Τον Μάιο του 2018, αποδέχτηκα το έργο των εσχάτων ημερών του Παντοδύναμου Θεού. Έναν χρόνο αργότερα, εκλέχτηκα επικεφαλής εκκλησίας, και μετά από τέσσερα χρόνια, εκλέχτηκα επόπτης εκκλησίας στο Καμερούν. Πίστευα ότι ήμουν άριστος, σαν να ήμουν ανώτερος απ’ τους άλλους ανθρώπους. Οι αντιλήψεις μου με έκαναν να πιστεύω ότι ο Θεός εκτιμούσε περισσότερο όσους είχαν θέση, και ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν πολυτιμότεροι απ’ τους άλλους και είχαν μεγαλύτερη τύχη να σωθούν. Τα τελευταία χρόνια που ήμουν επικεφαλής, είχα κερδίσει πολλά, οπότε ένιωθα σίγουρος για τη σωτηρία μου. Αυτό μου έδινε μεγαλύτερο κίνητρο στο καθήκον μου. Ακόμη κι όταν οι άλλοι είχαν ήδη πάει για ύπνο το βράδυ, εγώ συνέχιζα να κάνω το καθήκον μου. Πίστευα ότι απ’ τη στιγμή που πλήρωνα μεγαλύτερο τίμημα κι επωμιζόμουν περισσότερες ευθύνες απ’ τους άλλους, ο Θεός θα με ευλογούσε περισσότερο. Ως επικεφαλής, βάδιζα πάντα με το κεφάλι ψηλά, με αίσθημα ανωτερότητας. Πίστευα ότι αν παρέμενα επικεφαλής, η σωτηρία μου θα ήταν εξασφαλισμένη. Τα πράγματα, όμως, δεν ήρθαν όπως τα περίμενα.

Επειδή το έργο του ευαγγελίου χρειαζόταν επειγόντως ανθρώπους, με έστειλαν να διαδώσω το ευαγγέλιο. Όλα πήγαν καλά και είχα πολύ καλά αποτελέσματα στο καθήκον μου. Μετά από λίγο καιρό, πήρα προαγωγή σε επικεφαλής ομάδας. Χάρηκα πολύ που πήρα προαγωγή. Ήμουν επικεφαλής ομάδας κι επόπτης εκκλησίας. Ένιωθα ακόμη πιο κοντά στη σωτηρία και ότι ο προορισμός μου ήταν πιο ασφαλής. Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2022, μετατέθηκα στην Εκκλησία του Νέου Φωτός για να κάνω το καθήκον μου. Εκεί, είχαν ήδη επικεφαλής των ομάδων του ευαγγελίου κι επόπτες εκκλησίας. Οπότε, εγώ απλώς διέδιδα το ευαγγέλιο κι έχασα τους τίτλους του επικεφαλής ομάδας ευαγγελίου κι επόπτη εκκλησίας. Αντιμέτωπος με αυτές τις αλλαγές, ένιωσα ότι η θέση μου είχε πέσει. Έχασα το αίσθημα ανωτερότητας κι ένιωσα μάλιστα ότι μπορεί να είχα χάσει την ευκαιρία μου να σωθώ. Στη συνέχεια, έχασα το κίνητρο στο καθήκον μου και ήθελα απλώς να παραμένω σιωπηλός. Όταν είχα θέση, βάδιζα με το κεφάλι ψηλά κι ένιωθα πολύ περήφανος. Χωρίς θέση, όμως, έχασα τον ενθουσιασμό μου. Διατηρούσα, όμως, ακόμη τις ελπίδες μου και σκεφτόμουν: «Μόλις έφτασα. Οι αδελφοί και οι αδελφές της Εκκλησίας του Νέου Φωτός δεν με ξέρουν ακόμη. Αν συνεχίσω να εργάζομαι σκληρά στο καθήκον μου, με το επίπεδο και τις εργασιακές μου ικανότητες, θα τραβήξω σίγουρα την προσοχή των γύρω μου, και αργά ή γρήγορα, θα εκλεγώ ξανά επικεφαλής. Έχω ακόμη ελπίδες να σωθώ!» Καθώς τα σκεφτόμουν αυτά, δεν έγινα πολύ αρνητικός και συνέχισα να κάνω το καθήκον μου.

