Ο Λι Τσενγκ ήταν επικεφαλής εκκλησίας, υπεύθυνος κυρίως για το έργο της αποπομπής και της αποβολής ατόμων, ο οποίος επέβλεπε, επίσης, τα καθήκοντά μου. Αφού αλληλεπιδράσαμε για πάνω από έναν χρόνο, παρατήρησα ότι είχε καλό επίπεδο, έδειχνε να έχει αίσθηση του φορτίου στο καθήκον του, και μπορούσε να εντοπίσει προβλήματα στο έργο και να διακρίνει τις καταστάσεις των ανθρώπων. Ειδικά όταν οργάνωνε υλικό αποπομπής και αποβολής, μπορούσε να κατανοήσει τα βασικά περιστατικά και να βρει τα κατάλληλα λόγια του Θεού για να ορίσει όσους αποπέμπονταν και αποβάλλονταν με βάση τη συμπεριφορά τους, πράγματα που εγώ δεν μπορούσα να διαχειριστώ. Όποτε συναθροιζόμασταν και συναναστρεφόμασταν για να διακρίνουμε διάφορους τύπους ανθρώπων, πάντα ήλπιζα να είναι εκεί και ο Λι Τσενγκ. Αν δεν ερχόταν, ένιωθα απογοήτευση, σαν να είχε χαθεί το στήριγμά μου. Εδώ και έναν χρόνο περίπου, οι εκκλησίες που ήταν υπό την ευθύνη του Λι Τσενγκ απομάκρυναν κάποιους κακούς ανθρώπους και δύσπιστους, κι έτσι εξαγνίστηκαν οι εκκλησίες σε σημαντικό βαθμό. Πίστευα ακράδαντα ότι ο Λι Τσενγκ επιδίωκε και κατανοούσε την αλήθεια, και ακόμη θεωρούσα ότι μόνο τέτοια άτομα μπορούσαν να είναι επικεφαλής. Τον θαύμαζα ιδιαίτερα και τον έβλεπα ως πρότυπο στο ταξίδι της πίστης μου.

Μια μέρα, τον Μάιο του 2023, έλαβα μια επιστολή από τον ανώτερο επικεφαλής που έλεγε ότι ο Λι Τσενγκ είχε απαλλαγεί. Είχα μείνει άναυδη και δεν μπορούσα να πιστέψω τα νέα, σκεπτόμενη: «Ο Λι Τσενγκ έχει καλό επίπεδο, χαρίσματα και παράγει αποτελέσματα στο καθήκον του. Πώς γίνεται κάποιος σαν αυτόν να απαλλαγεί; Μήπως οι επικεφαλής έχουν υπερβολικές απαιτήσεις; Όταν τους δω θα πρέπει να τους ρωτήσω γιατί αποδεσμεύτηκε ο Λι Τσενγκ». Έπειτα άρχισα να συγκρίνω τον εαυτό μου με τον Λι Τσενγκ. Όχι μόνο διέκρινε τις καταστάσεις των ανθρώπων και έβρισκε τα κατάλληλα λόγια του Θεού για να επιλύσει τις δυσκολίες τους, αλλά είχε και αποτελέσματα στο έργο του. Εγώ πάλι, δεν είχα τα χαρίσματά του ούτε μπορούσα να υπομένω βάσανα και να πληρώνω τίμημα όπως εκείνος, και συχνά δυσκολευόμουν να διορθώσω τις καταστάσεις των ανθρώπων και αναζητούσα τη βοήθειά του. Τώρα που ακόμη και κάποιος σαν τον Λι Τσενγκ είχε απαλλαγεί, ένιωθα ότι σύντομα θα απάλλασσαν και εμένα. Με αυτήν την σκέψη το πνεύμα μου κατέρρευσε, και τις μέρες που ακολούθησαν, δεν είχα ενέργεια στο καθήκον μου και τα έβλεπα όλα μαύρα. Συνειδητοποίησα ότι η κατάστασή μου ήταν λανθασμένη και ήθελα να αναζητήσω την αλήθεια για να επιλύσω τα προβλήματά μου. Ήξερα ότι οι αποφάσεις της εκκλησίας για την απαλλαγή ανθρώπων βασίζονταν στις αρχές, και ότι ο Λι Τσενγκ σίγουρα απαλλάχθηκε επειδή παραβίασε τις αρχές στο καθήκον του. Θυμήθηκα ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού και το αναζήτησα για να το διαβάσω. Ο Θεός λέει: «Σε κάθε χρονική περίοδο και σε κάθε στάδιο, συμβαίνουν στην εκκλησία ορισμένα πράγματα που δεν συμφωνούν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι αρρωσταίνουν, επικεφαλής και εργάτες αντικαθίστανται, κάποιοι εκτίθενται και αποκλείονται, ενώ άλλοι έρχονται αντιμέτωποι με δοκιμασίες ζωής και θανάτου. Σε κάποιες, μάλιστα, εκκλησίες