Στα τέλη του 2016, συνεργάστηκα με την Αδελφή Ι Σιν στο έργο της εκκλησίας. Αφού εργαστήκαμε μαζί για κάποιο διάστημα, είδα ότι η Ι Σιν είχε καλό επίπεδο και κατανοούσε γρήγορα τα λόγια του Θεού. Μπορούσε να αντιληφθεί τα βασικά στοιχεία της συναναστροφής για την αλήθεια και να επιλύσει κάποιες δυσκολίες των αδελφών. Σκέφτηκα: «Πιστεύω στον Θεό εδώ και λίγο καιρό και δεν κατανοώ πολύ την αλήθεια. Έτσι, μέσω της συνεργασίας με την Ι Σιν, το έργο της εκκλησίας σίγουρα θα εκτελεσθεί καλά». Ήμουν πολύ χαρούμενη, γεμάτη αποφασιστικότητα και ενθουσιασμό. Όποτε δεν καταλάβαινα κάτι, ρωτούσα την Ι Σιν. Αυτή έπαιρνε τα ηνία στο έργο και εγώ δεν έφερνα ποτέ αντιρρήσεις γιατί ένιωθα πως ήταν καλύτερη από μένα.

Μετά από λίγο καιρό, άκουσα τους αδελφούς και τις αδελφές να λένε πως η Ι Σιν είχε καλό επίπεδο, αντιλαμβανόταν τα πράγματα και μπορούσε να επιλύσει τα προβλήματά τους, και πως η συναναστροφή της ήταν πραγματικά διαφωτιστική. Αρχικά, μπορούσα και τα αντιμετώπιζα σωστά όλα αυτά. Καθώς, όμως, τα άκουγα συχνά, άρχισα να ντρέπομαι και να στενοχωριέμαι, και σκεφτόμουν: «Είμαστε και οι δύο επικεφαλής και εκτελούμε το έργο μας μαζί. Όταν όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές επαινούν αυτήν, εγώ δεν φαίνομαι ανίκανη;» Συμφωνούσα προφορικά με τους αδελφούς και τις αδελφές, και έλεγα: «Ναι, το επίπεδο της Ι Σιν είναι καλό». Αλλά, μέσα μου, δεν μπορούσα να το ανεχτώ και σκεφτόμουν: «Οργανώνω και εγώ πολλές συναθροίσεις για τους αδελφούς και τις αδελφές, και μπορώ και εγώ να επιλύω κάποια από τα προβλήματα και τις δυσκολίες τους. Εμένα γιατί δεν με επαινεί κανείς; Είμαι όντως τόσο κατώτερη από την Ι Σιν; Δεν μ’ αρέσει αυτό. Πρέπει να διαβάσω περισσότερο τα λόγια του Θεού για να συναναστραφώ πιο καθαρά στις συναθροίσεις, και πρέπει να προσπαθήσω να φτάσω την Ι Σιν για να δουν οι αδελφοί και οι αδελφές ότι δεν είμαι κατώτερη από αυτήν!» Μετά απ’ αυτό, άρχισα να εργάζομαι σκληρά, να πηγαίνω στις συναθροίσεις τη μέρα και να διαβάζω και να εξοπλίζομαι με τα λόγια του Θεού τη νύχτα. Σημείωνα όλα τα χωρία των λόγων του Θεού που θα μπορούσαν να επιλύσουν συγκεκριμένες καταστάσεις έτσι ώστε να τα βρίσκω γρήγορα όταν έλυνα προβλήματα. Όταν έρχονταν στις συναθροίσεις μας οι ανώτεροι επικεφαλής, τους συμβουλευόμουν σε ό,τι δεν κατανοούσα γιατί ήθελα να κατανοήσω περισσότερα, να είμαι καλύτερα εξοπλισμένη και να ξεπεράσω την Ι Σιν.

