Τον Φεβρουάριο του 2021, εκλέχτηκα επικεφαλής εκκλησίας. Μια μέρα, ένας ανώτερος επικεφαλής μού είπε ότι το επίπεδο της αδελφής Έστερ ήταν καλό, ότι ήταν πολύ δραστήρια στα καθήκοντά της, και ότι έπρεπε να την καλλιεργήσω. Όταν άκουσα αυτά που είπε ο ανώτερος επικεφαλής, ανησύχησα κάπως, γιατί σκέφτηκα ότι ίσως η αδελφή Έστερ σύντομα θα τα πήγαινε καλύτερα από εμένα στα καθήκοντά της. Αν οι ανώτεροι επικεφαλής, και οι αδελφοί και οι αδελφές την εκτιμήσουν, μπορεί στο τέλος να αρχίσουν να με αγνοούν, και στο μέλλον κανείς να μη με ρωτά για θέματα της εκκλησίας. Αργότερα, παρόλο που είπα στην Έστερ πώς να κάνει το εκκλησιαστικό έργο, δεν της ανέφερα όλες τις πραγματικές λεπτομέρειες της κατάστασης της εκκλησίας ούτε συναναστράφηκα λεπτομερώς μαζί της σχετικά με το πώς να κάνει καλά το έργο. Είδα ότι η Έστερ ήταν δραστήρια στα καθήκοντά της. Εξοικειώθηκε γρήγορα με το έργο, και τα αποτελέσματα των καθηκόντων της βελτιώνονταν συνεχώς. Οι αδελφοί και οι αδελφές την επαίνεσαν, και οι ανώτεροι επικεφαλής το παρατήρησαν επίσης. Πριν περάσει πολύς καιρός, η Έστερ εκλέχτηκε επικεφαλής εκκλησίας και άρχισε να συνεργάζεται μαζί μου στο έργο της εκκλησίας. Καθώς εγώ βρισκόμουν στη Μέση Ανατολή και υπήρχε διαφορά ώρας με τις Φιλιππίνες, οι αδελφοί και οι αδελφές δυσκολεύονταν να επικοινωνήσουν μαζί μου, γι’ αυτό επικοινωνούσαν πάντα με την Έστερ για τη διοργάνωση συναθροίσεων. Την έβλεπα σε κάθε συνάθροιση, και ήταν πολύ δραστήρια στα καθήκοντά της. Τη ζήλευα πολύ, και ανησυχούσα μήπως οι αδελφοί και οι αδελφές θεωρήσουν ότι ήταν πιο δραστήρια και ικανή από εμένα, ότι μπορούσε να κάνει περισσότερο έργο από μένα, με αποτέλεσμα να την εκτιμήσουν περισσότερο από μένα. Σκέφτηκα: «Στο μέλλον, δεν πρέπει να μοιραστώ απευθείας μαζί της κάποιες από τις εμπειρίες μου σχετικά με το έργο της εκκλησίας. Ήδη καταλαβαίνει πολλά για το έργο της εκκλησίας και ορισμένες αλήθειες, επομένως αν της πω όλα όσα κατανοώ, τότε μια μέρα θα κατανοήσει το έργο της εκκλησίας καλύτερα από εμένα και θα το κάνει καλύτερα από ό,τι εγώ. Τότε, οι αδελφοί και οι αδελφές θα της δείχνουν μεγαλύτερη προτίμηση και θαυμασμό από ό,τι σ’ εμένα, και οι ανώτεροι επικεφαλής θα την εκτιμούν περισσότερο και θα θεωρούν ότι δεν αξίζει να καλλιεργηθώ πια». Το αποτέλεσμα ήταν να μη θέλω να καλλιεργήσω την Έστερ. Καθώς οι μέρες περνούσαν, η Έστερ έγινε ακόμα πιο δραστήρια στα καθήκοντά της. Έκανε περισσότερο έργο και κάθε φορά που ήμουν μαζί της, ένιωθα ανίκανη και αποθαρρημένη.

