Τώρα, υπάρχουν κάποιοι που εργάζονται από το ξημέρωμα μέχρι το σούρουπο όταν εκτελούν το καθήκον τους, είναι σε θέση να υποτάξουν τη σάρκα, να αγνοήσουν τις σωματικές ταλαιπωρίες, ακόμη και να εργάζονται όταν είναι άρρωστοι. Μολονότι έχουν αυτά τα προτερήματα κι είναι καλοί και σωστοί άνθρωποι, εξακολουθούν να υπάρχουν πράγματα στην καρδιά τους που δεν μπορούν να αφήσουν στην άκρη: το κύρος, η θέση και η ματαιοδοξία. Αν δεν τα παραμερίσουν ποτέ αυτά, είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια; Η απάντηση είναι αυτονόητη. Το δυσκολότερο πράγμα κατά την πίστη στον Θεό είναι να επιτύχεις αλλαγή στη διάθεση. Ίσως να μπορείς να μείνεις άγαμος όλη σου τη ζωή ή να μη φας ποτέ καλό φαγητό ούτε να φορέσεις ωραία ρούχα· κάποιοι μπορεί ακόμη και να πουν: «Δεν έχει σημασία αν υποφέρω όλη μου τη ζωή ή αν νιώθω μοναξιά όλη μου τη ζωή, μπορώ να τα αντέξω —με τον Θεό δίπλα μου, αυτά τα πράγματα δεν σημαίνουν τίποτα». Είναι εύκολο να ξεπεράσεις και να τα καταφέρεις με τέτοιου είδους σωματικό πόνο και κακουχίες. Τι δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί; Οι διεφθαρμένες διαθέσεις του ανθρώπου. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις δεν μπορούν να διορθωθούν μέσω απλής αυτοσυγκράτησης. Οι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν τον σωματικό πόνο προκειμένου να εκτελέσουν σωστά τα καθήκοντά τους τους, να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού και να εισέλθουν στη βασιλεία στο μέλλον —όμως το να είναι σε θέση να υποφέρουν και να καταβάλουν ένα τίμημα συνεπάγεται ότι έχουν αλλάξει οι διαθέσεις τους; Όχι. Για να μετρήσετε εάν έχει υπάρξει αλλαγή στη διάθεση κάποιου, μην εξετάζετε πόσα βάσανα μπορεί να υπομείνει ή σε πόσο καλή συμπεριφορά επιδίδεται επιφανειακά. Ο μόνος τρόπος να υπολογιστεί αν έχει όντως αλλάξει η διάθεση ενός ατόμου είναι να εξετάζετε τους στόχους, τα κίνητρα και τις προθέσεις που διέπουν τις ενέργειές του, τις αρχές με τις οποίες συμπεριφέρεται και χειρίζεται τις υποθέσεις, και τη στάση του έναντι της αλήθειας.

Αφότου πιστέψουν στον Θεό, μερικοί άνθρωποι δεν ακολουθούν πλέον τις κοσμικές τάσεις ούτε δίνουν σημασία στα ρούχα και την εμφάνισή τους. Είναι σε θέση να υποφέρουν και να εργάζονται σκληρά, και να υποτάσσουν και να εγκαταλείπουν τη σάρκα. Αλλά καθώς εκτελούν τα καθήκοντά τους και αλληλεπιδρούν με τους άλλους και χειρίζονται τα πράγματα, σπάνια είναι ειλικρινείς. Δεν αρέσκονται στο να είναι ειλικρινείς, θέλουν πάντα να ξεχωρίζουν και να διακρίνονται, και πίσω από όλα όσα λένε και κάνουν κρύβεται κάποια πρόθεση. Κάνουν επίπονους, σχολαστικούς υπολογισμούς προκειμένου να δείξουν στους ανθρώπους πόσο καλοί είναι, να κερδίσουν την καρδιά των ανθρώπων και να κάνουν τους ανθρώπους να τους ευνοούν και να τους λατρεύουν, σε βαθμό που οι άνθρωποι, όποτε τους συμβαίνει κάτι, να έρχονται και να αναζητούν από αυτούς. Με τον τρόπο αυτόν, κάνουν επίδειξη. Τι διάθεση είναι αυτή που εκδηλώνουν; Πρόκειται για μια σατανική διάθεση. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σαν κι αυτούς; Όλοι είναι έτσι. Εξωτερικά, τηρούν όλους τους κανόνες, είναι ικανοί να υποφέρουν λίγο και είναι κάπως πρόθυμοι να δαπανήσουν τον εαυτό τους. Είναι σε θέση να αφήσουν μερικά κοσμικά πράγματα, έχουν λίγη αποφασιστικότητα και προθυμία να επιδιώξουν την αλήθεια, και έχουν θέσει τα θεμέλια στο μονοπάτι της πίστης στον Θεό. Απλώς η διεφθαρμένη τους διάθεση παραμένει άθικτη. Δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Ακόμη κι αν κατανοούν την αλήθεια, δεν μπορούν να την κάνουν πράξη. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Όσοι ζουν μέσα σε σατανικές διαθέσεις ενεργούν με σκοπιμότητα στα πάντα. Όταν η πρόθεση που κρύβεται πίσω από τις πράξεις τους είναι λανθασμένη, δεν προσεύχονται στον Θεό ούτε αρνούνται το δικό τους θέλημα, δεν αναζητούν τις αρχές της αλήθειας ούτε αναζητούν από τους άλλους, ούτε συναναστρέφονται μαζί τους. Κάνουν ό,τι θέλουν, ό,τι τυχαίνει να επιθυμούν· ενεργούν απερίσκεπτα και χωρίς περιορισμό. Μπορεί εξωτερικά να μην πράττουν το κακό, αλλά ούτε και κάνουν πράξη την αλήθεια. Ακολουθούν στις πράξεις τους το δικό τους θέλημα και ζουν με μία σατανική διάθεση. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν αγάπη για την αλήθεια ή φόβο του Θεού στην καρδιά τους και δεν ζουν ενώπιον του Θεού. Ορισμένοι από αυτούς μπορεί ακόμη και να κατανοούν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν να τα κάνουν πράξη. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν μπορούν να ξεπεράσουν τις δικές τους επιθυμίες και φιλοδοξίες. Γνωρίζουν σαφώς ότι αυτό που κάνουν είναι λάθος, ότι αποτελεί διατάραξη και αναστάτωση, ότι είναι απεχθές για τον Θεό, όμως το κάνουν ξανά και ξανά, πιστεύοντας το εξής: «Η πίστη στον Θεό δεν έχει να κάνει με την απόκτηση ευλογιών; Πού είναι το κακό στο να επιδιώκω ευλογίες; Έχω υποφέρει αρκετά στα χρόνια που πιστεύω στον Θεό· έχω αφήσει τη δουλειά μου και έχω εγκαταλείψει τις προοπτικές μου στον κόσμο, προκειμένου να κερδίσω την έγκριση και τις ευλογίες του Θεού. Με βάση όλα τα βάσανα που έχω υποστεί, ο Θεός θα πρέπει να με μνημονεύσει. Θα πρέπει να με ευλογήσει και να με προικίσει με καλή τύχη». Αυτά τα λόγια ταιριάζουν στα ανθρώπινα γούστα. Όλοι όσοι πιστεύουν στον Θεό σκέφτονται έτσι —θεωρούν ότι δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα να είναι κανείς λίγο μολυσμένος από την πρόθεση να κερδίσει ευλογίες. Όμως, αν εξετάσεις προσεκτικά αυτά τα λόγια, είναι κάποια από αυτά σύμφωνα με την αλήθεια ή μέρος της πραγματικότητάς της; Όλη αυτή η απάρνηση και τα βάσανα είναι απλώς είδη καλών ανθρώπινων συμπεριφορών. Αυτές οι ενέργειες διέπονται από την πρόθεση να κερδίσουν ευλογίες, και δεν αποτελούν άσκηση της αλήθειας. Αν κάποιος χρησιμοποιούσε τα ηθικά πρότυπα του ανθρώπου για να αξιολογήσει τη συμπεριφορά αυτών των ανθρώπων, θα θεωρούνταν φιλότιμοι και φειδωλοί, εργατικοί και σκληροί. Κατά καιρούς, είναι τόσο απορροφημένοι από το έργο τους, που ξεχνούν να φάνε και να κοιμηθούν, και ορισμένοι από αυτούς είναι πρόθυμοι ακόμη και να επιστρέψουν χαμένα αντικείμενα στους ιδιοκτήτες τους, να είναι εξυπηρετικοί και φιλάνθρωποι, να αντιμετωπίζουν τους άλλους με κατανόηση και γενναιοδωρία, να μην είναι τσιγκούνηδες ή ιδιότροποι και ακόμη και να χαρίζουν στους άλλους τα πράγματα που αγαπούν περισσότερο. Όλες αυτές τις συμπεριφορές τις επαινεί ο άνθρωπος και αυτούς τους αναγνωρίζει ως καλούς ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι φαίνονται ένδοξοι, αξιοθαύμαστοι και αξιέπαινοι· στις πράξεις τους είναι απόλυτα ηθικοί, δίκαιοι και λογικοί. Ανταποδίδουν την καλοσύνη των άλλων και νοιάζονται για την αδελφοσύνη, σε τέτοιον βαθμό που θα θυσίαζαν τον εαυτό τους για οποιονδήποτε φίλο τους, και θα υπέμεναν βάσανα και θα έφταναν μέχρι τα πέρατα της γης για τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους. Παρόλο που πολλοί άνθρωποι μπορεί να επαινούν τέτοιου είδους καλούς ανθρώπους, μπορούν αυτοί οι άνθρωποι πραγματικά να αποδεχτούν την αλήθεια και να την κάνουν πράξη; Θα έδιναν πραγματικά τη ζωή τους για να εξυψώσουν τον Θεό και να μαρτυρήσουν γι’ Αυτόν; Όχι απαραίτητα. Μπορούν, λοιπόν, να χαρακτηριστούν καλοί άνθρωποι; Αν προσπαθείς να κρίνεις αν κάποιος σέβεται τον Θεό και αποφεύγει το κακό ή αν διαθέτει την πραγματικότητα της αλήθειας, θα ήταν ακριβές να τον αξιολογείς πάντα με βάση τις ανθρώπινες έννοιες, φαντασιοκοπίες, ηθική και δεοντολογία; Θα συμφωνούσε αυτό με την αλήθεια; Αν οι ανθρώπινες αντιλήψεις, φαντασιοκοπίες, ηθική και δεοντολογία ήταν η αλήθεια, τότε δεν θα χρειαζόταν να εκφράσει ο Θεός την αλήθεια ούτε θα χρειαζόταν να κάνει το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Πρέπει να διακρίνεις ξεκάθαρα ότι ο κόσμος και οι άνθρωποι είναι σκοτεινοί και κακοί, ότι στερούνται εντελώς της αλήθειας και ότι η διεφθαρμένη ανθρωπότητα χρειάζεται τη σωτηρία του Θεού. Πρέπει να δεις καθαρά ότι μόνο ο Θεός είναι η αλήθεια, ότι μόνο τα λόγια Του μπορούν να καθάρουν τον άνθρωπο, ότι μόνο Αυτός μπορεί να σώσει τον άνθρωπο και ότι όσο καλή και αν είναι η συμπεριφορά ενός ανθρώπου, δεν αποτελεί την πραγματικότητα της αλήθειας και υπολείπεται ακόμη περισσότερο από την ίδια την αλήθεια. Παρόλο που αυτές οι καλές συμπεριφορές έχουν διαδοθεί και αναγνωριστεί μεταξύ των ανθρώπων, δεν είναι η αλήθεια, και δεν θα είναι ποτέ, και δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα. Θα μπορούσες να κάνεις ένα άτομο που θα θυσιαζόταν για τους φίλους του και θα έφτανε μέχρι τα πέρατα της γης για να αποδεχτεί τον Θεό και την αλήθεια; Με τίποτα, καθώς το άτομο αυτό είναι άθεος. Θα μπορούσες να πείσεις ένα άτομο που είναι γεμάτο με αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες για τον Θεό να επιτύχει την αληθινή υποταγή σ’ Αυτόν; Με τίποτα, καθώς όταν κάποιος είναι γεμάτος με αντιλήψεις, του είναι πολύ δύσκολο να αποδεχτεί την αλήθεια και να υποταχθεί σ’ αυτήν. Μπορεί οποιοδήποτε επίπεδο καλής συμπεριφοράς να καταστήσει ένα άτομο ικανό να υποταχθεί πραγματικά στον Θεό; Μπορεί το άτομο να Τον αγαπήσει αληθινά; Μπορεί να Τον εξυψώσει και να μαρτυρήσει γι’ Αυτόν; Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να το κάνει. Μπορείς να εγγυηθείς ότι όλοι όσοι κηρύττουν και εργάζονται για τον Κύριο θα γίνουν αληθινοί λάτρεις του Θεού; Αυτό θα ήταν απολύτως αδύνατο. Επομένως, όσες καλές συμπεριφορές και αν κάνει ένα άτομο, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει μετανοήσει και αλλάξει πραγματικά, πόσο μάλλον ότι έχει αλλάξει η διάθεση της ζωής του.

Πρέπει να μάθετε να διακρίνετε τι είναι καλή συμπεριφορά και τι είναι άσκηση της αλήθειας και επίτευξη αλλαγής στη διάθεσή σας. Η αλλαγή της διάθεσης περιλαμβάνει την άσκηση της αλήθειας, την ακρόαση των λόγων του Θεού, την υπακοή σ’ Αυτόν και το να ζει κανείς σύμφωνα με τα λόγια Του. Τι θα πρέπει λοιπόν να κάνει ένα άτομο προκειμένου να ασκείται και να ζει σύμφωνα με τα λόγια του Θεού; Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι υπάρχουν δύο πολύ καλοί φίλοι. Έχουν βοηθήσει ο ένας τον άλλον στο παρελθόν, έχουν περάσει μαζί δύσκολες στιγμές και θα έδιναν και τη ζωή τους για να σώσουν ο ένας τον άλλον. Είναι αυτό άσκηση της αλήθειας; Είναι αδελφοσύνη, είναι να θυσιάζεσαι για τους άλλους, είναι καλή συμπεριφορά, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι άσκηση της αλήθειας. Η άσκηση της αλήθειας σημαίνει να ενεργείς σύμφωνα με τα λόγια και τις απαιτήσεις του Θεού· είναι να υπακούς και να ικανοποιείς τον Θεό. Η καλή συμπεριφορά έχει να κάνει αποκλειστικά με την εκπλήρωση των σχέσεων της σάρκας και τη διατήρηση των συναισθηματικών δεσμών. Επομένως, η αδελφοσύνη, η προστασία των σχέσεων, η βοήθεια, η ανοχή και η ικανοποίηση του άλλου, όλα αυτά είναι ιδιωτικά, προσωπικά ζητήματα και δεν έχουν καμία σχέση με την άσκηση της αλήθειας. Πώς απαιτεί λοιπόν ο Θεός από τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται στους άλλους; (Ο Θεός απαιτεί να συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον με βάση τις αρχές. Αν κάποιος κάνει κάτι λάθος, κάτι που δεν συνάδει με τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας, τότε δεν μπορούμε να τον ακούσουμε, ακόμη και αν πρόκειται για την ίδια μας τη μητέρα ή τον ίδιο μας τον πατέρα. Πρέπει να επιμένουμε στις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας και να προστατεύουμε τα συμφέροντα του οίκου του Θεού.) (Ο Θεός απαιτεί από τους αδελφούς και τις αδελφές να βοηθούν ο ένας τον άλλον. Αν βλέπουμε ότι κάποιος άλλος έχει ένα πρόβλημα, πρέπει να το επισημαίνουμε, να συναναστρεφόμαστε πάνω σ’ αυτό και να αναζητούμε μαζί τις