Από της Σιαοσιάο, Κίνα

Στις αρχές του 2022, ήμουν υπεύθυνη για το έργο δέκα εκκλησιών. Σε τρεις από αυτές, το επίπεδο των επικεφαλής και των διακόνων ήταν αρκετά χαμηλό, και η εκκλησιαστική ζωή δεν ήταν καλή. Επιπλέον, πολλές άλλες εκκλησίες είχαν έλλειψη επικεφαλής και διακόνων, οπότε οργάνωσα γρήγορα τους αδελφούς και τις αδελφές να διεξαγάγουν εκλογές. Επειδή οι αδελφοί και οι αδελφές δεν αντιλαμβάνονταν καλά τις αρχές των εκλογών, το εκλογικό έργο προχωρούσε με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς. Αργότερα, οι ανώτεροι επικεφαλής κανόνισαν συνάθροιση μαζί μας για να μάθουν γιατί προχωρούσαν αργά οι εκλογές. Συναναστράφηκαν, επίσης, πάνω στο πόσο σημαντικές είναι οι εκλογές επικεφαλής και διακόνων. Όταν το άκουσα αυτό, μ’ έπιασε ανησυχία. Σκέφτηκα από μέσα μου: «Οι εκκλησίες που έχω υπό την ευθύνη μου έχουν μεγάλη έλλειψη επικεφαλής και διακόνων. Δεν δείχνει αυτό πως έχω πολύ κακή εργασιακή ικανότητα; Τι θα σκεφτούν για μένα οι επικεφαλής; Δεν γίνεται. Πρέπει να διεξαγάγω γρήγορα συμπληρωματικές εκλογές για να καλυφθούν οι κενές θέσεις επικεφαλής και διακόνων. Αυτό θα δείξει σε όλους πως ακόμα μπορώ να κάνω κάποιο αληθινό έργο». Στη συνέχεια, οργάνωσα γρήγορα εκλογές για επικεφαλής και διακόνους, αλλά δεν συναναστράφηκα λεπτομερώς πάνω στις αρχές για την εκλογή τους, Θεώρησα πως, αν όσοι θα εκλέγονταν ήταν σχετικά ενεργοί στο καθήκον τους, και μπορούσαν να υπομείνουν ταλαιπωρία και να πληρώσουν το τίμημα, αυτό θα αρκούσε. Μετά από μια περίοδο σκληρής δουλειάς, οι εκκλησίες άρχισαν να εκλέγουν σταδιακά επικεφαλής και διακόνους. Χάρηκα πολύ όταν είδα αυτά τα «αποτελέσματα». Σκέφτηκα πως κανείς δεν θα αμφισβητούσε πλέον την εργασιακή μου ικανότητα. Δεν περίμενα, ωστόσο, πως δύο αδελφές θα υπέβαλλαν αργότερα πολλές αναφορές για έναν από τους νεοεκλεγέντες επικεφαλής, τον αδελφό Τσεν Λιν, λέγοντας πως δεν είχε αίσθημα δικαίου, πως είχε σοβαρότατη ανθρωπάρεσκη διάθεση και πως δεν ήταν κατάλληλος για επικεφαλής. Σκέφτηκα από μέσα μου: «Όλοι έχουν διαφθορά και ελλείψεις. Έχετε πολύ υψηλές απαιτήσεις. Αν ζυγίζαμε τους ανθρώπους με βάση τα δικά σας πρότυπα, πότε θα μπορούσαμε να καλύψουμε όλες τις θέσεις επικεφαλής και διακόνων;» Σκέφτηκα πως το πρόβλημα δεν ήταν η εκλογή του Τσεν Λιν, αλλά το ότι οι δύο εκείνες αδελφές δεν μπορούσαν να φερθούν δίκαια στους άλλους. Έτσι, τους έγραψα ένα γράμμα για να συναναστραφώ μαζί τους και να προσπαθήσω να τις μεταπείσω. Μέσα σε λίγες ημέρες, ωστόσο, οι αδελφές μού απάντησαν, λέγοντας: «Η ανθρωπάρεσκη διάθεση του Τσεν Λιν είναι πολύ σοβαρή. Δεν προστατεύει το έργο της εκκλησίας και δεν είναι κατάλληλος για επικεφαλής». Εκείνον τον καιρό, όμως, ζούσα με μια διεφθαρμένη διάθεση και ήθελα επειγόντως να εκλεγούν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Έτσι, δεν έδωσα καμία σημασία στο ζήτημα.

