Από την Γε Ντι, Κίνα

Όταν ήμουν επικεφαλής, κάποιοι αδελφοί και αδελφές μού ανέφεραν ότι η Γιανγκ Λι, η επικεφαλής μιας εκκλησίας για την οποία ήμουν υπεύθυνη, δεν έκανε πραγματικό έργο. Αφού ερεύνησα το θέμα, ανακάλυψα ότι η Γιανγκ Λι περνούσε την ημέρα της ασχολούμενη με γενικές υποθέσεις και δεν της έμενε χρόνος για το έργο του επικεφαλής. Κάθε φορά που πήγαινε σε μια συνάθροιση, έλεγε συνέχεια ότι ήταν απασχολημένη, και όταν τελείωνε τις απαραίτητες διευθετήσεις, έφευγε πάντα βιαστικά. Σχεδόν ποτέ δεν συναναστρεφόταν με τους αδελφούς και τις αδελφές της στις συναθροίσεις, ούτε κατανοούσε ή έλυνε προβλήματα και εμπόδια που αντιμετώπιζαν οι άλλοι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Αρκετοί διάκονοι ανέφεραν, επίσης, ότι η Γιανγκ Λι συναντιόταν μαζί τους μόλις κάθε λίγους μήνες. Τα προβλήματα και οι δυσκολίες των αδελφών δεν επιλύονταν εγκαίρως, κι όλοι είχαν γίνει αρνητικοί και παθητικοί στα καθήκοντά τους, και παρεμποδιζόταν η ζωή-είσοδός τους. Επιπλέον, κάποιοι αδελφοί και αδελφές δεν είχαν αίσθηση του φορτίου και έκαναν τα καθήκοντά τους όπως-όπως. Η Γιανγκ Λι δεν συναναστρεφόταν μαζί τους, δεν τους βοηθούσε ούτε τους απάλλασσε από τα καθήκοντά τους έγκαιρα. Ένας κακός άνθρωπος διατάραζε και αναστάτωνε την εκκλησιαστική ζωή, αλλά η Γιανγκ Λι καθυστερούσε πολύ να τον απομακρύνει. Η Γιανγκ Λι δεν έκανε πραγματικό έργο και η εκκλησιαστική ζωή είχε αναστατωθεί. Πολλές εργασίες δεν έφερναν αποτελέσματα, κι όλα είχαν αρχίσει να παραλύουν. Όταν συναναστράφηκα με τη Γιανγκ Λι και εξέθεσα τα προβλήματά της, όχι μόνο αρνήθηκε να δεχτεί όσα της έλεγα, αλλά αντιστάθηκε και προσπάθησε να δικαιολογηθεί, ρίχνοντας το φταίξιμο για την έλλειψη αποτελεσμάτων στο έργο της εκκλησίας στην αδελφή με την οποία συνεργαζόταν. Με βάση τη συμπεριφορά της κι αφού είδα ότι αρνούνταν να αποδεχτεί την αλήθεια ή να μετανοήσει, τη θεώρησα ψευδοεπικεφαλής που δεν έκανε πραγματικό έργο, κι έπρεπε να απαλλαγεί άμεσα από τα καθήκοντά της. Αλλά δίστασα. Μερικοί από τους αδελφούς και τις αδελφές δεν διέκριναν τη Γιανγκ Λι, και πίστευαν ότι είχε επίπεδο και χαρίσματα. Έλεγαν ότι είχε γρήγορη αντίληψη και ήταν καλή στις συναναστροφές της στις συναθροίσεις. Έλεγαν ότι δούλευε πολλές ώρες κάθε μέρα για το καθήκον της και ότι όντως είχε αίσθηση του φορτίου. Τη λάτρευαν και την υπερασπίζονταν. Αφού την εκτιμούσαν όλοι τόσο, σκέφτηκα πως ήμουν νέα επικεφαλής κι ότι αν την απάλλασσα, θα με θεωρούσαν αλαζόνα. Δεν θα σκέφτονταν, άραγε, ότι αρνήθηκα να της δώσω την ευκαιρία να μετανοήσει; Ή ίσως να πίστευαν ότι ήθελα να κάνω τολμηρές αλλαγές για να επιβάλλω την εξουσία μου πάνω σε όλους και να εδραιώσω το κύρος μου; Σκέφτηκα: «Ίσως οι αδελφοί και οι αδελφές να γράψουν πρώτα δικές τους αξιολογήσεις για τη Γιανγκ Λι. Μετά θα κρίνω αν θα την απαλλάξω ή όχι». Αλλά οι αδελφοί και οι αδελφές δεν μπορούσαν να τη διακρίνουν και οι αξιολογήσεις τους δεν είχαν και πολλή αξία. Το ΚΚΚ μάς δίωκε πολύ έντονα εκείνον τον καιρό και ήταν αδύνατο να συναθροιστώ με τους αδελφούς και τις αδελφές για να συναναστραφούμε και να τη διακρίνουμε. Αν περίμενα να συναναστραφώ μαζί τους πριν την απαλλάξω, το έργο της εκκλησίας θα καθυστερούσε ποιος ήξερε για πόσο καιρό. Σκέφτηκα: «Καλύτερα να την απαλλάξω πρώτα, και μετά να συναναστραφώ και να διακρίνω τη συμπεριφορά της με τους αδελφούς και τις αδελφές». Εξακολουθούσα, όμως, να ανησυχώ και να αναρωτιέμαι: «Αν δεν έδινα την ευκαιρία στους αδελφούς και τις αδελφές να την αξιολογήσουν πριν την απαλλάξω, πώς θα μπορούσα να κερδίσω τη συμπάθειά τους μετά; Υπήρχε και μια άλλη επιλογή: Μπορούσα να γράψω μια επιστολή στην επικεφαλής όπου θα ανέφερα την κατάσταση της Γιανγκ Λι. Αν η επικεφαλής συμφωνούσε, θα την απάλλασσα. Έτσι, ακόμα κι αν ήταν αντίθετοι οι αδελφοί και οι αδελφές μου, δεν θα έπαιρνα εγώ όλη την ευθύνη της απόφασης. Όλοι θα ήξεραν ότι δεν ήταν μόνο δική μου απόφαση να απαλλαγεί και δεν θα έλεγαν τίποτα αρνητικό για εμένα». Το σκεφτόμουν αυτό συνέχεια και την επόμενη μέρα αποφάσισα να γράψω στην επικεφαλής.