Μια φορά, σε μια συνάθροιση των επικεφαλής της ομάδας, η Ι Σιν έπρεπε φροντίσει κάτι άλλο και έστειλε εμένα πρώτα. Ήμουν πολύ χαρούμενη, γιατί πριν απ’ αυτό η Ι Σιν ερχόταν πάντα μαζί μου και έπαιρνε τα ηνία σε κάθε συνάθροιση. Σήμερα, όμως, ήταν επιτέλους η σειρά μου να συναναστραφώ μόνη μου με τους αδελφούς και τις αδελφές. Έπρεπε να εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία για να αποδώσω καλά και να αποδείξω ότι το επίπεδό μου δεν ήταν κατώτερο από της Ι Σιν. Στη συνάθροιση, ξεκίνησα κατανοώντας την πρόσφατη κατάσταση της κάθε επικεφαλής της ομάδας και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν όλες στα καθήκοντά τους. Την ώρα που μιλούσε μια συγκεκριμένη αδελφή, άκουγα προσεκτικά και το μυαλό μου δούλευε γρήγορα. Σκεφτόμουν προσεκτικά ποια χωρία των λόγων του Θεού θα μπορούσα να βρω για να αντιμετωπίσω την κατάστασή της. Σκεφτόμουν: «Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τα θαλασσώσω. Αν δεν μπορέσω να λύσω αυτό το πρόβλημα, θα είμαι για πάντα στη σκιά της Ι Σιν. Αυτό θα ήταν τόσο εξευτελιστικό και ταπεινωτικό!» Αφού η αδελφή περιέγραψε την κατάστασή της, βρήκα τα σχετικά χωρία των λόγων του Θεού και συναναστράφηκα παρατηρώντας τις αντιδράσεις της. Βλέποντας την αδελφή να γνέφει καταφατικά, ένιωσα μια ξαφνική ικανοποίηση και σκέφτηκα ότι τα πήγαινα καλά. Καθώς, όμως, άρχισα να εμβαθύνω στη συναναστροφή, ήρθε η Ι Σιν, αφού είχε τελειώσει την εργασία της. Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές, που κοιτούσαν εμένα, έστρεψαν την προσοχή τους στην Ι Σιν. Ένιωσα, από το βλέμμα στα μάτια τους, ότι όλοι περίμεναν με ανυπομονησία την Ι Σιν. Ένιωσα κάπως απογοητευμένη. Μετά απ’ αυτό, η Ι Σιν άρχισε να βρίσκει λόγια του Θεού που αφορούσαν στα θέματα της επικεφαλής της ομάδας και να συναναστρέφεται πάνω σ’ αυτά. Η συναναστροφή της Ι Σιν ήταν όντως πολύ ξεκάθαρη και ζήλεψα πολύ. Σκέφτηκα: «Ήρθες εσύ και πήρες τα ηνία και μου έκλεψες τη δόξα. Δεν γίνεται. Δεν μπορώ να μείνω άπραγη και να σε αφήσω να τραβήξεις την προσοχή. Πρέπει να βρω μια ευκαιρία να συναναστραφώ». Έστυψα το μυαλό μου, για να βρω ποια χωρία των λόγων του Θεού να χρησιμοποιήσω και πώς να συναναστραφώ πιο καθαρά από την Ι Σιν. Επειδή ήθελα διακαώς να κάνω φιγούρα, μόλις η Ι Σιν σταμάτησε για μια στιγμή, πετάχτηκα και πήρα εγώ τον λόγο προς την επικεφαλής της ομάδας, λέγοντας: «Αδελφή, βρήκα και εγώ ένα χωρίο των λόγων του Θεού σχετικά με την κατάστασή σου, ας συναναστραφούμε πάνω σε αυτό». Ξεκίνησα τότε να διαβάζω, αλλά καθώς συνέχισα, είδα ότι το χωρίο που είχα επιλέξει δεν ήταν κατάλληλο για την κατάσταση της αδελφής. Το μυαλό μου άρχισε να βουίζει και σκέφτηκα: «Ωχ, όχι, τα