υπάρχουν κακοί άνθρωποι και αντίχριστοι που προκαλούν αναστάτωση, και ούτω καθεξής. Αυτά συμβαίνουν, λοιπόν, κατά καιρούς, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι τυχαία. Είναι όλα τους αποτέλεσμα της κυριαρχίας και των διευθετήσεων του Θεού. Μπορεί να διανύετε μια πολύ ήρεμη περίοδο, η οποία διακόπτεται ξαφνικά από διάφορα περιστατικά ή ασυνήθιστα γεγονότα που συμβαίνουν είτε γύρω σας είτε σ’ εσάς τους ίδιους. Όταν προκύπτουν τέτοια πράγματα, διαταράσσεται η κανονική τάξη και η κανονικότητα της ζωής των ανθρώπων. Φαινομενικά, τα πράγματα αυτά δεν συνάδουν με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες των ανθρώπων, κι έτσι κανείς τους δεν θέλει να του τύχει κάτι τέτοιο ή να το δει με τα μάτια του. Ωφελούνται, άρα, με κάποιον τρόπο οι άνθρωποι όταν προκύπτουν τέτοια πράγματα; Πώς θα πρέπει να τα αντιμετωπίζει, να τα βιώνει και να τα κατανοεί κανείς; Το έχει σκεφτεί κανείς σας αυτό; (Πρέπει να καταλάβουμε ότι τα πράγματα αυτά είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας του Θεού.) Αρκεί, δηλαδή, να καταλάβετε ότι είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας του Θεού; Έχετε πάρει κάποιο μάθημα από όλο αυτό; […] Αρχικά, οι άνθρωποι δεν έχουν καταλάβει καθόλου τον Θεό. Γι’ αυτό, άλλωστε, όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάτι που δεν συνάδει με τις αντιλήψεις τους, δεν αναζητούν την αλήθεια ούτε ψάχνουν να βρουν κάποιον για να συναναστραφούν μαζί του. Αντίθετα, αντιμετωπίζουν το καθετί αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, και καταλήγουν τελικά στο εξής συμπέρασμα: “Δεν είναι ακόμα βέβαιο αν αυτά τα πράγματα προέρχονται από τον Θεό ή όχι”. Αρχίζουν έτσι να έχουν αμφιβολίες για τον Θεό, ενώ αμφισβητούν ακόμη και τα λόγια Του. Ως αποτέλεσμα αυτού, αναπτύσσουν όλο και περισσότερες αμφιβολίες, εικασίες και επιφυλάξεις απέναντι στον Θεό, ενώ χάνουν παράλληλα κάθε κίνητρο να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους. Δεν είναι πρόθυμοι να υποφέρουν και να κάνουν θυσίες. Λουφάρουν και περνάνε την κάθε τους μέρα χωρίς να καταβάλλουν ιδιαίτερη προσπάθεια. Αφού βιώσουν ορισμένα τέτοια περιστατικά, χάνεται και γίνεται καπνός ο ελάχιστος ενθουσιασμός που ένιωθαν προηγουμένως, καθώς και η ελάχιστη αποφασιστικότητα και θέληση που είχαν. Το μόνο που τους μένει είναι να σκεφτούν πώς να σχεδιάσουν το μέλλον τους και να αναζητήσουν μια διέξοδο για τους ίδιους. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι αυτοί. Επειδή δεν αγαπούν ούτε αναζητούν την αλήθεια, καθετί που τους συμβαίνει, το βλέπουν με τα δικά τους μάτια και δεν μαθαίνουν ποτέ να το αποδέχονται από τον Θεό. Δεν αναζητούν την αλήθεια στα λόγια του Θεού για να βρουν τις απαντήσεις ούτε ψάχνουν να βρουν ανθρώπους που κατανοούν την αλήθεια για να συναναστραφούν μαζί τους και να λύσουν αυτά τα ζητήματα. Αντίθετα, αναλύουν και κρίνουν μονίμως το καθετί που τους συμβαίνει με βάση τις γνώσεις και τις εμπειρίες που αποκόμισαν οι ίδιοι από τον κόσμο. Και ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Όταν κάποιος δεν αναζητά την αλήθεια, η συνέπεια είναι πως παγιδεύεται μόνος του