Από μικρή ηλικία, οι γονείς μου μου έμαθαν ότι, στις σχέσεις μου με τους άλλους, πρέπει να διαλέγω τι θα πω ανάλογα με την περίσταση, να μην αναφέρω τα προβλήματά τους ακόμα κι αν τα εντοπίζω, να λαμβάνω υπόψη τα αισθήματα των άλλων όταν μιλάω, και να είμαι ένας προσιτός άνθρωπος με ενσυναίσθηση. Με έμαθαν ότι έτσι δεν θα έβαζα τον εαυτό μου σε μπελάδες, και θα άρεσα στους άλλους. Ότι ήταν ο μόνος τρόπος να βρω μια θέση στην κοινωνία. Τότε, θεωρούσα ότι αυτό ήταν λογικό και ότι έτσι έπρεπε να φέρομαι, οπότε σπάνια δημιουργούνταν καβγάδες ή διαφωνίες στις σχέσεις μου με τους άλλους. Ακόμα κι αν εντόπιζα προβλήματα σε κάποιον, δεν τα επισήμαινα. Αφότου άρχισα να πιστεύω στον Θεό, συνέχισα να φέρομαι έτσι στις σχέσεις μου με τους άλλους, και σπάνια επισήμαινα ή εξέθετα προβλήματα που έβλεπα στους αδελφούς και τις αδελφές μου. Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα στις αλληλεπιδράσεις μου με την αδελφή με την οποία συνεργαζόμουν. Αν και έβλεπα ξεκάθαρα προβλήματα στο πώς έκανε το καθήκον της και ήθελα να της τα επισημάνω, κάθε φορά που τα λόγια έφταναν στα χείλη μου, τα κατάπινα και πάλι. Ανησυχούσα διαρκώς ότι, αν της επισήμαινα τα προβλήματά της και εκείνη δεν το αποδεχόταν, θα με στραβοκοιτούσε και θα ήταν προκατειλημμένη απέναντί μου. Αργότερα, χάρη στα λόγια του Θεού, απέκτησα τελικά διάκριση για την ιδέα της παραδοσιακής κουλτούρας «Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους».

Τον Οκτώβριο του 2021, συνεργαζόμουν με την αδελφή Λέο Λιν και ήμασταν υπεύθυνες για το εκκλησιαστικό έργο. Μετά από ένα διάστημα, είδα πως δεν αντιμετώπιζε το καθήκον της με αίσθημα φορτίου. Ήταν υπεύθυνη για το ευαγγελικό έργο, αλλά δεν το παρακολουθούσε ούτε το επέβλεπε. Όταν οι επικεφαλής ρώτησαν για το έργο, εκείνη δεν υπέβαλε αναφορά. Τη ρώτησα γιατί δεν είχε υποβάλει την αναφορά, και είπε ότι δεν αισθανόταν καλά. Όταν είδα αυτήν τη συμπεριφορά της Λέο Λιν, ήθελα να επισημάνω ότι η στάση της απέναντι στο καθήκον της ήταν πολύ ασεβής, και ότι δεν είχε κανένα αίσθημα ευθύνης. Μόλις, όμως, τα λόγια έφτασαν στα χείλη μου, τα κατάπια και πάλι. Σκέφτηκα: «Καλύτερα να μην πω τίποτα. Αν δεν το αποδεχθεί και με στραβοκοιτάξει, θα είναι πολύ αμήχανη η συνύπαρξή μας στο μέλλον». Έτσι, δεν είπα τίποτα άλλο. Νόμιζα πως, όταν η υγεία της βελτιωνόταν λίγο, θα έκανε το έργο της με την καρδιά της. Την περίοδο εκείνη, η Λέο Λιν έλεγε ότι την πονούσαν οι σπόνδυλοι του αυχένα, οπότε της έκανα μασάζ «γκουά σα», της ζήτησα να δίνει βάση στη σωματική άσκηση, και της είπα και μερικά ενθαρρυντικά λόγια. Δεν επισήμανα, όμως, τα προβλήματα στο πώς έκανε το καθήκον της. Μια μέρα, τρεις μήνες αργότερα, ένας κήρυκας συναναστράφηκε μαζί μας πάνω σε κάποιες αναλυτικές διαδικασίες για το κήρυγμα του ευαγγελίου. Μετά, ρώτησα τη Λέο Λιν αν είχε συναναστραφεί πάνω σε αυτά με τους αδελφούς και τις αδελφές της, και αν τα είχε υλοποιήσει. Είπε: «Απλώς τους τα ανέφερα επιγραμματικά». Έγινα έξω φρενών μέσα μου και ήθελα να την κλαδέψω: «Τι ανεύθυνη που είσαι. Δεν καθυστερεί έτσι το έργο;» Μόλις, όμως, τα λόγια έφτασαν στα χείλη μου, τα κατάπια και πάλι. Σκέφτηκα: «Αν την κλαδέψω ενώπιον όλων, θα εξευτελιστεί. Μήπως αποκτήσει προκατάληψη απέναντί μου; Μήπως πει ότι την ντρόπιασα επίτηδες ενώπιον των αδελφών μας; Καλύτερα να μην πω τίποτα». Πήγα, λοιπόν, να υλοποιήσω το έργο, και μετά ούτε συναναστράφηκα μαζί της ούτε επισήμανα τα προβλήματά της.