έκανα θάλασσα; Ήλπιζα ότι θα με θαύμαζαν οι αδελφοί και οι αδελφές· αλλά ένα τόσο στοιχειώδες λάθος δεν αποδεικνύει ότι είμαι ανίκανη; Είναι πολύ ταπεινωτικό αυτό!» Ένιωσα τεράστια αμηχανία και ντροπή, το πρόσωπό μου έκαιγε και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Η Ι Σιν συνέχισε τη συναναστροφή της και οι αδελφοί και οι αδελφές την άκουγαν προσεκτικά. Ένιωθα παραγκωνισμένη, είχα μεγάλο πόνο και δυσφορία, σαν να καθόμουν πάνω σε καρφιά. Άρχισε να φουντώνει μέσα μου η δυσαρέσκεια, και σκέφτηκα: «Τι ρόλο παίζω εγώ; Είμαι εδώ μόνο για να επαινώ την Ι Σιν; Επειδή είναι εδώ η Ι Σιν, φαίνομαι εγώ τόσο ανεπαρκής! Αυτή φταίει για την ταπείνωσή μου σήμερα. Αν δεν ήταν εδώ, θα είχα εγώ τόσο άγχος ώστε να μην μπορώ να βρω τα κατάλληλα χωρία των λόγων του Θεού; Θα είχα ταπεινωθεί έτσι;» Ένιωθα σαν χαζή που καθόμουν εκεί και ήθελα να φύγω αμέσως. Αφού τελείωσε επιτέλους η συνάθροιση, πήγα στο σπίτι και ξάπλωσα στο κρεβάτι, αλλά όταν σκεφτόμουν τι είχε συμβεί στη συνάθροιση, η καρδιά μου στροβιλιζόταν σε μια θύελλα αγωνίας, και ένιωθα μεγάλη αναστάτωση και απογοήτευση. Σκεφτόμουν όλη την προσπάθεια που είχα καταβάλει πρόσφατα για να βελτιώσω τις δεξιότητές μου στην επίλυση προβλημάτων, το ότι παρευρισκόμουν σε συναθροίσεις την ημέρα και εξοπλιζόμουν με τα λόγια του Θεού τη νύχτα και έμενα ξύπνια ως τα μεσάνυχτα, αλλά όσο και να προσπαθούσα, δεν μπορούσα να φτάσω την Ι Σιν. Όσο το σκεφτόμουν αυτό, άρχισα να νιώθω δυσαρέσκεια για την Ι Σιν και δεν ήθελα πια να συνεργαστώ μαζί της στις συναθροίσεις. Δεν ήθελα καν να τη βλέπω. Την επόμενη μέρα, όταν πήγα μαζί με την Ι Σιν στη συνάθροιση, κρατούσα μούτρα και δεν μιλούσα. Σκεφτόμουν: «Δεν μπορώ να την ανταγωνιστώ, θα κρατήσω λοιπόν το στόμα μου κλειστό και θα ακούω!» Αλλά ακόμη και αν δεν ανταγωνιζόμουν, εξακολουθούσα να νιώθω αναστάτωση, απογοήτευση και θυμό. Όταν προσπαθούσα να συναναστραφώ, σταματούσε το μυαλό μου και δεν ήξερα τι να πω. Άρχισα, λοιπόν, να παραπονιέμαι και σκεφτόμουν: «Γιατί της έδωσε ο Θεός τόσο καλό επίπεδο; Γιατί έδωσε σ’ εμένα τόσο κακό επίπεδο και κανόνισε να εκτελούμε μαζί τα καθήκοντά μας; Όταν είναι αυτή παρούσα, εγώ είναι σαν να μην υπάρχω καν». Ήλπιζα ότι μια μέρα σύντομα θα μας χώριζαν. Μιλούσα λιγότερο στις επόμενες συναθροίσεις και συμμετείχα λιγότερο στις συζητήσεις για το έργο. Η κατάστασή μου χειροτέρευε και ένιωθα όλο και μεγαλύτερο πόνο και καταπίεση. Προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου! Ζηλεύω συνεχώς την Ι Σιν και πάντα συγκρίνω τον εαυτό μου μαζί της. Είναι πολύ οδυνηρό να ζω σε αυτήν την κατάσταση. Θεέ μου! Διαφώτισέ με και καθοδήγησέ με για να καταλάβω τη διεφθαρμένη διάθεσή μου».