σε μια αμήχανη κατάσταση από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει» [«Ο Λόγος», τόμ. 6: «Σχετικά με την επιδίωξη της αλήθειας», Τι σημαίνει να επιδιώκει κανείς την αλήθεια (11)]. Από τα λόγια του Θεού, κατάλαβα πως όταν συμβαίνουν πράγματα στην εκκλησία που δεν συνάδουν με τις αντιλήψεις των ανθρώπων, όσοι δεν επιδιώκουν την αλήθεια δεν αποδέχονται πράγματα από τον Θεό. Αντιθέτως, παραπονιούνται και παρανοούν τον Θεό με βάση τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, και οι καταστάσεις τους επιδεινώνονται, με αντίκτυπο στα καθήκοντά τους. Έτσι ακριβώς είχα συμπεριφερθεί και εγώ. Ανέκαθεν είχα σε μεγάλη εκτίμηση τον Λι Τσενγκ και τον θαύμαζα. Επειδή έβλεπα ότι είχε καλό επίπεδο, ήταν προικισμένος, ήταν απασχολημένος με το καθήκον του κάθε μέρα, και μπορούσε πάντα να βρίσκει τα σωστά λόγια του Θεού για να διορθώσει τις καταστάσεις των αδελφών, νόμιζα ότι ήταν κάποιος που επεδίωκε την αλήθεια. Τώρα, είχε απαλλαγεί, και αυτό δεν συμφωνούσε καθόλου με τις αντιλήψεις μου. Δεν αναζήτησα την αλήθεια για αυτό το θέμα, αντιθέτως ένιωθα αδικημένη για λογαριασμό του Λι Τσενγκ και μάλιστα θεωρούσα ότι οι επικεφαλής τον είχαν αδικήσει. Δεν φερόμουν επιπόλαια σε αυτό το θέμα; Η πρόθεση του Θεού ήταν να παίρνω μαθήματα και να κατανοώ πτυχές της αλήθειας από τέτοιες καταστάσεις που δεν συνάδουν με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Ωστόσο, μόλις άκουσα ότι ο Λι Τσενγκ είχε απαλλαγεί, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να παραπονεθώ ότι οι επικεφαλής είχαν χειριστεί το θέμα άδικα, αφού θεωρούσα ότι είχαν υπερβολικά υψηλές απαιτήσεις και μάλιστα ήθελα να ζητήσω τον λόγο από τους επικεφαλής επειδή είχαν φερθεί στον Λι Τσενγκ με τέτοιον τρόπο. Ακόμα θεωρούσα ότι ήμουν κατώτερη από τον Λι Τσενγκ και φοβόμουν ότι θα απάλλασσαν και εμένα, και αυτό με έκανε να ζω μέσα στην αρνητικότητα και την παρανόηση, και επηρέαζε το καθήκον μου. Από τα λόγια του Θεού, είδα πόσο επικίνδυνο είναι να μην αναζητώ την αλήθεια όταν μου συμβαίνει κάτι. Όταν το αναγνώρισα αυτό, μειώθηκαν τα αισθήματα αντίστασής μου, και ήμουν πρόθυμη να αναζητήσω την αλήθεια σε αυτό το θέμα.

Αργότερα, όταν ο επικεφαλής συναναστράφηκε και εξέθεσε τη συμπεριφορά του Λι Τσενγκ, έμαθα ότι ο Λι Τσενγκ ήταν πολύ αλαζόνας και αυτάρεσκος και ενεργούσε αυθαίρετα στο καθήκον του, και έπαιρνε αποφάσεις για όλα χωρίς να συζητά θέματα με τους συνεργάτες του. Παρά την επανειλημμένη συναναστροφή, δεν άλλαξε πορεία, και έτσι προκάλεσε διαταράξεις και αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας. Μόνο τότε απαλλάχτηκε και υποχρεώθηκε να κάνει αυτοκριτική. Ο επικεφαλής έδωσε, επίσης, συγκεκριμένα παραδείγματα της συμπεριφοράς του Λι Τσενγκ. Πρόσφατα, ένας επικεφαλής της εκκλησίας είχε καθυστερήσει το καθήκον του λόγω οικογενειακών προβλημάτων, και ο Λι Τσενγκ χωρίς πρώτα να αναζητήσει τις αρχές ή να εξετάσει τις περιστάσεις, ή ακόμα να συμβουλευτεί τους συνεργάτες του, ετοίμασε το υλικό για να αποπεμφθεί αυτό το άτομο από την εκκλησία. Ευτυχώς, ο ανώτερος επικεφαλής παρενέβη για να αποτρέψει αυτήν την ενέργεια. Μια άλλη φορά, ο Λι Τσενγκ από μόνος του διόρισε έναν επόπτη χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν. Αυτός ο επόπτης είχε χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούσε να διευθετήσει το έργο, οπότε επηρεάστηκε το έργο της εκκλησίας. Όταν ο επικεφαλής κλάδεψε τον Λι Τσενγκ επειδή ενεργούσε αυθαίρετα, εκείνος δεν το αποδέχτηκε. Αργότερα, κάποιες αδελφές ανέφεραν και άλλες περιπτώσεις όπου ο Λι Τσενγκ είχε ενεργήσει αυθαίρετα στο καθήκον του. Όταν έμαθα για όλα αυτά τα γεγονότα, σοκαρίστηκα, και δεν ήθελα να πιστέψω ότι ο Λι Τσενγκ ήταν τόσο αλαζόνας. Ο επικεφαλής, τότε, μου έδειξε ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Οι αντίχριστοι δεν μπορούν να συνεργαστούν με κανέναν. Θέλουν πάντα να κυριαρχούν μόνο εκείνοι. Το χαρακτηριστικό αυτής της εκδήλωσης είναι ο όρος “μεμονωμένα”. Γιατί χρησιμοποιούμε τη λέξη “μεμονωμένα” για να το περιγράψουμε; Επειδή, πριν ενεργήσουν, δεν προσέρχονται ενώπιον του Θεού για να προσευχηθούν, ούτε αναζητούν τις αλήθεια-αρχές, πόσο μάλλον βρίσκουν κάποιον για να συναναστραφούν μαζί του και να του πουν: “Είναι αυτή η κατάλληλη πορεία δράσης; Τι ορίζουν οι εργασιακές ρυθμίσεις; Πώς πρέπει να χειριστούμε αυτό το πράγμα;” Ποτέ δεν συζητούν τα πράγματα ούτε επιζητούν να καταλήξουν σε συναίνεση με τους συνεργάτες τους· απλώς εξετάζουν τα πράγματα και μηχανορραφούν μόνοι τους, κάνουν τα δικά τους σχέδια και τις δικές τους διευθετήσεις. Θεωρούν ότι έχουν κατανοήσει τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού απλώς και μόνο με μια πρόχειρη ανάγνωση, και έπειτα διευθετούν το έργο στα τυφλά· μέχρι να το μάθουν οι άλλοι αυτό, το έργο έχει ήδη διευθετηθεί. Είναι αδύνατον ν’ ακούσει κανείς από πριν τις απόψεις ή τις γνώμες τους από το ίδιο τους το στόμα, αφού ποτέ δεν εκφράζουν σε κανέναν τις σκέψεις και τις απόψεις τους. Κάποιος μπορεί να ρωτήσει: “Δεν έχουν συνεργάτες όλοι οι επικεφαλής και οι εργάτες;” Μπορεί θεωρητικά να έχουν κάποιον ως συνεργάτη, αλλά όταν έρχεται η στιγμή να εργαστούν, δεν έχουν πλέον· ενεργούν μεμονωμένα. Παρότι οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν συνεργάτες, και όλοι όσοι κάνουν οποιοδήποτε καθήκον έχουν έναν συνεργάτη, οι αντίχριστοι πιστεύουν ότι έχουν καλό επίπεδο και ότι είναι καλύτεροι από τους συνηθισμένους ανθρώπους, επομένως οι συνηθισμένοι άνθρωποι δεν είναι άξιοι να είναι συνεργάτες τους και είναι όλοι κατώτεροι από εκείνους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρέσει στους αντίχριστους να κάνουνε κουμάντο και δεν τους αρέσει να συζητούν τα πράγματα με κανέναν άλλο. Νομίζουν ότι κάτι τέτοιο τούς κάνει να φαίνονται ανίκανοι και άχρηστοι. Τι είδους άποψη είναι αυτή; Τι είδους διάθεση είναι αυτή; Πρόκειται για αλαζονική διάθεση; Νομίζουν ότι είναι αναξιοπρεπές και υποτιμητικό να συνεργάζονται και να συζητούν πράγματα με άλλους, να τους κάνουν ερωτήσεις και να αναζητούν από αυτούς, ότι είναι προσβολή για τον αυτοσεβασμό τους. Κι έτσι, για να προστατεύσουν τον αυτοσεβασμό τους, δεν επιτρέπουν διαφάνεια σε οτιδήποτε κάνουν ούτε μιλούν στους άλλους σχετικά με αυτά, πόσο μάλλον τα συζητούν μαζί τους. Νομίζουν ότι το να συζητούν με