Αφού πίστεψα στον Θεό για περισσότερο από έναν χρόνο, υπηρέτησα ως επικεφαλής ομάδας στην εκκλησία. Η Γιε Πινγκ ήταν η επικεφαλής της εκκλησίας μας. Είδα ότι είχε υψηλό επίπεδο, έκανε το καθήκον της με ενθουσιασμό και διευθετούσε το έργο με μεθοδικό και σαφή τρόπο. Κάθε φορά που κάποιος είχε πρόβλημα, πάντα έβρισκε γρήγορα τα κατάλληλα λόγια του Θεού για να συναναστραφεί μαζί του και να προσφέρει βοήθεια. Όλοι τη θαύμαζαν και θεωρούσαν ότι κατανοούσε την αλήθεια. Στις συναθροίσεις, η Γιε Πινγκ έλεγε συχνά: «Γίνεται πολύ έργο στην εκκλησία τώρα, και πρέπει να ασχοληθώ με το έργο τόσο του κηρύγματος του ευαγγελίου όσο και του ποτίσματος. Οι περισσότεροι άνθρωποι στην εκκλησία είναι νέοι πιστοί που δεν κατανοούν την αλήθεια, και έτσι πρέπει να δώσω προσοχή στη ζωή-είσοδο τους». Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές θεωρούσαν ότι επωμιζόταν βάρος και όποτε αντιμετώπιζαν δυσκολίες, περίμεναν τη Γιε Πινγκ για συναναστροφή. Και εγώ τη θαύμαζα και τη θεωρούσα καλή επικεφαλής της εκκλησίας μας. Εκείνη την εποχή, όλοι στην εκκλησία εκτιμούσαν πολύ τη Γιε Πινγκ και συχνά έλεγαν ότι ήξερε πώς να συναναστρέφεται και ότι ήταν ικανή εργάτρια. Όταν η Γιε Πινγκ το άκουγε αυτό, έπαιρνε μια έκφραση ικανοποίησης και έλεγε με υπερηφάνεια: «Έχω φροντίσει επαρκώς κάθε επιμέρους έργο στην εκκλησία, και θυμάμαι τις περιστάσεις κάθε αδελφού και κάθε αδελφής». Σκέφτηκα ότι ήταν αλαζονικό εκ μέρους της να λέει κάτι τέτοιο. Από την άλλη, σκέφτηκα ότι εφόσον όσοι έχουν υψηλό επίπεδο και χαρίσματα ήταν όλοι σχετικά αλαζόνες, αρκούσε απλώς να κάνει καλά το έργο της εκκλησίας, και έτσι δεν πήρα το θέμα στα σοβαρά.

Αργότερα, ανακάλυψα ότι η Γιε Πινγκ ήταν υπεύθυνη για το ευαγγελικό έργο αλλά δεν είχε ποτέ συναναστραφεί πάνω στις αρχές του κηρύγματος του ευαγγελίου ή στην πρόθεση του Θεού. Δεν έλυνε πραγματικά προβλήματα, παρά μόνο έδινε διαταγές σε όλους και έκανε επιφανειακό έργο. Μια φορά, η Γιε Πινγκ κανόνισε να πάω να κηρύξω το ευαγγέλιο σε έναν δυνητικό αποδέκτη του ευαγγελίου. Όσο μιλούσαμε, ο αποδέκτης του ευαγγελίου συχνά με παρενοχλούσε σωματικά. Είδα ότι η φύση αυτού του ατόμου ήταν πολύ μοχθηρή και δεν ερευνούσε καθόλου ειλικρινά την αληθινή οδό. Το ανέφερα αμέσως στη Γιε Πινγκ. Προς έκπληξή μου, με επέπληξε στριφνά: «Καλά, πήγες μόνο λίγες φορές και ήδη τα παρατάς; Τι μαθήματα πήρες;» Μόλις τελείωσε ό,τι είχε να πει, έφυγε. Εκείνη τη στιγμή, δεν είχα καταλάβει γιατί ξαφνικά με επέπληξε, και ένιωσα αδικημένη: «Κάποιος με παρενόχλησε, και εσύ ούτε με παρηγόρησες, ούτε έλυσες το πρόβλημα, παρά μόνο με επέπληξες. Πού είναι, λοιπόν, η συμπόνια σου και το αίσθημα ευθύνης σου;» Αργότερα, συνέχισα να αναζητώ, και επιβεβαίωσα ότι η φύση αυτού του ατόμου ήταν μοχθηρή, ότι δεν αγαπούσε την αλήθεια και ότι δεν ήταν άξιος αποδέκτης του ευαγγελίου, οπότε τον εγκατέλειψα. Αλλά αργότερα, η Γιε Πινγκ συνεχώς μου έκανε παρατήρηση χωρίς λόγο. Για παράδειγμα, μου έκανε σκόπιμα κάποιες ερωτήσεις, και όταν δεν μπορούσα να απαντήσω, μου έλεγε ότι ήμουν μπερδεμένη. Με ανάγκασε, επίσης, να πάω να βοηθήσω κάποιον που ούτε κατά διάνοια δεν επιδίωκε την αλήθεια. Όταν δεν κατάφερα να τον βοηθήσω, βρήκε την ευκαιρία να με κατσαδιάσει. Δεν τόλμησα να αναφέρω αυτό το πρόβλημα στους ανώτερους επικεφαλής, γιατί πίστευα ότι, στην τελική, εκείνη ήταν επικεφαλής, και πολλοί αδελφοί και αδελφές την εκτιμούσαν. Εντωμεταξύ, εγώ ήμουν μια απλή επικεφαλής ομάδας και δεν έπρεπε σε καμία περίπτωση να την προσβάλω. Εκείνο όμως που δεν περίμενα ήταν η Γιε Πινγκ να με παύσει άνευ λόγου από το καθήκον μου ως επικεφαλής ομάδας και να κανονίσει να συμμετάσχω σε συνάθροιση με δύο άτομα που δεν επιδίωκαν καθόλου την αλήθεια. Στις συναθροίσεις μας, ο ένας από τους δύο πάντα αποκοιμιόταν, και ο άλλος δεν έλεγε να σταματήσει τα κουτσομπολιά. Μετά από δύο μήνες, αυτές οι συναθροίσεις δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, και εγώ βρισκόμουν σε κατάσταση σύγχυσης. Σκεφτόμουν τις συναθροίσεις παλιότερα, τότε που ο καθένας άνοιγε την καρδιά του και συναναστρεφόταν για τις βιωματικές του γνώσεις, τις οποίες απολάμβανα πάρα πολύ. Τώρα όμως, πονούσα πολύ και ήμουν, επίσης, πολύ αρνητική και αδύναμη. Πίστευα ότι οι συναθροίσεις που έκανα εδώ ζημίωναν πολύ τη ζωή μου. Αν συνέχιζα έτσι, θα μπορούσα να κερδίσω την αλήθεια και να σωθώ; Πολύ αργότερα έμαθα ότι στην πραγματικότητα η Γιε Πινγκ με απομόνωνε και με υποχρέωνε να πηγαίνω σε συναθροίσεις με δύο άτομα που επρόκειτο να αποπεμφθούν. Όταν έμαθα την αλήθεια, ταράχτηκα