Μετά, διάβασα ένα χωρίο των λόγων του Θεού: «Σε οτιδήποτε αφορά τη φήμη, τη θέση ή μια ευκαιρία να λάμψετε —όταν για παράδειγμα ακούτε ότι ο οίκος του Θεού σχεδιάζει να καλλιεργήσει κάποιους ταλαντούχους ανθρώπους— η καρδιά όλων σας σκιρτά από προσμονή, και συνέχεια όλοι σας θέλετε να γίνετε διάσημοι και να βγείτε στο προσκήνιο. Όλοι θέλετε να παλέψετε για τη θέση και την υπόληψη. Ντρέπεστε γι’ αυτό, αλλά αν δεν το κάνετε, θα νιώθατε άσχημα. Όποτε βλέπετε κάποιον να ξεχωρίζει, νιώθετε φθόνο και μίσος, διαμαρτύρεστε και το θεωρείτε άδικο: “Γιατί δεν μπορώ κι εγώ να ξεχωρίσω; Γιατί βρίσκονται πάντα άλλοι άνθρωποι στο προσκήνιο; Γιατί δεν έρχεται ποτέ η δικιά μου η σειρά;” Κι έπειτα, αισθάνεστε πικρία, προσπαθείτε να την καταπνίξετε, αλλά δεν μπορείτε. Προσεύχεστε στον Θεό και για λίγο αισθάνεστε καλύτερα, αλλά μόλις σας ξανατύχει μια παρόμοια κατάσταση, ούτε τότε μπορείτε να την ξεπεράσετε. Δεν είναι αυτό εκδήλωση ανώριμου αναστήματος; Όταν οι άνθρωποι εμπλέκονται σε τέτοιες καταστάσεις, δεν έχουν πέσει στην παγίδα του Σατανά; Τούτα είναι τα δεσμά της διεφθαρμένης φύσης του Σατανά, που δένουν τα ανθρώπινα όντα» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η ελευθερία και η απελευθέρωση κερδίζονται μόνο αποβάλλοντας τη διεφθαρμένη διάθεση). Τα λόγια του Θεού φανέρωσαν την ακριβή μου κατάσταση. Είδα ότι, όταν όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές θαύμαζαν τη Γι Σιν, ένιωθα ότι έμοιαζα ανεπαρκής, έβγαινε η ζήλεια μου στην επιφάνεια και άρχιζα να την ανταγωνίζομαι. Για να με θαυμάζουν όλοι, σηκωνόμουν νωρίς και πήγαινα για ύπνο αργά ώστε να διαβάζω τα λόγια του Θεού και να εξοπλιστώ με τις αλήθειες, και να αποδείξω ότι δεν ήμουν κατώτερη από τη Γι Σιν. Στη συνάθροιση με τους επικεφαλής, όταν έφτασε η Γι Σιν, οι αδελφοί και οι αδελφές έστρεψαν την προσοχή τους σ’ αυτήν, και η συναναστροφή της ήταν πολύ καλή. Ζήλεψα και δεν ήθελα να το δεχτώ, και έστυψα το μυαλό μου για να βρω πιο κατάλληλα χωρία των λόγων του Θεού για να συναναστραφώ. Αλλά τα χωρία που βρήκα δεν ήταν καθόλου κατάλληλα για την κατάσταση της επικεφαλής της ομάδας. Ένιωσα ταπείνωση και εξωτερίκευσα τη δυσαρέσκειά μου στη Γι Σιν, με τη σκέψη ότι όσο αυτή ήταν εκεί, εγώ δεν θα ξεχώριζα κι έτσι δεν ήθελα να συνεργαστώ μαζί της. Με απασχολούσε περισσότερο η δική μου φήμη και θέση. Όταν κάτι αφορούσε την υπερηφάνεια ή τη θέση, ήθελα οπωσδήποτε να ανταγωνιστώ, και αν αποτύγχανα, ένιωθα δυσαρέσκεια, μίσος και προκατάληψη εναντίον της, και σκεφτόμουν πως για όλα έφταιγε αυτή. Ήμουν τόσο μικροπρεπής, ποταπή και άθλια. Σκέφτηκα τον Τζο Γιου από το «Ειδύλλιο των Τριών Βασλείων», ο οποίος ζήλευε τόσο πολύ τα ταλέντα του Τζούγκα Λιάνγκ, που πέθανε σε νεαρή ηλικία από τον θυμό του. Έτσι κι εγώ περνούσα τις μέρες μου με θυμό και δυσαρέσκεια λόγω της ζήλειας μου για τη Γι Σιν, ζώντας στο σκοτάδι και τον πόνο, και αποτυγχάνοντας ακόμη και στην εκπλήρωση των καθηκόντων μου. Δεν θα οδηγούσε αυτό ταχύτερα στην αποκάλυψη και τον αποκλεισμό μου; Στην πραγματικότητα, η Γι Σιν μπορούσε να κατανοήσει τα θέματα γρήγορα, να συναναστραφεί για την αλήθεια με φώτιση, και να επιλύσει τις δυσκολίες των αδελφών. Αυτό ήταν ωφέλιμο τόσο για το έργο της εκκλησίας όσο και για τους αδελφούς και τις αδελφές, ενώ αντιστάθμιζε και τα δικά μου ελαττώματα. Ήταν καλό. Ωστόσο, ζήλευα τα ταλέντα της αδελφής μου και δεν άντεχα να τη βλέπω να με ξεπερνάει. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να την ανταγωνιστώ για δόξα, κέρδος και βαθμό, και αν δεν μπορούσα να κερδίσω, γινόμουν αρνητική και τεμπέλα και εξωτερίκευα την απογοήτευσή μου στο καθήκον μου. Ήμουν πραγματικά εγωίστρια! Προσευχήθηκα σιωπηλά στον Θεό: «Θεέ μου, δεν θέλω πια να ζω σε αυτήν την κατάσταση ζήλειας, είναι πολύ οδυνηρό και καταπιεστικό! Θέλω να μετανοήσω και να διορθώσω την αλήθεια για να επιλύσω αυτήν τη διεφθαρμένη διάθεση. Σε παρακαλώ, καθοδήγησέ με».