άλλους σημαίνει ότι φαίνονται ανίκανοι, ότι το να ζητούν διαρκώς τη γνώμη των άλλων σημαίνει ότι είναι ανόητοι και ανίκανοι να σκεφτούν μόνοι τους, ότι το να συνεργάζονται με άλλους για την ολοκλήρωση μιας εργασίας ή την επίλυση κάποιου προβλήματος τους κάνει να φαίνονται άχρηστοι. Δεν είναι αυτή η αλαζονική και παράλογη νοοτροπία τους; Δεν είναι αυτή η διεφθαρμένη διάθεσή τους; Η αλαζονεία και η αυταρέσκεια μέσα τους είναι προφανέστατες· έχουν χάσει όλη την κανονική ανθρώπινη λογική, δεν είναι καλά στα μυαλά τους. Διαρκώς πιστεύουν ότι έχουν ικανότητες, ότι μπορούν να ολοκληρώσουν τα πράγματα μόνοι τους και δεν έχουν ανάγκη να συνεργαστούν με άλλους. Με τόσο διεφθαρμένες διαθέσεις που έχουν, δεν μπορούν να επιτύχουν αρμονική συνεργασία. Πιστεύουν ότι το να συνεργάζονται με άλλους συνεπάγεται ότι εξασθενεί και κατακερματίζεται η δύναμή τους, ότι όταν το έργο μοιράζεται, η δική τους δύναμη μειώνεται και δεν μπορούν να αποφασίζουν τα πάντα μόνοι τους, κάτι που σημαίνει ότι δεν έχουν πραγματική δύναμη, γεγονός που αποτελεί γι’ αυτούς τεράστια απώλεια. Έτσι λοιπόν, ό,τι κι αν τους συμβαίνει, εάν θεωρούν ότι κατανοούν και ότι γνωρίζουν τον σωστό τρόπο για να το χειριστούν, δεν το συζητούν με κανέναν άλλο και κάνουν εκείνοι κουμάντο. Προτιμούν να κάνουν λάθη από το να ενημερώσουν άλλους, προτιμούν να κάνουν λάθος από το να μοιραστούν τη δύναμη με κάποιον άλλο, και προτιμούν την αποπομπή από το ν’ αφήσουν άλλους ανθρώπους να παρέμβουν στο έργο τους. Αυτός είναι ο αντίχριστος» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο όγδοο: Θα έκαναν τους άλλους να υπακούν μόνο σ’ αυτούς, όχι στην αλήθεια ή στον Θεό (Μέρος πρώτο)]. Τα λόγια του Θεού φανερώνουν ότι οι αντίχριστοι ενεργούν αυθαίρετα, και παίρνουν μόνοι τους όλες τις αποφάσεις για να διατηρούν τη δύναμή τους. Δεν αναζητούν τις αλήθεια-αρχές ούτε συζητούν με άλλους όταν αντιμετωπίζουν κάποιο θέμα, και η φύση τους είναι αλαζονική και παράλογη. Συγκρίνοντας όλα αυτά με τη συμπεριφορά του Λι Τσενγκ, ως επικεφαλής εκκλησίας, ενεργούσε αυθαίρετα και στο καθήκον του ήθελε να έχει μόνο αυτός εξουσία, και όταν οι αδελφοί και οι αδελφές επεσήμαναν τα προβλήματα που είχε, εκείνος όχι μόνο δεν έκανε αυτοκριτική, αλλά πίστευε κιόλας ότι καταλάβαινε την κατάσταση και ότι μπορούσε να παίρνει αποφάσεις μόνος του. Δεν αναζητούσε τις αρχές, παραγκώνιζε τους συνεργάτες του και διευθετούσε μόνος του το υλικό για να αποπέμπει άτομα, ενώ παράλληλα διόρισε έναν ακατάλληλο επόπτη, και έτσι διατάραξε και αναστάτωσε το εκκλησιαστικό έργο, και αγνόησε όσα έλεγαν οι άλλοι. Άραγε αυτές οι συμπεριφορές του Λι Τσενγκ δεν συμφωνούν ακριβώς με όσα φανέρωσε ο Θεός για τους αντίχριστους που «σολάρουν» στα πάντα; Μονοπώλησε την εξουσία για να ελέγχει την εκκλησία, και διατάραξε κι αναστάτωσε το έργο της εκκλησίας, και αυτήν ακριβώς τη συμπεριφορά των αντίχριστων φανέρωσε ο Θεός. Είχε ήδη αρχίσει να βαδίζει στο μονοπάτι ενός αντίχριστου. Οι επικεφαλής και οι εργάτες επεσήμαναν τα προβλήματά του αρκετές φορές, αλλά ποτέ δεν τους πήρε στα σοβαρά. Ο ανώτερος επικεφαλής που τον απάλλαξε με βάση τις αρχές είχε απόλυτο δίκιο!