και εξοργίστηκα. Πραγματικά δεν το περίμενα να είναι τόσο ύπουλη και κακόβουλη, να με βασανίζει έτσι επειδή δεν την υπάκουσα. Έτσι δεν έκαναν οι κακοί άνθρωποι; Τότε, ήθελα πραγματικά να αναφέρω την κατάσταση της Γιε Πινγκ στους επικεφαλής και τους εργάτες, και να συναναστραφώ με τους αδελφούς και τις αδελφές μου και να τη διακρίνω. Αλλά, δεδομένου ότι η Γιε Πινγκ ήταν επικεφαλής επί σειρά ετών στην εκκλησία και πολλοί αδελφοί και αδελφές την εκτιμούσαν, αν συναναστρεφόμουν, άραγε, με τους αδελφούς και τις αδελφές μου και τη διέκρινα, θα με πίστευαν; Αν η Γιε Πινγκ το μάθαινε αυτό, σίγουρα θα συνέχιζε να με εκδικείται και να με βασανίζει. Αν με κατηγορούσε και με απέπεμπε, τότε το μονοπάτι της πίστης μου στον Θεό δεν θα είχε φτάσει στο τέλος του; Όταν το σκέφτηκα αυτό, κατάπια τα παράπονά μου. Λίγο αργότερα, για λόγους ασφάλειας, η Γιε Πινγκ δεν μπορούσε να είναι υπεύθυνη για το έργο της εκκλησίας, και ανέθεσαν προσωρινά σε μια αδελφή να αναλάβει τα ηνία. Όταν αυτή η αδελφή συναθροίστηκε μαζί μας, είδε ότι υπήρχε κάποια διαφώτιση και φως στη συναναστροφή μου πάνω στα λόγια του Θεού και ότι έκανα πρόθυμα το καθήκον μου, οπότε αφού κατάλαβε την κατάστασή μου, με άφησε να συνεχίσω το καθήκον μου.

Μετά από αυτό, άκουσα και για άλλες δύο αδελφές που επίσης απομονώνονταν για άγνωστους μέχρι τότε λόγους. Όταν έμαθα τις λεπτομέρειες, ανακάλυψα ότι η Γιε Πινγκ απομόνωνε αυτές τις δύο αδελφές επειδή υπερασπίστηκαν έναν αδελφό. Επειδή ο αδελφός είχε καθυστερήσει το ευαγγελικό έργο, η Γιε Πινγκ τον κλάδευε αδιάκοπα. Οι δύο αδελφές τής υπενθύμισαν: «Ξέρει ήδη ότι έχει κάνει λάθος. Δεν αρκεί απλώς να τον κλαδεύεις. Πρέπει, επίσης, να συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια για να επιλύσεις το πρόβλημα». Μόλις το έμαθε αυτό η Γιε Πινγκ ενοχλήθηκε πολύ και τις απομόνωσε αμέσως. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές δεν την υπάκουαν ή την προκαλούσαν, έπαιρνε αφορμή από τις παραβάσεις και τις ατέλειές τους για να τους βασανίσει. Αυτό ήταν κακή πράξη! Σε κάποια συνάθροιση, τη συναναστράφηκα και τη διέκρινα, και μια αδελφή με διέκοψε και είπε: «Μας ζητάς να διακρίνουμε τη Γιε Πινγκ, επειδή θέλεις να την εκδικηθείς που σε είχε απομονώσει; Αν ισχύει κάτι τέτοιο, πρέπει πραγματικά να κάνεις αυτοκριτική». Όταν το άκουσα αυτό, σκέφτηκα ότι οι περισσότεροι αδελφοί και αδελφές είχαν παραπλανηθεί από τη Γιε Πινγκ και την εκτιμούσαν πολύ. Εγώ ήμουν μια απλή επικεφαλής ομάδας, οπότε πώς θα μπορούσαν να πιστέψουν αυτά που έλεγα και να διακρίνουν κάποια που ήταν επικεφαλής επί σειρά ετών; Εκείνη τη στιγμή, ένιωσα απελπισία. Έκανα την εξής σκέψη: «Κατανοώ την αλήθεια ρηχά και δεν μπορώ να αναλύσω διεξοδικά το πρόβλημα της Γιε Πινγκ μονομιάς. Αν συνεχίσω να μιλάω, μπορεί να με παρεξηγήσουν και να σκεφτούν ότι παίρνω εκδίκηση λόγω των προσωπικών μου συμφερόντων. Αν η Γιε Πινγκ το μάθει αυτό, μπορεί να με κρίνει ένοχη για απόπειρα εκδίκησης κατά επικεφαλής και να με αποβάλει. Τότε δεν θα έχανα την ευκαιρία να πιστέψω στον Θεό; Ξέχασέ το. Καλύτερα να κάνω κάποιες παραχωρήσεις για να μην μπλέξω και να μην προκαλέσω την ίδια μου την καταστροφή». Αργότερα, η εκκλησία επέλεξε νέους επικεφαλής και εργάτες, και εγώ επιλέχθηκα ως διακόνισσα ποτίσματος. Η Σιν Για και η Λι Ρου επιλέχθηκαν επικεφαλής εκκλησίας και η Γιε Πινγκ ανέλαβε την ευθύνη του κειμενικού έργου. Η Γιε Πινγκ κρατούσε κακία επειδή δεν την είχαν επιλέξει επικεφαλής. Μετά από λίγο καιρό, πήρε κατά μέρος την αδερφή της και τον Γουάνγκ Τζινγκ και έκανε το μαύρο-άσπρο και διέδωσε φήμες μπροστά στους αδελφούς και τις αδελφές. Είπε ότι οι επικεφαλής που επιλέχθηκαν αυτήν τη φορά είχαν διοριστεί εκ των προτέρων, παραπλανώντας έτσι τους αδελφούς και τις αδελφές και πείθοντάς τους να την υποστηρίξουν να ανατρέψει τα εκλογικά αποτελέσματα. Ευτυχώς, οι επικεφαλής είχαν συναναστραφεί με όλους σχετικά με τις εκλογικές αρχές εκ των προτέρων, έτσι οι αδελφοί και οι αδελφές γνώριζαν από πρώτο χέρι το ζήτημα αυτό και δεν εξαπατήθηκαν. Όταν το έμαθα αυτό, θύμωσα και ανησύχησα και είπα στους επικεφαλής: «Δεν φτάνει που η Γιε Πινγκ βασάνιζε κόσμο παλιότερα, τώρα παραπλανεί και προσελκύει αδελφούς και αδελφές και αναστατώνει το έργο της εκκλησίας. Η φύση αυτής της πράξης είναι πολύ κακή! Πρέπει να αναφερθεί αμέσως στους ανώτερους επικεφαλής!» Οι επικεφαλής είχαν την ίδια γνώμη με εμένα και ανέφεραν την κατάσταση στον ανώτερο επικεφαλής Λιου Ρούο. Ο Λιου Ρούο εξέθεσε τις κακές πράξεις της Γιε Πινγκ, της αδερφής της και του Γουάνγκ Τζινγκ, αλλά μόλις έφυγε ο Λιου Ρούο, η Γιε Πινγκ δεν δίστασε καθόλου και συνέχισε να διαδίδει φήμες στην εκκλησία: «Οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να κάνουν πραγματικό έργο και δεν έχουν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Είναι όλοι ψευδοεπικεφαλής. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να κάνουν εκκλησιαστικό έργο και δεν ξέρουν πώς να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια για να λύσουν προβλήματα. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να βλάπτουν τους άλλους». Η Γιε Πινγκ και οι άλλοι μίλησαν και σε όσους είχαν απομονωθεί: «Κάνατε πιστά το καθήκον σας, αλλά αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής σάς κατέστειλαν και σας απομόνωσαν». Είπαν, επίσης, σε μια αδελφή που είχε καθήκον φιλοξενίας: «Είναι ανώφελο να κάνεις πιστά το καθήκον σου. Ο τάδε είχε και εκείνος καθήκον φιλοξενίας, όπως και εσύ, και τώρα τον έχουν ήδη απομονώσει. Το ίδιο θα σου κάνουν και εσένα». Κάποια άτομα που δεν είχαν ικανότητα διάκρισης ξεσηκώθηκαν και παραπλανήθηκαν από τη Γιε Πινγκ και την κουστωδία της, και έπειτα ανέπτυξαν προκαταλήψεις για τους επικεφαλής και δεν συναναστρέφονταν πάνω στα λόγια του Θεού στις συναθροίσεις. Αντιθέτως, καυτηρίαζαν τα σφάλματα των επικεφαλής και τις κατηγορούσαν ότι δεν ήταν ικανές να κάνουν πραγματικό έργο. Επίσης, έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση για τη Γιε Πινγκ, και έλεγαν ότι ήξερε πώς να συναναστρέφεται, ήξερε πώς να κάνει το έργο της εκκλησίας και ήταν κατάλληλη για επικεφαλής. Παραπλάνησαν, επίσης, μερικούς αδελφούς και αδελφές, και τους έβαλαν να αναφέρουν τις τότε επικεφαλής. Η Γιε Πινγκ έφερε το απόλυτο χάος στην εκκλησιαστική ζωή σε σημείο που το έργο να μην μπορεί να προχωρήσει. Βλέποντας την εκκλησία σε αυτήν την κατάσταση, ένιωσα κάτι ανεξήγητο στην καρδιά μου. Προκειμένου να διεκδικήσει τη θέση της επικεφαλής, η Γιε Πινγκ έκανε πολύ κακό. Ήταν ένας πραγματικός διάβολος και στρεφόταν εναντίον του Θεού!

Μετά από αυτό, ανέφερα την κατάσταση της Γιε Πινγκ στην ιεροκήρυκα. Η ιεροκήρυκας έσπευσε να συναναστραφεί με τη Γιε Πινγκ και τους άλλους. Δεν είχε προλάβει καν να συναναστραφεί, και η Γιε Πινγκ με την κουστωδία της τής επιτέθηκαν, λέγοντας ότι έπαιρνε το μέρος των ψευδοεπικεφαλής και δεν περιφρουρούσε το έργο της εκκλησίας. Αυτή η λεκτική επίθεση έκανε την ιεροκήρυκα να βάλει τα κλάματα, και στη συνέχεια, προκειμένου να καταστείλει το χάος το συντομότερο δυνατόν, απάλλαξε άνευ λόγου τις δύο επικεφαλής εκκλησίας και μια διακόνισσα του ευαγγελίου. Βλέποντας αυτού του είδους τη διευθέτηση, η καρδιά μου συγκλονίστηκε, και σκέφτηκα: «Δεν έρχονται τώρα τα πάνω-κάτω; Δεν χειρίστηκε το άτομο που έκανε το κακό, αντιθέτως απάλλαξε από τα καθήκοντά τους εκείνες που ήταν ικανές να κάνουν πραγματικό έργο. Πόσο ενάντια στις αρχές ενεργούσε! Άραγε, δεν έκανε και αυτή κακό όπως και η Γιε Πινγκ;» Ρώτησα την ιεροκήρυκα: «Με βάση ποιες συμπεριφορές και ποιες αρχές αποφάσισες να απαλλάξεις αυτούς τους ανθρώπους από τα καθήκοντά τους;» Μου απάντησε ότι αυτές οι επικεφαλής και η διακόνισσα του ευαγγελίου δεν μπορούσαν να επιλύσουν τα προβλήματα των αδελφών, δεν μιλούσαν για τη δική τους διαφθορά στις συναθροίσεις και δεν είχαν το έργο του Αγίου Πνεύματος. Μετά μου ανέθεσε προσωρινά το έργο της εκκλησίας. Όταν άκουσα ότι οι λόγοι που έδινε η ιεροκήρυκας έμοιαζαν με τις επιθέσεις της Γιε Πινγκ και της κουστωδίας της στις επικεφαλής, θύμωσα πολύ. Στο δρόμο για το σπίτι, δεν μπορούσα να το χωνέψω. Τώρα, ακόμα και η ιεροκήρυκας έπαιρνε το μέρος της Γιε Πινγκ. Όλες οι επικεφαλής εκκλησίας είχαν απαλλαχθεί από τα καθήκοντά τους, και εγώ ήμουν μόνο μια διακόνισσα ποτίσματος. Δεν είχα αρχές διάκρισης και δεν μπορούσα να συναναστραφώ ξεκάθαρα πάνω στην αλήθεια. Αν δεν έκανα καλά το έργο μου, η Γιε Πινγκ δεν θα έβρισκε αφορμή να με καταδικάσει και να με αναφέρει; Επιπλέον, η Γιε Πινγκ και οι άλλοι ήταν όλοι γλυκομίλητοι και είχαν ήδη παραπλανήσει τους αδελφούς και τις αδελφές, οπότε ποιος θα έπαιρνε το μέρος μου; Με αυτές τις σκέψεις, έχασα όλο το θάρρος μου και ένιωσα να αποκαρδιώνομαι. Όσο σκεφτόμουν ότι έπρεπε να είμαι υπεύθυνη για το έργο της εκκλησίας, δείλιαζα. Η Γιε Πινγκ κυνηγούσε τη θέση της επικεφαλής, και αν εγώ ήμουν υπεύθυνη για το έργο της εκκλησίας, σίγουρα θα πίστευε ότι της είχα πάρει τη θέση και θα με έβαζε στο στόχαστρο. Με τέτοια κακόβουλη ανθρώπινη φύση που είχε, θα με άφηνε άραγε στην ησυχία μου; Μήπως θα χρησιμοποιούσε ακόμα πιο