Στα τέλη Δεκεμβρίου του 2022, ήταν να ξαναγίνουν εκλογές στην Εκκλησία του Νέου Φωτός για τους επόπτες εκκλησίας. Πριν τις εκλογές, ένιωθα πολύ σίγουρος και πίστευα ότι θα εκλεγώ σίγουρα, διότι όλοι ήξεραν ότι ήμουν αρκετά χρόνια επικεφαλής κι ότι είχα τα προσόντα. Τελικά, όμως, χωρίς να το περιμένω, όταν έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα, είδα ότι είχα λάβει μόνο δύο ψήφους. Είχα χάσει τις εκλογές. Ήταν πολύ δύσκολο να το αντέξω. Ένιωσα εντελώς άχρηστος, σαν ξεπουπουλιασμένο πουλί. Μετά βίας άντεχα να με κοιτάζουν οι άλλοι. Εκείνη την περίοδο, ένιωθα πολύ αρνητικός και παρερμήνευα τον Θεό. Πίστευα ότι η θέση θα μου επέτρεπε να κάνω το καθήκον μου καλύτερα και να αναγνωριστώ απ’ τον Θεό. Χάνοντας, όμως, τη θέση μου, πίστεψα πως ο Θεός δεν θα με έσωζε πια και πως είχα χάσει τον καλό προορισμό μου. Δεν ήθελα να πηγαίνω στις συναθροίσεις της ομάδας ούτε να απαντώ σε μηνύματα απ’ τους αδελφούς και τις αδελφές. Ήθελα μόνο να κρύβομαι και να κλείνομαι στον εαυτό μου. Πήγαινα απρόθυμα στις συναθροίσεις, χωρίς όμως να συμμετέχω ενεργά στη συναναστροφή. Δεν ήθελα να προσέχουν οι άνθρωποι την παρουσία μου, διότι δεν είχα καμία θέση πια. Φοβόμουν ότι οι αδελφοί και οι αδελφές θα με θυμούνταν μόνο ως έναν πρώην επικεφαλής που είχε παραμεριστεί. Δεν ήθελα καν να διαβάζω τα λόγια του Θεού ούτε να προσεύχομαι, και ακόμη κι όταν προσευχόμουν, έκανα απλώς τα τυπικά και δεν ήξερα τι να πω στον Θεό. Δεν ήμουν ενεργός στο καθήκον μου, και κάποιες φορές, δεν μπορούσα να ηρεμήσω την καρδιά μου. Διάβαζα ειδησεογραφικές και πολιτικές ιστοσελίδες κι έβλεπα βίντεο με ζώα. Όταν έβλεπα αυτά τα πράγματα, δεν ένιωθα ότι είχα κερδίσει κάτι. Ένιωθα κενός εσωτερικά. Ένιωθα ότι η κατάστασή μου δεν ήταν σωστή κι ότι μπορεί πίσω απ’ την αποτυχία μου στις εκλογές να υπήρχε πρόθεση του Θεού. Οπότε προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, δεν μπορώ πια να ηρεμήσω για να κάνω τα καθήκοντά μου και θέλω μάλιστα να απομακρυνθώ από Εσένα. Δεν καταλαβαίνω γιατί είμαι έτσι. Σε παρακαλώ, διαφώτισε και καθοδήγησέ με για να κατανοήσω την κατάστασή μου».

Έπειτα μίλησα για την κατάστασή μου στον αδελφό Μάθιου, ο οποίος με έβαλε να διαβάσω δύο χωρία των λόγων του Θεού. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Κατά την επιδίωξή σας, έχετε πάρα πολλές προσωπικές αντιλήψεις και ελπίδες και πάρα πολλά μέλλοντα. Το παρόν έργο γίνεται για να κλαδέψει την επιθυμία σας για κύρος και τις εξωφρενικές επιθυμίες σας. Οι ελπίδες, το κύρος και οι αντιλήψεις αποτελούν όλα κλασικές αναπαραστάσεις σατανικής διάθεσης. Ο λόγος που υπάρχουν τέτοια πράγματα στις καρδιές των ανθρώπων είναι εξ ολοκλήρου επειδή το δηλητήριο του Σατανά πάντοτε διαβρώνει τις σκέψεις των ανθρώπων, και οι άνθρωποι είναι πάντοτε ανίκανοι να αποτινάξουν αυτούς τους πειρασμούς του Σατανά. Ζουν μέσα στην αμαρτία, ωστόσο δεν πιστεύουν ότι πρόκειται για αμαρτία και εξακολουθούν να σκέφτονται: “Πιστεύουμε στον Θεό, επομένως πρέπει να μας δώσει ευλογίες και να κανονίσει καταλλήλως τα πάντα για εμάς. Πιστεύουμε στον Θεό, οπότε πρέπει να είμαστε