχίζουν να πιστεύουν ότι είναι ταλαντούχοι και επιδέξιοι. Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι υπερβολικά αλαζόνες και αυτάρεσκοι. Είναι οι τόσο αλαζόνες και αυτάρεσκοι άνθρωποι ικανοί να διψάνε για την αλήθεια; Μπορούν να επιδιώξουν την αλήθεια; Αν δεν μπορέσουν ποτέ να γνωρίσουν τον εαυτό τους και δεν αποτινάξουν τη διεφθαρμένη τους διάθεση, τότε μπορούν να επιτελέσουν καλά το καθήκον τους; Σε καμία περίπτωση.

Πολλοί εκτελούν το καθήκον τους όπως τους αρέσει και δεν ακούνε ποτέ τι έχουν να πουν οι άλλοι. Αν κάποιος τους προτείνει ένα σχέδιο, τη στιγμή εκείνη θα το καταγράψουν και θα συμφωνήσουν μ’ αυτό, αλλά μετά θα το βάλουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους και θα συνεχίσουν να κάνουν το δικό τους. Τι διάθεση είναι αυτή; (Αυτάρεσκη και αλαζονική διάθεση.) Διακρίνεται εδώ καθόλου αδιαλλαξία; (Ναι.) Οποιοσδήποτε μπορεί να έχει μέσα του αδιαλλαξία και αλαζονεία. Ακούγοντας κάποιον άλλον να λέει κάτι σωστό και λογικό, αν οι άνθρωποι προσέγγιζαν το θέμα με συνείδηση και σύνεση, θα θεωρούσαν σωστό να το αποδεχτούν, αλλά θα μπορούσαν να το κάνουν πράξη; (Όχι απαραίτητα.) Τι στάση χρειάζεται για να μπορέσουν να το κάνουν πράξη; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να έχουν τη σωστή στάση, δηλαδή να εγκαταλείψουν τις δικές τους φαντασιοκοπίες, κρίσεις ή λανθασμένες αντιλήψεις, και στη συνέχεια να αναλογιστούν την καλή πρόταση αυτού του ατόμου και να αναζητήσουν την αλήθεια. Αν βρουν την πρότασή του σωστή και σύμφωνη με τις αρχές της αλήθειας, θα πρέπει να την αποδεχτούν και να υπακούσουν σε αυτή. Τέτοια στάση δεν θα έπρεπε να έχουν; Ενέχει καθόλου αλαζονεία αυτή η στάση; Δεν ενέχει καμία αλαζονεία· είναι μια σοβαρή, υπεύθυνη στάση, μια στάση αποδοχής της αλήθειας και αγάπης για τα θετικά πράγματα. Όταν κάποιος άλλος κάνει μια καλή πρόταση, μια πρόταση που θεωρείς σύμφωνη με τις αρχές της αλήθειας, αν τότε πεις ότι την αποδέχεσαι για να σώσεις την υπόληψή σου ή επειδή την κατάλαβες προς στιγμήν, αλλά όταν έρθει η ώρα να κάνεις κάτι, απλώς ενεργείς με βάση τη δική σου θέληση, κάνεις ό,τι θέλεις και παραμερίζεις αυτήν την πρόταση που μέσα σου ξέρεις ότι είναι σωστή, τι άνθρωπος είσαι; Είναι αυτή στάση αποδοχής της αλήθειας; Τι διάθεση είναι αυτή; Πρόκειται για αλαζονεία και επαναστατικότητα, όχι για αποδοχή της αλήθειας. Δίνεις προτεραιότητα στη δική σου θέληση και αφήνεις τις απόψεις και τις ιδέες σου να κυριαρχήσουν, και παραμερίζεις στο μυαλό σου τις αλήθεια-αρχές, τα θετικά πράγματα και τον λόγο του Θεού. Κάποιοι άλλοι δίνουν από κοντά ωραίες υποσχέσεις, αλλά όταν συμβαίνει κάτι, δεν θέλουν να τις πραγματοποιήσουν και κάνουν τους δικούς τους λογαριασμούς: «Αν το κάνω αυτό σύμφωνα με τις αρχές, θα πρέπει να συναναστραφώ με σαφήνεια πάνω στην αλήθεια και να αναστρέψω τις αντιλήψεις των ανθρώπων, πράγμα πολύ δύσκολο. Θα πρέπει να μιλήσω πολύ και φοβάμαι μήπως δεν μιλήσω με σαφήνεια. Θα είναι χάσιμο χρόνου και ενέργειας, μεγάλος μπελάς! Για να γλιτώσω τον κόπο, πρέπει να το κάνω έτσι, και όλοι πρέπει να με ακούσουν, ακόμα κι αν δεν συμφωνούν, εγώ θα έχω τον τελευταίο λόγο». Τι στάση είναι αυτή; Είναι μια ύπουλη στάση. Την ώρα που έδιναν τις υποσχέσεις τους, φαίνονταν ειλικρινείς, πιστοί, υπάκουοι και ευσεβείς, και ικανοί να αποδεχτούν τις απόψεις των άλλων και την αλήθεια, αλλά όταν έρχεται η ώρα να δράσουν, είναι εντελώς διαφορετικοί και αλλάζει η στάση τους. Γιατί αλλάζει; Γιατί κάνουν στροφή 180 μοιρών; Τι το προκαλεί αυτό; Πιστεύουν ότι αν ενεργήσουν με αυτόν τον τρόπο, θα κοπιάσουν και θα κουραστούν πολύ σωματικά. Γι’ αυτό και είναι διστακτικοί και απρόθυμοι να υποστούν αυτήν την ταλαιπωρία. Δεν τους νοιάζουν πλέον καθόλου οι όρκοι ή υποσχέσεις που έχουν δώσει, ούτε τους νοιάζει να χειριστούν τα πράγματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Πιο σημαντικό θεωρούν να ικανοποιήσουν τη σάρκα τους· αυτό έχει προτεραιότητα, και την αποστολή από τον Θεό την παραμερίζουν και δεν την παίρνουν στα σοβαρά. Είναι υπεύθυνο ένα τέτοιο άτομο; Είναι άτομο με ακεραιότητα; Είναι άτομο που αγαπάει την αλήθεια; Όχι. Επίσης, κάποιοι άνθρωποι υπόσχονται από κοντά στους άλλους ότι θα χειριστούν σωστά ένα θέμα και τους καθησυχάζουν πλήρως, αλλά όταν συναντούν δυσκολίες την ώρα που το χειρίζονται, απλώς το αφήνουν στην άκρη και τα παρατάνε. Είναι αξιόπιστο ένα τέτοιο άτομο; Ενεργεί με αρχές; Ειδικά όταν κάποιος εκτελεί το καθήκον του και κάνει πράγματα για τον οίκο του Θεού, πρέπει να τηρεί ακόμη αυστηρότερα τις αρχές της αλήθειας και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, ακόμη κι αν μερικές φορές χρειαστεί να υποστεί απώλειες και ταπείνωση. Δεν πρέπει να επιτρέψει ποτέ να πληγεί το έργο της εκκλησίας. Όσοι ενεργούν έτσι είναι ειλικρινείς, δίνουν σημασία στο θέλημα του Θεού και σκέφτονται πάντα τον οίκο του Θεού. Οι δόλιοι, καθώς εκτελούν το καθήκον τους, σκέφτονται συνεχώς το συμφέρον τους και δεν είναι ποτέ πρόθυμοι να υποστούν την παραμικρή απώλεια σε τίποτε απ’ όσα κάνουν· προτιμούν να επιτρέψουν να ζημιωθεί το συμφέρον του οίκου του Θεού παρά να χάσουν οι ίδιοι. Ο Θεός ξέρει αν κάποιος εκτελεί ή δεν εκτελεί το καθήκον του σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας· ο Θεός εξετάζει τις σκέψεις και τις ιδέες των ανθρώπων. Αν ο Θεός διαπιστώσει ότι κάποιος έχει δόλια και κακή καρδιά, ότι ενεργεί από απληστία για τα σαρκικά του συμφέροντα, ότι δεν αγαπά την αλήθεια και ότι έχει βαρεθεί την αλήθεια, μόλις διαπιστώσει αυτά τα πράγματα, θα εγκαταλείψει το άτομο αυτό. Θα μπορεί τότε το ίδιο το άτομο να τα αντιληφθεί όλα αυτά; (Όχι.) Γιατί δεν θα μπορεί να τα αντιληφθεί; (Επειδή όταν τις πράξεις ενός ατόμου τις ελέγχει η φύση του, τότε όσο ικανοποιούνται τα σαρκικά του συμφέροντα, δεν θα εξετάζει τον εαυτό του. Επομένως, δεν θα αντιληφθεί ότι αυτός ο τρόπος δράσης δεν είναι σύμφωνος με την αλήθεια.) Οπότε, με τι επιβιώνει ο άνθρωπος, εσωτερικά; Με τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά. Η ουσία του ανθρώπου είναι η ουσία του Σατανά, και ο άνθρωπος ζει σύμφωνα με τη σατανική του διάθεση και υπερασπίζεται μόνο τη ματαιοδοξία του, την περηφάνια του και τα σαρκικά του συμφέροντα. Αυτός ο εγωιστικός και ποταπός τρόπος σκέψης έχει γίνει η φύση των ανθρώπων, κι έτσι θεωρούν πολύ μεγάλο κόπο το να κάνουν πράξη την αλήθεια, να υπακούν στον Θεό, να ακούν με απόλυτη αφοσίωση τα λόγια του Θεού και να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές και τα πρότυπα του Θεού. Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Ότι τον άνθρωπο τον δεσμεύει και τον ελέγχει μια σατανική διάθεση, και ότι έχει πολλά αρνητικά πράγματα στην καρδιά του, οπότε μοιάζει υπερβολικά δύσκολο και καθόλου εύκολο το να κάνει πράξη την αλήθεια. Εάν καθαρθούν οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων κι εκείνοι κατανοήσουν την αλήθεια και μπορέσουν να λάβουν υπόψη τους το θέλημα του Θεού, τότε δεν θα αντιμετωπίσουν εμπόδια και δυσκολίες στην άσκηση της αλήθειας, και δεν θα τους φαίνεται κοπιαστική.