Μια φορά, επειδή είχαν έρθει στην εκκλησία πολλοί νεοφώτιστοι, έπρεπε να οργανώσουμε περισσότερες μικρές ομάδες συναθροίσεων. Η Έστερ κι εγώ εργαστήκαμε πάνω σε αυτήν την εργασία ξεχωριστά. Εξωτερικά, φαινόταν ότι η αδελφή κι εγώ συνεργαζόμασταν καλά, αλλά δεν της είπα ότι αυτή η εργασία έπρεπε να τακτοποιηθεί γρήγορα, κι εγώ έκανα το δικό μου έργο όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Σκέφτηκα: «Αν καταφέρω να οργανώσω περισσότερες ομάδες και να κανονίσω να παρευρεθούν στις συναθροίσεις περισσότερα άτομα, οι αδελφοί και οι αδελφές θα με επαινέσουν». Όταν ρώτησα την Έστερ για την πρόοδο του έργου της, μου είπε ότι, επειδή είχε πάρα πολλά να κάνει, δεν είχε καταφέρει να φροντίσει για τη συνάθροιση περισσότερων ατόμων. Εγώ, όμως, δεν της πρόσφερα βοήθεια. Μάλιστα, όταν οι ανώτεροι επικεφαλής με ρώτησαν για το έργο της Έστερ, είπα ότι παραπονιόταν επειδή είχε πολλά πράγματα να κάνει. Οι ανώτεροι επικεφαλής φάνηκαν να συμφωνούν με όσα είπα, και εγώ χάρηκα πολύ. Ένιωσα ότι η αξία της Έστερ είχε πέσει στα μάτια τους, και ότι δεν θα θεωρούσαν πλέον ότι είχε καλές εργασιακές ικανότητες. Μια άλλη φορά, όταν η Έστερ φιλοξένησε τη συνάθροιση για μια ομάδα, ένας νεοφώτιστος είχε κάποιες αντιλήψεις σχετικά με το έργο και την εμφάνιση του Θεού. Η Έστερ μού είπε ότι δεν ήξερε πώς να συναναστραφεί για να διορθώσει αυτές τις αντιλήψεις. Εγώ ήξερα ποιες αλήθειες έπρεπε να συναναστραφεί για να τις διορθώσει, αλλά δεν ήθελα να μάθει περισσότερα. Σκέφτηκα: «Ήδη τα πηγαίνεις καλά. Αν μάθεις περισσότερα και μπορέσεις να λύσεις αυτό το πρόβλημα, τότε οι αδελφοί και οι αδελφές θα σε επαινέσουν. Δεν θέλω να σε θαυμάζουν όλοι. Παρόλο που είμαστε και οι δύο επικεφαλής εκκλησίας, εγώ έγινα πρώτη επικεφαλής και θέλω να είμαι η καλύτερη. Αν μπορείς να λύνεις κάθε πρόβλημα που σου θέτουν, τότε οι αδελφοί και οι αδελφές θα θεωρήσουν ότι το έργο σου είναι πιο αποτελεσματικό από το δικό μου. Πώς θα μπορέσω να συνεχίσω να εργάζομαι τότε;» Έτσι, δεν της είπα πώς να λύσει αυτό το πρόβλημα. Αντιθέτως, της είπα να ρωτήσει τους ανώτερους επικεφαλής. Σκέφτηκα ότι έτσι, οι ανώτεροι επικεφαλής θα πίστευαν ότι δεν έχει κατανοήσει την αλήθεια, επομένως θα έπεφτε στα μάτια τους. Όταν το έκανα αυτό, ένιωσα πολλές ενοχές, αλλά και πάλι δεν ήθελα να τη βοηθήσω. Μόνο όταν οι ανώτεροι επικεφαλής μού ζήτησαν να τη βοηθήσω, της είπα τελικά πώς να λύσει αυτό το πρόβλημα.

Ένιωσα ότι είχα γίνει πολύ σκληρόκαρδη. Πραγματικά, δεν ήθελα να ζηλεύω την Έστερ, αλλά δεν μπορούσα να το ελέγξω. Λυπήθηκα για τις πράξεις μου, και ήξερα ότι η κατάστασή μου ήταν άθλια. Αφού συνειδητοποίησα το πρόβλημά μου, διάβασα τα λόγια του Παντοδύναμου Θεού για να κάνω αυτοκριτική και να αποκτήσω αυτογνωσία. Διάβασα τα λόγια του Θεού: «Ως επικεφαλής της εκκλησίας, χρειάζεται όχι μόνο να μάθεις να χρησιμοποιείς την αλήθεια για να λύνεις προβλήματα, μα και να μάθεις να ανακαλύπτεις και να καλλιεργείς ανθρώπους με ταλέντο, τους οποίους δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να φθονείς ή να καταπιέζεις. Αν ασκείσαι με αυτόν τον τρόπο, ωφελείς το έργο της εκκλησίας. Αν μπορείς να καλλιεργήσεις μερικούς ανθρώπους που επιδιώκουν την αλήθεια ώστε να συνεργάζονται μαζί σου και να κάνουν καλά όλο το έργο και, στο τέλος, όλοι σας να έχετε βιωματικές μαρτυρίες, αυτό σημαίνει ότι είσαι ικανός επικεφαλής ή εργάτης. Αν μπορείς να χειρίζεσαι τα πάντα σύμφωνα με τις αρχές, τότε προσφέρεις την αφοσίωσή σου. Κάποιοι άνθρωποι φοβούνται μονίμως ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι απ’ αυτούς ή ανώτεροί τους, ότι τους άλλους οι υπόλοιποι θα τους αναγνωρίσουν, ενώ τους ίδιους θα τους παραμελήσουν, και αυτό τους οδηγεί να επιτεθούν στους άλλους και να τους αποκλείσουν. Τούτο δεν σημαίνει ότι ζηλεύουν όσους έχουν ταλέντο; Δεν είναι αυτό εγωιστικό και ποταπό; Τι διάθεση είναι αυτή; Είναι κακοβουλία! Όσοι