Τώρα, υπάρχουν κάποιοι που εργάζονται απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ όταν εκτελούν το καθήκον τους, που μπορούν να επαναστατήσουν εναντίον της σάρκας, να αγνοήσουν τις σωματικές ταλαιπωρίες, Ακόμα και να εργάζονται όταν είναι άρρωστοι. Παρ’ όλο που έχουν αυτά τα προτερήματα κι είναι καλοί και σωστοί άνθρωποι, δεν παύουν να υπάρχουν πράγματα στην καρδιά τους που δεν μπορούν να παραμερίσουν: η φήμη, το κέρδος, η θέση και η ματαιοδοξία. Αν δεν τα παραμερίσουν ποτέ αυτά, τότε άραγε είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια; Η απάντηση είναι αυτονόητη. Το δυσκολότερο κομμάτι της πίστης στον Θεό είναι να πετύχεις αλλαγή στη διάθεση. Ίσως να μπορείς να μείνεις ανύπαντρος όλη σου τη ζωή ή να μη φας ποτέ καλό φαγητό και να μη φορέσεις ωραία ρούχα· κάποιοι μπορεί Ακόμα και να πουν: «Ας υποφέρω όλη μου τη ζωή κι ας νιώθω μοναξιά όλη μου τη ζωή· δεν έχει σημασία, μπορώ να τα αντέξω —με τον Θεό δίπλα μου, αυτά τα πράγματα δεν σημαίνουν τίποτα». Είναι εύκολο να ξεπεράσεις και να εξαλείψεις τέτοιου είδους σωματικό πόνο και κακουχίες. Ποιο είναι αυτό που δεν ξεπερνιέται εύκολα; Οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου. Δεν μπορεί ν’ απαλλαγεί κανείς απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις του μέσα από απλή αυτοσυγκράτηση. Οι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν τον σωματικό πόνο προκειμένου να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντά τους, να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού και στο μέλλον να εισέλθουν στη βασιλεία· άραγε, όμως, το να μπορεί κανείς να υποφέρει και να καταβάλει ένα τίμημα σημαίνει ότι έχουν αλλάξει οι διαθέσεις του; Όχι. Για να αξιολογήσετε εάν κάποιος έχει υποστεί αλλαγή στη διάθεσή του, μην εξετάζετε πόσα βάσανα μπορεί να υπομείνει ούτε πόσο καλή συμπεριφορά έχει επιφανειακά. Ο μόνος τρόπος να αξιολογήσετε αν έχει όντως αλλάξει η διάθεση ενός ανθρώπου είναι να εξετάζετε με τι στόχους, με τι κίνητρα και με τι προθέσεις ενεργεί, με ποιες αρχές συμπεριφέρεται και χειρίζεται τις υποθέσεις, και τι στάση έχει απέναντι στην αλήθεια.

Κάποιοι άνθρωποι, αφού πιστέψουν στον Θεό, παύουν να ακολουθούν τις κοσμικές τάσεις και να δίνουν σημασία στα ρούχα και την εμφάνισή τους. Μπορούν να υποφέρουν και να εργάζονται σκληρά, να καθυποτάσσουν τη σάρκα και να επαναστατούν εναντίον της. Όμως, κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, στις επαφές τους με τους άλλους και όταν χειρίζονται τα πράγματα, σπάνια είναι ειλικρινείς. Δεν τους αρέσει να είναι ειλικρινείς, θέλουν συνέχεια να ξεχωρίζουν και να διακρίνονται, και πίσω από όλα όσα λένε και κάνουν κρύβεται κάποια πρόθεση. Κάνουν λεπτομερείς, σχολαστικούς υπολογισμούς προκειμένου να δείξουν στους ανθρώπους πόσο καλοί είναι, να κερδίσουν την καρδιά τους και να τους αναγκάσουν να τους ευνοούν και να τους λατρεύουν· μάλιστα, το κάνουν σε τέτοιον βαθμό, που οι άλλοι έρχονται και αναζητούν πράγματα απ’ αυτούς όποτε τους συμβαίνει κάτι. Με τον τρόπο αυτόν, κάνουν επίδειξη. Τι διάθεση είναι αυτή που αποκαλύπτουν; Είναι μια σατανική διάθεση. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν κι αυτούς; Όλοι έτσι είναι. Φαινομενικά, τηρούν όλους τους κανονισμούς, είναι ικανοί να υποφέρουν λίγο και είναι κάπως πρόθυμοι να δαπανήσουν τον εαυτό τους. Μπορούν να εγκαταλείψουν μερικά κοσμικά πράγματα, έχουν λίγη αποφασιστικότητα και προθυμία να επιδιώξουν την αλήθεια, και έχουν βάλει τα θεμέλια στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Το θέμα είναι ότι η διεφθαρμένη τους διάθεση παραμένει άθικτη. Δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Ακόμα κι αν κατανοούν την αλήθεια, δεν μπορούν να την κάνουν πράξη. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Όσοι ζουν μέσα σε σατανικές διαθέσεις ενεργούν με σκοπιμότητα στα πάντα. Όταν πίσω από τις πράξεις τους κρύβεται μια λάθος πρόθεση, ούτε προσεύχονται στον Θεό ούτε αρνούνται τη θέλησή τους, δεν αναζητούν τις αλήθεια-αρχές, δεν αναζητούν πράγματα από τους άλλους ούτε συναναστρέφονται μαζί τους. Κάνουν ό,τι θέλουν, ό,τι τυχαίνει να επιθυμούν· ενεργούν απερίσκεπτα και χωρίς αυτοσυγκράτηση. Μπορεί να μην κάνουν φανερά το κακό, αλλά ούτε και κάνουν πράξη την αλήθεια. Ακολουθούν σε ό,τι κάνουν το δικό τους θέλημα και ζουν μέσα σε μια σατανική διάθεση. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια ούτε θεοφοβούμενη καρδιά, και δεν ζουν ενώπιον του Θεού. Κάποιοι από αυτούς μπορεί μέχρι και να καταλαβαίνουν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να τα κάνουν πράξη, επειδή δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες τους. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτά που κάνουν είναι λάθος, ότι προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, και ότι ο Θεός τα απεχθάνεται, όμως τα κάνουν ξανά και ξανά, καθώς πιστεύουν το εξής: «Η πίστη στον Θεό δεν έχει να κάνει με το να αποκτήσεις ευλογίες; Τι το κακό έχει να επιδιώκω ευλογίες; Έχω υποφέρει πολύ τόσα χρόνια που πιστεύω στον Θεό· εγκατέλειψα τη δουλειά μου και παράτησα τις προοπτικές μου στον κόσμο για να κερδίσω την έγκριση και τις ευλογίες του Θεού. Με τόσα βάσανα που έχω υποστεί, ο Θεός πρέπει να με μνημονεύσει. Πρέπει να με ευλογήσει και να με προικίσει με καλή τύχη». Αυτά τα λόγια αρέσουν στους ανθρώπους. Όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό έχουν αυτό το σκεπτικό· νομίζουν ότι δεν είναι δα και τόσο μεγάλο πρόβλημα το να είναι κανείς λίγο μολυσμένος από την πρόθεση να κερδίσει ευλογίες. Όμως, αν εξετάσεις προσεκτικά αυτά τα λόγια, είναι άραγε κάποια από αυτά σύμφωνα με την αλήθεια ή μέρος της αλήθεια-πραγματικότητας; Όλη αυτή η απάρνηση και τα βάσανα δεν είναι τίποτε άλλο παρά είδη καλών ανθρώπινων συμπεριφορών. Αυτές τις ενέργειες τις κυβερνάει η πρόθεση της απόκτησης ευλογιών και δεν αποτελούν άσκηση της αλήθειας. Αν κάποιος αξιολογούσε