Το επόμενο πρωί, είπα στην αδελφή συνεργάτιδά μου την κατάσταση με τη Γιανγκ Λι. Πίστευε κι εκείνη ότι η Γιανγκ Λι ήταν ψευδοεπικεφαλής κι ότι έπρεπε να απαλλαγεί άμεσα. Πρότεινε να απαλλάξουμε τη Γιανγκ Λι και να ενημερώσουμε με μια επιστολή την επικεφαλής. Εγώ θεώρησα ότι κι αυτές οι ενέργειες ήταν σωστές, αλλά, όταν ξεκίνησα να τις εφαρμόσω, δίστασα και πάλι, και σκέφτηκα: «Όλα αυτά βασίζονται σ’ ό,τι έχω διαπιστώσει εγώ από τη συμπεριφορά της Γιανγκ Λι. Χωρίς να αξιολογηθεί από τους αδελφούς και τις αδελφές, θα συμφωνήσουν όλοι, άραγε, με την απαλλαγή της; Ή μήπως θα διαμαρτυρηθούν εκ μέρους της Γιανγκ Λι όταν έρθει η ώρα; Μήπως πουν ότι είμαι αλαζόνας ή ότι δεν είμαι δίκαιη με τους άλλους; Αν οι αδελφοί και οι αδελφές δεν πειστούν από την απόφασή μου και με αναφέρουν, θα χάσω την υπόληψή μου». Όσο περισσότερο το σκεφτόμουν, τόσο πιο μπερδεμένη ένιωθα. Η αδελφή μου είδε το ανήσυχο βλέμμα μου και με ρώτησε: «Ανησυχείς για τους αδελφούς και τις αδελφές μας; Φοβάσαι ότι αν απαλλάξεις τη Γιανγκ Λι χωρίς να την έχουν αξιολογήσει, δεν θα αποδεχτούν την απόφασή σου; Απαλλάσσουμε τους ψευδοεπικεφαλής σύμφωνα με τις αρχές, προκειμένου να προστατεύσουμε το έργο της εκκλησίας. Γιατί σε ανησυχεί τόσο αυτό το θέμα;» Άκουσα αυτό που μου είπε κι άρχισα να αναλογίζομαι: «Αλήθεια είναι. Ο οίκος του Θεού απαιτεί σαφώς να απαλλάσσουμε τους επικεφαλής και τους εργάτες που παθαίνουν αμόκ και δεν παράγουν πραγματικό έργο, για να μην καθυστερήσει το έργο της εκκλησίας. Έχω δει ότι η Γιανγκ Λι είναι ψευδοεπικεφαλής. Εξακολουθώ, όμως, να θέλω τη συναίνεση των αδελφών πριν την απαλλάξω. Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό;» Συνειδητοποίησα ότι αυτή η κατάσταση δεν ήταν σωστή. Έτσι, μαζί με την αδελφή μου, αναζήτησα τη λύση στο πρόβλημα. Είδαμε δύο χωρία από τα λόγια του Θεού που έλεγαν: «Ως επικεφαλής και εργάτες, είστε ικανοί να αγνοείτε τα προβλήματα που προκύπτουν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων σας, ενώ αναζητάτε, μάλιστα, διάφορες προφάσεις και δικαιολογίες για να αποφύγετε την ευθύνη. Αν και υπάρχουν ορισμένα προβλήματα που είστε ικανοί να επιλύσετε, δεν το κάνετε· και τα προβλήματα που δεν είστε ικανοί να επιλύσετε δεν τα αναφέρετε στους ανωτέρους σας, σαν να μην έχουν καμία σχέση με εσάς. Αυτό δεν είναι παράβαση του καθήκοντός σας; Είναι έξυπνο ή ανόητο να αντιμετωπίζετε έτσι το έργο της εκκλησίας; (Ανόητο.) Δεν είναι ύπουλοι τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες; Δεν τους λείπει κάθε αίσθημα ευθύνης; Όταν αγνοούν τα προβλήματα που βρίσκονται μπροστά τους, αυτό δεν δείχνει ότι είναι άκαρδοι και δολεροί; Οι δολεροί άνθρωποι είναι οι πιο ανόητοι από όλους. Πρέπει να είσαι ειλικρινής, να έχεις αίσθημα ευθύνης όταν αντιμετωπίζεις προβλήματα και να αναζητάς την αλήθεια για να επιλύεις τα προβλήματα με κάθε δυνατό μέσο. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να είσαι δολερό άτομο. Αν, όταν προκύπτουν προβλήματα, το μόνο που σε απασχολεί είναι να αποφεύγεις την ευθύνη και να νίπτεις τας χείρας σου, τότε ακόμη και οι άπιστοι θα σε καταδίκαζαν γι’ αυτήν τη συμπεριφορά, πόσο μάλλον ο οίκος του Θεού! Αυτό το καταδικάζει και το καταριέται ο οίκος του Θεού, ενώ ο εκλεκτός λαός του Θεού σιχαίνεται και απορρίπτει μια τέτοια συμπεριφορά. Ο Θεός αγαπάει τους ειλικρινείς ανθρώπους, αλλά μισεί τους δόλιους και ύπουλους. Αν είσαι δολερός άνθρωπος και προσπαθείς να κάνεις κόλπα, δεν θα σε σιχαθεί ο Θεός; Θα σε αφήσει ο οίκος του Θεού να τη γλιτώσεις έτσι απλά; Αργά ή γρήγορα, θα λογοδοτήσεις. Ο Θεός συμπαθεί τους ειλικρινείς ανθρώπους και αντιπαθεί τους δολερούς. Όλοι θα πρέπει να το καταλάβουν αυτό με σαφήνεια και να σταματήσουν να βρίσκονται σε σύγχυση και να κάνουν ανόητα πράγματα. Η στιγμιαία άγνοια είναι δικαιολογημένη, αλλά το να αρνείται κανείς εντελώς να δεχτεί την αλήθεια είναι απλώς πείσμα. Οι ειλικρινείς άνθρωποι μπορούν να αναλάβουν την ευθύνη. Δεν σκέφτονται τα δικά τους κέρδη και τις δικές τους απώλειες, απλώς διαφυλάττουν το έργο και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Έχουν ευγενική και ειλικρινή καρδιά που μοιάζει με ένα δοχείο με καθαρό νερό που μπορεί κανείς να δει τον πυθμένα του με μια ματιά. Υπάρχει, επίσης, διαφάνεια στις πράξεις τους. Ένας δόλιος άνθρωπος πάντα κάνει κόλπα, πάντα υποκρύπτει πράγματα, καλύπτεται και κουκουλώνεται τόσο πολύ που κανείς δεν μπορεί να τον διακρίνει. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να διακρίνουν τις ενδόμυχες σκέψεις τους, αλλά ο Θεός μπορεί να εξετάσει εξονυχιστικά τα μύχια της καρδιάς τους. Αν ο Θεός δει ότι δεν είναι ειλικρινείς, ότι είσαι ύπουλοι, ότι ποτέ δεν αποδέχονται την αλήθεια, ότι πάντα συμπεριφέρονται δόλια εναντίον Του και δεν Του παραδίδουν ποτέ την καρδιά τους, τότε δεν θα τους συμπαθήσει, θα τους σιχαθεί και θα τους εγκαταλείψει» [«Ο Λόγος», τόμ. 5: «Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών», Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (8)]. «Όλοι σας λέτε ότι ενδιαφέρεστε για το φορτίο του Θεού και ότι θα υπερασπιστείτε τη μαρτυρία της εκκλησίας, όμως ποιος ανάμεσά σας έχει ενδιαφερθεί αληθινά για το φορτίο του Θεού; Διερωτήσου το εξής: Είσαι κάποιος που έχει δείξει ενδιαφέρον για το φορτίο Του; Μπορείς να κάνεις πράξη τη δικαιοσύνη για Εκείνον; Μπορείς να ορθώσεις το ανάστημά σου και να μιλήσεις για Μένα; Μπορείς να κάνεις ακλόνητα πράξη την αλήθεια; Είσαι αρκετά θαρραλέος ώστε να αγωνιστείς ενάντια σε όλες τις πράξεις του Σατανά; Θα μπορούσες να παραμερίσεις τα συναισθήματά σου και να εκθέσεις τον Σατανά για χάρη της αλήθειας Μου; Μπορείς να επιτρέψεις να ικανοποιηθούν μέσα σου οι προθέσεις Μου; Έχεις προσφέρει την καρδιά σου την πιο κρίσιμη στιγμή; Είσαι κάποιος που ακολουθεί το θέλημά Μου; Θέσε στον εαυτό σου αυτά τα ερωτήματα, και να τα σκέφτεσαι συχνά» («Ο Λόγος», τόμ. 1: «Η εμφάνιση και το έργο του Θεού», Ομιλίες του Χριστού στην αρχή, Κεφάλαιο 13). Τα λόγια του Θεού φανέρωσαν τις ποταπές προθέσεις μου πάρα πολύ εύστοχα. Είδα, λοιπόν, ότι ήμουν ένα ύπουλο άτομο. Είχα επιβεβαιώσει ότι η Γιανγκ Λι ήταν ψευδοεπικεφαλής που δεν έκανε πραγματικό έργο και ότι οι αδελφοί και οι αδελφές δεν τη διέκριναν, και μάλιστα τη λάτρευαν και την υπερασπίζονταν. Αλλά, αντί να την απαλλάξω το συντομότερο δυνατό, σύμφωνα με τις αρχές, φερόμουν ύπουλα για να προστατέψω την υπόληψη και τη θέση μου. Ήξερα πολύ καλά ότι οι αδελφοί και οι αδελφές δεν την είχαν διακρίνει, άρα δεν ήταν σκόπιμο να την αξιολογήσουν, αλλά εξακολουθούσα να χάνω χρόνο μέσα από όλη αυτήν τη διαδικασία, επειδή φοβόμουν ότι θα με έλεγαν αλαζόνα, αν απάλλασσα τη Γιανγκ Λι, και ότι θα επηρεαζόταν η θέση και η εικόνα μου. Συγκάλυψα τις ποταπές προθέσεις μου με πρόσχημα να εξασφαλίσω τη συμφωνία των αδελφών μου κι ήθελα ως και τη γνώμη της επικεφαλής πριν την απαλλάξω. Έτσι, ακόμη κι αν οι αδελφοί κι οι αδελφές δεν ήθελαν να απαλλαγεί, θα έλεγα απλώς ότι συμφώνησε η επικεφαλής και δεν θα αναλάμβανα μόνη μου την ευθύνη. Σκεφτόμουν ό,τι μπορούσα για να προστατεύσω τον εαυτό μου, χρησιμοποιούσα κόλπα και τεχνάσματα για να πάρω αυτό που ήθελα. Ήμουν πανούργα! Ήταν δική μου ευθύνη, και απαίτηση του οίκου του Θεού, να απαλλάσσω γρήγορα τους ψευδοεπικεφαλής. Όμως, ήμουν αναποφάσιστη κι απέφευγα την ευθύνη μου. Σκεφτόμουν μόνο πώς να προστατέψω την υπόληψη και τη θέση μου. Δεν σκεφτόμουν πόσο μεγάλο εμπόδιο και απώλεια θα ήταν, τόσο για το έργο της εκκλησίας όσο και για τη ζωή-είσοδο των αδελφών μου, το να μην απαλλάξω έγκαιρα αυτήν την ψευδοεπικεφαλής. Παρακολουθούσα την ψευδοεπικεφαλής να ζημιώνει την εκκλησία και αντί να την εκθέσω, να την απαλλάξω απ’ τα καθήκοντά της και να προστατεύσω τα συμφέροντα της εκκλησίας, έδινα προτεραιότητα στα δικά μου συμφέροντα. Βρήκα και τρόπο να αποφύγω αυτήν την κατάσταση. Ήμουν εγωίστρια και ποταπή! Όσο το σκεφτόμουν αυτό τόσο ένιωθα ανάξια του καθήκοντός μου, και δεν μπορούσα να αντικρύσω τους αδελφούς και τις αδελφές μου.