μοχθηρά μέσα για να με βασανίσει; Όσο το σκεφτόμουν, τόσο μεγαλύτερη ανησυχία και ταραχή με έπιανε, και σκόπευα να αναθέσω στην αδελφή Λι Ρου το έργο της εκκλησίας για λογαριασμό μου. Με αυτόν τον τρόπο, θα απέφευγα τις επιθέσεις της Γιε Πινγκ και της κουστωδίας της. Μετά από αυτό, όταν εργαζόμασταν σε μικρές ομάδες, έστελνα τη Λι Ρου στην ομάδα της Γιε Πινγκ, με αποτέλεσμα, η Λι Ρου να δέχεται τις επιθέσεις τους. Το έργο δεν μπορούσε να γίνει και επηρεάστηκε και η κατάσταση της Λι Ρου. Κατηγορούσα τον εαυτό μου και μισούσα τον εγωισμό μου. Αλλά, πραγματικά δεν θα είχα την πίστη να αναλάβω αυτό το πράγμα η ίδια. Προσευχήθηκα στον Θεό: «Θεέ μου, κακοί άνθρωποι αναστατώνουν την εκκλησία και οφείλω να διαφυλάξω το έργο της. Φοβάμαι, όμως, ότι η Γιε Πινγκ και η κουστωδία της θα βρουν αφορμή να με καταπιέσουν και να με βασανίσουν, και θα χάσω το καθήκον μου. Κρύβομαι στο παρασκήνιο σαν δειλή, και δεν έχω εκπληρώσει την ευθύνη μου. Θεέ μου, Σε ικετεύω να μου δώσεις κουράγιο και πίστη». Αφού προσευχήθηκα, βρήκα κάποια λόγια του Θεού που με έκαναν να νιώσω μεγάλη ντροπή. Τα λόγια του Θεού λένε: «Αν οι άνθρωποι δεν μπορούν να εκφράσουν ό,τι οφείλουν να εκφράσουν κατά την υπηρεσία ή να επιτύχουν ό,τι είναι εγγενώς εφικτό γι’ αυτούς, κι αντ’ αυτού ενεργούν μηχανικά, τότε έχουν χάσει τη λειτουργία που θα έπρεπε να έχει ένα δημιουργημένο ον. Αυτού του είδους οι άνθρωποι είναι οι επονομαζόμενες “μετριότητες”· είναι άχρηστα σκουπίδια. Πώς είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι να αποκαλούνται καταλλήλως δημιουργημένα όντα;» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Η διαφορά μεταξύ της διακονίας του ενσαρκωμένου Θεού και του καθήκοντος του ανθρώπου). Ο Θεός είπε ότι όσοι δεν μπορούν να κάνουν όλα όσα είναι ικανοί να κάνουν είναι «μετριότητες» και «σκουπίδια». Τέτοιος άνθρωπος ήμουν και εγώ. Είδα ότι η Γιε Πινγκ ενδιαφερόταν ιδιαίτερα για τη φήμη και τη θέση της και επιτιθόταν και εκδικούνταν όσους δεν την υπάκουαν, χρησιμοποιώντας βρόμικα κόλπα για να τους βασανίζει. Προκειμένου να διεκδικήσει τη θέση της επικεφαλής, κατέστρωσε ακόμη και σχέδιο για να παραπλανήσει τους ανθρώπους και να τους βάλει να τη βοηθήσουν να ανατρέψει τα εκλογικά αποτελέσματα. Με την κουστωδία της, έσπειρε τη διχόνοια μεταξύ των αδελφών και των επικεφαλής. Αναμφίβολα έβλεπα πολύ καθαρά την κακόβουλη συμπεριφορά της, αλλά όταν συναναστράφηκα και διέκρινα τη Γιε Πινγκ, και οι αδελφοί και οι αδελφές υποψιάστηκαν ότι ήθελα να την εκδικηθώ, φοβόμουν ότι αν συνέχιζα να τη διακρίνω, περισσότεροι θα όρθωναν το ανάστημά τους για να μου αντιταχθούν. Για να προστατεύσω τον εαυτό μου και να μη μου επιτεθεί η Γιε Πινγκ και η κουστωδία της, έχασα και το λίγο κουράγιο που είχα να τη διακρίνω. Όταν αναγκάστηκα να κάνω το έργο της εκκλησίας μετά την απαλλαγή των δύο επικεφαλής και της διακόνισσας, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν οι επιθέσεις της Γιε Πινγκ και της κουστωδίας της στους επικεφαλής, και φοβόμουν ότι αν εγώ ήμουν υπεύθυνη για το έργο της εκκλησίας, η Γιε Πινγκ θα πίστευε ότι της είχα πάρει τη θέση και θα έβρισκε αφορμή να με εκδικηθεί. Ήθελα συνεχώς να αποφύγω αυτήν την ευθύνη και δεν τολμούσα να αναλάβω το έργο της εκκλησίας. Ήξερα πολύ καλά ότι η Γιε Πινγκ και η κουστωδία της ήταν πολύ φαύλοι. Είχαν ήδη επιτεθεί πολλές φορές και στη Λι Ρου. Ήθελα μόνο να προστατεύσω τον εαυτό μου, έτσι, όταν ανέθετα έργο, έστελνα επί τούτου τη Λι Ρου να τους αντιμετωπίσει. Χρησιμοποιούσα τη Λι Ρου ως ασπίδα. Πώς μπορούσα να είμαι τόσο εγωίστρια και ποταπή; Όταν ήρθα αντιμέτωπη με τις κακές δυνάμεις των αντίχριστων που αναστάτωναν την εκκλησία, δεν τήρησα τις αρχές και δεν μπορούσα να σταθώ στο πλευρό της δικαιοσύνης. Πώς θα μπορούσα να θεωρηθώ δημιουργημένο ον; Ήμουν εντελώς άχρηστη. Είχα απογοητεύσει πολύ τον Θεό! Όσο αναλογιζόμουν τα λόγια του Θεού, τόσο κατηγορούσα τον εαυτό μου και ένιωθα τύψεις. Δεν μπορούσα να πληγώσω άλλο την καρδιά του Θεού, και δεν μπορούσα πια να είμαι τόσο εγωίστρια και δειλή και να κοιτάζω μόνο τον εαυτό μου. Έπρεπε να υποταχθώ στις συνθήκες που είχε διευθετήσει ο Θεός και να βάλω τα δυνατά μου να κάνω το έργο της εκκλησίας πρώτα από όλα. Στη συνέχεια, βρήκα το θάρρος να αντιμετωπίσω τη Γιε Πινγκ και την κουστωδία της. Παρόλο που οι επιθέσεις της Γιε Πινγκ και των άλλων συνεχίζονταν όταν πήγαινα να κάνω έργο, όσο παράλογες και αν ήταν, δεν τις απέφευγα πλέον. Φρόντιζα μόνο να συναναστρέφομαι πάνω στις αλήθεια-αρχές και δεν τους άφηνα να με επηρεάζουν.