τη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων με βάση τα ανθρώπινα ηθικά πρότυπα, αυτοί θα θεωρούνταν φιλότιμοι και φειδωλοί, εργατικοί και σκληροί. Μερικές φορές, είναι τόσο απορροφημένοι από το έργο τους, που ξεχνούν να φάνε και να κοιμηθούν· κάποιοι απ’ αυτούς είναι πρόθυμοι μέχρι και να επιστρέψουν χαμένα αντικείμενα στους ιδιοκτήτες τους, να είναι εξυπηρετικοί και φιλάνθρωποι, να αντιμετωπίζουν τους άλλους με κατανόηση και γενναιοδωρία, να μην είναι τσιγκούνηδες ούτε ιδιότροποι και ακόμα και να χαρίζουν στους άλλους τα πράγματα που αγαπούν περισσότερο. Οι άλλοι τούς αναγνωρίζουν ως καλούς ανθρώπους και επαινούν όλες αυτές τις συμπεριφορές. Τέτοιοι άνθρωποι μοιάζουν ένδοξοι, αξιοθαύμαστοι και αξιέπαινοι· στις πράξεις τους είναι απόλυτα ηθικοί, δίκαιοι και λογικοί. Ανταποδίδουν την καλοσύνη των άλλων και νοιάζονται για την αδελφοσύνη, σε τέτοιον βαθμό που θα θυσιάζονταν για οποιονδήποτε φίλο τους και θα μπορούσαν να υπομείνουν βάσανα και να φτάσουν μέχρι τα πέρατα της γης για τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους. Ίσως πολλοί άνθρωποι να επαινούν τέτοιους καλούς ανθρώπους, αλλά μπορούν αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά να αποδεχτούν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη; Θα έδιναν πραγματικά τη ζωή τους για να εξυμνήσουν τον Θεό και να καταθέσουν μαρτυρία γι’ Αυτόν; Όχι απαραίτητα. Άραγε, λοιπόν, μπορούν να χαρακτηριστούν καλοί άνθρωποι; Αν προσπαθείς να κρίνεις αν κάποιος έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό ή αν έχει την αλήθεια-πραγματικότητα, τότε θα ήταν ακριβές να τον αξιολογείς διαρκώς με βάση τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες, την ηθική και τη δεοντολογία των ανθρώπων; Θα συμφωνούσε αυτό με την αλήθεια; Αν οι αντιλήψεις, οι φαντασιοκοπίες, η ηθική και η δεοντολογία των ανθρώπων ήταν η αλήθεια, τότε δεν θα υπήρχε λόγος να εκφράσει ο Θεός την αλήθεια ούτε θα υπήρχε λόγος να κάνει το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Πρέπει να διακρίνεις ξεκάθαρα ότι ο κόσμος και οι άνθρωποι είναι σκοτεινοί και κακοί, ότι δεν έχουν την αλήθεια ούτε στο ελάχιστο και ότι η διεφθαρμένη ανθρωπότητα έχει ανάγκη τη σωτηρία του Θεού. Πρέπει να δεις καθαρά ότι μόνο ο Θεός είναι η αλήθεια, ότι μόνο τα λόγια Του μπορούν να καθάρουν τον άνθρωπο, ότι μόνο Αυτός μπορεί να σώσει τον άνθρωπο και ότι, όσο καλή συμπεριφορά κι αν έχει κανείς, αυτή δεν είναι η αλήθεια-πραγματικότητα και υπολείπεται ακόμα περισσότερο από την ίδια την αλήθεια. Παρόλο που αυτές οι καλές συμπεριφορές είναι διαδεδομένες και έχουν αναγνωριστεί μεταξύ των ανθρώπων, δεν είναι η αλήθεια· ποτέ τους δεν θα είναι, και δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να αλλάξουν. Θα μπορούσες να κάνεις κάποιον που θα θυσιαζόταν για τους φίλους του και θα έφτανε μέχρι τα πέρατα της γης γι’ αυτούς να αποδεχτεί τον Θεό και την αλήθεια; Με τίποτα, καθώς ο άνθρωπος αυτός είναι άθεος. Θα μπορούσες να πείσεις κάποιον που είναι γεμάτος με αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες για τον Θεό να φτάσει στην αληθινή υποταγή σ’ Αυτόν; Με τίποτα, αφού, όταν κάποιος είναι γεμάτος με αντιλήψεις, δυσκολεύεται πολύ να αποδεχτεί την αλήθεια και να υποταχθεί σ’ αυτήν. Όσο καλή κι αν είναι η συμπεριφορά κάποιου, μπορεί να τον κάνει ικανό να υποταχθεί πραγματικά στον Θεό; Μπορεί αυτός ο άνθρωπος να Τον αγαπήσει αληθινά; Μπορεί να Τον εξυμνήσει και να καταθέσει μαρτυρία γι’ Αυτόν; Σε καμία περίπτωση. Μπορείς να εγγυηθείς ότι όλοι όσοι κηρύττουν και εργάζονται για τον Κύριο θα αγαπήσουν αληθινά τον Θεό; Θα ήταν εντελώς αδύνατο. Επομένως, όσες καλές συμπεριφορές και αν έχει κάποιος, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει μετανοήσει και αλλάξει πραγματικά, πόσο μάλλον ότι έχει αλλάξει η ζωή-διάθεσή του.

Πρέπει να μάθετε να διακρίνετε τι είναι η καλή συμπεριφορά και τι είναι η άσκηση της αλήθειας και η επίτευξη αλλαγής στη διάθεσή σας. Η αλλαγή της διάθεσης περιλαμβάνει το να κάνεις πράξη την αλήθεια, να ακούς τα λόγια του Θεού, να υποτάσσεσαι σ’ Αυτόν και να ζεις σύμφωνα με τα λόγια Του. Τι θα πρέπει λοιπόν να κάνει κάποιος προκειμένου να ασκείται και να ζει σύμφωνα με τα λόγια του Θεού; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι είναι δύο πολύ καλοί φίλοι. Παλιότερα έχουν βοηθήσει ο ένας τον άλλον, έχουν περάσει μαζί δύσκολες στιγμές και θα έδιναν και τη ζωή τους για να σώσουν ο ένας τον άλλον. Είναι αυτό άσκηση της αλήθειας; Είναι αδελφοσύνη, είναι να θυσιάζεσαι για τους άλλους, είναι καλή συμπεριφορά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι άσκηση της αλήθειας. Η άσκηση της αλήθειας σημαίνει να ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια και τις απαιτήσεις του Θεού· είναι να υποτάσσεσαι στον Θεό και να Τον ικανοποιείς. Η καλή συμπεριφορά έχει να κάνει αποκλειστικά με το να εκπληρώσεις τις σχέσεις της σάρκας και να διατηρήσεις τους συναισθηματικούς δεσμούς. Επομένως, η αδελφοσύνη, η προστασία των σχέσεων, η βοήθεια, η ανοχή και η ικανοποίηση του άλλου, όλα αυτά είναι ιδιωτικά, προσωπικά ζητήματα και δεν έχουν καμία σχέση με την άσκηση της αλήθειας. Πώς απαιτεί λοιπόν ο Θεός από τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται στους άλλους; (Ο Θεός απαιτεί να συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον με βάση τις αρχές. Αν κάποιος κάνει κάτι λάθος, κάτι που δεν συμφωνεί με τις αλήθεια-αρχές, τότε δεν μπορούμε να τον ακούσουμε, ακόμα κι αν πρόκειται για την ίδια μας τη μητέρα ή τον ίδιο μας τον πατέρα. Πρέπει να επιμένουμε στις αλήθεια-αρχές και να προστατεύουμε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού.) (Ο Θεός απαιτεί από τους αδελφούς και τις αδελφές να αλληλοβοηθιούνται. Αν βλέπουμε ότι κάποιος άλλος έχει ένα πρόβλημα, πρέπει να το επισημαίνουμε, να συναναστρεφόμαστε πάνω σ’ αυτό και να αναζητούμε μαζί τις αλήθεια-αρχές για να το λύσουμε. Μόνο έτσι τον