Τα συλλογίστηκα όλα αυτά. Πίστευα στον Θεό, έτρωγα και έπινα τα λόγια του Θεού κάθε μέρα, και έκανα το καθήκον μου. Γιατί, λοιπόν, μπροστά σ’ αυτό το πρόβλημα, σταμάτησα να κάνω πράξη την αλήθεια; Γιατί δεν μπορούσα να διαφυλάξω τα συμφέροντα της εκκλησίας; Ποιος ακριβώς ήταν ο λόγος; Αργότερα, διάβασα ένα χωρίο από τα λόγια του Θεού και κατανόησα λίγο καλύτερα το πρόβλημα. Τα λόγια του Θεού λένε: «Υπάρχει κανένας ανάμεσά σας που πιστεύει κατά βάθος μόνο στον αόριστο θεό στον ουρανό, ενώ για τον ενσαρκωμένο Θεό έχει συνέχεια αντιλήψεις; Αν υπάρχουν όντως τέτοιοι άνθρωποι, τότε είναι πιστοί στη θρησκεία. Οι πιστοί στη θρησκεία κατά βάθος δεν αναγνωρίζουν τον ενσαρκωμένο Θεό και, ακόμα κι αν το κάνουν, έχουν συνέχεια αντιλήψεις γι’ Αυτόν και δεν μπορούν ποτέ να υποταχθούν. Έτσι δεν είναι; Υπό την αυστηρή έννοια, οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι πιστοί στον Θεό. Αν και ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στον Θεό, η αλήθεια είναι πως δεν διαφέρουν και πολύ από τους πιστούς στη θρησκεία. Κατά βάθος, πιστεύουν μόνο στον αόριστο θεό· τηρούν τις θρησκευτικές αντιλήψεις και τους θρησκευτικούς κανονισμούς. Έτσι, όποιος δεν επιδιώκει την αλήθεια και εστιάζει μόνο στην καλή συμπεριφορά και την τήρηση των κανονισμών, ενώ ούτε κάνει πράξη την αλήθεια και δεν αλλάζει ούτε στο ελάχιστο η διάθεσή του, τότε αυτός ο άνθρωπος πιστεύει στη θρησκεία. Ποιο είναι το χαρακτηριστικό που διακρίνει εκείνους που πιστεύουν στη θρησκεία; (Επικεντρώνονται μόνο στους εξωτερικούς τρόπους άσκησης και στο να επιδεικνύουν καλή συμπεριφορά.) Ποιες είναι οι αρχές και η βάση των πράξεών τους; (Οι σατανικές φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις.) Ποιες σατανικές φιλοσοφίες για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις και σατανικές, διεφθαρμένες διαθέσεις υπάρχουν; Η ατιμία και η δολιότητα, το να κάνει κανείς του κεφαλιού του, η αλαζονεία και η έπαρση, το να έχει κάποιος τον τελευταίο λόγο στα πάντα, να μην ψάχνει ποτέ για την αλήθεια ούτε να συναναστρέφεται με τους αδελφούς και τις αδελφές και, όταν αναλαμβάνει δράση, να σκέφτεται συνέχεια τα δικά του συμφέροντα, τον δικό του εγωισμό και τη δική του θέση· όλα αυτά αποτελούν ενέργειες που βασίζονται σε σατανική διάθεση. Έτσι κανείς ακολουθεί τον Σατανά. Αν κάποιος πιστεύει στον Θεό, αλλά δεν υπακούει στα λόγια Του, δεν αποδέχεται την αλήθεια ούτε υποτάσσεται στις διευθετήσεις και τις ενορχηστρώσεις Του, αν επιδεικνύει μόνο κάποιες καλές συμπεριφορές, αλλά δεν μπορεί να επαναστατήσει εναντίον της σάρκας και δεν εγκαταλείπει τον εγωισμό και τα συμφέροντά του στο παραμικρό, αν, παρόλο που φαίνεται να εκτελεί το καθήκον του, συνεχίζει να ζει σύμφωνα με τις σατανικές του διαθέσεις και ούτε έχει εγκαταλείψει στο ελάχιστο ούτε έχει αλλάξει τις σατανικές φιλοσοφίες και τους τρόπους της ύπαρξής του, τότε πώς είναι δυνατόν να πιστεύει στον Θεό; Πίστη στη θρησκεία είναι αυτό. Τέτοιοι άνθρωποι επιφανειακά απαρνούνται κάποια πράγματα και δαπανούν τον εαυτό τους, αλλά αν εξετάσει κανείς το μονοπάτι που ακολουθούν και την πηγή και την αφετηρία όλων των πράξεών τους, δεν βασίζονται ούτε στα λόγια του Θεού ούτε στην αλήθεια. Κάθε άλλο· αυτοί οι άνθρωποι συνεχίζουν να ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες, τις υποκειμενικές τους εικασίες, αλλά και τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους. Η ύπαρξη και οι πράξεις τους ακόμα βασίζονται στις φιλοσοφίες και τις διαθέσεις του Σατανά. Σε όσα ζητήματα δεν καταλαβαίνουν την αλήθεια, δεν την αναζητούν, αλλά και σε όσα την καταλαβαίνουν, ούτε την κάνουν πράξη ούτε τιμούν τον Θεό ως μέγα ούτε θεωρούν την αλήθεια πολύτιμη. Παρόλο που στους τύπους και στα λόγια πιστεύουν στον Θεό και Τον αναγνωρίζουν, και παρόλο που μπορεί να φαίνονται ικανοί να εκτελέσουν ένα καθήκον και να ακολουθήσουν τον Θεό, ζουν σε ό,τι λένε και σε ό,τι κάνουν σύμφωνα με τη σατανική τους διάθεση. Όλα όσα λένε και κάνουν είναι αποκαλύψεις μιας διεφθαρμένης διάθεσης. Δεν πρόκειται να τους δεις να κάνουν πράξη ούτε να βιώνουν τα λόγια του Θεού, πόσο μάλλον την εκδήλωση της αναζήτησης και της υποταγής τους στην αλήθεια στα πάντα. Στις πράξεις τους, σκέφτονται πρώτα τα δικά τους συμφέροντα και εκπληρώνουν πρώτα τις δικές τους επιθυμίες και προθέσεις. Είναι άνθρωποι