ανώτεροι από τους άλλους και πρέπει να έχουμε περισσότερο κύρος και καλύτερο μέλλον από οποιονδήποτε άλλο. Εφόσον πιστεύουμε στον Θεό, Εκείνος πρέπει να μας δίνει απεριόριστες ευλογίες. Διαφορετικά, δεν θα αποκαλείτο πίστη στον Θεό”. […] Οι σκέψεις και οι αντιλήψεις που έχετε τώρα δεν είναι ακριβώς έτσι; “Εφόσον πιστεύω στον Θεό, θα πρέπει να κατακλύζομαι με ευλογίες και θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι το κύρος μου δεν θα υποβαθμιστεί ποτέ και ότι θα παραμείνει υψηλότερο από εκείνο των μη πιστών”. Δεν τρέφετε αυτού του είδους την αντίληψη μέσα σας για μόνο ένα ή δύο χρόνια, αλλά για πολλά χρόνια. Το συναλλακτικό σκεπτικό σας είναι υπερβολικά αναπτυγμένο. Παρόλο που έχετε φτάσει σε αυτό το στάδιο σήμερα, ακόμη δεν έχετε εγκαταλείψει το κύρος, απεναντίας πασχίζετε μονίμως να ρωτάτε σχετικά με αυτό, και το παρατηρείτε καθημερινά, τρομοκρατημένοι ότι μια μέρα το κύρος σας θα χαθεί και το όνομά σας θα καταστραφεί. Οι άνθρωποι δεν έχουν παραμερίσει ποτέ την επιθυμία τους για άνεση» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γιατί είσαι απρόθυμος να είσαι αντιθετικό στοιχείο;). «Τώρα είστε ακόλουθοι και έχετε αποκτήσει κάποια κατανόηση γι’ αυτό το στάδιο του έργου. Ωστόσο, δεν έχετε παραμερίσει ακόμη την επιθυμία σας για κύρος. Όταν το κύρος σας είναι υψηλό, αναζητάτε σωστά, αλλά όταν το κύρος σας είναι χαμηλό, δεν αναζητάτε πλέον. Σκέφτεστε συνέχεια τις ευλογίες του κύρους. Γιατί η πλειονότητα των ανθρώπων δεν μπορεί να απομακρυνθεί από την αρνητικότητα; Η απάντηση δεν είναι, χωρίς εξαίρεση, λόγω των ζοφερών προοπτικών; […] Όσο περισσότερο αναζητάς κατ’ αυτόν τον τρόπο, τόσο λιγότερα θα θερίσεις. Όσο μεγαλύτερη είναι η επιθυμία ενός ανθρώπου για κύρος, τόσο πιο σοβαρά θα πρέπει να κλαδευτεί και τόσο περισσότερο θα πρέπει να υποβληθεί σε μεγάλο εξευγενισμό. Τέτοιοι άνθρωποι είναι ανάξιοι! Πρέπει να κλαδευτούν και να κριθούν επαρκώς για να μπορέσουν να εγκαταλείψουν εντελώς αυτά τα πράγματα. Αν επιδιώκετε αυτήν την οδό ως το τέλος, δεν θα θερίσετε τίποτα. Όσοι δεν επιδιώκουν τη ζωή, δεν μπορούν να μεταμορφωθούν και όσοι δεν διψούν για την αλήθεια, δεν μπορούν να κερδίσουν την αλήθεια. Δεν επικεντρώνεσαι στην επιδίωξη της προσωπικής μεταμόρφωσης και της εισόδου, αντιθέτως επικεντρώνεσαι σε εξωφρενικές επιθυμίες και σε πράγματα που περιορίζουν την αγάπη σου για τον Θεό και σε εμποδίζουν να Τον πλησιάσεις. Μπορούν τα πράγματα αυτά να σε μεταμορφώσουν; Μπορούν να σε φέρουν στη βασιλεία;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Γιατί είσαι απρόθυμος να είσαι αντιθετικό στοιχείο;). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, έκανα αυτοκριτική. Από τότε που μπήκα στην εκκλησία, ήμουν ανέκαθεν επικεφαλής και πίστευα ότι η θέση εγγυόταν τη σωτηρία μου. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, επικεντρωνόμουν όλο και περισσότερο στη θέση. Όσο έπαιρνα προαγωγές, τόσο ένιωθα ότι ο Θεός με εκτιμούσε και με αναγνώριζε, πράγμα που μου επέτρεπε να υποφέρω και να πληρώνω τίμημα στο καθήκον μου. Πίστευα μάλιστα ότι αν ο Θεός ολοκλήρωνε το έργο Του άμεσα, θα κατάφερνα να σωθώ. Κατά τη διάρκεια των εκλογών, έλπιζα να εκλεγώ και πίστευα ότι η πρότερη θητεία μου ως επικεφαλής με έκανε καταλληλότερο απ’ τους άλλους. Έχασα, όμως, τις εκλογές και δεν κέρδισα θέση. Ένιωσα αποτυχημένος. Ένιωσα ότι είχα χάσει την ελπίδα μου να σωθώ, οπότε έχασα το κίνητρο να κάνω το καθήκον μου. Δεν διάβαζα πια τα λόγια του Θεού, αγνοούσα τα μηνύματα απ’ τους αδελφούς και τις αδελφές, ήμουν ιδιότροπος όταν παρευρισκόμουν σε συναθροίσεις και δεν παρακολουθούσα εγκαίρως τους δυνητικούς αποδέκτες του ευαγγελίου. Δεν ήθελα να μιλάω ούτε να επικοινωνώ με τους αδελφούς και τις αδελφές. Ήθελα μόνο να μένω μόνος. Δεν μπορούσα να ηρεμήσω την καρδιά μου ενώπιον του Θεού κι έχασα την επιθυμία να επιδιώκω την αλήθεια. Έφτασα μάλιστα στο σημείο να βλέπω κοσμικές ταινίες. Η καρδιά μου έγινε όλο και πιο σκοτεινή κι ένιωσα ότι είχα χάσει το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός λέει: «Δεν επικεντρώνεσαι στην επιδίωξη της προσωπικής μεταμόρφωσης και της εισόδου, αντιθέτως επικεντρώνεσαι σε εξωφρενικές επιθυμίες και σε πράγματα που περιορίζουν την αγάπη σου για τον Θεό και σε εμποδίζουν να Τον πλησιάσεις. Μπορούν τα πράγματα αυτά να σε μεταμορφώσουν; Μπορούν να σε φέρουν στη βασιλεία;» Η επιδίωξη της θέσης δεν μπορεί να μου χαρίσει ούτε την αλήθεια ούτε έναν καλό προορισμό, και η θέση δεν μπορεί να μου χαρίσει την είσοδο στη βασιλεία του Θεού. Επειδή η επιδίωξη της θέσης είναι μια διεφθαρμένη διάθεση και προέρχεται απ’ τον Σατανά, με παρεμποδίζει στην επιδίωξη της αλήθειας και με οδηγεί στην απομάκρυνση απ’ τον Θεό και την εναντίωση προς τον Θεό. Στο τέλος, θα οδηγούσε μόνο στην καταστροφή μου. Τα λόγια του Θεού με έκαναν να δω ότι πίσω απ’ την ήττα στις εκλογές υπήρχε η πρόθεση του Θεού. Ο Θεός χρησιμοποιούσε αυτήν την ήττα για να κλαδέψει την επιθυμία μου για θέση, και να με κάνει να εγκαταλείψω την τρυφηλή επιθυμία μου για θέση και να κάνω αυτοκριτική. Όταν κατανόησα την ειλικρινή πρόθεση του Θεού, προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, θέλω να μετανοήσω. Σε παρακαλώ, καθοδήγησέ με για να φτάσω στην αυτογνωσία».

Στη συνέχεια, διάβασα κάποια λόγια του Θεού και κάποια άρθρα βιωματικών μαρτυριών. Διάβασα τα εξής λόγια του Θεού: «Κάποιοι νομίζουν ότι αν πιστεύουν για πολύ καιρό στον Θεό, τότε πιθανόν να σωθούν. Άλλοι θεωρούν ότι αν κατανοούν πολλά πνευματικά δόγματα, τότε πιθανότατα θα σωθούν, ενώ μερικοί νομίζουν ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν σίγουρη τη σωτηρία. Όλα αυτά είναι ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Το πιο σημαντικό στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι να καταλάβουν οι άνθρωποι τι σημαίνει σωτηρία. Το να σωθεί κανείς σημαίνει κυρίως να απαλλαγεί απ’ την αμαρτία και απ’ την επιρροή του Σατανά, να στραφεί πραγματικά προς τον Θεό και να υποταχθεί σ’ Αυτόν. Τι πρέπει να διαθέτεις για να απαλλαγείς απ’ την αμαρτία και απ’ την επιρροή του Σατανά; Την αλήθεια. Αν θέλουν οι άνθρωποι να αποκτήσουν την αλήθεια, πρέπει να εφοδιαστούν με πολλά λόγια του Θεού, πρέπει να