Λίγο καιρό αργότερα, έλαβα ένα γράμμα από τους ανώτερους επικεφαλής που έλεγε: «Η ανθρωπάρεσκη διάθεση του Τσεν Λιν είναι πολύ σοβαρή. Δεν προστατεύει το έργο της εκκλησίας και, ακόμα και τώρα, δεν δείχνει κανένα σημάδι μετάνοιας. Σύμφωνα με τις αρχές, δεν είναι κατάλληλος για επικεφαλής». Τη στιγμή που διάβασα το γράμμα, συνειδητοποίησα πως οι αδελφές είχαν στείλει προηγουμένως πολλά γράμματα για να αναφέρουν τα προβλήματα του Τσεν Λιν, όμως εγώ δεν τα είχα πάρει σοβαρά ούτε είχα προβεί σε αναζήτηση, ενώ είχα δείξει, μάλιστα, τεράστια αντίσταση απέναντί τους. Είδα πως ήμουν υπερβολικά αλαζονική και αυτάρεσκη! Δεν είχα αποδεχτεί τις προτάσεις των άλλων και είχα ενεργήσει όπως ήθελα εγώ. Εκείνη την ώρα, ντράπηκα τόσο που ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Κοκκίνησα από την ντροπή, και στο μυαλό μου άρχισαν να στροβιλίζουν ένα σωρό σκέψεις: «Είμαι ξοφλημένη. Οι ανώτεροι επικεφαλής γνωρίζουν πλέον πως δεν κάνω το καθήκον μου σύμφωνα με τις αρχές. Μπορεί να διερευνήσουν το θέμα για να μάθουν για την επίδοσή μου. Σε αυτήν την περίπτωση, δεν θα με απαλλάξουν απ’ τα καθήκοντά μου;» Εκείνες τις μέρες, ένιωθα νευρικότητα και ανησυχία. Θυμήθηκα τα εξής λόγια του Θεού: «Εφόσον έχεις την ευκαιρία να ενεργήσεις σύμφωνα με τη δική σου βούληση, έχεις τότε και την ευκαιρία να αναζητήσεις την αλήθεια, την οποία οφείλεις να χρησιμοποιείς ως αρχή για τις πράξεις σου» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (15)]. Καθώς συλλογιζόμουν τα λόγια του Θεού, πονούσα τόσο πολύ, σαν να μου έστριβαν ένα μαχαίρι στην καρδιά. Ναι, είχα την ευκαιρία να αναζητήσω την αλήθεια, αλλά επειδή δεν την επιδίωκα, δεν αναζητούσα τις αρχές και ενεργούσα όπως ήθελα στα καθήκοντά μου. Αυτό έφερε διατάραξη και αναστάτωση στο έργο. Εκείνη την περίοδο, ανυπομονούσα να δω γρήγορη επιτυχία στις εκλογές και δεν είχα αναζητήσει τις αρχές, με αποτέλεσμα να εκλεγεί το λάθος άτομο. Όταν το επισήμαναν αυτό οι αδελφοί και οι αδελφές μου, δεν έκανα αυτοκριτική ούτε διόρθωσα το πρόβλημα. Έκανα έτσι το καθήκον μου; Ωστόσο, δεν είχα αποκτήσει κατανόηση της φύσης μου και του μονοπατιού στο οποίο βάδιζα και, πολύ σύντομα, επανεμφανίστηκε το παλιό μου πρόβλημα. Εκείνη την περίοδο, οι ανώτεροι επικεφαλής έστειλαν ένα γράμμα που έλεγε ότι κάθε εκκλησία έπρεπε να διαθέσει κάποιους ταλαντούχους ανθρώπους να κάνουν τα καθήκοντά τους σε άλλα μέρη, κι έτσι να συνεισφέρουν αυτό που τους αναλογεί στο ευαγγελικό έργο. Στη συνέχεια, πέρασα γρήγορα από έλεγχο τους υποψηφίους. Όταν διάβασα τη λίστα των ονομάτων που είχα ελέγξει, χάρηκα πολύ. Δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ: «Διαθέτοντας περισσότερα άτομα, καταδεικνύω πιο σθεναρά την εργασιακή μου ικανότητα, έτσι δεν είναι; Πρέπει να καταβάλω προσπάθεια ώστε να δουν οι ανώτεροι επικεφαλής πως μπορώ ακόμα να κάνω κάποιο αληθινό έργο». Εκείνη την περίοδο, υπήρχε στη λίστα ένας αδελφός που είχε φάκελο προηγούμενων συλλήψεων λόγω της πίστης του στον Θεό. Δεν ήταν σίγουρο αν τον καταζητούσαν, και θα ήταν επικίνδυνο γι’ αυτόν να πάει κάποιο μεγάλο ταξίδι. Ένιωσα κάπως ανήσυχη, αλλά προκειμένου να διαθέσω περισσότερα ταλαντούχα άτομα ώστε να δουν οι επικεφαλής πως το έργο μου απέφερε αποτελέσματα, κανόνισα αυτός ο αδελφός να πάει να κάνει καθήκοντα σε μια άλλη περιοχή. Δεν περίμενα να συλληφθεί καθώς πήγαινε να κάνει τα καθήκοντά του. Λίγο αργότερα, οι ανώτεροι επικεφαλής έστειλαν ένα γράμμα που έλεγε πως πολλά από τα άτομα που είχαμε διαθέσει ήταν ακατάλληλα να κάνουν καθήκοντα σε άλλες περιοχές. Μας υπενθύμισαν να ενεργούμε σύμφωνα με τις αρχές και να μη διαθέτουμε ανθρώπους με βάση τον ενθουσιασμό. Καθώς διάβαζα το γράμμα, ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Ήθελα να κρυφτώ σε μια τρύπα στο έδαφος. Με το χέρι στην καρδιά, διερωτήθηκα: «Κάνω έτσι το καθήκον μου; Είναι προφανές πως προκαλώ διατάραξη και αναστάτωση!» Μες στην οδύνη μου, προσήλθα ενώπιον του Θεού να προσευχηθώ, και Του ζήτησα να με διαφωτίσει και να με οδηγήσει να κατανοήσω τη διεφθαρμένη διάθεσή μου.