που ακολουθούν τον Θεό αυτοί; (Όχι.) […] Ποτέ δεν δίνουν προσοχή στο ποιες είναι οι προθέσεις και οι απαιτήσεις του Θεού και πώς πρέπει να ασκούνται οι άνθρωποι για να Τον ικανοποιήσουν. Μπορεί μερικές φορές να προσεύχονται ενώπιον του Θεού και να συναναστρέφονται μαζί Του, αλλά απλώς μιλάνε στον εαυτό τους και δεν αναζητούν ειλικρινά την αλήθεια. Όταν προσεύχονται στον Θεό και διαβάζουν τα λόγια Του, δεν τα συσχετίζουν με τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν στην πραγματική ζωή. Οπότε, μέσα στο περιβάλλον που διευθετεί ο Θεός, πώς αντιμετωπίζουν την κυριαρχία, τις διευθετήσεις και τις ενορχηστρώσεις Του; Όταν τους συμβαίνουν πράγματα που δεν ικανοποιούν τις επιθυμίες τους, τα αποφεύγουν και μέσα τους τους αντιστέκονται. Όταν τους συμβαίνουν πράγματα που ζημιώνουν τα συμφέροντά τους ή εμποδίζουν την ικανοποίηση των συμφερόντων τους, επιστρατεύουν κάθε μέσο για να βρουν διέξοδο, προσπαθώντας να μεγιστοποιήσουν τα δικά τους οφέλη και πασχίζοντας να αποφύγουν τυχόν απώλειες. Δεν αναζητούν να ικανοποιήσουν τις προθέσεις του Θεού, αλλά μόνο τις δικές τους επιθυμίες. Είναι πίστη στον Θεό αυτό; Έχουν σχέση με τον Θεό αυτοί οι άνθρωποι; Όχι, δεν έχουν. Ζουν με τρόπο ποταπό, αχρείο, αδιάλλακτο και άσχημο. Όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με τον Θεό, αλλά και σε κάθε βήμα εναντιώνονται στην κυριαρχία και τις διευθετήσεις Του» («Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Δεν μπορεί κανείς να σωθεί με την πίστη στη θρησκεία ή με τη συμμετοχή σε θρησκευτικές τελετές). Συλλογίστηκα τα λόγια του Θεού και η καρδιά μου φουρτούνιασε σαν τον ωκεανό στην καταιγίδα. Σύμφωνα με τη συμπεριφορά μου, ήμουν από εκείνους τους ανθρώπους που τους εκθέτει ο Θεός: πιστή στη θρησκεία. Παρόλο που φαινόμουν ικανή να απαρνηθώ και να δαπανήσω τον εαυτό μου, δεν αναζητούσα τις αλήθεια-αρχές όταν συναντούσα προβλήματα. Σκεφτόμουν μόνο τα δικά μου συμφέροντα και ζούσα σύμφωνα με τους σατανικούς κανόνες επιβίωσης όπως «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω» και «Μείνε σιωπηλός για αυτοπροστασία και επιδίωξε μόνο να ξεφύγεις από τη μομφή». Αυτοί οι κανόνες είχαν ριζώσει βαθιά μέσα στην καρδιά μου. Ένιωθα ότι ο καθένας έπρεπε να κοιτάει τον εαυτό του κι ότι όσοι δεν το έκαναν αυτό ήταν κορόιδα. Αυτοί οι κανόνες καθοδηγούσαν τη διαγωγή μου και έτσι γινόμουν όλο και πιο εγωίστρια, πανούργα, δόλια και ποταπή. Παρόλο που είχα διαβάσει τόσο πολλά από τα λόγια του Θεού απ’ όταν πίστεψα σ’ Αυτόν, δεν είχα αποδεχτεί ακόμα την αλήθεια. Δεν ζούσα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού, αλλά σύμφωνα με τις φιλοσοφίες του Σατανά. Σχετικά με το θέμα της απαλλαγής της Γιανγκ Λι, ήξερα ότι έπρεπε να κάνω πράξη την αλήθεια, και ότι αυτό θα ωφελούσε το έργο της εκκλησίας και τις ζωές των αδελφών. Αλλά, για να σώσω την υπόληψη και τη θέση μου, και για να μη με πουν αλαζόνα οι αδελφοί κι οι αδελφές μου, επέλεξα να αναβάλλω κάθε ενέργειά μου, και παρακολουθούσα όσο η ψευδοεπικεφαλής συνέχιζε να ζημιώνει και να καθυστερεί το έργο της εκκλησίας. Δεν προστάτευα έτσι την ψευδοεπικεφαλής; Δεν έδινα τη σιωπηρή συγκατάθεσή μου στις κακές της πράξεις; Αν κάποιος που πιστεύει πραγματικά στον Θεό και έχει αίσθημα δικαιοσύνης έβλεπε το έργο της εκκλησίας να παρεμποδίζεται, θα ενεργούσε σύμφωνα με τα λόγια του Θεού και θα υπερασπιζόταν τα συμφέροντα της εκκλησίας. Όταν, όμως, βρέθηκα εγώ σε μια τέτοια κατάσταση, δεν έκανα πράξη την αλήθεια. Αντ’ αυτού, ζούσα σύμφωνα με τις κοσμικές φιλοσοφίες του Σατανά. Πώς μπορούσα, άραγε, να θεωρώ ότι είμαι πιστή στον Θεό; Νόμιζα ότι πίστευα στον Θεό, ότι μπορούσα να απαρνηθώ και να δαπανήσω τον εαυτό μου, και ότι μπορούσα να υποφέρω και να πληρώσω το τίμημα της πίστης μου. Νόμιζα ότι μπορούσα να υποταχθώ σε οποιοδήποτε καθήκον μού ανέθετε η εκκλησία. Τώρα, όμως, συνειδητοποιούσα ότι όλα αυτά ήταν απλώς μια επιφανειακή καλή διαγωγή. Όταν ήρθα αντιμέτωπη με αυτό το ζήτημα, αποκαλύφθηκα. Δεν είχα την πραγματικότητα να κάνω πράξη την αλήθεια, και όταν έκανα το καθήκον μου, ήμουν δέσμια της διεφθαρμένης διάθεσής μου και των σατανικών φιλοσοφιών μου. Δεν πίστευα στον Θεό, μόνο στη θρησκεία. Ο Θεός δεν ενέκρινε την πίστη μου, την περιφρονούσε και την απεχθανόταν. Αν δεν μετανοούσα, η έκβασή μου θα ήταν να τιμωρηθώ και να αποκλειστώ.