Μετά από αυτό, έκανα αυτοκριτική, και σκέφτηκα: «Γιατί τους φοβάμαι τόσο πολύ και γιατί δεν τολμώ να τους αντιμετωπίσω;» Κατά την αναζήτησή μου, είδα δύο χωρία από τα λόγια του Θεού που με συγκίνησαν πάρα πολύ. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Όταν η δικαιοσύνη έρχεται σε σύγκρουση με τη μοχθηρία, ο θυμός του ανθρώπου δεν θα φουντώσει προς υπεράσπιση της ύπαρξης της δικαιοσύνης· αντίθετα, όταν απειλούνται, διώκονται και δέχονται επίθεση οι δυνάμεις της δικαιοσύνης, η στάση του ανθρώπου είναι η παράβλεψη, η υπεκφυγή ή η οπισθοχώρηση. Ωστόσο, όταν βρεθεί αντιμέτωπος με τις δυνάμεις της μοχθηρίας, ο άνθρωπος τηρεί συγκαταβατική στάση και κάνει τεμενάδες προς αυτές» («Ο Λόγος», τόμ. 2: «Σχετικά με το να γνωρίζει κανείς τον Θεό», Ο ίδιος ο Θεός, ο μοναδικός Β΄). «Ο Θεός έχει πει: “Χωρίς την άδεια του Θεού, είναι δύσκολο για τον Σατανά να ακουμπήσει ακόμα και μια σταγόνα νερό ή έναν κόκκο άμμου πάνω στη γη. Χωρίς την άδεια του Θεού, ο Σατανάς δεν μπορεί ούτε να κινήσει τα μυρμήγκια πάνω στη γη, πόσο μάλλον τους ανθρώπους, που δημιουργήθηκαν από τον Θεό”. Σε τι βαθμό μπορείς να πιστέψεις σ’ αυτά τα λόγια; Το αν πολεμάς τους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους αποκαλύπτει πόσο μεγάλη είναι η πίστη σου. Αν πιστεύεις ειλικρινά στον Θεό, τότε έχεις αληθινή πίστη. Αν πιστεύεις μόνο λίγο στον Θεό και η πίστη σου είναι, μάλιστα, ασαφής και κενή, τότε δεν είναι αληθινή. Αν δεν πιστεύεις ότι ο Θεός μπορεί να είναι κυρίαρχος των πάντων και ότι ο Σατανάς βρίσκεται κάτω από το κράτος του Θεού, αν συνεχίζεις να φοβάσαι τους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους, μπορείς να τους ανέχεσαι να κάνουν κακό στην εκκλησία, να προκαλούν αναστάτωση στο έργο της και να το καταστρέφουν, και μπορείς να κάνεις συμβιβασμούς με τον Σατανά ή να τον ικετεύεις να σου δείξει έλεος προκειμένου να προστατεύσεις τον εαυτό σου, χωρίς να τολμάς να ορθώσεις το ανάστημά σου και να τους πολεμήσεις, κι έχεις γίνει λιποτάκτης, ανθρωπάρεσκος και απλός θεατής, τότε δεν πιστεύεις αληθινά στον Θεό. Η πίστη σου στον Θεό είναι υπό αμφισβήτηση, με αποτέλεσμα να είναι τελείως αξιοθρήνητη!» [«Ο Λόγος», τόμ. 4: «Εκθέτοντας τους αντίχριστους», Σημείο ένατο (Μέρος όγδοο)]. Ήταν σαν τα λόγια του Θεού να με έκριναν κατά πρόσωπο, και αυτό με στενοχώρησε και με φόβισε πολύ. Είδα ότι ο Θεός πραγματικά εξέταζε εξονυχιστικά τα βάθη της ανθρώπινης καρδιάς, και ότι έβλεπε καθαρά τι υπήρχε στην καρδιά μου. Αφού εξέτασα το ζήτημα προσεκτικά, συνειδητοποίησα ότι όσο ισχυρές και αν ήταν οι κακές δυνάμεις του Σατανά, δεν μπορούσαν να ξεπεράσουν τα όρια που τους είχε ορίσει ο Θεός, και ότι σε καμία περίπτωση δεν θα τολμούσαν να κάνουν πράγματα που ο Θεός δεν επέτρεπε. Η βασική αιτία που φοβόμουν τη Γιε Πινγκ και τους συντρόφους της ήταν ότι δεν πίστευα στην κυριαρχία του Θεού επί των πάντων. Νόμιζα ότι δεν είχα θέση στην εκκλησία και ότι τα λόγια μου δεν είχαν βαρύτητα. Εν τω μεταξύ, η Γιε Πινγκ ήταν επικεφαλής επί σειρά ετών και γλυκομίλητη και είχε παραπλανήσει αρκετούς αδελφούς και αδελφές. Έπεισε ακόμη και την ιεροκήρυκα να πάρει το μέρος της. Ήμουν αδύναμη και ευάλωτη, και τα λόγια μου είχαν μικρή βαρύτητα. Δεν θα τα έβγαζα πέρα μαζί της. Έτσι ακόμα και