Αν κάποιος δεν λαχταράει και δεν θέλει να αποδεχτεί την αλήθεια, τότε δεν έχει τίποτα αξιόλογο μέσα του. Όποτε του συμβαίνει κάτι, θα ζει απλώς σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά και θα μοιάζει πολύ φτωχός, αξιολύπητος και τυφλός. Με άλλα λόγια, είναι πάμφτωχος και δεν έχει τίποτα μέσα του· δεν μπορεί να ξεπεράσει την αμαρτία, δεν μπορεί να εγκαταλείψει τη σάρκα του, δεν έχει κανένα κίνητρο να κάνει πράξη την αλήθεια, καμία αποφασιστικότητα να αλλάξει τις απόψεις του και να υπακούσει πλήρως στον Θεό. Είναι απλώς φτωχός, αξιολύπητος και τυφλός, είναι ένα τίποτα. Όταν επίτηδες δρα ανεξέλεγκτα, έχει μεγάλη ενέργεια, αλλά δεν μπορεί να ενεργήσει σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και τις αλήθεια-αρχές. Αν δεις πώς φαίνονται αυτοί οι άνθρωποι, μερικοί έχουν ευφράδεια λόγου, είναι μορφωμένοι, και έχουν κάποια χαρίσματα και προτερήματα, και είναι ικανοί άνθρωποι. Γιατί, λοιπόν, λέω ότι είναι φτωχοί και αξιολύπητοι; Πώς μετριέται αυτό; Όποιος δεν κατέχει καθόλου την αλήθεια είναι φτωχός και αξιολύπητος. Αντικαθιστούν την αλήθεια η μόρφωση και η γνώση ή τα χαρίσματα και τα ταλέντα; Μπορούν να βοηθήσουν κάποιον να κατανοήσει την αλήθεια και να ξεπεράσει τις δύσκολες στιγμές; Μπορούν να τον οδηγήσουν να παραμείνει σταθερός στη μαρτυρία του και να κερδίσει την έγκριση του Θεού; Με τίποτα. Στους ανθρώπους αρέσει να ενεργούν σε όλα με βάση τις προτιμήσεις, τις επιθυμίες, τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους. Χαίρονται πολύ μ’ αυτό, είναι ευχαριστημένοι και χαλαροί. Κι όμως, αν ήταν να κάνουν πράξη την αλήθεια και να υπακούσουν στον Θεό, θα ένιωθαν αδύναμοι να το κάνουν και θα αδιαφορούσαν πλήρως, ίσως, ακόμη, να ένιωθαν σαν να είχαν παραλύσει. Τι συμβαίνει σ’ αυτήν την περίπτωση; Σε ποιον ανήκει η καρδιά τους; Ποιον υπηρετούν; Γιατί όταν χρησιμοποιούν τα χαρίσματά τους και τις γνώσεις τους, και ενεργούν σύμφωνα με τις καλές τους προθέσεις και προτιμήσεις, είναι πολύ ικανοί, διαθέτουν πολλά τεχνάσματα και έχουν απεριόριστη ενέργεια, αλλά όταν τους ζητείται να κάνουν πράξη την αλήθεια, να εισέλθουν αλήθεια-πραγματικότητα και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, όσο εξέχουσες προσωπικότητες κι αν είναι; Ποιος ο λόγος γι’ αυτό; Γιατί όταν είναι να κάνουν πράξη την αλήθεια και να αναζητήσουν τις αλήθεια-αρχές, οι άνθρωποι μοιάζουν ανόητοι, είναι τόσο φτωχοί και αξιολύπητοι, κι όμως καυχιούνται και κομπάζουν, θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο απ’ όλους τους άλλους και δεν υπακούν σε κανέναν; Γιατί συμβαίνει αυτό; (Οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν τον εαυτό τους.) Η έλλειψη αυτογνωσίας είναι μια μόνο πτυχή του θέματος. Ο κύριος λόγος είναι ότι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις. Πριν καταλάβουν την αλήθεια, έτσι άσχημη είναι η κατάστασή τους, αυτός είναι ο χαρακτήρας τους, τόσο αξιοθρήνητη είναι η εμφάνισή τους. Όλοι τους είναι ένα τίποτα. Έτσι είναι όλοι όσοι δεν κατέχουν την αλήθεια· όσες γνώσεις ή υψηλή θέση κι αν έχουν, το μόνο που παρουσιάζουν είναι μια άσχημη κατάσταση και μια εξαθλιωμένη εμφάνιση. Μπροστά στον Θεό και την αλήθεια, τόσο φτωχός και αξιοθρήνητος είναι ο άνθρωπος: δεν έχει τίποτα, είναι ένα τίποτα. Έχω έρθει σε επαφή με κάποιους ανθρώπους, και όταν μιλάω και εργάζομαι μαζί τους, βλέπω την απαθή, ανόητη, φτωχή και αξιολύπητη εμφάνισή τους. Μπορούν να μιλήσουν λίγο για επιφανειακά πράγματα, αλλά για κάτι που έχει σχέση με τις αλήθεια-αρχές, οι απόψεις τους είναι λανθασμένες ή δεν έχουν καθόλου απόψεις για το θέμα. Όταν κάποιος πιστεύει στον Θεό εδώ και τόσο καιρό, έχει διαβάσει τόσα λόγια του Θεού, έχει ακούσει τόσα κηρύγματα και ζει κάθε μέρα μια πνευματική ζωή, πώς γίνεται να είναι τόσο απαθής, ανόητος, φτωχός και αξιολύπητος; Όταν συμβαίνει κάτι, γιατί δεν έχει τη σωστή οπτική; Γιατί δεν αλλάζει ποτέ η οπτική του; (Δεν έχει αποδεχτεί και δεν έχει κάνει πράξη την αλήθεια.) Σωστά. Έχει ακούσει πολλά κηρύγματα, αλλά το μόνο που έχει ακούσει είναι δόγματα· έχει διαβάσει μεγάλο μέρος του λόγου του Θεού, αλλά από αυτόν έχει κατανοήσει μόνο δόγματα· έχει πάει σε αρκετές συναθροίσεις, αλλά το μόνο που έχει αποκομίσει είναι κάποια κυριολεκτικά πράγματα και κανόνες. Με τι σχετίζεται αυτό; Γιατί αποκτά αυτά μόνο; Ο Θεός παρέχει στον άνθρωπο την αλήθεια, τη ζωή και την αλήθεια-πραγματικότητα, οπότε γιατί αυτοί οι άνθρωποι αποκομίζουν τέτοιους καρπούς; Έχετε αναλογιστεί ποτέ αυτό το ερώτημα; Πρόκειται για σοβαρό και μεγάλο πρόβλημα. Πώς μπορεί, λοιπόν, να λυθεί αυτό το πρόβλημα; Πρέπει να τρως και να πίνεις τον λόγο του Θεού, και να τον ενστερνίζεσαι και να τον κάνεις την πραγματικότητά σου· πρέπει να αλλάξεις την εσωτερική σου κατάσταση και τις εσωτερικές συνθήκες, και να έχεις τη σωστή άποψη και στάση απέναντι σε ό,τι συναντάς. Αυτό δεν είναι το μονοπάτι που πρέπει να κάνεις πράξη; Προς τα κει δεν θα πρέπει να κατευθύνεται η αναζήτησή σου; Σκεφτείτε το, πώς μπορείτε να ξεκινήσετε να βαδίζετε σ’ αυτό το μονοπάτι; Τι σκέφτεστε όλοι σας; (Θεέ μου, πιστεύω ότι όταν μου συμβαίνει κάτι, πρέπει να αναλογιστώ τις προθέσεις μου, τα κίνητρά μου και τις εκφάνσεις της διεφθαρμένης μου διάθεσης, και έπειτα να εγκαταλείψω συνειδητά τις λανθασμένες προθέσεις και τις διεφθαρμένες εκφάνσεις μου, και να ενεργήσω σύμφωνα με την αλήθεια του λόγου του Θεού.) Αυτό είναι το ορθό μονοπάτι, αλλά ενώ το ακολουθείς, μπορείς να ανακαλύψεις τα προβλήματά σου; (Άλλοτε μπορώ και άλλοτε όχι.) Χρειάζεται να προσεύχεσαι στον Θεό συχνά, να κάνεις συχνά αυτοκριτική και να εξετάζεις συχνά τις πράξεις σου. Το Άγιο Πνεύμα θα διαφωτίσει τους ανθρώπους για όσα δεν καταλαβαίνουν. Δεν θα λυθούν τα προβλήματά σου μόλις λάβεις τη διαφώτιση του Αγίου Πνεύματος; Όταν κάποιος βασίζεται στον Θεό, όλα τα προβλήματα μπορούν να λυθούν.