μπορέσουν να τα βιώσουν και να τα κάνουν πράξη, έτσι ώστε να καταλάβουν την αλήθεια και να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Μόνο τότε μπορούν να σωθούν. Το αν μπορεί ή δεν μπορεί κανείς να σωθεί δεν έχει καμία σχέση με το διάστημα που πιστεύει στον Θεό, με το πόση γνώση έχει, με το αν διαθέτει χαρίσματα ή προτερήματα, ή με το πόσο υποφέρει. Το μόνο που σχετίζεται άμεσα με τη σωτηρία είναι το αν μπορεί ή δεν μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια. Σήμερα, λοιπόν, πόσες αλήθειες έχεις καταλάβει πραγματικά; Και πόσα απ’ τα λόγια του Θεού έχουν γίνει η ζωή σου; Από όλες τις απαιτήσεις του Θεού, σε ποιες έχεις εισέλθει; Τόσα χρόνια που πιστεύεις στον Θεό, πόσο έχεις εισέλθει στην πραγματικότητα του λόγου Του; Αν δεν ξέρεις ή αν δεν έχεις καταφέρει να εισέλθεις στην πραγματικότητα κανενός λόγου του Θεού, τότε ειλικρινά, δεν έχεις καμία ελπίδα να σωθείς, δεν είναι δυνατόν να σωθείς. Δεν έχει σημασία αν έχεις πολλές γνώσεις ή αν πιστεύεις πολύ καιρό στον Θεό, αν έχεις καλή εμφάνιση, αν είσαι καλός στα λόγια και αν είσαι αρκετά χρόνια επικεφαλής ή εργάτης. Εάν δεν επιδιώκεις την αλήθεια και δεν κάνεις πράξη ούτε βιώνεις σωστά τα λόγια του Θεού, και αν δεν έχεις αληθινή βιωματική μαρτυρία, τότε δεν έχεις καμία ελπίδα σωτηρίας» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Η εκτίμηση των λόγων του Θεού είναι το θεμέλιο της πίστης στον Θεό). «Αποφασίζω τον προορισμό του κάθε ανθρώπου όχι με βάση την ηλικία, την ιεραρχία ή τον βαθμό στον οποίο υπέφερε, και λιγότερο απ’ όλα, τον βαθμό στον οποίο προκαλεί τον οίκτο, αλλά σύμφωνα με το αν κατέχει την αλήθεια. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή, μόνο αυτή. Πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι όλοι όσοι δεν ακολουθούν το θέλημα του Θεού θα τιμωρηθούν κι αυτοί. Αυτό είναι ένα αμετάβλητο γεγονός. Για τον λόγο αυτό, όλοι όσοι τιμωρούνται, τιμωρούνται έτσι για τη δικαιοσύνη του Θεού και ως αντίποινα για τις πολυάριθμες κακές πράξεις τους» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προετοίμασε αρκετές καλές πράξεις για τον προορισμό σου). Απ’ τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι ο Θεός μεταχειρίζεται τους πάντες δίκαια κι ότι καθορίζει τις εκβάσεις των ανθρώπων βάσει του αν κατέχουν την αλήθεια. Οι άνθρωποι κερδίζουν την έγκριση του Θεού και σώζονται όχι επειδή είναι επικεφαλής ή κατέχουν συγκεκριμένο πόστο, αλλά επειδή επιδιώκουν και κερδίζουν τελικά την αλήθεια. Επειδή ήμουν αρκετά χρόνια επικεφαλής και κατείχα θέση, πίστευα ότι ο Θεός θα με ενέκρινε, ότι είχα την εύνοια του Θεού κι ότι ήμουν προνομιούχος, ότι κατείχα ήδη μια θέση στη βασιλεία του Θεού κι ότι μπορούσα να σωθώ και να εισέλθω στη βασιλεία Του. Αυτή ήταν μια λανθασμένη άποψη. Στην πραγματικότητα, μια θέση στην εκκλησία δεν είναι προϋπόθεση σωτηρίας ούτε δείχνει ότι κάποιος είναι πολυτιμότερος απ’ τους άλλους ή φέρνει πιο εύκολα την έγκριση του Θεού. Στον οίκο του Θεού, δεν υπάρχει διάκριση ανάλογα με τη θέση. Όλοι είναι ίσοι ενώπιον του Θεού. Όποιο καθήκον κι αν εκτελεί κάποιος, αν επιδιώκει