Στα τέλη Ιουνίου του 2022, χρειάστηκε να ελεγχθούν επειγόντως κάποια κηρύγματα. Η Ζανγκ Τινγκ είχε κάνει αυτό το έργο στο παρελθόν, οπότε ζήτησα απ’ τη Λέο Λιν να συναναστραφεί μαζί της. Το βράδυ, ρώτησα τη Λέο Λιν αν είχε συναναστραφεί αναλυτικά με τη Ζανγκ Τινγκ πάνω στις αρχές. Εκείνη, όμως, είπε ανυπόμονα και με μια έκφραση δυσαρέσκειας: «Τα κατανοεί ήδη όλα αυτά, δεν χρειάζεται να τα συζητήσουμε και τόσο λεπτομερώς!» Ήθελα να της υπενθυμίσω: «Αν δεν συναναστραφείς αναλυτικά και μετά η Ζανγκ Τινγκ τύχει να έχει κάποια απορία για τις αρχές, δεν θα καθυστερήσει το έργο;» Μόλις, όμως, τα λόγια έφτασαν στα χείλη μου, τα κατάπια και πάλι. Σκέφτηκα: «Εκνευρίστηκε πολύ όταν τη ρώτησα σχετικά με το θέμα. Αν επισημάνω ξανά τις ανεπάρκειές της, θα θυμώσει ακόμα περισσότερο. Και τότε πώς θα τα πάμε καλά μεταξύ μας στο μέλλον;» Οπότε δεν επισήμανα τα προβλήματά της, και απλώς είπα ήρεμα ότι έπρεπε να αντιστρέψει την κατάσταση στο μέλλον. Αργότερα, επειδή η Ζανγκ Τινγκ δεν είχε αντιληφθεί τις αρχές, το έργο χρειάστηκε να ξαναγίνει. Κάτι που θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί σε μία μέρα καθυστέρησε για πάνω από δέκα. Με μια επιστολή, οι ανώτεροι επικεφαλής είπαν ότι δεν κάναμε το καθήκον μας με αίσθημα φορτίου και ότι το έργο μας ήταν ανεπαρκές. Άρχισα να κατηγορώ τον εαυτό μου. Είχα ρόλο σε αυτήν την καθυστέρηση. Είχα δει ότι η Λέο Λιν έκανε ανεύθυνα το καθήκον της, αλλά δεν εξέθεσα ποτέ τα προβλήματά της, θέλοντας να προστατεύσω τη σχέση μας. Έτσι, καθυστέρησε το έργο. Εκείνο το διάστημα, ένιωθα μέσα μου μεγάλη καταπίεση και πόνο. Μόλις ηρέμησα, σκέφτηκα: «Τι μαθήματα θέλει ο Θεός να πάρω από αυτά που κανόνισε;» Προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, έχω διαπιστώσει ότι η αδελφή με την οποία συνεργάζομαι δεν κάνει το καθήκον της με αίσθημα φορτίου και έχει καθυστερήσει το έργο, όμως δεν τολμώ να επισημάνω τα προβλήματά της επειδή φοβάμαι μήπως με στραβοκοιτάξει. Θεέ μου, διαφώτισε και οδήγησέ με ώστε να μπορέσω να πάρω μαθήματα από αυτό το θέμα».

Μια μέρα, είδα ένα βίντεο βιωματικής μαρτυρίας. Χάρη στη μαρτυρία της αδελφής και στα λόγια του Θεού που αναφέρονταν, κατανόησα κάπως τον εαυτό μου. Ο Θεός λέει: «Το να κάνει κανείς πράξη την αλήθεια δεν σημαίνει να λέει κούφια λόγια ή να φωνάζει συνθήματα. Αντιθέτως, σημαίνει πως ό,τι κι αν συναντήσουν οι άνθρωποι στη ζωή, εφόσον αυτό περιλαμβάνει τις αρχές της διαγωγής, την οπτική τους για τα πράγματα ή την εκτέλεση του καθήκοντός τους, βρίσκεται αντιμέτωπος με μια επιλογή. Πρέπει να αναζητήσει την αλήθεια, να αναζητήσει μια βάση και τις αρχές στα λόγια του Θεού, και στη συνέχεια να βρει ένα μονοπάτι άσκησης. Όσοι ασκούνται με αυτόν τον τρόπο επιδιώκουν την αλήθεια. Το να μπορεί κανείς να επιδιώκει την αλήθεια έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλες δυσκολίες αντιμετωπίζει, σημαίνει ότι βαδίζει στο μονοπάτι του Πέτρου, στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Για παράδειγμα, ποια αρχή πρέπει να τηρεί κανείς όταν αλληλεπιδρά με τους άλλους; Η αρχική σου άποψη είναι ότι “η αρμονία είναι θησαυρός· η μακροθυμία είναι εξαιρετική ικανότητα”, και ότι πρέπει να τα