σκέφτονται μόνο τα δικά τους συμφέροντα, όσοι ικανοποιούν μόνο τις δικές τους εγωιστικές επιθυμίες, χωρίς να σκέφτονται τους άλλους και χωρίς να τους νοιάζουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, έχουν κακή διάθεση και ο Θεός δεν τους αγαπάει» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Όταν διάβασα τα λόγια του Θεού, στενοχωρήθηκα πολύ. Συνειδητοποίησα ότι ζήλευα όσους είχαν ταλέντο. Όταν οι ανώτεροι επικεφαλής μού ζήτησαν να καλλιεργήσω την Έστερ, είδα ότι είχε ταλέντο, ότι ήξερε να διοργανώνει καλά συναθροίσεις, και ότι τα αποτελέσματα του έργου της ήταν καλά, γι’ αυτό και άρχισα να τη ζηλεύω. Φοβόμουν ότι θα με ξεπερνούσε και ότι οι αδελφοί και οι αδελφές θα τη θαύμαζαν, και ανησυχούσα μήπως οι ανώτεροι επικεφαλής την εκτιμούσαν ιδιαίτερα, με αποτέλεσμα να σταματήσουν να με καλλιεργούν. Για να εμποδίσω την Έστερ να πάρει προαγωγή και να καλλιεργηθεί επειδή έκανε καλά το καθήκον της, την υπονόμευσα. Ήξερα πολύ καλά ότι είχε καλό επίπεδο, αλλά δεν την καλλιέργησα ούτε της είπα πώς να κάνει σωστά το έργο της εκκλησίας. Ήθελα απλώς να εκτιμούν μόνο εμένα. Όταν δεν μπόρεσε να λύσει τα προβλήματα των αδελφών, δεν της είπα πώς να το κάνει, παρόλο που εγώ ήξερα τη λύση. Εξωτερικά, την ενθάρρυνα να ρωτήσει τους ανώτερους επικεφαλής, αλλά κατά βάθος, με αυτή μου την πράξη, ήθελα οι επικεφαλής να σχηματίσουν κακή εικόνα για εκείνη και να πιστέψουν ότι δεν κατανοεί την αλήθεια και δεν έχει την ικανότητα να εκπληρώσει αυτό το καθήκον. Ήμουν πραγματικά πανούργα, δόλια, εγωίστρια και ποταπή! Ως επικεφαλής εκκλησίας, έπρεπε να καλλιεργώ όποιους ταλαντούχους ανθρώπους έβρισκα, και να βάζω τα δυνατά μου για να τους βοηθάω να κάνουν καλά το έργο της εκκλησίας. Εγώ, όμως, δεν σκέφτηκα την πρόθεση του Θεού ούτε το έργο της εκκλησίας. Εργαζόμουν μόνο για τη δική μου φήμη και θέση. Επειδή ζήλευα το ταλέντο, υπονόμευα τους ταλαντούχους ανθρώπους και αρνούμουν να καλλιεργήσω την Έστερ, ελπίζοντας μάλιστα ότι θα αποτύγχανε στο έργο της εκκλησίας. Πίσω από αυτές τις πράξεις, αποκάλυπτα μια κακόβουλη διάθεση. Μόνο όσοι έχουν κακόβουλη διάθεση υπονομεύουν τους αδελφούς και τις αδελφές τους. Οι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση δεν θα τους έβλαπταν. Εκείνη τη στιγμή, συνειδητοποίησα ότι ενεργούσα στο καθήκον μου σύμφωνα με μια σατανική διάθεση, και ότι αυτό ήταν απεχθές στα μάτια του Θεού. Η Έστερ είχε καλό επίπεδο και ήταν δραστήρια στο καθήκον της. Αν την καλλιεργούσα, το έργο της εκκλησίας θα γινόταν πιο εύκολα, και τα αποτελέσματα όλων των πτυχών του έργου της εκκλησίας θα βελτιώνονταν. Δεν θα έπρεπε να τη ζηλεύω. Αντιθέτως, θα έπρεπε να την καλλιεργήσω, να τη βοηθήσω με το καθήκον της και να κάνω το έργο της εκκλησίας με υπευθυνότητα και επιμέλεια. Έτσι, προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, δεν θέλω να ενεργώ πια σύμφωνα με τη σατανική μου διάθεση. Δεν θέλω πια να επαναστατώ ενάντιά Σου ή να Σου αντιτίθεμαι. Θέλω να μετανοήσω ενώπιόν Σου, να βοηθήσω την αδελφή μου και να εργαστώ μαζί της για να κάνουμε καλά τα καθήκοντά μας». Προσευχήθηκα στον Θεό ξανά και ξανά. Το διάστημα εκείνο, η καρδιά μου είχε πλημμυρίσει από ενοχές. Είπα στον εαυτό μου ότι δεν πρέπει πλέον να ζηλεύω την Έστερ — αυτή ήταν μια διεφθαρμένη διάθεση που δεν ικανοποιούσε τον Θεό. Μετά από αυτό, άρχισα να βοηθάω ενεργά την Έστερ. Επικοινωνούσα μαζί της κάθε μέρα και την καθοδηγούσα σταδιακά πώς να κάνει καλά το έργο της εκκλησίας, ώστε να σημειώσει πρόοδο. Όποτε οι ανώτεροι επικεφαλής με ενημέρωναν για έργο που έπρεπε να υλοποιηθεί, συζητούσα με την Έστερ πώς να το κάνουμε. Δεν φοβόμουν πλέον μήπως με ξεπερνούσε, κέρδιζε τον θαυμασμό των αδελφών ή μου έκλεβε τη δόξα. Ενώ συνεργαζόμουν αρμονικά με την Έστερ στα καθήκοντά μας, διαπίστωσα ότι πολλές εργασίες έγιναν πιο εύκολες και ότι τα αποτελέσματα του έργου της εκκλησίας βελτιώθηκαν επίσης.