θεμελιώδεις αρχές της αλήθειας για να το επιλύσουμε. Μόνο με αυτόν τον τρόπο τον βοηθάμε πραγματικά.) Ο Θεός θέλει η συμπεριφορά των ανθρώπων μεταξύ τους να βασίζεται στα θεμέλια των αρχών της αλήθειας, όποια κι αν είναι η σχέση τους. Οτιδήποτε εκτός αυτών των θεμελιωδών αρχών δεν μετράει ως άσκηση της αλήθειας. Για παράδειγμα, ένα άτομο κάνει κάτι που βλάπτει το έργο της εκκλησίας, το οποίο όλοι εκθέτουν και για το οποίο διαμαρτύρονται. Ο φίλος του λέει: «Δεν χρειάζεται να τον εκθέσετε μόνο και μόνο επειδή έκανε ένα λάθος! Είμαι φίλος του· πρώτα απ’ όλα πρέπει να δείξω κατανόηση απέναντί του· πρέπει να δείξω ανοχή απέναντί του και να τον βοηθήσω. Δεν μπορώ να τον εκθέσω, όπως κάνατε εσείς. Πρέπει να τον παρηγορήσω, όχι να τον πληγώσω, και θα του έλεγα ότι το λάθος δεν είναι κάτι σπουδαίο. Όποιος από εσάς τον εκθέσει ξανά και του κάνει πάλι τη ζωή δύσκολη, θα έχει να κάνει μαζί μου. Κανένας από εσάς δεν είναι πιο κοντά του από ό,τι εγώ. Είμαστε καλοί φίλοι. Αν χρειαστεί, θα τον υπερασπιστώ». Είναι αυτό άσκηση της αλήθειας; (Όχι, αυτό είναι μια φιλοσοφία για τη ζωή.) Η νοοτροπία του ατόμου βασίζεται και σε μια άλλη θεωρητική βάση. Πιστεύει τα εξής: «Ο φίλος μου με βοήθησε κατά τη διάρκεια της πιο δύσκολης, πιο επώδυνης περιόδου της ζωής μου. Όλοι οι άλλοι με είχαν εγκαταλείψει, μόνο αυτός με φρόντισε και με βοήθησε. Τώρα έχει πρόβλημα και είναι η σειρά μου να τον βοηθήσω —θεωρώ ότι αυτό σημαίνει να έχεις συνείδηση και ανθρώπινη φύση. Πώς μπορείς να αποκαλείς τον εαυτό σου άνθρωπο αν πιστεύεις στον Θεό αλλά δεν έχεις ούτε αυτό το ελάχιστο ίχνος συνείδησης; Αυτό δεν καθιστά κενά λόγια την πίστη σου στον Θεό και την άσκηση της αλήθειας;» Αυτά τα λόγια ακούγονται λες και είναι σωστά. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν τι είναι πραγματικά —ούτε καν το άτομο που τα είπε, το οποίο νομίζει ότι το κίνητρο που κρύβεται πίσω από τις πράξεις του συμφωνεί με την αλήθεια. Είναι όμως οι πράξεις του σωστές; Στην πραγματικότητα, δεν είναι. Αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά, κάθε λέξη που λέει γεννιέται από την ανθρώπινη ηθική, δεοντολογία και συνείδηση. Αν κάποιος τον κρίνει με βάση την ανθρώπινη ηθική, έχει συνείδηση και είναι πιστός. Το να υπερασπίζεται έτσι τον φίλο του τον καθιστά καλό άνθρωπο. Γνωρίζει όμως κανείς ποια διάθεση και ουσία κρύβεται πίσω από αυτόν τον «καλό άνθρωπο»; Δεν είναι αληθινός πιστός στον Θεό. Πρώτα απ’ όλα, όταν συμβαίνει κάτι, δεν βλέπει την κατάσταση σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Δεν αναζητά την αλήθεια στα λόγια του Θεού, αλλά αντίθετα επιλέγει να δει το θέμα σύμφωνα με την ηθική και τη δεοντολογία, καθώς και με τα αξιώματα των άπιστων για τη ζωή. Θεωρεί τις αιρέσεις και τις πλάνες του Σατανά ως αλήθεια και παραμερίζει τα λόγια του Θεού, αγνοώντας όσα λέγονται στα λόγια του Θεού. Με τον τρόπο αυτόν, χλευάζει την αλήθεια. Αυτό δείχνει ότι δεν αγαπάει την αλήθεια. Αντικαθιστά την αλήθεια με σατανικά αξιώματα ζωής και με τις αντιλήψεις, τη δεοντολογία και την ηθική του ανθρώπου, και ενεργεί σύμφωνα με σατανικές φιλοσοφίες. Λέει μάλιστα με αυτοπεποίθηση ότι έτσι κάνει πράξη την αλήθεια και ικανοποιεί το θέλημα του Θεού, ότι αυτός είναι ο δίκαιος τρόπος δράσης. Δεν χρησιμοποιεί απλώς αυτό το πρόσχημα της δικαιοσύνης για να παραβιάσει την αλήθεια; Δεν είναι συνηθισμένη μια τέτοια κατάσταση όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται οι άνθρωποι και χειρίζονται τις υποθέσεις τους; Όταν εκφράζεις πάντοτε τα λόγια και τις φράσεις του δόγματος, έχεις επίγνωση ότι στερείσαι την αλήθεια και ότι η πραγματική συναναστροφή πάνω στην αλήθεια είναι αυτή που έχει αξία, και γνωρίζεις επίσης ότι σ’ αυτόν τον σκοτεινό και κακό κόσμο, μόνο οι ζωές εκείνων που έχουν αποκτήσει την αλήθεια έχουν ελπίδα και αξία. Και όμως, όταν συμβεί ένα σημαντικό γεγονός που απαιτεί να το αντιμετωπίσεις και να κάνεις επιλογές, θα θεωρήσεις ότι οι φιλοσοφίες, η ηθική και η δεοντολογία του Σατανά είναι η αλήθεια και είναι χρήσιμα. Εκείνη τη στιγμή, τα λόγια του Θεού και οι αλήθειες, τις οποίες επιθυμείς να επιδιώξεις, δεν είναι χρήσιμα. Τι πρόβλημα είναι αυτό; Εάν μπορείς να αναγνωρίσεις ότι ο λόγος του Θεού είναι η αλήθεια, γιατί δεν μπορείς να τον κάνεις πράξη; Γιατί δεν τολμάς να κάνεις πράξη την αλήθεια; Τι είναι αυτό που φοβάσαι; Φοβάσαι τη συκοφαντία και την κρίση των άλλων ανθρώπων, το να χάσεις τις κοσμικές σου προοπτικές και να βλάψεις τα προσωπικά σου συμφέροντα. Όταν δεν κάνεις πράξη την αλήθεια, όταν γίνεσαι λιποτάκτης, και σε μια κρίσιμη συγκυρία αρνείσαι την αξία των λόγων του Θεού και των αληθειών που εμπεριέχονται, αυτό είναι αρκετό για να αποδείξει ότι δεν είσαι κάποιος που αγαπάει την αλήθεια, και ότι αντ’ αυτού αγαπάς τις φιλοσοφίες, τις αιρέσεις και τις πλάνες του Σατανά, ότι επιδιώκεις τις κοσμικές προοπτικές, τα συμφέροντα της σάρκας σου, και τη φήμη και τη θέση σου. Και παρ’ όλα αυτά, ισχυρίζεσαι ότι αγαπάς την αλήθεια —αυτό είναι υποκρισία. Όλα αυτά αρκούν για να καταδείξουν ότι δεν έχεις αποδεχτεί ποτέ την αλήθεια ούτε έχεις κάνει πράξη την αλήθεια ως προς την πίστη σου στον Θεό. Σε αυτήν την περίπτωση, σέβεσαι τον Θεό στην καρδιά σου; Υπάρχει θέση για τον Θεό στην καρδιά σου; Παρ’ όλο που αναγνωρίζεις κανονικά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, μόλις συμβεί κάτι, ο Θεός δεν θα βρίσκεται στην καρδιά σου, και θα εκτιμάς τον εαυτό σου πάνω απ’ όλα και θα μεταχειρίζεσαι τις ανθρώπινες σχέσεις, τις φιλοσοφίες για τη ζωή, τους ηθικούς κανόνες και τις εντολές, και τα πρότυπα της συνείδησης και της ηθικής ως την αλήθεια. Αυτά τα πράγματα, τα οποία ανήκουν στον Σατανά, έχουν ήδη γίνει στην καρδιά σου υποκατάστατα της αλήθειας —οπότε δεν έχεις εκφυλιστεί; Έχεις πλέον προδώσει πλήρως τον Θεό και έχεις εκπέσει εντελώς στο σκοτάδι.