έχεις καλά με όλους, να αποφεύγεις να κάνεις τους άλλους ρεζίλι και να μην προσβάλεις κανέναν, ώστε μελλοντικά να μπορείς εύκολα να έχεις καλές σχέσεις με τους άλλους. Αυτή η άποψη σε περιορίζει, γι’ αυτό σιωπάς όταν βλέπεις τους άλλους να κάνουν κακά πράγματα ή να παραβιάζουν τις αρχές. Προτιμάτε να υποστεί απώλειες το έργο της εκκλησίας παρά να προσβάλετε κάποιον. Με όποιον κι αν αλληλεπιδράτε, επιζητάτε να τα έχετε καλά μαζί του. Σκέφτεστε πάντα τα συναισθήματα των ανθρώπων και πώς να σώζετε τα προσχήματα όταν μιλάτε. Πάντα λέτε ωραία λόγια για να ευχαριστείτε τους άλλους. Ακόμη κι αν ανακαλύψετε ότι κάποιος έχει προβλήματα, επιλέγετε να τον ανεχθείτε κι απλώς μιλάτε γι’ αυτόν πίσω από την πλάτη του. Μπροστά του, όμως, συνεχίζετε να διατηρείτε την ηρεμία και τη σχέση σας. Πώς σας φαίνεται αυτή σας διαγωγή; Αυτή δεν είναι η διαγωγή ενός ανθρωπάρεσκου; Αυτό δεν είναι πολύ ύπουλο; Είναι κάτι που παραβιάζει τις αρχές της διαγωγής. Δεν είναι πολύ ποταπό να συμπεριφέρεσαι με τέτοιον τρόπο; Όσοι φέρονται έτσι δεν είναι καλοί άνθρωποι, κι αυτός δεν είναι ευγενής τρόπος να φέρεται κανείς. Όσο κι αν έχεις υποφέρει, όσα τιμήματα κι αν έχεις πληρώσει, αν συμπεριφέρεσαι χωρίς αρχές, τότε έχεις αποτύχει σε αυτό το θέμα. Ο Θεός δεν θα σε αναγνωρίσει, δεν θα σε θυμάται ούτε θα σε αποδεχθεί» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Για να εκτελέσει κανείς καλά το καθήκον του, πρέπει τουλάχιστον να έχει συνείδηση και λογική). Τα λόγια του Θεού είναι καθαρά σαν κρύσταλλο. Για να κάνει κάποιος πράξη την αλήθεια, πρέπει να φέρεται και να ενεργεί σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, χωρίς να υπολογίζει προσωπικά αισθήματα ή να φοβάται μήπως προσβάλει τους άλλους. Εγώ, στις σχέσεις μου με τους άλλους, δεν φερόμουν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Βασιζόμουν μονίμως στα προσωπικά αισθήματα, φοβόμουν μήπως προσβάλω τους άλλους και προστάτευα τις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Έβλεπα ότι, ως επικεφαλής, η Λέο Λιν δεν νοιαζόταν καθόλου για το έργο της. Ως συνεργάτιδά της, έπρεπε να είχα επισημάνει τα προβλήματα στο καθήκον της, αλλά φοβόμουν ότι θα υπήρχε αμηχανία στη σχέση μας αν δεν το αποδεχόταν, και θα δυσκολευόμασταν να τα πάμε καλά στο μέλλον. Για να διατηρήσω τη φιλική μας σχέση, την ενθάρρυνα με χλιαρά λόγια για να της δείξω πως τη συναισθανόμουν και τη νοιαζόμουν. Εκ πρώτης όψεως, δεν καβγάδιζα ούτε τσακωνόμουν με τη Λέο Λιν, και προσπαθούσα να πάω με τα νερά της. Της έλεγα μόνο ευχάριστα λόγια για να διατηρήσω τη σαρκική σχέση μαζί της, αλλά το εκκλησιαστικό έργο είχε ζημιωθεί. Πού ήταν η ανθρώπινη φύση στις ενέργειές μου; Ήμουν υπερβολικά εγωίστρια και δόλια! Σκέφτηκα ότι ο Θεός αγαπά τους έντιμους ανθρώπους και αποστρέφεται όσους είναι πανούργοι, δόλιοι και ανθρωπάρεσκοι. Έτσι όπως φερόμουν, δεν προκαλούσα την αποστροφή του Θεού; Σκέφτηκα ότι το καθήκον είναι μια ανάθεση που δίνει ο Θεός στην ανθρωπότητα, και ότι πρέπει να προστατεύω τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Όταν είδα ότι η μέθοδος της Λέο Λιν έβλαπτε το έργο, έπρεπε να το επισημάνω και να τη βοηθήσω, όχι να φοβάμαι δεν ξέρω κι εγώ τι.