Αναπόφευκτα έκανα αυτοκριτική και σκεφτόμουν: «Αν και αλληλεπιδρούσα με τον Λι Τσενγκ τόσο καιρό, γιατί δεν μπόρεσα να τον διακρίνω και μάλιστα νόμιζα ότι είχε την αλήθεια-πραγματικότητα και τον θαύμαζα;» Όσο έκανα αναζήτηση, διάβασα αυτό το εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που συχνά παραπλανώνται από εκείνους που εξωτερικά φαίνονται πνευματικοί, ευγενείς, μεγαλοπρεπείς και σπουδαίοι. Όσο για τους ανθρώπους που μπορούν να μιλούν με ευφράδεια για λόγια και δόγματα, και ο λόγος και οι ενέργειές τους φαίνονται αξιοθαύμαστα, εκείνοι που παραπλανιούνται από αυτούς δεν έχουν εξετάσει ποτέ την ουσία των πράξεών τους, τις αρχές πίσω από τα έργα τους ή τους στόχους τους. Επιπλέον, δεν εξέτασαν ποτέ αν αυτοί οι άνθρωποι υποτάσσονται πραγματικά στον Θεό ούτε διαπίστωσαν ποτέ αν αυτοί οι άνθρωποι σέβονται στ’ αλήθεια τον Θεό και αποφεύγουν το κακό. Ποτέ δεν διέκριναν την ανθρώπινη φύση-ουσία των συγκεκριμένων ανθρώπων. Αντίθετα, από το πρώτο κιόλας βήμα της γνωριμίας μαζί τους, λίγο-λίγο, έχουν φτάσει να θαυμάζουν και να σέβονται τους ανθρώπους αυτούς, και τελικά αυτοί οι άνθρωποι γίνονται είδωλά τους. Επιπλέον, στο μυαλό κάποιων ανθρώπων, τα είδωλα που λατρεύουν —και που πιστεύουν πως μπορούν να εγκαταλείψουν οικογένεια και δουλειά, και που επιφανειακά φαίνεται ότι μπορούν να πληρώσουν το τίμημα— είναι εκείνοι που ικανοποιούν πραγματικά τον Θεό και που επιτυγχάνουν καλά αποτελέσματα και καλούς προορισμούς. Στο μυαλό τους, τα είδωλα αυτά είναι αυτοί που επαινεί ο Θεός» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Πώς να γνωρίσει κανείς τη διάθεση του Θεού και τα αποτελέσματα που θα επιτύχει το έργο Του). Από τα λόγια του Θεού, διαπίστωσα ότι η λατρεία μου για τον Λι Τσενγκ οφειλόταν κυρίως στα αποτελέσματα που παρήγαγε ως επόπτης του έργου αποπομπής και τις δεινές εργασιακές του ικανότητες. Ακόμα, διέθετε κάποια ευφυΐα και χαρίσματα και μπορούσε να βρει σχετικά λόγια του Θεού για συναναστροφή που στόχευαν τις καταστάσεις των ανθρώπων, έτσι νόμιζα ότι κατανοούσε την αλήθεια και είχε την πραγματικότητα. Ωστόσο, τα γεγονότα έδειξαν ότι ο Λι Τσενγκ αγνοούσε παντελώς τη σοβαρή διάθεση αντίχριστου που φανέρωσε. Δεν ήταν διατεθειμένος να αποδεχτεί το κλάδεμα από τους επικεφαλής, και ήταν σαφές ότι δεν αποδεχόταν ούτε την αλήθεια και συνήθως απλώς εφοδιαζόταν με δόγματα. Ασχολούνταν με το καθήκον του για να παράγει αποτελέσματα και να κάνει τους άλλους να τον εκτιμούν, χωρίς να επιδιώκει καθόλου την αλήθεια για να διορθώσει τη δική του διεφθαρμένη διάθεση, και όμως εγώ τον λάτρευα ως είδωλο και μάλιστα ακολουθούσα το παράδειγμά του. Πόσο αδαής ήμουν! Σκέφτηκα ότι ο Θεός ενέκρινε τον Πέτρο επειδή προσηλωνόταν στην αναζήτηση της αλήθειας και την ικανοποίηση των προθέσεων του Θεού τόσο στην καθημερινή του ζωή όσο και στο καθήκον του. Με κάθε μικρό θέμα, προσηλωνόταν στην αλλαγή της παλιάς του διάθεσης. Αντίθετα, εγώ έκρινα τους άλλους με βάση την ευφυΐα και τα χαρίσματά τους, το έργο που έκαναν και τα βάσανα που υπέμεναν επιφανειακά. Είδα ότι η άποψή μου για την κρίση των άλλων παραβίαζε τις απαιτήσεις του Θεού. Αν δεν είχε απαλλαγεί ο Λι Τσενγκ, δεν θα είχα αναλογιστεί αυτά τα ζητήματα και θα συνέχιζα να ακολουθώ το παράδειγμά του. Εκείνη τη στιγμή, ευχαρίστησα ειλικρινά τον Θεό που ενορχήστρωσε με αυτόν τον τρόπο ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα. Με αυτόν τον τρόπο ο Θεός με έσωζε. Βλέποντας ότι μερικοί αδελφοί και αδελφές στην εκκλησία ακόμα δεν είχαν διακρίνει τον Λι Τσενγκ, συναναστράφηκα μαζί τους σχετικά με το τι σημαίνει να ενεργείς αυθαίρετα, και για το ότι δεν πρέπει να κρίνουμε τους άλλους με βάση μόνο την εμφάνισή τους, αλλά για το αν ενεργούν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και αν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια για να υποστηρίξουν το έργο της εκκλησίας. Αφού με άκουσαν, οι αδελφοί και οι αδελφές μπόρεσαν να διακρίνουν κάπως τον Λι Τσενγκ.