Αργότερα, ενώ επέβλεπα το έργο διαφόρων εκκλησιών, οι ανώτεροι επικεφαλής ανέθεσαν στην αδελφή Μαϊλίν να κάνει τα καθήκοντά της σε μια εκκλησία που ήταν υπό την εποπτεία μου. Στην αρχή, μιλούσε ελάχιστα κατά τις συναθροίσεις και ήταν πολύ σιωπηλή, αλλά αργότερα, συναναστρεφόταν πολύ περισσότερο και πολύ καλά. Άρχισα να τη ζηλεύω λιγάκι και να ανησυχώ, επειδή πίστευε στον Θεό αρκετό καιρό, κατανοούσε περισσότερες αλήθειες, γνώριζε πολλά για το έργο και είχε περισσότερη εμπειρία πάνω σε αυτό. Σκέφτηκα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές σίγουρα θα την επαινούσαν και θα τη θαύμαζαν. Δεν ήθελα να συμβεί αυτό. Μια μέρα, συζήτησα με την αδελφή Μαϊλίν την κατάσταση των διαφόρων ομάδων που επέβλεπε, και τη ρώτησα για ποιους λόγους οι αδελφοί και οι αδελφές δεν παρευρίσκονταν τακτικά στις συναθροίσεις. Μου είπε ότι το κοίταζε, αλλά παρόλο που έκανε αρκετό έργο, και πάλι δεν ήταν σίγουρη για το τι πήγαινε λάθος. Όταν το άκουσα αυτό, ένιωσα ότι παραπονιόταν και σκέφτηκα ότι είχε πολλές ελλείψεις. Όταν οι ανώτεροι επικεφαλής ήρθαν να με ρωτήσουν για το έργο, τους είπα: «Της Μαϊλίν της αρέσει να παραπονιέται και δεν είναι διατεθειμένη να επιμείνει στην εκπλήρωση των καθηκόντων της». Τους έστειλα μάλιστα και τα στιγμιότυπα οθόνης από τη συζήτησή μας, για να πιστέψουν ότι παραπονιόταν και ότι δεν ήταν πρόθυμη να αποδεχτεί τις συμβουλές των άλλων. Ήθελα, επίσης, να την περιφρονήσουν, να εκτιμήσουν περισσότερο εμένα, και να πιστέψουν ότι άξιζα περισσότερο να καλλιεργηθώ από εκείνη. Όταν αποκάλυψα αυτές τις σκέψεις, συνειδητοποίησα ότι η κατάστασή μου ήταν εσφαλμένη, γι’ αυτό προσευχήθηκα στον Θεό και αναζήτησα τη βοήθειά Του.

Αργότερα, διάβασα τα λόγια του Θεού: «Τι είδους διάθεση είναι αυτή, όταν ένα άτομο βλέπει κάποιον που είναι καλύτερος από αυτόν και προσπαθεί να τον υποβιβάσει, διαδίδοντας φήμες γι’ αυτόν ή επιστρατεύοντας βδελυρά μέσα για να τον κακολογήσει και να υπονομεύσει τη φήμη του —ακόμη και να τον ποδοπατήσει— προκειμένου να προστατεύσει τη θέση του στο μυαλό των ανθρώπων; Αυτό δεν είναι απλώς αλαζονεία και έπαρση, είναι η διάθεση του Σατανά, είναι κακόβουλη διάθεση. Το ότι το άτομο αυτό μπορεί να επιτεθεί και να αποξενώσει ανθρώπους που είναι καλύτεροι και ισχυρότεροι από αυτό είναι ύπουλο και μοχθηρό. Και το ότι δεν θα σταματήσει μπροστά σε τίποτα προκειμένου να υποβιβάσει κάποιους ανθρώπους δείχνει ότι έχει σε μεγάλο βαθμό τον διάβολο μέσα του! Ζώντας σύμφωνα με τη διάθεση του Σατανά, μπορεί να μειώνει τους ανθρώπους, να προσπαθεί να τους τη φέρει, να τους δυσκολεύει τα πράγματα. Δεν διαπράττει έτσι το κακό; Και ζώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο, εξακολουθεί να πιστεύει ότι είναι εντάξει, ότι είναι καλός άνθρωπος —ωστόσο, όταν βλέπει κάποιον καλύτερο από αυτόν, είναι πιθανό να του κάνει τη ζωή δύσκολη, να τον ποδοπατά. Ποιο είναι το θέμα εδώ; Δεν είναι αδίστακτοι και ισχυρογνώμονες όσοι είναι ικανοί να διαπράττουν τέτοιου είδους κακές πράξεις; Τέτοιοι άνθρωποι σκέφτονται μόνο τα δικά τους συμφέροντα, εξετάζουν μόνο τα δικά τους συναισθήματα, και το μόνο που θέλουν είναι να επιτύχουν τις δικές τους επιθυμίες, φιλοδοξίες και στόχους. Δεν τους νοιάζει πόση ζημιά προκαλούν στο έργο της εκκλησίας και θα προτιμούσαν να θυσιάσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού για να προστατεύσουν τη θέση τους στο μυαλό των ανθρώπων και τη