Πολλοί άνθρωποι ήταν τόσο απασχολημένοι στα τόσα χρόνια που πίστευαν στον Θεό, οπότε γιατί δεν έχουν την πραγματικότητα της αλήθειας; Στην πραγματικότητα, η αιτία του προβλήματος είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν αγαπούν την αλήθεια. Αν τους πεις ότι δεν αγαπούν την αλήθεια, θα νιώσουν θιγμένοι, αλλά στην πραγματικότητα, είναι λογική η αγανάκτησή τους; Όχι, δεν είναι. Όσα κηρύγματα κι αν έχουν ακούσει αυτοί οι άνθρωποι ή όσα δόγματα κι αν έχουν κατανοήσει, όταν έρθει η ώρα, δεν κάνουν πράξη την αλήθεια· δεν ενεργούν, δεν χειρίζονται τα ζητήματα και δεν προσεγγίζουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα γύρω τους σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, και έχουν πάντα τις δικές τους απόψεις. Όταν κάποιος Μου μιλάει, αυτοί οι άνθρωποι λένε πάντα: «Άκουσέ με, άσε με να εκφράσω την άποψή μου· αυτή είναι η άποψή μου, αυτό εννοώ» και, «Θέλω να ενεργήσω μ’ αυτόν τον τρόπο, θα με ακούσεις;» Ξέρω τι εννοείς χωρίς να το λες· δεν χρειάζεται να μιλάς διαρκώς για το τι εννοείς, δεν είναι η αλήθεια, και το να το δηλώνεις ξεκάθαρα δεν θα το καθιστά αλήθεια. Αν πιστεύεις ότι κατέχεις την αλήθεια από τη γέννησή σου, γιατί εξακολουθείς να πιστεύεις στον Θεό; Αν μπορείς να κατανοήσεις διαισθητικά όλες τις αλήθειες που έχει εκφράσει ο Θεός —λες και μπορείς να κατανοήσεις όλες τις αλήθειες, και εσύ ο ίδιος είσαι η αλήθεια και μπορείς να λύσεις όλα τα προβλήματα— τότε γιατί εξακολουθείς να πιστεύεις στον Θεό; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Γιατί Εσύ έχεις πάντα δίκιο και παίρνεις όλες τις αποφάσεις; Γιατί δεν με ακούς;» Τι είδους λόγια είναι αυτά; Σε ακούω τόσα χρόνια, και δεν έχω ακούσει ούτε μια λέξη που να είναι σωστή ή που να συμφωνεί με την αλήθεια, οπότε γιατί να σε ακούσω; Θα ήθελα να ακούσω κάποιες σχετικά σωστές απόψεις από τον άνθρωπο. Θα Με γλύτωνε από κάποια σκέψη και ενέργεια, αλλά δεν ακούω καμία. Το μόνο που ακούω είναι πλάνες και λόγια ανυπακοής, γκρίνια και αρνητικές κουβέντες· όλα αυτά είναι αντίθετα με την αλήθεια, οπότε γιατί να τα ακούσω; Αν αναγκάζονταν όλοι να σε ακούσουν, θα επαναστατούσαν ενάντια στον Θεό, θα αντιστέκονταν στον Θεό και θα εναντιώνονταν στον Ουρανό, θα ακολουθούσαν όλοι τον Σατανά και τελικά θα χάνονταν. Αν ακούσεις τα λόγια Μου και αναλογιστείς τα λόγια Μου, θα καταλάβεις την αλήθεια, θα μπορέσεις να προσέλθεις ενώπιον του Θεού και θα ξεκινήσεις την πορεία προς τη σωτηρία. Μόνο τα λόγια του Θεού μπορούν να σώσουν τους ανθρώπους, και μόνο με την κατανόηση της αλήθειας, την άσκηση της αλήθειας και την επίτευξη της υποταγής στον Θεό μπορούν οι άνθρωποι να επιτύχουν τη σωτηρία του Θεού. Δεν είναι εύκολο να αποδεχτούν οι άνθρωποι την αλήθεια. Όταν βρίσκομαι κοντά σε ανθρώπους, θέλω να ακούω πώς έχουν εισέλθει πρόσφατα στην αλήθεια οι αδελφοί και οι αδελφές· τι πρόοδο έχουν κάνει στη διάκριση των ανθρώπων, των γεγονότων και των πραγμάτων και στην άσκηση της αλήθειας· πώς είναι οι περιστάσεις τους· αν έχουν αναστρέψει και αλλάξει τις λανθασμένες καταστάσεις τους· πόση γνώση έχουν για τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους· πόση κατανόηση έχουν αποκτήσει για τον εαυτό τους από τις εκφάνσεις των διεφθαρμένων διαθέσεών τους· πόσες από τις παρανοήσεις τους για τον Θεό έχουν εξαλειφθεί· και πόσο έχει αυξηθεί η γνώση τους για τον Θεό. Θα ήθελα να ακούσω γι’ αυτές τις εμπειρίες και τη γνώση, αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να παραγάγουν τέτοιου είδους βιωματικές μαρτυρίες. Τους λείπει η πραγματικότητα της αλήθειας, και λένε μόνο τα κενά λόγια και τις φράσεις του δόγματος· παράλογα, λανθασμένα, και προκατειλημμένα λόγια και παράπονα· ή αλλιώς λόγια με τα οποία προσπαθούν να αναδειχθούν και να διεκδικήσουν τα εύσημα, και να επιδιώξουν ανταμοιβές. Πώς νομίζετε ότι αισθάνομαι όταν τα ακούω; Θα Μου φτιάξουν την ψυχική διάθεση; (Όχι.) Πολύ σπάνια λένε οι άνθρωποι κάτι σχετικά με την πρακτική τους εμπειρία και την κατανόηση της αλήθειας, λόγια που κάνουν τους ανθρώπους να νιώσουν καλύτερα αφού τα ακούσουν, και χωρίς αυτού του είδους τα λόγια, αυτά που λένε οι άνθρωποι είναι είτε για να πάρουν τα εύσημα και να επιδιώξουν ανταμοιβή, είτε άσχετα, κενά λόγια. Μήπως χρειάζεται να Μου μιλήσεις για αυτά τα κούφια δόγματα; Μόλις και μετά βίας είσαι σε θέση να εξαπατάς τους αδαείς ανθρώπους μιλώντας για αυτά τα δόγματα, οπότε δεν είναι άσκοπο να μιλάς γι’ αυτά σ’ Εμένα; Όταν κάποιοι άνθρωποι συνομιλούν μαζί Μου, μιλάνε πάντα για ψευδή πνευματικά δόγματα, και όταν συζητούν για κάποιο ζήτημα, λένε πάντα: «Όλα είναι στα χέρια του Θεού, όλα είναι ορισμένα από τον Θεό». Νομίζουν ότι το να μιλάς για εξωτερικές υποθέσεις δεν είναι πνευματικό και ότι μόνο το να ξέρεις να μιλάς για πνευματικά δόγματα είναι πνευματικό. Όταν τους λέω κάποια πρακτικά λόγια και τους μιλάω για τις λεπτομέρειες της ζωής, δεν τα λαμβάνουν υπόψη τους· θέλουν μόνο να ακούνε μεγαλοπρεπή κηρύγματα και μεγαλειώδη πνευματικά δόγματα. Οι άνθρωποι σαν κι αυτούς διαθέτουν την πραγματικότητα; Δεν στερούνται μόνο της πραγματικότητας, αλλά επίσης στερούνται παντελώς της λογικής. Είναι πραγματικά αλαζόνες και αδαείς.

Η επιδίωξη της αλλαγής διάθεσης απαιτεί πρώτα να κατανοήσει κανείς ποια πράγματα δεν σχετίζονται με την αλλαγή της διάθεσης και δεν εμπίπτουν στο πεδίο της αλλαγής της διάθεσης, αλλά αντίθετα είναι εξωτερικές καλές συμπεριφορές, καθώς και σε τι αναφέρεται η αλλαγή της διάθεσης για την οποία μιλάει ο Θεός και τι θέλει να αλλάξει ο Θεός στον άνθρωπο —οι άνθρωποι πρέπει να κατανοήσουν αυτά τα ζητήματα. Αυτό που ο άνθρωπος θεωρεί ως αλλαγή διάθεσης είναι μόνο μια αλλαγή στη συμπεριφορά, και αυτό είναι διαφορετικό πράγμα και διαφορετικό μονοπάτι από την αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο Θεός. Μπορεί αυτό που ο άνθρωπος θεωρεί ως αλλαγή διάθεσης να διασφαλίσει ότι οι άνθρωποι δεν θα παρακούσουν τον Θεό, δεν θα Του αντιταχθούν και δεν θα Τον προδώσουν; Μπορεί να τους κάνει τελικά να παραμείνουν σταθεροί στη μαρτυρία τους και να ικανοποιήσουν το θέλημα του Θεού; Η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο Θεός σημαίνει ότι μέσω της άσκησης της αλήθειας, μέσω της εμπειρίας της κρίσης και της παίδευσής Του, και μέσω της αντιμετώπισης και του κλαδέματος, και της δοκιμασίας και του εξευγενισμού από Αυτόν, οι άνθρωποι επιτυγχάνουν την κατανόηση του θελήματος του Θεού και των αρχών της αλήθειας, και στη