Αργότερα, συνέχισα να κάνω αυτοκριτική: Γιατί αντέδρασα τόσο έντονα στην απαλλαγή του Λι Τσενγκ και αμέσως ένιωσα αποκαρδιωμένη; Εξέτασα τον εαυτό μου και διαπίστωσα ότι είχα την άποψη πως αν κάποιος σαν τον Λι Τσενγκ, που ήταν καλύτερος από μένα από κάθε άποψη μπορούσε να απαλλαγεί, τότε ήταν πολύ πιθανό να απαλλαγώ κι εγώ. Αργότερα, διάβασα ένα εδάφιο από τα λόγια του Θεού: «Οι αντίχριστοι, όταν κάνουν τα καθήκοντά τους, υπολογίζουν συνεχώς τις προοπτικές και το πεπρωμένο τους: πόσα χρόνια κάνουν ήδη τα καθήκοντά τους, πόσες κακουχίες έχουν αντέξει, πόσα έχουν απαρνηθεί για τον Θεό, πόσο τίμημα έχουν πληρώσει, πόση ενέργεια έχουν δαπανήσει, πόσα χρόνια έχουν χάσει από τα νιάτα τους, κι αν δικαιούνται πια να πάρουν ανταμοιβές και στέφανο· αν έχουν μαζέψει αρκετό κεφάλαιο μέσα σ’ αυτά τα λίγα χρόνια που κάνουν τα καθήκοντά τους, αν έχουν την εύνοια του Θεού ενώπιον Του, κι αν στα μάτια του Θεού είναι άνθρωποι που μπορούν να πάρουν ανταμοιβές και στέφανο. […] Εμμένουν σταθερά στις δικές τους φιλοδοξίες και επιθυμίες, τις οποίες θεωρούν ως την αλήθεια, ως τους μοναδικούς στόχους στη ζωή και ως το πιο δίκαιο εγχείρημα. Δεν ξέρουν την αλήθεια που λέει ότι αν δεν αλλάξει η διάθεση ενός ανθρώπου, τότε αυτός θα παραμείνει για πάντα εχθρός του Θεού, και ούτε ξέρουν ότι οι ευλογίες που δίνει ο Θεός σε έναν άνθρωπο και ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζεται ο Θεός έναν άνθρωπο δεν βασίζονται στο επίπεδο, στα χαρίσματα, στα ταλέντα ή στο κεφάλαιό του, αλλά στο πόση αλήθεια κάνει πράξη, στο πόση αλήθεια κερδίζει και στο αν είναι άνθρωπος που έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό. Πρόκειται για αλήθειες τις οποίες οι αντίχριστοι δεν πρόκειται να καταλάβουν ποτέ. Οι αντίχριστοι δεν πρόκειται να το καταλάβουν ποτέ αυτό, και σ’ αυτό το ζήτημα είναι πιο ανόητοι. Απ’ την αρχή ως το τέλος, ποια στάση τηρούν οι αντίχριστοι απέναντι στο καθήκον τους; Πιστεύουν ότι το να κάνει κανείς το καθήκον του αποτελεί συναλλαγή, ότι όποιος δαπανά τα περισσότερα στο καθήκον του, όποιος συνεισφέρει περισσότερο στον οίκο του Θεού και όποιος υπομένει τα περισσότερα χρόνια στον οίκο του Θεού θα έχει περισσότερες πιθανότητες στο τέλος να δεχτεί ευλογίες και να αποκτήσει στέφανο. Αυτήν τη λογική έχουν οι αντίχριστοι» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος έβδομο)]. Από τα λόγια του Θεού, κατάλαβα ότι οι αντίχριστοι αντιμετωπίζουν τα καθήκοντά τους ως συναλλαγή, χρησιμοποιώντας το ότι εργάζονται περισσότερο και έχουν αποτελέσματα στο καθήκον τους ως διαπραγματευτικά χαρτιά που τα ανταλλάσσουν με ευλογίες από τον Θεό. Αυτή είναι η λογική των αντίχριστων. Είχα και εγώ αυτήν την άποψη. Όταν είδα ότι κάποιος που ήταν πιο εξαιρετικός από μένα από κάθε άποψη είχε απαλλαγεί, σκέφτηκα ότι αργά ή γρήγορα, θα με απάλλασσαν και εμένα. Ένιωσα ότι οι μελλοντικές προοπτικές μου ήταν αβέβαιες, και αυτό προκάλεσε την αρνητικότητα μου. Στην πραγματικότητα, τα πρότυπα του Θεού για την κρίση των ανθρώπων δεν βασίζονται στο πόσο προικισμένοι είναι ούτε στο πόσο φαίνεται