όταν με απομόνωνε και με βασάνιζε, και την έβλεπα να καταπιέζει αδελφούς και αδελφές, και να κάνει κακό και να αναστατώνει το έργο της εκκλησίας, εγώ και πάλι δεν ήμουν αρκετά γενναία για να την καταγγείλω. Πίστευα ότι θα με απάλλασσαν και θα με απέπεμπαν, και έτσι θα έχανα την ευκαιρία μου να σωθώ. Θα προτιμούσα να διάγω έναν ανούσιο βίο, να μην παρεμβαίνω όσο εκείνη συνέχιζε να κάνει το κακό και να μην εκθέτω τις κακές της πράξεις. Ήμουν απλώς συνένοχη στο κακό που έκανε και έδινα σιωπηρά τη συγκατάθεσή μου στον Σατανά να βλάψει το έργο της εκκλησίας. Όταν αναλογίστηκα τις διάφορες εμπειρίες μου όσο πίστευα στον Θεό, είδα ότι ο Θεός με καθοδηγούσε και με διαφέντευε σε κάθε βήμα της διαδρομής. Αντιμετώπιζα την καταπίεση και τα βασανιστήρια της Γιε Πινγκ και νόμιζα ότι θα έμενα απομονωμένη για πάντα, αλλά στη συνέχεια, για λόγους ασφάλειας, η Γιε Πινγκ δεν μπορούσε να κάνει το έργο της εκκλησίας, και η νέα αδελφή που ανέλαβε το έργο, αφού κατανόησε την κατάσταση, μου ανέθεσε ξανά το καθήκον μου. Βίωσα από πρώτο χέρι ότι όλα ήταν διευθετήσεις του Θεού. Άλλωστε, Εκείνος δεν είχε τον τελικό λόγο για τις προοπτικές και τη μοίρα μου; Βίωνα όλα αυτά τα περιβάλλοντα που είχε διευθετήσει ο Θεός και είχα λάβει τόσο πολλές αλήθειες, αλλά γιατί δεν είχα καμία πίστη στον Θεό μέχρι τώρα; Όταν μου προέκυψαν προβλήματα, δεν προσευχήθηκα ούτε απευθύνθηκα στον Θεό ούτε έκανα πράξη την αλήθεια. Αντιθέτως, φοβόμουν τη θέση του Σατανά και τη δύναμή του. Θεωρούσα αυτές τις κακές δυνάμεις του Σατανά πιο υψηλές ακόμη και από τον ίδιο τον Θεό. Άραγε, έτσι δεν παραδινόμουν στον Σατανά; Είχα αφήσει χώρο για τον Θεό στην καρδιά μου; Είδα ότι στη θεωρία πίστευα ότι ο Θεός έχει κυριαρχία πάνω στα πάντα και ότι είναι δίκαιος, αλλά όταν παρουσιαζόταν πρόβλημα, συμβιβαζόμουν με τον Σατανά και λιποτακτούσα. Πόσο λίγη πίστη είχα στον Θεό! Εκείνη την εποχή, τελικά κατάλαβα ότι παρόλο που οι κακές δυνάμεις των αντίχριστων μπορεί να δρουν ανεξέλεγκτες για λίγο, να καταπιέζουν αδελφούς και αδελφές και να παραπλανούν κάποια μπερδεμένα άτομα χωρίς διάκριση, ο Θεός τις χρησιμοποιούσε στην υπηρεσία Του για να βοηθά τους ανθρώπους να μάθουν να διακρίνουν. Αργά ή γρήγορα, οι αντίχριστοι θα ξεσκεπάζονταν και θα αποκλείονταν. Το ίδιο συνέβη και παλιότερα, όταν η εκκλησία μας είχε μία αντίχριστο που έκανε πολλές και διάφορες κακές πράξεις ενώ έκανε το καθήκον της. Στο τέλος, αποκαλύφθηκαν όλες οι κακές πράξεις της, την εγκατέλειψαν οι αδελφοί και οι αδελφές, και αποβλήθηκε από την εκκλησία. Είδα ότι η εκκλησία είναι εκεί όπου βασιλεύει η δικαιοσύνη του Θεού. Εάν κάποιος δεν το βιώνει καλά αυτό ο ίδιος, πώς θα μπορούσε να γνωρίσει τα έργα του Θεού; Έβλεπα μόνο ό,τι υπήρχε στην επιφάνεια, και όταν προέκυπτε πρόβλημα, ενέδιδα στις δυνάμεις του Σατανά. Δεν είχα θέση για τον Θεό στην καρδιά μου. Ήμουν εντελώς δύσπιστη! Δεν καταλάβαινα την αλήθεια, ήμουν ένα αξιολύπητο πλάσμα! Με αυτές τις σκέψεις, ντράπηκα για το πόσο δειλή και εγωίστρια ήμουν. Ήμουν πρόθυμη να ασκηθώ σύμφωνα με τις αρχές του οίκου του Θεού και να βασιστώ στον Θεό για να εκθέσω και να απαρνηθώ τους αντίχριστους. Έτρεξα να συναντήσω τους άλλους εργάτες για να συζητήσουμε πώς θα αντιμετωπίσουμε τη Γιε Πινγκ και την κουστωδία της.