συνέχεια ζουν σύμφωνα με τις αρχές της αλήθειας, αποκτώντας καρδιές που υπακούν στον Θεό και έχουν φόβο Θεού, χωρίς καμία παρανόηση του Θεού, και διαθέτοντας αληθινή γνώση και αληθινή λατρεία του Θεού. Αυτό για το οποίο μιλάει ο Θεός είναι μια αλλαγή στη διάθεση ενός ανθρώπου, όμως σε τι αναφέρεται η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος; Αναφέρεται στη βελτίωση της συμπεριφοράς, στο να εμφανίζεται κανείς φρόνιμος και ήρεμος, και να μην είναι αλαζόνας· σημαίνει να μιλάει με εκλεπτυσμένο και πειθαρχημένο τρόπο, να μην είναι άτακτος και κακόβουλος, και να διαθέτει συνείδηση, λογική και ηθικά πρότυπα στην ομιλία και τη συμπεριφορά του. Υπάρχει κάποια διαφορά μεταξύ της αλλαγής διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος και της αλλαγής διάθεσης που απαιτεί ο Θεός; Ποια είναι η διαφορά; Η αλλαγή διάθεσης για την οποία μιλάει ο άνθρωπος είναι μια αλλαγή στην εξωτερική συμπεριφορά, μια αλλαγή που συμμορφώνεται με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Η αλλαγή διάθεσης που απαιτεί ο Θεός είναι η απογύμνωση της διεφθαρμένης διάθεσης του ατόμου, είναι μια αλλαγή στη διάθεση ζωής που επιφέρει η κατανόηση της αλήθειας, μια αλλαγή στην οπτική του ατόμου για τα πράγματα, μια αλλαγή στις απόψεις και τις αξίες της ζωής του. Υπάρχει διαφορά. Είτε έχεις να κάνεις με ανθρώπους είτε με πράγματα, τα κίνητρά σου, οι αρχές των πράξεών σου και το κριτήριο αξιολόγησης πρέπει να είναι όλα σύμφωνα με την αλήθεια, και πρέπει να αναζητάς τις αρχές της αλήθειας· αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να επιτύχεις αλλαγή διάθεσης. Αν αξιολογείς πάντα τον εαυτό σου με βάση τα πρότυπα συμπεριφοράς, αν εστιάζεις πάντα στις αλλαγές στην εξωτερική σου συμπεριφορά και νομίζεις ότι βιώνεις την ανθρώπινη ομοιότητα και έχεις την έγκριση του Θεού, μόνο και μόνο επειδή διαθέτεις λίγη καλή συμπεριφορά, αυτό είναι εντελώς λάθος. Επειδή έχεις διεφθαρμένες διαθέσεις, και μπορείς να εναντιωθείς στον Θεό και κινδυνεύεις να προδώσεις τον Θεό, αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια για να διορθώσεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση, όσο καλή κι αν είναι η εξωτερική σου συμπεριφορά, δεν θα μπορέσεις να επιτύχεις την αληθινή υπακοή στον Θεό και δεν θα μπορέσεις να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό. Μπορεί η απλή εξωτερική καλή συμπεριφορά να δημιουργήσει μια καρδιά που να έχει φόβο Θεού; Μπορεί να κάνει ένα άτομο να σέβεται τον Θεό και να αποφεύγει το κακό; Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να σέβονται τον Θεό και να αποφεύγουν το κακό, τότε καμία καλή συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι έχουν αληθινή υπακοή στον Θεό. Επομένως, όση καλή συμπεριφορά κι αν επιδεικνύεται, δεν σηματοδοτεί αλλαγή στη διάθεση. Κάποιοι άνθρωποι μιλούν με πολύ εκλεπτυσμένο τρόπο, χωρίς να χρησιμοποιούν ποτέ βωμολοχίες, όπως οι λόγιοι —οι λέξεις μάλιστα ρέουν από το στόμα τους σαν να προέρχονται από τις πένες των δασκάλων, όπως οι λογοτέχνες ή οι ρήτορες. Κοιτάζοντας αυτές τις επιφανειακές συμπεριφορές και εκδηλώσεις, δεν φαίνονται προβλήματα, αλλά πώς μπορείς να ανακαλύψεις αν υπάρχουν προβλήματα στη διάθεσή τους; Πώς μπορείς να αξιολογήσεις αν έχει υπάρξει κάποια αλλαγή στη διάθεσή τους; Μέσα από τι μπορεί να φανεί αυτό; (Εξετάζοντας τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια.) Αυτός είναι ένας δείκτης για να το αξιολογήσεις αυτό. Υπάρχουν άλλοι; (Κοιτάζοντας τις αρχές τους για το πώς ενεργούν και τις απόψεις τους για τα πράγματα.) Εδώ εντοπίζεται η ουσία του θέματος. Δεν πρέπει να κοιτάς τον τρόπο ομιλίας τους, αν είναι κομψός ή χυδαίος, ή γλώσσα του διανοούμενου —μην κοιτάς την επιφάνεια. Κάποιοι άνθρωποι μιλούν με πολύ μακρόπνοο τρόπο, δεν ξέρουν πώς να εκφραστούν και όταν είναι αγχωμένοι, τρέμουν —αυτό σχετίζεται με τη διάθεσή τους; (Όχι.) Αυτό είναι απλώς εξωτερική συμπεριφορά, το πολύ-πολύ να σχετίζεται με τον ατομικό τους χαρακτήρα ή την οικογενειακή τους ανατροφή, δεν σχετίζεται με τη διάθεσή τους. Πώς μπορείς λοιπόν να δεις τι είδους διάθεση έχουν, αν έχει αλλάξει η διάθεση τους και αν είναι άνθρωποι που κάνουν πράξη την αλήθεια; Κοιτάζοντας το περιεχόμενο της ομιλίας τους. Αν κάθε τους λέξη είναι αληθινή και προέρχεται από τα βάθη της καρδιάς τους, χωρίς καμία επιθυμία ή φιλοδοξία, και δεν κρύβονται προθέσεις πίσω από την ομιλία τους, αν λένε μόνο ειλικρινή και τίμια λόγια, και είναι σε θέση να ανοιχτούν στους άλλους για τις δικές τους δυσκολίες και αδυναμίες, και να επικοινωνήσουν και να μοιραστούν με τους άλλους το φως και τη διαφώτιση που λαμβάνουν, αν είναι ειλικρινείς για ό,τι θέλουν να κάνουν, ξεσκεπάζοντας και αποκαλύπτοντας ολόκληρο τον εαυτό τους, τότε δεν επιδιώκουν την αλήθεια; Ας μη μιλήσουμε προς το παρόν για το αν έχει αλλάξει ή όχι η διάθεσή τους ή πόσο έχει αλλάξει, αλλά κρίνοντας από αυτές τις αποκαλύψεις και εκδηλώσεις, πρόκειται για ανθρώπους που κάνουν πράξη την αλήθεια. Τώρα, ας δούμε τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τους άλλους ανθρώπους. Είναι ικανοί να συμπεριφέρονται δίκαια στους ανθρώπους και να μην τους καταπιέζουν, υποστηρίζουν και βοηθούν τους αδύναμους αδελφούς και αδελφές, και δεν τους κοροϊδεύουν. Επιπλέον, στα καθήκοντά τους είναι αφοσιωμένοι και λαμβάνουν υπόψη τους το θέλημα του Θεού, και ανεξάρτητα από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, δεν πετούν λευκή πετσέτα και είναι σε θέση να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Δεν είναι αυτές εκδηλώσεις ανθρώπων που κάνουν πράξη την αλήθεια; (Ναι.) Τέτοιοι άνθρωποι είναι σχετικά ευθείς και αγαπούν την αλήθεια σε συγκριτικά υψηλό βαθμό. Κάποιος μπορεί να μιλάει με πολύ εκλεπτυσμένο τρόπο, να ντύνεται πολύ σωστά και να φαίνεται πολύ ευσεβής εξωτερικά, αλλά ποιο είναι το περιεχόμενο της ομιλίας του; Λέει: «Παλιά συνεργαζόμουν με τον τάδε επικεφαλής, και είχε αδυναμία στην ομιλία, οπότε στις συναθροίσεις χρειαζόταν να μιλάω περισσότερο κατά τη διάρκεια της συναναστροφής—ο ικανός πρέπει πάντα να κάνει περισσότερη δουλειά, σωστά; Κατά συνέπεια, οι αδελφοί και οι αδελφές άρχισαν να με αποθεώνουν, δεν μπορούσα να κάνω κάτι γι’ αυτό, έπρεπε να συνεχίσω τη συναναστροφή. Πολλοί αδελφοί και αδελφές, αφότου ποτίστηκαν από εμένα προσωπικά, απέκτησαν αρκετά στενή σχέση μαζί μου, οπότε όταν κάποιος από αυτούς είχε κάποιο πρόβλημα, συνήθως μπορούσα να το λύσω. Όταν κάποιοι άνθρωποι