Θα σας δώσω ένα παράδειγμα· αναλύστε το για να δείτε αν ξέρετε να κάνετε αυτοκριτική και αν μπορείτε να αναγνωρίσετε μέσα από τα προβλήματα των άλλων τα δικά σας. Κάποτε πέρασα χρόνο με κάποιον. Στην αρχή, ήταν προσεκτικός και επιφυλακτικός, ρωτούσε για τις προθέσεις Μου στο παραμικρό που έκανε, και ό,τι κι αν έλεγα, έγνεφε, υποκλινόταν και άκουγε προσεκτικά. Είχε ένα εσωτερικό όριο: «Εσύ είσαι ο Θεός, δεν γίνεται να Σε προσβάλω. Δεν μπορώ να ξεπεράσω αυτό το όριο, θα ακούω ό,τι μου λες, θα κάνω ό,τι μου λες». Ουσιαστικά, δεν είχε κανένα εμφανές πρόβλημα. Αλλά αφού περάσαμε κάποιο χρόνο μαζί και είχαμε ανταλλάξει κάποιες απόψεις, συνήθισε τον τρόπο με τον οποίο μιλάω και τον τόνο της φωνής Μου, του έγιναν οικεία, και σκέφτηκε: «Δεν είμαστε ίσοι και δεν έχουμε ίδια θέση και ταυτότητα, αλλά όταν Σου μιλάω νιώθω άνετα, δεν έχω να κρύψω τίποτα, μπορώ να πω ό,τι θέλω». Με τον καιρό, χάλασε η σχέση μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού, κι εκείνος σκέφτηκε: «Ξέρω τι χαρακτήρα έχεις, ξέρω τι άτομο είσαι. Ξέρω ποια πράγματα δεν θα Σε εξοργίσουν και δεν θα Σε κάνουν να με αντιμετωπίσεις. Δεν θα κάνω πράγματα για τα οποία θα με αντιμετωπίσεις. Ακόμα κι αν τα κάνω, θα φροντίσω να μην το δεις και να μην το μάθεις. Για τον λόγο αυτόν, δεν θα πω ούτε στους ανθρώπους που είναι κοντά Σου τι κάνω πίσω απ’ την πλάτη Σου. Έτσι, δεν θα το μάθεις, σωστά; Αν δεν το μάθεις, δεν θα με αντιμετωπίσεις, έτσι δεν είναι; Δεν θα χρειαστεί να χάσω την υπόληψή μου και να υποφέρω, σωστά; Αυτό είναι υπέροχο! Θα κάνω ό,τι άλλο μου πεις Εσύ να κάνω και θα υπακούω, αλλά χρειάζομαι και λίγη ελευθερία». Δεν έχει προκύψει κάποιο πρόβλημα εδώ; (Ναι.) Ποιο πρόβλημα έχει προκύψει; Δεν υπάρχει εδώ η δολιότητα της καρδιάς του ανθρώπου; (Υπάρχει.) Είτε πρόκειται για άλλους ανθρώπους είτε για τον Θεό, οι άνθρωποι πάντα προσπαθούν να κρύψουν όσα έχουν βαθιά στην καρδιά τους και δεν θέλουν να τα πουν στους άλλους. Μια τέτοια κατάσταση του νου και μια τέτοια διάθεση αποτελούν δολιότητα, και ενυπάρχει σε κάθε άνθρωπο. Υπάρχει και μια ακόμα διάθεση εδώ: η αλαζονεία. Πού εκδηλώνεται εδώ η αλαζονεία; Το άτομο αυτό σκέφτηκε ως εξής: «Ώστε κι Εσύ κουβεντιάζεις και μιλάς έτσι. Δεν είναι τόσο εντυπωσιακός ο τρόπος που μιλάς. Απλώς μπορείς να λες αυτά τα πράγματα, και αν Σε γνωρίσω καλύτερα, θα μπορώ κι εγώ να τα λέω ακόμα καλύτερα από Σένα. Έτσι ντύνεσαι; Ξέρω να ντύνομαι καλύτερα από Σένα, είμαι πιο ελκυστικός από Σένα· Εσύ απλώς κατέχεις την αλήθεια σε μεγαλύτερο βαθμό από μένα. Οπότε, με τον καιρό, αφού Σε γνωρίσω καλύτερα, θα τολμάω να ξεστομίζω ό,τι θέλω και δεν θα κάνω λάθος». Αυτό δεν είναι αλαζονεία; (Ναι.) Αυτές είναι δύο διαθέσεις. Υπάρχει και άλλη μια κρυμμένη διάθεση, την έχετε ανακαλύψει; Όταν κάποιος επιδεικνύει αλαζονεία, δολιότητα και υποκρισία ενώπιον του Θεού, το καταλαβαίνει αυτό καθόλου βαθιά μέσα του; (Ναι.) Όταν το καταλαβαίνει, τι κάνει; Αυτοσυγκρατείται; Απέχει; Κάνει αυτοκριτική; (Όχι.) Τι διάθεση είναι εκείνη κατά την οποία κάποιος γνωρίζει ότι έχει αποκαλύψει μια αλαζονική διάθεση, αλλά εξακολουθεί να μην κάνει αυτοκριτική και να μην προσπαθεί να γνωρίσει τον εαυτό του, ενώ αν κάποιος του το επισημάνει, πάλι δεν το αποδέχεται και προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του; (Αδιαλλαξία.) Σωστά, πρόκειται για αδιαλλαξία. Όπως κι αν εκδηλώνεται αυτή η αδιάλλακτη διάθεση μπροστά στους άλλους και σε όποια πλαίσια κι αν αποκαλύπτεται μια τέτοια στάση, πρόκειται για ένα άτομο με αδιάλλακτη διάθεση. Όσο πονηροί και μεταμφιεσμένοι κι αν είναι οι άνθρωποι, αυτή η αδιάλλακτη διάθεση είναι εύκολο να αποκαλυφθεί. Επειδή οι άνθρωποι δεν ζουν μέσα σε μια φούσκα, και άσχετα με το αν βρίσκονται μπροστά σε άλλους ανθρώπους ή όχι, όλοι ζουν ενώπιον του Θεού, και κάθε άνθρωπος δέχεται την εξονυχιστική εξέταση του Θεού. Αν κάποιος είναι συνήθως πεισματάρης, ακόλαστος, ασυγκράτητος και έχει αυτές τις κλίσεις και αυτές τις εκφάνσεις διαφθοράς, και αν δεν αλλάζει ακόμη και όταν το αντιλαμβάνεται αυτό, και όταν το αναγνωρίζει δεν μετανοεί, δεν ανοίγεται στη συναναστροφή ούτε αναζητά την αλήθεια για να λύσει αυτό το πρόβλημα, αυτό είναι αδιαλλαξία. Υπάρχουν δύο διαφορετικές εκδηλώσεις της αδιαλλαξίας: η ισχυρογνωμοσύνη και η σκληρότητα.^[α] «Ισχυρογνωμοσύνη» σημαίνει να είσαι πολύ πεισματάρης, να μη μεταστρέφεσαι και να μην είσαι απαλός. «Σκληρότητα» σημαίνει να μην τολμούν οι άλλοι να σε ακουμπήσουν, και όταν το κάνουν, να πονάνε. Συνήθως οι άνθρωποι δεν θέλουν επαφές με άτομα που έχουν αδιάλλακτη διάθεση, όπως ακριβώς δεν επιθυμούν να έρθουν σε επαφή με σκληρά πράγματα, και όταν το κάνουν, δεν νιώθουν άνετα· στους ανθρώπους αρέσουν τα απαλά πράγματα, η υφή των απαλών πραγμάτων τούς κάνει να αισθάνονται άνετα και τους φέρνει ευχαρίστηση· η αδιαλλαξία είναι ακριβώς το αντίθετο. Η αδιαλλαξία κάνει τους ανθρώπους να επιδεικνύουν μια στάση. Αυτή η στάση είναι η ξεροκεφαλιά και το πείσμα. Ποια διάθεση παίζει ρόλο εδώ; Η αδιάλλακτη διάθεση. Επομένως, όταν ένα άτομο αντιμετωπίζει κάτι, παρόλο που γνωρίζει ή έχει μια αμυδρή αίσθηση ότι αυτή η στάση του δεν είναι καλή και σωστή, η αδιάλλακτη διάθεσή του τον ωθεί να σκεφτεί: «Και τι έγινε αν το μάθει κάποιος; Έτσι είμαι εγώ!» Τι στάση είναι αυτή; Αρνείται το ζήτημα, δεν πιστεύει ότι αυτή η στάση είναι κακή ή επαναστατική απέναντι στον Θεό, ότι προέρχεται από τον Σατανά ή ότι αποτελεί έκφανση της διάθεσης του Σατανά· δεν διαισθάνεται ούτε συνειδητοποιεί πώς τη βλέπει ο Θεός και ότι την απεχθάνεται — τόσο σοβαρό είναι το πρόβλημα αυτό. Η διάθεση της αδιαλλαξίας είναι καλή ή κακή; (Είναι κακή.) Είναι μια σατανική διάθεση. Δυσκολεύει τους ανθρώπους να αποδεχτούν την αλήθεια και τους δυσκολεύει ακόμη περισσότερο να μετανοήσουν. Όλες οι σατανικές διαθέσεις είναι αρνητικά πράγματα, όλες τις μισεί ο Θεός, και καμία από αυτές δεν ανήκει στα θετικά πράγματα.

Και οι τρεις διαθέσεις που μόλις ανέφερα, η δολιότητα, η αλαζονεία και η αδιαλλαξία, είναι θανατηφόρα πράγματα. Αν είσαι αλαζόνας, δόλιος ή αδιάλλακτος απέναντι σε άλλους ανθρώπους, τότε έχεις απλώς μια κακή διάθεση ή κακή ανθρώπινη φύση· αν είσαι αλαζόνας, δόλιος ή αδιάλλακτος απέναντι στον Θεό, τότε αντιστέκεσαι στον Θεό, πράγμα που μπορεί να προσβάλει τη διάθεσή Του. Αν δεν μετανοήσεις, θα κινδυνέψεις. Αν αποκαλύψεις αυτές τις διαθέσεις σε άλλους ανθρώπους, δεν το παίρνουν στα σοβαρά· αν τις αποκαλύψεις με τον ίδιο τρόπο μπροστά στον Θεό, τότε Του αντιστέκεσαι και προσβάλλεις τη διάθεσή Του. Ας μην είναι σκόπιμο ή εσκεμμένο, θα σε οδηγεί σ’ αυτό η σατανική σου φύση, που κυριαρχεί πάνω σου. Επομένως, όταν εκδηλώνεται η διεφθαρμένη διάθεσή σου, πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να τη διορθώσεις χρησιμοποιώντας ως εργαλείο την αλήθεια, αλλιώς αργά ή γρήγορα θα μετατραπεί σε ασθένεια, και μόλις υποτροπιάσει αυτή η παλιά ασθένεια, θα έχεις μεγάλο πρόβλημα. Αν προσβάλλεις επανειλημμένα τη διάθεση του Θεού, τότε σίγουρα θα αποκλειστείς.