Αφού συναντηθήκαμε, φάγαμε και ήπιαμε ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού. Ο Θεός λέει: «Εάν, στους κόλπους μιας εκκλησίας, δεν υπάρχει κανείς πρόθυμος να κάνει πράξη την αλήθεια και κανείς που να μπορεί να παραμείνει σταθερός στη μαρτυρία του για τον Θεό, τότε θα πρέπει αυτή η εκκλησία να απομονωθεί τελείως και να διακοπούν οι σχέσεις της με τις άλλες εκκλησίες. Τούτο αποκαλείται “ενταφιασμός του θανάτου”· αυτό σημαίνει να αποστρέφεται και να εγκαταλείπει κανείς τον Σατανά. Αν στους κόλπους μιας εκκλησίας υπάρχουν αρκετοί ντόπιοι νταήδες, τους οποίους ακολουθούν κάποια “μυγάκια” που στερούνται παντελώς ικανότητας διάκρισης, και αν οι άνθρωποι που ανήκουν σε μια τέτοια εκκλησία, αφού μάλιστα έχουν δει την αλήθεια, εξακολουθούν να είναι ανίκανα να αποβάλουν τα δεσμά και τη χειραγώγηση αυτών των νταήδων, τότε όλοι αυτοί οι ανόητοι θα αποκλειστούν στο τέλος. Τα μυγάκια αυτά μπορεί να μην έχουν πράξει κάτι φοβερό, ωστόσο είναι ακόμα πιο δόλια, ακόμα πιο επιτήδεια και παμπόνηρα, και όλοι όσοι τους μοιάζουν θα αποκλειστούν. Δεν θα μείνει ούτε ένας!» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Προειδοποίηση σε όσους δεν κάνουν πράξη την αλήθεια). Αφού διάβασα τα λόγια του Θεού, ένιωσα ότι εξαπέλυε τον θυμό Του σε εμένα. «Ενταφιασμός του θανάτου» και «Δεν θα μείνει ούτε ένας», αυτά τα λόγια διαπέρασαν τα βάθη της καρδιάς μου σαν σπαθί. Ένιωσα ότι η διάθεση του Θεού είναι δίκαιη και δεν ανέχεται προσβολή, και έτρεμα από τον φόβο. Η Γιε Πινγκ και οι άλλοι αντίχριστοι και κακοί άνθρωποι αναστάτωναν την εκκλησία εδώ και έναν χρόνο επειδή πάσχιζαν για εξουσία και θέση και έκαναν μεγάλο κακό. Ασφαλώς, είχα διακρίνει σε κάποιον βαθμό αυτά τα άτομα και είχα ήδη δει τη φύση-ουσία αυτών των κακών ανθρώπων, αλλά άργησα να τους εκθέσω και να τους αναφέρω, επιτρέποντάς τους να κάνουν κακό. Είχα ήδη προσβάλει τη διάθεση του Θεού. Όταν είδα τον Θεό να λέει ότι οι πονηροί και ύπουλοι άνθρωποι πρέπει όλοι να αποκλειστούν στο τέλος, σκέφτηκα ότι νωρίτερα, προκειμένου να διαφυλάξω τα δικά μου συμφέροντα, ενώ είχα δει τις κακές πράξεις της Γιε Πινγκ, δεν την είχα εκθέσει ούτε την είχα αναφέρει, και έτσι προκάλεσα απώλεια στην ζωή-είσοδο των αδελφών μου. Ένιωσα ένα βαθύ αίσθημα αυτομομφής. Καθώς έκανα αυτοκριτική, αναγνώρισα ότι, όσο ήμουν υπό τον έλεγχο του γνωστού σατανικού δηλητηρίου «Το πουλί που ξεμυτίζει πυροβολείται», είχα κάνει πράγματα με πολύ ύπουλο και δόλιο τρόπο. Αφού η Γιε Πινγκ με βασάνισε, υπήρξαν αρκετές φορές που ήθελα να αναφέρω τις κακές της πράξεις, αλλά στη σκέψη ότι η Γιε Πινγκ θα με καταπίεζε και θα με βασάνιζε ξανά, θέτοντας σε κίνδυνο τις προοπτικές και τον προορισμό μου, φοβήθηκα και έκανα πίσω. Αφού ανέλαβα το έργο της εκκλησίας, απλώς έστελνα την Λι Ρου να λειτουργεί ως ασπίδα, ενώ εγώ κρυβόμουν στο παρασκήνιο, χωρίς να προσβάλω κανέναν. Είδα ότι ζούσα σύμφωνα με σατανικά δηλητήρια και ότι είχα γίνει εγωίστρια και ποταπή. Όταν αντιμετώπισα μια κρίση, απλώς κρύφτηκα μέσα στο κέλυφός μου σαν το σαλιγκάρι. Δεν είχα ούτε ίχνος γενναιότητας να την αντιμετωπίσω, πόσο μάλλον αίσθημα δικαίου! Στην πραγματικότητα, όσο περισσότερες παραχωρήσεις έκανα για να αποφύγω τα προβλήματα, τόσο περισσότερο επέτρεπα στους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους να διαταράσσουν την εκκλησία, και τόσο περισσότερο παρέδιδα τους αδελφούς και τις αδελφές στην σκληρότητα του Σατανά και των διαβόλων. Τώρα, ήμουν εγώ υπεύθυνη για το έργο της εκκλησίας, και η πρόθεση του Θεού ήταν να συμμορφωθώ με τις αρχές, να προστατεύσω τους αδελφούς και τις αδελφές, και να μην αφήσω τους αντίχριστους να βλάψουν το έργο της εκκλησίας. Έπρεπε να εκπληρώσω την υποχρέωση και την ευθύνη μου. Παλιότερα, προστάτευα τον εαυτό μου από κάθε άποψη και δεν έκανα πράξη την αλήθεια για να ικανοποιήσω τον Θεό. Ο Θεός, όμως, όχι μόνο δεν μου απαγόρευσε να κάνω το καθήκον, αλλά φρόντισε με τα λόγια Του να με κρίνει και να με προειδοποιήσει. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αγάπη του Θεού! Αυτήν τη φορά, έπρεπε να αναφέρω τη Γιε Πινγκ και να πολεμήσω τις κακές δυνάμεις των αντίχριστων μέχρι τέλους. Έπρεπε να γίνω αληθινός άνθρωπος για μία φορά! Μετά από αυτό, αναφέραμε τις κακές πράξεις της Γιε Πινγκ και της κουστωδίας της, καθώς και τη συμπαράσταση που εκδήλωνε η ιεροκήρυκας στις κακές τους πράξεις, στους ανώτερους επικεφαλής. Αφού οι επικεφαλής κατανόησαν τις εκδηλώσεις της Γιε Πινγκ, πρώτα μας έβαλαν να συναναστραφούμε με τους αδελφούς και τις αδελφές και να τη διακρίνουμε, και να παράσχουμε περισσότερα στοιχεία για τις κακές πράξεις της Γιε Πινγκ και της κουστωδίας της το συντομότερο δυνατό. Με τη συναναστροφή για ένα χρονικό διάστημα, οι αδελφοί και οι αδελφές άρχισαν να διακρίνουν τη Γιε Πινγκ, και ήταν όλοι πρόθυμοι να παράσχουν αποδείξεις για τις κακές πράξεις της Γιε Πινγκ και της κουστωδίας της. Αργότερα, αφού οι επικεφαλής επιβεβαίωσαν όσες εκδηλώσεις αυτών των ατόμων αναφέραμε, είδαν ότι τα αποδεικτικά στοιχεία ήταν πειστικά, και η Γιε Πινγκ και οι άλλοι αποπέμφθηκαν από την εκκλησία.