φήμη τους. Δεν είναι αλαζονικοί και αυτάρεσκοι, εγωιστές και ποταποί οι άνθρωποι αυτοί; Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι μόνο αλαζονικοί και αυτάρεσκοι, είναι και εξαιρετικά εγωιστές και αχρείοι. Δεν λαμβάνουν καθόλου υπ’ όψη τους τις προθέσεις του Θεού. Τέτοιου είδους άνθρωποι έχουν θεοφοβούμενη καρδιά; Δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Γι’ αυτό ενεργούν ανεύθυνα και κάνουν ό,τι τους αρέσει, χωρίς καμία αίσθηση ενοχής, χωρίς κανέναν φόβο, χωρίς καμία νευρικότητα ή ανησυχία, και χωρίς να υπολογίζουν τις συνέπειες. Έτσι ενεργούν συχνά και έτσι συμπεριφέρονταν ανέκαθεν. Ποια είναι η φύση μιας τέτοιας συμπεριφοράς; Για να το θέσουμε ήπια, τέτοιοι άνθρωποι ζηλεύουν υπερβολικά και η επιθυμία τους για προσωπική φήμη και θέση είναι πολύ έντονη· είναι πολύ δόλιοι και ύπουλοι. Μιλώντας πιο σοβαρά, η ουσία του προβλήματος είναι ότι τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Δεν φοβούνται τον Θεό, πιστεύουν ότι οι ίδιοι είναι κάτι πολύ σπουδαίο και θεωρούν κάθε πτυχή του εαυτού τους ως υψηλότερη του Θεού και της αλήθειας. Μέσα τους, ο Θεός είναι ανάξιος αναφοράς και είναι ασήμαντος, και δεν κατέχει απολύτως καμία θέση στις καρδιές τους. Μπορούν όσοι δεν έχουν τον Θεό στην καρδιά τους και δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά να κάνουν πράξη την αλήθεια; Με κανένα τρόπο. Άρα, όταν κυκλοφορούν ως συνήθως χαρούμενοι, όντας πολυάσχολοι και καταναλώνοντας πάρα πολλή ενέργεια, τι κάνουν; Αυτοί οι άνθρωποι ισχυρίζονται μάλιστα ότι έχουν εγκαταλείψει τα πάντα για να δαπανήσουν για τον Θεό και ότι υπέφεραν πολλά, αλλά στην πραγματικότητα, το κίνητρο, η αρχή και ο στόχος όλων των ενεργειών τους είναι η κοινωνική τους θέση και το κύρος τους, είναι να προστατεύσουν όλα τα συμφέροντά τους. Θα λέγατε ή όχι ότι ένας τέτοιος άνθρωπος είναι απαίσιος; Τι είδους άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για πολλά χρόνια, αλλά δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά; Δεν είναι αλαζονικοί; Δεν είναι σατανάδες; Και σε ποια πράγματα λείπει περισσότερο μια θεοφοβούμενη καρδιά; Εκτός από τα κτήνη, στους κακούς και τους αντίχριστους, στους όμοιους των διαβόλων και του Σατανά. Δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια· δεν έχουν καθόλου θεοφοβούμενη καρδιά. Είναι ικανοί για κάθε κακό· είναι οι εχθροί του Θεού, αλλά και οι εχθροί του εκλεκτού λαού Του» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Οι πέντε προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την είσοδο στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό). Τα λόγια του Θεού εξέθεταν την πραγματική μου κατάσταση. Ζήλευα τους αδελφούς και τις αδελφές που είχαν καλύτερα αποτελέσματα στο έργο τους από μένα, και μάλιστα τους επιτέθηκα και τους απέκλεισα προκειμένου να διατηρήσω τη φήμη και τη θέση μου. Παρόλο που ήξερα ότι έκαναν τα καθήκοντά τους για να ικανοποιήσουν τον Θεό, δεν λάμβανα υπόψη τις προθέσεις του Θεού. Ήθελα απλώς να κάνω το καθήκον μου με τρόπο που να κέρδιζα τον θαυμασμό και την εκτίμηση των άλλων, αντί να κάνω καλά το έργο της εκκλησίας και να λάβω υπόψη τις προθέσεις του Θεού. Όταν συνειδητοποίησα ότι η Μαϊλίν πίστευε στον Θεό για πολύ καιρό, είχε επίπεδο και εργασιακή ικανότητα, και ότι είχε επίσης έντονο αίσθημα βάρους στο καθήκον της, άρχισα να τη ζηλεύω και να ανησυχώ μήπως με ξεπερνούσε. Την έκρινα μπροστά στους