Αργότερα, διάβασα τα λόγια του Θεού: «Ο τύπος ανθρώπου που μιλάει και ενεργεί μόνο για χάρη της θέσης του, όσο απασχολημένος κι αν φαίνεται εξωτερικά, όσο χρόνο κι αν περάσει στον δρόμο, όσα κι αν θυσιάσει, εγκαταλείψει και δαπανήσει, μπορεί να θεωρηθεί ότι επιδιώκει την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Για τη θέση, θα πληρώσει οποιοδήποτε τίμημα. Για τη θέση, θα υποφέρει οποιαδήποτε δυσκολία. Για τη θέση, δεν θα σταματήσει πουθενά. Προσπαθεί να ανακαλύψει τα βρόμικα μυστικά των άλλων, να τους παγιδεύσει ή να τους κάνει τη ζωή δύσκολη, πατώντας επί πτωμάτων. Δεν φοβάται καν το ενδεχόμενο της τιμωρίας και της απόδοσης δικαιοσύνης· ενεργεί για χάρη της θέσης, χωρίς να σκέφτεται καθόλου τις συνέπειες. Τι επιδιώκει ένας τέτοιος άνθρωπος; (Τη θέση.) Ποια ομοιότητα έχει με τον Παύλο; (Επιδιώκει κι αυτός το στεφάνι.) Αντί να επιδιώκει την αλήθεια, επιδιώκει το στεφάνι της δικαιοσύνης, τη θέση, τη φήμη και τα κέρδη, κι αυτό το θεωρεί σωστή επιδίωξη. Ποιο είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό ενός τέτοιου ανθρώπου; Ότι, από κάθε άποψη, ενεργεί για τη θέση, τη φήμη και τα κέρδη» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο με την άσκηση της αλήθειας υπάρχει ζωή-είσοδος). «Αν προσβάλλει και αφαιρέσει κανείς τη φήμη ή την κοινωνική θέση των αντίχριστων, αυτό το θεωρούν ζήτημα ακόμη πιο σοβαρό κι από απόπειρα δολοφονίας τους. Όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν ή όσα λόγια του Θεού κι αν διαβάσουν, δεν θα νιώσουν θλίψη ούτε μεταμέλεια για το γεγονός ότι δεν έκαναν ποτέ πράξη την αλήθεια και ότι ακολούθησαν το μονοπάτι του αντίχριστου ούτε για το γεγονός ότι διακατέχονται από τη φύση-ουσία ενός αντίχριστου. Αντίθετα, σπάνε συνεχώς το κεφάλι τους για να βρουν τρόπους να αποκτήσει κοινωνική θέση και να αυξήσει τη φήμη του. Μπορεί να πει κανείς πως όλα όσα κάνουν οι αντίχριστοι γίνονται για να κάνουν επίδειξη στους άλλους και δεν γίνονται ενώπιον του Θεού. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή τέτοιοι άνθρωποι αγαπούν τόσο πολύ την κοινωνική θέση, που την αντιμετωπίζουν ως την ίδια τους τη ζωή, ως τον δια βίου στόχο τους. Επιπλέον, επειδή αγαπούν τόσο πολύ την κοινωνική θέση, δεν πιστεύουν ποτέ στην ύπαρξη της αλήθειας, και μπορεί ακόμη να ειπωθεί ότι δεν τρέφουν καμία απολύτως πίστη στην ύπαρξη του Θεού. Έτσι, όσο κι αν προχωρούν σε υπολογισμούς για να κερδίσουν φήμη και κοινωνική θέση, και όσο κι αν προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν προσωπείο για να ξεγελάσουν τους ανθρώπους και τον Θεό, στα βάθη της καρδιάς τους δεν έχουν καμία επίγνωση ούτε νιώθουν αποδοκιμασία, πόσο μάλλον κάποιο άγχος. Στο συνεχές κυνήγι της φήμης και της κοινωνικής θέσης, αρνούνται, επίσης, σκόπιμα ό,τι έχει κάνει ο Θεός. Γιατί το λέω αυτό; Στα βάθη της καρδιάς τους, οι αντίχριστοι πιστεύουν το εξής: “Όλη η φήμη και η θέση κερδίζονται ως αποτέλεσμα των προσπαθειών που κάνει κάποιος. Μόνο πατώντας γερά στα πόδια τους ανάμεσα στους ανθρώπους και αποκτώντας φήμη και κοινωνική θέση μπορούν να απολαύσουν τις ευλογίες του θεού. Η ζωή έχει αξία μόνο όταν οι άνθρωποι αποκτούν απόλυτη δύναμη και θέση. Μόνο έτσι ζει κανείς σαν άνθρωπος. Απ’ την άλλη, δεν θα είχε καθόλου αξία να ζουν με τον τρόπο που αναφέρει ο λόγος του Θεού, δηλαδή να υποτάσσονται στην κυριαρχία και τις ρυθμίσεις του θεού στα πάντα, να στέκονται πρόθυμα στη θέση ενός δημιουργημένου όντος και να ζουν σαν κανονικοί άνθρωποι —κανείς δεν θα θαύμαζε έναν τέτοιον άνθρωπο. Η θέση, η φήμη και η ευτυχία ενός ατόμου πρέπει να κερδίζονται μέσα από τις δικές του μάχες· πρέπει να παλέψεις γι’ αυτές και να τις κατακτήσεις με θετική και ενεργητική στάση. Κανείς άλλος δεν θα σου τις δώσει —το να περιμένεις παθητικά μπορεί να οδηγήσει μόνο σε αποτυχία”. Έτσι υπολογίζουν οι αντίχριστοι. Αυτή είναι