βοηθάμε πραγματικά.) Ο Θεός θέλει η συμπεριφορά που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους να βασίζεται στα θεμέλια των αλήθεια-αρχών, όποια κι αν είναι η σχέση τους. Οτιδήποτε εκτός αυτών των αρχών δεν μετράει ως άσκηση της αλήθειας. Για παράδειγμα, κάποιος κάνει κάτι που βλάπτει το έργο της εκκλησίας, το οποίο όλοι το ξεσκεπάζουν και διαμαρτύρονται γι’ αυτό. Ο φίλος του λέει: «Δεν χρειάζεται να τον ξεσκεπάσετε μόνο και μόνο επειδή έκανε ένα λάθος! Είμαι φίλος του· πρώτα απ’ όλα πρέπει να δείξω κατανόηση απέναντί του· πρέπει να είμαι ανεκτικός απέναντί του και να τον βοηθήσω. Δεν μπορώ να τον ξεσκεπάσω, όπως κάνατε εσείς. Πρέπει να τον παρηγορήσω, όχι να τον πληγώσω· εγώ θα του έλεγα ότι το λάθος δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Όποιος από εσάς τον ξεσκεπάσει ξανά και του κάνει πάλι τη ζωή δύσκολη, θα έχει να κάνει μαζί μου. Εγώ είμαι πιο κοντά σ’ αυτόν απ’ ό,τι καθένας σας. Είμαστε καλοί φίλοι. Αν χρειαστεί, θα τον υπερασπιστώ». Είναι αυτό άσκηση της αλήθειας; (Όχι, αυτό είναι μια φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις.) Η νοοτροπία του ανθρώπου αυτού βασίζεται και σε μια άλλη θεωρητική βάση. Πιστεύει: «Ο φίλος μου με βοήθησε στην πιο δύσκολη, στην πιο επώδυνη περίοδο της ζωής μου. Όλοι οι άλλοι με είχαν εγκαταλείψει, μόνο αυτός με φρόντισε και με βοήθησε. Τώρα έχει πρόβλημα και είναι η σειρά μου να τον βοηθήσω —θεωρώ ότι αυτό σημαίνει να έχεις συνείδηση και ανθρώπινη φύση. Πώς μπορείς να αποκαλείς τον εαυτό σου άνθρωπο αν πιστεύεις στον Θεό χωρίς να έχεις ούτε αυτό το ελάχιστο ίχνος συνείδησης; Κάτι τέτοιο δεν καθιστά την πίστη σου στον Θεό και την άσκηση της αλήθειας κενά λόγια;» Αυτά τα λόγια ακούγονται λες και είναι σωστά. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν την πραγματική τους εικόνα, ούτε καν αυτός που τα είπε· νομίζει ότι το κίνητρο που κρύβεται πίσω από τις πράξεις του συμφωνεί με την αλήθεια. Είναι όμως σωστές οι πράξεις του; Η αλήθεια είναι πως όχι. Αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά, κάθε λέξη που λέει γεννιέται από την ανθρώπινη ηθική, δεοντολογία και συνείδηση. Αν κάποιος τον κρίνει με βάση την ανθρώπινη ηθική, έχει συνείδηση και είναι αφοσιωμένος. Το ότι υπερασπίζεται έτσι τον φίλο του σημαίνει ότι είναι καλός άνθρωπος. Γνωρίζει όμως κανείς ποια διάθεση και ουσία κρύβεται πίσω απ’ αυτόν τον «καλό άνθρωπο»; Δεν είναι αληθινός πιστός στον Θεό. Πρώτα απ’ όλα, όταν συμβαίνει κάτι, δεν βλέπει την κατάσταση σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Δεν αναζητά την αλήθεια στα λόγια του Θεού, αλλά αντίθετα επιλέγει να δει το θέμα σύμφωνα με την ηθική και τη δεοντολογία, καθώς και με τα αξιώματα των άπιστων για τη ζωή. Θεωρεί αλήθεια τις αιρέσεις και τις πλάνες του Σατανά και παραμερίζει τα λόγια του Θεού, αγνοώντας όσα λέγονται στα λόγια Του. Με τον τρόπο αυτόν, χλευάζει την αλήθεια. Αυτό δείχνει ότι δεν αγαπάει την αλήθεια. Αντικαθιστά την αλήθεια με σατανικά αξιώματα ζωής και με τις αντιλήψεις, τη δεοντολογία και την ηθική του ανθρώπου, και ενεργεί σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες. Λέει μάλιστα με σιγουριά ότι έτσι κάνει πράξη την αλήθεια και ικανοποιεί τις προθέσεις του Θεού, ότι έτσι είναι σωστό να ενεργεί κανείς. Δεν χρησιμοποιεί απλώς αυτό το πρόσχημα της δικαιοσύνης για να παραβιάσει την αλήθεια; Δεν είναι συνηθισμένη μια τέτοια κατάσταση όσον αφορά το πώς συμπεριφέρονται οι άνθρωποι και το πώς χειρίζονται τις υποθέσεις τους; Όταν εκφράζεις πάντοτε τα λόγια και τα δόγματα, ξέρεις ότι δεν έχεις την αλήθεια, ότι αυτό που έχει πραγματικά αξία είναι η συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, ενώ ξέρεις, επίσης, ότι σ’ αυτόν τον σκοτεινό και κακό κόσμο, μόνο η ζωή των ανθρώπων που έχουν αποκτήσει την αλήθεια έχει ελπίδα και αξία. Κι όμως, όταν συμβεί ένα σημαντικό γεγονός που απαιτεί να υψώσεις το ανάστημά σου και να κάνεις επιλογές, θα θεωρήσεις ότι αυτά που συνιστούν την αλήθεια και έχουν χρησιμότητα είναι οι φιλοσοφίες, η ηθική και η δεοντολογία του Σατανά. Εκείνη τη στιγμή, η αλήθεια που βρίσκεται στα λόγια του Θεού, την οποία θέλεις να επιδιώξεις, δεν είναι χρήσιμη. Τι πρόβλημα είναι αυτό; Εφόσον μπορείς να αναγνωρίσεις ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, τότε γιατί δεν μπορείς να τον κάνεις πράξη; Γιατί δεν τολμάς να κάνεις πράξη την αλήθεια; Τι είναι αυτό που φοβάσαι; Φοβάσαι μη σε συκοφαντήσουν και σε κρίνουν οι άλλοι, μη χάσεις τις προοπτικές σου στον κόσμο και μη βλάψεις τα προσωπικά σου συμφέροντα. Όταν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, όταν γίνεσαι λιποτάκτης, και σε μια κρίσιμη συγκυρία αρνείσαι την αξία της αλήθειας που βρίσκεται στα λόγια του Θεού, αυτό φτάνει για να αποδείξει ότι δεν είσαι κάποιος που αγαπάει την αλήθεια, ότι, αντίθετα, αγαπάς τις φιλοσοφίες, τις αιρέσεις και τις πλάνες του Σατανά, ότι επιδιώκεις τις κοσμικές προοπτικές, τα συμφέροντα της σάρκας σου, τη φήμη και τη θέση σου. Και παρ’ όλα αυτά, λες ότι αγαπάς την αλήθεια· αυτό είναι υποκρισία. Όλα αυτά αρκούν για να καταδείξουν ότι δεν έχεις αποδεχτεί ποτέ την αλήθεια ούτε έχεις κάνει πράξη την αλήθεια κατά την πίστη σου στον Θεό. Σε αυτήν την περίπτωση, έχεις θεοφοβούμενη καρδιά; Υπάρχει θέση για τον Θεό στην καρδιά σου; Ναι μεν αναγνωρίζεις κανονικά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, αλλά, μόλις συμβεί κάτι, ο Θεός δεν θα βρίσκεται στην καρδιά σου· θα εκτιμάς πάνω απ’ όλα τον εαυτό σου και θα μεταχειρίζεσαι ως την αλήθεια τις ανθρώπινες σχέσεις, τις φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις, τους ηθικούς κανόνες και τις εντολές, και τα πρότυπα της συνείδησης και της ηθικής. Αυτά τα πράγματα, τα οποία ανήκουν στον Σατανά, έχουν ήδη μετατραπεί μέσα σου σε υποκατάστατα της αλήθειας· δεν έχεις εκφυλιστεί, λοιπόν; Έχεις πλέον προδώσει ολοκληρωτικά τον Θεό και έχεις εκπέσει ολόκληρος στο σκοτάδι.