ανώτερους επικεφαλής, λέγοντας ότι πάντα παραπονιόταν για το καθήκον της, ενώ στην πραγματικότητα η Μαϊλίν μού είχε πει απλώς ότι αντιμετώπιζε δυσκολίες σε αυτό, και ότι παρόλο που είχε κάνει πολλά, δεν είχε ακόμα λύσει τα προβλήματα. Εγώ, όμως, είπα ψέματα στους ανώτερους επικεφαλής ότι παραπονιόταν. Ο στόχος μου ήταν να τους κάνω να πιστέψουν ότι δεν ήταν άξια να καλλιεργηθεί, και είχα βάλει σκοπό να καταστρέψω την εικόνα που είχαν γι’ αυτήν. Έτσι, οι επικεφαλής δεν θα την είχαν σε μεγάλη υπόληψη ούτε θα την καλλιεργούσαν, και εγώ δεν θα χρειαζόταν να ανησυχώ μήπως με ξεπεράσει. Στην ουσία, συκοφαντούσα την αδελφή μου για χάρη της φήμης και της θέσης μου. Ήμουν εντελώς πανούργα και κακόβουλη! Ως επικεφαλής εκκλησίας, θα έπρεπε να συνεργάζομαι αρμονικά με τους αδελφούς και τους αδελφές μου, έτσι ώστε να συμπληρώνουμε ο ένας τα δυνατά σημεία και τις αδυναμίες του άλλου, και θα έπρεπε να εκπληρώνω τις ευθύνες και τα καθήκοντά μου. Δεν έπρεπε να αντιμετωπίζω τους αδελφούς και τις αδελφές μου ως ανταγωνιστές. Αλλά εγώ ενδιαφερόμουν μόνο για τη φήμη και τη θέση μου. Ήθελα απλώς οι άλλοι να θαυμάζουν μόνο εμένα. Εξωτερικά, φαινόταν ότι είχα αίσθημα βάρους για το έργο της εκκλησίας, αλλά δεν είχα θεοφοβούμενη καρδιά. Όταν είδα ότι η Μαϊλίν είχε ταλέντο, άρχισα να ζηλεύω και αρνούμουν να της επιτρέψω να με ξεπεράσει. Για να επιτύχω τους στόχους μου, αρνήθηκα μάλιστα να τη βοηθήσω, παρόλο που γνώριζα καλά ότι αντιμετώπιζε δυσκολίες στο καθήκον της. Ήμουν πρόθυμη να βλάψω το έργο της εκκλησίας απλώς και μόνο για να προστατεύσω τη φήμη, το κέρδος και τη θέση μου. Τρομοκρατήθηκα από την αλαζονική και κακόβουλη διάθεση που είχα αποκαλύψει. Δεν λάμβανα υπόψη το έργο της εκκλησίας αλλά αντιθέτως, ασχολούμουν με το δικό μου εγχείρημα. Αυτό πραγματικά αηδίαζε τον Θεό! Σκέφτηκα πόσο γρήγορα διαδιδόταν το ευαγγέλιο της βασιλείας, πόσο πολλές εκκλησίες είχαν ιδρυθεί παντού και πόσο επείγον ήταν να βρεθούν περισσότεροι άνθρωποι για να ποτίσουν τους νεοφώτιστους και να καθοδηγήσουν τις εκκλησίες. Οι σκέψεις μου, όμως, ήταν μοχθηρές. Προσπαθούσα μόνο να προστατεύσω τη φήμη και τη θέση μου, και όταν έβλεπα ταλαντούχους ανθρώπους, όχι μόνο δεν τους καλλιεργούσα, αλλά και τους απέκλεια και τους υπονόμευα. Εναντιωνόμουν στον Θεό και διατάρασσα και αναστάτωνα το ευαγγελικό έργο. Ένας άνθρωπος με καλή ανθρώπινη φύση θα χαιρόταν να βλέπει περισσότερους ανθρώπους να ανέρχονται για να συνεργαστούν με το έργο της εκκλησίας, και μόνο οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι νιώθουν ότι απειλούνται όταν βλέπουν άλλους να είναι πιο ικανοί από εκείνους, και τους επιτίθενται και τους αποκλείουν για να διατηρήσουν τη φήμη και τη θέση τους. Στην καρδιά μου δεν υπήρχε θέση ούτε φόβος για τον Θεό. Λάτρευα υπερβολικά τη φήμη και τη θέση. Για να εκπληρώσω τις δικές μου φιλοδοξίες και επιθυμίες, όχι μόνο δεν βοήθησα τη Μαϊλίν, αλλά χρησιμοποίησα και τακτικές για να την υπονομεύσω, επηρεάζοντας την ικανότητά της να κάνει καλά τα καθήκοντά της. Η διάθεση που αποκάλυπτα ήταν αυτή ενός αντιχρίστου. Αντιστεκόμουν στον Θεό. Αν συνέχιζα έτσι, χωρίς να μετανοήσω, σίγουρα ο Θεός θα με απαρνιόταν. Έτσι, άνοιξα την καρδιά μου στον Θεό και προσευχήθηκα, ζητώντας Του να με συγχωρήσει. Ζήτησα, επίσης, από τον Θεό να με διαφωτίσει και να με φωτίσει, ώστε να μπορέσω να κατανοήσω την πρόθεσή Του και να βρω ένα μονοπάτι άσκησης.