Κατά την αναζήτησή μου, θυμήθηκα κάποια από τα λόγια του Θεού: «Για πολλά χρόνια, οι σκέψεις στις οποίες βασίζονται οι άνθρωποι για την επιβίωσή τους, διαβρώνουν τις καρδιές τους σε τέτοιον βαθμό που έχουν γίνει ύπουλοι, δειλοί και ποταποί. Όχι μόνο τους λείπει η δύναμη της θέλησης και η αποφασιστικότητα, αλλά έχουν γίνει και άπληστοι, αλαζόνες και ισχυρογνώμονες. Τους λείπει παντελώς κάθε αποφασιστικότητα που υπερβαίνει εαυτόν και, ακόμη περισσότερο, δεν έχουν το παραμικρό θάρρος να αποτινάξουν τους περιορισμούς αυτών των σκοτεινών επιρροών. Οι σκέψεις και η ζωή των ανθρώπων είναι τόσο σάπιες, που οι αντιλήψεις τους σχετικά με την πίστη στον Θεό παραμένουν αφόρητα φρικτές, και ακόμη κι όταν οι άνθρωποι μιλούν για τις απόψεις τους περί πίστης στον Θεό, είναι απλώς αφόρητο να το ακούει κανείς. Όλοι οι άνθρωποι είναι δειλοί, ανίκανοι, ποταποί και ευάλωτοι. Δεν νιώθουν απέχθεια για τις δυνάμεις του σκότους και δεν νιώθουν αγάπη για το φως και την αλήθεια. Αντίθετα, κάνουν ό,τι μπορούν για να τα αποβάλουν» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γιατί είσαι απρόθυμος να είσαι αντιθετικό στοιχείο;). «Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τη φήμη και το κέρδος για να ελέγχει τις σκέψεις των ανθρώπων, σε σημείο που να μη σκέφτονται τίποτε άλλο από τη φήμη και το κέρδος. Πασχίζουν για φήμη και κέρδος, ταλαιπωρούνται για τη φήμη και το κέρδος, υπόκεινται σε εξευτελισμό για τη φήμη και το κέρδος, θυσιάζουν ό,τι έχουν και δεν έχουν και προβαίνουν σε κάθε είδους κρίσεις και αποφάσεις για τη φήμη και το κέρδος. Με αυτόν τον τρόπο, ο Σατανάς κρατά τους ανθρώπους δέσμιους με αόρατες αλυσίδες και αυτοί δεν έχουν ούτε τη δύναμη ούτε το κουράγιο να τις αποτινάξουν. Χωρίς να το καταλάβουν, κουβαλάνε αυτές τις αλυσίδες και σέρνονται συνεχώς με μεγάλη δυσκολία. Χάριν της φήμης και του κέρδους, η ανθρωπότητα αποφεύγει τον Θεό και Τον προδίδει, καθίσταται ολοένα πιο φαύλη. Επομένως, με αυτόν τον τρόπο, η μία γενιά μετά την άλλη καταστρέφονται μέσα στη φήμη και το κέρδος του Σατανά» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός ΣΤ΄). Καθώς συλλογιζόμουν τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι τον πόνο με τον οποίο ζούσα τον είχε προκαλέσει η