να υπομένουν βάσανα ή να εργάζονται, αλλά στο πόση αλήθεια κάνουν πράξη και αποκτούν στα καθήκοντά τους. Εν τω μεταξύ, δεν έκρινα τους ανθρώπους σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, αλλά με βάση τις δικές μου αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Νόμιζα ότι όσοι είχαν χαρίσματα και δούλευαν σκληρά σίγουρα εναρμονίζονταν με την πρόθεση του Θεού και θα κέρδιζαν την έγκρισή Του. Ως εκ τούτου, όταν άκουσα ότι ο Λι Τσενγκ απαλλάχτηκε, δεν μπορούσα να το αποδεχτώ και μάλιστα ήθελα να ρωτήσω τους επικεφαλής για ποιον λόγο είχε απαλλαγεί και να επιζητήσω να δικαιωθεί. Στην πραγματικότητα, το ότι στάθηκα στο πλευρό του Λι Τσενγκ ήταν απλώς ένα πρόσχημα για να εκφράσω αντιρρήσεις. Ανησυχούσα ότι θα ερχόταν η σειρά μου να απαλλαγώ και φοβόμουν ότι δεν θα είχα καλό μέλλον. Η επιθυμία μου να αμφισβητήσω τους επικεφαλής, στην ουσία έκρυβε την επιθυμία μου να αμφισβητήσω τον Θεό, να παραπονεθώ ότι ο Θεός ήταν άδικος και ότι είχε υπερβολικές απαιτήσεις από τους ανθρώπους. Δεν είχα σταθεί στη θέση ενός δημιουργημένου όντος ούτε είχα υποταχθεί στο έργο του Θεού, αντίθετα, είχα διαφωνήσει με τον Θεό και Του είχα διαμαρτυρηθεί. Μόνο τότε συνειδητοποίησα πόσο σοβαρή ήταν η φύση αυτού που φανέρωσα. Σκέφτηκα τον Παύλο, ο οποίος χρησιμοποίησε το έργο που έκανε ως κεφάλαιο για να διαμαρτυρηθεί στον Θεό και να απαιτήσει έναν στέφανο δικαιοσύνης από Αυτόν. Στο τέλος, ο Θεός τον τιμώρησε και τον καταράστηκε. Αν και πάλι δεν μετανοούσα, ο Θεός δεν θα με ενέκρινε όσα βάσανα και αν υπέμενα στο καθήκον μου, και στο τέλος θα με τιμωρούσε όπως ακριβώς και τον Παύλο! Είδα την απαλλαγή του Λι Τσενγκ ως προειδοποίηση, η οποία με έκανε να αναγνωρίσω ότι, παρόλο που πίστευα στον Θεό, λάτρευα ανθρώπους και βάδιζα σε λάθος μονοπάτι. Από τα βάθη της καρδιάς μου, ένιωσα ότι έτσι ο Θεός με αγαπούσε και με έσωζε.

Μετά την απαλλαγή του ο Λι Τσενγκ έκανε αυτοκριτική για λίγο καιρό, κατανόησε κάπως τη διεφθαρμένη του διάθεση, και του ανατέθηκαν διαφορετικά καθήκοντα από την εκκλησία. Τώρα κάνω και πάλι το καθήκον μου μαζί με τον Λι Τσενγκ, αλλά πλέον δεν τον λατρεύω όπως παλιά. Αντίθετα, προσπαθώ να διακρίνω αν αυτά που λέει βασίζονται στα λόγια του Θεού. Αν έχω διαφορετικές απόψεις, τις διατυπώνω, αναζητώ τις αλήθεια-αρχές για όσα δεν καταλαβαίνω, και αναφέρω στους επικεφαλής θέματα που δεν μπορώ να διακρίνω. Όταν ασκούμαι έτσι, μπορώ να κατανοήσω κάποιες αρχές και να βρω ένα μονοπάτι. Μέσω αυτής της εμπειρίας, συνειδητοποίησα πόσο σημαντική είναι η αναζήτηση της αλήθειας, και άρχισα να αναλογίζομαι προσεχτικά τα πράγματα που κάνω και τα οποία παραβιάζουν τις αρχές όταν κάνω το καθήκον μου. Καθοδηγώ, επίσης, τους αδελφούς και τις αδελφές να αναζητούν τις αλήθεια-αρχές στα καθήκοντά τους, έτσι ώστε κανένας να μην εστιάζει στις εξωτερικές ενέργειες αλλά αντίθετα όλοι να εστιάζουν στην επιδίωξη της αλήθειας και στην εκτέλεση των καθηκόντων τους σύμφωνα με τις αρχές. Αυτή η εμπειρία διόρθωσε τη λανθασμένη άποψή μου για τα πράγματα, και είμαι ευγνώμων για τη σωτηρία του Θεού!