σοβαρά την αλήθεια, αν αποτινάζει τη διεφθαρμένη του διάθεση και υποτάσσεται στον Θεό, μπορεί να κερδίσει τη σωτηρία του Θεού. Η θέση του επικεφαλής ομάδας ή του επικεφαλής εκκλησίας είναι απλώς μια ευκαιρία που χαρίζει ο Θεός για να κερδίσει κάποιος την αλήθεια. Μας επιτρέπει να βιώνουμε το έργο του Θεού μέσα απ’ την εκτέλεση των καθηκόντων μας, να κατανοούμε περισσότερες αλήθειες και να αναπτυσσόμαστε πιο γρήγορα. Παρ’ όλα αυτά, δεν σημαίνει ότι η θέση του επικεφαλής ομάδας ή του επικεφαλής εκκλησίας εγγυάται τη σωτηρία. Αναλογίστηκα τα χρόνια μου ως επικεφαλής. Υπέμενα ταλαιπωρίες και πλήρωνα τίμημα, παρακολουθούσα κάθε συνάθροιση ανεξαρτήτως ώρας, εργαζόμουν μερικές φορές μέχρι αργά το βράδυ ενώ οι άλλοι κοιμούνταν κι επέμενα για να ολοκληρώσω το έργο όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Πίστευα ότι έκανα τα καθήκοντά μου καλά κι ότι αγαπούσα τον Θεό. Όταν, όμως, έχασα τις εκλογές και τη θέση μου, αποκαλύφθηκε η επαναστατικότητά μου και το ότι παρερμήνευα τον Θεό. Πίστεψα ότι δεν υπήρχε περίπτωση να σωθώ, οπότε εγκατέλειψα την επιδίωξη της αλήθειας, έγινα αρνητικός και τεμπέλης στα καθήκοντά μου, δεν ήθελα να διαβάζω τα λόγια του Θεού κι έφτασα στο σημείο να βλέπω κοσμικές ταινίες. Είδα ότι δεν αγαπούσα την αλήθεια κι ότι ήμουν ενεργός στο καθήκον μου προκειμένου να κερδίσω έναν καλό προορισμό, όχι την αλήθεια. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν είχα κερδίσει πολλή αλήθεια τα πέντε χρόνια πίστης μου στον Θεό. Αυτή η ήττα στις εκλογές αποκάλυψε τη διαφθορά μου, κάνοντάς με να συνειδητοποιήσω πως ό,τι είχα κάνει στο παρελθόν ήταν για χάρη της θέσης κι ενός καλού προορισμού, και πως προσπαθούσα να κάνω μια συναλλαγή με τον Θεό. Η αλήθεια ήταν πως δεν αγαπούσα τον Θεό όσο νόμιζα. Είχα επαναστατήσει εναντίον του και δεν άκουγα τα λόγια Του. Εξαιτίας της απώλειας της θέσης μου, είχα μάλιστα απομακρυνθεί απ’ τον Θεό και δεν ήθελα να κάνω τα καθήκοντά μου. Θυμήθηκα τι είπε ο Κύριος Ιησούς: «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ, Κύριε, Κύριε, αλλ’ όστις ακολουθεί το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς» (Κατά Ματθαίον 7:21). Ο Θεός θέλει αυτούς που επιδιώκουν την αλήθεια κι ακολουθούν την οδό Του. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν τα προσόντα να σωθούν και να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών. Στο παρελθόν, ήμουν πάντα απασχολημένος και παρευρισκόμουν σε κάθε συνάθροιση, δίνοντας σε όλους την εντύπωση ότι ήμουν επιμελής και υπεύθυνος στα καθήκοντά μου, αλλά όλα αυτά ήταν απάτη. Έκανα τα καθήκοντά μου με πρόθεση να κερδίσω ευλογίες. ’Ετσι, δεν ακολουθούσα το θέλημα του Θεού και δεν Τον ικανοποιούσα ούτε κέρδιζα την έγκρισή Του. Προσευχήθηκα στον Θεό με δάκρυα στα μάτια: «Θεέ μου, θέλω να αλλάξω και να επιστρέψω σε Εσένα. Σε παρακαλώ, κλάδεψε και κρίνε με, έτσι ώστε να εγκαταλείψω τις τρυφηλές σκέψεις κι απαιτήσεις μου. Σε όποια θέση κι αν με τοποθετήσεις, ακόμη κι αν οι άνθρωποι τη βλέπουν ως την πιο χαμηλή θέση, θα το αποδεχτώ. Είμαι πρόθυμος να υποταχτώ σε όλες τις διευθετήσεις Σου».