Ποια άλλη διάθεση εκδηλώνει το άτομο στο παράδειγμα που μόλις έδωσα; (Έχει βαρεθεί την αλήθεια.) Τι ακριβώς δείχνει ότι έχει βαρεθεί την αλήθεια; Εξωτερικά, αγαπάει την αλήθεια, θεωρεί επιβεβλημένο να κάνει ό,τι απαιτεί ο Θεός, όποιοείναι καθήκον του και εμπίπτει στο έργο της εκκλησίας. Πώς μπορεί, λοιπόν, να ειπωθεί ότι έχει βαρεθεί την αλήθεια; (Ποτέ δεν αναζήτησε την αλήθεια.) Ποτέ δεν αναζήτησε την αλήθεια· να μια ξεκάθαρη απόδειξη. Ας μιλήσουμε με λεπτομέρειες, λοιπόν: Ποιες εκδηλώσεις δείχνουν ότι έχει βαρεθεί την αλήθεια; (Όταν οι απαιτήσεις του Θεού έρχονταν σε σύγκρουση με το δικό του θέλημα, επέλεξε να ακολουθήσει το δικό του θέλημα αντί να αναζητήσει το θέλημα του Θεού.) Να και οι λεπτομέρειες. Πώς εκδηλώνεται συνήθως η διάθεση κατά την οποία οι άνθρωποι έχουν βαρεθεί την αλήθεια; Όταν βλέπουν κάτι θετικό, δεν το αξιολογούν με βάση την αλήθεια. Με βάση τι το αξιολογούν; Το αξιολογούν με τη λογική του Σατανά, ψάχνοντας να δουν αν γίνεται με στυλ, τι μορφή έχει και πόσο εντυπωσιακό είναι. Αξιολογούν τα πάντα με τις μεθόδους με τις οποίες αξιολογεί ο Σατανάς τους ανθρώπους, δηλαδή με τις αρχές και τις μεθόδους με τις οποίες αξιολογούν τους ανθρώπους οι άπιστοι. Δεν ενεργούν αναζητώντας την αλήθεια. Κάθε ενέργειά τους πρώτα τη μετράνε με βάση τις δικές τους φαντασιοκοπίες και απόψεις, τις φιλοσοφίες για τη ζωή και τη γνώση που έχουν αποκτήσει, παραμερίζοντας την αλήθεια· έτσι κάνουν τα πάντα. Μετρούν με βάση τις ανθρώπινες απόψεις και τη λογική του Σατανά, και ύστερα από πολλές μετρήσεις, διαπιστώνουν ότι, στα μάτια τους, είναι καλύτεροι απ’ όλους και κανένας δεν τους ξεπερνά. Έχουν στην καρδιά τους αυτά που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους; Μήπως έχουν στην καρδιά τους οποιεσδήποτε αρχές της αλήθειας; Όχι, δεν έχουν. Δεν βλέπουν τις απαιτήσεις του Θεού για την ανθρωπότητα, δεν βλέπουν ότι η αλήθεια είναι η πραγματικότητα κάθε θετικού πράγματος, δεν βλέπουν ότι η αλήθεια είναι πάνω απ’ όλα, οπότε φυσικά υποτιμούν τον ενσαρκωμένο Θεό και έχουν πάντα αντιλήψεις για το πώς ντύνεται, το πώς μιλάει και πώς συμπεριφέρεται. Κι έτσι, όταν έχουν έρθει σε επαφή για κάποιον καιρό, σκέφτονται: «Δεν είσαι τόσο αξιοπρεπής, μεγαλοπρεπής και βαθύς όσο φανταζόμουν. Δεν είσαι καν τόσο κομψός όσο εγώ. Όπως με βλέπεις εδώ, δεν είμαι φινετσάτος σαν μια σπουδαία προσωπικότητα; Εσύ εκφράζεις την αλήθεια, μα παρ’ όλα αυτά, δεν βλέπω τίποτα πάνω Σου που να μοιάζει με τον Θεό. Μιλάς πάντα για την αλήθεια, για την είσοδο στην πραγματικότητα. Γιατί, λοιπόν, δεν αποκαλύπτεις κάποια μυστήρια; Γιατί δεν μιλάς λίγο στη γλώσσα του τρίτου ουρανού;» Τι είδους λογική και απόψεις είναι αυτές; (Είναι οι απόψεις του Σατανά.) Προέρχονται από τον Σατανά. Πώς νομίζετε ότι προσεγγίζω αυτά τα πράγματα; (Αποστρέφεσαι τέτοιους ανθρώπους και δεν θες να έχεις επαφές μαζί τους.) Κάνετε λάθος. Αντιθέτως, όταν συναντήσω ένα τέτοιο άτομο, θα το πλησιάσω, θα συναναστραφώ μαζί του κανονικά, θα προσφέρω ό,τι μπορώ και θα βοηθήσω όπως μπορώ. Αν είναι πεισματάρης και ξεροκέφαλος, όχι μόνο μπορώ να συνυπάρξω κανονικά μαζί του, αλλά και θα συζητήσω μαζί του όσο το δυνατόν περισσότερο. Θα του πω: «Πιστεύεις ότι έχει νόημα να ενεργούμε έτσι; Χρησιμοποίησε όποια απ’ αυτές τις μεθόδους θεωρείς κατάλληλη, και αν θεωρείς ότι καμιά τους δεν είναι κατάλληλη, σκέψου τον δικό σου τρόπο για να λύσεις το πρόβλημα». Όσο σπουδαιότερος νομίζει ότι είναι ένας τέτοιος άνθρωπος τόσο πιο πολύ τα βρίσκω μαζί του με αυτόν τον τρόπο· δεν κάνω φιγούρα μπροστά σε κανέναν. Αν έχουμε δύο σκαμνιά, ένα ψηλό και ένα χαμηλό, θα τον αφήσω να καθίσει στο ψηλό και θα καθίσω εγώ στο χαμηλό. Θα του μιλήσω με το κεφάλι Μου στραμμένο προς τα πάνω, και τελικά θα τον κάνω να ντραπεί και να συνειδητοποιήσει σιγά-σιγά ότι δεν διαθέτει καμία αλήθεια, ότι είναι πάμφτωχος και αξιολύπητος, αναίσθητος και ανόητος. Πώς σας φαίνεται αυτή η μέθοδος; (Καλή.) Θα του έκανε καλό, λοιπόν, να τον αγνοήσω; Εδώ που τα λέμε, δεν είναι καθόλου κακό, αλλά δεν θα τον ωφελήσει καθόλου. Εάν πιστεύει στον Θεό με κάποια ειλικρίνεια, διαθέτει κάποια ανθρώπινη φύση και μπορεί να σωθεί, τότε δεν πειράζει να έχω επαφές μαζί του. Τελικά, μια μέρα, αν καταλάβει την αλήθεια, θα επιλέξει και ο ίδιος να καθίσει στο χαμηλότερο σκαμνί και δεν θα είναι πλέον υπερήφανος. Αν τον αγνοήσω, θα παραμείνει για πάντα αδαής και ανόητος, θα λέει και θα κάνει ανοησίες, και θα είναι πάντα ένας ανόητος, πάμφτωχος και αξιολύπητος άνθρωπος. Σε τέτοια άσχημη κατάσταση είναι όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Οι άνθρωποι υποτιμούν και σιχαίνονται τα θετικά πράγματα, και όταν βλέπουν κάποιον που είναι ειλικρινής, γεμάτος αγάπη και που πάντα κάνει πράξη την αλήθεια, αλλά κάποιες φορές του λείπει η σοφία, τον περιφρονούν μέσα απ’ την καρδιά τους. Θεωρούν ένα τέτοιο άτομο άχρηστο, ενώ θεωρούν τον εαυτό τους πανούργο, καλό στους υπολογισμούς, επιδέξιο στις συνωμοσίες και τις δολοπλοκίες, πιστεύουν ότι έχουν μέσα και χαρίσματα, και είναι ικανοί και καλοί ομιλητές. Νομίζουν ότι αυτό θα κάνει τον Θεό να τους σώσει, αλλά στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο: αυτούς τους ανθρώπους τούς έχει βαρεθεί ο Θεός. Αυτή είναι η διάθεση του να αντιπαθεί κάποιος την αλήθεια και να την έχει βαρεθεί.

Κάποιοι έχουν έρθει σε επαφή μαζί Μου για καιρό και Με ξέρουν πιο καλά. Δεν Με αντιμετωπίζουν σαν φιλαράκι τους ή σαν ισότιμό τους, αλλά δεν αισθάνονται καθόλου περιορισμένοι, και με τον καιρό παίρνουν όλο και περισσότερο θάρρος, και σιγά-σιγά τα όρια μέσα στην καρδιά τους εξαφανίζονται. Νομίζουν διαρκώς ότι καταλαβαίνουν τα πάντα και συχνά Μου λένε αυτά που καταλαβαίνουν, και νομίζουν ότι κανείς άλλος δεν καταλαβαίνει τίποτα. Τι διάθεση είναι αυτή; (Αλαζονεία.) Είναι αλαζονεία. Αυτά τα εξωτερικά πράγματα μπορούν να γίνουν κατανοητά με μια ματιά, και όμως αυτοί οι άνθρωποι νομίζουν ότι είναι πολύ έξυπνοι, πράγμα αηδιαστικό. Αν η αλαζονική διάθεση φτάσει σε τέτοιο σημείο που το άτομο χάσει κάθε λογική, μπορεί να το οδηγήσει να κάνει κακό. Τότε η αλαζονική του διάθεση θα γίνει φαύλη διάθεση. Εάν κάποιος είναι έξυπνος, αν τα λόγια και οι πράξεις του είναι πάντα γεμάτα τεχνάσματα, αν είναι εντυπωσιακός χαρακτήρας και, όταν είσαι μαζί του, θέλει πάντα να σε ελέγχει και να σε χειρίζεται, νιώθεις ότι αυτό το άτομο είναι καλόκαρδο ή μοχθηρό; (Μοχθηρό.) Το φοβάσαι και σκέφτεσαι: «Αυτό το άτομο θέλει διαρκώς να με ελέγχει. Πρέπει να φύγω από κοντά του όσο πιο γρήγορα μπορώ. Αν δεν κάνω αυτό που λέει, θα βρει τρόπο να με εκδικηθεί, και ποιος ξέρει τι μεθόδους θα χρησιμοποιήσει για να με τιμωρήσει;» Μπορείς να αισθανθείς ότι η διάθεσή του είναι μοχθηρή, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Πώς μπορείς να το αισθανθείς; (Διαρκώς εξαναγκάζει τους ανθρώπους να πράττουν σύμφωνα με τις απαιτήσεις και τις ιδέες του.) Είναι λάθος να απαιτεί οι άλλοι να πράττουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο; Είναι απαραίτητα λάθος να έχουν απαιτήσεις οι άλλοι από σένα; Είναι σωστή αυτή η λογική; Συνάδει με την αλήθεια; (Δεν συνάδει.) Οι μέθοδοι ή η διάθεσή τους είναι που σε κάνει να νιώθεις άβολα; (Η διάθεσή τους.) Σωστά, η διάθεσή τους σε κάνει να νιώθεις άβολα. Σε κάνει να αισθάνεσαι ότι αυτή η διάθεση προέρχεται από τον Σατανά, ότι δεν συμφωνεί με την αλήθεια και ότι σε ενοχλεί, σε ελέγχει και σε δεσμεύει. Όχι μόνο σε κάνει να νιώθεις άβολα, αλλά σε κάνει και να φοβάσαι, και σε κάνει να πιστεύεις ότι αν δεν κάνεις αυτό που λένε, υπάρχει πιθανότητα να σε τιμωρήσουν. Η διάθεση των ανθρώπων του είδους αυτού είναι πολύ μοχθηρή! Δεν λένε απλώς κάτι τυχαία —θέλουν να σε ελέγχουν. Απαιτούν πολύ έντονα να κάνεις πράγματα, και απαιτούν αυτά να γίνονται με συγκεκριμένο τρόπο, και αυτό κουβαλάει ένα συγκεκριμένο είδος διάθεσης. Δεν απαιτούν απλώς να κάνεις κάτι, θέλουν και να σε ελέγχουν. Εάν σε ελέγχουν, γίνεσαι η μαριονέτα τους, μια κούκλα στα χέρια τους. Αν τους ακούς απόλυτα σε ό,τι κι αν λες, σε ό,τι κι αν κάνεις και όπως κι αν το κάνεις, θα είναι χαρούμενοι. Όταν διαισθάνεσαι αυτήν τη διάθεση, τι νιώθεις μέσα σου; (Νιώθω φόβο.) Και όταν νιώθεις φόβο, πώς ορίζεις αυτήν τους τη διάθεση; Είναι υπεύθυνη, είναι καλόκαρδη ή είναι μοχθηρή; Αισθάνεσαι ότι είναι μοχθηρή. Όταν αντιλαμβάνεσαι ότι η διάθεση κάποιου είναι μοχθηρή, νιώθεις ευχαριστημένος ή νιώθεις μίσος, αποστροφή και φόβο; (Μίσος, αποστροφή και φόβο.) Αυτά τα άσχημα συναισθήματα προκύπτουν μέσα σου. Όταν νιώθεις μίσος, αποστροφή και φόβο, αισθάνεσαι απολυτρωμένος και ελεύθερος ή αισθάνεσαι δεσμευμένος; (Δεσμευμένος.) Από πού προέρχονται αυτού του είδους τα συναισθήματα και αισθήματα; Προέρχονται από τον Σατανά. Και τι αισθήματα απολαμβάνουν οι άνθρωποι από ό,τι προέρχεται απ’ τον Θεό; (Απελευθέρωση και ελευθερία.) Απελευθερώνεται και ελευθερώνεται η καρδιά σου. Ακόμη και στην περίπτωση που σε αντιμετωπίζουν, σε κλαδεύουν, σε επιπλήττουν και σε πειθαρχούν ή σε κρίνουν και σε παιδεύουν, πώς είναι αυτό το συναίσθημα και το αίσθημα; (Νιώθω μέσα μου ένα αίσθημα χρέους και μεταμέλειας, έχω την αίσθηση ότι έχω κάνει κάτι λάθος. Τότε, μπορώ να μετανοήσω πραγματικά και να στραφώ προς τη σωστή κατεύθυνση. Νιώθω μεν κάποιον πόνο στην καρδιά μου, αλλά το πνεύμα μου απολαμβάνει την αγάπη του Θεού, τη γαλήνη και τη χαρά.) Επιτυγχάνεται θετικό αποτέλεσμα, και αυτό είναι έργο του Θεού. Τι συνέπειες έχουν οι ενέργειες του Σατανά; (Βάζει στους ανθρώπους δεσμά και δεν μπορούν να απελευθερωθούν. Υποφέρουν μέσα τους και δεν ξέρουν πώς να απελευθερωθούν.) Τους περιορίζει, τους εμποτίζει με έναν ανεξήγητο, παράξενο φόβο, δεσμεύει και περιορίζει την καρδιά τους. Μόλις προσπαθήσουν να δράσουν, τους δένει χειροπόδαρα και τους τρομάζει για τα καλά. Αυτό είναι έργο του Σατανά και προέρχεται από εκείνον. Τι διάθεση αποκαλύπτεται όταν ενεργούν έτσι ο Σατανάς και οι αντίχριστοι; Μια φαύλη διάθεση.