η διάθεση των αντίχριστων. Αν ελπίζεις ότι οι αντίχριστοι θα αποδεχτούν την αλήθεια, θα παραδεχτούν τα λάθη τους και θα μετανοήσουν πραγματικά, αυτό είναι αδύνατον —δεν μπορούν με τίποτα να το κάνουν. Οι αντίχριστοι έχουν τη φύση-ουσία του Σατανά και μισούν την αλήθεια· γι’ αυτόν τον λόγο, όπου κι αν πάνε, ακόμα κι αν πάνε στην άλλη άκρη της γης, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ η φιλοδοξία τους να επιδιώκουν τη φήμη και τη θέση, ούτε και οι απόψεις τους για τα πράγματα ούτε το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος τρίτο)]. Τα λόγια του Θεού εκθέτουν πως οι αντίχριστοι θεωρούν ότι η υπόληψη και η θέση έχουν μεγαλύτερη σημασία από τη ζωή την ίδια. Ό,τι κι αν κάνουν, πάντα προσπαθούν να ενισχύσουν την υπόληψή τους. Αντιμετωπίζουν την υπόληψη και τη θέση ως τον στόχο και την κατεύθυνση της επιδίωξής τους, και είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν κάθε τίμημα για τη θέση. Ενεργούν όπως θέλουν εκείνοι, και δεν αναζητούν τις αλήθεια-αρχές ούτε στο ελάχιστο. Κάνουν μόνο ό,τι ωφελεί περισσότερο τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους. Έτσι ακριβώς δεν ήταν η συμπεριφορά μου εκείνη την περίοδο; Αν και, επιφανειακά, μπορούσα να υπομείνω κακουχίες και να πληρώσω τίμημα καθώς έκανα το καθήκον μου, όλα όσα έκανα ήταν για χάρη της φήμης, του κέρδους και της θέσης. Ήθελα διακαώς γρήγορη επιτυχία τόσο εκλέγοντας επικεφαλής και διακόνους όσο και διαθέτοντας ταλαντούχους ανθρώπους. Ήθελα να δείξω στους αδελφούς και τις αδελφές μου πως πετύχαινα αποτελέσματα καθώς έκανα το καθήκον μου και πως είχα εργασιακή ικανότητα, κι έτσι να κερδίσω τον θαυμασμό και την έγκριση των πάντων. Όταν δεν μπορούσαν να εκλεγούν κατάλληλοι επικεφαλής ή διάκονοι, συνειδητοποίησα πως έπρεπε να είχα συναναστραφεί με τους αδελφούς και τις αδελφές μου πάνω στις αρχές των εκλογών. Προκειμένου, όμως, να δείξω στους ανώτερους επικεφαλής πως μπορούσα να φέρω γρήγορα εις πέρας τις εκλογές για επικεφαλής και διακόνους, ήθελα διακαώς να δω γρήγορη επιτυχία και δεν διεξήγαγα τις εκλογές σύμφωνα με τις αρχές. Όταν οι αδελφές μου επισήμαναν πως είχαμε εκλέξει έναν ακατάλληλο άνθρωπο, δεν το δέχτηκα και, μάλιστα, σκέφτηκα πως είχαν πολύ αυστηρές απαιτήσεις. Στη συνέχεια, σκέφτηκα τρόπους να τις πείσω και να αποδείξω πως είχαμε εκλέξει τα κατάλληλα άτομα. Ως επικεφαλής, το γεγονός πως ενήργησα κατά παράβαση των αρχών για να προστατέψω τη φήμη, το κέρδος και τη θέση μου σε ένα ζήτημα τόσο σημαντικό όπως οι εκλογές της εκκλησίας αποτελούσε κατάφωρη εξαπάτηση του Θεού και αντίσταση απέναντί Του. Επιπλέον, στο ζήτημα του να διαθέσει ταλαντούχους ανθρώπους, κάποιος που υπολόγιζε πραγματικά τις προθέσεις του Θεού θα ήθελε διακαώς να καλύψει τις επείγουσες ανάγκες του Θεού, καθώς και να διαθέσει άξια άτομα να συνεισφέρουν αυτό που τους αναλογεί για το ευαγγέλιο της βασιλείας. Εγώ, όμως, προκειμένου να δείξω στους άλλους πως είχα εργασιακή ικανότητα, πρόσθεσα στη λίστα κάποια άτομα για τα οποία δεν είχα με τίποτα ξεκάθαρη κατανόηση, απλώς και μόνο για να συμπληρωθεί ο αριθμός. Όπως εκείνος ο αδελφός που είχε φάκελο προηγούμενων συλλήψεων. Αφού δεν γνώριζα ξεκάθαρα την κατάστασή του, έπρεπε, για λόγους ασφαλείας, να συνεχίσω να παρακολουθώ την κατάσταση. Ωστόσο, επειδή το μόνο που ήθελα ήταν να διαθέσω περισσότερα άτομα για να διατηρήσω το γόητρο και τη θέση μου, ο αδελφός κατέληξε να συλληφθεί. Είδα πως επιδίωκα την υπόληψη και τη θέση, δεν εργαζόμουν σύμφωνα με τις αρχές και, μάλιστα, αψηφούσα την ασφάλεια των αδελφών μου για να διατηρήσω το γόητρο και τη θέση μου, άσε που δεν υπολόγιζα τα συμφέροντα της εκκλησίας. Έβλαψα τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Βάδιζα στο μονοπάτι των αντίχριστων. Αν δεν μετανοούσα, ο Θεός θα με αποστρεφόταν, θα με απέρριπτε και θα με απέκλειε.