Πολλοί άνθρωποι είναι πάρα πολύ απασχολημένοι στα τόσα χρόνια που πιστεύουν στον Θεό· για ποιον λόγο, λοιπόν, δεν έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα; Στην πραγματικότητα, για το πρόβλημα αυτό φταίει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια. Αν τους πεις ότι δεν αγαπούν την αλήθεια, θα νιώσουν θιγμένοι· στην πραγματικότητα, όμως, είναι λογικό αυτό το παράπονό τους; Όχι, δεν είναι. Όσα κηρύγματα κι αν έχουν ακούσει αυτοί οι άνθρωποι και όσα δόγματα κι αν έχουν καταλάβει, όταν έρθει η ώρα, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια· δεν ενεργούν, δεν χειρίζονται τα ζητήματα και δεν προσεγγίζουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω τους σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, κι έχουν πάντα τις δικές τους απόψεις. Όταν Μου μιλάει κάποιος, αυτοί οι άνθρωποι λένε πάντα: «Άκουσέ με, άσε με να εκφράσω την άποψή μου· αυτή είναι η άποψή μου, αυτό εννοώ»· «Θέλω να ενεργήσω μ’ αυτόν τον τρόπο, θα με ακούσεις;» Ξέρω τι εννοείς χωρίς να το λες· δεν είναι ανάγκη να μιλάς συνέχεια για το τι εννοείς, δεν είναι η αλήθεια, και ούτε γίνεται αλήθεια όταν το δηλώσεις ξεκάθαρα. Αν πιστεύεις ότι έχεις την αλήθεια από τότε που γεννήθηκες, τότε γιατί πιστεύεις ακόμα στον Θεό; Αν μπορείς να καταλάβεις διαισθητικά όλες τις αλήθειες που έχει εκφράσει Εκείνος —λες και μπορείς να καταλάβεις όλες τις αλήθειες, κι εσύ ο ίδιος είσαι η αλήθεια και μπορείς να λύσεις όλα τα προβλήματα— τότε γιατί συνεχίζεις να πιστεύεις στον Θεό; Κάποιοι λένε: «Για ποιον λόγο Εσύ έχεις πάντα δίκιο και παίρνεις όλες τις αποφάσεις; Εμένα γιατί δεν με ακούς;» Τι λόγια είναι αυτά; Σε ακούω τόσα χρόνια, και δεν έχω ακούσει ούτε μια λέξη που να είναι σωστή ή που να συμφωνεί με την αλήθεια· ποιος ο λόγος να σε ακούσω, λοιπόν; Θα ήθελα να ακούσω κάποιες σχετικά σωστές απόψεις από τον άνθρωπο. Θα γλύτωνα λίγη σκέψη και ενέργεια, αλλά δεν ακούω καμία. Το μόνο που ακούω είναι πλάνες και επαναστατικά λόγια, γκρίνια και αρνητικές κουβέντες· αφού όλα αυτά είναι αντίθετα με την αλήθεια, ποιος ο λόγος να τα ακούσω; Αν αναγκάζονταν όλοι να σε ακούσουν, τότε θα επαναστατούσαν ενάντια στον Θεό, θα αντιστέκονταν στον Θεό, θα εναντιώνονταν στον Ουρανό, θα ακολουθούσαν όλοι τον Σατανά και τελικά θα χάνονταν. Αν ακούσεις και αναλογιστείς τα λόγια Μου, τότε θα καταλάβεις την αλήθεια, θα μπορέσεις να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και θα ξεκινήσεις την πορεία σου προς τη σωτηρία. Μόνο τα λόγια του Θεού μπορούν να σώσουν τους ανθρώπους, και μόνο αν καταλάβουν την αλήθεια, αν κάνουν πράξη την αλήθεια και καταφέρουν να υποταχθούν στον Θεό μπορούν οι άνθρωποι να φτάσουν στη σωτηρία Του. Δεν είναι εύκολο να αποδεχτούν οι άνθρωποι την αλήθεια. Όταν βρίσκομαι κοντά σε ανθρώπους, θέλω να ακούω πώς έχουν εισέλθει πρόσφατα στην αλήθεια οι αδελφοί και οι αδελφές· τι πρόοδο έχουν κάνει στη διάκριση των ανθρώπων, των γεγονότων και των πραγμάτων και στην άσκηση της αλήθειας· σε τι συνθήκες βρίσκονται· αν έχουν αναστρέψει και αλλάξει τις λανθασμένες καταστάσεις τους· πόσο γνωρίζουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους· πόση κατανόηση έχουν αποκτήσει για τον εαυτό τους από τις αποκαλύψεις των διεφθαρμένων διαθέσεών τους· πόσες από τις παρανοήσεις τους για τον Θεό έχουν εξαλειφθεί· και πόσο έχει αυξηθεί η γνώση τους για τον Θεό. Θα ήθελα να ακούω γι’ αυτές τις εμπειρίες και γι’ αυτήν τη γνώση, αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να δώσουν τέτοιου είδους βιωματικές μαρτυρίες. Δεν έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα και λένε μόνο τα κενά λόγια και δόγματα, στρεβλά, προκατειλημμένα λόγια και παράπονα ή αλλιώς λόγια με τα οποία προσπαθούν να κάνουν επίδειξη, να διεκδικήσουν τα εύσημα και να επιδιώξουν ανταμοιβές. Πώς νομίζετε ότι αισθάνομαι όταν τα ακούω; Θα Με χαροποιήσουν; (Όχι.) Πολύ σπάνια λένε οι άνθρωποι κάτι σχετικά με τις γνώσεις που έχουν για την αλήθεια και την πρακτική τους εμπειρία πάνω σε αυτήν ή λόγια που κάνουν τους άλλους να νιώσουν καλύτερα μόλις τα ακούσουν· χωρίς τέτοιου είδους λόγια, αυτά που λένε οι άνθρωποι είναι είτε για να πάρουν τα εύσημα και να επιδιώξουν ανταμοιβές, είτε άσχετα, κενά λόγια. Υπάρχει κανένας λόγος να Μου μιλήσεις γι’ αυτά τα κούφια δόγματα; Ίσα ίσα που μπορείς να παραπλανήσεις τους ανίδεους ανθρώπους όταν μιλάς γι’ αυτά τα δόγματα· δεν είναι, λοιπόν, παράλογο να μιλάς σ’ Εμένα γι’ αυτά; Κάποιοι άνθρωποι, όταν συζητάνε μαζί Μου, μιλάνε πάντα για ψεύτικα πνευματικά δόγματα, και όταν συζητάνε για κάποιο ζήτημα, λένε πάντα: «Τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού, τα πάντα ορίζονται από τον Θεό». Νομίζουν ότι το να μιλάς για εξωτερικές υποθέσεις δεν είναι πνευματικό και ότι πνευματικό είναι μόνο το να ξέρεις να μιλάς για πνευματικά δόγματα. Όταν τους λέω κάποια πρακτικά λόγια και τους μιλάω για τις λεπτομέρειες της ζωής, δεν τα εμπεδώνουν· θέλουν μόνο να ακούνε βαρύγδουπα κηρύγματα και μεγαλειώδη πνευματικά δόγματα. Τέτοιοι άνθρωποι διαθέτουν άραγε την πραγματικότητα; Όχι μόνο δεν έχουν την πραγματικότητα, αλλά δεν έχουν και ίχνος λογικής. Είναι πραγματικά αλαζόνες και ανίδεοι.