Όσοι έχουν φαύλη διάθεση θέλουν συνέχεια να ελέγχουν τους άλλους. Τι σημαίνει να ελέγχεις τους άλλους; Σημαίνει απλώς να σου απαγορεύει κάποιος να λες κάποια λόγια; Σημαίνει απλώς να σου απαγορεύουν να σκέφτεσαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο; Όχι βέβαια· το ζήτημα δεν είναι μια λέξη ή μια σκέψη, αλλά ότι έχουν φαύλη διάθεση. Με βάση τη λέξη «φαύλη», τι μπορεί να κάνει ένα άτομο όταν πηγάζει από μέσα του αυτή η διάθεση; Πρώτα απ’ όλα, θα θέλει να χειραγωγεί τους ανθρώπους. Τι σημαίνει να χειραγωγεί; Σημαίνει πως θα θέλει να παρεμβαίνει, να επεμβαίνει και να προβαίνει σε διευθετήσεις σε καθετί που γίνεται στην εκκλησία. Θα σου βάλει έναν κανόνα για να τηρείς. Αν δεν τον τηρήσεις, θα θυμώσει. Θέλει να σε χειραγωγεί: Αν σου λέει να πας ανατολικά, πρέπει να πας ανατολικά. Αν σου λέει να πας δυτικά, πρέπει να πας δυτικά. Αυτό θέλει να κάνει, και έτσι ενεργεί: αυτό θα πει χειραγώγηση. Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να είναι υπεύθυνοι για τη μοίρα ενός ατόμου, να αναλάβουν και να ελέγξουν τη ζωή, το μυαλό, τη συμπεριφορά και τις προτιμήσεις του. Με αυτόν τον τρόπο, το μυαλό, οι ιδέες, οι προτιμήσεις και οι επιθυμίες αυτού του ατόμου θα συμφωνούν με όσα λένε και θέλουν εκείνοι, και όχι με αυτά που λέει ο Θεός: αυτό θα πει χειραγώγηση. Θέλουν πάντα οι άλλοι να κάνουν το καθετί σύμφωνα με τα δικά τους θέλω· δεν ενεργούν με βάση τις αρχές, αλλά με βάση τις προθέσεις και τις προτιμήσεις τους. Δεν τους νοιάζει πώς νιώθεις, σου δίνουν διαταγές και πρέπει να κάνεις με το ζόρι ό,τι σου λένε· αν δεν κάνεις ό,τι θέλουν, θα σε χειριστούν και θα σε κάνουν να νιώσεις ότι δεν έχεις καμία επιλογή και ότι δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Κατά βάθος, ξέρεις ότι σε εξαπατούν και σε ελέγχουν, αλλά δεν ξέρεις ακόμα πώς να το διακρίνεις και ούτε καν τολμάς να αντισταθείς. Οι πράξεις τους δεν είναι η συμπεριφορά του Σατανά; (Ναι.) Είναι η συμπεριφορά του Σατανά. Ο Σατανάς ξεγελάει και ελέγχει με αυτόν τον τρόπο τους ανθρώπους, οπότε η σατανική διάθεση εκδηλώνεται στους ανθρώπους ως μια συνεχής προσπάθεια να ελέγχουν και να χειραγωγούν τους άλλους. Είτε μπορούν είτε δεν μπορούν να ελέγξουν και να χειραγωγήσουν τους άλλους, όλοι οι άνθρωποι έχουν τέτοιου είδους διάθεση. Τι διάθεση είναι αυτή; (Φαυλότητα.) Είναι φαυλότητα. Γιατί ονομάζεται φαυλότητα; Ποιες είναι οι σαφείς εκφάνσεις αυτής της διάθεσης; Εμπεριέχει την έννοια του εξαναγκασμού; (Ναι.) Εμπεριέχει την έννοια του εξαναγκασμού, πράγμα που σημαίνει ότι απαιτούν με το ζόρι να τους ακούσεις και να κάνεις ό,τι σου λένε, είτε ακούς είτε δεν ακούς, όπως κι αν αισθάνεσαι, είτε το απολαμβάνεις και το καταλαβαίνεις είτε όχι, χωρίς καμία κουβέντα. Δεν σου δίνουν την ευκαιρία να μιλήσεις ούτε σου δίνουν καμία ελευθερία — αυτό δεν είναι το νόημά της; (Ναι.) Αυτό ονομάζεται «αγριότητα», η οποία είναι η μία πτυχή της φαυλότητας.^[β] Η άλλη πτυχή της φαυλότητας είναι η «κακία».^[γ] Σε τι αναφέρεται η «κακία»; Στο ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν μεθόδους καταναγκαστικής κατήχησης και καταπίεσης για να καταφέρουν να σε ελέγξουν και να σε κάνουν να υπακούσεις στη χειραγώγησή τους, κάνοντας έτσι το δικό τους: αυτό θα πει «κακία». Ο Σατανάς θέλει με τις ενέργειές του να σε κάνει να μην έχεις ελεύθερη βούληση, να μη μάθεις να συλλογίζεσαι και να διακρίνεις, και να μην κατανοείς την αλήθεια ώστε να ωριμάσει η ζωή σου. Δεν σ’ αφήνει να τα κάνεις αυτά και θέλει να σε ελέγχει. Δεν σε αφήνει να αναζητήσεις την αλήθεια και να καταλάβεις το θέλημα του Θεού, και δεν σε φέρνει ενώπιον του Θεού. Σε φέρνει ενώπιον του εαυτού του και σε κάνει να ακούσεις αυτόν, λες και αυτός είναι η αλήθεια, λες και ό,τι λέει αυτός είναι σωστό, λες και αυτός είναι το επίκεντρο των πάντων, οπότε εσύ πρέπει να τον ακούς και να μην προσπαθείς να αναλύσεις αν τα λόγια του είναι σωστά ή λάθος. Η διάθεση με βάση την οποία κάποιος χειραγωγεί και ελέγχει καταναγκαστικά και βίαια τη συμπεριφορά και τον νου των ανθρώπων ονομάζεται φαυλότητα. Δεν βλέπετε συχνά αυτές τις εκδηλώσεις στην καθημερινότητά σας; (Ναι.) Όταν τις συναντάτε, συνειδητοποιείτε ότι είναι εκφάνσεις φαύλης διάθεσης; (Μέχρι τώρα δεν το συνειδητοποιούσα, αλλά τώρα το καταλαβαίνω.) Αν οι άλλοι σας κάνουν τέτοια πράγματα και αποκαλύπτουν τέτοια διάθεση, το διαισθάνεστε και το διακρίνετε. Αν, όμως, κάνετε τέτοια πράγματα και αποκαλύπτετε τέτοια διάθεση εσείς οι ίδιοι, θα συνειδητοποιήσετε το πρόβλημα; Θα συνειδητοποιήσετε ότι «Μια τέτοια διάθεση είναι φαύλη! Δεν είναι μικρό πράγμα το να ενεργείς με αυτόν τον τρόπο! Είναι λάθος να θες και να φιλοδοξείς συνέχεια να κυριαρχείς στους ανθρώπους και να τους ελέγχεις με τη βία, είναι του Σατανά, είναι σατανική διάθεση. Δεν γίνεται να ενεργώ έτσι, πρέπει να βρω τρόπο να συμπεριφοράς και αλληλεπίδρασης που να ανταποκρίνεται στην αλήθεια»; Θα το συνειδητοποιήσετε αυτό; (Όχι.) Αν δεν το συνειδητοποιήσετε και αποκαλύπτετε συχνά τέτοια διάθεση, τι συνέπειες θα έχει αυτό; Ξέρετε; (Οι αδελφοί και οι αδελφές δεν θα θέλουν επαφές μαζί μου και θα με απορρίψουν.) Αυτή είναι μία από τις συνέπειες. Ένα τέτοιο άτομο δεν μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με τους άλλους, θα το απεχθάνονται πολύ. Είναι σαν πανούκλα· μόλις φτάσει, όλοι θέλουν να φύγουν. Γιατί συμβαίνει αυτό; Κανείς δεν θέλει να τον ελέγχει αυτό το άτομο. Οι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό και είναι πρόθυμοι να ακολουθήσουν τον Θεό. Δεν θέλουν να ακολουθήσουν τον Σατανά, και όμως αυτά τα άτομα θέλουν πάντα να ελέγχουν τους άλλους. Πώς γίνεται, λοιπόν, να μην τους απορρίψουν οι άνθρωποι; Πρώτα απ’ όλα, οι αδελφοί και οι αδελφές θα τους απορρίπτουν συχνά, και οι άνθρωποι θα τους βαρεθούν. Ένα τέτοιο άτομο πρέπει να μετανοήσει. Αν δεν το κάνει, μπορεί να μη μπορέσει καν να εκπληρώσει το καθήκον του σωστά ή για πολύ καιρό, αφού δεν μπορεί να συνεργαστεί αρμονικά με τους άλλους. Έτσι, θα πρέπει να αποκλειστεί. Εκτός από αυτό, τι άλλες συνέπειες υπάρχουν; (Θα αναστατωθεί η ζωή της εκκλησίας.) Αυτή είναι άλλη μια συνέπεια. Αυτό το άτομο θα γίνει μαύρο πρόβατο ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές, και θα αναστατώσει τη ζωή της εκκλησίας. Τι θα χάσει εξαιτίας αυτού σε προσωπικό επίπεδο; (Δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί στη ζωή.) Σίγουρα δεν θα μπορέσει να αναπτυχθεί στη ζωή, οπότε ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα; Σίγουρα θα τιμωρηθεί και θα αποκλειστεί. Πώς θα χειριστεί ο Θεός ένα τέτοιο άτομο, το οποίο οι αδελφοί και οι αδελφές του απορρίπτουν συνέχεια, που δεν αναπτύσσεται ποτέ στη ζωή, και που θέλει πάντα να ελέγχει τους άλλους, να τους κάνει να το ακούνε, να παίρνει στην καρδιά τους τη θέση του Θεού, και τελικά απομονώνεται, και που εξακολουθεί να μη μετανοεί και να μην αλλάζει ποτέ; Πείτε Μου, ο Θεός σώζει τα ανθρώπινα ή τα μη ανθρώπινα όντα; (Τα ανθρώπινα όντα.) Πώς ορίζει λοιπόν ο Θεός ένα τέτοιο άτομο; (Ως μη ανθρώπινο.) Ο Θεός ορίζει ένα τέτοιο άτομο ως μη ανθρώπινο και δεν το σώζει. Δεν είναι, λοιπόν, καθορισμένο το τέλος του; Ένα τέτοιο άτομο δεν έχει καμία ελπίδα, καμία αξία στη ζωή του. Είναι τόσο αξιοθρήνητο να ορίζει κάποιον ο Θεός ως μη άνθρωπο!