διαφθορά και η ζημιά από τον Σατανά. Αναλογίστηκα πώς είχα επηρεαστεί από την κοινωνία και τι είχα μάθει από μικρή ηλικία από την οικογένειά μου, και ζούσα με σατανικά δηλητήρια όπως «Είμαι κύριος του εαυτού μου τόσο στον ουρανό όσο και στη γη». «Μπορεί να υπάρξει μόνο ένα κυρίαρχο αρσενικό», και «Ένας άνθρωπος αφήνει το όνομά του οπουδήποτε μένει, όπως ακριβώς μια χήνα βγάζει την κραυγή της όπου πετάει». Ήμουν εξαιρετικά εγωίστρια, ποταπή, αλαζονική και επηρμένη. Αν κάποιος με ξεπερνούσε ή απειλούσε τη φήμη ή τη θέση μου, στενοχωριόμουν, ένιωθα ζήλεια και μίσος, με κυρίευε έντονο αίσθημα καταπίεσης κι ένας αφόρητος πόνος. Θυμάμαι μια συμμαθήτριά μου, που ήταν φίλη μου και καλύτερη μαθήτρια από μένα. Όταν έβλεπα άλλες συμμαθήτριες να μαζεύονται γύρω της και να της κάνουν ερωτήσεις, ένιωθα παραμελημένη, άρχισα να τη ζηλεύω και ήθελα να την ξεπεράσω. Αργότερα, όταν δεν μπορούσα να τη φτάσω στις μαθητικές επιδόσεις, έκοψα τη φιλία μαζί της και η σχέση μας διαλύθηκε. Αφού παντρεύτηκα, όταν είδα ότι οι γείτονές μου έβγαζαν περισσότερα χρήματα και ζούσαν καλύτερα, ζήλεψα και δούλεψα σκληρά για να βγάλω περισσότερα χρήματα, αλλά και πάλι δεν μπορούσα να τους φτάσω και έτσι δεν ήθελα πια να κάνω παρέα μαζί τους. Ακόμη και όταν άρχισα να πιστεύω στον Θεό, συνέχισα να ζω με βάση αυτά τα δηλητήρια. Όταν είδα ότι η Ι Σιν είχε καλύτερο επίπεδο και κατανόηση από μένα, ζήλεψα και πάσχισα να την ξεπεράσω, και όταν δεν τα κατάφερα, ένιωσα αφόρητη δυσφορία και δεν ήθελα να τη βλέπω. Παραπονέθηκα ακόμη και στον Θεό που μου έδωσε τόσο κακό επίπεδο. Εξωτερίκευσα τη δυσαρέσκειά μου στα καθήκοντά μου και δεν συμμετείχα στο έργο της εκκλησίας. Είδα ότι ήμουν παράλογη και δεν είχα καθόλου ανθρώπινη φύση. Η φήμη και η θέση με είχαν παγιδεύσει σε αφόρητη οδύνη, όχι μόνο προκαλώντας πόνο σ’ εμένα, αλλά βλάπτοντας και άλλους. Είχα, επίσης, προβλήματα στη ζωή-είσοδο και έχασα πολλές ευκαιρίες να κερδίσω την αλήθεια. Κατάλαβα ότι η επιδίωξη της φήμης, του κέρδους και της θέσης δεν ήταν το σωστό μονοπάτι, και αν συνέχιζα να τα επιδιώκω αυτά, θα κατέληγα ακόμη πιο μακριά από τον Θεό και στο τέλος ο Θεός θα με απέκλειε. Αφού το αναγνώρισα αυτό, ήμουν πρόθυμη να αλλάξω και να μην επιδιώκω πλέον τη φήμη ή τη θέση.