γίνονταν αδύναμοι, αρκούσε να συναναστραφώ μαζί τους, και ανακτούσαν τη δύναμή τους. Δεν έχω άλλα ελαττώματα, το μεγαλύτερο ελάττωμά μου είναι η ευαίσθητη καρδιά μου. Δεν μπορώ να βλέπω τους άλλους να υποφέρουν· όποτε κάποιος υποφέρει, με αγχώνει και θα ήθελα να μπορούσα να υποφέρω εγώ στη θέση του». Ποιο είναι το νόημα αυτών των λόγων; Αυτά τα λόγια δεν ακούγονται προβληματικά, αλλά μήπως υπάρχει πρόβλημα σχετικά με τα κίνητρα του λόγου τους; (Ναι, εξυψώνουν τον εαυτό τους και καταθέτουν μαρτυρία γι’ αυτόν.) Ποια είναι η διάθεση ενός τέτοιου ατόμου; Η διάθεσή του είναι αλαζονική και δόλια, θέλει να χρησιμοποιήσει αυτήν τη μέθοδο και να χρησιμοποιήσει όλα αυτά τα λόγια για να προκαλέσει ένα αποτέλεσμα, για να υπονοήσει λίγο κάτι άλλο, για να κάνει τους άλλους να τον θαυμάζουν και να τον λατρεύουν. Αυτή είναι η πρόθεση και ο σκοπός των λόγων του. Οι μπερδεμένοι άνθρωποι που δεν έχουν διάκριση θα τον ακούσουν και θα σκεφτούν: «Αυτό το άτομο είναι πραγματικά σπουδαίο, δεν είναι περίεργο που είναι επικεφαλής, είναι καλύτερος από εμάς, είναι κατάλληλος για ηγεσία». Αυτή είναι η σκέψη ενός μπερδεμένου ατόμου που δεν μπορεί να διακρίνει τα πράγματα. Όσοι έχουν ικανότητα διάκρισης θα καταλάβουν: «Μίλησε τόσο πολύ για το πόσο καλός είναι, για το πόσο σκληρά εργάζεται και για τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει, για το πώς έχει ωφελήσει και βοηθήσει τους αδελφούς και τις αδελφές, ώστε οι άνθρωποι να τον θαυμάζουν, ενώ ταυτόχρονα έλεγε ότι δεν θέλει να τον θαυμάζουν οι άνθρωποι. Στην πραγματικότητα, βιάζεται και σπεύδει ακούραστα μόνο και μόνο για να τον θαυμάζουν και να τον λατρεύουν οι άνθρωποι. Δεν είναι μόνο αλαζόνας, αλλά και πολύ δόλιος! Θέλει να κερδίσει τις καρδιές των ανθρώπων, να συναγωνιστεί με τον Θεό για τη θέση, και χρησιμοποιεί αυτήν τη μέθοδο για να παραπλανήσει τους ανθρώπους. Δεν είναι ακριβώς σαν τον Παύλο; Είναι ένας διάβολος! Μιλούσε για τόσο καιρό χωρίς να αναφέρει κανένα από τα δικά του λάθη ή ελλείψεις, λες και δεν έχει διεφθαρμένες διαθέσεις· τα ελαττώματα για τα οποία μιλούσε κάνουν τους ανθρώπους να τον ζηλεύουν και να τον θαυμάζουν υπερβολικά, και να αισθάνονται ανεπαρκείς. Παρόλο που δεν κάνει ευθέως τους ανθρώπους να τον λατρεύουν και να τον εξυψώνουν, το αποτέλεσμα που έχουν τα λόγια του είναι να κάνουν τους ανθρώπους να τον εξυψώνουν και να τον λατρεύουν· κερδίζει και κλέβει τις καρδιές των ανθρώπων, και παραπλανά τους μπερδεμένους ανθρώπους και εκείνους που είναι αδαείς και έχουν ανώριμο ανάστημα. Αυτό δεν είναι εξαπάτηση των ανθρώπων; Τα κίνητρα που κρύβονται πίσω από τα λόγια του είναι πολύ ύπουλα και πολύ μοχθηρά! Αυτό το άτομο ανήκει στην κατηγορία των αντίχριστων, είναι εύκολο να το διακρίνει κανείς». Υπάρχει σαφής διαφορά μεταξύ αυτών των δύο ειδών ανθρώπων. Το ένα είδος ανθρώπου μιλάει με πολύ απλό και συνηθισμένο τρόπο, αλλά είναι αυθεντικός και μιλάει αληθινά και από καρδιάς· ό,τι και να λέει, οι άνθρωποι δεν θα τον λατρεύουν, αλλά μόνο θα τον ευνοούν στην καρδιά τους. Αυτό το είδος ατόμου δεν θα κλέψει τις καρδιές των ανθρώπων ούτε θα καταλάβει χώρο στην καρδιά τους, και μπορεί να μεταχειρίζεται τους ανθρώπους ως ίσους· δεν θα τους περιορίζει, δεν θα τους χειραγωγεί και δεν θα τους ελέγχει. Αυτός είναι ένας πραγματικά καλός άνθρωπος. Τίποτα στην ομιλία του, στον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρεται και χειρίζεται τα ζητήματα, δεν αποκαλύπτει φιλοδοξίες ή επιθυμίες ούτε δείχνει ότι επιθυμεί να ελέγξει τους ανθρώπους ή να καταλάβει χώρο στις καρδιές των ανθρώπων· δεν έχει αυτήν τη διάθεση, είναι άτομο με ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι που είναι μοχθηροί, που είναι πάντα φιλόδοξοι και θέλουν να ελέγχουν τους άλλους, αγαπούν πολύ τη δύναμη και τη θέση, και γι’ αυτό συχνά λένε πράγματα με τα οποία προβάλλουν τον εαυτό τους και μαρτυρούν για τον εαυτό τους, και κάνουν πράγματα που παραπλανούν και ελέγχουν τους ανθρώπους. Αυτή είναι μια ξεκάθαρα σατανική διάθεση· πρόκειται για ανθρώπους χωρίς ανθρώπινη φύση. Κάποιοι άνθρωποι δεν έχουν κανένα ταλέντο, κανένα προτέρημα και καμία ικανότητα, και εξωτερικά φαίνονται φρόνιμοι και απλοί. Φαίνεται να εκφοβίζονται και να εξοστρακίζονται στις ομάδες ανθρώπων, και εργάζονται επιμελώς και στην αφάνεια. Μήπως αυτό σημαίνει ότι επιδιώκουν την αλήθεια; Έχουν φιλοδοξίες; (Ναι.) Γιατί λέμε ότι και αυτό το είδος ανθρώπου έχει φιλοδοξίες; (Επειδή όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένη διάθεση.) Σωστά, έχουν διεφθαρμένη διάθεση, οπότε έχουν φιλοδοξίες, αλλά απλώς δεν έχουν κάποιο μέρος για να υλοποιήσουν αυτές τις φιλοδοξίες. Κανείς δεν τους δίνει την ευκαιρία, και δεν μπορούν να βρουν ευκαιρία, οπότε οι φιλοδοξίες τους είναι κρυμμένες. Μόλις αυτού του είδους τα άτομα βρουν την ευκαιρία να υλοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους, σε ένα κατάλληλο πλαίσιο, στον κατάλληλο χρόνο, οι φιλοδοξίες τους θα αποκαλυφθούν. Εκείνη τη στιγμή θα ανακαλύψεις ότι αυτό το φρόνιμο και απλό άτομο, που δεν μπορεί να πει σχεδόν τίποτα καθαρά, δεν είναι απαλλαγμένο από διεφθαρμένη διάθεση. Θα δεις ότι δεν είναι απαλλαγμένο από φιλοδοξίες, και πολύ περισσότερο δεν έχει καλή ανθρώπινη φύση ή λιγότερη διαφθορά. Αν δεν είχα ρίξει φως σ’ αυτό το θέμα, αυτού του είδους το άτομο θα εξακολουθούσε να σκέφτεται ως εξής: «Είμαι καλός άνθρωπος, δεν χρειάζεται να αλλάξω τη διάθεσή μου, καταλαβαίνω την αλήθεια, είμαι άτομο που υπακούει στον Θεό, έχω την πραγματικότητα της αλήθειας ήδη εδώ και πολύ καιρό. Όλοι έχετε διεφθαρμένες διαθέσεις, πρέπει να κριθείτε, να παιδευτείτε, να κλαδευτείτε και να αντιμετωπιστείτε, επειδή είστε βαθιά διεφθαρμένοι, έχετε όλοι σας επίπεδο και είστε ιδιαίτερα αλαζόνες». Δεν είναι αυτή η αιτιολόγηση που βρίσκουν εσφαλμένη; Αυτό αποτελεί ένα άλλο είδος αλαζονείας. Οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, και η αλαζονεία εκδηλώνεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και μορφές, γεγονός που καθιστά δύσκολο να τη διακρίνουν οι άνθρωποι και σχεδόν αδύνατο να προφυλαχθούν απ’ αυτήν. Μήπως αυτοί οι άχρηστοι και αργόστροφοι άνθρωποι δεν έχουν αλαζονικές διαθέσεις; Δεν έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις; Έχουν και αυτοί αυτές τις διαθέσεις· ακόμη κι οι ανόητοι είναι αλαζόνες. Όσοι έχουν λίγη γνώση δεν είναι μόνο αλαζόνες, αλλά έχουν μάθει επίσης πώς να μεταμφιέζονται και είναι καλύτεροι στο να εξαπατούν τους