Μια μέρα, σε μια συνάθροιση, φάγαμε και ήπιαμε ένα χωρίο απ’ τα λόγια του Θεού, χάρη στο οποίο κατανόησα κάπως τα προβλήματά μου. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Ένα από τα αξιώματα των φιλοσοφιών για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις λέει το εξής: “Το να σιωπάς για τα ελαττώματα των καλών σου φίλων οδηγεί σε μια μακρά και καλή φιλία”. Με άλλα λόγια, για να καταφέρει κανείς να διατηρήσει αυτήν την καλή φιλία, ακόμη κι αν βλέπει ξεκάθαρα τα προβλήματα του φίλου του, δεν πρέπει να μιλά γι’ αυτά. Τηρεί τις αρχές που του υπαγορεύουν να μη χτυπά τους άλλους στο πρόσωπο και να μην εκθέτει τα ελαττώματά τους. Εξαπατά ο ένας τον άλλον, κρύβεται ο ένας απ’ τον άλλον και μηχανορραφεί ο ένας ενάντια του άλλου. Παρόλο που και οι δύο γνωρίζουν ξεκάθαρα τι είδους άνθρωπος είναι ο άλλος, δεν το λένε ευθέως. Αντίθετα, προσπαθούν να διατηρήσουν τη σχέση τους, χρησιμοποιώντας πονηρές μεθόδους. Γιατί να θέλει κανείς να διατηρήσει μια τέτοια σχέση; Επειδή δεν θέλει να κάνει εχθρούς σ’ αυτήν την κοινωνία και μέσα στην ομάδα του, καθώς έτσι θα εκτίθεται συχνά σε επικίνδυνες καταστάσεις. Επειδή ξέρεις πως, αν εκθέσεις τα ελαττώματα ενός ανθρώπου ή τον πληγώσεις, αυτός θα γίνει εχθρός σου και θα σε βλάψει, κι επειδή δεν θες να βρεθείς σε μια τέτοια κατάσταση, επιστρατεύεις το εξής αξίωμα των φιλοσοφιών για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις: “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”. Με βάση αυτό, αν δύο άνθρωποι έχουν μια τέτοια σχέση μεταξύ τους, λογίζονται αληθινοί φίλοι; (Όχι.) Δεν είναι αληθινοί φίλοι ούτε, βέβαια, έχουν εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον. Τι ακριβώς σχέση είναι, λοιπόν, αυτή; Δεν είναι μια στοιχειώδης κοινωνική σχέση; (Ναι.) Όταν οι άνθρωποι συνδέονται με μια τέτοια κοινωνική σχέση, δεν μπορούν να κάνουν εγκάρδιες συζητήσεις ούτε να έχουν μια βαθιά σύνδεση και να μιλήσουν για ό,τι θέλουν. Δεν μπορούν να εξωτερικεύσουν όσα κρύβουν στην καρδιά τους ή να μιλήσουν για τα προβλήματα που διαπιστώνουν στους άλλους ούτε να πουν πράγματα που θα ωφελούσαν τους άλλους. Αντίθετα, προκειμένου να μη χάσουν την εύνοια των άλλων, επιλέγουν να πουν ωραία λόγια. Δεν τολμούν να πουν την αλήθεια και να τηρήσουν τις αρχές, αποτρέποντας έτσι τους άλλους να αναπτύξουν εχθρικές σκέψεις για εκείνους. Αν κανείς δεν αποτελεί απειλή για εκείνους, δεν ζουν σχετικά ήρεμα και γαλήνια; Αυτόν τον στόχο δεν θέλουν να πετύχουν όσοι υποστηρίζουν το ρητό “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”; (Ναι.) Είναι σαφές πως πρόκειται για έναν διεστραμμένο και δόλιο τρόπο επιβίωσης, με στοιχεία επιφυλακτικότητας και στόχο την αυτοσυντήρηση. Όταν ζουν έτσι, οι άνθρωποι δεν έχουν κάποιον που να μπορούν να εμπιστευτούν, δεν έχουν στενούς φίλους με τους οποίους να μπορούν να μιλήσουν για ό,τι θέλουν. Οι άνθρωποι είναι επιφυλακτικοί ο ένας απέναντι στον άλλον, εκμεταλλεύονται ο ένας τον άλλον και μηχανορραφούν ο ένας εναντίον του άλλου, και καθένας παίρνει ό,τι χρειάζεται από τη μεταξύ τους σχέση. Έτσι δεν έχουν τα πράγματα; Κατά βάση, το ρητό “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους” αποσκοπεί στο να μην προσβάλλεις τους άλλους και να μην κάνεις εχθρούς, καθώς και να μη βλάπτεις κανέναν με σκοπό να προστατέψεις τον εαυτό σου. Είναι μια τεχνική και μια μέθοδος που υιοθετεί κανείς για να μην πληγωθεί ο ίδιος. Αν εξετάσουμε τις διάφορες πτυχές της ουσίας της, είναι ευγενής και θετική η