Μια μέρα, διάβασα τα εξής λόγια του Θεού: «Ως δημιούργημα, ο άνθρωπος πρέπει να προσπαθήσει να εκπληρώσει το καθήκον ενός δημιουργήματος και να επιδιώξει να αγαπά τον Θεό χωρίς να κάνει άλλες επιλογές, γιατί ο Θεός είναι άξιος της αγάπης του ανθρώπου. Όσοι επιδιώκουν να αγαπήσουν τον Θεό δεν θα πρέπει να αναζητούν οποιεσδήποτε προσωπικές απολαβές ή αυτό που αυτοί επιθυμούν προσωπικά· αυτό είναι το πιο σωστό μέσο επιδίωξης. Αν αυτό που αναζητάς είναι η αλήθεια, αν αυτό που κάνεις πράξη είναι η αλήθεια και αν αυτό που επιτυγχάνεις είναι μια αλλαγή στη διάθεσή σου, τότε το μονοπάτι που ακολουθείς είναι το σωστό. Αν αυτό που αναζητάς είναι οι ευλογίες της σάρκας και αυτό που κάνεις πράξη είναι η αλήθεια των δικών σου αντιλήψεων και αν δεν υπάρχει αλλαγή στη διάθεσή σου, αν δεν υποτάσσεσαι καθόλου στον ενσαρκωμένο Θεό και εξακολουθείς να ζεις με ασάφεια, τότε αυτό που αναζητάς σίγουρα θα σε οδηγήσει στην κόλαση, γιατί το μονοπάτι που περπατάς είναι το μονοπάτι της αποτυχίας. Το αν θα οδηγηθείς στην τελείωση ή θα αποκλειστείς εξαρτάται από τη δική σου επιδίωξη, που σημαίνει επίσης ότι η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η επιτυχία ή η αποτυχία εξαρτάται από το μονοπάτι που βαδίζει ο άνθρωπος). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν ένα μονοπάτι άσκησης. Ως δημιούργημα, πρέπει να επιδιώκω την αλήθεια σύμφωνα με την πρόθεση του Θεού και να κάνω το καθήκον μου καλά, χωρίς να επιζητώ οποιαδήποτε ανταμοιβή. Στο παρελθόν, πίστευα ότι η θέση θα με βοηθούσε να κερδίσω τη σωτηρία κι ότι η απόκτηση και η κατοχή της θέσης του επικεφαλής θα μου εξασφάλιζε έναν καλό προορισμό, οπότε επιδίωκα ολόψυχα τη θέση και τη φήμη αντί να επιδιώκω την αλήθεια, με αποτέλεσμα να παραμείνει απαράλλαχτη η διεφθαρμένη μου διάθεση, παρά τα πολλά χρόνια πίστης μου στον Θεό. Αν δεν διόρθωνα την επιδίωξή μου, ο Θεός θα με απέκλειε σίγουρα. Κατάλαβα επίσης ότι υπάρχουν διάφορα καθήκοντα στην εκκλησία κι ότι όλοι κάνουν τα καθήκοντά τους ανάλογα με τις περιστάσεις τους και τις ανάγκες του έργου. Όποιο καθήκον κι αν είναι, πρέπει να το κάνουμε. Στόχος είναι να δίνεται στους ανθρώπους η δυνατότητα να κάνουν πράξη την αλήθεια και να αλλάζουν διάθεση. Είναι όπως το σώμα μας, που αποτελείται από πολλά όργανα. Κάθε όργανο έχει τη λειτουργία του και κανένα όργανο δεν είναι πιο χρήσιμο απ’ τα άλλα. Όλες οι λειτουργίες είναι απαραίτητες για την επιβίωση του σώματος και κανένα όργανο δεν μπορεί να λείπει. Τα καθήκοντα δεν χωρίζονται σε υψηλού και χαμηλού επιπέδου. Το να κάνει κάποιος μια ιδιαίτερη δουλειά ή να είναι επικεφαλής δεν τον ανεβάζει πιο ψηλά απ’ τους άλλους, δεν τον κάνει ανώτερο απ’ τους άλλους ή πιο κατάλληλο να σωθεί. Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι λανθασμένος. Ακόμη κι ως επικεφαλής, αν δεν κάνω πράξη την αλήθεια, δεν μπορώ ούτε να αποκτήσω την αλήθεια ούτε να σωθώ. Όταν το κατάλαβα αυτό, μετάνιωσα που πάλευα πάντα για θέση κι αποφάσισα να κάνω το καθήκον μου καλά. Δεν ήμουν πια αρνητικός και σταμάτησα να βλέπω κοσμικές ταινίες. Πήγαινα τακτικά σε συναθροίσεις και συναναστρεφόμουν συχνά πάνω στην αυτογνωσία μου. Άλλαξα στάση απέναντι στο καθήκον μου κι έγινα πιο ενεργός στη διάδοση του ευαγγελίου. Μοιραζόμουν επίσης τα λόγια του Θεού με αδελφούς και αδελφές, βοηθώντας τους να διορθώσουν τις αφύσικες καταστάσεις τους, και η αποτελεσματικότητα του καθήκοντός μου βελτιώθηκε.