Αργότερα, διάβασα κι άλλα λόγια του Θεού: «Κάποιοι άνθρωποι ισχυρίζονται κομπάζοντας ότι κάνουν το έργο της εκκλησίας, αλλά επιδιώκουν την προσωπική τους φήμη, το δικό τους κέρδος και τη δική τους θέση, διοικούν τη δική τους επιχείρηση, δημιουργούν τη δική τους ομαδούλα, το δικό τους μικρό βασίλειο —τέτοιου είδους άνθρωποι κάνουν άραγε το καθήκον τους; Όλο το έργο που κάνουν ουσιαστικά διαταράσσει, αναστατώνει και βλάπτει το έργο της εκκλησίας. Ποια είναι η συνέπεια της επιδίωξης της φήμης, του κέρδους και της θέσης; Καταρχάς, κάτι τέτοιο επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι εκλεκτοί του Θεού τρώνε και πίνουν κανονικά τον λόγο του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, παρεμποδίζει τη ζωή-είσοδό τους, τους εμποδίζει να εισέλθουν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και τους οδηγεί σε λάθος μονοπάτι, γεγονός το οποίο βλάπτει τους εκλεκτούς και τους φέρνει στην καταστροφή. Και τι προκαλεί τελικά στο έργο της εκκλησίας; Αναστάτωση, βλάβες και διακοπή. Αυτή είναι η συνέπεια που επιφέρει η επιδίωξη της φήμης, του κέρδους και της θέσης από τους ανθρώπους. Όταν κάνουν έτσι το καθήκον τους, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι βαδίζουν στο μονοπάτι ενός αντίχριστου; Όταν ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να παραμερίσουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, δεν είναι ότι τους στερεί το δικαίωμα επιλογής· αντιθέτως, αυτό συμβαίνει επειδή, ενώ επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού, και μάλιστα μπορεί και να επηρεάζουν το εάν οι άλλοι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, άρα και το εάν θα φτάσουν στη σωτηρία του Θεού. Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν τη δική τους φήμη, το δικό τους κέρδος και τη δική τους θέση, είναι βέβαιο ότι δεν θα επιδιώξουν την αλήθεια και ότι δεν θα κάνουν πιστά το καθήκον τους. Θα μιλούν και θα ενεργούν μόνο για χάρη της φήμης, του κέρδους και της θέσης, και όλο το έργο που κάνουν, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση, είναι για χάρη αυτών των πραγμάτων. Το να συμπεριφέρεται και να ενεργεί κανείς με τέτοιον τρόπο σημαίνει, χωρίς αμφιβολία, ότι βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων· αποτελεί διαταραχή και αναστάτωση του έργου του Θεού, και όλες του οι διάφορες συνέπειες εμποδίζουν τη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας και την εκτέλεση του θελήματος του Θεού μέσα στην εκκλησία. Έτσι, μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ότι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν εκείνοι που επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση είναι το μονοπάτι της αντίστασης ενάντια στον Θεό. Είναι σκόπιμη αντίσταση εναντίον Του, αρνητική στάση απέναντί Του· είναι συνεργασία με τον Σατανά για την αντίσταση στον Θεό και την εναντίωση σ’ Αυτόν. Αυτή είναι η φύση της επιδίωξης της φήμης, του κέρδους και της θέσης. Το πρόβλημα με τους ανθρώπους που επιδιώκουν τα δικά τους συμφέροντα είναι ότι οι στόχοι που επιδιώκουν είναι στόχοι του Σατανά· είναι στόχοι πονηροί και άδικοι. Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν προσωπικά συμφέροντα όπως είναι η φήμη, το κέρδος και η θέση, τότε χωρίς να το θέλουν γίνονται εργαλείο του Σατανά, γίνονται διέξοδος για τον Σατανά και, επιπλέον, ενσάρκωσή του. Παίζουν αρνητικό ρόλο στην εκκλησία· έναντι του έργου της εκκλησίας και της κανονικής εκκλησιαστικής ζωής, καθώς και της κανονικής επιδίωξης του εκλεκτού λαού του Θεού, το αποτέλεσμα που έχουν είναι να ενοχλούν και να βλάπτουν· έχουν δυσμενή και αρνητική επίδραση» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος πρώτο)]. Αντιπαραβάλλοντας τη συμπεριφορά μου με εκείνη των αντίχριστων που εξέθεσε ο Θεός, είδα πως ήταν