απαίτηση σχετικά με την ανθρώπινη ηθική διαγωγή που σου λέει “Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”; (Όχι.) Τι διδάσκει, άρα, στους ανθρώπους; Ότι δεν πρέπει να προσβάλλεις ή να πληγώνεις κανέναν, διαφορετικά εσύ είσαι αυτός που θα πληγωθεί στο τέλος. Σου διδάσκει, επίσης, ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι κανέναν. Αν πληγώσεις έναν καλό σου φίλο, θα αρχίσει να αλλάζει σιγά σιγά η φιλία σας: Εκεί που ήταν καλός και στενός σου φίλος, θα γίνει ένας ξένος ή εχθρός σου. Αν οι άνθρωποι διδαχθούν να ενεργούν έτσι, ποια προβλήματα μπορούν να λυθούν; Έστω πως ενεργείς έτσι και δεν κάνεις εχθρούς, ενώ μειώνεις μάλιστα και αυτούς που ήδη έχεις. Θα σε θαυμάζουν, μήπως, και θα σε εγκρίνουν οι άνθρωποι ή θα σε έχουν για πάντα φίλο εξαιτίας αυτού; Ανταποκρίνεσαι, μήπως, έτσι απόλυτα στο πρότυπο της ηθικής διαγωγής; Στην καλύτερη περίπτωση, πρόκειται για μια φιλοσοφία για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και τίποτα περισσότερο. Αν τηρείς αυτήν τη δήλωση και ασκείσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο, θεωρείται ότι έχεις καλή ηθική διαγωγή; Σε καμία περίπτωση» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (8)]. Όσα εξέθεταν τα λόγια του Θεού ήταν ακριβώς η αληθινή μου κατάσταση. Στις σχέσεις μου με τους άλλους, πάντα έδειχνα νοιάξιμο και ενσυναίσθηση. Αν παρατηρούσα προβλήματα σε κάποιον, δεν τα επισήμαινα. Φοβόμουν μη χαλάσω τη σχέση μας. Ιδιαίτερα όταν συνεργαζόμουν στα καθήκοντα με τη Λέο Λιν, έβλεπα ότι η στάση της απέναντι στο καθήκον της ήταν πολύ ασεβής, και αυτό καθυστερούσε το εκκλησιαστικό έργο. Ήθελα να επισημάνω τα προβλήματά της, αλλά, έχοντας δει τη δυσαρέσκειά της, με έπιανε κόμπος στον λαιμό και δεν έλεγα κουβέντα, από φόβο μη χαλάσω τη σχέση μας. Βασιζόμουν σε σατανικά μονοπάτια επιβίωσης, όπως: «Αν είσαι εσύ καλά, κι εγώ είμαι καλά, όλοι είναι καλά», «Το να σιωπάς για τα ελαττώματα των καλών σου φίλων οδηγεί σε μια μακρά και καλή φιλία» και «Αν χτυπάς τους άλλους, μην τους χτυπάς στο πρόσωπο· αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους». Είχα γίνει πολύ πανούργα και δόλια. Σε κάθε περίσταση, σκεφτόμουν τα δικά μου συμφέροντα και προστάτευα τις σχέσεις μου με τους άλλους. Έτσι ήμουν από παιδί: δεν επισήμαινα ευθέως τα προβλήματα των άλλων όταν τα παρατηρούσα. Νόμιζα πως αυτό ήταν νοιάξιμο και ένδειξη καλής ανθρώπινης φύσης. Όσοι, όμως, έχουν πραγματικά καλή ανθρώπινη φύση έχουν αίσθημα αφοσίωσης και ευθύνης απέναντι στο καθήκον τους. Έχουν ειλικρινή καρδιά απέναντι και στους άλλους και στον Θεό, μπορούν και προστατεύουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μπορούν να συναναστρέφονται, να βοηθούν, να επισημαίνουν και να εκθέτουν τους άλλους όταν τους βλέπουν να παραβιάζουν τις αλήθεια-αρχές, ώστε να το κατανοήσουν γρήγορα και να αντιστρέψουν την κατάσταση. Στο παρελθόν, πίστευα πως, αν δεν ανέφερα τα προβλήματα των άλλων όταν τα παρατηρούσα, τους βοηθούσα να μην εξευτελιστούν, τους νοιαζόμουν και είχα καλή ανθρώπινη φύση. Αυτή μου η άποψη ήταν λανθασμένη. Εκ πρώτης όψεως, αυτές οι ιδέες της παραδοσιακής κουλτούρας συμβαδίζουν με την ανθρώπινη φύση και την ηθική. Στην ουσία, όμως, ωθούν τους ανθρώπους στη μηχανορραφία και την απάτη, κάνοντάς τους όλο και πιο πανούργους και δόλιους. Αν συνέχιζα όλη μου τη ζωή με αυτές τις ιδέες της παραδοσιακής κουλτούρας, οι διεφθαρμένες διαθέσεις μου δεν θα άλλαζαν ποτέ, και δεν θα βίωνα ποτέ την κανονική ανθρώπινη φύση.