Διάβασα περισσότερα από τα λόγια του Θεού: «Στον οίκο του Θεού, όποιο καθήκον κι αν κάνετε, πρέπει να αντιλαμβάνεστε τις αρχές και να είστε σε θέση να κάνετε πράξη την αλήθεια. Αυτό σημαίνει να έχει κανείς αρχές. Αν δεν μπορείτε να δείτε κάτι ξεκάθαρα και δεν είστε σίγουροι ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος να ενεργήσετε, θα πρέπει να αναζητήσετε και να συναναστραφείτε για να έρθετε σε συμφωνία. Μόλις προσδιορίσετε τι ωφελεί το έργο της εκκλησίας και τους αδελφούς και τις αδελφές, κάντε το. Μην περιορίζεστε από τυχόν κανονισμούς, μην καθυστερείτε, μην περιμένετε και μην είστε παθητικοί θεατές. Αν είσαι πάντα ένας παθητικός θεατής και δεν έχεις δικές σου απόψεις, αν πάντα περιμένεις να πάρει κάποιος άλλος μια απόφαση προτού κάνεις οτιδήποτε και αν, όταν κανείς δεν έχει πάρει μια απόφαση, απλώς κωλυσιεργείς και περιμένεις, ποια θα είναι η συνέπεια; Κάθε κομμάτι του έργου θα πέσει σε τέλμα και δεν θα γίνει τίποτα. Θα πρέπει να μάθεις να αναζητάς την αλήθεια και να είσαι τουλάχιστον σε θέση να ενεργείς με βάση τη συνείδηση και τη λογική σου. Εφόσον μπορείς να δεις καθαρά τον κατάλληλο τρόπο για να κάνεις κάτι και οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν κι αυτοί πως αυτή η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί, τότε έτσι θα πρέπει να ασκηθείς. Μη φοβάσαι να αναλάβεις ευθύνες, να προσβάλεις τους άλλους ή να υποστείς συνέπειες. Αν κάποιος δεν κάνει τίποτα αληθινό, είναι πάντα ραδιούργος, φοβάται να αναλάβει ευθύνες και δεν τολμά να τηρεί τις αρχές στις ενέργειές του, τότε αυτό δείχνει πως είναι πολύ ύπουλος και δόλιος και πως κρύβει πάρα πολλά πανούργα σχέδια. Θέλει να απολαύσει τη χάρη και τις ευλογίες του Θεού, χωρίς να κάνει τίποτα αληθινό. Αυτό δείχνει πως δεν είναι καθόλου ενάρετος. Δεν υπάρχει κανείς που να αποστρέφεται περισσότερο ο Θεός από τέτοιου είδους πονηρούς και δόλιους ανθρώπους. Ό,τι κι αν σκέφτεσαι, αν δεν ασκείσαι σύμφωνα με την αλήθεια, δεν έχεις αφοσίωση, πάντα σε κηλιδώνουν προσωπικές νοθεύσεις και έχεις διαρκώς τις δικές σου προθέσεις και ιδέες, ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά όλα αυτά τα πράγματα και τα γνωρίζει. Νομίζεις ότι ο Θεός δεν γνωρίζει γι’ αυτά; Σε αυτήν την περίπτωση, είσαι πολύ ανόητος! Κι αν δεν μετανοήσεις αμέσως, δεν θα έχεις το έργο του Θεού. Γιατί δεν θα έχεις το έργο του Θεού; Επειδή ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων και βλέπει, με απόλυτη σαφήνεια, όλα τα μικρά πανούργα σχέδιά σου· η καρδιά σου είναι απομονωμένη από Εκείνον και δεν είσαι σε σύμπνοια μαζί Του. Ποια είναι τα κύρια πράγματα που κρατούν την καρδιά σου απομονωμένη από τον Θεό; Οι σκέψεις σου, τα συμφέροντα και η περηφάνια σου, η θέση σου και τα μικρά πανούργα σχέδιά σου. Υπάρχει ένα τείχος στην καρδιά σου που σε χωρίζει από τον Θεό, πάντα κρύβεις μυστικά και έχεις διαρκώς τις δικές σου προθέσεις, κι αυτό συνεπάγεται μπελάδες. Εάν έχεις ελαφρώς χαμηλό επίπεδο και ελαφρώς επιφανειακή εμπειρία, αλλά είσαι πρόθυμος να επιδιώξεις την αλήθεια, είσαι πάντα σε σύμπνοια με τον Θεό και μπορείς να δώσεις τα πάντα σε αυτό που σου εμπιστεύεται ο Θεός, χωρίς να κάνεις κόλπα, τότε θα το δει και ο Θεός αυτό. Εάν η καρδιά σου είναι διαρκώς απομονωμένη από τον Θεό, εάν κρύβεις συνεχώς φτηνά τεχνάσματα, ζεις διαρκώς για τα δικά σου συμφέροντα και την περηφάνια σου, κάνεις συνεχώς υπολογισμούς γι’ αυτά τα πράγματα μέσα σου και αυτά τα πράγματα καταλαμβάνουν την καρδιά σου, με αποτέλεσμα ο Θεός να μην είναι ικανοποιημένος μαζί σου, κι έτσι να μη σε διαφωτίζει, να μη σε φωτίζει ούτε να σου δίνει καμία σημασία και η καρδιά σου να σκοτεινιάζει όλο και πιο πολύ, τότε, όταν εκτελείς το καθήκον σου ή κάνεις οτιδήποτε, θα το κάνεις χάλια και δεν θα διακρίνεται από