Αργότερα, διαβάσαμε ένα άλλο χωρίο από τα λόγια του Θεού και συναναστραφήκαμε πάνω στον λόγο για τον οποίο ο Θεός κατά τις έσχατες ημέρες επέτρεψε στους αντίχριστους και τους κακούς ανθρώπους να κάνουν κακό και να αναστατώνουν την εκκλησία, στην πρόθεση του Θεού στο ζήτημα αυτό, και στα μαθήματα που έπρεπε να πάρουμε. Ο Παντοδύναμος Θεός λέει: «Σε κάποιες εκκλησίες εμφανίζονται αντίχριστοι και κακοί άνθρωποι· δημιουργούν αναστάτωση, κι έτσι παραπλανούν κάποιους ανθρώπους· είναι καλό ή κακό αυτό; Αυτή είναι η αγάπη του Θεού ή μήπως ο Θεός παίζει με τους ανθρώπους και τους αποκαλύπτει; Δεν το καταλαβαίνετε, έτσι; Ο Θεός βάζει τα πάντα στην υπηρεσία Του για να οδηγήσει στην τελείωση και να σώσει όσους θέλει να σώσει· αυτό που κερδίζουν τελικά αυτοί που αναζητούν πραγματικά την αλήθεια και την κάνουν πράξη είναι η ίδια η αλήθεια. Κάποιοι άνθρωποι, όμως, που δεν αναζητούν την αλήθεια παραπονιούνται: “Δεν είναι σωστό να εργάζεται έτσι ο Θεός. Πόσο με κάνει να βασανίζομαι! Παραλίγο να μπλέξω με αντίχριστους. Αν το έχει κανονίσει στ’ αλήθεια ο Θεός όλο αυτό, πώς γίνεται να επιτρέπει στους ανθρώπους να μπλέκουν με αντίχριστους;” Τι γίνεται εδώ; Το ότι δεν έχεις ακολουθήσει τους αντίχριστους αποτελεί απόδειξη πως έχεις την προστασία του Θεού· αν μπλέξεις μαζί τους, τότε έχεις προδώσει τον Θεό κι Εκείνος δεν σε θέλει πια. Είναι, λοιπόν, καλό ή κακό το να προκαλούν αναστάτωση στην εκκλησία αυτοί οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι; Ίσως επιφανειακά να μοιάζει κακό, αλλά όταν αποκαλύπτονται αυτοί οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι, τότε αναπτύσσεις ικανότητα διάκρισης, αυτοί εκκαθαρίζονται και το δικό σου ανάστημα μεγαλώνει. Όταν ξανασυναντήσεις αργότερα τέτοιου είδους ανθρώπους, θα μπορείς να τους διακρίνεις πριν ακόμα δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο, και θα τους απορρίψεις. Όλο αυτό θα σου δώσει κάποια μαθήματα και θα σε ωφελήσει· θα ξέρεις να διακρίνεις τους αντίχριστους και δεν θα σε παραπλανά πια ο Σατανάς. Πείτε Μου, λοιπόν, δεν είναι καλό για σας να έρχονται αντίχριστοι και να ενοχλούν και να παραπλανούν τους ανθρώπους; Μόνο όταν έχει φτάσει σ’ αυτό το στάδιο η εμπειρία τους, καταλαβαίνουν οι άνθρωποι ότι ο Θεός δεν έχει πράξει σύμφωνα με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, και ότι αφήνει τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα να δημιουργεί αναστάτωση με μανία και τους αντίχριστους να παραπλανούν τον εκλεκτό λαό Του, σκοπεύοντας να χρησιμοποιήσει τον Σατανά στην υπηρεσία Του για να οδηγήσει τον εκλεκτό λαό Του στην τελείωση· και μόνο τότε καταλαβαίνουν τις επίπονες προθέσεις του Θεού. Κάποιοι λένε: “Δυο φορές με έχουν παραπλανήσει αντίχριστοι, και ακόμα δεν μπορώ να τους διακρίνω. Αν έρθει ένας ακόμη πιο δόλιος αντίχριστος, πολύ απλά θα με παραπλανήσει ξανά”. Τότε ας ξαναγίνει, για να το βιώσεις και να πάρεις το μάθημά σου. Έτσι πρέπει να ενεργεί ο Θεός, προκειμένου να σώσει την ανθρωπότητα απ’ την επιρροή του Σατανά» [«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Μόνο διαλύοντας τις αντιλήψεις του μπορεί κανείς να πορευτεί στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό (1)]. Τα λόγια του Θεού με έκαναν να νιώσω ότι ήταν πραγματικά παντοδύναμος και σοφός στο έργο Του! Οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι που ενοχλούν την εκκλησία επιφανειακά δεν ήταν κάτι καλό και ούτε ήταν σύμφωνο με τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του ανθρώπου, αλλά συνέβη με την άδεια του Θεού και υπήρχε η σοφία του Θεού σε αυτό. Ο Θεός χρησιμοποίησε τις πράξεις του Σατανά και των διαβόλων στην εκκλησία για να τους αποκαλύψει και να τους αποκλείσει, αλλά και να μας βοηθήσει να μάθουμε να έχουμε διάκριση. Ο Θεός ήξερε ότι το ανάστημά μας ήταν πολύ μικρό και ότι εύκολα θα μας παραπλανούσαν οι αντίχριστοι και οι κακοί άνθρωποι, έτσι, με τις κακές πράξεις τους στην εκκλησία, μας έκανε να αποκτήσουμε καλύτερη διάκριση. Ταυτόχρονα, αποκάλυψε, επίσης, εκείνους που ήταν μπερδεμένοι και δεν είχαν διάκριση και ακολουθούσαν τυφλά τους άλλους. Σκέφτηκα τα λόγια του Θεού: «Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού»). Είδα πιο καθαρά στην καρδιά μου ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν και ακολουθούν τον Θεό, και στην αρχή, το σιτάρι και τα ζιζάνια είναι όλα δεμένα μαζί, και δεν μπορεί κανείς να δει ποιο είναι το καλό και ποιο το κακό. Ωστόσο, καθώς το έργο της κρίσης του Θεού κατά τις έσχατες ημέρες εξελίσσεται, όσοι μπορούν να αποδεχτούν και να επιδιώξουν την αλήθεια είναι σε θέση να αποδεχτούν την κρίση του Θεού και να απαλλαγούν από τη διαφθορά. Εν τω μεταξύ, οι δύσπιστοι, οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι ξεσκεπάζονται και αποπέμπονται παντελώς, και η εκκλησία γίνεται ολοένα και πιο καθαρή. Αυτό είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της επιτυχούς ολοκλήρωσης του έργου της κρίσης του Θεού!

Στις 4 Δεκεμβρίου του 2018, η είδηση της αποβολής της Γιε Πινγκ και των υπολοίπων διαδόθηκε σε όλη την εκκλησία. Όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές χάρηκαν και υμνούσαν τη δικαιοσύνη του Θεού από τα βάθη της καρδιάς τους. Το χάος στην εκκλησία τελικά υποχώρησε, και οι αδελφοί και οι αδελφές επέστρεψαν στην κανονική εκκλησιαστική τους ζωή. Από τα βάθη της καρδιάς μου, ευχαρίστησα τον Θεό για την καθοδήγησή Του!