Η επιδίωξη της αλλαγής διάθεσης απαιτεί πρώτα να καταλάβει κανείς ποια πράγματα δεν σχετίζονται με την αλλαγή της διάθεσης και δεν αφορούν το πεδίο της αλλαγής της διάθεσης, αλλά, αντίθετα, είναι εξωτερικές καλές συμπεριφορές, καθώς και σε τι αναφέρεται η αλλαγή της διάθεσης για την οποία μιλάει ο Θεός και τι θέλει να αλλάξει Εκείνος στον άνθρωπο· οι άνθρωποι πρέπει να τα καταλάβουν αυτά τα ζητήματα. Αυτό που ο άνθρωπος θεωρεί αλλαγή διάθεσης δεν είναι παρά μια αλλαγή στη συμπεριφορά, και αυτό διαφέρει από την αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο Θεός και αποτελεί διαφορετικό μονοπάτι. Μπορεί άραγε αυτό που θεωρεί ο άνθρωπος αλλαγή διάθεσης να εξασφαλίσει ότι οι άνθρωποι δεν πρόκειται να επαναστατήσουν εναντίον του Θεού, να Του αντισταθούν ή να Τον προδώσουν; Μπορεί να τους κάνει τελικά να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους και να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού; Η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο Θεός σημαίνει ότι μέσω της άσκησης της αλήθειας, μέσω της βίωσης της κρίσης και της παίδευσής Του, και μέσω του κλαδέματος, των δοκιμασιών και του εξευγενισμού Του, οι άνθρωποι καταφέρνουν να καταλάβουν τις προθέσεις του Θεού και τις αλήθεια-αρχές, και στη συνέχεια ζουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, αποκτούν μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό και έχει φόβο Θεού, χωρίς να Τον παρανοούν καθόλου, και έχοντας αληθινή γνώση και αληθινή λατρεία του Θεού. Αυτό για το οποίο μιλάει ο Θεός είναι μια αλλαγή στη διάθεση ενός ανθρώπου· σε τι αναφέρεται, όμως, η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος; Αναφέρεται στο να βελτιώσει κανείς τη συμπεριφορά του, στο να παρουσιάζεται φρόνιμος και ήρεμος, και να μην είναι αλαζόνας· σημαίνει να μιλάει με εκλεπτυσμένο και πειθαρχημένο τρόπο, να μην είναι άτακτος και ενοχλητικός, και η ομιλία και η συμπεριφορά του να βασίζονται στη συνείδηση, τη λογική και τα ηθικά πρότυπα. Υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στην αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος και στην αλλαγή διάθεσης που απαιτεί ο Θεός; Ποια είναι η διαφορά; Η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος είναι μια αλλαγή στην εξωτερική συμπεριφορά, μια αλλαγή που συμμορφώνεται με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Η αλλαγή διάθεσης που απαιτεί ο Θεός είναι το να απαλλαγεί κανείς απ’ τη διεφθαρμένη διάθεσή του, να αλλάξει τη ζωή-διάθεσή του μέσω της κατανόησης της αλήθειας, να αλλάξει την οπτική του για τα πράγματα, καθώς και τις απόψεις και τις αξίες της ζωής του. Υπάρχει διαφορά. Είτε έχεις να κάνεις με ανθρώπους είτε με πράγματα, τα κίνητρά σου, οι αρχές των πράξεών σου και το κριτήριο αξιολόγησής σου πρέπει να είναι όλα τους σύμφωνα με την αλήθεια, και πρέπει να αναζητάς τις αλήθεια-αρχές· μόνο έτσι μπορείς να πετύχεις αλλαγή διάθεσης. Αν αξιολογείς πάντα τον εαυτό σου με βάση τα πρότυπα συμπεριφοράς, αν εστιάζεις πάντα στις αλλαγές στην εξωτερική σου συμπεριφορά και νομίζεις ότι βιώνεις την ανθρώπινη ομοιότητα και έχεις την έγκριση του Θεού μόνο και μόνο επειδή συμπεριφέρεσαι κάπως καλά, αυτό είναι πέρα για πέρα λάθος. Λόγω του ότι έχεις διεφθαρμένες διαθέσεις και μπορείς να εναντιωθείς στον Θεό και κινδυνεύεις να Τον προδώσεις, αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια για να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, τότε, όσο καλή κι αν είναι η εξωτερική σου συμπεριφορά, δεν πρόκειται να φτάσεις στην αληθινή υποταγή στον Θεό ούτε πρόκειται να αποκτήσεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό. Μπορεί η απλή εξωτερική καλή συμπεριφορά να δημιουργήσει μια θεοφοβούμενη καρδιά; Μπορεί να οδηγήσει κάποιον να αναπτύξει φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό; Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να έχουν φόβο Θεού και να αποφεύγουν το κακό, τότε καμία καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι έχουν αληθινή υποταγή στον Θεό. Όσο καλή κι αν είναι, λοιπόν, η συμπεριφορά κάποιου, αυτό δεν σηματοδοτεί αλλαγή στη διάθεσή του. Κάποιοι άνθρωποι μιλάνε με πολύ εκλεπτυσμένο τρόπο, δεν χρησιμοποιούν ποτέ βωμολοχίες και μιλάνε σαν λόγιοι· οι λέξεις, μάλιστα, βγαίνουν απ’ το στόμα τους λες προέρχονται από τις πένες των δασκάλων, σαν τους λογοτέχνες ή τους ρήτορες. Αν εξετάσει κανείς αυτές τις επιφανειακές συμπεριφορές και εκδηλώσεις, φαίνεται πως δεν υπάρχει πρόβλημα· πώς μπορείς, όμως, να ανακαλύψεις αν υπάρχουν προβλήματα στη διάθεσή τους; Πώς μπορείς να αξιολογήσεις αν έχει υπάρξει κάποια αλλαγή στη διάθεσή τους; Μέσα από τι μπορεί να φανεί αυτό; (Αν εξετάσεις τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια.) Να ένας δείκτης για να το αξιολογήσεις. Άλλοι υπάρχουν; (Αν κοιτάξεις τις αρχές τους για τις ενέργειές τους και τις απόψεις που έχουν για τα πράγματα.) Εδώ εντοπίζεται η ουσία του θέματος. Δεν πρέπει να κοιτάς τον τρόπο ομιλίας τους, αν μιλάνε κομψά ή χυδαία, ή αν χρησιμοποιούν τη γλώσσα διανοούμενων· μην κοιτάς την επιφάνεια. Κάποιοι άνθρωποι φλυαρούν, δεν ξέρουν πώς να εκφραστούν και κάνουν νευρικές κινήσεις όταν είναι αγχωμένοι· αυτό έχει σχέση με τη διάθεσή τους; (Όχι.) Αυτό είναι απλώς μια εξωτερική συμπεριφορά, το πολύ-πολύ να σχετίζεται με τον χαρακτήρα τους ή με την ανατροφή τους από την οικογένειά τους, και δεν έχει σχέση με τη διάθεσή τους. Πώς μπορείς, λοιπόν, να δεις τι διάθεση έχουν, αν έχει αλλάξει η διάθεσή τους και αν είναι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια; Κοιτάζοντας τα λόγια που λένε. Αν κάθε τους λέξη είναι αληθινή και προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς τους, χωρίς να έχει καμία επιθυμία ή φιλοδοξία, αν δεν κρύβονται προθέσεις πίσω απ’ την ομιλία τους, λένε μόνο ειλικρινή και τίμια λόγια, μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά στους άλλους για τις δυσκολίες και τις αδυναμίες τους, και να συναναστραφούν και να μοιραστούν μαζί τους το φως και τη διαφώτιση που λαμβάνουν, και είναι ειλικρινείς για ό,τι θέλουν να κάνουν, ξεσκεπάζοντας και αποκαλύπτοντας ολόκληρο τον εαυτό τους, τότε άραγε δεν επιδιώκουν την αλήθεια; Ας μη μιλήσουμε προς το παρόν για το αν έχει ή δεν έχει αλλάξει η διάθεσή τους ούτε για το πόσο έχει αλλάξει· κρίνοντας, όμως, από αυτές τις αποκαλύψεις και εκδηλώσεις, είναι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια. Ας δούμε τώρα πώς αντιμετωπίζουν τους άλλους ανθρώπους. Είναι ικανοί να τους φέρονται δίκαια και να μην τους καταπιέζουν, υποστηρίζουν και βοηθούν τους αδύναμους αδελφούς και αδελφές, και δεν τους κοροϊδεύουν. Επιπλέον, στα καθήκοντά τους είναι αφοσιωμένοι και λαμβάνουν υπόψη τους το θέλημα του Θεού, και όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζουν, δεν παραδίδουν τα όπλα και μπορούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Άραγε, αυτές δεν είναι εκδηλώσεις ανθρώπων που κάνουν πράξη την αλήθεια; (Ναι.) Τέτοιοι άνθρωποι είναι σχετικά ευθείς και αγαπούν την αλήθεια σε σχετικά μεγάλο βαθμό. Αν και κάποιος μπορεί να μιλάει με πολύ εκλεπτυσμένο τρόπο, να ντύνεται πολύ καθωσπρέπει και εξωτερικά να φαίνεται πολύ ευσεβής, τι είδους πράγματα λέει; Λέει: «Παλιά, συνεργαζόμουν με τον τάδε επικεφαλής που είχε δυσχέρεια στην ομιλία, οπότε στις συναθροίσεις χρειαζόταν να μιλάω περισσότερο την ώρα της συναναστροφής. Ο ικανός πρέπει πάντα να κάνει περισσότερη δουλειά, σωστά; Σαν αποτέλεσμα, άρχισαν να με αποθεώνουν οι αδελφοί και οι αδελφές· εγώ δεν μπορούσα να κάνω κάτι γι’ αυτό, έπρεπε να συνεχίσω τη συναναστροφή. Πολλοί αδελφοί και αδελφές, αφότου τους πότισα εγώ προσωπικά, ανέπτυξαν πολύ στενή σχέση μαζί μου, κι έτσι, όταν κάποιος απ’ αυτούς είχε πρόβλημα, συνήθως μπορούσα να το λύσω. Όταν κάποιοι άνθρωποι γίνονταν αδύναμοι, αρκούσε να συναναστραφώ μαζί τους, και ανακτούσαν τη δύναμή τους. Δεν έχω άλλα ελαττώματα· το μεγαλύτερο κουσούρι μου είναι η ευαίσθητη καρδιά μου. Δεν μπορώ να βλέπω τους άλλους να υποφέρουν· όποτε υποφέρει κάποιος, αγχώνομαι και εύχομαι να μπορούσα να υποφέρω εγώ στη θέση του». Τι νόημα έχουν αυτά τα λόγια; Αν και δεν φαίνεται να υπάρχει κάποιο πρόβλημα με αυτά τα λόγια, μήπως υπάρχει πρόβλημα σχετικά με τα κίνητρα πίσω από τα λόγια αυτών των ανθρώπων; (Ναι, εξυμνούν τον εαυτό τους και καταθέτουν μαρτυρία γι’ αυτόν.) Τι διάθεση έχει ένας τέτοιος άνθρωπος; Έχει διάθεση αλαζονική και δόλια, θέλει με αυτήν τη μέθοδο και με όλα αυτά τα λόγια να φτάσει σε ένα αποτέλεσμα, να υπονοήσει κάτι άλλο, να κάνει τους άλλους να τον θαυμάζουν και να τον λατρεύουν. Αυτήν την πρόθεση και αυτόν τον σκοπό έχουν τα λόγια του. Οι μπερδεμένοι άνθρωποι που δεν έχουν διάκριση θα τον ακούσουν και θα σκεφτούν: «Αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ σπουδαίος, είναι λογικό που είναι επικεφαλής, είναι καλύτερος από εμάς και έχει τη στόφα επικεφαλής». Αυτή είναι η σκέψη ενός μπερδεμένου ανθρώπου που δεν μπορεί να διακρίνει τα πράγματα. Όσοι έχουν ικανότητα διάκρισης θα καταλάβουν: «Μιλούσε τόσο πολύ για το πόσο καλός είναι, για το πόσο σκληρά εργάζεται και για το τι υπηρεσίες έχει προσφέρει, για το πώς έχει ωφελήσει και βοηθήσει τους αδελφούς και τις αδελφές, ώστε οι άνθρωποι να τον θαυμάζουν, ενώ ταυτόχρονα έλεγε ότι δεν θέλει να τον θαυμάζουν. Στην πραγματικότητα, τρέχει από εδώ κι από εκεί ακούραστα μόνο και μόνο για να τον θαυμάζουν και να τον λατρεύουν οι άλλοι. Δεν είναι μόνο αλαζόνας, αλλά και πολύ δόλιος! Θέλει να κερδίσει την καρδιά των ανθρώπων, να συναγωνιστεί με τον Θεό για τη θέση, και με αυτήν τη μέθοδο παραπλανά τους ανθρώπους. Δεν είναι ίδιος με τον Παύλο; Είναι ένας διάβολος! Μιλούσε τόσο καιρό χωρίς να αναφέρει κανένα από τα δικά του λάθη ή τις δικές του ελλείψεις, λες κι αυτός δεν έχει διεφθαρμένες διαθέσεις· τα ελαττώματα για τα οποία μιλούσε κάνουν τους άλλους να τον ζηλεύουν και να τον θαυμάζουν υπερβολικά, και να νιώθουν ανεπαρκείς. Παρόλο που δεν κάνει ευθέως τους άλλους να τον λατρεύουν και να τον εξυμνούν, τα λόγια του κάνουν τους άλλους να τον εξυμνούν και να τον λατρεύουν· κερδίζει και κλέβει την καρδιά των ανθρώπων, και παραπλανά τους μπερδεμένους κι εκείνους που είναι ανίδεοι και έχουν ανώριμο ανάστημα. Δεν παραπλανά έτσι τους ανθρώπους; Τα κίνητρα που κρύβονται πίσω από τα λόγια του είναι πολύ ύπουλα και πολύ μοχθηρά! Είναι εύκολο να διακρίνει κανείς πως αυτός ο άνθρωπος εμπίπτει στην κατηγορία των αντίχριστων». Αυτά τα δύο είδη ανθρώπου έχουν ξεκάθαρη διαφορά μεταξύ τους. Ο ένας μιλάει με πολύ απλό και συνηθισμένο τρόπο, αλλά είναι αυθεντικός και μιλάει αληθινά και από καρδιάς· ό,τι και να λέει, οι άλλοι δεν πρόκειται να τον λατρέψουν, μόνο θα έχουν μια εύνοια γι’ αυτόν στην καρδιά τους. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν πρόκειται να κλέψει την καρδιά των ανθρώπων ούτε να καταλάβει χώρο στην καρδιά τους, και μπορεί να μεταχειρίζεται τους άλλους ως ίσους· δεν πρόκειται να τους περιορίσει, να τους χειραγωγήσει και να τους ελέγξει. Αυτός είναι ένας πραγματικά καλός άνθρωπος. Τίποτα στην ομιλία του και στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται και χειρίζεται τα ζητήματα δεν αποκαλύπτει φιλοδοξίες ή επιθυμίες ούτε δείχνει ότι θέλει να ελέγξει τους ανθρώπους ή να καταλάβει χώρο στην καρδιά τους· δεν έχει αυτήν τη διάθεση, είναι άνθρωπος που έχει ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι που είναι μοχθηροί, που είναι πάντα φιλόδοξοι και θέλουν να ελέγχουν τους άλλους, αγαπούν πολύ τη δύναμη και τη θέση, και γι’ αυτό πολλές φορές λένε πράγματα με τα οποία προβάλλουν τον εαυτό τους και μαρτυρούν για τον εαυτό τους, και κάνουν πράγματα που παραπλανούν και ελέγχουν τους άλλους. Αυτή είναι μια ξεκάθαρα σατανική διάθεση και οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν κανένα ταλέντο, κανένα δυνατό σημείο και καμία ικανότητα, και εξωτερικά μοιάζουν φρόνιμοι και απλοί. Σε ομάδες ανθρώπων φαίνεται να δέχονται εκφοβισμό και να εξοστρακίζονται, και εργάζονται προσεκτικά και στην αφάνεια. Μήπως αυτό σημαίνει ότι επιδιώκουν την αλήθεια; Έχουν φιλοδοξίες; (Ναι.) Για ποιον λόγο λέμε ότι και οι άνθρωποι αυτού του είδους έχουν φιλοδοξίες; (Επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένη διάθεση.) Σωστά, έχουν διεφθαρμένη διάθεση, οπότε έχουν φιλοδοξίες· απλώς δεν έχουν πού να υλοποιήσουν αυτές τις φιλοδοξίες. Κανείς δεν τους δίνει την ευκαιρία ούτε μπορούν να τη βρουν οι ίδιοι, οπότε οι φιλοδοξίες τους είναι κρυμμένες. Μόλις οι άνθρωποι σαν κι αυτούς βρουν την ευκαιρία να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους, τότε, σε ένα κατάλληλο πλαίσιο και στον κατάλληλο χρόνο, εκείνες θα φανερωθούν. Εκείνη τη στιγμή θα διαπιστώσεις ότι αυτός ο φρόνιμος και απλός άνθρωπος, που δεν μπορεί να πει σχεδόν τίποτα καθαρά, δεν είναι απαλλαγμένος από διεφθαρμένη διάθεση. Θα δεις ότι δεν είναι απαλλαγμένος από φιλοδοξίες, και πολύ περισσότερο δεν έχει καλή ανθρώπινη φύση ούτε λιγότερη διαφθορά. Αν δεν είχα ρίξει φως σ’ αυτό το θέμα, ένας τέτοιος άνθρωπος θα εξακολουθούσε να σκέφτεται ως εξής: «Εγώ είμαι καλός άνθρωπος, δεν χρειάζεται να αλλάξω τη διάθεσή μου, καταλαβαίνω την αλήθεια, υποτάσσομαι στον Θεό, έχω ήδη την αλήθεια-πραγματικότητα εδώ και πολύ καιρό. Εσείς έχετε όλοι διεφθαρμένες διαθέσεις, πρέπει να κριθείτε, να παιδευτείτε και να κλαδευτείτε, επειδή είστε βαθιά διεφθαρμένοι, έχετε όλοι σας επίπεδο και είστε πάρα πολύ αλαζόνες». Δεν είναι στρεβλή αυτή η αιτιολόγηση που βρίσκουν; Αυτό αποτελεί άλλο ένα είδος αλαζονείας. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, και η αλαζονεία εκδηλώνεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και μορφές, γεγονός που δυσκολεύει τους ανθρώπους να τη διακρίνουν και το καθιστά σχεδόν αδύνατο να προφυλαχθούν απ’ αυτήν. Μήπως αυτοί οι άχρηστοι και αργόστροφοι άνθρωποι δεν έχουν αλαζονικές διαθέσεις; Δεν έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις; Έχουν κι αυτοί αυτές τις διαθέσεις· ακόμα κι οι ανόητοι είναι αλαζόνες. Όσοι έχουν λίγες γνώσεις δεν είναι μόνο αλαζόνες, αλλά έχουν μάθει, επίσης, πώς να παρουσιάζονται ως κάτι άλλο και είναι καλύτεροι στο να παραπλανούν τους ανθρώπους· αυτό δεν είναι εύκολο να το διακρίνει κανείς. Οι άπιστοι, όταν διακρίνουν τους άλλους, κάνουν διάκριση μεταξύ καλών και κακών ανθρώπων μόνο σύμφωνα με τα ηθικά πρότυπα της παραδοσιακής κουλτούρας, και βγάζουν ετυμηγορίες γι’ αυτό μόνο και μόνο με βάση τη συμπεριφορά και τις εκδηλώσεις του ατόμου. Τους επιτρέπει αυτό να διακρίνουν τη φύση-ουσία αυτού του ανθρώπου; (Όχι.) Τότε, πώς ακριβώς μπορείς να διακρίνεις τους ανθρώπους; Σε τι μπορείς να βασιστείς για να καταλάβεις τους ανθρώπους και να τους διακρίνεις με ακρίβεια; Αναμφίβολα, μόνο αν βασιστεί κανείς στην αλήθεια και στον λόγο του Θεού μπορεί να διακρίνει με ακρίβεια τους ανθρώπους· αυτό είναι απόλυτα σίγουρο. Κάποιοι άνθρωποι διακρίνουν τους άλλους μόνο συγκρίνοντας τη συμπεριφορά τους με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και την παραδοσιακή ηθική· είναι δυνατόν να διακρίνει κανείς τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο; Με τίποτα. Πρέπει οπωσδήποτε να παρατηρήσει κανείς τις σκέψεις, τις απόψεις και τις προθέσεις που αποκαλύπτουν, με βάση τον λόγο του Θεού· πρέπει οπωσδήποτε να εξετάσει τα κίνητρα και τους σκοπούς των λόγων και των πράξεών τους· μόνο έτσι μπορεί να διαπιστώσει ποιες είναι στην πραγματικότητα οι διεφθαρμένες διαθέσεις και η φύση των άλλων. Όποιος κι αν είναι ο άνθρωπος, εφόσον αποκαλύπτει πολλές απόψεις για τα πράγματα και μπορεί να εκφράζει τη δική του γνώμη για όλα τα ζητήματα, είναι πολύ εύκολο να διακρίνει κανείς τη διεφθαρμένη διάθεσή του και τη φύση-ουσία του. Αν οι απόψεις και η γνώμη του βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με την αλήθεια, τότε δεν ξεσκεπάζεται πλήρως η διεφθαρμένη διάθεσή του και η σατανική του φύση; Αν, λοιπόν, διακρίνεις τους ανθρώπους σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και την αλήθεια, τότε θα καταλάβεις ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένη διάθεση και σατανική φύση, και ότι όλοι χρειάζονται τη σωτηρία του Θεού.

Όσοι καταλαβαίνουν την αλήθεια μπορούν εύκολα να καταλάβουν τα πράγματα και να διακρίνουν τους ανθρώπους. Εσείς ξέρετε πώς να διακρίνετε τους ανθρώπους; Ξέρετε πώς να παρατηρείτε κάθε είδους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα στη ζωή σας; Αν δεν ξέρεις, αυτό δείχνει ότι ακόμα δεν καταλαβαίνεις πραγματικά την αλήθεια. Για να μπορέσεις να διακρίνεις τους ανθρώπους, πρέπει πρώτα να μπορέσεις να διακρίνεις αν αυτά που λες συμφωνούν με την αλήθεια και αν αυτά που κάνεις έχουν αρχές. Όταν θα ξέρεις πώς να διακρίνεις τα λόγια και τις πράξεις σου, και θα μπορείς να αντιληφθείς τα προβλήματα και να τα λύσεις, τότε θα μπορείς να διακρίνεις τους ανθρώπους. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να ξέρεις πώς να διακρίνεις κάθε είδους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα· δεν το πετυχαίνεις αυτό μόνο με το να ξέρεις πώς να πεις κάποια λόγια και δόγματα. Πρέπει να βιώσεις πολλά πράγματα, και τουλάχιστον να βιώσεις πολλές αποτυχίες και αναποδιές· μόνο τότε θα μπορέσεις να φτάσεις στην αυτογνωσία. Ξεκίνα να κάνεις πράξη την αυτογνωσία, και σιγά-σιγά θα μάθεις να διακρίνεις κάθε είδους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Να μάθεις πρώτα να διακρίνεις τον εαυτό σου, να μπορείς να διακρίνεις καθαρά τη δική σου συμπεριφορά και διεφθαρμένη διάθεση, καθώς και τις δικές σου αποκλίσεις, καταστάσεις και ανεπάρκειες, και να μπορείς να διακρίνεις την ουσία αυτών των πραγμάτων. Αυτό σημαίνει να έχεις ικανότητα διάκρισης. Αν μπορείς να διακρίνεις σε βάθος τον εαυτό σου, θα μπορείς να διακρίνεις και τους άλλους· αν δεν μπορείς να διακρίνεις σε βάθος τα δικά σου ζητήματα, τότε η διάκρισή σου για τους άλλους δεν θα είναι απαραίτητα ακριβής. Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να διακρίνουν πολύ καθαρά τα προβλήματα των άλλων, αλλά όταν κάνουν αυτοί τα ίδια λάθη, δεν παραδέχονται ότι έχουν προβλήματα. Τι πρόβλημα υπάρχει εδώ; Δεν είναι πρόβλημα με τη διάθεσή τους; Υπό κανονικές συνθήκες, το να διακρίνεις τους άλλους είναι, στην πραγματικότητα, το ίδιο με το να διακρίνεις τον εαυτό σου. Αν μπορείς να διακρίνεις σε βάθος τους άλλους, αλλά δεν κάνεις αυτοκριτική, δεν φτάνεις στην αυτογνωσία και, μάλιστα, νομίζεις ότι είσαι ισχυρότερος από τους άλλους, τότε έχεις πρόβλημα· οι προθέσεις σου δεν είναι σωστές και υπάρχει πρόβλημα με τη διάθεσή σου. Κάποιοι άνθρωποι είναι εξαιρετικοί στο να διακρίνουν τους άλλους, και όλα όσα λένε είναι ξεκάθαρα και βγάζουν νόημα, αλλά τα δικά τους προβλήματα δεν μπορούν να τα διακρίνουν. Είναι αλήθεια αυτό; Είναι ένα προσωπείο, είναι δολιότητα. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν επίπεδο· έχουν την ικανότητα να διακρίνουν τον εαυτό τους, αλλά δεν μιλούν ειλικρινά γι’ αυτό. Ξέρουν μέσα τους τι συμβαίνει, αλλά δεν το εκφράζουν με λόγια. Τέτοιοι άνθρωποι είναι διπρόσωποι και καθόλου ειλικρινείς· κάποιος που μιλάει χωρίς ειλικρίνεια δεν είναι ειλικρινής, αλλά διεφθαρμένος και δόλιος· είναι άνθρωπος που λέει ψέματα. Αν κάποιος μπορεί να διακρίνει καθαρά τον εαυτό του και μπορεί να αναλύσει και να ξεσκεπάσει τον εαυτό του προς όφελος των άλλων, τότε είναι άνθρωπος που καταλαβαίνει πραγματικά την αλήθεια, άνθρωπος με χαρακτήρα ευθύ και ειλικρινή, άνθρωπος που ανοίγεται με αγνό τρόπο. Αυτό δεν είναι απλή υπόθεση· ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια αμέσως μόλις την καταλάβει, και είναι σίγουρα άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια και ευχαριστεί τον Θεό. Για να μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια αμέσως μόλις την καταλάβεις, πρέπει πρώτα απ’ όλα να έχεις καλό χαρακτήρα και να είσαι ειλικρινής. Αν και όλοι είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια, η είσοδος στην αλήθεια-πραγματικότητα δεν είναι απλή υπόθεση. Το πιο σημαντικό είναι να επικεντρωθείς στην αναζήτηση της αλήθειας και στην άσκησή της. Πρέπει να αναλογίζεσαι κάθε μέρα αυτά τα πράγματα μέσα σου. Όποια προβλήματα ή δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζεις, μην εγκαταλείπεις την άσκηση της αλήθειας· πρέπει να μάθεις πώς να αναζητάς την αλήθεια και