ίδιες. Εκμεταλλεύτηκα τις ευκαιρίες που προσφέρθηκαν όταν ήταν να εκλεγούν επικεφαλής και διάκονοι, καθώς και να διατεθούν ταλαντούχοι άνθρωποι, για να ασχοληθώ με τα δικά μου εγχειρήματα, προσπαθώντας να δείξω στους άλλους πως είχα εργασιακή ικανότητα και να πετύχω τον στόχο μου: να με θαυμάζουν οι άλλοι. Αν και, επιφανειακά, φαινόταν σαν να έκανα το καθήκον μου με μεγάλο πάθος, μέσα μου ήμουν γεμάτη με τις δικές μου φιλοδοξίες και επιθυμίες. Προκειμένου να επιδιώξω τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, ήμουν επιπόλαιη και δόλια στο σημαντικό έργο της εκκλησίας. Τι διαφορά είχε η συμπεριφορά μου από εκείνη ενός αντίχριστου; Τόσο οι εκλογές επικεφαλής και διακόνων όσο και το ότι διατίθενται ταλαντούχα άτομα γίνονται για χάρη του έργου της εκκλησίας και της διάδοσης του ευαγγελίου. Στόχος είναι να μην εκλεγούν σε καμία περίπτωση κάποια ακατάλληλα άτομα απλώς και μόνο για να συμπληρωθεί ο αριθμός. Αν εκλεγούν ακατάλληλα άτομα για να επωμιστούν το έργο, όχι μόνο δεν θα προχωρήσει το ευαγγελικό έργο, αλλά θα προκληθεί και διατάραξη και αναστάτωση, πράγμα που θα βλάψει τους αδελφούς και τις αδελφές. Θεωρούσα τη φήμη, το κέρδος και τη θέση σημαντικότερα από οτιδήποτε άλλο. Πολύ απλά, δεν έπαιρνα καθόλου σοβαρά το καθήκον μου ούτε είχα, βέβαια, ίχνος θεοφοβούμενης καρδιάς. Η στάση μου απέναντι στο καθήκον μου προκαλεί πραγματικά απέχθεια στον Θεό! Αν δεν μετανοούσα, ο Θεός θα με απέκλειε. Παλιότερα, πάντα πίστευα πως όσο πιο γρήγορα εκλέγονταν οι επικεφαλής και οι διάκονοι, τόσο το καλύτερο, και πως όσο περισσότερα ταλαντούχα άτομα διέθετα, τόσο περισσότερο θα με ενέκρινε ο Θεός. Αυτή η άποψη είναι παράλογη. Αυτό που εκτιμά ο Θεός είναι αν, καθώς κάνουμε το καθήκον μας, λαμβάνουμε υπόψη τις προθέσεις Του και ενεργούμε σύμφωνα με τις αρχές.

Στη συνέχεια, προσευχήθηκα στον Θεό για να αναζητήσω ένα μονοπάτι άσκησης. Διάβασα τα λόγια του Θεού: «Όποιο καθήκον κι αν εκτελείς, πρέπει να αναζητάς τις αλήθεια-αρχές, να κατανοείς τις προθέσεις του Θεού, να γνωρίζεις ποιες είναι οι απαιτήσεις Του σε σχέση με το συγκεκριμένο καθήκον και να κατανοείς τι πρέπει να πετύχεις μέσω αυτού. Μόνο έτσι μπορείς να εκτελέσεις το έργο σου σύμφωνα με τις αρχές. Όταν εκτελείς το καθήκον σου, δεν μπορείς σε καμία περίπτωση να ακολουθείς τις προσωπικές σου προτιμήσεις με το να κάνεις ό,τι θες, ό,τι σε ευχαριστεί ή ό,τι θα βελτίωνε την εικόνα σου. Αυτό σημαίνει να ενεργεί κανείς κατά βούληση. Δεν είναι λάθος να εκτελείς το καθήκον σου με βάση τις προσωπικές σου προτιμήσεις, νομίζοντας ότι αυτό απαιτεί ο Θεός και ότι αυτό θα Τον ευχαριστήσει, και να επιβάλλεις βίαια στον Θεό τις προτιμήσεις σου ή να τις κάνεις πράξη σαν να ήταν η αλήθεια, να τις τηρείς σαν να ήταν οι αλήθεια-αρχές; Έτσι δεν εκτελείς το καθήκον σου, και αν το εκτελείς έτσι, δεν θα το μνημονεύσει ο Θεός. Ορισμένοι δεν κατανοούν την αλήθεια, και δεν ξέρουν τι σημαίνει να εκπληρώνουν καλά τα καθήκοντά τους. Από τη στιγμή που έχουν αφιερώσει την προσπάθειά τους και την καρδιά τους, έχουν επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα τους και έχουν υποφέρει, γιατί δεν εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους σε ικανοποιητικό βαθμό; Γιατί ο Θεός είναι πάντα δυσαρεστημένος; Πού έχουν σφάλει αυτοί οι άνθρωποι; Το σφάλμα τους ήταν ότι δεν αναζήτησαν τις απαιτήσεις του Θεού και, αντ’ αυτού, ενήργησαν σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες —αυτός είναι ο λόγος· αντιμετώπισαν τις δικές τους επιθυμίες, προτιμήσεις και εγωιστικά κίνητρα ως την αλήθεια, και τις αντιμετώπισαν σαν να ήταν αυτό που αγαπούσε ο Θεός, σαν να ήταν τα πρότυπα και οι απαιτήσεις Του. Θεώρησαν ως την αλήθεια αυτά που πίστευαν ότι ήταν σωστά, καλά και όμορφα· αυτό είναι λάθος. Στην πραγματικότητα, παρόλο που