Αργότερα, διάβασα περισσότερα από τα λόγια του Θεού: «Οι ρόλοι δεν είναι ίδιοι. Υπάρχει ένα σώμα. Ο καθένας κάνει το καθήκον του, ο καθένας είναι στη θέση του κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορεί —για κάθε σπίθα υπάρχει μία λάμψη φωτός— και επιζητώντας την ωριμότητα στη ζωή. Έτσι θα είμαι ικανοποιημένος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 21). «Πρέπει να επιτύχετε αρμονική συνεργασία για τους σκοπούς του έργου του Θεού, προς όφελος της εκκλησίας και ώστε να ωθήσετε τους αδελφούς και τις αδελφές σας προς τα εμπρός. Θα πρέπει να συντονίζεσαι με τους άλλους, ο καθένας να διορθώνει τον άλλο και να φτάνει σε καλύτερο αποτέλεσμα εργασίας, ώστε να λαμβάνει υπόψη του τις προθέσεις του Θεού. Αυτό σημαίνει αληθινή συνεργασία, και μόνο όσοι συνεργάζονται θα αποκτήσουν αληθινή είσοδο. Ενώ συνεργάζεστε, κάποια από τα λόγια που εκφράζετε μπορεί να είναι ακατάλληλα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Συναναστραφείτε περί αυτού αργότερα και κατανοείστε το σαφέστερα· μην το αμελείτε. Μετά από αυτό το είδος συναναστροφής, μπορείτε να αναπληρώσετε τις ελλείψεις των αδελφών σας. Μόνο αν εμβαθύνετε όλο και περισσότερο στην εργασία σας κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορείτε να επιτύχετε καλύτερα αποτελέσματα. Καθένας από εσάς, ως άνθρωποι που υπηρετείτε τον Θεό, πρέπει να είναι σε θέση να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της εκκλησίας σε ό,τι κάνετε, αντί να σκέφτεστε μόνο τα δικά σας συμφέροντα. Είναι απαράδεκτο να ενεργείτε μόνοι σας, υπονομεύοντας ο ένας τον άλλον. Οι άνθρωποι που συμπεριφέρονται έτσι δεν είναι κατάλληλοι να υπηρετήσουν τον Θεό!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Υπηρετείστε όπως οι Ισραηλίτες). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι ο Θεός δίνει διαφορετικό επίπεδο στον καθένα και έχει διαφορετικές απαιτήσεις από τον καθένα. Είτε κάποιος έχει καλό είτε κακό επίπεδο, αν εκτελεί τα καθήκοντά του με τις σωστές προθέσεις, κι αναζητά την αλήθεια, κι ενεργεί σύμφωνα με τις αρχές, και κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, ο Θεός το εγκρίνει. Ο Θεός μού έδωσε αυτό το επίπεδο, κι αυτό ήταν η μοίρα και η κυριαρχία Του, οπότε έπρεπε να υποταχθώ, να αξιοποιήσω στο έπακρο όσα μπορούσα να πετύχω και να κάνω καλά τα καθήκοντά μου. Σκεφτόμουν πως πίστευα στον Θεό μόνο για λίγο καιρό και η ζωή-είσοδός μου ήταν ρηχή, και δεν μπορούσα μόνη μου να κάνω καλά το έργο. Η συναναστροφή της Ι Σιν για την αλήθεια ήταν πιο ξεκάθαρη, και τα προτερήματά της αντιστάθμιζαν τα ελαττώματά μου. Με τη συνεργασία μας μπορούσαμε να εκτελούμε το έργο καλά —δεν ήταν καλό αυτό; Έπρεπε να αφήσω τη ζήλεια μου, να συνεργαστώ σωστά με την αδελφή μου και να της κάνω περισσότερες ερωτήσεις για πράγματα που δεν καταλάβαινα, έτσι ώστε να αναπτυχθώ γρήγορα. Αφού το συνειδητοποίησα αυτό, σταμάτησα να παραπονιέμαι για το κακό μου επίπεδο, και ήμουν πρόθυμη να υποταχθώ και να κάνω το καθήκον μου. Σύντομα, έφτασε η ώρα για άλλη μια συνάθροιση, και ανοίχτηκα στην Ι Σιν για τη διαφθορά που είχα αποκαλύψει και της ζήτησα συγγνώμη. Η Ι Σιν ανοίχτηκε κι αυτή και συναναστράφηκε μαζί μου, και ένιωσα στην καρδιά μου μια τεράστια αίσθηση απελευθέρωσης από τη συνάθροιση αυτή. Μέσω της διαφώτισης και της καθοδήγησης των λόγων του Θεού, κατάφερα να κατανοήσω και να αλλάξω τη διεφθαρμένη διάθεσή μου. Ευχαριστώ τον Θεό για τη σωτηρία Του!