Κάποιος που επιδιώκει να εισέλθει στη ζωή πρέπει να εξετάζει τα λόγια, τις πράξεις, τις σκέψεις και τις ιδέες του σε κάθε καθημερινό ζήτημα, να αντιλαμβάνεται την κατάστασή του και στη συνέχεια να τη συγκρίνει με τον λόγο του Θεού, να αναζητά την αλήθεια και να εκτελεί όση αλήθεια καταλαβαίνει. Επίσης, πρέπει κανείς, όσο ασκείται και βιώνει εμπειρίες, να εξετάζει συνεχώς την κατάστασή του, ψάχνοντας να βρει ποιες άλλες αρνητικές καταστάσεις και πράγματα που δεν τον αφήνουν να κάνει πράξη την αλήθεια παραμένουν στην καρδιά του. Αφότου τα ανασύρει, πρέπει να προσευχηθεί και να παρακαλέσει τον Θεό να διευθετήσει αυτές τις μη κανονικές καταστάσεις. Έτσι, θα μπορέσει να κάνει πράξη τις αλήθειες που κατανοεί. Ο μόνος τρόπος για μπορέσει κανείς σίγουρα να κάνει πράξη την αλήθεια είναι να διορθώνει συνεχώς τις αρνητικές καταστάσεις, τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες. Σε κάθε πτυχή της αλήθειας που γίνεται πράξη θα υπάρξουν οπωσδήποτε ορισμένες δυσκολίες, ενώ όταν αλλάξει το περιβάλλον και το πλαίσιο, θα προκύψουν νέες δυσκολίες. Επιπλέον, μπορεί οι διάφορες αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες και νοθευμένες προθέσεις των ανθρώπων να μην τους επιτρέπουν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Γι’ αυτό πρέπει να μιλούν και να συναναστρέφονται συχνά με εκείνους που κατανοούν την αλήθεια, και να αναζητούν ένα μονοπάτι για να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα και να αναζητούν τις αλήθεια-αρχές, για να καταφέρουν να κάνουν πράξη την αλήθεια σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές στα διάφορα περιβάλλοντα και πλαίσια, και στα κάθε είδους ζητήματα. Μπορεί κανείς να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα μόνο αν αναζητήσει και κάνει πράξη την είσοδο με αυτόν τον τρόπο. Χωρίς συχνή αυτοκριτική, οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να αντιληφθούν τις καταστάσεις τους ούτε να εντοπίσουν τις δυσκολίες στην άσκηση της αλήθειας και το μέγεθος των εμποδίων σ’ αυτήν. Άρα, δεν θα είναι σίγουροι ότι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Μόνο όσοι έχουν αυτογνωσία και έχουν κατανοήσει την κατάστασή τους μπορούν να βασίζονται στον Θεό και να προσβλέπουν σ’ Αυτόν, και να κάνουν εύκολα πράξη την αλήθεια. Όσοι δεν έχουν αυτογνωσία ακολουθούν πάντα κανόνες που βασίζονται στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, οπότε συναντούν πολλά εμπόδια και μεγάλες δυσκολίες. Στην πραγματικότητα, η μεγαλύτερη δυσκολία που συναντούν οι άνθρωποι έγκειται στη διεφθαρμένη τους διάθεση, και η δεύτερη είναι ότι δεν καταλαβαίνουν τις αρχές της άσκησης. Μόλις λυθούν αυτά τα δύο προβλήματα, είναι εύκολη η άσκηση της αλήθειας. Προκειμένου να γίνει κανείς υπάκουος στον Θεό και να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, θα πρέπει πρώτα να εργαστεί για την άσκηση της αλήθειας· αν κάποιος μπορεί να κάνει πράξη αρκετές πτυχές της αλήθειας στα διάφορα ζητήματα που συναντά κάθε μέρα, τότε έχει ήδη εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αν εκπαιδεύεσαι συνεχώς με αυτόν τον τρόπο, και με βάση τον λόγο του Θεού κάνεις αυτοκριτική και βρίσκεις μονοπάτι άσκησης, σιγά-σιγά θα μπορέσεις να διορθώσεις τη διεφθαρμένη κατάστασή σου και θα έχεις μονοπάτι για να ασκείσαι και να εισέλθεις στην αλήθεια. Ταυτόχρονα, θα πάρεις μια ιδέα για τις αρχές της άσκησης κάθε πτυχής της αλήθειας. Όταν κάποιος κατανοήσει πραγματικά αυτές τις καταστάσεις και όλες τις πτυχές της αλήθειας, νιώθει την καρδιά του γεμάτη και όλο και πιο πλούσια· δεν φαίνεται πλέον αναίσθητος και ανόητος ή φτωχός και αξιολύπητος. Στις μέρες μας, οι περισσότεροι μπορούν να μιλήσουν λίγο για εξωτερικά ζητήματα. Όμως, όταν τους ζητείται να εκφράσουν σωστές απόψεις για ζητήματα σωστού και λάθους, και να μιλήσουν για την κατανόηση αυτών των ζητημάτων, για τις μεθόδους αντιμετώπισής τους και για τα μονοπάτια της άσκησης, οι περισσότεροι δεν τα κατανοούν καθαρά, και εσωτερικά είναι εντελώς κενοί. Κάποιοι μπορεί να πουν: «Κάνεις λάθος, δεν είμαστε τελείως κενοί μέσα μας. Ξέρουμε ότι ο Θεός κυριαρχεί πάνω στη βροχή, ότι Αυτός ορίζει τα δέντρα να βγάζουν μπουμπούκια την άνοιξη, ότι οι καθορισμένοι νόμοι Του ορίζουν πότε χτίζουν τις φωλιές τους τα πουλιά. Ξέρουμε γιατί τα λουλούδια είναι διαφορετικά και βγαίνουν σε τόσα χρώματα, και γιατί τα φύλλα των δέντρων είναι πράσινα. Αυτοί είναι οι νόμοι της δημιουργίας των πάντων από τον Θεό, και τους έχει καθορίσει ο Θεός. Ξέρουμε ότι πρέπει να ζούμε σύμφωνα με τους νόμους που έχει καθορίσει ο Θεός, δηλαδή να ξυπνάμε το πρωί, να πηγαίνουμε για ύπνο το βράδυ και να τρώμε τρία γεύματα την ημέρα. Ξέρουμε επίσης ότι για τους ανθρώπους υπάρχουν οι νόμοι της γέννησης, των γηρατειών, της ασθένειας και του θανάτου, και ότι κανείς δεν μπορεί να τους παραβεί. Επιπλέον, δεν παραπονιόμαστε για τον Θεό· ευχαριστούμε τον Θεό που ζούμε σήμερα, και θα Τον ευχαριστήσουμε εξίσου αν αύριο πεθάνουμε. Δεν είμαστε πάμφτωχοι, αναίσθητοι και ανόητοι». Είναι το ίδιο το να κατανοείς αυτά τα δόγματα με το να κατανοείς την αλήθεια; Είναι είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα; (Όχι.) Το να κατανοήσει κανείς αυτά τα πράγματα είναι μόνο το πρώτο βήμα. Είναι πράγματα που οι άνθρωποι πρέπει να καταλάβουν, αλλά αυτό που πρέπει να καταλάβουν πάνω απ’ όλα είναι πώς να ζουν, σύμφωνα με τι να ζουν και ποια καθήκοντα να εκπληρώνουν. Αν δεν μπορείς να αναζητήσεις την αλήθεια για να διορθώσεις τις διεφθαρμένες διαθέσεις σου, δεν θα εισέλθεις στη ζωή, και δεν θα κερδίσεις την αλήθεια και ζωή· και δεν είναι κενή μια τέτοια πίστη στον Θεό; Αυτό σημαίνει να είσαι τελείως κενός μέσα σου. Άλλοι λένε: «Παλιά, είχα μικρό ανάστημα και δεν ήξερα ότι όλα όσα μου συμβαίνουν τα έχει ενορχηστρώσει ο Θεός, δεν ήξερα τι άποψη να έχω γι’ αυτά τα πράγματα ούτε πώς να τα αντιμετωπίσω, και όταν συνέβαιναν, ένιωθα χαμένος και τα αντιμετώπιζα με ανθρώπινες μεθόδους. Τώρα καταλαβαίνω ότι όλα όσα συμβαίνουν κάθε μέρα, όσο ασήμαντα κι αν είναι, τα έχει ενορχηστρώσει και τα έχει ορίσει ο Θεός, και λέω: “Θεέ μου, Σ’ ευχαριστώ για την κυριαρχία Σου, είμαι πρόθυμος να εναποθέσω τη μοίρα μου στα χέρια Σου και στο έλεος της ενορχήστρωσης Σου· δεν θέλω να επαναστατήσω, θέλω να ακούσω τα λόγια Σου. Σίγουρα θα εκπληρώσω καλά το καθήκον μου και θα δώσω γι’ αυτό την αφοσίωσή μου και όλη μου την προσπάθεια!” Τα καταλαβαίνω