Στην αναζήτησή μου, διάβασα κι άλλα λόγια του Θεού: «Είναι καλή ή κακή η λέξη “εκθέτω” που αναφέρεται στο ρητό “αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”; Μήπως η συγκεκριμένη λέξη αναφέρεται κατά μία έννοια στην αποκάλυψη και την έκθεση των ανθρώπων μέσα από τα λόγια του Θεού; (Όχι.) Όπως κατανοώ τη λέξη “εκθέτω” στα πλαίσια της ανθρώπινης γλώσσας, δεν σημαίνει αυτό. Στην ουσία της, πρόκειται για μια σχετικά κακόβουλη μορφή έκθεσης· σημαίνει ν’ αποκαλύπτετε τα προβλήματα και τις ελλείψεις των ανθρώπων ή ορισμένα πράγματα και συμπεριφορές που δεν γνωρίζουν οι άλλοι ή κάποιες ραδιουργίες, ιδέες ή απόψεις που δρουν παρασκηνιακά. Αυτή τη σημασία έχει η λέξη “εκθέτω” στο ρητό “αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”. Αν δύο άνθρωποι τα πάνε καλά μεταξύ τους, εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον και δεν έχουν κάτι να τους χωρίζει, ενώ ελπίζουν ότι μπορούν να ωφελήσουν και να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον, το καλύτερο σε αυτήν την περίπτωση θα ήταν να καθίσουν μαζί και να αναλύσουν ο ένας τα προβλήματα του άλλου ανοιχτά και με ειλικρίνεια. Κάτι τέτοιο είναι σωστό και σ’ αυτήν την περίπτωση δεν εκτίθενται τα ελαττώματα των άλλων. Εάν εντοπίσεις ποια συγκεκριμένα προβλήματα έχει κάποιος, αλλά διαπιστώσεις ότι δεν είναι ακόμη σε θέση να δεχτεί τις συμβουλές σου, τότε μην πεις τίποτα, ώστε ν’ αποφύγεις τυχόν καυγάδες και συγκρούσεις. Αν θες να τον βοηθήσεις, μπορείς να ζητήσεις τη γνώμη του και να του κάνεις πρώτα την εξής ερώτηση: “Βλέπω ότι έχεις ένα προβληματάκι και ήλπιζα να σου δώσω κάποιες συμβουλές. Δεν ξέρω αν είσαι σε θέση να τις δεχτείς. Αν ναι, να σου τις πω. Αν όχι, θα τις κρατήσω προς το παρόν μέσα μου και δεν θα σου πω τίποτα”. Αν σου απαντήσει: “Σ’ εμπιστεύομαι. Ό,τι κι αν έχεις να πεις δεν πρόκειται να ξεπερνάει τα όρια· μπορώ να το δεχτώ”, αυτό σημαίνει ότι σου δίνει την άδεια και μπορείς τότε να του απαριθμήσεις τα προβλήματά του ένα προς ένα. Τότε, όχι μόνο θ’ αποδεχτεί απόλυτα όλα όσα του πεις, αλλά θα επωφεληθεί κιόλας από αυτά και έτσι θα μπορέσετε οι δυο σας να διατηρήσετε την κανονική σας σχέση. Αυτό δεν σημαίνει πως φέρεστε ο ένας στον άλλον με ειλικρίνεια; (Ναι.) Αυτή είναι η σωστή μέθοδος να αλληλεπιδράς με τους άλλους και δεν εκθέτεις έτσι τα ελαττώματά τους. Τι σημαίνει η φράση να μην “εκθέτεις τα ελαττώματα των άλλων” που αναφέρεται στο εν λόγω ρητό; Σημαίνει να μη μιλάς για τις ελλείψεις των άλλων, να μη μιλάς για τα πιο ταμπού προβλήματά τους, να μην εκθέτεις την ουσία των προβλημάτων τους και να μην το κάνεις τόσο απροκάλυπτα. Σημαίνει οι παρατηρήσεις που κάνεις να είναι καθαρά επιφανειακές, να λες όσα λένε και όλοι οι άλλοι, να λες πράγματα που και το ίδιο το άτομο είναι ήδη σε θέση ν’ αντιληφθεί και να μην αποκαλύπτεις λάθη που έχει κάνει στο παρελθόν ή ευαίσθητα θέματα. Πώς θα ωφεληθεί ο άλλος από αυτή σου τη στάση; Μπορεί μεν να μην τον προσβάλλεις και να μην τον κάνεις εχθρό σου, αλλά αυτό που κάνεις ούτε τον βοηθά ούτε τον ωφελεί σε κάτι. Επομένως, η φράση “μην εκθέτεις τα ελαττώματα των άλλων” είναι στην ουσία μια υπεκφυγή, μια μορφή εξαπάτησης που εμποδίζει τους ανθρώπους να φέρονται ο ένας στον άλλο με ειλικρίνεια. Θα έλεγε κανείς πως όποιος ενεργεί έτσι στην πραγματικότητα έχει κακές προθέσεις. Δεν είναι αυτός ο σωστός τρόπος να αλληλεπιδρούν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Μάλιστα, οι άπιστοι θεωρούν πως όποιος διαθέτει ευγενές ήθος πρέπει να τηρεί το ρητό “αν εκθέτεις τους άλλους, μην εκθέτεις τα ελαττώματά τους”. Είναι σαφές πως πρόκειται για έναν δόλιο τρόπο να αλληλεπιδρούν οι άνθρωποι με τους άλλους τον οποίο υιοθετούν προκειμένου να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Δεν είναι σε καμία περίπτωση ένας σωστός τρόπος αλληλεπίδρασης. Το να μην εκθέτεις τα ελαττώματα των άλλων είναι από μόνο του ανειλικρινές, ενώ όταν τα εκθέτεις, ίσως το κάνεις για κάποιον απώτερο σκοπό» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (8)]. Αφότου διάβασα τα λόγια του Θεού, κατάλαβα τι σημαίνει ξεμπρόστιασμα και πώς