οι άνθρωποι μπορεί να νομίζουν κάποιες φορές ότι κάτι είναι σωστό και ότι συνάδει με την αλήθεια, αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι συνάδει με τις προθέσεις του Θεού. Όσο περισσότερο θεωρούν κάτι σωστό, τόσο πιο προσεκτικοί θα πρέπει να είναι και τόσο περισσότερο θα πρέπει να αναζητούν την αλήθεια για να δουν κατά πόσο αυτό που σκέφτονται πληροί τις απαιτήσεις του Θεού. Εάν είναι ακριβώς αντίθετο με τις απαιτήσεις και τα λόγια Του, τότε είναι απαράδεκτο να νομίζεις ότι είναι σωστό· δεν πρόκειται παρά για ανθρώπινη σκέψη, και δεν συνάδει με την αλήθεια, άσχετα από το πόσο σωστή νομίζεις ότι είναι. Το αν κάτι είναι σωστό ή λάθος πρέπει να κρίνεται από τα λόγια του Θεού. Άσχετα από το πόσο σωστό νομίζεις ότι είναι κάτι, αν δεν βασίζεται στα λόγια του Θεού, είναι λάθος και πρέπει να το απορρίπτεις. Είναι αποδεκτό μόνο όταν συνάδει με την αλήθεια, και μόνο τηρώντας τις αλήθεια-αρχές με αυτόν τον τρόπο μπορείς να εκτελέσεις το καθήκον σου σύμφωνα με το πρότυπο. Τι ακριβώς είναι το καθήκον; Είναι μια αποστολή που εμπιστεύτηκε ο Θεός στους ανθρώπους, είναι μέρος του έργου του οίκου του Θεού, καθώς και ευθύνη και υποχρέωση που πρέπει να φέρει κάθε ένας που ανήκει στον εκλεκτό λαό του Θεού. Είναι το καθήκον η καριέρα σου; Είναι προσωπική οικογενειακή υπόθεση; Ισχύει ότι από τη στιγμή που σου έχει ανατεθεί ένα καθήκον, το καθήκον αυτό γίνεται προσωπική σου υπόθεση; Δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Πώς οφείλεις, λοιπόν, να εκπληρώνεις το καθήκον σου; Ενεργώντας σύμφωνα με τις απαιτήσεις, τα λόγια και τα πρότυπα του Θεού, και βασίζοντας τη συμπεριφορά σου στις αλήθεια-αρχές και όχι στις ανθρώπινες υποκειμενικές επιθυμίες» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο αν αναζητά κανείς τις αλήθεια-αρχές μπορεί να εκτελέσει καλά το καθήκον του). Από τα λόγια του Θεού, κατάλαβα πως, προκειμένου να κάνουμε καλά το καθήκον μας και να ικανοποιήσουμε τον Θεό, πρέπει πρώτα να έχουμε σωστές προθέσεις, να εγκαταλείψουμε τις προσωπικές φιλοδοξίες και επιθυμίες μας, και να μην ενεργούμε για χάρη της φήμης, του κέρδους και της θέσης. Επιπλέον, δεν θα πρέπει να εκλαμβάνουμε τις ιδέες και τις προτιμήσεις μας ως τις αλήθεια-αρχές. Αντ’ αυτού, θα πρέπει να αναζητάμε τις απαιτήσεις του Θεού και να κάνουμε το καθήκον μας σύμφωνα με τις προθέσεις Του. Μόνο έτσι μπορούμε να ενεργούμε βάσει αρχών. Στον οίκο του Θεού, όποια πτυχή κι αν αφορά ένα καθήκον, υπάρχουν αλήθεια-αρχές που σχετίζονται μ’ αυτό. Για παράδειγμα, όταν η εκκλησία εκλέγει επικεφαλής και διακόνους, πρέπει να αναζητάμε τις αρχές και τα πρότυπα για την εκλογή επικεφαλής και διακόνων. Πρώτον, πρέπει να είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια, που έχουν καλή ανθρώπινη φύση, καθώς και αίσθημα δικαίου. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις κάποιων αδελφών μπορεί να είναι κάπως σοβαρότερες, αλλά εκείνοι μπορούν ακόμα να αποδεχτούν την αλήθεια, όπως και μπορούν να αποκτήσουν αυτογνωσία μόλις κλαδευτούν, καθώς και να καταβάλουν προσπάθεια για τις απαιτήσεις του Θεού. Η εκλογή ενός τέτοιου ανθρώπου ως επικεφαλής εναρμονίζεται με τις αρχές. Αντίθετα, κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται σωστά, έχουν χαρίσματα, εκδηλώνουν τον ενθουσιασμό τους και μπορούν να υπομείνουν ταλαιπωρία καθώς κάνουν το καθήκον τους, αλλά δεν έχουν καμία προσωπική ζωή-είσοδο. Όταν κάνουν το καθήκον τους, επιδιώκουν τυφλά τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, ξεστομίζοντας λόγια και δόγματα για να παραπλανήσουν τους άλλους. Όταν κλαδεύονται, και πάλι δεν αποκτούν αυτογνωσία. Αν γίνει επικεφαλής ένας τέτοιος άνθρωπος, δεν θα μπορέσει να λύσει κανένα πρόβλημα, και απλώς θα βλάψει τόσο τους αδελφούς και τις αδελφές όσο και το έργο της εκκλησίας.