όλα αυτά. Πώς γίνεται, λοιπόν, να είμαι και πάλι φτωχός και αξιολύπητος;» Στην πραγματικότητα, είναι φτωχοί και αξιολύπητοι. Γιατί το λέω αυτό; (Επειδή δεν γνωρίζουν τη σατανική τους διάθεση και τη φύση-ουσία τους· μπορούν να μιλούν για πάρα πολλά πνευματικά δόγματα, αλλά όταν συμβαίνει κάτι, εξακολουθούν να ζουν σύμφωνα με τη σατανική τους διάθεση και μετά από χρόνια πίστης στον Θεό, δεν έχει αλλάξει καθόλου η διάθεση της ζωής τους.) Η κατανόησή τους είναι απλώς ένας ψεύτικος πνευματικός μανδύας· έχουν την ομοιότητα ενός πιστού στον Θεό και την ευπρέπεια ενός αγίου, φαίνεται να έχουν κατακτήσει κάποιες βαθιές και πνευματικές θεολογικές θεωρίες, αλλά τα όσα καταλαβαίνουν δεν είναι η αλήθεια. Είναι ένα είδος θεολογικής θεωρίας. Αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν την κατεύθυνση της ζωής ενός ατόμου, τις απόψεις του ή τις αρχές του για την αντιμετώπιση του κόσμου, πόσο μάλλον τη διεφθαρμένη διάθεσή του. Αυτές οι θεολογικές θεωρίες, αυτά τα πνευματικά δόγματα, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να κάνουν κανονική τη σχέση κάποιου με τον Θεό ή να τον οδηγήσουν να αναγνωρίσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του και να τις αποβάλει. Και σίγουρα δεν μπορούν να του δώσουν την ικανότητα, μέσω της εμπειρίας του έργου του Θεού, να φτάσει στο σημείο να γνωρίζει τον Θεό και να υπακούει σε Αυτόν. Άρα, αυτά τα υποτιθέμενα πνευματικά λόγια και δόγματα δεν φέρνουν στους ανθρώπους το παραμικρό όφελος, αλλά απλώς τους κάνουν αλαζόνες και επηρμένους, και όλο και πιο ανυπάκουους και αντιδραστικούς απέναντι στον Θεό, διότι όλα αυτά τα σάπια πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια και αποτελούν υποκρισία που πρέπει κανείς να εγκαταλείψει και να αποκηρύξει ολότελα.

Ποιο είναι το ζωτικής σημασίας πράγμα που πρέπει να επιδιώξουν τώρα οι πιστοί στον Θεό; (Αλλαγή διάθεσης.) Μπορεί να αλλάξει η διάθεση ενός ατόμου με τη συζήτηση για πολλά δόγματα; (Όχι.) Τι ακριβώς είναι η αλλαγή διάθεσης; Σημαίνει ότι αλλάζει ο χαρακτήρας του ατόμου και ότι το άτομο γίνεται απίστευτα καλόβολο, συνεννοήσιμο και συμπαθές στους πάντες; Σημαίνει ότι το άτομο γίνεται σιωπηλό και δεν θέλει πια να μιλάει και να γελάει; Σημαίνει ότι το άτομο αποκτά εμπειρία και ωριμότητα; (Όχι.) Τι είναι λοιπόν η αλλαγή διάθεσης; Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να καταλάβει κανείς για να αλλάξει τη διάθεσή του; Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να κατανοήσει τη βάση για την επίτευξη αλλαγής διάθεσης, δηλαδή να αναγνωρίσει σε τι κατάσταση έχει περιέλθει η φύση-ουσία και η διάθεση του ανθρώπου μετά τη διαφθορά του από τον Σατανά. Έτσι, θα αναγνωρίσει την αλήθεια της διαφθοράς του. Κάποιοι, για παράδειγμα, είναι ιδιαίτερα δόλιοι, και αυτή η δολιότητα είναι η φύση τους και η διάθεσή τους· κάποιοι είναι ιδιαίτερα αλαζόνες, και αυτή η αλαζονεία είναι η φύση τους και η διάθεσή τους. Θα δώσω ένα παράδειγμα. Ας πούμε ότι, όταν σου συμβαίνει κάτι, εσύ έχεις τις δικές σου προθέσεις. Όταν εμφανίζονται αυτές οι προθέσεις, ποιο πράγμα έχει τον έλεγχο; Πρώτα-πρώτα, σίγουρα δεν τον έχει η προσωπικότητά σου, ούτε το οικογενειακό σου υπόβαθρο, και ακόμα λιγότερο οποιοδήποτε άλλο άτομο. Η διάθεσή σου ελέγχει τις προθέσεις σου. Άρα, πρέπει πρώτα απ’ όλα να εξετάσεις τον εαυτό σου για να μάθεις ποια διάθεση είναι αυτή, αν είναι η αλαζονεία, η κακία, η φαυλότητα ή η αδιαλλαξία. Όταν την έχεις κατανοήσει, εξέτασε κι άλλο τον εαυτό σου για να βρεις τι καταστάσεις θα προκαλέσει αυτή η διάθεση. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι πρόκειται για δολιότητα. Όταν οι άνθρωποι εμπλέκονται σε δολιότητα, από ποιες προθέσεις προέρχεται αυτό; Ποιον στόχο προσπαθούν να επιτύχουν; Χωρίς καμία εξαίρεση, είναι να αποκτήσουν κύρος, κέρδος και θέση· με λίγα λόγια, είναι για χάρη ιδίων συμφερόντων. Και ποια είναι η αιτία της επιδίωξης των συμφερόντων; Ότι οι άνθρωποι θεωρούν τα προσωπικά τους συμφέροντα πιο σημαντικά από οτιδήποτε άλλο. Εμπλέκονται σε απάτες για να επωφεληθούν οι ίδιοι, και έτσι αποκαλύπτεται η δόλια διάθεσή τους. Πώς θα πρέπει να επιλυθεί αυτό το πρόβλημα; Πρώτα πρέπει να διακρίνεις και να μάθεις τι είναι τα συμφέροντα, τι ακριβώς προσφέρουν στους ανθρώπους και ποιες είναι οι συνέπειες της επιδίωξής τους. Αν δεν μπορείς να το καταλάβεις αυτό, τότε δεν θα είναι τόσο εύκολο να τα απαρνηθείς. Αν οι άνθρωποι δεν κατανοήσουν την αλήθεια, τότε δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο να εγκαταλείψουν από ό,τι τα συμφέροντά τους. Αυτό συμβαίνει επειδή οι φιλοσοφίες της ζωής τους είναι «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και «Ο άνθρωπος πεθαίνει για τον πλούτο όπως τα πουλιά πεθαίνουν για την τροφή». Είναι σαφές ότι ζουν για τα δικά τους συμφέροντα. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι χωρίς τα συμφέροντά τους —ότι αν ήταν να χάσουν τα συμφέροντά τους— δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν. Είναι λες και η επιβίωσή τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα συμφέροντά τους, έτσι οι περισσότεροι δεν βλέπουν τίποτα, παρά μόνο τα συμφέροντά τους. Βλέπουν τα συμφέροντά τους ως ανώτερα από οτιδήποτε άλλο, ζουν για τα συμφέροντά τους, και το να τους πείσεις να εγκαταλείψουν τα συμφέροντά τους είναι σαν να τους ζητάς να εγκαταλείψουν την ίδια τους τη ζωή. Άρα, τι θα πρέπει να γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις; Οι άνθρωποι πρέπει να αποδεχτούν την αλήθεια. Μόνο όταν κατανοήσουν την αλήθεια μπορούν οι άνθρωποι να διακρίνουν την ουσία των δικών τους συμφερόντων· μόνο τότε μπορούν να αρχίσουν να παραιτούνται από αυτά και να τα απαρνούνται, και να είναι σε θέση να υπομένουν τον πόνο του να αφήνουν πίσω τους αυτό που αγαπούν τόσο πολύ. Και όταν μπορέσεις να το κάνεις αυτό και να απαρνηθείς τα δικά σου συμφέροντα, θα νιώσεις πιο άνετα και πιο γαλήνια στην καρδιά σου, και με αυτόν τον τρόπο θα έχεις νικήσει τη σάρκα. Αν είσαι προσκολλημένος στα συμφέροντά σου και αρνείσαι να τα εγκαταλείψεις, και αν δεν αποδέχεσαι ούτε στο ελάχιστο την αλήθεια, μέσα σου, μπορεί να πεις: «Πού είναι το κακό στο να προσπαθώ να ωφεληθώ και να αρνούμαι να υποστώ οποιεσδήποτε απώλειες; Ο Θεός δεν με έχει τιμωρήσει· τι μπορούν να μου κάνουν οι άνθρωποι;» Κανείς δεν μπορεί να σου κάνει τίποτα, αλλά αν με αυτήν την πίστη στον Θεό, τελικά δεν θα κερδίσεις την αλήθεια και ζωή. Αυτό θα είναι μια τεράστια απώλεια για σένα —δεν θα μπορέσεις να πετύχεις τη σωτηρία. Υπάρχει κάτι που θα σε κάνει να μετανιώσεις περισσότερο; Αυτό είναι που τελικά προκύπτει από την επιδίωξη των δικών σου συμφερόντων. Αν οι άνθρωποι επιδιώκουν μόνο το κύρος, το κέρδος και τη θέση —αν επιδιώκουν μόνο τα δικά τους συμφέροντα— τότε δεν θα κερδίσουν ποτέ την αλήθεια και ζωή, και τελικά, θα είναι αυτοί που