ανθρώπους· αυτό δεν είναι εύκολο να το διακρίνει κανείς. Όταν οι άπιστοι διακρίνουν τους άλλους, διακρίνουν μόνο μεταξύ καλών και κακών ανθρώπων σύμφωνα με τα ηθικά πρότυπα της παραδοσιακής κουλτούρας, και βγάζουν ετυμηγορίες γι’ αυτό απλώς με βάση τη συμπεριφορά και τις εκδηλώσεις ενός ατόμου. Τους επιτρέπει αυτό να διακρίνουν τη φύση και ουσία αυτού του ατόμου; (Όχι.) Τότε, πώς ακριβώς μπορείς να διακρίνεις τους ανθρώπους; Σε ποια βάση μπορείς να διακρίνεις τους ανθρώπους με ακρίβεια και να τους καταλάβεις; Χωρίς αμφιβολία, μπορεί κανείς να διακρίνει με ακρίβεια τους ανθρώπους μόνο με βάση την αλήθεια και τον λόγο του Θεού, αυτό είναι απολύτως βέβαιο. Ορισμένοι άνθρωποι διακρίνουν τους άλλους μόνο συγκρίνοντας τη συμπεριφορά τους με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και την παραδοσιακή ηθική· είναι δυνατόν να διακρίνει κανείς τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο; Αποκλείεται. Είναι απαραίτητο να παρατηρήσει κανείς τις σκέψεις, τις απόψεις και τις προθέσεις που αποκαλύπτουν οι άνθρωποι, με βάση τον λόγο του Θεού· είναι απαραίτητο να εξετάσει τα κίνητρα και τους σκοπούς των λόγων και των πράξεων των ανθρώπων· αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ανακαλύψει κανείς ποιες είναι στην πραγματικότητα οι διεφθαρμένες διαθέσεις και φύση τους. Όποιος κι αν είναι ο άνθρωπος, εφόσον αποκαλύπτει πολλές απόψεις για τα πράγματα και είναι σε θέση να εκφράζει τις δικές του απόψεις για όλα τα θέματα, είναι πολύ εύκολο να διακρίνει κανείς τη διεφθαρμένη διάθεσή του, και τη φύση και ουσία του. Αν οι απόψεις και οι γνώμες του βρίσκονται σε πλήρη αναντιστοιχία με την αλήθεια, τότε δεν αποκαλύπτεται πλήρως η διεφθαρμένη διάθεσή του και η σατανική του φύση; Επομένως, εφόσον διακρίνεις τους ανθρώπους σύμφωνα με τον λόγο του Θεού και την αλήθεια, θα είσαι σε θέση να δεις ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν διεφθαρμένη διάθεση και σατανική φύση, και ότι όλοι χρειάζονται τη σωτηρία του Θεού.

Όσοι κατανοούν την αλήθεια μπορούν εύκολα να καταλάβουν τα πράγματα και να διακρίνουν τους ανθρώπους. Ξέρετε πώς να διακρίνετε τους ανθρώπους; Ξέρετε πώς να παρατηρείτε κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα στη ζωή σας; Αν δεν γνωρίζετε, αυτό δείχνει ότι ακόμα δεν καταλαβαίνετε πραγματικά την αλήθεια. Για να είστε σε θέση να διακρίνετε τους ανθρώπους, πρέπει πρώτα να είστε σε θέση να διακρίνετε αν αυτά που λέτε συμφωνούν με την αλήθεια και αν αυτά που κάνετε έχουν αρχές. Όταν θα ξέρετε πώς να διακρίνετε τα δικά σας λόγια και τις πράξεις σας, και θα μπορείτε να αντιλαμβάνεστε τα προβλήματα και να τα επιλύετε, θα είστε σε θέση να διακρίνετε τους ανθρώπους. Δεν είναι εύκολη υπόθεση να ξέρεις πώς να διακρίνεις κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα — δεν είναι κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με το να ξέρεις πώς να λες μερικά λόγια και φράσεις δόγματος. Πρέπει να βιώσεις πολλά πράγματα, και τουλάχιστον να βιώσεις πολλές αποτυχίες και αποτυχίες. Μόνο τότε θα μπορέσεις να γνωρίσεις τον εαυτό σου. Ξεκίνα να ασκείσαι με το να γνωρίσεις τον εαυτό σου, και σιγά-σιγά θα μάθεις να διακρίνεις κάθε λογής ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Να μάθεις πρώτα να διακρίνεις τον εαυτό σου, να είσαι σε θέση να διακρίνεις καθαρά τη δική σου συμπεριφορά και τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση, καθώς και τις δικές σου αποκλίσεις, καταστάσεις και ανεπάρκειες, και να είσαι σε θέση να διακρίνεις την ουσία αυτών των πραγμάτων —αυτό σημαίνει να έχεις ικανότητα διάκρισης. Αν μπορείς να διακρίνεις σε βάθος τον εαυτό σου, θα είσαι σε θέση να διακρίνεις και τους άλλους· αν δεν μπορείς να διακρίνεις σε βάθος τα δικά σου ζητήματα, η διάκρισή σου για τους άλλους δεν θα είναι απαραιτήτως ακριβής. Μερικοί άνθρωποι μπορούν να διακρίνουν πολύ καθαρά τα προβλήματα των άλλων, αλλά όταν κάνουν τα ίδια λάθη δεν παραδέχονται ότι έχουν προβλήματα. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Δεν πρόκειται για πρόβλημα στη διάθεσή τους; Υπό κανονικές συνθήκες, το να διακρίνεις τους άλλους είναι, στην πραγματικότητα, το ίδιο με το να διακρίνεις τον εαυτό σου. Αν μπορείς να διακρίνεις σε βάθος τους άλλους, αλλά δεν κάνεις αυτοκριτική και δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου, και μάλιστα νομίζεις ότι είσαι ισχυρότερος από τους άλλους, τότε έχεις πρόβλημα —έχεις ακατάλληλες προθέσεις και υπάρχει πρόβλημα με τη διάθεσή σου. Κάποιοι άνθρωποι είναι ιδιοφυείς στο να διακρίνουν τους άλλους, και όλα όσα λένε είναι ξεκάθαρα και έχουν νόημα, αλλά δεν μπορούν να διακρίνουν τα δικά τους προβλήματα. Είναι αλήθεια αυτό; Αυτό είναι ένα προσωπείο, είναι δολιότητα. Στην πραγματικότητα, δεν είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν επίπεδο· έχουν ικανότητα να διακρίνουν τον εαυτό τους, αλλά δεν μιλούν ειλικρινά γι’ αυτό. Ξέρουν μέσα τους τι συμβαίνει, αλλά δεν το εκφράζουν με λόγια. Αυτού του είδους τα άτομα είναι διπρόσωπα και πολύ ανειλικρινή· ένα άτομο που μιλάει ανειλικρινά δεν είναι ειλικρινές άτομο, αλλά είναι ύπουλο και δόλιο άτομο, ένα άτομο που λέει ψέματα. Αν κάποιος μπορεί να διακρίνει καθαρά τον εαυτό του, και μπορεί να αναλύσει και να ξεσκεπάσει τον εαυτό του προς όφελος των άλλων, πρόκειται για ένα άτομο που κατανοεί πραγματικά την αλήθεια, του οποίου ο χαρακτήρας είναι ευθύς και ειλικρινής, και που ανοίγεται με αγνό τρόπο. Αυτό δεν είναι απλή υπόθεση· ένα τέτοιο άτομο μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια αμέσως μόλις την κατανοήσει, και είναι σίγουρα ένα άτομο που επιδιώκει την αλήθεια και ένα άτομο με το οποίο ο Θεός ευφραίνεται. Για να μπορέσεις να κάνεις πράξη την αλήθεια αμέσως μόλις την κατανοήσεις, πρέπει πρώτα απ’ όλα να έχεις καλό χαρακτήρα και να είσαι ειλικρινής. Αν και όλοι είναι πρόθυμοι να επιδιώξουν την αλήθεια, η είσοδος στην πραγματικότητα της αλήθειας δεν είναι απλή υπόθεση. Το κλειδί είναι να επικεντρωθείς στην αναζήτηση της αλήθειας και στην άσκησή της. Πρέπει να αναλογίζεσαι τα θέματα αυτά στην καρδιά σου καθημερινά. Ανεξάρτητα από τα προβλήματα ή τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις, μην εγκαταλείπεις την άσκηση της αλήθειας· πρέπει να μάθεις πώς να αναζητάς την αλήθεια και να κάνεις την αυτοκριτική σου, και τελικά να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αυτό είναι το κρισιμότερο όλων. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να προσπαθείς να προστατεύεις τα δικά σου συμφέροντα, και αν βάζεις πρώτα τα δικά σου συμφέροντα, δεν θα μπορείς να ασκείς την αλήθεια. Κοίταξε αυτούς τους εγωκεντρικούς ανθρώπους —ποιος από αυτούς μπορεί να κάνει πράξη την αλήθεια; Ούτε ένας απ’ αυτούς. Όσοι κάνουν πράξη την αλήθεια είναι όλοι ειλικρινείς, λάτρεις της αλήθειας και καλόκαρδοι. Είναι όλοι άνθρωποι με συνείδηση και σύνεση, που μπορούν να αφήσουν στην άκρη τα δικά τους συμφέροντα, τη ματαιοδοξία και την υπερηφάνειά τους, που μπορούν να απαρνηθούν τη σάρκα. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να επιλύσεις για να κάνεις πράξη την αλήθεια είναι ο εγωισμός σου και η εγωκεντρική σου διάθεση· μόλις λυθεί αυτό το πρόβλημα, δεν θα έχεις μεγάλες δυσκολίες. Εφόσον μπορέσεις να αποδεχτείς την αλήθεια, να γνωρίσεις τη δική σου διεφθαρμένη διάθεση και να αναζητήσεις την αλήθεια για να την επιλύσεις, θα είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Αν δεν αποδεχτείς την αλήθεια, δεν θα είσαι σε θέση να επιλύσεις το πρόβλημα της διεφθαρμένης σου διάθεσης, και με αυτόν τον τρόπο, δεν θα είσαι σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια. Η μεγαλύτερη δυσκολία στην άσκηση της αλήθειας είναι η διεφθαρμένη διάθεση, κυρίως η εγωιστική, ποταπή και εγωκεντρική διάθεση. Εφόσον λυθεί το πρόβλημα της διεφθαρμένης διάθεσής σου, οι άλλες δυσκολίες δεν θα αποτελούν καθόλου πρόβλημα για σένα. Φυσικά, ο λόγος για τον οποίο κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια είναι ότι εξακολουθεί να υπάρχει μέσα τους ένα είδος διεφθαρμένης διάθεσης, δηλαδή η αλαζονική και αυτάρεσκη διάθεση. Το να είναι πάντα επηρμένοι και να πιστεύουν πάντα ότι οι δικές τους απόψεις είναι σωστές, το να θέλουν συνέχεια να ενεργούν με τον δικό τους τρόπο, αυτό είναι αλαζονεία και αυταρέσκεια, και οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι σε θέση να αποδεχτούν την αλήθεια. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζουν αυτοί οι άνθρωποι στην άσκηση της αλήθειας. Αν μπορέσουν να αναζητήσουν την αλήθεια για να επιλύσουν αυτήν τη δυσκολία, δεν θα έχουν μεγάλα προβλήματα στην άσκηση της αλήθειας. Όσον αφορά τα άλλα προβλήματα, εφόσον μπορέσουν να κάνουν αυτοκριτική, να γνωρίσουν τις δικές τους καταστάσεις, να αναζητήσουν την αλήθεια και να βρουν κάποια σχετικά χωρία του λόγου του Θεού για να αναλογιστούν και να συναναστραφούν, οποιοδήποτε πρόβλημα μπορεί να λυθεί εύκολα. Εκείνοι που επιδιώκουν την αλήθεια πρέπει κάθε μέρα να αναλογίζονται και να αναζητούν την αλήθεια για να επιλύουν τα προβλήματά τους, επειδή εκτός από την εκτέλεση των καθηκόντων τους, οι άνθρωποι μπορεί να έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με διάφορα πράγματα που σχετίζονται άμεσα με την άσκηση της αλήθειας· ακόμη και αν δεν βγαίνουν έξω ή δεν έρχονται σε επαφή με άλλους ανθρώπους, είναι πιθανό να θίγονται κάποια θέματα άσκησης της αλήθειας. Για παράδειγμα, το πώς ζεις εκείνη την ημέρα, πού θα πρέπει να επικεντρωθεί η ζωή σου εκείνη την ημέρα, πώς θα πρέπει να την οργανώσεις, ποια καθήκοντα θα πρέπει να εκπληρώσεις, πώς θα πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια για να επιλύσεις τις δυσκολίες που συναντάς στο καθήκον σου, ποια διεφθαρμένα πράγματα υπάρχουν στην καρδιά σου και πρέπει να τα αναλογιστείς, να τα κατανοήσεις και να τα επιλύσεις —όλα αυτά τα πράγματα αγγίζουν πτυχές της αλήθειας, και αν δεν αναζητήσεις την αλήθεια για να τα επιλύσεις, μπορεί να μην είσαι σε θέση να εκπληρώσεις καλά το καθήκον σου εκείνη την ημέρα —δεν είναι αυτό αληθινό πρόβλημα; Αν όλα όσα σκέφτεσαι κάθε μέρα κατά τις διαθέσιμες ώρες σου έχουν να κάνουν με το πώς να διορθώσεις τη διεφθαρμένη διάθεσή σου, πώς να κάνεις πράξη την αλήθεια και πώς να κατανοήσεις τις αρχές της αλήθειας, τότε θα μάθεις να χρησιμοποιείς την αλήθεια για να λύνεις τα προβλήματά σου σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Έτσι, θα αποκτήσεις την ικανότητα να ζεις ανεξάρτητα, θα έχεις εισέλθει στη ζωή, δεν θα αντιμετωπίζεις μεγάλες δυσκολίες στο να ακολουθείς τον Θεό και σταδιακά, θα εισέλθεις στην πραγματικότητα της αλήθειας. Εάν, μέσα σου, εξακολουθείς να είσαι προσηλωμένος στο κύρος και στη θέση, αν εξακολουθείς να ασχολείσαι με την επίδειξη και το πώς να κάνεις τους άλλους να σε θαυμάζουν, τότε δεν είσαι άτομο που επιδιώκει την αλήθεια και βαδίζεις σε λάθος μονοπάτι. Αυτό που επιδιώκεις δεν είναι η αλήθεια ούτε είναι η ζωή, αλλά τα όσα αγαπάς, είναι η φήμη, το κέρδος και η θέση —οπότε, τίποτα απ’ όσα κάνεις δεν σχετίζεται με την αλήθεια, όλα είναι κακές πράξεις και παροχή υπηρεσιών. Εάν, μέσα σου, αγαπάς την αλήθεια και πάντα προσπαθείς γι’ αυτήν, αν επιδιώκεις αλλαγή διάθεσης, είσαι σε θέση να επιτύχεις αληθινή υπακοή στον Θεό, και μπορείς να σέβεσαι τον Θεό και να αποφεύγεις το κακό, και αν είσαι συγκρατημένος σε όσα κάνεις, και είσαι σε θέση να αποδέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, τότε η κατάστασή σου θα βελτιώνεται διαρκώς, και θα είσαι άτομο που ζει ενώπιον του Θεού. Εκείνοι που αγαπούν την αλήθεια βαδίζουν σε διαφορετικό μονοπάτι από όσους δεν την αγαπούν: οι άνθρωποι που δεν αγαπούν την αλήθεια επικεντρώνονται πάντοτε στο να ζουν σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά, ικανοποιούνται απλώς και μόνο με εξωτερικές επιδείξεις καλής συμπεριφοράς και ευσέβειας, όμως στην καρδιά τους εξακολουθούν να υπάρχουν φιλοδοξίες και πόθοι, και εξακολουθούν να επιδιώκουν τη φήμη, το κύρος και τη θέση, εξακολουθούν να επιθυμούν να ευλογηθούν και να εισέλθουν στη βασιλεία —επειδή όμως δεν επιδιώκουν την αλήθεια και οι διεφθαρμένες διαθέσεις τους δεν έχουν εξαλειφθεί, ζουν πάντοτε υπό την εξουσία του Σατανά. Αυτοί που αγαπούν την αλήθεια την αναζητούν σε όλα τα πράγματα, κάνουν αυτοκριτική και προσπαθούν να γνωρίσουν τον εαυτό τους, επικεντρώνονται στην άσκηση της αλήθειας και έχουν πάντα στην καρδιά τους υπακοή στον Θεό και φόβο Θεού. Αν προκύψουν μέσα τους οποιεσδήποτε αντιλήψεις ή παρανοήσεις για τον Θεό, προσεύχονται αμέσως στον Θεό και αναζητούν την αλήθεια για να τις διορθώσουν. Επικεντρώνονται στην καλή εκτέλεση των καθηκόντων τους, ώστε να ικανοποιείται το θέλημα του Θεού· αγωνίζονται για την αλήθεια και επιδιώκουν τη γνώση του Θεού, με αποτέλεσμα να Τον σέβονται στην καρδιά τους και να αποφεύγουν κάθε κακή πράξη. Αυτοί είναι άνθρωποι που ζουν πάντοτε ενώπιον του Θεού.

1 Φεβρουαρίου 2018