Αργότερα, προτείναμε να πάει η αδελφή Λι Λινγκ να κάνει καθήκοντα σε μια άλλη περιοχή. Λίγες μόλις μέρες προτού φύγει η αδελφή, κάποιοι αδελφοί και αδελφές έστειλαν μια επιστολή καταγγελίας, λέγοντας πως η Λι Λινγκ δεν επωμιζόταν φορτίο καθώς έκανε το καθήκον της, πως δεν έκανε αληθινό έργο και πως ήταν αρκετά αλαζονική. Έτρεφε μια μόνιμη αντιπάθεια για τις δύο αδελφές με τις οποίες εργαζόταν, ενώ συχνά τις έκρινε και τις μείωνε μπροστά σε άλλους αδελφούς και αδελφές, με αποτέλεσμα οι άλλοι να αρχίσουν να είναι προκατειλημμένοι εναντίον τους. Αυτό προκάλεσε αναστάτωση στην ομάδα και βύθισε τις δύο αδελφές στην αρνητικότητα. Έγραψα γρήγορα στις αδελφές που χειρίστηκαν την επιστολή καταγγελίας, και τους ζήτησα να εκθέσουν τα προβλήματα της Λι Λινγκ με απλό τρόπο, ώστε εκείνη να φύγει το συντομότερο. Στη συνέχεια, συνειδητοποίησα πως η κατάστασή μου ήταν λανθασμένη. Ο λόγος που βιαζόμουν τόσο ήταν όντως να διαθέσω ταλαντούχα άτομα στον οίκο του Θεού; Δεν ήταν ότι θεωρούσα πως, αν διέθετα άλλο ένα ταλαντούχο άτομο, αυτό θα έκανε καλό στην εικόνα μου; Θυμήθηκα τα λόγια του Θεού: «Στην πραγματικότητα δεν είναι δύσκολο να εκτελέσεις το καθήκον σου, ούτε είναι δύσκολο να το κάνεις με αφοσίωση και σε αποδεκτό επίπεδο. Δεν χρειάζεται να θυσιάσεις τη ζωή σου ούτε κάνεις κάτι ιδιαίτερο ή δύσκολο· πρέπει απλώς να ακολουθείς τα λόγια και τις οδηγίες Του με ειλικρίνεια και σταθερότητα, χωρίς να προσθέτεις τις δικές σου ιδέες ή να λειτουργείς με τον δικό σου τρόπο, αλλά βαδίζοντας στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Εάν οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό, ουσιαστικά θα έχουν ανθρώπινη ομοιότητα. Όταν αποκτήσουν πραγματική υποταγή στον Θεό και έχουν γίνει ειλικρινείς, τότε θα έχουν αποκτήσει την ομοιότητα ενός αληθινού ανθρώπινου όντος» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η σωστή εκπλήρωση του καθήκοντος απαιτεί αρμονική συνεργασία). Από τα λόγια του Θεού, είδα πως, εφόσον το καθήκον δεν είναι προσωπικό ζήτημα, αλλά μια ανάθεση από τον Θεό, θα πρέπει να το κάνουμε σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και τις αλήθεια-αρχές. Μόνο έτσι θα συμβαδίζουμε με τις προθέσεις του Θεού. Θα πρέπει να εγκαταλείψω τις προθέσεις μου και να πάψω να δίνω σημασία στο αν με θαυμάζουν ή όχι οι άλλοι. Πρέπει να δίνω σημασία στο να αναζητώ την αλήθεια και να κάνω καλά το καθήκον μου σύμφωνα με τις αρχές. Έτσι θα φροντίζω το έργο που οφείλω να κάνω και θα βαδίζω στο σωστό μονοπάτι. Αν, για χάρη της φήμης, του κέρδους και της θέσης μου, δεν επαλήθευα και δεν αντιμετώπιζα με σοβαρότητα τα προβλήματα της Λι Λινγκ, αυτό θα συνιστούσε κατάφωρη παραβίαση των αρχών. Όταν το σκέφτηκα αυτό, συνειδητοποίησα πως δεν μπορούσα να συνεχίσω να σκέφτομαι την υπόληψη και τη θέση μου, κι έγραψα γρήγορα ένα γράμμα, ζητώντας από τους αδελφούς και τις αδελφές μου να επαληθεύσουν την επιστολή αναφοράς. Μετά την επαλήθευση, επιβεβαιώθηκε πως η Λι Λινγκ δεν ήταν ικανή να φέρεται δίκαια στους ανθρώπους, πως είχε την τάση να τους μειώνει και να τους κρίνει, και πως δεν μπορούσε να συνεργαστεί αρμονικά με τους άλλους ούτε επωμιζόταν φορτίο καθώς έκανε το καθήκον της. Όταν εκτέθηκαν τα προβλήματα της Λι Λινγκ κι εκείνη απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά της, δεν έκανε αυτοκριτική, δεν το αποδέχτηκε και εξέφρασε τη δυσαρέσκειά της. Επομένως, δεν την αφήσαμε να κάνει καθήκοντα σε άλλη περιοχή. Μέσα από την εμπειρία μου, συνειδητοποίησα πως, καθώς κάνουμε τα καθήκοντά μας, πρέπει να έχουμε σωστές προθέσεις, να εγκαταλείψουμε τις επιθυμίες μας και να ενεργούμε σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Τότε μόνο θα είναι ήρεμη και γαλήνια η καρδιά μας.