να κάνεις την αυτοκριτική σου, και τελικά να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αυτό είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να προσπαθείς να προστατεύεις τα δικά σου συμφέροντα. Αν βάζεις πάνω απ’ όλα τα δικά σου συμφέροντα, τότε δεν θα μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια. Κοίταξε αυτούς τους εγωκεντρικούς ανθρώπους: ποιος απ’ αυτούς μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια; Ούτε ένας απ’ αυτούς. Όλοι όσοι κάνουν πράξη την αλήθεια είναι ειλικρινείς, λατρεύουν την αλήθεια και είναι καλόκαρδοι. Είναι όλοι άνθρωποι με συνείδηση και σύνεση, άνθρωποι που μπορούν να αφήσουν στην άκρη τα δικά τους συμφέροντα, τη ματαιοδοξία και την περηφάνια τους, που μπορούν να απαρνηθούν τη σάρκα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Το πρώτο πράγμα απ’ το οποίο πρέπει να απαλλαγείς για να κάνεις πράξη την αλήθεια είναι ο εγωισμός σου και η εγωκεντρική σου διάθεση· μόλις λυθεί αυτό το πρόβλημα, θα πάψεις να έχεις μεγάλες δυσκολίες. Εφόσον μπορέσεις να αποδεχτείς την αλήθεια, να μάθεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου και να αναζητήσεις την αλήθεια για να απαλλαγείς απ’ αυτήν, θα μπορείς να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αν δεν αποδεχτείς την αλήθεια, δεν θα μπορέσεις να λύσεις το πρόβλημα της διεφθαρμένης σου διάθεσης, κι έτσι δεν θα μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια. Η μεγαλύτερη δυσκολία στην άσκηση της αλήθειας είναι η διεφθαρμένη διάθεση, κυρίως η εγωιστική, ποταπή και εγωκεντρική διάθεση. Εφόσον λυθεί το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής σου, οι άλλες δυσκολίες δεν θα σου προκαλούν κανένα πρόβλημα. Φυσικά, ο λόγος για τον οποίο κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια είναι επειδή παραμένει μέσα τους ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης, δηλαδή η αλαζονική και αυτάρεσκη διάθεση. Το να είναι κανείς διαρκώς επηρμένος, να πιστεύει συνεχώς ότι οι δικές του απόψεις είναι σωστές και να θέλει συνέχεια να ενεργεί όπως επιθυμεί ο ίδιος σημαίνει πως είναι αλαζόνας και αυτάρεσκος και δεν μπορεί να αποδεχτεί την αλήθεια. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι στην άσκηση της αλήθειας. Αν μπορέσουν να αναζητήσουν την αλήθεια για να λύσουν αυτήν τη δυσκολία, δεν θα έχουν μεγάλα προβλήματα στην άσκηση της αλήθειας. Όσο για τα άλλα προβλήματα, εφόσον μπορέσουν να κάνουν αυτοκριτική, να μάθουν τις καταστάσεις τους, να αναζητήσουν την αλήθεια και να βρουν κάποια σχετικά χωρία του λόγου του Θεού για να αναλογιστούν και να συναναστραφούν, τότε κάθε πρόβλημα μπορεί να λυθεί εύκολα. Εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια πρέπει κάθε μέρα να αναλογίζονται και να αναζητούν την αλήθεια για να λύνουν τα προβλήματά τους, επειδή εκτός από την εκτέλεση των καθηκόντων τους, μπορεί να τους τύχουν κάθε μέρα διάφορα πράγματα που έχουν άμεση σχέση με την άσκηση της αλήθειας· ακόμα κι αν δεν βγαίνουν έξω ή δεν έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους, είναι πιθανό να θίγονται κάποια ζητήματα που αφορούν την άσκηση της αλήθειας. Για παράδειγμα, πράγματα όπως το πώς ζεις μια συγκεκριμένη ημέρα, ποιο θα πρέπει να είναι το επίκεντρο της ζωής σου εκείνη την ημέρα, πώς θα πρέπει να το οργανώσεις, ποια καθήκοντα θα πρέπει να εκτελέσεις, πώς θα πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια για να ξεπεράσεις τις δυσκολίες που συναντάς στο καθήκον σου, ποια διεφθαρμένα πράγματα που υπάρχουν μέσα σου πρέπει να αναλογιστείς, να κατανοήσεις και να διορθώσεις είναι όλα πράγματα που θίγουν πτυχές της αλήθειας, και αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια για να τα λύσεις, ίσως να μην μπορέσεις να εκτελέσεις καλά το καθήκον σου εκείνη την ημέρα. Δεν είναι αληθινό πρόβλημα αυτό; Αν όλα όσα σκέφτεσαι κάθε μέρα κατά τις ώρες που έχεις διαθέσιμες έχουν να κάνουν με το πώς να απαλλαγείς απ’ τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια και πώς να καταλάβεις τις αλήθεια-αρχές, τότε θα μάθεις να χρησιμοποιείς την αλήθεια για να λύνεις τα προβλήματά σου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Έτσι, θα αποκτήσεις την ικανότητα να ζεις ανεξάρτητα, θα έχεις ζωή-είσοδο, δεν θα δυσκολεύεσαι πολύ να ακολουθείς τον Θεό και σιγά σιγά θα εισέλθεις στην αλήθεια-πραγματικότητα. Εάν, μέσα σου, παραμείνεις προσηλωμένος στο κύρος και στη θέση, αν συνεχίσεις να κάνεις επίδειξη και να σε απασχολεί πώς να κάνεις τους άλλους να σε θαυμάζουν, τότε δεν είσαι άνθρωπος που επιδιώκει την αλήθεια και βαδίζεις σε λάθος μονοπάτι. Αυτό που επιδιώκεις δεν είναι η αλήθεια ούτε είναι η ζωή, αλλά είναι τα όσα αγαπάς, είναι η φήμη, το κέρδος και η θέση —οπότε, τίποτα απ’ αυτά που κάνεις δεν έχει σχέση με την αλήθεια, είναι όλα κακές πράξεις και δουλειά. Εάν, μέσα σου, αγαπάς την αλήθεια και αγωνίζεσαι πάντοτε στην κατεύθυνσή της, αν επιδιώκεις αλλαγή διάθεσης, αν μπορείς να φτάσεις στην αληθινή υποταγή στον Θεό, και μπορείς να έχεις φόβο Θεού και να αποφεύγεις το κακό, και αν είσαι συγκρατημένος σε όσα κάνεις, και μπορείς να αποδεχτείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, τότε η κατάστασή σου θα βελτιώνεται συνέχεια, και θα είσαι κάποιος που ζει ενώπιον του Θεού. Εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια βαδίζουν σε διαφορετικό μονοπάτι από αυτούς που δεν την αγαπούν: οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια επικεντρώνονται πάντοτε στο να ζουν σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά, τους αρκούν απλώς και μόνο οι εξωτερικές επιδείξεις καλής συμπεριφοράς και ευσέβειας, όμως μέσα τους εξακολουθούν να έχουν φιλοδοξίες και πόθους, και εξακολουθούν να επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, εξακολουθούν να θέλουν να λάβουν ευλογίες και να εισέλθουν στη βασιλεία· επειδή, όμως, δεν επιδιώκουν την αλήθεια και δεν έχουν αποτινάξει τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, ζουν πάντοτε υπό τη δύναμη του Σατανά. Αυτοί που αγαπούν την αλήθεια την αναζητούν σε όλα τα πράγματα, κάνουν αυτοκριτική και προσπαθούν να φτάσουν στην αυτογνωσία, επικεντρώνονται στην άσκηση της αλήθειας και έχουν πάντα μια καρδιά που υποτάσσεται στον Θεό και έχει φόβο Θεού. Αν προκύψουν μέσα τους οποιεσδήποτε αντιλήψεις ή παρανοήσεις για τον Θεό, προσεύχονται αμέσως στον Θεό και αναζητούν την αλήθεια για να απαλλαγούν απ’ αυτές. Επικεντρώνονται στο να εκτελέσουν καλά τα καθήκοντά τους, ώστε να ικανοποιούνται οι προθέσεις του Θεού· πασχίζουν προς την κατεύθυνση της αλήθειας και επιδιώκουν να γνωρίσουν τον Θεό, με αποτέλεσμα να έχουν θεοφοβούμενη καρδιά και να αποφεύγουν κάθε κακή πράξη. Αυτοί είναι άνθρωποι που ζουν πάντοτε ενώπιον του Θεού.

1 Φεβρουαρίου 2018