να βοηθώ τους ανθρώπους αντί να τους ξεμπροστιάζω. Το ξεμπρόστιασμα εμπεριέχει προσωπικά κίνητρα και μηχανορραφία. Έχει στόχο να ντροπιάσει τον άλλον ή να του πάει κόντρα για προσωπικό κέρδος. Μεγεθύνει υπέρμετρα τα προβλήματα και τις ανεπάρκειες του άλλου, τον μειώνει και τον καταδικάζει, ώστε αυτός που το κάνει να πετύχει στο τέλος τον σκοπό του, δηλαδή να ωφεληθεί ο ίδιος. Αντίθετα, όταν κάποιος επισημαίνει και εκθέτει τα προβλήματα του άλλου, το κάνει με σκοπό να τον βοηθήσει. Αν ανακαλύψουμε ότι κάποιος έχει ένα σοβαρό πρόβλημα που δεν αναγνωρίζει από μόνος του, το επισημάνουμε στοργικά, συναναστραφούμε, το εκθέσουμε και το αναλύσουμε σύμφωνα με το ανάστημα του ανθρώπου, αυτό δεν είναι ξεμπρόστιασμα, αλλά βοήθεια. Είναι αυτό που πρέπει να κάνουν όσοι έχουν κανονική ανθρώπινη φύση. Έβλεπα ότι η Λέο Λιν δεν είχε αίσθημα φορτίου στο καθήκον της και ήθελα να το επισημάνω, αλλά ένιωθα ότι έτσι θα την ξεμπρόστιαζα. Αυτή μου η άποψη ήταν παράλογη. Αν τη μείωνα και την ντρόπιαζα επίτηδες, ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές της να έχουν κακή γνώμη για εκείνη, και φρόντιζα να φανεί ότι εγώ είχα αίσθημα φορτίου, αυτό θα ήταν ξεμπρόστιασμα. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν είχα τέτοια πρόθεση. Ήθελα μόνο να προστατεύσω το εκκλησιαστικό έργο και να τη βοηθήσω, οπότε δεν ήταν ξεμπρόστιασμα.

Αργότερα, είδα τη Λέο Λιν. Τη στιγμή που θα επισήμαινα τα προβλήματά της, πάλι δίστασα μέσα μου και ανησύχησα μήπως με στραβοκοιτάξει, οπότε επικαλούμουν συνεχώς μέσα μου τον Θεό για να με οδηγήσει να κάνω πράξη την αλήθεια. Τότε θυμήθηκα ένα χωρίο απ’ τα λόγια του Θεού που είχα διαβάσει παλιά, και το έψαξα για να το διαβάσω. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Εάν έχεις την πρόθεση και την οπτική ενός ανθρωπάρεσκου, τότε, σε όλα τα θέματα, δεν θα κάνεις πράξη την αλήθεια ούτε θα τηρείς τις αρχές, και πάντα θα αποτυγχάνεις και θα οδηγείσαι σε πτώση. Εάν δεν αφυπνιστείς και δεν αναζητήσεις ποτέ την αλήθεια, τότε είσαι δύσπιστος και δεν θα κερδίσεις ποτέ την αλήθεια και ζωή. Τι θα πρέπει, λοιπόν, να κάνεις; Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με τέτοια πράγματα, πρέπει να προσεύχεσαι στον Θεό και να Τον επικαλείσαι, να εκλιπαρείς για τη σωτηρία Του και να Του ζητάς να σου δώσει πίστη και δύναμη, καθώς και τη δυνατότητα να τηρείς τις αρχές, να κάνεις αυτό που πρέπει, να χειριστείς τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές, να μείνεις σταθερός στη θέση που οφείλεις να διατηρείς, να προστατεύσεις τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να εμποδίσεις να ζημιωθεί το έργο του οίκου του Θεού. Αν είσαι σε θέση να επαναστατήσεις ενάντια στα συμφέροντά σου, την υπερηφάνεια σου και την άποψη του ανθρωπάρεσκου που έχεις, και κάνεις αυτό που πρέπει ειλικρινά και με όλη σου την καρδιά, τότε θα έχεις νικήσει τον Σατανά και θα έχεις αποκτήσει τη συγκεκριμένη πτυχή της αλήθειας. Εάν ζεις διαρκώς σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Σατανά, προστατεύεις τις σχέσεις σου με τους άλλους, δεν κάνεις ποτέ πράξη την αλήθεια και δεν τολμάς να τηρείς τις αρχές, θα είσαι τότε σε θέση να κάνεις πράξη την αλήθεια σε άλλα θέματα; Δεν θα έχεις πίστη και δύναμη. Εάν δεν είσαι ποτέ σε θέση να αναζητήσεις ή να αποδεχτείς την αλήθεια, θα σου επιτρέψει μια τέτοια πίστη στον Θεό να αποκτήσεις την αλήθεια; (Όχι.) Κι αν δεν μπορείς ν’ αποκτήσεις την αλήθεια, μπορείς να σωθείς; Δεν μπορείς. Αν ζεις διαρκώς σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Σατανά, χωρίς ψήγμα από την αλήθεια-πραγματικότητα, τότε δεν μπορείς ποτέ να σωθείς» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν δύναμη. Δεν γινόταν να συνεχίσω να είμαι ανθρωπάρεσκη. Ήταν επιτακτική ανάγκη να κάνω πράξη την αλήθεια. Δεν είχε σημασία αν θα με στραβοκοιτούσε η Λέο Λιν. Έπρεπε να επισημάνω τα προβλήματά της και να προστατεύσω τα συμφέροντα της εκκλησίας, ικανοποιώντας τον Θεό. Βρήκα το θάρρος και επισήμανα τα προβλήματά της. Η Λέο Λιν, αν και δυσαρεστήθηκε λίγο όταν το άκουσε, αναγνώρισε κι εκείνη τα προβλήματά της.