Αργότερα, διάβασα ένα χωρίο των λόγων του Θεού: «Αν πραγματικά μπορείτε να δείξετε ενδιαφέρον για τις προθέσεις του Θεού, τότε θα μπορέσετε να αντιμετωπίζετε δίκαια τους άλλους. Αν προτείνεις έναν καλό άνθρωπο και τον αφήσεις να εκπαιδευτεί και να εκτελέσει ένα καθήκον, προσθέτοντας έτσι ένα ταλαντούχο άτομο στον οίκο του Θεού, τότε δεν θα γίνει ευκολότερο το έργο σου; Δεν θα σημαίνει αυτό ότι επιδεικνύεις αφοσίωση στο καθήκον σου; Αυτή είναι μια καλή πράξη ενώπιον του Θεού· είναι η ελάχιστη συνείδηση και λογική που οφείλουν να έχουν όσοι υπηρετούν ως επικεφαλής. Όσοι μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια δέχονται την εξονυχιστική εξέταση του Θεού σε όλα όσα πράττουν. Όταν αποδεχτείς την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, η καρδιά σου θα μπει στον ίσιο δρόμο. Αν συνεχώς κάνεις πράγματα μόνο για να το δουν οι άλλοι και θέλεις πάντα να κερδίζεις τον έπαινο και τον θαυμασμό των άλλων, και από την άλλη δεν δέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση του Θεού, τότε έχεις ακόμα τον Θεό στην καρδιά σου; Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν θεοφοβούμενη καρδιά. Μην κάνεις μονίμως πράγματα για το δικό σου καλό και μη σκέφτεσαι μονίμως τα δικά σου συμφέροντα· μην αναλογίζεσαι τα συμφέροντα του ανθρώπου και μη σκέφτεσαι τη δική σου υπερηφάνεια, τη δική σου φήμη και τη δική σου θέση. Πρέπει πρωτίστως να νοιάζεσαι για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να τα κάνεις προτεραιότητά σου. Θα πρέπει να νοιάζεσαι για τις προθέσεις του Θεού και το πρώτο πράγμα που να κάνεις είναι να σκέφτεσαι αν υπήρξαν ή δεν υπήρξαν νοθείες όσο έκανες το καθήκον σου, αν υπήρξες αφοσιωμένος, αν έχεις εκπληρώσει τις ευθύνες σου, αν έχεις δώσει τα πάντα, καθώς και αν σκέφτεσαι ή δεν σκέφτεσαι ολόψυχα το καθήκον σου και το έργο της εκκλησίας. Πρέπει να τα λαμβάνεις υπόψη αυτά τα πράγματα. Αν τα σκέφτεσαι συχνά και τα κατανοήσεις, θα σου είναι πιο εύκολο να εκτελείς σωστά το καθήκον σου» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Όταν διάβασα τα λόγια του Θεού, συνειδητοποίησα ότι ως επικεφαλής εκκλησίας έπρεπε να λάβω υπόψη την πρόθεση του Θεού στα καθήκοντά μου, και πάντα να βάζω πάνω από όλα το έργο της εκκλησίας. Όποτε βλέπω αδελφούς και αδελφές με καλό επίπεδο και εργασιακές ικανότητες, δεν πρέπει να τους ζηλεύω ούτε να τους αποκλείω για χάρη της δικής μου φήμης, κέρδους και θέσης, αλλά αντιθέτως, πρέπει να τους προτείνω και να τους καλλιεργώ, και να τους βοηθάω να εκπληρώσουν τα καθήκοντά τους ώστε να αναπτυχθούν πιο γρήγορα. Αυτό ήταν το καθήκον και η ευθύνη μου. Έπρεπε να ασκηθώ σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να απελευθερωθώ από τα δεσμά της φήμης, του κέρδους, της θέσης, αλλά και τη ζήλια, να βάλω κατά μέρος τα δικά μου συμφέροντα και να καλλιεργήσω με ειλικρίνεια τους αδελφούς και τις αδελφές, και να εκπληρώσω το καθήκον μου για να ικανοποιήσω τον Θεό. Όταν κατανόησα την πρόθεση του Θεού, άρχισα να διορθώνω τις προθέσεις μου και υπενθύμιζα διαρκώς στον εαυτό μου ότι ο Θεός απεχθάνεται τη ζήλια. Όταν συζήτησα ξανά το έργο με τη Μαϊλίν, ηρέμησα για να ακούσω τι έχει να πει, και έβαλα τα δυνατά μου για να δείξω ότι τη νοιάζομαι και να τη βοηθήσω με τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε, κάνοντας συναναστροφή σχετικά με παρόμοιες εμπειρίες μου. Μοιραζόμουν, επίσης, καλές μεθόδους που είχα αντλήσει από το έργο μου. Μ’ αυτού του είδους την άσκηση πραγματικά ηρέμησα, και το έργο απέφερε γρήγορα καλά αποτελέσματα.