τίποτα το καλό. Αυτό συμβαίνει επειδή είσαι πολύ εγωιστής και ελεεινός, μηχανορραφείς διαρκώς για χάρη σου, δεν είσαι ειλικρινής προς τον Θεό και τολμάς να είσαι δόλιος απέναντι στον Θεό και να προσπαθείς να ξεγελάσεις τον Θεό, ενώ, όχι μόνο δεν αποδέχεσαι την αλήθεια, αλλά είσαι και ύπουλος κατά την εκτέλεση του καθήκοντός σου· δεν δαπανάς έτσι ειλικρινά για τον Θεό. Και εφόσον δεν κάνεις ειλικρινά το καθήκον σου, εφόσον βρίσκεσαι εδώ απλώς για να μοχθήσεις λιγάκι, να χρησιμοποιήσεις αυτήν την ευκαιρία για ν’ αποκομίσεις περισσότερα οφέλη, και θέλεις επίσης να συνωμοτήσεις για ν’ αποκτήσεις φήμη, κέρδος και θέση για σένα, και εφόσον δεν το αποδέχεσαι και δεν υποτάσσεσαι όταν κλαδεύεσαι, είναι πιθανό να προσβάλεις τη διάθεση του Θεού. Ο Θεός εξετάζει εξονυχιστικά τα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων. Αν δεν μετανοήσεις, θα διατρέχεις κίνδυνο και πιθανότατα ο Θεός θα σε αποκλείσει· σε αυτήν την περίπτωση, δεν θα έχεις ποτέ ξανά την ευκαιρία να λάβεις την έγκριση του Θεού» (Συναναστροφή του Θεού). Τα λόγια του Θεού μού έδωσαν ένα μονοπάτι άσκησης. Όταν αντιμετωπίζει κανείς προβλήματα που δεν μπορεί να δει καθαρά, μπορεί να αναζητήσει συναναστροφή με αδελφούς και αδελφές που κατανοούν την αλήθεια, και να πάρουν όλοι μαζί μια κοινή απόφαση πριν ενεργήσει για να λυθεί το πρόβλημα. Αν βλέπει κανείς καθαρά ότι η πορεία της δράσης συνάδει με τις αλήθεια-αρχές, και ωφελείται το έργο της εκκλησίας, πρέπει να συνεχίσει άμεσα. Αλλά αν είναι κανείς αναποφάσιστος, αν περιμένει πάντα την έγκριση ενός επικεφαλής πριν αποφασίσει, τότε πιθανότατα θα καθυστερήσει και το έργο της εκκλησίας. Στην πραγματικότητα, πριν απαλλάξει κανείς ακατάλληλους επικεφαλής ή εργάτες, σύμφωνα με τις αρχές πρέπει να κατανοήσει τις αξιολογήσεις των αδελφών, για να κρίνει πιο ολοκληρωμένα και μετά να αποφασίσει. Αυτός μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος για να αποφύγει κανείς λάθη όταν θέλει να μεταθέσει επικεφαλής και εργάτες. Αλλά οι αρχές δεν είναι κανόνες. Πρέπει να χρησιμοποιούνται με ευελιξία, ανάλογα με τις περιστάσεις. Στην περίπτωση της απαλλαγής της Γιανγκ Λι, η συνεργάτιδά μου και εγώ ήμασταν σίγουρες ότι η Γιανγκ Λι ήταν ψευδοεπικεφαλής σύμφωνα με τις αρχές κι ότι αν δεν απαλλασσόταν άμεσα θα καθυστερούσε το έργο της εκκλησίας. Δεν χρειαζόταν να περιμένω τις αξιολογήσεις των αδελφών για να την απαλλάξω. Εκτός αυτού, οι αδελφοί και οι αδελφές δεν διέκριναν τη Γιανγκ Λι—τους είχε εξαπατήσει. Δεν είχε νόημα να τους ζητήσω να την αξιολογήσουν, θα ήταν κάτι το τυπικό και χάσιμο χρόνου. Έπρεπε να την απαλλάξω άμεσα και να εκθέσω ότι δεν έκανε πραγματικό έργο, να κάνω τους αδελφούς και τις αδελφές να τη διακρίνουν ώστε να μην τους παραπλανά πια. Μόνο έτσι θα είχα εκπληρώσει την ευθύνη μου ως επικεφαλής. Αλλά σε αυτό το θέμα, ζούσα σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Σατανά και προστάτευα τον εαυτό μου εξαπατώντας τους άλλους. Δεν είχα κάνει πράξη την αλήθεια και δεν είχα αναλάβει καμία ευθύνη. Αν συνέχιζα να κάνω το καθήκον μου έτσι, θα με αποστρεφόταν και θα με απέρριπτε ο Θεός. Ήξερα ότι η Γιανγκ Λι ήταν ψευδοεπικεφαλής, αλλά δεν τολμούσα να την απαλλάξω, επειδή φοβόμουν ότι θα με πουν αλαζόνα. Αυτό έδειχνε ότι δεν καταλάβαινα την έννοια της αλαζονείας ούτε πράγματα όπως να έχει κανείς αίσθημα δικαιοσύνης και να τηρεί τις αρχές. Μέσα από αναζήτηση και περισυλλογή, μπόρεσα να κατανοήσω ότι η αλαζονεία προδίδει τη σατανική διάθεση ενός ατόμου. Αν δεν αναζητά κανείς τις αλήθεια-αρχές, αλλά είναι συνέχεια ισχυρογνώμονας, επιμένει στις δικές του ιδέες και απόψεις και αναγκάζει τους άλλους να υπακούσουν, φανερώνει έπαρση, αλαζονεία και αυταρέσκεια. Αυτός που έχει αίσθημα δικαιοσύνης υποστηρίζει την αλήθεια και