Στα τέλη Ιουνίου του 2023, ιδρύθηκε μια εκκλησία και χρειάστηκε να εκλέξει επικεφαλής και διακόνους. Σκέφτηκα: «Πίστευω πολύ καιρό στον Θεό και ήμουν επικεφαλής εκκλησίας στο παρελθόν, οπότε είναι πολύ πιθανό να εκλεγώ». Στο τέλος, όμως, εκλέχτηκα μόνο διάκονος ευαγγελίου. Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι η ελπίδα μου να σωθώ είχε μειωθεί, ιδίως όταν είδα μια αδελφή που πίστευε λιγότερα χρόνια στον Θεό από εμένα να εκλέγεται επικεφαλής εκκλησίας. Αναστατώθηκα πολύ. Σκέφτηκα επίσης ότι στο μέλλον, θα έρχονταν στην εκκλησία κι άλλοι νεοφώτιστοι, οι οποίοι θα με ξεπερνούσαν, και ότι με τον καιρό, δεν θα είχα καμία θέση. Όταν σκέφτηκα αυτά τα πράγματα, αναστατώθηκα πολύ κι έχασα το κίνητρο να κάνω το καθήκον μου. Προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, Σε παρακαλώ, κάνε την καρδιά μου να μην ενοχλείται απ’ αυτές τις καταστάσεις. Είμαι πρόθυμος να εγκαταλείψω την επιδίωξη των προοπτικών και της θέσης, να υποταχτώ σε όλες τις διευθετήσεις Σου και να κάνω το καθήκον μου μόνο για να Σε ικανοποιώ. Αν παραμείνω προσκολλημένος στην επιδίωξη της θέσης, ελπίζω να με πειθαρχήσεις». Διάβασα τα εξής λόγια του Θεού: «Ουσιαστικά, το αν οι άνθρωποι μπορούν να επιτύχουν τη σωτηρία δεν εξαρτάται από το τι καθήκον κάνουν, μα από το αν μπορούν να κατανοήσουν και να κερδίσουν την αλήθεια και από το αν μπορούν, τελικά, να υποταχθούν ολοκληρωτικά στον Θεό, να θέσουν εαυτόν στο έλεος της διευθέτησής Του, να μην τους απασχολεί το μέλλον και η μοίρα τους και να γίνουν σωστά δημιουργήματα. Ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος, και αυτά είναι τα πρότυπα που χρησιμοποιεί για να μετρήσει ολόκληρη την ανθρωπότητα. Αυτά τα πρότυπα είναι αμετάβλητα και πρέπει να το θυμάσαι αυτό. Χάραξε αυτά τα πρότυπα στο μυαλό σου και ποτέ μη σκεφτείς να βρεις κάποιο άλλο μονοπάτι για να επιδιώξεις κάτι εξωπραγματικό. Οι απαιτήσεις και τα πρότυπα που έχει ο Θεός για όλους όσοι θέλουν να επιτύχουν τη σωτηρία δεν αλλάζουν ποτέ. Παραμένουν τα ίδια όποιος κι αν είσαι» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μέρος τρίτο). Ο Θεός είναι δίκαιος και άγιος. Αυτός καθορίζει τον προορισμό κάθε ανθρώπου βάσει του αν ο άνθρωπος έχει κερδίσει την αλήθεια. Πρέπει κι εγώ να επιδιώκω σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού, να εγκαταλείψω την επιθυμία μου για την επιδίωξη θέσης και προορισμού, να εκπληρώνω με όλη μου την καρδιά τα καθήκοντά μου και να επιδιώκω την αλήθεια. Αυτό συμβαδίζει με την πρόθεση του Θεού. Η εργασιακή μου ικανότητα έχει κάποιες ελλείψεις και η εκλογή μου ως διάκονος ευαγγελίου είναι άλλη μια ευκαιρία άσκησης που μου δίνει ο Θεός. Πρέπει να εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία και να αφιερωθώ ολόψυχα στα καθήκοντά μου, να επιδιώξω και να κερδίσω την αλήθεια, να διορθώσω τη διεφθαρμένη μου διάθεση και να εκπληρώσω τα καθήκοντά μου για να ικανοποιήσω την καρδιά του Θεού. Αυτό είναι το πιο σημαντικό. Στη συνέχεια, αφοσιώθηκα στα καθήκοντά μου κι όλες οι αλλαγές που βίωσα οφείλονταν στην καθοδήγηση των λόγων του Θεού. Δόξα τη σωτηρία του Θεού!