Μια φορά, η Μαϊλίν μού έστειλε ένα μήνυμα, λέγοντας ότι ήταν πολύ αναστατωμένη, επειδή κάποιοι νεοφώτιστοι δεν παρακολουθούσαν τακτικά τις συναθροίσεις. Ένιωσα ενοχές όταν είδα το μήνυμά της, επειδή μου θύμισε τον καιρό που τη ζήλευα. Τότε, όταν αντιμετώπιζε δυσκολίες στα καθήκοντά της, όχι μόνο δεν τη βοηθούσα, αλλά και την έκρινα μπροστά στους επικεφαλής, λέγοντας ότι παραπονιόταν συνεχώς όταν έκανε τα καθήκοντά της. Ο εγωκεντρισμός μου την είχε πληγώσει βαθύτατα. Από εκείνη τη μέρα, την παρηγορούσα και την ενθάρρυνα συχνά, της έλεγα να μην ανησυχεί και συνεργαζόμουν ενεργά μαζί της. Δεν με ένοιαζε πλέον αν τα αποτελέσματα των καθηκόντων της ήταν καλύτερα από τα δικά μου ούτε αν ξεχώριζε περισσότερο από εμένα. Πολύ σύντομα, η Μαϊλίν εκλέχτηκε να επιβλέπει το ευαγγελικό έργο, και μαζί με εμένα, ήμασταν υπεύθυνες για να παρακολουθούμε το ευαγγελικό έργο των εκκλησιών. Όποτε υπήρχαν προβλήματα ή δυσκολίες σχετικά με το ευαγγελικό έργο, συζητούσαμε τις λύσεις και συχνά μιλούσαμε ανοιχτά από καρδιάς. Δεν τη ζήλευα πλέον ούτε υπήρχαν άλλοι φραγμοί μεταξύ μας. Έκτοτε, η καρδιά μου είχε ξαλαφρώσει. Από την εμπειρία μου, συνειδητοποίησα ότι έπρεπε πραγματικά να σταματήσω να επιθυμώ τη φήμη και τη θέση, και ότι μόνο τότε θα μπορούσα να εκπληρώσω τα καθήκοντά μου σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού. Δεν ήθελα πλέον να ανταγωνίζομαι τους αδελφούς και τις αδελφές για φήμη και θέση, επειδή ήξερα ότι όσο περισσότερο επιδίωκα αυτά τα πράγματα, τόσο πιο πολύ απομακρυνόμουν από τον Θεό. Αν το έκανα αυτό, θα ζούσα για πάντα με διεφθαρμένη διάθεση και δεν θα μπορούσα να κάνω καλά το έργο της εκκλησίας ούτε να εκπληρώσω τα καθήκοντά μου. Μετά από αυτό, όποτε υπήρχαν στην εκκλησία νεοφώτιστοι που έπρεπε να καλλιεργηθούν, έκανα ό,τι μπορούσα για να τους βοηθήσω. Παρόλο που κάποιες φορές φανέρωνα και πάλι ζήλια, απεχθανόμουν τον εαυτό μου. Γαλήνευα και προσευχόμουν στον Θεό, και Του ζητούσα να προστατεύσει την καρδιά μου, ώστε να μην περιορίζομαι πλέον από διεφθαρμένες σκέψεις. Αφού προσευχήθηκα έτσι, η καρδιά μου βρήκε τη γαλήνη, δεν ζήλευα πλέον τους άλλους ούτε φοβόμουν μήπως με ξεπεράσουν, και ήθελα απλώς να βοηθήσω τους αδελφούς και τις αδελφές μου, να συνεργαστώ καλά μαζί τους και να εκπληρώσω τα καθήκοντά μου.

Η καθοδήγηση των λόγων του Παντοδύναμου Θεού μού επέτρεψε να συνειδητοποιήσω τη διεφθαρμένη μου διάθεση της ζήλιας απέναντι στους ταλαντούχους ανθρώπους και να μάθω ότι ο Θεός απεχθάνεται τους ανθρώπους σαν εμένα. Μπορώ πλέον να επαναστατήσω κατά της σάρκας μου και να ασκηθώ σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, να βοηθώ και να υποστηρίζω ειλικρινά τους αδελφούς και τις αδελφές μου, και να κάνω πράγματα που ωφελούν τόσο εκείνους όσο και το έργο της εκκλησίας. Όλα αυτά είναι η σωτηρία του Θεού.