Αργότερα, διάβασα κι άλλα λόγια του Θεού: «Τι είναι συνεργασία; Πρέπει να μπορείς να συζητάς τα πράγματα με τον άλλο και να εκφράζει ο καθένας τις απόψεις του και τη γνώμη του· πρέπει ο ένας να συμπληρώνει και να επιβλέπει τον άλλο και ν’ αναζητά από τον άλλο, να θέτει ερωτήσεις στον άλλο και να του υπενθυμίζει πράγματα. Αυτό σημαίνει να συνεργάζεται κανείς αρμονικά. Ας πούμε, για παράδειγμα, ότι χειρίστηκες κάτι όπως ήθελες και κάποιος είπε: “Το έκανες λάθος, εντελώς ενάντια στις αρχές. Γιατί το χειρίστηκες όπως ήθελες, χωρίς ν’ αναζητήσεις την αλήθεια;” Σ’ αυτό, εσύ απαντάς: “Έχεις δίκιο· χαίρομαι που μου το επισήμανες! Αν δεν το είχες κάνει, οι συνέπειες θα ήταν καταστροφικές!” Αυτό σημαίνει να υπενθυμίζει ο ένας στον άλλο πράγματα. Τότε, τι σημαίνει να επιβλέπει ο ένας τον άλλο; Όλοι έχουν διεφθαρμένη διάθεση και μπορεί να κάνουν επιπόλαια το καθήκον τους, να διαφυλάσσουν μόνο τη θέση τους και την υπερηφάνεια τους και όχι τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Τέτοιες καταστάσεις υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο. Αν μάθεις ότι κάποιος έχει ένα πρόβλημα, πρέπει να πάρεις την πρωτοβουλία να συναναστραφείς μαζί του, να του υπενθυμίσεις να κάνει το καθήκον του σύμφωνα με τις αρχές, και ταυτόχρονα να το θεωρήσεις αυτό προειδοποίηση για τον εαυτό σου. Έτσι είναι η αμοιβαία επίβλεψη. Σε τι εξυπηρετεί η αμοιβαία επίβλεψη; Στόχος της είναι να διαφυλάσσει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, καθώς και να εμποδίζει τους ανθρώπους να πάρουν τον λάθος δρόμο» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο: Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος πρώτο)]. Με τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι, όταν συνεργαζόμαστε στο καθήκον μας, πρέπει να επιβλέπουμε ο ένας τον άλλον. Αν ανακαλύπτουμε ότι η μέθοδος του συνεργάτη μας παραβιάζει τις αρχές, πρέπει να το επισημαίνουμε, να συναναστρεφόμαστε και να τον βοηθάμε. Έτσι κάνουμε το καθήκον μας σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αυτό βοηθά τους άλλους να κατανοήσουν την αλήθεια και, ακόμα περισσότερο, προστατεύει το εκκλησιαστικό έργο. Ταυτόχρονα, ως επικεφαλής και εργάτες, πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Με όσους δεν πιστεύουν καιρό στον Θεό και έχουν μικρό ανάστημα, πρέπει να συναναστρεφόμαστε στοργικά για να τους βοηθήσουμε αν ανακαλύψουμε ότι αποκαλύπτουν διεφθαρμένες διαθέσεις ή παραβιάζουν τις αρχές όταν ενεργούν. Όσο για εκείνους που πιστεύουν πολλά χρόνια στον Θεό και κατανοούν τις αρχές, αλλά είναι ανεύθυνοι απέναντι στο έργο τους, αυτό πρέπει να το επισημαίνουμε και να το εκθέτουμε. Αν το επισημάνουμε και το εκθέσουμε πολλές φορές, και δεν δείξουν την παραμικρή μεταμέλεια, τότε πρέπει να απαλλαγούν απ’ τα καθήκοντά τους σύμφωνα με τις αρχές. Αργότερα, είδα ότι η Λέο Λιν δεν είχε αλλάξει ακόμα στάση απέναντι στο καθήκον της. Έτσι, αφού το συζήτησα με μια άλλη συνεργάτιδά μου, αναφέραμε τη συμπεριφορά της στους ανώτερους επικεφαλής. Οι ανώτεροι επικεφαλής απάλλαξαν τη Λέο Λιν απ’ τα καθήκοντά της.

Μετά, όταν έβλεπα προβλήματα στο πώς έκαναν το καθήκον τους οι αδελφοί και οι αδελφές, σταμάτησα να σκέφτομαι μόνο την εικόνα μου και να προστατεύω τη σχέση μου μαζί τους. Κατάφερα να επισημαίνω τα προβλήματά τους και να τους βοηθώ σύμφωνα με το ανάστημά τους. Με αυτόν τον τρόπο άσκησης, οι αδελφοί και οι αδελφές μου ωφελήθηκαν, κι εγώ ησύχασα. Βίωσα ότι, αν ασκηθείς σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και τις αλήθεια-αρχές, η καρδιά σου ηρεμεί και γαληνεύει. Δόξα τω Θεώ για την καθοδήγησή Του!