θα υποστούν απώλεια. Ο Θεός σώζει εκείνους που επιδιώκουν την αλήθεια. Αν δεν αποδεχτείς την αλήθεια και δεν είσαι ικανός να αναλογιστείς και να γνωρίσεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση, τότε δεν θα μετανοήσεις πραγματικά και δεν θα έχεις είσοδο στη ζωή. Η αποδοχή της αλήθειας και η αυτογνωσία είναι το μονοπάτι προς την ανάπτυξη στη ζωή και την επίτευξη της σωτηρίας, είναι η ευκαιρία να προσέλθεις ενώπιον του Θεού για να δεχτείς την εξονυχιστική εξέτασή Του, την κρίση και την παίδευσή Του, και να κερδίσεις την αλήθεια και ζωή. Αν παραιτηθείς από την επιδίωξη της αλήθειας για χάρη της επιδίωξης της φήμης και της θέσης, καθώς και των δικών σου συμφερόντων, αυτό ισοδυναμεί με παραίτηση από την ευκαιρία να δεχτείς την κρίση και την παίδευση του Θεού, και να επιτύχεις σωτηρία. Επιλέγεις το κύρος, το κέρδος και τη θέση, και τα δικά σου συμφέροντα, αλλά αυτό που εγκαταλείπεις είναι η αλήθεια, και αυτό που χάνεις είναι η ζωή και η ευκαιρία να σωθείς. Ποιο έχει μεγαλύτερη σημασία; Αν επιλέξεις τα δικά σου συμφέροντα και παραιτηθείς από την αλήθεια, δεν είναι ανόητο αυτό; Για να το θέσω με λαϊκούς όρους, υφίστασαι τεράστια απώλεια, για χάρη μικρού κέρδους. Το κύρος, το κέρδος, η θέση, τα χρήματα και τα συμφέροντα είναι όλα προσωρινά, είναι όλα εφήμερα, ενώ η αλήθεια και ζωή είναι αιώνιες και αμετάβλητες. Αν οι άνθρωποι διορθώσουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις που τους κάνουν να επιδιώκουν το κύρος, το κέρδος και τη θέση, τότε έχουν ελπίδα να επιτύχουν τη σωτηρία. Επιπλέον, οι αλήθειες που αποκτούν οι άνθρωποι είναι αιώνιες· ο Σατανάς δεν μπορεί να πάρει τις αλήθειες αυτές από τους ανθρώπους, ούτε μπορεί κανένας άλλος. Παραιτείσαι από τα συμφέροντά σου, αλλά αυτό που κερδίζεις είναι η αλήθεια και η σωτηρία· τα αποτελέσματα αυτά είναι δικά σου, και τα κερδίζεις εσύ ο ίδιος. Εάν οι άνθρωποι επιλέξουν να κάνουν την αλήθεια πράξη, τότε παρόλο που έχουν απωλέσει τα συμφέροντά τους, κερδίζουν τη σωτηρία από τον Θεό και την αιώνια ζωή. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο έξυπνοι. Εάν οι άνθρωποι εγκαταλείπουν την αλήθεια για χάρη των συμφερόντων τους, τότε χάνουν τη ζωή και τη σωτηρία από τον Θεό· αυτοί οι άνθρωποι είναι οι πιο ανόητοι. Το τι επιλέγει τελικά κάποιος —τα συμφέροντά του ή την αλήθεια— είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό. Όσοι αγαπούν την αλήθεια θα επιλέξουν την αλήθεια· θα επιλέξουν να υποταχθούν στον Θεό και να Τον ακολουθήσουν. Θα προτιμήσουν να εγκαταλείψουν τα δικά τους συμφέροντα για να επιδιώξουν την αλήθεια. Ανεξάρτητα από το πόσο πρέπει να υποφέρουν, είναι αποφασισμένοι να παραμείνουν ακλόνητοι στη μαρτυρία τους για να ικανοποιήσουν τον Θεό. Αυτό είναι το βασικό μονοπάτι προκειμένου να κάνει κάποιος πράξη την αλήθεια και να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν βαθιά ριζωμένες διεφθαρμένες διαθέσεις, κανένας δεν είναι πιο διεφθαρμένος από οποιονδήποτε άλλο. Δεν διαφέρουν πολύ οι απόψεις, οι αντιλήψεις, οι φαντασιοκοπίες και ο βαθμός ανυπακοής των ανθρώπων· είναι σε μεγάλο βαθμό οι ίδιες. Όλοι ζουν υπό τη δύναμη του Σατανά, όλοι ζουν με σατανικές διαθέσεις. Η ισότητα έγκειται στο ότι ο Θεός δίνει σε όλους τις ίδιες ευκαιρίες, έχει απέναντι σε όλους την ίδια στάση, και παρέχει την αλήθεια και τη ζωή εξίσου σε όλους, οπότε έχει και τα ίδια πρότυπα και τις ίδιες απαιτήσεις για όλους. Τι είδους στάση έχεις αν νομίζεις ότι δεν γίνεται να εξιλεωθείς, ότι είσαι πιο διεφθαρμένος απ’ τους άλλους και ότι ο Θεός δεν θα σε σώσει εξαιτίας κάποιων διεφθαρμένων διαθέσεων που έχεις αποκαλύψει, τις οποίες έχουν δει και έχουν βαρεθεί οι άλλοι, και έτσι ξεγράφεις τον εαυτό σου ως χαμένη υπόθεση και δεν μπορείς να βρεις ενθουσιασμό, δεν έχεις το κουράγιο να κάνεις τίποτα, και νομίζεις ότι δεν έχει νόημα να ζεις και ότι καλύτερα θα ήταν να πέθαινες; Δεν είναι εκδήλωση ωριμότητας και ο Θεός δεν θέλει να το βλέπει· δεν Του αρέσουν τέτοιου είδους άνθρωποι ή τέτοιες συμπεριφορές. Οι άνθρωποι πρέπει, όταν επιδιώκουν την αλήθεια, να αλλάζουν πολλές λανθασμένες καταστάσεις και να διορθώνουν συνεχώς τις απόψεις τους σχετικά με την επιδίωξή τους. Πρέπει, επίσης, να προσέρχονται συνεχώς ενώπιον του Θεού και να Του ζητούν να τους ελέγξει, να τους διαφωτίσει και να τους καθοδηγήσει. Ο Θεός θα τους δώσει βοήθεια και χάρη, και θα καθοδηγήσει κάθε άτομο με τεράστια υπομονή, καλοσύνη, έλεος και συγχώρεση. Δεν θα πρέπει, λοιπόν, να αμφιβάλλεις για τις σωστές στάσεις και την επιθυμία των ανθρώπων να επιδιώκουν την αλήθεια και να λαχταρούν τη δικαιοσύνη και το φως, ούτε για το ότι η ουσία του Θεού είναι αυτή της σωτηρίας της ανθρωπότητας, της συμπόνιας και της συγχώρεσης προς την ανθρωπότητα. Να τα θυμάστε αυτά τα λόγια! Για ποιον λόγο λέγονται αυτά τα λόγια στους ανθρώπους; Σημαίνουν ότι δεν πρέπει ποτέ να πάψουν να επιδιώκουν την αλήθεια, δεν πρέπει να ξεγράψουν τους εαυτούς τους ως χαμένη υπόθεση ούτε να είναι αρνητικοί. Όταν πέφτεις στην αρνητικότητα, να σκέφτεσαι το εξής: Γιατί ο Θεός έχει εκφράσει τόσες αλήθειες; Για να βοηθήσει ακόμη περισσότερους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια και να λύσουν τα πραγματικά τους προβλήματα. Όχι μόνο κερδίζεις άμεσα πολλά πράγματα από τα λόγια του Θεού, αλλά κερδίζεις και πολλά πράγματα όταν συναναστρέφεσαι πάνω στην αλήθεια με τους αδελφούς και τις αδελφές σου — δεν είναι σαν σε προμηθεύει ο Θεός εκείνη τη στιγμή; Αν το πιστεύεις και το νιώθεις αυτό, τότε γιατί θες να τα παρατήσεις; Γιατί έχεις παράπονα στην καρδιά σου; Γιατί αμφιβάλλεις ότι ο Θεός θέλει ειλικρινά να σε σώσει; Ας είναι οι άνθρωποι ανόητοι, μικροί στο ανάστημα και αδύναμοι· αλλά δεν γίνεται να χάσουν την πίστη τους όσον αφορά τη σωτηρία. Ελπίζω μια μέρα, όταν μιλήσω και επικοινωνήσω ξανά μαζί σας, να μη φαίνεστε φτωχοί και αξιολύπητοι ή αναίσθητοι και ανόητοι, αλλά να έχετε αποκτήσει και κερδίσει κάτι. Έχετε ακούσει πολλά, έχετε δει πολλά, έχετε καταλάβει πολλά. Όμως το αν έχετε αποκτήσει την αλήθεια και το αν μπορείτε ή δεν μπορείτε να οδηγηθείτε στην τελείωση εξαρτάται από την επιδίωξή σας. Είναι δεδομένο ότι, αν κάποιος την επιδιώξει, μπορεί να την αποκτήσει, αλλά αν δεν την ακούσει και δεν την επιδιώξει, δεν θα την λάβει ποτέ. Εφόσον επιδιώκετε πραγματικά την αλήθεια και επιδιώκετε την αγάπη για τον Θεό και την αλλαγή διάθεσης, όπως έκανε ο Πέτρος, θα κερδίσετε τον έπαινο του Θεού· αυτό είναι βέβαιο.

6 Φεβρουαρίου 2018

Υποσημειώσεις:

α. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «Υπάρχουν δύο διαφορετικές εκδηλώσεις της αδιαλλαξίας: η ισχυρογνωμοσύνη και η σκληρότητα».

β. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «η οποία είναι η μία πτυχή της φαυλότητας».

γ. Το αρχικό κείμενο δεν περιέχει τη φράση «Η άλλη πτυχή της φαυλότητας είναι η “κακία”».