διαφυλάττει το έργο του Θεού. Μέσα από την αναζήτηση και την προσευχή, μπορεί κανείς να δει ποια πορεία δράσης συμμορφώνεται με την αλήθεια και τον λόγο του Θεού, μπορεί να υποστηρίξει την αλήθεια και να διαφυλάξει το έργο της εκκλησίας και να επιμείνει σε αυτές τις ενέργειες μέχρι τέλους, ανεξάρτητα από το τι σκέφτονται ή λένε οι άλλοι. Έτσι εκδηλώνεται το αίσθημα δικαιοσύνης. Στην πραγματικότητα, η άποψή μας ότι η Γιανγκ Λι ήταν ψευδοεπικεφαλής βασιζόταν σε αρχές. Η απαλλαγή της θα ωφελούσε το έργο της εκκλησίας. Κάτι τέτοιο ήταν σύμφωνο με τις αρχές και έδειχνε αίσθημα δικαιοσύνης. Φοβόμουν, όμως, ότι χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των αδελφών, το να απαλλάξω τη Γιανγκ Λι θα έκανε τους άλλους να με πουν αλαζόνα. Δεν μπορούσα να ξεχωρίσω την αλαζονεία από το αίσθημα δικαιοσύνης. Θεωρούσα αρνητικό κάτι το θετικό. Έτσι, δεν μπορούσα να δράσω ελεύθερα και απέφευγα να κάνω το σωστό. Συνειδητοποίησα ότι η κατανόησή μου ήταν εντελώς στρεβλή. Αν οι αδελφοί και οι αδελφές δεν μπορούσαν να διακρίνουν μια ψευδοεπικεφαλής, μπορούσα να συναναστραφώ μαζί τους. Δεν έπρεπε να αφήσω τον φόβο μου μήπως με κρίνουν οι άλλοι να με σταματήσει από το να υποστηρίξω τις αρχές. Έπρεπε να αποδεχτώ την εξονυχιστική εξέταση του Θεού και να προστατεύσω τα συμφέροντα της εκκλησίας, ανεξάρτητα από το τι σκέφτονταν οι άλλοι. Έτσι, την επόμενη μέρα, απαλλάξαμε τη Γιανγκ Λι.

Στη συνέχεια, η συνεργάτιδά μου και εγώ επικοινωνήσαμε με τους αδελφούς και τις αδελφές με βάση τα λόγια του Θεού, και αναλύσαμε την απόδοση της Γιανγκ Λι. Δεν έκανε συστηματικά πραγματικό έργο και δεν αποδεχόταν την αλήθεια. Μετά τη συναναστροφή, οι αδελφοί και οι αδελφές αναγνώρισαν ότι είχαν εξαπατηθεί από τον φαινομενικό ζήλο της Γιανγκ Λι, και κατάλαβαν πώς να διακρίνουν εάν ένας επικεφαλής έχει προσόντα ή όχι. Κατάλαβαν ότι δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο τα χαρίσματα, την ευφράδειά τους ή αν φαίνονται πολυάσχολοι. Αντίθετα, πρέπει να εξετάζουμε αν επιδιώκουν ή όχι την αλήθεια, αν κάνουν πραγματικό έργο, αν λύνουν πραγματικά ζητήματα, κι αν παράγουν πραγματικά αποτελέσματα με το έργο τους. Χάρηκα που είδα τους αδελφούς και τις αδελφές μου να αποκτούν τόσες γνώσεις και έμαθα ότι κάνοντας το καθήκον μου σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, μπορώ να λάβω την καθοδήγηση του Θεού. Πρώτα, ανησυχούσα ότι η απαλλαγή της Γιανγκ Λι δεν θα γινόταν αποδεκτή από τους αδελφούς και τις αδελφές—ότι θα με έλεγαν αλαζόνα. Τώρα, όμως, έβλεπα ότι όλα αυτά ήταν στη φαντασία μου, και πως όταν ενήργησα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, οι αδελφοί και οι αδελφές μου δεν με έκριναν. Αντ’ αυτού, μέσα απ’ αυτήν την κατάσταση έμαθαν να διακρίνουν. Πριν περάσει πολύς καιρός, η εκκλησία εξέλεξε μια κατάλληλη επικεφαλής, οι αδελφοί και οι αδελφές άρχισαν να ζουν μια κανονική εκκλησιαστική ζωή, και το έργο λειτουργούσε ξανά κανονικά. Χάρηκα πολύ που τα είδα όλα αυτά και έμαθα ότι το να ενεργεί κανείς και να κάνει το καθήκον του σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσει την έγκριση του Θεού. Στη συνέχεια, ξέχασα συνειδητά τα προσωπικά μου συμφέροντα και άρχισα να λειτουργώ με βάση τις αλήθεια-αρχές. Αυτή η άσκηση γαλήνεψε την καρδιά μου και με απελευθέρωσε.

Μέσα από αυτήν την εμπειρία μου, είδα ότι ήμουν εγωίστρια και δόλια. Για να προστατεύσω τη φήμη και τη θέση μου, έβαλα στην άκρη τα συμφέροντα της εκκλησίας, και αν δεν με είχαν εκθέσει τα λόγια του Θεού, δεν θα είχα αποκτήσει αυτογνωσία και δεν θα είχα αλλάξει. Ταυτόχρονα, καταλαβαίνω τώρα πόσο σημαντικό είναι να αναζητώ τις αλήθεια-αρχές σε ό,τι κάνω και ότι μόνο αναζητώντας την αλήθεια και ενεργώντας σύμφωνα με τις αρχές θα κάνω το καθήκον μου σύμφωνα με τα πρότυπα.